Een Matig Mens is zijn Vrijheid waard
Concurrentie van liet Delta-plan?
ChefarineA
MORPHINE
Bevordering
vakopleiding
„MUGGENFABRIEK" in Leiden
AT EEN
w ONDERLIJKE
VERELD
WOENSDAG 8 SEPTEiMBER 1954
3
r
Meer waardering voor de vakarbeider
Betonnen zeewering houdt helemaal
geen rekening met de visserijen
Bouwbedrijf
Vluchtelingen
Belangrijke vooruiigang
bij bestrijding van pijnen!
VOGELS DOOR HAGEL-
STENEN GEDOOD
PONNIES
OP BOERENREDRIJVEN
Recept
K. CECIL-THURSTON
KAMERLEDEN
OP TOURNEE
1 WLLDL UIA»
PROF. Ir F. M. Roeterink, alge
meen adviseur van het Philips-
concern, inzake opleidingsvraag
stukken, heeft onlangs er in een
voordracht op gewezen, dat in het
tijdvak van 1939 tot 1952 een ver
drievoudiging is opgetreden in de
aantallen jaarlijks gediplomeerden
van de Technische Hogeschool en
van de MTS-en, terwijl het aantal
jaarlijks gediplomeerden van dag
ambachtsscholen in ditzelfde tijd
vak slechts met een factor 1.7 is
verhoogd. Verder blijkt, dat slechts
rond 17 procent der gediplomeer
den van ambachtsscholen hun oplei
ding voltooien volgens het leerlin
gen-stelsel. Ondanks de in de laat
ste jaren plaatsgevonden hebbende
sterke uitbreiding van de opleiding
volgens het leerlingenstelsel treden
thans tegelijkertijd met elke afge
studeerde ingenieur en MTS-er
slechts twee-en-een-kwart poten
tiële vakarbeiders in de maat
schappij, die een getuigschrift van
het leerlingenstelsel hebben ver
worven.
Dit is wel heel weinig .consta
teert prof. Roeterink. In landen, die
eerder zijn geïndustrialiseerd, ligt
deze verhouding veel gunstiger.
WAT hier voor het gehele land
geconstateerd wordt, is in het
jaarverslag van het Economisch
Technologisch Instituut voor Noord
Brabant in nog dringender mate
naar voren gebracht.
Van welk belang dit is voor
Noord-Brabant blijkt uit het aantal
arbeidsplaatsen, dat aldaar in de
industrie is bezet per 1000 inwo
ners: slechts Overijssel (met 212)
en Limburg (met 192) overtreffen
Brabant (met 188). En van de
85.000 personen, waarmee van 1952
-1962 de mannelijke beroepsbevol
king verondersteld wordt uit te
breiden, zal niet minder dan plm.
74 pet zijn bestaan in de industrie
moeten vinden Alleen een hoog
scholingspercentage biedt hier een
oplossing van dit zowel economisch
als sociaal probleem. De andere
zijde van die medaille is het aantal
leerlingen dat de aanwezige lagere
technische scholen bevolkt. Dat
aantal scholen, berekend per 10.000
jongens van 13-16 jaar, die voor hun
toekomstig beroep op de nijverheid
zijn aangewezen, is redelijk: 11.0,
bij een landelijk percentage van
11.5. Maar de leerlingenbezetting is
veel ongunstiger: 366 landelijk (per
1000 jongens van genoemde cate
gorie), 312 voor Noord-Brabant.
Nu is het wel zo, dat Brabant de
achterstand aan het inlopen is,
maar als men dan weer moet vast
stellen, dat ook landelijk bezien de
belangstelling voor nijverheids
onderwijs en leerlingenstelsel te ge
ring is, dan kan dat toch maar
heel betrekkelijk enige voldoening
schenken.
Wat doet men eraan? Meer be
langstelling wekken voor het Nij
verheidsonderwijs, zegt het E.T.I.-
rapport, en de kwaliteit van het
onderwijs verbeteren, in die zin,
dat men gaat onderscheiden tussen
grotere streekscholen met een
grote verscheidenheid in de vak
richtingen en kleinere locale scho
len, waar de jeugd op korte af
stand van de woonplaats in de ge
legenheid wordt gesteld een pri
maire scholing in technische rich
ting te verkrijgen.
In aansluiting hierop zouden we
willen wijzen op het type van Uit
gebreid Technische Scholen een
tussenvorm tussen de gewone nij
verheidsscholen en het Middelbaar
Technisch Onderwijs, waarvan nog
maar enkele voorbeelden in ons
land bestaan. Een en ander is ook
van zulk groot belang, om bij de
industrialisatie ook de .bazen" en
ander toezichthoudend personeel
uit de eigen streek te kunnen be
trekken, wat nu veelal nog niet 't
geval is.
