BERT
„Ik had de Duitse
wapens laten bewaren'
Meningen en Commentaren
EEN EEUW GELEDEN STIERF
BERNARDINUS VAN UDEN
AT EEN
ONDERLIJKE
ERELD
Het huis met de
duizend kaarsen
Elke tand
een brillant
16ÖÖÜ km. per uur
Groslijststemming
't Zit vast vaster met VELP AFIN
RADIO
Onbesproken
vraag
De jeugd
WE hebben het hier ter plaatse
al eens gehad over het ver
pleegsterstekort en de geringe ge
neigdheid van de vrouwelijke jeugd
om dit zware, opofferende beroep
te kiezen. Zulks naar aanleiding
van het feit, dat het sanatorium
Berg en Bosch in zijn organisatie
ontwricht dreigde te worden door
het gebrek aan aanmeldingen voor
de verpleegstersopleiding.
Schoolstrijd
Opzienbarende onthulling van Churchill
Wat willen de
Sovjets?
BESCHERM
UW KEEL
Hoensbroekse
begrotingskwestie
opgelost
TWEEDE BLAD
DONDERDAG 25 NOVEMBER 1954
[/■REEG men op het weekend van
„Te Elfder Ure" de indruk met
een echte „voorhoede" te doen te
hebben, een stoottroep, wegberei
ders? We hebben meer de indruk
gekregen van een aarzelend speu
rende verkenningspatrouille. En
we geloven, dat de oorzaak ook wel
aan te wijzen valt. De vraag: „Wat
dunkt u var. de doorbraak?" zweef
de als het ware voortdurend in de
lucht, maar ze kwam niet aan de
orde en werd zo nu en dan slechts
zijdelings benaderd.
Nu zal men zeggen: Het vraag
stuk was niet aan de orde gesteld,
het ging immers om „De toekomst
van het katholicisme in Nederland".
Men kan daartegenover echter stel
len, dat die toekomst ook waar
achtig wel iets met de „doorbraak"
te maken heeft. Maar in dit gezel
schap, mensen van beiderlei inzicht
omspannend (al leek ons het door-
braak-element de overhand te heb
ben) liet men deze vraag blijkbaar
maar liever onuitgesproken, om een
groot gekrakeel te vermijden. Prof.
Weterman heeft wel gezegd: Het
zou betreurenswaardig zijn, als
men, omdat de Bisschoppen een be
paalde vorm voorschrijven, zou
vervallen tot een zekere inactivi
teit, tot een rancuneuse stemming.
Hij vreest dus dit gevaar, maar
juist omdat niemand er op reageer
de, betwijfelen we, of zijn woord
wel doordrong in de gemoederen.
Zijn rede had overigens meer van
een plaatsbepaling dan van een
toekomstvisie. Er waren diepgaande
gedachten in zijn beschouwing
over de dualiteit tussen Kerk en
Wereld, welke op een bepaald punt
niet meer herleidbaar is. Prof. van
der Ven ging minder dien, doch
liet zijn betoog breder uitwaaieren
over de historie en toekomst, waar
bij hij een veelheid van wenselijk
heden en vraagpunten aan de orde
stelde. Hij vindt het tot op zekere
hoogte onvermijdelijk, dat de We
reld telkens het initiatief neemt en
dat de Kerk dan moet volgen, ach
ter de feiten aanlopen. En men
moest ook maar aanvaarden, vindt
hij, dat de Kerk in Nederland ten
opzichte van initiatieven niet toon
aangevend is. De Nederlandse
Kerkprovincie zal wellicht altijd
een betrekkelijk conserverend ge
deelte in het geheel van de Kerk
zijn. Toch stelde hij een aantal ver
nieuwingen aan de orde, waarvan
we in ons kort verslag reeds een
opsomming gaven: meer centraal
stellen van de eigen Bisschop, vor
ming van kleinere bisdommen, con
tactorganen, waardoor de openbare
mening der leken zich beter bij de
Bisschoppen kenbaar kan maken,
organisatie van de zielzorg meer
naar het functionele dan naar het
locale, meer „reclame", meer inter
nationale contacten tussen de bis
dommen.
Het was hier eigenlijk meer een
hardop denken van de leek, een
mediteren over mogelijkheden zon
der ze dadelijk tot wenselijkheden
te bestempelen. Doch hier was een
snaar geraakt, welke in veler ge
moed fel ging meetrillen. Hier be
te denken. Onze tijd is nog te zeer
overgangsperiode, om nu reeds de
finitieve vormen te scheppen.
