:n
e
Hensen en lT&uzen
T/tr&p?
i)agbta9 p c jitcm
Het Nieuwe Brabant
la
DE TUSSENPERSOON
AT EEN
ONDERUJKE
ERELD
R A DIO-PROGRAMMAS
KS
|PK
TWEEDE BLAD
ZATERDAG 21 JANUARI 1956
Deze week in het buitenland
RUMOER OM FOSTER DULLES
De onzekerheid in Frankrijk
Meningen en Commentaren
EUROPA'S
TOEKOMST
VASTEN
Liturgische Kalender
TELEVISIEPROGRAMMA'S
(Naar een roman van E F. BENSON)
ar mooie
ng stelling
VIERT!
ussengilde
-avond.
?bben zich
ken bezig
sse sprak
>ij hij zich
gestadige
thans 84
aarverslag
et afgelo-
)0 mussen
orden van
Ide.
•ijzen be-
ïbrek aan
de jaar-
•nt te ver-
tuur sleden
werden bij
uitgebrei-
kM MA
LING
dit seizoen
iing Vrien-
lari een to-
het blijspel
A.J. Rci-
soort open-
opgevoerd
iarvan het
estert.
oofdschotel
ekende co-
Blaaser,
Dit werk
>ering door
zeer goede
met de fi-
vondqp een
n aan het
iUctor (afd.
?EN
,N
raait in het
ppeldijk een
Waar woes-
2 hoogstaan-
is gemaakt
lustinx. Het
ze rolprent,
wordt be-
gemaakt is.
ond zijn be-
Ned. Nieuw
ok vertoond
naandag 23
;e
DIEHL
tel. 296
{slokaal: Jaar-
Ie Volharding,
aers 7.30 uur:
laamse Opera
De slaapwan-
overmoedigen.
Zij allen wa-
p weg naar
2r 8 uur: Lief-
douw 2.30 uur:
ub; 7.30 uur:
Luxor-theater
wind.
npia-theater 8
8 uur: Atil-
.30 en 9 uur:
sgioen.
/an Dijck 7.30
tritsen bij J
/burg 3 en 7.30
laamse Opera
es; 7.30 uur:
ter 2, 4.30 en
waar.
leater 2 en 7
vind. Concert-
Gejaagd door
aia-theater 2.30
uur: La Strada
w 2.30 en 5.15
ds; 8 uur: Ook
,n. Dansen in
'BC om 5 uur.
Kaartclub bij
uur.
5 uur: De de-
8 uur: Sinuhe
/an Dijck 2.30
Bal in zaal
•ting bij J. v.
10 uur.
n bij P. Lam-
larting bij Fl.
Schieting bij
Roskam om 3
Boussen, café
ng bij F. de
toonstelling bij
Kind. Duiven-
11 Clapstoy. 3
Nijs.
ing bij A. v.
ers 4 uur: Bal.
De slaapwan-
overmoedigen.
Zij allen wa-
Op weg naar
Nardusbloem
20 uur.
bij J. ingehels-
>ij L. de Vos.
ïsen in de zaal
om 5 uur.
c Rijcke: Jaar-
Eikels worden
De slaapwan-
overmoedigen.
Zi1 allen wa-
Op weg naar
heater 7 uur:
Concertgebouw
de wind.
mpia-theater 8
8 uur: Ook
uur: Sinuhe de
van Dijck 7.30
ld.
P)E Amerikaanse staatssecretaris
Foster Dulles is deze week een
zeer omstreden figuur geweest. Hij
heeft dit te wijten aan een praatje,
dat hij met een redacteur van het
weekblad „Life" hield en dat ver
volgens als interview in dit or
gaan en in de Amer.kaanse „Time
werd opgenomen.
Ofschoon de verklaringen, welke
Dulles de redacteur van „Life" ver
strekte op het verleden betrekking
hadden, waren zij toch sensationeel
genoeg om grote beroering te ver
oorzaken. De staatssecretaris had
gezegd, dat de Ver. Staten in 1953
en 1954 drie keer aan de rand van
een oorlog hadden gestaan en dat
een algemene oorlog toen maar
voorkomen kon worden, dank zij de
waarschuwingen van de Ver. Sta
ten aan de communisten.
Deze gevallen betroffen de im
passe met de wapenstilstand in Ko
rea in juni 1953, de toestand in In-
do-China in april 1954, toen Frank
rijk op Amerikaanse interventie
aandrong en de dreigende commu-
nistisch-Chinese aanval op Formosa
in de herfst van 1954. Bij al deze
gelegenheden gaven de Ver. Staten
te verstaan, dat zij bereid waren te
vechten, wanneer de communisten
niet inbonden.
Wie zich de spanningen en de
soms nog al scherpe uitlatingen van
Foster Dulles uit die perioden her
innert, zal in het „Life-interview"
nauwelijks een opzienbarende ont
hulling kunnen zien. Nochtans wek
te de publikatie vooral in Engeland
en in Amerika zelf heel wat deining.
In Engeland wees men er op, dat
Dulles het bij zijn uitlatingen met
de historische waarheid niet zo
nauw-genomen had. Hij had zich
kennelijk in data vergist. Maar de
Engelse gevoeligheid was toch voor
al getroffen, omdat de Engelse rol
in het wereldgebeuren van die da
gen in het interview op de achter
grond was gedrongen. En die rol
was b.v. bij het Indo-Chinese dra
ma nog al opvallend en pacifice
rend. Men vond het interview hele
maal niet leuk met een bezoek van
Eden aan Washington in het naaste
verschiet.
