DE FOTO VAN WEERT
JEAN PAUL MAZAC MAAKTE
5000 STOELEN
Helderziendheid bracht
raadsel tot klaarheid
Gerard Croiset maakte een situatietekening
Fabrieksbrand
te Deventer
Kostgeld voor zijn zoontje
t
TE KOOP:
Veehouders-
bedrijf,
4
DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 1 FEBRUARI 1956
4
Waar woestijnen bloeien gaan
Leven en missie in het jonge Pakistan
De herdershond
Warm aanbevolen
Officiële publicatie
J De rechter
5 streek over I
zijn hart
BERTRAND, JOHANNES, HUBERTUS
BOLS
Coöp. Boerenleenbank - Koewacht.
TWEE GEDIPLOMEERDE
KLEUTERLEIDSTERS.
EEN FRÖBEL
ONDERWIJZERES.
A. DE JONGE,
ZAAMSLAG (O.Z.V1.)
Adverteert in dit blad
Dinsdagmiddag is door tot nu toe
onbekende oorzaak een hevige uit
slaande brand ontstaan in 't vrij gro
te en vrijstaande fabrieksgebouw van
„Jutex", een matrasdekken-fabriek en
zakkenliandel aan de Berkelweg te
Deventer.
Het vuur greep zo snel om zich
heen, dat ondanks hard werken van
de brandweer, die met groot materi
aal optrad, het vuur in zeer korte
tijd nagenoeg het gehele hoofdgebouw
van de fabriek had verwoest. Grote
voorraden, voornamelijk bestaande
uit kapok, jute en dergelijke materi
alen, werden een prooi der vlammen.
Een bijgebouw bleef voor het vuur
gespaard.
Enige dagen geleden publiceerden wij een bespreking van het
boek „Het geval Croiset" van de journalist Carel Enkelaar. Spe
ciaal de gevallen van helderziendheid, waarvan de schrijver
verhaalt zijn interessant en gaarne willen we hieraan enkele
fragmenten ontlenen.
Onder de titel „De foto van Weert" beschrijft Enkelaar, hoe een
journalist en twee fotografen het bedrog achterhaalden, ddt stak achter
de zogenaamde verschijningen in Weert in 1950. De resultaten van hun
onderzoek lieten aan duidelijkheid niets te wensen over, maar ze wilden
alleen nog achterhalen, op welke plaats de trucfoto's van de verschij
ningen waren gemaakt. Hiertoe nu namen ze, op aansporing van de
Amsterdamse politie, Gerard Croiset in de arm. Hoe het hun verging
kan men in bijgaand verhaal, ontleend aan het boek, lezen. De jour
nalist en de twee fotografen bevinden zich bij Croiset aan huis en tonen
hem een der trucfoto's.
55
„Waar woestijnen bloeien gaan". Dit is de titel van de unieke
kleurenfilm, die cineast mr. Hustinx vervaardigd heeft voor de
paters Franciscanen. De film handelt over de jonge natie Pakistan,
de woeste schoonheid van het land, het leven der bewoners en het
moeilijke werk der missionarissen.
Even neemt Croiset de foto in de
rechterhand. Dan, als door een elec-
trische schok getroffen, springt hij
uit zijn peinzende houding overeind.
..Maar dat is bedrog, dat is oplich
terij. Wat is dat? Willen ze daar een
soort Lourdes maken? Waar is dat?"
De emoties van de man lijken echt
maar het is tenslotte niet uitgeslo
ten, dat een blik op de foto hem
onmiddellijk heeft gezegd dat deze
te maken heeft met het geval in
Weert. In de kranten is daarover
veel geschreven.
De bezoekers krijgen niet de gele
genheid hun gedachten af te maken.
Croiset schijnt hevig geëmotioneerd
en doet van nu af mededelingen in
bliksemtempo.
Waar is die foto gemaakt... Ik ga
van Eindhoven naar het Zuiden, naar
België... Nee, net niet de Belgische
grens over. Ik blijf nog aan deze
kant... In de buurt van Weert. Is
het Weert? Ik zie duidelijk een grote
auto met ..Weerter beschuit". Ja ziet
U" en het klinkt als een excuus,
,,ik ben vroeger kruidenier geweest
en zie veel zaken en omstandigheden
als beelden uit die tijd. Het is Weert,
Vxó*>'»
Deze rolprent, die de eerstkomen
de weken in verschillende Westbra
bantse plaatsen vertoond wordt t.w.
