n
Dirk de Witte,
uit de
eerste
meester-spion
wereldoorlog
Engelsen zijn „hard
het punt van de
gekookt5'
doodstraf
Rusland
winnen in
bondgenoten
het Midden-Oosten
wil
nieuwe
Bladkool, een nieuw gewas in opkomst
Het relaas van enkele
vrouwelijke journalisten
Raadgevingen voor de
slechte slapers
OLIE IN HET BELOOFDE LAND
Duitse vice-consulaat had
typische personeelsbezetting
Fouten
van het Westen geëxploiteerd
C& A.
DAGBLAD DE STEM VAN VRIJDAG 30 SEPTEMBER 1935
Schoenmaker vond het toch te bar
op
Terneuzen was bolwerk van anti-Duitse activiteit
In Duitse uniform
Communistische diplomaten bieden
hulp en vriendschap aan
Gij die nog slapen wilt leest dit niet.
Teelt die vooral in Zuid-Limburg voorkomt
STOPPELGEWAS dat gemaaid kan worden
Artsen-organisatie
gaat jubileren
BOEKENPLANK
Juliana Regina
[sportief
kwaliteit
izienlijk
|?mtj met
1 dubbele
ieboojd
II
II
Koningin Salote van de verre Fidji-eilanden, heeft enkele weken geleden
een vriendelijk verzoek gericht tot haar vorstin, Elisabeth II te Londen.
EEen verzoek om de Britse staatsbeul te mogen lenen. De officiële beul
van de Fidji-Staat zelf was namelijk met de Noorderzon vertrokken. Mis
schien was het ambacht de man in kwestie op een gegeven moment
tegen gaan staan. Het toeval wilde, dat 's mans plaatsvervanger juist we
gens een moord in de gevangenis zat.
pel oude, ongeverniste doodkisten in
In rustiger tijden zou het ontbreken
van beide functionarissen een zekere
tijd onopgemerkt gebleven kunnen
rij maar de toestand was ditmaal
vervelend, omdat er ettelijke lieden
in de rij stonden om berecht te wor
den.
Vandaar de brief naar Londen!
De histo-ie verhaalt niet of aan
't dringende verzoek gevolg gegeven
is en of de befaamde heer Albert
Pierrepoint junior sedert meer dan
dertien jaar staatsbeul van Groot -
Brittannië, werkelyk de reis naar de
Stille Zuidzee-archipel heeft mogen
maken, om daar enkele booswichten
aan de galg te brengen.
Maar wel vormt deze korte anec
dote een fraaie gelegenheid om u
een serie bizarre en harde bijzonder
heden te verzamelen over wat de
Britten zo hartroerend onschuldig:
.the gentle art of hanging de
schone kunst van het ophangen" ple
gen te noemen.
Om u te bewijzen, dat de brave
Engelsen zelf nog steeds met een
ongewone vertedering over ophangen
praten en schrijven, gaan wij hier
onder twee Britse dames citeren. De
eerste is de beroemde journaliste Re
becca West, die een aantal van de
meest opzienbarende reportages heeft
geschreven die de laatste tien jaar
verschenen zijn. Haar opmerkingen
over ophangen en beulswerk stam
men uit haar onovertroffen verhaal
over het Proces van Neurenberg.
DOODKIST ALS
TYPE-TAFELTJE
Maar daarover straks meer. Eerst
moeten wij u een andere hardge
kookte jongedame voorstellen: Miss
Jlolly Lefebure.
Deze miss Lefebure oorspronke
lijk van Franse afkomst, maar En
gelse tot haar vuurrode haar en zo-
Imersproeten toe is het laatste jaar
Ivoor de oorlog op' volkomen toeval-
llige wijze privé-sec. geworden
bij de befaamde Dr Simpson, de Lon-
dense wetsdokter, die door zijn sec
tie op lijken van vermoorde personen,
menige duistere zaak heeft kunnen
ophelderen.
Molly Lefebure heeft vorig jaar
over haar avonturen op jacht naar
misdaad en misdadigers een even
spannend als koel boek geschreven
dat „Evidence for the Crown Be
wijzen voor de Aanklager" heet. Op
I de omslag van het boek bungelt een
'dreigende strop. Dat zegt genoeg. En
met recht, want er wordt geen en
kele „zaak" voor ons afgerold, zelfs
met de meest hopeloos schrijnende, of
aan het eind wordt de onbekende da
der (mede via het werk van de wets
dokter Simpson) toch gevat en aan
de beul overgeleverd.
Het mag dan ook niemand verwon
deren, dat er voordat wij aan de
tweede helft van het boek toe zijn
een ontmoeting met de befaamde beul
Pierrepoint wordt beschreven. ,,Dat
was", schrijft Miss Lefebure, in het
dodenhuisje van Wandsworth Prison,
t Eerste post-mortem-onderzoek op
een ter dood veroordeelde dat ik sa
men met dr. Simpson moest doen,
een hoek bij de deur ik gebruikte
er overigens altijd een van als tik-
GENADIGE DOOD?
