Een Matig Mens is zijn Vrijheid waard Concurrentie van liet Delta-plan? ChefarineA MORPHINE Bevordering vakopleiding „MUGGENFABRIEK" in Leiden AT EEN w ONDERLIJKE VERELD WOENSDAG 8 SEPTEiMBER 1954 3 r Meer waardering voor de vakarbeider Betonnen zeewering houdt helemaal geen rekening met de visserijen Bouwbedrijf Vluchtelingen Belangrijke vooruiigang bij bestrijding van pijnen! VOGELS DOOR HAGEL- STENEN GEDOOD PONNIES OP BOERENREDRIJVEN Recept K. CECIL-THURSTON KAMERLEDEN OP TOURNEE 1 WLLDL UIA» PROF. Ir F. M. Roeterink, alge meen adviseur van het Philips- concern, inzake opleidingsvraag stukken, heeft onlangs er in een voordracht op gewezen, dat in het tijdvak van 1939 tot 1952 een ver drievoudiging is opgetreden in de aantallen jaarlijks gediplomeerden van de Technische Hogeschool en van de MTS-en, terwijl het aantal jaarlijks gediplomeerden van dag ambachtsscholen in ditzelfde tijd vak slechts met een factor 1.7 is verhoogd. Verder blijkt, dat slechts rond 17 procent der gediplomeer den van ambachtsscholen hun oplei ding voltooien volgens het leerlin gen-stelsel. Ondanks de in de laat ste jaren plaatsgevonden hebbende sterke uitbreiding van de opleiding volgens het leerlingenstelsel treden thans tegelijkertijd met elke afge studeerde ingenieur en MTS-er slechts twee-en-een-kwart poten tiële vakarbeiders in de maat schappij, die een getuigschrift van het leerlingenstelsel hebben ver worven. Dit is wel heel weinig .consta teert prof. Roeterink. In landen, die eerder zijn geïndustrialiseerd, ligt deze verhouding veel gunstiger. WAT hier voor het gehele land geconstateerd wordt, is in het jaarverslag van het Economisch Technologisch Instituut voor Noord Brabant in nog dringender mate naar voren gebracht. Van welk belang dit is voor Noord-Brabant blijkt uit het aantal arbeidsplaatsen, dat aldaar in de industrie is bezet per 1000 inwo ners: slechts Overijssel (met 212) en Limburg (met 192) overtreffen Brabant (met 188). En van de 85.000 personen, waarmee van 1952 -1962 de mannelijke beroepsbevol king verondersteld wordt uit te breiden, zal niet minder dan plm. 74 pet zijn bestaan in de industrie moeten vinden Alleen een hoog scholingspercentage biedt hier een oplossing van dit zowel economisch als sociaal probleem. De andere zijde van die medaille is het aantal leerlingen dat de aanwezige lagere technische scholen bevolkt. Dat aantal scholen, berekend per 10.000 jongens van 13-16 jaar, die voor hun toekomstig beroep op de nijverheid zijn aangewezen, is redelijk: 11.0, bij een landelijk percentage van 11.5. Maar de leerlingenbezetting is veel ongunstiger: 366 landelijk (per 1000 jongens van genoemde cate gorie), 312 voor Noord-Brabant. Nu is het wel zo, dat Brabant de achterstand aan het inlopen is, maar als men dan weer moet vast stellen, dat ook landelijk bezien de belangstelling voor nijverheids onderwijs en leerlingenstelsel te ge ring is, dan kan dat toch maar heel betrekkelijk enige voldoening schenken. Wat doet men eraan? Meer be langstelling wekken voor het Nij verheidsonderwijs, zegt het E.T.I.- rapport, en de kwaliteit van het onderwijs verbeteren, in die zin, dat men gaat onderscheiden tussen grotere streekscholen met een grote verscheidenheid in de vak richtingen en kleinere locale scho len, waar de jeugd op korte af stand van de woonplaats in de ge legenheid wordt gesteld een pri maire scholing in technische rich ting te verkrijgen. In aansluiting hierop zouden we willen wijzen op het type van Uit gebreid Technische Scholen een tussenvorm tussen de gewone nij verheidsscholen en het Middelbaar Technisch Onderwijs, waarvan nog maar enkele voorbeelden in ons land bestaan. Een en ander is ook van zulk groot belang, om bij de industrialisatie ook de .bazen" en ander toezichthoudend