Migratie is een vraagstuk voor alle
landen geworden
STRAUSZ, de BENJAMIN van
de Bondsregering
Gepeperde redevoeringen
Het federalistisch„Beierse
RADIO
AT EEN
ONDERLIJKE
ERELD
Dubbeftjesregen in Nederland
s&s
ch
Katholieke geleerden roerden de trom
Zelfzucht en eng nationalisme
belemmeren cle oplossing ervan
Het oude Europa...
RADIOMUSICUS
VERONGELUKT
Het recht in het
Oosten
SLAGERSZOON
Kurt Meyer
DE S.S. - generaal Kurt Meyer,
was verantwoordelijk voor het
vermoorden van Canadese krijgs
gevangenen. Hij werd daarvoor
zwaar gestraft, doch onlangs gingen
de gevangenispoorten voor hem
open, In zijn woonplaats, een dorp
je, niet ver van de Nederlandse
grens, werd hij toen met groot
feestbetoon ingehaald. Nu werd er
dit weekend in het nabij gelegen
Viersen een grote Rijnlands - Lim
burgse dag gehouden. Namens de
Centrale Raad van Limburg heeft
Jules Kockelkoren toen onomwon
den aan de Duitse gastheren te ken
nen gegeven, hoe pijnlijk het be
richt over de ontvangst van Kurt
Meyer door Limburg was ervaren.
Men had er zelfs aan gedacht om
maar helemaal niet naar Viersen te
gaan: „Wij zijn toch gekomen om-
a
Theorie
MEISJES
MET GELD
TWEEDE BLAD
Ct$
■Sr
i&i
i.ViV.l
M
L*
A LS het migratiecongres in Breda één ding duidelijk heeft ge-
-A- maakt, is het wel dit: dat het bevolkingsvraagstuk geen pro
bleem meer is, waarvoor door de landen afzonderlijk, zonder
internationaal beraad, een oplossing moet worden gezocht, maar
dat het vraagstuk op een niveau geplaatst moet worden, waar
overleg van allen mét allen mogelijk is.
Niet alleen de vraag is belangrijk, waar op dit moment een be
volkingsoverschot van een land nieuwe bestaansmogelijkheid kan vin
den, maar ook en vooral de vraag, hoe men tot een internationaal bevol
kingsbeleid kan komen, dat duidelijke richtlijnen geeft voor een blij
vende oplossing van het vraagstuk der overbevolking.
Professor Zeegers en Professor Sues-
terhenn zeiden in dit opzicht behar-
tenswaardige dingen. Wat de laatste
als een principe stelde, toonde de eer
ste met cijfers aan. Vooral met betrek
king tot het migratiebeleid in Europa
boden hun toespr^en verrassend per
spectief. De Europese landen, zei de
Duitse hoogleraar, moeten niet alleen
de blik richten op de mogelijkheden
overzee voor hun mensen, ze moeten
zich op de eerste plaats afvragen,
welke economische hulpbronnen in
Europa zelf nog aangeboord kunnen
worden. Als de beste vertegenwoordi
gers van ieder volk, bezield met de
nodige ondernemingslust, naar over
zeese landen trekken, om daar een
nieuwe bestaansmogelijkheid te vin
den, kon het wel eens gebeuren, dat
het oude Europa aan bloedarmoede
gaat lijden. Een verschijnsel, dat nog
bedenkelijker is, wanneer men ziet
hoe de landen achter het ijzeren gor
dijn zich inspannen, om een sterke be
volkingsgroei te bestendigen.
De vraag naar het hoe van verdere
ontplooiing der Europese economie,
was even tevoren door Professor Zee
gers beantwoord. Dat die ontplooiing
mogelijk is en dat de mogelijkheden
in het oude Europa nog lang niet zijn
uitgeput, toonde hij aan door een ver
gelijking tussen West-Duitsland en
Frankrijk.
Vergelijking
In laatstgenoemd land wonen nau
welijks 77 mensen per vierkante kilo
meter, tegen 200 in West-Duitsland.
Wanneer men daarbij overweegt, dat
de Franse grond goede bewerkings-
mogelijkheden biedt en het klimaat
uitstekend is, mag men, na een gede
tailleerder vergelijking, concluderen,
dat Frankrijk nog millioenen immi
granten zou kunnen ontvangen. Dat
dit niet gebeurt, vindt zijn oorzaak in
moeilijkheden van sociale aard.
Voor de overbevolkte landbouwge
bieden in Nederland zou Frankrijk
uitkomst kunnen bieden. Een enkele
blik op de sociografische kaart is vol
doende om dit vast te stellen. De
stroom van emigranten echter trekt
niet naar Frankrijk, maar naar Cana
da en Australië.