In de loop van de jaren hadden
wij al ettelijke post-mortems verricht
op gevangenen, die in hun cel waren
overleden. De meesten waren een na
tuurlijke dood gestorven. De rest was
gehangen.
Iedere ter doodveroordeelde krijgt
nog een laatste uitgebreid ontbijt, als
hij dat wenst. En vlak voordat hij
naar het schavot wordt geleid, pre
senteert men hem een dubbele cog
nac ik meen zelfs dat hij ook
whisky kan drinken als hij dat lie
ver heeft.
De terechtstelling heeft om negen
uur plaats. De wet eist, dat het li
chaam een bepaalde tijd na de exe
cutie blijft hangen. De autopsie heeft
daarom meestal rond elf uur plaats.
Maar reeds onmiddellijk na de te
rechtstelling wordt aan de gevange
nispoort een bericht over de voltrek
king van het vonnis uitgehangen.
Kenners beweren, dat ophangen een
genadige' dood is, zelfs vergeleken
met vele omstandigheden van 'n na
tuurlijke dood. Er is geen sprake van
verstikking. De half-wetenschappelij-
ke combinatie van strop en valluik,
breken het slachtoffer de nek en
alles is binnen twee seconden afge
lopen. Het komt mij voor, dat de da
gen van wachten in de dodencel,
het allerverschrikkelijkst zijn.
Ik ben vergeten hoeveel keren ik
nu reeds meegemaakt heb dat de pre
sident van de rechtbank zijn zwarte
baret opzette en een beklaagde ter
dood veroordeelde, het vonnis beslui
tend met de woorden: „AND MAY
THE LORD HAVE MERCY ON
YOUR SOIJL en moge God uw
ziel genadig zijn" (waarop de gevan
genis aalmoezenier steeds plechtig
uitroept: „AMEN").
Wat Ik wel heb onthouden is, dat,
op één of twee uitzonderingen na,
alle ter doodveroordeelden hun von
nis hebben gedragen. De mees
te gehangenen zijn trouwens ook dap
per de dood in gegaan"
SCHOENMAKER DROOMDE
ERVAN
Zo glad als Miss Lefebure de gang
van zaken beschrijft is het echter
niet afgelopen. Tot het jaar 1869 wa
ren de executies met de galg toe
gankelijk voor het publiek. En zo
wist iedereen uit eigen aanschouwing
of via ooggetuigen, dat de slachtof
fers op het schavot een vreselijke
lange doodstrijd hadden uit te vech
ten. Het viel -niet te ontkennen, dat
zij eigenlijk werd engewurgd. In het
verleden wist men niet beter en men
meende, dat een gehangene nu een
maal zó aan zijn einde MOEST ko
men. Later is het valluik ingevoerd
in de hoop, dat de val een ontwrich
ting in de ruggegraat van het slacht
offer en daarmee een onmiddellijke
d< id ten gevolge zou hebben. Maar
tevergeefs.
„Geen dokter, geen advokaat en
geen humanist", schrijft Rebecca
West hatelijk, „heeft zich indertijd de
moeite getroost om te onderzoeken
hoe men hieraan een einde kon ma
ken. Dat bleef de taak van een on
geletterde schoenlapper uit Lincoln
shire, William Marwood. Deze man
was bezeten door het ophangen. Hij
dacht er dagen en dagen over als hij
over zijn laarzen en schoenen gebo
gen zat. Op een goede dag kreeg hij
de ingeving, dat de mislukkingen ge
legen konden zijn in het feit, dat het
lichaam van de slachtoffers niet diep
genoeg viel om het beoogde effect
tot stand te brengen. Marwood besef
te, dat er een verhouding moest ge
vonden worden tussen de lengte van
het touw voor de vrije val en het
gewicht van de veroordeelde.
Marwoed slaagde erin zich 1871
tot public executioner staatsbeul
te doen benoemen. Hij bewees met
een dat zijn formule het risico van
de verstikkingsdood practisch tot nul
herleidde.
Misschien komt het doordat de scherpe lijnen van de vorige wereld
oorlog door het voortgaan van de tyd al wat vervaagd zyn, dat velen
die oorlog vergelijken bij wat wy tussen 1940 en 1945 meemaakten, als
een gemoedelijke geschiedenis zijn gaan beschouwen.
Zekei beschikte men in de laatste wereldoorlog over betere verbin
dingen. Vliegtuigen, radio en radar, die destijds nauwelijks of niet be
kend waren, hebben nu een rol gespeeld.