"j"OEN we H't zo aanhoorden,
moesten we er aan denken,
hoe dit rekening houden met de
eenvoudigen ook van zoveel belang
is voor de doorbraakkwestie, 'me
men, intellectueel hoog te paard,
zich wel kan bevinden in het kli
maat van die andere partij, doch
hiermede nog niet af is van de ver
antwoordelijkheid ton opzichte van
hen, die minder scherp kunnen
distingueren, zich niet door alzij
dige lectuur kunnen oriënteren,
niet altijd paraat en slagvaardig zijn
tegen de aanval op hun overtuiging
en daarom meer dan anderen zorg
in eigen milieu behoeven. Hoe kan
„de kleine man" al die spitsvondig
heden bevatten, waarmee een aan
tal intellectuelen zich aan eenvou
dige woorden tracht te onttrekken,
eii welke indruk moet dit op hem
maken?
We blijven het met dit al jam
mer vinden dat het over deze din
gen in dit milieu niet tot een open
uitspraak is gekomen. Daardoor
lijdt deze voorhoede, waarin onmis
kenbaar zo veel goeds leeft en
woelt, aan élan en stootkracht.
Dr Hirdes, de geneesheer-direc
teur, kan nu in „Ruim Zicht" ech
ter een ander geluid laten horen.
Toen het tekort in Berg en Bosch
bekend werd, begon het aanmel
dingen te stromen. Nu zijn er al
meer dan tweehonderd, zodat lang
niet iedereen aangenomen kan wor
den. Het tekort aan leerling-ver
pleegsters is daar in Bilthoven nu
in ieder geval volledig opgeheven.
Deze ervaring doet weldadig aan,
zegt dr Hirdes, en maant tot voor
zichtigheid, wanneer men de jeugd
van thans beschuldigt van opper
vlakkigheid en materialisme.
Zo is het....
QPVALLEND is het feit, dat in
een aantal landen van het vrije
Europa de schoolstrijd weer zo hef
tig oplaait. In België beleefde men
gisteren zelfs een proteststaking
van katholieke onderwijskrachten,
waaraan de katholieke ouders van
harte hun medewerking verleen
den. De socialistisch-Iiberale rege
ring is daar immers onderscheid
gaan maken tussen leraren, die hun
wetenschappelijke bevoegdheid op
deden aan de katholieke universi
teit en degenen, die elders hun ii-
ploma's behaalden. De eersten wor
den bewust achtergesteld bij be
noemingen bij het Openbaar Onder-
(Advertentieï
„Ik heb, voor het einde vaq tweede wereldoorlog, de
toenmalige opperbevelhebber onzer strijdkrachten in Europa,
Lord Montgomery, opgedragen de Duitse wapens zorgvuldig in
te zamelen en op te slaan, zodat zij eventueel gemakkelijk weer
ter beschikking der Duitse militairen zouden kunnen worden ge
steld, met wie wij zouden moeten samenwerken, indien Sowjet-
Russische opmars zou voortduren", aldus de Britse premier Win
ston Churchill in een opzienbarende toespraak, die hij Dinsdag
heeft gehouden.
De eerste minister verklaarde ook,
dat hij de eerste welbekende persoon
lijkheid was, die in het openbaar
heeft verklaard, dat wij „Duitsland
aan onze zijde moeten hebben in geval
van een Sovjet-Russische communisti
sche aanval."
De premier bracht verder naar vo
ren dat deze grote ommekeer, waarbij
de Westduitsers, binnen tien jaar na
de onvoorwaardelijke Duitse overgave
tot bondgenoten waren geworden, uit
sluitend teweeg was gebracht door de
Sovjetrussische politiek „en met name
door het optreden van dictator Sta
lin. die, meegesleept door de zege, han
delde, alsof hij er voor zou kunnen
zorgen dat de wereld door de Sovjet-
Unie en het communisme zou worden
beheerst".
Churchill zeide ook, dat hij nog
gonnen verscheidenen als een echte ™js' Bovendien zijn er maatregelen
getroffen, om de subsidies aan de
„vrije" scholen te verminderen,
voorhoede op te rukken en een
reeks van gedurfde liturgische ver
nieuwingen aan te prijzen, waar
tegenover prof. Weterman bezwe
rend de handen omhoog stak. Dit
leeft toch wel sterk in intellectuele
kringen, daarvan moet men over
tuigd geraken. En in alle overdrij
ving was er toch de oprechte roep
naar meer bezieling in godsdien
stig beleven en de godsdienstige
practijk. Indruk maakte echter de
repliek van prof. Weterman, toen
hij zijn gehoor opwekte ook
altijd te denken aan de eenvoudige
mensen, met wie wij samen de
Kerk vormen. Wij moeten proberen
contacten te herstellen zonder da
delijk aan een algehele omvorming
Adverteiuie)
in voorkom ver
koudheid door
gebruik van
waardoor van financiële gelijkstel
ling geen sprake meer is. Men l:an
dat nu wel bagatelliseren, gelijk de
socialistische pers ten onzent doet,
doch in principe is het een zeer
ernstige aangelegenheid, waarbij
scherp verzet geboden is.
