pagWaP Pe jiïott
DE SCHRIJFTAAL in HAAR HEMD
HET IS EEN HEEL BEGIN
De tocht naar de „GROTE'' SCHOOL
MORPHINE
Niet in de war laten brengen
AT EEN
ONDERLUKE
ERELD
RADIO
TWEEDE BLAD
WOENSDAG 1 SEPTEMBER 1954
Bondskanselier Adenauer verklaart
Moskou won
Verdeeldheid
Dronkenschap j
De vlekken zijn allemaal verdwenenI
K. CECIL-THURSTON
r\E met spanning geladen tijd
waarin de Heilige Bonifacius
leefde, vertoonde vele verwante
trekken met onze dagen. Daarom
biedt het streven van deze Apostel
voor Europa, die twaalf eeuwen ge
leden leefde, ook de in deze tijden
levende mens vele vin ;erwijzingen.
Ook toen was het een levens
kwestie voor het Christendom, dat
de jonge volkeren van het avond
land zich aaneensloten om leer en
levensvormen van het Geloof, dat
bezig was in hen te wortelen, te
verdedigen. En juist hierin zag de
Angelsaksische monnik en verkon
diger van het Geloof, die later bis
schop en aartsbisschop zou worden,
zijn bijzondere taak, die wij thans
in het licht van het huidige Euro
pa willen beschouwen.
Bonifacius verrichtte zijn zen
ding onder de bescherming van
Karei Martel in een Midden-Euro
pa, dat cultureel een eenheid was.
Behalve zijn zendingswerkzaamhe-
den onder de Friezen aan de kus
ten van de Noordzee, was hij de
schepper van het geestelijk en we
reldlijk bestuur over Thuringen,
Beieren en Hessen en door zijn
reizen naar de landen van West-
Europa droeg hij bij tot het tot
standkomen van de eenheid daar
van. Hij was de hervormer, wiens
opbouwend program geïnspireerd
werd door de voorbeelden van het
oude Rome.
Door de samenwerking van het
J~)E gevolgen van de verwerping
van het EDG-verdrag door de
Franse Nationale Vergadering zijn
nog niet te overzien. Tot op zekere
hoogte is het een opluchting, dat
aan het gemartel een einde is ge
komen. Maar dat dit een somber
uur is voor de vrije wereld, kan
men alleen al opmaken uit het
feit, dat alle communisten thans
een triomf-geschreeuw aanheffen.
De Sovjet-diplomatie heeft met al
le mogelijke middelen getracht dit
verdrag van de baan te werken.
Haar pogingen stuitten af op de
onwrikbare vastberadenheid van
de Westerse regeringen. Ze onder
tekend en de vedragen van Bonn.
Toen is de aanvalsrichting veran
derd. De ratificatie door de parle
menten moest verhinderd worden.
Helaas was er nu een zwakke scha
kel in de keten van Zes. De com
munisten speculeerd op nationa
listische gevoelens, een speculatie,
welke in Frankrijk al spoedig lukt.
De vaderlandsloze gezellen hingen
de patriot uit en zij kregen de hy
per-patriotten aan hun zijde.
QPMERKELIJK bij dit alles is de
verdeeldheid der socialisten,
die in Europa veelal een zwak ele
ment vormen, waar standvastig
heid geboden is tegenover commu
nistisch drijven. Zien we nu zelfs
niet dat een nuchtere Attlee zich
laat inspannen voor de propagan-
dakar van het Kremlin? In West-
Duitsland gunden de socialisten
Adenauer zijn successen niet en ze
ageerden voortdurend tegen de
E.D.G. Onder de Belgische socialis
ten kwamen ook fervente tegen-
i standers naar voren. En in Frank
rijk is de partij volkomen ver
deeld, hetgeen zich nu duidelijk
demonstreert door de royementen
van vooraanstaande leden. Als de
socilisten eendrachtig voorgestemd
I hadden, zou een meerderheid zijn
L verkregen. Op een gewichtig uur
I voor Europa heeft de Franse so
cialistische partij echter niet de
kracht kunnen opbrengen, om een
beslissende slag voor de éénwor
ding van dit werelddeel mede te
helpen binnenhalen. De partijen
met Christelijke signatuur in Euro
pa zijn daarentegen standvastig ge
bleven in de strijd voor het grote
ideaal. Hieruit ziet men weer eens,
hoe onjuist de bewering is, dat
partijvorming op deze basis altijd
tot zwakheid en aarzeling moet
leiden, terwijl de uitschakeling van
de Christelijke gedachte bij het
trekken van partij-scheidslijnen
alleen maar stevige formaties zou
opleveren. Het tegendeel is nu ge-
I bleken.
