lEN
Is Delta-commissie bereid de oester-1*
cultuur e.a. te redden?
Men zoektmen werkt: er wordt nog gebouwd.... C
j
Mensen rond Ooster-Schelde voelen
zich bedreigd
BRYLCRE
E M
MORPHINE
AT EEN
ONDERLIJKE Y
ERELD
Groot stuk tragiek
RADIO
MEVROUW COLETTE
OVERLEDEN
D1
Advies
Vooral in Uw vacantie
voor Uw haar
zorgt
iENDA
Hen. Op de weg
Schoondijke heeft
|songeval voorgedaan.
■aakte de motorrijder
Ifdplaat de wielrijder
|liet, die met een her-
het ziekenhuis te
Ingenomen. K. kon ter
Verbonden.
nis te Sasput kwam
S. uit Groede zoda-
hij met een hersen-
ziekenhuis te Oost-
lien opgenomen.
Ing. De gemeente-
Inavond om 8 uur in
■bijeen. De agenda be
kende punten:
heer J. F. Westen-
Ie tot keuringsveearts
Ite benoemen, enkele
pn o.m. van de plaat-
fsvereniging en een
1 verbetering van het
Nieuwe Dijk, onder
aan de firma E. W.
fen.
Ijubileum als
TRWIJZER
Jbare Lagere School
J. W. de Maree het
laar in dienst was als
|enlijk werd dit feit
herdacht, want be-
net ingang van 1 Mei
thool benoemd, doch
Icon hiervan niets ko-
ger van geboorte kon
|-ee reeds spoedig na
de akte in zijn ge
lden benoemd. In het
1 ter plaatse is hij een
jHij was een der op-
voetbalvereniging
tot op heden steeds
Iven., in welke func-
Ik werk heeft ver-
Iretaris en sinds 1951
lOok de plaatselijke
Je Kon. Aardenburgse
in hem een trouw
de bevrijding werd
de oorlogshandelingen
woning brandde af.
pij zijn jubileum werd
Ippe met inhoud over-
IfGSONDERZOEK
IP T.B.C.
|de maal werd in on-
bevolkingsonderzoek
en, waaraan 2552 per-
In, zijnde 85% van de
lorgelicht zouden moe
it is jammer, dat deze
Tdeels dezelfde perso-
Jik bij de eerste door-
l.'schenen, nog blijvend
Inen vormen voor hun
|SLAAGD
gde voor onderwijze-
Tsemaker alhier.
lent
llN'G GEGUND
ig van straten en de
lering met zuiverings-
lor de Raad van Re
fund aan de firma Th.
leskens voor de prijs
3p dit bedrag zal in
en gebracht de kosten
'k, wegens het in-
van G.S. bestraten
raat met de best-uit-
inplaats van met
rekte tevens een cre-
f 8000 voor verkave-
jovengronds lichtnet,
laatsing van lichtmas-
:t dorp als in Terhof-
>- en rioleringswerk-
n worden uitgevoerd
n de Dienst Aanvul-
nische Werken en van
het toeristenverkeer
■maanden niet te veel
iden van de voorge-
mheden.
INK IN KANAAL
nte deed zich op het
rneuzen wel een zeer
:heepsongeval voor.
ümé de Jaeger, wo-
ndeiaar in oliën etc.
leven uit zijn slaap
door het raam van
naar buiten keek,
e hem toebehorende
in het kanaal vóór
gemeerd en geladen
olie, aan het zinken
in de nabijheid voor
;ehip eveneens kwam
irdoor een aantal op-
n aan het rollen was
m hij in een minimum
was, zonk de boot toch
og enkel de voorste-
■r stak. De firma Jac-
as spoedig ter plaatse
ssorpomp om te trach-
elijk ruwe olie te red-
I medegedeeld bevond
20.000 liter olie in de
ikraan van de firma
jde begon hierna met
ide boot, waarvoor la-
lok nog de brandweer
i touw moest komen
leeg te pompen. Om-
ak van de ramp tast
ister. Gelukkig wordt
r verzekering gedekt
ion persoonlijke onge-
'S UITGEREIKT
ingen van de lagere
>ol, de ambachtsschool
-Duiveland. werd een
ikt door de voorzitter
1 dezer school, mr. C.
die na verwelkoming
en vele ouders, een
gaf van de belevenis-
in het afgelopen jaar.
nen met een korte on-
innen met opbouw en
atste is dank zij veler
volle gang. Wanneer
ignaties voordoen dan
ïnd jaar de leerlingen
ien worden ontvangen
je aan hoog te stellen
tan een drietal gedj-
uitblonken, werd een
iandigd.
