OUDE GEN EVER
Meningen en Commentaren
Zjoekof en andere officieren
kozen voor Malenkof
D.D.D.
AT EEN
ONDERLIJKE
ERELD
Vreedzame taak
voor Krupp
(^RADIO
Het huis met de
duizend kaarsen
Afgewezen
subsidie
LIKDOORNS wonÓISOÜE
Groslijst
Nieuw Guinea
DE kwestie Nieuw-Guinea schijnt
hoog op te gaan lopen. Minister
Luns heeft rustig, maar beslist ge
zegd, dat Nederland zich niets zal
aantrekken van een eventueel be
sluit van de V.N. met betrekking
tot dit gebiedsdeel. Ook Goede
Diensten, die zulke kwade gevolgen
kunnen hebben, zullen we dus van
de hand wijzen. Indonesische zegs
lieden hebben daarop heel kwalijke
dingen gezegd en het kwalijkste
was wel dit :„Er zijn vele Neder
landers in Indonesië en menigten
kunnen niet in bedwang gehouden
worden; de politie kan niet elk
huis bewaken." Dit k niet anders
dan een gemene vorm van ophit
sing. De „menigten" weten het nu:
ze kunnen hun gang gaan tegen
mensen, wier enige misdaad het is,
dat ze Nederlander zijn. Het lijkt
precies op de methode, waarmede
v/ijlen Goebbels pogroms tegen de
Joden inleidde. Aan uitingen van
„de spontane volkswoede" kon hij
ook niets veranderen, verzekerde
hij telkens huichelachtig. Wel jam
mer voor het Indonesische volk,
dat het zich door mensen van dit
slag laat leiden.
Onthullingen over val van Beria
Huid
uitslag
Telefoon
VRIJDAG 26 NOVEMBER 1954
3
(Advertentie)
KWESTIE van subsidies aan
humanistische instellingen is
weer eens in de aandacht gekomen
door de afwijzing van een subsidie
aan de Stichting Humanitas door
de gemeenteraad van Tilburg. Op
de gebruikelijke wijze slaat „Het
Vrije Volk" daarbij alarm.
De K.V.P. erkent niet de plicht,
om met gelijke maten te meten,
roept „Het Vrije Volk" veront
waardigd uit.
„Zij staat op het standpunt, dat
de rooms-katholiek met misbruik
van macht moet verhinderen dat de
humanist van de overheid geld ont
vangt voor hetzelfde werk, dat, als
het door- rooms-katholieken wordt
gedaan, steun ontvangt. Dat de KVP
daarmee de grondslagen van onze
democratie ondergraaft zal haar een
zorg zijn. Het eind zal de last wel
dragen. Maar die last zal helaas
door ons gehele volk gedragen
moeten worden. De treurige afta
keling van het beginsel, dat voor
de overheid iedere burger even
veel waard is, snijdt immers onze
hele samenleving in het vlees"....
Het loont de moeite deze opge
wonden praat eens nader te be
kijken.
In de eerste plaats kan men het
blad voorhouden, dat de socialisten
de plicht om met gelijke maten te
meten in absolute zin ook niet er
kennen. Als straks de heren van
Tienen c.s. een maatschappelijke
steunorganisatie voor ex-NSB'ers
zouden oprichten, dan zou een sub
sidieverzoek zeker ook door de P.v.
d.A. worden afgewezen. En zou ze
haar steun geven aan maatschap
pelijk werk, door de C.P.N. op
touw gezet?
Hieruit blijkt dus wel, dat een
absolute plicht „om met gelijke ma
ten te meten" ook voor de socialis
ten niet bestaat. Men dient hier te
onderscheiden.
TTOE staat het nu met het huma-
nisme, de levensbeschouwing,
welke de arbeid van Humanitas
inspireert?
Het Vrije Volk meent, dat de
Overheid deze op één lijn moet
stellen met „de levensbeschouwing"
der Ke.rken. Een zogenaamd „neu
trale" "houding aannemend tegen
over de diepste levensvragen, kan
dit blad zich niet met de overgrote
meerderheid der Nederlanders op
werken tot de overtuiging, dat de
godsdienst veel meer is dan alleen
maar een levensbeschouwing. En
door deze „neutrale" hobding komt
Het Vrije Volk juist op een beslist
humanistisch standpunt te staan.
