Bloedige strijd om de Wester-Schelde I Aardenburg moest bevrijding betalen met Eede „INV ASIE" van over de Braakman NACHTELIJKE OVERTOCHT over de Braakman verraste de vijand „Het wordt hier slagveld", zeiden Duitsers IJzendijke s grootste schrik kwam na de bevrijding ONZE PUZZLE „1 Waterlandkerkje: OASE VAN RUST „iïé? dat zijn anderen &DRES Co's N.V. kast „e f 335 ELING Er was niemand bij Mijnen ruimen met de riek IN WOESTIJN VAN VERSCHRIKKING Bevrijding van Biervliet en Hoofdplaat Presentje voor bevrijders Alleen de pastoor bleef heel.... WEST ZEEUWSCH-VLAANDEREN HEEFT RECHT OP MONUMENT Dreunende slag Uitdaging aan de dood Uw huisapotheek \KRUIS ,,Te klein om te rakeiT' Oplossing van vorige puzzle DERDE BLAD ZATERDAG 9 OCTOBER 1954 biedt U room een >inatie van acht en rheid in de ten van ^EN TER CHASSIS SSIS I voor een de lend voor Ford rleg te regelen gsvoorwairden. n overal >RD DEALER aler Telefoon 3441 Telefoon 2972 Telefoon 2266 tallaties. Spe- 5 - Tel. 1150, 7AISD4AG tien jaar geleden.... schreven ive op 11 September, toen we een pa gina wijdden aan de verschrikkelijke slag om West Zeeuivsch-Vlaanderen. Diezelfde drie woorden zijn sedert düe dag, toen het bombardement op Breskens zeven weken van ellende inluidde, talloze malen gezegd in West Zeeuwsch-Vlaanderen, drie woor den welke een zee van rampzalige herin nering inhielden. Eén van die data is 9 October. Toen, in 1944, voeren de Canadezen in snelle boten over de Braakman, de vijand van een an dere kant aanvallend. Ook deze dag, van daag weer precies tien jaar geleden, was van historische betekenis, voor meer plaat sen dan Biervliet en Hoofdplaat alleen. En het is mede op verzoek van vele West Zeeuwsch-Vlamingen, dat we thans nog maals in ons blad herinneren aan wat toen gebeurde., gebeurde. nt snelle opmars der geallieerden naar de monding van de Schelde bereikte op 22 September 1944 een voorlopig einde. De van Gent langzaam Noord waarts trekkende colonnes arriveerden op 14 September bij het Leopold- kanaal. dat West Zeeuwsch-Vlaanderen aan de zuidzijde begrenst en o.m. door inundaties een vrijwel onneembare hindernis bleek te vormen. Andere eenheden rukten intussen van Antwerpen in noordwestelijke richting op en bereikten, na een snelle bevrijding van Oost Zeeuwsch-Vlaanderen, de Isabellasluis, de nauwelijks 30 meter brede, zeer verdedigde toegangspoort tot het westen. Nochtans deden patrouille- en artilleriebedrijvighcid in de omgeving vermoeden dat onze bondgenoten van zins waren, deze toegangs weg te forceren. De gedwongen evacuatie van enige polders (de Konin- ginne-, Angelina- en een deel van de Passageule-polder), het koortsachtig heen en weer trekken der Duitsers en het uitbreken van dysentrie deden een geladen sfeer ontstaan, welke nog werd verhoogd door het aan de strijd deelnemen van „Typhoons", die vijandelijke munitie- en opslagplaatsen bestookten. beginne slechts over enkele infante- rieregimenten en enige „Brenguncar- riers" beschikte. In Oost Zeeuwsch- VlaandeTen en in België bezuiden het Leopoldkanaal stond echter een groot aantal stukken veldgeschut opgesteld, die terstond na de landing hun vuur op de Duitse stellingen concentreer den, hetgeen behalve voor de Duit sers. ook voor de burgerbevolking minder aangenaam was; meer dan 34000 granaten, zij het van licht kali ber, werden, afgeschoten. DE AANVAL BEGINT Niettemin bleek de Isabellasluis niet te forceren en de geallieerde