Met VELP0N zie je er geen barst van!
Meningen en Commentaren
AT EEN
ONDERLIJKE *1
ERELD
RADIO
Het huis met de
duizend kaarsen
Aan een ander
spiegelen
Waarom
zwijgen
De autostrada
Tito gaat naar India
en Birma
Teveel lawaai in
Moskou
L enden pijn
Neem\AKKERTJE
1 «T L-ZXJ
DL B'LAL»
DONDERDAG 18 NOVEMBER 1954
(Van onze onderwijs-medewerker)
7oals de pers ons heeft bericht,
heeft de bewindsman inzake het
Nederlandse onderwijs sinds enige
tijd van de volksvertegenwoordi
ging ernstige kritiek te doorstaan.
Ér worden verwijten geuit ten- aan
zien van de onvoldoende perso
neelsvoorziening in onze scholen;
er wordt geklaagd over onze abo
minabele klasse-bezetting (inder
daad een der slechtste in Europa);
de salariëring wordt schamper ver
geleken met de lonen van geschool
de arbeiders in het vrije bedrijf.
Tegelijkertijd verdiepen deskundi
gen zich in becijferingen van het
geldelijk nadelig saldo van tiendui
zenden doublerende leerlingen; an
deren vellen een scherp oordeel
over onze nationale selectie-metho
den, en nu en dan betwijfelt een
enkeling in het openbaar de waar
de van iedere klassieke of wiskun
dige scholing. Kortom: voor de bui
tenstaander ,die zijn persoonlijk
oordeel vormen moet op grond van
verspreide berichten in pers en ra
dio moet het wel lijken, alsof ons
Nederlandse onderwijs dieper dan
ooit in het moeras is weggezonken.
En dit kritische eind-oordeel wordt
dan nog aangevuld met de hier of
daar meegenomen idee, dat „in an
dere landen" (met name in Ame
rika) al dat schoolse gedoe van
diploma's en papiertjes allang is
afgeschaft. Ja, daarginds staat weer
de toekomst open voor ieder met
een gezond stel hersens. Aldus zegt
men dan. Of beter nog: ginds is
alle onderwijs, tot en met onze
middelbare schoolleeftijd voor ieder
voorgeschreven en grotendeels door
de staat bekostigd: gelijke kansen
voor iedereen. Stel daar dan tegen
over onze nationale onderwijsver
nieuwing met enkele fameuze rap
porten en nota's in departementale
landen eg met na tien jaar een
school met gebrek aan leerkrachten
en met overschot aan leerlingen.
de aanwas tc voorzien zal voor 1960
ruim 26 billioen dollar voor nieuw
bouw nodig zijn. Daarmede zijn dan
de thans nog gebruikte „bouwval
len" niet vervangen.
In iedere staat komt men dui
zenden leerkrachten tekort. Hun
salariëring is volstrekt onvoldoen
de. Het corps bevat een groot aan
tal in capabele krachten.
Het studie-niveau wordt als
geheel verlaagd, in plaats van het
tempo individueel aan te passen.
Er is op vele middelbare scholen
nauwelijks nog van prae-weten-
schappelijke scholing sprake.
De kinderen op de lagere
school worden te gemakkelijk van
klas tot klas bevorderd, waardoor
het basisonderwijs in gebreke blijft
een werkelijke basis te leggen voor
verdere studie.
Het huiswerk wordt door eer-
ste-klassers van het m.o. voor 33
pCt van anderen overgeschreven.
In het derde jaar stijgt dit percen
tage zelfs tot 82.
\Ve, hebben het uitvoerige rapport
hier in summiere opsomming
samengevat. Het zou interessant
zijn de talrijke schilderende passa
ges eveneens over te nemen, maar
plaatsgebrek belet het ons. Ons
doel was echter slechts, U te laten
zien, dat merkwaardigerwijze aan
de overzijde van de oceaan letter
lijk dezelfde klachten worden ge
uit als bij ons. Dit wil niet zeggen,
dat op ons niet de taak rust, het
Nederlandse onderwijs uit de im
passe te helpen. Maar wel leidt dit
toch tot de conclusie, dat wij onze
klachten niet moeten overdrijven.
Het is bij ons niet slechter dan el
ders. Zelfs niet slechter dan in het
land, dat ons zo gaarne als ideaal
wordt voorgesteld.