Ook professor Roeterink wees in
zijn beschouwing op de noodzaak
van heroriëntatie van het tech
nisch onderwijs op ambachtsscho
len. uitgebreid technische scholen
en middelbaar technische scholen
inclusief de opleiding der leer
krachten.
IJIJ belichtte echter ook een an
der, niet minder belangrijk as
pect en wel de waardering van de
maatschappelijke positie der vak
arbeiders. Immers, om te bereiken
dat ouders hun kinderen een oplei
ding zullen geven die hen ge
schikt zal maken opgenomen te
worden in het vakbekwame kader
van de industriële productie, is het
noodzakelijk dat de categorie der
gekwalificeerde vakarbeiders de
de maatschappelijke waardering
verkrijgt, welke deze categorie
toekomt.
Nu het hele loonvraagstuk weer
op de helling komt, is het zeker
van belang, dat ieder doordrongen
is van het gewicht dezer aangele
genheid. De (te geringe) afstand
tussen de beloning van ongeschool
den en geschoolden moet nu toch
eindelijk eens verruimd worden,
wil er voldoende prikkel geschapen
worden voor uitbreiding van vak
kennis en scholing.
De gedachte is trouwens al lan
ger gemeengoed. Op de gedachte
volge nu echter eindelijk een
flinke daad.
(Van een bizondere medewerker)
EEN befaamd geworden Nederlandse technicus, de heer L. A.
Sanders uit Rijswijk- die in 1913 tot doctor honoris causa pro
moveerde aan de Technische Hogeschool te Dresden, is sinds
enige tijd doende om een afsluitingsplan voor onze zeegaten te
propageren, waarmede hij als concurrent optreedt van de Delta
commissie-
Tot dusver is aan het plan van dr. Sanders in het publiek maar
weinig aandacht besteed, tot nu vorige weck „De Maasbode" in een
groot artikel aan het plan-Sanders bekendheid heeft gegeven en daarbij
er tegen op komt, dat „het plan, ontworpen door een man met een
staat van dienst als dr Sanders, ongezien in de prullemand verhuist,
enkel en alleen omdat ze (bedoeld is dus het plan) niet uit de officiële
koker komt."
in acht genomen, kan aan het plan-
Sanders moeilijk meer kans in de toe
komst worden gegeven, dan het tot
dusver heeft gehad.
VEILIGHEID VOOROP
200 MILLIOEN GULDEN
MINDER
Kort samengevat bepleit de heer
Sanders een zeewering van gewapend
beton over een lengte van 58 km. ten
Westen van de Zeeuwse en Hollandse
eilanden, van Westkapelle tot Rockan-
je, aan beide uiteinden door zeedijken
verbonden met de vaste oever. Dit
plan zou 200 millioen gulden minder
kosten dan de verwezenlijking van het
voorstel van de Deltacommissie, dat
afsluiting van het Haringvliet, het
Brouwershavense Gat, de Oosterschel-
de en het Veerse Gat inhoudt.
Tegen het plan van de heer Sanders
is reeds aangevoerd, dat het niet vol
doende rekening houdt met het ver
schil in getijstromen aan de Hollandse
en Zeeuwse kusten. Overigens wordt
de vermelde kostenbesparing van 200
millioen denkbeeldig geacht; in wer
kelijkheid zou een afsluiting volgens
het plan-Sanders nog veel duurder
uitkomen dan de verwezenlijking van
het plan der Deltacommissie.
Het ligt niet op onze weg diep in te
gaan op een technische vergelijking
tussen de afsluitdammen, zoals die tot
dusver schematisch in het derde inte
rim-rapport van de Deltacommissie
werden aangegeven, en het betonnen
gevaarte, dat dr. Sanders propageert.
Maar wel willen wij de aandacht er
op vestigen, dat aan het plan-Sanders
in niet minder, zelfs in nog grotere
mate dan aan de oorspronkelijke dam
men van de Deltacommissie het be
zwaar kleeft, dat hiermede het dood
vonnis wordt gestreken over de visse
rij- en schelpdierencultuur-belangen
van Zeeland.
{-JET tekort aan vakarbeiders
klemt natuurlijk vooral in het
Souwbedrijf, waar immers de wo
ningnood nog steeds niet is over
wonnen. De Stichting Vakopleiding
in het Bouwbedrijf heeft daarover
juist cijfers gepubliceerd. Er zou
den eigenlijk 9000 leerlingen in op
leiding moeten zijn, terwijl het er
in werkelijkheid in 1953 niet veel
meer dan 5200 waren. En in die
ruim 5200 liggen de verhoudingen
tussen de verschillende vakken van
het bouwbedrijf dan ook nog hele
maal niet goed.
