Oudjes
en.... op
wachten op verwarming
een
lift
POLITIEKE
van provincie
tot
laag
Üiagblaï* Pc.Sïcw
VLUCHTELINGEN IN OOSTENRIJK
Spaanse priesters naar
Zuid-Amerika?
en
Meteo-radar waarschuwt
piloten voor zwaar weer
ATOMEN VOOR DE VREDE
r
In Hellbrun is de dood belangrijk
maar het leven ook
In de schaduw van
het verleden
AKKERTJE
Opzienbarend plan
De Zonnebloem
vraagt meer
Welfarewerksters
Offerblok gelicht
uit „moedeloosheid"
DRINKT
geregeld!
ook t'huis
Het natuurlijk
bronwater uit
Belgische Arden- f
nen. Bevordert de I
spijsvertering.
Overal verkrijgbaar
Beste Eduard,
j „Ook niet bij wijze van
Geen node- j
loze beperkingen in
Bisschoppelijke ver
maningen
Pieter
TOSCA
Luchtvaart wéér veiliger
Eduard
4
DERDE BLAD
po-
532
WOENSDAG 19 OCTOBER 1955
J5
"N
N..
.J
(Van een speciale verslaggever)
Altersheim Hellbrun: 106 Russen, 20 Oekrainers, 1 Est, 1
Bulgaar, 6 Polen, 22 Hongaren, 23 Serven, 3 Letten, 1 Tsjech -
het is een internationaal gezelschap ouden van dagen in deze
vroegere kazerne aan de rand van Salzburg. De mannetjes en
vrouwtjes schuifelen door de gangen en zalen, babbelen wat,
roddelen een beetje en wachten. Niet op een nieuwe toekomst
die is er voor hen immers niet meer, maar bij voorbeeld op het
volgende zakgeld van 30 schilling in de maand, op een brief van
een zoon in Australië, of zomaar op het eten. En op een rustige
dood na een roerig leven.
De dood is erg belangrijk in Hell
brun. Als hy door de brede gangen
gaat, wordt zijn spoor nauwkeurig
gevolgd. En zodra hij een hunner
met zich heeft meegevoerd brengen
de overgeblevenen uit hun schamel
inkomentje het geld byeen voor een
goede begrafenis en voor een monu
mentje op het graf. En velen gaan
mee naar het kerkhof, in de zeker
heid, dat zij ook eens dezelfde eer
meekrijgen.
Het leven is ook belangrijk in Hell
brun. Vooral als het moet worden
doorgebracht in een kazernegebouw
uit de vorige eeuw. Oude mensen
zijn geen soldaten en de leiding van
het tehuis is dan ook uit op verbe
teringen waar die maar mogelijk
zijn.
Vier grote verlangens zijn er in
dit opzicht: centrale verwarming van
het vochtige, tochtige gebouw, her
indeling van de zalen in betere ka
mertjes, zodat meer mensen een ei
gen hokje krijgen om zichzelf te zijn,
verbetering van de primitieve zieken
afdeling en.... een lift, die de stram
me mensjes het beklimmen van de
vele trappen naar de hoogste ver
diepingen kan besparen. Twee ton
kosten die plannen. Tot vorig jaar
was er geen kijk op, dat ze kunnen
worden uitgevoerd. Maar nu liggen
er 80.000 Nederlandse guldens op ta
fel, afkomstig uit de uurloonactie
van vorig jaar. En dr V. A. M.
Beermann, de vertegenwoordiger in
Oostenrijk van de Hoge Commissa
ris der Verenigde Naties voor Vluch
telingen, zal proberen de rest vol
gend jaar als een van de eerste
punten op het nieuwe projectensche
ma te krijgen. Met de tachtig mille
kan alvast iets worden gedaan, en
d-t zal binnenkort gaan gebeuren. Is
heel het plan uitgevoerd, dan kun
nen er 230 ouden van dagen 'n plaats
in het tehuis vinden. Die zullen ko
men uit de barakkenkampen, zoals
die oude Tsaristische generaal uit
zijn daar trots
raai.
op, vooral de gene-
Maar het wordt tijd, dat die ver
warming en die lift er komen. Mis
schien komt daar nog meer geld
voor uit Nederland, uit de nieuwe
actie die nu wordt gevoerd. Dat zou
erg prettig wezen. Al die trappen,
als je een hartkwaal hebt
De dood is erg belangrijk in Hell
brun. Maar het leven is er eigen
lijk toch nog belangrijker.