personeel uit de eigen streek te kunnen be trekken, wat nu veelal nog niet 't geval is. Ook professor Roeterink wees in zijn beschouwing op de noodzaak van heroriëntatie van het tech nisch onderwijs op ambachtsscho len. uitgebreid technische scholen en middelbaar technische scholen inclusief de opleiding der leer krachten. IJIJ belichtte echter ook een an der, niet minder belangrijk as pect en wel de waardering van de maatschappelijke positie der vak arbeiders. Immers, om te bereiken dat ouders hun kinderen een oplei ding zullen geven die hen ge schikt zal maken opgenomen te worden in het vakbekwame kader van de industriële productie, is het noodzakelijk dat de categorie der gekwalificeerde vakarbeiders de de maatschappelijke waardering verkrijgt, welke deze categorie toekomt. Nu het hele loonvraagstuk weer op de helling komt, is het zeker van belang, dat ieder doordrongen is van het gewicht dezer aangele genheid. De (te geringe) afstand tussen de beloning van ongeschool den en geschoolden moet nu toch eindelijk eens verruimd worden, wil er voldoende prikkel geschapen worden voor uitbreiding van vak kennis en scholing. De gedachte is trouwens al lan ger gemeengoed. Op de gedachte volge nu echter eindelijk een flinke daad. (Van een bizondere medewerker) EEN befaamd geworden Nederlandse technicus, de heer L. A. Sanders uit Rijswijk- die in 1913 tot doctor honoris causa pro moveerde aan de Technische Hogeschool te Dresden, is sinds enige tijd doende om een afsluitingsplan voor onze zeegaten te propageren, waarmede hij als concurrent optreedt van de Delta commissie- Tot dusver is aan het plan van dr. Sanders in het publiek maar weinig aandacht besteed, tot nu vorige weck „De Maasbode" in een groot artikel aan het plan-Sanders bekendheid heeft gegeven en daarbij er tegen op komt, dat „het plan, ontworpen door een man met een staat van dienst als dr Sanders, ongezien in de prullemand verhuist, enkel en alleen omdat ze (bedoeld is dus het plan) niet uit de officiële koker komt." in acht genomen, kan aan het plan- Sanders moeilijk meer kans in de toe komst worden gegeven, dan het tot dusver heeft gehad. VEILIGHEID VOOROP 200 MILLIOEN GULDEN MINDER Kort samengevat bepleit de heer Sanders een zeewering van gewapend beton over een lengte van 58 km. ten Westen van de Zeeuwse en Hollandse eilanden, van Westkapelle tot Rockan- je, aan beide uiteinden door zeedijken verbonden met de vaste oever. Dit plan zou 200 millioen gulden minder kosten dan de verwezenlijking van het voorstel van de Deltacommissie, dat afsluiting van het Haringvliet, het Brouwershavense Gat, de Oosterschel- de en het Veerse Gat inhoudt. Tegen het plan van de heer Sanders is reeds aangevoerd, dat het niet vol doende rekening houdt met het ver schil in getijstromen aan de Hollandse en Zeeuwse kusten. Overigens wordt de vermelde kostenbesparing van 200 millioen denkbeeldig geacht; in wer kelijkheid zou een afsluiting volgens het plan-Sanders nog veel duurder uitkomen dan de verwezenlijking van het plan der Deltacommissie. Het ligt niet op onze weg diep in te gaan op een technische vergelijking tussen de afsluitdammen, zoals die tot dusver schematisch in het derde inte rim-rapport van de Deltacommissie werden aangegeven, en het betonnen gevaarte, dat dr. Sanders propageert. Maar wel willen wij de aandacht er op vestigen, dat aan het plan-Sanders in niet minder, zelfs in nog grotere mate dan aan de oorspronkelijke dam men van de Deltacommissie het be zwaar kleeft, dat hiermede het dood vonnis wordt gestreken over de visse rij- en schelpdierencultuur-belangen van Zeeland. {-JET tekort aan vakarbeiders klemt natuurlijk vooral in het Souwbedrijf, waar immers de wo ningnood nog steeds niet is over wonnen. De Stichting Vakopleiding