PagblaH Pekten KIND BIJ KLAARLICHTE DAG ONTVOERD TE BRUSSEL PËisdeshiif! f Moskou heeft goede reden afrekening met Stalin voor POLITIEKE BRIEVENI) Daders eisten 3 miljoen fr. losgeld Per taxi terug naar huis Brief uit Londen Covent Garden5 Frans bloed en een vliegende opa Nieuwe situatie vraagt een nieuw gezicht Losprijs gevraagd TV-regisseur bij de KRO Door Jerome Willis De échte Virginia-liefhebber rookt DOUWE EGBERTS Zilver-Shag! Autoweg naar de Noordkaap BURGOS i3 ct Beste Eduard, Algemene ouderdoms-j j kwestie - Spanning en j j kritiek Eduard. DURE LES I De glimlach zal voorlopig niet wijken I Politie maakt eind aan een jazz-orgie in Amsterdam Lionel Hampton van toneel verwijderd Kreeften visserij H Bloedprocessie te Brugge Op maandag 7 mei DERDE BLAD DINSDAG 27 MAART 1956 Vrijdagmiddag is te Brussel een tienjarig meisje door onbekenden ont voerd. Het kind werd geblinddoekt en de kidnappers reden er mee naar het Zoniënwoud. Enkele uren na de ontvoering werd de vader telefonisch door de bandieten van de ontvoering op de hoogte gebracht en werd een losprijs van 3 miljoen frank geëist. Later op de dag werd de vader terug opgebeld met het verzoek de drie miljoen frank naar een plaats in het Zoniënwoud te brengen. Omstreeks half tien 's avonds echter leverden de gangsters het kind aan een niets vermoedende taxivoerder af met de vraag het naar huis te brengen. de politie. Onmiddellijk werd een grootscheepse maar discrete opspo- ringsaktie op touw gezet en werden de dagbladen verwittigd met het ver zoek geen letter van de ontvoering te melden in het belang van het gekidnapte meisje. In heel de hoofdstad en de om geving patrouilleerden de politiewa gens. Links en rechts werden voor bijgangers aangesproken en naar hun identiteit gevraagd. Verdachten wer den aangehouden maar van de ge signaleerde auto was geen spoor te vinden. IN HET ZONIëNWOUD Om twaalf uur vrijdagmiddag ver liet de tienjarige Marie-Rose Kerre- mans de school van de Rijke Kla- renstraat te Brussel. Als naar ge woonte begaf ze zich naar de tram die haar naar het huis van haar grootmoeder zou brengen op de steenweg naar Bergen te Anderlecht. Aan de hoek van de Rijke Klaren- straat werd het meisje echter door een onbekende man aangesproken, bij de hand genomen en in een auto gestopt, waarin nog twee onbekende mannen zaten. Dadelijk werd het meisje geblinddoekt en stoof de auto in volle vaart weg. In minder dan geen tijd was het gebeurd. Toch was er een schoolmakkertje van Marie- Rose die alles had zien gebeuren. Het knaapje ging bij de grootmoeder te Anderlecht het verhaal doen van de ontvoering. LOSPRIJS GEVRAAGD Enkele tijd na de ontvoering werd vader Kerremans, die te Strombeek woont door onbekenden op de hoogte gebracht van de ontvoering. Men zei hem het volgende: „Kerremans, uw kind is ontvoerd. Geef ons drie mil joen en ge krijgt Marie-Rose terug. Doet ge het niet, waarschuwt ge de politie of de pers. dan is ze dood, binnen het uur". Men kan zich de angst van de vader voorstellen. Liever dan zijn kind kwijt te raken ging de man dadelijk op zoek naar de gevraagde geldsom. Maar toch verwittigde hij Zo gingen uren voorbij. In de avond werd vader Kerremans opnieuw door de gangsters opgebeld. Waarschijn lijk achtten zij het ogenblik daar, dat de vader de drie miljoen ver zameld had. Dat was ook zo. Nu werd de heer Kerremans meegeeeld dat hij het geld moest brengen naar de Lorreinendreef in het Zoniënwoud. Dadelijk begaf vader Kerremans zich hierheen en de politie begon te ope reren in het grote woud. Dit alles moet de gangsters niet ontgaan zijn. Want vrijdagavond im mers omstreeks half tien werd een taxivoerder aan