België bouwt een indrukwekkende atoomstad aan Nederlandse grens Geen vervolging, wel blokkade van kerk in Joegoslavië In verbluffend en weergaloos tempo Waarom geen royaal gebaar NEDERLAND MIST EEN KANS BI] DE AUSTRALISCHE JEUGD Geleerden houden rekening met productie van kernenergie in 1961 De menselijke stem als krachtbron van zender Geestkracht der verdrukten is enorm ORTHODOXEN EN MOHAMMEDANEN Bil le II. MIS VAN JONGE PRIESTERS Bisschoppen met staf en mijter in rugzak In 1951 werd de eerste stap gezet DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 25 JANUARI 1956 Bob Edens kan niet eeuwig optimistisch blijven Naar Amerikaans voorbeeld Tien jaar „Mens en melodie" Geen taxi s voor geestelijken „Uranium is zwaarder dan goud en overi gens..,. heeft uranium de waarde van uranium". Wie zal deze waarheid als een koe, gelan ceerd door een der geleerden van het nieuwe atoomcentrum te Mol, in twijfel trekken? Met andere woorden: uranium is kostbaarder dan goud en wie uranium ontdekt, is een gelukkige ontdekker! Welnu, België heeft in de Congo uranium gevonden, in grote hoeveelheden en zeer rijk aan splijtbaar materiaal en daarom vaart het Belgische schip der economie met bolle zeilen: uitvoer van uranium o.a. naar de Verenigde Staten en Engeland in ruil voor har de dollars en wetenschap. Ziedaar de zeer so- (Van een correspondent in Australië) Meer dan duizend jonge Australiërs wachten op dit ogen blik op een gelegenheid om Nederland te bezoeken; het zijn jonge mensen, die later in het leven veelal een leidende positie zullen gaan innemen. Zy zouden dan een hulp kunnen zyn voor onze landgenoten hier, doch de kansen daartoe worden ontnomen als gevolg van ambtelijke stroefheid in Nederland. Het is waard er aandacht aan te besteden. De organisatie „Youth Argosy" ver leent in Amerika ieder jaar duizen den jongemensen hulp bij het onder nemen van studiereizen naar ver schillende landen ter wereld. Ook Ne derland is hierbij ingeschakeld en dank zij diverse studenten en jeugdorganisaties, worden telkenjare nieuwe contacten gelegd tussen beide landen. Het behoeft geen nader betoog, dat daaruit voor de toekomst voordelen van verschillende aard kunnen ont staan. lide fundamenten, waarop de atoomstad Mol momenteel in een werkelijk verbluffend en weergaloos tempo wordt gebouwd, in Ameri kaanse stijl en ongehinderd door vries of dooi. De geleerden van Mol hebben alles voorzien. In mei a.s. zal de eerste kettingreactie plaats vin den; een indukwerkkend staaltje van moed en doorzettingsvermogen, als men weet, dat tij dens de laatst gehouden conferentie over de kernenergie in Genève de Belgische bladen heel slecht te spreken waren over hun regering, die in wetenschappelijk opzicht aan deze conferen tie eenvoudig niet te pas kwam! België, de grootste exporteur van uranium! Doch m juni 1954 ging het eerste berkje uit de bossen van de Kroondomeinen, op zeven kilometer afstand van Mol, grenzend aan de Nederlands-Brabantse grens. Nu, anderhalf jaar later, staat er een tiental laboratoria, verspreid over 200 ha., rondom het imposante reactorgebouw. In de onmiddellijke omgeving langs het Schelde-Maas kanaal verrijzen ettelijke honderden huizen, flats en villa's voor het personeel, waarschijnlijk 500700 ingetal, dat straks deze eerste atoomstad op het Europese vaste land zal gaan bevolken. Zo is België hard op weg de achterstand op Enge land, Frankrijk, Nederland en Noorwegen om te zetten in een zekere voor sprong, althans op het gebied van de vredelievende aanwending van kern energie. ding van wetenschappelijk en tech nisch personeel. Dit tekort aan per soneel is geen typisch Belgisch pro bleem, maar komt algemeen voor en is van een dergelijke omvang, dat deskundigen van mening zijn, dat de uitbreiding van de kern energie ernstig in gedrang zal ko men, indien niet tijdig de nodige maatregelen zullen worden getrof fen. Meer dan voor enig ander land is de produktie van kernenergie voor België harde noodzaak. Het land is niet rijk aan klassieke energiebron nen. De kolen