We stellen hier naast elkaar de
getallen zoals ze zouden moeten
zijn (eerste kolom) en zoals ze
werkelijk waren (tweede kolom):
timmerlieden 5400 4591
metselaars 2700 633
betontimmerlieden 600 5
betonijzervlechters 300 12
Men ziet hieruit, hoe de animo
voor de opleiding tot de drie laat
ste vakken veel en veel te gering
is. Dat veroorzaakt vooral de ern
stige knelpunten op de bouwmarkt.
Er is hier sprake van een gebrek
van waardering voor bepaalde on
derdelen van het bouwbedrijf, dat
(Advertentie).
funest werkt. Jeugdigen, die zich
een plaats willen veroveren op de
bouwarbeidsmarkt, moeten dan
ook speciaal aan die vakken eens
denken. Daar zit een beste toe
komst in.
QELUKKIG is er volledig samen
werking bij het grote plan, om
enige millioenen bijeen te brengen
voor de hulp aan vluchtelingen in
Midden- en Oost-Europa. Eendrach
tig zien we de grote vakbonden
samen met de werkgeversorganisa
ties optrekken, om een prachtig al
gemeen-menselijk doel te dienen.
Door onze actie voor de Poolse
kinderen weten onze lezers heel
goed hoeveel ellende er nog schrijnt
in de vluchtelingenbarakken, hoe
ontstellend groot de nood is onder
vele ontheemden, verlaten, terneer
geslagen, vaak ziek en verkom
merd. Thans wordt er door het ge
organiseerd bedrijfsleven in zijn
totaliteit en naar we hopen ook
door de overige groepen der Ne
derlandse bevolking een grootse
daad van solidariteit en medele
ven voorbereid rond de dag der
Verenigde Naties op 23 October.
Dit plan kan slagen en moet sla
gen. De schier uitzichtsloze strijd,
welke de Hoge Commissaris voor de
Vluchtelingen en ook tal van spe
ciale hulporganen strijden, krijgt
dan weer perspectief, het perspec
tief ook, dat in andere landen de
bedrijfsgenoten dit voorbeeld zul
len volgen.
GROOT BEZWAAR
Bij uitvoering van een plan-Sanders
blijft de Oosterschelde evenmin zout
als bij de afsluiting, welke door de
Deltacommissie tussen Noord-Beve
land en Schouwen werd ontworpen.
Dat wil zeggen, dat de oestercultuur
en de mosselkwekerij tot ondergang
worden gedoemd. Bovendien is het
plan-Sanders nog minder geschikt dan
het oorspronkelijke plan der Delta
commissie om van de Zeeuwse stro
men een zoet binnenmeer te maken,
want tussen de plaats in de zee, waar
de betonnen dam-Sanders zou worden
gebouwd, en de Oostelijke helft der
tussenwateren komen zoveel kolken
van ongeveer 60 meter diepte voor,
dat deze nooit geheel bevrijd zullen
kunnen worden van het daarin ver
vatte zout. Dat wil zeggen, dat het
Zeeuwse binnenmeer niet zoet, doch
brak zou worden, en met een dergelijk
brak watermeer zouden niet enkel de
belangen der visserijen, doch ook die
van de landbouw meer worden ge
schaad dan gediend.
De oppositie uit Zeeland tegen een
radicaal vernietigen van de visserij-
belangen heeft in Den Haag zoveel in
druk gemaakt, dat de Deltacommissie
ijverig overweegt, op welke wyze de
schelpdierencultuur, voornamelijk in
de Oosterschelde, kan worden gered.
Dit is alleszins een winstpunt, en dit
In de eerste ontroering na de ramp
van Ignatiusdag in 1953 is bij het for
muleren van de plannen tot afslui
ting der zeegaten voornamelijk ge
dacht aan het versterken van de vei
ligheid tegen de waterwolf. Die veilig
heid blijft de voornaamste richtlijn
bij alles, wat het voorkomen van nieu
we overstromingsrampen betreft. Maar
wanneer de beoogde veiligheid ge
paard kan gaan met behoud, in plaats
van vernietiging der grote gevestigde
visserij belangen in de Zeeuwse wate
ren en hierover wordt thans naar
stig gestudeerd dan is ieder plan,
dat enkel op veiligheid is gericht, be
neden de maat.
Advertentie)
Door belangrijke ontdekkingen
op het gebied van pijnbestrijding
is het mogelijk geworden een
tablet te maken dat inderdaad
beter en krachtiger helpt, ook
daar waar andere middelen falen.