het Stefanie plein, vlak bij de Louizapoort aangesproken door een kerel, gekleed in leren vest. De man had een meisje bij zich dat hij in de taxi duwde. Aan de chauf feur betaalde de onbekende 100 fr met het verzoek het kind naar de Steenweg op Bergen no. 192 te An derlecht over te brengen. De niets vermoedende chauffeur accepteerde en bracht 't kind bij de grootmoeder. De politie is onmiddellijk de vader gaan opzoeken en deelde hem de onverwachte terug keer van het meis je mede. Uit het verhaal van Marie- Rose moet blijken dat slechts een maal tijdens de tocht haar blinddoek afgenomen werd om haar toe te la ten een flesje spuitwater uit te drin ken. Toen zag ze dat ze zich in een groot bos bevonden. Dat was vermoedelijk het Zoniën woud, aangezien de vader daar de geëiste losprijs moest komen afgeven. Er zijn nog een boel zaken die in heel deze geschiedenis niet erg klaar zijn. Vooral het feit dat de gangsters het risico durfden lopen om 's avond om half tien toen heel de politiemacht het meisje opspoorde, het kind aan een taxivoerder over te leveren. In het nauw gedreven, als ze waren zou den ze normaal andere daden ver richt hebben. Vermoedelij' zal in de komende dagen meer opheldering in deze zaak verwacht worden. De K.R.O. is voornemens per 1 september a.s. de heer Luc van Gent als regisseur te verbinden aan de sectie televisie van deze omroepver eniging. De heer van Gent is thans lid van de speelkern der Nederlandse Televisie Stichting. (Advertentie) Hoewel er nauwelijks nog een knop- plaats nam. Zijn plaatsvervanger, Vi je te zien is aan de bomen op de Londense pleinen en hun takken zich nog kaal en zwart tegen de koude hemel aftekenen, krijgt men bij een wandeling over de markt van Covent Garden tenminste een indruk van de warme zonneschijn in andere landen. Want hier vindt men produkten van over de gehele wereld bijeenge bracht. De nauwe straten van deze wijk zijn van de vroege ochtenduren tot laat in de namiddag door vracht wagens geblokkeerd, terwijl de krui ers met kisten en dozen op het hoofd gestapeld, in een nooit eindigende optocht van de vrachtwagens door donkere galerijen naar de pakhui zen lopen met sinaasappelen uit Is rael en Spanje, meloenen uit Argen tinië, tomaten en aardappelen van de Canarische eilanden, appelen uit Nieuw Zeeland en Italië, bananen uit Zuid Amerika, granaatappels en druiven uit Zuid Afrika en alle mo gelijke bloemen van orchiteeën tot narcissen. Er is een advies uitgebracht om deze enorme markt, die tussen Strand en Holborn ligt, naar een punt buiten Londen te verplaatsen, maar het zal nog wel vele jaren duren voordat hieraan uitvoering wordt ge geven (indien ooit), want de Londe naren zijn verzot op hun Covent Gar den, met het Opera-theater dat vlak bij de pakhuizen ligt. Covent Garden behoort al bijna driehonderd jaar bij Londen. Het moet eens de tuin van de abten en monikken van West minster zijn geweest, hoewel ande re deskundigen beweren dat het een „convent garden" (de tuin bij een nonnenklooster) was; hetgeen ook ce Luchtmaarschalk J.R. Whitley, die deze zomer zijn nieuwe functie zal aanvaarden, vliegt met zijn eigen Canberra en heeft pas kortgeleden een 18.000 kilometer lange rondreis per vliegtuig door Westafrika ge maakt. Hooggeplaatste officieren van de R.A.F. met administratieve func ties in het buitenland komen regel matig „thuis" om hun „opfrissings cursus" te doorlopen. Air Commodo re A.A. Adams, D.F.C., de Britse luchtvaartattaché in Bonn, is zojuist op zijn post teruggekeerd na een cur sus van 3 weken op 'n één-persoons Meteor straaljager. Hij is 47 en is vorig jaar grootvader geworden toen zijn dochter. Mevrouw de Milt