3 TWEEDE R1.AD Jt f|M tl DONDERDAG 5 AUGUSTUS 1934
-■ x uitgevoerd kunnen worden na het Del- bouwkundigen zich niet kunnen
Aan beide zijden want er staan
twee standpunten tegenover elkaar
is al veel gezegd, doch geen enkel
standpunt is nog statisch. Men zoekt
nog, werkt nog en er wordt nog ge
bouwd. Dat heeft de probleemstelling
scherper gemaakt dan ze uiteindelijk
zal blijken te zijn.
De Delta Commissie stuurde haar 3e
Interim-advies de wereld in en behou
dens enkele mondelinge verklarende
beschouwingen, is verder aan dit ad
vies nog niets toegevoegd. Dit advies
is een „ambtelijk stuk", waaraan op
eigen gezag door een of ander lid niets
kan worden veranderd of toegevoegd.
Daar tegenover staat dat de tegen
standers van afsluiting der Ooster-
Schelde mensen uit het vrije bedrijf
zijn, die ronduit hun mening kunnen
verkondigenen dan ook wel eens
dingen kunnen zeggen die achteraf
geen steek blijken te houden.
Uiteraard moet de bedreigde indus
trie van Zeeland's goudmijn wel pro
testeren. Het is niet alleen haar recht,
maar ook haar plicht. Deed ze dit niet,
dan was ze haar positie niet waard.
Dat ze het op een bijna dramatische
wijze doet, is verklaarbaar, want ze
voelt zich rechtstreeks in het bestaan
bedreigd en daarnaast neemt ze het
ook nog op voor een voor Nederland
zeer lucratieve deviezenbron, zodat
men zeker het verzet niet mag bestem
pelen als een actie van een groep
weerspannigen die louter voor hun
eifen ..hachje" opkomen.
In de hitte van het betoog zijn mis
schien wel eens dingen gezegd, die
men later zal moeten terugnemen,
^aar het gehele verzet maakt indruk
en het heeft er soms de schijn van dat
de „plannenmakers" er geen antwoord
op weten Er is geen evenwicht tussen
interim-advies enerzijds en de tegen
werpingen anderzijds, omdat men in
ambtelijke kringen niet direct kan pa-
T?1ïn* ee.n yolgend advies van de
Delta Commissie kan pas blijken of
men de mensen rond de Ooster-Schel
de gehoord heeft.
Alvorens een volgend Interim-advies
m zee gaat zal zeer veel nieuw onder
zoek en studie moeten worden ver-
ncftt en dat zal voornamelijk het vis.
seryprobleem betreffen. Pas als het zo
JZhi uer*m*?r "ba,a«MM *Ün. In de
dynamische toestand waarin de zaak
nn* bevindt zal lang-za-
merhandI een meer statisch element
komen. En pas dan zal er een betere
basis voor verder overleg zijn.
NIET MET LOMPE SCHOENEN
Hoewel dus eerst zal moeten worden
afgewacht wat het antwoord van de
Delta Commissie zal zijn op de bezwa-
geuit z«n, valt toch tot nog toe
nlcci Jn te ontdekken welke geen
pessimisme rechtvaardigt t.a v de
m"»t!? ui or inderdaad in voicToende
met het klemmend e ^protest geh°Uden
een departementale dienst welk? de
belangen van de bedreigde olster
cultuur enz onder alle omstandighe
den en zo dit nodig zou blijken ook
tegen het advies van de Delta Com
missie in behartigt gelooft men
daar niet, dat de Delta Commissie
straks met een definitief plan bij de
regering zal komen dat de visserij in
de Ooster-Schelde ten dode zal doe
men, zo lang niet absoluut zeker is dat
er geen andere mogelijkheid bestaat.
