f VROUWENSPIEGEL J303IS2M3WU0HV Nederlandse verpleegster werkte in een ziekenhuis in Finland Ik maak heus n japon in 30 minuten m Uw kleindochter zal niet hoeven koken Picturale „verhaaltjes op linnen neergeschreven het Ik voelde me als de enige mens op aarde' Modekronkels Wat kochten wij veel Saunabadenkarnemelk bij diner en lezen bij de middernachtszon A1 AUes klaar voor gebruik j Schooljeugd j j kiest zelf j Knipwonder Louise Mulder zegt U zelf: En hoe.dat vertel ik ook Patronen heb niet nodig ik EN Welkom in Joensun drie (peperdure) tulpen Nu alleen nog Sibelius.... In elk schilderij het goede der aarde H crk van mevrouw Van Baak in eerste plaats eerlijk Warmte komt van boven DAGBLAD DE STEM l )L JANUARI 1956 st tijk. 621-00 LS eerstejaars spreek je in St. Thomas' niet on gevraagd met je hoofdzuster en als zij jóu iets vraaagt, houd je netjes je handen op je rug". Deze ervaringen deed Zr. Henny Zwart op tijdens haar op- leidingstijd tot ver pleegster in St. Tho mas' Hospital in En geland. De vrouw, die St. Thomas' stichtte, was Floren ce Nightingale en het is voor ieder En gels meisje-van-nu een eer in dit zieken huis haar diploma te halen. - Natuurlijk heeft men er heel andere tradities dan in de Nederlandse ziekenhuizen. - Zo krijgt iedere leer ling-verpleegster aan het eind van het jaar een rapport, dat door de directie wordt voorgelezen. Na het examen wor den een gouden, een zilveren en een bron zen medaille uitge reikt voor de beste leerlingen. Bij de bronzen medaille be horen ook eervolle vermeldingen, waar van de buitenlandse verpleegster Henny Zwart er één kreeg. Bij, de plechtigheid was de Hertogin van Kent de eregast, zo dat het een groot feest werd. Henny Zwart was dus nu gediplomeerd verpleegster en kon, als ze dit wilde, uitgezonden worden naar Nederland, Denemarken of Finland. Nederland... ja... er was een tekort aan verpleegsters, maar ze wilde zo graag nog wat buitenlandse ervaring opdoen. Dus werd het Finland. In aardrijkskunde was ze nooit slecht geweest, maar de plaats Joensun moest toch op de kaart opgezocht worden. Het bleek, dat slechts een klein streepje Jeonsun scheidde van de Russische grens. Dat streepje was tach tig kilometer lang. maar tijdens haar verblijf in Finland heeft Henny Zwart geen Rus gezien. Wat haar ook beslist niet speet. Ook in Finland heeft de verpleeg ster een 8-urige werkdag. Het salaris is er heel behoorlijk; een gediplo meerd verpleegster verdient ongeveer f 180,per maand, waarvan f 20, afgaat voor kost en inwoning. Zr. Zwart heeft er zich zo ruim van kunnen bewegen, dat er zelfs een va- cantiereis naar Lapland afkon. Men voelt zich nooit zo overgeluk kig wanneer men helemaal alleen naar een ver en volkomen onbekend land reist. De Finnen begrepen dat en daarom stonden er op het vlieg veld in Helsinki, twee verpleegsters van de Verpleegstersbond te wachten. Do straten lagen onder een dikke sneeuwvacht, maar de kou was be slist minder striemend als men zith dit in Nederland voorstelt. Het ziekenhuis in Joensun was een grote verrassing. Het had de vorm van een moderne flat en was ook hy permodern ingericht. Henny Zwart's bewondering bracht direct een sfeer van grote vriendelijkheid, want de Finnen vinden het heerlijk als een vreemdeling goede dingen in hun land opmerkt. Als welkom stond er in de fantastisch mooie kamer in het zusterhuis een vaasje met drie tul pen.. Geen groots boeket, zal men zeggen, maar één tulp kost in Fin land niet minder dan f 1,50 en het is