gfagblat) Pekten» Endocil MGR. DR. W. M. J. KOENRAADT ZESTIG JAAR Vitamine w Oe&Ufucj W< viÜeS DE TUSSENPERSOON Meningen en Commentaren AT EEN ONDERLIJKE Y ERELD RADIO TWEEDE BLAD DINSDAG 14 FEBRUARI 1956 EURATOM IN WORDING VORM ONGEWIS NIET ENKEL VOOR VREDESTIJD MISLUKT Weer een verzoek schrift van Chessman In één nacht Sun balm ESPANA 26 ct Bendeleden gedood in Indonesië TELEVISIEPROGRAMMA'S „CHRISTUS BIJ DE ZEE" dop Naar een roman van E F. BENSON) p\E MINSTERS van Buitenlandse Zaken van de zes K.S.G.-lan- den Frankrijk, West - Duitsland, Italië en Benelux, zijn in Brussel bijeen geweest, waar zij o.m. nun houding hebben bepaald te" aan zien van de plannen om toteen gemeenschappelijke sam^n.w"hief te komen in Europa op het gebied van de atoomenergie. Zii hadden de tussentijdse r^P" norten voor zich van de deskundi- I oen-commissie, welke onder leiding van de Belgische .minister Spaak sinds de conferentie van Messina „jannen uitwerkt voor een Euro pese Atoom-Gemeenschap of Eura tom Deze commissie houdt zich [vooral met technische problemen bezig De politieke vormgeving was aan de zes ministers voorbehou- De ministers moesten tevens hun houding bepalen tegenover de voor al economisch opgezette plannen van de Organisatie voor Europese Economische Samenwerking, welke in de richting gaan van internatio nale overeenkomsten op het stuk der atoomenergie in tegenstelling met de politiek georiënteerde sug gestie van het particuliere comité-Monnet, dat direct wilde aansturen op een supranationale or- I ganisatie. Ofschoon te Brussel nog geen definitief besluit genomen is over de uiteindelijke vormgeving, heb ben de zes ministers in overeen stemming met een Nederlandse wens besloten in de bijeenkomst van de O.E.E.S. einde dezer maand een gemeenschappelijk standpunt in te nemen. Dit standpunt zal ech ter niet autarkisch zijn. De zes la ten samenwerking met de zestien staten omvattende O.E.E.S. uit drukkelijk open en de concrete vormgeving dient dus te wachten op de confrontatie met de O.E.E.S., zodat een supranationale organisatie maar weinig kans meer maakt. Spaak is intussen al zo optimis tisch, dat hij reeds in mei het slui ten van een Euratom-tract ver wacht. Wanneer zich geen bijzon dere politieke moeilijkheden voor doen, zou Euratom dus reeds vóór de zomer een feit worden. I Wanneer de zes ministers van de K.S.G.-landen te Brussel had den besloten hun atoomgemeen schap geheel op het voorbeeld van de K.S.G. af te stemmen en haar een supranationaal karakter te ge ven, hadden zij voor de vormgeving eenvoudig het advies kunnen vol gen, dat vice-voorzitter Etzel op de K.S.G.-conferemtie te Luxemburg van verleden donderdag ten beste gaf. Hij stelde voor, dat Euratom en K.S.G. van dezelfde organen zou den gebruik maken en dat zij ieder alleen een afzonderlijk Hoge Auto riteit zouden bezitten. De Assem blee en de Raad van Ministers van de K.S.G. moesten dan tevens voor Euratom dienst doen. Terwille van de eenvoud en de coördinatie van de energie-politiek, waaraan West- Europa behoefte heeft, was dit ze ker aan te bevelen. Maar nu ziet het er naar uit, dat Euratom geen zaak van de zes K.S. G.-landen alleen zal blijven, doch een breder grondslag in O.E.E.S. verband krijgt. Dan kunnen Enge land, Zwitserland en nog andere Europese landen meedoèn. Wanneer Euratom meer landen omvat, zal men ook wel een of an der leidend orgaan instellen, maar een supranationale Hoge Autori teit zal dat bezwaarlijk kunnen zijn wil men een land als Engeland weer niet afstoten; en het benutten van de Assemblee der K.S.G. ligt dan ook niet meer voor de hand. Zon der supranationaal gezagsorgaan is er trouwens geen behoefte aan en geen plaats voor een Assemblee of eigen parlement. jyjEN MAG aannemen, dat