Gelijkstelling stap voor stap Speelt ratteninvasie in de atoom centrale Mol een rol Schelpenverzameling te Lillo werd zeldzaam verrijkt GIJS UIT BLIJDORP GING OP AVONTUUR Pensioenwet in weinis; woorden Door affaires doorkruist Dc strijd van de deskundigen onder elkaar Hotelboeking per telex Overdracht van commando Zwart in de V.S. AAN DE DOOD ONTSNAPT Populaire negers DAGBLAD DE STEM VAN VRIJDAG 30 MAART 1956 Het alarm tegen radio-actieve besmetting In de Belgische Senaat Samen in het spel Binnenkort verbinding met Breda Douaneformaliteiten „in no time Poldernaar had handen vrij in museum van Prins van Monaco Tot vermaak van de jeugd: De uitkering De premie De aanpassing In K.S.G. De deskundigen van de atoomreactor te Mol en die van de dien sten van de openbare gezondheid en van de „Antwerpse Waterwerken" staan wat betreft de besmetting van het water van Albertkanaal en Nethe door radioactief besmet afvalwater diametraal tegenover elkaar. Terwijl de laatsten deze besmetting als vaststaand beschouwen, zeggen de deskundi gen van het atoomcentrum dat van besmetting, gezien de maatregelen welke daartegen genomen worden, geen sprake kan zijn. Over deze strijd tegen de besmet- klaring van de besmetting van het nog niet ontdekt hoe de ratten in de hallen kunnen komen welke dc kern- reaktor omringen en zulks ondanks alle genomen voorzorgen. De vraag dringt zich nu op, of de ze ratten, die ongetwijfeld radio actief besmet worden, niet op grote schaal en in brede „actieradius" het water van waterlopen en kanalen in fecteren. ting van het afvalwater en tegen ge vaarlijke radioactieve straling heeft de directie van het centrum bij een bezoek, dat wij onlangs te Mol brach ten, o.a. het volgende verteld: De in het buitenland opgedane er varing heeft geleerd, dat tegen de ge varen, welke de stralingen voor de mens opleveren, afdoende voorzorgs maatregelen kunnen worden getrof fen. De dienst voor controle in Mol heeft als essentiële taak bestendig er over te waken, dat deze voorzorgs maatregelen nageleefd worden. Tot dit doel wordt elk onderdeel van de in het centrum plaats hebben de technische handelingen door mid del van geëigende meetinstrumenten gecontroleerd. Bovendien wordt iede re persoon, die in een laboratorium werkt, voorzien van een klein meet apparaat, in de vorm van een vul penhouder, welk zal toelaten op ieder ogenblik de stralingsdoos te contro leren. Tenslotte, en dit in het bij zonder, met het oog op de bescher ming van de bevolking in de omge ving, wordt van nu af een bijzondere controle georganiseerd om het alge meen radio-actief niveau op te spo ren. Op twee plaatsen op het terrein van de atoomfabriek te Mol zijn zgn. luchtzeven aangebracht. Deze zeven doen reeds enkele maanden hun werk. De lucht wordt hier regelmatig op gevangen en gecontroleerd. Indien een zodanige hoeveelheid radio actieve stof in de lucht wordt aange troffen, dat het de bevolking zou schaden kunnen onmiddellijk maatre gelen genomen worden, voordat deze schade wordt toegebracht. BEHANDELING AFVALSTOFFEN water van Albertkanaal en Nethe door radio-actieve stoffen kan geven. Dat is het ratten probleem te Mol. Specialisten, die aan de kernreac tor te Mol werken, hebben vastge steld dat ratten in het gebouw ge- drongen zijn. Zo iets heeft zich ook voorgedaan in Frankrijk, waar de rat ten elektrische verbindingsdraden af knaagden, wat de geleerden nogal voor mooie schade plaatste. Het helpt niet de ratten vergiftigd voedsel te geven, daar ze wellicht in de gemet selde wateraflopen zouden