lid
am
pagblaü QcStcm
Vitamine
Nescafe
DE KRANS, DIE
OMSTRENGELT
DE WERELD
Kloosterurouut]
DE TUSSENPERSOON
België onderzoekt Deltaplan
bij!
Meningen en Commentaren
Demonstraties
in Aleppo
AT EEN
ONDERLIJKE Y
ERELD
Melisseoeest
RADIO
m
TWEEDE BLAD
VRIJDAG 10 FEBRUARI 1956
DROEVIG FEIT
BELANGRIJKE
SUGGESTIE
GEMEENTEN
IN HET NAUW
V
WoZven-terreur
in Turkije
Carnaval en Spencer
Tien jaar
Rozenkrans-
kruistocht
AlléénWAYgj-HANDEN zijn mooie handen!
mm^-MÊÊÊÊÊÊÊÊtm—
Twee Zweedse en
een Belgische geleerde
als specialisten
Plafond in ziekenhuis
kwam omlaag
Op suiker gedruppeld
TELEVISIEPROGRAMMA'S
(Naar een roman van E. F. BENSON)
0
DER STERN
ent van politie
gaat er nu ge-
beuren, Wrske7
51:
(Advertentie)
51:
pranfois Mauriac, de bewonderens.
waardige katholieke roman
schrijver, heeft zich naar men weet,
bij de verkiezingen ontpopt als een
vurig partijganger van Mendès-
France, waarbij hij de stelling ver
dedigde, dat er belangrijker kwes
ties waren dan de vrijheid van on
derwijs, om een keuze-links voor
een katholiek te rechtvaardigen. Op
deze bevreemdende stap is nu een
tweede gevolgd: hij meldde zich
aan als lid van het genootschap
Frankrijk USSR. Dit is in naam
een a-politieke culturele organisa
tie, maar er is niet eens veel ken
nis en doorzicht nodig om te weten,
dat organisaties van deze aard -
er zijn er in alle landen - behoren
tot het Moskouse instrumentarium.
De bedoeling is geestelijke onder-
mijningsarbeid in intellectuele krin
gen. Dat nu een vooraanstaand ka
tholiek men moet aannemen met
de beste bedoelingen zich voor
deze wagen laat spannen, is een
droevig feit, waaraan de commu
nisten de hoogste propagandawaar-
de zullen toekennen. Zullen zich im
mers anderen niet docr dit voor
beeld laten verblinden?
P)E voorzitter van de Zeeuwsch-
Vlaamse Kamer van Koophan
del, ir. C. Horstmann, heeft een
belangrijke suggestie gedaan met
zijn voorstel samen met België een
tweede tunnel bij Antwerpen te
doen graven terwille van een goe
de verkeersverbinding tussen
Zeeuwsch-Vlaanderen en overig
Nederland.
De vervulling van het verlangen
naar een tunnel onder de Wester-
schelde op Nederlands gebied van
af het nog in te polderen gebied bij
Saaftingen naar Zuid-Beveland of
de Brabantse wal is door minister
Algera naar een nog verre toekomst
verwezen. Terwijl het Deltaplan
allerlei verkeersverbeteringen voor
overig Zeeland belooft, blijft
Zeeuwsch-Vlaanderen practisch van
ieder gunstig vooruitzicht op dit
gebied verstoken.
Het is daarom begrijpelijk, dat
men in Zeeuwsch-Vlaanderen ieder
idee aangrijpen wil, waarin enige
mogelijkheid schuilt om uit een iso
lement 'te geraken, dat men voort
durend als een impasse ervaart in
persoonlijke en zakelijke betrek
kingen.
De busdienst Breda-SIuiskil, die
een eind weegs aan de zo lang ge
voelde gehoeften tegemoetkomt,
heeft ir. Horstmann zeker mede
geïnspireerd tot zijn huidige tunnel-
voorstel. Hij houdt zich bij voor
baat overtuigd van Belgische me
dewerking, met name vanwege de
hierbij in de gedachte begrepen fi
nanciële steun uit Nederland.
Is die Belgische medewerking
echter wel zo zeker? Het Belgische
belang zal waarschijnlijk eerder
naar een tweede tunnel bezuiden
den benoorden Antwerpen doen
uitzien en vlot Nederlands-Belgisch
samenspel op verkeersgebied moet
eigenlijk nog voor het eerst ver
toond worden. Men zie naar de weg.
Antwerpen-Aken over.... Luik.
Het zou jammer zijn, als ook de
nieuwe tunnel-idee moest stranden
op gebrek aan tegemoetkoming.
fyJINISTER Beel heeft in oktober
van het vorig jaar nogal wat
ontsteltenis veroorzaakt bij een
aantal gemeentebesturen door een
circulaire, waarin hij duidelijk stel
de, dat de gemeenten voorshands
hun begrotingen sluitend dienden
te houden met de bekende werke
lijk beschikbare middelen. Ze moch
ten daarin niet bij voorbaat de z.g.
subjectieve uitkeringen verrekenen.
