Oudjes en.... op wachten op verwarming een lift POLITIEKE van provincie tot laag Üiagblaï* Pc.Sïcw VLUCHTELINGEN IN OOSTENRIJK Spaanse priesters naar Zuid-Amerika? en Meteo-radar waarschuwt piloten voor zwaar weer ATOMEN VOOR DE VREDE r In Hellbrun is de dood belangrijk maar het leven ook In de schaduw van het verleden AKKERTJE Opzienbarend plan De Zonnebloem vraagt meer Welfarewerksters Offerblok gelicht uit „moedeloosheid" DRINKT geregeld! ook t'huis Het natuurlijk bronwater uit Belgische Arden- f nen. Bevordert de I spijsvertering. Overal verkrijgbaar Beste Eduard, j „Ook niet bij wijze van Geen node- j loze beperkingen in Bisschoppelijke ver maningen Pieter TOSCA Luchtvaart wéér veiliger Eduard 4 DERDE BLAD po- 532 WOENSDAG 19 OCTOBER 1955 J5 "N N.. .J (Van een speciale verslaggever) Altersheim Hellbrun: 106 Russen, 20 Oekrainers, 1 Est, 1 Bulgaar, 6 Polen, 22 Hongaren, 23 Serven, 3 Letten, 1 Tsjech - het is een internationaal gezelschap ouden van dagen in deze vroegere kazerne aan de rand van Salzburg. De mannetjes en vrouwtjes schuifelen door de gangen en zalen, babbelen wat, roddelen een beetje en wachten. Niet op een nieuwe toekomst die is er voor hen immers niet meer, maar bij voorbeeld op het volgende zakgeld van 30 schilling in de maand, op een brief van een zoon in Australië, of zomaar op het eten. En op een rustige dood na een roerig leven. De dood is erg belangrijk in Hell brun. Als hy door de brede gangen gaat, wordt zijn spoor nauwkeurig gevolgd. En zodra hij een hunner met zich heeft meegevoerd brengen de overgeblevenen uit hun schamel inkomentje het geld byeen voor een goede begrafenis en voor een monu mentje op het graf. En velen gaan mee naar het kerkhof, in de zeker heid, dat zij ook eens dezelfde eer meekrijgen. Het leven is ook belangrijk in Hell brun. Vooral als het moet worden doorgebracht in een kazernegebouw uit de vorige eeuw. Oude mensen zijn geen soldaten en de leiding van het tehuis is dan ook uit op verbe teringen waar die maar mogelijk zijn. Vier grote verlangens zijn er in dit opzicht: centrale verwarming van het vochtige, tochtige gebouw, her indeling van de zalen in betere ka mertjes, zodat meer mensen een ei gen hokje krijgen om zichzelf te zijn, verbetering van de primitieve zieken afdeling en.... een lift, die de stram me mensjes het beklimmen van de vele trappen naar de hoogste ver diepingen kan besparen. Twee ton kosten die plannen. Tot vorig jaar was er geen kijk op, dat ze kunnen worden uitgevoerd. Maar nu liggen er 80.000 Nederlandse guldens op ta fel, afkomstig uit de uurloonactie van vorig jaar. En dr V. A. M. Beermann, de vertegenwoordiger in Oostenrijk van de Hoge Commissa ris der Verenigde Naties voor Vluch telingen, zal proberen de rest vol gend jaar als een van de eerste punten op het nieuwe projectensche ma te krijgen. Met de tachtig mille kan alvast iets worden gedaan, en d-t zal binnenkort gaan gebeuren. Is heel het plan uitgevoerd, dan kun nen er 230 ouden van dagen 'n plaats in het tehuis vinden. Die zullen ko men uit de barakkenkampen, zoals die oude Tsaristische generaal uit zijn daar trots raai. op, vooral de gene- Maar het wordt tijd, dat die ver warming en die lift er komen. Mis schien komt daar nog meer geld voor uit Nederland, uit de nieuwe actie die nu wordt gevoerd. Dat zou erg prettig wezen. Al die trappen, als je een hartkwaal hebt De dood is erg belangrijk in Hell brun. Maar het leven is er eigen lijk toch nog belangrijker. Zoals het dat is in heel Oosten rijk, voor al die 70.000 noodgevallen. Geld kan in veel gevallen de door slag geven op de gevoelige balans van leven en dood. Voor kinderen, ouden van dagen, t.b.c.