Gelijkstelling
stap voor stap
Speelt ratteninvasie in de atoom
centrale Mol een rol
Schelpenverzameling te Lillo
werd zeldzaam verrijkt
GIJS UIT BLIJDORP
GING OP AVONTUUR
Pensioenwet in weinis; woorden
Door affaires doorkruist
Dc strijd van de deskundigen
onder elkaar
Hotelboeking
per telex
Overdracht van commando Zwart in de V.S.
AAN DE DOOD ONTSNAPT
Populaire
negers
DAGBLAD DE STEM VAN VRIJDAG 30 MAART 1956
Het alarm tegen radio-actieve besmetting
In de Belgische Senaat
Samen in het spel
Binnenkort verbinding
met Breda
Douaneformaliteiten „in no time
Poldernaar had handen vrij in
museum van Prins van Monaco
Tot vermaak van de jeugd:
De uitkering
De
premie
De aanpassing
In K.S.G.
De deskundigen van de atoomreactor te Mol en die van de dien
sten van de openbare gezondheid en van de „Antwerpse Waterwerken"
staan wat betreft de besmetting van het water van Albertkanaal en Nethe
door radioactief besmet afvalwater diametraal tegenover elkaar. Terwijl de
laatsten deze besmetting als vaststaand beschouwen, zeggen de deskundi
gen van het atoomcentrum dat van besmetting, gezien de maatregelen
welke daartegen genomen worden, geen sprake kan zijn.
Over deze strijd tegen de besmet- klaring van de besmetting van het
nog niet ontdekt hoe de ratten in de
hallen kunnen komen welke dc kern-
reaktor omringen en zulks ondanks
alle genomen voorzorgen.
De vraag dringt zich nu op, of de
ze ratten, die ongetwijfeld radio
actief besmet worden, niet op grote
schaal en in brede „actieradius" het
water van waterlopen en kanalen in
fecteren.
ting van het afvalwater en tegen ge
vaarlijke radioactieve straling heeft
de directie van het centrum bij een
bezoek, dat wij onlangs te Mol brach
ten, o.a. het volgende verteld:
De in het buitenland opgedane er
varing heeft geleerd, dat tegen de ge
varen, welke de stralingen voor de
mens opleveren, afdoende voorzorgs
maatregelen kunnen worden getrof
fen. De dienst voor controle in Mol
heeft als essentiële taak bestendig er
over te waken, dat deze voorzorgs
maatregelen nageleefd worden.
Tot dit doel wordt elk onderdeel
van de in het centrum plaats hebben
de technische handelingen door mid
del van geëigende meetinstrumenten
gecontroleerd. Bovendien wordt iede
re persoon, die in een laboratorium
werkt, voorzien van een klein meet
apparaat, in de vorm van een vul
penhouder, welk zal toelaten op ieder
ogenblik de stralingsdoos te contro
leren. Tenslotte, en dit in het bij
zonder, met het oog op de bescher
ming van de bevolking in de omge
ving, wordt van nu af een bijzondere
controle georganiseerd om het alge
meen radio-actief niveau op te spo
ren. Op twee plaatsen op het terrein
van de atoomfabriek te Mol zijn zgn.
luchtzeven aangebracht. Deze zeven
doen reeds enkele maanden hun werk.
De lucht wordt hier regelmatig op
gevangen en gecontroleerd. Indien
een zodanige hoeveelheid radio
actieve stof in de lucht wordt aange
troffen, dat het de bevolking zou
schaden kunnen onmiddellijk maatre
gelen genomen worden, voordat deze
schade wordt toegebracht.
BEHANDELING AFVALSTOFFEN
water van Albertkanaal en Nethe
door radio-actieve stoffen kan geven.
Dat is het ratten probleem te Mol.
