I
I
I
I
I
I
heeft
Nieuw tunnelplan
volle belangstelling
DE HEILIGE
DIEREN
IN INDIA
I
de
Kloosterorouu)
Motorrijder zette na ongeval zijn
machine aan de kant
ijke
uzen
Gent
Verantwoord
Blooker's Cacao
Idee biedt weer kans voor Zeeuwsch-Vlaanderen
Melisseoeest
C.A.O. Tuinbouw
goedgekeurd
Ja i
i Pijnenburg zag Abraham
door een feestelijke bril
Hopeloze veerdiensten kostten in 1955 aan wachturen
de rente van 20 miljoen
Bedrijfsongeval bij
de Hoogovens
Visserij-weekend
uitgesteld
Bij passeren tractor schampte hij bromfietser
Combinatie vrouwen-onroerende
goederen bleek funest
k V
A
«ft «ft
«ft
«ft
BOEKENPLANK
Winterhanden
Bü
in
Tilburg
,de Kanonbal
PRAATJE OVER KOETJES
EN KALFJES
Drie jeugdboeken
DAGBLAD DE STEM VAN VRIJDAG 17 FEBRUARI 1956
(Adveitentiet
f 0.50.
in van
kleu-
gewor-
847-0
7.30 uur
vaardigd
Mitchell.
14 jaar.
8 uur,
in de
in het
845-0
ST"
erend (14
>m 8 uur,
ol in de
Het nieuwe tunnelplan, ter
verwezenlijking' van de nim
mer opgegeven idee: een af
doende vaste verbinding tus
sen Zeeuwsch-Vlaanderen en
overig Nederland, gelanceerd
door de voorzitter van de Z.
Vlaamse Kamer van Koophan
del, dat in geheel Zeeuwsch-
Vlaanderen (en naar men mag
aannemen; ook in België) met
bijzondere belangstelling is
begroet, is een geheel nieuw
geluid inzake het allesbeheer
sende probleem van het Z.
Vlaamse isolement.
Het kwam bovendien op een
juist gekozen moment. Minis
ter Algera heeft tijdens de
Deltadag te Scheveningen de
verlangens der Zeeuwsch-Vla-
mingen weggewuifd, als waren
de bewoners van het land tus
sen Schelde en grens alleen
maar gekomen om met hun
vaste - verbinding - gepraat 't
mooie Deltaplan waarover
iedereen maar enthousiast
„hoera" roepen moet, in de
war te sturen.
AHTWÊRPfN
n-faadkRi
Van een tunnel die Zeeuwsch-
Vlaanderen via Nederlands gebied
een vaste oeververbinding zou ver
schaffen komt voorlopig niets, zo
leerde de Deltadag. Wel zullen de
veerdiensten verbeterd worden, luid
de het troostwoord. Alsof dat wèl
op een vrije zaterdagmiddag opgelost
is
In Zeeuwsch-Vlaanderen en elders
zijn ook wel stemmen opgegaan om
de Wester-Schelde af te dammen. In
tussen is wel komen vast te staan,
dat hier nog minder aan te denken
valt dan aan een tunnel. Bleef dus
als enige verdedigbare mogelijkheid
het (al oude) plan tot afdamming
van de Wester-Schelde aan de met
een kanaal te doorgraven ,.kop van
Oost Zeeuwsch-Vlaanderen".
Daardoor zou de scheepvaartroute
aanzienlijk verkort worden en een las
tig te bevaren gedeelte van de zee
arm afgesneden worden en het zou
tevens de eerste stap zijn op de weg
naar de in een verre toekomst toch
wellicht eens komende kanalisatie
ran de Wester-Schelde.
Men kan licht nagaan dat de sfeer
voor een bestudering van dit plan
op het ogenblik niet gunstig is.
Juist op dit moment komt het
„nieuwste tunnelplan", dat een zeer
redelijke kans van slagen heeft en in
Zeeuwsch-Vlaanderen dan ook door
velen met instemming is begroet.