De Directie der Visserijen staat ach
ter de kwekers en vissers, kent en er
kent hun bezwaren (het moge o.a. blij
O
(Van een speciale medewerker)
In gesprekken van onze medewerker over het Deltaplan, waarin
gepleit werd voor een wijziging van het object teneinde de oes
ter- en mosselcultuur en de visserij te kunnen behouden, is her
haaldelijk meer aandacht besteed aan de opvattingen van de
Delta Commissie en haar veronderstelde standpunt ten opzichte
van het enorme probleem dat haar plannen oproept, dan aan de
mogelijkheden welke een wijziging van het Deltaplan voor het
behoud van de bedreigde „industrieën" zou kunnen betekenen.
Hoewel het niet zo gezegd werd, schuilde hierachter vrijwel
steeds de vraag: „Zou de Delta Commissie bereid zijn een zo in
grijpende wijziging te aanvaarden om de oestercultuur e.a. te
redden, of zal ze halsstarrig bij haar eigen plan blijven?"
En het is de moeite waard na te gaan of uit alles wat tot nu toe
over het Deltaplan is gezegd, te concluderen valt dat de Com
missie voldoende begrip heeft voor de belangen van Zeeland's
meest karakteristieke industrie.
ken uit de brochure „Zeeuwse schat
ten") maar is niet somber gestemd. Ze
begrijpt de uit angst geboren
verontwaardiging van de bedreigden
en al zal men in deze officiële instantie
de verdere ontwikkeling met argus
ogen blijven volgen, men gelooft ei
toch vast in de Delta Commissie, wel
ke naar haar mening niet met lompe
schoenen over het visserij probleem zal
heen lopen. En nog minder van het
standpunt uitgaat dat de visserij
priori de das moet worden omgedaan.
Omdat de taak van de Delta Com
missie zo omvangrijk is, bestaat altijd
de kans dat zij aanvankelijk een on
derdeel niet juist beoordeelt. Voor zo
ver het de visserij betreft is het onze
plicht daarop te wijzen en door het ge
ven van de juiste voorlichting mede te
werken om de zaak in goede banen te
leiden", aldus kenschetste men de hui
dige tegenstelling tussen voor- en na
delen van het Deltaplan.
De Delta Commissie zal, naar men
gelooft, de sluiting der zeegaten met
meer voorzichtigheid benaderen dan
men destijds de drooglegging van de
Zuiderzee heeft aangepakt. Men is in
waterbouwkundige kringen mede
door de ervaring sterker geconfron
teerd geworden met het leed en de tra
giek van de mensen van het water,
voor wie drooglegging of afdam
ming hetzelfde betekent als een wa
tersnood voor de boer!
Er zit een zeer groot stuk tragiek in
deze hele geschiedenis. Aan de ene
kant staat de veiligheid van Z.-W.-Ne
derland, welke zo ver als mensen mo
gelijk is gegarandeerd dient te worden.
Aan de andere zijde staan de oester-
en mosseikwekers, de handelaren, de
fabrikanten, de vissers en de duizen
den gezinnen die moeten leven èn de
deviezenbron.
Beide belangen dienen: dit is de
moeilijke opgave van dit moment. Pas
wanneer blijkt dat algehele afsluiting,
dus ook van de Ooster-Schelde abso
luut noodzakelijk zou zijn voor de vei
ligheid zal de Delta Commissie mogen
adviseren tot uitvoering van het gehe
le project.
Dat dit te bewijzen zou zijn staat
echter nog geenszins vast. Men ge
looft zo verklaarde men ons in Den
Haag in een oplossing, evenals men
in de Delta Commissie gelooft.
Tot zo ver wat het standpunt van de
Directie der Visserijen betreft.
bij laag water mogelijk maakt op de
percelen te werken en bij hoog water
er zonder bezwaar over heen te varen,
de zandbanken die beschermen tegen,
te sterke stromingen en te veel golf
slag, het slib- en zandarme water dat
bacteriologisch en chemisch een vol
doende zuiverheid bezit: het stempelt
de Ooster-Schelde tot een uitstekende
plaats voor de mosselcultuur. Al die
factoren zouden zinloos worden.
De kreeftenvisserij en -handel, met
de zeer dure kreeftenparken voor de
„opslag", de garnalenvisserij, de weer-
visserij, de botvisserij: het zou alles uit
de Ooster-Schelde verdwijnen.
En hoe dit alles te behouden? In de
Waddenzee zijn alle pogingen tot aan
leg van verwaterplaatsen voor mosse
len mislukt en de Waddenzee geeft de
oestercultuur alleen en dan nog
slechts een theoretische kans, indien
alle gaten tussen de eilanden behalve
het Marsdiep, gedicht zouden worden.