sterven en ze aldus verstoppen. In de fabrieks- zalen van de kernreaktor dient zulks te worden vermeden. Men zal moeten uitzien naar honden-rattenvangers of naar stroppen om de ratten af te ma ken. Tot hiertoe is te Mol weinig schade aangericht, doch men heeft De verschillende diensten op het atoom-terrein van Mol produceren radio-actieve afvalstoffen. De afvoer hiervan, zonder gevaar voor de be volking van de omgeving, vormt de taak van de afdeling „Behandeling afvalstoffen". Tot dit doel wordt alle radio-actieve afval en zelfs de afval, waarvan men slechts vermoedt, dat hij radio-actief zou kunnen zijn, bijeen gebracht in een speciaal gebouw, waar hij gecontroleerd en volgens bepaalde beproefde methoden behandeld wordt. Dit gebouw staat aan de oostzijde van het terrein. De uranium, welke in de reactor aan „bombardementen" heeft bloot gestaan, valt na behandeling auto matisch in een grote ronde koker, naar 'n 10 meter onder de reactor ge legen vijver. Het afvalwater wordt pas verwijderd na zeer intensieve con trole op aanwezigheid van eventuele radio-actieve elementen. Audus de deskundigen van het be drijf te Mol, waartegenover dus van andere zijde wordt bericht, dat de afvoer van vermoedelijk geatomi seerd water met „onoverbrugbare moeilijkheden" gepaard gaat. RATTEN-INVASIE Intussen dringt zich nog een pro bleem op, dat wellicht ook een ver- Op het voetspoor van prof. De housse hield de Belgische Senaat zich al even intensief bezig met de Moe zelkanalisatie als met het Deltaplan. Senator Dehousse zelf en de heer Struye hielden staande, dat deze Moe zelkanalisering een west-Europees en KSG-problee.m is en niet alleen Frankrijk en west-Duitsland aangaat. De eerste meende ook, dat het gekop peld moet worden aan de Maas-Rijn verbinding en aan de bevaarbaar making van de Maas tot Sedan. Baron Nothomb, die ook een toe komstig kanaal Visé-Neuss of Born Neuss naar voren bracht, deed niet anders. Hij bepleitte de kanalisatie van de Chiers en de Vire, mede ten gerieve van Luxemburg. Dank zij de Maas-Rij n-verbinding zal de Maas weg, die de kortste is tussen Lotharingen en de zee eveneens de kortste zijn tussen Lotharingen en het R/uht-- gebied, aldus Nothomib. „Wanneer wij als voorwaarde voor de goedkeuring van het Moezelontwerp aan Frankrijk vragen de Franse Maas en de Chiers te kanaliseren, dan werken wij ten voordele van de vijf (KSG) -landen, dan brengen wij de Schelde-, Maas- en Rijn-zone tot volle ontplooiing." Senator Moreau de Melen versterkte dit koor nog. Het diende allemaal om minister Spaak tot een positieve be moeienis met de kwestie van de Moe zelkanalisatie te bewegen. Bij de koppeling van Moezel- en Maas-kanalisatie gaat het ook om be langen van Nederlands Limburg. Een sukses van Spaak in deze zal men ook hier met belangstelling tegemoet zien. Dit het antwoord van minister Spaak op de vragen der Belgische senatoren over de Moezelkanalisatie zou men afleiden, dat de gezamenlijke betogen der Benelux-landen te Bonn en Parijs om in dit probleem gekend te worden niet veel vrucht hebben gedragen. De verklaring van de west- Duitse minister Von Brentano tijdens zijn verblijf in Nederland, dat België niet bij de zaak betrokken was, wees reeds in die richting. Uit het antwoord van Spaak aan de senatoren blijkt nu, dat België het over een andere boeg proberen wil België is wel geen oeverstaat langs de Moezel zoals Luxemburg, ver klaarde Spaak thans, maar wij zijn met de oeverstaat Luxemburg nauw verbonden in de BetgischJLuxem- burgse Economische Unie. Op grond