Breda, Rucphen, Sprundel, Stampers
gat, Dinteloord, Kruisland en Leur,
verdient alleszins een warme aanbe
veling.
TWEE DELEN
„Waar woestijnen bloeien gaan"
heeft een filmlengte van 90 minuten
en bestaat uit twee delen. In deel 1
maken we de boeiende zeereis van
Amsterdam naar de Pakistaanse
hoofdstad Karachi mee. We komen
daar aan en we leren de hoofdstad
kennen, de bewoners met hun zeden
en gewoonten. We ervaren het ken
merkend Oosterse contrast tussen rijk
en arm. We blijven niet in Karachi.
We trekken de provincie in en we
zien oude moskeeen in nog oudere
stadjes en als we uiteindelijk de klei
ne nederzettingen in de jungle be
zoeken, doen we dat met het enige
vervoermiddel dat ons overblijft in
deze woeste streken: de kar».eel. En
naast het leed, de vreugd en de
Dit is een van de prachtige beelden
uit de film: „Waar woestijnen
bloeien gaan". De opname is ge
maakt in de omgeving van Matli
in west-Pakistan en toont een pater
(links op de kameel) op visitatiereis
de toegang tot de harten der be
woners weten te openen.
DORPEN i.N WOESTENIJ.
Het tweede deel van de film voert
ons over een steile spoorweg naar
de uitlopers van de Himalaya, naar
de hoogst gelegen stad in Pakistan,
naar Quetta. Daarna trekken we de
woestijnen in, waar kunstmatige be
vloeiing de grond vruchtbaar maakt.
Welvarende dorpen verrijzen uit de
woestenij, zoals Sanghar, die door
de missie werd gesticht en waar de
christen-gemeenschap een juweel van
een kerk bouwt.
De climax komt tegen het einde,
wanneer mgr. Miltenburg, de aarts
bisschop van Pakistan in de St. Pa
tricks kathedraal van Karachi in
landse zusters en inlandse en Neder
landse subdiakens profest en inkleedt.
Deze prachtige film met uitstekend
Maar Croiset gaat door. Hij be
grijpt dat het zijn gasten niet gaat om
een bevestiging van feiten. Ze willen
iets weten, wat hun nog niet bekend
is. Het gaat om de plek waar de
foto gemaakt is.
..Dit geval interesseert me," zegt
Croiset. ,,Ik vind het afschuwelijk
wat daar gebeurt. Schrijf vooral op
wat ik zeg. Dat is voor mij ook
interessant. U moet me laten weten,
wat er van terecht gekomen is..."
Hij loopt nu wat op en neer en gaat
dan stil staan:
„Ik sta nu op de plek..."
„Pardon," valt een der journalis
ten hem in de rede, ,,U staat op de
plek, zegt U?"
„Op de plek. waar de foto is ge
maakt; bij wijze van spreken dan.
Ik zie nu alles voor me, alsof ik op
die plaats ben..."
Men kijkt hem verbaasd aan. maar
veel tijd is daar niet voor. Croiset
begint een omschrijving te maken van
de omgeving.
Enkelaar beschrijft hierna hoe
Croiset de omgeving tot in details
beschrijft, samen met zijn collega
Ter Laak uit Oldcnzaal, met wie hij
ook een situatietekening maakte.
Nieuwe woningen
Nauwkeurig bestuderen de journa
listen de tekening. De kerk is uiter
aard het markantste punt in het to
taal. Waar staat in de buurt van
Weert een kerk in een landelijke om
geving, vragen zij zich af. ..Altweert
heide", schiet het door hun hoofd.
Altweertheide is het dorp, waar een
der hoofdfiguren tijdelijk gewerkt
heeft aan twee nieuwe woningen. Die
woningen staan schuin tegenover de
kerk aan de andere kant van de weg.
