Pagblad PcSïeni
1
Een 200-jaar oude
.brief in fles
Zwitsaletten
GRATIS ^^NWRIJVER
GESTOLEN GOED
Vitamine
RADIO-ACTIEVE
WOLK VERNIELT
DAGPRODUKTIE AAN FILMS
JOHNSON'S
AT EEN
ONDERLIJKE
ERELD
RADIO
TWEEDE BLAD
WOENSDAG 14 MAART 1956
BEDENKELIJK
HET 3,.RONSELEN
VALS DILEMMA
YS exporteren
zwaar water
Roemeense banksaldi
in beslag genomen
Voor de dieren
dóór de dieren
Stalin geweerd
uit de musea
Lentetijd
Spencertijd
In fabriek te
Mortsel (België)
GEVOLG van
A-bomexplosie
..De dood is onafwendbaar
55
KOU, GRIEP, KOORTS
FRANKLIN THEE
DRINKT
geregeld
ook t'huis
Het natuurlijk
bronwater uit de
Belgische Arden
nen. Bevordert de
spijsvertering.
Overal verkrijgbaar
Stan Kenton
naar Nederland
Z ah en
Vorstelijke gilt voor
het kind
85«
TELEVISIEPROGRAMMA'S
door
C larence Burlington Keil and
8
>ER STEEN
TN Amsterdam heeft de Neder
landse Comedie de première ge
geven van een stuk, door de be
kende Duitse auteur Carl Zuck-
mayer geschreven, dat een geval
van atoomverraad behandelt. We
zijn niet gewoon in deze rubriek
toneelrecensies te geven en dat wil
len we nu ook niet doen. Maar er
zit ook een lelijk politiek tintje aan,
als we de recensent van ,,Het Pa
rool" mogen geloven. Dat tintje zit
niet aan het stuk zelf, wel echter
aan de wijze, waarop het voor het
Nederlandse publiek is bewerkt.
Weggelaten is namelijk een aantal
passages, waarin de totalitaire pre
tentie van het communisme wordt
aangeklaagd. De communistische
agent, die de Duitse atoomgeleerde
verleidde, vertrekt volgens het stuk
naar Rusland, maar men laat weg,
dat hij daar als Trotzkiïst geliqui
deerd wordt. Ceschrapt is een pas
sage, waarin een Engelse bewonde
raar van de Russen zich ontdaan
toont over de verkrachtingen,
waaraan zij. zich in Berlijn schuldig
hebben gemaakt. Verdwenen zijn
uitlatingen over het Judas-verraad,
dat is gelegen in het uitleveren van
atoomgeheimen. Geschrapt is een
zin als deze: ,,Met mensenverach
ting dwangarbeid, grootmachtpoli-
tiek' zal men de verdoemden dezer
aarde niet verlossen. Hoogstens hun
slavenleger tot in het oneindige
vermenigvuldigen." Zo schijnt er
met opzet aan gewerkt te zijn de
scherpe kantjes van de ondubbel
zinnige veroordeling van het com
munisme er af te slijpen. Waarom?
Sprak hier een bepaalde overtui
ging van de bewerker mee? Of was
men in Amsterdam met zijn 25 pro
cent communistische stemmers be
vreesd voor relletjes? Of spreekt
hier de neiging, welke men in deze
dagen van „co-existentie" nogal
eens tegenkomt, om de communis
tische wandaden maar niet precies
meer bij hun naam te noemen, om
dat men de zogenaamde, toenade
ring niet mag verstoren?
In ieder geval is het een beden
kelijk symptoom.
I-JET werven van bouwvakarbei
ders door de gemeente' Amster
dam in de provincie Zeeland met
voorspiegeling van allerlei buiten
de lonen gelegen voordelen heeft
een bouwvakarbeider in een der
Amsterdamse bladen tot een inge
zonden stuk geïnspireerd. Hij
vraagt: „Is het aan het gemeente
bestuur bekend, dat voor de vorst
betrekkelijk grote aantallen bouw
vakarbeiders (o.a. stukadoors) in
Amsterdam zonder werk liepen, als
gevolg van het feit dat er sinds
maanden bijna geen werk aanbe
steed is?" En verder treft hem de
onredelijkheid, dat bouwvakarbei
ders van buiten onmiddellijk een
woning aangeboden krijgen, terwijl
Amsterdamse bouwvakarbeiders er
vaak al jaren op wachten.
Hiermede komen de schone rede
neringen van de Amsterdamse wet
houder toch wel in een vreemd
licht te staan. Terwijl zijn argu
ment, dat in Zeeland de woning
nood niet zo nijpend zou zijn, ook
niet precies klopt met de feiten.
