NIEUW-GUINEA het best vanuit
de lucht
Roofoverval op bejaarde
landbouwer te Peize
AT EEN
ONDERLIJKE
ERELD
Meningen en Commentaren
De „MAN MET DE ZAK" heeft
niet meer
RADIO
Het huis met de
duizend kaarsen
TWEEDE BLAD
'N
iNDA
:den
Lorgen
VRIJDAG 17 DECEMBER 1954
Verkeersop voeding
Oudere werklozen
Tegenstelling
Domme en rechtschapen Papoea 's
Langzaam, maar
netjes
Geldkist verdwenen
Kilometer bonnen
voor T.B.C.-patiënten
Met fraaie auto-reproducties voor de liefhebbers
Botsing
Verlegen weldoener
Meredith Nicholson
tegen een tuin
de auto door
roekeloos rijden
M. uit Schore
deez.e„. ontkende
heeft de taak
.dering
omt hedenavond
Behandeld zal
als raadslid van
en P. de Leeuw
benoemde gem.
Benoeming van
rlijke Stand,
begroting 1955.
raan te plaatsen
volgende jaren
voer.
De toneelafde-
fendracht" heeft
[eopend met het
n madeliefjes",
ichillende rollen
meellievend pu-
litvoeringsdagen
feecft kunnen ge-
;1.
plaatselijke to-
lijdens het voor-
Ij spel in drie be-
f liever betalen"
Ihaar voornemen
lat een der spe-
I was geworden,
ijniijkheid zal de
Irdag en Zondag
5SXE
de afgelopen da-
I ie werd gepreekt
fmptoristen Peters
Igoed geslaagd. Zo-
lie morgenoefentn-
lezocht.
lie missiekruis ge
il, werd tijdens de
liw missiekruis ge-
lEfend was de Ma-
deze plechtigheid
llie in het priester-
lid, een levende ro
lden deze kinderen
Ivoor. Deze ontroe-
Inaakte op alle ge-
I indruk. Tijdens de
jan de missie werd
In gegeven.
lONCERT
I Emmers" gaf „Ge-
lar eerste winter-
purs en leden. Als
bovendien nog
ummers ten geho-
|den van de accor-
Een gezellig bal
Jachtmeester
Jielangsteling en
lp de Algemene Be-
1-denburg de Degra
de bij een ongeluk
jömen wachtmeester
|H. De baar werd
leg'a's, terwijl in de
loepen der Rijksuo-
rswacht uit Malde-
Ireeins, grenskom-
|e Marechaussee, ge-
Ilsmede het voltal-
I Burgemeesters en
Aardenburg. Aanwe-
lle Majoor der Rijks-
l;ooyen de Jong uit
lein Stoorvogel uit
|de vroegere opper-
\ardenburg C. de
Igroeve spraken Ds
Ivan Ballegooyen <ie
peester van Aarden-
bnsen werden door
meegedragen.
llOERENDAG
II Boerenstand hield
Jmw" haar jaarlijkse
(Nadat door de afde-
Claeijs een begroe-
lior de kringvoorzit-
Iswoord was gespro
tter J. Francino OSC
Iderwerp behandeld,
Tchova en Humanis-
Fetting gaf de Jon-
Hk op deze stromin-
I met het Katholiek
Ijn. Na een lof in de
pn gezamenlijke kof-
Ibont avondprogram-
laraan medewerkten
I van het seminarie
innunniken van St.
luis door voordracht
1 eigen leden traden
Jit en wel met een
Imannenhuis".
In aanwezig de voor-
Ttardenburg van de
fee en de afgevaar-
XB uit Tilburg, dhr
Inge boerinnen zorg-
Ilotte bediening.
Olympia 8 uur: Ver-
■uxor 8 uur: De water-
Toneeluitvoering O.K.
|keer van Don Camillo.
Electro: De Gestapo
(SchouwburgBotsende
(ilhambra: Bittere rijst.
zoon van Conchise.
Intrum 6.30 en 9 uur:
lopgebouw 8 uur: Wij
Icinema van Drjck 7.30
lien; en Het nest der
■Vlaamse Opera 8 uur:
Olympia 8 uur: Ver-
luxor 8 uur: De water-
bebouw 8 uur: Tarzan
ledel 8 uur: Onteerde
De terugkeer van Don
Electro: De Gestapo
schouwburg: Botsend^
fuhambra: Bittere rijst,
on van Conchis«.