„Ziet U ook iets" - de verslagge
ver durft het woord „zien" niet an
ders dan met aarzeling uit te spre
ken - „ziet U ook iets aan de andere
kant van de weg, meneer Croiset?"
Croiset kijkt op het getekende
kaartje en tuurt dan voor zich uit:
„Ja daar staan een paar woningen.
Twee, zo te zien. Ze lijken me nieuw,
ik ruik de verf nog."
De bezoekers zijn kennelijk onder
de indruk. Wat is dit?
„Dit is nu gewoon helderziendheid,
heren", merkt Croiset glimlachend
op, „en ik wil U nog iets anders
zeggen. Als U de plek ziet" - en hij
richt zich daarbij tot een van de
persmensen in het bijzonder - „dan
zult V een herdershond zien".
De aangesprokene kijkt verbaasd,
maar zijn gezicht vertoont ook teleur
stelling.
„Meneer Croiset, U moet me niet
kwalijk nemen. Tot nu toe vonden
we Uw mededelingen, geloof ik, bij
zonder interessant en we zullen mor
gen trachten te ontdekken, of ze met
geintjes! Als jij die plek ontdekt,
zul jij een herdershond zien. Hier..."
En hij grijpt de blocnote met de
plattegrond uit de jaszak van de
journalist. „Hier is de plek en hier
zie jij morgen de herdershond." Ter
wijl hij het zegt, tekent hij twee
kruisjes op de plattegrond. Schou
derophalend steekt de verslaggever
zijn blocnote weer in zijn zak. Men
bedankt de heren Croiset en Ter Laak
voor hun medewerking en met een
mengeling van indrukken verlaat men
de woning.
De volgende morgen rijdt het drietal
per auto naar Weert en vandaar naar
Altweertheide. Nu zal moeten blijken
of Croiset een grappenmaker is of
dat hem zoiets als paranormale be
gaafdheid moet worden toegeschre
ven.
„Ik heb de plek"!
Zich verbazend over de trefpunten
in het landschap, loopt men de weg
langs. „Nou eens uitkijken naar die
boerderijen met de rode pannen en
het rieten dak," waarschuwt één van
de drie. Volgens het kaartje moet men
die hier ongeveer kunnen zien. Maar
ze zijn er niet. Wazig in de verte
liggen wel boerderijen, maar ze be
vinden zich op een te grote afstand
dan dat ze met de aangegeven plaats
op de plattegrond zouden kunnen
overeenkomen. Eén hunner neemt de
moeite om de lange wandeling naar
één dezer boerderijen te maken, ter
wijl de anderen wat door de omge
ving dwalen. Na drie kwartier komt
de wandelaar terug. Hij schudt zijn
hoofd. Het zijn niet de boerderijen
van Croiset.
De „waarnemingen" laten hen hier
dus in de steek. Men was aardig op
weg. maar nu is het drietal het
spoor toch bijster. Ze zijn geneigd
het maar op te geven als een der
beide fotografen een kreet slaakt. Hij
was op zijn eentje verder gelopen en
roept nu: „Jongens, kom hier! Ik heb
de plek, ik heb de plek, waar de foto
is gemaakt."
Het is nauwelijks aan te nemen;
zijn collega neemt dan ook niet de
moeite overeind te komen. Schouder
ophalend blijft hij zitten. Alleen de
verslaggever loopt in de richting van
waar geroepen werd. Na zich een
weg gebaand te hebben door het
struikgewas komt hij in een hol lo
pende weg. Rechts van hem is bouw
land, een eind verderop begint een
ongecultiveerde heide-grond met een
rechtopstaande rand. Daar bovenop
staat de fotograaf hem toe te wen
ken.
„Verdraaid", denkt de verslag-ge-
ver, „de vent heeft gelijk. Dat is
het Zand met gras en heidepolle-
tjes tegen een aarden wal; precies
het decor van de foto." Enthousiast
staat de foto-collega te wijzen naar
een plek in de afgraving. Hij houdt
de foto in de hand. „Dat is het ke
rel, kijk maarHij roept en juicht
als een bezetene.