Het wonderlijke is intussen, dat
het departement van Sociale Zaken
goedkeuring zou hebben verleend
aan deze wijze van werving, terwijl
minister Witte er een bedenkelijke
kant aan zag. Dat klopt niet.
yOORTZETTING van het beleid-
Drees of restauratie van het
verleden onder leiding van Rom-
me? Ziedaar het dilemma, door mr.
Burger in de verkiezingsstrijd ge
slingerd. Hij heeft ook de personen
van de lijstaanvoerders tegenover
ïlkaar gezet. Aan de ene kant de
«amenbindende Drees, aan de an
dere kant de fanatieke ijveraar, die
het „dwingt ze om in te gaan" tot
devies voert.
Zo is de verkiezingsstrijd wel tot
een zeer eenvoudige keuze terug
gebracht. Maar zelden is er in oen
simpel beeld zo veel verwringing
van de werkelijkheid verwerkt. Het
is allereerst misleidend te spreken
van een beleid-Drees. Er is een
vierjarig' beleid geweest van een
ministerieel team, dat in samenspel
met de Staten-Generaal inderdaad
heel wat tot stand heeft gebracht.
Maar is dat een socialistisch beleid
geweest? Het gemopper en gebrom
op de linkervleugel van de PvdA
leert wel anders. Mr. Burger was
het trouwens zelf, die het vorig
jaar mei het ministerie liet strui
kelen, Drees incluis. Dat hij nu zo
tevreden is over dit beleid, eert
niet alleen Drees, maar het hele
team.
En dan die restauratie van het
verleden, welke de KVP onder
Romme zou voorstaan. Dat woord
„restauratie" heeft historisch een
nare klank. Het was de politiek
van hen, die na de Franse revolutie
niets geleerd en alles vergeten had
den. Nu tarten we mr. Burger ech
ter aan de hand van het Werkpro
gram 1956 aan te tonen, dat de KVP
zulk 'n blind-conservatieve politiek
zou voorstaan. Hoofdstuk na hoofd
stuk, paragraaf na paragraaf ge
tuigt van een volledig verstaan van
de nieuwe tijd, van de vaste wil
om deze samenleving om te vor
men volgens de aanwijzingen der
sociale encyclieken, om, de duivels
van individualisme en etatisme uit
te bannen.
Een socialist als jnr. Burger
schijnt echter de schrifturen van
anderen niet onbevangen te kunnen
lezen. Alles wat niet-socialistisch is
behoort nu eenmaal conservatief te
zijn en daarmee basta.
We durven vertrouwen op een
helderder inzicht bij de katholieke
kiezers.
De ouderdom komt met gebre
ken. Dat is niet zo erg als dat
vele gebreken tot de ouderdom
meegaan.
De Verenigde Staten uilen aan zes
landen een hoeveelheid van 129 ton
zwaar water verkopen om hen te hel
pen bij de uitvoering van hun pro
gramma's voor het gebruik van
atoomenergie in vredestijd.
Engeland zal 50 ton ontvangen,
Frankrijk 30 ton, India 21 ton, Aus
tralië 11 ton, Italië 10 ton en Zwitser
land 7 ton. De prijs is vastgesteld op
28 dollar per pond. Een deel van deze
leveranties is reeds verscheept.
De Amerikaanse regering heeft
meer dan 13.250.000 dollar in Roe
meense banksaldi in New York in be
slag genomen.
Het geld* zal worden gebruikt ter
gedeeltelijke delging van schulden
van de Roemeense regering aan de
Amerikaanse staatsburgers. Herbert
Brownell zei dat in totaal een bedrag
van 25 miljoen dollar aan Roemeense,
Bulgaarse en Hongaarse saldi in de
V.S. in beslag zal worden genomen.
Deze saldi zijn tijdens de tweede we
reldoorlog „bevroren" als vijandig be
zit.
Aangezien de Nederlandse vereni
ging tot Bescherming van Dieren, af
deling Amsterdam, gedurende de af
gelopen vorstperiode zware financiële
offers heeft moeten brengen om de
nood der dieren zo veel mogelyk te
kunnen lenigen, hoopt de vereniging
de balans weer enigermate in even
wicht te kunnen brengen door het or
ganiseren van een tweetal shows ge
durende de in Amsterdam te houden
huishoudbeurs.
Op de eerste show op 17 maart a.s,
's middags half een zal de best ver
zorgde hond van Amsterdam worden
aangewezen. Ras of geen ras, oud of
jong, mooi of lelijk, alle honden ko
men in aanmerking. Alleen de goede
verzorging wordt beoordeeld. Het
aantal inschrijvingen moet echter tot
150 worden beperkt.