Zoals het dat is in heel Oosten
rijk, voor al die 70.000 noodgevallen.
Geld kan in veel gevallen de door
slag geven op de gevoelige balans
van leven en dood. Voor kinderen,
ouden van dagen, t.b.c.-patiënten.
Voor vluchtelingen. En voor de naar
schatting 30.000 Oostenrijkers, die
net als de vluchtelingen in barak
ken moeten leven, omdat ook Oos
tenrijk zijn woningnood heeft.
(Advertentie)
Kunt U
niet slapen
van de pijn?
Neem een
...dat helpt direct!
een barakkenkamp is gekomen. Sa
men met zijn vrouw, een keurig
kwiek dametje, wandelt hij door de
gangen of zit hij in de afdeling „ar-
beidstherapie", zoals dat tegenwoor
dig wordt genoemd. Daar buigt hij
dan het hoofd, waarop geen haar
heeft willen beklijven, over een blok
je hout en met mesjes en pincet
jes maakt hij mooie kleine imita
ties van grote beeldhouwwerken, of
werkjes naar eigen fantasie. Soms
lukt het wel eens, daar iets van te
verkopen, en dat helpt dan weer een
beetje.
Organisator.
Hij staat een beetje buiten het le
ven, in tegenstelling tot die andere
generaal, die nog hoger moet zijn
geweest, omdat hij lid was van de
Tsaristische generale staf. Die kitti
ge oude heer zwaait zo'n beetje de
scepter en is de organisator van
Hellbrun. Hij laat lezingen houden
over belangrijke onderwerpen, is de
baas in het huisbibliotheekje en weet
alles van iedereen.
De leider van het tehuis is zeer
tevreden over de onderlinge ver
standhouding. Er is wel eens wat
gekibbel, maar ja... als de verbou
wing maar eenmaal is uitgevoerd.
Dan krijgt wellicht ook die oude
kozak een nieuw kamertje in plaats
van het nauwe kleine hokje, waar
amper een bed en een tafel kunnen
staan, en waar maar weinjg dag
licht doordringt. Eens is hij de schrik
van de Duitsers geweest. Er hangt
tenminste een vervaarlijk portret
van hem, in uniform en met snor,
hoven zijn bed. Dat is van 1917. Nu
zit op dat bed een oude, verfomfaaide
oude man, met baardstoppels op de
ingevallen kaken.
Het portret kijkt op hem neer. Hij
heeft weinig energie meer. Het eni
ge dat hij nooit overslaat zijn de
kerkdiensten van de Russisch-Ortho-
doxe priester Simeon Sudorgin, een
gevluchte feestelijke, die in een ka
mer op de eerste verdieping een ka
pelletje heeft ingericht. Hij heeft er
zijn altaar en de ikonen. Een tikje
ijdel streelt hij behoedzaam zijn wit
te baard als het oog van een foto
toestel op hem wordt gericht. Hij is
al oud.
Alles in dit huis is al oud. De
atmosfeer is verschaald. Met voor
zichtige stappen gaat de oude Si
meon door de gangen, waar het zon
licht door de ramen weifelt. De last
zijner verantwoordelijkheid drukt
hem, ofschoon hij die deelt met zijn
Aartsbisschop, Stephan geheten, die
ook in Oostenrijk woont, in een
vluchtelingenkamp, en zijn enkele
duizenden gelovigen overal nog
steeds bezoekt ondanks zijn meer dan
tachtig jaren.