helemaal niet verwonderlijk als men in een Fins restaurant in een schit terende vaas één enkele tulp ziet staan. Zr. Zwart kreeg twee dagen om bi) te komen van de reis en werd daarna op de kinderzaal geplaatst. Niet omdat ze daarvoor een speciale opleiding had gehad, maar omdat de brabbelende dreumessen minder taal moeilijkheden veroorzaakten. Zuster Henny Zwart (links voor- aan) met haar Finse collega's op een der terrassen van het ziekenhuis te Joensun BABIES IN DE SAUNA Een belangrijke gebeurtenis, die de Vrijdag tot een feestdag maakte was de sauna (stoombad). Het duurde niet lang of zr. Zwart was er even gek op als de Finnen, maar ze heeft het maar eenmaal gepresteerd net als de anderen na het hete bad in de sneeuw te rollen. Het is werkelijk historisch, dat de Finnen eerst «een sauna bou wen en dan een huis en vijftig jaar geleden was het zelfs nog heel ge woon als er babies in de sauna ge boren werden. Van haar eerste salaris kocht zr. Zwart een paar ski's en oefende net zolang achter het ziekenhuis tot ze de moeilijke sport meester was. Ook met het eten paste ze zich bij de Finnen aan en dronk zonder blikken of blo zen karnemelk bij het warme eten en genoot bovenmate van het pittige rendiervlees. Op de eerste mei, toen de zomer werd ingeluid met een studentenfeest, maakte ze kennis met siima, de natiio- nale drank, die bestaat uit water, ci troen, gist en rozijnen en danste met de Finse jongelui de hele nacht door. De Middernachtzon is werkelijk zo licht, dat men zonder moeite de krant buiten lezen kan. In die lichte nach ten zitten de Finnen buiten. Vlakbij hen hangt de koffieketel aan een ketting boven een houtvuur. Onvergelijkelijk mooi is het uitzicht op de stille meren. En altijd begint er ergens iemand te zingen: het lied van de heer, die eenzaam is en aan een vogel vraagt naar de hemel te vliegen en te vertellen van de een zaamheid van de mens op aarde. Van alle kanten vallen de stemmen in. is buitenge- Als de huisvrouw van de toe komst nog kan koken, zal zij dat alleen nog voor haar plezier doen, zo heeft de commissaris van de voedseladministratie in de V.S. George P. Larrick ver klaard. Een blik op de „super-markt" van te heV1S V0!?ens hem voldoende om toenem *^1 f™" en Zoals alle volksmuziek is dit gezang doortrokken van een vreemd en on bestemd heimwee. Het land is groots en eenzaam. In Lapland heeft Henny Zwart het ge voel gehad de enige mens op aarde te zijn, toen haar ski's sporen trok ken in de ongerepte sneeuw op de stille bergen, terwijl op de helling in de verte een eenzaam rendier stond, dat roerloos haar bewegingen volg de. VERLANGEN Als er in Amsterdam geen jonge, baardige tekenaar was geweest, die vol ongeduld op haar wachtte, was Henny Zwart nu nog in Joensun. Soms, als ze als iéder mens die ge reisd heeft, verlangt naar de plek, waar ze het goed heeft gehad, zet ze een plaat op de pick up en luistert naar de Finse volksmuziek. Dan ruikt ze weer de duizenden lelietjes van dalen, die in het voorjaar in de bos sen bloeien en hoort het suizen van de sleden, waarmee de boeren naar de kerk trekken. Toen Henny Zwart naar Neder land vertrok, stond er een grote me nigte mensen op het perron met bloe men en muziek. Haar koffers puilden uit van de geschenken: zuiver Fins aardewerk, verrukkelijke Finse kof fie en natuurlijk platen met muziek van Sibelius. Had zr. Zwart niet ge zegd van hun land te houden en had zij niet geleerd hun taal te spreken. Zoiets beloont een Fin met warme vriendschap. Zr. Henny