er de Franse regering-Mollet wel iets aan gelegen lag, dat te Brussel over Euratom vlot overeenstem ming werd bereikt. Ondanks de aanwezigheid van de weinig Euro pees gezinde Mendès-France in dit kabinet drongen politieke motieven Mollet en Pineau tot een snelle en duidelijke stellingname voor Euro pese samenwerking. Daarmee konden zij de opdrin gerige steun der communisten, die hen in een volksfront willen mee slepen, stuiten. Maar in Frankrijk gingen nog van heel andere dan communistische zij de stemmen tegen Euratom op. Ge neraal Weygand nam de pen op om te protesteren tegen de opzet om militair gebruik van de kernener gie bij Euratom uit te sluiten, zoals Monnet dat wilde. Technisch werd dit reeds onmogelijk geacht, omdat de splijtstoffen, welke men wil produceren, zowel militair als ci viel aanwendbaar zijn. Maar de generaal acht het uitsluiten van militair gebruik ook niet wenselijk, omdat men Europa daarmee een eigen bewapeningsmogelijkheid onthoudt en de weg der neutrali teit dreigt op te dringen. In Brussel heeft men het stand punt ingenomen dat een militair gebruik van de atoomenergie in Euratom niet uitgesloten behoeft te worden, als er maar een water dicht toezicht op dergelijk gebruik aanwezig is. Voor West-Duitsland, dat geen atoomwapens mag vervaardigen, was, was deze zaak eerder twij felachtig, maar de behoefte om snel tot resultaten te komen en ook om Engeland niet bij voorbaat af te stoten heeft blijkbaar ten gunste van eventueel ook militair gebruik doen beslissen. (Advertentie) Ontsluier de schoonheid van uw huid Reeds na drie weken kunt n constateren, hoe uiterst gunstig de huid reageert op de toepassing van Endocil, de hormoonhouden» de dag- en nachtcrème. Uw huid krijgt weer de veerkracht van de jeugd: glad, gaaf en zacht. hormooncrême van Organon Per tube 2.90 WOOR de tweede keer in een halve week tijds staat het woord „mis lukt" met dikke letters in de Ne derlandse kranten. De mislukking van de loonsonderhandelingen in de Stichting van de Arbeid ziet er echter niet zo somber uit als het falen in Genève. Minister-president Drees heeft de hoop en het vertrou wen uitgesproken, dat we daar wel overheën zullen komen. De breuk in de besprekingen met Djakarta krijgt echter een drei gende achtergrond door de woorden van Anak Agoeng, dat de gevolgen ver-strekkend zullen zijn en dat men die in Nederland dreigt te onderschatten. Voor de Nederlandse bedrijven en zakenlieden in Indo nesië kunnen nu onaangename tij den aanbreken. Want de opmer king van een gematigd man als Anak Agoeng ongetwijfeld is zal in de nationalistische hoek veel scherper versies gaan krijgen. Ook de Masjoumi, die zich een politiek sukses ziet ontgaan, kan nu in dit nationalistische koor gaan meeroe- pen. Weliswaar zullen maatregelen tegen het Nederlandse zakenleven per slot nog het meest de Indone sische welvaart schaden, doch blind nationalisme zal daarvoor niet terugschrikken. De stuurse houding van de Indonesische onderhande laars in Genève, die ook tegenover zeer tegemoetkomende concessies van Nederlandse zijde bleven vast houden aan een vage, tot niets ver plichtende geschillenregeling, be wijst, hoe de regering-Harahap ook T-Joe spoedig gaan de jaren voor bij.' Dat was wel de eerste re actie van ondergetekende, toen hij van de zestigste verjaardag hoor de van hem, die hij als jong prie ster en als jong professor aan het Groot-Seminarie te Hoeven gekend heeft. Het is de jubilaris overigens niet aan te zien, dat hij deze leef- ti.' reeds heeft bereikt. Met dat al, snel zijn de jaren voorbij gegaan. Maar het waren volle jaren in vele opzichten. Mgr. Koenraadt heeft zijn oplei ding tot priester genoten in een tijd, die misschien sommigen, bij gebrek aan historisch inzicht, als