De verslaggever haast zich naar de
aangeduide plaats. Dat is tenminste
zijn bedoeling. Hij blijft echter als
aan de grond genageld staan; grom
mend en blaffend kruipt een grote
grijs-gele hond van het akkerland op;
de „herdershond van Croiset". De
hond, die er is, op het ogenblik en
in de situatie die Croiset de vorige
avond „voorzien" heeft. De journalis
ten staan perplex.
Een nadere inspectie van het dier
toont aan dat men aan het ras kan
twijfelen, maar ze moeten toegeven
dat het in de eerste oogopslag een
echte herdershond lijkt.
Dus ook die hond? En ook al die
andere punten in het landschap tot
aan de alleenstaande boom toe.
Maar geen boerderijen.
Als een postduif
Het drietal rijdt naar Weert terug;
men belt Croiset in Enschede. Hij
toont zich verheugd met het succes
van de hond, maar houdt evenzeer
vol, dat de boerderijen er moeten
staan. Opnieuw geeft hij een beschrij
ving. Nog uitvoeriger dan die van de
vorige dag. „Man. ik heb ze toch
duidelijk gezien, hebben jullie wel
goed gekeken?" Ze kunnen dit alleen
maar beamen en Croiset neemt een
fors besluit: „Dan kom ik zelf! Ik
kom morgen naar Weert; ik wil die
boerderijen vinden. Ze zijn er..."
„Niets zeggen," waarschuwt Croi
set, als de journalisten de volgende
dag met hem in de auto zitten. „Ik
zal proberen zelf de weg te vinden."
Als een postduif die haar weg zoekt
draait hij de wagen tweemaal rond
't kleine stationsplein en kiest dan,
zonder enige aanwijzing van de an
dere inzittenden, resoluut de juiste
richting naar Altweertheide. Als de
weg zich splitst weifelt hij even, maar
ook nu weer gaat hij de goede kant
op, zoals de journalisten de vorige
dag, maar hij blijft recht doorrijden.
Dan remt hij af. „Op deze hoogte
bevindt zich de plek. Jullie zijn gis
teren die andere weg ingegaan. Wij
gaan nu even door en slaan dan recht
af. Zo komen we er ook."
Na enkele minuten stopt de auto
weer. Het gezelschap stapt uit en
men laat Croiset voorop gaan. Regel
recht slaat hij de goede richting in,
komt door de holle weg, blijft stil
staan en zegt tot een der journalis
ten: „Hier zag jij gisteren die hond,
hé? En daar is de plek!" Het is
alleen maar mogelijk „ja" te knik
ken, maar men is er nog niet; „Nu
de boerderijen, meneer Croiset."
Croiset kijkt verbaasd rond. „Ze zijn
er niet. Daar begrijp ik niets van.
Ze moeten er zijn. Ik heb ze ge
zien..." Peinzend staart hij voor zich
uit. Dan, alsof hij een ingeving krijgt,
vraagt hij: „Waar is de plek, waar
volgens de jongen de verschijning is
geweest?"
Die plaats is enkele kilometers va
hier verwijderd, maar men besluit
erheen te rijden. Het is een groepje
bomen aan de grote verkeersweg
Weert-Stamproy. Bij een van die bo
men heeft zich maandenlang de me
nigte verdrongen. Tienduizenden zijn
er soms per avond geweest. Tiendui
zenden die er gezongen hebben en ge
beden en nog spelen zich daar aller
lei, deels vrome, deels vreemde ta
ferelen af.
Geen twee seconden staat Croiset
buiten zijn auto of zijn gezicht krijgt
iets triomfantelijks; „Ik wist het wel.
Ik heb alleen de twee landschappen
door elkaar gezien. Kijk maar..." En
waarachtig staan daar rechts de
boerderij met het dak van rode pan
nen en een bijgebouwtjes dat in zijn
lijnen overeenkomst met 't tekeninge
tje van twee dagen tevoren; links
de boerderij met het rieten dak. In
de auto geeft de paragnost een ver
klaring. „Je moet het zo zien: ik
krijg contact met iets, dat met een
of andere emotie te maken heeft. Dat
was het geval met de plek, waar de
trucfoto gemaakt is. Maar het is voor
mij vrij duidelijk, dat zich daar door
heen mengt de omgeving, waar zo
veel gebeurd is. Op het moment zelf
merk ik daar niets van en denk ik
op een en hetzelfde punt te staan.