Het socialistisch orgaan hoeft dit nu
niet van ons aan te nemen. Het zal
wellicht met meer Iwillend oor
luisteren, als we dr E. Brongersma
aan het woord laten, die in het
Maandblad van de Partij van de
Arbeid schreef (aangehaald in het
rapport Overheid en Humanistisch
Verbond van het Staatkundig Cen
trum):
„De humanist zal, juist als Humanist
en als democraat, moeten erkennen,
dat de overtuiging omtrent de bo
venaardse roeping en instelling van
de Kerk, hoe dwaas en ergerlijk zij
hem ook moge lijken, leeft en heerst
in de geest van een grote meerder
heid van zijn landgenoten. Als hij
hun vraagt, hun pretentie niet hoger
te stellen dan de zijne, dus op zuiver
menselijk vlak, dan vraagt hij hun
humanist te worden. Als hij eist,
dat Kerken en humanistisch levens
beschouwelijk verband voor de staat
gelijk zullen zijn, eist hij dat de
staat zich op humanistisch standpunt
zal stellen. Dit is in strijd met het
wezen van de staat, die het algemeen
welzijn moet dienen en zich dus, als
de bevolking gemengd is, niet geheel
mag richten naar de inzichten van
een bepaalde groep. Te meer klemt
dit als deze groep een kleine min
derheid vormt. In het Nederlandse
volk, nemen de Kerken, naar inzicht
van de grote meerderheid, een aparte
plaats in. Het lijkt mij, dat de staat
dit inzicht niet kan verwaarlozen
zonder het volkskarakter geweld aan
te doen."
Terecht wordt hier (door een partij
genoot) de simplistische gelijkheids-
(Advertentie)
Weg met onhandige likdoornringen en
gevaarlijke scheermesjes. Een nieuw
vloeibaar middel. NOXACORN, neemt
de pijn weg in 60 seconden. Eeltplekken
en eksterogen verschrompelen met wor
tel en al. Bevat gezuiverde wonderolie,
jodium en het pijnstillende benzo-
caine. Een flesje NOXACORN, Antisep
tisch Likdoornmiddel van f. 1.35 be
spaart U veel ellende.
opvatting afgewezen, juist op grond
van het democratisch beginsel,
waarmee „Het Vrije Volk" zo hef
tig zwaait.
Het staat dus helemaal niet a
priori vast, dat iedere groepering
van burgers, ongeacht de aard van
hun levensbeschouwing, maar
recht heeft op subsidie, als zij er
om vraagt.
De Overheid heeft mderdaad, ge
lijk ook het Centrum-rapport be
toogt, een zeker toetsingsrecht ten
aanzien van de levensbeschouwing,
maar dan alleen voor zover die
Overheid verantwoordelijk is voor
het concrete algemeen welzijn.
J-JOE dit beginsel nu in de practijk
moet doorwerken, met name
ten aanzien van de subsidiëring, is
een tweede vraag.
Het Centrum-raonort formuleer
de te dien aanzien twee concrete
eisen:
1. De Overheid mengt zich in
het algemeen niet in het recht van
iedere Nederlander naar eigen le-
vensbeschouwinp te leven.
2. De Overheid dient er op haar
wijze over te waken, dat de erken
ning van God en godsdienst niet
ondermijnd wordt.
Vandaar de aanbeveling tot een
gereserveerde houding. Als er in
derdaad van humanistische zijde in
een bepaald geval zou kunnen wor
den aangetoond, dat een belangrijke
groep beslist behoefte heeft aan
maatschappelijke verzorging in hu
manistische zin, kan omwille van
de gewetensvrijheid aan subsidië
ring wel worden gedacht. Doch als
de humanisten komen aandragen
met de bewering, dat alle buiten
kerkelijken die behoefte gevoelen,
dient deze pretentie beslist te wor
den afgewezen.