Naar aanleiding van de 76ste
Katholiekendagdie van 31 Au
gustus tot 5 September a.s. in
de oude bisschopsstad Fulda
wordt gehouden, schreef bonds
kanselier dr Konrad Adenauer
voor de „Deutscher Korrespon-
denz" bijgaande beschouwing.
de vorming van staten beïnvloe
dende streven met de krachten in
de betrokken landen zelf alsmede
met die van zijn Angelsaksisch va
derland werd de grondslag gelegd
voor de ontplooiing van die landen
in de Middeleeuwen, die op de
naar wijd en zijd uitstralende cul
tuur van het Karolingische Rijk
volgden, Duitsland, Frankrijk, En
geland, Nederland cn de Scandina
vische landen plukten de vruchten
van dit taaie, onverdroten, offer
vaardige en geestdriftige schep
pingswerk van Bonifacius. Uit de
geschiedenis weten wij van de
zware strijd, de moeilijkheden en
teleurstellingen, die de grote Hei
lige ondervond en toen Bonifacius
door moordenaarshand stierf, wist
hij nog niet, dat de vruchten van
zijn werk hingen te rijpen. Hij zag
alleen nog de weerstand; de vruch
ten van zijn hervormingswerk kon
den al onder Karei de Grote wor
den geplukt.
WANNEER nu in Fulda, in het
jaar, dat allerwege de sterfdag
van de Heilige Bonifacius wordt
herdacht, Christenen uit alle delen
van de wereld bijeenkomen ter ge
legenheid van deze 76ste Duitse
Katholiekendag, zal deze bijeen
komst overal grote weerklank vin
den. Bonifacius is een Europese fi
guur, die door zijn werken mede
de ideeën van het avondland wek
te en bevruchtte, die Europa thans
op het politieke vlak poogt te ver
wezenlijken. Daarom is ook deze
bijeenkomst in de zo dicht bij het
ijzeren gordijn gelegen oude bis
schopsstad een waarlijk Europees
gebeuren, dat over alle politieke en
confessionele grenzen heen de aan
dacht trekt.
Moge hieruit een versterkt Eu
ropees bewustzijn groeien. De in
herinnering aan de Heilige Boni
facius tot stand gekomen saamho
righeid heeft na de verschrikkelij
ke ervaringen in een verdeeld
Europa in millioenen harten nieu
we hoop, nieuwe geestdrift en ook
de kracht tot menige Europese
daad gewekt.
WIJ willen ons niet in de war la
ten brengen, ook al blijkt de
weg naar een verenigd Europa
waarin ieder vraagstuk zal kun
nen worden geregeld zonder ooit
meer door geweld van wapenen te
worden beslecht, vooral in de
jongste tijd vol hindernissen, moei
zaam en zwaar te zijn.
Wij moeten er onversaagd naar
blijven streven de volkeren van
Europa van de aantrekkingskracht
van deze mooie en toekomstrijke
idee te overtuigen. Ik spreek dan
ook de verwachting uit, dat uit de
herinnering aan het streven van de
Heilige Bonifacius een versterkt
Europees bewustzijn moge groeien.
ALS we na nog een paar weken het kalenderblaadje
van de 13e September hebben afgescheurd, moet ieder
die een brief of een ingezonden stuk voor de krant gaat
schrijven, zich herinneren, dat de 14e September niet
meer dezelfde taalregels gelden van de vorige dag. Zou
er die dag nog examen worden afgenomen, dan zou de
candidaat zakken, als hij niet het dan officieel geworden
nieuwe woordenboek der Nederlandse taal zou volgen. En
de Nederlandse onderwijzer staat opeens voor de verras
sing, dat hij aan zijn klas de schrijfwijze anders moet dic
teren. De deskundigen hadden haar al in het voorjaar
1952 gereed gekregen, maar het ontwerp is pas deze
maand uit de lade gehaald van de ambtenarij in Den
Haag en Brussel.
Want in Noord en Zuid is aan de eenheid van de
taal gedokterd en ze vonden wederzijds de regeringen be
reid, om haar nieuw gebruik officieel te stempelen. Se
dert de nalopers-van Kollewijn de slordig gesproken
volkstaal ook aan de taalgeleerden, de beschaafden ,de
kunstenaars, de toneelspelers hebben opgedrongen als
schrijftaal zijn we in Noord-Nederland gewend aan de
on-klassieke en wat plebejische verschijning van onze
taal in borstrok. Wij verwonderen er ons niet over, dat
zo kort na Marchant de taal, door onze schrijvers, dich
ters en edelste geesten gevormd, opnieuw op de helling
moet. Maar in Vlaanderen schijnt men nog niet zo ge
makkelijk heen te komen over het fet-akkomplie. De
Vlamingen voelen zich wat gesjeneerd met het taal-
eksperiment. En de Brusselse en Franstalige kranten
prikkelen met stukjes vol leedvermaak meneer Beule-
mans en de boerzjozie, die juist gedesillusioneerd van de
IJzer-bedevaart terugkwamen.
