DAM, DIJK OF TUNNEL
POLITIEKE BRIEVEN
Pleidooi voor de
de Wester
afdamming
Schelde
van
„Het spel van verkennen' trok ook
verschillende vaders aan
Den Haag
van provincie tot
Ckefariite,4
AFGEZIEN VAN.
Zo martelde
de mens het
weerloze dier
Ieder jaar een
„dropping"
diploma van het
iiecentrum opent vele deuren
STUDIECENTRUM
Waa
r is
man
DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 5 OCTOBER 1955
Met vechtjas en pelopporpet de rimboe in
Zij achten niet de pruthet
schrikdraad en de tijd
Beste Eduard,
Op naar
Een
Hoe gaat 't
met de Welter-parti] j
het congres -
onvolledig com
muniqué -
Pieter
Amice Pieter
Eduard
Belangrijke vooruitgang
bij bestrijding van pijnen!
Gesclirokken van
premieverhoging
(Van een speciale medewerker)
Er is reeds veel geschreven en gesproken
over het Deltaplan, Dijkversterking en ver
hoging. Dit alles ter beveiling van de bewo
ners en hun gronden.
Deze gronden zijn ten koste van vele en
grote offers, gedurende reeds vele jaren zo
moeizaam op de Zee bevochten De mens zocht
steeds naar middelen om zich te weren tegen
het monster De Zee. z
Als onverwachts dit monster in vliegende
storm zijn klauwen weer uitslaat naar dat
gene wat hen door de mens ontnomen werd,
vallen er steeds weer slachtoffers ten prooi
aan zijn woest geweld en ontglipt het zo zwaar
en moeizaam gewonnen land weer aan de
Afgezien van internationale en politieke belangen: Wat zou het zijn
met een afdamming van de Westerschelde? Het erachter liggende land
zou veilig gesteld kunnen worden. De mens zou veiliger en rustiger
kunnen werken, wonen en leven.
Zeker, de scheepvaart kan nu ongehinderd heen en weer, van en
naar zee. Maar juist dit „open" zijn brengt moeilijkheden mee, zowel
voor de bestemmingshaven als voor de scheepvaart. Immers, met een
peilstandverschil van 4 tot 5 m. tussen hoog en laag water, geeft dit ver
traging, vooral voor schepen met grote diepgang, die op zogenaamde
„droge" en ..smalle" plaatsen (en die zijn er) bij laag water niet of zeer
moeilijk kunnen passeren en gevaar lopen aan de grond te komen
zitten.
De sluizen, die nu „per tij" moe-
Dit laatste brengt grote kosten met
zich mee, wanneer de schepen dan
weer vlot getrokken moeten worden.
Verschillende havens zijn bij laagst
laagwater zeer moeilijk te bevaren en
er zijn kleinere havens, die bij laag
water geheel droog vallen. Havens
zoals Antwerpen en Terneuzen met
hun verschillende binnenvaartsluizen
kunnen bij laag water geen schepen
doorlaten, aangezien de drempels der
sluizen niet diep genoeg liggen en om
niet te veel bovenwater te verspe
len. Voor Terneuzen vooral moet het
schutten bij droge perioden beperkt
worden. Normaal wordt hier slechts
geschut van half vloed tot half eb.
Tussen deze tijden moet zowel de
Zeevaart als de Binnenvaart wach
ten, aangezien er dan in het geheel
niet geschut kan worden. De binnen
vaart die te Antwerpen „op stroom"
moet wachten, tot het schutten be
gint, ligt zeer gevaarlijk en dikwijls
hinderlijk voor de Zeevaart die daar
ter plaatse zeer intensief zijn kan,
dit heeft reeds meerdere malen tot
ongelukken geleid.
Het is ten zeerste in het belang
van de handel en de scheepvaart,
dat de vaart ongehinderd of zonder
nodeloos oponthoud kan doorgaan.