Zwart, die nu mevrouw Links-Zwart heet, zou niet graag het verpleegsterstekort in ons land groter willen maken door te zeggen; „Vooruit meisjes, trek eruit." Maar wanneer ,,er toeh geen hou den aan is": in Finland heeft men dolgraag verpleegsters uit andere landen. Mits ze niet doen als de En gelse verpleegsters, die zieh 's avonds gauw separeerden, om voor zichzelf een echte, blijkbaar onmisbare En gelse „tea" klaar te maken. «•••••••••••••••••••••••••••••••••••••f Het scholieren-parlement van West-Berlijn heeft aan de ste- 2 delijke autoriteiten een aantal voorstellen gedaan voor de be- vordering van veilig verkeer. J De jeugdige afgevaardigden S wensen een algemeen verbod l voor jongeren om vóór hun twaalfde jaar in de stad te fiet- sen; voorts een rijbewijs voor alle wielrijders en in iedere t schoo'. controle van de rijwielen op rijwaardigheid, terwijl scho- J lieren, wier rijwielen niet in S orde zijn, als strafmaatregel een S fietsverbod moet worden opge- J legd. Zij vragen ook om meer verkeerslessen op school. In West-Berlijn wonen thans 2,2 millioen inwoners; het aan- tal motorrijtuigen neemt zeer J snel toe het aantal verkeers- 5 l ongevallen eveneens. De afstan- den, ook in de verdeelde stad, zijn zeer groot het aantal S wielrijders echter aanzienlijk J geringer dan in Nederland en België. De schilderijen, die me vrouw K. van Baak-Hanken op haar naam heeft staan, zijn eigenlijk gemakkelijker te beschrijven door te vertel len „wat ze niet zijndan dat men er een deugdelijke en afdoende waarde-bepaling van kan geven. Dit klinkt, we zijn er ons volkomen van be wust, alsof haar werk zo wei nig eigen karakter bezit, dat het onmogelijk is een ken schets te geven, die in één keer „raak" is. Toch is dat helemaal niet waar. Ons be zwaar is, dat we zouden moe ten zeggen: „Mevrouw van Baak vertelt met lijn en kleur". Dat zou voldoende moeten zijn (en is het ook voor die haar werk kennen), terwijl het aan de andere kant veel te vaag is. Daarom beginnen we u te vertel len, wat het niet is. Zij neemt geen genoegen met het weergeven van „de indruk zonder meer". Het uitbeelden van een „deel van het geheel", omdat daarmee „alles" van het te schilde ren object uitputtend gezegd zou zijn, wijst zij af. Van revolutionaire afwij kingen in de vormgeving moet ze wei nig of niets hebben. Zij volgt geen enkele „school", is niet geforceerd „modern" en toont anderzijds geens zins een volstrekte afkeer van het tra ditionele schilderen. Zij beperkt zich niet tot een bepaald genre en zweert niet bij een bepaalde techniek. Door deze opsomming weet u dus maakte levensmiddelen woon groot. Larricks bureau moet de wetten op le vensmiddelen en drogerijen in de VS handhaven. Het wil een wetgeving in voeren tot regeling van de toevoeging van chemicaliën aan levensmiddelen Drie kleurstoffen, die gebruikt worden om sinaasappelen en suiker goed te kleuren, zullen verboden worden, zo kondigde Larrick aan. omdat zij schadelijk voor de spijs vertering zijn gebleken. Overigens meende Larrick dat de ontwikkeling van de levensmiddelen en medicamentenindustrie groter was geweest dan alle andere wetenschap pelijke ontwikkelingen van de laatste halve eeuw. Hij voorspelde dat men doeltreffender patent geneesmiddelen '.al vinden voor de behandeling van kanker, van arthritis en van de ge wone verkoudheid. „Natuurlijk een journalistiek grapje, of anders heeft die Bredase je in de boot genomen" zeiden hun collega's toen eind 1954 twee bekende moderedac trices