EHBO-ZOND AG
füagblad Pejöfera
Mater Amabiliswerk spreekt
moderne meisje
PAPIER VOOR PEN
wel aan
Hector Desmedt werd
België's beste man
Meningen en Commentaren
iktijk
Na enkele jaren prai
I Vereffen MORGEN een oude
schuld en geef royaal op
derde blad
zaterdag 20 augustus 1955
CENT-TERNEUZEN
TALENKENNIS
.KUNSTMAAN' KAN
GAAN STARTEN
Enquêtes onder de
leerlingen
Lijdt niet langer
Dikke» Bruines Dui
InTw6 berichtjP nu komt de
q. Beweer aan de beurt.
Bernard Baruch
85 jaar
rtE Belgische Hoge Raad voor het
Vervoer heeft tegen het voor
stel van de commissie-Van Cauwe-
laert-Steenberghe inzake het' ka
naal van Gent naar Terneuzen ge
lijksoortige bezwaren geuit als die
tegen haar voorstel omtrent het
Moerdijkkanaal.
De Hoge Raad voor het Vervoer
critiseert ook hier de kostenverde
ling tussen Nederland en Belgie,
waarbij 80 pet van de te besteden
sommen voor de werken op
lands gebied voor Belgische reKe
ning komt. Overeenkomstig de op
merkingen, welke de Centrale
voor het Bedrijfsleven vroeger al
in een advies aan minister Spaak
over de waterwegenkwestie heef
gemaakt, betoogt nu oo Neder-
Raad voor het Vervoer dat Neder
land in feite niets voor de verbr^
dine van het kanaal en de sluis
werken te Terneuzen betalen zal.
zijn
omdat de Nederlandse staat
bijdragen in de vorm van belastin
gen en besparingen als gevolg van
de werkzaamheden op zijn gebied
wel zou terug ontvangen.
De Hoge Raad maakt verder aan
merking op het maken van een
binnenvaartsluis naast de nieuwe
zeesluis te Terneuzen, omdat hij
vreest, dat Terneuzen zou kunnen
uitgroeien tot een grote voorhaven
van Gent. Terneuzen is inderdaad
zeer gunstig aan een diepe vaar
weg en de Westerschelde gelegen.
De voordelen van deze positie heeft
ook al de aandacht getrokken van
grote ondernemingen. Maar de Bel
gische Hoge Raad voor het Vervoer
ziet de ontwikkeling van Terneuzen
als een puur Nederlandse kwestie.
Ook tegen de kosten van de brug
gen, die Nederland over het kanaal
verlangt, is bezwaar gemaakt.
Van Benelux-geest is hierbij wel
geen sprake. Het is kennelijk de
wens ook weer van de Hoge Raad
van het Vervoer, dat geen Belgisch
geld in Nederlandse zaken, in dit
geval in Zeeuwsch-Vlaanderen, ge
stoken wordt.
Daarom wordt ook als alternatief
voor de verbetering van de vaar
weg van Gent naar Terneuzen de
mogelijkheid opgeworpen om een
kanaal te graven van Zelzate naar
Zeebrugge, geheel op Belgisch ge
bied. Om het verlangen hiernaar
kracht bij te zetten wordt tevens
er aan herinnerd, aan vroegere
plannen om zulk een kanaal van
Zelzate door te trekken naar Ant
werpen.
De zaak zou bijna als dramatisch
beschouwd kunnen worden vanuit
het gezichtspunt van de geografi
sche ligging en samenwerking der
Benelux-landen, wanneer de poging
tot intimidatie of overvraging, of
wel tot het innemen van een sterke
onderhandelingspositie er niet al te
dik oplag. Zeeuwsch-Vlaanderen
behoeft zich over deze Belgische
critiek volstrekt niet te verontrus
ten. De zeehaven van Zeebrugge is,
wat gunstige ligging betreft, in geen
enkel opzicht te vergelijken met
Terneuzen. Van bevoegde Belgische
zijde weten we, dat men te Gent
zelf in deskundige kringen de pro
paganda voor een kanaal naar de
zee over Zelzate en Zeebrugge als
onvergelijkelijk minder doelmattig
en voordelig voor Gent beschouwt
dan een behoorlijke verbetering
van de uitweg naar zee over Ter
neuzen. In „De Standaard" van
Brussel werd zo juist nog ontevre
denheid geuit over de langzame
gang van zaken met de verbreding
van dit bestaande kanaal.
Hiermee is intussen natuurlijk
niet gezegd, dat het voorstel-Van
Cauwelaert-Steenberghe, dat erg
duur is uitgevallen, enige kans
biedt om uiteindelijk nog ongewij
zigd tot een Nederlands-Belgisch
accoord te kunnen leiden.
■^/ANNEER Nederland in deze ja
ren een zekere welvaart kent,
hebben we dat voor het grootste
deel te danken aan de export van
allerlei artikelen, die hier door onze
wel niet noeste maar toch behoor
lijke arbeid worden geproduceerd.