in het Bouwbedrijf heeft daarover juist cijfers gepubliceerd. Er zou den eigenlijk 9000 leerlingen in op leiding moeten zijn, terwijl het er in werkelijkheid in 1953 niet veel meer dan 5200 waren. En in die ruim 5200 liggen de verhoudingen tussen de verschillende vakken van het bouwbedrijf dan ook nog hele maal niet goed. We stellen hier naast elkaar de getallen zoals ze zouden moeten zijn (eerste kolom) en zoals ze werkelijk waren (tweede kolom): timmerlieden 5400 4591 metselaars 2700 633 betontimmerlieden 600 5 betonijzervlechters 300 12 Men ziet hieruit, hoe de animo voor de opleiding tot de drie laat ste vakken veel en veel te gering is. Dat veroorzaakt vooral de ern stige knelpunten op de bouwmarkt. Er is hier sprake van een gebrek van waardering voor bepaalde on derdelen van het bouwbedrijf, dat (Advertentie). funest werkt. Jeugdigen, die zich een plaats willen veroveren op de bouwarbeidsmarkt, moeten dan ook speciaal aan die vakken eens denken. Daar zit een beste toe komst in. QELUKKIG is er volledig samen werking bij het grote plan, om enige millioenen bijeen te brengen voor de hulp aan vluchtelingen in Midden- en Oost-Europa. Eendrach tig zien we de grote vakbonden samen met de werkgeversorganisa ties optrekken, om een prachtig al gemeen-menselijk doel te dienen. Door onze actie voor de Poolse kinderen weten onze lezers heel goed hoeveel ellende er nog schrijnt in de vluchtelingenbarakken, hoe ontstellend groot de nood is onder vele ontheemden, verlaten, terneer geslagen, vaak ziek en verkom merd. Thans wordt er door het ge organiseerd bedrijfsleven in zijn totaliteit en naar we hopen ook door de overige groepen der Ne derlandse bevolking een grootse daad van solidariteit en medele ven voorbereid rond de dag der Verenigde Naties op 23 October. Dit plan kan slagen en moet sla gen. De schier uitzichtsloze strijd, welke de Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen en ook tal van spe ciale hulporganen strijden, krijgt dan weer perspectief, het perspec tief ook, dat in andere landen de bedrijfsgenoten dit voorbeeld zul len volgen. GROOT BEZWAAR Bij uitvoering van een plan-Sanders blijft de Oosterschelde evenmin zout als bij de afsluiting, welke door de Deltacommissie tussen Noord-Beve land en Schouwen werd ontworpen. Dat wil zeggen, dat de oestercultuur en de mosselkwekerij tot ondergang worden gedoemd. Bovendien is het plan-Sanders nog minder geschikt dan het oorspronkelijke plan der Delta commissie om van de Zeeuwse stro men een zoet binnenmeer te maken, want tussen de plaats in de zee, waar de betonnen dam-Sanders zou worden gebouwd, en de Oostelijke helft der tussenwateren komen zoveel kolken van ongeveer 60 meter diepte voor, dat deze nooit geheel bevrijd zullen kunnen worden van het daarin ver vatte zout. Dat wil zeggen, dat het Zeeuwse binnenmeer niet zoet, doch brak zou worden, en met een dergelijk brak watermeer zouden niet enkel de belangen der visserijen, doch ook die van de landbouw meer worden ge schaad dan gediend. De oppositie uit Zeeland tegen een radicaal vernietigen van de visserij- belangen heeft in Den Haag zoveel in druk gemaakt, dat de Deltacommissie ijverig overweegt, op welke wyze de schelpdierencultuur, voornamelijk in de Oosterschelde, kan worden gered. Dit is alleszins een winstpunt, en dit In de eerste ontroering na de ramp van Ignatiusdag in 1953 is bij het for muleren van de plannen tot afslui ting der zeegaten voornamelijk ge dacht aan het versterken van de vei ligheid tegen de waterwolf. Die veilig heid blijft de voornaamste richtlijn bij alles, wat het voorkomen van nieu we overstromingsrampen betreft. Maar wanneer de beoogde veiligheid ge paard kan gaan met behoud, in plaats van vernietiging der grote gevestigde visserij