de eerste artikelen over mij publi ceerden. Maar ik had werkelijk niemand in „het pak" gedaan, ai ben ik daar niets te goed voor als het in mijn kraam te pas komt! Wanneer ze de kans, krijgen, proberen ze het mij ook te doen en hoe! Daar kan ik sinds anderhalf jaar een woordje over mee babbelen. Inderdaad was en ben ik in staat, om een lap stof binnen dertig minuten tot een jurk om te toveren. Willekeurig mo del op een dito figuur. Klaar terwijl U wacht en een pasvorm om te kreunen! En zo keil ik met naald en schaar nóg een paar kunstjes anders word je geen wereldkam pioen! Want de grote jongens in het metier zijn niet bepaald op hun achterhoofd gevallen! Vóór ze met mij in zee gingen, werd er met vereende krachten uitgedokterd, hoe zwaar ik precies woog. Nee, ik geloof niet, dat ik gelanceerd werd vanwege mijn blauwe ogen of omdat ik mijn haar in een ouderwets knoedeltje draai. Ik heb mijn reputatie als „uniek knipwonder" uit het hol van de leeuw mogen sleuren! Van mij kunnen ze de veroverde titel weer stante pede cadeau krijgen, al heeft hij dan ook een paar losse stuivers gekost! Niet aan mij ge lukkig, want dan was ik ondanks mijn stalen zenuwen gaan gillen! NIET GEëVENAARD Zie zo! Frankrijk heeft de grootste modekonin gen en Nederland de snelste coupeuse! (Zie voor oeide: aanplakbiljetten, receniees en foto's.) Uit de brand zijn we! 'k Heb voor geld en goede woorden mijn toeren vertoond in theaters mcnT lfli,visiMam«a'S. -„f op heden heeft men nog geen kans gezien om mijn prestaties was'^iet'-ifiei110'' SraaS overicens ook! Want er was het afgelopen jaar een enorme premie mee DeVIerrmiinnisUitf,rf? fl"W «"amesweekb^L ue termijn s verstreken en de bankbiljetten zit ten weer veilig in de safe! snW men'"1 merkelijk zó iets fantastisch? Ab soluut niet Waarom het anderen niet lukt? Waarschijnlijk nooit lang en serieus genoeg ge- J' denk lk- En dat is maar goed ook' De modekoningen zouden niet direct loeien van en thousiasme als iedereen in een handomdraai hun modellen zou kunnen copiëren! Stel u voor 's- mirtdags even neuzen op hun modeshow' en s-avonds voor een paar tientjes flaneren in de pepeidurr jurkjes van de grootmolochs! Waar zou het naar toe moeten met de patro nen-industrie, als het knippen van een kleding- stuk veel eenvoudiger zónder patroon zou gaan! Nee ik ben maar blij, dat mijn methode geen opgang maakt. Ik hoop dat het nooit gebeurt ook, want modekoningen zijn heus heel aardige mensen. Hoewel sommigen van hen zich wel eens aanstellen als over hun toeren gedraaide genieën die hoognodig bij de psychiater in revisie moeten! Maar dat hoort er zo bij. In ieder geval zorgen zij en hun propaganda-chefs voor de nodige romantiek in de Haute Couture! Deze is nu eenmaal geen fabriek van stalen balken of muizenvallen! De romantiek is onmisbaar! Na tuurlijk maken de heren het wel eens van eieren met hun „Griekse fonteinbuste" en „Doorgebo gen zwaluwstaart coupe"! Afgezien van derge lijke nonsens brengen de grootmeesters vaak de knapste dingen, al is het meermalen bij de gratie van hun eerste coupeuses! En dan hun mode shows! Charme en elegance, een lust voor het oog! Dat u in Parijs bij dergelijke evenementen nog de gratis kans loopt, naast een puntgave modespionne te zitten, met een camera verbor gen in haar ring of tussen haar wenkbrauw maakt de zaak nog spannender! NIET JALOERS J In deze kolommen is niemand minder aan het J woord dan mevrouw Louise Mulder, die zich met recht Nederlands knipwonder mag