le gerleiding ontwierp een ander plan waarvan de uitvoering werd ingeleid op 28 September door een beschieting vanuit Hoek, welke klaarblijkelijk ge richt was op de toren van Biervliet, die als een te goede uitkijkpost voor de vijand werd beschouwd. De kerk en enkele huizen in de nabijheid wer den beschadigd (gelukkig waren de historische ramen van de kerk veilig opgeborgen in reeds bevrijd gebied), terwijl enkele burgers ernstig gewond werden. In de nacht van 4 op 5 Oc tober werd de beschieting herhaald, hetgeen een. beschadiging van het noodziekhuis aan de Markt tengevolge had, gevolgd overdag door een aanval met raketbommen. Na 'n eindeloos schijnende spanning werd het nieuwe plan duidelijk: enke le verkenningspatrouilles staken des nachts te voet de Braakman over, waarna grotere eenheden in de nacht van 8 op 9 October 1944 met amphi- bietanks aan wal kwamen in de na bijheid van Paulinahaven in de ge meente Biervliet. Een groep bezette even ten westen van de haven de hofstede van Ingels in de Thomaespolder, de andere groep kwam aan land bij de boerderijen van Dieleman en Simon van der Hooft, in de Paulinapolder, even be oosten de haven. Deze groepen ver enigden zich tevens de flanken dek kende, waarna de troepenaanvoer met honderden amphibietanks in Paulina haven een aanvang nam. Het was een af- en aangerij en gevaar van je wel- ste, waarbij op de terukweg gewon den en burgers mee naar Oost Zeeuwsch-Vlaanderen werden geno men. De slechte weersomstandighe den, die een doeltreffend optreden van de tactische luchtmacht verhin derden en de geringe afmetingen van het bruggenhoofd, maakten het even wel de Duitsers, die kort na de lan ding als paddestoelen uit de grond rezen, mogelijk om binnen korte tijd een gesloten front langs de landings plaats te leggen. De terreinomstandigheden (een aan tal concentrisch lopende ringen van zware dijken) gaven aan dit verde digingsfront een betrekkelijk grote afweerkracht, welke de aanvaller voor een zware taak stelde, daar hij in de Op Dinsdag .10 October werd de aanval ingezet met als doel de kom der gemeente Biervliet. Enig terrein werd gewonnen, maar dat ging in de verdere gevechten gedeeltelijk weer verloren. Toch werd in zoverre suc ces geboekt, dat de juiste Sterkte en posities van de vijand bekend waren geworden, zodat de luchtmacht in actie kwam. Nadat deze 'n nieuwe aanval had voorbereid en versterkingen werden aangevoerd, werd op 11 October de aanval van de vorige dag herhaald. Boerderij na boerderij, waar de Duitsers dekking zochten, werd, dik wijls na hevige strijd, veroverd, een uur lang werd het dorp beschoten, terwijl men met vlammenwerpers ver scheidene huizenblokken van fana tieke SS-ers zuiverden. Om drie uur des middags was Biervliet door een regiment van de Canadian Highland Light Infantery gevrijd. De volgende dagen besteedde men aan het innemen van gunstige posi ties voor het verder ten uitvoer bren gen van de overmeestering van Isa bellasluis, waar het voor de bevrij ding van overig West Zeeuwsch- Vlaanderen zo dringend nodige zware materiaal marsklaar stond, terwijl de westelijke flank gedekt diende te wor den. Want al had men op 5 October van het zuiden uit een bruggenhoofd over de Leopoldvaart kunnen vor men, de voor tanks ongeschikte bo demgesteldheid verhinderde daar aan vankelijk verder oprukken. DE WEG NAAR DE SCHELDE OPEN telijke als van noord-westelijke rich ting ingezet. Gedeeltelijk