De Kamer van Koophandel voor
Zeeuwsch-Vlaanderen, met haar ac
tieve voorzitter, komt een compliment
toe voor de wijze waarop zij de pro
blemen van het land tussen Schelde
en grens, vooral aar het om het
verbindingsprobleem gaat, aanpakt.
Over de ontwikkeling in de situatie
van de veerdimsten heeft zij en niet
zij alleen, reeds herhaaldelijk ernsti
ge waarschuwingen laten horen.
Thans staat de zaak er wel zeer
droevig voor. Het percentage achter
gebleven auto's bedraagt thans reeds
31. Daarvan uitgaande kan men becij
feren dat er aan de veren voor hon
derdduizenden guldens schade wordt
geleden. Indien men de duizenden en
duizenden verloren uren omrekent te
gen een zeer geringe vergoeding van
laat ons zeggen 2.50 per uur voor
een personenauto en 6.per uur
voor een vrachtauto (waarbij de fac
tor winstderving dus geheel buiten
beschouwing is gelaten) dan komt
men aan een schade van ca. 600.000
gulden over 1955.
Men moet echter evenzeer rekening
houden met het feit dat nog zeer vele
personenauto's en lege vrachtauto's
via Antwerpen rijden (60% van het
verkeer via Perkpolder - Kruiningen
niet voor Zeeland bestemd!), en
op deze wijze eveneens schade lijden:
hoger passage, meer kilometers. Bo
vendien is een niet te verwaarlozen
aantal chauffeurs, zowel van perso
nenauto's als van vrachtauto's, door
de omstandigheden verplicht vaak te
blijven overnachten boven de Schelde
Indien men de in totaal hierdoor ge
leden schade zeer laag taxeert: op
anderhalve ton per jaar, dan komt
men op een totale jaarlijkse „stpop"
van 750.000 gulden.
Deze cijfers zijn geenszins geflat
teerd: integendeel, men kan veilig
aannemen dat de werkelijke schade
aanzienlijk hogen is. Maar houdt
men zich aan deze ueilige schatting,
dan betaalt dus Zeeuwsch-Vlaan
deren jaarlijks de rente van een
kapitaal van zo om en nabij de
twintig miljoen gulden alleen om
het simpele feit dat de veerdiensten
sedert jaren onvoldoende zijn!
deelname in de financiering bijzonder
grote belangstelling zal bestaan Een
tunnel is, in tegenstelling tot veerbo
ten, wél lonend te exploiteren.
Nieuwe werkwijze
Weliswaar is de bouw van een tun
nel thans heel wat duurder dan in de
dertiger jaren toen de tunnelbouw te
Antwerpen begon. Maar daartegen
over is de bouwmethode heel wat ver
eenvoudigd. Men behoeft nu niet de
gevrarlijke methode van het graven
toe te passen, een werkwijze die tijd
en... mensenlevens heeft gekost. Men
kan nu profiteren van de nieuwste
methoden: het pre-fabriceren van
tunnelsegmenten, die eenvoudig in 'n
sleuf in de rivierbodem worden gela
ten. Twee en een half jaar heeft men
aan de „wagentunnel" te Antwerpen
gebouwd. Eenzelfde tijd mag men
toch wel voor de bouw van een nieu
we tunnel rekenen.
In het eerste jaar van haar bestaan
verwerkte de tunnel ruim 450.000
voertuigen, Een aantal dat de geza
menlijke veerdiensten op de Wester-
Schelde in 1950 overzetten. Dat aan
tal is intussen gestegen tot bijna
700.000 (circa tien maal zo veel als
in 1938
Een zeer groot aanbod voor de
tweede Scheldetunnel is dus wel te
verwachten. Ten eerste zal alle niet
inter-Zeeuwse verkeer vanuit Z. -
Vlaanderen er gebruik van maken,
via de uiteraard noodzakelijke inter
nationale, tolvrije, verkeersweg van
grens tot grens. Bovendien zal veel
Belgisch verkeer, bestemd voor noord
België en Nederland, de overbelaste
Antwerpse tunnel willen negeren. En
tenslotte kan de eventuele tweede tun
nel rekenen op de belangstelling van
veel inter-Europees verkeer.