zijn duur, omdat de lonen hoog en de kolenaders zeer moeilijk te exploiteren zijn. De bron nen van hydro-elektrische energie zijn eveneens van ondergeschikt be lang. België bezit geen petroleum, dat evenmin totnutoe in de Congo werd aangetroffen. Aan de andere kant bezitten de overzeese gebieds delen nog steeds de belangrijkst ge kende uraniumertsvoorraad Het is daarom geenszins overdreven te be weren, dat de toekomst van België in grota mate zal afhangen van de snelheid en de vindingrijkheid waar mede de kerngrondstof zal worden aangepakt. De eerste stap in deze richting werd in 1951 gezet, toen Z. Exc. de heer P. Rijckmans, gouverneur-gene raal van de Congo en commissaris voor de atoomenergie een groep per sonen uit de wetenschap, nijverheid en openbare diensten bij elkaar bracht met het oog op de oprichting van een orgaan, dat een nationaal karak ter zou dragen. Dit orgaan werd op gericht onder de vorm van een vere niging zonder winstgevend doel en onder de benaming van „Studiecen trum voor de Toepassingen van de Kernenergie". WETENSCHAPPELIJKE KERN In 1952 werden zeventig ingenieurs, doctoren en licentiaten in de weten schappen uitgenodigd tot het volgen van cursussen en praktisch onder licht in het Engelse atoomcentrum Harwell. Tien van deze universitai- ren, die geroepen waren de eerste wetenschappelijke kern van de S.T. K. te vormen, werden later op stage naar de V.S. gezonden. Vier maan den brachten zij in de laboratoria van Argonne. Oak Ridge en Brookhaven door. Nadien kregen zij nog ettelijke keren de gelegenheid de V.S. en En geland te bezoeken. Er bestaat een nijpende behoefte aan menselijk potentieel. De Bel gische regering heeft er dan ook voor gezorgd in de akkoorden met de V.S. en Engeland een clausule op te nemen betreffende de oplei- Het Belgische Studiecentrum is met veel geduld en bedachtzaam tewerk gegaan. Het heeft zich niet uit het lood laten slaan door de kritiek, waaraan het in de afgelopen jaren bloot stond. De opbouw van het gro te gedurfde werk in Mol heeft zich geleidelijk aan en systematisch vol trokken. Toen de belangrijkste voor bereidingen de samenstelling van het menselijke potentieel en de plan nen van het project achter de rug waren, is de eerste spade bij Mol in de grond gegaan. In nog geen anderhalf jaar wer den tien laboratoria gebouwd. Op het ogenblik wordt met man en macht gewerkt aan de enorme ku bus van baksteen, beton en staal, doorzeefd met honderden stalen buizen, welke als konijneholen uitmonden op de plaats, waar be gin maart de eigenlijke reactor zal worden ingebouwd. Over de gehele kubus is een stalen dak ge spannen, dat 230 ton weegt. Rond om dit gevaarte bevinden zich ruime door hekwerk afgesloten stel lages, waarop de onderzoekers het gedrag van de reactor kunnen con troleren. De „kubus" is elf meter lang, elf meter breed en ongeveer vijftien meter hoog. Hij staat in een overzichtelijke met een glazen dak afgesloten zaal van 32 bij 42 meter. REEDS 1961 PRODUKTIE KERNENERGIE? De reactor zal bij de aanvang een calorisch vermogen ontwikkelen van 3000 kW. en een flux van 10 tot de 12e macht neutronen/kwadraat cm./ sec. kritisch zijn. De reactor van Mol is geen proef ondervindelijke reactor of een pro totype, maar een onderzoeksreactor. Hij is evengoed een laboratorium werktuig als bijvoorbeeld een cyclo tron. De proefnemingen slaan echter niet alleen op de zuivere wetenschap, doch ook op de toegepaste techniek. Deze proeven raken de meest ver scheiden gebieden en zij krijgen slechts waarde door de uitrusting van de toegevoegde laboratoria. Dit is ook de reden, waarom in Mol labora- De splitsing van het atoom is S een gebeurtenis van kapitaal be- J lang in het onderzoek van de sa- menstelling der materie. Ze heeft en zal nog ontelbare wegen voor de wetenschap openen. Door haar ontzaglijke potentiële energie zul- len de komende generaties gedu- J rende zeer lange tijd kunnen voorzien in haar behoeften aan J primaire energie. Deze nieuwe krachtbron zal worden toegepast op de stads- en nijverheidsver- warming