Zolang de Franse politici de wense
lijkheid van immigratie slechts blijven
beoordelen, naar de actuele situatie
van de arbeidsmarkt en geen reke
ning houden met de economische ont
plooiingsmogelijkheden, die deze im-
Doordat hij met zijn scooter slipte
is de 52-jarige radiomusicus M. Kis-
temaker Woensdagmiddag op de hoek
van de Neuweg en de Johan de Wit-
laan te Hilversum door een met ste
nen beladen vrachtauto overreden. En
kele uren later is hij in de R.K. zie
kenverpleging aan de opgelopen ver
wondingen overleden zonder tot be
wustzijn te zijn gekomen.
De heer Kistemaker was oud-violist
van het Metropool Orkest, maar boven
dien de stuwende kracht van de orga
nisatie der musici. Zijn heengaan wek
te ontsteltenis in de studio's, waar
Woensdagavond de orkestrepetities on
middellijk werden beëindigd bij het
vernemen van het ongeluk.
migratie zou kunnen bieden, mag men
niet verwachten, dat dit beeld zich in
gunstige zin zal wijzigen.
Een vergelijking met andere Wes
terse landen mag aantonen, dat een
vrij sterke bevolkingstoename in de
komende jaren, de welvaart van
Frankrijk niet zou benadelen. Zelfs
wanneer men tot immigratie op vrij
grote schaal zou besluiten, was er nog
speling tussen de bevolkingsgroei in
Frankrijk en die in andere landen. In
een periode van 20 jaar zouden, vol
gens de huidige berekeningen, ruim 8
millioen mensen in Frankrijk een
nieuw vaderland kunnen vinden. De
bevolking zou in 1970 dan even groot
kunnen zijn als die van West-Duits
land, maar de bevolkingsdichtheid zou
veel kleiner zijn! Spanje, Italië, Portu
gal en Nederland zouden eerst en voor
al voor het zenden van emigranten
naar Frankrijk in aanmerking komen.
Grote taak
Volgens de mening van Professor
Zeegers heeft het Internationale Ka
tholieke Migratiecomité in dit opzicht
een grote taak. Aan de ene kant zou
het de Fransen vertrouwd moeten ma
ken met de gedachte, dat immigratie
geen gevaar oplevert voor het Franse
volkseigen of voor wat dan ook, an
derzijds zou het de garanties moeten
scheppen tegen overdreven nationalis
me van de uitzendende landen, opdat
het Franse wantrouwen ook mede
daardoor wordt weggenomen.
Ook andere landen dan Frankrük
bieden nog mogelijkheden tot immi
gratie. Ze zu n echter met beleid en
veel goede wil moeten worden uitge
buit. In dit verband is het internatio
nale beraad tussen katholieken zo be
langrijk. Ook in de politiek kunnen
zij de voorwaarden helpen scheppen
voor een sfeei van vertrouwen, die
het enge nationalisme geen kans meer
geeft en die inderdaad de mensen in
staat stelt om, zoals Prof. Suesterhenn
zei, naar vrije keuze een woonplaats
te zoeken, waar ook ter wereld.
Daarbij kan ook worden gerekend
met de grote apostolaatsmogelijkheden,
die migratie biedt. Emigranten, goed
voorbereid en in hun nieuwe vader
land door katholieke organisaties op
gevangen, kunnen een waardevolle
bijdrage leveren aan de bestendiging
en vernieuwing van wat in de cultuur
en de godsdienstige levenssfeer van
hun nieuwe vaderland waardevol mag
halfzware shag
ran topklasse
BIGGELAAR
heten. Een studie van wat bij uitzen
ding en ontvangst van de emigranten
gedaan kan worden, vormde een van
de belangrijkste studie-onderwerpen
op het congres.
Slagbomen
Ook in Nederland heeft men de af
gelopen jaren tezeer gestreefd naar
een oplossing van het bevolkings
vraagstuk door incidenteel overleg
met de immigratie-propagerende lan
den. Omdat het ijzer heet gesmeed
moet worden, was dit overleg belang
rijk. Op de lange duur echter zal het
onderdeel moeten uitmaken van be
raad in breder verband, dat niet al
leen de huidige mogelijkheden van
ieder land als uitgangspunt neemt
voor het migratiebeleid, maar ook en
vooral de kansen, die een gezamenlij
ke en onzelfzuchtige exploratie van
alle rijkdommen ter wereld, bieden
kan. Dat dit alles niet in een handom
draai te verwezenlijken is, zou alleen
reeds mogen worden aangetoond door
de moeilijkheden, die de Benelux mo
menteel geeft.