Bepaald geschrokken van Dulles'
riskante politiek waren de Ameri
kaanse Democraten. Hun leider Ste
venson sprak zijn verontwaardiging
uit over het interview en eiste zelfs
zijn aftreden. Hierbij speelt de par
tijpolitiek in verband met de aan
staande presidentsverkiezingen na
tuurlijk ook een woordje mee.
Dulles heeft tenslotte op een pers
conferentie de weergave van zijn
woorden door „Life" enigszins ge
corrigeerd. Zoals ze daar stonden,
waren deze uitlatingen dan ook niet
bepaald tactisch, afgezien van hun
juist- of onjuistheid. Met name
bracht Dulles nu naar voren, dat
het niet de keuze van de Ver. Sta
ten was tot op de rand van een
oorlog te gaan, maar dat deze keu
ze aan de Ver. Staten werd opge
drongen.
Belangrijk was zijn uitspraak, dat
er principiële morele waarden en
vitale belangen zijn voor te staan
en dat de zekerste wijze om oorlog
te vermijden is van tevoren te laten
weten, dat men bereid is deze be
ginselen te verdedigen, zo nodig
met het leven zelf. „Als wij na
laten onze positie tevoren bekend
te maken, wordt oorlog veel waar
schijnlijker, omdat dan de moge
lijkheid ontstaat, dat de agressor
een misrekening begaat."
Hier wordt een waarheid uitge
sproken, die in de jaren vóór 1940
tegenover Hitier tot aller schade is
miskend. De hier door Dulles aan
gegeven gedragslijn ligt overigens
geheel in de lijn van de Westerse
politiek, die het aanzijn gaf aan de
NAVO ori de Sovjet-Unie door een
bundeling van kracht van oorlogs-
avonturen af te schrikken.
fyJAG men verwachten, dat de bin
nenlandse deining om Dulles
in Amerika wel spoedig zal ver
dwijnen, van de binnenlandse moei
lijkheden in Frankrijk kan men dat
bepaald niet. Het is niet mogelijk
gebleken de rechtse en linkse groe
peringen van het centrum tot elkaar
te brengen. Als enig licht in de
duisternis dienen zich dc herhaalde
uitspraken aan zowel van Mendès-
France als van de socialistenleider
Guy Mollet, dat zij geen volksfront
regering samen met de communis
ten willen tot stand laten komen.
Samengaan met rechts willen zij
nog altijd niet.
Er wordt aangestuurd op een
minderheidsregering van het Repu
blikeinse Front van radicalen en
socialisten, waarbij men dan rekent
op de steun tegen wil en dank van
rechtse groepen, omdat er toch
moet worden geregeerd. Die rechtse
groepen kunnen zulk een regering
echter altijd laten vallen, zodat er
praktisch geen stabiel bewind kan
ontstaan. Het kan overigens ook
best uitlopen op een opgedrongen
steun door de communisten.
Hoe dit zij, de vooruitzichten
blijven duister en vele Fransen is
de schrik om het hart geslagen: het
goud potten neemt opeens geweldig
toe. Van socialistische zijde ver
scheen terzelfdertijd een pleidooi
voor devaluatie van de Franse
frank, wat de onrust bij de beurs
en de zakenwereld nog moest doen
toenemen. Guy Mollet heeft nu uit
drukkelijk te kennen gegeven geen
devaluatie voor te staan. De Franse
economie is volgens hem met kos
tenverlagingen te saneren. Het is
alleen maar de vraag, of men in
Frankrijk met een radicaal-socia
listisch bewind daartoe praktisch
ook komen kan.
(Advertentie)
VOORHAVEN 101 -TEL 34971 ROTTERDAM
(Advertentie)
Het standaardwerk ,,Het Nieuwe Brabant" is, gelijk we reeds aankon
digden, door de verschijning van het derde en laatste deel voltooid.
Het doel van dit werk is, naar Prof. de Quay in een voorwoord voor het
eerste deel uiteenzette, om in grote trekken een beeld te geven van Noord-
Brabant, zoals het sinds de Franse Tijd in vrijheid gegroeid is en zoals het
nü is.
Een bewuste beperking dus naar de tijd. De periode van onvrijheid als
wingewest" van de Republiek lag buiten de opzet van dit boek, al moest
deze wel het vertrekpunt worden voor menige beschouwing en kon er
bij de verklaring van tal van verschijnselen niet over gezwegen worden.
Bedoeld werd ook niet een afgeron
de reeks afgeronde monografieën op
elk gebied, maar een werk, waaruit
veel te leren valt buiten de eigen ver
trouwde gezichtskring en waarin men
toch iets terugvindt van een achter
grond van zijn eigen bestaan. Het
moest worden een boekwerk, ge
schreven in een goed leesbare stijl,
wetenschappelijk verantwoord, niet
afdalend in vele feitelijke gegevens
en details.
Nu het geheel voltooid is, kan men
constatéren, dat dit streven voor een
belangrijk deel verwezenlijkt is. Het
thans voor ons liggende derde deel
sluit zich waardig bij de voorgaande
aan. Pastoor Commissaris de voor
zitter van 't Provinciaal Genootschap,
heeft er een belangrijk aandeel in.
