Mensen en tXLuzen
ainas
De houding
„De betoverde prinses"
van de
"""-"-Ir
Koningen en koningskinderen
gaan boottocht maken
radio
WRIGLEY
Operette van Broeder Alredus
Elkerlyck....
hqcc'Ó#*
c>
AT EEN
ONDERLIJKE
ERELD
Zwitsalettei
Een vrouw in de
eenzaamheid
No" een definitieve beslissing
Vreemd geval
Wreed
DE K.W.G. heeft intussen alleen
uitgespro en wat ze niet wil.
Wat ze verder ga 1 doen, blijft in
het vage. Voorlopig is van een uit
treden uit de P. v. d. -. geen spra
ke, dat alleen valt uit het commu
niqué op te maken. Een deel der le
den meent echter, dat er nog ver
der gestudeerd moet worden op
mogelijkheden, om op andere wij
ze de aanvaarde taak voort te zet
ten. Het blijft met dat al afwach
ten. En de P. v. d. A. als geheel
kan zich middelerwijl ook distan-
cieren van de grote -oorden om
trent verbreking der samenwerking
in het regeringsverband.
Kleine dingen, die het leven
veraangenamen
Let op
het merk!
Wachtkamers
3
TWEEDE lil.AD
ze
I>
'b
TN een niet ovei lidalijk c0™™""
1 niqué heeft de Katholieke Werk-
gemeenschap in de Partij va
Arbeid verslag gedaan van de
cussies welke zij i.t bet
weekend heeft gevoerd met be
trekking tot het Bisschoppelijk
Mandement. Duidelijk is w
de leden der Werkgemeenschap van
een overgang naar cie K.V.P. met
willen weten.
f: Drie redenen worden daarvoor
llc"'*VEen plichtmatige katholieke
eenheidspartij zou de ontwikkeling
van gave democratische verhou
dingen in ons land bemoeilijken.
2e Ze zou een zo groot volksdeel
als het katholieke is, belemmeren
in de mogelijkheid een eigen poli
tieke keuze te doen.
I 3e De mogelijkheden van een dui
delijk sociaal beleid zouden er door
worden ingeperkt.
Wat de argementen 1 en - aan
gaat, zij richten zich rechtstreeks
tegen het oordeel der Bisschoppen,
die „in het belang van ons katho
liek openbaar leven, maar even-
zeer in het belang van ons volk
Hermaanden: Blijft één!
Men spreekt smalend over „een
■erplichte eenheidspartij" en over
Ibelemmering van een eigen poli
tieke keuze" Maar 'n eigen politieke
keuze zal toch altijd „belemmerin
gen" ondervinden van de levensbe
schouwing, welke men in de vrijwil
ligheid koos. Dat zit r.u eenmaal on
herroepelijk aan 't begrip „keuze"
vast. Men sluit zich dan uit van het
kiezen van een andere levensbe-
schouwing, van de communistische
of van de liberale bijvoorbeeld.
En dus ook van de op die levensbe
schouwingen geënte politieke par-
tijen. Beperking van de vrije keuze
door 'n levensbeschouwing is dus op
Zichzelf in het fche-i niet onge
zond of abnormaal.
I ]£EN vreemd geval is he, gewor
den met de Unie-acoorden, wel
ke Zaterdagmiddag i. Den Haag tor
tekening gereed lagen. De Indone
sische delegatie had uit Djakarta
geen machtiging ontvangen, om de
handtekening te zetten. Televisie,
radio en pers waren vergeefs geko-
nen. Ze konden afdruipen met een
communiqué, dat de ware reden
natuurlijk verborg. De huidige In- I
donesisehe regering voelt zich na
melijk zeer onzeker en luistert nr.ar
ieder nationalistisch gerucht. De na
tionalisten nu moeten zeer teleur
gesteld zijn, omdat Nieuw Guinea
in Den Haag helemaal niet aan de
orde is geweest. De moed ontbrak
bij de regering, om de acoorden zo
maar goed te keuren. Wellicht is
er ook onenigheid in haar rijen.
Nederland zal zich over het geval
niet opwinden. Het kan geduldig
w„.-hten. En onderhand peinzen
over het prestigeverlies, dat Indo
nesië weer leed.