Om die export te bereiken, moesten
er mensen op uit trekken, die naar
gelang de landen waarheen ze trek
ken Engels of Frans, Duits of
Spaans, Italiaans of Portugees be
hoorlijk kunnen spreken.
In eerste grondslag hebben ze dat
hier in Nederland geleerd en door
allerlei hulpmiddelen, hetzij hier of
in het buitenland hebben zij zich
daarin verder bekwaamd. Onze Ne
derlanders zijn er in het buitenland
om bekend, dat zij „hun vreemde
talen" goed kennen. Men is er wel
eens verbaasd over, dikwijls ook
wel eens jaloers.
Men kan terecht bang zijn, dat in
de tegenwoordige tijd, nu iedereen
de mond vol heeft over de noodza
kelijkheid van al maar meer tech
nische scholing, vergeten gaat wor
den, dat de gemiddelde Nederlander
'n zekere aanleg heeft voor het le
ren van vreemde talen; dat het
leren daarvan gepaard gaande met
het lezen van boeken in die talen
een algemene ontwikkeling bij
brengt; dat die kennis van vreemde
talen ook nodig is om onze export,
dus om onze welvaart te dienen.
En de immer noodzakelijke uit
breiding en instandhouding van die
export eist elk jaar weer de oplei
ding van nieuwe krachten. Ook in
de zakelijke correspondentie-stijl
wordt de noodzakelijkheid daarvan
de jeugd wel voldoende bijgebracht.
Zij begrijpt haar grote maatschap
pelijke kansen, als jonge meisjes
zich bekwaamd hebben als steno
typiste in vreemde talen.
Het heeft veel moeite en propa
ganda gekost, de toekomstige emi
granten te overtuigen, dat zij goed
geschoold in Engels of in Frans
moeten zijn, willen zij reeds van
het begin af aan slagen bij hun emi
gratie. Bewijst dat niet, dat in brede
lagen van ons volk het besef zoek
is dat men alleen met de kennis
van vreemde talen de wereld in
kan trekken? Als dat zo is bij de
brede massa van ons volk, moet
men dan niet bang zijn, dat in intel
lectuele kringen de noodzaak van
die kennis ook verzwakt is? En zal
het niet nodig zijn daaraan weer
eens meer aandacht te besteden?
Men behoeft niet bang te zijn, dat
het besef geheel verdwenen is. De
vele internationale contacten, die
Nederlanders onderhouden in chris
telijke, politieke en economische
congressen dwingt de vertegen
woordigers hun talenkennis uit te
breiden. De militaire contacten van
leger, vloot en luchtmacht op Nato-
terrein hebben weliswaar hoofdza
kelijk tot de studie van Engels ge
dwongen (waarmee men zich wel
overal behelpen kan) maar als in
latere jaren het Europese militaire
verband sterker op de voorgrond
gaat treden, zal de Nederlandse of
ficier een kracht kunnen uitoefenen
ten bate van de Nederlandse inzich
ten, indien hij zich ook gemakkelijk
in het Frans en Italiaans kan uit
drukken.
Het ligt in onze natuur gemakke
lijk vrpemde talen te leren. Dat be
wijzen bijv. ook onze duizenden
missionarissen, die in Afrika of
Azië, Zuid-Amerika of Nieuw-Zee-
land zich vaak tientallen dialecten
moeten eigen maken van nog onge
schreven talen. Welnu, in die we
tenschap zal het geen moeite kosten
duizenden jeugdige klerken en ty
pisten op kantoren, die zich met ex
port bezig houden, in opleiding te
nemen voor die vreemde talen.
In deze jaren profiteert de export
organisator van de talenkennis van
de anderen; van hen die behoren
tot „het leven begint bij 40", maar
deze moeten opvolgers en opvolg
sters krijgen.
B.o.Z. Ir J.
De Sovjet-geleerde G. I. Prokofski
schrijft in het regeringsblad „Izwes-
tia", dat de Sovjet-Unie het voorbe
reidende onderzoek voor het opzenden
van een kunstmatige satelliet vol
tooid heeft. -
Gedurende enkele opeenvol
gende jaren hebben wij vanaf
deze plaats aandacht en begrip
gevraagd voor het Mater Ama
biliswerk te Breda. Mede hier
door, maar vooral ook door de
behaalde resultaten, is de Mater
Amabilisschool onderhand in
Breda een begrip geworden. In
steeds breder kringen is men
dit mooie werk gaan waarde
ren. Bij een bespreking van deze
school zou men kunnen uitgaan
van h$t begrip „andere tijden,
andere zeden", het is toch im
mers zo, dat waar vroeger het
meisje na de school bij moeder
thuis in de huishouding kwam
of in een dienstbetrekking de
nodige kennis van het huishou
den opdeed, zij tegenwoordig,
direct na het verlaten van de
lagere of voortgezette school op
bedrijf of kantoor en winkel
wordt tewerkgesteld.