Men zal het waar moeten
maken, dat men smeekt namens
een groep die positief de beginselen
van het Humanistisch Verbond aan
hangt en die een flink percentage
der bevolking vertegenwoordigt.
Dit nu zal in de gemeenten in de
Zuidelijke provincies wel nergens
waar gemaakt kunnen worden.
Vandaar dat een afwijzing van sub
sidie zeer wel gemotiveerd kan
worden.
JJET Partijbestuur van de K.V.P
heeft er wijs aan gedaan een
belangrijk onderdeel van zijn voor
stellen inzake de groslijststemming
terug te nemen. Dr zat zeker iets
origineels in; alle thuisblijvers zou
den als voorstanders van het Poli
tiek Advies geregistreerd worden.
Men redeneerde: Wie zich niet de
moeite neemt, van zijn mening te
doen blijken op een stembiljet,
vindt het wel goed wat de Verkie-
zingsraad heeft uitgedokterd. Daar
door zou de groslijststemming ech
ter alleen iets worden voor de mal
contenten. Al wie daar verscheen,
gaf in het openbaar reeds blijk van
zijn misnoegen over het Politiek
Advies. Waar bleef zó 'het geheim
van de stemming? Neen, het is
maar goed, dat het P.B. van zijn
plan is terug gekomen.
EEN oud-officier van Beria's politieleger, lt. kol. Rastworof,
heeft een tip opgelicht van de sluier, die maanden lang over
de gebeurtenissen rond de geliquideerde Sovjet-politiechef Be
ria heeft gehangen. Hij vertelt dat Beria reeds voor de dood van
Stalin mensen om zich heen verzamelde, teneinde op het juiste
moment de macht in handen te kunnen nemen. Maarschalk Zjoe
kof, die nog een groter bloedbad vreesde dan door Stalin was aan
gericht, Wanneer Beria aan het bewind zou komen, koos met an
dere vooraanstaande officieren de zijde van Malenkov en Beria
verloor het spel
DIVISIES VIT
OERAL
DE
Volgens Rastworof werd Malenkof
door trouwe communisten, die tot in
de samenzwering van Beria waren
(Advertentie)
GENEESMIDDEL TEGEN
HUIDAANDOENINGEN
VLOEISTOF B
Krabben en peuteren maakt
de kwaal steeds erger. De
helder vloeibare D. D. D.
dringtdiep in de poriën door,
zuivert, ontsmet en geneest.
ZES PROCENT OP ALLE
SOCIALE VITKERINGEN
In verband met de jongste loonron-
de van 6 procent heeft de regering
een aantal wetsontwerpen ingediend,
voor een verhoging van 6 procent van
vrijwel alle sociale uitkeringen.
Met name gelden deze voorstellen
de Kinderbijslagwet, de Noodwet Kin
derbijslag, Kleine Zelfstandigen, de
Kinderbijslagwet voor invaliditeits-,
ouderdoms- en wezenrentetrekkers, de
ongevalsuitkeringen, de invaliditeits-
renten en de Noodwet Ouderdoms
voorziening.
doorgedrongen, gewaarschuwd, en hij
bracht zijn eigen medestanders op de
hoogte. Hiertoe behoorden voor het
merendeel de hoge beroepssoldaten,
die zich achter Malenkof schaarden
in hun afkeer van Beria en zijn appa
raat van terreur.
Zjoekof en zijn meerderen, maar
schalk Boelganin en maarschalk Was
siljefsky, waren het er over eens, dat
de troepen in het district van Moskou
niet te vertrouwen waren en daarom
werden in het geheim twee gardedivi
sies uit de Oeral met pantserwapens
naar Moskou ontboden.
Malenkof riep voor de 26e Juni een
voltallige vergadering van de centrale
commissie van de partij bijeen. Toen
Beria in het gebouw aangekomen was
werden de deuren door gewapende
leden van het Centrale Comité ver
sperd en toen Beria in de vergader
zaal onraad bespeurde en opstond om
zich te verwijderen werd terstond
door Malenkoff een uiteenzetting ge
geven van Beria's „verraad aan de
partij en zijn poging om zich boven de
collectieve wil van de partijleiders te
plaatsen."