Zoals Professor Suesterhenn zei: de
kath. politici hebben in dit opzicht
een grote verantwoordelijkheid. Zij op
de eerste plaats zullen de slagbomen
moeten doen kraken, die overdreven
nationalisme, zelfzucht en wantrou
wen tussen de landen opwerpen. Al
leen het algemeen welzijn van een
land mag bepalend zijn voor de dikte
van die barrières. Elk ander motief, zo
werd terecht geconstateerd, is vals en
in strijd met het natuurrecht, dat niet
alleen door de katholieken, maar ook
door andersdenkenden als de basis
van een vrije en gelukkige samenle
ving wordt beschouwd.
P)E BRAVE Clement Attlee, de
Engelse Labour-leider, die zo
gastvrij onthaal in Moskou en Pe
king vond, heeft bi.i de Chinese
leiders naar de rechtspraak geïn
formeerd. Hij kwam tot de conclusie
dat de Chinezen zich geen recht
kunnen voorstellen, dat los staat van
de wil der regering. Een rechter
lijk vonnis kan in China door de
nationale vergadering gewijzigd
worden wat dus in laatste instan
tie op politieke rechtspraak neer
komt. Conflicten tussen rechterlij
ke macht en regering kunnen echter
volgens de machthebbers in Peking
niet ontstaan, omdat de rechters en
de regering het samen helemaal eens
zijn over de politiek.
Attlee vond dit allemaal nog al
vreemd en merkte op, dat hem in
Engeland een dergelijke gang van
rechtszaken zeer zou verontrusten.
Hij zag er een compleet verschil van
visie tussen China en het Westen in
maar geloofde niet, dat het speci
aal te wijten was aan de communis
tische leer. Volgens Attlee was het
in China altijd zo ge.veest.
Deze mening van Attlee klopt
met de historie en met de rechts
situatie, niet alleen van China,
maar van vrijwel het gehele Verre
Oosten. Het recht is er afhanke
lijk van 't arbitraire goeddunken
van de machthebbers. Men weet er
nipt beter, of dit willekeurig optre-
UI.AK NA DE eerste wereldoorlog dreef in de Schellingsstrasse nr. 4!) in
v Munchen de intussen overleden slager Strauss een goedgaande slagerij. Hij
had twee kinderen, een jongen en een meisje. Tezelfdertijd deed in de Beierse
hoofdstad een man van zich spreken, waaraan Duitsland een kwart-eeuw later
zijn diepste val zou hebben te danken: Hitier. In de Schellingsstrasse nr. 50,
precies tegenover de slagerij van Strauss, woonde de fotograaf Hofmann, die
later door Hitier voor bewezen diensten met de professor titel werd bedacht.
Die fotowinkel van Hofmann was als hoofdkwartier van Hitier het eerste
„bruine huis".
De slagerszoon Franz - Josef Strauss
1915 in Munchen geboren is nu bijna
een jaar één van de vier ministers
voor bijzondere aangelegenheden in 't
kabinet - Adenauer: hij is bovendien
als jongste minister de Benjamin. En
wanneer individualiteit in het kabinet
zou worden bekroond, zou Strauss
waarschijnlijk met de eerste prijs gaan
strijken.
Het is nu eenmaal overal ter wereld
een feit, dat mensen wanneer zij snel
in aanzien' stijgen, als het ware „gn-
ders" worden. De nieuwe macht stijgt
hen naar het hoofd, zij worden zelf
zuchtiger, ijdeler, arroganter meestal
ook, kortom „onaangenamer". Strauss
is zichzelf trouw gebleven en hemis
niets naar het hoofd gestegen. Het is
waar, dat Strauss in het kabinet zowel
waardige macht verpersoonlijkt. In
Bonn wordt hij „de minister met de el
lebogen" genoemd. Niettemin is zijn
onbekommerdheid imponerend en de
zekerheid van zijn optreden eigenlijk
ook vertrouwenwekkend. Strauss was
al in de eerste bondsdag een van de
meest strijdbare afgevaardigden.
Zijn redevoeringen waren steeds
nogal hartig en flink gepeperd. Zijn
eerste grote rede, die meer dan twee
uur duurde, hield hij in de Bondsdag
over de Europese integratie, toen Dr.
Kurt Schumacher, de leider van de
oppositie nog leefde. „Ik zou niet wil
len beleven", zo sprak hij ernstig tot
de direct onder het spreekgestoelte
den van de overheid is het hoogste
recht. Dat geldt evenzeer voor Rus
land, waar het czarenregiem nau
welijks anders te werk ging.