Bij al de veranderingen van on
ze maatschappelijke structuur is er
gelukkig toch een ding heel sterk
gebleven: dat men in Nederland de
vrouw toch nog altijd beschouwt als
de spil, waaromheen het huishouden
draait en zich afspeelt. De vrouw
is de persoon, die zorgt voor de ge
zellige sfeer in huis, die zorgt voor
de aankleding, die de eerste vragen
van de wordende mensjes, welke kin-
(Advertentie)
deren zijn, weet te beantwoorden,
die verstand heeft van kinderop
voeding en ^verzorging, die iets weet
van voedingsleer teneinde het dage
lijkse menu samen te stellen enz.
enz.
De rol van huismoeder is lang
geen gemakkelijke en bijtijds heeft
men gelukkig ingezien, dat een meis
je, zonder een verdere voorbereiding
op het leven op bedrijf of kantoor
enz. wordt tewerkgesteld, onmoge
lijk zonder verder hulp haar toe
komstige rol van moeder en spil van
het gezin zal kunnen vervullen. In
het buitenland heeft men gelegen
heid te over om te kunnen constate
ren tot welke catastrophale gevol
gen zulks kan leiden, zowel voor ge
zin als volk in het geheel.
Dit is dus de reden geweest waar
om men de Mater Amabilisscholen
heeft opgericht en men tijdens de
dagcursus gedurende twee jaren het
fabrieksmeisje, en gedurende drie ja
ren tijdens half-jaarlijkse avondcur
sussen de kantoormeisjes de verkoop
ster en meisjes met een zelfstandig
beroep vormt tot evenwichtige en
voor hlin taak berekende vrouwen.
Natuurlijk kan men nu voor zich
de opmerking maken; dat is alle
maal heel mooi in theorie en wij ge
loven aan de goede bedoelingen van
het Mater Amabiliswerk en we ne
men voetstoots aan, dat de betref
fende docenten zich geheel aan hun
taak zullen geven, maar, weet men
nu door deze methode werkelijk het
moderne meisje te grijpen. Dit is
een volstrekt logische vraag en een
vraag, welke ook elk jaar opnieuw
de leiding van de Mater Amabilis
school zich stelt, want zou men de
aansluiting met de leerlingen mis
sen, het gehele systeem, hoe goed
ook bedoeld, zou nagenoeg waarde
loos worden.
ENQUETE
Ieder jaar wordt er daarom on
der de leerlingen een enquete ge
houden, waarin de leerlingen vrije
lijk hun critiek kunnen leveren en
waaruit de leiding dan weer haar
richtlijnen haalt voor de toekomst.
Wij hebben gelegenheid gehad de
ze enquete te bestuderen, terwijl we
ook binnenkort aan een forum kunnen
deelnemen, waar vertegenwoordig
sters van leerlingen, afgestudeerden
en docenten vrijelijk hun mening
zullen zeggen, teneinde ons een juist
beeld op de resultaten van dit werk
te geven. Dit eindbeeld zullen wij in
een artikel trachten weer te geven.
Het is vanzelfsprekend, dat bij zo
veel verschillende meisjes er bij de
enquete ook evenveel verschillende
meningen naar Voren zullen komen.
Natuurlijk het is niet te voorko
men, dat eenzelfde les door de een
als heel nuttig wordt beoordeeld, ter
wijl een enkele zegt alles al lang te
weten en er niets aan" te vinden.
Het algemeen beeld, dat men door
de gehouden enquete krijgt, is, dat
Leidsters van het Mater Ama-
biliswerk zullen het laatst van
allen het eeuwig vrouwelijke
verloochenen Is er voor de J
dames iets prettigers denkbaar l
dan een kopje thee met gezel-
ligheid?
de meisjes, naarmate zij langer de
school bezoeken, er meer plezier in
krijgen en beter gaan begrijpen waar
toe de lessen eigenlijk dienen.
Dit blijkt duidelijk als men de re
acties van de eerste-jaars met die
van de volgende jaren vergelijkt.
Heet het bij de eersten, dat de gods
dienstles eigenlijk wel kan vervallen
omdat het een herhaling zou zijn van
wat men vroeger tot uit den treure
heeft gehoord, bij de andere jaren
ontmoet men meer begrip.
ANDERE VAKKEN.
Zo is ook het beeld van de lessen
van de medische raad welke door
een arts worden gegeven. Als de
meisjes" gedurende het eerste jaar
met, de anatomie kennis maken, dan
is de verzuchting „saai" te begrij
pen, maar als daar gedurende de vol
gende jaren op wordt voortgebouwd
dan blijkt al gauw, dat de leerlin
gen deze lessen boeiend gaan vinden.
Bij verpleegkunde, opvoedkundeles
en woninginrichting worden vele ver-7
schillende meningen naar voren ge
bracht en duidelijk valt te conclude
ren, dat men liet onmogelijk een ie
der naar de zin kan maken. Over het
algemeen, blijken de meisjes er veel
van op te steken, hetgeen uiteraard
de bedoeling was.
Typisch is, dat de mening over ko
ken onverdeeld gunstig is.