De kennis van pijnbestrijding is in de
loop der jaren regelmatig groter
geworden. Geleerden hebben vast
gesteld waan en hoe p n ontstaat
en zij hebben geleerd pijn te
metenDaarna hebben zij kans
gezien de werking van een der oudste
pijnbestrijders belangrijk te versterken
door toevoeging van nieuw ontdekte
middelen. Deze combinatie werkt
bij pijnen - en ook bij griep - beter
dan elk middel afzonderlijk.
TEGEN P UNEN ,n GRIEP, 20 TABLET TEN 85 e
Studenten geven hun bloed
voor de wetenschap
De Nederlandse organisatie voor
zuiver wetenschappelijk onderzoek
heeft onlangs een ruime subsidie toe
gekend aan het laboratorium voor pa
rasitologie, afdeling van het instituut
voor tropische geneeskunde, te Leiden
voor een onderzoek dat ten doel heeft
het gedrag te leren kennen van de
muggen die de malaria overbrengen.
Men moet daarbij de beschikking
hebben over voldoende muggen en
daarom is in één van de kamers van
het laboratorium een complete „mug-
genfabriek" ingericht. Uit tientallen
gazen kooien klinkt hier de bezoeker
het gegons van duizenden muggen te-
Advertentie
gen, terwijl in bakken met water et
telijke larven drijven, die te zijner tijd
ook volwassen muggen hopen te wor
den. Het is niet eenvoudig, dit gehele
insectarium in leven te houden. Voor
een bakje met bloed halen de muggen
hun „neus" op, zij willen slechts bloed
waarvoor ze eerst moeten steken. Een
deel van de insecten kan men tevre
den stellen door hun een konijn te
presenteren. Dierenbeschermers be
hoeven zich hier niet ongerust over te
maken, want het konijn wordt onder
een lichte narcose gebracht, zodat het
de steken niet voelt, terwijl deze die
ren in de gelukkige omstandigheid
verkeren, dat ze na afloop geen jeu
kende plekken overhouden. Moeilijker
wordt het echter bij de muskietensoor
ten wier enig voedsel mensenbloed is,
zoals een in het laboratorium ge
kweekte Afrikaanse soort.
Hiervoor zoekt het laboratorium
steeds vrijwilligers, die met ware hel
denmoed een ontblote arm in een kooi
steken en geduldig toelaten, dat een
paar honderd muggen zich aan hun
i bloed tegoed doen. Naderhand wordt
i de gestoken arm zorgvuldig ingewre
ven met een praeparaat dat de ergste
jeuk moet voorkomen.
Meestal zijn het medische studenten
die zodoende letterlijk hun bloed (al
thans een deel er van) geven ten dien
ste van de wetenschap.
In Midden-Zwitserland zijn Zondag
door hagel veel vogels gedood en is
zware schade toegebracht aan de wijn
en fruitoogst. Nabij Luzern waren de
hagelstenen zó groot, dat alleen al in
één tuin meer dan vijftig vogels ge
dood werden.
Accijnsverhoging bedreigt het bestaan der 72000 werkers en hun gezinnen, die in en van
de gedistilleerdbranche leven. Waakt voor hun bestaan èn - voor Uw vrijheid.
Men gaat een proef nemen met klei
ne paarden op kleine boeren bedrij
ven. Op 1 October wordt een aanvang
gemaakt met de invoer van Noorse
fjordenponnies. Er zal een zevental
kernen worden gevormd waarvan in
ieder geval één in Drenthe wordt ge
vestigd. De belangstelling blijkt in die
provincie groot te zijn.
"N
Een oud deel van de Rotter
damse binnenstad is een groot
gebouw rijk, waarin een tan-
den-instituut gevestigd is, dat
vooral in België reclame
maakt. Autobusbezitters uit
alle delen van België onder
nemen aparte reizen naar de
Maasstad, zo groot is dikwijls
het aantal gegadigden. Want
de aankondiging dat 's mor
gens de mond tandeloos
wordt gemaakt en men 's
middags met een mond vol
(nieuwe) tanden naar huis
kan terugkeren, trekt velen
aan.
Als de mensen in de grote
pauze echter door de stad
ivandelen, ic de lunch natuur
lijk een heel probleem. Een
eethuisje in de buurt van het
instituut meent er echter wat
op gevonden te hebben. Met
grote letters liet de eigenaar
in zijn étalage in het Frans de
mededeling plaatsendie ver
taald aldus luidt: „Voor hen
die zonder tanden lopen heb
ben wij puree en Ameri
kaanse biefstuk voorradig."
door
29)
Zonder te antwoorden deed Loder
de deur, die aan een reet stond, ver
der open, en trad binnen. Terwijl hij
dat deed, loosde hij een zucht, 't Zij hij
het gehoopt of gevreesd had, hij zag
in elk geval terstond, dat Chilcote de
beschikking had over zijn geestvermo
gens.