De rechtsopvattingen van het
Westen met de scheiding der mach
ten, die tenslotte teruggaat op de
christelijke gedachte, dat er een
recht is, waaraan overheid zowel
als onderdai.n onderworpen is "ijn
het Oosten vreemd, voor zover
daar de Europese en christelijke
beschaving niet kor. doorwerken.
Attlee constateerde een feit: tot het
waarom van dit feit peilde hij niet.
Dat komt er van, wanneer men
zich op sleeptouw laat nemen door
oppervlakkige leuzen over versch '-
lende systemen, die rustig naast
elkaar kunnen leven.
„Azië voor de Aziaten" en
dergelijke, hetgeen tenslotte neer
komt op gelijkheid willen tussen on
verzoenbaar tegenover elkaar
staande levensopvattingen.
(Advertentie)
zittende Schumacher, „dat U en Dr.
Adenauer zich op een dag achter Si
berisch prikkeldraad terugvinden en
dan gemeenschappelijk mediteren over
de vraag wat wij destijds hadden moe
ten doen, teneinde het verenigde Euro
pa inderdaad te verwezenlijken."
Strauss is een uitstekend spreker, die
met grote slagvaardigheid op interrup
ties reageert. Hij is een volkstribuun,
die een vergadering zeer snel kan
meeslepen, want hij heeft een aange
boren talent de dingen zonder schroom
te kunnen zeggen.
Daardoor koesterden aanvankelijk
velen wel enige zorg, dat de „jonge
man" in de regering door zijn vitaliteit
de zin voor proporties zou kunnen ver-
■liezen. Maar sinds hij minister is is hij
ook aanzienlijk terughoudender ge
worden. Strauss heeft aan de univer
siteit van Munchen Latijn, Grieks en
Germanistiek gestudeerd, later nog ge
schiedenis en economie-colleges gelo
pen. Tijdens de oorlog legde hij zijn
referendaris- en assessor-examen in de
philologie af, werd ook als leraar be
noemd, maar was als zodanig nooit in
functie. Hij was in de arbeidsdienst en
in het leger. Na de oorlog steeg hij
zeer snel op de ladder van het succes.
Hij was landraad, daarna hoofdambte
naar op het ministerie van onderwijs,
kunsten en wetenschappen in Mun-
cnen, daarna leider van het bureau
voor jeugdzorg van het land Beieren
cn lid van de economische raad in
Frankfort. Sinds 1949 afgevaardigde in
de Bondsdag, sinds 1953 minister.
Zijn Beierse boezemvriend is Fritz
Schaeffer, de minister van financiën.
Zij zijn onafscheidelijk en het mense
lijk zowel als politiek volmaakt eens.
Zij beschouwen zichzelf ais het fede
ralistische Beierse geweten in het
hondskabinet.
dat wij U helpen willen bij het stre
ven het Rijnland van vreemde smet
ten te zuiveren." Deze woorden zijn
gelukkig in goede aarde gevallen.
De Oberstadtdirektor van Viersen
begreep het protest, maar hij wilde
wel even de krantenberichten recht
zetten: Noch het plaatselijk bestuur
noch de bevolking, noch de vereni
gingen hadden aan de huldiging van
Kurt Meyer deelgenomen. Een 200-
tal oud-SS'ers uit andere plaatsen
hadden het feest op touw gezet.
Het feit der bedenkelijke huldi
ging blijft feit, Doch er zijn onder
grondse krachten bezig om aan zul
ke feiten onmatige betekenis toe te
dichten, om de ook voor onze ver
dediging zo broodnodige Duitse
herbewapening (onde/ waarborgen)
te verhinderen. Het is daarom goed
dat er nu eens openhartig over ge
sproken is. Dat is ook een steun
voor de goed-willende Duitsers.
ZATERDAG 18 SEPTEMBER 1954
HILVERSUM I 402 METER VARA:
7.00 Nws. 7.13 Gram. 7.30 Idem. 7.45
Even opkrikken, 7.50 Gram. 8.00 Nws.
8.18 Gram. 8.35 Orgelspel. 8.55 V.d. huisvr.
9.00 Gym. v.d. vrouw. 9.10 Gram. 935 Wa-
terst 9.38 Gram. VPRO: 10.00 „Tijdelijk
uitgeschakeld", caus. 10.05 Morgenwijding
VARA: 10.20 V.d. arb. i.d. continubedrij
ven. 11.25 Gram. 12.00 Accordeonork. en
solist. 12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33
Orgelspel. 13.00 Nws. 13.15 VARA-varia.