Ty/RIJHEID van godsdienst, dat be
loofde de regering van Ho-tsji-
min nu ook aan de 13 millioen men
sen, voor een belangrijk deel ka
tholieken, welke ze onder haar
bewind erbij zal krijgen. Vrijheid
van godsdienst, „zonder dat men
evenwel de nationale onafhanke-
lliikhe:en vrijheid, de sociale or
de, de wetten van de regering van
de Vietnamese Volksrepubliek mag
schaden." Nu weten we alweer, hoe
het zal gaan, net als in China. Na
tuurlijk worden de buitenlandse
missionarissen geleidelijk aan alle
maal beschuldigd van samenzwe
ring tegen de nationale onafhanke
lijkheid. Natuurlijk zal de sociale
orde vergen, dat de katholieke
scholen, zieken- en weeshuizen
worden gesloten. En de wetten,
door het communistisch bewind uit
gevaardigd, gaan boven alles. Ook
f ~v,en vrijheid van godsdienst.
«el mocht Mendes France verkla-
ren, dat er in het accoord van Ge
neve wrede bepalingen voorkwa
men
DE K.W.G. bedoelt echter waar
schijnlijk te zeggen, dat hier sprake
is van een te ver gaande belemme
ring, waar de Bisschoppen met
betrekking tot het socialisme
en de Partij van de Arbeid de een
heid voorhouden als het meest ge
ëigende middel, e de Christelijke
gedachte in het openbare leven te
doen doordringen en tevens om het
gevaar af te wenden, dat de door
braak niet halt zou houden bij de
nartijkeuze, doch ook zou doorwer
ken naar de socialistische vakbe
weging, de pers en andere terrei
nen van het openbare leven.
De leden de -e 'V.G. beschou
wen zich als apostelen en pioniers
in de socialistische wereld, ze zien
zich een grote i"d toebedeeld in de
ontwikkeling der hedendaagse his
torie van Nederland en van Europa
en ze menen, dat de Bisschoppen te
kortzichtig zijn, o. dat te begrij
pen. Daar komt per slot hun oor
deel op neei. En nu moeten wij on
omwonden bekennen, dat wij de
durf, om de eigen pos'tie zo belang
rijk te zien, niet begrijpen. Zou er
nu werkelijk in de ontwikkeling
van de verhoudingen in West Euro
pa een geweldige irandering in
treden, als een kleine groep katho
lieke intellectuelen in Nederland
het lidmaatschap van de Partij van
de Arbeid opzegde? Wij kunnen
volle begrip en eerbied hebben voor
het persoonlijke gewetensconflict,
waarin deze mensen zijn geplaatst.
Maar als ze dit zelf in het open
baar op het scherm der grote po
litiek projecteren, dan moeten ze
omtrent zulk een handelwijze een
openbaar oordeel riskeren, dat niet
gunstig uitvalt.
QM nu op punt 3 te komen: Hoe
kan men bewij dat de moge
lijkheden van een duidelijk sociaal
beleid zouden worden ingeperkt
door de politieke eenheid der ka
tholieken? Natuurlijk het kost veel
onderling beraad in een grote partij
van maatschappelijk gevarieerde
samenstelling, om tot een helder
sociaal beleid te komen. De ge
schiedenis is van de eerste helft
der twintigste eeuw bewijst echter,
dat dit geenszins onmogelijk is.
Is dit onderlin= beraad, dit op
elkaar inwerken an verschillend
inzicht trouwens niet het geval in
alle grote partijen? Er werken in
de Partij van de Arbeid toch ook
nog altijd ra lie. Marxistisch ,e-
tinte stromingen naast de stromin
gen, welke zich uit d vroegere vrij
zinnig-democratie ontwikkelden.
Katholieken en protnstanten met
hun specifieke opvattingen omtrent
staat cn maatschappij, zitten er
evenmin voor snek en bonen bij.
Zo is het daar ook op elkaar in
werken van inzichten met Ie
noodzaak van compromissen.
Het woord „socialisme" is gee.,
sleutel, waarmee men -.et én
handomdraai de toegang tot paskla
re oplossingen opent.
De Bisschoppen hebben in het
mandement de katholieken alle
maal samen juist tot taak gegeven
het grondplan voor een duidelijk
sociaal beleid in de toekomst uit -
stippelen. Meent m-n, dat de Bis
schoppen iets onmogelijks zouden
verlangen?
<\rtvprtent.1«\
Voor het overige voelt de K.W.G.
zich weer 't slachtoffer van „kwet
sende" en „onverantwoorde" po
lemieken in de katholieke pers.
Van kwetsende en onverantwoorde
uitlatingen van P. v. d. A.-kant
heeft ze blijkba. - nooit iets be
speurd....