Echte Benelux
Veren niet capabel
Zou men op dat tijdstip de zaak in de
hand willen hebben, dan zou de ca
paciteit dus verdrievoudigd moeten
zijn. Dat betekent: zes middelmatige
of vier zeer grote veerponten op de
lijn Perkpolder - Kruiningen en zes
zeer grote op Breskens - Vlissingen.
Ziet Rijkswaterstaat kans in tyd
van ca. 14 jaar acht behoorlijke boten
te bouwen Zeeuwsch - Vlaanderen
kan veilig aannemen dat dit niet kan
en zal gebeuren. En zelfs het hierbo
ven genoemde materiaal zou in 1970
maar juist voldoende zijn en niet be
rekend op verdere uitbreiding van
het verkeer.
Dit weinig hoopvolle toekomstbeeld
en het thans verloren Zeeuwsch-
Vlaamse kapitaal van ca. twintig
miljoen overwegende, mag men de
(overigens zeer voorlopige) schatting
van 5 miljoen gulden Zeeuwsch-
Vlaams aandeel in de lening aan Bel
gië, ten behoeve van de bouw van
een tunnel, zeer bescheiden noemen.
Het door de voorzitter van de Kamer
van Koophandel geopperde plan was
provincie en rijk te vragen dit aan
te vullen tot ca. 25 miljoen. Het ziet
er wel naar uit, dat Zeeuwsch-Vlaan
deren die 5 miljoen kan bijeenbrengen
en ook is te voorspellen dat het rijk
tot inschrijving op de lening zal over
gaan. Al zou het alleen maar zijn
om van die tunnel-bezeten Zeeuwsch-
Vlamingen af te komen.
Gent-Rotterdam
Niet alleen om het bijkomende ver
heugende verschijnsel dat de -interna
tionale weg (ongeveer van Hulst tot
Putte) het eerste stukje werkelijke
Benelux zou zijn, moet men hopen,
dat dit plan onmiddellijk op al zijn
levenskansen wordt getest en zo mo
gelijk zeer snel wordt aangepakt.
In de walsensl(jperü van de Hoog
ovens te Velsen is gisteren een ex
plosie ontstaan, waardoor vijf arbei
ders min of meer ernstig werden ge
wond.
Het vijftal is opgenomen in het zie
kenhuis te Beverwijk. Hun toestand
is redelijk. Zij liepen brandwonden
op, doordat zij werden getroffen door
steekvlammen.
Wegens de slechte weersomstan
digheden is het tweede visserij-week
end, dat op 17 en 18 februari te Goes
gehouden zou worden en dat geor
ganiseerd was door de Zeeuwse volks
hogeschool in samenwerking met de
vereniging Zeeuwse visserijbelangen
Zevibel, tot nader order uitgesteld.
'n Bekend verschijnsel:
met niezen en 'n rode keel begint de verkoudheid, die
U in dit jaargetijde zo gemakkelijk oploopt. Dan moet
U voor het naar bed gaan 1a2theelepels Mehssegeest
in heet suikerwater of thee innemen. Dit excellente
huismiddel tegen hoofd-, maag- en kiespijn en tegen
vele andere kwaaltjes heeft door de tijd bewezen dat
het, mits tijdig ingenomen, verkoudheid voorkomt. Vraagt
dus bij apotheker of drogist vandaag nog naar de echte
De geestelijke reactie op een ongeluk kan ingrijpende veranderingen in de
verdere levensloop van het betrokken individu tot gevolg heben.
Dat dit niet overdreven is onderstreepte de 23-jarige dragline-machinist
J. C., uit Westkapelle, de op 31 oktober jl. op de Aagtekerkseweg in zijn
woonplaats een ongeluk veroorzaakte, zich hiervoor voor de kantonrechter
te Middelburg, mr. J. Moolenburgh moest verantwoorden en toen verklaarde
nimmer meer een motor te zullen beryden.
