Gaston Hoeree, de fantastische krachtpatser
van Huybergen
De OOGST was zeker niet SLECHT
Brigade-generaal K. F. PUFFIUS verJaat de K. M. A.
Ik sla U in een klap naar de andere wereld
Op 5 October vaandeloverdracht
„Hoge ernst en zeer grote eenvoud
bij de hedendaagse jeugd'
Acht tot negen dakpannen sneuvelen
als hij één simpele tik uitdeelt!
N.C.B. - deskundigen stellen vast:
CONTACT MET LEGER
BLIJFT
Wapensmokkel
DERDE BLAD
ZATERDAG 18 SEPTEMBER 1954
En toch.... een tengere
man
Onbeschadigde
handen
Veeteelt had zelfs voordeel
van de regen
VLASOPBRENGST
BENEDEN NORMALE
I: --PEIL- "•5
Ofo Aupvtg Aeeftr
eCe Ze^/te&C van, cetsgeeefcf
(Van onze redacteur).
TTUYBERGEN is een dorp van landelijke schoonheid. De hui-
zen staan er verscholen tussen de hel groene bomen. Het
kerkje leunt tegen het grote juvenaat van de broeders. De mo
len bezit slechts twee wieken en over de landwegen dokkeren
boerenkarren. Slechts een enkele keer wordt de landelijke rust
verbroken door de komst van een bus. De lijndienst is zeker niet
rendabel, want er komen noch vertrekken personen met het voer
tuig. De chauffeur is meestal de enige reiziger. Kinderen spelen
op straat of trekken naar de bossen, de rijkdom van dit dorp, de
luister van de gemeente-
Vlak bij een driesprong huist in een
kleine en haast onaanzienlijke nood
woning een zekere Gaston Casimir
Hoeree. Zyn naam zegt reeds, dat hy
niet geboortig is uit deze streek, want
dan zou hij van Wezel of van Agtmaal,
Hoeks of Goris heten.
„Als ik U even met mijn knuisten
aanraak valt TJ meteen voor dood
neer", zegt Gaston, vriendelijk lachend.
Hü levert dit bewijs liever niet, want
hij houdt van mensen. Even later
echter slaat hij in één klap negen dak
pannen in splinters, buigt hij in één
handomdraai 'n dikke spijker krom en
bonkt hij met zijn sterke handen tegen
een boom, zodat de wTortels naar bo
ven komen. Het is puur ongelofelijk,
maar toch
„Ik kan U op drie verschillende ma
nieren door middel van één enkele
handbeweging in Uw graf brengen",
verkondigt de sterke man. „Ik kan U
een opdoffer verkopen in Uw nek en
dan bent U onmiddellijk de sigaar. Dat
is één. Ik kan even op Uw hersens
timmeren en dan zijgt U per sé neer.
Dat is twee. Ik kan U daarnaast een
oplawaai verkopen in de buurt van
Uw maag en dan bent U niet direct
dood, maar dan zijn er binnen in Uw
lichaam toch wel zoveel dingen ver
brijzeld en vermorzeld, dat U zonder
pardon over enkele maanden het tij
delijke met het eeuwige verwisselt".
Gaston zet zijn woorden gelukkig
niet om in daden op de aanwezige per
sonen. Voordat hij zijn huzarenstukjes
uithaalt is hij genegen eerst zijn le
vensverhaal te vertellen. Hij doet dat
op een prettige en onderhoudende
wijze.
LEVENSSCHETS
kend, zo'n hoge graad te bereiken. 1
Hoeree is daarvoor een veel te vrien-1
delijk en gastvrij man.
ACHT IN ééN
„Ik nodig U uit eens een kijkje te
komen nemen en dan zal ik U tonen,
waartoe ik in staat ben", deelt Gaston
mee.
Uit een lade neemt hij een klein,
wit lapke, dat hij rond zijn rechter
hand wind. Via een schuurtje stapt hij
het huis uit en verdwijnt hij in een
bos, waar louter dennenbomen staan.
„Hier train ik elke morgen een half
uurtje", zegt de merkwaardige kerel.
Hij wijst met zijn vinger naar een
kale plek op de boom. „Ik oefen me
met mijn knuisten op deze boom-
„Ik werd veertig jaar geleden in de
stad Utrecht geboren", verklaart de
krachtpatser. „Ik bracht er een groot
deel van mijn jeugd door en verhuisde
naar Deventer, waar ik aan het twee
de hoofdstuk van mijn leven begon.