OPKOMST VAN DIENSTPLICHTI
GEN, VOOR EERSTE OEFENING
ONDER DE WAPENEN.
Ten behoeve van de dienstplichti
gen, die op 2 februiari 1956 voor
eerste oefening onder de wapenen
komen, worden enkele extra-treinen
ingelegd. Genoemde dienstplichtigen
m o e t e n van deze extra-treinen
gebruik maken en daartoe op een zo
danig tijdstip van hun woonplaats
vertrekken, dat zij op het betreffende
station aansluiting hebben op de voor
hen bestemde trein. De dienstplich
tigen, die, in verband met hun plaats
van bestemming, geen gebruik kun
nen maken van een der hierna ge
noemde extra-treinen, moeten inge
volge hun lastgeving reizen met de
eerste reisgelegenheid na 06.59 uur.
Er moet als volgt worden gereisd:
1. van N. Holland en 's-Gravenhage
en 'omgeving, met bestemming Ber
gen op Zoom en Osser.drecht met de
extra-trein: Amsterdam CS v. 09.07
Haarlem v. 09.22 den Haag H.S.
v. 09.57 Roosendaal v. 11,40
Bergen op Zoom a. 11.55.
2. van Leiden en omgeving en
Rotterdam en omgeving met bestem
ming Bergen op Zoom en Ossen-
drecht met de extra-trein: Leiden v.
09.00 —Rotterdam C.S. v. 09.33
Rotterdam Z. v. 09,43 Dordrecht v.
10.09 Roosendaal v. 10.38 Bergen
op Zoom a. 10.55.
3. van Rotterdam en Dordrecht en
omgeving met bestemming Breda,
Tilburg, Venlo, Roermond, Maastricht
en Vught met de extra-trein.: Rotter
dam CS v. 08.45 Rotterdam Z v.
08.55 Dordrecht v. 09.30 Lage
Zwaluwe v. 09.44 Breda a. 09.55
Gilze-Rijen v. 10.08 Tilburg a.
10.17 Boxtel a. 10.37 Eindhoven
a. 10.55.
De dienstplichtigen met bestemming
Vught moeten te Boxtel overstappen
op de trein van de normale dienst
regeling. De hen verstrekte vervoer-
bewijzen zijn geldig via deze route.
De dienstplichtigen met bestemming
Venlo, Roermond en Maastricht
moeten van Eindhoven af doorreizen
met treinen van de normale dienit-
regeling.
4 Van het noorden en centrum
des lar.ds met bestemming Bergen op
Zoom, Breda, Amsterdam, Apeldoorn.
Ede, Tilburg, Amersfoort, Venlo,
Roermond, Maastricht, Schoonhoven,
Vught en Ossendrecht met de vol
gende extra-treinen: A. Leeuwarden
v. 08.40 Heeren-veen v. 09.03;
Steenwijk v. 09,23 Meppel v. 09.35
Zwolle v. 10.15 Amersfoort v.
11,18 Utrecht CS v. 11.47 's-Her-
togenbosch v. 12,29 Vught a. 12.35.
B. Groningen v. 08.42 Assen v.
09.04 Zwolle v. 10,02 Amersfoort
v. 10.57 Utrecht C.S. v. 11,26 's-
Hertogenbosch v, 12.23 Tilburg a.
12.45 Breda a. 13.08 Roosendaal
a. 13.32 Bergen op Zoom a. 13.51
C Zwolle v. 10.08 Deventer v.
10.33 Zutphen v. 10.49 Dieren-D.
v. 11.02 Arnhem v. 11,20 Nijme
gen v, 11.45 Blerick a. 12.32
Venlo a. 12.38 Tegelen V. 12.46
Roermond a. 13.03.