De minister deed dit, omdat het
voor verschillende gemeenten een
gebruikelijke praktijk werd, niet-
sluitende begrotingen vast te stel
len in de hoop, dat het aanvullende
bedrag wel van Rijkskant zou ko
men.
Op zich is er tegen deze gedach
tengang niet veel in te brengen,
mits het Rijk dan ook maar goed
rekening houdt met het feit, dat er
nu eenmaal gemeenten zijn, die in
het verleden erg zuinig waren, al
lerlei grote werken als wegenver
betering, riolering e.d. achterwege
lieten en nu onder de drang van de
moderniseringsnoodzaak opeens
voor geweldige uitgaven staan. Bo
vendien zijn er gemeenten, welker
bevolking evenredig sterker toe
neemt dan elders, die voor bijzon
dere industrialisatieproblemen staan
of die anderszins veel meer be
hoeften hebben te bevredigen dan
andere. Kort gezegd, kan men dit
noemen gemeenten met een achter
stand in verzorgingsniveau. Men
vindt van die gemeenten vooral in
het zuiden des lands. De circulaire
van oktober nu dreigt dergelijke
gemeenten in het nauw te brengen.
Bij de behandeling van de begroting
van binnenlandse zaken in de Eer
ste Kamer heeft de heer de Gou
speciaal gepleit voor die gemeen
ten-met-een-achterstand. Hij vroeg
ook, hoe de minister zich voorstelt
de normen van het verzorgings
niveau te bepalen samen met zijn
ambtgenoot van financiën.
Prof. Beel antwoordde, dat
het niet mogelijk was hiervoor al
gemene normen op te stellen. Of,
in welke mate en op welk gebied
een achterstand bestaat, zal van ge
val tot geval moeten worden be
oordeeld.
Hier komt toch de centralistische
aap weer uit de mouw kijken. Het
zijn weer Rijksambtenaren, die hier
de onderzoekingen doen en de ad
viezen geven. De heer de Gou vroeg
zich dan ook af, of het niet wense
lijk zou zijn, dat er in dezen ge
werkt zou worden met een advies
commissie met provinciale verte
genwoordiging. De minister is daar
niet verder op ingegaan, maar we
hopen, dat hij zich deze suggestie
toch in de oren heeft geknoopt.
Het is onhebbelijk de evennaas
te te gebruiken als bliksemaf
leider voor eigen boze buien.
Woensdag hebben wolven een sta
tion aangevallen op een afstand van
50 kilometer van Istanbul. Zij vorm
den ook een gevaar voor een passa-
gierstrein, die in de nabijheid van
het geïsoleerde station in de sneeuw
was vastgelopen. Een trein, die te
hulp gezonden was, liep eveneens
vast in een sneeuwstorm. Woensdag
zijn naar bekend is geworden, vijf
mensen door wolven gedood.
...datis koffie!
<2
100% KOFFIE
100% KOFFIE 100% K O FF
Toen Patrick Peyton op 19-jarige
leeftijd wegtrok uit zijn geboortedorp
Mayo in Ierland, riep zijn vader hem
by zich voor een ernstig onderhoud.
Hij ging emigreren naar het rijke
Amerika en vader hield hem voor,
dat er iets was, veel voornamer dan
,,rijk worden", n.l. het oude Ierse
katholieke geloof bewaren. Patrick
en zijn broer Tom vonden werk in
een fabriek in Pensijlvania en dat zij
de vermaning van hun vader trouw
waren gebleven, bleek wel enkele
jaren nadien, toen zij beiden als leer
lingen werden ingeschreven op het
Seminarie van het H. Kruis in Notre
Dame. Maar een ernstige aanval van
t.b.c. dreigde Patrick de weg naar
het priesterschap te versperren. Toen
riep hij O. L. Vrouw aan en genas
op wonderlijke wijze; uit dankbaar
heid beloofde hy Maria na zijn pries
terwijding, dat hij overal zou werken
om de rozenkrans te verspreiden.
Deze korte bijzonderheden uit een
priesterleven vormen de achtergrond
van de Rozenkranskruistocht, die fa
ther Peyton nu op 11 februari sinds
10 jaar preekt en waardoor hij een
gebedssnoer om de wereld heeft ge
strengeld, dat van Australië over de
oude wereld naar St.-Francisco leidt.
Zijn rotsvast geloof, dat zijn kost
baarste bezit was, dat hij vanuit zijn
vaderland meebracht naar de nieuwe
wereld en zijn onwrikbaar vertrou
wen in de kracht van het gebed als
de bron van rust en sterkte en van
geloof, deed hem overal overwinnen
en gaf aan zijn woord die ongekende
bezieling, die duizenden deed luiste
ren als hij sprak en die gelovigen en
ongelovigen deed bidden als hij bad.