Een badineerder in zodanige verfranste koerant
had er al kennelijk pret in, oude Vlaamse snorre(n)-
baarden en knoopbottinen en korte boksen terug naar
de school te sturen, om opnieuw Vlaams te leren
schrijven. De forse Belgische viktorie op het ortodokse
Nederlands is deze dessinateur waarschijnlijk ontgaan,
zeggen de Vlamingen. Hij stort zich a bout portant op
de moeilijkheden, met we'lke de Vlamingen, luidens de
nieuwe ortografie seffens te kampen krijgen. En de
Vlaamse taalzuiveraar denken erover, de franse elek
trische tram om te zetten in ..barnsteen-achtige achter-
in-stap-wagen". Een correspondent van de Volkskrant
schrijft: Men krijgt de indruk, ten ware zij het verber
gen, dat de Vlamingen zich niet direkt realiseren, hoe de
situatie in Nederland wel moet zijn. De Franstalige
Belgen kunnen een te hogere toon aanslaan, wijl ze
met Frankrijk niet in een Beneluks zitten. Parijs be
legde nog nimmer een konferentie om het Frans der
Belgen met dat der Parijzenaars (Parijzers?) te kon-
fronteren. Zo een eksperiment zou overigens ten fa
veure van de Belgen uit kunnen lopen, want hun sep-
tante is korter en begrijpelijker dan het soixantedix om
nog niet te spreken van nonantecinq (vijf en negentig)
tegenover quatre-vingt-quinze der gekompliceerde Fran
sen. Maar dit is een ander paar mouwen en betreft niet
de spelling, antwoorden de Franstaligen weer, die het
Frans van Parijs althans naar de ortografie trouwelijk
zijn blijven volgen. En ze schudden weerom het hoofd
over hun vreemde Vlaamse landgenoten en hun buren in
het noorden, die een taal hebben, dewelke zich nog niet
tot eksakte schrijftaal evolueerde.
het taaicompromis tussen Noord en Zuid dreigt een
slecht doorgespoelde woordenwas van verwarring te
worden. Zowel de onderwijzer als de leerling, de ambte
naar en de journalist, mag naar believen tee of thee
gaan drinken hij mag naar de apotheker, maar ook
naar de apoteker gaan, hij kan schrijven over kanalise
ren, doch ook over kanalizeren. Vele duizenden woor
den zijn vrouwelijk, maar zij mogen ook mannelijk wor
den behandeld en die vrije keuze geldt ook voor de
wijfjes-eend, doch voor de wijfjes-vos en de wijfjes
olifant is de knoop doorgehakt: deze zijn voortaan....
mannelijk. Wat er bij die keuze terecht zal komen van
de geschreven matrozen- en soldaten-taal is niet te
voorzien, nu ieder naar zijn mening het pennetje inkt
verschrijven mag, ruim elfduizend woorden vrouwelijk
en tegelijk een beetje mannelijk zijn verklaard, andere
op twee, drie en zelfs vier verschillende manieren mo
gen gespeld. Men heeft het de luien van mond en geest
de slordige gebruikers van taal en pen gemakkelijk wil
len maken en men leidt hen .in een doolhuis van rege
len en moeilijkheden, waarin zij als in een dolhuis
ronddwalen.
J^E geleerde Commissie van ongeleerd gezond verstand
heeft voor de zorgvuldigheid van dit vrije taal
gebruik een Woordenlijst met Leidraad bij de Staat-
drukkerij uitgegeven voor de spelling der spraakklan
ken, de verdeling der woorden in lettergrepen, het ge
bruik van het koppelteken (Voor-Indisch ofwel Voor-
indisch?), 't deelteken (drieen of drieën?het gebruik
van de hoofdletters (augustus of Augustus?) en van de
apostrofe. Het gebruik van dit „spellingsmandement"
het stuk telt ruim-zevenhonderd bladzijden is onuit
voerbaar. De Belgen hadden reeds in 1945 als voorwaar
de voor hun medewerking gesteld, dat er door de rege
ling van het gebruik der voornaamwoorden in de schrijf
taal geen grote verschillen zouden mogen ontstaan tus
sen Noord en Zuid. Maar terwijl de Nederlander van
boven de Moerdijk rustig van een koe zegt, dat hij
geen melk geeft, voelt een Vlaming het als fout om
hem te zeggen van een tafel of een tas, woorden die
hij als vrouwelijk voelt. Het nieuwe Woordenboek laat
ieder schoolhoofd, ja, iedere klasse-onderwijzer vrij, om
z'n eigen taai-traditie te scheppen. En de kippen leggen
geen kippenei meer, maar en kippe-ei.
Met de poëtische en vrouwelijke charme^ de volle
klank, de muziek van onze taal, is door woord-ambte
naren afgerekend. Het klassieke schoonheidsleven van
wat sonoor en wel kiinkt, werd overgeleverd aan het
jargon van de gemakkelijke buurt. Ligt het, nu de heer
Bern. Verhoeven niet meer in de Kamer zitting heeft,
niet op de weg van onze Limburgse afgevaardigde de
heer Peeters, om de Minister van Onderwijs, Kunsten en
Wetenschappen eens te interpelleren over de verant
woordelijkheid, om de Nederlandse Maagd althans
haar schrijftaal te laten paraderen in haar hemd?