Van de richting Leeuwarden met
bestemming Tilburg, Breda, Bergen
op Zoom en Ossendrecht te Zwolle
overstappen op de extra-trein uit
Groningen: Zwolle v. 10.02 en met
bestemming Ede, Venlo, Roermond en
Maastricht op de extra-trein: Zwolle
v. 10.08. Van de richting Groningen
met bestemming Vught te Zwolle
overstappen op de extra-trein uit
Leeuwarden: Zwolle v. 10.16 en met
bestemming Ede, Venlo, Roermond en
Maastricht op de extra-trein: Zwolle
v. 10.08 met bestemming Amsterdam
te Amersfoort overstappen op de trei
nen van de normale dienstregeling.
5. Van het oosten des lands met
bestemming Vught, Tilburg, Breda,
Bergen op Zoom en Ossendrecht met
de extra-trein: Nijmegen v. 09.53; 's-
Hertogenbosch v. 10.38 Tilburg a.
11.04 Breda a. 11.24 Roosendaal
v- 11.51 Bergen op Zoom a, 12.06
en met bestemming Venlo, Roermond
en Maastricht met de extra-trein:
Nijmegen v. 11.44. De dienstplichtigen
uit Enschede moeten via Deventer
reizen: Enschede v. 07.04. De vervoer-
bewijzen van deze dienstplichtigen
zijn geldig over deze langere route.
379-00
FAMILIEBERICHTEN
(uit andere bladen)
Geboren: Ingrid Maria
d. v. C. Dierikx-v. Mackelen-
berg. Den Bosch.
Getrouwd: Nico Derk-
sen en Zus Rijnen, Tilburg.
Overleden: A. v. d.
Slikke. 71 jaar. Sluis.
De Heer en Mevrouw
Lucas Luyckx-de Bruyn
geven met grote vreugde
kennis van de geboorte var.
een zoon
FRANK
die bij 't H. Doopsel de na
men ontving van:
Franciscus Henricus Josephus
Amersfoort, 31 jan. 1956.
Billitonstraat 14.
Tijdelijk adres: St.-E'iisabeth-
ziekenhuis. Amersfoort.
Middenstanilswoninj cp
Op 4 februari 1956 hoopt on
ze lieve vader
J. v. GIESSEN
zijn 80ste verjaardag te vie
ren in het r.-k. Liefdehuis te
Hulst.
Dat God hem nog lang moge
sparen is de wens van zijn
kinderen en kleinkinderen
Hulst, februari 1956.
Op donderdag 2 februari
a.s. hoopt de heer
G. Rodrigo
Vestdijkstraat 16 Hulst,
de dag te herdenken waarop
hij 25 jaar werkzaam is als
bakkersbediende.
Fa. Elebaas, te Hulst.
Op zondag 5 februari 1956
herdenken onze geliefde
ouders
Jozef Serrarens en
Eugenie Schout
hun 25-jarige echtvereniging
Hun dankbare kinderen.
Agnus
Gerard
Julia
Guust
Theo
Henkie
Tieneke.
Absdale, 46 post Hulst,
DANKBETUIGING.
Hiermede betuigen wij onze
hartelijke dank voor de vele
blijken van belangstelling,
die wij bij ons huwelijk heb
ben mogen ontvangen. Ook
hartelijke dank voor de vele
cadeaus en kaartjes.
Namens
Al. Braem-de Caluwé
en wederzijdse families.
Koewacht, Lange Akkers 6.
charme van het jonge land ligt het Nederland., commentaar en een sfeer
accent van de film op het missie- volle muzikale achtergrond wordt in.
werk der mannen en vrouwen, die geleid door pater Hermans uit Weert.
door onderwijs en ziekenverpleging
de werkelijkheid kloppen. Maar
maakt U er nu niet een beetje variété
van U bent de toekomst aan het
voorspellen!
Nu kijkt Croiset verwonderd. Hij
schijnt zelfs een weinig verontwaar
digd. „Mijne heren, ik maak geen
(van onze Parijse
correspondent)
Jean Paul Mazac had
zich niet tevreden gesteld
et een paar krakjes.
Nacht op nacht had hij
in het noorden van
Frankrijk geopereerd en
toen hij tenslotte werd
gegrepen was zijn dos
sier even dik als dat van
Gaston Dominici. Maar
moord en doodslag ont
braken gelukkig. In feite
was het een lange opsom
ming van inbraken rn
inbraakjes, nu eens om
een paar konijnen mees
ter te woeden dan weer
om een duizend gulden
buit te maken. Een ge
stolen radio-toestel was
hem tenslotte noodlottig
geworden.