Zang en gymnastiek vallen over
het algemeen goed in de smaak; al
leen zou men van het laatste vak
wat meer willen hebben, hoewel de
bedoeling van deze les is, de meis
jes te wijzen op de nuttigheid van
gymnastiek en er verder voor spor
tieve meisjes gelegenheden te over
ook in M.A.-verband - zijn om zich
sportief te ontwikkelen.
Al bij al blijkt dus de school door
de leerlingen zeer gewaardeerd te wor
den al blijft er natuurlijk hier en daar
critiek. Het zal voornamelijk deze
critiek zijn, welke op het te houden
forum behandeld zal worden en waar
we het probleem van verschillende
kanten belicht zullen horen. Vooral
interessant lijkt het ons van de reeds
enkele jaren afgestudeerden te horen
hoe in de practijk van het volle leven
de genoten lessen van de M.A.-school
tot hun recht komen.
(Advertentie)
door rheumatiek, spit, ischias, hoofd
en zenuwpijnen. Neemt regelmatig
Togal, dat verdrijft in al die gevallen
snel en afdoende de pijnen. Togal baat
waar andere middelen falen. Zuivert
door de nieren, is onschadelijk voor
hart en maag. Bij apoth.. drog. f 0.95.
De grote vluchten zijn gedaan en
België komt met zijn nationale kam
pioenen voor de pinnen. Het indivi
dueel kampioenschap van de Entente
door de grote fondcrack Hector De
smet te Geraardsbergen. 1955 is het
beste jaar uit zijn ganse lange loop
baan. Zijn wereldberoemde „Prins"
won dit jaar' de volgende prijzen: 18e
nationaal Perigueux (23.875 fr.), 4e
nationaal Avignon (34.025 fr.), 44e
Nationaal St. Vincent en 4e
nationaal Angouleme des As (34.000
fr.) Ik noem het geen kattendrek.
De ranglijst ziet er als volgt uit:
1 Hector Desmet te Geraardsbergen
70 p.; 1 Alfons Tiberghien te Gistel
274 p.; 3 Gebr. Willequet te Kware-
mont 350 p.; 4 dr. Aimé Ide te
Gistel 652 p.; 5 Gebr. Descheemae-
cker te Antwerpen 764 p.; 6 Julien
Mathijs te Vichte 983 p.; 7 Rudolf
Verhoeve te Lauwe 989 p.; 8 Noel
Vandcnbogaerde te Ooike 1013 p.; 9
Gebr. Danhaive te Basecles 1082 p.;
10 Jos. Boels te Stene bij Oostende
1746 p.
De meest spectaculaire vlucht van
het seizoen was de San Sebastian van
Cabuy en Warzee. Er waren 9 volle
miezen van duizend te winnen, plus
de grote ereprijs. Die vette kluiven
zijn reeds foetsie aan de 42ste prijs.
m?eTWrYy^n 9alster te Linkebeek,
ras Desmet, winnen aan de 4e prijs
met minder dan 90.100 frank, terwijl
Hector Desmet van Geraardsbergen
met 3e, 7e, 25e en 36e priis resn
44.100, 41.100 22.800 en 8.800 frank
wint, hetzij 116.800 frank.
Hector Desmet en Isidoor Vandam-
me te Nederboelare waren de enigen
in heel België die er 's Maandags
hun eerste en tweede afgegeven dui
ven doorheen kregen. Bij Isidoor
wiens duiven ieder jaar geselecteerd
en gekoppeld worden door den Dik-
den Bruinen, waren dat zijn gevrees
de „Wittenbaard", een sterke kerel,
die o.a. reeds le nationaal Bordeaux
en 2e nationaal Montauban won, en
zijn „Een en Twintig", een vogel van
de jongere garde.
Meen echter niet dat het op zulke
San Sebastian's met jaarlingen of
tweejaarse duiven goed te maken is.
Op de hele uitslag staan er maar
twee jaarlingen, twee duivinnen beide
toebehorende aan Norbert Norman
te OostroLebeke: 182 en 430Als
jonge duiven hebben ze beide een
paternoster van prijzen gewonnen,
plus de titel van Kampioen van
West-Vlaanderen met de piepers.
De oudste duiven die op de uitslag
staan, winnen resp. de 73e en de 74e
prijs. Het zijn twee vogels van negen
jaar oud, te weten een duivin, toe
behorende aan de amateur Armand
Delvenne te Anseroeul en een duiver
ten name van zekere Charles Hautier
van Baulers. De 27e prijs wordt ge
wonnen door Maurice Delbar van
Ronse, die eens even van zijn kot
komt met een onverslijtbare klepper
van acht jaar.
Ruim honderd Fransen namen deel.
De eerste Franse duif, die op de
uitslag komt, is er een van Michiel
Ducrocq te Berk-Ville. De eerste
prijs in de afdeling duivinnen gaat
naar Alfred Morton te Ransart, met
een beestje dat spijtig genoeg rats
in haar hemd vloog, 8e prijs tegen
al de grote tenoren. De eerste twee
jarige is een duiver van Maurits
Coeman te Desselgem, 23e prijs. Het
internationaal kampioenschap per
ploeg van vier liefhebbers om de
Grote Prijs Wilfried Staes wordt ge
wonnen door de West-Vlamingen
Waelkens-Vervisch te Waregem, Lio
nel Debusschere te Bissegem, André
vanbruaene te Lauwe en Rudolf Ver-
noeve, burgemeester van laatstge
noemd dorpke.