In Frankrijk en West-Duitsland
doen zich ook ernstige verschijnse
len van verstoring van de school-
vrede voor. Tijdens een verkiezings
campagne in de staat Beieren heeft
het Episcopaat gemeend een dui
delijk woord te moeten laten horen
tegen de opvatting van sociaal
democraten en liberalen, die de
onderwijsgelijkstelling om hals wil
len brengen. Wat antwoordde men
daarop van sociaal-democratische
zijde?
„Indien de bisschoppen afzonder
lijke scholen verlangen voor de kin-
deYen der diverse confessies, waar
om verlangen zij dan ook niet een
zelfde indeling van het nieuwe
Duitse leger?"
Het is te dwaas om er tegen te
polemiseren.
steeds voorstander is van een nauwer
contact met de Sovjet-Unie, om te
kunnen uitmaken, of er, na het over
lijden van Stalin, belangrijke wijzigin
gen zijn gekomen in de Sovjetrussi
sche politiek, die thans door nieuwe
heersers in het Kremlin wordt bepaald.
Veldmaarschalk Montgomery, die
momenteel in de VS vertoeft, heef!
verklaard, dat hij inderdaad van Chur
chill opdracht had gekregen om Duit
se wapens te verzamelen en gereed te
houden, om deze weer aan de Duitse
troepen te geven, als de Sovjet-op
mars zou voortduren.
(Advertenties».
De gemeenteraad van Hoensbroek
heeft met 12 stemmen vóór en vijf
stemmen tegen besloten tot intrekking
van het beroep op de Kroon inzake
de weigering: van Gedeputeerde Staten
van Limburg: om de Hoensbroekse be
groting voor 1954 goed te keuren.
Daarna besloot men met 13 tegen 4
stemmen om alsnog over te gaan tot
het hóuden van algemene beschou
wingen en tot hoofdstuksgewijze be
handeling van deze begroting. Het feit
dat de 14 leden tellende katholieke
fractie in de raad in het begin van
dit jaar besloot de begroting zonder
meer aan te nemen, met het gevolg,
dat de uit twee leden van de Partij
van de Arbeid en een communist be
staande oppositie er niets over te ber
de kon brengen, wat zoals men weet
de aanleiding tot de Hoensbroekse
begrotingskwestie.
Atoom bom men werper
Walter Dornberger, de voormalige
Duitse deskundige op het gebied van
V-wapens en Kraft Ehricke, een Duitse
luchtvaartdeskundige, hebben 'n bom
menwerper ontworpen, die een snel
heid van 16.000 km per uur zou kun
nen bereiken.
De bommenwerper, die een atoom
bom zou kunnen vervoeren, zou als
brandstof vloeibare zuurstof en kero
sine gebruiken. Het toestel zou bestaan
uit twee raketvliegtuigen met drie
hoeksvleugel, die zouden opstijgen van
een door raketten aangedreven slede,
als deze een snelheid van ongeveer
1750 km per uur heeft bereikt. Bij
een snelheid van 5.600 km per uur,
op 24 km hoogte, zou de kleinere ra
ket loskomen van het grotere en op
eigen kracht stijgen tot ongeveer 160
kilometer om daarna in de richting
van zijn doel te vliegen met een snel
heid van 16.0000 kilometer per uur.
Zij zou van een hoogte van 80 kilome
ter een atoombom kunnen werpen en
daarna naar zijn uitgangspunt terug
kunnen keren.
Het vliegtuig zou waarschijnlijk au
tomatisch worden bestuurd. De kos
ten zouden „fantastisch" zijn. Op zijn
korte vlucht zou het toestel ongeveer
80 ton brandstof verbruiken aldus dit
bericht.
HIJ DEED DE CAPUCIJNENORDE IN NEDERLAND
EN BELGIE HERLEVEN
Niet schriftelijk,
meent het P. B.
Het Partijbestuur van de KVP voelt
niet voor een schriftelijke groslijst
stemming, gelijk door de Kring Til
burg was voorgesteld. Dat blijkt uit de
thans verschenen prae-adviezen voor
de vergadering van de Bestuursraad
op a.s. Zaterdag.
Het PB acht de voordelen niet groot
en vreest er veel administratieve ar
beid van. Bovendien is het misbruik
maken van aan de leden toegezonden
stembiljetten door derden zeer wel mo
gelijk.
Het systeem van kiesmannen, door
Limburg uitgewerkt naar voren ge
bracht, kan het P.B. evenmin aanbe
velen. Het ziet niet in, dat daardoor
een deskundig en harmonieus samen
gesteld kiescollege gewaarborgd wordt.
Het P.B. heeft het voorstel, om de
thuisblijvers als voorstemmers te be
schouwen, teruggenomen.