hiervan zullen we vragen in de kwes tie van de Moezelkanalisatie mee te mogen spreken. Of dit betere resultaten zal opleve ren, moeten we nog zien. Men mag wensen, dat de poiging slaagt, maar in zoverre zij een loslaten van ge meenschappelijk Benelux-optreden zou betekenen, moet men er een ach teruitgang in zien. Bliksemsnelle hotelboeking in de 3 grote steden van Nederland wordt thans mogelijk door een telexnet tus sen de logies-informatiekantoren van Verenigingen voor Vreemdelingenver keer, dat gisteren in werking ging. De V.V.V.-kantoren te Amsterdam Den Haag en Rotterdam zijn thans onderling zowel als met de „opvang posten" Arnhem en Hengelo verbon den. Vreemdelingen, die zich aan de verkeersbureaus Arnhem of Hengelo vervoegen, kunnen via de telexlijnen in een der drie grote steden kamers boeken. Zij ontvangen daarvoor een bon betalen een nacht logies en zijn er ze ker van, dat hun bedje wacht. Zodra mogelijk zal ook Br e d a een telexverbinding met het westen krij gen. Reeds vanaf de afschaffing der slavernij is er een zekere verplaatsing van de neger waar te nemen, vanuit het zuiden naar het noorden. Dit is natuurlijk in het geheel niet vreemd, daar ze de streken willen ontgaan, waar men probeert hen weer te terroriseren. Ook de opkomst der industrie in het noorden, droeg veel bij tot deze verplaatsing naar het noorden, omdat daar natuurlijk voor de negers werk is, dat vrij goed wordt betaald en hen tamelijk goed ligt. Het is voor de negers in het noorden ook •gemakkelijker hun kinderen goed op te voeden, door ze er bv. nog een universitaire opleiding te geven en zo mede te werken aan de opheffing van hun gehele ras. De trek naar de noordelijke steden kende vooral een hoogtepunt in de veertiger jaren, om dat toen n.l., door omschakeling van vele bedrijven op oorlogs- produktie', de industrie zich sterk uitbreidde. In het leger waren trouwens de negers in de tweede wereldoorlog ook bekwame krachten. Atan boord van de in Rotterdam ge meerde Nederlandse kruiser „Hr. Ms. de Ruyter" heeft de bevelheb ber der Nederlandse zeestrijdkrach ten en chef -marinestafvic e-admi- raal A. de Booy, woensdagochtend zijn functie van bevelhebber der zeestrijdkrachten overgegeven aan commandant zeemacht Neder land, vice-admiraal F.vT. Burghart. De foto toont de scheidende bevel hebber, vice-admiraal de Booy (voor) en zijn opvolger, uice-admi- raal Burghart (achtergrond) tij dens de inspectie van de officieren aen boord van de „de Ruyter". MET VIJF ZWARE KOFFERS, vol zeldzame schelpen en zeesterren, is de Lillose schelpenverzamelaar Gust Van Meerbeeck onlangs van een zeven wekenlange studiereis in Italië, Frankrijk en Spanje, weergekeerd. Zijn reeds uit vele honderden schelpen en koralen bestaande verzameling is nu verrijkt met de meest zeldzame scheipensoorten ter wereld. Een gamma gaande van tere fel gekleurde juweeltjes, die zelfs de rijkste vrouw zouden bekoren tot een zogenaamde tridakteschelp, die een gewicht heeft van om en rond de -20 kilo. Vanuit Monaco reisde onze Lillonaar, naar Italië, Frankrijk en Spanje. Van uit het Prinsdom reisde hij met zijn vijf zware koffers schelpen terug naar huis. Nooit heeft iemand met dergelijke omvangrijke bagage het zo gemakkelijk gehad met de douane. Het was namelijk zo dat vele week en schelpdieren nog voorzien waren van hun biologische inhoud, een reuk verspreidend die zelfs een paard zou doen terugdeinzen. En te Menton, én te Antwerpen diende de Lillonaar slechts één koffer even te openen. In „no time" was het onderzoek af gelopen, ijlden de betrokken tolbe dienden snakkend naar lucht r.aar buiten DE ZEE, EEN KUNSTENAAR De heer Meerbeeck maakte die studiereis vooral om zijn verzameling te verrijken. Hij bezocht in al die landen de antiquariaten, de musea, de verzamelaars, de vissers die de mooiste stukken als huissieraad be waarden, kloosters en zelfs het prach tige museum van Prins Ralnier te Monaco. Zelfs daar was zijn toen reeds bestaande verzameling, o.m. 