TIET aantal ongevallen door het
verkeer neemt in ons land zo
schrikbarend toe.... men geeft het
cijfer van vier doden per dag....
dat iedereen vindt, dat er iets aan
gedaan moet worden. Als men be
richten daaromtrent leest, kan men
merken, dat de noodzakelijk ge
achte verkeersopvoeding niet re
gelmatig plaats grijpt. Zo om de
paar jaar worden er eens cursussen
gegeven en nu en dan ziet men pro
paganda gemaakt in een of meer
plaatsen voor een opleiding aan de
scholen. En dan kan men ook le
zen, dat slechts een 50 procent aan
de opleidingseisen 'voldoet. Winst
natuurlijk, maar dan blijven toch
nog 50 pet een gevarennummer en
deze opleiding omvat dan nog
slechts een klein deel van hen, die
een opleiding nodig hebben.
De pogingen de scholen in te
schakelen (en natuurlijk systema
tisch en bij voortduring) voor een
verkeersopleiding zijn natuurlijk
goed. Ieder middel om het groot
aantal verkeersongevallen te ver
kleinen is goed, is toe te juichen
en verdient ons aller hulp.
Maar het is nog lang niet vol
doende. Vóórdat de lagere school
de mogelijkheid biedt een groot
aantal kinderen tegelijk verkeers
opvoeding bij te brengen, is er no
dig het inzicht bij de ouders, om
individueel hun eigen kinderen, ais
zij de straat en de trottoirs gaan
gebruiken om er voor het eerst ken
nis te maken met het grote leven
buiten de huiskamer, voorzichtig
heid bij te brengen. Men ziet ge
noeg grootouders met de taak be
last; en ook wel vaders en moeders.
Maar als men de gebeurde ver
keersongevallen leest, ziet men toch
vaak, dat dit niet genoeg is. En
dat kan men tevoren ook wel voor
spellen, als men het groot aantal
grote mensen ziet, die met hun
kinderwagens, op kruispunten of
straathoeken met verkeerslichten
of borden verkeersmoeilijkheden
veroorzaken en dus bewijzen, dat
zijzelf geen verkeersorde en ver-
keerstucht bezitten.
Voortdurend, misschien wel nood
zakelijk: elk kwartaal, is het nodig
een beroep te doen op alle mensen,
de verkeersregels in acht te nemen,
de voorschriften van de politie
verordening op te volgen en zich
zelf op te voeden in beleefdheid
ten aanzien van de mede-burgers
in het verkeer.
Niet alleen zijn er veel medebur
gers, die deze beleefdheid missen,
en veel jonge mensen die met hun
fietsen de straat als speelterrein ge
bruiken, maar er zijn minstens
evenveel automobilisten, aan wie
ieder greintje van fatsoen ontbreekt.
In een KNAC-artikel omschrijft
men dit laatste met ,,de ongebon
denheid van de roekeloze rijder,
die zich door zijn grote snelheid
tot heer en meester van de weg
heeft gepromoveerd". Men moet nu
echter als reactie op deze onge
bondenheid beschouwen het optre
den van vele lopende en fietsende
weggebruikers om dit snellere ver
keer geen baan te geven, midden
op de weg te blijven lopen of fiet
sen: dikwijls met tweeën of drieën
naast elkaar op smalle wegen. Het
is vaak de slechte wil, de onnaden
kendheid, het zich niet realiseren
van wat het verkeer van iedere
mens eist (of hij nu automobilist,
fietsrijder of voetganger is) die door
de ontstane verkeersmoeilijkheden
de catastrophen veroorzaken.
Verkeersopvoeding op school,
voorafgegaan door verkeersopvoe
ding door het huisgezin, zal zeker
veel bijdragen tot verbetering....
indien het ieder jaar weer opnieuw
stelselmatig geschiedt. Maar dan
zijn we er nog lang niet. De wilde
jeugd moet door straffe tuchtmaat
regelen tot verkeersbeleefdheid
worden opgevoed en de huisgezin
nen door steeds herhaalde raad
gevingen tot begrip gebracht wor
den, hoe zij mee kunnen helpen het
verkeer in de straten en op pleinen
meer gedisciplineerd en in meer be
leefdheid ten aanzien van eikaars
rechten te organiseren.
Op dit gebied zijn er nog veel
meer wensen, vooral als men be
woner is van streken, waar de li-
litairen les krijgen in auto-voering.
Maar dat schijnt een onoplosbaar
vraagstuk te zijn. Het aantal les-
krijgende militairen is vaak zó
groot en het herhaalt zich per jaar
zó vaak, dat ieder normaal verkeer
(het eerst nodige voor ons econo
mische leven) voortdurend gehin
derd wordt door de les-krijgende
en de les-nemende en de examen-
afleggende militaire automobilis
ten. Het is dit punt, dat door de
KNAC nooit is behandeld.