Onrust
Aartsbisschop Stephan staat nog
volop in de werkelijkheid en hij deelt
de onrust onder zijn gelovigen. On
rust, ontstaan door het sluiten van
het vredesverdrag met Oostenrijk,
dat tot gevolg heeft dat alle bezet
tingstroepen verdwijnen. Oostenrijk
is nu een onbeschermd land, maakt
hij duidelijk via zijn tolk, een zuster,
die zijn zeer eenvoudig huishouden
tje doet. „Holland moest maar een
schip sturen, en daarop alle gevluch
te Russen weghalen", doet hij weten.
Dr Beermann bevestigt de woorden
van de geestelijke.
„Wonderlijke geruchten en verha
len hebben door de kampen de ron
de gedaan. Er zou geplunderd wor-
?en ?.n wat al niet meer. Onzin na
tuurlijk". Maar op aandrang van dr
Beermann, heeft de Oostenrijkse re
gering een verklaring uitgegeven,
waarin zij herhaalt, dat Oostenrijk
als vrij land alle verplichtingen je
gens vluchtelingen^ zoals die inter
nationaal zijn vastgelegd, stipt zal
nakomen.
Tot het Altersheim Hellbrun is de
onrust niet doorgedrongen. Daar
wordt de rust alleen verstoord door
kibbelarijtjes tussen Russische
vluchtelingen van tijdens en van ver
na de revolutie, bezwaren tegen het
feit dat in de mooie conversatieka
mer met de gemakkelijke stoelen
niet gerookt mag worden, zodat er
bijna nooit iemand zit. enfin, door
kleinigheidjes die hier belangrijk
zijn.
Het is gezond leven in Hellbrun,
De mensen worden er oud in de
schaduw van hun verleden. Het sterf
tecijfer is erg laag, en de bewoners
Spanje gaat priesters naar Zuid-
Amerika zenden. De aartsbisschop
van Saragossa, mgr Morcillo, heeft
een plan ontworpen, dat beoogt over
een tijdvak van tien jaren zeven a
acht duizend jong gewijde Spaanse
priesters in te schakelen bij de ziel-i
zorg in Latijns Amerika, waar een
geweldig tekort aan geestelijken
heerst.
Ofschoon Spanje bij de vrijheids
strijd ruim zeven duizend priesters
heeft verloren en de opgelopen ach
terstand nog niet heeft ingehaald, is
mgr Morcillo van oordeel, dat het
een broederplicht is voor Spanje en
Zuid-Amerika te helpen de priester
nood te lenigen, vooral nu de sta
tistieken laten zien, dat er jaarlijks
in Spanje 1.500 tot 1.700 nieuwe
priesters bijkomen.
Volgens het plan van mgr Mor
cillo zullen voortaan alle wijdelingen
zo zij willen de gelofte af kun
nen leggen gedurende vijf jaar in
een willekeurig Spaans dan wel in
een Zuidamerikaans diocees te ar
beiden, dat hun zal worden aange
wezen. Een uitzondering zal worden
gemaakt voor priesters, die onmis-
(Advertentie)
TEGEN HOEST
FM HEESHEID
DAGFIIJKS VOOR
STEM EN KEEL
Overal dreigt besmetting!
Zorg ervoor steeds een doosje
V/ybert bij de hand te hebben
ter voorkoming van hoest,
heesheid en keelpijn.;
baar zijn als leraar in hun eigen
diocees of voor een bijzondere taak
bestemd worden; dit naar beoor
deling van de orden en congregaties,
waarvan die priesters deel uitmaken.
In 1956 zal één/vijfde van de neo
misten naar de Spaanse suffragaan
bisdommen en één/vijfde naar Zuid-
Amerika vertrekken, vermeerderd
met diegenen, die vrijwillig willen
gaan arbeiden in genoemde gebieden,
mits zij hiervoor de toestemming
van hun bisschop krijgen.
