Pagblai)
Vand
Veel Franse kinderen zijn
volslagen alcoholisten
pSS
K FOR
AND
m
-1
A
krotwoningen
Boekennlank
ZwitsalettenAjr
Benelux-V ocalisten-Concours 1954
De oesterbroedval
AT EEN
ONDERLIJKE
ERELD
¥j
RADIO
Een vrouw in de
eenzaamheid
3
tschappij, N.V.
ys-Bas
Siuerkram!!Ik.. Ik
houd hel hoogstens
nog enkele seconden
ifv
Onbewoonbaar verklaard:
|H« - Wederopbouw
D sinds enige maanden de wijzer |o
I gezet naar het uur: „nu toch eens
I te beginnen met opruimen van
(„krotwoningen". En sindsdien e~
hoeft men in zijn streekblad maa
[naar nieuwtjes uit allerlei gemee -
ten te kijken of men ziet telk®"
raadsbesluiten, waarbij bepaa
woningen „onbewoonbaai
klaard worden.
Ontstellende conclusie van recent onderzoek
Kent U de AVO
Een klacht
Zakboekje
»en. Honderden ande-
d gepijnigd. Weer an-
uitgehongerd en weer
i de honden als voed-
1941 erd het och-
ngd tot twee uren. Het
Iedere kampbewoon-
e vijf minuten et kle
rken. De balans lever
ons lezers, als we op
es, dat we in Metz
>nd, niet nader ingaan,
jn te gruwelijk om ge
nen worden. De getui-
die totaal zec'.ig kilo
duidelijk, te monster-
je pers reageert niet of
p dit oces. 'ie „Neue
nkfurt schreef onder
:en proces tegen mon
de „Le Figaro", die ge-
at het bij een dergelijk
land mogelijk is een
e samen te stellen, die
en Struthof regeert.
atiën
ling 1954
lerlandsche Bank
ondergetekenden,
enstellen op
.unnen kantore te
thage,
gd,
ct.
oren van inschrij-
VAM DiUK ÖTKÜ'M
iUt J
r|^
\v,
7>D.. 1 v -v
TWEEDE BLAD
DINSDAG 13 JULI 1954
ver-
f De buitenstaander, die eT
mee te maken heeft of de
bur"pr, die niet voM wat
Jmeentebestuur te doen he f
zulke berichtjes onachtzaa
bij. Maar er zit aan deze kwesUe
v^or een goed en zorgzaam bestip
veel vast. En daarom is - wek-
belangstelling voor op te wek
er niet een enKei
gemeentebestuur door tot
eens __n priuel
ken. Wie weet of er n.e een enkei
gemeentebestuur door tot naden
kc.i wordt gestemd.
Ook in onze streken zijn nog veel
woningen, die eigenlijk onbewoon
baar zijn volgens onze moderne p
vattingen niet alleen, maar ook
volgens de opvattingen die de b -
stuurders hadden rond
^ziin eigenlijk krotwoningen,
dat geworden ziin door te weinig
onderhoud, vanwege de eigenaren
of door uitwoning. De moderne tijd
voegde er aan toe: kippenhokken
spor- of tramwagens, of tijdelijke
jverblijven van blikken bussen met
'leem 'besmeerd. Van deze laatste
moet men als allereerste oorzaak
Izoeken, dat de vraag naar woningen
niet bijgehouden kon worden door
ide woningbouw. Er mag nu eigen-
ijij'k Seen gemeente meer zijn, waar
,men de moderne krotbewoning nog
'I laat voortbestaan. Maar de belang-
stelling voor het vraagstuk zelf be-
treft de vervallen woning in een
«niet vrolijke, door het moderne ver
keer niet gepasseerde wijken, de
wijken die men „achterbuurten" ge
lieft te noemen, maar welke toch
straten zijn, die karakteristiek zijn
oor of althans behoren bij het
stadsplan, zoals dat al eeuwen ge
broeid is.
IN het weekblad „Bouw" van 29
1 Mei 1954 heeft de inspecteur van
de volkshuisvesting, Ir. G. Bolsius,
de toestand geschetst van het be
staan van vele krotwoningen. Hij
schetst de ontwikkeling ter bestrij
ding van onze woningen vanaf 1900,
toen er nog adviserende en stimu
lerende gezondheidscommissies wa
ren; de geringe drift om na de oor
log 19141918 door te gaan met de
bouw van nieuwe arbeiderswonin
gen, terwijl er nog genoeg op te
ruimen viel. En dat juist in een
tijd „toen het goedkoop was te
bouwen". Toen kon er niets, zegt
men, en nu kan alles. Zo bleven er
krotwoningen en het aantal nam
steeds toe tussen 19401945. Ga nu
maar eens aan het opruimen, zegt
de minister!