Maar ook in 19141918 sloeg de vijand meedogenloos toe.
Ook toen hebben ontelbare mannen en vrouwen in het duister
van de nacht, in kou en modder, gezwoegd om de vijand om de
tuin te leiden. Zij hebben hun leven gewaagd om een barrière
van 50.000 volt electrisehe stroom te trotseren, die van
Doel, bij Antwerpen, tot Sluis in Zeeuwsch-VIaanderen liep.
Zij hebben gezegevierd, ondanks de scherpe maatregelen van
de Duitsers.
Een haard van spionnage was in
die dagen het Duitse viceeonsultaat
te Terreuzen. Het was heel listig
gegroeid. Toen de Duitsers de stad
Gent hadden bezet de etappenin-
spectie van het IVe leger zat in het
Paleis van Justitie, de overige auto
riteiten hadden onderdak gevonden
in de gebouwen aan de Kouter in
die dagen verscheen, vriendelijk en
indrukwekkend de vertegenwoordiger
van de Engelse firma John P. Best
te Londen in Gent, om bij de lei
ders van die legerafdeling zijn dien
sten aan te bieden. Hij sprak prima
Duits, trad joviaal op, had een
lange witte baard en heldere ogen,
kortom, hij was de man, die spoe
dig het vertrouwen van de Duitsers
won. Terneuzen werd zijn stand
plaats. Het ligt slechts dertig kilo
meter van Gent, was ook toen al
een kleine, maar belangrijke Neder
landse zeehaven en bijna alle Euro
pese staten waren er door een vi
ce-consulaat vertegenwoordigd. Ook
voor de Duitsers was het belangrijk
Enkele dagen geleden kondigde Radio-Caïro aan, dat de
Egyptische eerste-minister Nasser ee nuitnodiging had aan
vaard om een bezoek te brengen aan Rusland. Nasser zal zijn
bezoek de volgende lente afleggen. Omstreeks diezelfde tijd zal
Boelganin, op zijn reis naar India, even aanwippen in Cairo.
Nooit was de tijd gunstiger voor Rusland's campagne om nieu-
LebT»d£Lnn He DuSersTnhcMtoSn! we bondgenoten te winnen in het Midden-Oosten. Gewiekste
heftig van leer tegen wat het noem
de het gebrek aan diplomatieke hof
felijkheid van de Westerse mogend
heden. De Westerse vertegenwoordi
gers zeiden dat het niet tot de ge
woonten behoort thuiskerende Eerste
ministers op het vliegveld te begroe
ten, maar deze uitleg baatte niet.
Sindsdien is er een duchtig woordje
gesproken geworden in de Westerse
hoofdsteden. Er lopen nu geruchten
dat de Verenigde Staten weldra vice-
president Nixon naar Egypte en naar
het Midden-Oosten zullen afvaar
digen, om zodoende het Amerikaanse
prestige op te kalefateren.
DE INZET.
Dit zou het eerste bezoek van een
on, die aan de Duitsers inlichtingen
bad verkocht, welke later het tot zin-COmmuiStlSChe diplomaten die de fouten van de Westelijke 1 hooggeplaatste Amerikaanse rege
ren brengen van het befaamde schip a t
Jervis
i --- '«li i f J iiuus(,vpiu Uvoiu iuin-imuauoc i cgc"
engen van het befaamde schip ringsambtenaar zijn sedert het be-
Bay hadden veroorzaakt. De ambassadeurs Uitbuiten, en die speculeren op de groeiende 310" j zoek van staatssecretaris John Foster
1.1. j - Pr-i PQ nq- TA. .nn /r -i nrn
koloniale mo-
Dulles aan Cairo, in Mei 1953.
Dulles bezocht toen Naguib, die nog
ongelukkige, overigens v. Britse na- L
tionaiiteit, was een lang. slap indivi- hammedaanse vijandigheid jegens vroegere
du. Hij was opgehangen op de bin- tr aan de macht was en overhandigde
nenplaats van de Wandsworth Gèvan-gendheden doen van Cairo tot Kaboel Afj^haïl-iStail) Ter- jhem onder meer een dolk.
genis en wij deden het post-mortem-1 lokkelijke aanbiedingen; zij bieden Russische hulp, handel en
onderzoek in het koude, ouderwetse, vrj-nd^„han aan
dodenhuisje met een verlaten vogel-1 vrienascnap a ail.
geworden wegens de proviandering
van het leger, controle van Belgi
sche en Nederlandse grenspassanten
en vooral voor de bestrijding van
vijandelijke spionnage. Al gauw had
de heer Blankers enkele belangrij
ke medewerkers. Een van hen, de se
cretaris van het consultaat, was de
zoon van de alles behalve Duitse ge
zinde commissaris van het Belgische
loodswezen, die werkend lid was
van de zogenaamde „Famillengrusz"
een organisatie die o.a. jonge Bel
gen via Nederland naar Engeland
overbracht.