IN EIGEN GEWEST.
Ziezo, dat waren weer een nanr
Uo ,.irenij m ?e Bredase Bond gaf
de volgende uitslag te zien: 1 G
Koevoets, 2 F. Vlemminx. 3 C Bas-
tiaansen (tevens le in Kring') 4 p
Jansen 5 en 8 de watervluggé Jac'
Kouwenberg 6 J. M. van Houten 7
D van Osch, 9 en 11 Gebr. Oomens
'27 mee), 10 en 25 Gebr. Schuurmans
|2 Jos Poppelaars, 13 A. Defilet
14 D. Remie, 15 Chr. Schniermanni,
16 H. de Visser, 17 M. Joosen, 18
J. C. Vermeeren, 19 Jan Tijs, met
een Sjetlandse ponnie, 20 W. Cappe-
teijn, 21 Jac. Verhoeven, 22 J. C.
Maas, 23 A. Gora, 24 de rappe G.
Bayings, 26 G. A. Kouters, 27 A. van
der Linden, 28 M. Joosen, 29 Jos.
Heeren, 30 Willem Voeten, enz., die
met 30 en 34 de serie van vijftig pikt,
(proficiat Willem) tevens vijftig k.g.
duivenvoer; de 25 k.g. zijn voor Jos.
Poppelaars met 12 en 114.
De C.C. Bergen op Zoom zat met
haar tractement op Maastricht (twee
de africhting)1 W. Brooymans, 2
C. van Oevelen, 3 P. van Aert, 4
en 5 W. Brouwers, 6 P. Luyckx, 7
A. Langenberg, 8 C. Vlegels, 9 J.
Hooydonckx, 1 0A. Hermans, 11 A.
Lambregts, 21 A. Roosendaal, 13 J.
Jonkers Co., 14 J. van Kaam, 15
P. de Koning, 16 J. van de Wijn
gaard, 17 C. Sebregts, 18 J. Dielissen,
19 J. Melissen, 20 M. Becht, enz.
Het Bestuur van de C.C. verheugt
zich in een grote bloei der concour
sen; zelfs de meest hooggespannen
verwachtingen werden overtroffen.
Met 1096 duiven werd een concours
gehouden op St. Denis, die de vol
gende uitslag bracht: 1 J. Schonen,
2 van Zetten, 3 M. Loos, 4 F. Alle
man, 5 W. Brouwers, 6 L. Stok, 7
Gebr. Mulders, 8 A, van Loon, 9 A.
Verbiest, 10 C, Govers, 11 en 13
A. Hugens, 12 F. Goossens, 14 M.
Buuron, 15 Gebr. de Rooy, 16 Gebr.
Piessens, 17 L. van Giels, 18 A. Bes-
ters, 19 A. Lambregts, 20 J. Brou
wers, 21 J. de Jong, 22 J. Stuyts,
23 J. Brouwers, 24 J. Karremans
Mzn., 25 C. van Tilburg, enz.
De stand van de fondkampioen
schappen is momenteel als volgt: 1
Gebr. van Dessel, (hou vast Piet en
Willem). 2 L. tSok (houden ze ook
met geen stok uit de kampioenschap
pen), 3 Chr. Jonkers, 4 C. Govers,
5 C. van der Zande, enz. De defini
tieve stand volgt na verstrijken van
de periode voor reclames.
Ook de V.B.P. vlogen Maastricht
en wel met 278 duiven: 1 S. Spijkstra
2 Jac. Adriaanse, 3 Jac. van Rijswijk,
4 P. Mertens, 5 A. Passier, 6 Gebr.
Tebbens, 7 W. Leyten, 8 J. Sep, 9
Jac. van Tilburg, 10 Jac. Weijdt, enz.
Op St. Denis zaten die mannen
met 482 duiven: 1 J. Weischot, 2
C. van Bergen, 3 Jac. Weijdt, 4
P. van Kaam, 5 J. van der Wouw,
6 H. van Wijk; 7 J. Segèrs, 8 Jos
Dingemans, 9 B. Lambregts, 10 C.
van Bergen, enz.
In de C.C. Nieuw-Ginneken doet
de rappe A. G. van Dorst al zijn
1 3 en 5; 2 F. Heijblom. 4 Jan
Martens, 6 C. Sips, 7 Jaan Timmers,
8 Jan Ooninckx en Co., 9 en 10 Koos
Kockx: tal van grote kampioenen los
de hoed op.
Gevleugelde Vrienden te Chaam St.
Denis: 1 Adr. Geertts, 2 7 en 8 J.
Ansems, 3 H. Geertts, 4 P. van Loon,
5 en 6 A. van der Pu, 9 P. van Op
stal, 10 P. Baks, enz.