en misschien ook in de nabije toekomst in de voortbewe- ging van vervoermiddelen. België dat lange tijd een achterstand in- zake de ontwikkeling had, is hard op weg deze achterstand in te ha- J len. Het bouwt in de omgeving van Mol een atoomstad uit de ex- port van uranium, dat de Congo oplevert. Een uiterst kostbaar project, dat wekelijks tientallen miljoenen guldens aan investerin- S gen vergt. In mei a.s. zal de eer- ste kettingreactie plaats vinden. J Een onzer redacteuren, die dezer J dagen een bezoek bracht aan Mol. verteld in nevenstaand artikel van zijn bevindingen. In de Verenigde Staten is een kleine radio-zender ontwikkeld, die zijn kracht ontleent aan de stem van de persoon, die er in spreekt. Het appa raat heeft geen batterijen of andere bron van elektrische energie nodig. Het is thans dus voor het eerst mo gelijk gebleken de uiterst geringe energie van de menselijke stem te gebruiken voor het doen functioneren van een zender. Door een bijzondere apparatuur worden de trillingen van de stem om gezet in elektriciteit: een membraan, die met een kleine dynamo verbonden is wordt in trilling gebracht. Wan neer de man die het apparaat be dient spreekt, wekt dus zijn stem de elektriciteit op die nodig is voor de uitzending en zijn woorden worden te gelijkertijd uitgezonden. Om op deze wijze elektriciteit op te wekken moet de kracht van de stem vele malen versterkt worden. Dit ge schiedt door middel van transistors apparaatjes ter grootte van een erwt, die dezelfde functie hebben als va- cuumbuizen, maar die met veel min der stroom kunnen werken. Door deskundigen is lang getwijfeld of de energie van de geluidsgolven van de stem wel groot genoeg zou zijn om een radiotoestel in werking te stellen. Deze energie is namelijk zo zwak dat men wel een miljoen mensen zou nodig hebben om een 100-wattlamp te laten branden. Met het nieuwe apparaat kunnen boodschappen over 'n afstand van on geveer 175 meter worden uitgezon den, wanneer er met normale stern- sterkte in gesproken wordt. Men neemt echter aan dat het mogelijk is een apparaat te ontwikkelen, waar mede een afstand van 1,5 kilometer kan worden overbrugd. Een dergelijk zend- en ontvangap- de stem van de spreker vast te leggen en deze te gebruiken voor de leve ring van energie aan een kleine ont vanger. Zender en ontvanger zouden dan kunnen worden verenigd tot een kleine, draagbare walkie-talkie" zonder batterijen van ongeveer halve grootte en gewicht van de thans ge bruikte. Aangezien er geen batterijen meer behoeven te worden verwisseld, zou de eenheid in een afscherming van plastic kunnen worden onderge bracht, waardoor stof, vuil en vocht werden buiten gehouden, Een dergelijk zend- enontvangap- paraat zou van groot nut kunnen zjjn voor journalisten, sportslieden, grond personeel op vliegvelden en brand weermannen. De nieuwe zender werd ontwikkeld door Georg Bryan, ingenieur b(j de U.S. Signal Corps Laboratories te Fort Monnouth, New Jersey. Sinds het jonge Australië de aan dacht van een groot deel der wereld op zich gevestigd heeft, hebben enkele jongemensen ook hier de betekenis van bedoelde contacten ingezien en getracht deze te leggen. In het bij zonder was het de Nederlander Bob Edens, die voor zijn land en land genoten de betekenis van dit soort jeugd-uitwisseling trachtte te propa geren en onder de aandacht van Ne derlandse autoriteiten te brengen. WAT EEN „PILOT-TEST" LEERDE In samenwerking met een tijdschrift voor studenten en voor jeugdherber gen, benevens een radio-omroep, werd in 1954 een „pilot-test" gehou den, waarbij reeds aanstonds 432 jongemensen zich aanmeldden om een trip door Europa te maken. De test had zich slechts beperkt tot de staat Nieuw-Zuid-Wales, doch zou over geheel Australië uitgestrekt, meer dan duizend aanvragen hebben opgeleverd. Doch... verder is men nog niet kun nen komen. De heer Edens heeft het er niet bij laten zitten; hij correspon deerde of beter gezegd, probeerde soms te corresponderen omdat er dan geen antwoord kwam met rege ringsinstanties in Nederland, doch