gfagblat) Pekten»
Endocil
MGR. DR. W. M. J. KOENRAADT
ZESTIG JAAR
Vitamine
w
Oe&Ufucj
W<
viÜeS
DE TUSSENPERSOON
Meningen en Commentaren
AT EEN
ONDERLIJKE Y
ERELD
RADIO
TWEEDE BLAD
DINSDAG 14 FEBRUARI 1956
EURATOM IN
WORDING
VORM ONGEWIS
NIET ENKEL VOOR
VREDESTIJD
MISLUKT
Weer een verzoek
schrift van
Chessman
In één nacht
Sun balm
ESPANA 26 ct
Bendeleden gedood
in Indonesië
TELEVISIEPROGRAMMA'S
„CHRISTUS BIJ
DE ZEE"
dop
Naar een roman van E F. BENSON)
p\E MINSTERS van Buitenlandse
Zaken van de zes K.S.G.-lan-
den Frankrijk, West - Duitsland,
Italië en Benelux, zijn in Brussel
bijeen geweest, waar zij o.m. nun
houding hebben bepaald te" aan
zien van de plannen om toteen
gemeenschappelijke sam^n.w"hief
te komen in Europa op het gebied
van de atoomenergie.
Zii hadden de tussentijdse r^P"
norten voor zich van de deskundi-
I oen-commissie, welke onder leiding
van de Belgische .minister Spaak
sinds de conferentie van Messina
„jannen uitwerkt voor een Euro
pese Atoom-Gemeenschap of Eura
tom Deze commissie houdt zich
[vooral met technische problemen
bezig De politieke vormgeving was
aan de zes ministers voorbehou-
De ministers moesten tevens hun
houding bepalen tegenover de voor
al economisch opgezette plannen
van de Organisatie voor Europese
Economische Samenwerking, welke
in de richting gaan van internatio
nale overeenkomsten op het stuk
der atoomenergie in tegenstelling
met de politiek georiënteerde sug
gestie van het particuliere
comité-Monnet, dat direct wilde
aansturen op een supranationale or-
I ganisatie.
Ofschoon te Brussel nog geen
definitief besluit genomen is over
de uiteindelijke vormgeving, heb
ben de zes ministers in overeen
stemming met een Nederlandse
wens besloten in de bijeenkomst
van de O.E.E.S. einde dezer maand
een gemeenschappelijk standpunt
in te nemen. Dit standpunt zal ech
ter niet autarkisch zijn. De zes la
ten samenwerking met de zestien
staten omvattende O.E.E.S. uit
drukkelijk open en de concrete
vormgeving dient dus te wachten
op de confrontatie met de O.E.E.S.,
zodat een supranationale organisatie
maar weinig kans meer maakt.
Spaak is intussen al zo optimis
tisch, dat hij reeds in mei het slui
ten van een Euratom-tract ver
wacht. Wanneer zich geen bijzon
dere politieke moeilijkheden voor
doen, zou Euratom dus reeds vóór
de zomer een feit worden.
I Wanneer de zes ministers van de
K.S.G.-landen te Brussel had
den besloten hun atoomgemeen
schap geheel op het voorbeeld van
de K.S.G. af te stemmen en haar
een supranationaal karakter te ge
ven, hadden zij voor de vormgeving
eenvoudig het advies kunnen vol
gen, dat vice-voorzitter Etzel op de
K.S.G.-conferemtie te Luxemburg
van verleden donderdag ten beste
gaf.
Hij stelde voor, dat Euratom en
K.S.G. van dezelfde organen zou
den gebruik maken en dat zij ieder
alleen een afzonderlijk Hoge Auto
riteit zouden bezitten. De Assem
blee en de Raad van Ministers van
de K.S.G. moesten dan tevens voor
Euratom dienst doen. Terwille van
de eenvoud en de coördinatie van
de energie-politiek, waaraan West-
Europa behoefte heeft, was dit ze
ker aan te bevelen.
Maar nu ziet het er naar uit, dat
Euratom geen zaak van de zes K.S.
G.-landen alleen zal blijven, doch
een breder grondslag in O.E.E.S.
verband krijgt. Dan kunnen Enge
land, Zwitserland en nog andere
Europese landen meedoèn.
Wanneer Euratom meer landen
omvat, zal men ook wel een of an
der leidend orgaan instellen, maar
een supranationale Hoge Autori
teit zal dat bezwaarlijk kunnen zijn
wil men een land als Engeland weer
niet afstoten; en het benutten van
de Assemblee der K.S.G. ligt dan
ook niet meer voor de hand. Zon
der supranationaal gezagsorgaan is
er trouwens geen behoefte aan en
geen plaats voor een Assemblee of
eigen parlement.
jyjEN MAG aannemen, dat er de
Franse regering-Mollet wel iets
aan gelegen lag, dat te Brussel
over Euratom vlot overeenstem
ming werd bereikt. Ondanks de
aanwezigheid van de weinig Euro
pees gezinde Mendès-France in dit
kabinet drongen politieke motieven
Mollet en Pineau tot een snelle en
duidelijke stellingname voor Euro
pese samenwerking.
