PagblaH Pekten
KIND BIJ KLAARLICHTE DAG
ONTVOERD TE BRUSSEL
PËisdeshiif!
f
Moskou heeft goede reden
afrekening met Stalin
voor
POLITIEKE BRIEVENI)
Daders eisten 3 miljoen fr. losgeld
Per taxi terug naar huis
Brief uit Londen
Covent Garden5 Frans bloed
en een vliegende opa
Nieuwe situatie vraagt een nieuw gezicht
Losprijs gevraagd
TV-regisseur bij
de KRO
Door Jerome Willis
De échte Virginia-liefhebber
rookt DOUWE EGBERTS Zilver-Shag!
Autoweg naar de
Noordkaap
BURGOS i3 ct
Beste Eduard, Algemene ouderdoms-j
j kwestie - Spanning en j
j kritiek
Eduard.
DURE LES
I De glimlach zal
voorlopig niet
wijken
I
Politie maakt eind aan een
jazz-orgie in Amsterdam
Lionel Hampton van
toneel verwijderd
Kreeften visserij
H Bloedprocessie
te Brugge
Op maandag 7 mei
DERDE BLAD
DINSDAG 27 MAART 1956
Vrijdagmiddag is te Brussel een tienjarig meisje door onbekenden ont
voerd. Het kind werd geblinddoekt en de kidnappers reden er mee naar het
Zoniënwoud. Enkele uren na de ontvoering werd de vader telefonisch door de
bandieten van de ontvoering op de hoogte gebracht en werd een losprijs van
3 miljoen frank geëist. Later op de dag werd de vader terug opgebeld met
het verzoek de drie miljoen frank naar een plaats in het Zoniënwoud te
brengen. Omstreeks half tien 's avonds echter leverden de gangsters het
kind aan een niets vermoedende taxivoerder af met de vraag het naar huis
te brengen.
de politie. Onmiddellijk werd een
grootscheepse maar discrete opspo-
ringsaktie op touw gezet en werden
de dagbladen verwittigd met het ver
zoek geen letter van de ontvoering
te melden in het belang van het
gekidnapte meisje.
In heel de hoofdstad en de om
geving patrouilleerden de politiewa
gens. Links en rechts werden voor
bijgangers aangesproken en naar hun
identiteit gevraagd. Verdachten wer
den aangehouden maar van de ge
signaleerde auto was geen spoor te
vinden.
IN HET ZONIëNWOUD
Om twaalf uur vrijdagmiddag ver
liet de tienjarige Marie-Rose Kerre-
mans de school van de Rijke Kla-
renstraat te Brussel. Als naar ge
woonte begaf ze zich naar de tram
die haar naar het huis van haar
grootmoeder zou brengen op de
steenweg naar Bergen te Anderlecht.
Aan de hoek van de Rijke Klaren-
straat werd het meisje echter door
een onbekende man aangesproken,
bij de hand genomen en in een auto
gestopt, waarin nog twee onbekende
mannen zaten. Dadelijk werd het
meisje geblinddoekt en stoof de auto
in volle vaart weg. In minder dan
geen tijd was het gebeurd. Toch was
er een schoolmakkertje van Marie-
Rose die alles had zien gebeuren. Het
knaapje ging bij de grootmoeder te
Anderlecht het verhaal doen van de
ontvoering.
LOSPRIJS GEVRAAGD
Enkele tijd na de ontvoering werd
vader Kerremans, die te Strombeek
woont door onbekenden op de hoogte
gebracht van de ontvoering. Men zei
hem het volgende: „Kerremans, uw
kind is ontvoerd. Geef ons drie mil
joen en ge krijgt Marie-Rose terug.
Doet ge het niet, waarschuwt ge de
politie of de pers. dan is ze dood,
binnen het uur".
Men kan zich de angst van de
vader voorstellen. Liever dan zijn
kind kwijt te raken ging de man
dadelijk op zoek naar de gevraagde
geldsom. Maar toch verwittigde hij
Zo gingen uren voorbij. In de avond
werd vader Kerremans opnieuw door
de gangsters opgebeld. Waarschijn
lijk achtten zij het ogenblik daar,
dat de vader de drie miljoen ver
zameld had. Dat was ook zo. Nu
werd de heer Kerremans meegeeeld
dat hij het geld moest brengen naar
de Lorreinendreef in het Zoniënwoud.