noe- men. In een half uur tijd (zij heeft het voor J spiedende moderedactrices bewezen, evenals J voor de televisie) knipt en naait zij een japon. Voor een onverwachte visite maakt zij om i net zo maar eens te zeggen een apart jurkje J in dezelfde tijd die wij nodig hebben om een J slaatje klaar te maken. Louise Mulder gaat in haar eerste artikel voor ons op bezoek in Pa- 4 rijs. Haar naald is vlot, maar haar pen mag J J er ook zijn. In de volgende „Vrouwenspiegel" J t zal het knipwonder U het „geheim van de 4 4 smid" meedelen. 4 De snoezige mannequins, hoe worden ze vaak benijd in hun grandioze toiletten, die ze gratis en voor niemendal mogen dragen, met een kapi taal toe! Steeds maar reizen in Stratocruisers en zo! Terwijl ze gevoerd worden met blaadjes sla en hangop en zich var wege de lijn nooit eens te buiten gaan aan bloemkool met saucijsjes en slagroomsoezen! Dat het weieens een beetje an ders gaat, och wat doet het er toe! Ook de moderedactrices kunnen het lekker versieren! Hoe aandoenlijk schrijven die lieve troelen dan van: Een droom van 'n turquoise dopje completeerde op charmante wijze een robe van maagdenpalmblauw velours, afgezet met gestyleerde rozenknopjes op een fond van amandelkleurig pastel, dat prachtig contras teerde met de zachtgekneusde lijn van het bloemenmotief in de wazige lila stola, die ons deed denken aan een licht bedauwd spinneweb op een koele najaarsmorgen! Reeds van verre herkenden we de meesterhand van de beroemde monsieur Pierre(Of hoe de grote man dan mag heten). Soms bestaat de gevierde meester slechts in naam! Een soort handelsmerk dus! Want de cliënten vinden het veel gewichtiger te worden gekleed door de zeer vereerde „monsieur Pierre" c.s., dan door Mientje Jansen! Hoewel Mientje dik wijls de bloedlinke karweitjes opknapt in het modehuis! Je kunt de managers van de „mai- sons" om een boodschap sturen! fysiologen tot in de toppen van hun vingers Dat de uitgekookte zussen onder de verslag geefsters er wel eens voor passen om zich in de heupzwaai te laten nemen kunt u vaak genoeg lezen! Ze aarzelen geen ogenblik om de grote modedictator eventjes in het zonnetje te zetten, als hij het met een of andere krankzinnnige lijn wat te bont heeft gemaakt of met veel tam tam een „nieuw kunstwerk" baarde, waarmee reeds lang geleden de Batavieren de Rijn af kwamen zakken! GEEN PATRONEN eerste kwartier... Maar dit mag de pret niet drukken! De Haute Couture blijft zich in een enorme belangstelling verheugen. En waarom ook niet? Gevaar schuilt er niet in, dus een oorlog zal ze nooit ontketenen! Hoogstens een onbloedige revolutie! Van patronen heb ik weinig verstand, omdat ik ze nooit gebruik! Maar als men bedenkt, dat de garderobe van duizenden perfect geklede vrou wen met behulp van patronen wordt gemaakt, dan kun je niet anders zeggen als: Dat ze hun enorme waarde iedere dag opnieuw bewijzen! En als ze eens een keer niet precies uitkomen? Een kniesoor die daar over valt! Maar nu wilt u misschien weten, hoe ik het Tiks om binnen het uur op mijn sloffen twee jurken pasklaar te maken en dan kiplekker van het toneel stap? Nou het gehele drama speelt zich af in het éérste kwartier! Voor de rest heb ik een zacht eitje want de naaimachine knapt het verder voornamelijk op! Een vlugge stikster die geleerd heeft geen enkele overbodige beweging te maken, moet men dan feitelijk bij kunnen houden! Maar hierover een volgende keer! E11 dan kunt u het als 't een beetje lukken wil óók! Hoewel het de eerste keer