Daarmee konden zij de opdrin
gerige steun der communisten, die
hen in een volksfront willen mee
slepen, stuiten.
Maar in Frankrijk gingen nog van
heel andere dan communistische zij
de stemmen tegen Euratom op. Ge
neraal Weygand nam de pen op om
te protesteren tegen de opzet om
militair gebruik van de kernener
gie bij Euratom uit te sluiten, zoals
Monnet dat wilde. Technisch werd
dit reeds onmogelijk geacht, omdat
de splijtstoffen, welke men wil
produceren, zowel militair als ci
viel aanwendbaar zijn. Maar de
generaal acht het uitsluiten van
militair gebruik ook niet wenselijk,
omdat men Europa daarmee een
eigen bewapeningsmogelijkheid
onthoudt en de weg der neutrali
teit dreigt op te dringen.
In Brussel heeft men het stand
punt ingenomen dat een militair
gebruik van de atoomenergie in
Euratom niet uitgesloten behoeft
te worden, als er maar een water
dicht toezicht op dergelijk gebruik
aanwezig is.
Voor West-Duitsland, dat geen
atoomwapens mag vervaardigen,
was, was deze zaak eerder twij
felachtig, maar de behoefte om snel
tot resultaten te komen en ook om
Engeland niet bij voorbaat af te
stoten heeft blijkbaar ten gunste
van eventueel ook militair gebruik
doen beslissen.
(Advertentie)
Ontsluier de schoonheid
van uw huid
Reeds na drie weken kunt n
constateren, hoe uiterst gunstig
de huid reageert op de toepassing
van Endocil, de hormoonhouden»
de dag- en nachtcrème. Uw huid
krijgt weer de veerkracht van de
jeugd: glad, gaaf en zacht.
hormooncrême van Organon
Per tube 2.90
WOOR de tweede keer in een halve
week tijds staat het woord „mis
lukt" met dikke letters in de Ne
derlandse kranten. De mislukking
van de loonsonderhandelingen in de
Stichting van de Arbeid ziet er
echter niet zo somber uit als het
falen in Genève. Minister-president
Drees heeft de hoop en het vertrou
wen uitgesproken, dat we daar wel
overheën zullen komen.
De breuk in de besprekingen met
Djakarta krijgt echter een drei
gende achtergrond door de woorden
van Anak Agoeng, dat de gevolgen
ver-strekkend zullen zijn en dat
men die in Nederland dreigt te
onderschatten. Voor de Nederlandse
bedrijven en zakenlieden in Indo
nesië kunnen nu onaangename tij
den aanbreken. Want de opmer
king van een gematigd man als
Anak Agoeng ongetwijfeld is zal
in de nationalistische hoek veel
scherper versies gaan krijgen. Ook
de Masjoumi, die zich een politiek
sukses ziet ontgaan, kan nu in dit
nationalistische koor gaan meeroe-
pen. Weliswaar zullen maatregelen
tegen het Nederlandse zakenleven
per slot nog het meest de Indone
sische welvaart schaden, doch blind
nationalisme zal daarvoor niet
terugschrikken. De stuurse houding
van de Indonesische onderhande
laars in Genève, die ook tegenover
zeer tegemoetkomende concessies
van Nederlandse zijde bleven vast
houden aan een vage, tot niets ver
plichtende geschillenregeling, be
wijst, hoe de regering-Harahap ook
T-Joe spoedig gaan de jaren voor
bij.' Dat was wel de eerste re
actie van ondergetekende, toen hij
van de zestigste verjaardag hoor
de van hem, die hij als jong prie
ster en als jong professor aan het
Groot-Seminarie te Hoeven gekend
heeft. Het is de jubilaris overigens
niet aan te zien, dat hij deze leef-
ti.' reeds heeft bereikt. Met dat al,
snel zijn de jaren voorbij gegaan.
Maar het waren volle jaren in vele
opzichten.
Mgr. Koenraadt heeft zijn oplei
ding tot priester genoten in een
tijd, die misschien sommigen, bij
gebrek aan historisch inzicht, als
rustig en tamelijk probleemloos
plegen voor te stellen, maar die
zulks zeker niet was. Dat was ge
durende de eerste wereldoorlog en
de eerste jaren daarna (1914-1920).