kon niet meer dan een stroef ambte lijk „neen" verkrijgen. En Bob Edens. die in een interna tionaal chemicaliënbedrijf in Sydney een belangrijke positie heeft, welke hem over vele landen van de wereld voert, kan z'n leven niet ambtelijk corresponderend doorbrengen! Terwijl dus de Amerikaanse jeugd- contacten met Nederland plaats vin den, worden die met het uit oog- Speciaal voor muziekliefhebbers be staat er een tijdschrift, „Mens en Melodie" genaamd. Op dit blad zou eigenlijk iedere muziekminnaar ge abonneerd moeten zijn. Tot deze con clusie zijn wij eens temeer gekomen, toen wij een dezer dagen het decem- ber-nummer 1955 onder ogen kregen. Het feit, dat een maandblad het presteert, tien jaar aan een stuk iede re maand met een nieuw, zeer geva rieerd en interessant nummer uit te komen, da* alleen al is als een aan beveling te beschouwen. In deze tien jaar is „Mens en Melodie" méér geworden, dan alleen maar een maandblad. De gevarieerd heid van de artikelen en de vakken nis van de schrijvers va deze arti kelen maken, dat dit blad. b.v. per jaargang samengebonden ee: naslag werk wordt, waarin welhaast alles oi muziekgebied te vinden is. Het speciale decembernummer, dat enerzijds bedoeld is als een fees telijk slot van dit tweede lustrum heeft nog een bijzonder aspect, het is n.L helemaal gewijd aan Mozart. Vele prominente Nederlandse musi ci hebben hieraan meegewerkt. Wij noemen slechts: Wouter Paap, Edu- ard van Beinum, Nelly Wagenaar, Theo Olol, terwijl Jan Mul speciaal voor deze gelegenheid een compositie maakte, die in dit nummer is afge drukt. Wie deze stukken leest krijgt een volledig beeld over het karakter en de composities van Mozart, door de veelzijdigheid, de intensiteit en toch de doorzichtigheid waarmee de stof is verwerkt. Eenieder die zich op „Melis en Melodie" abonneert, krijgt dit Mo- zartnummer gratis toegezonden. Het is echter ook los verkrijgbaar bij ieder0 boek of muziekhandel of bij de Uitgeverij Het Spectrum te Ut recht. H. v. H. punt van dc emigratie zo belangrijke Australië veronachtzaamd. WAT GEVRAAGD WORDT Wat nu aan Nederland en de Ne derlandse regering gevraagd wordt? Het eens per jaar tegen gereduceerd tarief verlenen van overtocht naar Europa op een schip dat emigranten naar Australië brengt. Er is daar naast geadviseerd om indien mo gelijk op drie schepen per jaar honderd a tweehonderd van deze jeugdige Australiërs terug te bren gen, waardoor tevens gelegenheid wordt gegeven met onze emigranten beter contact te maken, hetgeen we derzijds grote voordelen zou kunnen opleveren. Tenslotte zouden de Nederlandse jeugdorganisaties bereid moeten zijn om evenals voor de Amerikanen gebeurt de Australische jongemen sen te helpen. Hier ligt dus een taak in het bij zonder voor de studentenorganisaties zoals het bureau Contact Buitenland se Studentenorganisaties hetwelk in Leiden bestaat. Doch de eerste daad moet zijn om voor vervoer te zorgen en dit is een aangelegenheid van de Nederlandse regering en (of) de scheepvaartmaat schappijen. Nu moge het waar zjjn, dat de meeste thuisvarende emigran tenschepen in Indonesië passagiers opnemen, doch het zou de moeite Io nen om een enkel charterschip ten behoeve van het hiervoor bedoelde jeugdcontact beschikbaar te stellen! In Australië bestaat op dit ogenblik nog geen „Youth Argosy", doch het vorig jaar vond daartoe in Sydney een conferentie plaats met vertegen woordigers van de universiteiten, van jeugdherbergen, padvinderij etc. Hoe wel nog geen definitieve plannen wer den uitgewerkt, bleken toch scheep vaartmaatschappijen van enkele lan den reeds bereid om de medewerking te geven. Doch Bob Edens zag dade lijk ook het grote belang voor ons land en onze emigranten en probeer de een Nederlands schip te verkrij gen ten behoeve van deze Australi sche jongeren. Tot nog toe evenwel tevergeefs. LEIDERS VAN DE TOEKOMST Uiteraard ligt het niet in de be doeling om de Australische jeugd in het algemeen een goedkoop reisje naar Europa te bezorgen; trouwens, er blijven altijd genoeg kosten