Een tweede figuur van formaat
op het Duitse vice-consulaat te Ter-
neuzen was Dirk de Witte, chauf
feur, die zodanig het vertrouwen van
de Duitsers genoot, dat hij gekleed
mocht gaan in de grauwe mantel
van de Duitse „Kraftfahrttruppen"
van het autopark van het IVe le
ger te Gent.
TOVERWOORD.
dodenhuisje met
nestje tegen het plafond en een sta-
„Zeg mü hoe gij slaapt en ik zal u
zeggen wie gp zijt", is een variante
die even veel waarheid bevat als de
uitdrukking: „zeg mij met wie gij
verkeert en ik zal u zeggen wie gij
zijt. Psychiaters en psychologen heb
ben ontdekt dat de houding van een
slaper ook zijn karakter verraadt en
van iemand die zijn nachten plat op
de rug doorbrengt beweren ze dat het
een dromer en een egocentrisch mens
is.
De humorist die Mark Twain was
heeft wel eens gezegd dat het bed
de gevaarlijkste plaats ter wereld is
omdat 90 pet. van de mensen er
Ij sterven doch alleszins speelt het bed
nog 'n belangrijker rol dan als voor
laatste rustplaats van de dode. De
doorsnee-burger brengt inderdaad 'n
derde van zijn kort leven door al
liggende en er zijn 'slechts bitter
weinig stervelingen die niet graag
slapen. Die eenvoudige vaststelling
zou volstaan indien de reeds genoem
de heren psychiaters hun nieuwsgie
rige neus niet tussen de lakens had
den gestoken.
BLAUWE SLAAPKAMERS
Wanneer U die heren wilt geloven
dan slaapt U, warde lezer, volgende
nacht heel rustig. Want we willen
er wel een briefje op verwedden dat
U niet slaapt in een kamer waar
van de muren behangen zijn met 'n
blauw papiertje. U slaapt daarom be
slist niet volgens de regelen der kunst
Slaat uw bed dicht bij het raam?
'out, zo ver mogelijk daar vandaan.
Is er veel verkeer in de straat
Hoe kunt U daar nog slapen. Is uw
kamer wel totaal duister Neen
Foei IT kunt zo onmogelijk uitrus
ten. De psychiater is echter geen on-
Wens en hij doet U ook nog wel een
middeltje aan de hand om uw nacht
rust van ondergang te redden. Slaap
Mder blauwe lakens en dekens en
steek een blauwe lamp in het licht
van de nachttafel. Want blauw is de
kleur die U nodig hebt om vlug in
'b slapen.
GEEN KUSSEN
Van recente Sovjet-manoeuvres ha
len wij naar voren: een grotere eco
nomische hulpverlening aan het ver
armd Afghanistan (dat aan Rusland
grenst)een aanbod betreffende mi
litaire hulp aan het neutrale Egypte
(met inbegrip van tanks en Mig-17
straaljagers), uitnodigingen aan de
Sjah van Perzië (die de uitnodiging
inmiddels afwees) en aan een Syri
sche parlementaire afvaardiging om
een bezoek te brengen aan de Sovjet-
Unie.
Ook op de andere fronten waren de
Sovjetdiplomaten actief: in de UNO
vele voorschriften om het maximum j traden zij in het gevlei hij de Arabi-
te naien uit de slaap Kche staten door tegen Israël te stern-
Slaap o.m. totaal vlakliggend, zon- trien, door de bestaande handelsbe-
der kussen of peluw. Slechts hart-of1
Die Duitse uniform, die Dirk de
Witte, Nederlander van geboorte,
mocht dragen, maakte hem zijn
werk als spion gemakkelijk. Nooit
werd zijn auto, waarin hij de Duit
se vice-consul rondreed, aan de
grens onderzocht, nooit werd Dirk
door een onvoorzichtige wachtpost
aangehouden. Het toverwoord „Duits
consulaat", de uniform van de Witte,
het zou wel gek geweest zijn wan
neer iemand daartegen verdenking
gekoesterd zou hebben.
Toch waren er officieren, die het
zaakje niet zo best vertrouwden-
Dat waren meestal teruggekeerde
frontstrijders, reserveofficieren. Zij
waren vaak goede psychologen,
maar de organisatie van het Duitse
leger verbood het eenieder om zich
in zaken te mengen, die hem niet
rechtstreeks aangingen. Hierin zat
tenslotte ook de grootheid van het
leger, dat na 14 dagen tijd 150 km
diep in het vijandelijke land stond,
dat in een overfinningsloop zonder
weerga vesting na vesting onder
de voet liep en de legers van de
vijand in eigen land als hazen voor
zich uitdreef. Dat dit systeem kon
hebben ontdekten niet de Duitsers,
maar wel de heer Blankers.......