Een beschouwing over de Katholieke
Kerk van 1795 tot 1953 was voor de
schrijver van menig historisch werk
wel een aantrekkelijke taak. Het leid
motief van zijn beschouwing staat in
de aanvang: „Vóór 1795 had de Ka
tholieke Kerk in Staats-Brabant het
aangezicht gekeerd naar het zuiden
naar het katholieke moederland; de
rug naar het Noorden, waar de vijan
dige plakkaten vandaan kwamen. Na
1795 raakte de Katholieke Kerk in
Noord-Brabant meer en meer los van
het Zuiden en bouwde ze een eigen
apparaat op: apostolisch vicariaten,
seminaries, kloosters. De erkenning
van Noord-Brabant als gelijkwaardi
ge provincie in het nieuwe Nederland
keerde ook het aangezicht van het
katholieke Brabant naar het Noor
den". Deze opbouw van het eigen ap
paraat volgen we dan stap voor stap:
Alleereerst de restitutie der oude ker
ken, waarvan er echter nog een 50-
tal in het bezit van doorgaans zeer
kleine protestantse minderheden
bleef. Min of meer spijtig constateert
de schrijver: „Terwijl verreweg de
meeste gerestitueerde kerken vaak
zonder piëteit vervangen zijn door
nieuwe, zetten vele niet gerestitueer
de kerken in de steden en dorpen van
Noord-Brabant de herinnering voort
aan de tijd van de protestantse over
heersing, soms alleen de eenzame to
ren of een jammerlijke ruïne zoals in
Geertruidenberg en Dongen." De St.-
Jan werd door Napoleon voor de ka
tholieken genaast als kathedraal voor
het bisdom 's-Hertogenbosch, dat de
keizer wilde herstellen. „Achteraf",
zo zegt pastoor Commissaris, „heb
ben de katholieke Brabanders het
spijtig gevonden, dat Napoleon ook
niet een bisschop benoemd heeft voor
Breda. Dan zou het mansleum van
de katholieke Nassauers en eerste
Oranjes beter aan zijn oorspronkelijke
bestemming beantwoorden". We zien
de eerste nieuwe tekenen van een
eigen priesteropleiding ontluiken, de
vorming van de vicariaten Breda,
Megen, Ravenstein en Grave, de
moeilijkheden met Napoleon, later
met Willem I. We volgen de opbloei
van het kloosterleven in 1795 wa
ren er nog maar twee kloosters, St.-
Catharinadal in Oosterhout en St.-
Agatha in Cuyk de voorbereiding
van het herstel der hiërarchie, het
leggen van het zwaartepunt van de
Katholieke Kerk van Nederland in
Brabant door de grote figuur van
Mgr. Zwijsen, de verdere uitbloei van
het kerkelijk leven, ook in kloosters
en onderwijsinstellingen, waarbij ook
weer even een spijtige toon door
klinkt, als de plaatskeuze van de Ka
tholieke Universiteit ter sprake komt,
„door een compromis terecht geko
men aan de Duitse grens.'
Dit levendige historische verslag
wordt goed aangevuld door een be
schouwing van Antoon van Duinker
ken over „Vroomheid in Noord-Bra
bant', waarbij hij de nieuwe klooster
stichtingen en grote voortrekkers als
b.v. Mgr. Zwijsen, van Son, Peerke
^LS we achterblijven bij de toe
passing van de atoomenergie
voor vreedzame doeleinden, dan zal
Europa over een tiental jaren tot
de onderontwikkelde gebieden gaan
behoren, zo heeft mr. Sassen op de
jongste partijraadsvergadering ge
waarschuwd. In het licht van deze
waarschuwing doet het goed te
vernemen, dat Jean Monnet, de
grote Europeaan, te Parijs voor
aanstaande politici en vakbondslei
ders uit West-Europa bij elkaar
heeft geroepen voor het formuleren
van een belangrijk doelwit: het
vormen van een supra-nationaal
orgaan voor de atoomenergie zoals
de K.S.G. voor de kolen en staal.
Vertegenwoordigers van alle con
structieve partijen (voor Nederland
waren er o.a. Romme, Burger en
Bruins Slot) en leiders van bona
fide vakverenigingen zijn het hier
over eens geworden. De regeringen,
die voorstellen in deze richting aan
de parlementen willen voorleggen,
kunnen dus verzekerd zijn van brede
instemming. Die instemming is ook
te verkrijgen van het bedrijfsleven.
Deze wijze van voorbereiding effent
de weg voor een spoedige verwe
zenlijking. Als er nu maar niet te
veel getreuzeld wordt in de rege-
ringsmilieus. De toekomst van
Europa is ermede gemoeid.
£)E tijden veranderen. En met hen
de wijze van geloofsbeleving en
deugdenbeoefening. De mens van
vroeger liet zich graag preciese
voorschriften geven en reglementen
aanmeten. Het vasten bijvoorbeeld
werd in grammen uitgemeten. Op
goede vrijdag werden we gedwon
gen onze voeding te voegen naar
die van een strenge kloosterorde.
Enkele jaren geleden kwam er al
groter soepelheid in de bepalingen,
waardoor de mogelijkheid van meer
vrijwilligheid in de versterving
ruimte kreeg. Thans blijven in de
grote vasten alleen de vrijdagen
aan een voorgeschreven regiem on
derworpen. Voor de rest: vrijheid.