Bolsius gaf ook cijfers over het
aantal: het heeft geen nut ze hier
te herhalen, maar de sociale voor
mannen dienen het artikel te le-
j zen en zich te spitsen op de oprui
ming. Want de krotwoningen her-
bergen, in een of andere vorm, so-
Iciale nood. En zij bieden onderko-
men aan vele onmaatschappelijke
gezinnen. Het behoort tot de mo
derne sociale zorg (gelukkig!) de
onmaatschappelijke gezinnen op te
heffen, maar dan dienen deze eerst
de krotbewoning te kunnen verrui-
len met een betere woning.
In het artikel van Bolsius trof
ons alleen één cijfer en wel: iedere
gemeente waar vijftig krotwoningen
I onbewoonbaar verklaard worden,
i krijgen daarvoor, boven het hun
toegewezen bouwvolume, één wo
I ning extra toegewezen. Het platte
land, waar nog vele dezer krotwo
1 ningen (maar geen 50) zijn, heeft
dns in het geheel geen voordeel van
deze weldadige aanbieding. Voor
50 afgekeurde woningen één extra
I toewijzing. Kom, kom, wat een
royaliteit.
I JEDERE afgekeurde woning zal,
indien er althans in zo'n ge
meente nog bouwvolume beschik
baar is, aan een huisgezin plaats
I moeten bieden in 'n nieuw huis ('n
gemeentelijke woningwetwoning)
en dus zal er een oplossing minder
°m een samenwoning op te
ten of aan een pasgetrouwd jong
paar een woning te verschaffen. Een
!f„mIeniebestuur ten plattelande
1wel v°or een zware keu
ze gesteld, hoe te handelen. In klei-
re e[1^ro'ere steden worden de
I moeilijkheden nog groter. Daar „al
een extra-toewijzing te krijgen.
Maar intussen dienen de huisge
zinnen, die de onbewoonbaar ver
klaarde woning moeten verlaten,
een nieuwe woning toegewezen te
krijgen. En de talrijke samenwo
ningen en de voor-de-wet-gehuw-
d loeten dan nng langer op een
woning wachten. Men zal er dan
allicht toe komen eens te tellen:
komen we in een klein aantal ja
ren toch aan 50 krotwoningen, die
opgeruimd moeten worden. Waar
schijnlijk zal het optimisme van het
ministerie, dat nu de strijd tegen
het voortbestac. der krotwonin
gen maar eens moet bef Innen,
door de gemeentebesturen- beant
woord worden met een pessimis
tisch schouderophalen. Iedere wo
ning die nu opgeruimd wordt is er
één minder van de totale beschik
bare hoeveelheid woningen
y[EN dient overigens de uitvoe
ring dezer plannen ook eens an
ders te bekijken. De tegenwoordi
ge eigenaar van een of meer krot
woningen lijdt een kapitaalsverlies
van on-bewoonbaar-verklaring. Het
doet er nu niet toe, wie in de laat-
te tien, twintig jaar oorzaak is of
verantwoording draagt, dat de wo-
ringen onbewoonbaar zijn geworden.
Feit blijft, dat de onbewoonbaar
verklaring voor de tegenwoordige
eigenaar een verlies aan bezit is. Of
zoals men wil. een verlies aan in
komen.
Maar voorlopig heeft de gemeen
te zelf er geen baat bij, eerder een
verlies. Want zo'n huisje, dichtge-
plankt, blijft staan. En het ontsiert
de toch al niet vrolijke wijk al
meer: de „achterbuurt" komt nog
meer in verval. Misschien komt er
een pakhuisje of garage. Gaat daar
de buurt mee vooruit? En welke
kosten wordt c.at voor de gemeente,
indien een nieuw „stadsplan voor
de oude stad" daar eens vernieu
wing wil gaan aanbrengen! Want
iedere „stad" zal toch eens moeten
beginnen ook aandacht te gaan
schenken aan de oude stad. „Sane
ren" noemt men dat of „doorbra
ken maken" terwille van een mo
dern verkeer ,dat op die wijze toch
niet te beheersen is!
Een gemeentebestuur, dat nu,
voortijdig, begint met krotoprui
ming stelt zich in eer, snel tempo
voor een vraagstuk, dat men beter
tegelijkertijd kon aanvangen. En wel
door b.v. de onbewoonbaar ver
klaarde woning tegen een flinke
grondprijs aan te kopen (ten voor
dele van de gedupeerde eigenaar),
de huizen te laten afbreken, het
houtwerk te laten opstoken en de
stenen voor verharding te gebrui
ken. Plannen tot sanering of tot
doorbraak zouden dan later eenvou
diger kunnen aangevat worden.