Hoe de broedval zich daar zou ont
wikkelen is natuurlijk nog de vraag:
de mensen van het vak staan er maar
sceptisch tegenover. Doch indien men
het al zou willen proberen, teneinde de
oestercultuur te redden: een Wadden-
afdammingsproject is geen karweitje
van een enkel jaar enhet zou pas
uitgevoerd kunnen worden na het Del
taplan, dus over ca. 25 jaar!
Het is duidelijk dat hier de oplossing
niet ligt. En eerst de Waddenzee dich
ten, de oestercultuur verplaatsen en
dan het Deltaplan uitvoeren? Dat is
het paard achter de wagen spannen.
I Want het gaat toch in eerste instantie
en practisch alleen om de veiligheid
van Z.-W.-Nederland.
IN HET PLAN ZELF!
De oplossing ligt dus in het
Deltaplan zelf. Daarin moet een
wijziging komen welke de
schelpdierencultuur en de visse
rij kan behouden. Hoe? Tegen
standers van het project zeggen
„de Ooster-Schelde niet afdam
men, maar alleen de dijken ver
zwaren".
Ongetwijfeld zal de Delta-
Commissie daarmee niet accoord
gaan. Het is juist de Ooster-
Schelde welke op 1 Februari '53
de meeste en rampspoedigste
doorbraken veroorzaakte. HIER
de dijken verzwaren en de overi
ge zeegaten afdammen is onlo
gisch. Dat zou van het Delta
plan een merkwaardigheid ma
ken welke Nederlandse water
bouwkundigen zich niet kunnen
veroorloven. Zonder de Ooster-
Schelde hoe dan ook in de
afdamming te betrekken is het
Deltaplan geen Deltaplan meer.
Er moet dus het zij her
haald een voorziening in de
Ooster-Schelde getroffen wor
den, welke aan twee eisen vol
doet: de veiligheid verhogen in
dezelfde mate als in de andere
zeearmen en de schelpdierencul
tuur en visserij behouden.
Dinsdagavond is de bekende Franse
schrijfster mevrouw Colette, te Parijs
overleden. Sidonie Gabrielle Colette-
Colette, zoals de wereld haar kende,
werd 28 Januari 1873 te Saint Sauvuer
de Puisaye geboren. Zij overleed in
haar appartement in het Palais Royal
te Parijs. Nog tijdens haar leven werd
zij een klassieke Franse schrijfster en
een van de bekendste sinds George
Sand.
Colette hield veel van katten. Jaren
lang had zij steeds een of twee katten
in haar huis en eens zelfs een jonge
tijger. Dit dier krabde haar eens ech
ter ernstig en nadat zij het met haar
vuist bewusteloos had geslagen, stuur
de zij dit huisdier naar de dierentuin.
ENORME SLAG
Een enorme slag is het voor Zeeland,
als de Ooster-Schelde zodanig in het
Deltaplan zou worden betrokken, dat
ze voor de schelpdierencultuur en de
visserij onbruikbaar wordt. Dat een
totale investering van ruim 45 millioen
gulden waardeloos zou worden is de
economische kant van de zaak. De
ideële factoren zijn niet in valuta uit
te drukken.
De Ooster-Schelde, een zoutwater-
kom met zeldzame eigenschappen, zou
waardeloos worden. Weg de voordelen
van de merkwaardige beantwoording
aan alle eisen welke een betekenisvol
le schelpdierencultuur stelt. Een zee
arm welke de beste oesters, de meeste
mosselen oplevert, zou een dood water
worden, waarop slechts zeilbootjes
kunnen gaan varen.
De voorraad aan oestermoeders
ca. 75 millioen de bijna ideale getij-
stromen, de uitstekende t;:nperatuur
van het water, het constante en vry
hoge zoutgehalte, de voedselrijkheid en
f®cvoer van juist die kleine hoe
veelheid zoet Rijnwater dat de oester
een goed vetgehalte geeft: dit alles
maakt van de Ooster-Schelde een
°esterkweekplaats en dit alles
zou verloren gaan.
zeearm3w en gelÜke bodem van de
zeearm, het grote tijverschil dat het
Zeewater
P)E AFDELING Oceanografie
van de Universiteit van
Washington meent een doeltref-
fende methode gevonden te heb-
ben om van zeewater drinkwa-
ter te maken.