H Voor top-prestatie
rn°nd en
Art ertentte)
|£EN MENS, die nar is voor zijn boterham" zo verlangde de schrij-
ver van „De betoverde prinses" (operette in 4 bedrijven), Broeder
Alredus, blijkens zijn „ten geleide" in de Feestgids bij de viering van
het Eeuwfeest der Broeders van Huybergen voor de stad Breda, een
Nar te tekenen. Hij deed meer. Hij kwam daar ver bovenuit, omdat
hij erin slaagde de menselijkheid van zijn nar in genoegzame mate bui
ten de tijd te plaatsen, zodat we bij het aanhoren van zijn grillige
wijsheden en zijn wijze grollen onweerstaanbaar getrokken werden
naar de vergelijking Hier herleeft voor ons Elkerlyck.
Dat is een grote lof, die we welbe
wust neerschrijven, terwijl we ons te
gelijkertijd bewust zijn van het feit,
dat Broeder Alredus toch ook weer
geen „onsterfelijk meesterwerk" heeft
geschapen. Zulks in tegenstelling tot
Elkerlyck.Waarom we dan toch de
vergelijking aandurven? Omdat voor
de gewone mens uit onze eeuw in „De
betoverde Prinses" een spiegel is ge-
Er zijn in het leven van die kleine dingen,
waar men gemak van heeft en die de
taak van de huisvrouw vaak verlichten.
Daarbij is nu ook gekomen: Moccona,
echte kwaliteitsköfhe in direct oplosbare
vorm.
Als U onverwachte gasten krijgt, behoeft
U niet eerst nog koffie te zetten. U hebt
nu een kop lekkere koffie direct klaar
Doe één theelepel Moccona in het kopje...
vul dit voor ca. l/3 met heet water...
even roeren warme melk en suiker naar
smaak toevoegen en U hebt koffie... lek
kere koffie... echte Douwe Egberts koffie!
vonden, die naast de \Mledige mens
met al zijn zwakheden en kracht een
aantal figuren aan de Nar relief komt
geven, waardoor het gehele spel als
het ware diepgaand en afdoende op
het dagelijkse leven is afgestemd en
erop inhaakt. Daardoor wordt de alle
daagse werkelijkheid méér werkelijk
dan ooit, daardoor wordt „het sprook
je" liefelijker dan tevoren en daardoor
worden sprookje en werkelijkheid te
zamen tot een „opzienbarende en toch
zo gewone" ontdekking van de mens....
die we zelf zijn!
Men kan de schrijver (zo min als de
nar) niet afzonderlijk „behandelen."
Hij zou dat waarschijnlijk ook niet
eens kunnen waarderen. Zijn operette
is niet alleen „een Nar met relief": het
is in de volle zin van het wo rd een
synthese van zang en dans, van mu
ziek en spel, van licht en beweging,
van geluid en kleur. Dit alles tot een
groots uiterste gedisciplineerd, zoals
alleen opvoeders-uit-roeping kunnen
tevoorschijn toveren.
Men moet dus (in het kort) alle
onderdelen bezien om tot een verant
woord oordeel over het geheel te kun
nen komen. Welnu, de tekst heeft
naast zwakke plaatsen een bewonde
renswaardig aantal waardevolle pas
sages, niet in het minst in de liedjes.
Die zijn waarlijk poëtisch en verdie
nen beslist een beter lot dan na de
laatste opvoering an „De betoverde
Prinses" voor onbepaalde tijd te wor
den opgeborgen. Met de muziek van
Broeder Marcellus samen kan men op
recht verlangen naar een kleine bun
del van deze liedjes voor veelvuldig
gebruik.
Ook van de dans zou men graag het
zelfde beweren. Helaas is een dans
daarvoor eigenlijk te vluchtig. Hier
over zou men kunnen zeggen, dat we
de plastische rhythmiek van het dans
instituut Leo Tiggelman en de leiding
van mej. B. Suurlandt in onze gewes
ten nog vaak hopen te ontmoeten. Ten
aanzien van „de betoverde Prinses"
kunnen we gemakkelijk constateren:
het is niet op de laatste plaats aan de
dans te danken, dat het geheel er rij
ker door werd: er kwam een gulden
gloed van sierlijke voornaamheid over
te liggen, een glans die nog verdiept
werd door de beheerste en toch geest
driftige begeleiding van het San Fran
cesco Orkest.
