i TEMPO VOOR DE LANGSTRAAT van het grootste belang u HARINGKOUT" te „Herstel van spoorwegverbinding is van kardinale betekenis I ONZE PUZZLE Duivenkroniek Van dure duiven en een „krukkendag zelfs de leek Breskens pakt dien... ikoop: eLaat Burgemeester Teijssen over de grote problemen „HavenithV' waren zeer in trek s- Jansen lout Nog een paar decennia Lij densgesch iedenis Langstraat kampt met watersnood nieuwe verbindingen industrialisatie- mogelijkheid Genezing van wratten Handelaars bijten op Als de mijnklok draaithaagt de spannig tastbaar in de Vismijn Vrouwen! Plantengroei op 4000 meter hoogte Onverwachte aanvoer hun sigaren DAGBLAD DE STEM VAN VRIJDAG 24 DECEMBER 1954 e te maken dames- an Aan be- gelukk. '85 :t 10, Goes, ish. artike- N. AM Zn„ artikelen en op Zoom ïemers, afs- rienden eeo e afnemers, en bekeo- jzichten za- Nieuwjaar raat 9 SEN. 4DEL iat 24 fnemers, be- :n kennissen ichten IW.TAAR. n d a a g ter •ompte plaat- mt u het bil- em te Breda, >f Terneuzen. Breda. volgens ■bij wordt rodel, dan ich gewijzigd, I De Stem zitten t 'haren! t daardoor •t en niet als hij zuigers N het algemeen zou ik van stukken en problemen tie (lie in tie Langstraat 0111 een oplossing vragen dit willen zeggen: we hebben liet meest behoef te aan tempo, tempo en nog eens tempo! Tempo bij de voorgenomen verbeteringen op waterstaatkundig en verkeersgeogra- fisch gebied is voor de Langstraat een le vensbelang. 55 Want men moet toeli wel bewondering hebben voor de vitaliteit van een gemeente als Waalwijk zonder enig chauvinisme overigens die zich ondanks alles zo snel en zo beduidend beeft ontwikkeld, dat men zich terecht kan afvragen, boe veel groter die ontwikkeling bad kunnen zijn, als alle gunstige factoren ervoor aanwezig zouden zijn geweest". Waalwijk in nauwe samenwerking met de Rijkswaterstaat ivordt ge werkt aan de concretisering van een haven aan de Bergse Maas, die niet alleen van betekenis is voor Waalwijk, maar ongetwijfeld voor heel Midden-Brabant, en met name voor Tilburg, dat een belangrijke export heeft naar Engeland. Dat wi.) in die haven werkelijk een indus trialisatiemogelijkheid zien, wordt verklaard dat in de onmiddellijke omgeving van de haven aan de Bergse Maas industrie-terreinen worden geprojecteerd. SPOORWEG VERBINDING Zou U ook Uw mening willen ge ven, burgemeester, over de spoor wegverbinding door de Langstraat? ,,Los van ieder rapport, zou ik daarvan willen zeggen, dat de on misbaarheid van een spoorwegver binding voor personenvervoer door de Langstraat zonneklaar is geble- Dit was eigenlijk de conclusie van burgemeester J. Teyssen van het centrum van de schoen- en lederindustrie, Waalwijk, in het hartje van de Langstraat en derhalve als hoofd van deze centrumgemeente ten nauwste betrokken bij al wat er in de Langstraat reilt en zeilt. Och, er is zeker reden om hoop te koesteren, aldus burgemeester Teyssen, maar ik zie het toch zo, dat er nog een paar decennia zullen verstrijken voordat de Langstraat heeft bereikt, waarnaar al zolang wordt gestreefd. We hebben aanvankelijk gewed op de indijking van de Biesbosch; nu. wedden we op een ander paard: het Deltaplan. Wat het eerste betreft konden we rekenen op een zekere orde van afiver- king, die echter door de watersnood van 1953 in de ivar is gestuurd. Wat het tweede