waren de Duitsers, die terecht een omsingeling vreesden, daar reeds teruggetrokken, zodat de volgende dag al kon worden medegedeeld, dat het vervoer over de Braakman werd stopgezet, omdat het transport over land kon geschieden. De bevrijding van overig West Zeeuwsch-Vlaanderen werd begon nen. Het forceren van de toegang tot de monding van de Schelde heeft intus sen vele slachtoffers gekost en grote schade is mede de prijs geweest, die voor de bevrijding moest worden be taald. Velen van de bevrijdende troe pen lieten het leven bij de landings operaties. Onder de burgers vielen 64 doden, terwijl velen gewond werden. 117 huizen zijn totaal verwoest of verbrand, meer dan 50 landbouwschu- ren geheel vernietigd, ongeveer 50 pet. van het vee kwam om. Biervliet is dan ook, wat de land bouwbedrijven betreft, materieel de zwaarst getroffen gemeente van ge heel West Zeeuwsch-Vlaanderen. Ver melding verdient nog, dat de burger Izak van der Linde, die zich gedu rende de voorafgaande dagen bijzon der onderscheiden had in heldhaftige naastenliefde, in het noodziekenhuis lafhartig met een handgranaat werd gedood. 99 OP 19 October, 's middags om 3 uur, slopen in ganzenpas de eer ste geallieerden Aardenburg binnen- Het waren Schotse Hooglanders, met walkie-talkies op de rug. Met de zwiepende an tenne ver boven hun hoofden uit leken ze op wezens van een an dere planeet. Boven hun hoofden zweefden vliegtuigen die van uit de lucht verkenden. Die Schotten hadden enkele dagen tevoren nog bij Nijmegen gevochten en ze waren gekomen om de op het Leopoldkanaal vast gelopen Canadezen af te lossen. De patrouille ging voorzichtig te werk. Er werden mitrailleurposten uitgezet en nadat men in lichtingen van de burgers gekregen had, gingen de Schotten op zoek naar ondergedoken Duitsers, die zich wilden overgeven. geluk voor Maldegem geweest. De reeds lang voor hun doel onklaar ge raakte zweefvliegtuigen landden in de omgeving van o.a. deze gemeente en de Duitsers zagen er een air-borne aanval in. Hun verwarring, die helaas niet aan de boorden van de Wester-Schelde, doch juist midden in het West Zeeuwsch-Vlaamse gebied omsloeg in een laatste taai verzet, was er ook de oorzaak van dat een boven Bres kens neergeschoten Engelse piloot, die bij Eede aan de grond kwam, door de burgers gered kon worden. Duit sers stormden op hem toe, maar de Eedenaren renden mee en sleurden de piloot onder de handen van de ver blufte Duitsers weg. Op de boerderij van de heer Camiel van Bellegem werd de zwaar gewonde Engelsman de eerste hulp verleend en brutaal weg vervoerde men de man door het bezette gebied naar Oostburg, waar hij in het ziekenhuis van de vijf we ken lang onder vuur gelegen heb bende stad is verpleegd. Later is hij uit Engeland nog eens naar Eede gekomen om de mensen die hem redden, te bedanken. Aardenburg was bevrijd. Het Ca nadese regiment „The Duke of York" kwam met pantser- en gevechtswa gens binnen de stad en het deerlijk gehavende gemeentehuis werd hoofd kwartier. Maar die bevrijding kostte Aarden burg zijn grensdorp Eede, dat ge vechtslinie was geweest en practisch geheel van de kaart was verdwenen. Ook in dit gebied had men in de roes van de schijnbaar zo razend snel naderende bevrijding geleid en vele Maldegemmers hebben zelfs hevige doodsangsten uitgestaan. Toen zij hoorden van de geallieerde opmars, sloten ze alle collaborateurs en de nog in het dorp verblijvende Duitsers vast