Ik vestigde mij - Is huisschilder. Het
beroep kon me maar gedeeltelijk be
koren en ik trok derhalve uit Lalorig-
heid de wereld in. Ik tikte een baantje
op de kop als matroos en ik kwam op
deze wijze in vele landen en evenveel
streken. Ik stak hier en daar mijn
licht eens op en geraakte in de oorlog
in Huybergen. In de lastige dagen van
de bevrijding kwam ik in contact met
een weduwe. Bij haar vond ik een on
derdak en het beviel me zo goed, dat
ik er als kostganger ben gebleven.
Vaak was ik erg onrustig en af en toe
lag ik te denken in mijn bed aan al
lerlei boze mensen, die wel eens op me
af zouden kunnen komen. Ik begreep
uit mijn gedachten, dat ik eigenlijk
volkomen onbeschermd door het leven
ging. Ik moest daar ooit een oplossing
voor zien te vinden. Op een goeie
avond las ik in 'n klein en onogelijk
boekje, dat in Japan een sport werd
bedreven, die de beoefenaar in staat
stelde met één klap iemand naar een
andere wereld te verwijzen. Ik rede
neerde, dat ik ma die sport meester
moest maken en zo gebeurde het, dat
ik ongeveer drie jaar geleden aan een
training begon, die ik tot op de dag
van vandaag heb voortgezet en die ik
thans met plezier telkens weer aan
pak. Ik las, dat als iemand in staat
was met één stomp zeven dakpannen
stuk te slaan, hij dan voldoende kracht
bezat om met eenzelfde stomp iemand
van het leven te beroven. Welnu,
sinds vele maanden ben ik zover. Ik
sla geen zeven, maar tegenwoordig
zelfs tien dakpannen in een fractie
van 'een seconde tot groezelementen.
Gaston vertelt dit allemaal rustig,
zittend in de stoel bij de keukenkachel.
Zijn uitspraken zijn nogal kras, want
van een krachtpatser mag w orden ver
ondersteld, dat hij uiterlijk over een
zeer sterke body beschikt, zoals bij
voorbeeld een zekere Makovec in het
Circus van Bever. Hoeree is echter
eerder een tengere man. Hij is niet
groter dan 1.75 meter en weegt nau
welijks zeventig kilo.
Zijn uiterlijk verraadt dus niet, dat
hij staaltjes kan presenteren, die be
wondering en verwondering wekken.
Het is feitelijk ook onaannemelijk, dat
deze man zich traint (en afbeult) om
in een bepaalde sporttak, die in Ne
derland voor de rest niet wordt ge-
Elke dag staat de merkwaardige
Gaston een kwartier, maar niet zel
den een half uur tegen een dikke
boom aan te stompen. Na een week
of vijf heeft hij er een behoorlijke
deuk in gekregen. Dan sterft de
boom en in de tiende week slaat
Hoeree hem finaal doormidden
stam. U ziet wel, dat die (de stam!) al
aardig heeft geleden. Het zal nu niet
zo heel lang meer duren of de stam
zorgt er voor, dat het boompje sterft,
Het hout wordt dan minder sterk en
ik slaag er dan zeer gemakkelijk in
„het wrak" helemaal stuk te slaan.
Gaston wandelt een paar passen ver
der en geeft de plaats aan, waar hij
weer andere oefeningen houdt. „Ik be
gin mijn training 'dus op de boom,
maar ik maak ook elke dag nog ge
bruik van de grond, die inmiddels kei
hard is geworden. Wanneer U dit
stukje bekijkt bemerkt U wel, dat
daar geen grassprietje meer zal groeien
Ik heb alles finaal weggeslagen."
De,dorpeling vertelt waarachtig geen
fabeltjès," want ter demonstratie neemt
hij nu een spijker in zijn hand van ve
le millimeters dikte. „Het is mijn
lichtste toer", verklaart de man en hij
Advertentie).
S Na het lezen van dit min of
meer fabelachtige verhaal komt
natuurlijk bij iedereen de vraag
J op hoe het is gesteld met de
i handen van de heer Hoeree en
l in het bijzonder met zijn vuis-
ten. Gezegd di te worden, dat
Gaston „links" harder kan
slaan dan „rechts". Zijn knok els
hebben door zijn merkwaardi-
ge bedrijvigheid maar zeer wei-
nig geleden. Alleen zijn deze
van de middelvingers wat gro-
ter geworden dan normaal.