Uit het Tretyakof-museum te Mos
kou zijn klaarblijkelijk een groot aan
tal schilderijen van Stalin onlangs
verwijderd.
Ook uit enkele andere gebouwen in
Moskou zijn portretten en een borst
beeld van de vroegere Russische lei
der verdwenen. Verscheidene van de
schilderijen van Stalin in het Tre
tyakofmuseum waren het werk van
Alexander Gerasimof, die bekend
staat om zijn vele studies van Stalin.
(Advertentie)
©v/fig. DE KL£|N£ GêVoEGeNS DE5
In het voorjaar vierden de oude Germanen
met vreugdevuren de terugkomst van Wodan
de zonnegod. In vele streken van Europa
is die traditiehet ontsteken van lentevuren
tot op de dag van vandaag blijven bestaan.
Maar wijmoderne fijnproeversivij hebben
meer belangstelling voor de eerste asperges
en jonge sla dan voor Wodan.
En tochook wij hebben nog ons bescheiden vreugde
vuurtje aan de punt van onze heerlijke Spencer.
Een vreugdevuurdat tegelijk een genot isen voor
velen alreeds een traditie.
De jongste atoomontploffing
in .Siberië heeft een enorme
schadepost veroorzaakt voor
de Gevaert-fabrieken in het
Belgische Mortsel. Niet dat de
fabrieksgebouwen door de ex
plosie in puin zijn geslagen,
maar wel is de hele dagproduk-
tie aan films vernield, doordat
een radio-actieve wolk, door de
ontploffing teweeggebracht,
over het land trok.
De directie is bij het vrijgeven van
dit nieuws niet over één nacht ijs
gegaan. Ze heeft de feiten terdege
onderzocht en eerst haar conclusie
getrokken toen alle mogelijke oor
zaken waren nagegaan.
Duidelijk is gebleken, dat een ra
dio-actieve wolk,' door een kernont
ploffing teweeggebracht, een enorme
invloed heeft op de gevoelige lagen
van films en fotoplaten. De radio
actieve deeltjes teisteren de emulsie
lang voordat hun aanwezigheid een
gevaar kar. opleveren voor de mens.
Men hoeft uit het gebeurde dus geen
onrustbarende gevolgtrekkingen te
maken. Hoewel: voor de fabrieks-
directie is het onrustbarend genoeg
om de toekomst somber in te zien.
Iedere proefneming van de militaire
(Advertentie)
lijn snel en afdoend te bestrijden meti
- 'n Z.W/TSAL preparaat.'
Op de noordkust van Jamaica is een
fles aangespoeld met een brief die
klaarblijkelijk 200 jaar geleden werd
geschreven door een zeeman die ge
doemd was midden op de Atlantische
Oceaan aan boord van een brandend
schip om te komen.
De brief was geschreven op de ach
terkant van een stuk van een kaart,
waarvan het papier van ouderdom
helemaal geel en slap was geworden.
De laatste zin was niet beëindigd.
De tekst van de brief, die nog maar
juist leesbaar was, luidt als volgt:
„Juli 1750, de „Brethren of the Co-
ast" (vermoedelijk de naam van het
schip) staat midden op de Atlantische
Oceaan in brand. Er is weinig hoop
dat iemand van de bemanning dit zal
overleven, behalve de 12 die kans heb
ben gezien aan boord van de red
dingboot te komen. Het lot heeft mij
een plaats gegeven bij de ongelukki-
gen en voor ons is de dood onafwend
baar.
Aan mijn moeder Elizabeth uit
Londonderry, huil niet om me. Aan
mijn geestelijke, pater Thomas Dry
den, troost ma en mijn jongere zus
ters.
De tonelen zijn zeer verward. Dap
pere mannen zijn lafaards geworden
en gehuil als van kleine kinderen
klinkt over het schip. De monsters
van de diepte wachten diegenen, die
het wagen overboord te springen. We
bevinden ons honderden mijlen uit de
kust. Mijn kapitein tracht tevergeefs
de orde te handhaven. Ik wacht de
dood in stilte af. De hemel belone de
vinder van deze brief. Bericht
mijn...", Hiermee eindigt de brief.