maar op in de kelders onder het ge meentehuis, als een geconserveerd presentje voor de bevrijders, die im mers zó zouden komen! Maar ze kwamen niet en de man nen van de Witte Brigade vreesden dat er Duitsers zouden terugkeren en de zaak ontdekken. De catastrophe van Arnhem is gedeeltelijk nog het yi*- ■4.7 'V-V' Op Zaterdag 14 October werd de Isabellasluis zowel vanuit noord-oos- A LLEEN DE PASTOOR BLEEF HEEL" dat was de laconieke en In alle ellend nog humoristische slagzin op de fotokaarten, welke kort na de bevrijding vanuit IJzendijke verspreid werden. Ze gaven een beeld van alles wat in het oude historische stadje verwoest was. En dat was niet weinig. Vooral het gehele katholieke centrum heeft het onder de granaten moeten ontgelden. De parochie was al haar gebouwen kwijt: de kerk, de pastorie, het zusterklooster, de jongensschool, de bewaarschool, het wit-gele-kruisgebouw, het jeugdgebouw, de meisjesschool, kortom, alles werd met de grond gelijk gemaakt. Inderdaad, alles wat IJzendijke's katholieken na de slag nog heel terug von den, dat was de pastoor. granatenregen, welke de geallieerden op het stadje lieten neerdalen. De Duitsers bliezen de toren van de ka tholieke kerk op en behalve de toren werden kerk, pastorie en klooster ver woest. Winkels en huizen werden door de granaten getroffen. En de verschrikkelijkste, niet meer te herstellen post op de schadebalans welke men op 17 October opmaakte, vormden de levens van 26 burgers, waarvan 11 evacué's uit andere plaat sen. MUNITIE ONTPLOFT Voordat op 17 October de driekleur in IJzendijke kon wapperen, had ook in deze gemeente de slag om West- Zeeuwsch-Vlaanderen, welke de geal lieerde legercommandanten talloze hoofdbrekens heeft gekost, de oorlog danig huisgehouden. Het stadje mocht er dan. in vergelijking met vele andere West Zeeuwsch-Vlaamse plaatsen, iets genadiger afgekomen zijn, de ver schrikking is niet minder erg geweest. Alvorens de Canadezen naderden tot de kom van de gemeente, hoorden de IJzendijkenaren van patrouille-gevech ten in de omgeving en het sombere be wijs daarvan werd dag aan dag gele verd op het kerkhof, waar de begrafe nissen van gesneuvelde Duitsers el kaar opvolgden. Evacué's uit Breskens en uit het Bel gische Watervliet, die in IJzendijke een toevlucht hadden gezocht, hebben hier nog de dood gevonden onder de TAE LANDING van de Canadezen aan de West-oever van de voormalige Braak man moge dan in de krijgshistorie niet van zo grote betekenis zijn als de inva sies op andere kustplaatsen langs bet vroegere Europese front, voor de bewo ners van West Zeeuwsch-Vlaanderen is dit oorlogsfeit van de 9e October 1944 toch hoogst belangrijk. Het werd het keerpunt in de lievige strijd, welke dit gebied vernielde en in rouw dompelde. Het bracht twee legergroepen in het gevechtstoneel, twee oprukkende machten die de verwoed tegenstand biedende vijand van twee kan ten aanvielen. De invasie onder Biervliet en Hoofdplaat heeft de strijd bespoedigd, al is die in korter tijdsbestek even bloedig en even gruwelijk geweest.. DU WESTKAPELT E. dere plaatsen, waai pen over bet water "V lissingen en an- geallieerde troe- aan wal kwamen, zijn later gedenktekens opgericht, die herinneren aan deze krijgsfeiten. Aan de vroegere Braakmankust staat nog geen monument. Er zijn, reeds enkele jaren geleden, stemmen opge gaan in het West Zeeuwsch-Vlaamse land, om ook op de plaats waar de Canadezen door middel van