OTRAKS staan ze er weer, de weemoedige moeders, die hun oudste spruit
keurig hebben uitgedost voor de eerste gang naar de grote school, en
ze zien hun jongen of meisje na, die daar in keurig costuum, de haren net
jes gekamd, de nieuwe school-etui in de hand, de schooldeur binnen stap
pen. Het is een moment van betekenis: als daar dat kind, dat zoveel geluk
kige jaren geleefd heeft onder de beschermende schutse van vader en
moeder, de eerste zelfstandige schreden zet in de maatschappij. De ene moe
der monstert aandachtig de meester of de juffrouw, die over hun kind zal
waken. Een ander bespiedt de vreemde klasgenootjes, of er geen mispunten
bij zün, die straks het levensplezier van hun Keesje of Marjolijntje zullen
bedreigen. Een derde kijkt critisch naar de stijve rijen banken en vergelijkt
die misprijzend met het zonnige speelhoekje, waar haar dreumes thuis al
tijd zo leuk bezig kon zijn. En alle moeders voelen voor het eerst, dat hun
kind een wereld binnengaat, waar het een eigen bestaan gaat voeren, zon
der permanent contact met haar, maar met aparte vriendschapjes en de
eerste kleine geheimen.
voudige som kon opschrijven. Maar
och, het was toch allemaal kinder
spel nietwaar, nu pas komt het echte
leren aan de beurt.
APPELTJES
Zo gaat het gelukkig niet meer toe
op onze scholenmaar voor veel
kinderen is de eerste gang naar „de
grote schoolal even erg zonder
die oudtijdse methoden. De ouders
moeten hun kinderen helpen om
zich weldra thuis te voelen in de
nieuwe omgeving
EEN GOED BEGIN
Een deel onzer lezeressen schudt
glimlachend het hoofd en zegt: mijn
beste man, dat drama geldt niet voor
mij; mijn Pietje en mijn Corrie wa
ren al twee jaar op de kleuterschool;
wij zijn er al aan gewoon, dat ons
kind overdag de deur uit is.
Heel juist, mevrouw. Maar dan aan
u een ander woord. Want aan u be
hoeven wij niet meer de verzekering
te geven, dat onze onderwijzeressen
en onderwijzers van de eerste klas
er zo'n slag van hebben om uw kind
zich thuis te laten voelen. En dat ze
er een zorg en een belangsteling voor
nebben alsof het hun eigen kind was.
U weet dat allemaal al. U hebt al er
varen, dat uw kind zich prettig voelt
tussen de kameraadjes en dat geen
onderwijzeres een poging zal doen,
om u van uw plaats als moeder te
verdringen. Accoord, mevrouw, u
staat er al heel nuchter tegenover:
u stuurt uw kind naar school, om het
te laten onderwijzen. En accoord me
neer, zoals u zegt: daar betaalt u
zelfs heel nuchter uw belasting voor,
zolang dat dan nog duurt.
Goed, goed, met u beiden dan
eventjes nog een nuchter woord,
want u bent de periode der weemoed
al voorbij. U zegt: ik stuur mijn kind
naar school, om het te laten onder
wijzen. Best. Naar de kleuterschool
hebt u het vroeger gestuurd, om het
nuttig bezig te laten zijn, om het
deskundig te laten vormen op die
leeftijd, om het vooral ook te vormen
in de dagelijkse omgang met kame
raadjes. En bovendien was het zo
aardig, als uw kind al eens een
woordje kon lezen of zelfs vlotter
ging tellen, wie weet: zelfs een een-
Toch, nu ga ik u even teleurstellen.
Want dat leren gaat u vast en zeker
tegenvallen. Want die onderwijzeres
of die onderwijzer gaat doodnuchter
vooraan beginnen. Die tekent appel
tjes op het bord: twee appeltjes en
dan nog een daarnaast, en daar pra
ten ze dan gerust een kwartiertje
over met elkaar. Ze trekken er zich
niets van aan, dat u bij de inschrij
ving van uw kind zo trots gezegd
hebt, dat Jantje al tot honderd tel
len kon. En met lezen en schrijven.,
och, misschien is uw kind wel op een
moderne school, waar u eens mag ko
men luisteren hoe het er toe gaat.
Gelooft u maar, dat het een ergernis
zal zijn.
Ze gaan daar kalmpjes-weg
een verhaaltje houden over 'n
aap in een dakgoot, alsof er
geen haast is in deze maat
schappij om snel een behoorlijk
stuk brood te leren verdienen.
En erger nog: er is best kans.
dat Uw kind na enkele weken
teleurgesteld thuiskomt, omdat
er op school allemaal dingen ge
leerd worden, die het allang
kent.
U begrijpt natuurlijk wel, geachte
ouders, dat hier voor een stuk die
afschuwelijk grote klas een rol speelt.
We moesten er met de vele Stem-
lezers eens een enquête over houden:
hoeveel kinderen zitten er in de eer
ste klas van uw kind? 30? Proficiat
dan. Of 40? Dat is erger. Misschien
wel 50? Of nog meer?? Kom, u
begrijpt wel, dat een onderwijzer in
zo'n klas voorzichtig vooruit moet
gaan, anders zijn er meteen al een
stuk of tien, die er van meet af aan
niets van begrijpen.