Daarnaast stond het feit, dat deze
jonge priester de nood van de wereld
kende en diep in zijn gemoed aan
voelde. Hij had ervaren, dat er een
armoe is, die erger is dan de armoe
van een Ierse landverhuizer, de ar
moe van het geloof; dat de ellende
van veel mensen haar oorzaak vindt
in henzelf, omdat zij niet meer bid
den. Daardoor kreeg de zonde macht
over hen. Father Peyton heeft op
grootse wijze zijn activiteit ontplooid
en heeft in de voorbije tien jaren het
ene land na het andere bezocht en
bisdom na bisdom bewerkt en be
geesterd. Van Amerika reisde hij
naar Canada, naar Australië, naar
Engeland, Schotland, Ierland. Zelfs in
het flegmatieke Engeland werd zijn
kruistocht een sukses en toen hij op
(Advertentie)
55
lm Tmrti-Top Etui
©VER DE KLgiNe GÊVOEGENS Cf5 «-EVEIY3
De Vastenavondviering is voor milli
oenen het toppunt van levensvreugde
Zij is zo'n oeroude traditiedat sommigen
zelfs menen, dat ze afstamt van de
Baechusfeesten der oude Grieken. Daar
namen zelfs de heidense goden actief
aan deel en de dochters van koning
Minyasdie op een keer geen zin hadden
mee te doenteerden door hen tot straf
in vleermuizen veranderd.
De echte carnavalsliefhebber behoeft
heus niet bedreigd te voorden met straf
als hij niet meedoet. Hij doet mee, maar
wel zorgt hij er voor dat hij altijd een
pakje Spencer bij zich heeft om even
op zijn verhaal te komen - als het feest
hem een moment pauze laat
een grote rally in Birkenhead sprak
tot duizenden toehoorders, baden niet
alleen de katholieken, maar ook de
andersdenkenden de Rozenkrans met
hem mee. En niet alleen, dat hon
derduizenden katholieken beloofden,
dagelijks de Rozenkrans te zullen
bidden, maar in New Castle beloofden
ook vijfduizend Anglikanen dit te zul
len doen en in Birmingham en Sout-
wark ongeveer hetzelfde aantal.
Dat father Peyton de zaak ernstig
aanpakte, blijkt wel uit zijn wijze van
handelen. Voor hij ergens in een bis
dom zijn actie in het openbaar be
gon, kwam hij met de bisschop over
een, dat door aparte gebeden in en
na de H. Mis, door gebeden van de
priesters en de kinderen op school
zijn optreden zou worden voorbereid.
Eenparig waren de bisschoppen die
hij bezocht ervan overtuigd: ,,he is
a man of God", hij is een man Gods.
Vooral streefde hij ernaar, dat de
Rozenkrans zou worden tot een ge
bed van het gehele gezin, want
waar het gezin tezamen bidt, daar
blijft het ook tezamen. Hij steunt
hierby op de woorden van Paus
Pius XII in zijn encycliek ,,In-
(Advertentle)
gruentium malorum", over het Ro
zenkransgebed, waarin de H. Vader
het verheven schouwspel beschrijft
van een gezin, dat tezamen neer
knielt voor het bidden van het ro
zenhoedje, en waarin de Paus ge
tuigenis aflegt van zijn hoge ver
wachting, dat de Rozenkrans gene
zing zal betekenen van de kwalen
van de tijd, waarvan het grote aan
tal echtscheidingen niet de gering
ste is.
Bestaat er ook in Nederland Iets
als waartoe de eerste priester
daarginds met zulk een vuur en
zulk een grote vrucht aanspoort?
Sinds 1942 is het „Apostolaat van
de Rozenkrans", dat reeds vroeger
was opgericht, gevestigd in het Do
minicanercollege in Huissen (Geld.).
Dit Apostolaat, dat de verbreiding
van het Rozenkransgebed nastreeft,
heeft zich geheel achter de actie van
father Peyton geplaatst en sinds 1951
zijn er reeds enkele honderdduizenden
namen (meest van gezinnen) geno
teerd, die de belofte hebben gedaan
dagelijks de Rozenkrans te zullen
bidden.
Zo is ook bij ons deze actie ge
groeid, een gebedsactie, die de wereld
verbetert; een gebedsactie, die be
antwoordt aan het verlangen van O.
L. Vrouw zelf, die bij haar verschij
ning in Lourdes op 11 februari 1858
aan Bernadette leerde, de Rozen
krans te bidden; die in Fatima zeide:
„Ik ben gekomen om de mensen de
Rozenkrans te leren bidden".
In Lourdes heeft nu bijna honderd
jaren tegen de grauwe rotsen, waar
Maria's blanke beeltenis staat, de ro
zenkrans geklonken als een lied, Haar
ter eer; heeft als een krans van
rozen gegeurd aan Haar voeten. Zul
len velen de echo verstaan, die daar
vanuit de bergen weerklinkt? Ook
voor hen zou dit een bron kunnen zijn
van rust en vrede en van geloof.