betreft is alles nog min of meer zwevende en ik vraag me af, of de Langstraat in volgorde van tijd winst zal maken. Wat ik nu vertel, is in feite een bekend verhaal, maar ik wil het toch even in herinnering roe pen ter inleiding van wat ik van de verdere lijdensgeschiedenis van de Langstraat wil zeggen. Voor de wa tersnood stond in orde van tijd en aanpak vast: de inpoldering van de Biesbosch, de afsluiting van Dongc en Oude Maasje en de watervrij making en ontwikkeling van do streek. Zeker dit alles zou zijn tijd nodig hebben gehad, maar lang zaam en zeker zou toch de cirkel gesloten zijn. De watersnood leidde ertoe, dat al deze zaken betrokken werden in een groter verband: hot Deltaplan, dat in verbazend snel tempo uit de bus is gekomen. De Bicsbosch moet wachten op het Del taplan. VREEMD Men heeft echter beseft, dat Noord-Brabant en met name dan de Zuidelijke oever van de Amer en de Bergse Maas daarop niet kan Evrard Ilavenitli van Hoboken en 7,i,jll trouwe verzorger Gust De Eeyier hebben. d,e duivensport verlaten. N'a een staat van dienst van vijf en vijftig glorievolle jaren. Van 1899 tot 1994 stonden beide mannen aan de spits der liefhebberij van de Sinjorenstad. Kr is een tijd van komen en een tijd van gaan. Nu was de tijd van gaan gekomen Meester Kvrard is alhoewel gezond en nog helder van geest 78 jaren oud. Gust de Key ter is, bij hem vergeleken, met zijn „leeftijd der sterken" nog maar een jonge jongen. Nochtans moest hij, met spijt in 't hart, aan liet groot spel verzaken. Formeel verbod van de doktor „van geen trappen meer te mogen beklim men": de verzorging van een liok van 184 vogels was hem te zwaar ge worden. De Belgische koper koopt niet de oude naam en ook niet de kampioens titel. Hij is op zijn qui-vive, ik zou haast zeggen: wantrouwig. Kan hij in volle vertrouwen kopen, dan koopt hij de (vermeende) kwaliteit. Dan heeft hij „geen selirik" in zijn geld beugel te tasten. De meeste duiven van de verkoping Havenith zijn dan ook in België gebleven. Er zijn er echter ook verkocht naar Nederland, Duitsland, Frankrijk Engeland en zelfs naar Amerika. Voor de verkoping begon, moest mr. Havenith nog een bod van een half millioen frank voor de hele collectie van de hand wijzen, hem gedaan door een Amerikaan uit Michigan. De Engelsen en Amerikanen kopen de oude naam. Aan een Havenith konden zij, meer dan ooit, hun hart ophalen. Er waren veertig koopor ders uit de Angelsaksische landen, van zeven duizend frank gemiddeld op duiven, die de adspirant kopers nooit gezien hadden. Die gingen dus enkel en alleen af op de beschrijving in het prospectus En u begrijpt, met zo'n portefeuille kooporders, is een verkoping reeds een succes eer de deurwaarder voor de eerste keer met zijn hamer op ta fel slaat. HavenithDe Feyter hebben nog acht duiven voor zichzelf behouden. Zij konden er niet van scheiden. Niet omdat liet zulke bewezen goede vo gels waren. Wel omdat zij van het ras waren, omdat zij hun aanstonden. En omdat zij zonder duiven niet kun nen leven. Mogen zij er nog enige goede jaren hun genoegen aan beleven! KRUKKENDAG Op 12 en 19 December werden ze to taal verkocht door de zorgen van de gazet „De Duif" van Antwerpen, in het „Koffiehuis" aan de Van Strae- lenstraat. De opbrengst heeft alle records doen sneven. De 82 duiven, geboren