Zo ziet men, dat het vraagstuk
van de krotopruiming beter beke
ken kan worden in een algemeen
schematisch plan en dat althans
het Ministerie van Wederopbouw
il het 't vraagstuk van de oprui
ming doorzetten) beter een ruime
re toewijzing van bouwvolume kan
geven dan voor 50 onbewoonbaar-
verklaarde woningen één huis.
Het vraagstuk, eenmaal in de be
langstelling getrokken, eist zeer ze
ker (ook ten bate van de sociale
zorg voor onmaatschappelijke ge
zinnen) een ruimer visie dan nu is
getoond.
B. o. Z. Ir. J.
Glaasje wijn kan geen kwaadmaar:
KORT GELEDEN kwamen twee Franse ouders met hun zoontje
van zeven op het spreekuur van een vrouwelijk psychiater.
Pierre, zeiden ze, was een gezonde, levenslustige jongen, maar
soms kreeg hij verschrikkelijke driftbuien. Het gebeurde ook wel
dat hij uit school, kwam en zijn moeder vertelde, dat hij de
vreemdste dingen had gezien. Vleugels, die boven zijn schoolbank
op en neer dansten en andere onwerkelijke verschijnselen
Dr Serin onderzocht de jongen. En zij schrok van haar
eigen diagnose De zevenjarige Pierre bleek een volslagen alcoho
list te zijn
Ernstige
zenuwaandoeningen
De ouders van de jongen moesten
enkele vragen beantwoorden. En zo
kwam dr Serin te weten, dat Pierre
iedere dag minstens een liter wijn
dronk en dat zijn moeder hem des
nachts soms ook nog een portje gaf.
„omdat hij een beetje zenuwachtig
was.
Dr Serin stelde zich in verbinding
met enkele Parijse ziekenhuizen en
zij ontdekte, dat er op dat moment
nog drie andere gevallen van alcoho
lisme bij kinderen in behandeling wa
ren.
Een zekere Lucien, vijf jaar oud,
gedroeg zich zo vreemd dat hij niet
alleen gelaten kon worden. Van zijn
tweede of derde jaar af had hij re
gelmatig onverdunde wijn gedron
ken, hierbij aangespoord door zijn va
der, die van mening was dat het drin
ken van water gevaar opleverde voor
kinderverlamming.
Yvonne, een driejarig meisje, wilde
's avonds niet naar bed „omdat het
vol haaien en andere vissen zat".
Maurice, twaalf jaar, had een ern
stige nerveuze aandiening. Zijn han
den beefden zo erg, dat hij geen pot
lood kon vasthouden.
IN DE SCHOOLTAS
[Jet waren drie gevallen, maar Dr
Serin vond de resultaten van haar
vluchtige onderzoek sprekend genoeg,
om het ministerie van gezondheid in
de arm te nemen en het te verzoe
ken, in heel Frankrijk steekproeven
te nemen.
Dit gebeurde en de uitslag was hui
veringwekkend. In Normandië bleken
de meeste kinderen van anderhalf
jaar al vertrouwd te worden gemaakt
met het drinken van de befaamde
Calvados (ciderwtfn) b(j hun maaltij
den. In de Vendée dragen de meeste
schoolkinderen een fles wijn in hun
schooltas mee en als ze wat ver moe
ten lopen, zelfs twee flessen.
In La Roche-sur-Yon bleek een
driejarig jongetje in het ziekenhuis
te liggen. Hij had het aan de inge
wanden en zijn ouders hadden ge
tracht hem te genezen door het toe
dienen van Pernod. Een kind van 19
maanden in een naburig dorpje stierf
aan acuut alcoholisme.
In veel Franse plaatsen blijken de
kinderen dronken te zijn, iedere keer
na de wijnoogst. In de Vendée infor
meerde een ambtenaar van de ge
zondheidsdienst naar de oorzaak van
het lawaai, dat hij de avond tevoren
kinderen op een bovenhuis had horen
maken. „O" zei een toegewijde moe
der, „we hadden een communiefeest
en de kleuters dronken een glaasje
meer dan anders."
CAMPAGNE
Worige week neeft dr Serin de be
vindingen van de onderzoek-com-
missie meegedeeld, aan de Academie
voor Geneeskunde. Men besloot on
middellijk, een grote campagne op
touw te zetten tegen het alcoholmis
bruik door kinderen. Het zal echter
niet gemakkelijk zijn, resultaten te
bereiken. Want het is bekend, dat de
Franse boeren meer dan gewone
waarde hechten aan de „wijsheid", dat
een glaasje wijn nog nooit iemand
kwaad heeft gedaan."