Vooral een havenstad als Antwerpen,
waar de scheepvaart zo druk is,
heeft er het meeste belang bij, dat
alles normaal gaat. Het komt meer
malen voor, dat door het tijdelijke
schutten zoveel schepen tegelijk naar
binnen gebracht worden, dat er op
stoppingen ontstaan. Ook de service
der havenboten, voor de sleepschepen,
wordt bemoeilijkt, aangezien er bij
het binnenkomen der sleepschepen,
die sleepbootassistentie verlangen,
soms periodiek geen voldoende sleep
boten ter beschikking zijn. Wanneer
de binnenkomende schepen niet di
rect door kunnen varen, geeft dit
nodeloos oponthoud en verlet van tijd,
ook mogelijk oponthoud aan de los-
of laadplaats; en voor de Zeevaart
is het duur om te moeten wachten
op aan- of afvoer der goederen, te
meer daar deze schepen veelal „op
tij" moeten varen. De Zeevaart kan
te Antwerp en steeds door de, voor
hen bestemde, sluizen schutten, doch
het is voor hen zeer ongerieflijk wan
neer zij door oponthoud hun „tij" ver
speeld hebben.
Wanneer de Westerschelde met een
Afsluitdam met sluizen van open
zee werd afgesloten, zou dit moeilijk
heden meebrengen van verschillende
aard.
Het zij in het midden gelaten, of
er inderdaad mogelijkheid bestaat
een dusdanige dam te bouwen die
ten volle aan zijn doel beantwoordt,
u uueen Hamming voordelen zou
hebben en mogelijkheden zou bieden,
moge in enkele punten uiteengezet
worden.
Het hoofddoel van de Afsluitdam
zou kunnen zijn, zowel voor het
Nederlandse als het Belgische gedeel
te der Westerschelde:
mens. En als de Woesteling zich dan einde
lijk en uitgeraasd terugtrekt staat de mens,
zielig en klein wezentje in de Natuur, met ge
balde vuist bij de slachtoffers en het puin.
Hij laat het er echter niet bij zitten, want
zijn bezit, zijn bestaansmogelijkheid moet
herwonnen en veiliger gesteld worden.
En de mens werkt weer, hij brengt offers
en vecht voor zijn bezit, zijn grond. Dijken
worden hersteld en verbeterd, zonodig worden
nieuwe dijken aangelegd. En de mens kijkt
daarheen waarvandaan het gevaar dreigt; de
Op enZee. Als dat monster eens door een dege
lijke dam geweerd zou kunnen worden?
Beveiliging
Beveiliging van oevers, dijken en
cleerachter liggende gronden.
De oevers en dijken der Wester
schelde zouden niet meer te lijden
hebben van een springvloed. Zelfs bij
stormweer zou een eventuele dijk-
schade tot een minimum beperkt kun
nen worden, omdat het peil onder
controle en zonodig verlaagd zou kun
nen worden, zodat de zware golfslag
nooit hoog tegen de dijk zou kun
nen slaan. De onderhoudskosten voor
dijkreparaties zouden grotelijks kun
nen gereduceerd worden. Ook zou de
waterstand niet meer „boven peil"
tioeyen te komen. Door dit „boven
pen wordt de scheepvaart nu ten
zeerste gehandicapt. Immers, bij een
dergelijke waterstand kan er niet ge
schut worden, zodat ook dit weer
tekonfV 6t V00r scheepvaart be-
r!"or, het in handen hebben van de
sAfu j"? zou dijkdoorbraak der
S*a,Jken als uitgesloten be-
tki™ kunnen worden. Dientenge-
diiif^ z?.u land dat achter deze
ayken ligt, met zijn bewoners hun
have en goed inderdaad „veilig" ge
steld kunnen worden.
II Vast tcaterstandspeil
roiddel van de dam zou een
tammS,ge waterstand gehandhaafd
zÖu £l" en -?ls .gewenst en nodig
land en He *5" m het belan® van
zou in veel sc.h€jePvaart. Zoutwater
waterkanafer.*? ere mate de zoet-
De dam zou ^unnen binnendringen.
d^mettertij^ooic ^Westerschel-
komen tuinbouw ten goede zou
ten schutten, zouden doorlopend be
schikbaar kunnen zijn, indien er al
thans geen beperkt schutten zou zijn
door gebrek aan bovenwater. De
scheepvaart zou veel minder verlette
tijd hebben door regelmatig te kun
nen schutten.
De zeevaart naar Antwerpen zou
voorspoediger kunnen zijn door ophef
fing van de beruchte „droge" plek
ken.