Het is een groot vertrouwen, dat
aldus aan de gelovigen wordt ge
schonken. Het vertrouwen, dat ze
de matigheid en versterving toch
zullen beoefenen, als de kerkelijke
wet geen bepaalde voorschriften
geeft. Er waren al vormen van vrij
willige versterving in zwang, welke
niet onder de wetten vielen. Het
vastentrommeltje van de kinderen
bijvoorbeeld. En de beperking, ja
zelfs de onthouding van roken door
velen. Het is te hopen, dat de vin
dingrijkheid van edelmoedige ge
moederen nu met het wegvallen
van de voornaamste voorschriften
nog geprikkeld zal worden. Want
vasten blijft Gode welgevallig!
Blikgroenten
£7*1
KMA
I* I MTWUTCN
Zomer
KLAAR OA TAFEL
Donders, Jac. van Ginneken, Direc
teur Frencken in rake trekken por
tretteert.
Aan het slot wordt de vraag opge
worpen, of „de bestaande organisatie
vormen, meestal hersteld in de staat,
waarin zij in 1940 verkeerden, op de
duur 'n vroomheid zullen behoeden,die
oorspronkelijkheid als voorwaarde tot
standvastigheid veronderstelt". Dat
de schrijver dit met een bezwaard
hart heeft gezien, blijkt wel uit de op
merking: „In een restauratie-menta
liteit schuilt gemakkelijk een log con
servatisme". We geloven, dat van
Duinkerken de na-oorlogse ontwikke
ling met het begrip „restauratie"
toch te donker tekent. Op vele punten
kreeg de vernieuwing een goede kans,
ook in Brabant.
Ds. Wesseldijk schildert het prote
stants kerkelijk leven in de provin
cie. Hij gaat uit van de pessimis
tische constatering, dat wie de refor
matie aanhangt, in Brabant een
vreemdeling moet blijven". De oor
zaak daarvan formuleert hij van te
voren aldus: „Wat wij op zijn
zachtst gezegd de nog altijd voort
durende waakzaamheid t.o.v. elkan
der zouden kunnen noemen bij rooms-
katholieken en aanhangers der refor
matie is voor een belangrijk deel
daartoe terug te voeren, dat elk de
zelfondervonden onderdrukking, de
een van de zijde van het protestantse
Holland, de ander van de zijde der
inquisitie, het felst nog navoelt en
die van de ander verkleint". Ondanks
dat al blijkt er van protestantse zijde
in Brabant toch al heel wat klaar ge
speeld te zijn op het gebied van on
derwijs, gezondheidszorg en maat
schappelijk werk. Aan het slot van
de beschouwing klinkt ook de bereid
heid, mede te werken aan de bloei en
opbouw, en aan de geestelijke en cul
turele welvaart van het nieuwe Bra
bant. We hebben trouwens de indruk,
dat het met dit vreemdelingschap van
de protestant in deze provincie best
meevalt. Is trouwens het oecumenisch
denken in Brabant niet groeiende?
In een tweede beschouwing zullen
we met de lezer de inhoud van dit
derde deel verder langs gaan.
ZONDAG 22 januari. Groen. 3e zon
dag na Verschijning des Heren. 2e
gebed H. H. Vincentius en Anasta-
sius. Credo. Prefatie van de H.
Drievuldigheid
MAANDAG 23. Wit. H. Raymur.dus
van Pennafort. 2e gebed H. Eme-
rentiana.
DINSDAG 24. Rood H. Timotheus.
WOENSDAG 25. Wit. St. Paulus' Be
kering. 2e gebed H. Petrus. Prefa
tie van de Apostelen.
DONDERDAG 26. Rood. H. Polycar-
pus.
VRIJDAG 27. Wit. H. Joannes Chry-
sostomus. Credo.
ZATERDAG 28. Wit. H. Petrus No-
lascus. 2e gebed H. Agnes.
w
VECHTER
In Altamont, in de Ameri-
kaanse staat Tennessee, is de
gefortuneerde mej. Fannie
j Moffitt zij liet bijna een
miljoen dollar na overle-
t den, zonder een testament te J
hebben gemaakt. „Laat zij er
maar om vechten," aldus ver-
klaarde zij voor haar overlij-
5 den tegenover haar advocaat. J
Hetgeen prompt geschiedde, t
want 62 neven en nichten
2 hebben aanspraken op de er-
2 fenis doen gelden. De rechter 2
zal pogen het uit te zoeken. 2
Ratten
De Franse boer Jules Michaux is
dezer dagen in zijn schuur te Bois-
ment bij Atrecht aangevallen door
grote ratten. Op zijn hulpgeroep
kwamen drie knechts hem helpen,
doch de mannen moesten een uur
lang een fel gevecht leveren voor
de ratten vluchtten. Alle vier waren
zij flink gebeten. Zij hadden 63 rat
ten doodgeslagen. „Als mijn knechts
niet geholpen hadden, zouden dc
ralten mij verscheurd hebben. Ik
heb nog nooit zulke grote ratten ge
zien," zo verklaarde de boer.