Specialisten, die aan de kernreac
tor te Mol werken, hebben vastge
steld dat ratten in het gebouw ge-
drongen zijn. Zo iets heeft zich ook
voorgedaan in Frankrijk, waar de rat
ten elektrische verbindingsdraden af
knaagden, wat de geleerden nogal
voor mooie schade plaatste. Het helpt
niet de ratten vergiftigd voedsel te
geven, daar ze wellicht in de gemet
selde wateraflopen zouden sterven en
ze aldus verstoppen. In de fabrieks-
zalen van de kernreaktor dient zulks
te worden vermeden. Men zal moeten
uitzien naar honden-rattenvangers of
naar stroppen om de ratten af te ma
ken. Tot hiertoe is te Mol weinig
schade aangericht, doch men heeft
De verschillende diensten op het
atoom-terrein van Mol produceren
radio-actieve afvalstoffen. De afvoer
hiervan, zonder gevaar voor de be
volking van de omgeving, vormt de
taak van de afdeling „Behandeling
afvalstoffen". Tot dit doel wordt alle
radio-actieve afval en zelfs de afval,
waarvan men slechts vermoedt, dat
hij radio-actief zou kunnen zijn, bijeen
gebracht in een speciaal gebouw, waar
hij gecontroleerd en volgens bepaalde
beproefde methoden behandeld wordt.
Dit gebouw staat aan de oostzijde
van het terrein.
De uranium, welke in de reactor
aan „bombardementen" heeft bloot
gestaan, valt na behandeling auto
matisch in een grote ronde koker,
naar 'n 10 meter onder de reactor ge
legen vijver. Het afvalwater wordt pas
verwijderd na zeer intensieve con
trole op aanwezigheid van eventuele
radio-actieve elementen.
Audus de deskundigen van het be
drijf te Mol, waartegenover dus van
andere zijde wordt bericht, dat de
afvoer van vermoedelijk geatomi
seerd water met „onoverbrugbare
moeilijkheden" gepaard gaat.
RATTEN-INVASIE
Intussen dringt zich nog een pro
bleem op, dat wellicht ook een ver-
Op het voetspoor van prof. De
housse hield de Belgische Senaat zich
al even intensief bezig met de Moe
zelkanalisatie als met het Deltaplan.
Senator Dehousse zelf en de heer
Struye hielden staande, dat deze Moe
zelkanalisering een west-Europees en
KSG-problee.m is en niet alleen
Frankrijk en west-Duitsland aangaat.
De eerste meende ook, dat het gekop
peld moet worden aan de Maas-Rijn
verbinding en aan de bevaarbaar
making van de Maas tot Sedan.
Baron Nothomb, die ook een toe
komstig kanaal Visé-Neuss of Born
Neuss naar voren bracht, deed niet
anders. Hij bepleitte de kanalisatie
van de Chiers en de Vire, mede ten
gerieve van Luxemburg. Dank zij de
Maas-Rij n-verbinding zal de Maas weg,
die de kortste is tussen Lotharingen
en de zee eveneens de kortste zijn
tussen Lotharingen en het R/uht--
gebied, aldus Nothomib. „Wanneer wij
als voorwaarde voor de goedkeuring
van het Moezelontwerp aan Frankrijk
vragen de Franse Maas en de Chiers
te kanaliseren, dan werken wij ten
voordele van de vijf (KSG) -landen,
dan brengen wij de Schelde-, Maas-
en Rijn-zone tot volle ontplooiing."
Senator Moreau de Melen versterkte
dit koor nog. Het diende allemaal om
minister Spaak tot een positieve be
moeienis met de kwestie van de Moe
zelkanalisatie te bewegen.
Bij de koppeling van Moezel- en
Maas-kanalisatie gaat het ook om be
langen van Nederlands Limburg. Een
sukses van Spaak in deze zal men
ook hier met belangstelling tegemoet
zien.
Dit het antwoord van minister
Spaak op de vragen der Belgische
senatoren over de Moezelkanalisatie
zou men afleiden, dat de gezamenlijke
betogen der Benelux-landen te Bonn
en Parijs om in dit probleem gekend
te worden niet veel vrucht hebben
gedragen. De verklaring van de west-
Duitse minister Von Brentano tijdens
zijn verblijf in Nederland, dat België
niet bij de zaak betrokken was, wees
reeds in die richting.
Uit het antwoord van Spaak aan
de senatoren blijkt nu, dat België het
over een andere boeg proberen wil
België is wel geen oeverstaat langs
de Moezel zoals Luxemburg, ver
klaarde Spaak thans, maar wij zijn
met de oeverstaat Luxemburg nauw
verbonden in de BetgischJLuxem-
burgse Economische Unie. Op grond
hiervan zullen we vragen in de kwes
tie van de Moezelkanalisatie mee te
mogen spreken.