Waar momenteel regelmatig ge
baggerd of uitgediept moet worden,
om de vaart „vlot" te houden, zou
dan slechts één enkele maal bijge
werkt hoeven te worden. Nu brengt
ieder tij, op de rivier zowel als in
de havens, slib aan; het wordt her
en der verplaatst en verspreid, dan
komt er slechts van de bovenkant
enige stroom, zodat het „aanslibben"
of „verplaatsen" van het slib niet
noemenswaardig meer zal zijn.
De kosten voor bagger- en uitdiep-
pingswerkzaamheden kunnen hier
door, ten voordele van alle belang
hebbenden, ten zeerste gedrukt wor
den. Bovendien zou de drinkwater
voorziening, vooral voor Zeeuwsch-
Vlaanderen, mettertijd minder van
„droge" perioden te lijden hebben,
zoals nu het geval geweest is.
III Vlotter scheepvaart
De zeevaart zou, bij constante wa
terstand, veel voorspoediger de be
stemmingshaven aan de Schelde kun
nen bereiken, aangezien er dan min
der weerstand zou zijn, door „val
lend" water; daartegenover geen
voordeel van „Wassend" water.
Het oponthoud der zeevaart te Ter
neuzen zou veel geringer kunnen zijn,
aangezien er dan regelmatig geschut
zou kunnen worden. Ook de grote
binnenvaart, te Terneuzen, zou niet
zo vaak meer hinder ondervinden van
het tijdelijk schutten. De grote bin
nenvaartschepen moeten verplicht
langs de zeesluis schutten, doch de
zeevaart gaat te allen tijde voor, zo
dat de binnenvaart soms meer dan
een dag verlet heeft, doordat er
steeds zeeschepen voor moeten schut
ten.
De toegankelijkheid der verschillen
de havens of zijarmen der Wester
schelde zowel in Nederland ais in
België zou veel kunnen verbeteren.
Nu staan ze onder invloed van eb
en vloed, doch dan zou het zo goed
als „stil water" kunnen zijn. De bin
nenvaart zou veel regelmatiger kun
nen worden. De diverse „droge" ha
vens zouden steeds bereikbaar ge
maakt kunnen worden, een eventueel
op diepte" baggeren zou dan ten
volle verantwoord kunnen zijn. Het
steeds bereikbaar zijn van de nu
droge" havens is zeer belangrijk,
vooral tijdens de bietencampagne, die
steeds in het slechtste jaargetijde
plaats heeft met storm en slecht
weer. Trouwens de gehele handel en
scheepvaart is er bij gebaat, als de
vaart vlot en vlug gaan kan.
Te Antwerpen zouden de binnen
vaartsluizen ook regelmatiger kunnen
schutten, wat minder verlet voor
de scheepvaart zou betekenen Ook de
vaart naar Brussel zou voorspoediger
kunnen worden, doordat op de' toe-
gangsstroom, tussen Schelde en Wint-
ham, dan ook een constant peil met
zo goed als stilstaand water zou ont
staan.
Eveneens voor de steengelagen zou
regelmatig hoog water gemakkelijker
werken. Nu moeten de schepen op
de „zaat" wachten, tot er voldoende
water is om op of af de zaat te kun
nen. De binnenvaart, die nu te Ant
werpen „op stroom" moet wachten
om te schutten, zou minder onge
lukken maken, doordat ze dan vlug
ger naar binnen zouden kunnen, aan
gezien er dan regelmatig geschut zou
kunnen worden.
terwijl de havens die
vaart vo^de Tche'e^-
vaart geen noemenswaardige moeilijk
heden meer op hoeven te i?verem
IV
Het
l aste landverbinding
zou voor Zeeuwsch Vlaande-
ren een uitkomst zijn, wanneer er een
vaste oeververbinding kwam, welke
£ewest uit zijn isolement verloste.
De nu bestaande en varende veer
boten kunnen momenteel amper het
drukke verkeer aan. Reizigers die
met het veer over willen moeten nu
soms verschillende boottochten wach
ten vooraleer zij aan de beurt zijn
om overgebracht te worden Markt
kooplieden hebben in de dagbladen
bekendmakingen moeten plaatsen be
treffende de onmogelijkheid de mark
ten van Zeeuwsch Vlaanderen te be
zoeken, omdat ze lang moeten wach
ten bij de veerdiensten. En wanneer
er dan nog door omstandigheden een
boot uitvalt en er zodoende minder
tochten gemaakt kunnen worden, is
het oponthoud der reizigers helemaal
hopeloos.