GLYCA is verkrijgbaar bi) apothekers en drogisten «Tube f l.-
<jurmac>
TOBACCO CONTANT
De ongerustheid, welke in België
heerst over de weerslag, welke de uit
voering van het Deltaplan kan hebben
op de AntwerpenRijnvaartweg en
op de veiligheid in de scheepvaart
langs de Westerschelde, hebben er
toe geleid, dat onze zuiderburen een
zelfstandig onderzoek begonnen zijn
naar de mogelijke gevolgen der Del
tawerken.
Reeds was bekend, dat België hier
voor een beroep had gedaan op de
Zweedse prof. dr. Helström. „La Mé-
tropole" weet uit Brussel te melden,
dat ook diens assistent dr. Kivisild
en de Belgische oud-ingenieur van
Bruggen en Wegen M. Helsters als
specialisten aan dit onderzoek deel
nemen.
Door het beheer der Waterwegen
in België zijn onafhankelijk van het
Nederlandse plan studies gemaakt,
welke op andere hypothesen en
grondslagen berusten. Men wendt
daarbij eigen methoden aan voor de
bestudering van de getijden en van
de invloed van de wind op het water
niveau langs de kust en in het
stroomgebied van de Schelde.
Daarnaast heeft men in het water
loopkundig laboratorium van Antwer
pen een nieuwe hal ingericht voor
drie maquetten, betreffende de kust
en de Scheldemonding. Zij dienen om
de veranderingen na te gaan, welke
zandbanken, vaargeulen en water-
In het ziekenhuis St.-Annadal te
Maastricht is het plafond van een
kleine zaal plotseling naar beneden
gezakt. De patiënten, die hier alleen
overdag ter recreatie liggen, werden
echter niet getroffen. Een der pa
tiënten had even te voren de zaal
verlaten omdat hij de zaak niet ver
trouwde. Juist op zijn bed kwam de
zwaarste druk van plafond en buizen
terecht.
Het ongeval is vermoedelijk ver
oorzaakt door het loslaten van enkele
buizen van de plafondverwarming.
hoogten zullen vertonen tijdens de
uitvoering en na de voltooiing der
Deltawerken.
Een korps ingenieurs en technici
wordt speciaal belast met het vast
leggen van de huidige situatie als
basis voor de modellen op kleine
schaal in het laboratorium. Zij zullen
tevens met peilingen en metingen
langs de kust en de Schelde de weer
slag van de Deltawerken op de voet
volgen.
Er zal ook nog een diepgaande stu
die worden gemaakt van de Boven
schelde en haar zijtakken. Dit alles
duidt er wel op, dat België het Delta
plan van meet af aan nog eens gron
dig onderzoeken wil, voordat het
daarmee instemt. Door de informa
ties, welke men uit Delft verkreeg,
is men blijkbaar nog lang niet ge
rustgesteld.
Bij demonstraties van honderden
arbeiders in Aleppo, noord- Syrië,
hebben vier leden van de veiligheids
troepen, onder wie twee politie-offi-
cieren, verwondingen opgelopen.
De demonstraties waren bedoeld
als protest tegen een wet, die in
werking is gesteld tijdens het regiem
van de vroegere president-generaal,
Sjisjakli, waarbij het vakverenigin
gen is verboden zich bij politieke
partijen aan te sluiten. Leden van
vakverenigingen hadden de regering
verzocht de wet buiten werking te
stellen, doch dit was door de rege
ring geweigerd.
Na de demonstraties heeft de gou
verneur van Aleppo alle betogingen
verboden en de veiligheidstroepen op
gedragen gebruik te maken van ge
weld bij het voorkomen van ongere
geldheden.
(Advertentie)
RHEUMATIEK...
Uw tergend® winterkwaal legt het
af tegen de weldadige warmte
ran de pijnstillende Thermogène.
m
MAAT
Een commissie van deskun
digen in Japan heeft voor on
derwijzers een minimum-
maat van 152 centimeter
voorgesteld. Men is uitgegaan
van de gedachte, dat kleine
onderwijzers geen orde kun
nen houden in de klas.
Snelheid
Een 74-jarige dame in het Ame
rikaanse Roswell werd voor de
rechter geroepen. Ze had te hard
gereden in haar kleine wagentje.
Tachtig kilometer per uur, stond in
het proces-verbaal. Dat was geen
werk, vond de rechter en de be
jaarde dame werd tot een boete van
25 dollar veroordeeld. „Is de zaak
nu definitief afgelopen en kunt U
me niks meer doen, als ik nog wat
zeg?" vroeg ze, nadat ze de boete
had betaald. „Nee", zei de rechter.