Chilcote was opgeschrikt, toen zijn
bezoeker binnenkwam; nu zat hij hem
aan te staren met zijn handen om de
leuning van zijn stoel geklemd.
„Chilcote!" Loder's stem klonk
streng en ernstig. Maar na dit ene
woord zweeg hij. Er was iets in de
blik en de houding van de man tegen
over hem, dat hem trof. Er kwam een
andere uitdrukking op zijn strak ge
zicht. Hij keerde zich plotseling om,
trok zijn overjas uit en wierp die op
een stoel; toen ging hij naar de haard
en begon in de as te poken. Er was
nog een weinig vuur in en na een paar
minuten sloegen de vlammen vrolijk
omhoog. Toen hij zover was, rees hij
langzaam op zijn knieën, veegde zijn
handen af en ging naar de tafel. Het
water op het spiritustoestel kookte;
het deksel van het keteltje werd tel
kens even opgelicht en viel dan met
een lichte tik weer neer Loder blies
de vlam uit, ram de theebus en de
trekpot en zette thee, op een wijze, die
duidelijk toonde, dat hij dit niet voor
de eerste maal deed.
Toen de thee getrokken was schonk
hij de kop in en bracht die aan Chil
cote.
„Drink eens wat warms", zeide hij;
„de haard zal ook wel dadelijk warm
zijn
Chilc^e stak zijn koude, bevende
hand uit naar de kop thee.
„Zie jebegon hij.
Maar Loder viel hem bijna heftig
in de rede:
„Ik weet er alles van, ik zie het
zo duidelijk, alsof ik je gisterenavond
van Piccadilly af gevolgd was. Je bent
rond blijven lopen God weet, waar
je geweest bent! totdat het ochtend
werd; toen ben je naar huis gekomen,
omdat je niet langer buiten dat ver
vloekte vergif kon en omdat je rilde
van de kou. Het vergif heb je nog
genomen, maar voor de kou heb je
niets gedaan. Drink nu je thee uit. Ik
heb je iets te zeggen".
Gedurende enige tijd stond Loder
daar onbeweeglijk; toen hij dacht, dat
Chilcote zijn thee haa opgedronken,
keerde hij zich langzaam om. Chilcote
was wat dichter naar het vuur ge
schoven; de warmte deed hem zicht
baar goed en zijn apathie verdween
tot op zekere hoogte. Loder trad op
hem toe, nam de lege kop van hem
aan. zette die op de tafel en zeide
toen op kalme toon:
..Chilcote, ik ben hier gekomen om
je te zeggen, dat het nu uit moet zijn".
Er volgde een lange stilte na die
woorden; toen was het, alsof Chilcote
plotseling wakker geschud werd. Hij
stond op, de plaid gleed van zijn
schouders, zijn hand greep de steun
naar de leuning van zijn stoel; zijn on;
geschoren gezicht had iets terugsto-
tends, vooral nu het die verschrikt
vragende uitdrukking vertoonde. Lo
der wendde zich onwillekeurig van
hem af.
„Ik meen het", zei hij langzaam, „het
moet uit zijn".
„Maar waarom?.Waarom? Waar
om dan toch?" Hij wist in zijn ontstel
tenis niets anders te zeggen.
„Omdat ik ei. mee uitscheid. Ik ver
breek het contract".
Weer openen Chilcote zijn lippen.
De apathie, die veroorzaakt was door
physieke uitputting en de nog niet
lang geleden gebruikte tabletten, ver
dween meer en meer; maar de hope
loze verwoesting van lichaam en geest
bleek des te duidelijker.
„Maar waarom?" stamelde hij op
nieuw, waarom?"
„Omdat Ik me terugtrek", antwoord
de Loder nors en kortaf.
Nu raakte Chilcote's tong plotseling
los.
„Loder!" riep hij gejaagd uit, „dat
kun je niet doen! Mijn God, man, dat
kun je niet doen!" Toen begon hij te
lachen, als om zichzelf gerust te stel
len een pijnlijke, flauwe echo van
zijn oude sarcastische lach. „Als het
een kwestie van meer geld is...."
Maar Loder trad een stap nader en
keek hem aan. „Zwijg!" zeide hij op
dreigende toon. .,'t Is geen kwestie van
geld, Chilcote". Hij bracht er dit
woord met moeite uit.
Chilcote keek verbaasd op. „Nood
zakelijkheid?" herhaalde hij. „Dat be
grijp ik niet. Waarom?"