Zijn misdrijven werden
één voor één afgehandeld
en toen tenslotte de totale
optelsom van de jaren ge
vangenisstraf bijna onmen
selijk hoog werd, verleen
de de rechtbank hem kor
ting. Zodoende had hij
„maar" vijf jaar te brom
men. Nauwelijks had hij
een twintigste deel van
zijn straf uitgeboet in de
gevangenis van Amiens,
toen hij de mededeling
kreeg, dat zijn vrouw hem
een zoon had geschonken.
Hij vroeg toen een dag
verlof en ging rustig in
zijn eenzame cel zitten hui
len. Twee maanden later
kwam er een nieuwe
boodschap: de moeder had
zijn kind verlaten; het zou
in een weeshuis worden
opgenomen.
Mazac kreeg van de ge
vangenisdirecteur toestem
ming schriftelijk te pogen
pleegouders voor zijn kind
te vinden. Hij slaagde er
in, maar de aanstaande
heipers in de nood vroe
gen voor de baby een
kostgeld van 150 gulden
per maand. Mazac brak
toen alles wat in zijn cel
als niet breekbaar be
schouwd kon worden in
gruzelementen, ging weer
met de directie spreken en
besloot vanuit de gevange
nis het kostgeld te verdie
nen met het'maken van
stoelen.
i
Hij werkte als een beze
tene, kreeg bijzondere toe
stemming voor nachtarbeid
en slaagde er zodoende in
gedurende drie jaren tijd
vijfduizend stoelen te ma
ken. Per stoel kreeg hij
tachtig francs. Het kost
geld voor zijn zoontje kon
precies de eerste van de
maand worden betaald.
Jean Paul Mazac was ver
anderd. Hij was een braaf
en nijver ambachtsman ge
worden en een goed, eer
lijk vader.
Hij kreeg ook nog een
jaar gratie, doch werd tij
dens het atscheidnemen in
de directiekamer opnieuw
gearresteerd, omdat men
destijds vijf kraakjes over
het hoofd had gezien. In
een boevenwagen werd hij
naar Parijs gebracht om
opnieuw voor de rechters
te verschijnen.
Er waren bijna geen be
langstellenden. In het be
angstigend stille, kleine
zaaltje snikte Mazac voor
de rechters:
„Stuur me niet opnieuw
de gevangenis in. Ik wil
mijn kind zien. Ik zal mijn
leven lang werken....'"
Een hem toegewezen
piepjonge advocate, Fran-
gaise Levy schetste de
rechters het leed van Jean
Paul Mazac en vertelde 't
verhaal van de 5000 stoe
len. De rechter stuurde
Mazac naar huis.
Met innige droefheid geven wij kennis van het
overlijden van onze teergeliefde echtgenoot, broe
der, schoonbroeder en. oom, de heer
geboren te Weert 2 november 1887, overleden in
het St.-Antonius-ziekenhuis na voorzien te zijn
van de H. H. Sacramenten der Stervenden.
Oostburg:
Wed. M. L. A. Bols-Maes
Gent:
Jac. Bols, echtgenote en kinderen
Luik:
Wed. A. Denis-Maes en kinderen
Antwerpen:
Joan. Helmers-Maes
Antwerpen:
Wed. Fr. Goeman-Maes
Brussel:
Leon Maes
De familie Bols
De familie Maes
De rozenkrans zal gebeden worden in de kapel
van het St.-Antonius-ziekenhuis, donderdag om
5.30 uur. De gezongen uitvaart zal geschieden,
vrijdag 3 februari om 10.30 uur in de parochie
kerk van de H. Eligius te Oostburg.
Oostburg, 30 jan. 1956. Nieuwstraat.
Wie zijn Spaar- en'of Rekening-Courantboek.ie nog niet
heeft ingeleverd, wordt beleefd verzocht dat
TEN SPOEDIGSTE TE DOEN.
Ingeleverde boekjes kunnen worden afgehaald.
276-0 HET BESTUUR.