Of dit betere resultaten zal opleve
ren, moeten we nog zien. Men mag
wensen, dat de poiging slaagt, maar
in zoverre zij een loslaten van ge
meenschappelijk Benelux-optreden
zou betekenen, moet men er een ach
teruitgang in zien.
Bliksemsnelle hotelboeking in de 3
grote steden van Nederland wordt
thans mogelijk door een telexnet tus
sen de logies-informatiekantoren van
Verenigingen voor Vreemdelingenver
keer, dat gisteren in werking ging.
De V.V.V.-kantoren te Amsterdam
Den Haag en Rotterdam zijn thans
onderling zowel als met de „opvang
posten" Arnhem en Hengelo verbon
den. Vreemdelingen, die zich aan de
verkeersbureaus Arnhem of Hengelo
vervoegen, kunnen via de telexlijnen
in een der drie grote steden kamers
boeken.
Zij ontvangen daarvoor een bon
betalen een nacht logies en zijn er ze
ker van, dat hun bedje wacht.
Zodra mogelijk zal ook Br e d a een
telexverbinding met het westen krij
gen.
Reeds vanaf de afschaffing der slavernij is er een zekere
verplaatsing van de neger waar te nemen, vanuit het zuiden
naar het noorden. Dit is natuurlijk in het geheel niet vreemd,
daar ze de streken willen ontgaan, waar men probeert hen weer
te terroriseren. Ook de opkomst der industrie in het noorden,
droeg veel bij tot deze verplaatsing naar het noorden, omdat daar
natuurlijk voor de negers werk is, dat vrij goed wordt betaald en
hen tamelijk goed ligt. Het is voor de negers in het noorden ook
•gemakkelijker hun kinderen goed op te voeden, door ze er bv.
nog een universitaire opleiding te geven en zo mede te werken
aan de opheffing van hun gehele ras. De trek naar de noordelijke
steden kende vooral een hoogtepunt in de veertiger jaren, om
dat toen n.l., door omschakeling van vele bedrijven op oorlogs-
produktie', de industrie zich sterk uitbreidde. In het leger waren
trouwens de negers in de tweede wereldoorlog ook bekwame
krachten.
Atan boord van de in Rotterdam ge
meerde Nederlandse kruiser „Hr.
Ms. de Ruyter" heeft de bevelheb
ber der Nederlandse zeestrijdkrach
ten en chef -marinestafvic e-admi-
raal A. de Booy, woensdagochtend
zijn functie van bevelhebber der
zeestrijdkrachten overgegeven aan
commandant zeemacht Neder
land, vice-admiraal F.vT. Burghart.
De foto toont de scheidende bevel
hebber, vice-admiraal de Booy
(voor) en zijn opvolger, uice-admi-
raal Burghart (achtergrond) tij
dens de inspectie van de officieren
aen boord van de „de Ruyter".
MET VIJF ZWARE KOFFERS, vol zeldzame schelpen en zeesterren, is de
Lillose schelpenverzamelaar Gust Van Meerbeeck onlangs van een zeven
wekenlange studiereis in Italië, Frankrijk en Spanje, weergekeerd. Zijn
reeds uit vele honderden schelpen en koralen bestaande verzameling is nu
verrijkt met de meest zeldzame scheipensoorten ter wereld. Een gamma
gaande van tere fel gekleurde juweeltjes, die zelfs de rijkste vrouw zouden
bekoren tot een zogenaamde tridakteschelp, die een gewicht heeft van
om en rond de -20 kilo.
Vanuit Monaco reisde onze Lillonaar,
naar Italië, Frankrijk en Spanje. Van
uit het Prinsdom reisde hij met zijn
vijf zware koffers schelpen terug
naar huis. Nooit heeft iemand met
dergelijke omvangrijke bagage het zo
gemakkelijk gehad met de douane.
Het was namelijk zo dat vele week
en schelpdieren nog voorzien waren
van hun biologische inhoud, een reuk
verspreidend die zelfs een paard zou
doen terugdeinzen. En te Menton, én
te Antwerpen diende de Lillonaar
slechts één koffer even te openen.