(Advertentie)
verstopping neem
(Advertentie)
SPA
Op de eerste Paasdag zal Stan Ken-
ton met zijn voltallige formatie naar
Nederland komen voor het geven van
een proefuitvoering van Rolf Lieber-
mann's „Concerto voor jazzband en
symfonie orkest", samen met the
Ramblers o.l.v. Theo Uden Masman
alsmede het Omroeporkest. 9
Kenton, de Amerikaanse orkestlei
der, die momenteel met zijn orkest
een toernee door Engeland maakt, zal
twee dagen in ons land doorbrengen.
Indien er tijdig een werkvergunning
voor „The Ramblers" afkomt, be
staat de mogelijkheid, dat het orkest
van Masman met de Kentonband naar
Engeland zal gaan om daar in asso
ciatie met het Londens Symfonie Or
kest twee uitvoeringen van het Lie
bermannwerk te geven.
atoomdeskundigen kan haar voor dui
zenden guldens schade berokkenen.
Zodra de oorzaak van de vernie
tiging der films vaststond, is men
gaan uitzien naar de betere verpak
king, die de radio-actieve straling
kan weren. De stroverpakking bleek
niet meer te kunnen volstaan. Men
bergt de films nu op in dozen van
een kartonsoort die vrijwel geheel uit
houtvezel bestaat. Op die manier
hoopt men althans enigszins voor
nieuwe onprettige verrassingen ge
vrijwaard te blijven.
Overigens is er geen enkele wet, die
de fabrieken tegen het gevaar van
radio-actieve straling beschermt. Ir.
Fierens, die de leiding heeft van de
research bij Gevaert, sprak de hoop
uit, dat er spoedig enige reglemente
ring mocht komen met betrekking tot
het gebruik van isotopen. Men mag
zich echter afvragen of de regerings
deskundigen van de landen die met
A- en H-bommen experimenteren, be
reid zullen zijn zicE aan zo'n regle
mentering te onderwerpen.
Overigens spreekt men in België
niet alleen over de vernielde films.
Men vraagt zich ook af, wat er ge
beuren zal als de atoomreaktor te
Mol zijn afvalwater in de Nete gaat
lozen. Kan dit geen gevaar opleveren
voor mens en dier?
AL TO
Afrikaanse gangsters stalen
in Kampala (Oeganda) een
poliüe-auto. Ze reden er mee
naar een verderop gelegen
plaatsje en gingen daar (zei
den ze) ijverig naar smokkel
waar zoeken. Alles wat de
moeite waard was verklaar-
den zij tot smokkelwaar. Het
werd allemaal zorgvuldig in
J beslag genomen en in de poli-
tiewagen geladen. Toen de
J echte politie in het plaatsje
arriveerde, waren de gang-
sters al volop vertrokken.
Dief
Eon dief in het Engelse plaatsje
Swiss Cottage had al zoveel van de
manieren van Sinterklaas gehoord,
dat hij dezer dagen plotseling via
een dertig meter diepe schoorsteen
de flat van de heer Ward binnen
kroop en er voor 500 gulden weg
haalde, terwijl onze Ward en zijn
vrouw aandachtig naar de radio
zaten te luisteren.
Honger
In de ene week, die Michael Mul-
lag-hy in de gevangenis van Penton-
ville moest doorbrengen, kwam hij
vijftien pond aan. De cipiers zeiden,
dat de man de hele tijd had zitten
eten. Onze Michael werd tot de ge
vangenisstraf veroordeeld, aangezien
hij bij een boekenstalletje enkele
muntstukken had gestolen om een
brood te kunnen kopen.
Vijftien maanden geleden ver
liet de 63-jarige mevrouw Evelyn
Scott haar huis te Los Angeles.
Ze keerde daar tot op dit moment
niet terug. Toch kwam haar ver
missing de politie pas zeer onlangs
en bij toeval ter ore. Haar echt
genoot had nooit aangifte gedaan.
Desgevraagd deelde hij mee: „Mijn
vrouw zei altijd: „Bemoei je met
je eigen zaken" en daar houd ik
me aan".
Verkenners
Een padvindertje van 17 tot 19
jaar zal binnenkort worden gekozen
om een pool-expeditie mee te ma
ken, die Amerika volgend jaar on
derneemt. Dat is in de Verenigde
Staten zo'n beetje gewoonte. In 1928
bijvoorbeeld werd een zekere Siple
uitverkoren. Siple was toen een be
scheiden verkennertje. Nu heet hij
dr Siple en weet hij de moeilijkste
dingen.
Fooien
In een loongeschil, dat voor de
rechtbank van Lambath werd af
gedaan, kwam aan het licht, dat
een bepaalde kapper wekelijks
tachtig gulden aan loon binnen
kreeg, maar nog eens f 90 extra
aan fooien. Toen de rechter dat
hoorde, zei hij: „Wat zijn de men
sen toch dwaas. Ze geven fooien
aan een man, die er financieel zo
goed voorstaat, dat hij beter fooien
aan zijn klanten kan geven".