Toen Malenkof zijn beschuldiging
had uitgesproken schreden de maar
schalken Zjoekof en Konief voor
waarts om Beria te arresteren. Beria
begon hierop om genade te smeken en
betuigde kruiperig zijn loyaliteit aan
zijn oude kameraden. Hij werd echter
door een zwaar gewapende groep weg
geleid.
De grote zuivering kon beginnen.
Spoorwegen in de Soedan
Op initiatief van Krupp heeft de
Westduitse regering de premier van
de Soedan, Ismail El Azhari, die met
andere leden van zijn kabinet een be
leefdheidsbezoek aan Londen heeft
gebracht, uitgenodigd voor een be
zoek aan West-Duitsland.
Volgens diplomatieke kringen te
Bonn zal nauwe samenwerking tussen
de regering van de Soedan en het
Krupp-concern het resultaat van dit
bezoek zijn.
De regering van de Soedan wenst
de Kruppfabrieken hoofdzakelijk te
belasten met de ontwikkeling van
het spoorwegnet in de Soedan, met
bevloeiingswerken en met de bouw
van fabrieken voor 't bewerken van
katoen, suiker en koffie.
ZATERDAG 27 NOVEMBER
HILVERSUM I 402 m. KRO: 7.00
Nws 7.10 Gram. 7.15 Koorzang 7.45 Mor
gengebed en lit. kal. 8.00 Nws en kath.
nws 8.20 Gram. 9 00 V. d. huisvrouw 10.00
V. d. kleuters 10.15 Gram. 11.00 V. d.
zieken 11.45 Gram. 12.00 Angelus 12.03
Gram. 12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33
Gram. 12.55 Zonnewijzer 13.00 Nws en
kath. nws 13.20 Metropole ork. 14.00
Boekbespr. 14.10 Gram. 14.20 Eng. les
14.40 Amateurprogr. 15.15 Kron. v. lette
ren en kunsten 15.55 Gram. 16.00 De
schoonheid van het Gregoriaans 16.30 V.
d. jeugd 17.00 Vocaal ens. 17.20 V. d.
jeugd 18.00 Gram. 18.15 Journalistiek
weekoverzicht 18.25 Gram. 18.30 Van het
Binnenhof 18.40 Gram. 1/1.45 Regerings-
uitz.: Atlantisch allerlei: Een en ander
over de 14 landen van het Atlantisch
Pact 19.00 Nws 19.10 Lichtbaken 19.30
Avondgebed en lit. kal. 19.45 De Zilver
vloot 20.15 Gevar. progr. 21.00 Act. 21.15
De gewone man 21.20 Gram. 22.00 Wie
't weet mag 't zeggen 22.30 Gram. 22.45
Ziedaar uw moeder, klankb. 23.00 Nws
23.15 Nws in Esperanto 23.25-24.00 Kamer
orkest.
Wie in cle Engelse stad Huil
t woont kan het telefoonnum-
J mer Central 21835 opbellen t
en krijgt dan een gramofoon-
plaat te horen, waarop verteld
J wordt wat de verschijnselen
l van kanker zijn. De stem zegt
I ook dat het nodig is spoedig
advies te vragen als men die
verschijnselen herkent. J
Recruiit
De 104-jarige Turk Ali Sjimsjek
kreeg toen hij zich als recruut meid
rie, te horen dat hij te oud was voor
de dienstplicht. Sjimsjek is acht
maal gehuwd geweest.
centen dan naar moeder de vrouw.
Deze week is het misgelopen. De
duiven verschenen niet.
Oudjes
Een van de vier nog in leven
zijnde oud-strijders uit de
Amerikaanse burgeroorlog,
heeft in Franklin zijn 112e
verjaardag gevierd. De man
heet Williams en is de nestor
van de overlevenden, want de
anderen zijn 106 en 107 jaar.