B. o. Z. Ir. J.
£)E STICHTING ,,Het leven begint
bij veertig" is begrijpelijkerwijze
teleurgesteld door de beslissing "an
minister Suurhoff, om haar geen
vergunning tot arbeidsbemiddeling
te verlenen. Ze had een probleem
aangepakt, dat blijkbaar door be
staande organen onvoldoende werd
onderkend en ze werd de toevlucht
voor velen, die zich teleurgesteld
voelden door de officiële arbeids
bemiddeling wegens te trage amb
telijke werkwijze. Nu stelt de Stich
ting in een adres aan minister en
Kamerleden voor, haar ambtenaren
toe te voegen, die dan voor de ver
eiste deskundigh nnen zor
gen, terwijl de jonge organisatie
de vaart en de dynamiek erin al
trachten te houden. Het voorstel
klinkt nogal stoutmoedig en origi
neel, iets waarvan men in Den
Kaag gemakkelijk schrikt. Doch
zou men, na van de schrik beko
men te zijn, er toch maar niet eens
ernstig over denken?
J7EN merkwaardige tegenstelling
treedt in deze dagen aan het
licht, Aan de ene kant zien we de
plechtigheid in Den Haag, waarbij
het Statuut met de West wordt be
vestigd. Woorden van blijdschap
weerklinken. Volken en gebieden
van geheel verschillende aard be
sluiten eendrachti® samen te gaan
om het wederzijdse welvaren te
bevorderen onder de schutse van
het Huis van Oranje, behoeder der
vrijheid. Aan de andere kant ijn
er scherpe aanklachten nodig tegen
een staat, die ook in Unieverband
vrede, welvaart en vrijheid had
kunnen vinden, doch thans, ge
schokt door rechtsonzekerheid en
slinkende welvaart, een der meest
begeerde prooien van het commu
nisme vormt. Vreugde en spijt strij
den zo samen in het Nederlandse
hart. De bittere doch thans nutte
loze vraag. „Had het niet anders ge
kund?" laat zich nauwelijks be
dwingen. Laat nu in elk geval ieder
zich inspannen, om van het Statuut
met de West iets levends te maken.
hun volk vertegenwoordigen.
Ik heb een dom, s^out, klein, maar
dan ook heel klein Papoea'tje gezien,
die in hun handen viel. Hij lachte
nog ook met z'n stokoude hoofd.
Tragisch!
Vanuit de lucht dient het zich op 7,'n gunstigst aan. Eilanden in de Geel
vinkhaai. Wolken als fantastische sluiers erboven. Ik geloof dat het lang
duurt, voor het de Europeaan z'n ware aard onthult. Maar ik geloof ook,
dat het de moeite waard is te trachten zjjn geheimen te ontraadselen.
Na een week heb je nog zo weinig gezien. Alleen iets van de be
schaafde kunststrook. Het hoort allemaal nog bij de allereerste kennis
making. De hitte, die je overvalt op het primitieve vliegveld van Biak
De eerste vertegenwoordigers van het volk, dat dit machtige land be
woont, zijn goede ambassadeurs. Flinke Papoea-knechten, die uw bagage
tillen als een Zwarte Piet z'n pepemotenzak.
Trouwens, de Papoea is eerlijk en
betrouwbaar. Dat durf ik te zeggen,
na een week m'n koelies gadegesla
gen te hebben. Ze werken langzaam,
maar netjes, zonder commentaar. Ze
poetsen je schoenen, ze doen de was
en ze strijken keurig. Ideale huisman
nen. Ze verdienen een loon, dat aar
dig is, in vergelijking met hun levens
behoeften. Ze -2rrjn blij als een knaap
als een knaap van twaalf met een
van twaalf met een sigaret. En ze
zijn beleefd. ..Trimakassi. toean"
..Dank u wel, toean".
Het is aan te raden een klein boek
je met eenvoudige Maleise woorden
uit Nederland te laten komen. De
rest fiks je dan wel. Ik dacht dat
de scharen langs de kant mij nawuif
den met een luid ..Tabé. toean", hoe
wel ik kwam en niet ging. Ik schreef
dit toe aan een averechtse Europese
invloed, maar dit weerhield mij niet,
om joviaal terug te doen: „Tabé!"
GROTE WAARDE
Bij de eerste Maleise Ier vol strub
belingen. die ik volgde bij een koelie
kwam het uit de bus als „Tabik"-
„Goedenmiddag". Daarmee is de
waarde van het Maleis in dit land
van de duizenden talen niet ten volle
aangetoond. Die waarde is zeer groot.