Een kritische houding ten op
zichte van ons eigen werk is alles
zins gewenst, doch pessimisme zal
onnodig het noodzakelijke initiatief
verlammen.
Tiet is een lange inleiding. Maar
we meenden die noodzakelijk,
om aan te tonen, dat toch werkelijk
langzamerhand het optimisme om
trent de Nederlandse school wegebt,
om plaats te maken voor een kri
tische of zelfs achterdochtige hou
ding. Nu is het niet onze bedoeling
om aan te tonen dat de scholen van
alle genoemde smett./i vrij zouden
zijn. Want dat zijn ze nu eenmaal
beslist niet. Integendeel, veel van
wat heden ten dage wordt opge
somd, heeft een grond van waar
heid. Maar we meenden een over
matig pessimisme in al deze be
schouwingen te beluisteren, dat
kennelijk vreemd staat tegenover
het feit dat de ganse wereld wor
stelt met de problemen, zoals wij
die kennen. Overal staat het onder
wijs op de helling. In alle landen
heeft men na de desastreuze oor
log alle hoop gevestigd op de toe
komst, die door de jeugd zou moe
ten worden opgebouwd. Maar over
al is men ook gestuit op de onvol
komenheden van het onderwijs
kundig en paedagogisch apparaat,
dat voor zwaardere eisen werd ge
steld dan ooit tevoren. Vandaag
wilden wij dit demonstreren aan
een verslag van enkele autoriteiten
uit de Verenigde Staten. Het betreft
hier een bespreking, gehouden in
de zomer van dit jaar te Philadel
phia, waaraan deelnamen een rec
tor-magnificus, een voorzitter
van een paedagogische faculteit
(Chicago), twee professoren in de
toegepaste psychologie (Washing
ton), een directeur van een middel
bare school (Miami), en verder een
hoofd der school, een onderwijze
res, twee huisvaders en twee huis
moeders. Vanzelfsprekend geen al
zijdig forum, maar toch wel be
kwaam, om een doorsnede te ver
tonen van heersende meningen in
Amerika.
En hier komen we tot de kern
van de zaak. In het kort sommen
we de conclusies van deze groep op:
De gemiddelde klassebezetting
bedraagt 35 a 50 leerlingen en is
daarmede een beletsel voor doel
matig onderwijs.
Het studie-tempo ligt voor 40
pCt te hoog: „vele leerlingen leren
alleen een diepe haat tegen elk be
drukt stuk papier".
Er is een schreeuwend tekort
aan schoolgebouwen: alleen om in
Tn verschillende bladen is er ver
bazing over uitgesproken, dat on
ze Hoge Commissaris in Indonesië
aan de vrijgelaten arrestant, de
heer Prins, heeft verzocht niets te
vertellen over de hem aangedane
mishandelingen. Motief: de mensen
die nog zitten, zouden er wel eens
last van kunnen krijgen. Terecht is
echter opgemerkt, dat dit motief
niet zwaarwegend genoeg werd
geacht, toen Buitenlandse Zaken
zelf een heel rapport openbaar
maakte over de slechte behande
ling, welke de Nederlandse arres
tanten ten deel was gevallen. Men
vond 't in de huidige omstandighe
den v. meer belang dat de wereld nu
eens zou komen te weten, wat men
onder recht en rechtspleging in het
nieuwe Indonesië rstaat. Deze
openbaarmaking zou zéér versterkt
worden, als de heer Prins nu eens
precies mocht vertellen wat hem
allemaal overkomen is. Wij gelo-
ven dan ook, dat de Nederlandse
regering er goed aan zou doen, de
heer Prins alsnog het verlof en de
gelegenheid tot spreken te geven.
Te meer, omdat er onder leiding
van Soekarno himself thans een
nieuwe beschuldigingscampagne op
touw is gezet, waarbij onschuldige
Nederlanders wel weer als zonde
bokken zullen worden uitgezocht.
De hele toestand in Indonesië gaat
(Advertentie)
(Advertentie)
RING'S CROSS IS AL 1ARENLANG DE SIGARET
MET HET GROOTSTE AANTAL VASTE ROKERS
almeer lijken op die in een „volks
democratie", waar Justitia wordt
gedegradeerd tot handlangster der
partijpolitiek.