Graag zouden we nog enkele dingen
vertellen over het spel van de nar en
de hofmaarschalk, van de opper
hofmaarschalk, van de boze fee en van
de anderen. Ook verschillende groe
pen verdienen een aparte beschouwing,
zoals de lakeien, de kabouters, de kok,
en in het bijzonder de soldaten met
commandant, allemaal gespeeld door
schoolkinderen die met een (na
tuurlijk) middelmatig talent door de
regie eenvoudig „gedwongen" werden
spel te geven, dat men bij het aller
beste van het amateurtoneel kan rang
schikken.
Terugkerend naar ons punt
van uitgang, kan men gemakke
lijk dit volhouden: de Broeders
van Huybergen in Breda hebben
in 'n grootse culturele daad ge
toond, dat „de mens" in hun on
derwijs en opvoeding steeds op
't allereerste plan heeft gestaan.
Dit bewijst „De betoverde Prin
ses" in alle samenstellende on
derdelen, welke 't geheel maken
tot een door ons dankbaar aan
vaarde en diep bewonderde
Elkerlyck.
LEO BOEKRAAD
NEDERLAND NEEMT DEEL
AAN NAVO-MANOEUVRES
Canada, Denemarken, Frankrijk,
Groot-Brittannië, Nederland en
Noorwegen zullen van 23 September
tot 3 October deelnemen aan gecombi
neerde Navo-oefeningen van land-,
lucht- en vlootstrijdkrachten in het
Noordoostelijke gebied van de Atlanti
sche Oceaan, de Noordzee, het Zuide
lijke gebied van het Engelse Kanaal,
de Golf van Biscaye en in Noorwegen
en Denemarken.
(Advertentie)
LANGS DE GRIEKSE
EILANDEN
Koning Paul en Koningin Frederika
van Griekenland hebben, zoals reeds
eerder is gemeld, een groot aantal vor
stelijke en andere vooraanstaande per
sonen uit geheel Europa uitgenodigd
eind Augustus deel te nemen aan een
boottocht langs de Griekse eilanden,
die twaalf dagen zal duren. Tot de
deelnemers aan deze reis behoren o.a.
Koningin Juliana en Prins Bernliard.
De tocht zal worden gemaakt met
het 5000 ton metende schip „Agamem
non". Negentig personen zullen de
reis meemaken, o.w. ook de Graaf en
Gravin van Parijs, ex-koning Umberto
van Italië, ex-koning Michael van Roe
menië, ex-koningin Gievanna van Bul
garije, Don Juan, de Spaanse troon
pretendent, prinses Elisabeth van Joe-
go-Slavië, dochter v prinses Olga
van Griekenland, prinsc Margarethe
van Zweden, prins Axel en Vigo van
Denemarken, vier prinsen van Han
nover, broers van koningin Frederika,
prins George van Griekenland en prin
ses Marie-Bonaparte.
Het Griekse Koningspaar zal de gas
ten aan boord van de „Agamemnon"
in een buitenlandse haven verwelko
men. Volgens jaar zal vermoedelijk
wederom een dergelijke boottocht wor
den gemaakt.
WOENSDAG, 28 JULI
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 VARA.
10.00 VPRO. 10.20 VARA. 19.30 VPRO
20.00-24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nws. 7.13 Gram. 8.00 Nws.
8.18 Gram. 8.50 V. d. huisvr. 9.00 Gym.
v. d. vrouw. 9.10 Gram. (Om 9.35 Wa-
terst.) VPRO: 10.00 „Boeken mee op reis
en thuis" caus. 10.05 Morgenwijding.
VARA: 10.20 V. d. vrouw. 11.00 Gram.
12.00 Metropole ork. 12.30 Land- en
tuinb.meded. 12.33 V. h. platteland. 12.38
Gram. 13.00 Nws. 13.15 Tentoonstellings
agenda. 13.18 Dansmuz. 13.50 Gram. 14.00
Medische kron. 14.10 Gram. 15.15 V. d.
kind. 16.45 V. d. zieken. 17.15 Gram. 17.30
J7EN groot New-Yorks con
fectiemagazijn voor da
meskleding heeft wachtkamers
ingericht voor de mannen, die
hun vrouwen vergezellen. De
wachtkamer, voorzien van bil
jarttafels, bar en gemakkelijke
clubs, is telefonisch verbond-
den met alle paskamers. Eva
kan dus telefonisch zijn oor
deel vragen over de prijs. De
directie heeft geconstateerd,
dat de verkoop de laatste
maanden sterk stijgt. De vrou
wen kunnen nu rustig winke
len, kopen meer dan anders,
omdat manlief zich inmiddels
vermaakt. Daardoor is hij ook
in goede stemming en staat
hij (telefonisch) eerder nog
een jurkje extra toe.