Vandaag, Donderdag 25 November
is het een eeuw geleden, dat pater
Bernardinus. in de wereld Johannes
van der Voort te Uden, in het Capu-
cijnenklooster te Velp overleed. Hij
was nog pas veertig jaar oud. Bij de
verpleging van lijders aan besmette
lijke ziekte werd hij zelf aangetast en
het kostte hem zijn leven.
Ondanks zün nog jeugdige leeftijd
had hij zich een naam verworven, die
heden ten dage in de Capucijnenorde
nog met dankbaarheid genoemd wordt
omdat Bernardinus van Uden de man
is geweest, die de Orde voor Neder
land bewaard heeft en hersteld.
Het klooster van Velp bij Grave was
reeds in 1645 .gesticht. Toen de troe
pen van de Franse revolutie in 1796
alle kloosters in- de- Zuidelijke Neder
landen ophieven, kon Velp zich nog
handhaven. W-arrt het Land van Ra-
venstein, waarin het lag, werd met de
Bataafse Republiek verenigd. Maar
na de inlijving van het koninkrijk
Holland bij het Franse keizerrijk was
ook voorlopig het laatste uur voor de
Velpse kloostergemeenschap geslagen
Od 20 Augustus 1812 werden de pa
ters door Franse militairen met ge
weld uit het klooscter gedreven. Het
gebouw werd verzegeld, bezittingen
werden geconfisceerd en de paters
werd verboden hun kloosterkleed te
dragen. Zij moesten zich als burgers
verspreiden en ook elders mochten ze
niet samenwonen.
Nauwelijks had Napoleon zijn neder
laag bij Leipzig geleden of de pater
namen het klooster weer in bez-t.
Doch in de Noordelijke Nederlanden
werden sinds de Reformatie vrijwel
geen kloosters meer geduld en men
vroeg zich met spanning af, hoe Wil
lem I en zijn anti-clericale ministers
hier tegenover zouden staan.
Het antwoord bleef niet lang uit. Op
2 September 1814 werd beslist, dat
opheffing en confiscaat van de kloo;
ters gehandhaafd bleef. De paters
mochten als private personen in het
klooster blijven wonen, doch daar ver
speelden zij een staatspensioen bij
Bovendien mochten geen nieuwe
leden worden aangenomen. Het zou
nog tot de grondwetsherziening van
1848 duren tot de Nederlandse burgers
het recht van vereniging zouden
krijgen.
Zo stierf het leven in de klooster
gemeenschappen af en in 1835 waren
er in het Velpse klooster nog slechts
zeven oude en gebrekkige klooster
lingen over.
Toen de nood zo hoog gestegen was.
gelukte het pater Bonaventura van
Schuelen uit België om van koning
Willem I gedaan te krijgen, dat men
het aannemen van enige nieuwe leden
(Advertentie)
oogluikend toeliet. Het was tenslotte
de zeer verdraagzame koning Willem
II die op de dag van zijn inhuldiging
in Amsterdam erin toestemde, dat de
kloostergemeenschappen in Brabant
en de Redemptoristen weer nieuwe
leden mochten aannemen.
Het herstel van <3e Capucijnenorde
begon feitelijk toen in 1841 Johannes
van der Voort, kapelaan te Wessem,
die in Leuven theologie had gestu
deerd. zijn intrede in de orde deed.
Reeds anderhalf jaar na zijn kleine
professie, op 8 Maart 1844. werd hij
tot custos-gardiaan van Velp gekozen
en met grote energie en voorzichtig
heid begon hij aan de opbouw van
de orde in ons land. Hij kreeg hierbij
de onmisbare steun van mgr. Zwijsen
en hij kon in 1848 een klooster stich
ten te Handel, waar tijdens de Refor
matie de uitoefening van de gods
dienst gehandhaafd was.
Mede door ruimtegebrek in het
klooster te Velp werd, in samenwer
king met het Capucijnenklooster t-:
Brugge, op 30 September 1845 de Hol
lands-Belgische custodie gevormd.
Achtereenvolgens richtte Bernardinus
kloosters op te Edinghen, Brussel
Hazebrouck en hij legde de grondslag
voor een stichting te Antwerpen. Ook
de missionering had zijn bijzondere
zorg.
Voor alles werkte pater Bernardi
nus aan de inwendige versterking van
de jonge custodie. In woord en voor
beeld ging hij zijn onderdanen voer
in reguliere observantie en in de on
derhouding van de lofwaardige gebi ui-
ken van de custodie. Te vroeg naar
menselijke berekeningen kwam hij
aan zijn verdienstenvolle arbeid te
ontvallen. Zijn opvolgers hebben naar
best vermogen deze arbeid voortgezet.
PATER BERNARDINUS.