Het geheim van de smid is het l
bevriezen en daarna ontdooien J
I van zeewater. Bij de bevriezing
I blijven de zouten en mineralen
al grotendeels achter. Daarna
J vloeien bij ontdooiing de wel be-
vroren zouten het eerst af, zo-
dat men een blok ijs van drink-
baar water overhoudt, ongeveer
een derde van de oorspronkelijke J
hoeveelheid zeewater.
EEN Amerikaanse krantenschrijver
heeft zijn landgenoten, die nog
vrijgezel zijn, het volgende advies
gegeven: „De beste plaats om in En
geland te kunnen kennis maken met
een knappe, lieve, schrandere vrouw
is de omgeving van Surrey." De
man weet dit, omdat hij er zelf een
vrouw heeft getrouwd.
Klacht
republikeinse afgevaardigde
Clare Hoffman uit Michigan
heeft in het congres voorgesteld in
de buurt van de vergaderzalen een
goed restaurant te laten bouwen.
„De huidige eethuizen zijn zo slecht
cn duur dat ik voortaan mijn boter
hammetjes maar zelf meebreng
voegde de volksafgevaardigde er aan
toe.
Opgelost
CEDERT geruime tijd piekerde men
in Petersburg over de vraag,,
waarom een van de klokken in de
toren van het gemeentehuis steeds
langzamer ging lopen, terwijl ge
meente-werklieden het mechaniek
toch trouw smeerden. Het raadsel is
thans opgelost. Duiven hadden nes
ten gebouwd tussen het raderwerk,
want duiven schijnen geen tijd te
kennen.
Werkeloos
DE Amerikaanse artisten-
wijk Broadway beleeft
zware tijden. Onlangs plaatste
een filmproducent een adver
tentie voor danseressen, die in
een nieuwe film moesten op
treden. Er kwamen 400 erva
ren danseressen opdagen. Er
was plaats voor acht.
Temperatuur
A MERIKAANSE dokters gebruik-
ten nylonzakjes, gevuld met
ijssnippers om de temperatuur van
de tien weken oude Glenn Colutti
tot 5 graden terug te brengen:
Het ventje moest aan zijn hersen
tjes worden geopereerd. Na de
medische ingreep werd de li
chaamstemperatuur met ouderwet
se heetwaterkruiken weer opge
voerd. De operatie slaagde.
Verdienstelijk
EEN vrouwelijke postbode in Le
ningrad is onderscheiden. Zij
bestelde in drie jaar tijds meer dan
drie millioen brieven en legde voor
dat doel 190.000 kilometer te voet af.
Zij ontving de onderscheiding voor
haar plichtsbetrachting en uithou
dingsvermogen. Hulde.
Bier
DE gezamenlijke bierdrinkers
van de wereld hebben vo
rig jaar samen 32.075 millioen
liter bier opgedronken. Daar
is ook dat glaasje van U bij.
Dit is wel zo verschrikkelijk
veel, dat men het cijfer eerst
thans heeft kunnen vaststel
len. Het jaar tevoren was het
totaal 165 millioen liter min
der.
„Uw speciale aandacht voor ons ingenieuze apparaat om op de meest
eenvoudige wijze pannekoeken te keren
Goede haarverzorging is van groot belang - ook in Uw
vacantie. Daarom hoort Brylcreem in elke vacantie-
koffer. Zon en zout water zijn heel gezond, maar zij
kunnen Uw haar grondig bederven. Elke morgen een
beetje Brylcreem houdt Uw haar „in topvorm". Hebt
U gezwommen? Daarna even wat Brylcreem en Uw haar
wordt weer prachtig glanzend en fris.
Onthoudt: de zuivere, geëmulgeerde oliën in Brylcreem
houden het haar en de hoofdhuid soepel en vrij van roos.
's Werelds meest verkochte hairdressing
County Laboratories Ltd., Stanmore, England - Voor Engros: Jacq. Mot N.V., Amsterdam
VRIJDAG 6 AUGUSTUS 1954
HILVERSUM I, 402 METER VARA:
7.00 Nws. 7.13 Gram. 8.00 Nws. 8.18 Gram
8.45 V.d. huisvr. 9.00 Gym. v.d. vrouw.
9.10 Gram. 9.35 Waterst. 9.40 V.d. kleuters
VPRO: 10.00 „Kinderen en mensen", caus.