't bloed- koralenmandje dat hij bezit, bekend. Direct had hij er de handen vrij en mocht hij met de bedienden de geëx poseerde stukken van nabij onderzoe ken. Ook het aquarium dat men via een lift in de rotsen bereikt en- waarin zelfs inktvissen leven. Hij was in het prinselijk museum zo in aan zien dat hij er zich de doublures, de schelpen die men in dubbel bezat, kon aanschaffen. Nog lang heeft dhr. Van Meerbeeck in zijn groeiend museum aar. het haventje te Lillo, zijn koffers niet allememaal kunnen uitpakken. Toch konden we hier en daar reeds een blik in werpen. Geen kunstschilder is bij machte om vormen en kleuren, die de zee in vele, vele eeuwen in die schelpen te voorschijn toverde na te bootsen. En we gaan er ons ook niet aan wagen ze te beschrijven: het zijn stuk voor stuk juwelen van kleur en vorm, en waarvan de prijzen zelfs bij benadering niet kunnen geschat worden. ZELDZAME STUKKEN Buiten het typische restaurant ligt in de zon een halve tridakt te drogen. Het is een fraaie, maar reusachtige schelp, die minstens 20 kilo weegt. En het is dan nog maar de ene helft. Daar is een soort mosselschelp die meer dan een halve meter lar.g is, een versteende zeeplant die groeide uit een.... steen en daar is de we reld-unieke echte nautilus, de reus achtige hoorn. Binnenin bestaat ze uit vele kamers waarvan de con structie de oude Romeinen en Egyp tenaren reeds inspireerden in hun ar chitectuur. Er zijn nu te Lillo schel pen die niet eens in een emmer kunnen, dhr. Van Meerbeeck verza melde nieuwe koralen, o.m. eer. vol ledige serie van de vermaarde hersenkoralen. Verder zijn daar de conusschelpen en harpschelpen, waar devolle en uiterst zeldzame schelp dieren die wel op bevroren schuim- gelijken. Ten slotte maar dat alles moet nog uitgepakt worden ver rijkte Se Poldernaar zijn privé museum met een prachtige serie zee sterren, waarvan de grootste een diameter heeft var. meer dan 50 cm. In het openbare leven zijn er heus wel negers die zeer populair zijn, zo wel onder de negers als onder de blanken. Op het gebied van de sport hebben we daar b.v. de baseballspe- lers Jackie Robinson (van de Brook lyn Dodgers) en Willie Maxs (van de befaamde New York Giants), de bokser Ray Robinson (die met zo'n groot sukses in de ring is terugge keerd, na eerst enige tijd als variété artiest te hebben gewerkt in nacht clubs en dergelijken), de hordenloper Harrison Dillard (snelste ter wereld) en dan niet te vergeten de atleet Jesse Owens (deze is op het ogenblik houder van drie Olympische records: hordenlopen, hardlopen en versprin gen). Op het gebied van amusement torenen hoog boven alles uit de orkes ten van Count Basie, Duke Ellington en Louis Armstrong. De volkomen gelijkstelling van de neger met de banke is een proces dat niet verhaast kan worden, maar wat langzaam moet worden aange pakt met steeds ingrijpender maat regelen. De nieuwe generaties moeten opgroeien in het idee van de gelijke rechten voor ieder ras en dit te he reiken is werkelijk geen gemakkelijke opgave. Over het algemeen kunnen we zeg gen, dat in het noorden de neger geëmancipeerd