Geen velletje van zijn handen
is echter beschadigd. „Je kunt
slaan, of je kunt het niet" meent
Gaston.
buigt zonder een spier van zijn gezicht
te vertrekken de spijker als een luci
ferhoutje dubbel. „Ik kan er ook nog
een kurketrekker van maken", zegt ie:
„maar ik wil nu het bewijs gaan leve
ren met de dakpannen."
Aan het dakpannentafereel gaat een
kleine voorgeschiedenis af. Er komen
namelijk veel mensen bij Gaston en hij
kan zo maar niet zonder meer telkens
acht of negen dakpannen stuk slaan,
die hem natuurlijk geld kosten. Van
daar dat dit experiment eerst even ge
regeld wordt. Het diiurt niet lang of
Hoeree komt met de pannen aanzetten.
Hij tast ze voorzichtig'op elkaar en
„Ik doe dit karweitje altijd
met de blote hand", verduide
lijkt hij- Derhalve verdwijnt 't
witte doekje om zijn hand. De
sterke legt aan, betast nog even
de pannen, kijkt of ze precies
liggen, haalt daarop zijn arm uit
en laat vervolgens zijn hand op
de pannen neerploffen, zodanig,
dat de stukken ervan in 't rond
vliegen."
„Alsjeblief", commentarieert de ty
pische kerel zelf.
AAMBEFI.I)
Hij vraagt of hij nu voldoende heeft
laten zien en nadat een bevestigende
knik aan hem is gegeven, keert Gaston
naar zijn houten woning terug. Dit
geschiedt echter niet voordat hij een
achter zijn woning staand schuurtje
een dreun heeft gegeven. Deze komt
zo hard aan, dat de planken zijn ge
scheurd
In de keuken terug voegt Hoeree
nog enkele kleine bijzonderheden aan
de gebeurtenissen toe. Hij zegt: „Het
is al gebeurd, dat het aambeeld van
Suus-de-smid verzet moest worden.
Ja, die Suus is een sterke vent en zijn
zoons zijn ook niet voor de poes. Ze
moesten met vieren komen aanrukken
om het aambeeld verplaatst te krij
gen. Ik hoorde dat, stapte er heen en
pakte het aambeeld bij wijze van spre
ken met één hand op.
Terecht haalt Hoeree deze historie
aan. Hij is geen opschepper en daar
van mag nog een ander voorbeeld ge
tuigen.
De schoolkinderen hebben natuur
lijk lol met de sterke. Op een dag, het
is nog niet lang geleden, kochten zij
bij de smid vijfentwintig grote spij
kers. Zij togen er mee naar Gaston.
Deze was goed geluimd en.... draaide
in minder dan een half uur al die
spijkers rond zijn pols.
„Tja, ik kan U ineens dood slaan!",
laat hij tot besluit van het prettige
bezoek nog eens uitdrukkelijk weten.
Hoeree lacht opnieuw!
A ANSLUITEND op dat wat één onzer redacteuren enkele dagen terug
over de situatie in de landbouw heeft gezegd, met betrekking tot
de abnormale weersgesteldheid dit jaar, is ook de verklaring interessant
van enkele deskundigen van de N.C.B. in Tilburg.
In het werkgebied van de N.C.B., omvattend Noordbrabant,
Zeeuwsch-VIaanderen, Land van Maas en Waal en het Rijk van Nijme
gen, kwam men tot de volgende voorlopige conclusies:
Na de aanvankelijke droogteperiode
heeft het gras (ongeveer 60 procent
van onze cultuurgronden is grasland)
zich zeer goed ontwikkeld. Zo zelfs,
dat de jaarlijkse terugslag in de perio-
Auplng matrassen hebben een on-
overtroffen binnenverlng, zijn sterk
en bekleed met fraaie, duurzame
damasten. En de hoofdzaak van
alles: zi) zijn warm en U slaapt er
heerlijk op.
goede zaken verkrijgbaar vanaf f. 92.50
N V. FABRIEK AUPING DEVENTER
de JuliAugustus daardoor vrijwel
onopgemerkt is gebleven.
Er is zelfs belangrijk meer gras dan
normaal.
De hooioogsten hebben ongetwijfeld
geleden en zullen het gemiddelde
oogstresultaat niet bereiken. Dit tenge
volge van de regenperiode. De kwali
teit zal minder zijn dan gewoonlijk.
In vele streken hebben de hooiruiter,
e.d. hun nut bewezen.
Een gevolg van de goede grasgroei
is ook geweest, dat de teruggang in de
melkproductie minder opvallend is ge
weest dan gedurende andere jaren.