BLIJDE GEBEURTENIS OP
BUCKINGHAM
PALACE
DE New York Daily News weet te
te melden, dat koningin Elisabeth
in het begin van he. volgend jaar haar
derde kind verwacht.
Het blad had dit vernomen in „krin
gen, in de omgeving van Buckingham
Palace". Er zouden twee nieuwe dok
ters bij de koningin zijn aangesteld.
Advertentie)
Bestrijd UW PIJNEN met:
Sm Ba
ZWIT5AÜ
Uitsluitend bij Apothekers en Drogisten
KERKBOEK VOOR DE
KATHOLIEKE JONGEMAN
Pater Fabianus O.F.M. Cap., heeft
een boekje geschreven, voor oudere
jongens, waarin hij de levensproble
men voor deze jonge mensen met een
bewonderenswaardige openheid be
handelt. In een rustig beschouwend
betoog geeft schrijver de moeilijkhe
den aan en hij geeft tegelijkertijd een
leidraad voor de oplossing er van.
„Biddend heb ik deze bladzijden ge
schreven, biddend dien je ze ook te
lezen."
In een inleiding betoogt Pater Fa
bianus, dat het gebruik van 'n mis
saal zeer prijnzeswaardig is, als
iemand er voldoende ontwikkeling
voor heeft. De geheimen van de li
turgie gaan door dit gebruik opnieuw
voor ons leven. Voor jongelui in de
volle branding van het leven, blijkt
dit echter niet voldoende te zijn. Zij
hebben meer steun aan persoonlijke
gebeden en onderrichtingen.
In verschillende hoofdstukken be
handelt de schrijver dan de diverse
problemen, waaronder: „Als je de ka-
techismus nog kent." „Als je'gaat bid
den, sporten, dansen." „Als je een
meisje zoekt."
Naast deze „meditaties" bevat het
boekje ook alle dagelijkse gebeden,
veel hymnen en liturgische gezangen
en diverse gebeden voor bijzondere
omstandigheden
Een in alle opzichten zeer aanbeve
lenswaardig boekje, in een handig
zakformaat.
(Uipg. J. J. Romen en Zonen, Roer
mond-Maaseik). J.B.
21, 22 ETS 26 SEPTEMBER IN DEN BOSCH
TN SAMENWERKING met de Vakgroep voor concerterende vocalisten van de
Koninklijke Nederlandse Toonkunstenaarsvereniging en de Stichting „Het
Nederlands Impressariaat", organiseert de Stichting ,,'s-Hertogenbosch Mu-
ziekstad" op 21, 22 en 26 September a.s. een groot vocalisten-concours onder
de naam „Renelux-Vocalisten-Concours 1954".
TIET DOEL, dat de organisatoren niseerde uitwisseling van vocalisten
71f>h Vi ior>V\ii Trnrtr* Atron efollon io mof VtoF hiiifonl<ini4 on oon (■nlielieoVi
zich hierbij voor ogen stellen is
n.l.: de jongere concerterende vocalis
ten een bijzondere gelegenheid te bie
den zich voor te stellen aan publiek
en muziekwereld. Om mede bij te dra
gen tot de verwezenlijking van het
streven naar een nauwere culturele
samenwerking tussen de Benelux-lan-
den is het concours ook opengesteld
voor zangsolisten uit België en Lu
xemburg.
Op 21 September heeft een voorse
lectie plaats, welke daags daarna ge
volgd wordt door het eigenlijke con
cours. In de jury hebben o.m. zitting
genomen: Maurice de Groote, Brussel;
Julius Patzak, Weenen; Lod. de Vocht,
Antwerpen en de Nederlanders Gré
Brouwenstein, Annie Woud en Hein
Jordans.
PRIJZEN
FJE AAN DIT concours verbonden
prijzen bestaan uit de ter gelegen
heid van dit concours ingestelde: Aal
tje Noordewierprijs, de Jac Urlusprijs,
de Orelioprijs en de Kathleen Ferrier-
prijs, terwijl de prijswinnaar tevens
engagementen voor de radio verzekerd
zijn, alsmede inschakeling in de door
het Nederlands Impressatiaat georga-
met het buitenland en een solistisch
optreden op een concert van het Bra
bants Orkest.
Het concours staat onder bescher
ming van hoge Nederlandse, Belgische
en Luxemburgse autoriteiten; voorzit
ter van het Uitvoerend Comité is Mr.
H. J. M. Loeff, burgemeester van
's-Hertogenbosch. Het concours omvat:
een oratoriumaria, een opera-aria uit
de 17e of 18e eeuw, een opera- en ora
toriumaria uit de 18e of 20e eeuw en
een kunstlied naar vrije keuze.
Als begeleiders zulien fungeren de
heren Gérard van Blerk en George
van Renesse; zo nodig wordt dit aan
tal uitgebreid.