vóór 1953 brachten do kolossale som van 399.430 frank op, hetzij 4870 fr. gemiddeld (plm. 375 gulden per vo gel). De duurste duiven waren no. 4 28.000 frank (mr Heuvelmans uit Amerika), no. 5: 20.000 frank, no. 10: 12.000 frank, no. 18: 22.000 frank, no. 25: 16.000 frank, no. 26: 10.000 frank, no. 32: 12.000 frank, no. 54: 10.000 frank. Dit alles zonder de verhoging van 18 ten honderd. De 100 duiven, geboren in '53 en '54 besomden, min of meer tegen de verwachting in, een nog hogere prijs Zij brachten 522.032 frank op, of ge- middels 5.220 frank (plm. 396 gulden per vogel). In deze kategorie waren de duurste vogels: no. 101: 12.000 fr„ no. 102: 12.000 frank, no. 126: 14.000 frank, no. 127: 15.000 frank, no. 129: 11.000 frank, no. 148: 15.000 frank, no. 150: 13.000 frank enz. Zonder- ver hoging. De 182 duiven werden dus verkocht voor een bedrag van 921.402 Belgi sche franken (5.063 gemiddeld), onge veer 70.000 gulden. Dit betreft dan de totale verkoping van een collectie duiven van een Antwerpse liefhebber, die een wereld reputatie bezat. Een wereldreputatie die niet dateert van vandaag of gis teren. Havenith is altijd een baas geweest, maar zijn beste jaren vallen tussen 1920 en '30. Na '45 moest hij in HuyskensVan Riel e.a. zijn meer dere erkennen, doch de ster van zijn roem bleef stralen tot het laatste concours van het laatste seizoen. ONKREUKBAAR En nu verguizelt zijn verkoping al le records, zelfs dat van wijlen onze betreurde konfrater Louis Vermeyen, die „slechts" 3.653 Dank gemiddeld maakte! Hoe komt dat nu? Hoe kan zoiets gebeuren? Waren Havenith en Vermeyen dan werkelijk een klasse apart in de we reld? Neen, dat waren zij niet. Verre van dat zelfs. Het volstaat om de uitslagen op de nationale concoursen m de Entente Beige en in Cureghem Centre in al de na-oorlogse jaren (en ook daarvoor) te bestuderen om tot de conclusie te komen, dat er andere waren en betere! De beide Sinjoren waren geen Bri- coux geen Duray's, geen Cattrijsse's Vanbruaene's enz. enz. Zij hadden zich gespecialiseerd op de (kleine) halve fond, hun kracht lag op drie- en vierhonderd km. Na tionale kampioenen van de kracht der grote West-Vlamingen waren zij niet. Degenen die het anders zeggen doen de waarheid geweld aan. Vanwaar dan dit fabelachtige sue- tie? m rakenfle munt hij de liquida- „ui? de verste plaats omdat Have- v-, 'nw!<',r,meytn.de naam hadden van onkreukbaarheid. Nette, betrouw bare mensen. Men kon er in vertrou wen kopen. Zij waren geen bemens &1»*1»"' diC aUii(l °P verkonen. voor cit™enen te Op Tweede Kerstdag is het „Kruk kendag". Dan wordt er in liet Hoofd lokaal van de C.C. Breda Omstre ken tentoonstelling gehouden van de duiven van Bestuur en Bondsraad. Ongetwijfeld zitten er grote kam pioenen tussen. Er zijn er echter ook waarbij hel zo maar lciele kieie is, zo maar „mee 't gatje deur 't gootje". Desondanks versagen deze mannen niet. Overwinnen of sterven is hun devies. Winter en zomer „hangen zij er tegen aan" en nu op „Krukken dag" krijgen deze paarden de haver, die zij verdienen. Wordt aan de keizer gegeven wat des keizers is! U zult ze bij hun stands zien staan op Twee de Kerstdag in „De Haagse Poort", welwillend, hoffelijk en actief als al tijd, zoals trouwens mannen van uit verkiezing die verantwoordelijkheid dragen, betaamt, maar