De bevoorrading met levensmidde
len, grond- en brandstoffen, ge
bruiksvoorwerpen en alles wat maar
nodig is in Zeeuwsch Vlaanderen zo
wel als de afvoer van alles wat uit
Zeeuwsch Vlaanderen gaat, zou, on
geacht het jaargetijde niet enkel meer
afhankelijk zijn van de scheepvaart;
voor wat betreft datgene wat uit of
naar overig Nederland gaat.
De voedselvoorziening die per beurt
schip uit Holland kwam, met als
thuishaven Terneuzen, werd in de
Winter van '53 op '54 zwaar gestag
neerd door de onmogelijkheid voor de
schepen om te varen. Het is dan ook
aan de doortastendheid dier rederij te
danken geweest, dat ongeacht de kos
ten, speciaal vrachtwagens gechar
terd en ingelegd werden, die, over
Antwerpen rijdend, de bevoorrading
v. Zeeuwsch Vlaanderen konden blij
ven verzorgen, zij het dan met veel
ongemak en oponthoud aan de gren
zen. Ware er een vaste landverbin
ding geweest, dan zou er, met min
der tijd en kosten, een vlotte en re
gelmatige bevoorrading geweest kun
nen zijn.
In zeer vele gevallen kent zelfs de
doorsnee Nederlander amper het be
staan van Zeeuwsch Vlaanderen als
zijnde een deel van Nederland. Er
wordt ook veelal niet gedacht aan het
kennis maken met dit toch mooie,
interessante en bedrijvig stukje Ne
derland met zijn vele historische pun
ten en zeer oude steden, en wel in
hoofdzaak, omdat men dan het water
over moet. Een vaart op zichzelf
over de Westerschelde is interessant
en mooi, maar de mogelijkheid en
zeer grote waarschijnlijkheid uren te
moeten wachten bij de veerboten lokt
slechts weinigen aan.
Het touristisch verkeer zou in Z.
Vlaanderen zeer zeker op grote
schaal toenemen, zowel vanuit het
Noorden als uit het Zuiden, want bei
de delen zouden via de vaste land
verbinding (afsluitdam) hun tegen
pool kunnen hereiken, zonder onge
wenst oponthoud, en bij toiirisme is
toch Iedereen gebaat.
Wanneer momenteel statistieken ge
maakt zouden worden van de uren
die men wachten moet aan de veer
boten en de kosten van verlet be
rekend werden, zou men, periodiek,
tot ongelooflijke getallen en cjjfers
komen.
De handel is allesbehalve gebaat
bij gedwongen oponthoud.
V Verdere mogelijkheden
Het is trouwens niet enkel Zeeuwsch
Vlaanderen, Walcheren of Zuid-Beve
land die baat en voordeel zouden
hebben bij een afdamming van de
Wester-Schelde, ook, en vooral, Ant
werpen en verscheidene plaatsen in
België zouden er hun voordeel mee
kunnen doen. De mogelijkheden voor
Antwerpen zouden zeker gunstiger
kunnen zijn bij een afdamming, im
mers: gelijkmatige waterstand, recht
trekken en verruimen der vaargeu
len, regelmatiger schuttijden en nog
meer mogelijkheden zijn voordelen,
welke kunnen meetellen.
Een andere mogelijkheid biedt de
afdamming ook voor sport, ontspan
ning en vermaak. Kijk maar naar
het strand van St. Anneke, tegenover
de stad Antwerpen. Daar staan zeer
veel en mooie zomerhuisjes en zodra
het weer zulks toelaat, is er volop
drukte en vertier aan het strand.
Verschillende van deze huisjes zijn
zelfs het gehele jaar bewoond, de be
woners zijn steeds nabij het strand.
Maar bij laag water kan dit strand
niet benut worden als zodanig, wel
om er een modderbad te nemen.
Ook hier zou men volop van de
strandgenoegens kunnen profiteren,
wanneer de waterstand een vast peil
zou hebben, dusdanig dat er steeds
een strand met zand is.
Meerdere plaatsen zouden aan j de
oever ontspanningsgelegenheden kun
nen maken, die tot nu toe tot de
onmogelijkheden behoren of te duur
uit zouden komen.