Se- verne, het leven schonk aan een zoon. Vorige week is bij Christies 1.000 pond sterling geboden voor 'n inktstel van Engels en buitenlands zilver. Het was het werkstuk van Paul Lamerie, de zilversmid, die van de Hugenoten afstamde en thans als de meest voor aanstaande zilversmid van zijn tijd wordt beschouwd. de afleiding van de naam zou ver klaren. In ieder geval was het eens het eigendom van een kerkelijke in stelling en toen de kloosters werden ontbonden kwam het in handen van de Hertog van Somerset en daarna van John Russell, dc Graaf van Bed ford. In 1671 werd het een markt. Toen Koningin Elizabeth, de Ko ningin Moeder, vorige week de Frans-Schotse tentoonstelling in het 18e eeuwse paleis in de Rue Vieille du Temple in Parijs opende zei ze: „Ik tel Fransen onder mijn voor ouders", Het is niet aan iedereen bekend dat de Koningin Moeder verschillende Frans-Schotse scha- hels in haar familie-geschiedenis heeft. Haar rechtstreekse voorva der, John Lyon, de derde Lord Gla mis, was in 1491 ambassadeur op een bijzondere missie van Schot land naar het Franse hof. Door het huwelijk van haar over-over groot vader Thomas, Lord Glamis, stamt zij af van Jeremiah L an jol, een Franse Hugenoot, die na de her roeping van het Edikf van Nantes naar Engeland vluchtteterwijl haar moeder, de achter-kleindoch ter was van een Franse dame, Hya- cinthe Gabrielle Roland, die Lord Wellesley huwde en daardoor de schoonzuster van de grote Hertog van Wellington werd. Zelfs de hoogste officieren van de Royal Air Force zijn geen admini strateurs, die de hele dag op een stoel achter een bureau doorbrengen. Dat is dezer dagen wel zeer duide- RJk gedemonstreerd toen de .ieuwe u van de luchtmachtstaf, Maar schalk Sir Dermot Boyle, vertrok voor een rondreis door het Mii Oosten en self m (Advertentie) D-E - Douwe EgbertsDeze naam alleen al garandeert U, dat U met elk pakje D-E Zilver-Shag iets bijzonders hebt: een perfecte melange van de allerbeste Virginia-tabakken! Als houdt van goud-gele kleur milde smaak en fijne geur, dan verdient D.E. Zilver-Shag driewerf Uw voorkeur! a gentleman's cigar Noorwegen begint meer en meer een toeristenland te worden. Zowel des zomers als des winters stijgt het aantal vreemdelingen, die daar rust, ontspanning ga sport zoeken. De Noorse overheid begrijpt, dat dit van groot belang is voor de welvaart en heeft vooral na de oor log de handen duchtig uit de mou wen gestoken om de vreemdelin gen-industrie" op hoger toerental- te brengen. De aanleg van goede, bruikbare wegen vond bijvoorbeeld veel aandacht bij de autoriteiten. Een der mooiste ritten, die men in Noorwegen kan maken is die langs de „Poolweg". Deze grote weg loopt over een afstand van bijna 2000 km van Oslo naar Kistrand. Het is echter niet de noordelijkste punt van Noorwegen. Daarom besloot men enige tijd geleden om Kistrand via Honningsvag te verbinden met de Noordkaap, de allernoordelijkste punt des lands. De nieuwe weg over het eiland waarop de Noord kaap lipt is 35 km lang en .thans bijna gereed. In het goede seizoen zal er een veerdienst van Kistrand naar Honningsvag zijn, zodat iedere toerist met zijn auto de Noordkaap kan bereiken. In de loop van dit voorjaar zullen weg en veer in ge bruik worden genomen. Dan kan men van mei tot juli genieten van een vakantie met dag en nacht zonneschijn. Geen wonder, dat de I Noren rekenen op een grote toe- 'loop van vreemdelingen. Natuurlijk j kunnen ook ondernemende fietsers ien heel erg ondernemende wande laars weldra de Noordkaap langs een goede weg bereiken. (Van onze redacteur) De communistische leer is zo soepel als een stuk bamboe. Vandaar dat de volgelingen van het