Dadelijk begaf vader Kerremans zich
hierheen en de politie begon te ope
reren in het grote woud.
Dit alles moet de gangsters niet
ontgaan zijn. Want vrijdagavond im
mers omstreeks half tien werd een
taxivoerder aan het Stefanie plein,
vlak bij de Louizapoort aangesproken
door een kerel, gekleed in leren vest.
De man had een meisje bij zich dat
hij in de taxi duwde. Aan de chauf
feur betaalde de onbekende 100 fr
met het verzoek het kind naar de
Steenweg op Bergen no. 192 te An
derlecht over te brengen. De niets
vermoedende chauffeur accepteerde
en bracht 't kind bij de grootmoeder.
De politie is onmiddellijk de vader
gaan opzoeken en deelde hem de
onverwachte terug keer van het meis
je mede. Uit het verhaal van Marie-
Rose moet blijken dat slechts een
maal tijdens de tocht haar blinddoek
afgenomen werd om haar toe te la
ten een flesje spuitwater uit te drin
ken. Toen zag ze dat ze zich in een
groot bos bevonden.
Dat was vermoedelijk het Zoniën
woud, aangezien de vader daar
de geëiste losprijs moest komen
afgeven.
Er zijn nog een boel zaken die in
heel deze geschiedenis niet erg klaar
zijn. Vooral het feit dat de gangsters
het risico durfden lopen om 's avond
om half tien toen heel de politiemacht
het meisje opspoorde, het kind aan
een taxivoerder over te leveren. In
het nauw gedreven, als ze waren zou
den ze normaal andere daden ver
richt hebben. Vermoedelij' zal in de
komende dagen meer opheldering in
deze zaak verwacht worden.
De K.R.O. is voornemens per 1
september a.s. de heer Luc van Gent
als regisseur te verbinden aan de
sectie televisie van deze omroepver
eniging. De heer van Gent is thans
lid van de speelkern der Nederlandse
Televisie Stichting.
(Advertentie)
Hoewel er nauwelijks nog een knop- plaats nam. Zijn plaatsvervanger, Vi
je te zien is aan de bomen op de
Londense pleinen en hun takken zich
nog kaal en zwart tegen de koude
hemel aftekenen, krijgt men bij een
wandeling over de markt van Covent
Garden tenminste een indruk van de
warme zonneschijn in andere landen.
Want hier vindt men produkten van
over de gehele wereld bijeenge
bracht. De nauwe straten van deze
wijk zijn van de vroege ochtenduren
tot laat in de namiddag door vracht
wagens geblokkeerd, terwijl de krui
ers met kisten en dozen op het hoofd
gestapeld, in een nooit eindigende
optocht van de vrachtwagens door
donkere galerijen naar de pakhui
zen lopen met sinaasappelen uit Is
rael en Spanje, meloenen uit Argen
tinië, tomaten en aardappelen van
de Canarische eilanden, appelen uit
Nieuw Zeeland en Italië, bananen uit
Zuid Amerika, granaatappels en
druiven uit Zuid Afrika en alle mo
gelijke bloemen van orchiteeën tot
narcissen.
Er is een advies uitgebracht om
deze enorme markt, die tussen
Strand en Holborn ligt, naar een punt
buiten Londen te verplaatsen, maar
het zal nog wel vele jaren duren
voordat hieraan uitvoering wordt ge
geven (indien ooit), want de Londe
naren zijn verzot op hun Covent Gar
den, met het Opera-theater dat vlak
bij de pakhuizen ligt. Covent Garden
behoort al bijna driehonderd jaar
bij Londen. Het moet eens de tuin
van de abten en monikken van West
minster zijn geweest, hoewel ande
re deskundigen beweren dat het een
„convent garden" (de tuin bij een
nonnenklooster) was; hetgeen ook
ce Luchtmaarschalk J.R. Whitley, die
deze zomer zijn nieuwe functie zal
aanvaarden, vliegt met zijn eigen
Canberra en heeft pas kortgeleden
een 18.000 kilometer lange rondreis
per vliegtuig door Westafrika ge
maakt. Hooggeplaatste officieren van
de R.A.F. met administratieve func
ties in het buitenland komen regel
matig „thuis" om hun „opfrissings
cursus" te doorlopen. Air Commodo
re A.A. Adams, D.F.C., de Britse
luchtvaartattaché in Bonn, is zojuist
op zijn post teruggekeerd na een cur
sus van 3 weken op 'n één-persoons
Meteor straaljager. Hij is 47 en is
vorig jaar grootvader geworden toen
zijn dochter. Mevrouw de Milt Se-
verne, het leven schonk aan een
zoon.