belangen in de Zeeuwse wate ren en hierover wordt thans naar stig gestudeerd dan is ieder plan, dat enkel op veiligheid is gericht, be neden de maat. Advertentie) Door belangrijke ontdekkingen op het gebied van pijnbestrijding is het mogelijk geworden een tablet te maken dat inderdaad beter en krachtiger helpt, ook daar waar andere middelen falen. De kennis van pijnbestrijding is in de loop der jaren regelmatig groter geworden. Geleerden hebben vast gesteld waan en hoe p n ontstaat en zij hebben geleerd pijn te metenDaarna hebben zij kans gezien de werking van een der oudste pijnbestrijders belangrijk te versterken door toevoeging van nieuw ontdekte middelen. Deze combinatie werkt bij pijnen - en ook bij griep - beter dan elk middel afzonderlijk. TEGEN P UNEN ,n GRIEP, 20 TABLET TEN 85 e Studenten geven hun bloed voor de wetenschap De Nederlandse organisatie voor zuiver wetenschappelijk onderzoek heeft onlangs een ruime subsidie toe gekend aan het laboratorium voor pa rasitologie, afdeling van het instituut voor tropische geneeskunde, te Leiden voor een onderzoek dat ten doel heeft het gedrag te leren kennen van de muggen die de malaria overbrengen. Men moet daarbij de beschikking hebben over voldoende muggen en daarom is in één van de kamers van het laboratorium een complete „mug- genfabriek" ingericht. Uit tientallen gazen kooien klinkt hier de bezoeker het gegons van duizenden muggen te- Advertentie gen, terwijl in bakken met water et telijke larven drijven, die te zijner tijd ook volwassen muggen hopen te wor den. Het is niet eenvoudig, dit gehele insectarium in leven te houden. Voor een bakje met bloed halen de muggen hun „neus" op, zij willen slechts bloed waarvoor ze eerst moeten steken. Een deel van de insecten kan men tevre den stellen door hun een konijn te presenteren. Dierenbeschermers be hoeven zich hier niet ongerust over te maken, want het konijn wordt onder een lichte narcose gebracht, zodat het de steken niet voelt, terwijl deze die ren in de gelukkige omstandigheid verkeren, dat ze na afloop geen jeu kende plekken overhouden. Moeilijker wordt het echter bij de muskietensoor ten wier enig voedsel mensenbloed is, zoals een in het laboratorium ge kweekte Afrikaanse soort. Hiervoor zoekt het laboratorium steeds vrijwilligers, die met ware hel denmoed een ontblote arm in een kooi steken en geduldig toelaten, dat een paar honderd muggen zich aan hun i bloed tegoed doen. Naderhand wordt i de gestoken arm zorgvuldig ingewre ven met een praeparaat dat de ergste jeuk moet voorkomen. Meestal zijn het medische studenten die zodoende letterlijk hun bloed (al thans een deel er van) geven ten dien ste van de wetenschap. In Midden-Zwitserland zijn Zondag door hagel veel vogels gedood en is zware schade toegebracht aan de wijn en fruitoogst. Nabij Luzern waren de hagelstenen zó groot, dat alleen al in één tuin meer dan vijftig vogels ge dood werden. Accijnsverhoging bedreigt het bestaan der 72000 werkers en hun gezinnen, die in en van de gedistilleerdbranche leven. Waakt voor hun bestaan èn - voor Uw vrijheid. Men gaat een proef nemen met klei ne paarden op kleine boeren bedrij ven. Op 1 October wordt een aanvang gemaakt met de invoer van Noorse fjordenponnies. Er zal een zevental kernen worden gevormd waarvan in ieder geval één in Drenthe wordt ge vestigd. De belangstelling blijkt in die provincie groot te zijn. "N Een oud deel van de Rotter damse binnenstad is een groot gebouw rijk, waarin een tan- den-instituut gevestigd is, dat vooral in België reclame maakt. Autobusbezitters uit alle delen van België onder nemen aparte reizen naar de Maasstad, zo groot is dikwijls het aantal gegadigden. Want de aankondiging dat 's mor gens de mond tandeloos wordt gemaakt en men 's middags met