Het nemen van grensversterkingen
was de Witte's specialiteit. Hij had
een bijzonder systeem voor het ver
voeren van „zwarte" berichten. Een
voorband van zijn auto werd dan
n.l. met brieven gevuld. Dit gebeur
de in de garage van café „Het Sluis-
ke", waar liet ene wiel met het an
dere verwisseld werd. Zo was de
auto van de heer Blankers soms
zijn gewicht in goud waard.
Want met deze wagen werd in de
loop van enkele maanden een waar
de van vijftig millioen goudfranken
van Gent naa - Terneuzen vervoerd.
Dit geheime transport stelde de
om het nodige geld beschikbaar te
stellen. In Engeland was geld ge
noeg. Maar hoe moest het ter be
stemder plaatse in België komen?
Vele Duitsers kenden het raadsel:
ze probeerden de stakende spoor
wegmannen uit te hongeren en toch
leefden die royaal. Daar klopte iets
niet...
Het kon niet anders of de Duitsers
ontdekten, dat de Belgische rege
ring daar de hand in had. Alles
werd in het werk gesteld om dit
mysterie uit de doeken te doen.
Grenswachten werden verscherpt,
men zocht dag en nacht, men zocht
overal.
Arme drommels en moedige
spionnen werden tot op de
huid onderzocht en intussen
reed de Duitse consulaatsauto
uit Terneuzen met veel deftig
geraas door de opgehaalde af
sluitbomen aan de grens. Het
toverwoord „Duits Oonsulaat"
deed het uitstekend, iedere
nacht. Een korte lantaarnflits
op de gezichten, op de pas
poorten, een gfoeten weer
rolden een paar millioen francs
over de grens.
GENT-TERNEUZEN
De leiding van deze geldtranspor
ten was niet aan de Witte toever
trouwd, maar aan de Amerikaanse
vice-consul van Hée. Hij was Belg
en hij werd door de heer Blankers
bij de Duitse autoriteiten geïntrodu
ceerd. Hij had zelfs een paar Duitse
majoors te vriend. Hij was leider
van het Amerikaanse hulp-comité en
bleef dat ook nadat Amerika aan de
oorlog was gaan deelnemen. Zijn pas
droeg het opschrift: „Transportmid
del. Auto van het Duitse vice-con
sulaat in Terneuzen."
Telkens de rit van Gent naar Ter
neuzen tot aan „Hotel des Voya-
geurs". Aan een klein tafeltje, links
van de ingang, wachtte de procura
tiehouder van de Nationale Bankver-
eniging, de heer Ruyters. Van Hée
tekende een kwitantie, de millioenen
werden openlijk nageteld, in een kof
fer gedaan en terug ging het naar
Gent, van waaruit het geld verdeeld
werd.
BEZOEK OPGEZEGD.
uitvoervergunningen konden alleen
nog maar door de Duitse vice-con
sul Blankers verleend worden. Bij
de economische controle vertrouw
de men hem niet zo heel goed, maar
zijn militaire beschermer was ster
ker. En zijn relaties moeten wel uit
stekend geweest zijn.
Zo uitstekend, da', het de Duitse
keizer en von Hindenburg het leven
had kunnen kosten. Want op een
voormiddag in Juli 1917 kwam een
dame uit de hogert: Gentse kringen
het bureau van de etappeninspectie
binnen. „Weet u het laatste nieuws
al? De keizer en von Hindenburg
komen per auto hierheen. Ze rijden
naar Hotel de la Poste, waar zij
met de officieren zullen eten. Zij
overnachten in een slaapwagen op
het station Meirelbeke." Er waren
op dat moment nog geen officieren
op het bureau. De onderofficier vroeg
hoe de dame aan dit nieuwtje kwam.
Ze weigerde het te zeggen. Door toe
val echte' kwam men er achter,
dat haar bediende een vriend van
de Witte was.
In alle haast werd het bekend ge
worden bezoek afgezegd, 's Nachts,
even na twaalf uur, werd het sta
tion Meirelbeke door een eskader
Engelse jagers zwaar gebombar
deerd
DE LAATSTE RIT.
De laatste rit van de Witte is niet
de plezierigste geweest. Hij kreeg
die dag bevel om met zijn wagen
een Duitse officier naar Brussel te
brengen.
Deze officier, die de Witte voor
een Duitse chauffeur hield, vroeg
hem, of hij de chauffeur van Blan
kers kende.
Het werd de Witte een beetje
vreemd te moede, maar hij had
nog genoeg tegenwoordigheid van
geest om ontkennend te antwoorden
..Kunt u niet eens te weten ko
men wanneer die kerel in Gent
komt?"