rustig en tamelijk probleemloos plegen voor te stellen, maar die zulks zeker niet was. Dat was ge durende de eerste wereldoorlog en de eerste jaren daarna (1914-1920). Die tijd kenmerkte zich door grote spanningen in het sociale leven, een steeds luider roep om sociale gerechtigheid, een uitbouw en een sterker worden der maatschappe lijke organisaties. Op de jeugdige student Koenraadt maakte dat toen een diepe indruk. Nog als semina rist zag hij in, dat de beoefening en de ontwikkeling van de nog zo jonge wetenschap der sociologie een eis des tijds was en steeds meer zou worden. Wat de tijd bewoog vond in hem weerklank. En zo be gon hij met een persoonlijke studie van deze wetenschap, die destijds nog niet officieel gedoceerd werd op het seminarie. Het zal hem wel aangenaam zijn geweest na zijn priesterwijding (1920) door Mgr. Hopmans naar de universiteit van Leuven, te zijn ge zonden juist om zich te bekwamen in dit vak van zijn voorliefde. Deze studie werd in 1928 bekroond met het doctoraat in de sociale weten schappen na verdediging van het proefschrift „Rechtvaardig arbeids loon". Intussen had hij Leuven reeds verlaten en was hij in 1922 benoemd tot professor aan het Groot-Semi narie te Hoeven, waar hij belast werd met het doceren der moraal theologie en ethiek, terwijl hij te vens als eerste professor zou op treden in het nieuwe leervak, de sociologie. De vrucht van die op dracht waren zijn met enthousias me voorgedragen colleges, die door klaarheid uitmuntten en die de so ciale bewogenheid van de meester overdroegen op zijn leerlingen. Hij gaf zich aan deze taak met een om zo te zeggen onuitputtelijke werk lust en met heel zijn persoon. Het lag niet in zijn aard om zich maar half te geven; en wat hij deed, deed hij steeds geheel. A ls men vraagt wat eigenlijk de bron is van die onvermoeide toeleg op de wetenschap, dan is het zijn religieuze zin en zijn priester schap. Dat voelden zijn leerlingen instinctmatig aan, vooral zij die hij van meer nabij in het geestelijk leven leidde. Heel zijn persoon was de belichaming van de idee dat uiterlijke activiteit in een priester niet veel betekent, als die niet ge dragen wordt door een diep inner lijk leven, dat het eerste en voor naamste moet zijn, maar ook dat een geestelijk leven, niet steriel mag wezen, en dat het vrucht moet dragen op de plaats waar men door God wordt gesteld. Die plaats was voor hemzelf voorlopig het groot-seminarie, waar hij twintig jaar doceerde (1922- 1942) en als een gezocht zielenlei der veel studenten op het priester schap vóórbereidde. Het was hier dat zijn wetenschap vrucht droeg in verschillende publikaties, vooral, niet tegen de nationalistische stroom durft op te roeien. Er is gezegd, dat over de kwestie der arrestanten langs diplomatieke weg verder zal worden gesproken.. We vrezen ech ter met grote vreze, dat ook in dit opzicht weer een verstijving zal in treden en dat de leugenaars-getui gen zullen triumfëren. Het is triest, dat het zo moest lopen. Verloren baantjes en een ver loren vriend zijn vaak het ge volg van een verloren zelfbe heersing. zoals te begrijpen is, op sociolo gisch gebied. Het gewichtigste en meest bekende is het" samen met Max van Poll uitgegeven „Hand boek voor de maatschappijleer", twee delen, 1934. In de jaren 1929- 1930 had hij bij de herziening van Potters' „Verklaring van de Kate- chismus" de delen IV, V en VI voor zijn rekening genomen. Na en twintigjarig professoraat werd hij geroepen tot de directe zielzorg. Hij werd benoemd tot de ken van het dekenaat Oosterhout en pastoor te Dongen. (H. Lauren- tius), waar hij vier jaar het n®r" dersambt waarnam (1942-1946). Het was een tijd vol zorg, want het wa ren juist de moeilijke oorlogsjaren. Maar het was voor hem