C. passeerde op genoemde datum een tractor met twee aanhangwagens.
Uit de tegenovergestelde riching naderden twee bromfietsers. Slechts één
hiervan kreeg C. in 't vizier. De andere, de 52-jarige dijk- en grondwerker
K. M. uit Domburg kwam zijdelings met C., die dus op 't linkergedeelte van
de rijweg reed en tevens op een splitsing van twee wegen inhaalde, in botsing
en lag korte tijd daarop met zijn bromfiets tegen de plavuizen.
(Advertentie)
M. verhaalde, hoe hij twee weken
het bed moest houden en veertien
weken niet heeft kunnen werken. Hij
verklaarde nog steeds stijve vingers
te hebben en een voet, die „nog geen
100% is."
,,'t Was net of ie uit de hrond
kwam", vervolgde M. het relaas
van het gebeuren, ,,'k ben door bet
oog van een naald hekropen! M'n
bromfiets lag tussen m'n benen, de
pet stond op m'n achterhoofd, 'k Eb
em direct rechthetrokkü, omdat ik
zo hevoelig ben. Toen ben 'k in
een taxi hesukkeld."
De slotconclusie is dus. dat het voor
M. in feite nog wonderlijk goed is af
gelopen. De civiele vorderingen, ten
bedrage van f 97,95 en f 273,50 (loon
derving) waren echter te hoog om
door de kantonrechter te worden
toegewezen. Deze kan slechts gaan
tot een bedrag van f 100,dat echter
gefundeerd is op vooroorlogse begrip
pen! M. zal zijn geld dus (C. was all-
risk verzekerd) langs minnelijke weg
of via de burgerlijke rechter binnen
zien te krijgen.
De ambtenaar van het C. M., mr. T.
Lebret vorderde f 15,of 3 d. voor
het passeren .op de wegsplitsing en
f 80,subs. 16 d. voor de aanrijding.
Het vonnis luidde f 10,of 5 d. en
f 75,— of 12 d.
Een timmerman uit Serooskerke.,
de 31-j. M. B. W. erkende vlot, dat
hij op 29 januari te 's-Gravenpolder
met zijn motor in een bocht niet vol-
Dat ruim dertig procent der auto's j
in 1955 aan d- veerhavens achterbleef
betekent dat de capaciteit der veren
in dat jaar eveneens ruim dertig
procent te gering was. Men kon
slechts 5/7 van het aanbod verwer
ken. Als in 1970 het wegverkeer ruim
verdrievoudigd zal zijn en men zou
dan de capaciteit der veren hebben
weten te verdubbelen, dan zou men
nog slechts 2/3 van het dan bestaande
vervoersaanbod kunnen overzetten.
1938 O
i
1950
o o
£9
«O
Li
1053:^ «Q
£3 £5 <0
sö 4^
«9
(rü) (O £5
ft»
£9 £9
SrO 69 ^9 £9
*1
f**
£3 2.9 QQQ AUTO's
«ft 23.000 nCHTZRGEBLEVZM AUTO's
TOTAAL CA. ISO.OOO UUR.
0VER6ïZETTe AUTO'S OVER DC WESTER-SCHELDE
Rest dus nog de vraag of men< in
België, waar men overigens graag
een tweede Scheldetunnel zou bezit
ten, zal voelen voor een ten noorden
van Antwerpen geprojecteerd tunnel.
Het inter-Belgische verkeer zou met
een meer zuidelijk gelegen verbinding
wellicht beter gediend zijn.
Aan de andere kant echter: een
betere, vooral kortere verbinding
tussen de beide grote havensteden
Gent en Rotterdam is van eminent
belang. De in het Deltaplan opge
nomen Zoomse weg lijkt als het
ware van nature bestemd om via
een tweede Scheldetunnel de regel
rechte verbinding te vormen tussen
beide grote industriegebieden, een
verbinding die via de kortst moge
lijke lijn gaat en alle hindernissen
links of rechts laat liggen. Ook in
het licht van de steeds belangrijker
wordende communicatie tussen
noord-Frankrijk en randstad Hol
land is dit plan van zeer grote be
tekenis, een betekenis welke de
reeds overbelaste huidige Schelde
tunnel er nooit aan zou kunnen
geven.