De Witte hield zich van de dom
me en de officier vertelde, dat men
Blankers chauffeur gecontroleerd had
dat men bewijzen tegen hem had
en dat hij bij zijn eerstvolgend be
zoek aan Gent gearresteerd zou wor
den....
De officier liet zich naar de Rue
de la Lot rijden, waar de Witte wach
ten moest. Maar op de Boulevard
des Botanique mankeerde er plotse
ling iets aan de auto. Hij moest en
zou naar een garage. „Goed", zei
de officier, „maar om 4 uur bent u
hier weer terug". „Zeer zeker!"
Om 4 uur was de Witte al wijd
en breed over de grens. Zijn wagen
had schitterend gereden. Heel de
verdere oorlog heeft hij geen voet
meer op Belgisch gebied gezet.
Dirk de Witte is nu dood. Hij
kreeg het Belgische Kruis van
Verdienste eerste klas. Met
hem ging' een van de meest
roekeloze spionnen uit wereld
oorlog I uit de tijd.
De Duitsers moesten kost wat kost
achter het geheim komen. Passen-
controle en reisbepalingen werden
tot het uiterste verscherpt en ten
slotte kwamen er verboden. In- en
EEN COMMISSIE heeft voor gesteld
voor heel India een drankverbod af
te kondigen. Waaruit blijkt, dat men
ook in India heel wat te stellen heeft
met die commissies...
De vrije en de communistische.
wereld zullen nog een felle strijd gaan i Duitsers voor onoplosbare raadselen.
voeren om het bezit van de vriend-j Zo konden namelijk vele weigerach-
schap van een en vijftig millioen Mo- tige Belgische spoorwegbeambten,
hammedanen en van fabelachtige pe-ondanks rantsoenering, aan de kost
troleumvoorraden1 geholpen worden. Het kostte maar
één pennestreek van een minister
longlijders zijn daarvan uitgesloten.
Kunt U niet wennen, schuif de pe
luw dan onder de matras om bruus
ke overgangen te vermijden. Slapen
met een hoofdkussen veroorzaakt een
('••bbele kin. Nog beter is het te sla
pen met het hoofd lager dan de voe
ten. Dat gaat heel gemakkelijk wan
neer U steuntjes zet onder de ach
terzijde van het bed of een peluw
legt onder de matras ter hoogte van
de voeten. Dat systeem is ideaal voor
de bloedsomloop. Bij het ontwaken
zijn de ledematen goed uitgerust en
is de teint zeer fris.
Slaap zonder dekens in de zomer,
hoogstens met twee in de winter.
Sla de dekens slechts om boven
de voeten.
Slaap met openstaande vensters
doch niet zo dat de luchtstroom recht
streeks in contact komt met uw
ademhalingsorganen.
Slaap bij voorkeur in een zeer
breed bed en zorg ervoor dat de
grootst mogelij.ee oppervlakte van uw
lichaam werkelijk in contact is met
het bed. Slaap daarom op uw rug.
Snoer het koord van uw pyama
niet te fel toe.
ZEG MIJ HOE GIJ SLAAPT
Met een blauw behang of blauwe
tekens is uwe en mijne nachtrust nog
Wet gered, waarde lezer. Er zijn nog
Nog keert de vrede niet terug in
uw slaap, want wie zal zich nog in
zijn geliefde rolmopsvorm jollen om
te slapen wanneer zijn echtgenoot of
echtgenote weet dat dit een zwak,
om bescherming zoekend karakter
verraadt Slaapt U op uw zijde, met
een arm onder het hoofdkussen
U zoekt een liefhebbende ziel of U
zijt iemand die zich gemakkelijk
laat leiden. Slaapt U op uw rug
U bent een idealist, een dromer, een
egoïst... Slaapt U op uw buik U
durft het leven niet in de ogen kij
ken, U vlucht de werkelijkheid, U
doet aan struisvogelpolitiek... Hebt
U gans de breedte van het bed no
dig om kruiselings te slapen U
bent zelfzeker en hebt vertrouwen in
het leven. Anderen vertrouwen
Maar hebt U, waarde lezer, wel
vertrouwen in de psychiater die dat
allemaal vertelt
trekkingen te verruimen, door nieuwe
pacten, door tentoonstellingen, door
athletiekploegen uit te wisselen, en
door de plaatselijke communistische
leiders te bevelen hun subversieve
actie een ogenblik stop te zetten.
Niet alleen de Sovjets treden bij de
volkeren van het nabije- en van het
Midden-Oosten in het gevlei: ook
Communistisch China speelt mee.
China heeft zopas aanvaard enkele
duizenden tonnen Egyptische katoen
te kopen.