Motief
TN het Amerikaanse Beverley Hills
werd een man betrapt bij het
stelen van een auto. De wagen be
hoorde aan de burgemeester van de
plaats. Deze omstandigheid deed aan
het geval niets af. De man had een
ander motief. Hij had berekend, dat
niemand in Beverly Hills eigenlyk
een auto nodig had en was maar
meteen begonnen met het verdrij
ven van deze wantoestand. De dief
zelf woonde niet in Beverly Hills.
Vooruitziend
TN Denver kreeg de politie weer
te maken mét een man, die zat
te bedelen. De volgende dag zou hij
voor komen om te worden berecht
inzake veertien door hem veroor
zaakte verkeersongelukken. „Ik wist
dat dit geld zou gaan kosten en
probeerde het toen maar met be-
bedelen op te lossen," verklaarde de
man.
Compagnon
DE rechtbank in Oskaloosa
heeft dhr. Lotie McCrea
veroordeeld wegens dronken
schap in het verkeer. Het feit,
dat zijn Duitse herder Zimpie
achter het stuur zat gold
NIET als verzachtende om
standigheid.
List
FNE bewakers in de gevangenis te
Franklinton keken met vertede
rende blikken naar het briefje, dat
een celbewoner op het ruitje van
zijn cel had geplakt. „Laat me asje
blief een paar uurtjes slapen. Ik heb
vannacht geen uug dicht gedaan,"
stond er op. Dit kon wel, vonden
de bewakers. Toen zij na verloop
van tijd de deur toch eens open
maakten was de knaap verdwenen.
Hij had de tijd benut met het door
zagen van de tralies.
Schadevergoeding
lUFFROUW Catherine Hylander
in Jersey City heeft een schade
vergoeding toegewezen gekregen
van 3200 dollar. Zij was in de
winkel waar zij werkte, zodanig
van een muis geschrokken, dat ze
een zenuwschok had opgelopen en
onder doktersbehandeling moest
worden gestzld. En zo iets moet
worden betaald.
Familie
TN LANCASTER is de heer Zim
merman overleden. Hij bereikte
de leeftijd van 89 jaar. De begra
fenis werd bijgewoond door zijn
acht zonen en dochters. 86 klein
kinderen, 274 achterkleinkinderen en
1 achterachterkleinkind. Het was
dringen.
Trouw
In 't Franse Contagne ver
baast men zich over de
trouw van 'n hond. Deze gaat
iedere dag naar 't graf van zijn
overleden meester, blijft daar
'n 1/2 uur bewegingloos zitten
en stapt dan weer naar zijn
nieuwe baas. Hij doet dit
reeds enkele maanden.
Record
r)E Engelse en geassocieerde Ne-
derlandse oliemaatschappijen,
hebben het vorig jaar 103.000.000 ton
olie geproduoeerd. Dit cijfer werd
om niet vermelde redenen eerst pas
bekend. Het betekent niettemin een
record. In 1952 haalde men slechts
96.000.000 ton, hetgeen, toch ook al
aan de balk kon.
Liefde
JN PARIJS zit Pierre Gayonne
achter slot en grendel, omdat
hij een gehoorapparaat heeft gesto
len. De reden was, dat zijn verloofde
een meisje van 26 jaar, plotseling
doof was geworden. Pierre had een
klein baantje, kon zo'n apparaat niet
kopen en besloot tot deze wanhoops
daad.
Bruikbaar
OXFORD heeft men een elec-
tronische kunstarm gedemon
streerd, die beschikt over schouder,
elleboog en pols en acht „spieren".
De arm kan bijna alle bewegingen
maken, die een echte arm maakt.
„Ju, tigenlijk is de tuin niet groot genoeg voor een tennisbaan"
Pianoduo. 17.50 Regeringsuitz.: „Nederland
en de Wereld: Nederland en de Inter
nationale Economische samenwerking.
18.00 Nws. en comm. 18.20 Tour de France
18.30 P.V.U.: Mevr. Mr. L. Eversdijk-
Smulders: „Avonturen in Groot-Syrië".
VARA: 19.00 Gram. 19.20 Act. VPRO:
19.30 V. d. jeugd. VARA: 20.00 Nws. 20.05
Pol.comm. 20.15 Amusmuz. 20.55 Tour
de France. 21.05 ..De Pop en de Vlinder",
hoorsp. 22.25 Pianorecital. 22.45 „Van
Kiel tot Masttop",, caus. 23.00 Nws. 23.15
Socialistisch nieuws in Esperanto. 23.20-
24.00 Gram.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00-24.00
NCRV.