een geluk kige tijd. Hij die zoveel jaren met enthousiasme de wetenschap be oefend had, was ook een man die hart had voor de zielen en die in rechtstreeks contact met de mensen hun dé gaven van zijn persoon wist te schenken. Hij was in die jaren het voorbeeld van de van ijver ge vulde zielzorger, die zichzelf niet zocht, maar alleen het geestelijk heil van de hem toevertrouwde kudde. Zeker zal hij het hebben be treurd, dat hij na zo korten tijd van dit ambt werd ontheven en dat hij tot een hogere functie werd geroe pen. Hij werd namelijk in 1946 vi caris-generaal van het bisdom Bre da, zodat hij na de bisschop de be langrijkste figuur in het diocees werd. Hij zal ervaren hebben dat dit ambt een grote verantwoor delijkheid met zich meebrengt en dat het zich voortdurend bezig houden met de moeilijkheden van het bestuur vele zorgen baart. Kon hij vroeger naar hartelust de en thousiaste beoefenaar der weten schap wezen, daarna de toegewij de zielzorger, nu dit alles noodge dwongen wat op de achtergrond geraakt is, kenmerkt hij zich in zijn functie als de man die stil en een voudig zijn arbeid verricht zonder zich op de voorgrond te dringen, zonder de zucht vanzich te doen spreken,. Vandaar is het te ver staan dat zijn werk als het advi seren van de bisschop, het zorgen voor het organisatie-wezen en het onderwijs buiten de kringen der onmiddellijk betrokkenen weinig naar buiten blijkt. IWIet dat al heeft hij toch nog het nodige van de zielzorger en de man van wetenschap behouden. Wat het eerste betreft, men vrage dit aan de novicen en religieuzen van „Mater Dei", die thans van zijn zorgvuldig gegeven geestelijke leiding profiteren. Wat het tweede betreft moet zijn voorzitterschap van het Katholiek Kerkelijk Sociaal In stituut worden vermeld. De sociale bewogenheid heeft hem immers niet verlaten. Wat vroeger op klei nere schaal geschiedde, vindt nu plaats in grotere kaders tot zelfs op internationaal niveau. Zo kan Mgr. Koenraadt de sociale proble men die voor de Kerk van belang Caryl Chessman, de Amerikaanse misdadiger die ter dood is veroor deeld doch er tot dusverre nog steeds in is geslaagd de executie uit te doen stellen, heeft zondag opnieuw een verzoekschrift gericht tot het federale gerechtshof. Chessman heeft over de gehele we reld bekendheid gekregen door twee boeken, die hij in gevangenschap over zijn eigen leven heeft geschreven. Het nieuwe verzoekschrift van Chessman aan het federale gerechts hof omvat 23 bladzijden. Hij vraagt erin om zijn dossier opnieuw door het hof van appel te doen onderzoe ken. (Advertentie) Uw handen gaaf en zacht Vraag Uw Apotheker of Drogist MGR. DR. W. KOENRAADT. (Foto Schreurs) zijn op mondiaal plan bezien en zijn werkzaamheid tot in Duitsland, Oostenrijk en. Afrika uitstrekken. Nog andere functies zouden het vermelden waard zijn, maar de plaatsruimte ontbreekt ons daar toe. Wij eindigen met een hartelijke heilwens vor deze nog zo jeugdige en krachtige zestigjarige. Moge God hem zegenen en aan zijn werk een grote vruchtbaarheid verlenen. L. J. W. SMIT Hoeven, Groot-Seminarie. (Advertentie) ti gentleman's cigar 50 bendeleden zijn gedood en twee zijn gevangen genomen bij een mili taire zuiveringsactie in zuid-Celebes. Benden van de Darul Islam worden nog in het bergachtige binnenland van het eiland vervolgd. Zij hadden 800 huizen in de districten Pare-Pare en Lipukasi in brand gestoken, waardoor 5.000 inwoners dakloos werden en voor ca. 4 miljoen rupiahs schade berokkend werd. In Atjeh hebben speciale politie- troepen bij een hardnekkig gevecht, dat zes uur duurde, acht bendeleden gedood. SCHUTTER De 59-jarige Massie Martin j uit het Amerikaanse Chariot- tesville ligt in het ziekenhuis met een tamelijk ernstige ver- wonding aan zijn