een invasie de strijd om de controle op de Wester-Schelde be spoedigden, een herinneringsteken op te richten. Tot nu toe is het er niet van gekomen. Is het geen waardig West Zeeuwsch- Vlaams streven, nu na tien jaar het initiatief hiertoe te nemen Ter blijvende gedachtenis aan de bijna duizend slachtoffers die in deze streek vielen, dient waar eens het water van de Braakman de polders van Biervliet en Hoofdplaat begrensde, een monument te siaan. Deze gedachte leeft al in West Zeeuwsch-Vlaanderen. Van waaruit wordt ze verwezenlijkt De bevrijding was nog maar enkele dagen oud, toen IJzendijke plotseling angstig opschrok. Hier en daar waren reeds mensen bezig, zo goed en zo kwaad als het ging, hun huizen te re pareren, toen een daverende slag weerklonk. Het geluid kwam vanuit de polder en ieder, „vakkundig" ge worden in de van nabij meegemaakte strijd, wist meteen dat dit geen gra naat, zelfs geen bom kon zijn. Dit was een slag, aiveroorzaakt moest zijn door een enorme springstoffenlading, een slag die naderde als een ontzet tend onweer. Nabij Ponte Avance stond de boer derij van mevrouw de wed. H. de Dob- belaere. Daar hadden enkele Canade- De evacuatie van St. Kruis werd één van die drama's waaraan de ge schiedenis van de slag om West Zeeuwsch-Vlaanderen zo rijk is, he laas. Toen de stroom vluchtelingen onder de bomen door zijn weg naar Aardenburg zocht, verschenen Engelse jachtvliegers, die de colonne voor een Duits transport aanzagen en het vuur openden. In de verwarring zocht men dekking en toen de aanval voorbij was, bleek een hulpvaardige boer uit Aardenburg, die de bezittingen van de vluchtelingen vervoerde, gedood te zijn. Het was de heer J. v. Gaelen. Ook Eede moest ontruimd worden. „Het wordt hier een slagveld" voor speldden de Duitsers. Óm één uur moest het dorp leeg zijn, luidde de order. De Duitse soldaten konden haast niet wachten tot alle bewoners weg warenom de plundering te beginnen. Ze stonden hier en daar bij de deur te wachten en als de laat ste bewoner naar huiten stapte, dron gen ze als rovers naar binnen. De wijk „de Scheiding" bij de grens werd eenvoudig opgeruimd, om beter schootsveld te hebben. OM IEDERE STEEN Om iedere steen in Eede is zwaar gestreden. Toen de bewoners naar hun puinhopen terng keerden, von den ze er de lijken van gesneuvelde Duitsers, Zelfs in de kelders van de huizen bleek met de bajonet, man tegen man, gevochten te zijn. Niet minder dan 60 pet. van de ge hele gemeente werd in puin gelegd en Eede, dat het meest heeft moeten lijden, was voor 90 pet', van de kaart. Tientallen doden telde men onder de burgers, ook evacué's, die hier een schuilplaats gezocht hadden. De legende van „de dood en de tuin man" zou in het brein van een West Zeeuws Vlaming ontstaan kunnen zijn Qorlog maakt een mens hard, gelukkig meestal tijdelijk, maar een Onloochenbaar verschijnsel blijft het dat wij allen in die dagen, toen dood en verschrikking dagelijkse dingen werden, als het ware eelt op ons hart kregen. Het moest wel, want hoe zou dit alles te dragen zijn geweest Daarom denken we nu nog dikwijls terug aan wat we toen zeiden en deden: dingen die we nu niet in ons hoofd zouden halen. Met het gevaar en de dood vertrouwd, werden deze begrippen bijna gewone zaken, waarover men sprak zoals men thans over zijn da gelijks werk spreekt. Ere zo was het ook mogelijk, dat direct na die storm van vuur welke over West Zeeuwsch-Vlaanderen woedde