Om die reden zal men in België,
ondanks de gerechtvaardigde Z. -
Vlaamse eis van een zo noordelijk
™gehjke projectie, zeker aandacht
schenken aan het plan. De huidige
tunnel heeft bewezen dat een derge
lijke onderneming haar geld opbrengt
en het is niet uitgesloten, dat er voor
geurig - gezond enifcié/tTï#
Carton a 100 gram f 0,65
Carton a 200 pram f 1.20
doende rechts heeft gehouden. Hij kon
zich niet aan de voorschriften hou
den, omdat het wegdek nat was, zo
verklaarde hij. De wachtmeester, die
.iuist in die bocht stond en het bon
netje schreef, was in feite 'n gelukki
ger obstakel dan een eventuele te
genligger-
De kantonrechter vonniste f 12,50
subs. 5 d.
VERGEETACHTIG DEN HAAG
J. K. een 49-jarige winkelier uit
Oostkapelle, kreeg een bonnetje,
omdat hij met zijn driewielig mo
torvoertuig reed, zonder dat dit
voorzien was van een geldig ken
teken. „De vergunning was aange
vraagd," verdedigde hij zich, „maar
in Den Haag hadden ze 't vergeten!"
(f 6,— of 3 d.)
Dan was er nog een timmerman uit
Westkapelle, de jeugdige J. v. B-. die
onmiddellijk bij zijn binnenkomst de
heren achter de groene tafel met een
informatie bestormde. In de tenlaste
legging stond namelijk: „Zonder tij
dig de hand uit te steken." (v. B- gaf
in de Smitstraat van zijn woonplaats
geen richting aan, toen hij een brom
fiets bereed). „Ik wil wel eens weten,
hoever dat tijdig strekt!" zo formu
leerde hij zijn vraag. Is het soms no
dig. dat ik twee keer m'n hand uit
steek?" Van B. betoogde namelijk, dat
hij de hand wèl had uitgestoken en
dat dit lichaamsdeel niet eeuwig de
functie van uithangbord kan waarne
men. De verbaliseerde politieman zal
thans alsnog worden gehoord.
VRIENDIN
De 55-j. vakleraar J. v. T. uit Mid
delburg moest zich verantwoorden,
omdat hij in oktober van 1955 zonder
vergunning er zijn bedrijf van zou
hebben gemaakt, bemiddeling te ver
lenen bij aankoop en verkoop van on
roerende goederen.
„Hoe kwam U op dit doornige pad"
vroeg de kantonrechter.
„Door middel van een vriendin van
m'n vrouw" zei van T.
Maar zoals hij verklaarde, hij wist
niet eens, dat hij dit niet mocht doen
en heeft er ook niets aan verdiend.
Hij deed het absoluut belangeloos om
enkele mensen te helpen.
De ambtenaar steunde echter op
een verklaring van de controleur,
waarin wel sprake was van provisie,
of in ieder geval van een bedrag, dat
Van T. na de transactie zou ontvan-
gen.
Van T. hield echter voet bij stuk
en aksentueerde nogmaals, dat het
hier louter een vriendendienst betrof.
Daarom zal thans de bewuste vrien
din van de echtgenote gehoord wor
den. De behandeling werd voor on
bepaalde tijd geschorst.
Een Vlissinger, de chauffeur
P.v O. luisterde wel naar zijn radio,
„pikte graantjes uit de etherklan
ken" zoals de kantonrechter het zei,
maar plakte geen zegeltjes.
,,'t Is een verslapping geweest"
zei verdachte.
„Maar U hebt wel aan Uw toe
stelletje gedraaid, dat hebt U niet
vergeten" repliceerde kantonrech
ter, die tenslotte een vrij goed ge
slaagde imitatie van de bekende
zin uit de luidspreker ..Luisteraars
in het bezit van een luistervergun
ning met serieletter...." gaf. (f 10,
subs 5 d.)
of ni a edigrvel
(Advertentie)
Het College van Rijksbemiddelaars
heeft de Collectieve Arbeidsovereen
komst voor de Tuinbouw in Zee
land voor het contractjaar 1955-1956
goedgekeurd. De oorzaak dat de goed
keuring van deze C.A.O. zo lang op
zich heeft laten wachten, was gele
gen in het feit dat over de lonen
van de losse vakarbeiders verschil
van mening bestond, hetgeen er toe
heeft geleid dat diverse voorstellen
moesten worden ingediend.