13.20 Lichte muz. 13.45 Sportpraatje. 14.00
Gram. 14.30 Gronings progr. 14.55 Huis-
muz. 15.15 „Van de wieg tot het graf",
caus. 15.30 Dansmuz. 16.00 Rep. 16.15 Ka-
merkork. en solist. 17.00 Act. 17.30 Pro-
menade-ork. 18.00 Nws. en comm. 18.20
Gram. 19.00 Artistieke staalkaart. VPRO:
19.30 „Passepartout" caus. 19.40 „Het Boek
Handelingen" caus. 19.55 „Deze week'
caus. VARA; 20.00 Nws. 20.05 Gram. 20 J5
Cabaret. 20.45 Socialistisch comm. 21.00
Ork. conc. 22.00 Weense mu?. 22 30 „Schat
gravers aan de Amstel" hoo~sp. 23.00 Nws.
23.15 - 24.00 Gram.
HILVERSUM II 298 METER KRO
7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30
Koorzang. 7.45 Morgengebed en liturg,
kaïender. 8 00 Nws en weerber. 8.15 Gram
9.00 V.d. "rouw. 9.-i0 Gram. 10 00 V.d.
kleuters 10.15 Gram 11.00 V.d z:eken 11 45
Gram. 12.00 Angelus. 12.03 Wereldmuz.
In Sorrento (Italië) is het der
de internationale congres van
mensen, die het onzienlijke be
studeren, besloten, met 'n waar
schuwing aan de wereld ervoor
te zorgen, dat zij in evenwicht
blijft. Volgens een Belgische ge
delegeerde, gebeuren vreselijke
dingen wanneer dit evenwicht
verstoord wordt. Enkele jaren
geleden, zei hij, kregen de Ame
rikaanse troepen bevel, Formo
sa te verlaten. Die troepen had
den een flink gewicht. De din
gen raakten dus uit hun even
wicht de aarde schoof om haar
as en.... Engeland, Nederland en
België werden overstroomd. Als
de Russen Europa zouden aan-
vallendan zouden ze de aard
as zover verschuiven, dat Mos
kou aan de Noordpool en Aus
tralië aan de Zuidpool komt te
liggen. Dus.
Principe
Alfred Frossard uit het beste Frank
rijk heeft een boete gekregen van
tien hele guldens. Hij had geweigerd
zitting te nemen in een rechtbank
jury. „Ik kan niet oordelen over een
medemens", verklaarde hij. De men
sen die hem uitgenodigd hadden,
maakten zich kwaad en zorgden voor
de boete.
Moeilijk
De Hongaren hebben te kampen
gekregen met een merkwaardige
moeilijkheid toen ze bij het Balaton-
meer een observatorium wilden bou
wen. Daarmee wilden zij onderzoe
kingen doen naar de veranderingen
in het aard-magnetisme. Er mocht
namelijk in het hele geval geen stuk
je ijzer verwerkt worden, zelfs niet
zo groot als een speld. Dat zou de
waarnemingen onzuiver maken. Men
heeft het gebouw nu gemaakt van
hout, met houten spijkers en een rie
ten dak.
Geweten
In de winkel van mevrouw
D. Freer te Trent in Engeland,
vervoegde zich een man, die
haar met beschaamd gemoed
een kwartje ter hand stelde.
Het bedrag vormde een soort
gewetensgeld, want 12 jaar ge
leden had hij in haar winkel
een reepje chocolade gestolen.
En daarover had hij al die tijd
getobd.
Uitspraak
De haan van een onzer zeer gro
te vrienden trad dezer dagen zijn
onderhorige kippenhok binnen met
'n groot struisvogelei onder de vleu
gels. Hij riep het stelletje kippen bij
elkaar en sprak: „Dames, niet
om aanmerkingen te maken op jullie
productie, maar het is toch wel inte
ressant eens kennis te nemen van
wat men in het buitenland op ons
gebied presteert".
Microben
Sir Alexander Fleming, de befaam
de ontdekker van de penicilline, is
van mening, dat de mensheid om
streeks het jaar 2000 de microbe zal
hebben overwonnen. „Twintig jaar
geleden kon men slechts zeer weinig
microben in het menselijk lichaam
vernietigen", verklaarde hij, „maar
over enkele jaren moet het gek gaan
willen we ze niet allemaal te pakken
nemen".
V erliies
Toen Peter Norman uit Harrow op
zijn gemak naar huis stapte waaide
zijn loonzakje (met inhoud) uit zijn
handen en viel in een metersdiepe
rioolput. Peter maakte er werk van
cn verschillende van zijn collega's
hielpen hem bij de opsporingswerk-
zaamheden. De mannen groeven twee
dagen om de kostelijke centen terug
te krijgen. Alle pogingen bleven
evenwel vruchteloos. De directie
heeft nu maar besloten Peter een
tweede loonzakje (met inhoud) te
geven.