OOK STOUTE
Er zijn ook stoute Papoea's. Nu is het
opmerkelijk, dat ze in de beschaaf
de kuststrook stouter zijn dan in het
binnenland. De beschaving komt van
de Jappen en de Amerikanen. Die
hebben witte, stuivende wegen aan
gelegd en hun ieeënwereld van
rond de tweede wereldoorlog naar
binnen gedrumd. De Papoea is
primitief en als een kind zo licht
ontvankelijk. En. zoals in elke samen
leving, zekere naturen speciaal voor
het verderf. Ondoorgrondelijk zijn ze
allemaal, maar in zulken ontwaakt
de sluwheid van de Oosterling, de
corruptheid en onbetrouwbaaik^id
Op de reis hierheen zit je er met
een al in. in het nabije Oosten, mid
denin Beiroet, Damascus... Waai
moet je beter voor je geld en vooi
je blanke huid waken dan in Karachi
Calcutta, Bangkok Kijk naar de ver
schijnselen in Indonesië. Teveel aai
handelsgeest en teveel aan egoismr
(nationalisme, rassismcU Ze zijn nog
op geen stukken na rijp om even
wicht te kennen. En ze laten zich
opruien en ronselen door hun Indo
nesische broeders.
PRACHTKERELS
Maar zulken gelukkig o zo
schaars vinden tegenover zich de
Papoea-politie. Prachtkerels, die de
flinkheid en rechtschapenheid van
Een Christenmeisje met klassieke
Papoea-haarclos.
i A<"Werter\tiei
Naar eerst thans bekend is gewer
den, is in de nacht van Dinsdag op
Woensdag een roofoverval ge pi ;cl
op de 69-jarige landbouwer W. Tolner
die op een afgelegen boerderij aan de
Boerlaan te Peixe (Gr. woont.
De landbouwer werd gewond aari
het hoofd en het linkeroog. De over
vallers verdwenen met de geldkist,
waarin zich een paar honderd gulden
aan waardepapieren bevond, o.a, po
lissen.
Vermoedelijk zijn de indringers in
de loop van de avond reeds binnen
gekomen. Er -ijn namelijk geen spo- en
van braak .gevonden. De voordeur
was de gehele avond niet gegrendeld
geweest, totdat de dochter van de heer
T. omstreeks middernacht thuiskwam.
Ongeveer een uur later werd de
landbouwer ,die in de bedstee in de
voorkamer sliep, wakker daar hij ge
rucht hoorde. Hij informeerde of het
zijn dochter was. Hij kreeg geen art-
woord, maar er werd een fel schij
nende zaklantaarn op zijn gezicht ge
richt, waarna hij met een hard voor
werp op het hoofd werd geslagen.
medeneming van de geldkist, die op
de bedaeplauk stond.
De Rijkspolitie heeft de zaak in
onderzoek.
Jan Kuyper, de kellner die in
Utrecht, ook ver daarbuiten, een
actie op iw heeft gezet voor t.b.c.-
patiënten, die de financiële middelen
niet hebben om de reis naar het Ne
derlandse sanatorium in Zwitserland
te maken, kan tevreden zijn.
Zijn inzameling van „kilometerbor.
nen' heeft resultaten gehad. Leerlin
gen van een ULO-school hebben hen
geholpen bij de telling van de bonnen,
die in de afgelopen dagen zijn verza
meld. De telling leverde een resultaat
op, waarvan Jan stil werd. Maar
eventjes 20.123 kilometer, meer dan
de helft van de omtrek van de aarde,
hebben Jan en zijn medewerkers ve
zameld. Een twaalftal patiënten kar
Daarna verdwenen de overvallers met van deze actie profiteren.
De militaire attaché van
de ambassade van Salvador
te Mexico is gedood en twee
Russische attaché's zijn ern
stig gewond, toen de auto
waarin zij zich bevonden, te
gen een telegraafpaal bolste.
De Russische militaire attaché
(kolonel Valentin Meschvia-
kof), die aan het stuur zat,
wordt volgens de Mexicaanse
wet beschouwd schuldig te
zijn aan doodslag en verwon
ding door onvoorzichtigheid.
Hij werd voorlopig op vrije
voeten gelaten op grond van
zijn diplomatieke onschend
baarheid.
Humaner
I)e ijzeren kooien voor verdachten
in Italiaanse gerechtshoven zijn in
gevolge een bc luit van de minister
van justitie afgeschaft. De verdach
ten zullen in het vervolg in de
rechtzaal in een houten beklaagden
bank plaats nemen.
Alarm
De heer James Adams lag rustig
te bed in een hotel in het Engelse
Oxford toen opeens de deur van zijn
slaapkamer werd opengeworpen en
er een hele bende politieagenten
binnenstormde. De agenten toonden
zich enigszins teleurgesteld toen zij
James in alle welstand aantroffen.
„We dachten, dat je was vermoord",
zeiden ze. .Wij werden opgebeld met
die mededeling". Voor de aardigheid
werd de zaak eens onderzocht en
toen bleek het een grapje. Iemand
wilde wel eens zien hoe hard agen
ten konden lopen.