is en een klein voor beeld 'daarvan is b.v. de strenge toe passing in de meeste noordelijke staten van de „Fair Employment Act", een wet die de uitsluiting van een werknemer wegens getoof of ras verbiedt. ACTIE (Tafeltennis). Ned. ploeg tegen Frankrijk Voor de dameswedstrijd tegen Frankrijk op 27 april in de Victoria- hal te Dordrecht is de Nederlandse tafeltennisploeg ais volgt samenge- ttetet etetet emf shrd ctaoetaoivbvb steld: Coby en Noortje van Megen (Nijmegen) en Bep Oosterwijk (Den Haag). Voor de,- herenwedstrijd tegen Frankrijk die op 30 april in de Ahoy- hal te Rotterdam wordt gespeeld, zijn de vertegenwoordigers van Ne derland nog niet bekend. De twee mensen op deze foto, ge maakt op het Londense vliegveld, London Airport, hadden alle reden om gelukkig te glimlachen toen de ze opname werd gemaakt, zij wa ren nl. juist aan een ernstige lucht- ramp ontkomen. De vliegenier is ge zagvoerder Fred Jenkinson, de man die door een weergaloze duikvlucht met zijn tweemotorig passagiers vliegtuig een botsing voorkwam met een in razende vaart uit de mist opdoemende „Vampire" straal jager. De jonge vrouw is Miss Bet ty Dillon Trenchard, de stewardess, die het angstige avontuur mee maakte. Voor de tweede maal in enkele maanden tijds heeft „Gijs", een anu- bis-baviaan, kans gezien uit de apen rots in Blijdorp te Rotterdam te sprin gen en de benen te nemen. Een be- ""ï1" v'an een straat in de buurt, meldde dat er een aap op een balkon netje zat en of de diergaarde die maar even weg wilde halen. Oppassers trokken er op uit, maar wjs was inmiddels naar een dak in een andere straat verhuisd. Toen de oppassers ook op het dak kwamen, van n!JS ?lch zakken op het balkon niet tn"- uls' waarvan de bewoners "iet tnuis waren. tingevbanViSa? ,',iep tensl°tte in de rich- derrfja"., e, Vr°esenpark, waar hon- spelletjes in de derden kinderen hun steeV i, aPeueijes in ae lieten om Gijs op zijn tocht te teruggebracht, volgen. De oppassers hadden moeite zich tussen de kinderen door te wrin gen. Gijs was inmiddels een trappen huis van een woning aan de Staten- weg opgegaan. Toevallig stond een deur open cn een jongen vertoonde zich. Voor hij wist ^at er aan de hand was, bevond Gijs zich reeds in de gang. Gelukkig waren de kamerdeu ren, die op de gang uitkomen, geslo ten. Een der oppassers, die het tempo van de aap had kunnen bijnouden, zag kans Gijs bij zijn staart la pak ken, maar niet voordat de vluchteling nog een schilderij van de wand had gegraaid. Inmiddels was, behalve de jeugd, ook de rest van de oppassers nijgend gearriveerd, benevpns de po litie-mobilofoonauto. Gijs werd inge rekend en per auto naar de diergiaide Met de definitieve ouderdomsvoorziening dreigt het voorlopig zo te gaan, dat degenen die er het meeste belang bij hebben namelijk de landgenoten van 65 jaar en ouder door de bomen het bos niet meer kunnen zien. Ontdaan van alle parlementaire franje en losgemaakt van alles wat er in de uitvoerige debatten over de ouderdomswet is gezegd, krijgen we tenslotte het volgende toekomstbeeld voor ogen: huwden ligt deze grens bij de 1500.per jaar. Bij een in komen tot 3100.- resp. 2500.- - betaalt men slechts een deel van de premie. De jaaruitkering bedraagt voor 1 echtparen 1338.Alleen staanden, zowel mannen als vrouwen, ontvangen 804. 