Diefstal
De politie van Tokio heeft in
i een druk zakenkwartier van
de stad tevergeefs gezucht
naar een woning van twee
J verdiepingen, die in Augus-
i tus was gebouwd. Toen de
S eigenaar vorige week naar
het huis kwam kijken vond
hij slechts prikkeldraadver-
S sperring, die de dieven had-
den aangebracht.
Buren hadden gezien, hoe
twintig „arbeiders" het huis
hadden afgebroken.
vltkvrijt koudlijm
van CETA BEVER
Vlucht
Een zwaar bewapend onderofficier
van hel Tsjechische ieger is er in
geslaagd naar het vrije Beieren te
vluchten. De man had klaarblijke
lijk op alles gerekend, want toen hij
in handen van de Amerikanen
kwam, was hij in het bezit van een
machine-pistool met 600 patronen
en handgranaten.
Sprinkhanen
In het Frans Marokkaanse Adigir
weet men nu ook wat een sprink
hanenplaag is. De vlucht was veer
tig kilometer lang en twintig kilo
meter breed. Het zwermpje streek
op een uitgestrekt tomatenveld neer,
maar daarvan was niets meer te
zien toen de beestjes weer vertrok
ken.
Eenzijdig
Engeland is kort geleden bezocht
door een groep van Russische
studenten. Zij zijn nu terug en
in hun verre vaderland vertellen
ze klaaglijk rond, dat de Engel
sen meer weten van de geschie
denis der tsaren dan van de hui
dige Russische politiek. Zij vinden
dat niet zoals het hoort.
Televisie
Een Amerikaans hotelconcern is
dik tevreden over de resultaten, die
het met televisie-ontvangers in de
hotelkamers heeft behaald. Het
bleek, dat het gebruik van consump
ties op zulke kamers met een derde
is toegenomen. De gasten blijven
schijnbaar wat langer op om naar
het fascinerende beeldscherm te
kijken.
den. Hij zou tien jaar weg blijven,
had hij gezegd en om het afscheid
de nodige luister te geven kwamen
er muziekcorpsen aan te pas. De
publieke belangstelling was groot en
er klonk waarderend applaus. De
volgende dag was Lawalla echter
weer in het geniep teruggekeerd.
Tien jaar leek hem wat lang.
Record
JN Londen meent een bouw
vakarbeider een nieuw re
cord te hebben gevestigd door
een volle krantenkolom in
zulke kriebellettertjes over te
schrijven, dat hij helemaal op
zijn pink kon. Men moet een
vergrootglas nemen om de
tekst nog te kunnen lezen.
Tegenvaller
Robert Taylor dacht eens lekker
te kunnen inbreken in het hotel
van mevrouw Evelyn Wroght. De
eigenaresse zag hem echter, lichtte
hem een pootje en ging met haar
210 pond gewicht op hem zitten. Zij
riep net zo lang tot de politie ver
scheen. Robert wist niet hoe zeer
hij deze mensen moest danken toen
ze hem onder de zwaargewicht van
daan haalden.
Platen
Jaarlijks worden in ons land on
geveer twee millioen gramofoon-
platen gemaakt, die tesamen een
waarde vertegenwoordigen van 8
millioen gulden. Een groot deel
daarvan gaat naar het buitenland,
onder andere naar België, West-
Duitsland en Italië.
Gevecht
Het Franse stadje Rodez bewaart
vreemde herinneringen aan het
laatste bezoek van belastingambte
naren, die de boeken van een zaken
man wilden controleren. De belaag
de riep onmiddellijk zijn buren te
hulp, die de ambtenaren begonnen
uit te jouwen en hen huiten de deur
hielden. Toen de belastingmensen
politieversterking kregen ontstond
een ingewikkeld gevecht, waarin
veel gewonden vielen voor de goede
zaak. De boeken zijn nog niet ge
controleerd.
Spaarcentje
Een garagehouder met een goed
hart in Port Chester stond een ar
me man dertig jaar achtereen toe
te slapen in een kamertje boven oijn
bedrijf. De armzalige, treurige man
kreeg ook nogal eens een keer te
eten. Nu is hij overleden en toen
men voor de volledigheid in het
kamertje ging kijken vond men:
20.000 dollar contant, 41.000 dollar
aan effecten en 18.000 dollar aan
banksaldi.
Wandelaar
Niet zonder rumoer was de Indo
nesiër Lawalia vertrokken voor een
wandeltocht door een reeks van lan-
Men weet nooit hoe een stok
een vis vangt.
VRIJDAG 26 NOVEMBER
HILVERSUM I 402. m. NCRV: 7.00
Nws en SOS-ber. 7.10 Gewijde muz. 7.30
Gram. 7.45 'n Woord voor de dag 8.00
Nws en weerber. 8.15 Gram. 9.00 V. d.
zieken 9.30 V. d. vrouw 9.35 Waterst.