Lange arm
In Invercargill (Nieuw Zeeland)
ontsnapte Kenneth Blackmore uit de
gevangenis. Hij slaagde er in 140
mijlen uit de buurt te komen en
kroop toen voor alle zekerheid in
een boom om ongezien te blijven
voor naderende menseji. Hij be
merkte te laat, dat c'e boom in bet
achtertuintje stond van de politie-
inspecteur Alex McRae, die orders
had onze Kenneth in de gaten te
houden. De politie-man had een dag
je verlof genomen en dacht thuis
even van Kenneth af te zijn.
Practijk
Vijfhonderd mensen woonden in
het Zweedse Vaxjo een lezing bij
over verkeersveiligheid en nieuwe
verkeersregels. Intussen gooide de
politie buiten al vast veertig toe
hoorders op de bon wegens onge
oorloofd parkeren.
Manier
In Sparta is de herbergier Carl
Waters tot 250 dollar boete ver
oordeeld, omdat hij spelende kin
deren in de buurt van zijn zaak
jenever gaf. Wanneer ze genoeg
wilden drinken, vielen ze in slaap
en dan was het uit met hun ge
schreeuwverweerde hij zich.
Schoonmoeder
In La Spezia (Italiëi zijn de 32-ja-
rige heer Mario Cuffini en zijn 24-
jarige vrouw Adriana ieder tot twee
maanden gevangenisstraf veroor
deeld, enkele dagen nadat zij waren
getrouwd. Mario verklaarde voor de
rechter: „Mijn schoonmoeder zei
opeens: Ik wens niet, dat mijn doch
ter met een vreemde man alleen is".
Daar werd enige tijd over gepraat,
maar schoonmoeder hield vol en was
zelfs 's nachts niet uit de buurt te
krijgen. Toen gooide Mario haar uit
het raam.
Verteller
De politie in het Ameri
kaanse Milwaukee kijken uit
naar een zekere William Fer
guson, die opwindende ver
halen vertelt over Mars. Hij
zegt, dat hij daar is geweest.
De man probeert speciale
helmen te verkopen, die de
rijkelijk rondvliegende me
teoren op Mars op afstand
houden. Hij vertelt verder
rond, dat men op Mars wa
ter heeft, waarin men kan
zwemmen zonder nat te wor
den.
Avontuur
De 33-jarige heer Ludwig Mende
uit Keulen trad jaren geleden toe
tot het Franse Vreemdelingenlegioen
ontsnapte daaruit, werd gearres
teerd cn voor straf naar Afrika ge
stuurd, moest vervolgens naar Dien
Bien Phoe waar hij krijgsgevangene
werd, kreeg de vrijheid en reisde
dwars door Rusland naar Duitsland
terug. Daar zit hij nu in de gevan
genis omdat hij begon met twee ra
dio's te stelen.
Rapport
De bezetting: van de Grenier Air
Base, een militair vliegveld in Man
chester, moet een rapport samenstel
len. Het heet: Rapport over het aan
tal werkuren, benodigd voor de sa
menstelling van een rapport over de
noodzakelijkheid en de waarde van
rapporten bij de luchtmacht.
Dertien jaar lang heeft Mario Tira-
bassi. oorspronkelijk een rijk land
eigen lar in Zuid-Italië, de straten van
Rome van het invallen der duisternis
tot bet aanbreken van de dag door
kruist, een zak met zich meevoerend,
waarin zich geld, levensmiddelen en
kleren bevonden die hij uitdeelde aan
de Romeinse „armsten der armen", d!e
een schuilplaats vinden in de oude
bouwvallen van Rome.
De „man met de zak" aldus was de
bijnaam van Tirabassi, die in de af
gelopen oorlog, toen hij als hospitaal
soldaat te Rome werkzaam was een
visioen kreeg, waarin hem Maria ver
scheen, die hem opdroeg dit werk te
verrichten. En Tirabassi begon prompt*
in 1941. Hij heeft nu 150 medewer
kers, die hem bij dit barmhartigheids-
werk helpen doch nog steeds trekt hij
er elke nacht zelf op uit. De Paus
heeft Tirabassi een vrachtautotje ge
schonken, om zijn werk te vergemak
kelijken.
Doch thans heeft ,de man met de
zak" medegedeeld, dat „de zak" bijna
leeg is. Hij was te verlegen om meer
aan zijn mededeling toe te voegen
ZATERDAG, 18 DECEMBER 1954
HILVERSUM I. 402 m. KRO: 7.00
Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gewijde muz. 7.45
Morgengebed en lit. kal. 8.0Ö Nws., weer-
ber. en kath. nws. 8.20 Gram. 9.00 V.d.
vrouw. 10.00 V.d. kleuters. 10.15 Gram.
11.00 V.d. zieken. 11.45 Hammondorgelsp.
12.00 Angelus. 12 03 Lichte muz. 12.30
Land- en tuinb.meded. 12.33 Gram. 12.55
„Sla Uw slag". 13.00 Nws en kath. nws.