een mond vol (nieuwe) tanden naar huis kan terugkeren, trekt velen aan. Als de mensen in de grote pauze echter door de stad ivandelen, ic de lunch natuur lijk een heel probleem. Een eethuisje in de buurt van het instituut meent er echter wat op gevonden te hebben. Met grote letters liet de eigenaar in zijn étalage in het Frans de mededeling plaatsendie ver taald aldus luidt: „Voor hen die zonder tanden lopen heb ben wij puree en Ameri kaanse biefstuk voorradig." door 29) Zonder te antwoorden deed Loder de deur, die aan een reet stond, ver der open, en trad binnen. Terwijl hij dat deed, loosde hij een zucht, 't Zij hij het gehoopt of gevreesd had, hij zag in elk geval terstond, dat Chilcote de beschikking had over zijn geestvermo gens. Chilcote was opgeschrikt, toen zijn bezoeker binnenkwam; nu zat hij hem aan te staren met zijn handen om de leuning van zijn stoel geklemd. „Chilcote!" Loder's stem klonk streng en ernstig. Maar na dit ene woord zweeg hij. Er was iets in de blik en de houding van de man tegen over hem, dat hem trof. Er kwam een andere uitdrukking op zijn strak ge zicht. Hij keerde zich plotseling om, trok zijn overjas uit en wierp die op een stoel; toen ging hij naar de haard en begon in de as te poken. Er was nog een weinig vuur in en na een paar minuten sloegen de vlammen vrolijk omhoog. Toen hij zover was, rees hij langzaam op zijn knieën, veegde zijn handen af en ging naar de tafel. Het water op het spiritustoestel kookte; het deksel van het keteltje werd tel kens even opgelicht en viel dan met een lichte tik weer neer Loder blies de vlam uit, ram de theebus en de trekpot en zette thee, op een wijze, die duidelijk toonde, dat hij dit niet voor de eerste maal deed. Toen de thee getrokken was schonk hij de kop in en bracht die aan Chil cote. „Drink eens wat warms", zeide hij; „de haard zal ook wel dadelijk warm zijn Chilc^e stak zijn koude, bevende hand uit naar de kop thee. „Zie jebegon hij. Maar Loder viel hem bijna heftig in de rede: „Ik weet er alles van, ik zie het zo duidelijk, alsof ik je gisterenavond van Piccadilly af gevolgd was. Je bent rond blijven lopen God weet, waar je geweest bent! totdat het ochtend werd; toen ben je naar huis gekomen, omdat je niet langer buiten dat ver vloekte vergif kon en omdat je rilde van de kou. Het vergif heb je nog genomen, maar voor de kou heb je niets gedaan. Drink nu je thee uit. Ik heb je iets te zeggen". Gedurende enige tijd stond Loder daar onbeweeglijk; toen hij dacht, dat Chilcote zijn thee haa opgedronken, keerde hij zich langzaam om. Chilcote was wat dichter naar het vuur ge schoven; de warmte deed hem zicht baar goed en zijn apathie verdween tot op zekere hoogte. Loder trad op hem toe, nam de lege kop van hem aan. zette die op de tafel en zeide toen op kalme toon: ..Chilcote, ik ben hier gekomen om je te zeggen, dat het nu uit moet zijn". Er volgde een lange stilte na die woorden; toen was het, alsof Chilcote plotseling wakker geschud werd. Hij stond op, de plaid gleed van zijn schouders, zijn hand greep de steun naar de leuning van zijn stoel; zijn on; geschoren gezicht had iets terugsto- tends, vooral nu het die verschrikt vragende uitdrukking vertoonde. Lo der wendde zich onwillekeurig van hem af. „Ik meen het", zei hij langzaam, „het moet uit zijn". „Maar waarom?.Waarom? Waar om dan toch?" Hij wist in zijn ontstel tenis niets anders te zeggen. „Omdat ik ei. mee uitscheid. Ik ver breek het contract". Weer openen Chilcote zijn lippen. De apathie, die veroorzaakt was door physieke uitputting en de nog niet lang geleden gebruikte tabletten, ver dween meer en meer; maar de hope loze verwoesting van lichaam en geest bleek des te duidelijker. „Maar waarom?" stamelde hij op nieuw, waarom?" „Omdat Ik me terugtrek", antwoord