ook en daar bovenuit: met gerechtvaardigde trots de (trouwe) borst vooruit en met in hun ogen iets van de arendsblik van de kleine Corsicaan. Dit schouwspel, waarde lezer, zult U niet willen missen. Vandaar dat ik het program even geef in punten. Er zijn vier klassen: Oude doffers, oude duivinnen, jonge doffers en jon ge dulvinnen. Kort maar krachtig Iedere „kruk" zal ik maar zeggen, zet in iedere klas één duif in. De in leg bedraagt een grijpstuiver per viertal. Prijzen om de vier duiven. Inbreng der duiven geschiedt op Tweede Kerstdag, 's morgens tussen 7 en 9 uur. Afhaal tussen 14 en 15 uur. De keuring heeft plaats tussen 9 en 11 uur door twee keien uit de naaste omgeving. Allemaal goeie. DIKKEN BRUINE Na een drietal inleidende artikelen over de problemen van Midden-Brabant willen we nu burgemeesters en enkele andere autoriteiten uit de betrokken streek het woord gaan geven, waarbij we dit begrip „streek" ruim stellen. We be ginnen heden met de gedachten weer te geven van de bur gemeester, die in het hart van het problemen-gebied resi deert, Burgemeester J. P. L. Teijssen van Waalwijk. ken. Omdat de BBA het vervoer te enen male niet kan opvangen. Ik ben en blijf van mening, dat het herstel van het personenvervoer per spoor van kardinale betekenis is voor de ontwikkeling van de streek. De bewering: goede wegen zijn voor de Langstraat belangrijker dan de spoorverbinding, zou ik niet willen onderstrepen. Ik kan de spoorver binding niet los zien van de wegen. Ik kan er wel mee meegaan, dat het geen zin heeft het treintje dooi de Langstraat bij iedere boom en bij elk huis te laten stoppen. Met een boemeltreintje is de Langstraat niet gediend. Ken geregelde verbin ding per rail tussen Den Bosch- Waalwijk Geertruidenberg Lage Zwa luwe vind ik echter wel van beteke nis. Als men b.v. ziet welk een inten sief verkeer stations als Vug hl en Boxtel te verwerken hebben dan zou ik niet weten, waarom dat in Waalwijk, dat als indiistrleeentrum toeli nog van iets meer betekenis is dan Viiglit of Boxtel niet moge lijk zou zijn. Ik kan me best voorstellen, dat er collega's in de Langstraat zijn, die helemaal niet verlegen zitten om de spoorlijn. Zij zijn inderdaad voor hun gemeenten meer gebaat Dij een busverbinding. Maar voor Waalwijk geldt dit zeker niet. Het zou van zeer veel belang zijn. indien de Langstraat-spoorlijn opge nomen zou worden in het centrale spoorwegnet. Ik meen, dut dit van 'n primair belang is voor de rendabi liteit. Ik ben ervan overtuigd, dat het te doen is." Hier een kijkje bij Capelle, waar het water oppermachtig heerst over de polders. wachten. U kent de mededelingen uit de Memorie van Toelichting bij de Begroting 1.955 van Departement van Verkeer en Waterstaat: wer ken langs de Zuidelijke oever van de Amer en het ter hand nemen van tie bouw van een schutsluis in de Donge mond. Ik vind een ding heel vreemd: het blijkt nn, waar vroeger steeds weer de afsluiting van Donge en Oude Maasje onafscheidelijk verbonden waren aan de inpoldering van de Biesbosch, dat deze afsluiting in eens mogelijk is zonder gelijktijdi ge indijking van de Biesbosch. Als een kersvers plan wordt dit nu ter tafel gebracht. Waarom kon dit niet 20 of 25 jaar geleden gebeuren? We mogen al met al hoop hebben, zeker wel, maar ik ontveins me