Boot
De elektronika heeft haar intrede
gedaan in de speelgoedwinkel. Een
Britse firma heeft een model van
een vrachtschip vervaardigd dat ge
heel radiografisch is te besturen.
Het schip is ruim vijftig centimeter
lang.
Na 'n druk op een knop of draaien
aan een vliegwieltje voert het elke
gewenste manoeuvx - uit. Het schip
kan zelfs bijdraaien. De werking van
de zender is nauwkeurig tot op een
afstand van 137 m.
Mariene
„Ik weet dat ik er vandaag
mooier uitzie als ooit tevoren! Ik
weet dat ik er nog nooit zo jong
heb uitgezien'. Als jullie mij niets
anders weten te vertellen, blijven
jullie dan maar liever uit de kleed
kamer!"
Wie dit schreeuwde in de kleed
kamer van een New Yorks thea
ter tot de opdringende bewonde
raars?
Marlène Dietrich.
Papier
Op het bureau van de Indonesische
registratie voor vreemdelingen loopt
men met de handen in het haar. De
politie heeft hier twee loopjongens
gearresteerd.
Zij hadden 508 leggers en archief-
boeken gestolen. Vermoedelijk heb
ben zij de boeken als oud papier
verkocht.
Korst
Recente onderzoekingen hebben,
aangetoond, dat de dikte van de
aardkorst plaatselijk aanzienlijk ver
schilt. In de oceanen is een dikte
van drie mijl gepeild en op het vas
teland een dikte van 20 tot 25 mijl.
Aldus meldt Unesco.
Zicak
Mevrouw Eliza Luckett, die
als kind te zwak was om de
lagere school te bezoeken,
heeft onslangs in de Britse
plaats Haywards Heath haar
107de verjaardag gevierd.
Spelletje
Speelgoedfabrikanten zijn bezig
met de modernisering van het 75
jaar oude Japanse militaire schaak
spel. Naast de oude kapiteins, maar
schalken, generaals en soldaten heb
ben zij drie nieuwe stukken inge
voerd: atoombom, de spion en de
militaire politieman.
De atoombom is het machtigste
stuk, in waarde gelijk aan de konin
gin in het westerse schaakspel.
Af en toe heb ik het idee dat ik
je te veel verwen...!
(Advertentie)
Geïmponeerd door: N.V. CIGARETTES IMPORT CV - A.J. BLOK SCHEVENINGEN r'
ZONDAG 22 JANUARI
HILVERSUM I 402 m VARA: 8.00
Nws. 8,18 Gevar. progr. 9,45 Geestelijk
leven toespr. VPRO: 10,00 V. d. kind.
IKOR: 10.30 Ev. Lutherse kerkd. 11,30
Vragenbeantw. AVRO: 12.00 Mil. ork.
12.25 Sportspiegel 12,35 Even afrekenen
heren 12,45 Lichte muz. 13,00 Nws. 13,05
Meded. of gram. 13,10 Gevar. progr. v. d.
mil. 14,00 Boekbespr. 14,20 Operaconc.
15,30 De zwerftochten van Odysseus,
hoorsp. 16.00 Dansmuz. 16,30 Sportrevue.
VPRO: 17.00 Gesprekken met luisteraars
17,15 Het platteland nu. VARA: 17.30 V.
d. jeugd 17,50 Nws. en sportuitsl. 18,05
Sportjourn. 18,30 Lichte muz. 19,00 Op de
keper beschouwd 19,30 Cabaret. AVRO:
20,00 Nws. 20,05 Gevar. muz. 20,50 Johnny
Perikel, hoorsp. 21,05 Disco-caus. 21,45
Lichte muz. 22,00 Act. 22,10 Lichte muz.
22,30 Concertgebouwork. 23,00 Nws. 23,15
Act. of gram. 23.25-24,00 Gram.
HILVERSUM II 298 m NCRV: 8,00
Nws. en weerber. 8,15 Orgelconc. IKOR:
8,30 Vroegdienst. KRO: 9,30 Nws. 9.45 Gr.
9,55 Plechtige hoogmis 11,30 Gram. 11,50
Pianorecital 12,20 Apologie 12,40 Lichte
muz. 12,55 Zonnewijzer 13,00 Nws. en
kath. nws. 13,10 Gram. 13,40 Boekbespr.
13.55 Gram. 14,00 V. d. jeugd 14,30 Viool-
recital 14,55 De Kerk van heden en de
wereld van morgen, caus. 15,15 Kamer-
ork. en solis tl6,15 Sport 16,30 Vespers.
NCRV: 17,00 Geref. kerkdienst 18,30 Koor-
conc. 19,00 Boekbespr. 19,10 Nws. uit de
kerken 19,15 Gram. 19,30 Het Evangelie
in een draaikolk, caus. KRO: 19.45 Nws.
20,00 De Springplank 20,20 Act. 20,35 De
gewone man. 20,40 Prijzencarnaval 22,00
Gram. 22,15 Roulette 22,40 Gram. 22.45
Avondgebed en lit. kal. 23,00 Nws, 23,15-
24,00 Gram.
BRUSSEL 324 m: 12.00 Koorzang 12,30
Weerber. 12,34 Omr. ork. 13,00 Nws. 13,15
V. d. sold. 14,00 Gram. 15,45 Idem 16,00
Voetbalrep. 16,45 Gram. 17,00 Amus. muz.