hoofd. Hij heeft dit te danken aan een weddenschap met zijn vriend. Die vriend zei: Wedden, dat ik je hoed van je hoofd kan schieten?" Massie zette zijn hoed op en zei: „Goed". Maar de vriend kon het niet. De hoed bleef onbeschadigd, maar naar het hoofd van Mar tin moeten de artsen iedere dag komen kijken. Fornuis Op een oud elektrisch fornuis, dat al lang niet gebruikt was, wilde mevrouw Meta Semmler uit Berlijn onlangs nog eens iets klaarmaken. Ze draaide de schakelaar om en hoorde tot haar verbazing, dat het fornuis fraaie dansmuziek begon te spelen. Het apparaat werd aan een deskundig onderzoek onderworpen, maar er kwam geen luidspreker of zoiets aan het licht. Een technicus van de nabij gelegen radiozender Rias heeft het raadsel tenslotte ont ward. Hij zei, dat metalen voorwer pen in de buurt van een krachtige zender soms uitzendingen kunnen kunnen opvangen. Honger Een Canadees vliegtuig heeft in de buurt van Port Burwell in het noordoosten van de provincie Que bec, een hoeveelheid voedsel uit geworpen voor een Eskimo-gemeen- sehap, die de hongersdood al zag. 'Enige weken geleden werden de Eskimo's van hun wintervoorraad beroofd door vijf ijsberen. Nadien leefdfen ze slechts van het rauwe vlees van een der beren, die ze had den kunnen doden. Springers In Zwitserland heeft men proe ven genomen met zogenaamde para-honden. De beestjes werden aan speciale, automatische open gaande parachutes uit een vlieg tuig gegooid. Ze kwamen behou den neer en waren meteen gereed om te gaan speuren naar lawine slachtoffers. Voor dit doel hoopt men de para-honden in de toe komst „echt" te kunnen gebrui ken. Onderwijs Onlangs werd de 104-jarige, Ita liaanse onderwijzeres Augusta Rossi uit Bologna aan haar ogen geope reerd door een dokter, die vijftig jaar geleden een van de grootste deugnieten uit haar klas was. Deze dokter kwam op een grandioos idee. Hij trommelde een aantal oud-leer lingen bij elkaar en verzocht juf frouw Rossi nog éénmaal les te wil len geven in het oude leslokaal, waar ze hun eerste wijsheid hadden opgedaan. De 104-jarige onderwij zeres stemde toe. Zij gaf twee uur aan een stuk les aan de oud-leerlin gen, die flink het jak kregen uit geveegd en nog als schoolbengels werden behandeld. „Het was onver getelijk", zeiden ze later niettemin. Ho In de Indische staat Delhi is het van nu af verboden ad vertenties te plaatsen voor alcoholhoudende dranken. Er mogen ook geen drankfles sen meer in etalages worden tentoongesteld. Politiek Een Engels parlementslid, de heer Peter Remnant, heeft onlangs op een minder-officiële bijeenkomst de volgende omschrijving van politiek gegeven: „Politiek is de kunst goed uit te kijken naar moeilijkheden en deze te vinden of ze er zijn of niet, vervolgens een verkeerde di agnose van de moeilijkheden të stellen en dan de verkeerde op lossing te geven voor het pro bleem". Remnant oogstte veel bijval met deze uitspraak. WEKKERS De wekker, die ik hier gekocht heb, is veel te schel. WOENSDAG 15 FEBRUARI 1958 HILVERSUM I 402 m. VARA: 7,00 Nws 7,10 Gym. 7,20 Gram. 7,23 Idem 8,00 Nws 8,18 Gram. 8,50 V. d. huisvr. 9.00 Gym. v. d. vrouw 9,10 Gram. 9,35 Waterst. ?MTt?ram' VPRO: 10,00 Schoolradio VARA: 10,20 V. d. vrouw 11,00 Gevar. progr. 12,00 Orgelspel en zang 12,30 Land en tuinb. meded. 12,33 V. h. platteland 12,38 Instr.' kwint. 13,00 Nws 13,15 Ten toonstellingsagenda 13,18 Promenade-ork. 13,45 Medische kron. 13,55 Promenade-ork. 14,30 V. d. jeugd 16,00 V. d. zieken 16,30 Radio Philharm. ork. 16,55 Gram. 17,30 Lichte muz. 17,50 Regeringsuitz.Rijks delen overzeeMr. Dr. H. J. Roethof: Een journalist ziet Nieuw-Guinea 18,00 Nws en comm. 18,20 Act. 18,30 R.V.U.: Dr. Arn. Saalborn: Euripides 19,00 V. d'. VPRO: 19.30 V. d. jeugd VARA: 20,00 jeugd 19,10 Toespraak 19,25 VARA-varia - Nws 20,05 Tussen de regels door, comm. 20,15 Gevar. progr. v. d. mil. 21,00 Ver gelding, hoorsp. 