Die tijd kenmerkte zich door grote
spanningen in het sociale leven,
een steeds luider roep om sociale
gerechtigheid, een uitbouw en een
sterker worden der maatschappe
lijke organisaties. Op de jeugdige
student Koenraadt maakte dat toen
een diepe indruk. Nog als semina
rist zag hij in, dat de beoefening
en de ontwikkeling van de nog zo
jonge wetenschap der sociologie
een eis des tijds was en steeds meer
zou worden. Wat de tijd bewoog
vond in hem weerklank. En zo be
gon hij met een persoonlijke studie
van deze wetenschap, die destijds
nog niet officieel gedoceerd werd
op het seminarie.
Het zal hem wel aangenaam zijn
geweest na zijn priesterwijding
(1920) door Mgr. Hopmans naar de
universiteit van Leuven, te zijn ge
zonden juist om zich te bekwamen
in dit vak van zijn voorliefde. Deze
studie werd in 1928 bekroond met
het doctoraat in de sociale weten
schappen na verdediging van het
proefschrift „Rechtvaardig arbeids
loon".
Intussen had hij Leuven reeds
verlaten en was hij in 1922 benoemd
tot professor aan het Groot-Semi
narie te Hoeven, waar hij belast
werd met het doceren der moraal
theologie en ethiek, terwijl hij te
vens als eerste professor zou op
treden in het nieuwe leervak, de
sociologie. De vrucht van die op
dracht waren zijn met enthousias
me voorgedragen colleges, die door
klaarheid uitmuntten en die de so
ciale bewogenheid van de meester
overdroegen op zijn leerlingen. Hij
gaf zich aan deze taak met een om
zo te zeggen onuitputtelijke werk
lust en met heel zijn persoon. Het
lag niet in zijn aard om zich maar
half te geven; en wat hij deed,
deed hij steeds geheel.
A ls men vraagt wat eigenlijk de
bron is van die onvermoeide
toeleg op de wetenschap, dan is het
zijn religieuze zin en zijn priester
schap. Dat voelden zijn leerlingen
instinctmatig aan, vooral zij die
hij van meer nabij in het geestelijk
leven leidde. Heel zijn persoon was
de belichaming van de idee dat
uiterlijke activiteit in een priester
niet veel betekent, als die niet ge
dragen wordt door een diep inner
lijk leven, dat het eerste en voor
naamste moet zijn, maar ook dat
een geestelijk leven, niet steriel
mag wezen, en dat het vrucht moet
dragen op de plaats waar men door
God wordt gesteld.
Die plaats was voor hemzelf
voorlopig het groot-seminarie, waar
hij twintig jaar doceerde (1922-
1942) en als een gezocht zielenlei
der veel studenten op het priester
schap vóórbereidde. Het was hier
dat zijn wetenschap vrucht droeg
in verschillende publikaties, vooral,
niet tegen de nationalistische stroom
durft op te roeien. Er is gezegd,
dat over de kwestie der arrestanten
langs diplomatieke weg verder zal
worden gesproken.. We vrezen ech
ter met grote vreze, dat ook in dit
opzicht weer een verstijving zal in
treden en dat de leugenaars-getui
gen zullen triumfëren. Het is triest,
dat het zo moest lopen.
Verloren baantjes en een ver
loren vriend zijn vaak het ge
volg van een verloren zelfbe
heersing.
zoals te begrijpen is, op sociolo
gisch gebied. Het gewichtigste en
meest bekende is het" samen met
Max van Poll uitgegeven „Hand
boek voor de maatschappijleer",
twee delen, 1934. In de jaren 1929-
1930 had hij bij de herziening van
Potters' „Verklaring van de Kate-
chismus" de delen IV, V en VI voor
zijn rekening genomen.
Na en twintigjarig professoraat
werd hij geroepen tot de directe
zielzorg. Hij werd benoemd tot de
ken van het dekenaat Oosterhout
en pastoor te Dongen. (H. Lauren-
tius), waar hij vier jaar het n®r"
dersambt waarnam (1942-1946). Het
was een tijd vol zorg, want het wa
ren juist de moeilijke oorlogsjaren.
Maar het was voor hem een geluk
kige tijd. Hij die zoveel jaren met
enthousiasme de wetenschap be
oefend had, was ook een man
die hart had voor de zielen en die in
rechtstreeks contact met de mensen
hun dé gaven van zijn persoon wist
te schenken. Hij was in die jaren
het voorbeeld van de van ijver ge
vulde zielzorger, die zichzelf niet
zocht, maar alleen het geestelijk
heil van de hem toevertrouwde
kudde.