Uiteindelijk is het College van
Rijksbemiddelaars akkoord gegaan
met een verhoging var. het uurloon
der losse vakarbeiders van 5 cent per
uur, terwijl de toeslag voor het fruit-
plukken voor deze categorie is terug
gebracht van 10 cent op 5 cent per
uur.
In de weeklonen voor de vaste vak
arbeiders zijn geen wijzigingen aan
gebracht, Hetzelfde geldt voor de
uurlonen der ongeschoolden en de
toeslagen.
De goedkeuring van genoemde C.
A. O. brengt dus enkel wijziging met
zich mee voor wat betreft de uurlo
nen voor de losse vakarbeiders, en
de toeslag voor het fruitplukken.
(Van onze sportredacteur)
J'e Tilburgse telegrambestellers heb-
PHnen°he w?'n.sda« geweten, dat Jan
f 'Jienburg 50 jaar werd. Uit alle de-
len van het land en ook van over de
Sienzen, hebben Jan de Kanonbal ge
lukwensen bereikt op diens „gouden"
verjaardag:.
t Jan was gisteren weer eens extra
p conditie, toen oude vrienden en
rekenden uit de wereld dor wieler
sport hem de hand kwamen drukken,
v iet van Ierlant en de „oude" Ruud
Grood waren bij de eersten om d«at
*e doen. Het was een drukte van be
vang in .,01d Dutch" en Mimi, Jan's
echtgenote, bleek weer eens de ge-
Jkte gastvrouw.
Natuurüjk heeft de Pijn een pijl
snelle duik in de historie gemaakt en
een hoogtepunt konden de gasten be
leven, toen Frans Slaats op een ge
geven ogenblik zijn aandeel daarin
leverde.
Jan heeft tegen de avond de ge
denkwaardige dag, die hij door een
echt feestelijke bril kon bekijken, be
sloten met een bezoek (vergezeld van
zijn huisgenoten en leden uit zijn
grote vriendenkring) aan de Zesdaag
se in Antwerpen, waar de Pijn zo
vele triomfen ook in het toen be
faamde achtervolgingsnummer
heeft gevierd.
Zijn vijftigste verjaardag aldus te
mogen beleven is héél veel waard.
Hij kan met recht straks beweren
Abraham in zijn aangenaamste ge
daante te hebben aanschouwd.
Drie jongens in een duikboot, luidt
de titel van een door Walter Kennis
geschreven verhaal over drie jonge
Belgen, die tijdens de Tweede Wereld
oorlog op een duikboot terecht komen
en in de Stille Oceaan spannende uren
beleven in de strijd tegen de Jappen.
Het harde krijgsbedrijf wordt niet
mooier voorgesteld dan het is. Bij
zonder dramatisch is de episode,
waarin een der jongens sneuvelt!
Jammer, dat er zo veel Engelse uit
drukkingen en hele zinnen onvertaald
blijven. Ook ,,14-jarigen en ouder"
zullen daaruit niet altijd wijs kunnen
worden.
Een ander oorlogsverhaal maar nu
spelend in de tijd der kruistochten
is „De rode ridder valt aan". Die
rode ridder, dat is me eer mannetjes
putter. die zich uit de vreselijkste
moeilijkheden toch altijd veer weet te
redden. Het boek is er een uit een
serie waarin ridder Johan telkens de
hoofdrol speelt.
De Fontenitjes, van Maria de Lan-
noy is een heel ander verhaal. Het
speelt op een dorp in een erg aar
dige onderwijzersfamilie, welke tijde
lijk wordt versterkt met twee jongens
van de dokter, een paar zeldzame
schavuiten, die echter onder invloed
van het milieu een paar rechtschapen
knapen worden. Het is gezellig ver
teld cn de jeugdige lezers kunnen er
genoeglijke uurtjes mee beleven.