toch niet, dat we enkele jaren ou der zullen zijn, voordat de bouw van een schutsluis, het graven van een verbindingskanaal van het Ou de Maasje naar de Donge en de af damming van het Oude Maasje iets wat weer niet afzonderlijk kan gebeuren gerealiseerd zal zijn. Ja, de verkeersgeographische si tuatie van de Langstraat sluit heel nauw bij dit alles aan. We kennen de toezegging van de Minister dat in 1956 begonnen wordt aan de bouw van de brug bij Gorkum, die voor dit gewest en het land van I-Ieusden en Altena van1' geweldige betekenis is. In verband hiermee wordt de verbinding Noord-Zuid ook bijzonder urgent, omdat er aan een verkeersweg van het Zuiden naar het hart van liet land zeer dringend behoefte is. De drie divierovergan- gen bij Moerdijk, Hedel en Grave zijn veel te gering voor de toene mende intensiviteit van het ver keer, hetgeen weer zijn problemen oproept ten aanzien van de ver schillende toegangswegen tot deze overgangen. Het lijdt dan ook geen twijfel of een nieuwe verbinding Zuid- Noord vanaf Tilburg, via Waal wijk naar Gorkum zal een be tekenende ontlasting zijn voor bestaande wegen. Helaas ligt deze Zuid-Noord-verbinding nog in een vrij ver verschiet, maar toch vind ik het niet van kardinaal belang of deze weg er komt binnen 5 of 10 jaar. Ten slotte is het voornaamste, dat de weg er komt en alles kan nu i 0p ^at m0ment gloeit er een lampje aan met het cijfer 5. eenmaal niet ineens. Graag wil ik ook wat zeggen van de verbindingen te water. U kent onze Langstraatse haventjes, dus daarover behoef ik niets te vertel len. Straks zal echter naar mijn me ning en ik sta daarin gelukkig niet alleen een haven voor kust vaarders aan de Bergse Maas bij Waalwijk een industrialisatie-moge lijkheid scheppen. Dat dit zo is illustreert b.v. de inlichtingen, die onlangs bij het ge meentebestuur van Waalwijk wer den gewonnen door een betekenen de industrie naar de stand van za ken met betrekking tot een haven aan de Bergse Maas. Men wilde weten of deze haven binnen redelij ke tijd te realiseren zou zijn. Ik kan u dan ook zeggen, dat ioor het gemeentebestuur van Horizontaal: 1. part; 4. vernis; 6. verlangen; 8. bestaat; 10. maanstand (afk); 11. meisjesnaam; 12. schaap; 13. bloem; 15. vlaktemaat; 17. pl. in België; 19. hemellichaam; 21. geur; 23. nauw; 24. vrucht; 26. lek kernij; 28. electr.geladen deeltje; 29. afgemat; 31. dwaas; 32. org.der ver. naties; 33. meisjesnaam; 35. gek; 37. hard geluid; 38. familielid; 40. klont; 41 beteuterd; 43. ind.winkel; 45.roof dier; 47. herkauwer; 49. deel v.h. kippenhok; 50. kern; 51. spoedig; 53. boom; 54. vleesgerecht; 36. verdriet; 58, vallei; 59. wallekant; 61. min; 63. ampere (afk); 65. jong dier; 66. zoog dier; 68. bloeiwijze; 69. gelofte; 70. geogr. aanduiding; 72. voorzetsel; 73. beetje; 74. in dat geval; 75. nobel; Verticaal: 1. familielid; 2. oosterse jongensnaam; 3. deeïteken; 4. ver binding; 5. courant; 6. pl.in Duits land; 7. bouwmateriaal; 8. fr.pers. vnw.9. berouw; 14. soort vaas; 16. kledingstuk; 18. vrucht; 20. zetel; 21. ledemaat; 22. meisjesnaam; 25. drank 27. vogel; 28. zeedier; 30. boom; 33. meisjesnaam; 34. vruchtennat; 36. insect; 38. zwaardvis; 39. godin; 42. Europeaan; 44. eiland in de Middel landse zee; 46. jongensnaam; 48. fa milielid; 50. tropische boom; 51. ge vierde