„Ómdat er heel wat gebeurd is in de
zitting van gisterenavond", antwoord
de Loder haastig sprekend; „omdat je,
als je terugkomt, zult zien, dat het mi
nisterie Sefborough gevallen is, naar
aanleiding van de moord op Sir Wil
liam Brice-Field te Meshed, en dat je
je naam gevestigd hebt door een grote
speech; en omdatPlotseling
zweeg hij. Hij was niet in staat uit te
brengen, wat hij wilde zeggen. Of zijn
tong weigerde haar dienst, of zijn
moed zonk plotseling en hij stond daar
even weinig op zijn gemak als de man
tegenover hem.
„En omdat Chilcote...." begon hij
opnieuw, aarzelend en met klankloze
stem. Maar toen werd hem plotseling
een argument als het ware ingegeven,
waarmee hij invloed op zijn dubbel
ganger zou kunnen uitoefenen en toch
zichzelf niet voor hem behoefde te
vernederen.
„Er moet een eind aan komen, Chil
cote", zeide hij, en zijn stem klonk nu
weer rustig, „omdat de zaak aan het
uitlekken is". En in korte woorden
vertelde hij de geschiedenis van Lilian
Astrupp haar verhouding tot hem
vele jaren haar vermoedens, 't Was
niet, wat hij had willen zeggen, 't was
niet om dit te zeggen, dat hij gekomen
was. maar hij bereikte er zijn doel
mee: het bespaarde hem een vernede
ring.
Chilcote 'uisterde aandachtig en
viel, toen Loder uitgesproken had, ze
nuwachtig neer op zijn stoel.
Bijna 100 Eerste- en Tweede-Kamer
leden brengen op uitnodiging van de
vier werkgeversverbonden deze week
een bezoek aan 28 industriële bedrij
ven in de Zaanstreek, Friesland en
Groningen, Zuid-Limburg en West-
Nederland.
Woensdag gaat men naar Friesland
en Groningen. In de namiddag ver
trekt men van het vliegveld Leeuwar
den met een K.L.M.-vliegtuig naar
Beek (Zuid-Limburg), om in Valken
burg te overnachten.
„Grote hemel!" riep hij uit, „waarom
heb je me dat niet verteld? Waarom
waarschuwde je me daar niet voor,
inplaats van nu met al die verhalen
over je politieke positie aan te komen?
Je politieke positie.Hij lachte en
uit die lach en het plotseling breken
van zijn stem bleek duidelijk, hoezeer
het vreselijke vergif hem reeds onder
mijnd had.
„Je moet iets doen, Loder", zeide hij
na een paar seconden, „je moet iets
doen!"
Maar Loder keek hem streng aan.
„Neen", zeide hij op vaste toon, ,,'t is
nu jou beurt. Jij bent het, die iets
doen moet".
Chilcote's gezicht werd nog valer.
„Ik kan niet", zeide hij schor.
„Kan niet? Je kunt het best! We
kunnen allemaal alles, wat we willen,
't Is nog niet te laat; ik ben nog juist
bij tijds. Chilcote", riep hij plotse
ling uit, „zie je dan niet, dat die ge
hele geschiedenis krankzinnigheid is
geweest dat het gelijk stond aan
spelen met een hels. machine! Je
moogt de hemel wel danken, dat er
geen ernstige ongelukken gebeurd
zijn! Je keert nu terug! Versta je me?
Je keert vandaag nog terug voor
het te laat is".
Chilcote bewoog zich zenuwachtig
op zijn stoel heen en weer. Hij voelde
het instinctmatig, dat ditmaal een wil
de zijne beheerste; hij wist plotseling,
dat hij machteloos was in Loder's han
den. Wat hij ook mocht beproeven
wanneer hij alleen was, in tegenwoor
digheid van dit onoverwinnelijke
tweede ik bezat hij geen wil, geen
Afwijking
Een Italiaans kind, dat reeds op
vijfjarige leeftijd lichamelijk vol
wassen was en zich bijvoorbeeld
iedere dag moest scheren, is over
leden aan een operatie, die hem
normaal had moeten maken# Vol
gens de dokters leed het kind aan
een afwijking
Vindingrijk
De Italiaanse chirurg Eduardo
Delli Varneti heeft een patiënt, die
bij een operatie te veel bloed ver
loor gered door hem een transfusie
van zijn eigen bloed toe te dienen.
Er was zo snel geen andere donor
te bereiken.
Diep
In de Tonga Trog ten Oosten
van de Fidzji-eilanden hebben
twee onderzoekingsvaartuigen 'n
onderzeese kloof van ongekende
diepte ontdekt. Met een echolood
was een diepte van 10.632 meter
geregistreerd, maar volgens des
kundigen had men het diepste
punt nog niet gepeild. De diepte
is genoemd naar een van de on
derzoekingsvaartuigen, de „hori
zon".