VAN DE GROND AF
Maar toch is er nog wel een andere
reden: de eerste klas is de moeilijk
ste van de hele school. Tenminste:
als u het kind ook werkelijk wilt la
ten begrijpen wat optellen en aftrek
ken is. En als u er op staat, dat het
leerlingetje niet zo maar woordjes
brabbelt, maar ook begrijpt en mee
voelt wat er staat. En dat is een
kunst! Maar dat is geen „kunstje"!
Een pienter meisje kan in twee
maanden de hele leerstof van de eer
ste klas van buiten kennen, zo veel
is dat niet. Maar eigenlijk is een jaar
nog te kort, om deze wetenswaardig
heden werkelijk eigendom van de
kinderen te laten worden. Daarom
wordt er niet gevraagd naar wat los
se weetjes van thuis of van de kleu
terschool. Alles wordt vanaf de grond
opgebouwd, zodat uw kind kan op
groeien tot iemand, die van begin af
zijn geestelijke inhoud ook produc
tief kan maken.
Toch zal het voor u straks even
een teleurstelling zijn. Stapt u er
maar overheen: later zal blijken, dat
het zó goed is geweest.
(Advertentie).
EEN politie-agent verklaarde j
als getuige voor de rechtbank j
van Balbriggan in Ierland,
dat de terecht staande auto-
mobilist op het politiebureau I
was gekomen en verteld had, i
dat hij dronken was. Op
grond van deze verklaring
was hij geverbaliseerd. De
verdediger vroeg de beamb-
te, of hij nog andere bewijzen
had voor de dronkenschap
van zijn cliënt. „Neen, niet
meer dan de verklaring van j
de geverbaliseerde zelf", ant-
woordde de agent. Daarop
I antwoordde de advocaat: „De
1 rechtbank mag niet afgaan
op de verklaring van iemand
die dronken is". De man werd
vrijgesproken wegens gebrek
aan bewijs.
Vriendelijker
DE RODE politie-agenten van
Oost-Berlijn hadden een feestavond-
je. Alle knapen zaten al een paar
uurtjes stroef rond te kijken, toen
opeens van hogerhand de medede
ling kwam, dat zij vriendelijker
moesten kijken, omdat er anders
zware klappen vielen. Vanaf dat
moment steeg de stemming zoda
nig, dat vijf agenten deserteerden,
drie ontslag namen uit overheids
dienst en de rest werd gearresteerd
wegens verregaande dronkenschap.
De politie krijgt daar nu nimmer
meer feestavondjes.
Verzekering
DE EIGENAAR van een grote
flat in Amerika heeft al zijn huur
ders verzekerd. Wanneer zij dood
gaan krijgen de nabestaanden een
cheque van de verzekeringsmaat
schappij. Daarmee kan dan de ach
terstallige huur worden betaald.
Ouderwets
EEN 80-jarige steenhouwer in
het Deense Glyngöe, de heer
Kristen Soendergaard, houd vast
aan het oude. Hij houdt er zijn
eigen prijsniveau op na: dat van
1890. Hij knapt alle karweitjes op
en berekent dan de belachelijk
lage prijzen uit die tijd. De le
veranciers in zijn dorpje willen
ook niet beroerd zijn en leverden
Kristen eveneens tegen de prij
zen uit die dagen.
hij met dat spul bleef, want hij was
er zelf niet erg happig op. Tot hun
ontzetting zagen zij, dat het jonge
tje er mee naar het struikgewas
achter de woning liep, daar „poeni-
poeni" begon te roepen en een vijf
meter lange slang over de kop aai
de. die gulzig de melk kwam op
slobberen. Het beest was van een
uiterst giftig soort.
Misvatting
Op het eiland Guam zijn ze
nog aan het zoeken naar tien
Japanse soldaten, die zich ver
borgen houden in het wilde
struikgewas van het oerwoud
ter plaatse. Zij denken, dat de
oorlog nog steeds niet is afge
lopen.
Nachtelijk
EEN 23-jarige Noor, die wegens
inbraak in de gevangenis zat, heeft
een maand lang nachtelijke uitstap
jes gemaakt, waarop hij nieuwe in
braken pleegde. Hij bracht de buit
telkens bij bevriende relaties onder
en was stipt op tijd voor het och
tend-appèl weer terug in de gevan
genis.
Zuinig
DE West-Duitse politie heeft op
dracht gekregen een diefstal op te
lossen, die zes maanden geleden
werd gepleegd. Toen raakte een rij
ke knaap juwelen kwijt ter waarde
van bijna tienduizend gulden. De
eigenaar vertelde aarzelend, dat hij
zo lang met aangifte had gewacht,
omdat hij bang was op hoge kosten
gejaagd te worden. Hij meende
voorts rekening te mogen houden
met een berouwvolle dader, die de
spullen kon terug brengen. Het is
een misrekening gebleken.