17,30 Sportuitsl. 17,35 Gram. 17,45 Sport
uitsl. en nws. 18.05 Sopr. en piano 18,30
Godsd. halfuur 19,00 Nws. 19,45 Viool en
piano 20,00 Hoorsp. 20,45 Viool en piano
(verv.) 21,00 Omr. ork. 21,30 Gram. 21,45
Idem 22,00 Nws. 22,15 Verz. progr. 23,00
Nws. 23,05-24.00 Gram.
BRUSSEL 484 m: 12,15 Gram. 13,00 Nws.
13,10 Verz. progr. 14,30 Koorzang 14,50
Gram. 15,00 Ork. conc. 15,45 Gram. 16,45
Idem 17,00 Nws. 17,05 Gram. 18.00 V. d.
jeugd 19,00 Godsd. halfuur 19,30 Nws.
20.00 Gevar. progr. 22,00 Nws. 22,15 Parijs
bij nacht 22,55 Nws. 23,00 Lichte muz.
23,55 Nws.
NTS: 14,55-16.00 Eurovisie: Paardenren
nen op het ijs in Arosa.
MAANDAG 23 JANUARI
HILVERSUM I 402 m AVRO: 7,00
Nws. 7,10 Gym. 7,20 Gram. 8,00 Nws. 8,15
Gram. 9,10 V. d. huisvr. 9,15 Gram. 9,35
Waterst. 9.40 Morgenwijding 10,00 Gram.
11,00 Het verkeerd verkeer, caus. 11,15
Gram. 11.45 Voordr. 12,00 Lichte muz.
12,30 Land- en tuinb. meded. 12,35 V. h.
platteland 12,45 Twee piano's 13,00 Nws.
13,15 Meded. of gram. 13,20 Metropole ork.
13,55 Beursber. 14.00 Bariton en piano
14,30 Dat is voor geen geld te koop. eaus.
14,45 Tiroolse muz. 15,15 Hersengym. 15,35
Gram, 16.45 Het spectrum 17,10 Lichte
muz. 17,25 Politie ork. 17,30 V. d. padvin
ders 17,50 Mil. comm. 18,00 Nws. 18.15
Orgelspel 18,30 Lichte muz. 19,00 Muzi
kale caus. 19.20 Alt en piano 19,45 Rege-
ringsuitz.: Landb. rubriek: Nieuw licht
op oude problemen (het nematodenvraag-
stuk in de landbouw) 20.00 Nws. 20,05 De
Radioscoop 22,45 Clavecimbelconc. 23,00
Nws. 23,15 Journ. 23,25-24,00 Kunstoverz.
HILVERSUM II 298 m NCRV: 7,00
Nws. en SOS-ber. 7,10 Gewijde muz. 7,30
Gram. 7,45 Een woord voor de dag 8.00
Nws. en weerber. 8,15 Sportuitsl. 8,25 Gr.
9,00 V. d. zieken 9,25 V. d. vrouw 9,35
Mastklimmen 10,05 Gram. 10,30 Morgen
dienst 11,00 Gram. 11,20 Gevar. progr.
12,25 Voor boer en tuinder 12.30 Land- en
tuinb. meded. 12,33 Zigeunerkwintet 12,53
Gram. of act. 13,00 Nws. 13,15 Amus. muz.
13.45 Gram. 14,05 Schoolradio 14,30 Gram.
14,45 V. d. vrouw 15,15 Lichte muz. 15.40
Gram. 16,00 Uit de Bijbel 16,30 Orgel
conc. 16.45 Gram. 17,00 V. d. kleuters
17,15 V. d. jeugd 17,30 Gram. 17,40 Beurs
ber. 17,45 Regeringsuitz.: Rijksdelen over
zee. De wetenschap van het botanisch
onderzoek in Nieuw-Guinea door prof.
dr. H. Lam 18,00 Vocaal ens. 18,20 Sport-
praatje 18,30 Gram. 18,40 Eng.les 19.00
Nws. en weerber. 19,10 Orgelconc. 19,30
Volk en Staat. caus. 19,45 Beiaardspel
20,00 Radiokrant *20,20 Salonork. 20,50 Ik
weet waar gij woont, hoorsp. 21,40 Koor
zang 22.00 Internat, evangelisch comm.
22,10 Gram. 22,45 Avondoverdenking 23,00
Nws 23.15-24,00 Gram.
BRUSSEL 324 m: 11,45 Gram. 12.30
Weerber. 12,34 V. d. landbouwers 12,42
Gram. 13,00 Nws. 13,15 Klassieke muz.
14,00 Schoolradio 15,20 Strijktrio 16,00
Koersen 16,02 V. d. zieken 17,00 Nws.
17,10 Lichte muz. 17.45 Gram. 18,00 Franse
les 18,15 Zang en piano 18,25 Kron. voor
beschaafde omgangstaal 18,30 V. d. sold.
19,00 Nws. 19,40 Gram. 20,15 Ork. conc.
21,10 Kunstkaleidoscoop 21,25 Instr. trio
22,00 Nws. 22,15 Ork. conc. 22.55-23,00 Nws.
BRUSSEL 484 m: 12,00 Gram. 13.00 Nws.
13,15 en 13,45 Gram. 14,15 Kamermuz.
15,00 Ork. conc. 15,45 Gram. 16,05 Lichte
muz. 17,00 Nws. 17.15 Gram. 17,30 Piano
recital 17,50 Gram. 18,40 Idem 19,30 Nws.