Er werd vetjes om deze opmer
king gelachen.
Alarm
,.U moet toch eens .komen kijken,
wat er bij ons te doen is," klonk
een stemmetje uit de telefoon in de
brandweerkazerne van het Engelse
Luton. „Ik ruik rook en op de gang
zijn kleine vlammetjes." De brand
weermensen lieten het stemmetje
ook het adres zeggen en gingen toen.
op pad. Ze waren juist op tijd om
het betreffende huis van de vlam
men te rédden. Uit de rook haalden
ze de 3-jarige Rex Jackson, die
alleen thuis was. Toen ze hem vroe
gen of hij misschien getelefoneerd
had, zei het ventje „Ja zeker. Jullie
zijn vlug geweest."
Voorzorgen
Om het helemaal zeker te hebben,
hebben Joan Booth en haar ver
loofde. de in Frankrijk dienende
Amerikaan Donald Behnke, besloten
drie maal te trouwen. Eerst wordt
het huwelijk voltrokken op het ge
meentehuis van Chesterfield, waar
Joan woont. Vervolgens laten zij
zich in de echt verbinden te Parijs,
waar onze Donald werkt. En ten
slotte nog eens in Parijs, maar dan
door een Amerikaans leger-aalmoe-
zenier en volgens Amerikaanse wet
ten.
Het aanstaande bruidspaar had
gehoord, dat er moeilijkheden kon
den dreigen met al die verschillen
tussen de Engelse, Franse en Ame
rikaanse huwelijkswetten.
,'t Is aardig koud 'buiten... Voel
mijn hand eens....
(Advertentie)
Twee levensverzekeringsmaatschap
pijen (Nillmy en Arnhem) hebben de
gehele opbrengst van het edelstenen-
boek voor de jeugd „glans en gloed",
dat zij hebben uitgegeven, ter be
schikking gesteld van het Nederland
se comité voor Kinderpostzegels. Het
gaat hier om een bedrag van
f 25.000,Het comité heeft de gelden
bestemd voor het christelijk blinden
instituut „Bartimeus" te Zeist, het
r.-k. doofstommeninstituut te St.-Mi
chielsgestel, de Johannastichting
voor lichamelijk gebrekkige kinderen
van alle gezindten te Arnhem, de
stichting „Het Vierde Prinsenkind" te
Dordrecht en de maatschappij „Zand
bergen" te Amersfoort.
(Advertentie)
Verstandige vrouwen gaan over op
NOURYTIEN tijdens
kritieke dagen! m?l W
knapt U op
in een ommezien.
in elke doos No. 1 van f.1.20
VASTE WAS
DONDERDAG 15 MAART
HILVERSUM I 402 m AVRO: 7.00
Nws. 7,10 Gym. 7,20 Gram. VPRO: 7,50
Dagopening. AVRO: 8,00 Nws. 8,15 Gr.
9,00 Gym. v. d. vrouw 9,10 V. d. vrouw
9,15 Gram. 9,35 Waterst. 9,40 Morgenwij
ding 10,00 Gram. 10.50 V. d. kleuters 11,00
Tussen de wal en het schip, caus. 11.15
Amus. muz. 11,45 Het verkeerd verkeer,
caus. 12,00 Gram. 12,25 In 't spionnetje
12,30 Land- en tuinb. meded. 12,35 Lichte
muz. 12,50 Uit het bedrijfsleven, caus.
13,00 Nws. 13,15 Meded. of gram. 13,20
Orgel en sopr. 13,55 Koersen 14,00 Amus.
muz. 14,45 Gram. 15,15 V. d. zieken 16,00
Gram. 16,15 Voordr. 16,30 Graan. 16,45
V. d. jeugd 17,30 Pianospel 17.45 Rege-
ringsuitz,. Nederland en de wereld: mr.
W. Duk: Het Nederlands reoht in de
wereld, 18,00 Nws. 18,15 Sportproblemen
18,25 Amus. muz. 18,55 Gesproken brief
uit Londen 19.00 V. d. kind. 19,05 Lichte
muz. 19,25 Harmonie ork. 19,45 V. d
jeugd 20,00 Nws. 20,05 Kamerork., koor
en sol. 20,55 Rekenschap van het huma
nisme, oaus. 21,10 Amus. muz. 21,20 Lite
rair café 21,50 Gevar. progr. 22,40 Radio-
journ. 22,50 Sportact. 23,00 Nws. plan.