De goede stand van het gras is mede
van invloed op het geringe afstoten
van vee ten behoeve van de consump
tie, al was de neiging daartoe bij de
boeren, na het tbc-vrij maken van de
veestapel, aanzienlijk verminderd.
Bovendien laat de stoppelgewaspro-
ductie (stoppelknollen) zich gunstig
aanzien. De verminderde hooioogst zal
niet van overwegend belang zijn. t.o.v.
de wintervoeding van het vee.
GRANEN: BEVREDIGEND
Ook voor de gemengde en zuivere
akkerbouwbedrijven liggen de perspec
tieven niet ongunstig, al mag niet wor
den voorbijgezien, dat plaatselijk door
verschillen in de weergesteldheden,
uitzonderingen kunnen voorkomen.
De regenperiode is ongetwijfeld ook
op de graanoogst van invloed geweest.
Deze leidde o.m. tot een te lage droog-
capaciteit van het graan, waardoor het
moeilijker verhandeloaar en moeilij
ker te dorsen werd.
De rogge-oogst is goed tot zeer goed
te noemen. De haver vooral in die
streken waar doorgaans watergebrek
heerst zeer bevredigend. De tarwe-
opbrengst is eveneens bevredigend,
evenals die van de weinig verbouwde
zomergerst. De wintergerstoogst is wat
teleurstellend geweest. De stand van
het maisgewas maakt nog geen con
clusie mogelijk, al is men geneigd te
wijzen op de remmende invloed van
de regen bij de vruchtzetting.
De vlasoogst zal waarschijnlijk als
geheel beneden het normale peil lig
gen en de zaadopbrengst zal onder
meer voor export een terugslag onder
vinden. Het koolzaad daarentegen
geeft een gunstig beeld.
De aardappeloogst in de zandstreken
is goed, al kwam er hier en daar
„rot" voor. De pootaardappelproductie
is tegengevallen omdat in de begin
periode de groei ernstig werd belem
merd en vroeg moet woraen gerooid.
De export zal hiervan stellig enige in
vloed ondervinden.
SUIKERBIETEN
verre belangrijk geleden onder de on
gunstige weersomstandigheden. Niet
mag worden vergeten, dat de uitvoer
mede van invloed is op de hoge prij
zen van het ogenblik.
De fruitoogst zal vrijwel hetzelfde
beeld geven als het vorige jaar. Posi
tieve tegenvallers waren de oogsten
van kersen en van aardbeien.
Samenvattend moet worden gecon
stateerd, aldus deskundigen van de
NCB dat de weersomstandigheden
althans voor wat betreft het werkge
bied van de NCB stellig niet tot een
verontrustende situatie in de land
bouw hebben geleid. Ongetwijfeld
heeft het oogsten meer moeite en meer
geld gekost, maar speciaal het Bra
bantse kleinbedrijf heeft zich tijdens
de schaarse zonuren uitstekend ge
weerd.
Men verwacht niet, dat plaatselijke
teleurstellende uitkomsten, van ernsti
ge invloed zullen zijn op het totale Ne
derlandse oogstbeeld.
(Advertentie).
De suiker- en voederbieten-oogst ligt
nog in de beslotenheid van de toe
komst. Tot dusverre heeft men weinig
last gehad van gelingsziekte, maar an
derzijds moet er op worden gewezen,
dat de komende weken van groot be
lang kunnen zijn. Het aantal zonuren
in September en October zal van zeer
grote invloed op het suikergehalte van
de suikerbiet zijn, zodat men hier
dient af te wachten.
De groentenproductie heeft tot dus-
jDRIGADE-GENERAAL K. F. PUFFIUS, gou
verneur van de Koninklijke Militaire Aca
demie te Breda, verlaat op 1 October a.s. met
pensioen de militaire dienst. Op 5 October zal
des middags te 3 uur tijdens een parade het
vaandel van het cadettenkorps overgedragen
worden aan de nieuw-benoemde gouverneur, de
Luitenant-Kolonel der Cavalerie W. Kloppen
burg-
Dit staat er allemaal erg zakeljjk. Maar ach
ter al die zakelijkheid zit veel meer. Er wordt
weer een episode in het leven van de roemruch
te K.M.A. afgesloten. Een schitterende officiers
carrière is nu afgerond en voltooid. Velen ver
liezen een geliefde chef en medewerker. Uit het
Bredase leven verdwijnt een bekende figuur.