Erfenis
Een 92-jarige importeur ,die
dezer dagen overleed, heeft
70.000 dollar nagelaten aan de
regering van de Verenigde
Staten. De mijnheer heette
Julius Lehmann, was 'n Duits
immigrant en verklaarde zijn
gedrag in zijn testament als
volgt: „Ik heb zo veel aan
Amerika te danken, dat het me
wat waard is mijn dank te be
wijzen."
Vrachtje
Een vliegtuig heeft in de buurt
van Chamonix per parachute driedui
zend kilo brandhout neergelaten. Het
hout is bestemd voor de hoogste ster
renwacht ter wereld, waar de mensen
ook niet in de kou wensen te zitten.
Vroeger moest het portie met kleine
vrachtjes tegelijk naar boven worden
gebracht.
Ongeluk
Op de spoorlijn tussen Edinburg
en Londen is een ongeluk gebeurd.
Er sloegen twee wagons van een goe
derentrein om, die geladen warei?
met chocolade en suikergoed. Over
een afstand van 150 meter lagen de
zoete waren verspreid. Er was binnen
de kortste keren beduidende belang
stelling van de jeugd, die de baan
ook snel vrij maakte.
Transactie
In een Italiaans plaatsje wilden 30
touristen de bus uit om fruit te kun
nen kopen bij verzamelde boeren op
de markt. De buitenlandse dames
maakten echter zoveel aanmerkingen
op de kwaliteit van het fruit, dat de
boeren kwaad werden en hen met
welgerichte worpen rotte peren en
appelen naar 't hoofd gingen gooien.
De touristen gooiden terug, maar
verloren zoveel terrein, dat ze haas
tig de bus in vluchtten en als hazen
wegreden.
„Bent U er zeker van dat het Uw
hoed is?"
(Advertentie)
Voor twee pakken Castella Actief Wit
betaalt U tijdelijk geen 84 cent., maar
74 cent! Een dubbeltje voordeel voor
U! Actief Wit was, is en blijft een
opzienbarende vondst.... DE manier
om een was aan de lijn te zien, die U
tegenblinkt van helderheid! En door
de tijdelijk verlaagde prijs is nu let
terlijk iedere huismoeder in staat, om
kennis te maken met de weergaloze
waskracht (en de absolute veiligheid)
van het terecht zo beroemde Actief
Wit. Dat van het Castella-aanbod een
massaal gebruik zal worden ge
maakt, staat wel vast. Niemand ver-
zuime dus, zo spoedig mogelijk
Castella Actief Wit in huis te halen
of te bestellen!
concours te Kerkrade. 12.30 Land- en
tuir.b. meded. 12.33 Gram. 12.55 Zonne
wijzer. 13.00 Nws en kath. nws. 13.20
Amus. ork. 13.45 Gram. 14.00 Boekbespr.
14.10 Lichte muz. 14.25 Gram. 14.40 Ama
teurs progr. 15.15 Kron. van letteren en
kunsten. 15.55 Gram. 16.00 De schoonheid
van het Gregoriaans. 16.30 V.d. jeugd.
17.00 Gevar. muziek. 17.20 V.d. jeugd. 18.00
Ork. conc. 18.15 Journalistiek weekoverz.
18.25 Gram. 18.30 Pari. overzicht. 18.40
Gram. 18.45 Regeringuitz: Atlantisch Al
lerlei. 19.00 Nws. 19.10 „Lichtbaken" caus.
19.30 Avondgebed en liturg, kal. 19.45
Symph. ork. koor en sol. 20.15 Gevar.
progr. 21.00 Act. 21.15 De gewone man.
21.20 Gramofoon. 22.05 Wie 't weet
mag 't zeggen. 22.30 Schaakolympiade.
22.35 Musette ork. 23.00 Nws. 23.15 Nws. in
Esperanto. 23.22 - 24.00 Gram.
BRUSSEL VLAAMS 324 METER.
11.45 Gram. 12.30 Weerber. 12.34 Gram.
13.00 Nws. 13.15 Radio-almanak. 14.30
Gram. 15.15 Muz. caus. 15.45 Accordon-
muz. 16.00 Gram. 16.15 Accordeonmuziek.