20,00 Ork. conc. 21,25 Gram. 21,30 Muzi
kale raadsels 22,00 Nws. 22,15 Litterair
progr. 22,55 Nws.
20
Er ging misschien een uur voorbij
zonder dat er enig geluid uit het
huis kwam of een ander geluid uit
de kamer, waar Charles werkte, dan
het schrappen van de houtskool en
de vlugge koortsige ademhaling van
de hond. Toen kwam er een onderbre-
4. J?em ^e^emaal niet opwond,
want nii had de eigenaardige manier
met vergeten waarop het dienstmeis
je zich aanmeldde.
„Meheer Wroughton zou graag we
ten, of U hier vanmiddag blijft wer
ken, mijnheer," zei ze. „En als U
hier blijft of U dan een iunch zoudt
willen hebben.
Het dwaze hart van Charles sprong
op.
zou het zeer appreciëeren," zei
hij.
Weer werd het stil. Toen, met een
hart dat weer neerviel, hoorde hij
een zwak gerinkel op de trap. Het
was zo: het meisje kwam weer bin-
nen met een voldoende, maar sobere
maaltijd. En terwijl Charles zijn uit
stekend koud schapevlees zat te
eten en zijn vezelige boontjes, lachte
nij, daar hij zichzelf beschouwde als
een eenzaam opgesloten gevangene,
die een luchtje mocht scheppen op
de binnenplaats der gevangenis, als
hij zin had in roken. Maar Buz deelde
zijn gevangenschap en mogelijk ver
scheen zijn meesteres nog wél eens.
Over een tijdje zou hij zijn luchtje
gaan scheppen... En toen nam de
pracht van het portret weer heel zijn
aandacht in beslag en h:j'kreeg een
heerlijk gevoel van voldoening om
dat hij door zijn studies in de Natio
nal, Gallery wist, hoe Reynolds ge
schilderd had en dat hij het door
zijn lange en zorgvuldige oefening ten
minste ongeveer eender kon doen.
Er klonk beneden een gong en lou
ter uit gewoonte stond Buz op, we
tend dat het tijd was voor het diner,
zonder eraan te denken dat een diner
voor hem geen waarde had. Hij deed
een paar stappen naar de deur, keer
de toen om en ging voor Charles zit
ten en zocht zijn ogen met zijn eigen
droevige ogen, die niet begrepen, in
een stomme smeking om te weten
wat er aan de hand was en vragend
om hulp. Charles probeerde hem te
troosten en Buz erkende zijn dank
baarheid voor die pogingen door een
paar zware zuchten. Daarop wandel
de hij weer stijf en smartelijk naar
zijn sofa terug. Maar Charles had
een gevoel alsof het arme dier hem
in vertrouwen genomen had: Buz had
hem verzocht om alle hulp die hij
kon geven.
De kamer was het laatste uur ver
bazend warm geworden, daar de zon
vlak op het dak stond en Charles
dacht met enige verrukking aan de
vochtige koelte van de waterkering.
Maar met nog meer verrukking dacht
hij aan het portret, en zijn houtskool
opzij leggend, nam hij verf en pen
selen en begon hij de tere blauwe
lucht te schilderen die rechts naai
de horizon overging in bleek geel.
Aan de linker kant stond een dicht
bosje van donkergroene bomen waar
tegen het fijne hoofd afstak en waar
de wenkende hand heen wees. Wie
was de onzichtbare persoon die zij
wenkte met dat gebaar, dat gracieus
was en tegelijkertijd een beetje be
velend. Waarom wenkte zij hem?
Misschien alleen - en dat zou het best
an alles zijn - voor een wandelin
getje ipet haar alleen door de sche
merende bossen, ver van de menigte,
die kon vermoeden op het ste
nen terras, waarvan een stukje te
zien was op de voorgrond: voor een
praatje, zittend op het zachte mos
of op een gevelde boom, met fluis-
tei ende stem, zoals paste in de rust
van het avonduur; voor een uurtje
vrijheid van het geklets en de vro
lijkheid van de wereld. Of was het
de onzichtbare, die haar om een half
uurtje gevraagd had Er was iets
dat hij haar wilde vertellen - Charles
kon hem zich voorstellen in zijn sa
tijnen rok en kniebroek, een beetje
stamelend, een beetje verlegen - iets
voor haar oor alleen.
Toen werd hij opnieuw getroffen
door de schitterende schilderkwalitei
ten van het portret. Wat een diepte
van heldere en doorlichte scheme
ring hing er tussen de bomen, die
lange schaduwen wierpen over het
gras. Het gras was eerst geschilderd,
en de schaduw erover heen gelegd.
Het was onmogelijk om daar niet
even aan te beginnen. Niemand had
ooit precies zó gezien als Reynolds,
zo eenvoudig en samenvattend. En
toen maakte wanhoop plotseling zijn
vingers krachteloos: als het niet zo
belachelijk was zou het kopiëren van
zo'n wonder een profanatie zijn. En
toen hij zover was, begreep Charles
dat zijn hand en zijn oog door en
door vermoeid waren. Daarenboven
had hij een geweldig verlangen naar
tabak. Het was beslist tijd om de
gevangenistuin op te zoeken.