Op 26 September a.s. verlenen de
prijswinnaars hunne medewerking aan
een concert in samenwerking met
„Het Brabants Orkest".
(Advertentie)
Duizenden vragen
PLEEGZUSTER BLOED-
WIJN, omdat duizenden
hebben ervaren hoeveel
kracht er in zit.
Vraagt Uw apotheek of drogist ernaar
Millioenen pannen-
te water
Het koude weer in het begin der
vorige week is zeer ongunstig ge
weest voor de ontwikkeling der jonge
oesterlarven. Het water in de O.-
Schelde daalde tot 16 graden, terwijl
een temperatuur van 18 graden wordt
vereist voor een snelle groei. De bio
loog, dr. Korringa, constateerde begin
Juli ruim 1000 larven in 100 liter wa
ter. Nu zijn er slechts een gering
aantal grote larven overgebleven,
rijpe larven kwamen in het geheel
niet vtfor. Kleine larven zijn er nog
in voldoend aantal, maar wanneer de
watertemperatuur niet snel oploopt,
zullen deze niet groter worden en
dus verteren. De oesterkwekers heb
ben dan ook niet hun gehele voorraad
pannen te water gebracht, maar
wachten op warmer weer. Naar schat
ting zijn nu ruim 1.000.000 pannen te
water. Deze moesten voor het grootste
gedeelte 's nachts worden uitgezet,
daar overdag het laagwaterpeil niet
laag genoeg was om te kunnen wer
ken..
J\JU we het toch over geld heb
ben: een enkel woord over de
„AVO", hetgeen betekent „Actio
vincit omnia" oftewel: Niets gaat
boven de daad. Over de wijsgerige
betekenis van deze spreuk zouden
we nog lang en breed kunnen rede
twisten, over het goede doel van
de vereniging, die zich de spreuk
tot lijfdevies koos echter nauwe
lijks. De vereniging vertaalt haar
devies in: Arbeid overwint alles.
Haar doel is minder-valide land
genoten de helpende hand te bie
den. Er bestaan 69 adviesbureaux
en 83 afdelingen, door middel waar
van in 1953 niet minder dan 1050
minder-validen aan werk werden
geholpen. Bovendien zorgde de ver
eniging op de een of andere manier
gedurende dat jaar voor 6234 per
sonen.
Ook staat vast, dat dank zij deze
bemoeiingen 1.3 millioen gulden
door de gemeentelijke Sociale Dien
sten aan steun kon worden be
spaard. En om het dan maar ineens
te zeggen: er komt een nationale
collecte, die we graag in uw be
langstelling aanbevelen!
TIET is jammer, dat we in één
adem de bewonderende aan
dacht moeten vragen voor de R.K.
Reclassering en voor 'n kacht, die
veel heeft van een aanklacht. Voor
ons ligt namelijk het jaarverslag
1953 van de R.K. Reelasseringsver-
eniging en daaruit blijkt een grote
activiteit per afdeling en „per ge
heel", vooral ten aanzien van de vor
ming der reclasseerders en van de
ledenwerving. Maar nu onze klacht:
de financiën zijn nog altijd verre
van rooskleurig!
Is dit nu zo maar een klacht in
het algemeen, zult u vragen, of kan
men zeer concreet enkele cijfers
noemen en oorzaken aangeven? Dit
laatste is helaas waar: de afdelin
gen brachten blijkens het jaarver
slag aan eigen middelen bijna 35
mille bijeen, terwijl de gemeente
subsidies bij elkaar over het ge
hele land nog geen 10 mille belie
pen!
U ziet, onze kacht is werkelijk I richting wijzen!
een aanklacht. Het moge waar zijn,
dat reclassering een zaak is (en
moet zijn) van het particulier ini
tiatief, ook is waar, dat geen enkel
particulier initiatief kan gedijen
zonder de morele en financiële
steun van de overheid. We menen,
dat de gemeenten hier een plicht
hebben, zelfs al houden we reke
ning met de ontzagwekkende toe
name van dergelijke (dure!) plich
ten. Enkele gemeenten begrijpen
hun picht en hebben een zeer ge
lukkige manier ontdekt om die
plicht te vervullen. Zo bestaat in
Amersfoort een regeling, die het
verlenen van subsidie per geval be
paalt. Andere gemeenten verlenen
1 cent per inwoner en weer andere
gemeenten gevengeen cent.