Kremlin, die de teksten kennen, door de jongste gebeurtenissen niet overstag zuilen gaan. Zelfs Stalin en zijn wandaden kunnen worden ingepast in het elastieken kader van de materialistische leerstelligheid. Niettemin moeten de huidige Sovjet-lei ders wel een zeer ernstige reden hebben gehad om met de Stalin-mythe af te rekenen. Men had er behoefte aan de Russen terug te leiden naar de bronnen der revolutie. Bovendien heeft de verkettering van Stalin het extra voordeel, dat men alle fouten die in de Sta linistische periode zijn begaan, kan afwentelen op het hoofd van één man. De machthebbers van het Kremlin zijn er in elk geval van overtuigd, dat de huidige doeleinden van partij en staat niet gediend zijn met het handhaven van de Stalin-cultus. De verwarring in de partij, die de rede van Kroestjev heeft teweeggebracht, beschouwt men blijkbaar als een acceptabele prijs voor een nieuw en vérstrekkend streven. De behandeling van het ivetsont- J voor7r(Pniri0 AAopilfffcp werp algemene ouderdomsvoorzie- 5 vvvi^idling v\ucuiji\c j ning heeft toch niet zulk een beeld van eendracht laten zien als ik had verwacht. De aanpassing, inderdaad een moeilijk onderwerp, leidde tot gepassioneerde tonelen, als ik de krantenverslagen mag geloven. En daarbij kwam aan de orde een kwestie, waarmee ik zelf eigenlijk de kreupele huurwet volgde de ming van de vertegenwoordiger der werknemers kan geen korting plaats vinden. Als gevolg van het amendement van dr. de Kort zal die korting na veertig dienstjaren maximaal 60 pet. mogen bedragen. Waarbij men er bovendien aan moet denken, dat de gekorte bedragen in het pen sioenfonds blijven, dus ten gunste blijven van de betrokken werkne mers. Tenslotte werd ook het amen- nooit goed uit de weg heb gekund, het principieel karakter van 'de toen PvdA de tweede redenering, al was dement-van Lier aanvaard, waar- De situatie was zó, dat er een wets ontwerp lag, hetwelk in grote lij nen de algemene instemming had. Maar het korten ov pensioenen, waarop men door premies, d.i. uit gesteld loon, reeds rechten had ontbrande kwestie niet zo heel erg groot. Nu echter verweet ze pro fessor Oud zo'n zelfde redenering. De consequentie daarvan ontgaat mij. Professor Romme en zijn frac tie redeneerden niet anders dan ze verworven, stuitte menigeen princi- verleden jaar deden. Aan conse quentie ontbrak het hun dus niet. Ik zit er echter nog altijd mee te pieel tegen de borst. Ik laat nu daar, of men dit niet te zwart zag. Ook onder ons katholieken waren er, die hier een sterk principieel vraagstuk zagen liggen. Een gehar nast artikel in Economie, 't maand blad van de Tilburgse Hogeschool, getuigde daarvan bijvoorbeeld. Bij de katholieke Kamerleden leefde 3 mi pp Pipfpr dit niet zo sterk, al deden ze al hun 1 best om die aanpassing met strik tere waarborgen te omringen dan de minister had voorgesteld. Ik kan me echter best begrijpen, dat men door bij dié pensioenregelingen, waarin de mogelijkheid van kor ting reeds is opgenomen, toch altijd 20 pet. wordt veilig gesteld. Er zijn nog wel een paar andere wensen onvervuld gebleven zoals tot be trekking tot de weduwen, waardoor het door de KVP samengestelde rapport over weduwen- en wezen pensioen opnieuw een sterke be- desondanks het principiële bezwaar passinS van bedrijfspensioenen als nog niï wTggVZZ zag VZ van het straks in werkin® houwen, wat in zo'n geval de juiste lichting verdient. De betrokken houding is. Vertel jij me nou eens, SER-commissie, die deze zaak in Eduard, hoe je daartegenaan kijkt, studie heeft en degelijk en snel be- n gonnen is, moge haar taak nu toch llCtCr spoedig voltooien! En dan komt straks het wetsont werp