Vorige week is bij Christies 1.000
pond sterling geboden voor 'n inktstel
van Engels en buitenlands zilver. Het
was het werkstuk van Paul Lamerie,
de zilversmid, die van de Hugenoten
afstamde en thans als de meest voor
aanstaande zilversmid van zijn tijd
wordt beschouwd.
de afleiding van de naam zou ver
klaren. In ieder geval was het eens
het eigendom van een kerkelijke in
stelling en toen de kloosters werden
ontbonden kwam het in handen van
de Hertog van Somerset en daarna
van John Russell, dc Graaf van Bed
ford. In 1671 werd het een markt.
Toen Koningin Elizabeth, de Ko
ningin Moeder, vorige week de
Frans-Schotse tentoonstelling in het
18e eeuwse paleis in de Rue Vieille
du Temple in Parijs opende zei ze:
„Ik tel Fransen onder mijn voor
ouders", Het is niet aan iedereen
bekend dat de Koningin Moeder
verschillende Frans-Schotse scha-
hels in haar familie-geschiedenis
heeft. Haar rechtstreekse voorva
der, John Lyon, de derde Lord Gla
mis, was in 1491 ambassadeur op
een bijzondere missie van Schot
land naar het Franse hof. Door het
huwelijk van haar over-over groot
vader Thomas, Lord Glamis, stamt
zij af van Jeremiah L an jol, een
Franse Hugenoot, die na de her
roeping van het Edikf van Nantes
naar Engeland vluchtteterwijl
haar moeder, de achter-kleindoch
ter was van een Franse dame, Hya-
cinthe Gabrielle Roland, die Lord
Wellesley huwde en daardoor de
schoonzuster van de grote Hertog
van Wellington werd.
Zelfs de hoogste officieren van de
Royal Air Force zijn geen admini
strateurs, die de hele dag op een
stoel achter een bureau doorbrengen.
Dat is dezer dagen wel zeer duide-
RJk gedemonstreerd toen de .ieuwe
u van de luchtmachtstaf, Maar
schalk Sir Dermot Boyle, vertrok
voor een rondreis door het Mii
Oosten en self m
(Advertentie)
D-E - Douwe EgbertsDeze naam
alleen al garandeert U, dat U
met elk pakje D-E Zilver-Shag
iets bijzonders hebt:
een perfecte melange van de
allerbeste Virginia-tabakken!
Als houdt van goud-gele kleur
milde smaak en fijne geur,
dan verdient D.E. Zilver-Shag
driewerf Uw voorkeur!
a gentleman's cigar
Noorwegen begint meer en meer
een toeristenland te worden. Zowel
des zomers als des winters stijgt
het aantal vreemdelingen, die daar
rust, ontspanning ga sport zoeken.
De Noorse overheid begrijpt, dat
dit van groot belang is voor de
welvaart en heeft vooral na de oor
log de handen duchtig uit de mou
wen gestoken om de vreemdelin
gen-industrie" op hoger toerental-
te brengen. De aanleg van goede,
bruikbare wegen vond bijvoorbeeld
veel aandacht bij de autoriteiten.
Een der mooiste ritten, die men in
Noorwegen kan maken is die langs
de „Poolweg". Deze grote weg loopt
over een afstand van bijna 2000 km
van Oslo naar Kistrand. Het is
echter niet de noordelijkste punt
van Noorwegen. Daarom besloot
men enige tijd geleden om Kistrand
via Honningsvag te verbinden met
de Noordkaap, de allernoordelijkste
punt des lands. De nieuwe weg
over het eiland waarop de Noord
kaap lipt is 35 km lang en .thans
bijna gereed. In het goede seizoen
zal er een veerdienst van Kistrand
naar Honningsvag zijn, zodat iedere
toerist met zijn auto de Noordkaap
kan bereiken. In de loop van dit
voorjaar zullen weg en veer in ge
bruik worden genomen. Dan kan
men van mei tot juli genieten van
een vakantie met dag en nacht
zonneschijn. Geen wonder, dat de
I Noren rekenen op een grote toe-
'loop van vreemdelingen. Natuurlijk
j kunnen ook ondernemende fietsers
ien heel erg ondernemende wande
laars weldra de Noordkaap langs
een goede weg bereiken.