Deze handelsovereenkomst werd door
de Egyptische bladen geprezen; men
weet dat de Egyptische economie in
hoofdzaak afhangt van de katoen-ex-
port. De Amerikaanse regering denkt
er reeds enige tijd aan de export van
de Amerikaanse katoenoverschotten
te subsidiëren.
ACHTER DE SCHERMEN.
Enkele dagen na de Chinese geste
stelde Egypte voor dat Rusland lid
zou worden van de internationale
commissie, welke de komende ver
kiezingen in de Soedan moet contro
leren. Terzelfdertijd beschuldigde
Egypte er de Britse en Amerikaanse
regeringen van te pogen deze verkie
zingen ten nadele van Egypte te
willen laten uitvallen.
De man achter de jongste uitingen
van Sovjet-Egyptische vriendelijk
heid is een zekere Dimitri Shepilov,
de hoofdredacteur van de Russische
„Prawda".
Een voorbeeld an de communisti
sche diplomatieke behendigheid werd
in Juni j.l. geleverd toen Nasser te
rugkeerde van de conferentie van de
Aziatische en Afrikaanse landen in de
Indonesische stad Bandoeng. Op het
vliegveld in Cairo gaf de Sovjetam
bassadeur de Egyptische leider een
hartelijke welkomstgroet in enkele
welgekozen Arabische woorden. De
vertegenwoordigers van de Westelijke
mogendheden schitterden door afwe
zigheid
NIET DE GEWOONSTE.
De dag daarop trok een Egyptisch
blad de spreekbuis van de regering
De laatste jaren heeft bladkool als nieuw stoppelgewas vooral in het
zuiden aandacht getrokken. Toch is de bladkool geen nieuw gewas, zoals
vooral de jongeren ervan denken. Reeds in 1936 werd te Mheer-Banholt in
Zuid-Limburg reeds een perceeltje bladkool gezaaid. Toch heeft de teelt
destijds niet veel verwachtingen gewekt, mogelijk ook als gevolg van te
weinig onderzoek en publicatie. Ook thans is nog slechts een twaalfde deel
van de stoppelgewassen in Z.-Limburg bladkool.
Ofschoon er wel enige overeen
komstmogelijkheden zyn, moeten we
in een vergelijking de bladkool niet
stellen tegenover de eiwitrijke lupi
ne. het best en ook voor de boer
meest overwegenswaard is de nieu
we teelt te vergelijken met de reeds
van oudsher bekende de verbouw van
stoppelknollen, of de jongere merg-
koolteelt.
Stoppelknollen worden vooral in 't
Zuiden van Limburg steeds rijkelijk
verbouwd. Toch kennen de boeren
de bezwaren eraan verbonden. De
vaak slechte weersomstandigheden,
de regen maar ook de koude van
het najaar, maken het plukken van
stoppelknollen tot een hard werk.
De zware lössgrond kleeft daarbij
makkelijk cn overvloedig aan de
knollen, hetgeen meer schoningswerk
vraagt en vaak leidt tot voedings
stoornissen bij het vee.
De teelt van mergkool is de laat
ste jaren ook in belangrijke mate
teruggelopen, ondanks de hoge op
brengsten van dit gewas en het feit
dat de kool niet erg vorstgevoelig
was en dus nog vrij laat kon wor
den gemaaid Het niet op tijd be
schikbaar hebben van planten, welke
men reeds zes weken van te voren
stronken achterblijft.
Bladkool heeft al deze nadelen niet
of in mindere mate. Het zaait mak
kelijk en vooral het oogsten is niet
bewerkelijk, dit in tegenstelling tot
het plukken van stoppelknollen en
ook het snijden van mergkool. De
bladkool kan met de machine of ook
met de zeis worden gemaaid. Een
vrij proper veldwerk dus. dat goed
vordert en waarbij men al werkend
minder aan de weersomstandigheden
is blootgesteld.
DE TEELT VAN BLADKOOL.
Voor het inzaaien van bladkool
moet de graanstoppel worden ge
ploegd. Het zaaien in alleen met de
cultivator bewerkte groenstoppels
moet men niet doen: dit leidt té vaak
tot mislukking. Uiteraard zijn de
vroege stoppels het meest geschikt.
Door de graanhopen dus een kleiner
deel van het veld tc laten innemen
is het mogel ik spoediger te kunnen
beginnen. Men profiteert hierbij van
het weinige bodemvocht in het vaak
droge jaargetijde. Dus direct na het
maaien ploegen! Het is begrijeplijk,
op 'n zaaibed moet uitzaaien zal hier aardamipMnnnel^'eer^o^'l.-vJ00®6
vLlr nnrvaak van de ternwam' a3'dappelstoppel zeer geschikt 1S.