23,15 Sport 23,25-24,00 Lichte mumz.
HILVERSUM II 298 m KRO: 7,00
Nws. 7,10 Gram. 7,45 Morgengebed en
lit. kal. 8,00 Nws. en weerber. 8,15 Gr.
9,00 V. d. huisvr. 9.40 Schoolradio. NC
RV: 10,00 Gram. 10.30 Morgendienst.
KRO: 11,00 V. d. zieken 11,45 Gram. 12,00
Angelus 12,03 Amus. muz. 12,30 Land
en tuinb. meded. 12,33 V. d. boeren 12,40
Gram. 12,55 Zonnewijzer 13,00 Nws. en
kath. nws. 13,20 Sopr. en piano 13,50
Gram. NCRV: 14.00 Gram. 14,30 Negro
spirituals 14,45 V. d. vrouw 15,15 Gram.
15,30 Clavecimbel en viool 16,00 Bijbel
overdenking 16,30 Pianorecital 17,00 La
wines razen hoorsp. v. d. jeugd 17,30
Gram. 17,40 Beursber. 17,45 Graan. 18,00
Lichte muz. 18,30 Gram. 18,45 Idem 19,00
Nws. en weerber. 19,10 Gram. 19.20 So
ciaal perspectief, caus. 19,30 Gram. 20,00
Radiokrant 20,20 Gevar. progr. 21,45 Gr.
22,00 Periodieken parade 22,10 Orgel-
conc. 22,35 Gram. 22,45 Avondoverden
king 23,00 Nws. 23,15 Zaalsportuitsl. 23.20-
24,00 Nieuwe gram.
BRUSSEL 324 m: 11,45 Gram. 12,30
Weerber. 12,34 Gram. 13,00 Nws. 13,15
Orgelspel en gram. 14,00 Engelse le^ 14.15
Gram. 14,30 Franse les 14,45 Gram. 15,00
Idem 16,00 Koersen 16,02 Kamerork., koor
en sol. 16,45 Kinderkoor 17,00 Nws. 17,10
Gram. 17,15 V. d. kind. 18,15 Gram. 18,30
V. d. sold. 19,00 Nws. 19.30 Gram. 19,40
Idem 19,50 Pol. caus. 20,00 Gram. 20,10
Moderne tijden 20,40 Verz. progr. 21,30
Gram. 22,00 Nws. 22,15 Koorzang 22,45
Gram. 22,55-23,00 Nws.
BRUSSEL 484 m: 1200 Lichte muz. 13,00
Nws. 14,15 en 14,30 Gram. 15.00 Ork. cone.
15,45 Gram. 17,00 Nws. 17,15 Gram. 19,30
Nws. 20,00 Hoorspel 22,00 Nws. 22,15
Operamuz. 22,55 Nws.
VARA: 20,00 Journ. en weerber. 20,15
Spiegel der kunsten 20,35 U en uw re
gering, gesprek 21,00 Onbekend 21,20
Weerzien over de grens, spel.
FRANS België: 16,45 Testbeeld 17,00-
18,20 V. d. kind. 19,45 Testbeeld 20,00
Act. 20,15 Nws. 20,40 Bezoek aan... 21,30
Le fil de la vie 21,40 Filmprogr. daarna
nws.
VLAAMS België: 19,00 Testbeeld 19,15
Gram. 19,30 Openingsbeeld 19,31 Nws.
20,00 Spanje zingt en danst 20,20 Film
progr. 22,50 Nws.
6)
Pat Evans, Lange Kate, Sherry cn
Mevrouw Swain. Kate zat met haar
hoofd in haar handen, bibberend en
totaal overstuur. Pet stond er mas
saal en onaangedaan bij, met zijn
rug naar het hokje, waarin het li
chaam van de vermoorde man lag.
Sherry's knieën knikten een beetje,
en ze zocht met één hand steun aan
de lessenaar.
„Mag ik mevrouw Brixton opbel
len?" vroeg zij.
„Nee", zei Pat, zonder haar aan
te kijken.
„Diep ademhalen, poppie, buig je
hoofd" zei mevrouw Swain.
„Ik zal heus niet omtuimelen" zei
ze ferm.
Pat sprak op bijna meelevende
toon tot Lange Kate. „Je hebt wel
een aller beroerdste dag uitgekozen
om te gaan winkelen", zei hij, en hij
raakte met een van zijn grote vin
gers haar schouder aan. „Dit is niets
voor jou,. Kate. Vertel ze precies wat
je te zeggen hebt, dan heb je niets
te vrezen."