^1 verscheidene malen is in ons
blad gesproken over het tracé
van de ontworpen autobaan van
Antwerpen over Eindhoven naar
Venlo en het Ruhrgebied. Ir. Hon-
dermarg van het Belgische ministe
rie van Openbare Werken had be
weerd, dat men van Nederlandse
zijde een grote autoweg Eindho-
ven-Venlo-Ruhrgebied niet nodig
achtte. „Vele Kamerleden" vragen
nu in het V.V. voor Verkeer en
Waterstaat wat daarvan waar is.
Wij hebben reeds vroeger het ant
woord gegeven op die vraag. Na
melijk: niets. Dit antwoord is trou
wens ook indirect gegeven door de
Belgische minister van Openbare
Werken, var Glabbeke, op de jaar
vergadering van het Liberaal
Vlaams Verbond. II:: vertelde vol
trots in de enkele maanden van zijn
bewind reeds te zijn gekomen tot
het vaststellen van een tracé op
Belgisch gebied voor de autoweg
Antwerpen-Ruhrgebied. Met geen
woord gewaagde bij ervan, dat
hem daarbij moeilijkheden zouden
zijn berokkend van Nederlandse
zijde. Wat de heer Hóndermarg in
dertijd beweerde, lijkt dus verdacht
Deze kleine hoeveelheid Is voldoende!
GEI beval geer> water en is
daardoor sterk .geconcentreerd.
Een zeer kleine hoeveelheid
is daarom al voldoende.
Volg de gebruiksaanwijzing
en GEL geeft Uw haar
de rijke schittering
van een brillont.
'I
CEL
CADORICIN
1. Doe een kleine hoeveelheid
(tst'groolte van een parell in
de palm van Uw hand.
2. Wrijf Uw handpalmen goed
legen elkaar, zodat de GEI
zich over beide handen ver
deelt.
3. Breng GEI luchtig over op
Uw gehele kapsel.
4. Borstel zorgvuldig.
veel op fantasie. Overigens is die
voortvarendheid van minister van
Glabbeke toch ook niet zo groot als
hijzelf voorgeeft. Op de nieuwe
Belgische begroting is slechts de
schamele som van 1 millioen frank
(dus nog geen 80.000 gulden) uit
getrokken voor de autostrada. Meer
dan voorbereidend werk ligt er nog
niet in het naaste verschiet.
Volgens gewoonlijk betrouwbare
kringen te Nieuw Delhi, zal maar
schalk Tito, de president van Zuid-
Slavië, midden-December in India
aankomen voor een staatsiebezoek.
Een woordvoerder van de Zuid-Sla
vische ambassade verklaarde, dal de
juiste datum van het bezoek nog niet
is vastgesteld, doch dat de maarscha.x
waarschijnlijk ten minste twee weken
in India zal blijven.
Na zijn bezoek aan India zal maar
schalk Tito naar Birma gaan.
j Advertenties
STAATSEXAMEN (HBS Gymn>
De kortste en voordeligste opleiding:
RESA-HILVERSUM
(Bekende Schriftelijke Cursus)
De gemeenteraad van Moskou heeft
tot een anti-lawaaicampagne besloten.
Van 1 Januari af is het gebruik van
claxons tussen tien uur 's avonds en
zeven uur 's morgens verboden, even
als het overmatig gebruik overdag.
Zang en muziek op straat zullen even
eens in de genoemde uren verboden
zijn.
Onder meer is het vestigen van
nieuwe ondernemingen waar veel la
waai wordt gemaakt, in de buurt van
woonhuizen verboden. De radioluis
teraars zullen hun toestel na elf uur
's avonds zachter moeten zetten.
ONTPLOFFING IN EEN
VUURWERKFABRIEK
De verkoolde lijken van zes per
sonen zijn uit het puin van een huis
in Napels gehaald na een ontploffing
in de kelder, waar een clandestiene
vuurwerkfabriek was ingericht.
Veertien personen worden vermist.
Men neemt aan, dat zij ook om het
leven gekomen zijn en onder het puin
liggen.
Rood Yoego-Slavië
Yoego-Slavië staat als een kwel
lend raadsel in deze wereld. Het
werd na de eerste wereldoorlog op
getrokken als een staatkundig huis,
waarin Serven, Kroaten en Slovenen
tesamen zouden wonen. Het werd
een samenwoning met veel rumoer
en getwist. Een koning viel door
moordenaarshand, een oppositielei
der werd in het parlement dood ge
schoten, doch trots alles hield de
nieuwe staat stand. In de tweede
wereldoorlog kon hij zijn positie ook
moeilijk bepalen, tot tenslotte een
staatsgreep Hitier woedend maakte
en het land ten prooi viel aan de
Nazi-scharen.