Zeker zal hij het hebben be
treurd, dat hij na zo korten tijd van
dit ambt werd ontheven en dat hij
tot een hogere functie werd geroe
pen. Hij werd namelijk in 1946 vi
caris-generaal van het bisdom Bre
da, zodat hij na de bisschop de be
langrijkste figuur in het diocees
werd. Hij zal ervaren hebben dat
dit ambt een grote verantwoor
delijkheid met zich meebrengt
en dat het zich voortdurend bezig
houden met de moeilijkheden van
het bestuur vele zorgen baart. Kon
hij vroeger naar hartelust de en
thousiaste beoefenaar der weten
schap wezen, daarna de toegewij
de zielzorger, nu dit alles noodge
dwongen wat op de achtergrond
geraakt is, kenmerkt hij zich in zijn
functie als de man die stil en een
voudig zijn arbeid verricht zonder
zich op de voorgrond te dringen,
zonder de zucht vanzich te doen
spreken,. Vandaar is het te ver
staan dat zijn werk als het advi
seren van de bisschop, het zorgen
voor het organisatie-wezen en het
onderwijs buiten de kringen der
onmiddellijk betrokkenen weinig
naar buiten blijkt.
IWIet dat al heeft hij toch nog het
nodige van de zielzorger en
de man van wetenschap behouden.
Wat het eerste betreft, men vrage
dit aan de novicen en religieuzen
van „Mater Dei", die thans van
zijn zorgvuldig gegeven geestelijke
leiding profiteren. Wat het tweede
betreft moet zijn voorzitterschap van
het Katholiek Kerkelijk Sociaal In
stituut worden vermeld. De sociale
bewogenheid heeft hem immers
niet verlaten. Wat vroeger op klei
nere schaal geschiedde, vindt nu
plaats in grotere kaders tot zelfs
op internationaal niveau. Zo kan
Mgr. Koenraadt de sociale proble
men die voor de Kerk van belang
Caryl Chessman, de Amerikaanse
misdadiger die ter dood is veroor
deeld doch er tot dusverre nog steeds
in is geslaagd de executie uit te doen
stellen, heeft zondag opnieuw een
verzoekschrift gericht tot het federale
gerechtshof.
Chessman heeft over de gehele we
reld bekendheid gekregen door twee
boeken, die hij in gevangenschap over
zijn eigen leven heeft geschreven.
Het nieuwe verzoekschrift van
Chessman aan het federale gerechts
hof omvat 23 bladzijden. Hij vraagt
erin om zijn dossier opnieuw door
het hof van appel te doen onderzoe
ken.
(Advertentie)
Uw handen gaaf en zacht
Vraag Uw Apotheker of Drogist
MGR. DR. W. KOENRAADT.
(Foto Schreurs)
zijn op mondiaal plan bezien en
zijn werkzaamheid tot in Duitsland,
Oostenrijk en. Afrika uitstrekken.
Nog andere functies zouden het
vermelden waard zijn, maar de
plaatsruimte ontbreekt ons daar
toe.
Wij eindigen met een hartelijke
heilwens vor deze nog zo jeugdige
en krachtige zestigjarige. Moge God
hem zegenen en aan zijn werk een
grote vruchtbaarheid verlenen.
L. J. W. SMIT
Hoeven, Groot-Seminarie.
(Advertentie)
ti gentleman's cigar
50 bendeleden zijn gedood en twee
zijn gevangen genomen bij een mili
taire zuiveringsactie in zuid-Celebes.
Benden van de Darul Islam worden
nog in het bergachtige binnenland van
het eiland vervolgd. Zij hadden 800
huizen in de districten Pare-Pare en
Lipukasi in brand gestoken, waardoor
5.000 inwoners dakloos werden en
voor ca. 4 miljoen rupiahs schade
berokkend werd.
In Atjeh hebben speciale politie-
troepen bij een hardnekkig gevecht,
dat zes uur duurde, acht bendeleden
gedood.
SCHUTTER
De 59-jarige Massie Martin j
uit het Amerikaanse Chariot-
tesville ligt in het ziekenhuis
met een tamelijk ernstige ver-
wonding aan zijn hoofd. Hij
heeft dit te danken aan een
weddenschap met zijn vriend.
Die vriend zei: Wedden, dat
ik je hoed van je hoofd kan
schieten?" Massie zette zijn
hoed op en zei: „Goed". Maar
de vriend kon het niet. De
hoed bleef onbeschadigd,
maar naar het hoofd van Mar
tin moeten de artsen iedere
dag komen kijken.
Fornuis
Op een oud elektrisch fornuis, dat
al lang niet gebruikt was, wilde
mevrouw Meta Semmler uit Berlijn
onlangs nog eens iets klaarmaken.