niet meevalt! LOUISE MULDER nu ongeveer, waarnaar u in het werk van deze schilderes beslist niet moet zoeken. Het zou vergeefse moeite zijn. Bent u er echter op uit om de uitingen van een beperkt talent eerlijk te be naderen, u zonder omslag over te ge ven aan „de vertelling in lijn en kleur", dan raden we u aan eens een bezoek te brengen aan het „huiselijke atelier", dat zij achter, het huis (met een heerlijk „ruige" tuin) Koningin Emmalaan 13 te Breda met haar man en twee schatten van kinderen be woont. U zult dan onder de bekoring komen van haar picturale „verhaal tjes", dank zij een steeds soberder ge worden palet door haar in alle een voud op het geduldige linnen „neerge schreven". Zij is niet zozeer meeslepend als wel bekoorlijk in de intieme bijna be deesde landschappen en stillevens, die eigenlijk allemaal iets vertellen van het goede der aarde. Al kijkend krijgt men zelfs de in druk, dat mevrouw van Baak erop uit is aan te tonen, dat in alles wat ons omringt „het goede" aanwezig is. Zij bewijst ook, dat het de moeite loont (in de schilderkunstige betekenis be doeld) met haar op ontdekkingstocht te gaan, opdat we uit een schijnbaar doffe kleurloze „massa" de vreugde- brengende tinten leren „lezen". Haar te volgen op die dwaaltoch ten, terwijl zij ons wijst op de teer- gloeiende okers en bruinen en ons hier en daar op een blij rood of oplichtend wit aksent opmerkzaam maakt, is 'n prettige ervaring op zichzelf. Zo kan het gebeuren, dat we aan de buiten kant van een vrucht het sap gewaar worden en achter de starre muren van een huis het warme leven voelen klop pen. Het werk van mevrouw van Baak is niet „groots" in de Museum-beteke nis van dat woord. Maar het is door en door eerlijk, overtuigend en.... vrouwelijk. In ieder doek geeft zij iets van zichzelf, pretentie-loos en gul. Zij schept er behagen in onrust weg te nemen en harmonieuze verhoudin gen met vermijding van alle opdrin gerigheid aan te tonen. Dit werk is een echter verademing in het lawaai van alle dag en daarom alleen reeds moeten (en willen we graag) deze schilderes dankbaar zijn. L. B. Of het ons ook goed gaat! Het cen traal bureau voor de statistiek heeft eens becijferd hoe groot de geldom- zetten in de warenhuizen waren, ver geleken met een jaar geleden. Het onderzoek werd verricht in de sinter klaastijd. Het onderstaande lijstje is het resultaat van de studie. November Artikel 1954 1955 Toene- ming in Totale omzet 142 159 12 waaronder herenmode 170 201 18 damesmode 174 196 13 handschoenen 327 334 2 porcelein e.d. 135 154 14 parfumerieën en toiletartikelen 148 170 15 lederwaren 190 208 9 byouterieën 188 220 17 banket e.d. 162 177 9 speelgoed 386 463 20 a-. iH- «ti Straalkachels elektrisch of anderszins zijn een ware rage geworden. Men ziet ze in alle afme tingen en prijzen. De elektrische straalkachel biedt inderdaad enorme mogelijkheden voor bijverwarming van grote kamers of het verwarmen van kleine vertrekken. De hierbij afgebeelde straalkachel was een nieuwtje voor ons. Hij is aange bracht tegen het plafoiid van een badkamer en verwarmt het vertrek voor het grootste deel. (Onthoud, rfnt men bij een straalkachel in de warmtebundel moet staan om er iets aan te hebben!). Wanneer deze kachel dagelijks één uur brandt be draagt het stroomverbruik 12.25 kWh. Per iveek kost dat nog geen gulden. Installeer nooit zelf een straalkachel in de badkamer, doch laat het door een vakman doen.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1956 | | pagina 7