Fri (e)s
De reinigingsdienst van de ge
meente Bolsward bezorgde dezer da
gen bij haar klanten nieuwe vuilnis
vaten met op het deksel de Friesche
plaatsnaam Boalsert. Ook op de vuil
niswagens en veegkarren zijn
Friesche teksten aangebracht, die
de burgers manen tot het betrach
ten van zindelijkheid.
Dorp
Er bestaan plannen om op een
terrein van 18 ha op het eiland Ca-
pria een modcldorp te bouwen be
staande uit 300 huizen, die voor de
helft permanent zullen worden be
woond en voor de andere helft be
schikbaar voor toeristen zullen zijn.
Het dorp zal worden aangelegd
door een Frans-Amerikaanse maat
schappij. Naar verluidt heeft een
Zwitserse bank zich bereid ver
klaard, een bedrag van een millioen
lire (ongeveer 6 millioen gulden),
te lenen voor de uitvoering van het
project.
Knock-out
In het Franse plaatsje Sires
nabij Pau, heeft de bliksem op
een boerderij een aantal var
kens bewusteloos geslagen. Zij
toonden zich ontstemd, toen ze
weer bij hun positieven kwa
men.
Netheid
Een rijke burger van Coventry
heeft 10.000 gulden nagelaten, die
gebruikt moeten worden om het dak
van de kathedraal van Coventry
schoon te houden en vooral om er 't
spinrag weg te vegen. De kathedraal
van Coventry werd in de oorlog door
de Duitsers verwoest. De plannen
voor de wederopbouw zijn thans
voltooid.
„Nou, hoe vind je de rem?"
Advertentie).
Ëegüt (fa tfag. Têcr -jAM
DONDERDAG 9 SEPTEMBER
HILVERSUM 1 402 m: 7 nws., 7.10 g-.,
7.40 id., 7.50 dagopening, 8 nws., 8,15 gr.,
morgenwijding, 9,15 geestelijke liede
ren, 9,30 v. d. huisvr., 9,35 waterst., 9,40
gram., 10,50 v. d. kleuters, 11 omr.ork.
11,45 caus., 12 orgelspel, 12,25 In 't spion
netje, 12,30 land- en tuinb.meded., 12,33
lichte muz., 12,50 Uit het bedrijfsleven,
13 nws., 13,15 medeü., 13,17 v. d. vrouw,
13,20 lichte muz., 13,45 Met de Toeringa's
op stap! 14,30 viool en piano, 15 v. d.
zieken, 15,45 gram., 16 cultureel progr.
17 v. d. jeugd, 17,30 gram., 17,45 rege-
ringsuitz.: Rijksdelen overzee: J. J. v.
d. Laan: Nieuw Guinea, het rapport
herstel en Nieuw Guinea, het rapport
aan de Verenigde Naties, 18 nws., 18,15
marinierskapel, 18,45 v. d. jeugd, 19 lich
te muz., 19,40 Het Delta-plan, klankb., 20
nw„ 20,05 Radio Philh. ork. 21,05 Paul
Vlaanderen en het mysterie van de
Westfield juwelen, hoorspel. 22,20 Zigeu
nerklanken, 22,45 Sportact., 23 nws., 23,15
Lichte muz., 23,40-24 gram.
HILVERSUM II 298 m: 7 nws., 7,10 gr.,
7,15 gymn. 7,30 gram., 7,45 morgengebed
en lit. kal., 8 nws. en weerber., 8.15 gr.
9 v. d. huisvrouw. 9,40 gram., 10 gewijde
muz., 10.30 morgendienst, 11 v. d. zie
ken, 11,45 gram., 12 Angelus, 12,03 lunch-
conc. (12,30-12,33 land- en tuinb.meded.)
12.33-12,40 Wij van het land, 12.55 Zonne
wijzer, 13 nws. en kath. nws., 13,20
stem. Een ogenblik worstelde hij nog.
Hij vocht niet, hij spartelde nog even
tegen. Toen keek hij op en zijn blik
ontmoette die van Loder.
„En wat ga jij dan beginnen?" zeide
hij op zwakke toon,
„Ik?" zeide hij. „O, ik ga hier van
daan. Ik ga weg uit Londen".
HOOFDSTUK 25.
Maar Loder verliet Londen niet en
in de namiddag van de dag volgende
op die, waarop hij Chilcote naar huis
had gezonden, zat hij weder als van
ouds aan zijn schrijftafel. Hij was ge
heel gehuld in tabaksrook, had een
pijp in zijn mond en naast hem lag een
stapel couranten.