Het is geenszins onze bedoeling hier
te bepleiten, dat „de gemeente" een
eventueel nadelig saldo van een
misschien minder actieve afdeling
moet opvangen. Integendeel, we
bepleiten met klem, dat een ge
meente door het verlenen van een
redelijke financiële steun een af
deling het werken mogelijk moet
maken en aldus de activiteit van
de leden moet helpen opvoeren
Moge het jaarverslag 1954 in die
Jn het „Zakboekje voor de
Agitator", dat onlangs in
Moskou is gepubliceerd, wordt
medegedeeld dat het totaal
aantal leden van de commu
nistische partijen nog geen
30.000.000 bedraagt. De com
munistische partij wordt er in
beschreven als een betrekke
lijk klein kader, dat het aan
tal van haar leden over de
gehele wereld vrijwillig be
perkt door periodieke zuive
ringen. In de Sowjet Unie be
draagt het aantal leden op
een bevolking van 200.000.000
zielen ongeveer 7.000.000. In
communistisch China oefenen
ongeveer 6.500.000 partijleden
de macht uit over 600.000.000
mensen. Volgens dezelfde
bron zijn er in de Oosteuro-
pese vazallanden ongeveer
7.400.000 leden van de com-
ministische partij op een be
volking van in totaal
200.00Ó.000 zielen.
LJEN wolk vliegende mieren, die
neerdaalde op Marmande, ten
Zuidoosten van Bordeaux, heeft ge
durende enige uren het verkeer in
de stad vrijwel stil gelegd. De mil
lioenen insecten vormden een dik
ke laag op het plaveisel. Zelfs in de
fabrieken moest het werk enige
uren onderbroken worden.
""Televisiecamera's die een proef-
uitzending verzorgden op het
tentoonstellingsterrein te Villach in
Oostenrijk, zonden het beeld uit
van een man, die bezig was stukken
stof te stelen. De tentoonstellings
leiding die de uitzending volgde,
waarschuwde onmiddellijk de poli
tie, die de man ter plaatse arres
teerde.
Talenruil
[je steden Arlon in Frankrijk en
York in Pennsylvanië (V.S.)
hebben afgesproken om van de
volgende maand af eikaars talen
„te ruilen". Er zullen dan taal
cursussen. culturele uitwisselin
gen en manifestaties worden ge
houden in beide gemeenten.
Lang
{"Vmdat dominee te lang is, moet de
kerk worden veranderd.
Dat overkomt Langley Green in
het Engelse graafschap Sussex, waar
de heer John Alan Cotton tot do
minee is benoemd. Hij is twee me
ter en drie centimeter lang. Toen hij
de bouwplannen van de nieuwe
kerk bekeek, zag hij dat boven de
kanselvloer maar 198 centimeter
ruimte was.
Reclamekosten
r\e grootste drie automobielfabrle-
ken van Amerika hebben verle
den jaar meer advertenties in de
landelijke dagbladen geplaatst dan
enige andere tak van nijverheid.
General Motors heeft aan adver
tenties 32.944.248 dollar uitgegeven,
hetgeen ten opzichte van 1952 een
stijging met 62.7 procent betekent.
Ford gaf hiervoor 18.278.304 dollar
uit en Chrysler volgde op de derde
plaats met 14.582.794 dollar.
Eerlijk
pen wijnhandelaar uit Lannoy, ze
ker» Wannin gaf een biljet van
de Nationale Loterij in ruil voor
het herstel van een paar stoelen aan
de schoenmaker Delladerriere.
Het nummer won de drie mil
lioen fr. bij de trekking van vorige
werk.
De schoenhersteller gaf Wannin de
helft van de gewonnen som, en kocht
een eafé met zijn deel.
Cursus
Alle officieren en manschappen
van de Amerikaanse luchtmacht
in Duitsland, Frankrijk, Italië en
Noord-Afrika zullen cursussen van
30 lesuren moeten volgen in de taal
van het land, waar zij zijn gesta-
tionneerd. John en Jack zullen dus
o.m. hun Yankee-tong gaan beproe
ven op het Arabisch.
TE Genua is een klein schil
derij ontdekt, dat de sig
natuur draagt van A. van
Dyck. Het verkeert in slech
te staat, maar het zag er wel
echt uit.
Zeewaterijs
Y/oor de eerste maal ter wereld is
in een fabriek op het He d'Yeu
in Frankrijk zeewater-ijs gemaakt.
Het is gebleken, dat dit ijs voor het
conserveren van vis veel beter is
dan dat, wat van zoet water wordt
gemaakt.
„En wanneer krijgen we onze verlofpas, meneer?"
WOENSDAG 14 JULI 1954
HILVERSUM I, 402 M. VARA: 7.00
Nws. 7.13 Gram. 8.00 Nws. 8.18 Grarn. 8.50
V d. huisvrouw. 9.00 Gym. 9.10 Gram.