over, welke niet eenieder zich kan veroor loven te maken! In de meeste ge vallen zullen het dus jongemensen zijn, wier ouders in zulk een positie verkeren, dat zij hun kind een derge lijke studiereis kunnen laten onder nemen. Ik zou thans reeds talrijke voor beelden kunnen geven, hoe door per soonlijke kennismaking met ons land, Australiërs onze landgenoten niet al leen beter leren kennen, doch hen tevens als immigranten meer hulp verleenden. Het zijn merendeels studenten; toe komstige onderwijzers: verpleegsters enz., die voor een dergelijke studiereis in aanmerking komen. In het alge meen dus mensen, die later een meer vooraanstaande plaats in het leven zullen gaan innemen. Het wordt tijd dat de Nederlandse regeringsautoriteiten deze aangele genheid niet aan Bob Edens alléén overlaat en evenmin ambtelijk van de hand wijst, doch wat het zwaarste is, ook het zwaarste laat wegen. Hoe wel de heer Edens het plan had, in het voorjaar 1956 de eerste Austra lische studentengroep naar Nederland over te brengen, is de kans niet erg groot dat dit alsnog kan gebeuren. toria voor natuurkunde, scheikunde, metallurgie, biologie ens tralingscon- trole zijn opgericht. Deze laboratoria zullen nog voor mei van dit jaar in gebruik genomen worden. Naar de mening van Amerikaanse deskundi gen zal het gehele project, een der fraaiste en volledigste installaties in Europa zijn. Het Belgische studiecentrum, dat zich splitst op de eerste kettingre actie voorziet op korte termijn reeds grote uitbreidingen. Het heeft in de Verenigde Staten een reactor besteld, welke een elektrisch ver mogen van 11.000 kW. ontwikkelt. Deze wordt opgesteld in de nabij heid van de wereldtentoonstelling en hij zal de tentoonstelling gedeel telijk van stroom voorzien, waar schijnlijk de grootste sensatie van de tentoonstelling. I En ofschoon Mol zich voorlopig bezig houdt met onderzoekingen, zal met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid de eerste reac tor ten bate van de industrie reeds in 1961 in bedrijf worden gesteld. COMFORT EN ESTHETIEK De inspanningen, welke het Studie centrum zich getroost om de achter stand op het gebied van de kernener gie in te halen, strekken zich ook uit tot het terrein der menselijke ver houdingen. Het mag het personeel van de atoomstad, ver afgelegen van elke ontspanningscentrum aan niets ontbreken. Kleurige villa's en eenge zinswoningen scharen zich aaneen in de bossen rondom het complex. Een comfortabele flat wordt gebouwd voor de ongehuwden. Elk huis een appar tement beschikt over een maximum aan comfort. Er is gedacht aan amusementsge bouwen en sportterreinen enz. enz. Biologie Onder«t»t'On Administratie - Watertoren Metallurgie Algemene werkplaats A Cafeteria °q Refter 0 Hoofdiegang £1 C'ub-House Zweminrichting Situatietekening van de Belgische atoomstad Mol. Hetgeen de Joegoslavische diplomaat, Milan Bartos, onlangs te Wenen verklaarde: „Momen teel wordt de Kerk in Joegoslavië niet vervolgd, men blokkeert haar eenvoudig", blijkt maar al te waar te zijn. In vele streken heeft men van de open vervolging afgezien en is men naar de blokkade-tactiek overgestapt. Men treedt niet meer met groot geschut op, men doodt niet, noch steekt men bisschoppen met benzine in brand. Neen, men nodigt de bisschoppen nu uit op con ferenties, waarop men hen beleefd glimlachend Dit heeft in Joegoslavië reeds tot grote conflicten geleid; op dit punt blijven de bisschoppen onverzettelijk. Hoe belangrijk deze priesterver enigingen voor de communisten zijn, blijkt wel uit de woorden van kardinaal Stepinac: „Zij (de priesterverenigingen) zijn een duivelse blindedarm aan het gezonde lichaam van de Kerk. Men kan ze vergelij ken met de gele reformatie van na de eerste wereldoorlog". Deze „Jansenistische reformatie" verwierf zich in Bohemen 1 miljoen aan hangers, in Kroatië daarentegen kreeg deze oud-katholieke beweging, ondanks de steun van de toenmalige overheid, slechts een duizend aan hangers. Rijeka te verleggen van 8 uur naar half acht, toen bekend werd, dat een bisschop op