Gevraagd aan de r.-k. KLEUTERSCHOOL,
Grote Markt 15, Hulst, voor zo spoedig
mogelijk
Salaris volgens rijksregeling.
Brieven aan de Eerwaarde Overste.
271-0
GEVRAAGD door 't r.-k. SCHOOLBESTUUR
te HENGSTDIJK
Sollicitaties te richten aan de Pastorie te
Hengstdijk. 272-0
waartoe behoort woning,
schuur, hooiberg, varkens- en
kippenhok, met 12 H.A.
grasland (waarvan 7 H.A.
pachtland), een paard. 7
koeien, een kalfvaars. 2 var
kens en kippen, wagen op
luchtbanden. melkgereed-
schappen. enz.
Terstond te aanvaarden.
GRIETE C 91,
t'^liSONKEL (iEVR.
Werkster gevraagd voor 1 dag
in de week. Lyceumstraat 1
Hulst.624
R.-k. huishoudster gevr. te St.-
Niklaas (B.), tot 60 jr. in gezin
v. 2 personen, familieleven,
kost, inwoon, goed loon. Schr.
no. 619, De Stem, Hulst.
Zelfst. meisje gevraagd Kunn.
koken. Goed loon. Korte Leem-
str. 17. Antwerpen. Inlichtingen:
Maststraat 35. Hoogerheide.
PttKS AANGEBODEN
Jong echtpaar z.k., b.z.a. voor
boerenwerk. Liefst in kleistreek.
Brieven onder no. 6352.
Jonge mevrouw zoekt een pas
sende werkkring, liefst als ver
tegenwoordigster of iets derge
lijks van 's maandags tot vrij
dags. Br. no. 7180 bur. v d. bl.
TE KOOP GEVIt.
Een voor kampplaats in te rich
ten terrein te koop gevr. Br.
onder no. 6279 bur. v. d. blad.
TE KOOP AANGEB.
Wasmachinefabriek heeft was
machines met lichte emaille-be-
schadiging, gloednieuw m. ga
rantie f 155. desgewenst afbe
taling. centrifuges f 150. Depot
Terneuzen, Nieuwstraat 28
Tel. 2410. 6185
Zoekt u 2e hands goede auto
banden, kom eens kijken bij Tijs
ook nieuwe accu's. Luchtban
denwagens, bakfietsen, lucht-
onderstellen enz. Talmastr. 61,
Breda. Tel. 4542.6218
Gebruikte naaimachines te koop
w.o. hand- en trapmachines, sa-
lonkast en electr.. automatische
zigzag nog met fabrieksgaran
tie. Tevens te koop 60 naaima
chine kistjes a f 0,50 p. stuk.
Naaimachinehandel Bogaert, tel.
467, Sas van Gent.618
Een 2e hands herenrijwiel te
koop bij L. Buijs, Grensstraat 6
Koewacht. 625
Bel 4504 voor kurkdroog aan-
maakhout. 2 zakken voor f 3,
P. Lambr'egts, v. Goorstr. 27 -
Breda.
'n Cappon duizendpootegge te
koop; 10 balks, 70 tand. als nw
f 125, Een Cappon 4 balsegge, 24
tanden f 125, een stalen egge 4
balken, 19 tanden f 100. J. J.
Serrarens, Landbouwwerktuigen
Absdale. 622
Z.g.a.n. Belg. buiskachel te koop
met oven bij G. de Valck, Ka-
pellebrug 93. 620
Tafelzilver Pleet cass. (nieuw)
zeer billijk, geen f 320 doch
f 199.50 (contant) compleet met
messen. Br. no. 12350. bur. blad.
Luxe Eng. kinderw. te koop te
Rijen, met rem, merk Harris, -
hoog model, afwasb. matras, pr.
staat. Brieven onder no. 6337.
HUIZEN
Arbeiderswoning te koop of te
huur, staande Kampensedijk 34
Te bevr. R. Pardon, Zuiddijk 25.
Kampen. 621
VERLOREN
Een tas met timmergereedschap
verloren op de weg Hulst-Lams-
waarde. Terug te bezorgen te
gen beloning bij Timmer- en
Aannemersbedrijf Jul. Herre-
wegh, Dreef 16, Lamswaarde.