Ze draaide de schakelaar om en
hoorde tot haar verbazing, dat het
fornuis fraaie dansmuziek begon te
spelen. Het apparaat werd aan een
deskundig onderzoek onderworpen,
maar er kwam geen luidspreker of
zoiets aan het licht. Een technicus
van de nabij gelegen radiozender
Rias heeft het raadsel tenslotte ont
ward. Hij zei, dat metalen voorwer
pen in de buurt van een krachtige
zender soms uitzendingen kunnen
kunnen opvangen.
Honger
Een Canadees vliegtuig heeft in
de buurt van Port Burwell in het
noordoosten van de provincie Que
bec, een hoeveelheid voedsel uit
geworpen voor een Eskimo-gemeen-
sehap, die de hongersdood al zag.
'Enige weken geleden werden de
Eskimo's van hun wintervoorraad
beroofd door vijf ijsberen. Nadien
leefdfen ze slechts van het rauwe
vlees van een der beren, die ze had
den kunnen doden.
Springers
In Zwitserland heeft men proe
ven genomen met zogenaamde
para-honden. De beestjes werden
aan speciale, automatische open
gaande parachutes uit een vlieg
tuig gegooid. Ze kwamen behou
den neer en waren meteen gereed
om te gaan speuren naar lawine
slachtoffers. Voor dit doel hoopt
men de para-honden in de toe
komst „echt" te kunnen gebrui
ken.
Onderwijs
Onlangs werd de 104-jarige, Ita
liaanse onderwijzeres Augusta Rossi
uit Bologna aan haar ogen geope
reerd door een dokter, die vijftig
jaar geleden een van de grootste
deugnieten uit haar klas was. Deze
dokter kwam op een grandioos idee.
Hij trommelde een aantal oud-leer
lingen bij elkaar en verzocht juf
frouw Rossi nog éénmaal les te wil
len geven in het oude leslokaal,
waar ze hun eerste wijsheid hadden
opgedaan. De 104-jarige onderwij
zeres stemde toe. Zij gaf twee uur
aan een stuk les aan de oud-leerlin
gen, die flink het jak kregen uit
geveegd en nog als schoolbengels
werden behandeld. „Het was onver
getelijk", zeiden ze later niettemin.
Ho
In de Indische staat Delhi
is het van nu af verboden ad
vertenties te plaatsen voor
alcoholhoudende dranken.
Er mogen ook geen drankfles
sen meer in etalages worden
tentoongesteld.
Politiek
Een Engels parlementslid, de heer
Peter Remnant, heeft onlangs op
een minder-officiële bijeenkomst de
volgende omschrijving van politiek
gegeven:
„Politiek is de kunst goed uit
te kijken naar moeilijkheden en
deze te vinden of ze er zijn of
niet, vervolgens een verkeerde di
agnose van de moeilijkheden të
stellen en dan de verkeerde op
lossing te geven voor het pro
bleem".
Remnant oogstte veel bijval met
deze uitspraak.
WEKKERS
De wekker, die ik hier gekocht
heb, is veel te schel.
WOENSDAG 15 FEBRUARI 1958
HILVERSUM I 402 m. VARA: 7,00
Nws 7,10 Gym. 7,20 Gram. 7,23 Idem 8,00
Nws 8,18 Gram. 8,50 V. d. huisvr. 9.00
Gym. v. d. vrouw 9,10 Gram. 9,35 Waterst.
?MTt?ram' VPRO: 10,00 Schoolradio
VARA: 10,20 V. d. vrouw 11,00 Gevar.
progr. 12,00 Orgelspel en zang 12,30 Land
en tuinb. meded. 12,33 V. h. platteland
12,38 Instr.' kwint. 13,00 Nws 13,15 Ten
toonstellingsagenda 13,18 Promenade-ork.
13,45 Medische kron. 13,55 Promenade-ork.
14,30 V. d. jeugd 16,00 V. d. zieken 16,30
Radio Philharm. ork. 16,55 Gram. 17,30
Lichte muz. 17,50 Regeringsuitz.Rijks
delen overzeeMr. Dr. H. J. Roethof:
Een journalist ziet Nieuw-Guinea 18,00
Nws en comm. 18,20 Act. 18,30 R.V.U.:
Dr. Arn. Saalborn: Euripides 19,00 V. d'.
VPRO: 19.30 V. d. jeugd VARA: 20,00
jeugd 19,10 Toespraak 19,25 VARA-varia -
Nws 20,05 Tussen de regels door, comm.
20,15 Gevar. progr. v. d. mil. 21,00 Ver
gelding, hoorsp. 22,00 Lichte muz. 22,25
Tussen mens en nevelvlek, caus. 22 40
Hammondtrio 23,00 Nw s23,l5 Soc. nws in
Esperanto 23,20 - 24,00 Gram.