In „no time" was het onderzoek af
gelopen, ijlden de betrokken tolbe
dienden snakkend naar lucht r.aar
buiten
DE ZEE, EEN KUNSTENAAR
De heer Meerbeeck maakte die
studiereis vooral om zijn verzameling
te verrijken. Hij bezocht in al die
landen de antiquariaten, de musea,
de verzamelaars, de vissers die de
mooiste stukken als huissieraad be
waarden, kloosters en zelfs het prach
tige museum van Prins Ralnier te
Monaco. Zelfs daar was zijn toen reeds
bestaande verzameling, o.m. 't bloed-
koralenmandje dat hij bezit, bekend.
Direct had hij er de handen vrij en
mocht hij met de bedienden de geëx
poseerde stukken van nabij onderzoe
ken. Ook het aquarium dat men via
een lift in de rotsen bereikt en-
waarin zelfs inktvissen leven. Hij was
in het prinselijk museum zo in aan
zien dat hij er zich de doublures, de
schelpen die men in dubbel bezat,
kon aanschaffen.
Nog lang heeft dhr. Van Meerbeeck
in zijn groeiend museum aar. het
haventje te Lillo, zijn koffers niet
allememaal kunnen uitpakken. Toch
konden we hier en daar reeds een
blik in werpen. Geen kunstschilder
is bij machte om vormen en kleuren,
die de zee in vele, vele eeuwen in
die schelpen te voorschijn toverde na
te bootsen. En we gaan er ons ook
niet aan wagen ze te beschrijven: het
zijn stuk voor stuk juwelen van kleur
en vorm, en waarvan de prijzen zelfs
bij benadering niet kunnen geschat
worden.
ZELDZAME STUKKEN
Buiten het typische restaurant ligt
in de zon een halve tridakt te drogen.
Het is een fraaie, maar reusachtige
schelp, die minstens 20 kilo weegt.
En het is dan nog maar de ene
helft. Daar is een soort mosselschelp
die meer dan een halve meter lar.g is,
een versteende zeeplant die groeide
uit een.... steen en daar is de we
reld-unieke echte nautilus, de reus
achtige hoorn. Binnenin bestaat ze
uit vele kamers waarvan de con
structie de oude Romeinen en Egyp
tenaren reeds inspireerden in hun ar
chitectuur. Er zijn nu te Lillo schel
pen die niet eens in een emmer
kunnen, dhr. Van Meerbeeck verza
melde nieuwe koralen, o.m. eer. vol
ledige serie van de vermaarde
hersenkoralen. Verder zijn daar de
conusschelpen en harpschelpen, waar
devolle en uiterst zeldzame schelp
dieren die wel op bevroren schuim-
gelijken. Ten slotte maar dat alles
moet nog uitgepakt worden ver
rijkte Se Poldernaar zijn privé
museum met een prachtige serie zee
sterren, waarvan de grootste een
diameter heeft var. meer dan 50 cm.
In het openbare leven zijn er heus
wel negers die zeer populair zijn, zo
wel onder de negers als onder de
blanken. Op het gebied van de sport
hebben we daar b.v. de baseballspe-
lers Jackie Robinson (van de Brook
lyn Dodgers) en Willie Maxs (van
de befaamde New York Giants), de
bokser Ray Robinson (die met zo'n
groot sukses in de ring is terugge
keerd, na eerst enige tijd als variété
artiest te hebben gewerkt in nacht
clubs en dergelijken), de hordenloper
Harrison Dillard (snelste ter wereld)
en dan niet te vergeten de atleet
Jesse Owens (deze is op het ogenblik
houder van drie Olympische records:
hordenlopen, hardlopen en versprin
gen). Op het gebied van amusement
torenen hoog boven alles uit de orkes
ten van Count Basie, Duke Ellington
en Louis Armstrong.
De volkomen gelijkstelling van de
neger met de banke is een proces
dat niet verhaast kan worden, maar
wat langzaam moet worden aange
pakt met steeds ingrijpender maat
regelen. De nieuwe generaties moeten
opgroeien in het idee van de gelijke
rechten voor ieder ras en dit te he
reiken is werkelijk geen gemakkelijke
opgave.