22,00 Lichte muz. 22,25 Tussen mens en nevelvlek, caus. 22 40 Hammondtrio 23,00 Nw s23,l5 Soc. nws in Esperanto 23,20 - 24,00 Gram. HILVERSUM II 289 m. NCRV: 7,00 Nws en S.O.S.-ber. 7,10 Gewijde muz. 7,45 Een woord voor de dag 8,00 Nws en weerber. 8,15 Gram. 9,00 V. d. zieken 9,25 V. d. vrouw 9,35 Gram. 10,30 Morgendienst 11,00 Gram. 11,30 Helden, hoorsp. 12,20 Gram. 12,30 Land- en tuinb. meded. 12,33 Gram. 12,53 Gram. en act. 13,00 Nws 13,15 Amus. muz. 13,40 Gram. 14.00 Philh. ork., kamer koor en sol. 15,30 Pianorecital 16.00 V. d. jeugd 17,20 Gram. 17,40 Koersen 17,45 Or gelspel 18,15 Oude muz. 18,35 Gram. 18,45 Spectrum van het Chr. Organisatie- en Verenigingsleven 19,00 Nws en weerber. 1,910 Koperens 19,30 Buitenl. overz. 19,50 Gram. 20,00 Radiokrant 20,20 Concertge bouw ork. en solist. 21,30 De bedreigde mens in de moderne samenleving, caus. 21,50 Gram. 22,00 Mil. kapel 22,30 Vocaal ens. en solist 22,45 Avondoyerdenking 23,00 Nws 23,15 Sportuitsl. 23,20 - 24,00 Gram. NTS: Eurovisie: 14.15-16.15 Voetbalrep. Italië-Frankrijk VARA: 17,00-17,30 V. d. kind. NTS: 17,30-17.45 Intern, kinder- journ. 20,15-22.00 Filmprogr. BRUSSEL 324 m. 12,00 Amus. muz. 12,30 Weerber. 12,34 Gram. 13,00 Nws 13,15 Gram. 14,00 Schoolradio 16,00 Koersen 16,02 Gram. 16,15 Ork. conc. 17,00 Nws 17,10 Instr. ens. 17,50 Boekbespr. 18,00 Caus. 18,30 V. d. sold. 19,00 Nws 19,40 Filmmuz. 20.00 Hoorsp. 21,35 Ork. cone. 22,55 - 23,00 Nws BRUSSEL 484 m. 12,00 Gevar. muz. 13,00 Nws 13,15 en 14,10 Gram. 14,15 Omr. ork. 15.00 Gram. 15,45 Omr. koren 16,05 Lichte muz. 17,00 Nws 17,15 Gram. 17.30 Idem. 19,05 Uw progr. 19,30 Nws 20,00 Symf ork. en sol. 21,40 Folkloristisch progr. 22,00 Nws 22,15 Vrije tijd 22,55 Nws In Bonn is een tentoonstelling ge opend waarop het publiek voor het eerst een gipsmodel kan zien van een 50 meter hoog standbeeld van Chris tus dat aan de ingang van de haven van Bremen zal worden opgericht. Het beeld wordt genoemd „Christus bij de zee". Het zal de tegenhanger worden van het vrijheidsbeeld bij de ingang van de haven van New York. (Advertentie) m -ti niet van VERS te onderscheiden 40 Nee. nee, mijn beste Craddock, je verbeeld je dat maar. Mensen die verliefd zijn doen dat gewoonlijk; ze verbeelden zich dat hun g.diefde onvriendelijk is. Ik raad u aan een beetje te wachten en geduld te hebben, tot al dat lawaai van Cairo achter ons ligt Het is waar dat Joyce het heel dr ik heeft met mijn moeder en haar extravagan te genotzucht ik geloof dat ik niet te hard ben als ik tat op haar leef tijd zo noem. Als we omringd ziin door de romantiek en de poëzie van van Luxor en zo, zult u merken dat mijn kleine Joyce een zee teerhar tig en aanhankelijk meisje is en heel dankbaar voor waardering. Daar mee wil ik niet toegeven dat zij u vermeden en ontvlucht heeft, ik denk er niet aan. Verre van daar! Herin nert u zich niet hoe olij ze was, toen ze hoorde dat u meeging? Moham med. laat mijn ezel stilstaan. Ik ben buiten adem." Craddock liet zijn ezel ook stil s.aan: de weemoedige weduwe had er niet op tegen en hij stapte af en ging bij Philip staan. „Ik hoop dat het tochtje toch niet te bezwaarlijk is voor u," zei hij. „Helemaal niet! Helemaal niet! Ik geniet van mijn ritje en ik heb wer kelijk mijn vl'egenwaaier helemaal niet behoeven te gebruiken. Ik was al bang. dat ik hem niet zoif kun nen hanteren, als ik de teugel vast moest houden. Maar er zijn geen vlie gen. Nee, mijn beste kere' wees niet moedeloos. Joyce mag u werkelijk heel graag. „Dan zal ik mijn geluk op de proef stellen zonder nog langer te wachten," ..ei hij. „AH ik sukses heb, zal ik de gelukkigste man