HILVERSUM II 289 m. NCRV: 7,00 Nws
en S.O.S.-ber. 7,10 Gewijde muz. 7,45 Een
woord voor de dag 8,00 Nws en weerber.
8,15 Gram. 9,00 V. d. zieken 9,25 V. d.
vrouw 9,35 Gram. 10,30 Morgendienst 11,00
Gram. 11,30 Helden, hoorsp. 12,20 Gram.
12,30 Land- en tuinb. meded. 12,33 Gram.
12,53 Gram. en act. 13,00 Nws 13,15 Amus.
muz. 13,40 Gram. 14.00 Philh. ork., kamer
koor en sol. 15,30 Pianorecital 16.00 V. d.
jeugd 17,20 Gram. 17,40 Koersen 17,45 Or
gelspel 18,15 Oude muz. 18,35 Gram. 18,45
Spectrum van het Chr. Organisatie- en
Verenigingsleven 19,00 Nws en weerber.
1,910 Koperens 19,30 Buitenl. overz. 19,50
Gram. 20,00 Radiokrant 20,20 Concertge
bouw ork. en solist. 21,30 De bedreigde
mens in de moderne samenleving, caus.
21,50 Gram. 22,00 Mil. kapel 22,30 Vocaal
ens. en solist 22,45 Avondoyerdenking
23,00 Nws 23,15 Sportuitsl. 23,20 - 24,00
Gram.
NTS: Eurovisie: 14.15-16.15 Voetbalrep.
Italië-Frankrijk VARA: 17,00-17,30 V.
d. kind. NTS: 17,30-17.45 Intern, kinder-
journ. 20,15-22.00 Filmprogr.
BRUSSEL 324 m. 12,00 Amus. muz.
12,30 Weerber. 12,34 Gram. 13,00 Nws 13,15
Gram. 14,00 Schoolradio 16,00 Koersen
16,02 Gram. 16,15 Ork. conc. 17,00 Nws
17,10 Instr. ens. 17,50 Boekbespr. 18,00
Caus. 18,30 V. d. sold. 19,00 Nws 19,40
Filmmuz. 20.00 Hoorsp. 21,35 Ork. cone.
22,55 - 23,00 Nws
BRUSSEL 484 m. 12,00 Gevar. muz. 13,00
Nws 13,15 en 14,10 Gram. 14,15 Omr. ork.
15.00 Gram. 15,45 Omr. koren 16,05 Lichte
muz. 17,00 Nws 17,15 Gram. 17.30 Idem.
19,05 Uw progr. 19,30 Nws 20,00 Symf ork.
en sol. 21,40 Folkloristisch progr. 22,00
Nws 22,15 Vrije tijd 22,55 Nws
In Bonn is een tentoonstelling ge
opend waarop het publiek voor het
eerst een gipsmodel kan zien van een
50 meter hoog standbeeld van Chris
tus dat aan de ingang van de haven
van Bremen zal worden opgericht.
Het beeld wordt genoemd „Christus
bij de zee". Het zal de tegenhanger
worden van het vrijheidsbeeld bij de
ingang van de haven van New York.
(Advertentie)
m
-ti
niet van VERS
te onderscheiden
40
Nee. nee, mijn beste Craddock, je
verbeeld je dat maar.
Mensen die verliefd zijn doen
dat gewoonlijk; ze verbeelden zich
dat hun g.diefde onvriendelijk is. Ik
raad u aan een beetje te wachten en
geduld te hebben, tot al dat lawaai
van Cairo achter ons ligt Het is
waar dat Joyce het heel dr ik heeft
met mijn moeder en haar extravagan
te genotzucht ik geloof dat ik niet
te hard ben als ik tat op haar leef
tijd zo noem. Als we omringd ziin
door de romantiek en de poëzie van
van Luxor en zo, zult u merken dat
mijn kleine Joyce een zee teerhar
tig en aanhankelijk meisje is en heel
dankbaar voor waardering. Daar
mee wil ik niet toegeven dat zij u
vermeden en ontvlucht heeft, ik denk
er niet aan. Verre van daar! Herin
nert u zich niet hoe olij ze was, toen
ze hoorde dat u meeging? Moham
med. laat mijn ezel stilstaan. Ik ben
buiten adem."
Craddock liet zijn ezel ook stil
s.aan: de weemoedige weduwe had
er niet op tegen en hij stapte af en
ging bij Philip staan.
„Ik hoop dat het tochtje toch niet
te bezwaarlijk is voor u," zei hij.
„Helemaal niet! Helemaal niet! Ik
geniet van mijn ritje en ik heb wer
kelijk mijn vl'egenwaaier helemaal
niet behoeven te gebruiken. Ik was
al bang. dat ik hem niet zoif kun
nen hanteren, als ik de teugel vast
moest houden. Maar er zijn geen vlie
gen. Nee, mijn beste kere' wees niet
moedeloos. Joyce mag u werkelijk
heel graag.