Uit de lift trad een groepje man
nen naar buiten Captain Stark van
de politie voorop, gevolgd door een
toto graaf, ^gn expert voor vinger af
drukken en een politiedokter.
..Hij ligt daar binnen" wees Pat.
„En maak niet te veel ophef van het
geval Dn is een warenhuis."
Staik bromde. „We zullen net doen
of we een japonnetje komen kopen,
is t nou goed?" zei hij, en gevolgd
door zijn staf en Pat ging hij de
paskamer binnen. De drie vrouwen
en de inkoper bleven buiten staan
Het leek een eeuwigheid te duren'
voordat de mannen terugkwamen
„Wie zijn dat?" vroeg Stark, 'met
'n hoofdknik naar de vrouwen.
„Mevrouw Swain, die de controle
op de paskamers heeft; juffrouw
hoe heet u?"
„Madigan", zei Sherry.
/„Van de afdeling Propaganda" vul
de Pat aan, „en Lange Kate Mor
ton. Ik heb haar foto in mijn album
staan. Winkeldievegge. Zij heeft
het lijk gevonden."
„Ik kwam gewoon om een japon
te kopen" zei Kate. „Mevrouw Swain
heeft me zien komen. Ik vond hem
daar liggen, en meer weet ik niet."
„Wie is het?" vroeg Stark. „Waar
om heeft hij juist deze plek uitge
zocht?"
„Ik heb hem nooit eerder gezien"
zei Pat.
„Een van jullie soms wel?" vroeg
Stark aan de anderen.
„Nog nooit" zei Sherry, en me
vrouw Swain schudde haar hoofd.
De politiedokter kwam naar bui
ten en sloot zijn koffertje.
„Hoe lang?" vroeg Stark.
„en hele poos. Op zijn minst acht
a tien uur. Misschien wel twaalf. Ik
zou zeggen tussen gisterenavond tien
uur en middernacht."
„Zijn jullie gisteravond open ge
weest, Pat?"
„Nee, we hebben op de gewone
tijd gesloten."
„Hoe kan die kerel dan binnenge
komen en omstreeks middernacht ver
moord zijn?" vroeg Stark.
„Dat zou ik ook wel eens willen
weten" verklaarde Pat grimmig.
„En wie heeft kans gezien dat vuile
zaakje op te knappen Het is niet
gemakkelijk om bij donker in dit
warenhuis te komen. Stark. Probeer
het zelf maar eens."
„Dat neem ik onmiddellijk aan. Ik
zal straks het bewakingssysteem wel
eens met je doornemen."
„De dode is zowat veertig jaar",
zei de dokter. „Ik schat hem op
een honderdvijftig pond."
„Iets te vinden?" vroeg Stark aan
een agent in burger.
„Niets waarmee we hem kunnen
identificeren. Zijn zakken zijn vak
kundig leeggehaald."
„Goed, dokter. Laat de mand maar
komen."
Inmiddels had zich een aantal chefs
van het warenhuis bij het groepje
gevoegd. Onder hen herkende Sher
ry de assistent-bedrijfsleider Wente.
De mand kwam met de goederen
lift naar boven en het lijk ging langs
dezelfde weg omlaag. Sherry was in
de gelegenheid Wente's zakelijkheid
te bewonderen. Hij was diep onder
de indruk, maar niet in het minst
geagiteerd.
„Captain" zei hij, „u kunt op alle
mogelijke medewerking van de zijde
van Prothero rekenen. Dit geval is
niet al te prettig voor ons. Ik hoop
dat de politie zo veel mogelijk sensa
tie zal weten te vermijden. Wat kun
nen we doen om u het onderzoek
te vergemakkelijken?"
„Ik heb een kamer nodig" zei Stark
Wente wendde zich tot de inkoper.
„U zult zich zonder uw kantoor moe
ten zien te behelpen zolang de captain
het nodig heeft... Hoe is het slacht
offer vermoord?"
„Neergeslagen met een zwaar voor
werp. Iets rond, zoals-bij voorbeeld
een ijzeren pijp. De moordenaar heeft
het voorwerp meegenomen... Pat, jij
kent de ingangen en uitgangen van
dit gebouw, en je hebt je mensen.
Probeer of je er achter kunt komen
hoe hij binnengekomen is."
Mevrouw Swain ging naar de pas
kamer en k'eek naar binnen. Het op
gedroogde bloed vormde een grote
vlek op het tapijt. Ze keek scherp
in het rond en riep toen tegen Pat:
„Er staan hier twee grote valiezen."
„Hoorden die daar dan niet?"
„Wat denk je dat ik met bagage
in de paskamer moet doen?"