In het tweede, derde en vierde
jaar wordt twee/vijfde van de pas-
gewijde priesters naar Zuid-Amerika
gezonden en één/vijfde naar Spaanse
diocesen. In de twee volgende jaren
gaat één/vijfde naar Spaanse bis
dommen en drie/vijfde naar Zuid-
Amerika. Aan het eind van de eerste
helft van dit tienjarenplan keren de
priesters, die het eerst vertrokken
zijn, terug.
Van het zevende jaar af zijn alle
gewijde priesters bestemd om te
gaan missioneren in Zuid-Amerika
en houdt de interdiocesane uitwis
seling op.
Er zijn thans veertig welfare-werk
sters in dienst van de katholieke na
tionale Stichting tot bevordering van
het welzijn der zieken ,,De Zonne
bloem". Zij allen hebben hun deskun
dige opleiding genoten op een van bei
de cursussen, die in 1952 en 1954 op
„Drakenburgh" zijn gegeven. De toen
geslaagde dames zijn thans werk
zaam in ziekenhuizen, sanatoria psy
chiatrische inrichtingen en -in aan
sluiting op het wijkwerk - onder
thuisverpleegden.
Maar nu heeft de heer Th. yan
Emstede, directeur van de Stichting,
verzekerd, dat het aantal beschikba
re welfarewerksters veel te gering is
in verband met het steeds groeiend
aantal aanvragen, dat aan het cen
traal bureau aan de Nieuwe Prin
senkade 6 te Breda binnenkomt, te
genwoordig ook van de zijde der in
stellingen van bejaardenzorg.
De directeur heeft ons er op gewe-
:n, dat de betekenis van het wei-
fa rewerk is: de zieken zoveel moge
lijk af te leiden van hun ziekte; en
men tracht dit te bereiken door zin
volle handenarbeid en ontspanning.
Aldus is het welfarewerk een vorm
van bezigheidstherapie, waardoor de
patiënten op medisch en psycholo
gisch verantwoorde wijze worden be
zig gehouden.
Wil nu dit werk goed slagen, dan
moeten de dames behoorlijk worden
opgeleid; daarvoor is een tijd van
vijf maanden noodzakelijk. Na die tijd
moeten de candidaten de grondbegin
selen van de medische kennis beheer
sen en belangrijk ook is hun psycholo
gische benadering van verschillende
soorten patiënten. De uit te voeren
handenarbeid moet zinvol zijn en
creatief. Gelukkig komt dit laatste
in het welfarewerk van ..De Zonne
bloem" al sterk tot uiting.
Grote zorg besteden de heer van
Emstede en zijn staf aan de keuze
van de cursisten; het moeten jonge
vrouwen zijn tussen 22 en 33 jaar, en
aan bepaalde eisen voldoen. Na af
loop van de cursus wordt een exa
men afgenomen, waartoe ook een
Rijksgecommitteerde wordt uitgeno
digd. In het belang van dit voortref
felijke werk in verband met de be
vordering van het welzijn der zieken
hopen we van harte ook op welsla
gen van de aanstaande derde cursus.
Een 22-jarige mijnwerker, die
Maandag voor de Maastrichtse recht
bank terecht stond, heeft reeds tien
vonnissen achter de rug. Nu stond
hy voor de elfde maal terecht we
gens diefstal in de katholieke kerk
te Schaesberg waar hij op 6 Juli het
slot van het offerblok had gefor
ceerd. De buit was niet groot: slechts
7.23.
De jongeman bekende de diefstal,
als motief gaf hij op zijn moedeloos
heid, omdat zijn meisje naar een
gesticht was gezonden. Het OM wees
er op, dat de verdachte tijdens het
uitzitten van zijn laatste straf voor
waardelijk in vrijheid was gesteld.
De eis luidde thans zes maanden,
waarvan drie maanden voorwaarde
lijk, met een proeftijd van drie jaar
en voorwaardelijke ter beschikking
stelling van de regering.