NCRV: 7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym.
7.30 Gram. 7.33 Gewijde muz. 7.45 Een
woord v.d. dag. 8.00 Nws en weerber.
8.15 Gram. 8.30 „Tot Uw dienst". 8.35
Gram. 9.00 V. d. zieken. 9.30 V. d. huis
vrouw. 9.35 Gram. 10.30 Morgendienst.
11.00 Gram. 12.10 Alt en piano. 12.30
Land- en tuinb.meded. 12.33 Gram. 12.59
Klokgelui. 13.00 Nws. 13.15 „Met Pit op
pad". 13.20 licht. muz. 13.45 Gram. 15.30
Kamermuz. 16.00 V. d. jeugd. 17.20 Gram.
17.30 Orgelspel. 18.00 Mil-caus. 18.10
Gram. 18.30 Spectrum van het Chr. or
ganisatie- en verenigingsleven. 18.45 Vo
caal kwart. 19.00 Nws. en weerber. 19.10
Boekbespr. 19.25 Gram. 19.30 Buitenl.
overz. 19.50 Gram. 20.00 Radiokrant. 20.20
Omr.ork. en solist. 21.20 „De Indiaanse
republiek Guatemala in de branding",
caus. 21.35 Pianospel. 21.50 Gram. 22.00
Int. Evangelisch comm. 22.10 Instr. trio.
22.35 Gram. 22.45 Avondoverdenking 23.00
Nws. en S.O.S.-ber. 23.15-24.00 Gram.
BRUSSEL 324 m. 11.45 Operamuz.
12.15 Amus.muz. 13.00 Nws. 13.15, 14.00,
14.30 en 15.00 Gram. 15.30 Mil.ork. 16.15
Gram. 16.20 Ork.conc. 17.00 Nws. 17.10
Pianorecital. 17.50 Boekbespr. 18.00 Ork.
conc. 18.15 Caus. 18.30 V. d. sold. 19.00
Nws. 19.40 Strijkkwart, 20.00 Operamuz.
21.00 Gram. 22.00 Nws. 22.15-23.00 Jazz-
muz.
BRUSSEL 484 m. 12.00 Gram. 13.00
Nws. 13.15, 14.00 en 15.00 Gram. 16.05
Lichte muz. 17.00 Nws. 17.15 Gram. 17.30
Vioolrecital. 17.55 Gram. 18.00 V. d. sold.
18.30 Gram. 19.30 Nws. 20.00 Gram. 21.00
Groot Sympr.ork. en sol. 22.45 Gram.
22.55 Nws.
(Advertentie)
Bestrijd UW PIJNEN met:
Uitfluitend bij Apothekers en Drogisten
33)
door B. M. BOWER
L?aar '1e bloeII>en in haar
nrnhoLl00]1- ZaCht r0se uit en
eerde die bij de rode en de paarse.
hem moedw°migga W6g?" Vr°eg zij
Kent staarde haar aandachtig aan.
Dok? ™angen waren bedekt met een
blos. Hij zag die blos donkerder
nnrinS? en wist dat ziJn zwiJgen haar
hoevpiiS ™aakte- HiJ vroeg zich af
Z1J raadde van wat hij ging
befekonen evee* voor haar zou
__"P0<\d ik zal je vertellen waarom
en duidelijk genoeg". Zijn toon was
grimmig. „Ik ga het land •v "laten orn
aat ik niet langer kan blijven niet
zolang jij hier bent."
..Maar Kent!" Zij scheen zeer ver
wonderd.
„Ik weet niet", ging hij voort, „waar
van jij denkt dat een man g maak' is.
En ik weet niet wat jij denkt van on
ze vriendschap; ik weet wel wa ik
«enk; 't Is een allemachtig goede ma
nier om een man gek te maken. En ik
heb al meer verdragen, dan eigenlijk
mogelijk was."
„Het spijt me, dat we niet langer
vrienden meer kunnen zijn", zeide zij,
en haar ogen vulden zich met tranen.