Geluk
THOMAS TAIT reed met zün
auto over een weg bij Dundee in
Schotland, toen hij door onbekende
oorzaak door de leuning van een
brug reed en op een negen meter
lager gelegen spoorbaan terecht
kwam. Geheel ongedeerd kroop hy
uit zijn vernielde auto, waar enkele
seconden later een express-trein
overheen raasde.
Operatie
EEN Londense jongen, die zonder
vingers was geboren, heeft na twin
tig operaties de tenen van zijn lin
kervoet op zijn linkerhand gekre
gen. De amputatie van zijn tenen
en de enting hiervan op zijn hand,
begon in 1948. Hij kan nu met die
hand weer „uit de voeten".
Huisdier
IN Kaapstad haalde een driejarig
kereltje elke dag een bordje melk ,Mams, Kees ts al weer naar de
uit de keuken. Het ouderlijk gezag televisie aan het kijken bij de
ging na een weekje eens na, waar benedenburen".
DONDERDAG 2 SEPTEMBER
HILVERSUMI 402 m. AVRO: 7.00
Nws 7.10 Gram. VPRO: 7.50 Dagopening
AVRO: 8.00 Nws 8.15 Gram. 9.00 Morgen
wijding 9.15 Gram. 9.30 V. d. huisvr. 9.35
Waterst. 9.40 Gram. 10.50 V. d. kleuters
11.00 Gram. 11.05 Gevar. muz. 12.00 Twee
pianos 12.25 „In 't spionnetje" 12.30
Land- en tuinb.meded. 12.33 Lichte muz.
12.50 „Uit het bedrijfsleven", caus. 13.00
Nws 13.15 Meded. of gram. 13.20 Dans-
muz. 13.50 Filmprogr. 14.30 Viool en pia
no 15.00 V. d. zieken 15.45 Gram. 16.15
Voordr. 16.30 Gram. 17.00 V. d. jeugd
17.30 Europese zwemkampioenschappen
te Turijn 17.45 Reg. uitz.: Klankbeeld:
Qaarne wil ik U mijn dank be
tuigen voor Castella Parels.
Lakens had ik met hele doffe
vlekken. Ik kon ze er niet uit
krijgen, wat ik al deed. Het was
een ramp gewoonweg. En nu ge
bruik ik Castella
Parels. De vlek
ken zijn allemaal
verdwenen Nu
wil ik niets an
ders meer!
Zo schrijft ons één van de vele tien
duizenden huisvrouwen, die opgetogen
zijn over de snelle en fantastische re
sultaten die zij bereiken met Castella
Parels, het wasmiddel van de nieuwe
U vliegt nu door
de was heen!
tijd. Castella Parels strooit men zó in
het water en direct ontstaat verruk
kelijk schuim. Geen papje vooraf te
maken! Alle vuil trekt enorm snel
uit het goed: in paniek vluchten de
vuilste vlekken. Eén maal spoelen is
genoeg. Door de veel kortere behan
deling gaat het goed veel langer mee:
mee: haar is nu ein
delijk eens een
100% veilig was
middel.
En U staat versteld
van de blankheid
de helderheid en de zachtheid van
alle goed, dat U behandelt met Cas
tella Parels. Volg de beste raad. die
U ooit werd gegeven: haal nog van
daag Castella Parels (47 ct. per pak)
„Nieuw Guinea leeft en werkt", door N.
van Vliet 18.00 Nws 18.15 Marinierskapel
18.45 V. d. jeugd 19.00 Lichte muz. 19.40
„Het Delta-plan", klankb. 20.00 Nws
20.05 Kamerork. en solist 21.15 Meded.
21.20 „Rechter Thomas", hoorspel 22.25
Gram. 22.45 Sportact. 23.00 Nws 23.15-
24.00 Gram.
HILVERSUM 298 m. KRO: 7.00 Nws
7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gram. 7.45
Morgengebed en lit. kal. 8.00 Nws en
weerber. 8.15 Gram. 9.00 V. d. huisvr.
NCRV: 10.00 Gram. 10.30 Morgendienst
KRO: 11.00 V. d. zieken 11.45 Kamer
koor 12.00 Angelus 12.03 Amus. ork. 12.30
Land- en tuinb.meded. 12.33 Wij van het
land 12.40 Gram. 12.50 Europ. zwem-
kamp. te Turijn 13.00 Nws en Kath. nws
13.20 Sopr. en piano 13.50 Gram. NCRV:
14.00 Gram. 14.45 V. d. vrouw 15.15
Amus. ork. 15.45 Gram. 16.00 Bijbellezing
16.30 Pianorecital 17.00 V. d. jeugd 17.20
Franse volksliedjes 17.45 Gram. 18.05
Amus. muz. 18.30 Gram. 18.40 Een goed
woord voor een goede zaak 18.45 Gram.
19.00 Nws en weerber. 19.10 Lichte muz.
19.30 Gram. 20.00 Radiokrant 20.20 Amus.
muz. 21.00 Wonderlijke wetenswaardig
heden 21.15 Gram. 22.00 Radio feuilleton
22.15 Orgelconc. 22.45 Avondoverdenking
23.00 Nws en SOS-ber. 23.15 Tweede as-
semblée v. d. Wereldraad v. Kerken te
Evanston 23.25-24.00 Gram.