(Advertentie)
l Advertentie)
Mag ik nog even terugkomen op j verweer
het onderwerp, dat ik de vorige
week aanraakte? In de op het con
gres aangenomen resolutie stond:
Ook niet bij wijze van verweer J J„ vprki'prinöcctrii'rl
zullen we ons met de valse tegen- S uc verMCZ.lllgS51Xlja -
stelling conservatief-progresief in
laten. Ook niet bij wijze van ver
weer
Zie, dat is het, waartegen mijn be
zwaar zich richtte. In de afgelopen
week is trouwens reeds gebleken,
dat dit niet vol te houden is. Toen
Burger voor de V.A.R.A.-micro-
foon op zijn manier aan het uit
pakken was geweest, hebben ver
schillende bladen „bij wijze van
verweer" weer beklemtoond, dat
de tegenstelling conservatief-pro-
er een is van
dement niet aanhalen? En als er
gediscuteerd wordt over de fusie
van de K.N.P. en de K.V.P., is het
dan niet van betekenis telkens
weer te beklemtonen, dat hiermee
wordt voldaan aan een opdracht,
woorden, vervat in het Mandement? Het zijn
vragen, welke ik je vrijmoedig
voorleg. Belangstellend zie ik uit
naar je antwoord.
Het beste,
In het Altersheim Hellbrun (in
heeft de vluchtelingenpriester S.
doxe kerk een kapelletje ingericht,
lingen diensten houdt.
x Salzburg), een voormalige kazerne
i Sudorgin van de Russisch-ortho-
waarin hij voor zijn medevluchte-
gressief
welke een heel verschillende be
grippen- en gevoelsinhoud bezit
ten. Dat was goed werk. En zulk
goed werk zal er in de komende
maanden zeker nog herhaaldelijk
verricht moeten worden.
In het algemeen zou ik trouwens
willen aanraden niet te vlot te
zijn met verklaringen, dat men j
„dit" of „dat" buiten de perkte- AlfllCe rieter
zingsstrijd za.l houden. Evert Ver
meer heeft gevraagd niet te scher
men met getallen over jaarlijks te
bouwen woningen. Waarom niet?
We staan nu op het getal 70.000.
Wat let mij te zeggen, dat het er
HO, 90, 100 duizend moeten wor
den? Als iemand gaat overdrijven,
dan zijn de kiezers wel mans ge
noeg om hem in zijn gezicht uit te
lachen. We maken de verkiezings
strijd zo dood als een pier, als we
allemaal paaltjes gaan zetten en
perkjes afbakenen. Het mag ge
rust wat waaien en stuiven, als
het fatsoen en het respect voorde
mens in de tegenstander maar
geen schade lijden. Er is nog iets
op dit terrein, dat mij met enige
zorg vervult. Men heeft gezegd:
het Bisschoppelijk Mandement
moeten we buiten de verkiezings
strijd houden
als pastoraal document behoort
het buiten de discussie te staan.
D i 'J0 echter Z'e, dat de
P.v.d.A. hier in het Zuiden reeds
pamfletten liet verschijnen met de
volledige tekst van Kardinaal Fel-
tins rede, die men daardoor zon
der meer op Nederlandse verhou
dingen toepast, dan zou ik niet
weten, waarom wij daartegenover
geen stevige citaten mogen zetten
uit de woorden van onze eigen
bisschoppen. Als de heer Burger
in
Je kunt van mij aannemen, dat ik
het prettig vond, dat je nog eens
op onze vorige briefwisseling te
rugkwam. Want de questie die je
opnieuw toelicht, is bijzonder in
teressant. Al was het alleen al om
het feit, dat een ongetwijfeld dui
delijk bedoelde conclusie van het
massale K.V.P.-congres tot me
ningsverschil aanleiding kan ge
ven.