en er niet veel heel liet, een boer dood-gemoedereerd aanbood een weg van mijnen te zuiveren. Het was bij Aardenburg: de weg van St. Kruis naar St. Laureins in de oude waterlinie, was bezaaid met de hels-ge- vaarlijke dingen. De boer kwam met een riek en een kruiwagen, groef de mijnen, tegen een vergoeding van één franc per stuk, op en reed ze eenvoudig in de sloot. Een overmoedige uitdaging aan de dood zen hun kwartier. Er waren enorme hoeveelheden munitie opgeslagen. De klap welke heel IJzendijke weer ver stijfd van schrik deed staan en tot in verre omtrek is gehoord, was het ge luid waarmee die munitievoorraad de lucht invloog. En daarbij de boerderij practisch geheel verwoestte. Een aanzienlijk aantal Canadese mi litairen verloor daarbij het leven; hoe- j veel precies heeft IJzendijke nooit ge- weten, want ook achter het front bleef j men de geheimhouding bewaren. Ook is men nooit achter de ware oorzaak van het verschrikkelijke ongeluk ge komen. Men gist dat de soldaten on voorzichtig geweest zijn met het ma ken van vuur. En die nonchalance hebben de jongens, ver achter de frontlijn in bevrijd gebied toevend, met de dood moeten bekopen. (Advertentie) der Witte Kruispoeders0 Hoofdpijn of kiespijn, zenuw- 0 of rheumatische pijnen wor- den er direct en afdoende door verjaagd! Ze zijn boven- 0 dien onschadelijk voor de maagZorg ervoor, dat U 0 ze altijd in huis en ook 0 op reis bij U heeft 1 lOok in tablet-en cachet-vorm.^ if Vraagt Uw Apotheker Drogist -.,, of i HORIZONTAAL:l bekende opera, 4. soort afdekking, 8. telwoord 11. mil. rang (afk.), 12. listige, 14. vo gel, 16. eerwaarde heer (lat. afk.), 17. onmeetbaar getal, 18. zangnoot, 19 maanstand (afk), 21. deel v. d. mond, 23. zijrivier v. d. Donau, 25. inhouds maat, 26. bloem, 28. voorzetsel, 30. hoefdier, 32. vaartuig, 33. onbeschre- VVHJ weten dat de mensen van Waterlandkerkje trots zijn op hun burgerschap van deze zo kleine gemeente. En ze hebben al zijn ze maar met enkele honderden, vele redenen daartoe. Is er een landelijke of een provinciale geldinzamelingsactie, het moet al gek gaan wil Waterlandkerkje niet aan de kop staan wat de verhoudingsgewijze opbrengst betreft. Is dat om hun dankbaarheid te tonen voor de wijze, waarop dit dorp, als enige in geheel West Zeeuwsch-Vlanderen, bijna zonder slag of stoot werd bevrijd? dorp gericht was. Maar bijna alle gra- „Hé, dat zijn anderen!" zeiden de mensen uit het dorp op 19 October 1944 toen ze enkele militairen langs de zij gevel van een huis tegenover het ge meentehuis zagen aankomen. Vijf mi nuten tevoren hadden er nog Duitsers voor het raam van het gemeentehuis gestaan. Ze vertrokken in de richting Oostburg en direct daarop verschenen de Canadese gezichten. Waterlandkerkje was bevrijd. Ge woon, zonder een schot, alsof het een tam toneelstukje was. Eén huis werd gedeeltelijk verwoest. Wat gebroken dakpannen en vensterglazen voltooi den de schadelijst. Er was tevoren wat vuur afgegeven, dat wellicht op het neten kwamen buiten het dorp terecht. „Waterlandkerkje was te klein om het te kunnen raken" zeiden de dorpe lingen later zelf glimlachend en dat is voor de mensen weer een reden te meer om trots te zijn op hun zo kleine gemeente. De gulhartigheid, gastvrijheid en vriendelijkheid van de mensen uit dit sympathieke dorp hebben honderden evacué's uit talrijke omliggende plaat sen mogen ondervinden. Wie in Water landkerkje een schuilplaats had ge