16.45 Eng. les. 17.00 Nieuws 17.10 Gram.
17.20 Ad te levavi. 17.30 Gram. 18.30 Voor
de sold. 19.00 Nws. 19.40 Gram. 20.00 Omr.
ork. en sol. 20.45 Gram. 21.00 Omr. ork.
en sol 2130 Gram. 22.00 Nws. 22.15 Verz.
progr. 23.00 Nws. 23.05 Jazzmuz. 23.45 -
24.00 Gram.
BRUSSEL FRANS 484 METER:
12.00 Gram. 13.00 Nws. 13.15 Verz. progr.
14.15 Gram. 15.15 Verz. progr. 17.00 Nws.
17.30 Jazz-muz. 18.30 Gram. 19.00 en 19.25
Idem. 19.30 Nws. 20.00 Gram. 20.30 „Wil
helm Teil" opera. 22.00 Nws. 22.15 Relais
22.55 Nws. 23.00 Dansmuz. 23.55 Nws.
door
Louis Joseph Vange
EERSTE HOOFDSTUK.
VAN EEN MAN ZONDER
ZAKENAANLEG.
Met de telefoon aan zijn oor luis
terde de heer Spaulding van de firma
Atwater- Spaulding met de vereiste
ernst naar de mededeling van zijn
bureau-telefoniste om tenslotte te
zeggen: „Goed. Laat hem binnenko
men." Daarna legde hij de hoorn
weer op het schrijftafeltoestel en
draaide zich in zijn stoel om naar de
deur van zijn privé-bureau, teiwijl in
d= korte ogenblikken die hem restten,
elke uitdrukking van gevoel en van
de stemming, waarmee hij zijn bezoe
ker verwachtte, verdween. Het was
uit de aard der zaak geen prettige
stemming: hij had een onaangename
taak te vervullen, maar dat was net
laatste, dat hij zou mogen laten blij
ken. Zoals de meeste zakenlieden
hield hij er een paar privé-dogmas
°P na en het eerste daarvan was wel,
dat zijn aandoeningen nooit op zijn
gezicht mochten staan te lezen. De
grote industrieele kopstukken droegen
daar ook altijd angstig zorg voor zoals
Spaulding meende te weten; indien zij
er ooit gemoedsaandoeningen op na
hielden dan was dit uitsluitend voor
privé - gebruik. Dienovereenkomstig
verscheen er een prachtig masker op
zijn gelaat, dat soms de drager ervan
zelf scheen te misleiden.
Bij allerlei gelegenheden misleidde
het de anderen en zeer zeker Duncan,
toen hij binnentrad na Spaulding's
„Binnen!". Hij was voorbereid op een
gezicht dat op slecht weer zou staan
en op een stortvloed van scherpe ver
wijten. Maar hij trof Spaulding aan
precies zoals hij hem altijd had ge
kend: een klein stadsmannetje met een
gelaat zonder uitdrukking nog minder
zeggend vanwege een paar brillegla-
zen. die steeds schenen te spiegelen
en daardoor de ogen maskeerden
een geslaagd zakenman met een wel
verzorgd voorkomen en een volko
men evenwichtigen geest, even leven
dig en temperamentvol als een goed
onderhouden en uitstekend lopende
machine. Duncan benijdde hem juist
om die kwaliteiten, daar hij er vaag
van overtuigd was. dat hij misschien
wat in de wereld zou kunnen pres
teren, indien hij er maar in slaagde
iets daarvan na te apen. Tot nu toe
waren zijn af en toe gedane pogingen
eteeds op schitterende mislukkingen
uitgelopen. Hij was dus afgunstig op
Spaulding, zonder hem daarom ech
ter in het bijzonder te bewonderen.
Dit aantreffen van zijn patroon in
een volkomen zakelijke en beheerste
geestesgesteldheid en blijkbaar zonder
enig voorbijgaande hoop, één ogenblik
van waardigheid getemperd door
zijn onverstoorbaar gevoel van humor
om zijn lot af te wachten. Uit zijn
houding verdween het onzegbaar iets,
dat denken deed aan de hond, die
slaag verwacht en voor éven was hij
weer de vlotte jongen vol zelfver
trouwen.
„Goede middag, mijnheer Spaul
ding", zei hij als antwoord op diens
knik, terwijl hij plaats nam in de
stoel, die hem met die knik was
aangewezen. Een flauwe glimlach ver
scheen op zijn gezicht en maakte dit
wei zeer aantrekkelijk.
Goede dag.Spaulding nam hem
vluchtig op, waarna hij zijn vingers
tegen elkaar zette, die hij vervolgens
met geveinsde aandacht bekeek. Juist
aangekomen Duncan?"
„Met "'e trein van vijftien-dertig
van Chicago
Er was even een pauze, gedurende
welke Spaulding zijn vingernagels
met volstrekt onpartijdige belangstel
ling bestudeerde; gedurende die pauze
stierf het beetje hoop, dat even in
Duncan's hart gegroeid had, zijn na
tuurlijke dood. „Ik kreeg uw tele
gram", vervolgde hij. „Ik bedoel het
kreeg mij te pakken het haalde
mij in te Minneapolisen dus ben
ik nu hier."