Staf en tenslotte dan Gouverneur bij de heropgerichte
K.M.A.
„U was toen nooit in een onderwijsfunctie geweest?"
„Neen, maar dat heeft ook zijn voordelen. Men moest
een geheel nieuwe koers inslaan en ik kwam nu geheel
fris voor de problemen te staan. Het is zo gevaarlijk, als
men telkens wil zeggen: In mijn tijd, toen ik nog leraar
was.. De jeugd heeft ook een heel andere instelling,
heeft daarop recht".
DE JEUGD
Daarom wilden we dit afscheid niet met koud-za-
kelijke berichten afdoen. We hebben de scheidende
Gouverneur nog eens opgezocht in zijn home, voor een
praatje, een gemoedelijk en warm-menselijk praatje.
En zo gaat dat dan: eerst een terugblik op het verle
den. Geboren in 1896 te Amersfoort als zoon van een
officier, in 1914, juist toen de eerste wereldoorlog was
uitgebroken, op de cadettenschool te Alkmaar, in 1919
officier bij het eerste R.I. te Assen, in 1922 bij de Mi
litaire Verkenningen in 1927 bij het Regiment Grena
diers, in 1937 naar de Hogere Krijgsschool, van 1942-
1945 in krijgsgevangenschap, in 1945 bij de Staf in
Apeldoorn, dan een speciale officierscursus in Enge
land, vervolgens luitenant-kolonel bij de Generale
-Eu wat is zo uw oordeel over de hedendaagse jeugd?"
„Sinds 1948 heb ik jeugd van alle afkomst en ver
schillende geestesrichting hier gehad en ik heb opge
merkt een hoge ernst en ccn zeer grote eenvoud in de
goede zin van het woord. Men zoekt de waarde in de
persoonlijkheid en niet in de afkomst of geld. Dat is de
grote winst. Er is geen sprake van kastegeest. Het is
ook steeds mijn streven geweest de cadetten zo veel mo
gelijk met anderen in aanraking te brengen. Men kar
nu trouwens ook beter schiften en na enige tyd tot een
voor het officiersberoep minder geschikte leerling zeg
gen: Word advokaat, word dokter, maar geen officier".
„Is in de opieidingsmethode ook veel veranderd**"
„Het is nu volkomen anders. In mijn tijd onbrak heel
veel aan de practijk Cadetten komen nu dagen lang te
velde, moeten daar alles zelf doen, koken incluis De
jongens zijn veel handiger. Het is ons als cadet nog ge
beurd. dat we ergens in Drenthe bij hoge uitzondering
dan eens in een tent zouden slapen. En we besloten sa
men thee te zetten. We begonnen met het kopen
van een pond thee. We wisten ook nog. dat er water
aan de kook moest worden gebracht. Maar toen stortten
we daar het hele pond thee in!"
„Er is toch nog altijd gebrek aan toevloed naar de
K.M.A.
„Ja helaas. We zouden er voor alle wapens bij elkaar
gemiddeld 200 per jaar moeten hebben. We mogen ech
ter constateren, dat de jeugddagen reeds goed gewerkt
-ebben. Vooral de moderne inrichting en outillage, de
laboratoria en werkplaatsen trekken de aandacht en
maken indruk op de jeugd".
HET LEGER POPULAIR
„Nu valt er toch, zoals 1918, toch niet te klagen over
impopulariteit van het leger".
helmzinnigs. iets griezeligs aan het Academie-complex.
De burger kwam er slechts zelden en dan nog slechts
schuchter. De feesten hebben vooral gelegenheid ge
schonken goed kennis te maken met de K.M.A. Ze is
nu niet langer een Instituut in Breda, maar van Breda".
HET BEGIN
„Het viel zeker niet mee in 1948 weer opnieuw te
beginnen?"
„Nee. dat viel niet mee. We hadden helemaal niets,
zelfs geen tafel en geen stoel. In November 1947 zijn we
echter al begonnen met de voorbereiding, met het aan
zoeken van leraren en het vaststellen van een leerpro-
gram, We hadden aanvankelijk slechts tot-onze beschik
king een stukje van het lesgebouw en het Huis van
Brecht. We ondervonden echter alle medewerking van
de regering en ook van burgemeester Prinsen".
„En u heeft de ambitie van Breda, om de K.M.A. te
behouden, ook ten volle begrepen?"