Strijd
Gedreven door gevoelens van per
soonlijke aard verdroot het de café
houder Barnett te Londen, dat zijn
klanten 's morgens vroeg ongescho
ren binnenkwamen. Hij hing dus
een bordje met de mededeling: „Wie
hier tussen negen en half elf' komt
kan gratis het scïieerapparaat ge
bruiken". Toen buurman Dave, die
kapper is, op de hoogte werd ge
steld, liet hij onmiddellijk een kof
fiezetmachine aanrukken. En een
bordje met :..Wie zich tussen negen
en half elf laat scheren krijgt gratis
koffie". De mensen in de buurt staan
voor de zware keus: koffie met sche
ren of scheren met koffie.
Loodgieter
Ten huize van de heer en me
vrouw Osborne verscheen een se
rieus heer, die zei, dat hij de lood
gieter was en door de huisbaas was
gestuurd. Hij drukte het echtpaar
aandachtig de hand en ging aan
de slag. Na een half uurtje ver
trok hij. De man schudde het
echtpaar wederom de hand en zei
met bijzondere nadruk: „Het gaat
U zeer goed". Het echtpaar is nu
een bedrag van 35000 gulden kwijt
Systeem
Jaren achtereen zond de fabrieks
arbeider Bill Bergman te Bromley
zijn weekloon naar huis per duif.
Zodra het „beuren" was nam hij
enkele duiven mee naar zijn werk
en bond het loonzakje om hun mid
del. Zij vlogen de vurig verwachte
Fatsoenlijk
Frankrijk is hard op weg om een
fatsoenlijk land te worden, dat een
voorbeeld is voor alle andere lan
den. De minister van justitie heeft
althans in de toelichting bij zijn
nieuwe begroting verteld, dat tien
strafgevangenissen gesloten zullen
worden wegens „gebrek aan gevan
genen".
Dronken
In het Italiaanse Rovigo ging een
os aan de haal. Het dier belandde na
een uitvoerige wandeling door de
stad in een wijnhandel. Het beestje
maakte daar stukken en proefde de
wijn. Na twee uurtjes waggelde het
dier tevreden naar de stal terug.
Dronken.
Boekje
In de eerste wereldoorlog was de
Britse veldprediker, John Eastwood,
tijdens de tweede slag aan de Maine
een boekje kwijtgeraakt. Nu, 36 jaar
later. kreeg hij het door de post
thuisbezorgd. Het was verstuurd
door een Duitser, wiens vader het
op het slagveld had gevonden.
Clown
Adrian Wettach, beter bekend als
de clown Grock, heeft besloten zijn
leven verder rustig te slijten in het
Italiaanse Rivièradorpje Oneglia.
Grock en zijn vrouw zijn daar aan
gekomen in hun villa, die vijftig
kamers telt.
Hond
Een blinde, werkloze musicus te
Berlijn, Arthur Lange, wandelde
rustig over de straat toen zijn hond
hem plotseling heftig de rijbaan op-
sleurde, Er volgde een donderend
geraas en een twaalf meter hoge
gevel stortte neer op de plek, waar
Lange zo even gestaan had.
Voordat ik getrouwd was rende ik steeds achter me zelf aan en ver
keerde ik doorlopend in moeilijkheden. Nu heb ik tenminste alles
onder één dak!"
HILVERSUM II 298 m. VARA: 7.00
Nws 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.33 Gram.
7.45 Even opkrikken, caus. 7.50 Gram.
8.00 Nws 8.18 Gram. 8.40 Idem 8.55 V. d.
vrouw 9.00 Gym. v. d. vrouw 9.10 Gram.
VPRO: 10.00 Tijdelijk uiteschakeld, caus.
10.05 Morgenwijding. VARA: 10.20 V. d.
arbeiders in de continubedrijven. 11.35
Bariton en piano 12.00 Gram. 12.30 Land
en tuinb. meded. 12.33 Gram. 13.00 Nws
13.15 VARA-varia 13.20 Topsongs van
November 13.45 V. d, jeugd 14.20 Sport-
praatje 14.35 Amus. muz. 15.00 Gronings
progr. 15.25 Het volle pond, caus. 15.40
Orgelspel 16.00 Boekbespr. 16.15 Kamer-
ork. en solist 17.00 Weekjourn. 17.35 Po-
litie-Kapel 18.00 Nws en comm. 18.20
Gram. 19.00 Artistieke staalkaart. VPRO:
19.30 Passepartout, caus. 19.40 De stilte
is van glas stemmenspel 19.55 Deze
week, caus. VARA: 20.00 Nws 20.05 Ge-
var. progr. 22.00 Socialistisch comm.