de Loder nors en kortaf. Nu raakte Chilcote's tong plotseling los. „Loder!" riep hij gejaagd uit, „dat kun je niet doen! Mijn God, man, dat kun je niet doen!" Toen begon hij te lachen, als om zichzelf gerust te stel len een pijnlijke, flauwe echo van zijn oude sarcastische lach. „Als het een kwestie van meer geld is...." Maar Loder trad een stap nader en keek hem aan. „Zwijg!" zeide hij op dreigende toon. .,'t Is geen kwestie van geld, Chilcote". Hij bracht er dit woord met moeite uit. Chilcote keek verbaasd op. „Nood zakelijkheid?" herhaalde hij. „Dat be grijp ik niet. Waarom?" „Ómdat er heel wat gebeurd is in de zitting van gisterenavond", antwoord de Loder haastig sprekend; „omdat je, als je terugkomt, zult zien, dat het mi nisterie Sefborough gevallen is, naar aanleiding van de moord op Sir Wil liam Brice-Field te Meshed, en dat je je naam gevestigd hebt door een grote speech; en omdatPlotseling zweeg hij. Hij was niet in staat uit te brengen, wat hij wilde zeggen. Of zijn tong weigerde haar dienst, of zijn moed zonk plotseling en hij stond daar even weinig op zijn gemak als de man tegenover hem. „En omdat Chilcote...." begon hij opnieuw, aarzelend en met klankloze stem. Maar toen werd hem plotseling een argument als het ware ingegeven, waarmee hij invloed op zijn dubbel ganger zou kunnen uitoefenen en toch zichzelf niet voor hem behoefde te vernederen. „Er moet een eind aan komen, Chil cote", zeide hij, en zijn stem klonk nu weer rustig, „omdat de zaak aan het uitlekken is". En in korte woorden vertelde hij de geschiedenis van Lilian Astrupp haar verhouding tot hem vele jaren haar vermoedens, 't Was niet, wat hij had willen zeggen, 't was niet om dit te zeggen, dat hij gekomen was. maar hij bereikte er zijn doel mee: het bespaarde hem een vernede ring. Chilcote 'uisterde aandachtig en viel, toen Loder uitgesproken had, ze nuwachtig neer op zijn stoel. Bijna 100 Eerste- en Tweede-Kamer leden brengen op uitnodiging van de vier werkgeversverbonden deze week een bezoek aan 28 industriële bedrij ven in de Zaanstreek, Friesland en Groningen, Zuid-Limburg en West- Nederland. Woensdag gaat men naar Friesland en Groningen. In de namiddag ver trekt men van het vliegveld Leeuwar den met een K.L.M.-vliegtuig naar Beek (Zuid-Limburg), om in Valken burg te overnachten. „Grote hemel!" riep hij uit, „waarom heb je me dat niet verteld? Waarom waarschuwde je me daar niet voor, inplaats van nu met al die verhalen over je politieke positie aan te komen? Je politieke positie.Hij lachte en uit die lach en het plotseling breken van zijn stem bleek duidelijk, hoezeer het vreselijke vergif hem reeds onder mijnd had. „Je moet iets doen, Loder", zeide hij na een paar seconden, „je moet iets doen!" Maar Loder keek hem streng aan. „Neen", zeide hij op vaste toon, ,,'t is nu jou beurt. Jij bent het, die iets doen moet". Chilcote's gezicht werd nog valer. „Ik kan niet", zeide hij schor. „Kan niet? Je kunt het best! We kunnen allemaal alles, wat we willen, 't Is nog niet te laat; ik ben nog juist bij tijds. Chilcote", riep hij plotse ling uit, „zie je dan niet, dat die ge hele geschiedenis krankzinnigheid is geweest dat het gelijk stond aan spelen met een hels. machine! Je moogt de hemel wel danken, dat er geen ernstige ongelukken gebeurd zijn! Je keert nu terug! Versta je me? Je keert vandaag nog terug voor het te laat is". Chilcote bewoog zich zenuwachtig op zijn stoel heen en weer. Hij voelde het instinctmatig, dat ditmaal een wil de zijne beheerste; hij wist plotseling, dat hij machteloos was in Loder's han den. Wat hij ook mocht beproeven wanneer hij alleen was, in tegenwoor digheid van dit onoverwinnelijke tweede ik bezat hij geen wil, geen Afwijking Een Italiaans kind, dat reeds op vijfjarige