13.20 Promenade ork. 14 00 Boekbespr.
14.10 Gram. 14.20 Engelse les. 14.40 Gram.
15.00 Kroniek v. Letteren en Kunsten.
15.40 Koorzang. 16.00 De schoonheid v.h.
Gregoriaans. 16.30 V.d. jeugd. 17.00 Blin-
denmuz.ver. 17.20 V.d. jeugd. 18.00 Gram.
18.15 Journalist, weekoverz. 18.25 Gram.
18.30 Parl.overz. 18.40 Radio Philh. Ko
perkwart. 19.00 Nws. 19.10 „Lichtbaken",
caus. 19.30 Avondgebed en lit, kal. 19.45
Gevar.progr. 21.00 Act. 21.15 „Sla Uw
slag". 21.20 Gram. 22.00 Muz.quiz. 22.30-
Adventsmuz. 23.00 Nws. 23.15 Nws. in
Esperanto. 23.22-24.00 Gram.
HILVERSUM II. 298 m. VARA: 7.00
Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gram.
7.45 „Even opkrikken". 7.50 Gram. 8.00
Nws. 8.18 Gram. 8.55 V.d. huisvr. 9.00
Gym. v.d. vrouw. 9.10 Gram. VPRO: 10.00
„Tijdelijk uitgeschakeld", caus. 10.05 Mor
genwijding. VARA: 10.20 V.d. arb. i.d.
MYSTERIE-ROMAN
door
36.
„Mijne heren", zei mijn grootva
der met een vrolijk flikkeren van
zijn heldere ogen. „aanschouwt de
schat! Het is werkelijk een betere
bergplaats gebleken, dan ik ooit
vermoed had. Er is niet veel in die
kast. Jack, maar toch wel voldoen
de om je voor je verdere leven een
gemakkelijk leven te bezorgen."
Verbaasd staarden wij allen naar
de stalen deur en mijn grootvader
scheen zich buitengewoon te amuse
ren. Dit was blijkbaar een ogenblik,
waarvan hij zich veel voorgesteld
had! Bates hielp hem nu de zware
deur open trekken. In die kast la
gen vele stapeltjes papieren, netjes
met bandjes bij elkaar gebonden.
„Jack" zei mijn grootvader, zijn
hoofd schuddend, ,,je bent geen ar
chitect en je hebt niet veel verstand
nf?umur!n'. a,I?ders zou je ontdekt
hebben, dat dit paneel veel te dik
was voor zijn grootte. Hier ligt
tweehonderdduizend dollar in veili-
ge eHecten —daarvoor sta ik in!
Bates en ik hebben die papieren
hierin gelegd, voordat ik naar Ver
mont ging om te sterven!"
,.Ik heb wel honderd keer met
een hamer dat paneel beklopt", zei
ik.
„Natuurlijk heb je dat gedaan",
antwoordde mijn grootvader", maar
solied staal achter eikenhout klinkt
niet hol. Ik heb het eerst gepro
beerd!"
„Maar je hebt de Deur van Ver
bijstering gevonden en de schuldbe
kentenissen van Pickering, en dat
is ook iets waard."
..Neen. dat heb ik zelf niet ge
vonden. Donovan komt alle eer toe.
Hoe bent u er ooit toegekomen om
die tunnel te laten bouwen?"
Hij lachte vrolijk.
„Het was oorspronkelijk .een gang
voor grote gaspijpen. Lang geleden
heeft hier een gasfabriek gestaan,
en door die gang liep een dikke
buis, waardoor het dorp van gas
werd voorzien. De pijpen werden
verwijderd voordat ik deze grond
kocht. Ik zou nimmer aan zo'n tun
nel gedacht hebben, wanneer de
gang al niet reeds bestaan had. Ik
liet hem alleen maar wat verwijden
en bepleisteren met cement en het
kamertje, waar je de papieren van
Pickering gevonden hebt, was eens
de kelder van het huis, waarin de
opzichter van de gasfabriek woon
de. Nooit had ik gedacht nog eens
langs die weg mijn eigen huis te
betreden, doch Marian haalde mij
van het station af, vertelde mij,
dat er hier iets aan de hand was en
daarom drong ik door de geheime
gang het huis binnen en vandaar
bereikte ik langs de trap, die om
de schoorsteen heen draait, de bib
liotheek."
„Maar wie speelde dan voor geest,
als u werkelijk in Egypte was?",
riep ik uit.
Nu was het Bates, die lachte.
„Oh. ik was de geest. Verscheide
ne malen ben ik die trap op en af
gelopen om uw nieuwsgierigheid
gaande te maken. En eenmaal hebt
u mij bijna betrapt."