zocht, heeft in die weken van ellende en verschrikking in een oase van rust verkeerd. Er was geen huis in de gemeente, of er woonden vluchtelingen in, de bevolking was door het grote aantal evacué's verdubbeld en in dit opvang centrum voor verjaagden is alles met een vanzelfsprekendheid verlopen, die bewondering afdwingt. Geen enkele regeling behoefde te worden gemaakt' ieder begreep zyn taak en zijn plicht jegens zijn medemens. Zelfs vond men nog de kracht en de moed om die honderden vluchtelin gen aangenaam bezig te houden! Dat is de glorie en de trots van dit uiterlijk zo onaanzienlijke, maar van karakter zo grote dorpje! NAAMGENOTEN Waterlandkerkje mag dan klein zijn, de wereld is het ook. En dit dorp was de beste plaats om dit gedemonstreerd te zien. Onder de Franse Canadezen van het „Regiment de la Chaudiere" bleek een soldaat te zijn, die Jansen heette, al sprak hij het zelfs als „zjan- san" uit. Met de vanzelfsprekende geestigheid van de mensen van 't Kerkje werd deze militair ingekwar tierd in een huis tegenover dat van. zekere Jansen uit Waterlandkerkje. Herrie was er overigens ge noeg in het dorp. De Canadezen brachten onmiddellijk stukken in stelling, waarmee ze Oost burg begonnen te beschieten, maar het gelukkige dorp zelf is voor de ellende gespaard geble ven. ven, 35. land in Azië, 37. verlaagde toon, 38. muziekteken, 40. bar, 42. ri vier in Italië, 43. grap, 44. leeftijd (fr.) 45. voorzetsel, 47. jongensnaam, 49. tel woord, 51. slede, 52. gewicht, 54. zuid vrucht, 57. plaats, 59. muziekteken, 61. steensoort, 62. sprakeloos, 63. gods dienst, 64. lol, 66. muziekterm, 68. landbouwwerktuig, 70. naamloze ven nootschap (Duits), 71. dierengeluid, 72. bijwoord, 74. deel v.e. varken, 76. dus (lat.), 78. lidwoord, 79. gevierde zange res, 80. onzin, 81. veldgewas. V E R T I C A A L 1. plant, 2. het zelfde (afk.), 3. reeds, 4. geleedpotig dier, 5. voorzetsel, 6. fr. lidwoord 7 bonthuid, 8. de dato (afk.), 9. titel, lo! nobel, 13. heldendicht, 15. voorzetsel, 20. beschadiging, 21. leidsel, 22. bitter vocht, 23. zijrivier v. d. Donau, 24. woest, 25. geleerd, 27. niet door twee deelbaar, 29. liefkozing, 31. titel, 32. bedvulling, 33. haarkleur, 34. meetkun dig figuur, 36. snoer, 39. familielid. 41. herkauwer, 46. deel v. d. hand. 47. jon gensnaam, 48. pl. in Gelderland, 50. re kening. 51. behoeftige, 53. soort onder wijs, 55. zangstem, 56. verlangen, 58. mil. rang (afk.), 60. deel v. e. gebouw, 62. klap, 63. bolvormig, 63. insecten eter. 67. land in Europa, 69. kleur, 73. bolgewas, 74. naamloze vennootschap (fr.), 75. vogel, 76. vogelproduct, 77. in orde, 78. zangnoot. HORIZONTAAL: 1 lava, 5 ad, 7 sr 9 ko, 11 ster, 12 re, 13 tea, 15 dar, 16 era, 17 U, 18 rusland, 19 pet, 20 koe, 21 geel, 22 emma, 25 die, 26 es, 28 epe] 29 leer, 33 strekt, 34 akker, 35 aarde, 37 kaars, 41 londen, 46 mare,, 47 set, 49 po, 50 erf, 51 kast, 54 sela, 55 ido, 58 kit, 60 Sumatra, 62 ur, 63 lia, 65 ara, 66 sea, 67 na, 68 enge, 70 re, 71 n.l., 72 k k 73 egel. VERTICAAL; 1 l.s., 2 ate, 3 verweer, 4 ara, 5 arie, 6 delta, 7 streep, 8 reu, 9 kano, 10 orde, 14 asem, 15 dak, 19 plek 21 git, 23 me, 24 alk, 25 ds, 27 sta, 28 eerst, 30 e.k. 31 ec, 32 r.r. 36 elp, 37 km. 88 aa, 40 rek, 42 oost, 43 delling, 44 era 45 ni, 47 ss, 48 etmaal, 52 arts, 53 skunk 55 isar, 56 „ure, 57 oma, 59 irak, 61 ren 63 lee, 64 age, 69 el.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1954 | | pagina 5