leeftijd lichamelijk vol wassen was en zich bijvoorbeeld iedere dag moest scheren, is over leden aan een operatie, die hem normaal had moeten maken# Vol gens de dokters leed het kind aan een afwijking Vindingrijk De Italiaanse chirurg Eduardo Delli Varneti heeft een patiënt, die bij een operatie te veel bloed ver loor gered door hem een transfusie van zijn eigen bloed toe te dienen. Er was zo snel geen andere donor te bereiken. Diep In de Tonga Trog ten Oosten van de Fidzji-eilanden hebben twee onderzoekingsvaartuigen 'n onderzeese kloof van ongekende diepte ontdekt. Met een echolood was een diepte van 10.632 meter geregistreerd, maar volgens des kundigen had men het diepste punt nog niet gepeild. De diepte is genoemd naar een van de on derzoekingsvaartuigen, de „hori zon". Fri (e)s De reinigingsdienst van de ge meente Bolsward bezorgde dezer da gen bij haar klanten nieuwe vuilnis vaten met op het deksel de Friesche plaatsnaam Boalsert. Ook op de vuil niswagens en veegkarren zijn Friesche teksten aangebracht, die de burgers manen tot het betrach ten van zindelijkheid. Dorp Er bestaan plannen om op een terrein van 18 ha op het eiland Ca- pria een modcldorp te bouwen be staande uit 300 huizen, die voor de helft permanent zullen worden be woond en voor de andere helft be schikbaar voor toeristen zullen zijn. Het dorp zal worden aangelegd door een Frans-Amerikaanse maat schappij. Naar verluidt heeft een Zwitserse bank zich bereid ver klaard, een bedrag van een millioen lire (ongeveer 6 millioen gulden), te lenen voor de uitvoering van het project. Knock-out In het Franse plaatsje Sires nabij Pau, heeft de bliksem op een boerderij een aantal var kens bewusteloos geslagen. Zij toonden zich ontstemd, toen ze weer bij hun positieven kwa men. Netheid Een rijke burger van Coventry heeft 10.000 gulden nagelaten, die gebruikt moeten worden om het dak van de kathedraal van Coventry schoon te houden en vooral om er 't spinrag weg te vegen. De kathedraal van Coventry werd in de oorlog door de Duitsers verwoest. De plannen voor de wederopbouw zijn thans voltooid. „Nou, hoe vind je de rem?" Advertentie). Ëegüt (fa tfag. Têcr -jAM DONDERDAG 9 SEPTEMBER HILVERSUM 1 402 m: 7 nws., 7.10 g-., 7.40 id., 7.50 dagopening, 8 nws., 8,15 gr., morgenwijding, 9,15 geestelijke liede ren, 9,30 v. d. huisvr., 9,35 waterst., 9,40 gram., 10,50 v. d. kleuters, 11 omr.ork. 11,45 caus., 12 orgelspel, 12,25 In 't spion netje, 12,30 land- en tuinb.meded., 12,33 lichte muz., 12,50 Uit het bedrijfsleven, 13 nws., 13,15 medeü., 13,17 v. d. vrouw, 13,20 lichte muz., 13,45 Met de Toeringa's op stap! 14,30 viool en piano, 15 v. d. zieken, 15,45 gram., 16 cultureel progr. 17 v. d. jeugd, 17,30 gram., 17,45 rege- ringsuitz.: Rijksdelen overzee: J. J. v. d. Laan: Nieuw Guinea, het rapport herstel en Nieuw Guinea, het rapport aan de Verenigde Naties, 18 nws., 18,15 marinierskapel, 18,45 v. d. jeugd, 19 lich te muz., 19,40 Het Delta-plan, klankb., 20 nw„ 20,05 Radio Philh. ork. 21,05 Paul Vlaanderen en het mysterie van de Westfield juwelen, hoorspel. 22,20 Zigeu nerklanken, 22,45 Sportact., 23 nws., 23,15 Lichte muz., 23,40-24 gram. HILVERSUM II 298 m: 7 nws., 7,10 gr., 7,15 gymn. 7,30 gram., 7,45 morgengebed en lit. kal., 8 nws. en weerber., 8.15 gr. 9 v. d. huisvrouw. 9,40 gram., 10 gewijde muz., 10.30 morgendienst, 11 v. d. zie ken, 11,45 gram., 12 Angelus, 12,03 lunch- conc. (12,30-12,33 land- en tuinb.meded.) 