„En nu zou ik nog gaarne willen
weten, of Zuster Theresa u werke
lijk geld schuldig is."
Mijn grootvader wendde zich tot
Pickering met fonkelende ogen.
„Jij schurk! Zuster Theresa heeft
nog nooit een cent van mij ge
leend!"
Zijn woede belette hem verder te
spreken. Enige ogenblikken latei- be
val hij Bates de kast te sluiten en
wendde hij zich tot mij.
„Waar zijn de schuldbekentenis
sen van Pickering?", vroeg hij en
ik overhandigde hem het pakje pa
pieren.
„Heren, Pickering heeft een lelij
ke rol in deze geschiedenis ge
speeld."
Hij wendde zich nu tot Pickering,
„Pickering, wat ben je toch een
grote schurk! Ik leende je driehon
derdduizend dollar teneinde je in
staat te stellen een stevige basis te
verkrijgen voor je spoorwegonder
neming. De laatste keer dat ik je
zag, verzocht je mij om uitstel van
betaling, daar je op 't ogenblik on
mogelijk geld vrij kon maken.
En nadat ik gestorven was, hij
grinnikte „dacht je, dat als je
die papieren in handen kon krijgen,
jij uit de nood zou zijn. En wanneer
je in staat was geweest die stukken
te vinden, had je ze mogen behou
den. Maar nu geef ik ze in handen
van Jack. En als hij je uitstel van
betaling verleent, is hij niet dc jon
gen, waarvoor ik hem aanzie!"
Pickering stond op, greep zijn
hoed en wendde zich naar de ver
brijzelde deur.
„jij ouwe dwaas!", schreeuwde
hij tegen mijn grootvader.
Hij wendde zich tot mij met een
soortgelijk compliment op zijn tong,
doch op dat ogenblik greep Larry
hem bij de schouders cn wierp hem
door een der openstaande grote ra
men naar buiten op het terras.
Een ogenblik later zagen wij hem
hard weglopen in de richting van
de St. Agatha.
HOOFDSTUK XXVII.
KANSEN EN KANSEN.
John Marshall Glenarm was waar
schijnlijk nog nooit zo gelukkig ge
weest als op de dag van zijn sensa
tionele thuiskomst. Hij lachte vro
lijk met ons mee en hij geleidde
ons door het gehele huis om ons te
tonen, wat er nog aan gedaan
moest worden om het te maken tot
de vervulling van zijn dromen.
„Wanneer je de plannen van het
huis had gehad, zou dat je ongetwij
feld veel moeite hebben bespaard;
doch die kleine tekening van de
Deur van Verbijstering was alles
wat ik als aanwijzing achterliet,
en je hebt het gevonden, Jack,
je hebt werkelijk in die goede oude
boeken van mij gekeken."
Hij toonde ons ook de geheime
trap, die om de schoorsteen was
heengebouwd en om beurten speel
den wij voor geest om elkaar te la
ten horen hoe ver het geluid van de
voetstappen tot in het huis door
drong.
Het werd nu tijd, dat wij eens
gingen denken aan onze gevangene
in de aardappelkelder. Het was
werkelijk een ernstig geval zoals
wij allen werkelijk beseften, waar
om wij dan ook Larry's onmiddel
lijke toekomst gingen bespreken.
„Ik moet onmiddellijk vertrek
ken", was Larry's mening.
„Mijnheer Donovan, ik zou zeer
vereerd zijn geweest indien u had
willen blijven", zei mijn grootvader.
„Ik hoop, dat Jack hier blijft, en
ook voor hem zou het heel aange
naam zijn geweest, wanneer u ons
nog enige tijd gezelschap had wil
len houden".
„De sheriff en zijn mannen zul
len zich waarschijnlijk niet erg be
kommeren om de Engelsman",
meende Stoddard. „Zij zijn blij,
dat zij er zo goed zijn afgekomen".
„Ja, maar men kan een Engelse
Detective niet eeuwig in een kelder
opgesloten laten zitten. Het is on
getwijfeld bekend, dat hij zich in dit
gedeelte van het land bevond; en u
kunt er van verzekerd zijn, dat het
gevecht, dat hier plaats gevonden
heeft en de terugkeer van mijnheer
Glenarm geen dingen zijn, die niet
algemeen bekend zullen worden.
Het enige, wat ik kan verzoeken
mijnheer Glenarm, is, om de man
enige uren vast te houden, zodat ik
een kans zal hebben om te ontsnap
pen".
„Dat zal ik ongetwijfeld doen. En
wanneer u dit zaakje achter de rug
heeft hoop ik, dat u Jack zult ko
men helpen in zijn poging om zijn
leven ten goede te veranderen".