Oma lachte fijntjes. „De agent, die
me het proces gaf, kan geen snel
heden schatten. Ik reed geen tach
tig maar vijfennegentig."
Tellen
De heer Robert Daplyn, die meer
dan vijftig jaar stalknecht is ge
weest, heeft bij zijn afscheid ver
teld, dat volgens zijn vaste overtui
ging paarden kunnen tellen. Hij had
voor de aardigheid wel eens proe
ven genomen door stiekum de num
mers van de paardenboxen te ver
anderen. De paarden lieten zich
echter niet in de boot nemen. Ze
gingen in het hokje staan dat hun
nummer droeg, terwijl men toch zou
verwachten, dat ze rechtstreeks naar
hun gewone box zouden stappen.
,,Dus kunnen paarden tellen", aldus
onze Robert.
Puzzel
Een Duits meisje, dat Oekrainse
ouders heeft en voor de Franse
kust werd geboren, is dezer dagen
Canadees staatsburgeres gewor
den. Het meisje heet Hulda Goertz
Vierentwintig jaar geleden emi
greerden haar ouders met een
Duits schip vanuit de Oekraïne
naar Canada. Aangezien Hulda
aan boord werd geboren, verwierf
ze de Duitse nationaliteit. In On
tario is ze nu genaturaliseerd.
de mannen alleen maar stonden te
zingen om de aandacht af te leiden
van twee makkers, die in de buurt
een juwelierswinkel aan het leegha
len waren.
Tanden
„Blijf van m'n moeder af", riep
een klein jongetje tegen een tand
arts in de Amerikaanse staat Texas
„Als je haar pijn doet, zul je eens
wat beleven". De tand van ma-lief
moest er echter uit en de tandarts
deed dus zijn werk. Onbewust en
meer van de zenuwen gaf de moeder
een gilletje. Dit was het sein. Haar
zoontje sprong als een tijger op de
tandarts af en beet hem met kracht
in het been. De tandarts heeft nu
in de wachtkamer een bordje han
gen met het verzoek of de patiënten,
asjeblieft hun kinderen willen thuis
laten.
Snoepers
Drie Amerikaanse jongetjes van
respectievelijk drie, vier en vijf jaar
vonden enkele dagen geleden in een
vuilnisbak drie flesjes, waarvan ze
de inhoud smakelijk opdronken. Hun
ouders en de huisartsen raakten in
paniek. De tongetjes van de slacht
offers werden al blauw en niemand,
gaf meer een cent voor hun leven.
Een onderzoek leerde gelukkig, dat
ze het blauw te danken hadden aan
het flesje, waarin een onschuldig
kleurmiddel zat. In de andere fles
jes zat een ontharingsmiddel en een
geneesmiddel tegen zieke kippen.
Salaris
Nelson Rockefeller, een van de
rijkste mannen uit Amerika, heeft
verzocht te worden ontheven van
zijn functie als speciale medewer
ker voor de Psychologische Strate
gie. Rockefeller, die met symbolische
salaris van 2 gulden 75 per jaar ge
noot, wil weer terug gaan in de han
del. Daar is meer te verdienen.
Lied jes
Twee straatzangers stonden in het
Italiaanse Palermo zo allemachtig
hard en vals te zingen, dat een van
de gedwongen toehoorders tenslotte
de politie opbelde. Bij aankomst
ontdekten de agenten toevallig, dat
Ja juist, elektricien! Daarom heb
ik U laten komen.
(Advertentie)
nerr.cn vrouwen de echte „Kloostervrouw Melisse
geest" het liefst in. Dan smaakt het lekker en helpt
het snel tegen veel dagelijks voorkomende kwaaltjes,
zoals griep, hoofdpijn, verkoudheid en ook in
de steeds terugkomende moeilijke dagen. Daarom
hebben verstandige huisvrouwen hetsteeds bij de hand.
Vraagt* bij Uw apotheker of drogist naar de echte
ZATERDAG, 11 FEBRUARI 1956
HILVERSUM I. 402 m. VARA: 7,00
Nws. 7.10 Gym. 7,20 Gram. 8,00 Nws.
8,18 Gram. 8,55 V.d. huisvr. 9,00 Gym.
v.d. vrouw 9,10 Gram. (9.35-9,38 Waterst.)
VPRO: 10,00 Tijdelijk uitgeschakeld,
caus. 10,05 Morgenwijding VARA: 10,20
V.d. arb. i.d. continubedr. 11,35 Cello en
piano 12,00 Orgelspel 12,30 Land- en
tuinb.meded. 12.33 Gram. 13,00 Nws. 13,15
VARA-varia 13.20 Gram. 13,30 Reportage
14.00 V.d. jeugd 14,35 Muz. caus. 14,50
Rep. 15,50 Dansmuz. 16,15 Streekuitz.