Kroatië kreeg weer zogenaamde
afhankelijkheid, de staat scheen uit
elkaar te vallen. Ook de partisanen
scheidden zich in twee belangrijke
groepen, onder Mihailowitsj en onder
Tito. De Engelsen gokten tenslotte
op Tito en de Russen zagen in hem
zelfs een geestverwant. Zo had hij de
protectie van de voornaamste geal
lieerden, toen hij zich uitriep tot lei
der van het nieuwe Yoego-Slavië. Hij
toonde zich volbloed-communist en
het ijzeren Gordijn zakte ook hier langs
de grens. Dat heeft echter niet lang
geduurd. Tito was geen gewillig in
strument voor Moskou. Ilij werd uit
cle Kominform gestoten en sinds
dien balanceert de Yoego-Slavisclie
politiek op de grenslijn tussen West
en Oost. Vooral de laatste jaren is
het land ook meer open komen te
liggen voor het toerisme, waarbij
niet alleen een prachtig landschap
lokt, maar ook de nieuwsgierigheid
hoe het nu in een communistisch
land toe gaat. Die beide attracties
mitsgaders de herinnering aan vroe
gere reizen, waren het blijkbaar
ook. welke de Engelse journalist Ber-
bard Newman ertoe brachten een
grote reis door de Yoego-Slavische
staat op touw te zetten. Hij nam in
zijn bagage mee een rijke kennis dei-
historie van het land en een goed
observatievermogen. Zo leren we uit
het door hem geschreven boek (in
Nederlandse vertaling verschenen
bij het Ned. Boekhuis te Tilburg) het
land nog wel wat beter kennen dan
de vluchtige toerist. Hij trekt met de
lezer achtereenvolgens door Slovenië,
Kroatië, Servië, Macedonië, Bosnië-
Herzegowina, Montenegro, Dalma-
tië, Satrië-Triëst, hij praat met de
autoriteiten, maar ook met de gewo
ne mensen, hij weet te prijzen en te
critiseren, hij maakt ons vertrouwd
met toestanden en landschappen. De
figuren van Tito en van de mannen
rondom hem, krijgen een bizondere
belichting. Het is allemaal knap en
levendig geschilderd. Een reeks van
fraaie foto's ondersteunt de tekst.
w
Zeldzaam
„Zo iets gebeurt misschien
eens op de 2.000.0000 keer",
zeiden deskundigen, toen een
man hen kwam vertellen, dat
hij een haarspeld had gevon
den in een gekookt ei. De zeld
zaamheid greep plaats in
Nieuw Zeeland. Iedereen was
van mening, dat de vinder
een fabeltje vertelde. Het was
practisch niet mogelijk, dacht
men. De man hield evenwel
voet bij stuk tot op het ogen
blik, dat zijn zoontje bekende
de haarspeld in het ei te heb
ben geduwd. Hij had gewacht
tot vader de dop had verwij
derd en even naar de keuken
was gegaan om zout te halen.
Het zoontje wilde ook wel
eens lachen.
Adviezen
Twee adviezen voor bezoekers van
de beurs gaf de in het vak vergrijs
de Bernard Baruch te New York
aan jongere collega's.
EEN: Wanneer een fabrieksdirec
teur zegt, dat zijn aandelen zo goed
zijn, moet je niets kopen.
TWEE: Als de koersen van je eigen
aandelen geweldig oplopen moet je
ze met gang verkopen.
Baruch is een gefortuneerd man.
Probaat
In Kopenhage staat een fabriek,
die een middel produceert, dat men
sen van de drank afhelpt. Pas gele
den raakte een van de machines on
klaar. Er moet wat van het spul zijn
losgekomen, want toen de arbei
ders 's-avonds een biertje wilden
gaan drinken kon niemand het vocht
over zijn lippen krijg'"i. De fabriek
adverteert nu met dit resultaat.
Kostbaar
Bij een veiling te New York werd
een kookboek verkocht voor meer
dan 1000 gulden. Het heette „De
kunst van het koken" en werd in
1747 uitgegeven door mevrouw Han
nah Glasse. De koper wilde wel eens
weten, wat mannen in die tijd op
hun bord kregen.