aan de orde over de regeling der ambtenarenpensioenen, waar over heel wat gesproken en ge schreven wordt. En waarop felle kritiek niet is uitgebleven. Men zal goed doen bij de beoordeling van het wetsontwerp tevens aandacht te schenken aan de twee andere Je betoog is heel wat rustiger, dan menigeen ten beste heeft ge geven met betrekking tot de aan riep NN' treden van de algemene ouderdoms- oe scnenxen aan ue wee anaere kwam minister Suurhoff echter voorziening H|t ianEzamerhand regelingen, door minister Beel reeds verklaren: Ik ga daarvoor niet op- b h geworden arti|e, 60 van aangekondigd: zij betreffen het zij. Als men het ontwerp amendeert h wetsontwerp, het aanpassings- vervangen van het degressie-stelsel m mij onwelgevallige zin, stap ik artikel was overi tei4cht „e. bij de pensionering, waardoor ho op En ik kan wel haast met be- ni een doorn in h En h t gere ambtenaren nu met hun pen- slistheid verzekeren dat dan ook is jammer dat de ministesr het 20 sioen ver beneden de 70 pet van de regering de verantwoordelijkheid heeft ingediend Want de strijd die hun salaris blijven en vervolgens niet langer wil dragen. nu in de Kamer gestreden Voest w Wat moet een Kamerlid dan worden, had voor een belangrijk doen? Om het maar eens heel cru deel voorkomen kunnen worden. te zeggen: Zijn principe geweld Gelukkig had de minister in zijn aandoen, om een overigens zo memorie van antwoord al een prin- prachtig wetsontwerp mitsgaders cipieel andere opzet van het artikel de regering te redden? Of redene- aanvaard. Korting van de pensioe- ren: Ik stem volgens mijn inzicht, nen zal nu alleen mogelijk zijn bij wat er ook gebeure. De brokken die fondsen, welker bestuur daar- welke dan worden gemaakt, zijn toe besluit en waarvan dit bestuur hartelijke gioet t.t. »oor rekening van de regering? bestaat uit evenveel werknemers Het jaar bij de historie met als werkgevers. Dus zonder instem- het optrekken van alle pensioenen (ook die reeds zijn ingegaan) tot een peil overeenkomstig de salaris hoogte van 1956. Als deze drie wetsontwerpen gelijktijdig in behandeling konden komen, zal heel wat spanning en kritiek uitblijven. Maar daar praten we later nog wel eens over. Met Voor de oppervlakkige waar nemer wil Moskou momenteel niets anders dan het vreedza me naast elkaar bestaan van de communistische en „kapi talistische" landen. Tot op zekere hoogte kan dit streven oprecht zijn. Zolang het com munisme echter zijn aard niet verloochent, is de vrede, of beter de toestand van niet- oorlog, slechts een middel, dienstbaar aan gewichtiger doeleinden. In het jongste verslag van Paul de Groot, waarin hij met voorzichtige woorden rept van Kroestjevs rede, werd het nog eens duidelijk gezegd. Het streven van de communisten is erop gericht „de meerderheid in het parlement te behalen, teneinde daardoor de be staande orde te vervangen door een socialistische." Men mag op het ogenblik aannemen, dat de Sovjets wapengeweld niet zien als het geschiktste middel om de wereldrevolutie te voltooien. Nu zij in economisch opzicht het een en ander hebben bereikt en daardoor tegenover de westerse landen in een concurrentiepo sitie komen, gaan zij steeds meer heil zien in een poli tiek van „steun aan de hulpbehoevenden." Stalin stond een politiek voor van kracht en onver draagzaamheid. Hij had zich onsympathiek gemaakt in het buitenland, zózeer dat men altijd zijn schaduw placht te zien over woord en werk van zijn opvolgers. Het systeem van Stalin werkte niet. De arbeiders in de ontwikkelde landen waren kritisch genoeg om het verschil te zien tussen de propaganda en de werkelijk heid. Kroestjev c.s. had goede reden voor de grote