Verschillende plaatsen aan de
stroomoevers zouden met hun latd-
en loswallen vlugger en voordeliger
kunnen werken, want nu moeten de
schepen wachten bij laag water 6m
op of af de zaat te kunnen, hetzij
leeg of geladen. De zaat heeft wel
het risico dat de schepen, die er ko
men te zitten, soms bodemschade clp-
lopen. Het komt nu ook voor, dat
in het „luie van de tijen" geen vol
doende water komt, zodat de sche
pen, die geladen zijn en op de zalat
zitten, niet vlot kunnen komen ën
dan weer een heel tij moeten wach
ten om dan weer te trachten vlot te
komen. Dit kan zo soms verschillen
de dagen duren, en wachten kopt
geld. Ook deze moeilijkheden zoudpn
opgelost kunnen worden, wannéér
er een dam zou zijn en de betref
fende haven op passende diepte ge
baggerd zou worden.
De afwateringskanalen zouden wal
moeilijkheden ondervinden bij het lo
zen van eventueel overtollig landwa-
ter, zo ook de rioleringen. Dit zou
mogelijk ondervangen kunnen worden
door deze te concentreren tot één ge
heel, om dan door middel van een
pompstation het overtollige water
over te pompen. Of anders een lozing
rechtstreeks naar open water.
Dit waren niet de enige punten,
die het overwegen waard zijn, er
zullen er nog wel meer zijn.
Maar bovenal: een AFDAMMING
zou „BEVEILIGING" zijn.
(Er worden in dit pleidooi voor
een dam door de Wester Schelde tal
van interessante vraagstukken opge
worpen, welke zeker de belangstel
ling verdienen. De belangrijkste ech
ter zet de schrijver met een enkel
tussenzinnetje buiten de discussie.
„Afgezien van internationale en po
litieke belangen", zegt hij. Het is
echter onmogelijk daarvan af te zien.
De Belgen beschouwen de Wester
Schelde als de hartslagader voor hun
voornaamste haven en ze zullen daar
op zeker niet zo maar ingrijpende
operaties laten uitvoeren. RED.)
(Advertentie)
Als zoonlief een spoortreintje heeft, dan wil het wel eens gebeuren,
dat pa zich zonder blikken of blozen de rol van president—directeur ^der
N.S. aanmeet en de miniatuur-baan ten eige bate gaat exploiteren. Zelf
heb ik het beleefd dat mijn vader gezinderd door jeugdig vuur mijn
verkennershoedje op de kale schedel plantte, als hij ging vissen. Het was
zo lekker tegen de zon, zei hij, maar ik heb dat nooit geloofd. Het was
omdat hjj zich met die hoed op, zelf weer jong ging voelen. H(j vergat
(onder dat hoofddeksel) dat ze bij ons thuis kampten met onbetaalde
rekeningen en de ellendeling van een directeur die hij had, werd dank
zij het hoedje een onschadelijk klopgeestje. De psychologen zouden zeg
gen: weest jong met de jeugd en vergeet. Nu speelde m(jn vader onder
dit ene hoedje in een t(jd, dat iedere verkenner voor „rijke stinkerd"
werd uitgescholden, net als degeen die de tennissport beoefende.
lijk eens de drie Wijzen, maakten zij
uit, dat de kompasrichting Oost was.
Over sloten en door heggen, door
slapende dorpen gingen de vader-
patrouilles. Wie hen zag zou geloofd
hebben in het bestaan van vliegende
schotels.
HELDHAFTIG
Nu is dat allemaal anders. Het
prachtigste bewijs is de „vader-
troep", een schepping van de hopman
van de Tarcisiusgroep uit Breda. Als
mijn vader in deze stad van open
gebroken straten en verkeerszon-
daars zou wonen, zou hij zonder twij
fel lid van die vadertroep worden.
En het er misschien ver brengen.
Het is begonnen met het idee, om
ook de vaders van de Tarcisius-ver-
kenners in te schakelen in dat boeien
de bedrijf van verkennen. Ze moesten
niet alleen benaderd worden als het
ging om de levering van patates fri
tes voor een avond-met-kampvuur,
of het verschaffen van een autobus,
wanneer de troep op „kamp" moest...
nee, die pa's moesten in de troep
geïntegreerd worden. Zo ontstond de
vadertroep, bestaande uit twee heu
se patrouilles, met de vreemdsoor
tige namen „Raven" en „Vlaamse
Gaaien".