9.35 Waterst. 9.40 Gram. VPRO: 10 00
Boekbespr. 10.05 Morgenwijding. VARA:
10.20 V. d. vrouw. 11.00 RVU: „De toe
komst van onze maatschappij*' door
Prof. Dr. D. H. Wester. 11.30 Gram. 12.30
Land- en tuinb. meded. 12.33 V. h. plat
teland. 12.38 Orgelspel. 13.00 Nws. 13.15
Tentoonstellingsagenda. 13.18 Metropole-
ork. 13.50 Gram, 14.00 „Rosamunde",
opera. 15.15 V. d. kind. 16.45 V. d. zieken.
17.15 Pianoduo. 17.35 Gitaarens. 17.50 Re-
geringsuitz.: Rijksdelen Overzee: „Suri
name", door Mr. S. D. Emanuels. 18.00
Nws. en comm. 18.20 Tour de France;
18.30 R.V.U.: „Beroemde figuren uit de
wereldliteratuur" door Dr. A. Saalborn:
„Robinson Crusoe en Rousseaus: Terug
tot de Natuur". 1.9.00 Gr am. 19.10 Radio
documentaire. VPRO: 19.30 V. d. jeugd.
VARA: 20.00 Nieuws; 20.50 Politiek com
mentaar. 20.15 „Heb ik hier nog
iemand voor bij?'', 20.55 Tour de France.
21.05 „De Bluffer", hoorspel. 22.20 Lichte
muz. 22.45 „Tenslotte", caus., 23.00 Nws.
23.15 Soc. nws. in Esperanto, 23.2024.00
Kamerork.
HILVERSUM II, 298 m. NCRV: 7.00
Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gram
7.33 Gewijde muz. 7.45 Een woord v. d,
dag. 8.00 Nws. en weerber. 8.15 Gram.
9.00 V. d. zieken. 9.30 V. d. huisvr. 9.35
Gram. .10.20 Idem. 10.30 Morgendienst
11.00 Gram. 12.00 Alt en piano. 12.30
Land- en tuinb.meded. 12.33 Gram. 12.37
Middagpauzedienst. 12.59 Klokgelui. 13.00
Nws. 13.15 „Met Pit op pad". 13.20 Dub-
belkwart. 13.50 Gram. 14.00 Radio Phil-
harm. ork. en solist. 14.45 Gram. 15.35
Kamermuz. 16.00 V. d. jeugd. 17.20 Gram.
17.30 Orgelspel. 18.00 Mil. caus. 18.10
Strijkkwart. 18.30 „Spectrum v. h. Chr.
Organisatie- en verenigingsleven", caus.
18.45 Vocaal kwart. 19.00 Nws. en weer
ber. 19.10 Voordr. 19.25 Gram. 19.30 Bui-
tenl. overz. 19.50 Gram. 20.00 Radiokrant.
20.20 Zuid-Afrikaanse progr. 20.55 Caus.
over Paul Krüger. 21.15 Orgelconc. 22.45
Avondoverdenking. 23.00 Nws. en S.O.S.-
ber. 23.15—24.00 Gram.
BRUSSEL (Frans), 484 m. 12.00
Gram. 12.55 Koersen. 13.00 Nws. 13.15 en
14.00 Gram. 15.00 Ork. conc. 16.00 Koer
sen, 16.05 Lichte muz. Tussen 16.00 en
17.00 Reportage van de Ronde van Frank
rijk. 17.00 Nws. 17.15 Gram. 17.30 Viool en
piano, 17.55 Gram. 18.00 V. d. sold. 18.30
Gram. 19.00 Rep. v. Ronde v. Frank
rijk. 19.15 Gram. 19.20 Caus. 19.28 Gram.
19.30 Nieuws., 20.00 „Douce France"
21.00 Ork. conc. 22.30 Gram. 22.55 Nws.
BRUSSEL (Vlaams), 324 m. 11.45
Gram. 12.30 Weerber. 12.34 Gram. 13.00
Nws. 13,15 en 14.00 Gram. 15.00 Kamer
ork. en soliste. 15.45 Gram. 16.05 Omr.
ork. 17.00 Nws. 17.10 Gram. 17.30 Caus.
17.40 Gram. 17.50 Boekbespr. 18.00 Vlaam
se lichters en componisten. 18.30 V. d.
sold. 19.00 Nws. 19.40 Gram. 20.00 Hoor
spel. 21.00 Omr. ork. 22.00 Nws. 22.15
Gram. 22.5523.00 Nws.
21) door B. M. BOWER
ml'1!1.0' ZCide hij grimmig. „Je zult
machtig veel moeite hebber om hier
iets drinkbaars te krijgen, oude jon
gen. Als je nuchter genoeg bent om je
I vrouw onder de ogen te komen zal ik
lie weer komen verlossen Hij 'duwde
1 Manley op de bank, en had de deur
I bereikt voor dat ae ander weer over.