„We zullen ons ook niet bij
wijze van verweer inlaten met
de valse tegenstelling conserva
tief-progresief." Weet je hoe ik
dat begrepen heb? Dat wij (dat is
de KVP) niet zullen stellen: wij
zijn niet conversatief, maar we
zijn progressief. Afgezien van het
feit dat wij onder progressief niet
verstaan, wat de P.v.d.A. daarmee
j_ er n's, geestelijk, bedoelt, t.w. „socialistisch", zou
die stellingname onjuist zijn. Want
wij zijn „conversatief", omdat wij
de christelijke zedelijke waarden
willen behouden en versterken;
dat is als je het zo zoudt willen
noemen: progressief conservatis
me. Maar wij zijn ook „progres
sief", omdat wij als christenen er
steeds op uit moeten zijn de maat
schappij te verbeteren; dat is, zo
als Andriessen dit vaak noemde;
een christelijk vooruitstrevende
politiek. Een politiek die er wer-
eoIeJiTeruk°mt ™ndrag™ Uet keli'k °P eericht is- omstandighe-
uitspraak van de Bisschop den te bevorderen, waarin de
van Tner, mogen wij dan het Man- mens het best zijn persoonlijk le
vensdoel kan bereiken. Die poli
tiek is een rechtvaardige politiek
omdat onze christelijke maat
schappijvisie rechtvaardigheid be
oogt; die politiek is eerst recht
„menselijk", omdat wij de mens in
zijn geheel zien, behorend tot deze
wereld èn voorbestemd voor de
eeuwigheid. Die visie op de mens
mist helaas de socialistische en
trouwens ook de liberale partij.
Het zo ziende, kan ik spontaan
met je instemmen, dat we de vals
heid der beruchte tegenstelling
duidelijk aantonen, ook dat wij
wijzen op andere slogans, zoals
destijds „Mussert of Moskou" of
„communisme of kapitalisme". Zij
kunnen de socialisten misschien
duidelijk maken van welke aard
hun huidige slogan is.
Ik hen het met je eens, dat we het
woningvraagstuk niet buiten de
verkiezingsstrijd moeten houden,
al was het alleen omdat wij andere
opvattingen hebben over de wo
ningbouw dan de socialisten. We
hoeven maar naar Zweden te kij
ken met zijn massale tweekamer
woningen met keukentje en bad.
waar minister In 't Veid zo „weg"
van was, om duidelijk te zien hoe
zeer onze gezinspolitiek in de wo
ningbouw van de socialistische af
wijkt.
En wat het Mandement betreft,
ook hier hebben wij geloof ik wei
nig verschil van mening. Ik meen
trouwens, dat de K.V.P., wanneer
dit past, het Mandement wel ze
ker naar voren zal brengen. Waar
om ik dit meen? Wel: op de eerste
pagina van het ontwerp-partij-
program (waarop de propaganda
en voorlichting gebaseerd zal zijn)
staat al nadrukkelijk, dat de
K.V.P. haar program o.m. baseert
op het Bisschoppelijk Mandement
1954, zoals op de Pauselijke soci
ale Zendbrieven en het Vasten-
mandement van de Nederlandse
Bisschoppen van 1949.
Tenslotte, tegenover het schermen
met redevoeringen en citaten van
buitenlandse Bisschoppen, dienen
wij steeds duidelijk te stellen dat
de Bisschoppen in de verschillende
landen hun gelovigen vermanen
en raden, lettend op de situatie in
het eigen land. Onze Bisschoppen
vermanen óns. lettend op de Ne
derlandse verhoudingen, en daar
aan hebben wij Nederlandse ka
tholieken ons te'houden.
Ben ik duidelijk geweest, Pieter?
Houd je goed en tot de volgende
keer.
t.t.
Parfum Eau de Cologne
Charmante vrouwen over de
gehele wereld kiezen deze'
onvergetelijke geur - het geheim van
betoverende bekoring en verzorgde elegance,
(Van onze luchtvaartmedewerker)
Reeds lange tijd zjjn de meeste militaire vliegtuigen van de
diverse landen uitgerust met radar. De militaire luchtvaart heeft
daarmede geëxperimenteerd en langzaam maar zeker zijn vol
doende „zekere" gegevens bekend geworden, dat ook de burger
luchtvaart hiervan profijt kan trekken.