-patiënten. Voor vluchtelingen. En voor de naar schatting 30.000 Oostenrijkers, die net als de vluchtelingen in barak ken moeten leven, omdat ook Oos tenrijk zijn woningnood heeft. (Advertentie) Kunt U niet slapen van de pijn? Neem een ...dat helpt direct! een barakkenkamp is gekomen. Sa men met zijn vrouw, een keurig kwiek dametje, wandelt hij door de gangen of zit hij in de afdeling „ar- beidstherapie", zoals dat tegenwoor dig wordt genoemd. Daar buigt hij dan het hoofd, waarop geen haar heeft willen beklijven, over een blok je hout en met mesjes en pincet jes maakt hij mooie kleine imita ties van grote beeldhouwwerken, of werkjes naar eigen fantasie. Soms lukt het wel eens, daar iets van te verkopen, en dat helpt dan weer een beetje. Organisator. Hij staat een beetje buiten het le ven, in tegenstelling tot die andere generaal, die nog hoger moet zijn geweest, omdat hij lid was van de Tsaristische generale staf. Die kitti ge oude heer zwaait zo'n beetje de scepter en is de organisator van Hellbrun. Hij laat lezingen houden over belangrijke onderwerpen, is de baas in het huisbibliotheekje en weet alles van iedereen. De leider van het tehuis is zeer tevreden over de onderlinge ver standhouding. Er is wel eens wat gekibbel, maar ja... als de verbou wing maar eenmaal is uitgevoerd. Dan krijgt wellicht ook die oude kozak een nieuw kamertje in plaats van het nauwe kleine hokje, waar amper een bed en een tafel kunnen staan, en waar maar weinjg dag licht doordringt. Eens is hij de schrik van de Duitsers geweest. Er hangt tenminste een vervaarlijk portret van hem, in uniform en met snor, hoven zijn bed. Dat is van 1917. Nu zit op dat bed een oude, verfomfaaide oude man, met baardstoppels op de ingevallen kaken. Het portret kijkt op hem neer. Hij heeft weinig energie meer. Het eni ge dat hij nooit overslaat zijn de kerkdiensten van de Russisch-Ortho- doxe priester Simeon Sudorgin, een gevluchte feestelijke, die in een ka mer op de eerste verdieping een ka pelletje heeft ingericht. Hij heeft er zijn altaar en de ikonen. Een tikje ijdel streelt hij behoedzaam zijn wit te baard als het oog van een foto toestel op hem wordt gericht. Hij is al oud. Alles in dit huis is al oud. De atmosfeer is verschaald. Met voor zichtige stappen gaat de oude Si meon door de gangen, waar het zon licht door de ramen weifelt. De last zijner verantwoordelijkheid drukt hem, ofschoon hij die deelt met zijn Aartsbisschop, Stephan geheten, die ook in Oostenrijk woont, in een vluchtelingenkamp, en zijn enkele duizenden gelovigen overal nog steeds bezoekt ondanks zijn meer dan tachtig jaren. Onrust Aartsbisschop Stephan staat nog volop in de werkelijkheid en hij deelt de onrust onder zijn gelovigen. On rust, ontstaan door het sluiten van het vredesverdrag met Oostenrijk, dat tot gevolg heeft dat alle bezet tingstroepen verdwijnen. Oostenrijk is nu een onbeschermd land, maakt hij duidelijk via zijn tolk, een zuster, die zijn zeer eenvoudig huishouden tje doet. „Holland moest maar een schip sturen, en daarop alle gevluch te Russen weghalen", doet hij weten. Dr Beermann bevestigt de woorden van de geestelijke. „Wonderlijke geruchten en verha len hebben door de kampen de ron de gedaan. Er zou geplunderd wor- ?en ?.n wat al niet meer. Onzin na tuurlijk". Maar op aandrang van dr Beermann, heeft de Oostenrijkse re gering een verklaring uitgegeven, waarin zij herhaalt, dat Oostenrijk als vrij land alle verplichtingen je gens vluchtelingen^ zoals die inter nationaal zijn vastgelegd, stipt zal nakomen. Tot het Altersheim Hellbrun is de onrust niet doorgedrongen. Daar wordt de rust alleen verstoord door kibbelarijtjes tussen Russische vluchtelingen van tijdens en van ver na de revolutie, bezwaren tegen het feit dat in de mooie conversatieka mer met de gemakkelijke stoelen niet gerookt mag worden, zodat er bijna nooit iemand zit. enfin, door kleinigheidjes die hier belangrijk zijn. Het is gezond leven in Hellbrun, De mensen worden