's jaars. O Overlijdt een gehuwde pen- sioentrekker, dan ontvangt zijn weduwe gedurende 1 jaar de volledige uitkering, alsof zij nog gehuwd was, dus 1338. Wanneer het loonpeil in Ne derland met meer dan 3% stijgt, dan stijgen de uitkeringen naar evenredigheid. Per 1 janu ari a.s. staat dit dus al te ge beuren. Over de premie valt in het alge meen dit te zeggen: 1 Men betaalt premie tot een in komen van maximaal j' 6000. per jaar. De premie zal naar verwachting 7% van het salaris bedragen. 2 Gehuwde kleine zelfstandigen, die minder dan 2100.per jaar verdienen, behoeven geen premie te betalen. Voor onge- ZelfstanSigen met drie of meer kinderen mogen hun premie plichtig inkomen verminderen met het bedrag, dat een arbei der aan kinderbijslag ontvangt, A Verzekerd en premieplichtig zijn alle ingezetenen, op enke le uitzonderingen na, zoals stu derenden. Sï De premie zal zo goed als ze ker worden gecompenseerd door een loonsverhoging. De ver eveningsheffing van 4% vervalt. De belastingdienst zorgt voor de inning der premies. De wet opent de mogelijkheid tot een zekere aanpassing van be staande pensioenregelingen. Hier over in het kort het volgende: I Particuliere pensioenen mogen met niet meer dan 80% van het bodempensioen worden ver minderd. O Voor elk deelnemersjaar zal in de praktijk slechts twee pro cent van het bodempensioen op het bedrijfspensioen worden ge minderd. 2 Een toekomstige verhoging van het bodempensioen mag niet op 'n ingegaan pensioen of op een premievrij pensioen van een ontslagene gekort worden. A De pensioenfondsen hebben de mogelijkheid om de noodzake lijke aftrekbepalingen in hun re glementen op te nemen. Voor deze fondsen geldt dan echter, dat zij voor de jaren tot 1 januari 1957 niet meer mogen aftrekken dan U/2% van het bo dempensioen, voor elk jaar dat de betrokkene zijn premies be taalde. u g Werkgevers die pensioentoe zeggingen deden, zonder een pensioenfonds op te richten en daarbij geen voorbehoud maak ten voor een kortingsmogelijk heid, mogen geen korting toepas sen. Zij kunnen dit wel, als zij de korting als wijziging van de arbeidsovereerfltomst mte iedere werknemer afzonderlijk overeen komen. 7 Bij de aanpassing geldt nog een mogelijkheid van verzach ting. Het wetsontwerp voor de aanpassing van de ambtenaren- pensioenen wil 2% korten voor ieder dienstjaar (zie boven). Eerst echter zullen de reeds toe gekende pensioenen worden op getrokken tot het huidige loonpeil en wordt er ook anderszins het een en ander gedaan, om de klap niet zo hard te laten aankomen. Vanuit het noorden is nu de bewe ging begonnen, die, met het recht als het ware in de hand, de strijd aan bindt met de rassenscheiding. Deze actie kan natuurlijk niet ineens te fel van leer trekken en daarom gaat het met bepaling voor bepaling. Vrij plotseling kwam echter de uitspraak van het Opperste Gerechtshof van 17 mei 1954. Dit Opperste Gerechtshof verklaarde namelijk met algemene stemmen dat de scheiding tussen blank en zwart op de openbare scho len in strijd is met de Grondwet. On middellijk werd in het zuiden hevig geprotesteerd tegen deze uitspraak en wanneer het zuiden de wet in deze weet te ontduiken omdat in de staat afzonderlijk andere normen een grondslag kunnen zijn tot deze kui perijen zal dat zeker gebeuren! Er was in het zuiden zelfs een groep katholieken, die zich verzette tegen een besluit van de bisschop van Georgia en negers uit de kerk wilde houden. De bisschop sloot daar- op die kerk en beval ze gesloten te houden, zolang de parochianen zich de Leer der Kerk niet herinnerden. In 1954 werd ook de neger Ernest Wilkins benoemd tot plaatsvervangend njinister van Arbeidszaken, hiermede kon, voor de eerste maal in de ge schiedenis, een neger de kabinetszit tingen bijwonen. In dezelfde geest moet