BRUSSEL 324 m.: 11.45 Gram. 12.30
Weerber. 12.34 Gram. 13.00 Nws 13.15
Orgelspel 14.00 Ork. conc. 14.30 Gram.
15.00 Symph. ork. 16.05 Gram. 17.00 Nws
17.10 Gram. 17.15 V. d. kind. 18.15 Gram.
18.30 V. d. sold. 19.00 Nws 19.40 Verz.
progr. 20.00 Klankbeeld 21.00 Verzoek-
progr. 21.30 Omr. ork. 22.15 Cello en
piano 22.55-23.00 Nws.
BRUSSEL 484 m. 12.00 Ork. conc.
13.00 Nws 13.15, 13.30 en 14.30 Gram.
15.00 Ork. conc. 15.30 en 15.45 Gram. 16.05
Lichte muz. 17.00 Nws 17.15 Dansmuz.
18.30 Gram. 19.30 Nws 20.00 Hoorsp. 22.00
Nws 22.15 Relais 22.55 Nws.
door
23)
De niet te verklaren oplettendheid,
het onbewuste gevoel van een nade
renden storm, dat zulk een nauwkeu
rige barometer voor de parlementaire
atmosfeer is, was op die gedenkwaar
dige eerste April zeer sterk aanwe
zig Het was duidelijk merkbaar in de
volle banken aan de beide zijden van
e' Lagerhuis; aan de eenheid van
denken, die onbewust deed gevoelen
in de gelederen van de oppositie en
een uitdrukking vond in Fraide's
rechte, van vastberadenheid spreken
de gestalte en op elkaar geklemde
lippen; aan de onmisbare ongerust
heid in de ministeriele banken.
Maar ondanks deze voortekenen van
strijd werd het eerste gedeelte van
de zitting niet gekenmerkt door enige
opwinding, maar integendeel door het
gebrek aan levenwekkende kracht,
dat de laatste tijd aan alle handelin
gen van 't ministerie ten laste moest
worden gelegd en niet dan nadat de
verdaging van de zitting met het oog
op het naderende Paasfeest aan de or
de was, daalde de geest van activiteit,
die al die tijd in de lucht had ge
zweefd, neder en wekte de vergade
ring tot leven op. Toen was het, dat
Doder zich, te midden van een onmis
kenbare beweging van belangstelling,
langzaam van zijn plaats verhief.
Nadat hij zijn mening had blootge
legd, keerde hij terug tot het motief
van zijn rede: zijn wens om ernstig
protest aan te tekenen tegen de ver
daging van de zitting, zonder een be
lofte van de regering, dat onmiddel
lijk maatregelen genomen zouden wor
den tot bescherming der Britse be
langen te Meshed en in de gehele
provincie Khorasan.
Door Loder's rede werd bereikt,
wat zijn partij ervan verlangde. De
aandacht van het Huis was getrokken
en als hij wegens onvoldoend antwoord
van de regering in krasser termen
tegen de verdaging gepleit had, zou
er misschien een verandering in de
partijgroepering zijn gekomen.
De eerste waardering, die hij on
dervond, volgde onmiddellijk op de
zitting, toen Fraide naar hem toe
kwam. zijn arm nam en die hartelijk
drukte,
„Beste kerel", zeide hij, „we zijn
allen trots op je". Toen keek hij hem
aan en voefde er op ernstige toon
bij:
,Maar houd altijd je oog op de toe
komst gericht! Laat je niet verblin
den door het heden hoe schitterend
dat ook schijnt."
Bij Fraide's handdruk, bij de harte
lijke, warme goedkeuring, die uit zijn
eerste woorden sprak, had Loder's hart
van trots luider geklopt en zijn eer
zucht had in die lof nieuw voedsel
gevonden. Maar de tweede zin, die
in alle onschuld en onwetendheid er
bij gevoegd werd, verkilde onmid
dellijk die gevoelens. Hij werd er weer
door aan zijn valse positie herinnerd
en de ontgoocheling was zo sterk, dat
hij met een onwilllekeurig gebaar zijn
arm wegtrok.
„U is heel vriendelijk, mijnheer",
zeide hij; „en u heeft groot gelijk,
We moesten nooit vergeten, dat er
een toekomst is".
„Zeker, Chilcote", zeide hij vrien
delijk. „Maar wij geven alleen maar
hun, in wie wij waarachtig geloven,
de raad, die toekomst niet uit het ooa
te verliezen. Laten we nu naar mijn
vrouw gaan. Ik weet, dat zij je met
ons mee naar huis zal willen nemen.'
Maar Loder's vreugde en voldoe
ning waren weg. Hij schrikte er plot
seling voor terug lady Sarah's geluk
wensen te ontvangen en Eve's stille,
maar warme waardering te zien.