er oud in de schaduw van hun verleden. Het sterf tecijfer is erg laag, en de bewoners Spanje gaat priesters naar Zuid- Amerika zenden. De aartsbisschop van Saragossa, mgr Morcillo, heeft een plan ontworpen, dat beoogt over een tijdvak van tien jaren zeven a acht duizend jong gewijde Spaanse priesters in te schakelen bij de ziel-i zorg in Latijns Amerika, waar een geweldig tekort aan geestelijken heerst. Ofschoon Spanje bij de vrijheids strijd ruim zeven duizend priesters heeft verloren en de opgelopen ach terstand nog niet heeft ingehaald, is mgr Morcillo van oordeel, dat het een broederplicht is voor Spanje en Zuid-Amerika te helpen de priester nood te lenigen, vooral nu de sta tistieken laten zien, dat er jaarlijks in Spanje 1.500 tot 1.700 nieuwe priesters bijkomen. Volgens het plan van mgr Mor cillo zullen voortaan alle wijdelingen zo zij willen de gelofte af kun nen leggen gedurende vijf jaar in een willekeurig Spaans dan wel in een Zuidamerikaans diocees te ar beiden, dat hun zal worden aange wezen. Een uitzondering zal worden gemaakt voor priesters, die onmis- (Advertentie) TEGEN HOEST FM HEESHEID DAGFIIJKS VOOR STEM EN KEEL Overal dreigt besmetting! Zorg ervoor steeds een doosje V/ybert bij de hand te hebben ter voorkoming van hoest, heesheid en keelpijn.; baar zijn als leraar in hun eigen diocees of voor een bijzondere taak bestemd worden; dit naar beoor deling van de orden en congregaties, waarvan die priesters deel uitmaken. In 1956 zal één/vijfde van de neo misten naar de Spaanse suffragaan bisdommen en één/vijfde naar Zuid- Amerika vertrekken, vermeerderd met diegenen, die vrijwillig willen gaan arbeiden in genoemde gebieden, mits zij hiervoor de toestemming van hun bisschop krijgen. In het tweede, derde en vierde jaar wordt twee/vijfde van de pas- gewijde priesters naar Zuid-Amerika gezonden en één/vijfde naar Spaanse diocesen. In de twee volgende jaren gaat één/vijfde naar Spaanse bis dommen en drie/vijfde naar Zuid- Amerika. Aan het eind van de eerste helft van dit tienjarenplan keren de priesters, die het eerst vertrokken zijn, terug. Van het zevende jaar af zijn alle gewijde priesters bestemd om te gaan missioneren in Zuid-Amerika en houdt de interdiocesane uitwis seling op. Er zijn thans veertig welfare-werk sters in dienst van de katholieke na tionale Stichting tot bevordering van het welzijn der zieken ,,De Zonne bloem". Zij allen hebben hun deskun dige opleiding genoten op een van bei de cursussen, die in 1952 en 1954 op „Drakenburgh" zijn gegeven. De toen geslaagde dames zijn thans werk zaam in ziekenhuizen, sanatoria psy chiatrische inrichtingen en -in aan sluiting op het wijkwerk - onder thuisverpleegden. Maar nu heeft de heer Th. yan Emstede, directeur van de Stichting, verzekerd, dat het aantal beschikba re welfarewerksters veel te gering is in verband met het steeds groeiend aantal aanvragen, dat aan het cen traal bureau aan de Nieuwe Prin senkade 6 te Breda binnenkomt, te genwoordig ook van de zijde der in stellingen van bejaardenzorg. De directeur heeft ons er op gewe- :n, dat de betekenis van het wei- fa rewerk is: de zieken zoveel moge lijk af te leiden van hun ziekte; en men tracht dit te bereiken door zin volle handenarbeid en ontspanning. Aldus is het welfarewerk een vorm van bezigheidstherapie, waardoor de patiënten op medisch en psycholo gisch verantwoorde wijze worden be zig gehouden. Wil nu dit werk goed slagen, dan moeten de dames behoorlijk worden opgeleid; daarvoor is een tijd van vijf maanden noodzakelijk. Na die tijd moeten de candidaten de grondbegin selen van de medische kennis beheer sen en belangrijk ook is hun psycholo gische benadering van verschillende soorten patiënten. De uit te voeren handenarbeid moet zinvol zijn en creatief. Gelukkig komt dit laatste in het welfarewerk van ..De Zonne bloem" al sterk tot uiting. Grote zorg besteden de heer van Emstede en zijn staf aan de keuze van de cursisten; het moeten jonge vrouwen zijn tussen 22 en 33 jaar, en aan bepaalde eisen voldoen. Na af loop van de cursus wordt een exa men afgenomen, waartoe ook een Rijksgecommitteerde wordt uitgeno digd. In het belang van dit voortref felijke werk in verband met de be vordering van het welzijn der zieken hopen we van harte ook op welsla gen van de aanstaande derde cursus. Een 22-jarige mijnwerker, die Maandag voor de Maastrichtse recht bank terecht stond, heeft reeds tien vonnissen achter de rug. Nu stond hy voor de elfde maal terecht we gens diefstal in de katholieke kerk te Schaesberg waar hij op 6 Juli het slot van het offerblok had gefor ceerd. De buit was niet groot: slechts 7.23. De jongeman bekende de diefstal, als motief gaf hij op zijn moedeloos heid, omdat zijn meisje naar een gesticht was gezonden. Het OM wees er op, dat de verdachte tijdens het uitzitten van zijn laatste straf voor waardelijk in vrijheid was gesteld. De eis luidde thans zes maanden, waarvan drie maanden voorwaarde lijk, met een proeftijd van drie jaar en voorwaardelijke ter beschikking stelling van de regering. (Advertentie) l Advertentie) Mag ik nog even terugkomen op j verweer het onderwerp, dat ik de vorige week aanraakte? In de op het con gres aangenomen resolutie stond: Ook niet bij wijze van verweer J J„ vprki'prinöcctrii'rl zullen we ons met de valse tegen- S uc verMCZ.lllgS51Xlja - stelling conservatief-progresief in laten. Ook niet bij wijze van ver weer Zie, dat is het, waartegen mijn be zwaar zich richtte. In de afgelopen week is trouwens reeds gebleken, dat dit niet vol te houden is. Toen Burger voor de V.A.R.A.-micro- foon op zijn manier aan het uit pakken was geweest, hebben ver schillende bladen „bij wijze van verweer" weer beklemtoond, dat de tegenstelling conservatief-pro- er een is van dement niet aanhalen? En als er gediscuteerd wordt over de fusie van de K.N.P. en de K.V.P., is het dan niet van betekenis telkens weer te beklemtonen, dat hiermee wordt voldaan aan een opdracht, woorden, vervat in het Mandement? Het zijn vragen, welke ik je vrijmoedig voorleg. Belangstellend zie ik uit naar je antwoord. Het beste, In het Altersheim Hellbrun (in heeft de vluchtelingenpriester S. doxe kerk een kapelletje ingericht, lingen diensten houdt. x Salzburg), een voormalige kazerne i Sudorgin van de Russisch-ortho- waarin hij voor zijn medevluchte- gressief welke een heel verschillende be grippen- en gevoelsinhoud bezit ten. Dat was goed werk. En zulk goed werk zal er in de komende maanden zeker nog herhaaldelijk verricht moeten worden. In het algemeen zou ik trouwens willen aanraden niet te vlot te zijn met verklaringen, dat men j „dit" of „dat" buiten de perkte- AlfllCe rieter zingsstrijd za.l houden. Evert Ver meer heeft gevraagd niet te scher men met getallen over jaarlijks te bouwen woningen. Waarom niet? We staan nu op het getal 70.000. Wat let mij te zeggen, dat het er HO, 90, 100 duizend moeten wor den? Als iemand gaat overdrijven, dan zijn de kiezers wel mans ge noeg om hem in zijn gezicht uit te lachen. We maken de verkiezings strijd zo dood als een pier, als we allemaal paaltjes gaan zetten en perkjes afbakenen. Het mag ge rust wat waaien en stuiven, als het fatsoen en het respect voorde mens in de tegenstander maar geen schade lijden. Er is nog iets op dit terrein, dat mij met enige zorg vervult. Men heeft gezegd: het Bisschoppelijk Mandement moeten we buiten de verkiezings strijd houden als pastoraal document behoort het buiten de discussie te staan. D i 'J0 echter Z'e, dat de P.v.d.A. hier in het Zuiden reeds pamfletten liet verschijnen met de volledige tekst van Kardinaal Fel- tins rede, die men daardoor zon der meer op Nederlandse verhou dingen toepast, dan zou ik niet weten, waarom wij daartegenover geen stevige citaten mogen zetten uit de woorden van onze eigen bisschoppen. Als de heer Burger in Je kunt van mij aannemen, dat ik het prettig vond, dat je nog eens op onze vorige briefwisseling te rugkwam. Want de questie die je opnieuw toelicht, is bijzonder in teressant. Al was het alleen al om het feit, dat een ongetwijfeld dui delijk bedoelde conclusie van het massale K.V.P.