Pat stapte naar binnen en keerde
terug met in iedere hand een duur
valies van rundleder. „Als die van
het slachtoffer zijn", zei hij, „hoe
kan hij ze dan boven gekregen heb
ben? Als hij voor sluiting was bin
nengekomen en zich ergens verstopt
had, zou allicht iemand het gemerkt
hebben. Althans een van mijn mensen
Je sjouwt niet met twee van die
koffers een winkel binnen zonder dat
iemand het ziet."
Stark tilde een valies op. „Behoor
lijk zwaar" zei hij. Hij probeerde
het open te maken. „Op slot".
„Misschien verklaart dat waarom
hij hierwas" zei Pat. „Wie weet
heeft hij ze leeg meegebracht met
de bedoeling om ze vol mee terug
te nemen .Misschien had hij een hand
langer. Die handlanger kan hem neer
geslagen hebben."
„Maar waarom zou een handlanger
dat doen?" wierp Stark tegen. „Daar
kan ik geen touw aan vastknopen."
„Het hele geval is een raadsel"
zei Pat.
„Misschien worden we wat wijzer
als we weten wat hij hier zocht" zei
Stark. „Maak eens open, Herbert."
Een van de detectives bukte zich
over de valiezen en even later kraakte
het slot. Aller ogen waren op de
inhoud gericht. De detective haalde
een massa kant te voorschijn.
„Wat zullen we nu krijgen?" vroeg
Stark.
Wente nam een punt van het kant
in zijn hand en spreidde het op de
vloer uit. Het was een tafellakc van
uitnemende kwaliteit en prachtig des
sin.
„We zijn een verdieping te hoog"
zei hij. „Zoiets verkopen ze op deze
etage niet. Dat moet van de Linnen
goedafdeling afkomstig zijn. Maak 't
andere valies eens open."
De detective verbrak het tweede
slot en haalde een volkomen eender
tafellaken te voorschijn.
„O!" riep Sherry uit en sloeg toen
verlegen haar hand voor de mond.
Aller ogen waren op haar gericht.
„Wat „o"? vroeg Stark op scherpe
toon.
„Ik heb een tekst geschreven voor
de afdeling Linnengoed" zei Sherry.
„Over Terry-handdoeken. Drie dra
den inplaats van twee, weet u, en
de derde in lusjes. De Egyptenaren
maakten ze al vierduizend jaar ge
leden. Het Franse woord tirer bete
kent trekken vandaar terry, en ze zijn
voor het eerst machinaal vervaar
digd in 1848, en Koningin Victoria
kreeg er een cadeau."
„Wat raaskalt dat kind?" snauwde
captain Stark.
„Kom, poppie", zei mevrouw Swain
en ze sloeg een arm om haar heen,
„wees nu maar kalm en ga zitten,
dan haal ik een glas water voor je."
Sherry schudde ongeduldig 't hoofd
..Ik raaskal helemaal niet. Het voor
naamste komt nog. Ik bedoel, ik hoor
de mijnheer Portman erover pratm
met de afdelingschef, omdat ik moest
wachten voor de Terry handdoeken.
En ik moest het wel horen of ik
wilde of niet."
„Geef haar liever een flinke draai
om haar oren, mevrouw Swain" op
perde Pat Evans.
„Dat zal ze niet doen" zei Sherry
vol vuur, „want ik ben nu bij de
kern van de zaak gekomen en ik
wil tien tegen één met u wedden, dat
zij het waren, die erover praatten."
„Waarover praatten?" wilde Pat
weten.
„Nou Portman en de afdelingschef
hadden het over die gestolen lakens
uit die winkel in Philadelphia. Ze
zijn er twee keer voor naar België
geweest negenhonderd dollar per el,
en misschien wel dertigduizend dollar
per paar. wat een massa geld is
voor tafellakens.
Maar mevrouw Prosser is eenvou
dig schatrijk en ze kan het zich per
mitteren."
Hier werd zij onderbroken door
Wente en Pat, die allebei tegelijk uit
riepen: „De tafellakens van Pros
ser!"
Pats schouders schenen af te zak
ken: zijn gezicht was bijna lachwek
kend, zo gramstorig keek hij. ..Als
of moord alleen niet genoeg is" zei
hij schor. „Nou zitten we ook nog
met die tafellakens' van Prosser te
kijken. En wat moeten die dingen
bij Prothero? En wie haalt het in
zijn hersens in dit warenhuis in te
breken en voor dertigduizend dollar
aan gestolen Belgische kant achter
te laten?"
(Wordt vervolgd)