9.40 Gram. 10.30 Morgendienst 11.00 Pia
norecital 11.30 Gram. 12.30 Land- en tuin
bouw meded. 12.33 Carillonconc. 12.48
Gram. of act. 13.00 Nws 13.15 Promenade
ork. 14.05 V. d. jeugd 14.35 Omroepork.
en solist 15.10 Voordr. 15.30 Gram. 16.00
Rep. uit Kaapstad 16.15 Gram. 16.30 Viool
en piano 17.00 Voordr. 17.20 Vocaal ens.
en orel 17.45 Stemmen van overzee 18.00
Gram. 18.15 Harmonie-ork. 18.35 Gram.
194)0 Nws en weerber. 19.10 Regerings-
uitz.: Ver' laring en toelichting, waarin
opgenomen: 1. Veilig verkeer; klankb.
Samen op weg. 2. Emiratiepraatje door
H. v. Luyk 19.30 Gram. 20.00 Radiokrant
20.20 Gram. 20.30 V. d. .ïeugd 21.00 Matins
der Maler, opera 22.45 Avondoverden
king 23.00 Nws 23.15 Langs wegen van
kunst en schoonheid 23.45-24.00 Gram.
HILVERSUM II 298 m. VARA: 7.00
Nws 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.33 Gram.
8.00 Nws 8.18 Gram. 8.45 V. d. huisvr.
9.00 Gym. v. d. vrouw 9.10 Gram. 9.40
Schoolradio VPRO: 10.00 Avonturen met
kinderen, caus. 10.05 Morgenwijding. VA
RA: 10.20 V. d. kleuters 10.40 Orgelconc.
11.00 Radiofeuilleton 11.20 Gram. AVRO:
12.00 Dansmuz. 12.30 Land- en tuinb.
meded. 12.33 Sport en prognose 12.48
Gram. 13.00 Nws 13.15 Meded. en lichte
muz. 13.55 Beursber. 14.00 Boekbespr.
14.20 Barok-viool, blokfluit, cello en cla-
vecimbel 14.55 Gevar. progr. VARA: 16.00
Orgel en zang 16.30 V. d. jeugd 17.00 Gr.
17.20 Muz. caus. 18.00 Nws 18.15 Act.
18.20 Amus. muz. 18.45 De strijd voor
meer welvaart, caus. 19.00 V. d. jeugd
19.10 Muz. caus. VPRO: 19.30 Portretten
en hun achtergronden, caus. 19.50 Ber.
20.00 Nws 20.05 Boekbespr. 20.15 Zweed
se kerkliederen 20.30 Europa een caus.
20.40 Leven in de cultuur, caus. VARAj
21.00 Theaterork., klein koor en sol. 21.35
Buitenl. weekoverz. 21.50 Spaanse volks
dansen 22.15 Lichte muz. VPRO: 22.40
Vandaag, caus. 22.45 Avondwijding. VA
RA: 23.00 Nws 23.15-24.00 Aus einem
Totenhaus, opera, acte 3 en 4.
BRUSSEL 324 m: 12.00 Vioolmuz. 12.20
Balletmuz. 12.30 Weerber. 12.34 Gram.
(om 12.50 koeren), 13.00 Nws 13.15 Gram.
13.30 Idem 14.00 Schoolradio 15.45 Koor
zang 16.00 Koersen 16.02 Gram. 17.00 Nws
17.10 Lichte muz. 18.00 Gram. 18.05 Gods
dienst. caus. 18.30 V. d. sold. 19.00 Nws
19.40 Volkszang 20.00 Ork. conc. 22.00 Nws
22.15 Int. Radio Universiteit 22.30 Gram.
22.55-23.00 Nws.
BRUSSEL 484 m: 12.00 Gram. 13.00 en
14.00 Gram. 15.00 Agrippina, opera 15.45
Gram. 16.05 Lichte muz. 17.00 Nws 17.15
Gram. 17.30 Pianorecital 17.50 Gram. 19.30
Nws 20.00 Galathée, opera 21.45 Gram.
22.00 Nws 22.45 Gram. 22.55 Nws.
(Advertentie)
NeemnAKKERTJE
MYSTERIE-ROMAN
door
Meredith Nicholson
17)
Een lamp boven het orgel was het
enige licht in de kapel en vormde een
aureool om haar hoofd om het on
bedekte hoofd van Olivia Gladys Arm
strong. Ik glimlachte toen ik haar her
kende en glimlachte nog eens toen ik
mij haar naam herinnerde. Doch de
vreugde, die zij in de muziek legde,
de gelukkige uitdrukking op haar ge
laat, haar verlatenheid op dat kleine
eiland van licht tegen de donkere
achtergrond - die dingen troffen mij
en ik luisterde en keek sprakeloos
toe, onder de invloed van de liefelijke
bekoring, die van dat alles uitging.
Zij speelde onafgebroken voort; nu
eens was het een compositie van
v\ agner, dan weer een mij onbekend
lied, om te besluiten met Mendel
sohn s Lentelied".