16.40 Omr.ork. 16,50 Gram. 17,15 Act. 17,45
Wereldkampioenschap hardrijden op de
schaats te Oslo 18,00 Nws. en comm.
18,20 Lichte muz. 18,45 Regeringsuitz.
Atlantisch allerlei: Een en ander over de
15 landen, aangesloten bij het Atlantisch
Pact 19.00 Artistieke staalkaart VPRO:
19,30 Passepartout, caus. 19,40 Dolend
door Assyrië. caus. 19,55 Deze week, caus.
VARA: 20,00 Nws. 20,05 Gevar.progr.
22,00 Soc.comm. 22,15 Lichte muz. 22,30
Samenzang 22,40 Binnen zonder kloppen,
hoorsp. 23,00 Nws. 23,15-24,00 Gram.
HILVERSUM II. 298 m. KRO: 7,00
Nws. 7,10 Gram. 7,15 Gewijde muz. 7,45
Morgengebed en lit. kal. 8,00 Nws. en
weerber. 8,15 Gram. 9,00 V.d. vrouw 10,00
V.d. kleuters 10,15 Gram. 10.30 Ben je
zestig? 11.00 V.d. zieken 11,45 Kamerkoor
12,00 Angelus 12,03 Gram. (12,30-12,33
Land- en tuinb.meded.) 12,55 Zonnewij
zer 13,00 Nws. en kath. nws 13.20 Amus.
muz. 13,40 Accford.ork. 14,00 Boekbespr.
14,10 Gram. 14.20 Engelse les 14,40 Ama-
teursprogr. 15,00 Kroniek van letteren en
kunsten 15,40 Fanfare ork. 16,00 De
schoonheid van het Gregoriaans 16,30 V.
d. jeugd 17,00 Musette ork. en soliste 17,20
V.d. jeugd 18,00 Lichte muz. 18,15 Jour
nalistiek weekoverz. 18,25 Gram. 18,30
Parl.overz. 18,40 Gram. 18,45 Wereldkam
pioenschappen hardrijden op de schaats
te Oslo 19.00 Nws. 19,10 Omr.ork. en so
liste 20,00 Lichtbaken, caus. 20,20 Act.
20,35 De gewone man 20,40 Gevar.progr.
plm. 21,45 Sprong in het Heelal, spel plm.
22,05 Cabaret 22,35 Wij luiden de zondag
in! Hierna: Avondgebed en lit. kal. 23,00
Nws. 23,15 Nws. in Esperanto 23,22-24,00
Gram.
BRUSSEL, 324 m. 11,45 Omr.ork.
12,30 Weerber. 12,34 Gram. 13,00 Nws.
13,15 Muz. kaleidoscoop 14,30 Radiojourn.
15,00 Gram. 15,45 Accord.muz. 16,00 Gram.
16,15 Accord.muz. 16.30 Gram. 16,45 Eng.
les 17,00 Nws. 17,10 Symf.ork. 17,20 Lit.
gezangen 17,30 Zuid-Afrikaanse volks
dans- en zangroep 18,00 Symf.ork. 18.15
Kamermuz. 18,30 V.d. sold. 19,00 Nws.
19,40 Gram. 19,45 Omr. Ommeganck 21,15
Gram. 21,30 Rytm.muz. 22.00 Nws. 22,15
Verz.progr. 23,00 Nws. 23,05-24,00 Gram.
BRUSSEL 484 m. 12,15 Gevar.muz.
12,55 Gram. 13,00 Nws. 13,15 Verz.progr.
16.00 Bel Canto 17,00 Nws. 17,15 Rytm.
muz. 18.38 Gram. 19,30 Nws. 20.00 Ge
var.progr. 22,00 Nws. 22.15 Lichte muz.
22,55 Nws. 23,00 Gram. 23,55 Nws.
NTS: 20.00 Journ. en weerber. KRO:
20.15 Wereldvisie en Telemimiek 21,00
Cabaret.
37
„Het is niet precies in uw lijn,"
zei Armstrong kortaf, toen hij A-
kroyd voorzien had van oesters.
„Maar u hebt al eens zo iets ge
speeld; het was het eerste stuk dat
ik ooit gezien heb. U speelde toen uit
stekend."
„Ah. „De Brittlegongs", zei Akroyd
opgewekt. „Oude geschiedenis, vrees
ik Het speelde in de tijd van Geor
ges."
„Dit ook," merkte Armstrong op.
„Het stuk heet: „Het is een lange
Laan die vijf Bochten heeft."
Als Akroyd over toneelkwesties
Praatte, daalde zijn kritiek af tot
de kleinigheden. Eens had een schrij
ver hem voorgesteld dat een leeftijd
van twee en veertig jaar zeer ge
schikt was voor de rol, die hij zou
spelen. Hij had er over nagedacht en
geantwoord: „Drie en veertig. Ik ge
loof drie en veertig!"
„Dat is een hele lange titel," zei hij.