Van kampioensduiven gesproken,
wat dunkt U van de prestaties van
53-809011, van de geweldige kampioen
Jos. Remie uit de Walstraat te Breda?
Ik geef alleen maar de kopprijzen:
Vilvoorde 3658 d., 8e. St. Ghislain
3037 d. 35e, St. Denis 1837 d. 5e. Cor
beil 918 d. 24e, St. Denis 2635 d. 34e,
Orleans 1494 d. 6e, Pont St. Maxence
1936 d. 2e, St. Denis 1368 d. 10e, Or
leans 408 d. 35e. Moet er nog zand
zijn
Zit er een beter pauwstaartje in het
(enorme) verspreidingsgebied van het
Dagblad De Stem? Zo ja, laat eens
horen
Allemaal goeie.
DIKKEN BRUINE
PENSIOEN IN BELGIE
Ik ben Belg en woon in Sas van Gent
sedert 1903. Ik zou nu graag naar een
rustoord gaan in Assenede (België). Kan
ik dan aanspraak maken op mijn hier
in Nederland verleende pensioen, hoewel
dan dus wonend in België?
Dergelijke gevallen spelen zich langs
de grens meer af en daarom ware het
gewenst daarover iets te weten via de
krant. Dan zouden wij ingelicht zijn en
later niet teleurgesteld worden.
SAS VAN GENT. V.
Inderdaad komen dergelijke vraag
stukken langs de grens vaker voor.
In het algemeen is het zo dat de
In Nederland wonende Belg, die naar
België verhuist, geen aanspraak meer
kan maken, op ouderdomspensioen
ingevolge de noodwet ouderdoms
voorziening. Wij nemen n.l. aan dat
inzender daarop doelt. Na informaties
is ons gebleken dat slechts in geval
men ingevolge medisch advies naar
een inrichting in België wordt over
gebracht, de aanspraak op de uit
kering blijft bestaan. Wie op eigen
initiatief en voor eigen rekening
vertrekt, verliest dus het recht op
uitkering. Wellicht kan men het best,
om alle finesses van de zaak te ken
nen, contact opnemen met de Raad
van Arbeid. (Red.)
GEVAARLIJK
Er zijn op het ogenblik zoveel verkeers
bepalingen, dat men door de bomen het
bos niet meer ziet en elk moment ge
vaar loopt in de armen van een gemoe
delijke, maar onverbiddelijke agent te
belanden. Soms echter staat men er
versteld van, dat tegen evidente gevaren
op de weg geen maatregelen worden
genomen. Dagelijks kan men meemaken,
dat er jongens of meisjes van een jaar
of tien in drukke straten fietsen, die
een broertje of zusje achterop hebben.
Met enige moeite kunnen ze de controle
over het stuur houden, maar krijgt broer
of zus het plotselinge plan eens even
achterom te kijken of een beetje scheef
te gaan hangen, dan beginnen ze te
slingeren. Ze zijn dan niet alleen een
gevaar voor zichzelf, maar ook voor de
andere weggebruikers.
Een politiebepaling dat het jongeren
dan veertien jaar verboden moet zijn
met iemand achterop te rijden, is m.i,
dringend noodzakelijk.
ROOSENDAAL. M. van P.
„CORSO-
OVERPEINZINGEN
Onder deze titel verscheen in uw dag
blad van 12 Aug. j.l. een artikel, onder
tekend met „Sandraudiga". Schrijver
prijst de schoonheid en de groei van het
Zundertse corso. Als basis van de snelle
groei, noemde schrijver de onderlinge
strijd tussen de deelnemende buurtschap
pen, waarmede wij het met Sandraudiga
volkomen eens zijn.
Nu beweert schrijver, dat deze strijd
zo goed als niet meer bestaat. Wij ge
loven echter dat Sandraudiga niet goed
op de hoogte is met de mentaliteit der
echte corso-bouwers, want naast de lief
de voor de schoonheid bestaat er ook
bij hen nog steeds de geest van sporti
viteit! Of verstaat Sandraudiga misschien
onder „strijd" de vroegere onsportiviteit,
van elkanders bloemen voor de neus
weghalen. Toen lagen bij de ene buurt
schap bloemen te bederven, terwijl ze
bij een andere buurtschap dringend no
dig waren om de wagen af te werken,
Die „strijd" is gelukkig voorbij en wel
tot eer van de buurtschappen.
Dat de echte sportieve strijd tussen de
deelnemers aan het tanen is, daar is
geen sprake van.
Van afbrokkelen van befaamde groe
pen, als Poteind, Luie Hoek en Molen
straat, hebben wij nog heel weinig ge
merkt. Wel hebben we gezien dat andere
buurtschappen voor hen niet meer be
hoeven onder te doen en hun misschien
op sommige punten zelfs zijn voorbij
gegroeid. Dit bewijst wel dat de sporti
viteit en de wil om het steeds mooier
te maken, nog steeds bestaat.
Dat de grote massa van Zundert zich
niet tot het uiterste inspant voor het
bloemencorso wil niet zeggen, dat bij
de echte corso-bouwers de strijd is ver
flauwd. Door de toenemende concur
rentie en de steeds met mooiere werk
stukken komende kleinere buurtschap
pen, laait bij de echte liefhebbers de
strijd zelfs nog hoger op.