men de benoeming beschouwen van de «neger Oliver Davis tot gene raal van de luchtmacht, die ook in 1954 afkwanv TWEE GEVALLEN verklaring bleef. De ring, die op het stoffelijk overschot gevonden was en door Emrnett's moeder als de zijne was herkend, vond de verdediging geen bewijs om de identiteit van het stoffelijk overschot als die van Em- mett Till vast te stellen; door zonder linge manipulaties en volgens de ver klaring van een niet aanwezige ge tuige, was deze ring van de hand van Emmett Till verhuisd naar de hand van het gevonden stoffelijk overschot. De twee verdachten werden vrijge-, sproken, maar het muisje kreeg nog een staartje, en wel in de publikatie van het tijdschrift „Look" van einde januari j.l. Deze pubiikatie gaf een gedetailleerd verslag van de moord en de hoofdredacteur, William B. Ar thur, legde nog een verklaring af, die in het kort op het volgende neer kwam: Look had het pas gepubli ceerd toen het volkomen zeker was van de juistheid ervan; de uitgevers van Look zijn bereid de vermelde feiten te bewijzen, maar zij zouden het zeer onwaarschijnlijk vinden wan neer het blad een proces werd aan gedaan; zou gerechtelijke vervolging uitblijven, dan is dat een zeer sterk bewijs van de schuld der vrijgespro- kenen en nogmaals een bewijs voor de onjuistheid van de vrijspraak. Vermeld moet nog worden in verband met deze vrijspraak dat het Federale Opsporingsbureau niet in deze zaak kon ingrijpen, want Em mett Till was ontvoerd geworden, maar niet over de staatsgrens van Illinois. Nu al weer enige weken geleden werd aan een negerstudente, miss Autherine Lucy, de toegang ontzegd tot de colleges van een staatsuniver siteit in Alabama, waar alleen (tot dan toe) blanken kwamen, maar waar volgens de wet, ook negers toegang zouden hebben. Na verscheidene rel letjes en molesteringcn van haar per soon (in bescherming genomen even wel door de politie), door studenten en burgers (blanken), trok zij zich terug. Zij diende echter een aanklacht in tegen deze handelswijze en rechter Hobart Grooms besloot, dat miss Autherine Lucy met ingang van 6 maart weer tot de colleges moest worden toegelaten. Het college der curatoren der universiteit sloot haar toen weer uit van 't volgen der col leges, omdat zij (miss Lucy) een beschuldiging had ingediend waarin zij de leiding van de universiteit be schuldigde tegen haar samen te span nen. Het Huis van Afgevaardigden van de staat Alabama, heeft nu 24 februari j.l. een resolutie aangenomen tot instelling van een bepaalde com missie, die de zaak zou moeten on derzoeken in verband met „de ver eniging ter bevordering van de maat schappelijke positie der negers" (communistische leiding?). Hiermede wordt de kwestie niet overzichtelijker en daarom kan ik er nu beter het zwijgen toe doen, daar deze zaak nog wei een tijd aan de gang zal blijven. Dit was dan de toelichting op enige aspecten van de rassen kwestie en dit is dan weer een klein stukje toegevoegd aan 't grote wereld-dossier, dat te zamen de geschiedenis uit maakt: „Als mens temidden der mensen, zijt ge als slaaf te midden van uw eigen karakter trekken." J. L. De laatste maanden trokken vooral de aandacht van de wereldpers „het geval Emmett Till" en de recente (nog niet volkomen opgeloste) „zaak Lucy"; vanAvelke hieronder nog een summiere behandeling zai volgen. Op 28 augustus 1955 werd het stof felijk overschot van een jongen ge vonden in de Tallahatchie rivier (in de staat Illinois aan het Michigan Meer; in deze staat ligt de stad Chi cago, dicht aan het Michigan Meer). Het