-congres tot me ningsverschil aanleiding kan ge ven. „We zullen ons ook niet bij wijze van verweer inlaten met de valse tegenstelling conserva tief-progresief." Weet je hoe ik dat begrepen heb? Dat wij (dat is de KVP) niet zullen stellen: wij zijn niet conversatief, maar we zijn progressief. Afgezien van het feit dat wij onder progressief niet verstaan, wat de P.v.d.A. daarmee j_ er n's, geestelijk, bedoelt, t.w. „socialistisch", zou die stellingname onjuist zijn. Want wij zijn „conversatief", omdat wij de christelijke zedelijke waarden willen behouden en versterken; dat is als je het zo zoudt willen noemen: progressief conservatis me. Maar wij zijn ook „progres sief", omdat wij als christenen er steeds op uit moeten zijn de maat schappij te verbeteren; dat is, zo als Andriessen dit vaak noemde; een christelijk vooruitstrevende politiek. Een politiek die er wer- eoIeJiTeruk°mt ™ndrag™ Uet keli'k °P eericht is- omstandighe- uitspraak van de Bisschop den te bevorderen, waarin de van Tner, mogen wij dan het Man- mens het best zijn persoonlijk le vensdoel kan bereiken. Die poli tiek is een rechtvaardige politiek omdat onze christelijke maat schappijvisie rechtvaardigheid be oogt; die politiek is eerst recht „menselijk", omdat wij de mens in zijn geheel zien, behorend tot deze wereld èn voorbestemd voor de eeuwigheid. Die visie op de mens mist helaas de socialistische en trouwens ook de liberale partij. Het zo ziende, kan ik spontaan met je instemmen, dat we de vals heid der beruchte tegenstelling duidelijk aantonen, ook dat wij wijzen op andere slogans, zoals destijds „Mussert of Moskou" of „communisme of kapitalisme". Zij kunnen de socialisten misschien duidelijk maken van welke aard hun huidige slogan is. Ik hen het met je eens, dat we het woningvraagstuk niet buiten de verkiezingsstrijd moeten houden, al was het alleen omdat wij andere opvattingen hebben over de wo ningbouw dan de socialisten. We hoeven maar naar Zweden te kij ken met zijn massale tweekamer woningen met keukentje en bad. waar minister In 't Veid zo „weg" van was, om duidelijk te zien hoe zeer onze gezinspolitiek in de wo ningbouw van de socialistische af wijkt. En wat het Mandement betreft, ook hier hebben wij geloof ik wei nig verschil van mening. Ik meen trouwens, dat de K.V.P., wanneer dit past, het Mandement wel ze ker naar voren zal brengen. Waar om ik dit meen? Wel: op de eerste pagina van het ontwerp-partij- program (waarop de propaganda en voorlichting gebaseerd zal zijn) staat al nadrukkelijk, dat de K.V.P. haar program o.m. baseert op het Bisschoppelijk Mandement 1954, zoals op de Pauselijke soci ale Zendbrieven en het Vasten- mandement van de Nederlandse Bisschoppen van 1949. Tenslotte, tegenover het schermen met redevoeringen en citaten van buitenlandse Bisschoppen, dienen wij steeds duidelijk te stellen dat de Bisschoppen in de verschillende landen hun gelovigen vermanen en raden, lettend op de situatie in het eigen land. Onze Bisschoppen vermanen óns. lettend op de Ne derlandse verhoudingen, en daar aan hebben wij Nederlandse ka tholieken ons te'houden. Ben ik duidelijk geweest, Pieter? Houd je goed en tot de volgende keer. t.t. Parfum Eau de Cologne Charmante vrouwen over de gehele wereld kiezen deze' onvergetelijke geur - het geheim van betoverende bekoring en verzorgde elegance, (Van onze