Daarom vinden wij hetgeen Sandrau
diga „vooruit zien" noemt n.l. overscha
kelen op reclamewagens, niet „vooruit
zien" maar „vooruit lopen', veel te hard
zelfs.
Wanneer we inderdaad zouden over
gaan op het bouwen van reclamewagens,
zou dit door grote firma's worden be
taald, de opdrachtgever zou dan zijn be
taalde eisen stellen.
Van het scheppen van iets moois zou
dan voor de corso-bouwers niets meer
overblijven, met als gevolg dat de echte
liefhebbers van heden het niet meer zou
den uitvoeren. Dan zou het werk in han
den komen van mensen welke het nu
niet doen, omdat het niet betaald wordt,
Zouden deze mensen, die minder erva
ring hebben in de corso-bouw, het hoge
peil welke de echte liefhebbers hebben
bereikt, kunnen handhaven?
Wij zijn er zeker van, dat dit niet zal
lukken, want wanneer dit werk niet met
grote liefde voor het mooie en in spor
tieve geest wordt uitgevoerd, kan het
nooit het hoge peil waarop het thans
staat bestendigen.
Laten wij, Zundertenaren, daarom
trachten het bloemencorso als echte ama
teursport te blijven beoefenen.
ZUNDERT. Namens bestuur en bou
wers van „Helpt Elkander'
JAN DE BRUYN
„VRIJWILLIGERS VOOR
Deze oproep werd door de luidspreker
op de „Acht van Chaam" tot de auto
mobilisten gericht. Met het verzoek zich
met hun auto beschikbaar te stellen
voor de tweedaagse wielerwedstrijd voor
amateurs ,,De Ronde van Brabant". On
middellijk heeft ondergetekende zich bij
de heer Dreesens beschikbaar gesteld.
Op Donderdag 11 Augustus 1955 kreeg
ondergetekende officieel bericht, dat hij
was ingedeeld en dat hij zich op Zondag
14 Augustus 1955 te 12 uur in Roosendaal
moest melden voor het in ontvangst ne
men van volgnummer (12- en deelne
merskaart.
Na het ontvangen van deze gegevens
kreeg hij de opdracht, verdere instruc
ties af te wachten. Het tijdstip van het
vertrek was gesteld op 13.01 uur. Maar
nog steeds wist ondergetekende van niets,
terwijl de karavaan reeds in beweging
was gebracht, kreeg ondergetekende op
dracht van de plaatselijke politie op no.
11 aan te sluiten en te vertrekken. Waar
om ondergetekende deze 205 km mee
gereden heeft, is hem nog niet bekend,
daar hij geheel alleen in zijn wagen aan
wezig was.
Is het niet jammer, dat wanneer iemand
zich geheel gratis beschikbaar stelt met
de nodige onkosten gemaakt te hebben,
absoluut nutteloos heeft meegereden?
Tevens begreep ondergetekende de
handelingen van de begeleidende politie
auto der rijkspolitie niet om, op een
gegeven moment de volgwagens der pers
mensen (journalisten) o.a. die van het
Dagblad De Stem .tientallen kilometers
lang plm. 4 km achter de renners vast
te houden, zodat deze geheel werkeloos
toe moesten zien.
Mocht het organiserende comité het
volgend jaar weer een „Ronde van Bra
bant" willen organiseren, dan verzoekt
ondergetekende deze, de vrijwillig be
schikbaar gestelde wagens tijdig instruc
ties te verstrekken.
BREDA, G. W. NIJKAMP
Lunetstraat 16. (Volgwagen no. 12)
Het is geen ongewoon verschijnsel,
dat men in het begin van een étappe-
koers volgauto's (ook die van journa
listen) moet ophouden. Het veld is
dan nog te dicht bijeen gegroept om
meteen overzicht te kunnen verlan
gen. Onze verslaggever kreeg later
de grootste medewerking van de
begeleidende politiemensen. De an
dere opmerkingen zijn niet helemaal
ongegrond. (Red.)
TREINREISJE
Begin vorige week heb ik met mijn.
gezin een uitstapje gemaakt naar Rot
terdam. Onverdeeld is het genoegen ech
ter niet geweest. Toen ik uit Breda wilde
vertrekken, bleken er zoveel gegadigden
voor de treinreis te zijn, dat ik een uur
moest wachten. De volgende trein was
eveneens vol. Een spoorwegman echter
was zo galant om zich het lot van de
wachtenden aan te trekken. Hij maande
tot doorlopen in de verschillende rijtui
gen en tenslotte kwamen we met ons
derde klas treinkaartje in de tweede
klasse terecht.
Na enige tijd kwam er een conducteur,
die ons beleefd maar dringend verzocht,
de portemonnaie te voorschijn te halen
en het ontbrekende bedrag voor een
tweede klas-kaartje bij te passen. Het
argument dat we noodgedwongen in de
tweede klasse waren beland, werd van
nul en generlei waarde bevonden. Be
talen! En dus hebben we betaald.