Daar ging plotseling de deur open
en Chilcote trad de kamer binnen.
Een ogenblik staarde Loder hem
aan. Het eerste, dat hij voelde was
toorn, maar onder die toorn lag nog
een ander gevoel verborgen en dat ge
voel was het deze plotselinge, bijna
niet te beteugelen vreugde dat zijn
polsen deed jagen toen hij de'bezoe
ker met ernstig, koel gelaat ontving.
„Wel?" vroeg hij op strenge toon.
Maar Chilcote was op dat ogenblik
onverschillig voor strengheid.
Chilcote was naar de tafel gegaan en
had zijn hoed neergelegd. Zijn gezicht
zag spierwit en zijn lippen trilden ze
nuwachtig, terwijl hij zijn handschoe
nen uittrok.
„De hemel zij dank. dat je hier
bent!" zeide hij „Geef me iets tc drin
ken".
Loder haalde een karaf water, de
sopr. en piano, 13,50 gram., 14 gram.,
14,15 lichte muz., 14,45 v. d. vrouw, 15,15
alt en gitaar, 15,40 gram., 16 bijbellezing
16,30 viool en piano, 17 v. d. jeugd, 17,30
gram., 17,35 voordr., 17,55 Radio Phil-
harb. ork., 18,45 gram., 19 nws. en weer
ber., 19,10 pianoduo, 19,30 gram., 20 ra
diokrant, 20,20 Promt iade-ork., en klein
woor, 21 Wonderlijke wetenswaardighe
den, 21,15 gram., 22 Radio-feuilleton, 22,15
orgelconc., 22,45 avondoverdenking, 23.-
nws. en SOS-bev., 23,15 rep., 23.25-24
gram.
BRUSSEL 324 m: 11,45 gram., 12,30
weerber., 12,35 gram., (om 12,50 koersen)
13 nws-, 13.15 orgelpsel, 14 Engelse les,
14.15 gram., 14.30 Franse les, 14.45, 15,15
en 15.53 gram., 16 operamuz., 17 nws.,
17.10 v. d. kind., 18.15 gram.. 18.30 v. d
sold, 19 nws., 19,40 gram., 19.50 pol. caus.
20 Verz. progr., 20,50 idem, 21,30 gram.
22 nws., 22,15 altviool en piano, 22.55-
23 nws.
BRUSSEL 484 m: 12 gram., 13 nws.,
13,15, 13.30 en 14.30 gram.. 15 Symph.
ork., 16.05 lichte muz., 17 nws., 1745
dansmuz.. 18,30 gram., 19,30 nws., 20.—
hoorsp., 22 nws., 22.15 lichte muz. 22,55
nws.
Advertentie).
TTjm Krabben en peuteren maakt
HUlfl- de kwaal steeds erger. De
nlfcbrri helder vloeibare D. D. 1).
UII.l)1uQ hringtdiepin de poriën door,
zuivert, ontsmet en geneest.
GENEESMIDDEL TEGEN*
HUIDAANDOENINGEN
VLOEISTOF BALSEM
fles met whisky en een glas; toen
keerde hij zich instinctmatig om. Maar
hij kon zich Chilcote's vluchtige zij
waartse blik even duidelijk voorstel
len, alsof hij hem zag, en ook de snel
le beweging van zijn vingers naar zijn
vestzak en het haastig laten glijden
van de tabletten in het glas.
Chilcote had zijn glas neergezet en
veegde zenuwachtig met zijn zakdoek
over zijn lippen. Er was iets in die be
weging, waardoor Loder's aandacht
getrokken werd. Toen hij hem scherp
aankeek, zag hij dat er een dodelijke
ontsteltenis in Chilcote's ogen lag.
„Is het mis? Is het uitgekomen?"
vroeg hij haastig. Zijn instinct zeide
hem. dat hij goed had geraden.
Chilcote schrikte en liet zijn zak
doek vallen. „Ja neen. Dat wil zeg
gen ja", stamelde hij, terwijl hij
bukte om hem op te rapen.
„Het was mijn schuld niet", begon
hij opnieuw. „Op mijn woord Loder, t
was mijn schuld niet. 't Was de schuld
van die stomme Crapham die haar in
de ontbijtkamer liet".
Loder zweeg. Zijn nieuwsgierigheid
was sterk gespannen, maar hij was
bang om door het minste woord de
toch reeds zo onregelmatige gedach-
tengang van de spreker af te breken.
Loder dronk langzaam zijn glas leeg.
Nog steeds was zijn nieuwsgierigheid
niet bevredigd; hij kon ze nauwelijks
bedwingen, maar toch deed hij geen
moeite om zijn bezoekers tot spoed
aan te zetten.
(wordt vervolgd)