„Maar natuurlijk als je er genoeg
van hebt als het je verveelt
Kent greep haar enigszins ruw bij de
arm. „Moet ik je da rechtstreeks zeg
gen dat ik dat ik zoveel van je
houd, dat ik het niet kan. Wanneer je
eens wist wat het me dit laatste jaar
gekost heeft om 't spel te spelen - en
het niet te forceren! Waarvan denk jij
dat een man gemaakt is? Denk je dat
een man van een vrouw kan houden,
zoals ik van jou houd, en Denk je
dat hij er dan genoegen mee neemt al
leen maar vrienden te zijn? En op een
afstand te moeten toezien hoe een
dronken bruut haar veronachtzaamt
zonder ooit Nu!" Zijn stem werd te
der. „Doe dat nu niet niet doen! Ik
wilde je geen veidriet aandoen dat
weet God!" Hij sloeg zijn arm om haar
schouders en trok haar naar zich toe.
„Niet doen meisje. Ik t n een
bruut, denk ik, net als alle andere
manlijke wezens. Het was niet mijn
bedoeling om maar zo ben ik nu
eenmaal Wanneer een vrouw zoveel
voor mij betekent, dat ik dag en nacht
aan haar denk, en de dagen tel die nog
moeten verlopen voordat ik haar weer
zal zien wel om dan vrienden te
zijn, is precies eender als wanneer
men een uilgehonderde man een thee
lepeltje melk met water geeft, en hem
vertelt dat dat meer dan voldoende is.
Maar ik wilde je geen verdriet aan
doen. Ik probeerde me ze. in be
dwang te houden, klein vrouwtje Er
waren tijden dat ik veel moeite had
om je niet in mijn armen te nemen en
voor altijd bij me te houden. Je moet
toegeven", beweerde hij glimlachend,
„dat ik me nog goed heb gehouden,
mijn gevoelens in deze kwestie in
aanmerking genomen. Je weet niet
wat het mij gekost heeft. Maar mijn
zenuwen worden zo aangedaan, dat ik
bijna niets meer kan verdragen. Daar
om ga ik weg. Ik wil hier niet rond
blijven hangen, totdat ik iets dwaas
doe."
Hij nam zijn arm van haar schou
ders en schoof een weinig opzij; hij
wist niet zeker in hoeverre hij zich
zelf kon vertrouwen. „Wanneer ik
wist dat je om mij gaf of wanneer
er wat was, dat ik voor je kon doen",
waagde hij na een ogenblik, „wel, dan
zou het iets anders worden, maar
„Er is iets of. er was of och,
ik kan niet meer denke Ik denk dat,
als je werkelijk zoveel om mij geeft
als je zegt, het niet goed is om te
blijven. Maar je moet het je maar ver
beelden."
„Ja, natuurlijk", hntwoordde Kent
ironisch.
„Maar als je weg gaat Zij stond
op en kwam recht voor hem staan, on
regelmatig ademhalend. „Oh, je moet
niet weggaan! Ga alsjeblieft niet weg!
Ik er is iets vreselijks gebeurd ik
heb je nodig. Kent! Ik kan je niet ver
tellen wat het is ik heb nog nooit
zoiets verschrikkelijks gehoord! Je
kunt je niets vreselijkers voorstellen.
Kent!" Nerveus vouwde zij haar vin
gers te samen, en de bloemen vielen
één voor één op de grond.
„Als jij weggaat heb ik hier in dat
vreselijke land niet één werkelijke
vriend meer. En ik heb nog nooit zo'n
behoefte gehad aan een vriend als op
het ogenblik, en je moet niet weggaan.
Ik ik kan je niet laten gaan!" Zij
was even angstig als na de brand, toen
hij haar vertelde dat hij naar de
Wischbone moest gaan.
Kent keek haar scherp aan. Hij wist
dat iets haar in die toestand gebracht
moest hebben iets anders dan zijn
bekentenis. Hij voelde zich plotseling
beschaamd, omdat hij zijn innerlijk
gevoel had bloot gelegd. Het flauwe,
ver-verwijderde geratel van een wa
gen bereikte zijn oren. Ongeduldig
wendde hij zich om. Polycarp kwam
de coulee in rijden met een lading
hout; hij naderde reeds het hek, dat
het erf afsloot. Kent stond op en greep
Val bij de hand.
„Kom mee naar binnen", Ljide hij.
„Daar komt Polly en hij brandt van
nieuwsgierigheid om te weten wat
hier verhandeld wordt. Er vertel me
nu eens wat er aan de hand is, ver
zocht hij, toen zij binnen waren en de
deur gesloten was. Er is iets gebeurd,
en ik wil weten wat. Wanneer het jou
aaangaat, gaat het mij ook aan. En w-t
mij aangaat wil ik onderzoeken wat
is er?"