stond vast dat het stoffelijk over schot dat van de 14-jarige Emmett Till uit Chicago was. Het stoffelijk overschot was deerlijk verminkt en de dood was definitief ingetreden door de kogel uit een middelzwaar pistool. Emmett Till was vermoord en als verdachten in de rechtzaak die volg de, stonden terecht de beide mannen Roy Bryant en J. W, Milarn; zij wer den, niettegenstaande vrij sterk be wijsmateriaal, vrijgesproken. Laten we eerst de ware toedracht der zaak verhalen. Emmett Till had in de winkel van zijn moeder, een beetje opdringerig een afspraakje wil len maken met mrs. Bryant, een jon ge, knappe vrouw, die'n hoofd kleiner was dan hij. Mrs, Bryant was daarop de winkel uitgevlucht en had het voorval in geuren en kleuren aan haar man, Roy Bryant, verteld. Deze Roy Bryant ontvoerde toen die avond de jongen, tezamen met J. W. Milarn, uit het huis van diens oudoom Mozes Wright, waar hij naar toe was ge gaan. De dag hierna haalde men dus het stoffelijk overschot op uit de Tallahatchie rivier. De rechter en de ambtenaar van het Openbaar Ministerie deden tijdens het proces al het mogelijke om de verdachten veroordeeld te krijgen De verdediging wist zich echter in de rug gesteund door een jury die geheet uit blanken bestond en daarbij had deze verdediging nog een andere, meer openbare, troef in handen. Het stoffelijk overschot was "amelijk deerlijk verminkt en de dokter die de sectie had verricht verklaarde, dat hij niet had kunnen uitmaken, of het stoffelijk overschot dat van een blan ke, dan wel van een neger was. Of schoon deze verklaring werd aange vochten en belachelijk gemaakt, de Het blijft nog steeds een vraag, waarom de Moezelkanalisering niet in KSG-verband aan de orde werd gesteld. De*Belgische these is tenslotte juist, dat hiermee belangen van al thans het gehele steenkool-gebied en van een groot deel van het staalgebied der KSG gemoeid zijn. Maar Frankrijk heeft als voorstan der van de Moezelkanalisatie, ofschoon het deze als voorwaarde voor zijn lidmaatschap van de KSG ziet en haar van groot nut voor de gehele KSG acht, toch niet de KSG-organi- satie in deze kwestie willen mengen. En de regering van west-Duitsland heeft blijkens een uitlating van mi nister Von Brentano het standpunt ingenomen, dat ook alleen maar de directe oeverstaten langs de Moezel bij deze aangelegenheid betrokken zijn. Wat de beide naast de zaak betrok ken regeringen blijkbaar niet wensen, kan echter nog uitgelokt worden door anderen. En het schijnt, dat de Moe zelkanalisatie nog in de KSG aan de orde gesteld gaat worden op verzoek van de Duitse tegenstanders er van in het Ruhrgebied. die er zich op be roepen, dat de aanleg van een Moe- zelkanaal een door de KSG te ver werpen discriminatie voor de spoor wegen en de Duitse industrie zou be tekenen. Het kanaal zou niet zonder subsidies onderhouden kunnen wor den, terwijl het KSG-verdrag derge lijke subsidiëring verbiedt. Daarom wil men een klacht indienen bij de KSG tegen de Moezelkanalisatie. Zo kan het inderdaad nog gebeuren, dat de tegenstanders van deze kanali satie werkelijk alle bij de kwestie betrokken staten in de gelegenheid stellen zich er op het niveau van de KSG over uit te spreken. Het ligt echter niet op de weg van de KSG op grond van vermoede of mogelijke discriminaties voor een of ander land Europese projecten te veroordelen, maar veeleer ze in verband met an dere van gelijke orde, zoals de Maas kanalisatie, tot verwezenlijking te brengen.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1956 | | pagina 9