12.33-12,40 Wij van het land, 12.55 Zonne wijzer, 13 nws. en kath. nws., 13,20 stem. Een ogenblik worstelde hij nog. Hij vocht niet, hij spartelde nog even tegen. Toen keek hij op en zijn blik ontmoette die van Loder. „En wat ga jij dan beginnen?" zeide hij op zwakke toon, „Ik?" zeide hij. „O, ik ga hier van daan. Ik ga weg uit Londen". HOOFDSTUK 25. Maar Loder verliet Londen niet en in de namiddag van de dag volgende op die, waarop hij Chilcote naar huis had gezonden, zat hij weder als van ouds aan zijn schrijftafel. Hij was ge heel gehuld in tabaksrook, had een pijp in zijn mond en naast hem lag een stapel couranten. Daar ging plotseling de deur open en Chilcote trad de kamer binnen. Een ogenblik staarde Loder hem aan. Het eerste, dat hij voelde was toorn, maar onder die toorn lag nog een ander gevoel verborgen en dat ge voel was het deze plotselinge, bijna niet te beteugelen vreugde dat zijn polsen deed jagen toen hij de'bezoe ker met ernstig, koel gelaat ontving. „Wel?" vroeg hij op strenge toon. Maar Chilcote was op dat ogenblik onverschillig voor strengheid. Chilcote was naar de tafel gegaan en had zijn hoed neergelegd. Zijn gezicht zag spierwit en zijn lippen trilden ze nuwachtig, terwijl hij zijn handschoe nen uittrok. „De hemel zij dank. dat je hier bent!" zeide hij „Geef me iets tc drin ken". Loder haalde een karaf water, de sopr. en piano, 13,50 gram., 14 gram., 14,15 lichte muz., 14,45 v. d. vrouw, 15,15 alt en gitaar, 15,40 gram., 16 bijbellezing 16,30 viool en piano, 17 v. d. jeugd, 17,30 gram., 17,35 voordr., 17,55 Radio Phil- harb. ork., 18,45 gram., 19 nws. en weer ber., 19,10 pianoduo, 19,30 gram., 20 ra diokrant, 20,20 Promt iade-ork., en klein woor, 21 Wonderlijke wetenswaardighe den, 21,15 gram., 22 Radio-feuilleton, 22,15 orgelconc., 22,45 avondoverdenking, 23.- nws. en SOS-bev., 23,15 rep., 23.25-24 gram. BRUSSEL 324 m: 11,45 gram., 12,30 weerber., 12,35 gram., (om 12,50 koersen) 13 nws-, 13.15 orgelpsel, 14 Engelse les, 14.15 gram., 14.30 Franse les, 14.45, 15,15 en 15.53 gram., 16 operamuz., 17 nws., 17.10 v. d. kind., 18.15 gram.. 18.30 v. d sold, 19 nws., 19,40 gram., 19.50 pol. caus. 20 Verz. progr., 20,50 idem, 21,30 gram. 22 nws., 22,15 altviool en piano, 22.55- 23 nws. BRUSSEL 484 m: 12 gram., 13 nws., 13,15, 13.30 en 14.30 gram.. 15 Symph. ork., 16.05 lichte muz., 17 nws., 1745 dansmuz.. 18,30 gram., 19,30 nws., 20.— hoorsp., 22 nws., 22.15 lichte muz. 22,55 nws. Advertentie). TTjm Krabben en peuteren maakt HUlfl- de kwaal steeds erger. De nlfcbrri helder vloeibare D. D. 1). UII.l)1uQ hringtdiepin de poriën door, zuivert, ontsmet en geneest. GENEESMIDDEL TEGEN* HUIDAANDOENINGEN VLOEISTOF BALSEM fles met whisky en een glas; toen keerde hij zich instinctmatig om. Maar hij kon zich Chilcote's vluchtige zij waartse blik even duidelijk voorstel len, alsof hij hem zag, en ook de snel le beweging van zijn vingers naar zijn vestzak en het haastig laten glijden van de tabletten in het glas. Chilcote had zijn glas neergezet en veegde zenuwachtig met zijn zakdoek over zijn lippen. Er was iets in die be weging, waardoor Loder's aandacht getrokken werd. Toen hij hem scherp aankeek, zag hij dat er een dodelijke ontsteltenis in Chilcote's ogen lag. „Is het mis? Is het uitgekomen?" vroeg hij haastig. Zijn instinct zeide hem. dat hij goed had geraden. Chilcote schrikte en liet zijn zak doek vallen. „Ja neen. Dat wil zeg gen ja", stamelde hij, terwijl hij bukte om hem op te rapen. „Het was mijn schuld niet", begon hij opnieuw. „Op mijn woord Loder, t was mijn schuld niet. 't Was de schuld van die stomme Crapham die haar in de ontbijtkamer liet". Loder zweeg. Zijn nieuwsgierigheid was sterk gespannen, maar hij was bang om door het minste woord de toch reeds zo onregelmatige gedach- tengang van de spreker af te breken. Loder dronk langzaam zijn glas leeg. Nog steeds was zijn nieuwsgierigheid niet bevredigd; hij kon ze nauwelijks bedwingen, maar toch deed hij geen moeite om zijn bezoekers tot spoed aan te zetten. (wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1954 | | pagina 5