„Het is heel vriendelijk van u.
mijnheer" zeide hij, „maar ik voel mij
op 't ogenblik niet goed in staat mede
te gaan. Een lichte aanval van mijn
mijn zenuwen, denk ik." Hij liet even
een korte lach Ihoren. „Maar zou
u voor me tegen Eve willen zeggen,
dat ik hoop, dat zij tevreden over me
is." Toen drukte hij Fraide's hand keer
de zich om en verliet, de verschillende
groepen vermijdende, die hem wilden
begroeten engelukwensen, ongemerkt
het gebouw.
Buiten gekömen riep hij een taxi
aan en reed naar Grosvenor square.
De opwinding, de vreugde van het
laatste uur was verdwenen!
Hij kwam niemand tegen in de ves
tibule en op de trap van Chilcote's
huis en toen hij de studeerkamer bin
nentrad, was deze ook leeg. Uit ge
woonte liep hij regelrecht naar de
schrijftafel. Boven op enige onge
opende brieven lag het veelbeteke
nende gele eouvert van een telegram,
het telegram e dat hem zonder een
bepaalde vorm aan te .nemen, onbe
wust v0°r de geest had gezweefd op
hef ogenblik van Fraide's gelukwens
Rustig nam hij het op, las het en
bracht 't met een atoumatische voor
zichtigheid, die hegn tot gewoonte
was geworden, naar de haard, waar hij
het verbrandde. Daarna keerde hij
naar de schrijtafel terug, keek de brie
ven door, die voor Chilcote waren
gekomen en schreef er de nodige kant
tekeningen bij, zodat Greening ze kon
beantwoorden. Toen verliet hij, altijd
met dezelfde rustige kalmte, de ka
mer, ging de trap af, het buis uit en
sloeg dezelfde weg weer in, die hij
gekomen was.
HOOFDSmJK 20
De vijfde dag na die gedenkwaardi
ge eerste April, waarop Chilcote Lo-
der terug had geroepen en zijn eigen
leven weer had begonnen, verliet hij
zijr. huis en sloeg de weg in naar
Bond Street.
Hij liep snel voort, zonder om zich
heen te zien naar de elegant utgedoste
beaumonde, die de breede straat vul
de Daar hoorde hij plotseling zijn
naam zeggen en omkijkende, zag hij
Lilian Astrupp staan.
Zij kwam juist de deur van een ju
welierswinkel uit en toen hij zich om
keerde, stak zij hem haar hand toe.
„Aha, daar is juist de man, die ik
graag wilde zien!", riep nj uit. „Waar
heb je toch al die tijd gezeten! Ik heb
van niemand anders horen spreken
dan van jou, sinds je politicus bent
geworden en niet langer alleen maar
lid van 't Parlement!" Zij lachte zacht
en innemend. Die lach was evenzeer
in overeenstemming met de lichte,
zonnige lentelucht, als zijzelf met het
elegante, levendige tafereel, dat dien
morgen de straat opleverde.
„Wat zie je er goed uit", zeide hij
onwillekeurig.
Zijn ogen dwaalden van haar ge
stalte naar de mooie open auto, die
naast het trottoir stond.
Zij zag die blik. Glimlachend stap
te ze op de auto toe. Na een paar
seconden van besluitenioosheid volgde
Chilcote haar.
„Naar het Park en langzaam
rijden", beval Lilian, toen zij in
stapte.
Vlug en zacht voortglijdend reden
zij Bond-Street door. Lilian was ge
heel verdiept in de beschouwing van
de talrijke beaumonde, totdat zij aan
Marble Arch kwamen; toen pas. ter
wijl zij door de grote poort reden,
keek zij weer naar haar metgezel. Hij
had de kraag van zijn jas opgezet,
hoewel de wind nauwelijks voelbaar
was, en zat er tot aan zijn ooren in
weggedoken.
„Het is allermerkwaardigst!", riep
zij plotseling uit, terwijl haar ogen
.op zijn gelaat blijven rusten. Het ge
beurde maar zeer zelden, dat zij zich
gedrongen voelde de een of andere
uitroep te doen; gewoonlijk was ze te
indolent, om enige verbazing of ver
rassing te tonen. Maar nu had zij de
woorden gezegd, voor ze er zichzelf
van bewust was.
Chilcote keek op. „Wat is allermerk
waardigst?", vroeg hij enigszins
scherp.
Zij boog zich voorzover en raakte
zijn hand even aan.
„Brombeer", zeide zij plagend; „heb
ik je haar naar de verkeerde kant
gestreken?"
Toen zag zij aan de uitdrukking van
zijn gezicht, dat hij niet tot scherts
gestemd was; zij veranderde dus van
toon en vervolgde:
„Ik zal je zeggen, wat er is. Het
was weer dezelfde gelijkenis, die me
zo frappeerde, die avond van
Blanche's partij toen je naar me
keek over het hoofd van Leonard
Kaine heen. Herinner je 't je niet?"
Zij keek even bet park in. waar het
gras al een frisse groene kleur begon
te krijgen.
Chilcote voelde zich niet op zijn
gemak. Hij trok een paar maal aan
de kraag van zijn jas.
„O ja", zeide hij haastig, „ja".
(wordt vervolgd)