(Van onze redacteur)
De communistische leer is zo soepel als
een stuk bamboe. Vandaar dat de volgelingen
van het Kremlin, die de teksten kennen, door
de jongste gebeurtenissen niet overstag zuilen
gaan. Zelfs Stalin en zijn wandaden kunnen
worden ingepast in het elastieken kader van de
materialistische leerstelligheid.
Niettemin moeten de huidige Sovjet-lei
ders wel een zeer ernstige reden hebben gehad
om met de Stalin-mythe af te rekenen. Men
had er behoefte aan de Russen terug te leiden
naar de bronnen der revolutie. Bovendien
heeft de verkettering van Stalin het extra
voordeel, dat men alle fouten die in de Sta
linistische periode zijn begaan, kan afwentelen
op het hoofd van één man.
De machthebbers van het Kremlin zijn er
in elk geval van overtuigd, dat de huidige
doeleinden van partij en staat niet gediend
zijn met het handhaven van de Stalin-cultus.
De verwarring in de partij, die de rede van
Kroestjev heeft teweeggebracht, beschouwt
men blijkbaar als een acceptabele prijs voor
een nieuw en vérstrekkend streven.
De behandeling van het ivetsont- J voor7r(Pniri0 AAopilfffcp
werp algemene ouderdomsvoorzie- 5 vvvi^idling v\ucuiji\c j
ning heeft toch niet zulk een beeld
van eendracht laten zien als ik had
verwacht. De aanpassing, inderdaad
een moeilijk onderwerp, leidde tot
gepassioneerde tonelen, als ik de
krantenverslagen mag geloven. En
daarbij kwam aan de orde een
kwestie, waarmee ik zelf eigenlijk
de kreupele huurwet volgde de
ming van de vertegenwoordiger der
werknemers kan geen korting
plaats vinden.
Als gevolg van het amendement
van dr. de Kort zal die korting na
veertig dienstjaren maximaal 60
pet. mogen bedragen. Waarbij men
er bovendien aan moet denken, dat
de gekorte bedragen in het pen
sioenfonds blijven, dus ten gunste
blijven van de betrokken werkne
mers. Tenslotte werd ook het amen-
nooit goed uit de weg heb gekund, het principieel karakter van 'de toen
PvdA de tweede redenering, al was dement-van Lier aanvaard, waar-
De situatie was zó, dat er een wets
ontwerp lag, hetwelk in grote lij
nen de algemene instemming had.
Maar het korten ov pensioenen,
waarop men door premies, d.i. uit
gesteld loon, reeds rechten had
ontbrande kwestie niet zo heel erg
groot. Nu echter verweet ze pro
fessor Oud zo'n zelfde redenering.
De consequentie daarvan ontgaat
mij. Professor Romme en zijn frac
tie redeneerden niet anders dan ze
verworven, stuitte menigeen princi- verleden jaar deden. Aan conse
quentie ontbrak het hun dus niet.
Ik zit er echter nog altijd mee te
pieel tegen de borst. Ik laat nu
daar, of men dit niet te zwart zag.
Ook onder ons katholieken waren
er, die hier een sterk principieel
vraagstuk zagen liggen. Een gehar
nast artikel in Economie, 't maand
blad van de Tilburgse Hogeschool,
getuigde daarvan bijvoorbeeld. Bij
de katholieke Kamerleden leefde 3 mi pp Pipfpr
dit niet zo sterk, al deden ze al hun 1
best om die aanpassing met strik
tere waarborgen te omringen dan
de minister had voorgesteld. Ik kan
me echter best begrijpen, dat men
door bij dié pensioenregelingen,
waarin de mogelijkheid van kor
ting reeds is opgenomen, toch altijd
20 pet. wordt veilig gesteld. Er zijn
nog wel een paar andere wensen
onvervuld gebleven zoals tot be
trekking tot de weduwen, waardoor
het door de KVP samengestelde
rapport over weduwen- en wezen
pensioen opnieuw een sterke be-
desondanks het principiële bezwaar passinS van bedrijfspensioenen als
nog niï wTggVZZ zag VZ van het straks in werkin®
houwen, wat in zo'n geval de juiste lichting verdient. De betrokken
houding is. Vertel jij me nou eens, SER-commissie, die deze zaak in
Eduard, hoe je daartegenaan kijkt, studie heeft en degelijk en snel be-
n gonnen is, moge haar taak nu toch
llCtCr spoedig voltooien!