„Ja, de ovemlaatsing naar elders zou wel een grote
slag geweest zijn. Traditie is in dit opzicht een niet vol
doende te waarderen goed. Toen de oud-reunisten hier
kwamen, betraden ze een terrein vol herinneringen. Er
gens anders zou dat het geval niet geweest zijn".
„Het zal u niet licht vallen Breda te verlaten?"
„Och. het gemoed schiet wei eens vol, als ik aan dit
afscheid denk. We hebben hier iets kunnen maken wat
weinigen gegeven is. We laten hier iets moois achter.
Persoonlijk heh ik in Breda niets dan goeds ondervon
den. Het is echter ook goed, dat er na zes jaren gouver
neurschap een aflossing komt. ditmaal door een gouver
neur, zo jong als er nog nooit een geweest is. Het is
ccn goede, welvarende tijd geweest voor de Academie,
zonder schokken of zware persoonlijke verliezen".
DE TOEKOMST
„Och, in 1918 was dat min of meer begrijpelijk. Ons
leger had toen slechts een afwachtende taak gehad.
Toen gingen kortzichtigen vragen: Wat hebben we er
aan? Thans is dat zo geheel anders. De geallieerden in
uniform werden met gejuich binnengehaald. Hun popu
lariteit ging over op ons leger, ook op de cadetten. We
hebben het in Juni gemerkt, bij de grote corpsoefenin
gen in de Achterhoek. Boeren en landgoedeigenaars ver
leenden alle medewerking, nadat we van tevoren alles
hadden besproken. En toch stond het koren nog te vel
de. Er is bij de hele oefening trouwens slechts één ruif
gebroken. Maar heel de bevolking kwam kijken ondanks
vele regen. Na afloop kregen we een album met herin
neringsfoto's. Het Nederlandse volk is wel degelijk op
de hand van het leger".
„En wat zegt u van Breda?"
„Het medeleven van Breda is enorm. Er kan hij wijze
van spreken hier op de K.M.A. geen mus van het dak
vallen, of er is belangstelling. Vroeger was er iets ge-
,.En wat zijn uw toekomstplannen?"
„We gaan buiten wonen, in Eist. Mijn vrouw en ik
zijn beiden Gelders van afkomst. Mijn vrouw is in Eist
geboren en getogen en heeft daar ook de moeilijke tijd
van de bevrijding meegemaakt. En dan ga ik niet rus
ten. Ik blijf secretaris van de sectie Strijdkrachten der
Nederlands Hervormde Kerk. Zo blijf ik in contact en
aanraking met het leger. Deze sectie is door de Synode
indertijd opgericht, omdat de Hervormde Kerk, de mi
litairen te veel had losgelaten, in tegenstelling met ka
tholieken en gereformeerden. Het werk heeft zich nu
zo uitgebreid, dat men best een secretaris met een vol
ledige dagtaak kan gebruiken. En het is goed, te blijven
werken. Ik voel er nog niets voor het leven van een
oud-gepensionneerde te gaan leven".
En dit woord tekent Brigade-generaal Puffius, fris en
werklustig gebleven na een leven vol toewijding aan
prachtige taken. We willen hem nog vele jaren van nut
tige arbeidzaamheid toewensen 1
jfnQt <«,)-
Iedere week opnieuw ont
vangen de leden van onze
postorderclub minstens vier
aanbiedingen, persoonlijk per
post aan hen gezonden en
deze boodschaptas kunt U
beschouwen als maatstaf van
deze aantrekkelijke aan
biedingen.
Een plastic boodschappentas
(de fabrikanten weten heus
wel hoe ze tegenwoordig
van plastic een tas moeten
maken die even sterk is als
een van linnen), gemaakt van
zwaar kristal-plastic met ge
zellige plooien, vaste bodem
en solide treksluiting.
Zo'n kristal-plastic tas, waar
van wij er duizenden ver
kochten voor 7.98 en die er
uitziet als een van echt leer,
kunt U nu kopen voor nog
geen vier gulden.
Bestelt (en wordt daardoor
lid van onze postorderclub)
deze tas, die U geleverd
wordt in bordeaux,
zwart, groen
en beige voor
WINKELCENTRUM BINNENWEG
TEL. K 1800- 117680 R'DAM
IEDERE MAANDAGMORGEN
GEOPEND
In Columbia is een poging ontdekt,
om illegaal 800 revolvers van Spaanse
makelij in te voeren. De revolvers be
vonden zich aan boord van een vlieg
tuig van een internationale partij, ko
mende uit Panama. De autoriteiten
bewaren het stilzwijgen.