luchtvaartmedewerker) Reeds lange tijd zjjn de meeste militaire vliegtuigen van de diverse landen uitgerust met radar. De militaire luchtvaart heeft daarmede geëxperimenteerd en langzaam maar zeker zijn vol doende „zekere" gegevens bekend geworden, dat ook de burger luchtvaart hiervan profijt kan trekken. Het slechte weer is altijd reeds een sterke vijand geweest van de luchtvaart in het algemeen. Hoe dikwijls werd reeds niet vernomen, dat vliegtuigen genoodzaakt waren wegens het slechte weer naar hun basis terug te keren om nog maar niet te spreken van de vliegtuigen die door de slechte weersomstandigheden zijn verongelukt. Thans schijnt het, dat ook de burgerluchtvaart haar aloude vijand gaat overwinnen. Men is er namelijk in geslaagd, een radar-installatie te ontwikkelen, die, geplaatst in een vliegtuig, de vlieger op zeer grote afstand kan waar schuwen voor allerlei meteorologische verschijnselen als regen, sneeuw, ha gelbuien en stormen. Deze meteo- raaar bevat zelfs de mogelijkheid om de kern van de depressie aan te geven, zodat het de vlieger gemakke lijk wordt gemaakt om maatregelen te nemen om het „zware weer" te ontlopen, door de route enigszins te veranderen of over de plaats, waar de bui zich bevindt, te vliegen. Dat hieraan zekere nadelen zijn verbonden, is begrijpelijk. Ook het vliegtuig moet voor een groot deel „op tijd" vliegen, daar anders aan sluitingen worden gemist en meer brandstof dan noodzakelijk wordt verbruikt. Deze nadelen wegen ech ter op tegen eventuele „zwaar weer"- beschadigingen of ongelukken en het mag derhalve worden verwacht, dat deze radar-installaties, die in Ame rika ontwikkeld zijn en in diverse verkeersvliegtuigen reeds worden ge bruikt (ook de KLM gaat er mee experimenteren) een grote vlucht zullen nemen. De werkwijze van deze .radar-in stallatie lijkt op het eerste gezicht erg ingewikkeld, maar is in feite simpel eenvoudig. Door het vliegtuig, dat een dergelijke radar-installatie meevoert, worden uit de punt van het vliegtuig via een antenne radar golven uitgezonden, die zich in de vliegrichting voortbewegen. Zij ont moeten het „zware weer" op hun reeds gedeeltelijk naar de radar beeldbuis, opgesteld in de cockpit van het vliegtuig, geretourneerd, waaruit men dan de komende buien op grote afstand kan waarnemen. De rest der golven dringt door de zware buien heen naar de kern van het zware weer en worden daarna terug gekaatst, zodat de piloot weet, waar het centrum ligt en welke maatrege len hij moet treffen om dit te ont lopen. Uit de weerkaatsing der radargol ven kan de vlieger opmaken, welke dichtheid de komende buien 'of wol ken hebben, terwijl ook de snelheid daarvan door de radar-beeldbuis nauwkeurig kan worden berekend. Daarnaast bestaat met deze in stallatie de mogelijkheid om de ra dar-echo's op te vangen. Daar zij echter van betrekkelijk weinig in vloed zijn, heeft men de mogelijkheid geconstrueerd om ze onder een be paalde intensiteit te laten wegvallen, zodat men de kern van het zware weer als een donkere plek op het beeldscherm kan waarnemen en men zelfs tussen de buien en wolken door kan vliegen, hetgeen de vlieger zo wel beschadiging als tyd en brand stof bespaart. Met deze radar-installatie verkeert men, zoals gezegd, nog in het experi mentele stadium voor wat betreft de burger-verkeersvliegtuigen, hoewel de militaire vliegtuigen dit stadium reeds achter de rug hebben, maar de eerste bevindingen getuigen reeds, dat deze nieuwe vinding het in de toekomst „doen" zal en een be langrijke stap zal zijn voor de grotere weg en de golven worden hierdoor veiligheid in de burgerluchtvaart. Deze tekening werd onlangs afgedrukt in de „Kansas City Star 9 een dagbladdat te Kansas City in de Amerikaanse staat Missouri verschijnt

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1955 | | pagina 7