10.05 Morgenwijding. VARA: 10.20 Gram.
10.50 Voordr. 11.10 Kamermuz. 11.30 Gram
AVRO: 12.00 Lichte muz. 12.30 Land- en
tuinb. meded. 12.33 Sport en prognose.
12.48 Gram. 13.00 Nws. 13.15 Meded. of
gram. 13.20 Lichte muz. 14.00 V.d. huis
vrouw. 14.20 Alt en piano. 14.50 Voordr.
15.10 Pianoreeital. 15.30 Gram. VARA:
16.00 Gram. 16.30 V.d. jeugd. 17.00 Gram.
18.00 Nws. 18.15 Gram. 19.00 Boekbespr.
19.15 Muzikale caus. VPRO: 19.30 „Op be
zoek bij anderen", caus. 19.45 Ber. 20.00
Nws. 20.05 Boekbespr. 20.15 Zang. 20.30
„De Verenigde Naties", caus. 20.40 .Hu
manisme als levenshouding", caus. VARA:
21.00 V.d. jeugd. 21.35 Instr. kwart, en so
list. 22.00 Buitenl. weekoverz. 22.15 Gram.
VPRO: 22.40 „Vandaag", caus. 22.45
Avondwijding. VARA: 23.00 Nws. 23.15
Gram. 23.30 Verslag v.h. 39e Wereld Es-
peranto-congres te Haarlem. 23.35-24.00
Gram.
HILVERSUM II, 298 METER NCRV:
7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.33 V.d.
jeugd. 7.45 Een woord voor de dag. 8.00
Nws. en weerber. 8.15 Gram. 8.30 Tot Uw
dienst. 8.35 Gram. 9.00 V.d. zieken. 9.30
V.d. vrouw 9.35 Gram. 10.30 Morgendienst
11.00 Gram. 11.10 Idem. 12.00 Altviool en
piano. 12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33
Gram. 12.59 Klokgelui. 13.00 Nws. 13.15
Promenade ork. en soliste. 14.05 Gram.
15.15 Voordr. 15.35 Gram. 16.00 Een be
zoek aan de Hortus Botanicus te Amster
dam. 16.15 Fluit en clavecimbel. 16.35
Gram. 17.00 Radio Philh. Ork. en solist.
18.00 Accord, ork. 18.20 Fries progr. 18.35
Gram. 18.50 Vragenbeantw. 19.00 Nws. en
weerber. 19.10 Regeringsuitz.: „Verklaring
en toelichting. 19.30 Orgelconc. 20.00 Ra
diokrant. 20.20 „Alkmaar 700 jaar stad",
klankb. 21.00 Gram. 21.10 Koor en so
praan. 21.35,.Opwekkings-predikers wekken
slapenden en doden op", caus. 21.55
Pianoduo. 22.10 Gram. 22.45 Avondover
denking. 23.00 Nws. en SOS-ber. 23.15
Het Evangelie in Esperanto. 23.30—24.00
Gram.
BRUSSEL, VLAAMS, 324 METER
11.45 Operettemuz. 12.30 Weerber. 12.34
Operettemuz. 13.00 Nws. 13.15 Gram. 14.00
15.00, en 15.30 Gram. 16.15 Ork. conc. 17.00
Nws. 17.10 Lichte muz. 18.00 Zang en
piano. 18.10 Voordr. 18.20 Zang en piano.
18.30 V.d. sold. 19.00 Nws. 19.40 V.d. kind.
19.50 Caus. 20.05 V.d. kind. 20.15 Ork.
conc. 22.00 Nws. 22.15 Gram. 22.55—23.00
Nws.
BRUSSELS, FRANS, 484 METER
12.00 Gram. 13.00 Nws. 13.20 Gram. 14.00
Ork. conc. 15.00 Gram. 16.05 Lichte muz.
17.00 Nws. 17.15 Gram. 17.30 Zang en pia
no. 18.30 en 19.00 Gram. 19.30 Nws. 20.00
Gram. 21.00 en 21.15 Idem. 22.00 Nws.
22.15 Lichte muz. 22.55 Nws.
Olympia 8 uur: Re-
ise.
door
K. CECIL-THURSTON
HOOFDSTUK I.