Over het algemeen kunnen we zeg
gen, dat in het noorden de neger
geëmancipeerd is en een klein voor
beeld 'daarvan is b.v. de strenge toe
passing in de meeste noordelijke
staten van de „Fair Employment
Act", een wet die de uitsluiting van
een werknemer wegens getoof of ras
verbiedt.
ACTIE
(Tafeltennis).
Ned. ploeg tegen Frankrijk
Voor de dameswedstrijd tegen
Frankrijk op 27 april in de Victoria-
hal te Dordrecht is de Nederlandse
tafeltennisploeg ais volgt samenge-
ttetet etetet emf shrd ctaoetaoivbvb
steld: Coby en Noortje van Megen
(Nijmegen) en Bep Oosterwijk (Den
Haag).
Voor de,- herenwedstrijd tegen
Frankrijk die op 30 april in de Ahoy-
hal te Rotterdam wordt gespeeld,
zijn de vertegenwoordigers van Ne
derland nog niet bekend.
De twee mensen op deze foto, ge
maakt op het Londense vliegveld,
London Airport, hadden alle reden
om gelukkig te glimlachen toen de
ze opname werd gemaakt, zij wa
ren nl. juist aan een ernstige lucht-
ramp ontkomen. De vliegenier is ge
zagvoerder Fred Jenkinson, de man
die door een weergaloze duikvlucht
met zijn tweemotorig passagiers
vliegtuig een botsing voorkwam
met een in razende vaart uit de
mist opdoemende „Vampire" straal
jager. De jonge vrouw is Miss Bet
ty Dillon Trenchard, de stewardess,
die het angstige avontuur mee
maakte.
Voor de tweede maal in enkele
maanden tijds heeft „Gijs", een anu-
bis-baviaan, kans gezien uit de apen
rots in Blijdorp te Rotterdam te sprin
gen en de benen te nemen. Een be-
""ï1" v'an een straat in de buurt,
meldde dat er een aap op een balkon
netje zat en of de diergaarde die maar
even weg wilde halen.
Oppassers trokken er op uit, maar
wjs was inmiddels naar een dak in
een andere straat verhuisd. Toen de
oppassers ook op het dak kwamen,
van n!JS ?lch zakken op het balkon
niet tn"- uls' waarvan de bewoners
"iet tnuis waren.
tingevbanViSa? ,',iep tensl°tte in de rich-
derrfja"., e, Vr°esenpark, waar hon-
spelletjes in de
derden kinderen hun
steeV i, aPeueijes in ae
lieten om Gijs op zijn tocht te teruggebracht,
volgen. De oppassers hadden moeite
zich tussen de kinderen door te wrin
gen. Gijs was inmiddels een trappen
huis van een woning aan de Staten-
weg opgegaan. Toevallig stond een
deur open cn een jongen vertoonde
zich. Voor hij wist ^at er aan de hand
was, bevond Gijs zich reeds in de
gang. Gelukkig waren de kamerdeu
ren, die op de gang uitkomen, geslo
ten. Een der oppassers, die het tempo
van de aap had kunnen bijnouden,
zag kans Gijs bij zijn staart la pak
ken, maar niet voordat de vluchteling
nog een schilderij van de wand had
gegraaid. Inmiddels was, behalve de
jeugd, ook de rest van de oppassers
nijgend gearriveerd, benevpns de po
litie-mobilofoonauto. Gijs werd inge
rekend en per auto naar de diergiaide
Met de definitieve ouderdomsvoorziening dreigt het voorlopig zo te
gaan, dat degenen die er het meeste belang bij hebben namelijk de
landgenoten van 65 jaar en ouder door de bomen het bos niet meer
kunnen zien. Ontdaan van alle parlementaire franje en losgemaakt van
alles wat er in de uitvoerige debatten over de ouderdomswet is gezegd,
krijgen we tenslotte het volgende toekomstbeeld voor ogen:
huwden ligt deze grens bij de
1500.per jaar. Bij een in
komen tot 3100.- resp. 2500.-
- betaalt men slechts een deel van
de premie.
De jaaruitkering bedraagt voor
1 echtparen 1338.Alleen
staanden, zowel mannen als
vrouwen, ontvangen 804.
's jaars.