verloo chening. In Rusland zelf werd het socialisme van Marx en Lenin tot een caricatuur door de eigengereid heid van één man. De geschiedenis werd vervalst en de bronnen vergiftigd. Langzamerhand werd het zelfs voor de meest goedgelovige lieden in het buitenland duidelijk wat de prijs was van Ruslands economische groei. Uit de fouten van Stalin, zowel in de binnenlandse als in de buitenlandse politiek, heeft men waardevolle conclusies kunnen trekken. Tekenend is de uitlating van Kroestjev, tijdens het jongste congres, over Stalins dwalingen op het punt van de economische doctrine. De „vader der volken" heeft eens beweerd, dat Ame rika en de andere westerse landen binnen enkele jaren zichtbaar zwakker zouden worden. Het tegendeel is waar gebleken. En voor Kroestjev is het gemakkelijk dit vast te stellen, nu uit de bittere ervaring de wijs heid kon worden geput. De vergissing van Stalin, het failliet van de agitatie en de averechtse uitwerking van de propaganda, heeft de communistische macht- ••••«••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••a* hebbers een dure les gegeven. Een les, waarmee zij hun voordeel zullen trachten te doen. De gebeurtenissen van de laatste tijd wijzen er steeds meer op, dat achter de politiek van de glimlach een nóg geraffineerder strategie schuilgaat dan men in eerste instantie zou vermoeden. Reeds lang voor het Jongste congres in Moskou de den zich wijzigingen voor, die men onmogelijk los kan zien van de laatste gebeurtenissen. Tijdens een recep tie in de Russische hoofdstad daagde een opgetogen Kroestjev de westerse diplomaten uit tot een „openlij ke en vreedzame concurrentiestrijd." Die strijd is inmiddels begonnen. Hij speelt zich af in noord-Afrika en het nabije oosten, in India en Afghanistan, in Indonesië en overal elders waar jonge volken voedsel en vrijheid vragen. Rusland wil blijkbaar geen wapenstilstand als voorbereiding op een militaire krachtmeeting. Het gelooft niet meer in de onontkoombaarheid van de oorlog. Het meent zijn doel op de duur met louter economische middelen te kunnen bereiken. Daartoe is nodig, dat Rusland een democratisch gezicht krijgt, dat de arbeiders weer vertrouwen krjjgen in de pioniers van het marxisme en dat de propaganda, meer dan voorheen, in overeenstem ming wordt gebracht met de werkelijkheid. Wat in Rusland zelf gebeuren gaat, dient te worden afgewacht. Moskou heeft een verdere democratisering aangekondigd, „die door Stalin werd tegengehouden". Men kan persoon en werk van Stalin met het woord verloochenen, metterdaad kan men dat echter niet. De ontwikkeling van de Sov- jet-Unie, in de laatste dertig jaar, heeft zich niet ondanks, maar „dank zij" Stalin vol trokken. Rusland dankt zijn economische kracht van dit ogenblik op de eerste plaats aan de Stalinistische knoet, aan het systeem van de sla venkampen en aan de verloo chening van de democratie. Kroestjev mag pochen op de welvaart van de Sovjet-Unie, hij kan zich niet beroemen op de vrijheid, waarin die welvaart zou moeten gedijen. Kroestjev zelf en de andere mannen aan de top we ten dit alles ook. Zij kunnen de practische gevolgen van Stalins politiek niet losmaken van diens persoon. Zij kunnen beweren, dat de groei van het socialisme zich nog sneller zou hebben voltrokken als Stalin niet aan de macht gekomen was. Daarmee is dan de eer van het socialisme gered en het geloof blijft onaange tast. „Niet dank zij één persoon, maar dank zij het volk is de Sovjet-Unie groot geworden." Dit beweerde enkele dagen geleden „De Waarheid"De leiders mogen worden verketterd, de doctrine blijft op haar voetstuk. Alleen de middelen worden herzien. Wat niet met