Nu moet ge niet denken, dat de
vadertroep zich bezighoudt met het
gewone verkennersbedrijf. Nee, hop
man Lijnzaad heeft iets heel aparts
voor hen geschapen. En de pa's zelf
hebben die schepping zo vervolmaakt,
dat ze hun periodieke optreden-in-
troepverband zijn gaan stellen boven
de kegelavond.
KOMPAS
Ze hebben zichzelf een uniform
aangemeten, de acht mannen van de
vadertroep. Dat uniform bestaat uit
een oude vechtjas, krijgshaftige laar
zen en een pelopporpet. Ze beschik
ken over modern materieel. Vader
Andriessen bijvoorbeeld, die in Bre
da een friteskraam heeft, loopt in-
plaats van met een vleesvork, met
een omvangrijk kompas onder de
leden. Dat ding heeft hij nodig, want
de vaders worden ééns per jaar in
een geblindeerde auto naar een punt
in de rimboe van het grensgebied
vervoerd. Daar worden ze losgelaten
en dan moeten ze maar zien hoe ze
op het verzamelpunt terugkomen.
„Dropping", noemt men zo'n opera
tie. Dezer dagen zijn de pa's weer
„gedropt" en ditmaal gebeurde het
ergens bij Ulicoten. Dat gebied daar
staat bekend om zijn douaniers en
schrikdraad-versperringen.
Midden in een bietenveld werden
de twee patrouilles losgelaten en ge-
Het instituut voor
Katholiek Schriftelijk
Onderwijs
NEDERLANDS SCHRIFTELIJK
Aanstaande Zaterdag hoop ik je
te treffen op het KVP-congres in
Utrecht. Er is mij een program toe
geschoven en ik moet zeggen, dat
lijkt me wel. Het is niet alleen, dat
er gewichtige redevoeringen wor
den gehouden, maar na de ope
ningsspeech van Mr van Doorn
krijgen we o.a. een kleppermars te
horen, wat ons een applaus uit
spaart, en de woorden van de heer
Middelhuis krijgen in hun gevolg
„Limburgse meisjes", die ook
nog ,,vlug ter been" zijn. Het
is me nog niet duidelijk, waarom
de heer Kraayvangers zich na zijn
rede „Verschmahte Liebe" krijgt
toegezongen. In ieder geval wordt
hij weer in de goede stemming ge
bracht door „Pays de Sourire". En
dan komt er heel ondeugend
vlak voor de rede van Professor
Romme een Manoeuvre-marsch. Ik
moet zeggen, dat is vernuftig gere
gisseerd en tk verheug me nu al
op de moppen, die daarover getapt
zullenworden evenals trouwens op
zo'n éénpansmaaltijd, waardoor je
nu niet (als in die dagen van de
beruchte Winterhulp) gecompro
mitteerd kunt worden.
Maar nu de scherts terzijde: Dat
congres kan zeker een goede inzet
wordenvan de verkiezingscampag
ne. Zo'n wapenschouw heeft zijn
zeer bijzondere betekenis en er tre
den sprekers van gezag op, aan wier
woorden heel het land aandacht
zal besteden. Eén ding vind ik wel
jammer. Dat namelijk het gunstige
resultaat van het eenheidsgesprek
KVP-KNP nog niet ter sprake kan
komen. Ik veronderstel tenminste,
dat de Partijraad van de Welter-
partij op 9 October zijn beslissing
nog niet zal hebben genomen. Er
kan dus ook nog geen welkom
worden toegeroepen aan de men
sen. die zeker niet zonder inner
lijke worsteling zich hebben ge
wonnen gegeven aan het naam
woord van Kardinaal en Bisschop
pen. Laten we hopen, dat dit spoe
dig gebeuren kan. Was het overi
gens wel tactisch juist in het gepu-
bliceerde communiqué het voor
behoud van goedkeuring door de
Partijraad van de KNP te verzwij
gen? Ik weet het: het program van
deze partij was als het ware beli
chaamd in de persoon van de heer
Weiter. En nu hij zijn fiat aan het
accoord had gegeven, kon men zich
moeilijk ernstige oppositie voor
stellen. Want een Welterpartij zon
der Weiter, dat wordt iets heel an
ders. Het ware niettemin juister en
tactischer geweest, meen ik, als men
ook duidelijk vermeld had, dat bin
nen de KNP de democratische spel
regels ten einde toe zouden worden
gevolgd. Dan hadden we Welter en
de zijnen het thans ontstane rumoer
wellicht bespaard.