„Het was een lange laan," zei Arm
strong. „In elk geval, het is dè ti
tel. De personen die optreden
„Zeg me, welke rol u mij hebt toe
gedacht," zei Akroyd.
„Ik vind het beter dat u daar zelf
naar raadt. Ik weet dat er verschil
lende punten in zijn die besproken zul
len moeten worden en ik zou na 'de
voorlezing graag uw advies hebben.
Maar ik vind het best dat ik het eer
ste bedrijf zonder onderbreking aan
één stuk lees".
Zoals gezegd is was Akroyd een
zeer goed zakenman, maar hij was
zo ingenomen met de geestigheden en
de loop van dit bedrijf, dat hij het
moeilijk vond van zijn talenten een
volledig gebruik te maken. Dikwijls
moest hij onder de voorlezing zijn
lachen inhouden; geregeld door had
hij zichzelf zien spelen in de heerlij
ke tragi-komische situaties die in zijn
rol voorkwamen (het viel hem niet
moeilijk zijn eigen rol te raden). Het
was een soort parodie op zijn eigen
manier van spelen. Het was een bril
jant stuk werk; hij zag het zichzelf
briljant weergeven. Maar tegen het
eind deed hij met een heldhaftige in
spanning de kurk op zijn bewonde
ring en werd hij kritisch en zakelük.
„Ja zeker; heel knap, heel schitte
rend," zei hij, „maar toch eigenlijk
niet in mijn lijn, vindt u wel? Mis
schien ook niet in de uwe. Ik zou een
heel groot risico op mij nemen; ik
geloof niet dat er veel winst in zit.
Misschien dat de duurdere rangen
t zouden appreciëren; het is moeilijk
te zeggen. Maar laat het scenario
van de rest eens horen."
Frank Armstrong voelde heel goed
wat dat allemaal moest betekenen'.
Het was het gewone afkammen van
het werk door de man die het wil
de kopen, om het goedkoper te krij
gen en het riep al de wrok in hem
wakker, die hij als voortbrenger, zo
dikwijls gevoeld had voor Craddock
als kapitalist. Hij gooide het manus
cript op tafel, vast besloten om mee
te strijden in het gevecht.
„Niet de moeite waard," zei hij
..Klaarblijkelijk voelt u niets voor
het stuk, hoewel ik geloof dat u er
tien jaar geleden anders over gedacht
zou hebben voor u uw deftige rollen
ging spelen. Ik stelde me u voor, zo
als ik u de eerste keer had zien spe
len. Goden, dat voorlezen is een dor
stig werk en nu zal ik er morgen
weer mee naar een ander moeten
gaan."
,,Ah. u bent te haastig met het trek
ken van conclusies," zei Akroyd een
beetje bang. „Er hangt natuurlijk
veel af van de uitwerking van de
andere bedrijven. De intrige js uit
stekend gecomponeerd; de tonelen
zijn geestig en pakkend. Ik ik sta
er op dat u me de est laat horen."
„Ik zal er u niet mee lastig val
len." zei Armstrong, die zich koste
lijk amuseerde. Hij schonk zich een
wisky-soda in.
„Laat mij het dan meenemen om
het te lezen!" zei Akroyd. „Werke
lijk, mijn waarde heer, 't is eigenlijk
toch niet netjes om mij hierheen te
halen om naar een bedrijf en naar het
scenario van de rest te luisteren en
dan t" weigeren het mij te laten ho
ren."
„Maar nu ik het lees, voel ik dat
het veel beter geschikt zou zijn voor
Tranby," zei Armstrong. „Ik zal hem
telefoneren en het hem morgen voor
lezen. Hij heeft mij gevraagd of ik
niets voor hem had. Ik hoop dat de
oesters goed zijn?"
„Laat het mij dan zelf lezen," zei
Akroyd. Hij stak zijn hand uit die
bijna beefde van spanning.
Frank gaf met een onverschillige
geeuw zijn tegenstand op.
„Nu goed, ik zal u de rest voorle-
•zen," zei hij.
Maar toen hij eenmaal begonnen
was, verdween zijn onverschilligheid,
terwijl de spanning van Akroyd toe
nam. Hij had een gevoel, alsof hij op
de rand van een afgrond stond, als
hij er aan dacht dat dit wonder van
handige voor - de - gek - houderij
morgen voorgelezen zou worden aan
Tranby, zijn populaire en talentvolle
collega. Hij voelde zich duizelig, zijn
gedachten werden verward door de
mogelijkheid van zo'n catastrofe. Ge
lukkig kon die nog vermeden worden,
nu Armstrong toegestemd had door
te gaan met de lezing.