En dan komt straks het wetsont
werp aan de orde over de regeling
der ambtenarenpensioenen, waar
over heel wat gesproken en ge
schreven wordt. En waarop felle
kritiek niet is uitgebleven. Men zal
goed doen bij de beoordeling van
het wetsontwerp tevens aandacht
te schenken aan de twee andere
Je betoog is heel wat rustiger,
dan menigeen ten beste heeft ge
geven met betrekking tot de aan
riep NN' treden van de algemene ouderdoms- oe scnenxen aan ue wee anaere
kwam minister Suurhoff echter voorziening H|t ianEzamerhand regelingen, door minister Beel reeds
verklaren: Ik ga daarvoor niet op- b h geworden arti|e, 60 van aangekondigd: zij betreffen het
zij. Als men het ontwerp amendeert h wetsontwerp, het aanpassings- vervangen van het degressie-stelsel
m mij onwelgevallige zin, stap ik artikel was overi tei4cht „e. bij de pensionering, waardoor ho
op En ik kan wel haast met be- ni een doorn in h En h t gere ambtenaren nu met hun pen-
slistheid verzekeren dat dan ook is jammer dat de ministesr het 20 sioen ver beneden de 70 pet van
de regering de verantwoordelijkheid heeft ingediend Want de strijd die hun salaris blijven en vervolgens
niet langer wil dragen. nu in de Kamer gestreden Voest w
Wat moet een Kamerlid dan worden, had voor een belangrijk
doen? Om het maar eens heel cru deel voorkomen kunnen worden.
te zeggen: Zijn principe geweld Gelukkig had de minister in zijn
aandoen, om een overigens zo memorie van antwoord al een prin-
prachtig wetsontwerp mitsgaders cipieel andere opzet van het artikel
de regering te redden? Of redene- aanvaard. Korting van de pensioe-
ren: Ik stem volgens mijn inzicht, nen zal nu alleen mogelijk zijn bij
wat er ook gebeure. De brokken die fondsen, welker bestuur daar-
welke dan worden gemaakt, zijn toe besluit en waarvan dit bestuur hartelijke gioet t.t.
»oor rekening van de regering? bestaat uit evenveel werknemers
Het jaar bij de historie met als werkgevers. Dus zonder instem-
het optrekken van alle pensioenen
(ook die reeds zijn ingegaan) tot
een peil overeenkomstig de salaris
hoogte van 1956.
Als deze drie wetsontwerpen
gelijktijdig in behandeling konden
komen, zal heel wat spanning en
kritiek uitblijven. Maar daar praten
we later nog wel eens over. Met
Voor de oppervlakkige waar
nemer wil Moskou momenteel
niets anders dan het vreedza
me naast elkaar bestaan van
de communistische en „kapi
talistische" landen. Tot op
zekere hoogte kan dit streven
oprecht zijn. Zolang het com
munisme echter zijn aard niet
verloochent, is de vrede, of
beter de toestand van niet-
oorlog, slechts een middel,
dienstbaar aan gewichtiger
doeleinden.
In het jongste verslag van Paul de Groot, waarin hij
met voorzichtige woorden rept van Kroestjevs rede,
werd het nog eens duidelijk gezegd. Het streven van
de communisten is erop gericht „de meerderheid in
het parlement te behalen, teneinde daardoor de be
staande orde te vervangen door een socialistische."
Men mag op het ogenblik aannemen, dat de Sovjets
wapengeweld niet zien als het geschiktste middel om
de wereldrevolutie te voltooien. Nu zij in economisch
opzicht het een en ander hebben bereikt en daardoor
tegenover de westerse landen in een concurrentiepo
sitie komen, gaan zij steeds meer heil zien in een poli
tiek van „steun aan de hulpbehoevenden."
Stalin stond een politiek voor van kracht en onver
draagzaamheid. Hij had zich onsympathiek gemaakt
in het buitenland, zózeer dat men altijd zijn schaduw
placht te zien over woord en werk van zijn opvolgers.