Meevallertje
Een Amerikaanse vrouw, die ze
ven dagen in de week veertien uur
per dag in een winkel werkte, heeft
een erfenis gekregen van bijna een
millioen gulden. Het meevallertje
was afkomstig van haar grootmoeder
die te Luxemburg overleed. De ge
lukkige, de 52-jarige mevrouw Cle
mentine Hess, gaat van de centen
een lunchroom oprichten.
Maatregel
In Havard heeft men de toe
schouwers bij voetbalwedstrijden
verboden bier en whisky te drin
ken. Het kwam de laatste tijd hoe
langer hoe meer voor, dat de lege
flessen met grote kracht het veld
loerden ingesmeten, wanneer de
strijd daar in een opwindend sta
dium was geraakt. De spelers had
den daar last van.
Halte
In het Japanse Hokkaido waren
30 forensen op een zijlijntje ge
strand. Ze hadden enkele uren wach
ten voor de boeg. Er kwam alleen
nog een express langs, die niet zou
stoppen. „Laat hem toch maar stop
pen", zeiden de forensen tegen de
stationschef. „Nee", zei de chef.
„Dan gaan wij op de rails zitten",
zeiden de forensen. De express moest
nu wel stoppen. En de chef kwaad.
Berouw
Een 72-jarige man uit een oude
mannenhuis te Neurenberg is de po
litie komen vertellen, dat hij in 1907
zijn vrouw had vermoord. Zijn ver
haal werd gecontroleerd en het
bleek inderdaad, dat hij de dader
was. Niemand kan hem echter ver
oordelen, omdat de misdaad is ver
jaard.
Schat
JN de Philippijnen heeft men
een schat gevonden ter
waarde van ongeveer 800.000
dollar. Japanse bezettings
troepen hadden die tijdens de
bezetting begraven. De schat
bestond uit goudstukken en
juwelen.
Brief
Soldaat' Norman Goodsal had reeds
lang: de indruk, dat zijn commandant
hem niet zo goed kon zetten. Daar
om schreef hij hem voor alle ze
kerheid maar eens een brief, die
hem 58 dagen provoost heeft opge
leverd. Hij had in de brief termen
gebruikt van „loeiende stier", „le
lijke aap" en „stom varken". En
dat mocht blijkbaar niet.
„Uw buurman heeft de politie op
gebeld: hier zou een zekere Beet
hoven vermoord worden
VRIJDAG, 19 NOVEMBER 1954
HILVERSUM I. 402 m. KRO: 7.00
Nws. 7.10 Gram. 7.45 Morgengebed en lit.
kal. 8.00 Nws en kath. nws. 8.20 Gram.
9.00 V.d. huisvr. 9.35 Waterst. 9.40 Gram.
9.4o Schoolradio. 11.00 V.d. zieken. 11.40
Gram. 12.00 Angelus. 12.03 Marialiederen
12.20 Gram. 12.30 Land- en tuinb.meded.
12.33 „Wij vrouwen van het land", caus.
12.40 Gram. 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nws.
en kath. nws. 13.20 Gram. 13.45 V.d.
vrouw. 14.00 Concertgeb.ork. 15.00 School
radio. 15.30 Gram. 15.40 Sopr. en gitaar.
16.00 V.d. zieken. 17.00 V.d. jeugd 17.15
Kinderkoor. 17.40 Pianorecital. 18.00
Luchtmachtkapel. 18.30 Vragenbeantw.
18.45 Gram. 18.55 Prof. Romme spreekt.
19.00 Nws. 19.10 Regeringsuitz.: „Ver
klaring en toelichting", waarin o.m. op
genomen te plm. 19.20 uur het emigra
tiepraatje door H. A. van Luyk. 19.30
Avondgebed en lit. kal. 19.45 Gevar.
progr. 21.00 Act. 21.15 De gewone man.
21.30 Pol.forum. 21.50 Tenor en piano.
22.10 Gram. 23.00 Nws. 23.15-24.00 Blaas-
kwint. en solist.
HILVERSUM II. 298 m. VARA: 7.00
Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gram.
8.00 Nws. 8.18 Gram. 8.45 V.d. huisvr.
9.00 Gym. v.d. vrouw. 9.10 Gram. 9.40
Schoolradio. VPRO: 10.00 „Thuis", caus.