Ik ben benieuwd, wat je daarvan
denkt.
Tot ziens.
Inderdaad, het gesprek tussen
KVP en KNP kan, wat zijn offi
ciële resultaat betreft, op het grote
partijcongres der KVP nog niet aan
de orde komen. Want pas einde Oc
tober komt de partijraad van de
KNP bijeen om de grote beslissing
te nemen. Het wil nogal wat zeg
gen: opheffing van de groepering,
die ruim 7 jaar bestaan heeft.
Het is dan ook niet te verwon
deren, dat er in bepaalde kringen
van de KNP enig rumoer is ont
staan na de bekendmaking van het
gezamenlijke communiqué van KVP
en KNP. Behalve het partijbestuur
der KNP waren er blijkbaar peen
organen dier partij gekend in het
verloop der onderhandelingen of in
de beleidslijn, die de delegatie zou
volgen. Daarom was het zoals
jij ook stelt wellicht beter ge
weest, als de KNP-delegatie met
een had laten publiceren, dat de
overeenkomst pas van kracht kon
worden, als de partijraad der KNP
zijn fiat had gegeven en tot ont
binding der partij was overgegaan.
Toen de KNP-leiding enige da
gen na het gepubliceerde commu
niqué dit bericht bekend maakte,
waren de moeilijkheden al ontstaan.
Ik ben wel erg nieuwsgierig hoe
de KNP-partijraad zal reageren.
Voor zover ik geïnformeerd ben
en ik geloof dat ik de goede bron
nen heb aangeboord steunt het
gehele partijbestuur de heer Wei
ter en zijn mede-delegatieleden. De
positie van de heer Welter is bo
vendien in zijn partij een heel bij
zondere: hij is als het ware de
partij. Hij is haar oprichter, hij is
haar leider, hij bepaalt haar poli
tiek. Men zou dus mogen aanne
men, dat zijn woord in de partij
raad een beslissende invloed zal
hebben.
Van de andere kant is het ook
zo, dat de KNP een oppositiepartij
is, dat zi.i veel elementen heeft aan
getrokken die om welke reden
dan ook in de contramine zijn,
dat zij vele die-hards onder haar
leden telt, aan wie elke redelijkheid
verspild is. Zo bekeken zou men
in die partijraadsvergadering nog
wel eens felle discussies kunnen
verwachten. En wat zal er gebeu
ren als de oppositionele elementen
het been stijf houden? Er behoeft
maar een vierde deel van de par
tijraad tegen te zijn en een voor
stel tot opheffing der KNP is ge
kelderd. Dit zou voor de heer Wei
ter een bijzonder trieste zaak wor
den. En het zou natuurlijk te gek
zijn als hij dan nog de partij, die hij
had willen opheffen „trouw" bleef.
Ik blijf het er dus voorlopig maar
op houden, dat het gezag van de
heer Weiter zijn voorstel zal doen
zegevieren. En jij? Voorlopig tot
ziens bij de boerenkool met worst
op het KVP-congres. t.t.
Maar ze marcheerden door, steeds
maar kijkend naar die ene ster (die
zoveel leek op drie millioen andere),
waaronder Baarle-Nassau, het ver
zamelpunt diende te liggen. Nou, het
lag er nog, toen de Raven-patrouille
na twee uur zwoegen en sjouwen be-
modderd arriveerde. En het lag er
ook nog, toen een half uur daarna
de Vlaamse Gaaien binnenfladderden
onder het slaken van zegevierende
kreten, die verstomden, toen ze de
Raven al bezig zagen aan de koffie
met koek.
Toen kwamen de verhalen los. De
één plukte een bosje wortelloof ach
ter het oor weg en zei bedroefd, dat
het met de BBA toch veel vlugger
ging en de ander verweet het kom
pas, dat het zich had laten om
kopen, of dat er iets met die ster
aan de hand was.