Ik vraag me echter af, of dit nu de
veelgeroemde service van de Spoor
wegen is.
BREDA. K. J.
DIERENLIEFDE
Donderdag 11 Augustus j.l. was ik
met vele anderen in het cjierenpark te
Tilburg. Twee „heren" van omstreeks
30 jaar begonnen met alle energie met
de grootste kiezelstenen van het wandel
pad naar de in ruste liggende leeuwen
te gooien, die hierdoor verontrust wer
den. Blijkbaar was dat voor de „heren"
niet voldoende; er moest nog méér ge
beuren en met verdubbelde energie en
overleg ging men met gooien verder....
Ik heb niet langer durven kijken, uit
vrees dat ik zou zien, dat een der dieren
in de ogen of op een andere tere plaats
van de kop zou getroffen worden. De
afstand tot de leeuwen is ongeveer 20
meter.
Ongeveer 10 minuten later heb ik zwaar
leeuwengebrul gehoord. Zou die smij
tende „meneer" doel getroffen hebben?
Van beschaving gesproken!
ROOSENDAAL. A. D.
NIET SPORTIEF
In een van de bladen kwam dezer da
gen een berichtje voor, gedateerd 11
Augustus en afkomstig van een corres
pondent uit Brussel. Hoewel hetgeen hier.
in wordt geschreven niet geheel juist is
(er is n.l. geen hengelaarsbond, die het
viswater van de provincie Noord-Bra
bant in pacht heeft), moet ik gezien de
ervaringen van de laatste tijd schrijver
gelijk geven, dat er hier en daar in onze
omgeving nog veel ontbreekt aan spor
tiviteit.
Ik denk hierbij aan het uitstoten van
de Belgische sportvissers door de ver
eniging Visserslust te Waalwijk. In. een.
open brief, waarin de secretaris der ver
eniging, de heer Roozen, met vlammende
verontwaardiging de uitstoting der Bel
gische sportvissers hekelt, wordt wel veel
goed gemaakt, maar de grote massa in
de vereniging trekt zich hiervan blijk
baar niets aan.
Wat een verschil dan met de hengel
sportvereniging De Baroniese Hengelaars
te Breda. Elke sportieve visser, van wel
ke nationaliteit dan ook, is hier welkom.
Het is te hopen, dat er op het komende
internationale hengelaarscongres in Lon
den door de Belgische sportvissers enig
succes zal worden behaald, doch dan
moeten er van Nederlandse zijde geen
commissieleden zitting hebben van het
type Visserslust te Waalwijk, doch man
nen als die van het bestuur en de ver
eniging De Baroniese Hengelaars.
De correspondent van de V.V.V.
te Dussen. Oud-voorz. Bedrijfs-
Horeca afd. Land van Altena,
A. B. J. HEESSELS.
ORANJEPAVILJOEN
!Met belangstelling nam ik kennis van
uw verslag over de debatten in de ge
meenteraad over het al of niet voort
bestaan van het Oranjepaviljoen in het
Valkenberg.
Het moet mij van het hart dat n.m.m.
de heer Toxopeus niet geheel ongelijk
had met zijn bewering dat de exploitant
gratis geweldige attracties voor zijn deur
krijgt, en dat daarin een element van
bevoordeling lag. Er zijn van deze be
voordeling nog meerdere voorbeelden o.a.
het aanbrengen van de loudspeakers die
om het paviljoen als een bosje op elkaar
hangen, terwijl b.v. langs het rijwielpad
er niet één geplaatst is. Het gevolg is
dat het publiek in vele gevallen vlucht
voor de orkaan van geluid welke door
deze loudspeakers wordt geproduceerd.
Ook is het mij opgevallen dat in geen
enkel verslag ove;* de weekend-zomer
feesten de Midget Golfbaan noch het
daarbij staande theehuis met terras wor
den genoemd, terwijl beide objecten en
vooral het laatste, toch gezien mogen
worden.
Op de Dinsdag- en Donderdagavonden
dat het park gedurende een uurtje ver
licht was, zonder dat er entrée geheven
werd, kon men slechts schuifelend voor
uit komen vanwege de drukte, terwijl op
vele weekenden de hoofden te tellen wa
ren. Het besluit van het V.V.V.-bestuur
van heden (Donderdag) om deze gratis
verlichting niet meer te doen doorgaan,
lijkt mij in verband met het besluit van
de gemeenteraad van gisteravond een
tikje rancuneus en het motief: dat door
deze gratis openstellingen de recettes van
de weekend-avonden achteruit zullen lo
pen, zeer ver gezocht.
U dankend voor de plaatsruimte.
BREDA,
Nieuwe Prinsenkade 2. p.A. WEISZ.
Bernard Baruch, de bekende Ame
rikaanse financier en adviseur van
verscheidene staatslieden, is gisteren
85 jaar geworden. De ..New York
Herald Tribune" heeft felicitaties uit
de gehele wereld afgedrukt, die twee
bladzijden vullen.