zangeres: 52. houding; 53. wending; 54. rijdier; 55. ncdcrl.vlieg veld; 56. enkelspel; 57. bergweide; 60. soort struisvogel; 62. opening; 64. pin; 67. waterhoogte (afk.); 71 laatstleden (afk.) Oplossing van de vorige iveek Horizontaal: 1. parade; 5. geneve; 11. bokaal; 13 si; 15 ulevel; 18. da; 20. the; 21. m.o.; 22. el; 23. parkiet; 25. aneta 27. arena; 29. er; 81. one; 33. an 34. nar 35. ri ool; 37. tarbot; 40 d.d.; 41. mio; 42. de; 43. ut; 44. ade; 46. t.b.; 47. toorts 50. kroes; 52. oog; 54. r.r.; 55. ets; 57. la 58. beeld 61. islam; 63. voering; 65. aa; 66. ja, 67. era; 68. o.o.; 69. marter; 71. ar; 73. zon der; 75. drevel; 76. essaai. Verticaal: 2. are 3. abele; 4. dol; 5. e.k.6. gaard; 7. el; 8. es; 9. vi'tcn; 10. rumoer; 12. ada; 14. be nard; 16. l.o. 17. vennoot 19. pia no; 23. panter: 24. er; 26. to: 28. nadeel; 30. rimboe; 32. e.a.; 33. abt 36. o.i.38. rustig; 39. tartaar; 42. dor; 45. do; 46. tobben; 48 order; 49. te; 51. Sahara; 53. gevaar; 56. s.s.; 59. l.o.; 60. viool; 62. laars; 64. non; 66. je; 69. mes; 70. tea; 72. re; 73. ze; 74. de. (Advertentie) Ook Spierpijn I en rheumatische pijnen wriift U weg met SjlEAI w s Isl-J Zonder een afdoende wetenschap pelijke verklaring te kunnen geven over de verdwijning van wratten na behandeling van de patient met Methionin, heeft de Duitse geleerde dr. P. Janson uit Waldfisch-Pfalts enige resultaten van de werking van Methionin beschreven. Hij wordt in zijn opvattingen gesteund door de ervaringen van de Franse dokter T.P. Merklen, die een patient voor een leveraandoening met Methionin behandelde en kon vaststellen, dat niet alleen genezing voor de lever intrad, maar dat tegelijk de wrat ten van de handen van de patient volkomen verdwenen. Ter bestrijding van de wratten wordt zeer veel geëxperimenteerd en het is dus begrijpelijk, dat een arts, indien de resultaten van de behandeling verrassend goed zijn, dit feit bekend wil maken zonder dat nochtans een voor medici alge meen aanvaardbare verklaring is geformuleerd. Mochten er meerde ren met de behandeling van Methi onin gebaat zijn. dan kan men met de wetenschappelijke verklaring ook wef even wachten, hoofdzaak is. dat het nut van de behandeling duide lijk is gebleken. 55 „TWINTIG TON HARING van dat monster", klinkt de stem van de Mijnmeester, die het begin van de verkoop op de Bres- kense vismijn aankondigt. De handelaren staan langs een houten balustrade met de vinger aan een genummerd knopje. „En hij draait!" klinkt dezelfde stem. Op hetzelfde moment be gint de wijzer van de grote electrische veilingklok langzaam maar zeker te draaien, vanaf het getal 100 tot nul, langs de aangebrach- j to cijfers. Met een scherpe klik stopt de wijzer bij het getal 23 en (Advertentie) Vrouwen hebben vaak moeilijke en pijnlijke tijden. Zij kunnen deze aan merkelijk verlichten, ja die pijnen doen verdwijnen door het gebruik van Togal, de grote pijnverdrijver. Togal is onschadelijk voor hart, nieren en maag. Bij apoth. en drog. f 0.95, f 2.40. Een grote reeks van tot dusver onbekende plantensoorten en vari anten zijn ontdekt door de Heidel- bergse botanicus prof. dr. Werner Rauh, die van een tienmaandelijkse wetenschappelijke expeditie naar de hoogvlakten van het Andes-geberg- te in Zuid-Amerika naar West-Duits- land is teruggekeerd. De expeditie