O Overlijdt een gehuwde pen-
sioentrekker, dan ontvangt zijn
weduwe gedurende 1 jaar de
volledige uitkering, alsof zij nog
gehuwd was, dus 1338.
Wanneer het loonpeil in Ne
derland met meer dan 3%
stijgt, dan stijgen de uitkeringen
naar evenredigheid. Per 1 janu
ari a.s. staat dit dus al te ge
beuren.
Over de premie valt in het alge
meen dit te zeggen:
1 Men betaalt premie tot een in
komen van maximaal j' 6000.
per jaar. De premie zal naar
verwachting 7% van het salaris
bedragen.
2 Gehuwde kleine zelfstandigen,
die minder dan 2100.per
jaar verdienen, behoeven geen
premie te betalen. Voor onge-
ZelfstanSigen met drie of meer
kinderen mogen hun premie
plichtig inkomen verminderen
met het bedrag, dat een arbei
der aan kinderbijslag ontvangt,
A Verzekerd en premieplichtig
zijn alle ingezetenen, op enke
le uitzonderingen na, zoals stu
derenden.
Sï De premie zal zo goed als ze
ker worden gecompenseerd
door een loonsverhoging. De ver
eveningsheffing van 4% vervalt.
De belastingdienst zorgt voor de
inning der premies.
De wet opent de mogelijkheid tot
een zekere aanpassing van be
staande pensioenregelingen. Hier
over in het kort het volgende:
I Particuliere pensioenen mogen
met niet meer dan 80% van
het bodempensioen worden ver
minderd.
O Voor elk deelnemersjaar zal
in de praktijk slechts twee pro
cent van het bodempensioen op
het bedrijfspensioen worden ge
minderd.
2 Een toekomstige verhoging
van het bodempensioen mag
niet op 'n ingegaan pensioen of
op een premievrij pensioen van
een ontslagene gekort worden.
A De pensioenfondsen hebben de
mogelijkheid om de noodzake
lijke aftrekbepalingen in hun re
glementen op te nemen.
Voor deze fondsen geldt dan
echter, dat zij voor de jaren tot
1 januari 1957 niet meer mogen
aftrekken dan U/2% van het bo
dempensioen, voor elk jaar dat
de betrokkene zijn premies be
taalde.
u
g Werkgevers die pensioentoe
zeggingen deden, zonder een
pensioenfonds op te richten en
daarbij geen voorbehoud maak
ten voor een kortingsmogelijk
heid, mogen geen korting toepas
sen. Zij kunnen dit wel, als zij
de korting als wijziging van de
arbeidsovereerfltomst mte iedere
werknemer afzonderlijk overeen
komen.
7 Bij de aanpassing geldt nog
een mogelijkheid van verzach
ting. Het wetsontwerp voor de
aanpassing van de ambtenaren-
pensioenen wil 2% korten voor
ieder dienstjaar (zie boven).
Eerst echter zullen de reeds toe
gekende pensioenen worden op
getrokken tot het huidige loonpeil
en wordt er ook anderszins het
een en ander gedaan, om de klap
niet zo hard te laten aankomen.
Vanuit het noorden is nu de bewe
ging begonnen, die, met het recht als
het ware in de hand, de strijd aan
bindt met de rassenscheiding. Deze
actie kan natuurlijk niet ineens te
fel van leer trekken en daarom gaat
het met bepaling voor bepaling. Vrij
plotseling kwam echter de uitspraak
van het Opperste Gerechtshof van 17
mei 1954. Dit Opperste Gerechtshof
verklaarde namelijk met algemene
stemmen dat de scheiding tussen
blank en zwart op de openbare scho
len in strijd is met de Grondwet. On
middellijk werd in het zuiden hevig
geprotesteerd tegen deze uitspraak en
wanneer het zuiden de wet in deze
weet te ontduiken omdat in de
staat afzonderlijk andere normen een
grondslag kunnen zijn tot deze kui
perijen zal dat zeker gebeuren!
Er was in het zuiden zelfs een
groep katholieken, die zich verzette
tegen een besluit van de bisschop
van Georgia en negers uit de kerk
wilde houden. De bisschop sloot daar-
op die kerk en beval ze gesloten te
houden, zolang de parochianen zich
de Leer der Kerk niet herinnerden.