„Dan zal ik mijn geluk op de
proef stellen zonder nog langer te
wachten," ..ei hij. „AH ik sukses heb,
zal ik de gelukkigste man ter wereld
zijn en ik mag wel zeggen, de opge-
weksti van alle reisgenoten. Maar in
het andere geval ben ik van plan
dadelijk terug te keren naar Enge
land. De toestand zou ondragelijk
zijn."
Philip was volslagen verbijsterd.
Een ogenblik kon hij helemaal niets
zegge
„Maar dat zou toch onmogelijk
zijn," zei hij. „Ik weet werkelijk niet
hoe wij het zouden stellen zonder u.
Wie zou onze plannen in elkaar zet
ten cn de honderd kwesties behande
len die zich op reis altijd voordoen?
Ik zou het niet kunnen: mijn gezond
heid zou hopeloos gebroken zijn. Daar
enboven wil mijn moeder misschien
liever in Cairo blijven; als het haar
daar bevalt zal zij dat zeker doen
en Joyce kan onmogelijk onze belan
gen zo goed behartigen als u. Ik zou
helemaal alleen achterblijven, want
zoals u ziet, heeft Joyce zich hele
maal. onafhankelijk van me ge
maakt. En uw bediende, die op uw
bevel zo vriendelijk is voor mij te
zorgen en voor mijn kleren, en alles
voor mij inpakt. Die zou u natuurlijk
meenemen. Ik dacht dat het vast
stond dat u de hele reis bij ons zou
blijven; u kunt werkelijk niet menen
wat u daar zegt. De gedachte alleen
windt me al op cn u weet toch dat
alle emotie zo slecht voor me is.
Daarenboven en dit is natuurlijk
de hoofdzaak daarom zeg ik het
u het laatste, na al deze kleinere
overwegingen u hebt uw beste ge
legenheid, uw mooiste kans, als we
alleen en rustig hoger op de Nijl zijn.
We leven hier eigenlijk maar in een
treinstation; nieman,' van ons heeft
een minuut voor zichzelf."
Craddock voelde dat hij eigenlijk
nooit geweten had. wat egoisme was,
voor hij deze fraaie rede hoorde. Dit
was egoisme in excelsis; bijna groots
en cerbied-afdwingend in zijn monu
mentaliteit....
„Ik ben zeer geëmotioneerd," zei
Philip, als om zijn monument af te
werken. „Laat mijn ezel niet in de
steek, Mohammed!"
Hoe gevaarlijk 't ook was die emo
ties te verlengen, toch bleef Crad
dock een ogenblik zwijgen en Philip
kreeg de gelegenheid nog een opmer
king te maken.
„Het zou zeer zelfzuchtig zijn," zei
hij, „en helemaal niets voor u. En ik
ben er zeker van dat het niet ver
standig zou zijn."
Craddock aarzelde niet langer. Hij
had een verzekering ontvangen
hoewel hij niet wist hoeveel die
waard was dat hij zich vergiste
in zijn mening dat Joyce hem ont
week; er was hem aangeraden, en
de raad scheen hem goed toe. om te
wachten tot ze op hun gemak te Lu
xor waren, waar de omgang van de
reisgenoten natuurlijk intiemer en
meer familiair zou zijn; hij had ook
met eigen ogen gezien dat Philip er
toe in staat was een beroerte te krij
gen, als hij de zaken ovc-haastte en
afgewezen werd en dan naar huis te
rug moest keren. Al deze overwegin
gen wezen in één richting.
„Zeker zal ik de reis met u voort
zetten," zei hij. ,,Ik vind het heer
lijk te vernemen, hoe vast u op mij
rekent. En als ik alles van mijn stand
punt bekijk van mijn persoonlijk
standpunt dan geloof ik dat uw
raad mij de beste kans op sukses
geeft. Het spijt mij buitengewoon dat
ik u in zo'n opwinding gebracht heb."
Philip veegde zijn voorhoofd af.
„Het betekent niets," zei hij. „Ik
zal al mijn krachten inspannen om
weer meester te worden over mijn
zenuwen. Maar ik geloof niet dat ik
mijn tochtje voort kan zetten. Laat
ons omkeren. Misschien zal ik mij
morgen sterker voelen. Ik zou graag
een beetje willen rusten voor de.lunch
En houd goede moed, mijn beste
man; ik heb eens in dezelfde toe
stand verkeerd en hoe gelukkig viel
alles uit."