10.05 Morgenwijding. VARA: 10.20 V.d.
kleuters. 10.40 Blokfluitens. 10.55 Radio
feuilleton. 11.15 Gram. 11.35 Orgel en
zang. AVRO: 12.00 Gram. 12.30 Land- en
tuinb.meded. 12.33 Sport en prognose.
12.48. Gram. 13.00 Nws. 13.15 Rhythm,
muz. 13.55 Beursber. 14.00 Voordr. 14.20
Vocale kamermuz. 14.50 Gevar.progr.
VARA: 16.00 Pianoduo. 16.30 V.d. jeugd.
(Advertentie)
Spit in de Mg?
Rheumatiek
17.00 Muz.caus. 17.40 Rep. 18.00 Nws.
18.15 Act. 18.20 Dansmuz. 18.45 „De strijd
voor meer welvaart", caus. 19.00 V.d.
jeugd. 19.10 Meisjeskoor. VPRO: 19.30
„Portretten en hun achtergronden",
caus. 19.50 Ber. 20.00 Nws. 20.05 Nabe
schouwing Conferentie Historie Peace
Churches. 20.10 Boekbespr. 20.15 Viool en
piano. 20.30 „Europa een", caus. 20.40
„Leven in de cultuur", caus. VARA: 21.00
Gram. 21.20 „De grote familie", klankb.
21.35 Buitenl. weekoverz. 21.50 Spaanse
volksliederen en dansen. 22.15 Rhythm,
muz. VPRO: 22.40 „Vandaag", caus. 22.45
Avondwijding. VARA: 23.00 Nws. 23.15-
24.00 Koor en orgel.
BRUSSEL 324 m. 12.00 Symph.ork.
12.25 Gram. 12.30 Weerber. 12.34 Zang en
Piano. 13.00 Nws. 13.15 Gram. 13.30 Ge-
var.muz. 14.00 Schoolradio. 15.45 Ork.-
conc. 16.30 Gram. 17.00 Nws. 17.10 Lichte
muz, 18.00 Gram. 18.10 Voordr. 18.20 Zang
recital. 18.30 V.d. sold. 19.00 Nws. 19.40
Symph.ork. 20.50 Symph.ork., koor en sol.
22.00 Nws. 22.15 Intern. Radio-Universi
teit. 22.30 Gram. 22.55-23.00 Nws.
BRUSSEL 484 m. 12.00 Gram. 13.00
Nws. 13.20 en 14.00 Gram. 15.00 Agrip-
pina", opera. 16.05 Lichte muz. 17.00 Nws.
17.15 Gram. 17.30 Viool en piano. 17.50
Gram. 19.15 Idem. 19.30 Nws. 20.00 „Das
Land des Lachelns", operette. 23.30 Nws.
VRAAa
DE JUISTE
SOORT
MYSTERIE-ROMAN
door
Meredith Nicholson
ID
..Schiet op", beval ik.
..Wel, zoals ik zei, het mag
vreemd lijken. Ik was de muur aan
aeJ onderzoeken om de aard van
net w^rk te bepalen. Een van de
^tgenaars van die zomerverblijven
san het meer heeft mij opgedragen
pn"-JnÜUr om zÜn tuin te bouwen,
u 1 j a* *an6e tijd van plan ge
weest deze muur eens te komen be
kijken Kijk mijnheer Glenarm, uw
geeerde grootvader was een mees-
?er °P dat gebied, en ik zag er geen
kwaad in om te profiteren van zijn
ondervinding."
Ik lachte.
..Morgan je zei toch dat het
Morgan was, hè?— Je bent onge
twijfeld een schurk van het zuiver
ste water. Het doet me genoegen
dat te kunnen zeggen."
„Er zijn mensen vermoord, die
veel minder gezegd hadden", zeide
hij.
die niet vanuit «en hinder
SS1 venster op iemand ge-
dehjk van'je.'"- Was niet vrien"
,,Ik begrijp niet waarom u al uw
verdenkingen op mij concentreert.
U overdrijft mijn persoonlijkheid,
mijnheer Glenarm. Ik ben alleen
maar een doodgewone opzichter.
,,Ik zou je niet geloven, Morgan,
al beweerde je het bij een stapel
bijbels zo hoog als deze muur."
,,Dank u," riep hij spottend uit.