Plotseling zweeg het orgel en het
meisje sloeg haar handen samen,
want het was daar koud. Toen zij
opstond om het licht uit te doven,
trad ik naar voren
doèn?^'g ik d3t alstublieft voor U
Zij wendde zich om en sloeg een
cape om haar schouders.
,,Oh, bent U het?" vroeg zij. ,,Ik
herinner mij niet - ik schijn mij niet
te herinneren, dat ik U uitgenodigd
heb".
,,Ik wist zelf niet dat ik hier zou
komen", merkte ik naar waarheid
op.
,,Ja, dat is ook mijn mening om
trent u dat u iemand bent, die
vreselijk onverwachte dingen doet.
Maar ik dank u voor uw moeite."
Zij scheen ons gesprek zo kort mo
gelijk te willen maken en liep haas
tig naar de vestibule en had de
deurknop reeds bereikt toen ik haar
inhaalde.
v.U kunt niet verder meegaan,
mijnheer Glenarm", zei zij en
wachtte om te zien of ik haar ver
staan had. Voor ons lag het bos van
St. Agatha in de vroege schemering.
Een pad slingerde zich door het ge
boomte naar de schoolgebouwen.
..Ik zou u misschien even naar de
school kunnen brengen", zei ik.
..Neen, dank u! Ik ben laat en heb
geen tijd om met u te wandelen. Wij
mogen trouwens geen bezoek van
heren ontvangen".
Zij liep naar buiten en volgde het
pad.
..Maar ik ben geen bezoeker, ik
ben alleen maar een buurman.
En dan, ik ben u werkelijk veel be
zoeken verschuldigd."
Zij lachte, doch bleef niet staan
en ik volgde enige stappen achter
haar.
,,Ik hoep, dat u niet denkt dat ik
dat konijnenspoor volgde in de hoop
u te ontmoeten, mijnheer Glenarm."
.!*Geen sprake van! Ik ben werke
lijk blij, dat ik gekomen ben, want
v°nd uw muziek heel mooi. Wer
kelijk, u speelt buitengewoon goed.
Miss Armstrong."
Zij gaf geen antwoord.
„En ik hoop, dat ik mijzelf het ge
noegen mag beloven u nog dikwijls
te horen spelen."
,,U is waarlijk vleiend, mijnheer
Glenarm, maar aangezien ik de
school verlaat...."
Ik voelde mijn hart zwaar worden
bij de gedachte dat zij weg zou
gaan. Zij was tot nog toe de enige
afwisseling geweest op Glenarm
House en de gedachte dat ik haar
zou moeten verliezen gaf het land
schap een donkere tint.
„Waar woont u?", vroeg ik, „Chi
cago, Indianapolis, Cincinati mis
schien?"
,,Hm! Wat bent u dom! U zoudt
aan mijn accent kunnen horen, dat
ik niet van Chicago kom. En ik
hoop, dat ik niet de manieren heb
van een Kentucky-meisje. dat altijd
wacht om tot het onzinnige toe ge
vleid te worden. En een meisje uit
Indianapolis zou nie' met een vreem
de man een onderhoud durven heb-
?p,een winteravond aan de zoom
van het woud dat is uit een boek
en een meisje uit Cincinati mist
mijn elan, esprit, of hoe u het an
ders noemen wilt."
Recht voor ons scheen een lamp
bij de ingang van één der gebouw
en en verscheidene vensters waren
verlicht.
Wij hadden de deur bereikt en zij
bleef met de knop in haar hand nog
even staan.
„Het is misschien wel het beste,
dat wij elkaar nooit weer ontmoe
ten, mijnheer Glenarm", verklaarde
zij uit de hoogte.
„De herinnering aan die paar ont
moetingen zal mij altijd bij blijven,
Miss Armstrong", antwoordde ik op
dezelfde toon.
„Ook ik zal trachten mij u te her
inneren! en zij vouwde onder
haar cape haar armen theatraal
over elkaar.
„Maar wij hebben elkaar helaas
veel te weinig ontmoet, Miss Arm
strong. Driemaal geloof ik, is 't
niet?"
„U schijnt onze eerste ontmoeting
te willen vergeten", zei zij.
„In uw kano bij de zomerverblij
ven NooitEn U hebt me nnu verge
ven voor mijn onbescheidenheid om
een gesprek af te luisteren?"
Zij duwde de deur open, doch
bleef nog even staan.
..Behalve de keren, dat u het niet
wist heb ik u vier keer gezien, vol
gens mijn berekening, mijnheer
Glenarm. En ik vind het heel dwaas
van mijzelf, dat ik die eerste keer
onthouden heb. Ik zie nu in hoe
blind ik geweest ben!"
Vlug trad zij naar binnen, sloot
de deur. en ik hoorde haar snel de
trap oplopen.