22.15 Community singing 22.45 De Molen
aan de ri-'ier, hoorsp. 23.15 Nws 23.30-
24.00 Gram.
BRUSSEL 324 m: 12.00 Gram. 12.30
Weerber. 12.34 Gram. 13.00 Nws 13.15
Gram. 14.30 Strijkkwart. 15.00 Gram. 15.15
Idem 15.45 Accordeonspel 16.00 Gram.
16.15 Accordeonspel 16.30 Gram. 16.45
Engelse les 17.00 Nws 17.10 Gram. 17.20
Liturgische zangen 17.30 Polyphone vocale
muz. 18.05 Ork. conc. 18.30 V. d. sold.
19.00 Nws 19.40 Gram. 20.00 Cabaret 21.00
Verz. progr. 22.00 Nws 22.15 Gram. 23.00
Nws 23.05-24.00 Dansmuz.
BRUSSEL 484 m: 12.15 Gram. 13.00
Nws 13.15 Gram. 15.30 Bel Canto 16.30
Lichte muz. 17.00 Nws 17.15 Lichte muz.,
17.30, Jazzmuz. 19.15 Gram. 19.30 Nws
20.00 Gevar. progr. 22.00 Nws 22.15 Lichte
muz. 22.55 Nws 23.00 Gram. 23.55 Nws.
(Advertentie)
WENNEKER
EXTRA ZACHT EN BELEGEN
mysterie- roman
door t
Meredith Nicholson
18)
Waarom had John Marshall Glen-
arm tot executeur benoemd Arthur
Pickering? Hij wist dat ik een hekel
aan hem had. dat zijn ijver en zijn
goede hoedanigheden zo dikwijls
door mijn familie geprezen waren,
dat het horen noemen van zijn naam
mij al misselijk maakte; en toch
had mijn grootvader het verstandig
geoordeeld zijn fortuin en mijn toe
komst in de handen te plaatsen van
die man.
Mijn stemming werd er niet be
te. op en onrustig begon ik het ver
trek op en neer te lopen.
Ik moest mijn woede op iemand
koelen en Bates was het gemakke
lijkst te bereiken. Ik liep naar de
keuken, waar hij gewoonlijk zijn a-
vonden doorbracht, maar ook deze
was leeg. Zeer waarschijnlijk was
hij een bezoek gaan brengen aan
zijn vriend en bondgenoot Morgan
en ik kookte van woede en teleur
stelling. Ik was door en door ver
moeid. doch wenste in mijn woede
mijzelf te straffen, een vermoeid
heid te kweken, waardoor ik van
uitputting in een gezonde slaap zou
vallen.
Op de weg naar het dorp, die ik
volgde, was de sneeuw reeds hard
gereden. Een grijze mist hing over
Tiet land, nu en dan uiteenwaaiend
om de flonkerende wintersterren te
laten zien. De wandeling en mijn
belangstelling in 't door sterren ver
lichte in de mist badende landschap,
brachten mij in een beter stemming
en na enige mijlen te hebben rond
gedwaald, sloeg ik de richting naar
huis weer m. De gehele weg had ik
aan Olivia gedacht, hetgeen er toe
meeweikte mijn humeur te verbete
ren: zij was waarlijk een vermake
lijk kind. En toen ik de poort van
St. Agatha genaderd was, kon ik de
lust niet bedwingen om even het
park te betreden, teneinde langs het
gebouw te lopen waarin zij haar da
gen doorbracht.
Bij de school flitsten plotseling de
lampen van een rijtuig door de mist.
Rijtuigen waren zeer zeldzaam in
Annandale en ik was dan ook niet
verwonderd het koetsje te herken
nen dat dag en nacht bij het station
stond te wachten om eventuele rei
zigers naar hun plaats van bestem
ming te brengen. Waarschijnlijk
brachten de ouders van één der
leerlingen een bezoek aan St. Aga
tha; misschien was de vader van
Miss Olivia Gladys Armstrong haar
wel komen halen om haar over te
brengen naar een plaats waar de
discipline strenger was dan bij Zus
ter Theresa.