Men gebruikt het voordeligst 10
kg. zaaizaad bij breedwerpige zaai
en 8 kg. machinaal zaaien. Bij ge
bruik van teveel zaaizaad verdrin
gen de planten elkaar en gaat het
gewas onnodig rekken. Het gevolg
ervan is, dat de stengels dun blij
ven, terwijl de bladeren vroeg afval
len en er dus alleen in de kop van
vaak als oorzaak van de teruggang
kunnen worden aangemerkt. Het
piantwerk in de drukke graanoogst
en 't moeilijk aanslaan van de vaak
te zware planten in de hete Juli
maand hebben de mergkoolteelt ook
tegengewerkt. Daarbij haalt de merg
kool veel voedsel uit de grond en
laat dus geen best land achter, ter-
Wijl de grond ook nog vol zware
de planten wat groene massa blijft.
Gebruikt men de aangegeven kilo's
zaaizaad, dan groeien de planten be
ter uit, daarbij wordt dus de stengel
dikker en vult zich beter met merg.
Door een dunnere stand verliest de
stengel ook minder blad. Zelfs de ja
ren dat de aanslag van het zaad als
gevolg van droogte, of onvoldoende
zaaiwerk minder was, gaf de blad
kool nog een zeer ruime opbrengst.
De verpleging van het gewas te
velde vraagt weinig werk. Met de
machine gezaaid, kan er ook machi
naal worden geschoffeld; bij breed
werpige zaai overwoekert een guns
tig ontwikkeld gewas spoedig de on
kruiden.
Van de bemesting is alleen bekend
dat bladkool dankbaar is voor een
zware stikstofgift. Gezaaid in een
graanstoppel kan het gewas een gift
kalkammonsalpeter van 500-500 k.g.,
nuttig verwerken. Op aardappelper
celen hoeft de stikstofbemesting niet
zo zwaar te zijn. Van meer belang
is het de stikstof tijdig te strooien,
dat is bij het zaaien geheel of de
helft. In dit laatste geval kan de
tweede bemesting 14 dagen na het
zaaien geschieden.
DE WAARDE ALS VEEVOEDER.
Dc opbrengst aan eiwit en zet-
meelwaarde is zo bij bladkool, dat
het gewas best kan concurreien met
andere stoppclgewassen, speciaal
met stoppclknollen. De nauwe eiwit-
zetmeelverhouding is een gunstige
eigenschap. Ook het hogere droge
stofgehalte maakt het gewas waar
devoller als stoppelknoilen.
Uit een onderzoek kan worden ge
concludeerd. dat zonder enige nadeel
40 kg. bladkool per dag en per dier
kunnen worden vervoederd cn dan
liefst na het melken.
Door een maatschappij in Israël,
met Amerikaanse aandelen, werd
in de Negev-woestijn van Israël
olie aangeboord. Op de foto het
moment, waarop de eerste olie de
Negev-woestijn inspuit.
Bedriegen de voortekenen niet, dan
belooft de viering van het 60-jarig
bestaan van de afdeling Bergen op
Zoom-Roosendaal e.o. van de Kon.
Ned. Mij ter Bevordering van de Ge
neeskunst, welk jubilé op Zaterdag
15 en Zondag 16 O ctober a.s. te Ber
gen op Zoom gevierd zal worden, van
grootse allure te worden.
Zaterdag 15 October vindt er een
feestvergadering in de Markiezenzaal
van het Stadhuis plaats. Een gala
diner in Thalia vormt het besluit van
deze eerste feestdag.
Zondag 16 October vindt er in het
kader van de feestelijkheden een
oriëntatierit plaats, welke te 15 uur
voor hotel De Draak start.
In hotel Pannenhuis te Hoogerheide
staat na afloop van deze oriëntatierit
een Brabantse koffietafel op het pro
gram.
Ieder jaar verschijnt bij „Hollandia"
te Baarn een nieuw deel van Juliana
een uitgebreid fotoboek over
officiële en particuliere leven van on
ze koningin in het afgelopen jaar. Dit
zevende deel van de serie ziet er
weer even goed verzorgd uit als zijn
voorgangers. Het gunt ons een blik
in vele intieme gebeurtenissen in en
rond het koninklijk gezin. We leren
r>„ inu-irtöri «rv 7 u i Yooral koningin kennen als moe-
°.P d? kwaliteit van de der van lieve kinderen en we komen
melk is in het geheel niet beter of
slechter, als die bij het vervoederen
van stoppelknollen. Als veevoeder is
bladkool dus een bij uitnemendheid
gunstig stoppelgewas, waarvoor be
slist uitbreiding kan worden ge
vraagd.
onder de indruk van het vele en het
goede, dat de vorstin in een betrek
kelijk zo korte periode verricht. Bo^
vendien is dit boek prachtig ver
zorgd. zodat het op zichzelf reeds een
genoegen is er veel in te bladeren.