Om maar direct met de deur in huis te vallen: Het
is een waarheid ais een koe, dat dit dier nu juist niet
uitblinkt door enige begaafdheid en op een vergelijkend
examen niet de minste kans zou maken hersenpresta-
ties te verrichten, tot het verkrijgen van tien punten
met een griffel. Maar juist dit feit, vormt haar grootste
verdienste, zodat op haar volkomen van toepassing is
het Engelse spreekwoord: „Ignorance is bliss" „on
wetendheid is soms een ware zegen".
Toch is de koe internationaal en over de gehele wereld
verspreid, kent slechts één taal, die zij vertolkt door de
klank: Boeh, dat mogelijk betekent: How do you do
hoe gaat het 7 Ook de schoonheid die zij aan het
-iollandse landschap verleent, werd typerend uitgebeeld
door onze dichter Poot, die ie bezitter van een veesta
pel gelukkig prees en uitriep: „Hoe genoeglijk rolt het
leven eens gerusten landmans voort!" De grazige wei
den vol koebeesten hebben altijd schilders geïnspireerd
om deze onvolprezen landschappen op het doek te ver
eeuwigen. Ons .lageljjks voedsel, kleding, schoeisel,
huishoudartikelen, zelfs de geneeskunde spreken boek
delen over haar veelzijdig nut, In India wordt de koe
mest nog voor een heel hijzonder doel gebezigd. Deze
wordt gemengd met zemelen cn levert 'iet bouwmate
riaal, waarvoor bjj ons cement wordt gebruikt. De
wanden der Indische huizen worden er mee gepleisterd,
-erwljl ook de vloeroppervlakte er mee wordt bestre
ken De felle onnehitte doet deze specie snel drogen en
men verkrijgt dan een harde, grauwe vloer of wand-
bekleding, die alles hermetisch afsluit. De Indische smid
en wagenmaker bezigt de koemest als brandstof, waar
door een i„orme hitte wordt verkregen, lie vooral nodig
is om het zware Ijzerwerk rondom de wielen te vormen
en stevig om het houten wiel te klemmen. De koemelk
mag wel worden genuttigd, "fschoon men slechts zelden
een koe melkt, want melk dient hoofdzakelijk voor de
voeding der kalveren.
India is feitelijk hét land van de koe, ofschoon haar
geslacht in allerlei variaties leeft onder de namen van
Bison, Yak, Buffalo, enz. De wereldgeschiedenis maakt
steeds melding "an dit dier. Egypte kende in zijn glorie
tijdperk een koe, die Apis werd genoemd en als een
volksgodheid werd vereerd, omdat aen zekere afgod
Isrris zijn intrek in haar had genomen. Er wie kent
niet het gouden kalf uit de woestijn 7
Maar spreken we liever over ech
te koeien in onze eigen tijd. Het Mo
hammedaanse deel van het volk dat
slechts een kleine 100 miljoen zielen
telt, eet rundvlees en gebruikt de koe
zoals wij. Maar voor de 300 miljoen
Hindoes is dat alles „taboe" d.w.z.
verboden. Voor hen geldt de eigen
lijke koe en haar gehele familie als
een heilig dier, dat nooit mag wor
den geslacht of gegeten. Feitelijk
dient voor hen de koe alleen om kal
veren te fokken.
Bij de dood van een Brahmaan,
dat is iemand, die behoort tot een
hoge stand onder de Hindoes, wordt
somtijds een stierkalf plechtig in de
tempel onder groot ceremonieel uit
verkoren tot woonplaats van de ziel
van de overledene. Na de plechtig
heid is dan de stier tot „TEMPEL
STIER" gepromoveerd en geniet een
staat van nog hogere heiligheid dan
de andere leden der koefamilie. Hij
wordt dagelijks rijkelijk gevoederd,
evenals alle andere rasgenoten, maar
mag ook vrij rondlopen langs huizen
en winkels. Men kan overal deze ho
gere heilige stieren den lopen, in
Bombay, Calcutta of langs de iei-
nere dorpen van het platteland en
wee de arme winkelier, die zijn
graan ot meel niet tijdig wegneemt!