Dit was niet waar; Philip was nooit
op iemand verliefd geweest. Maar
de moeder van Joyce had al gauw
zijn enigszins zwakke tegenstand over
wonnen en hem de paar jaar die zij
daarna nog leefde, een ongelukkig le
ven laten leiden.
Het plan van het reisgezelschap
was om twee hele maanden in Egyp
te te blijven en daar nu ecu maand
voorbij was en mevrouw Wroughton
eindelijk een beetje moe werd door
al de genoegens van Cairo, werd die
dag onder de lunch bepaald dat ze
over een paar dagen naar het zui
den zouden vertrekken, per stoom
boot, om de zenuwen van Philip het
schokken en schudden van de slecht-
gelegde spoorlijn te besparen. De
flirts van mevrouw Wroughton waren
bij hopen aanwezig bij haar vertrek
met genoeg boeketten en zoetigheden
om de kajuit van Joyce zo goed te
vullen als die van haar zelf en ze
hield een schitterende rede voor hen
allen, terwijl ze nu tot de een dan tot
de ander het woord richtte.
„Jullie jonge mannen proberen alle
maal mij te bederven," zei ze. „cn
het is gelukkig dat ik mijn kleindoch
ter bij me heb om me te chapero-
neren en er op te letten dat jullie
niet al te vriendelijk worden. En zijn
die chocolaadjes ook al voor mij?
Joyce, beste, breng ze naar mijn ka
juit en sluit ze goed weg; zodra we
vertrekken zal ik er me te goed aan
doen. Meneer Wortledge ik durf geen
dag langer in Cairo,» te blijven om
uwentwil, u zou in staat zijn om mij
met een rijtuig te komen halen en me
mee te nemen naar een Moskee of
een synagoge of zo'n soort heidense
tempel om met me te trouwen, on
der voorwendsel dat u me oude ge
bouwen wilde laten zien. En wat zou
meneer Stuart dan doen? Meneer Stu
art ik heb nooit zo'n rozen gezien.
Joyce, beste o, ze is weg met de
chocolaadjes. Ik zal er iedere dag
een van dragen, werkelijk, en een pot-
poerri van de blaadjes maken, en die
tussen mijn kleren dragen, als u zich
daarmee- tevreden kunt stellen. En
daar is een briefje bij, zie ik. Ik zal
het niet lezen voor ik alleen ben, zo
dat niemand me zal zien blozen. En
ik ben er zeker van dat u weer met
een andere oude vrouw zult zitten te
flirten, zodra ik onderweg ben. want
ik ken jullie manieren."
Een schril gefluit waarschuwde
haar dat ér een eind moest komen
aan de afscheidsreceptie en ze begon
iedereen handjes te geven.
Jullie hebben mijn verblijf in Cairo
buitengewoon plezierig gemaakt en
ik dank jullie allemaal hartelijk.'jul
lie zijn allemaal lieve aardige jon
gens en mijn hart breekt werkelijk
nu ik goede dag moet zeggen. Tot
weerziens allemaal!"
En de lieve oude dame, met wer
kelijke tranen in haar ogen. lichtte
al haar sluiers op en kuste handen
vol van haar kleine blanke vingers
weg, toen de boot het groene Nijlwa-
ter met schuim begon te bedekken.
Daarna ging ze naar haar kajuit, at
lekker van de chocolaadjes en sliep
het grootste deel van de driedaagse
reis naar Luxor, met onderbrekingen
om te eten en om per ezel een paar
tochtjes naar tempels te doen. Ze had
hopen snoeren antieke Egyptische pa
rels gekocht in de bazars, waarmee
ze zichzelf versierde en toen een pro
fessor in antiquiteiten (die overigens
een aardig mens was) opmerkte dat
ze modern waren en in Manchester
gemaakt werden, zei ze hrm dat hij
er niets van wist en ze keek hem
verder niet meer aan.
Nu Craddock zich verplicht had om
het reisgezelschap niet in de steek
te laten, maakte hij geen haast met
zijn aanzoek. Ondanks de verzekering
van Philip meende hij nog dat hij in
zake de houding van Joyce goed ge
zien had en tot 't uitstapje op zijn eind
liep en Philip begon te zaniken over
het aanschaffen van warme onderkle
ren, zodat hij op het dek zou kunnen
blijven zonder gevaar voor kou vat
ten, zelfs als het weer guurder werd
bij hun terugreis over de Middelland
se Zee. besteedde hij al zijn tijd aan
het terugwinnen van het vertrouwen
j3? ^.oyce- Het gebeurde dikwijls
dat hij alleen met haar was op een
tochtje da+ te veel van Philips krach
ten zou gevergd hebben, terwijl me
vrouw Wroughton al gauw genoeg had
van oude Egyptische kunst.
(Wordt vervolgd)