Vooral vader Dujardin zag de din
gen uiterst scherp in. Dat heeft hij
geweten, want toen hij in het holst
van de nacht zijn logeerbed wilde
gaan opzoeken, bleek dit met matras
en al door de concurrerende patrouil
le te zijn ontvreemd. Het duurde die
nacht nogal lang, eer de stilte weer
keerde. Maar eindelijk vertrokken de
vaders toch ook naar dromenland,
met koude voeten en al. Ze roken
wel erg naar tabak, aldus moest men
constateren, maar het waren verder
toch net kinderen. En leuke!
De vaders in de geblindeerde auto
op weg naar 't punt van „dropping''
mm
Een greep gruwelen en overtredin
gen jegens dieren, begaan door men
sen, over de maanden Juli, Augustus
en September 1955. Processen-verbaal
werden uiteraard opgemaakt door
Dierenbescherming, Rijks- en Ge
meentepolitie en Kon. Marechaus
see.
Katwoude: Half lamgeslagen poes
in een sloot geworpen. Steenderen:
Tienjarige jongen bond kalkoenkui-
kens de vleugels en poten bijeen en
wierp de diertjes in een kolk. Hil
versum: Poes doodgeslagen. Oude
water: Bok onoordèelkundig gecas
treerd. Amsterdam: Stok stukgeslagen
op een kat en het dier daarna
in het water gegooid. Haarlem: Hond
doodgeschopt. Meppel: Jonge katten
te vondeling gelegd. Maassluis:
Schaap op wrede wijze gedood. Mep
pel: Broedse kip opgehangen aan een
boom. Everdingen: Metselaar liet
kraaien in een schoorsteen verhon
geren. Tegelen: Vermoeid paard met
een riek geslagen. Hilversum: Jonge
bok met een stuk koperdraad mis
handeld. Weesp: Kat ingesmeerd
met terpentijn. Enschede: Levende
dieren met huisvuil weggegooid.
Voorburg: Paard laten verkommeren
in de wei. Baarle-Nassau: Kat met
een stuk hout doodgeslagen. Rhenen:
Hond aan een boom in een park
vastgebonden om ervan af te komen.
Amsterdam: Kat mishandeld. Hen
gelo: Landbouwer schoot kostbare
duiven neer. Tilburg: Paard met een
hooivork gestoken. Zandvoort: Hond
doodgeschopt. Leidschendam: Konij
nen laten verhongeren.
(Advertentie)
(Advertentie)
4 geneesmiddelen helpen elkaar
en... doen dan ook wonderen I
De kennis van pijnbestrijding is in de loop
der jaren regelmatig groter geworden. Ge
leerden hebben vastgesteld waar en
hoe pijn ontstaat en zij hebben geleerd
pijn te metent Daarna hebben zij kans
gezien de werking van één der oudste
pijnbestrijders belangrijk te versterken
door toevoeging van nieuw ontdekte mid
delen. Deze combinatie werkt bij pijnen -
en ook bij griep beter dan elk middel
afzonderlijk. ff
TEGEN PIJNEN EN GRIEP 20 TABLETTEN 85 et.
Het bestuur van de Nederlandse
bond van kleine zelfstandigen heeft
aan de minister van Sociale Zaken
en Volksgezondheid een brief gezon
den waarin het zegt met schrik
kennis te hebben genomen van de
berichten, waaruit blijkt dat de zie
kenfondsen een nieuwe premieverho
ging voor de vrijwillig verzekerden
willen doorvoeren. Duizenden kleine
zelfstandigen, aldus het bestuur in
zijn brief, zullen deze premiever
hoging niet kunnen dragen en ge
dwongen worden de verzekering op
te zeggen. Het bestuur doet een drin
gend beroep op de minister om deze
premieverhoging te voorkomen.
Een organisatie als de B.B. is
in tijden van nood, wanneer
snel en doeltreffend moet wor
den geholpen, onmisbaar. De
B.B. is berekend voor haar taak. Uitstekend materiaal
is overal in het land aanwezig. Meer dan 160.000
B.B.-ers oefenen geregeld in een stukje van hun vrije
tijd. En toch er zijn nog open plaatsen. Op elke
twee man is er nog écn nodig Weest U die derde'
Vraagt U eens aan het Hoofd Bescherming Bevolking
in Uw woonplaats, aan Uw wijk- of blokhoofd wat de
B.B. voor U zal doen en wat U in de B.B kunt doen.