De koetsier zat op de bok te sla
pen en ongezien liep ik langs hem
heen het park in. Plotseling gevoel
de ik de lust om het gewelf onder de
kapel en de zich daar bevindende
ingang van de tunnel nog eens na
der te onderzoeken. Toen ik, langs
de schoolgebouwen liep, kwam haas
tig een man uit een der deuren naar
buiten en liep vlug naar de kapel.
Ik dacht eerst dat het Stoddard
was, doch door de mist kon ik mij
daaromtrent geen zekerheid ver
schaffen en ik wachtte, totdat hij
ongeveer tien meter vóór mij uit
was, voordat ik hem volgde langs
het pad, dat van de school naar de
kapel voerde.
Hij trad de vestibule van de kapel
binnen en ik hoorde hem iemand
aanspreken, die daar blijkbaar had
staan wachten. De mist was nu zo
zwaar geworden, dat ik geen hand
voor de ogen kon zien, en ik sloop
behoedzaam naderbij, totdat ik de
stemmen van de twee mannen dui
delijk kon horen.
„Bates!
„Ja, mijnheer".
Ik hoorde voetstappen op de ste
nen vloer van de vestibule.
„Het is hier een beroerde plaats
om een onderhoud te hebben, maar
het kan niet anders. Weet de jonge
man, dat ik je heb laten roepen?"
„Neen. mijnheer. Hij had het erg
druk met zijn boeken en tekenin
gen".
„Hm! Wij kunnen nooit zeker van
hem zijn."
„Ik vermoed, dat u gelijk hebt
1 mijnheer".
„Zeg, jij en Morgan, zijn een fijn
stel, dat moet ik zeggen! Ik dacht
dat hij verstand had en dat jij er
voor zou zorgen, dat hij de boel niet
in de war zou sturen. Maar hij ligt
nu in bed met een gat in zijn arm,
en jij zult het alleen moeten opknap
pen".
„Ik zal mijn best doen, mijnheer
Pickering".
„Noem mij niet bij mijn naam,
idioot. Of wilde jij misschien onze
zaken van de daken bekend ma
ken?"
„Volstrekt niet, mijnheer", ant-
Bates nederig.
Mijn bloed kookte en mijn vuisten
waren krampachtig gebald, terwijl
ik naar dat gesprek stond te luiste
ren
„Heeft Morgan zichzelf werkelijk
verwond, of liegt hij?" vroeg Pick
ering.
„Ik weet alleen wat ik van de
tuinman hier gehoord heb. Ik hoop,
dat u zult begrijpen, dat men mij
niet naar Morgan's huis mag zien
gaan".
„Natuurlijk niet. Maar hij zegt,
dat je hem niet fair behandeld hebt,
dat je hem zelfs aangevallen hebt,
een paar dagen nadat Glenarm hier
aankwam."
„Ja, en hij gaf mij den slag op
mijn hoofd met een stok. Het was
zijn onbescheidenheid, mijnheer. Hij
v ilde op klaarlichte dag de biblio
theek gaan onderzoeken en dat had
absoluut geen nut. Daar is niets te
vinden".
„Maar de schietpartij bevalt mij
toch niet. Morgan is ziek en weet
niet wat hij zegt. Maar een kerel
als Morgan krijgt geen ongeluk met
het schoonmaken van zijn geweer,
en nu ligt het werk stil en de tijd
gaat maar door. Wat denk jij dat
Glenarm vermoedt?"
Ik weet het niet, mijnheer, maar
bitter weinig zou ik zeggen. Het
schot door het venster, de eerste
avond dat hij hier was scheen hem
enigszins geschokt te hebben, maar
nu vermoedt hij niets meer, zou ik
zeggen."
„Je hebt ook niet gemerkt, dat hij
de bouw van het huis aan een on
derzoek onderwierp?"
„Oh, neen mijnheer. Hij heeft
niet wat zijn overleden grootvader
noemde, een onderzoekende geest."