In 1954 werd ook de neger Ernest
Wilkins benoemd tot plaatsvervangend
njinister van Arbeidszaken, hiermede
kon, voor de eerste maal in de ge
schiedenis, een neger de kabinetszit
tingen bijwonen. In dezelfde geest
moet men de benoeming beschouwen
van de «neger Oliver Davis tot gene
raal van de luchtmacht, die ook in
1954 afkwanv
TWEE GEVALLEN
verklaring bleef. De ring, die op het
stoffelijk overschot gevonden was en
door Emrnett's moeder als de zijne
was herkend, vond de verdediging
geen bewijs om de identiteit van het
stoffelijk overschot als die van Em-
mett Till vast te stellen; door zonder
linge manipulaties en volgens de ver
klaring van een niet aanwezige ge
tuige, was deze ring van de hand van
Emmett Till verhuisd naar de hand
van het gevonden stoffelijk overschot.
De twee verdachten werden vrijge-,
sproken, maar het muisje kreeg nog
een staartje, en wel in de publikatie
van het tijdschrift „Look" van einde
januari j.l. Deze pubiikatie gaf een
gedetailleerd verslag van de moord
en de hoofdredacteur, William B. Ar
thur, legde nog een verklaring af, die
in het kort op het volgende neer
kwam: Look had het pas gepubli
ceerd toen het volkomen zeker was
van de juistheid ervan; de uitgevers
van Look zijn bereid de vermelde
feiten te bewijzen, maar zij zouden
het zeer onwaarschijnlijk vinden wan
neer het blad een proces werd aan
gedaan; zou gerechtelijke vervolging
uitblijven, dan is dat een zeer sterk
bewijs van de schuld der vrijgespro-
kenen en nogmaals een bewijs voor de
onjuistheid van de vrijspraak.
Vermeld moet nog worden in
verband met deze vrijspraak dat
het Federale Opsporingsbureau niet
in deze zaak kon ingrijpen, want Em
mett Till was ontvoerd geworden,
maar niet over de staatsgrens van
Illinois.
Nu al weer enige weken geleden
werd aan een negerstudente, miss
Autherine Lucy, de toegang ontzegd
tot de colleges van een staatsuniver
siteit in Alabama, waar alleen (tot
dan toe) blanken kwamen, maar waar
volgens de wet, ook negers toegang
zouden hebben. Na verscheidene rel
letjes en molesteringcn van haar per
soon (in bescherming genomen even
wel door de politie), door studenten
en burgers (blanken), trok zij zich
terug. Zij diende echter een aanklacht
in tegen deze handelswijze en rechter
Hobart Grooms besloot, dat miss
Autherine Lucy met ingang van 6
maart weer tot de colleges moest
worden toegelaten. Het college der
curatoren der universiteit sloot haar
toen weer uit van 't volgen der col
leges, omdat zij (miss Lucy) een
beschuldiging had ingediend waarin
zij de leiding van de universiteit be
schuldigde tegen haar samen te span
nen. Het Huis van Afgevaardigden
van de staat Alabama, heeft nu 24
februari j.l. een resolutie aangenomen
tot instelling van een bepaalde com
missie, die de zaak zou moeten on
derzoeken in verband met „de ver
eniging ter bevordering van de maat
schappelijke positie der negers"
(communistische leiding?). Hiermede
wordt de kwestie niet overzichtelijker
en daarom kan ik er nu beter het
zwijgen toe doen, daar deze zaak nog
wei een tijd aan de gang zal blijven.
Dit was dan de toelichting op
enige aspecten van de rassen
kwestie en dit is dan weer een
klein stukje toegevoegd aan 't
grote wereld-dossier, dat te
zamen de geschiedenis uit
maakt: „Als mens temidden der
mensen, zijt ge als slaaf te
midden van uw eigen karakter
trekken."
J. L.
De laatste maanden trokken vooral
de aandacht van de wereldpers „het
geval Emmett Till" en de recente
(nog niet volkomen opgeloste) „zaak
Lucy"; vanAvelke hieronder nog een
summiere behandeling zai volgen.