Val ging zitten, stond onmiddellijk
weer op en liep doelloos door de ka
mer om weer op een andere stoel te
gaan zitten* Zij drukte haar handen
tegen haar gelaat, haalde diep adem,
alsof zij wilde gaan spreken, en zei
tenslotte nog niets. Zij keek door het
venster naa/ buiten en streek de haar
lok uit haar ogen.
„Ik kan ik weet niet hoe ik het
je moet vertellen," begon zij wanhopig
„Het is te verschrikkelijk."
„Dat is mogelijk ik wc;t niet wat
jij te verschrikkelijk noemt. Het zal zo
erg wel niet zijn. Wat is het?"
Zij haalde diep adem.
„Manley is een dief!" Zij stootte
de woorden uit als een automaat.
Zoveel had zij blijkbaar niet willen
zeggen want het was duidelijk merk
baar, dat zij van haar woorden
schrok.
„Oh, is het dat!" Kent snoof luid
ruchtig. „Maar wat heeft hij dan ge
daan? En hoe ben je er achter geko
men?'
Val ging rechtop in haar stoel zit
ten en staarde hem aan, en weer ga
ven haar taankleurige ogen hem een
schok.
„Nadat zijn buren zoveel voor hem
hebben gedaan", riep zij bitter uit,
„nadat zij hem hooi gegeven hebben
toen het zijne verbrand was en hij
geen ander kon kopen; nadat zij hem
stallen en een corral gegeven hebben
en oh zij deden van alles - de
vriendelijkste beste buren, die een
man ooit gehad heeft oh, het is
een schande! Ik zou het hem kunnen
vergeven als hij maar niet zo on
dankbaar geweest was. Maar het is
I te vreselijk te
I Ker^ legde kalmerend zijn hand op
haar arm.
„Ja maar wat is er nu gebeurd?"
viel hij haar in de rede.
„Oh, de handeling op zich zelf is
al minderwaardig genoeg". In haar
stem klonk grote afkeer. „Het waren
de kalveren. Gisteravond bracht hij er
vijf mee naar huis vijf, die in het
voorjaar niet gemerkt waren. Waar
hij ze gevonden heeft weet ik niet.
Hij had weer gedronken; ik kan het
tegenwoordig aan hem zien, en hij
heeft altijd een fles in zijn zak.
„Wel nu, hij liet mij een vuur aan
leggen en het ijzer heeten, en hij
merkte ze gisteravond nog; hij was
erg kort, toen ik hem vroeg waarom
hij zo'n haast had. Ik zie nu in dat hij
dom gehandeld heeft. En vannacht
hoorde ik een koe loeien in de buurt
van de corral, en vanmorgen wilde ik
haar gaan wegjagen." Zij sloeg haar
ogen neer als of zij een misdaad van
haar zelf bekende. Zij vouwde haar
handen in haar schoot samen
„Nu het was een Whisbone koe",
Ze zei het erg klam.
„Verduiveld!" Ken^ was op iets der
gelijks voorbereid geweest en toch
schrok hij.
„Ja, het was een Whisbone koe".
Haar stem was dof en toonloos. „Hij
had haar kalf gestolen. Hij had het in
de corral, en hij had er zijn merk op
gebrand een V.P. Myn initialen'"
riep zij plotseling uit, alsof zij nu pas
daaraan dacht en die gedachte heel
erg bitter vond t.Zij had naar haar
kalf gezocht; het was nog maar een
^ong beest, jonger dan de anderen.
Het kalf drukte zich tegen het hek
aan om zo dicht mogelijk bij haar te
komen. Hun verwantschap was niet
te miskennen. Ik probeerde te denken
dat hij zich vergist had; maar dat
is nutteloos. Ik weet dat hij dat kalf
gestolen heeft En voor zover ik weet.
de anderen ook. Oh, het is vreselijk!"
Kent kon zich haar afkeer gemak
kelijk indenken en hij had medelijden
met haar. Doch zijn gedachten vlogen
onmiddellijk naar de practische zijde
van het geval.
„Misschien kan het n°g in orde ge
maakt worden. Heeft Polycarp de koe
gezien?"
Val schudde haar hoofd.
„Nee, hij is een poosje geleden pas
gekomen. Dat was vanmorgen. En
ik heb de koe en haar kalf de coulee
uitgedreven."
„Wat? W^t heb je gedaan?" Het
scheen h*m toe, dat het belangrijkste
punt van het geval hem ontgaan was.
(wordt vervolgd)