beoogde opheldering te verschalen over de klimatologische voorwaarden op hoogten boven de 4000-meter. Bij het onderzoek zijn zoveel nieuwe gezichtspunten opge doken, dat de wetenschappelijke be werking nog geruime tijd zal duren. De expeditie werd gesteund door de academie der wetenschappen in Hei delberg en de regering van Ecua dor en Peru hebben hun welwillen de medewerking verleend. „Vijf en twintig cent voor nummer vijf!" horen we door de luid spreker en daarmee verwisselen in enkele minuten 20.000 kilo's haring van eigenaar. De aanvoer is tamelijk onverwacht gekomen, dat is duidelijk merkbaar! Men tracht eikaars mening te peilen en men gooit balletjes op. Geruchten over andere schepen, die onderweg zouden zijn, doen de ronde. Maar ze kerheid is niet te krijgen. En er hangt voor de handel veel van af. Immers: te vroeg kopen kan een strop bete kenen, wanneer de markt ineens zou zakken. Te lang wachten met kopen kan betekenen dat men zonder haring komt te zitten als er onverhoopt niets meer zou worden aangevoerd. De ha ringkoorts is thans zelfs voor de leek merkbaar. En over enkele ogenblik ken begint de verkoopEen een voudig rekensommetje leert, dat slechts twee centen prijsverschil op een partij van tien ton tweehonderd gulden uitmaakt. Er staan dus grote belangen op het spel. VERONTWAARDIGING. Breskens bevindt zich midden in het seizoen van de ijle haring. Het zijn vooral de Urker vissers, aangevuld met een enkele kotter uit IJmuiden en Den Helder, die hier de visserij op ijle of lege haring uitoefenen, in het tijdvak van November tot Febru ari. Het is dan n.l. de tijd, dat grote scholen haring naar liet Kanaal trek ken om te paaien en kuit te schieten. IJitgepaaid en vermagerd zwemmen zij daar nog enige tijd rond en worden dan een dankbare prooi van de uit Breskens uitvarende schepn. Vandaar de naam „Breskens-liaring", zoals zi| officieel door het bedrijfschap voor visserij-producten wordt genoemd. Vóór de oorlog betekende de ijle haring niet veel voor de visserij, maar door de uitbreiding van het aantal conservenfabrieken en de groter wor dende vraag uit het buitenland, ife na de oorlog de jacht op dit uiteraard „magere zeebanket" ontstaan. Het is dan een goede tijd voor Bres kens. Zo'n tweehonderd opvarenden van de kotters moeten gevoed worden en van alles worden voorzien. Zo varen de neringdoenden er eveneens wel bij en het vreemde vissersvolkje met zijn eigenaardig taaltje is in deze gemeen te goed gezien. Maar de Urkers komen ook graag naar Breskens! „Ze hebben hier veel meer voorde len dan in IJmuiden", verduidelijkt ons een handelaar. En hij voegt er aan toe: „Van hieruit zijn ze in 8 tot 10 stomen op de visserij en kunnen dan twee of drie keer het gebeurt zelfs wel van vier keer in de week markten. Ook hebben ze hier minder gewichtsverlies, door het direct lossen vanuit schip op de wagen." Bij de aanlegsteiger is men juist bezig met lossen. Tientallen vracht wagens staan in rijen te wachten op een vrachtje. Er zijn twee grote Duitse trailers bij, ieder met een laadvermogen van dertig ton. Zij ver voeren de voor Duitse rekening ge kochte haring naar de conservenfa- briekne in ons Ooster-buurland. liet lossen wordt verricht door een speciale ploeg haringlossers. Mannen in rubberklcren, die er bijna sprook jesachtig