Het systeem van Stalin werkte niet. De arbeiders in
de ontwikkelde landen waren kritisch genoeg om het
verschil te zien tussen de propaganda en de werkelijk
heid.
Kroestjev c.s. had goede reden voor de grote verloo
chening. In Rusland zelf werd het socialisme van
Marx en Lenin tot een caricatuur door de eigengereid
heid van één man. De geschiedenis werd vervalst en
de bronnen vergiftigd. Langzamerhand werd het zelfs
voor de meest goedgelovige lieden in het buitenland
duidelijk wat de prijs was van Ruslands economische
groei.
Uit de fouten van Stalin, zowel in de binnenlandse
als in de buitenlandse politiek, heeft men waardevolle
conclusies kunnen trekken. Tekenend is de uitlating
van Kroestjev, tijdens het jongste congres, over Stalins
dwalingen op het punt van de economische doctrine.
De „vader der volken" heeft eens beweerd, dat Ame
rika en de andere westerse landen binnen enkele jaren
zichtbaar zwakker zouden worden. Het tegendeel is
waar gebleken. En voor Kroestjev is het gemakkelijk
dit vast te stellen, nu uit de bittere ervaring de wijs
heid kon worden geput. De vergissing van Stalin, het
failliet van de agitatie en de averechtse uitwerking
van de propaganda, heeft de communistische macht-
••••«••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••a*
hebbers een dure les gegeven. Een les, waarmee zij
hun voordeel zullen trachten te doen.
De gebeurtenissen van de laatste tijd wijzen er steeds
meer op, dat achter de politiek van de glimlach een
nóg geraffineerder strategie schuilgaat dan men in
eerste instantie zou vermoeden.
Reeds lang voor het Jongste congres in Moskou de
den zich wijzigingen voor, die men onmogelijk los kan
zien van de laatste gebeurtenissen. Tijdens een recep
tie in de Russische hoofdstad daagde een opgetogen
Kroestjev de westerse diplomaten uit tot een „openlij
ke en vreedzame concurrentiestrijd."
Die strijd is inmiddels begonnen. Hij speelt zich
af in noord-Afrika en het nabije oosten, in India en
Afghanistan, in Indonesië en overal elders waar
jonge volken voedsel en vrijheid vragen.
Rusland wil blijkbaar geen wapenstilstand als
voorbereiding op een militaire krachtmeeting. Het
gelooft niet meer in de onontkoombaarheid van de
oorlog. Het meent zijn doel op de duur met louter
economische middelen te kunnen bereiken.
Daartoe is nodig, dat Rusland een democratisch
gezicht krijgt, dat de arbeiders weer vertrouwen
krjjgen in de pioniers van het marxisme en dat de
propaganda, meer dan voorheen, in overeenstem
ming wordt gebracht met de werkelijkheid.
Wat in Rusland zelf gebeuren gaat, dient te worden
afgewacht. Moskou heeft een verdere democratisering
aangekondigd, „die door Stalin werd tegengehouden".
Men kan persoon en werk van Stalin met het woord
verloochenen, metterdaad kan men dat echter niet.
De ontwikkeling van de Sov-
jet-Unie, in de laatste dertig
jaar, heeft zich niet ondanks,
maar „dank zij" Stalin vol
trokken. Rusland dankt zijn
economische kracht van dit
ogenblik op de eerste plaats
aan de Stalinistische knoet,
aan het systeem van de sla
venkampen en aan de verloo
chening van de democratie.
Kroestjev mag pochen op de
welvaart van de Sovjet-Unie,
hij kan zich niet beroemen op
de vrijheid, waarin die welvaart zou moeten gedijen.
Kroestjev zelf en de andere mannen aan de top we
ten dit alles ook. Zij kunnen de practische gevolgen
van Stalins politiek niet losmaken van diens persoon.
Zij kunnen beweren, dat de groei van het socialisme
zich nog sneller zou hebben voltrokken als Stalin niet
aan de macht gekomen was. Daarmee is dan de eer
van het socialisme gered en het geloof blijft onaange
tast. „Niet dank zij één persoon, maar dank zij het
volk is de Sovjet-Unie groot geworden." Dit beweerde
enkele dagen geleden „De Waarheid"De leiders
mogen worden verketterd, de doctrine blijft op haar
voetstuk.