„Je hebt geen tijd verloren laten
gaan."
„Ik dacht, dat het misschien om een
dringende aangelegenheid ging."
Spaulding trok zijn wenkbrauwen
bijna onmerkbaar op.
„Waarom?"
„Ik trok uit het feit, dat u mij een
telegram zond. om thuis te komen, de
conclusie dat u mijn raad wilde in
winnen."
Andermaal bewogen de wenkbrau
wen van Spaulding, voor één keer
dermate verrast, dat hij zijn pose niet
handhaven kon.
„Jouw raad!....!"
„Ja", zei Duncan onverstoorbaar:
„mijn raad of u uw klanten in mijn
district zou laten schieten of dat u
hen een man zou sturen, die verkopen
kon
„Welwas al wat Spaulding
wisl te antwoorden.
„Denkt u maar niet, dat ik mij op
mijn vlug-begrijpen voor laat staan:
iedereen kon dat snappen door het
groot aantal belangrijke orders, dat ik
u niet heb doen toekomen.
„Je hebt pech gehad....'
„U bedoelt u, mijnheer Spaulding.
Voor mij was het een bof. dat ik we
kelijks mijn cheques kon innen, voor
u pech, dat u geen man in uw dienst
hadt. die ze verdienen kon."
Deze wanhopende eerlijkheid ont
roerde Spaulding toch een weinig;
riskerend dat hij zichzelf een slecht
zakenman zou lijken, kwam aarzelend
de gedachte in hem op om Duncan
nog eens een andere kans te geven
De kerel was innemend genoeg; hij
had een pracht-humeur en was zelfs
in tegenspoed waardig in zijn optre
den. Wat hij ook niet was, in e'.k
geval was hij een man van opvoeding
en goede vormen. Zijn mouwen waren
gerafeld, zijn hakken gesleten en zijn
confectie-costuum slecht zittend
zijn houding en optreden werden
daardoor niet aangetast. Hem ziende
moest men begrijpen, dat die man het
tot iets brengen kon als hij maar
even een kansje kreeg in de goede
richting. Maar in welke....? Spaul
ding zocht de oplossing van dit raad
sel bij Duncan zelf.
„Duncan", zei hij, „wat is er aan
de hand?"
„Ik dacht, dat u wat wel zou weten;
waarom riep u mij naar huis, terwijl
ik mijn tournée pas half gemaakt
had?"
„Je wou zeggen....?"
„Dat ik in uw branche niet verko
pen kan."
„Waarom niet"?
„Dat mag de hemel weten. En ik
zou het dolgraag wille" weten Ik neem
aan, dat het algemene ongeschiktheid
is
„Waarom denk je dat?'
Duncan glimlachte bitter. .De on
dervinding", zei hij.
„Wat heb je vroeger geprobeerd?"
„Zowat van alles alle baantjes,
d'e open sic ar, voor een man. die La
tijn en Grieks kent en hogere wis
kunde: klerk op een cargadoors kan
toor, tijdschrijver, kassier. alles-'
„Er. desondanks heeft Kellogg nog
vertrouwen in je?"
Duncan knikte somber. Harry is
een goed vriend. We waren samen op
studie. Daarom blijft hij mij helpen".
„Hij zegt, dat je niets anders nodig
hebt dan enkel maar het juiste be
gin
„En niemand weet waar dat is, be
halve dan mijn rampzalige werkge
vers. Voor mij betekent het door de
achterdeur verdwijnen. Telkens weer...
Harry is een prachtvent voor mij ge
weest. Vier, vijf keer vond hij bij
vrienden een baantje voor mij net
als bij u. Maar ik schijn het niet vol
te kunnen houden. Ik werd opgevoed
voor alles behalve om nuttig te zijn
om auto te rijden en een huis
knecht zestien uur per dag werk te
geven en al dergelijke dingen meer.
Mijn vaders faillissement u weet
er natuurlijk alles van!"
Spaulding knikte. Somber vervolg
de Duncan openhartiger spiekend
dan hij ooit zou gedaan hebben
als gehypnotiseerd door de klank van
zijn eigen stem, het relaas van al
zijn rampen, die nu eenmaal schenen
te behoren bij een man wien het te
genloopt.
„Die catastrophe kwam vijf jaar na
dat ik van studie thuis was ik had
al die tijd er nog geen ogenblik aan
gedacht een hand uit te steken. Ik had
altijd meer geid te mijner beschik
king gehad dan ik bij mogelijkheid
kon uitgeven, had er nooit over be
hoeven'te tobben wat geld waard was
en hoe moeilijk het verdiend werd
mijn vader zorgde voor alles.
(wordt vervolge
i