Twee voorvallen, die in hun aard
geheel verschillend waren, maar door
hetgeen er uit voortvloeide, met elkaar
in samenhang staan, kenmerkten de
avond van de 23e Januari. Die avond
daalde over een bepaald gedeelte van
Londen een mist neer, zó dicht, als
men in geen vier jaar gezien had, en
die avond kwam ook het eerste bericht
van de opstand der grensbewoners in
de provincie Khorasan tegen het. Per
zisch bewind
In een opzienbarend hoofdartikel
verklaarde Lakeley, de hoofdredac
teur van The St George Gazette, dat
men in deze ogenschijnlijk onbedui
dende opstand minder een uitbarsting
van rassenhaat moest zien dan wel
het eerste symptoom van Russische
maatregelen tegen de Britsche politiek
van agitatie.
Het effect van dit artikel was ver
schillend. De leden van de oppositie
meenden de uitwerking waar te ne-
R?heiitn eena Vert°°n van onverschil
ligheid op de ministeriele banken en
de legering had het onaangename ge
voel, dat in die plotselinge belangstel
ling een aanval dreigde.
Maar ofschoon deze gedachten als
electriciteit door de gemoederen
stroomden, was dit uiterijk niet merk
baar en het Lagerhuis vervolgde zijn
gewone werkzaamheden tot half twaalf
toen de zitting voor die dag werd op
geheven.
De eerste, die zich haastte om weg
te komen, was John Chilcote, het lid
voor East Wark.
Voor 'n nauwkeurig opmerker moest
zijn gang iets zonderlings hebben,
want hoewel hij voortliep, alsof hij
geheel in zijn gedachten verdiept was
schrikte hij toch op bij het minste ge
luid en ook zodra iemand iets dichter
dan gewoonlijk langs hem heen ging.
Zijn wijze van doen deed denken aan
iemand met ontzaglijk overspannen
zenuwen.
Haastig vervolgde hij zijn weg, zon
der te bemerken, dat bij elke stap de
mist zwaarder, dichter, ja bijna tast
baar werd, dat de voorbijgangers
steeds meer en meer tegen elkaar
bonsden, terwijl de brokstukken van
gesprekken die tot hem doordrongen,
voortdurend onduidelijker werden.
De mist was nu zo compact, dat zelfs
de gestalten, die nog een minuut te vo
ren als schaduwen voorbij gleden, niet
meer zichtbaar waren en het licht der
lantaarns geheel opgeslorpt werd.
Zijn eerste gewaarwording was een
soort van angst, over het volkomen
isolement waarin hij verkeerde; zijn
tweede een zenuwachtige agitatie over
zijn afgetrokkenheid, die hem niets
van het toenemen van de mist had ia-
ten merken. Het tweede gevoel was
Sterker dan het eerste. Hij ging nog
een paar passen vooruit en stond toen
weer stil, niet wetende wat te doen.
Tenslotte, begrijpende dat doelloos te
blijven staan onduldbaar was, deed hij
weer een paar passen, met wijd open
gesperde ogen en zijn ene hand uit
gestoken, als om zich te beschermen
en om te voelen waar hij was.
Maar nauwelijks had hij een dozijn
passen gedaan, of het onvermijdelijke
gebeurde, hij bonsde tegen een man
aan, die van de tegenovergestelde
kant kwam.
De schok was vrij hevig. Beide
mannen uitten een verwensing en
begonnen toen alle twee te lachen.
Het was natuurlijk volkomen toevallig
maar Chilcote verkeerde in een gees
testoestand, waarin zelfs de gewoon
ste gebeurtenis abnormaal lijkt. De
uitroep van de andere man, het la
chen van de andere man werkte sterk
op zijn zenuwen; èn stem èn lach sche
nen, zoals ze daar uit de duisternis tot
hem doordrongen, een echo van zijn
eigen stem en lach te zijn. Toch was
het natuurlijk, dat negen van de tien
personen in Londen, die dezelfde stand
in de maatschappij innamen en de
zelfde opvoeding hadden gehad, hun
aangename of minder aangename ge
waarwordingen op dezelfde wijze,
waarschijnlijk ook wel met dezelfde
stembuiging zouden uitdrukken en
Chilcote bedacht dat dan ook terstond.
„Die vervloekte mist!" zei hij hard
op. „Ik probeer Grosvenor Square te
bereiken, maar de kans om er te ko
men is bitter klein."