ter wereld zijn en ik mag wel zeggen, de opge- weksti van alle reisgenoten. Maar in het andere geval ben ik van plan dadelijk terug te keren naar Enge land. De toestand zou ondragelijk zijn." Philip was volslagen verbijsterd. Een ogenblik kon hij helemaal niets zegge „Maar dat zou toch onmogelijk zijn," zei hij. „Ik weet werkelijk niet hoe wij het zouden stellen zonder u. Wie zou onze plannen in elkaar zet ten cn de honderd kwesties behande len die zich op reis altijd voordoen? Ik zou het niet kunnen: mijn gezond heid zou hopeloos gebroken zijn. Daar enboven wil mijn moeder misschien liever in Cairo blijven; als het haar daar bevalt zal zij dat zeker doen en Joyce kan onmogelijk onze belan gen zo goed behartigen als u. Ik zou helemaal alleen achterblijven, want zoals u ziet, heeft Joyce zich hele maal. onafhankelijk van me ge maakt. En uw bediende, die op uw bevel zo vriendelijk is voor mij te zorgen en voor mijn kleren, en alles voor mij inpakt. Die zou u natuurlijk meenemen. Ik dacht dat het vast stond dat u de hele reis bij ons zou blijven; u kunt werkelijk niet menen wat u daar zegt. De gedachte alleen windt me al op cn u weet toch dat alle emotie zo slecht voor me is. Daarenboven en dit is natuurlijk de hoofdzaak daarom zeg ik het u het laatste, na al deze kleinere overwegingen u hebt uw beste ge legenheid, uw mooiste kans, als we alleen en rustig hoger op de Nijl zijn. We leven hier eigenlijk maar in een treinstation; nieman,' van ons heeft een minuut voor zichzelf." Craddock voelde dat hij eigenlijk nooit geweten had. wat egoisme was, voor hij deze fraaie rede hoorde. Dit was egoisme in excelsis; bijna groots en cerbied-afdwingend in zijn monu mentaliteit.... „Ik ben zeer geëmotioneerd," zei Philip, als om zijn monument af te werken. „Laat mijn ezel niet in de steek, Mohammed!" Hoe gevaarlijk 't ook was die emo ties te verlengen, toch bleef Crad dock een ogenblik zwijgen en Philip kreeg de gelegenheid nog een opmer king te maken. „Het zou zeer zelfzuchtig zijn," zei hij, „en helemaal niets voor u. En ik ben er zeker van dat het niet ver standig zou zijn." Craddock aarzelde niet langer. Hij had een verzekering ontvangen hoewel hij niet wist hoeveel die waard was dat hij zich vergiste in zijn mening dat Joyce hem ont week; er was hem aangeraden, en de raad scheen hem goed toe. om te wachten tot ze op hun gemak te Lu xor waren, waar de omgang van de reisgenoten natuurlijk intiemer en meer familiair zou zijn; hij had ook met eigen ogen gezien dat Philip er toe in staat was een beroerte te krij gen, als hij de zaken ovc-haastte en afgewezen werd en dan naar huis te rug moest keren. Al deze overwegin gen wezen in één richting. „Zeker zal ik de reis met u voort zetten," zei hij. ,,Ik vind het heer lijk te vernemen, hoe vast u op mij rekent. En als ik alles van mijn stand punt bekijk van mijn persoonlijk standpunt dan geloof ik dat uw raad mij de beste kans op sukses geeft. Het spijt mij buitengewoon dat ik u in zo'n opwinding gebracht heb." Philip veegde zijn voorhoofd af. „Het betekent niets," zei hij. „Ik zal al mijn krachten inspannen om weer meester te worden over mijn zenuwen. Maar ik geloof niet dat ik mijn tochtje voort kan zetten. Laat ons omkeren. Misschien zal ik mij morgen sterker voelen. Ik zou graag een beetje willen rusten voor de.lunch En houd goede moed, mijn beste man; ik heb eens in dezelfde toe stand verkeerd en hoe gelukkig viel alles uit." Dit was niet waar; Philip was nooit op iemand verliefd geweest. Maar de moeder van Joyce had al gauw zijn enigszins zwakke tegenstand over wonnen en hem de paar jaar die zij daarna nog leefde, een ongelukkig le ven laten leiden. Het plan van het reisgezelschap was om twee hele maanden in Egyp te te blijven en