wapengeweld, met afstotende agitatie kan worden bereikt, is wellicht te verwezenlij ken met het middel van de economische pro paganda en de politiek van „komt en ziet". Nu en dan wordt de glimlach een herkenbare grijns, zoals bij de wapenleveranties aan Egypte, maar voorlopig zal men slechts het vriendelijke gezicht van Moskou zien. De handel is vaak een beter wapen dan het atoom kanon en het economische argument overtuigt soms meer dan dat van de vrijheid, vooral in die landen waartotnutoe armoe en onvrijheid hand in hand gingen. Achter het nieuwe streven van Moskou staat een blijkbaar nog ongeschokt geloof. Wellicht dat het ver trouwen in de leer zwakker zal worden als de nieuwe koers minder profijtelijk blijkt dan men nu veronder stelt. Kroestjev en de zijnen zouden de schokkende ervaring kunnen opdoen, dat een land zich slechts Sovjetiseren laat met middelen als die van Stalin, dat het absolute socialisme en de zelfs beperkte democra tie eikaars doodsvijanden zijn. Dan moet de methode opnieuw worden herzien en wellicht dat Stalin dan eerherstel krijgt, zoals anderen die door Stalin wer den verketterd eerherstel hebben gekregen. Lionel Hampton, de Amerikaanse pegerbandleider, die op het ogenblik een toernee door Europa maakt, heeft zaterdagnacht tijdens een optreden in het Amsterdamse concertgebouw een schril slotakkoord moeten aanhoren. Het was het geluid van een poiitie- fluit. De kwestie was, dat Lionels orkest naarmate het uur vorderde zulke wil de hartstochten in het overwegend jeugdige publiek los sloeg, dat de Concertgebouwdirectie vreesde voor ernstige schade aan het gebouw. De luisteraars klommen op het toneel, stootten schorre kreten uit en raak ten in hysterie toen ze een tenorsa xofonist ontwaarden, die op zijn rug lag en niettemin speelde. Hampton zelf was opgezweept tot razernij en "T" Jws» jw. «ieck*^ '«m zijn vibrafoon krijgen. Om half drie 's nachts kwam de politie de zaal binnen en ontruimde het podium. Korte tijd later keken de beroemde componisten langs de muur neer op een verlaten zaal... op Op 1 april a.s. zal de visserij kreeften en hoofdkrabben wederom toegestaan zijn. Aangezien de kreef tenvisserij ieder jaar wat vermin dert in opbrengst zijn de verwach tingen niet hoog gespannen. Ook voor de visserij in hoofdkrabben wordt op een slechte vangst gere kend. De krabben kunnen niet best tegen lage temperaturen en men vreest dat dan ook grote hoeveelhe den zijn verloren gegaan, terwijl an dere de grootste diepte hebben op gezocht en dus niet direct te van gen zijn. Na iedere strenge winter behaalden de krabbenvissers zeer ;l«ckC -«initate» Op maandag 7 mei a.s. te 10.30 uur za] de H. Bloedprocessie haar jaar lijkse ommegang houden. Deze pro cessie die op een traditie van meer dan acht eeuwen kan bogen, wordt ieder jaar door meer dan 100.000 toe schouwers bijgewoond. En niet alleen uit België, maar ook uit de verschei dene naburige landen komen talrijke pelgrims en toeristen. Het is inder daad een enig schouwspel die ontel bare groepen in bonte klederdracht door de zo typische straten van Brug ge te zien trekken om in woord cn beeld alle episodes uit het Oud en het Nieuw Testament te vertolken. Deze beroemde processie bevat niet alleen godsdienstige taferelen, ook een uiterst interessant historisch ge deelte is er aan toegevoegd waarin zowel de magistraat, als de corpo- ratiën en de kruisvaarders hun rol spelen. Enkele duizenden zitplaatsen zijn langs de omloop aangebracht. Ter geleeenheid van de H. Bloed processie zullen de monumenten en reien belicht zijn op 5, 6 en 7 mei, tct middernacht.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1956 | | pagina 5