Alleen de middelen worden herzien. Wat
niet met wapengeweld, met afstotende agitatie
kan worden bereikt, is wellicht te verwezenlij
ken met het middel van de economische pro
paganda en de politiek van „komt en ziet". Nu
en dan wordt de glimlach een herkenbare
grijns, zoals bij de wapenleveranties aan
Egypte, maar voorlopig zal men slechts het
vriendelijke gezicht van Moskou zien.
De handel is vaak een beter wapen dan het atoom
kanon en het economische argument overtuigt soms
meer dan dat van de vrijheid, vooral in die landen
waartotnutoe armoe en onvrijheid hand in hand gingen.
Achter het nieuwe streven van Moskou staat een
blijkbaar nog ongeschokt geloof. Wellicht dat het ver
trouwen in de leer zwakker zal worden als de nieuwe
koers minder profijtelijk blijkt dan men nu veronder
stelt. Kroestjev en de zijnen zouden de schokkende
ervaring kunnen opdoen, dat een land zich slechts
Sovjetiseren laat met middelen als die van Stalin, dat
het absolute socialisme en de zelfs beperkte democra
tie eikaars doodsvijanden zijn. Dan moet de methode
opnieuw worden herzien en wellicht dat Stalin dan
eerherstel krijgt, zoals anderen die door Stalin wer
den verketterd eerherstel hebben gekregen.
Lionel Hampton, de Amerikaanse
pegerbandleider, die op het ogenblik
een toernee door Europa maakt, heeft
zaterdagnacht tijdens een optreden in
het Amsterdamse concertgebouw een
schril slotakkoord moeten aanhoren.
Het was het geluid van een poiitie-
fluit.
De kwestie was, dat Lionels orkest
naarmate het uur vorderde zulke wil
de hartstochten in het overwegend
jeugdige publiek los sloeg, dat de
Concertgebouwdirectie vreesde voor
ernstige schade aan het gebouw. De
luisteraars klommen op het toneel,
stootten schorre kreten uit en raak
ten in hysterie toen ze een tenorsa
xofonist ontwaarden, die op zijn rug
lag en niettemin speelde. Hampton
zelf was opgezweept tot razernij en
"T" Jws» jw. «ieck*^ '«m
zijn vibrafoon krijgen. Om half drie
's nachts kwam de politie de zaal
binnen en ontruimde het podium.
Korte tijd later keken de beroemde
componisten langs de muur neer op
een verlaten zaal...
op
Op 1 april a.s. zal de visserij
kreeften en hoofdkrabben wederom
toegestaan zijn. Aangezien de kreef
tenvisserij ieder jaar wat vermin
dert in opbrengst zijn de verwach
tingen niet hoog gespannen. Ook
voor de visserij in hoofdkrabben
wordt op een slechte vangst gere
kend. De krabben kunnen niet best
tegen lage temperaturen en men
vreest dat dan ook grote hoeveelhe
den zijn verloren gegaan, terwijl an
dere de grootste diepte hebben op
gezocht en dus niet direct te van
gen zijn. Na iedere strenge winter
behaalden de krabbenvissers zeer
;l«ckC -«initate»
Op maandag 7 mei a.s. te 10.30 uur
za] de H. Bloedprocessie haar jaar
lijkse ommegang houden. Deze pro
cessie die op een traditie van meer
dan acht eeuwen kan bogen, wordt
ieder jaar door meer dan 100.000 toe
schouwers bijgewoond. En niet alleen
uit België, maar ook uit de verschei
dene naburige landen komen talrijke
pelgrims en toeristen. Het is inder
daad een enig schouwspel die ontel
bare groepen in bonte klederdracht
door de zo typische straten van Brug
ge te zien trekken om in woord cn
beeld alle episodes uit het Oud en
het Nieuw Testament te vertolken.
Deze beroemde processie bevat niet
alleen godsdienstige taferelen, ook
een uiterst interessant historisch ge
deelte is er aan toegevoegd waarin
zowel de magistraat, als de corpo-
ratiën en de kruisvaarders hun rol
spelen. Enkele duizenden zitplaatsen
zijn langs de omloop aangebracht.
Ter geleeenheid van de H. Bloed
processie zullen de monumenten en
reien belicht zijn op 5, 6 en 7 mei,
tct middernacht.