De zon stond niet meer op het raam
waarvan hij de jalousie had opgelicht
om mededeling te doen omtrent Buz.
En nu speelde er een koel windje
naar binnen dat de komst van de
avond aankondigde. Het was mis
schien dit windje dat de zieke hond
verfriste, want toen Charles de deur
opendeed liet Buz zich van de sofa
glijden en volgde hij hem naar be
neden. Hij had helemaal geen moeite
om de weg naar de tuin te vinden,
want die lag recht voor hem beneden
aan de trap, en nog steeds geen teke
nen van leven ziende, stak hij het
grasveld over en wandelde tussen
twee oude taxishagen met Buz nog
steesds achter zijn hielen naar de
rivierkant. Toen hij een hoek omsloeg
bleef hij plotseling staan.
Op een lage stoel zat een Jieel oude
dame. Zoals paste voor deze hete dag
was ze gekleed in een bedrukt ka
toenen japon, en had ze een linnen
zonnehoed op. Zonder gebruik te ma
ken van een bril zat ze te naaien
aan een stukje fijn linnen dat er uit
zag, alsof het voor een baby was,
maar vermoedelijk moest het dienen
om haar zelf te versieren; Joyce lag
languit op de grond haar voor te le
zen.
De oude dame liet haar werk
ogenblikkelijk in de steek. Nog nooit
in heel haar leven had ze nagela
ten om zich aangenaam voor te doen,
als er een knappe jonge man in de
buurt was en ze was niet van plan
daar nu mee te beginnen. Joyce richt
te zich ook half op en begroette Char
les met een klein glimlachje dat bijna
een flinke glimlach werd, toen ze Buz
zag.
„Buz. jongen!" zei ze.
Mevrouw Wroughton zei wel niet
„Charles, jongen," maar ze zou er
toe in staat geweest zijn, als ze zijn
naam gekend had.
„Joyce, stel me eens voor," zei ze.
Joyce keek naar Charles, trok haar
wenkbrauwen op en nam hem hele
maal in het vertrouwen van haar
glimlach en haar moeilijkheid.
„Het is de -" ze zij bijna „jongen",
maar hield zich in - „het is de heer
die de Reynolds kopieert, grootma,"
zei ze. Toen tegen Charles: „Laat mij
U voorstellen aan mevrouw Wrough
ton."
Mevrouw Wroughton stak haar
gladde magere hand uit.
,,Ik ben heel blij U te zien," zei ze.
„Natuurlijk wist ik allang, wat die
dwaze kleindochter van me daarnet
zei. Zo'n herrie hebben we er over
gehad om te beslissen waar U moest
schilderen en waar we de rommel van
Joyce op zouden bergen en nog veel
meer."
Charles had uitstekende manieren,
was zeer eerbiedig en vrij van ver
legenheid.
„Mijn naam is Lathom," zei hij
terwijl hij haar hand schudde.
„Welkom dan, meneer Lathom, en
U bent dus n luchtje 'komen schep
pen?" ging de levenslustige oude da
me door. „Haal een stoel uit de tent
daar en ga zitten en praat wat met
ons. Maar zachtjes, want anders
maak je mijn zoon wakker, die daar
een dutje doet. en daar zou hij een
indigestie van krijgen of van gaan
transpireren of duizelig worden of zo
iets. Misschien was 't beter dat Joy
ce de stoel kreeg; dan krijgt hij ten
minste geen kippevel, als hij wakker
zou worden."
„O, maar dat kan ik begon
Charles.
„Wel, dan zoudt U tot de tent met
haar mee kunnen gaan en dan kan zij
de stoel pakken en U kunt hem van
haar aannemen. Maar denk eraan dat
je terugkomt om met ons te praten.
Of als U U verdienstelijk wilt ma
ken, ga dan naar het huis en zeg
daar dat ik zin heb in thee en dat
ik die hier zal gebruiken. Trek maar
aan de eerste de beste bel die U
ziet en bel zolang tot er iemand komt
Het hele zootje gaat na de lunch
slapen. Onzin! Ik zeg maar, waar
dient de nacht dan voor? En als ze
dan op bed liggen vallen ze niet in
slaap, maar blijven wakker liggen en
zeggen dat een zoemende mug of een
blaffende hond of 'n niesende sprink
haan ze uit hun slaap houden."
Charles voerde zijn opdracht haas
tig uit en was er bijtijds mee klaar
om bij de tent de stoel aan te kun
nen nemen van Joyce. Het kameraad
schappelijk gevoel dat van nature
bestaat tussen een jonge man en een
meisje begon zich al te doen gelden;
trouwens Charles was vriendelijk ge
weest voor Buz en scheen honden te
begrijpen.
„Het was aardig van U om de ar
me Buz bij U te houden," zei ze.
„hij heeft ook vriendschap met U
gesloten, want hij kwam met U naar
buiten, nietwaar?"
„Ja, ik hoop dat hij wat beter is.
Wat is er eigenlijk aan de hand met
hem?"
„Ik weet het niet, en de veearts
weet het niet en het arfne dier weet
hetzelf niet. Hij is oud, de arme jon
gen, en heeft misschien last van
zijn leeftijd, zoals de meeste oude
mensen, grootma uitgezonderd. Als hij
niet beter wordt, zal ik nog eens om
de veearts sturen."
(Wordt vervolgd)