Plotseling slingerde hij de hamer
naar mijn hoofd, en op hetzelfde
ogenblik vuurde ik. De kop van de
hamer trof de hoek van de pilaar,
op zo'n wijze*, dat de steel mij in het
gelaat sloeg. Toen ik van de muur
afsprong rende de man reeds tussen
de bomen in de richting van het
meer, en ik rende hem na.
Ik was woedend op mijzelf, dat
ik de man had laten ontsnappen en
in mijn woede schoot ik tweemaal
zonder enig mikpunt inde richting
van de vluchtende man. Hij had het
'voordeel bekend te zijn met de
plaatselijke gesteldheid en de af
stand tussen ons werd voortdurend
groter; doch ik hield vol, zelfs toen
ik hem niet meer een weg kon
horen banen door de struiken, en be
reikte plotseling de rand van het
meer, op een kleine afstand van hét
boothuis
Enige tijd bleef ik in de schaduw
staan wachten, doch ik zag de man
niet.
Met enige moeite vond ik de muur
weer terug en volgde hem tot aan
de poort. Ik dacht, dat het beter zou
zijn als ik de hamer meenam, waar
om ik over de muur klom en tussen
de dorre bladeren zocht totdat ik
hem vond.
Dan liep ik naar huis, trad de
verlichte bibliotheek binnen en ging
bij het vuur zitten. Ik was nog geen
drie kwartier uit het huis geweest.
HOOFDSTUK VIII.
EEN INTERESSANT GESPREK.
Een ogenblik later trad Bates bin
nen met een nieuwe voorraad hout.
Nauwkeurig sloeg ik hem gade in
de hoop enige aandoening op zijn
gelaat waar te nemen, doch tever
geefs. Hij had de schoten beslist
niet gehoord; hij verzorgde het vuur
met zijn gewone nauwgezetheid en
na de haard bij geveegd te hebben,
naderde hij mij eerbiedig.
„Is er anders nog iets mijnheer?"
..Ik geloof het niet Bates. Oh! hier
is een hamer, die ik bij de muur
gevonden heb. Kijk eens even of hij
van ons is."
Nauwkeurig bekeek hij. het ge
reedschap en schudde dan zijn
hoofd.
„Hij behoort hier niet mijnheer.
Maar ik heb al meer gereedschap
gevonden dat door de timmerlieden
achtergelaten was. Wil ik de hamer
in de gereedschapskist leggen mijn
heer?"
„Doe geen moeite. Ik heb zo nu
en dan zo'n ding nodig en zal hem
maar hier houden." „Zoals u wilt,
mijnheer Glenarm. Het is een beet
je guur vanavond maar in deze tijd
van het jaar kan het weer ieder
ogenblik veranderen."
„Ja, dat is waar".
Wij vorderden niets; de man was
een onverbeterlijke acteur.
„Vind je het hier niet erg een
zaam, Bates? Ga gerust naar het
dorp als je daar zin in mocht heb
ben."
„Ik dank u, mijnheer Glenarm;
s Avonds lees ik meestal Annandale
is trouwens niet direct een stad van
vermaak."
„Neen, dat denk ik ook niet. Maar
de opzichter van die zomerverblijven
heeft nog een eentoniger leven, zou
ik zo zeggen.Dat is nu een echt
troosteloos baantje's winters zo
merverblijven verzorgen, bah!"
„Dat is Morgan, mijnheer. Ik ont
moet hem dikwijls als ik in het dorp
ben; ik zou zeggen dat hij een net
mens is, voor zover ik hem ken ten
minste."
„Ongetwijfeld, Bates. Wanneer je
hem van de winter eens een keer op
bezoek wilt vragen vind ik het goed
hoor!
Hij doorstond mijn onderzoekende
blik volkomen rustig en onwillekeu
rig voelde ik bewondering voor de
kalme manier, waarop hij zich door
moeilijke situaties heen sloeg. Ik
woelde er evenwel niets voor om
vermoord te worden en besloot voor
taan mijzelf beter te beschermen
tegen mogelijke vijanden, zowel bin
nen- als buitenshuis. Bates en Mor
gan waren beide schitterende leu
genaars en Morgan was bovendien
nog een schurk met een kinderlijk
onschuldige lach.
Voordat ik naar bed ging, schreef
ik een lange brief aan Larry Dono
van, waarin ik hem van al mijn er
varingen op de hoogte stelde. De
gedachte aan Larry vrolijkte mij
altijd op, en terwijl ik vele vellen
volschreef, voelde ik zijn sympathie
en hoorde ik hem grinniken over
het levendige begin van mijn jaar
op Glenarm House.