De andere man lachte opnieuw en
weer schrok Chilcote van die lach.
Het onaangename gevoel bekroop hem
of hij ten prooi was aan een halluci
natie. Maar voor hij dat uit kon ma
ken sprak de vreemdeling en wist hij,
dat hij een man van vlees en bloed
voor zich had.
„Ja. dat vrees ik ook 't Is naast
even erg als de beruchte mist zes jaar
geleden. Is u daar in geweest?"
„Neen".
De beide mannen hadden zich nu
geposteerd tegen de winkeldeur.
„Neen, ik was zes jaar geleden niet
in Engeland".
„Dat trof U". Chilcote zette de kraag
van zijn jas op. „Dat was een afschu
welijke mist; zo dicht als deze, maar
dan over de gehele stad. Ik herinner
me 't nog heel goed. Het was op de
avond dat Lexington zijn beroemde
suikerspeech hield. Een paar van
mijn vrienden, die om twaalf uur uit
het Huis kwamen, werden 's-nachts
om drie uur op de Lambeth-brug ge
vonden."
Chilcote verdiepte zich tegenover
een ander zelden in herinneringen,
maar dit gesprek met een onzichtbaar
persoon had meer van 'n alleenspraak
en dus was hij eigenlijk enigszins
verbaasd, toen de andere man her
nam:
„De suikerspeech; zonderling, dat ik
die gisteren juist nog eens gelezen
heb! Wat een prachtige behandeling
van dat droge onderwerp! Iedereen
voorspelde Lexington in die dagen 'n
schitterende loopbaan. Wat een hoogte
hij had bereikt en wat een val heeft
hij gedaan!"
Hij scheen een ogenblik in zijn ge
dachten verdiept, toen kwam zijn
stem weer uit het duister met de plot
selinge vraag: „Wat is eigenlijk de
oorzaak van zijn ondergang, opium of
drank? Het heeft me altijd geïnteres
seerd dat te weten, maar ik heb de
waarheid nooit gehoord."
Chilcote veranderde weer van hou
ding.
„Is 't ooit de moeite waard achter
de waarheid te komen?" vroeg hij.
„Als het een publiek persoon betreft
ja zeker, wanneer deze het publiek
deelgenoot maakt van zijn succes,
waarom dan ook niet van zijn misluk
king? Was het de drank, waardoor hij
ten onder is gegaan?"
„Neen." Chilcote had even geaar
zeld, voor hij antwoordde.
„Morphine dan?"
„Ja, het was morphine."
Zodra Chilcote het echter gezegd
had keek hij snel om zich heen, als
iemand, die voor een ogenblik een
hoog noodzakelijke waakzaamheid uit
het oog had verloren.
Er volgden enige ogenblikken van
stilte, waarin de vreemdeling nadacht
over hetgeen hij gehoord had. Toen
zei hij met grotere levendigheid dan
te voren:
„Ik had het wel gedacht, hoewel ik
het waarachtig haast niet geloven kon
Zóveel te hebben bereikt en het dan
weg te gooien voor zo'n ellendige,
banale ondeugd! Bah!"'Er lag een we
reld van verachting in die uitroep.
Chilcote lachte even, maar zijn lach
klonk onzeker. „U oordeelt hard" zei
hij.
De ander liet opnieuw een minach
tend geluid horen. „Ik oordeel juist.
Niemand heeft het recht, datgene te
vermorsen, waarvoor een ander, als
hij 't verkrijgen kon, alles wel zou
willen geven. Het vermindert het
prestige van buitengewone geesten".
„Gelooft U in dat prestige?"
Chilcote zei dat weer met een tikje
sarcasme, maar 't was alsof dat sar
casme niet van harte kwam.
„Ja, zeker. En ik kan niets voelen
voor de man, die daarmee speelt".
De verachting waarmee deze woor
den gezegd werden, trof Chilcote sterk
„Dacht U, dat Lexington er niet
tegen gestreden had?" vroeg hij en
zijn stem klonk levendiger. „Kunt ge
U de strijd van de man niet voorstel
len, toen hij merkte, dat hetgeen slaaf
was geweest, langzamerhand meester
werd?"
Hij hield op om adem te halen en
in die kleine pauze scheen 't hem toe,
dat de ander even, ongelovig lachte.