Mijn grootvader scheen er zo vast
van overtuigd, dat ik bij hem zou
blijven, dat het mij aangenaam
aandeed; doch Glenarm House en
de omgeving was voor mij ondra
gelijk geworden. Ik had hem nog
niet over Marian Devereux gespro
ken; ik had hem nog niet verteld
van mijn vlucht naar Cincinati;
doch omdat zich nog geen gelegen
heid had voorgedaan.
Bij de lunch schonk Bates onze
glazen vol met champagne en mijn
grootvader stond op met het glas
in zijn hand.
„Heren", zei hij, „ik ben een ou
de dwaze man. Vanaf mijn jeugd
heb ik mijn grillen gehad en dit is
een van die grillen. Het was mijn
wens om er iets schoons van te ma
ken, zodat Jack genegen zou zijn
zich hier te vestigen om het geheel
te voltooien. De middelen, die ik te
baat nam om hem op de proef te
stellen, waren niet van iemand, die
zijn familieleden niets dan goeds
wenst. Die Afrikaanse avonturen
continubedr. 11.35 Klarinet en piano. 12 00
Orgelspel. 12.30 Land- en tuinb.meded.
12.33 Gram. 13.00 Nws. 13.15 VARA-Va-
ria. 13.20 Gram. 13.45 V.d. ieugd. 14.20
Sportpraatje. 14.35 Lichte muz. 15 00
Volksdansen. 15.25 „Even tijd voor vei
ligheid", caus. 15.40 Kerstmuz. 16.00 „Van
de wieg tot het graf", caus. 16.15 Kamer-
ork. 17.00 Act. 17.30 Orgel en zang. 18.00
Nws. en comm. 18.20 Lichte muz. 18.45
Regeringsuitz.: Atlantisch allerlei. Een en
ander over de 14 landen van het Atlan
tisch Pact. 19.00 Artistieke staalkaart.
VPRO: 19.30 „Passepartout", caus. 19.40
„De sterren zijn doof geworden", stem-
menspel. 19.55 ..Deze week", eaus. VARA:
20.00 Nws. 20.05 Gevar.progr. 22.00 So
cialistisch comm. 22.15 Weense muz. 22.45
..De molen aan de rivier", hoorsp. 23.15
Nws. 23.30-24.00 Gram.
BRUSSEL, 324 m. 11.45 Gram. 12.30
Weerber. 12.34 Gram. 13.00 Nws. 13 15
Radio-Almanak. 14.30 Orgelspel. 15.00
Gram. 15.15 Idem. 15.45 Accordeonduo.
16.00 Gram. 16.15 Accordeonduo. 16.30
Gram. 16.45 Engelse les. 17.00 Nws. 17.10
Gram. 17.20 Lit. zangen. 17.30 Orgelconc.
18.30 v.d. sold. 19.00 Nws. 19.40 Verz.
progr, 20.15 Ork.conc. 22.00 Nws. 22.15
„Omroep-Ommeganck". 23.45-24.00 Gram.
BRUSSEL 484 m. 12.15 Gevar.muz.
12.55 Gram. 13.00 Nws. 13.15 Verz.progr.
15.30 Operamuz. 16.30 Lichte muz. 17.00
Nws. 17.15 Lichte muz. 17.30 Rhythm.muz
19.15 Gram. 19.28 Idem. 19 30 Nws. 20.00
Gevar.progr. 22.00 Nws. 22.15 Lichte muz.
22.55 Nws. 23.00 Gram. 23.55 Nws.
van je maakten mij bang. Jack, doch
het blijkt, dat ik door je over te
brengen naar het vredige Annan-
dale, je in veel groter gevaren heb
gebracht dan je in Afrika's wilder
nis ooit gelopen hebt! Daarom drink
ik nu op je gezondheid!"
„Prosit!", riepen de anderen.
„En je moet weten. Jack, dat ik
je niet aan je lot zou hebben over
gelaten. als ik in Egypte werkelijk
gestorven was. Mijn enige wens.
jongen, was je naar huis te krijgen!
Ik heb een ander testament laten
maken in Engeland en daarin heb
ik jou niet vergeten. Dat testament
was voor het geval, dat ik werke
lijk zou sterven".
De anderen verlieten ons en mijn
grootvader en ik bleven nog enige
tijd zitten praten.
„Waar hebt u Bates ontdekt? Hij
vertelde mij. dat hij een Amerikaan
is, maar dat geloot ik niet. zijn
handelingen zijn niet in overeen
stemming daarmee".
Mijn grootvader lachte. Natuur
lijk niet. Hij is een Ier en een man
van goede afkomst maar dat is
dan ook alles, wat ik van hem weet,
behalve dan, dat hij een buitenge
woon goed bediende is".
„Zeg. Jack", vroeg hij plotseling.
„Je blijft nu toch zeker voorgoed
hier?"
(wordt vervolgd)