„Nu, Bates", klonk Pickering's
stem weer op een toon van meer
derheid, „het is je plicht om onder
alle omstandigheden het verborgen
fortuin te helpen ontdekken. Wij
moeten dat architecture monster
daar zijn geheim ontwringen en de
tijd daartoe is nog maar kort. Mij 1-
heer Glenarm was een rijk man.
Volgens mij bezat hij enige millioe-
nen en dat gehele fortuin kan hij
onmogelijk in dat huis gestoken heb
ben. Hij nam van de Bank zijn ge
hele tegoed op, op een paar duizend
dollars na, en veegde zijn kluis met
een bezem schoon voor zijn laatste
reis naar Vermont. Hij had het geld
niet in zijn zakken toen hij stierf, is
't wei?"
„Neen. mijnheer, volstrekt niet!
Ik had nauwelijks genoeg geld om
hem fatsoenlijk te laten begraven."
„Hij was een vreemd mens, en
het verbergen van dat geld zal hem
veel plezier verschaft hebben. Maar
het zoeken er naar is allerminst ple
zierig. Ik veronderstelde natuurlijk,
dat wij het zouden vinden voor dat
Gi norm hier arriveerde, anders zou
ik niet zoveel haast hebben gemaakt
om hem van zijn erfenis op de hoog
te te stellen. Maar het geld moet
ergens in het huis of in het park
verborgen zijn. Er moet een plan
van het huis bestaan, waarvan wij
veel hulp zouden hebben. Ik zal je
duizend dollar geven op de dag dat
je me telegrafeert een dergelijke
aanwijzing gevonden te hebben".
„Dank u, mijnheer."
„Ik wens geen dankbaarheid. Ik
wens het geld of de effecten, wat
het dan ook mag zijn. Maar nu
moet ik gaan. Jij kunt wel naar huis
gaan, maar vertel je jonge meester
niet. dat ik hier geweest ban".
„Ik 7.al er aan denken, mijnheer.
Maar ik zou willen voorstellen,
mijnheer...."
,Nu?" vroeg Pickering.
„Dat u mijnheer Glenarm een be
zoek ging brengen. Het zal vreemd
Liken, mijnheer, als hij hoort dat u
hier geweest bent, zonder hem een
bezoek te hebben gebracht."
„Ik heb niets met hem te maken.
En bovendien heb ik geen tijd. Mocht
hij te weten komen, dat ik hier ge
weest ben, zeg hem dan maar. dat ik
enige zaken af te handelen had met
zuster Theresa, en dat ik het ten
zeerste betreurde niet in staat te zijn
hem een bezoek te brengen."
De ironie hiervan was niet verloren
gegaan aan Bates, die zachtjes lach
te. Hij kwam het volgende ogenblik
naar buiten en liep in de richting van
de Glenarmpoort. Pickering liep zo
dicht langs mij heen, dat ik hem had
kunnen aanraken, wanneer ik mijn
hand had uitgestoken, en een ogen
blik later hoorde ik het rijtuig wegrij
den in de richting van het dorp.
Plotseling hoorde ik iemand vlug
naderbij komen van uit de duistere
diepte van de kapel; lichte voetstap
pen als van een vrouw klonken in de
stenen vestibule en een ogenblik la
ter naderde mij de vage vorm van
een vrouw.
Een uitroep ontsnapte mij.
„Zo! luisterde u ook?" het was
de stem van Olivia. „Ik zou erg
voorzichtig zijn, als ik u was, mijn
heer Glenarm. Goeden avond!"
„Goeden avond!", stamelde ik, toen
zij in de mist wegvluchtte in de rich
ting van de school.
Hoofdstuk XIV.
HET MEISJE IN HET GRIJS
Ik hoorde Bates aan de achterkant
het huis binnentreden en had maar
een ogenblik tijd om mijn overjas en
pet onder de divan te. stoppen, het
stof van mijn kleren te slaan, en aan
de grote tafel te gaan zitten, waar de
kaarsen rustig brandden.
Bates' stap was zo vast als ooit
er was niet het minste spoor van op
winding in toen hij de deur opende
en op de drempel bleef staan
(wordt vervolgd)