De volgende dag begon ik werke
lijk te werken. Dat was de enige,
eerlijke weg, meende ik. Ik zou
iedere dag werken van acht tot één
uur, en de rest van de tijd zou ik
doorbrengen met te zoeken naar mo
tieven, die lagen achter de moord
aanslagen van mijn vijanden.
Toen ik 's middags het huis ver
liet, besloot ik het meer over te va
ren en een onderhoud te hebben met
Morgan, die, zoals Bates mij ver
teld had, in een klein huis achter
de zomerverblijven woonde.
Ik nam de kano, die ik voor mijn
eigen gebruik had uitgezocht en pa
gaaide het meer op. De lucht was
nog warm, doch de wind, die uit
het Zuiden blies, voorspelde regen.
Ik landde en begon onmiddellijk te
zoeken naar Morgan. Er waren ve
le paden in het bos en verscheidene
van die paden volgde ik tevergeefs,
totdat ik tenslotte een klein htfis
vond, verscholen in het dichte ge
boomte.
De man, die ik zocht, verscheen in
de deur, in antwoord op mijn klop
pen. ..Goeden middag. Morgan."
..Goeden middag, mijnheer Glen
arm", zeide hij, zijn pijp uit zijn
mond nemend om beter tegen mij
te kunnen grijnzen.
Hij toonde absoluut geen verwon
dering en zijn koele houding bracht
mij enigszins in verwarring. Er was
misschien een zekere roekeloosheid
in mijn bezoek aan de man, die
zulk een eigenaardige belangstelling
getoond had in mijn zaken, en zijn
koel optreden ergerde mij.
„Morgan...." begon ik.
„Wilt u niet binnenkomen om wat
uit te rusten mijnheer Glenarm?",
viel hij mij in de rede„,U zult wel
moe zijn van uw tocht over...."
„Neen, dank je", snauwde ik.
„Zoals u wilt, mijnheer Glenarm."
„Morgan, je bent een grote schurk.
Tweemaal heb je getracht mij te
vermoorden...."
„Goed, wij zullen het zo noemen,
als u dat wilt", en hij grijnsde.
Maar hierdoor zijn wij bijna quite".
Hij nam zijn grijzen hoed van zijn
hoofd en stak zijn vinger door een
gat in de bol.
,,U schiet heel aardig mijnheer
Glenarm. En ikhet spijt me dat
ik het zeggen moet, maar het is de
eerlijke waarheidik ben te teer
hartig. Wilt u wel geloven mijnheer,
dat ik, toen u over het meer naar mij
toe roeide, u wel zes keer onder
schot genomen heb met mijn ge
weer, maar ik durfde niet te schie
ter Als ik u gemist had. zou u veel
te veel geschrokken zijn!"
Ik stak een cigaret op.
„Morgan, ik hoop, dat je begrijpt
dat je mij niet aansprakelijk kunt
stellen voor enige belediging, jou
door mijn grootvader aangedaan. Ik
had hem in geen jaren gezien. Ik
was nog nooit eerder op Glenarm
House geweest, en het is dus een
weinig ongemanierd van je om je
ongenoegen met mijn grootvader op
mij te verhalen."
Hij glimlachte toegevend, terwijl
ik sprak. Ik voelde, dat zijn belang
stelling in mijn zaken niet te wijten
was aan minder vriendschappelijke
gevoelens jegens mijn grootvader.
„U bent niet als uw grootvader,
mijnheer Glenarm. U wilt mij mijn
openhartigheid wel vergeven niet
waar? Ik ben van mening dat u ook
altijd recht door zee gaat. Hij was
een vriendelijk mens, en, ik vrees-
en hij grinnikte— ik vrees werke
lijk, dat u dat niet bent, mijnheer
Glenarm."
„Maar Morgan neem nu eens aan,
dat ik hier onder een witte vlag bij
je ben gekomen, en laten wij nu
eens zien of wij niet tot een over
eenkomst kunnen komen."
„Het is te laat, mijnheer Glen-
a™» Er was een tijd, dat
wij misschien zaken hadden kunnen
doen, maar die tijd is nu voorbij.
U lijkt mij een aardig mens en het
spijt mij, dat ik u niet eerder ont
moet heb. Maar de volgende keer
meer geluk."
(wordt vervolgd)