Het slechte weer is altijd reeds een sterke vijand geweest
van de luchtvaart in het algemeen. Hoe dikwijls werd reeds niet
vernomen, dat vliegtuigen genoodzaakt waren wegens het slechte
weer naar hun basis terug te keren om nog maar niet te spreken
van de vliegtuigen die door de slechte weersomstandigheden zijn
verongelukt.
Thans schijnt het, dat ook de burgerluchtvaart haar aloude
vijand gaat overwinnen.
Men is er namelijk in geslaagd, een
radar-installatie te ontwikkelen, die,
geplaatst in een vliegtuig, de vlieger
op zeer grote afstand kan waar
schuwen voor allerlei meteorologische
verschijnselen als regen, sneeuw, ha
gelbuien en stormen. Deze meteo-
raaar bevat zelfs de mogelijkheid
om de kern van de depressie aan te
geven, zodat het de vlieger gemakke
lijk wordt gemaakt om maatregelen
te nemen om het „zware weer" te
ontlopen, door de route enigszins te
veranderen of over de plaats, waar
de bui zich bevindt, te vliegen.
Dat hieraan zekere nadelen zijn
verbonden, is begrijpelijk. Ook het
vliegtuig moet voor een groot deel
„op tijd" vliegen, daar anders aan
sluitingen worden gemist en meer
brandstof dan noodzakelijk wordt
verbruikt. Deze nadelen wegen ech
ter op tegen eventuele „zwaar weer"-
beschadigingen of ongelukken en het
mag derhalve worden verwacht, dat
deze radar-installaties, die in Ame
rika ontwikkeld zijn en in diverse
verkeersvliegtuigen reeds worden ge
bruikt (ook de KLM gaat er mee
experimenteren) een grote vlucht
zullen nemen.
De werkwijze van deze .radar-in
stallatie lijkt op het eerste gezicht
erg ingewikkeld, maar is in feite
simpel eenvoudig. Door het vliegtuig,
dat een dergelijke radar-installatie
meevoert, worden uit de punt van
het vliegtuig via een antenne radar
golven uitgezonden, die zich in de
vliegrichting voortbewegen. Zij ont
moeten het „zware weer" op hun
reeds gedeeltelijk naar de radar
beeldbuis, opgesteld in de cockpit
van het vliegtuig, geretourneerd,
waaruit men dan de komende buien
op grote afstand kan waarnemen. De
rest der golven dringt door de zware
buien heen naar de kern van het
zware weer en worden daarna terug
gekaatst, zodat de piloot weet, waar
het centrum ligt en welke maatrege
len hij moet treffen om dit te ont
lopen.
Uit de weerkaatsing der radargol
ven kan de vlieger opmaken, welke
dichtheid de komende buien 'of wol
ken hebben, terwijl ook de snelheid
daarvan door de radar-beeldbuis
nauwkeurig kan worden berekend.
Daarnaast bestaat met deze in
stallatie de mogelijkheid om de ra
dar-echo's op te vangen. Daar zij
echter van betrekkelijk weinig in
vloed zijn, heeft men de mogelijkheid
geconstrueerd om ze onder een be
paalde intensiteit te laten wegvallen,
zodat men de kern van het zware
weer als een donkere plek op het
beeldscherm kan waarnemen en men
zelfs tussen de buien en wolken door
kan vliegen, hetgeen de vlieger zo
wel beschadiging als tyd en brand
stof bespaart.
Met deze radar-installatie verkeert
men, zoals gezegd, nog in het experi
mentele stadium voor wat betreft de
burger-verkeersvliegtuigen, hoewel
de militaire vliegtuigen dit stadium
reeds achter de rug hebben, maar
de eerste bevindingen getuigen reeds,
dat deze nieuwe vinding het in de
toekomst „doen" zal en een be
langrijke stap zal zijn voor de grotere
weg en de golven worden hierdoor veiligheid in de burgerluchtvaart.
Deze tekening werd onlangs afgedrukt in de „Kansas City
Star 9 een dagbladdat te Kansas City in de Amerikaanse staat
Missouri verschijnt