uitzien: van kop tot te^n bedekt met de zilverwitte schubben. Twee man in het ruim. twee op dek en twee op de wal bij de auto. ..Daar kan geen kraan tegen op" zegt onze handelaar, ..ze lossen in anderhalf uur tienduizend kilo haring". Ze verdienen een gulden per man voor elke ton die ze lossen. Wanneer er volop ha ring komt, komen ze gemakkelijk aan zo'n 150 gulden per week. Hun ver diensten hangen dus geheel af van de aanvoer. Ondertussen is er weer een nieuw span schepen gemeerd. Een span be staat uit twee schepen, die samen op de haring „trekken" en de besommin gelijk-op delen. De schepen liggen diep afgeladen. „Ze hebben er lekker in gezeten, zéker ieder 30 ton", zegt een Bressiaander. Dit betekent, dat er opnieuw 60.000 kilo haring aan de markt komt, als de schatting juist is, De aankomst van dit span veroor zaakt dan ook enige deining onder de handelaren. Men ziet sommigen druk confereren en anderen rennen naar een telefooncel. Achteraf blijkt dat men niet zoveel haring had verwacht en hoewel de Urkers uitgerust zijn met een goede draadloze installatie, houden ze hun vangst liever tot hei laatst toe geheim, om hierdoor de prijs niet ongunstig te beinvloeden. Snel wordt er monster uit het ruim naar de afslag gebracht, om op tijd te zijn voor de eerstvolgende verkoop, Een geroezemoes van stemmen gaat opnieuw op in de Vismijn. Vissers, handelaren, lossers en mijnpcrsoneel bevolken de te kleine ruimte. Rond om de bak met het monster haring ontstaat een enorm gedrang. De harin gen worden eerst met kennersoog bo keken. Als later de haring uit het schip niet voldoet aan het monster, kan de partij worden geweigerd. On der de handelaren heerst een grote spanning. Plotseling verstomt het lawaai. Een bijna doodse stilte komt er voor m de plaats. De mijnmeester kondigt de aan van een partij van 60 schatting was dus niet ver verkoop ton. De mis! Een stuk of tien handelaren staan bij de genummerde knopjes. Velen zijn zichtbaar nerveus. Ze bijten op hun sigaren. Het gaat ook om een fractie van een seconde bij het druk ken. De handelaar die de vorige partij kocht tegen 23 cent staat er ook bij. Hij trekt met de mond en de vingers trillen. Dan draait de wijzer.... passeert de negentig, tachtig cn binnen enkele ogenblikken is de dertig gepasseerd en nu kan ieder ogenblik het scherpe „klik" gehoord worden. Er gebeukt nog niets25. 24. 23, 22. De wijzer blijft staan op 22. Onderaan, de mijn- klok gloeit een lampje aan met erop „onverkocht". De schipper van de viskotter heeft, door op een knopje te drukken zijn haring „ingehouden" om voorlopig een te lage prijs te voorkomen. Hij kan dan later zijn waar nog eens aanbie den. „Over een uur volgende verkoop" kondigt de mijnmeester aan. Opnieuw is er enig rumoer onder de handelaren en de vissers. De eer sten uiten hun verontwaardiging over het inhouden van de partij, de laatsten over de plotseling zo gezakte markt. Maar de handelaar aan knop num mer vijf haalt opgelucht adem. Als de haring is geladen en klaar staat voor de lange reis naar de (veelal) Duitse conservenfabrieken, wordt er een dikke laag ys over uitgespreid om het „magere zeebanket" voor bederf te behoeden op de lange reis. Tonnen en tonnen ys nemen de Bressiaanders af.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1954 | | pagina 7