De heilige stier verslindt alles, tot
dat hij geheel is verzadigd. De fa
milie koe en de uitverkoren tempel-
stieren voelen zich dus steeds in een
aards paradijs en tonen merkbare te
kenen van welvaart en voldoening.
Hier heerst de koe over het mens
dom en zou onze dichter Poot zijn
versregels hebben gewijzigd in:
„Hoe genoeglijk rolt het leven van
een heilig koebeest voort"!
Met enige mindere graad van hei
ligheid volgt de aap en de slang
Voor westerse begrippen klinkt het
ongelofelijk en komisch, dat een aap
tot een staat van heiligheid wordt
verheven en dat nog wel door een
volk van enige duizenden jaren be
schaving. In kleine kolonies wonen
deze „aapheiligen" bijeen, vooral,
waar wat geboomte is en liefst ook
nabij een bewoonde plaats. Daar
brengen zij hun dagen door met al
lerlei grimassen en kattekwaad,
waardoor de arme dorpsbewoners
vaak worden gedupeerd. Want ook
de aap is onschendbaar en de Hindoe
mag hoogstens de troep schrik aan
jagen, maar nooit met geweld.
Tenslotte wordt ook aan de slang
een zekere staat van heiligheid toe
gekend, ofschoon men soms toch wel
de euvele moed kan opbrengen om
een gevaarlijk exemplaar te doden.
De cobra of brilslang wordt dikwijls
afgericht en voert dan met de kop,
waaruit een venijnig beweeglijk tonge
tje trilt, een op en neer gaand dans
ritme uit op de muziek van een soort
kleine doedelzakfluit, die door een In
diër wordt bespeeld. Men kan dit
slangentoneeltje in alle havensteden
langs de Indische Oceaan waarnemen
tot zelfs in Singapore en verdere
steden van de O.I. Archipel. Toch blij
ven de koe en de tempelstier zich
verheugen in een hogere waardering,
niet in het minst om het onmisbare
nut van dit zich geheel wegschenken
de dier. Geen wonder dan ook, dat
de Indiër, waar hij zich ook mag
bevinden, spreekt over koetjes en
kalfjes.
Het mengelmoes van afgoden en
godsdienstige dromerijen, die door
de eeuwenoude fantasie der Oosterse
wereld een wirwar van onbegrijpelij
ke denkbeelden heeft geschapen, geeft
aanleiding tot opvallende taferelen.
De wankele menselijke geest, zonder
goddelijke openbaring, overgelaten
aan zichzelf, stort neer in de don
kerste afgronden van dwaling. Zo is
de primitieve bosbewoner in zijn hul
peloosheid verstrikt in het overgele
verde wanbegrip om het snellen van
mensenhoofden te houden voor de
hoogste deugd en grootste rijkdom.
Deze drift is hem onuitroeibaar vast
geroest in zijn diepste natuur.
En zo klemt de Hindoe, ondanks
zijn eeuwenlange beschaving, zich
nog steeds krampachtig vast aan de
dwaze overleveringen zijner voorva
deren. Zo ontstaat in India als over
al ter wereld een wanorde, tegen
spraak en ontreddering. De „heilige",
doch gevaarlijke slang vermenigvul
digt zich zonder enige tegenstand, zo
dat men bijna dagelijks wordt opge
schrikt in de huiskamers, slaapver
trekken of op publieke wegen. Doods
oorzaak door slangenbeet vormt in
India een opvallend aantal slachtof
fers van 30 000 per jaar. Terwijl de
„heilige" ossen met de zwaarbeladen
karren voortzwoegen, vlijen hun wel
gedane stamgenoten zich achteloos
neer om behagelijk in een „dolce far
niente" de drukke verkeerswegen te
versperren. En de „heilige" apen
verslinden of vernielen het rijpe koren
en legeren zich knus in de graan
schoven, die totaal waardeloos wor
den gemaakt. En verwonder u niet,
wanneer in de spoorwegcoupé plotse
ling een ruige arm loor het raamp
je steekt en uw biscuit of boterham
ongevraagd wegkaapt! Want „heili
gen" doen soms vreemde dingen!
TOENG SIENG FOE