het gewone uur van de bus gebruik wilde maken. LOKMIDDELEN eisen stelt en hen tracht te bewegen toe te stemmen in een compromis tussen Kerk en Staat. Deze methode heeft iets van de glimlach van de Conferentie van Genève. De werkzaam heden van het regiem concentreren zich nog steeds op het organiseren van zogenaamde priesterverenigingen. Men heeft buiten de ker kelijke hiërarchie om deze priesterverenigingen in het leven geroepen om zodoende de geeste lijkheid in de hand te hebben. Tot de blokkade-taktiek behoort b.v het bevel dat het communistische regiem heeft uitgevaardigd voor alle taxi-chauffeurs. Het is aan alle taxi chauffeurs in Joegoslavië verboden bisschoppen of geestelijken in hun wa gen te vervoeren. Men ging zelfs zo ver de dienstregeling van de bus in Ondertussen gaan de staatsbemoei ingen vanzelfsprekend uit naar de toekomstige priesters. Men roept ze op voor militaire dienst, probeert ze tot een huwelijk te bewegen en stelt hun hoge rijksbetrekkingen in 't voor uitzicht. Natuurlijk zijn deze practij- ken de oorzaak van uitvallers onder de seminaristen, doch van een sukses aan communistische zijde is geen sprake. Dc geest onder de semina risten is uitstekend; zij zijn hetgeen in de omstandigheden zo van node is, werkelijk offervaardig. Het opdra gen van een eerste H.Mis vormt nog steeds een aanleiding om daar, waar dit nog mogelijk is, een waar volks feest te organiseren. Vooral in Kroatië is dit het geval. In Bosnië en Herzegowina gaat het bij derge lijke gelegenheden wat eenvoudiger toe. Men houdt er echter nog aan vast, dat ook de Orthodoxen en Mo hammedanen zo'n eerste H.Mis bij wonen. IN GEVANGENSCHAP Naar gecontroleerde berichten is de Regent van het seminarie van Rije ka, Kaps, die tot verscheidenen ja ren gevangenisstraf was veroordeeld, in de gevangenis van Stara Gradis- ka krankzinnig geworden. De andere vier geestelijken, die tegelijkertijd met hem werden veroordeeld, leven in dc strengste afzondering. Zij heb ben geen contact met andere ge vangenen en mogen geen pakketten, noch brieven, itoch bezoek ontvangen. In Slovenië werden in januari van dit jaar 11 katholieke geestelijken vrijgelaten; 14 bevinden zich nog in gevangenschap. Pastoor Smolic, een van de 14, zal zijn straf pas in 1972 hebben uitgezeten. In Bosnië en Her zegowina zijn de voormalige presi dent van de katholieke jeugdbewe ging Davorin Sankovic, en de vice- president, Emil Lasic, na een gevan genschap van 10 jaar vrijgelaten. Bei den zijn intellectuelen, maar kunnen hoogstens nog in een fabriek werk vinden. ZANGVERENIGINGEN De talrijke kerkelijke zangvereni gingen zijn het regiem een doorn in het oog. Het veelvuldig kerkbezoek van de jeugd komt de overheid ook niet in de kraam te pas. In Tucepi en Brela (Kring Makarska) is men tot de vernietiging van de nog be staande bonden overgegaan, om al dus de „schadelijke invloed van de kerkelijke zangverenigingen" te be teugelen. In de Kring Drnis werden geestelijken ter verantwoording ge roepen, omdat zij schoenen hadden uitgedeeld onder arme kinderen. Een geliefd treitermiddel is het ombou wen van kerken en pastorieën in om- scholingscentn. De bisschoppen begeven zich in burgerkleren naar hun bisschoppelij ke bezigheden. Wanneer zij op dc fiets gaan, nemen zij hun mijter en bisschopsstaf in een rugzak mee. PAUSFOTO GRIF VERKOCHT Speciaal de Kroaten zijn trouw aan hun geloof en kunnen menig groter volk tot voorbeeld dienen. Onlangs heeft het humoristische weekblad van Zagreb „Kerempuh" een onver gefelijke blunder begaan. Zij publi ceerde namelijk een foto van de H. Vader met een beledigende tekst er onder. In rekordtijd waren alle num mers uitverkocht. De gelovigen had den overal de nummers opgekocht, de foto los van het onderschrift uit geknipt om vervolgens de H.Vader een ereplaats in hun huis te geven. Geen wonder dat de communisten des duivels waren by de ontdek king, dat zijjuist het tegenover gestelde hadden bereikt van het geen zij beoogden

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1956 | | pagina 4