Ik liep vlug terug naar de kapel,
mijzelf verwijtend, dat ik ernstige
zaken had verwaarloosd voor een
dwaas gesprek met een schoolmeis
je, en vrezend, dat de gang, die ik
aan beide zijden had opengelaten,
ontdekt was. De tunnel voegde een
nieuwe factor toe aan mijn toch
reeds ingewikkeld probleem en ik
voelde behoeft® aan een gelegenheid
om de situatie eens kalm te over
denken.
Bij de kapel liep ik bijna in de ar
men van Stoddard, doch ik ontweek
hem. trok de verborgen deur achter
mij dicht, liep vlug door de tunnel,
klom tegen de houten trap op en
sloot de gapende opening in de kel
dervloer weer met het imitatiece-
menten luik.
HOOFDSTUK XIII.
HET GESPREK IN DE MIST
Toen ik van mijn kamer kwam om
te dineren, gaf Bates mij de post.
Er was een brief bij in Laurence
Donovans handschrift, die tot mijn
verwondering een Amerikaanse post
zegel en het postmerk van New-Or
leans droeg. De brief was evenwel
gedateerd in Vera Cruz, Mexico.
Waarde vriend.
Ik heb een prettige tijd gehad
sinds ik je in New-York heb verla
ten. Kon niet vertrekken naar een
Europese haven, zoals ik gehoopt
had, doch was al heel gelukkig als
bediende op n boot voor Zuid-Ame
rika te kunnen monsteren.
Ik had gehoopt met Kerstmis in
Engeland pudding te eten, maar ben
nu al heel blij, dat ik nog op vrije
voeten ben, al is het dan ook in dit
vreselijke gat. De Engelse Buldog
zou niets liever doen dan een flink
stuk uit mijn broek te bijten en ik
was werkelijk gevleid toen ik enige
tijd geleden mijn portret in een ver
dacht bulletin zag afgedrukt.
Je moet begrijpen, dat men de Brit
se autoriteiten er verwijten van
maakt, dat ik nog niet gearresteerd
ben, en mijn veroordeling zal een
schitterend bewijs zijn. Ik ben niet
bang voor de „Greasers" men
sen, die zich volstoppen met bana
nen en Spaanse pepers kunnen on
mogelijk gevaarlijk zijn maar met
de Britse consul hier valt niet te
spotten en zelfs terwijl ik deze brief
zit te schrijven, ben ik mij bewust
dat een man, die ogenschijnlijk ver
diept is in een boek, aan het tafel
tje naast mij, in werkelijkheid de
tijd doodt terwijl hij wacht totdat ik
dit epistel beëindig.
Jij hebt je natuurlijk reeds vredig
gevestigd op je voorvaderlijk land
goed en bent alleen nog maar van
je grootvaders erfenis gescheiden
door een paar maanden tijd en een
weinig geduld. Jij bent altijd een ge
lukkige kerel geweest. Mensen ster
ven alleen maar om jou geld na te
laten, terwijl ik zal moeten sterven
om uit de gevangenis te blijven.
Binnen niet al te lange tijd hoop
ik er op dc een of andere manier in
te slagen het land van de dollar
weer te bereiken en zal je dan wel
enig bericht zenden.
Maar de man aan de andere ta
fel tracht mijn ondertekening te le
zen, zodat ik dus zedelijk verplicht
ben hem niet teleur te stellen. Met
de beste wensen,
Je toegenegen
GEORGE WASHINGTON SMITH
P.S. Ik zal deze brief niet hier
posten, maar hem aan een roodha
rige Ier meegeven, die morgen per
boot naar het Noorden vertrekt.
Bates bracht mijn koffie in de bi
bliotheek, aangezi enik de wens te
kennen had gegeven, daar eens op
mijn gemak over de stand van za
ken te willen nadenken. Larry's ver
slag was niet erg geruststellend.
Maar ik wist, dat hij, wanneer hij
van plan mocht zijn mij te bezoeken,
zoiets niet in een brief zou zetten,
die in de handen zou kunnen vallen
van de autoriteiten, en mijn hoop,
dat ik hem weldra zou terug zien,
werd groter. Het was waarschijnlijk
wel niet mijn grootvaders wens ge
weest dat ik iemand als gezelschap
bij mij zou hebben, doch nu de za
ken zo stonden, was er geen enkele
reden waarom ik mij niet tegen mijn
vijanden zou mogen beschermen en
Larry Was een betrouwbaar bondge
noot.
Mijn buurman had mij een belang
rijke aanwijzing gegeven: Morgan
bracht verslag uit over zijn hande
lingen aan de executeur van mijn
grootvaders testament. Iedere ande
re gebeurtenis leek mij onbelangrijk
toe, vergeleken bij deze wetenschap.
(wordt vervolgd)