daar nu ecu maand voorbij was en mevrouw Wroughton eindelijk een beetje moe werd door al de genoegens van Cairo, werd die dag onder de lunch bepaald dat ze over een paar dagen naar het zui den zouden vertrekken, per stoom boot, om de zenuwen van Philip het schokken en schudden van de slecht- gelegde spoorlijn te besparen. De flirts van mevrouw Wroughton waren bij hopen aanwezig bij haar vertrek met genoeg boeketten en zoetigheden om de kajuit van Joyce zo goed te vullen als die van haar zelf en ze hield een schitterende rede voor hen allen, terwijl ze nu tot de een dan tot de ander het woord richtte. „Jullie jonge mannen proberen alle maal mij te bederven," zei ze. „cn het is gelukkig dat ik mijn kleindoch ter bij me heb om me te chapero- neren en er op te letten dat jullie niet al te vriendelijk worden. En zijn die chocolaadjes ook al voor mij? Joyce, beste, breng ze naar mijn ka juit en sluit ze goed weg; zodra we vertrekken zal ik er me te goed aan doen. Meneer Wortledge ik durf geen dag langer in Cairo,» te blijven om uwentwil, u zou in staat zijn om mij met een rijtuig te komen halen en me mee te nemen naar een Moskee of een synagoge of zo'n soort heidense tempel om met me te trouwen, on der voorwendsel dat u me oude ge bouwen wilde laten zien. En wat zou meneer Stuart dan doen? Meneer Stu art ik heb nooit zo'n rozen gezien. Joyce, beste o, ze is weg met de chocolaadjes. Ik zal er iedere dag een van dragen, werkelijk, en een pot- poerri van de blaadjes maken, en die tussen mijn kleren dragen, als u zich daarmee- tevreden kunt stellen. En daar is een briefje bij, zie ik. Ik zal het niet lezen voor ik alleen ben, zo dat niemand me zal zien blozen. En ik ben er zeker van dat u weer met een andere oude vrouw zult zitten te flirten, zodra ik onderweg ben. want ik ken jullie manieren." Een schril gefluit waarschuwde haar dat ér een eind moest komen aan de afscheidsreceptie en ze begon iedereen handjes te geven. Jullie hebben mijn verblijf in Cairo buitengewoon plezierig gemaakt en ik dank jullie allemaal hartelijk.'jul lie zijn allemaal lieve aardige jon gens en mijn hart breekt werkelijk nu ik goede dag moet zeggen. Tot weerziens allemaal!" En de lieve oude dame, met wer kelijke tranen in haar ogen. lichtte al haar sluiers op en kuste handen vol van haar kleine blanke vingers weg, toen de boot het groene Nijlwa- ter met schuim begon te bedekken. Daarna ging ze naar haar kajuit, at lekker van de chocolaadjes en sliep het grootste deel van de driedaagse reis naar Luxor, met onderbrekingen om te eten en om per ezel een paar tochtjes naar tempels te doen. Ze had hopen snoeren antieke Egyptische pa rels gekocht in de bazars, waarmee ze zichzelf versierde en toen een pro fessor in antiquiteiten (die overigens een aardig mens was) opmerkte dat ze modern waren en in Manchester gemaakt werden, zei ze hrm dat hij er niets van wist en ze keek hem verder niet meer aan. Nu Craddock zich verplicht had om het reisgezelschap niet in de steek te laten, maakte hij geen haast met zijn aanzoek. Ondanks de verzekering van Philip meende hij nog dat hij in zake de houding van Joyce goed ge zien had en tot 't uitstapje op zijn eind liep en Philip begon te zaniken over het aanschaffen van warme onderkle ren, zodat hij op het dek zou kunnen blijven zonder gevaar voor kou vat ten, zelfs als het weer guurder werd bij hun terugreis over de Middelland se Zee. besteedde hij al zijn tijd aan het terugwinnen van het vertrouwen j3? ^.oyce- Het gebeurde dikwijls dat hij alleen met haar was op een tochtje da+ te veel van Philips krach ten zou gevergd hebben, terwijl me vrouw Wroughton al gauw genoeg had van oude Egyptische kunst. (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1956 | | pagina 5