Op 28 augustus 1955 werd het stof
felijk overschot van een jongen ge
vonden in de Tallahatchie rivier (in
de staat Illinois aan het Michigan
Meer; in deze staat ligt de stad Chi
cago, dicht aan het Michigan Meer).
Het stond vast dat het stoffelijk over
schot dat van de 14-jarige Emmett
Till uit Chicago was. Het stoffelijk
overschot was deerlijk verminkt en
de dood was definitief ingetreden door
de kogel uit een middelzwaar pistool.
Emmett Till was vermoord en als
verdachten in de rechtzaak die volg
de, stonden terecht de beide mannen
Roy Bryant en J. W, Milarn; zij wer
den, niettegenstaande vrij sterk be
wijsmateriaal, vrijgesproken.
Laten we eerst de ware toedracht
der zaak verhalen. Emmett Till had
in de winkel van zijn moeder, een
beetje opdringerig een afspraakje wil
len maken met mrs. Bryant, een jon
ge, knappe vrouw, die'n hoofd kleiner
was dan hij. Mrs, Bryant was daarop
de winkel uitgevlucht en had het
voorval in geuren en kleuren aan haar
man, Roy Bryant, verteld. Deze Roy
Bryant ontvoerde toen die avond de
jongen, tezamen met J. W. Milarn,
uit het huis van diens oudoom Mozes
Wright, waar hij naar toe was ge
gaan. De dag hierna haalde men dus
het stoffelijk overschot op uit de
Tallahatchie rivier.
De rechter en de ambtenaar van
het Openbaar Ministerie deden tijdens
het proces al het mogelijke om de
verdachten veroordeeld te krijgen De
verdediging wist zich echter in de
rug gesteund door een jury die geheet
uit blanken bestond en daarbij had
deze verdediging nog een andere,
meer openbare, troef in handen. Het
stoffelijk overschot was "amelijk
deerlijk verminkt en de dokter die de
sectie had verricht verklaarde, dat
hij niet had kunnen uitmaken, of het
stoffelijk overschot dat van een blan
ke, dan wel van een neger was. Of
schoon deze verklaring werd aange
vochten en belachelijk gemaakt, de
Het blijft nog steeds een vraag,
waarom de Moezelkanalisering niet
in KSG-verband aan de orde werd
gesteld. De*Belgische these is tenslotte
juist, dat hiermee belangen van al
thans het gehele steenkool-gebied en
van een groot deel van het staalgebied
der KSG gemoeid zijn.
Maar Frankrijk heeft als voorstan
der van de Moezelkanalisatie, ofschoon
het deze als voorwaarde voor zijn
lidmaatschap van de KSG ziet en
haar van groot nut voor de gehele
KSG acht, toch niet de KSG-organi-
satie in deze kwestie willen mengen.
En de regering van west-Duitsland
heeft blijkens een uitlating van mi
nister Von Brentano het standpunt
ingenomen, dat ook alleen maar de
directe oeverstaten langs de Moezel
bij deze aangelegenheid betrokken
zijn.
Wat de beide naast de zaak betrok
ken regeringen blijkbaar niet wensen,
kan echter nog uitgelokt worden door
anderen. En het schijnt, dat de Moe
zelkanalisatie nog in de KSG aan de
orde gesteld gaat worden op verzoek
van de Duitse tegenstanders er van
in het Ruhrgebied. die er zich op be
roepen, dat de aanleg van een Moe-
zelkanaal een door de KSG te ver
werpen discriminatie voor de spoor
wegen en de Duitse industrie zou be
tekenen. Het kanaal zou niet zonder
subsidies onderhouden kunnen wor
den, terwijl het KSG-verdrag derge
lijke subsidiëring verbiedt. Daarom
wil men een klacht indienen bij de
KSG tegen de Moezelkanalisatie.
Zo kan het inderdaad nog gebeuren,
dat de tegenstanders van deze kanali
satie werkelijk alle bij de kwestie
betrokken staten in de gelegenheid
stellen zich er op het niveau van de
KSG over uit te spreken. Het ligt
echter niet op de weg van de KSG
op grond van vermoede of mogelijke
discriminaties voor een of ander land
Europese projecten te veroordelen,
maar veeleer ze in verband met an
dere van gelijke orde, zoals de Maas
kanalisatie, tot verwezenlijking te
brengen.