Hij deed daar zijn uiterste best bij
en dramatiseerde het scenario zo veel
mogelijk. Hier en daar had hij enkele
pagina's van de dialoog geschreven en
eens, toen hij een mooie alleenspraak
voor Akroyd had, vroeg hij hem 't zelf
hardop te lezen (wat Akroyd deed,
terwijl hij onder uitstekende gebaren
door de kamer liep). En als een van
de vermakelijke „bochten" naderde,
begon Armstrong langzaam en fluis
terend te spreken...
„Deze keer kan de catastrofe toch
niet voorkomen worden," dacht A-
kroyd als het tragische moment na
derde. Maar dan nam het stuk weer
een zotte wending. Het leven werd 'n
opeenvolging van briljante gooce-
laarsstreken, die zorgvuldig uitgelegd
werden en de kostelijke goochelaar
was Akroyd.
Hij voelde dat zijn zenuwen er niet
tegen bestand zouden zijn als de
naam van Tranby nog eens genoemd
werd. Na het slot stond hij op en gaf
hij Armstrong de hand.
Ik ben u zeer dankbaar dat u mij
het schitterendste stuk werk hebt aan
geboden dat ik in jaren gezien heb,"
zei hij. „Ik zal het zeker aannemen
en het dadelijk na Kerstmis op het
toneel brengen. Ik zal u morgen een
contract sturen
Frank Armstrong stak een sigaret
aan.
„We zouden beter vanavond over
de bepalingen van het contract kun
nen spreken," zei hij. „Anders was er
wel kans dat ik het niet zou tekenen."
Zoals zijn gewoonte was, werd
Akroyd zo'n groot kunstenaar en zo'n
voornaam heer. als er over geldzaken
moest gesproken worden, dat dat bij
na onmogelijk werd.
„Ik ben er zeker van dat u zult
toegeven dat mijn voorstellen zeer ge
nereus zijn," zei hij.
Armstrong veroorloofde zich heel
eventjes te grijnzen.
„Zonder twijfel," zei hij, „maar er
is geen reden waarom u mij uw voor
stellen niet vandaag zou doen. We
zouden bijvoorbeeld over mijn au
teursrechten kunnen spreken. Wat is
uw voorstel?"
Akroyd bracht zijn hand naar zijn
fraai voorhoofd, waarin hij enkele
rimpels trok.
„Ik meen dat ik u al een som heb
voorgesteld," zei hij. „Acht honderd
pond, nietwaar? Of tenminste zoiets".
Armstrong begon te koken... Toch,
zaken waren zaken. Akroyd wou zo
weinig betalen als hij kon; hij zelf
wou zo veel mogelijk proberen te krij
gen Maar dit was dun, want Akroyd
wist heel goed dat hij zelf duizend
pond had voorgesteld... De gedachte
aan Craddock die nu op de verrader
lijke Middellanse Zee voer en mis
schien wel zeeziek was, was werke
lijk vermakelijk.
,.0 nee," zei hij heel goedmoedig,
„uw voorstel was duizend pond. Maar
daar neem ik geen genoegen mee."
Daarna duurde het onderhoud niet
lang meer. Het noemen van Tran-
by's naam was al genoeg en 'n kwar
tier later ging Akroyd naar huis in
een taxi (want de straten waren nu
leeg). Hij had over de gehele linie
toegegeven, maar was zeer tevreden
met zijn koop. Het was we] waar dat
vijftienhonderd pond een hele som
was, maar hij meende dat er toch
heel wat uit te halen zou zijn.
Frank bleef nog een half uur al
leen opzitten in een grote leuningstoel,
met zijn armen om zijn knieën. Zo nu
en dan barste hij uit in een hard,
maar niet vrolijk gelach. Wat een
mooie scène zou dat laatste half uur
zijn in een spel „De regisseur". Wat
waren de mensen gemeen! En wat
was vijftienhonderd pond een aange-
naaam bedrag! Maar wat een werk
om het hele stuk op de hoogte te
houden van het eerste bedrijf, maar
hij zou het doen! Hij was niet van
plan om tevreden te zijn met min
der dan het beste dat hij kon geven.
En hij zou nu werken voor zichzelf,
niet voor Craddock. Boven de eis van
alleen het best mogelijke te leveren,
die zijn artistiek gevoel hem stelde,
ging het verlangen een overweldigend
sukses te behalen omdat hij daardoor
Craddock op de doeltreffendste ma
nier onaangenaam kon ziin.
Hij legde zijn uitgebrande pijp neer
en stond op om het raam te openen.
De kamer was vol rook, de tafel was
niet om aan te zien door de resten
van het souper; alles was muf en
smerig. Muf en smerig v-as ook zijn
ontmoeting, die nu voorbij was, met
Akroyd. En zijn volslagen overwin
ning. Hij had gewonnen, o ja, gewon
nen!
Hij leunde een ogenblik op het raam
kozijn om te genieten van de frisse
nachtlucht en merkte met ongenoe
gen, dat zijn mouw, waar hij met zijn
gezicht op leunde rook naar tabak.
(Wordt vervolgd)