I emu was gekrabbeld. Hij trok de deur
I een slag dicht, schoof een hang-
I slot door de beugels en knipte het
I aïr3 een ogenblik voordat Manley
zwaar tegen de deur aan 'eunde.
Manley begon verwoed tegen de deur
te schoppen.
»Och, schei uit," raadde Kent hem
I a°n door een kier in de deur „Wil je
f weten-waai je bent? Wel, je' oent in
HavvLys huis;je weet dat het een
mooie piaats is voor dronkaards om
weer nuchter te worden; het >s vre-
SGlijk populair voor dat doel. Rr. je
I behotlt 'neus niet tegen de deur te
l trappen dat is reeds verscheidene
oralen geprobeerd. Het ding zit stevig
in elkaar, voor een ijshuis. Neen, ik
kan je niet er uit laten. Ik heb de
sleutel niet Mrs. Hawley heeft hem
en die is al 'n paar uui geleden naar
bed gegaan. Ga maar slapen en vergeet
je zorgen. Morgen kom ik wel met
je praten. Wel te rusten en droom
plezierig!"
Het laatste wat Kent hoorde was
Maniey's minderwaardige belofte om Ie
volgende morgen heel vroeg Kent's
hart uit zijn lichaam te snijden.
„De verwenste dwaas", mompelde
Kent, toen hij bij het licht van een
lantaarn een sigaret rolde. „Hij heeft
geen enkele vriend in de stad, die
zich voor hem de moeite en last zou
getroosten, die ik me zeil veroorzaakt
heb. En dat zal hij wel beseffen ook,
als al die whisky in zijn lichaam niet
zo hard meer kookt."
HOOFDSTUK 12.
Een les in vergiffeni
Wel, ouwe jongen, hoe maak t?
Jij slaapt gezond zeg dat is nu al de
derde keer dat ik je kom vertellen dat
het ontbijt al lang achter de rug is. Je
krijgt het laatste uit de koffiepot als
je niet opschiet". Kent liet de deur van
het ijshuis wijd open staan, zodat de
zonnewarmte de strijd kon aanbinden
met de vochtige atmospheer.
Manley wendde zich om, zodat hij
zijn bezoeker kon zien, en zijn ant
woord was buitengewoon beledigend.
Kent wachtte met een air van onper
soonlijke belangstelling, totdat hij klaar
was en had zijn gelaat afgewend, als
of dat onderwerp hem verveelde.
,Zo; en nu je die last kwijt bent, ga
je zeker mee een kop koffie drinken.
Maar terwijl jij de beste methode be
denkt om mijn hart uit te snijden, zal
ik je een paar dingen vertellen, waar
mee ik eigenlijk niets te maken heb.
„Weet je dat het maar heel weinig
scheelde, of je vrouw was gisteren le
vend verbrand?" Manley ging met een
ruk overeind zitten en staarde hem
aan. „Weet je dat alles van je ver
brand is, alles, behalve de hut? Hooi,
stallen, corral, wagens, kippen".
Kent spreidde zijn handen uit in een
gebaar dat alle kleinere bijzonderhe
den omvatte. „Ik reed naar Cold Spring
ranch toen ik de brand zag, en dat is
een geluk, ouwe heer. Ik ontstak 'n te
genvuur en redde je huis en je
vrouw. Maar al het overige ging eT
aan. Laat dat goed tot je doordring -vn,
wil je? En probeer je eens voor te
r Mlen wat er gebeurd zou zijn wanneer
niemand naar je ranch gereden was
wanneer het vuur de coulee in ge
stroomd was en alleen maar je vrouw
daar aanwezig was geweest om het te
bestrijden. Ik haalde haar in op de heu
vel, waar zij met een natte doek het
vuur bij de stroken wilde uitslaan. En
Man, het is niet aan jou te danken,
dat het ergste niet gebeurd is. Ik zou
je allemachtig graag willen vertellen
hoe ik denk over een kerel, die zijn
vrouw alleen achterlaat, twintig mijl
van de stad, terwijl zij ieder ogenblik
een prooi der vlammen kon worden;
maar ik kan het niet. Daarvoor heb ik
nooit genoeg woorden geleerd.
.,Er is nog iets. Mrs. Hawley stelde
meer belang in haar dan jij." zodra de
weg weer veilig was reed zij met een
wagen naar je ranch. En het beviel
haar niet erg, dat je vrouw daar al
leen moést blijven. Zij liet wat kleren
inpakken en nam haar mee naar de
stad. Zij wilde eerst niet gaan; zij
dacht dat zij daar moest blijven, totdat
jij op kwam dagen. Maar de enige ori
ginele Hawley is niet mis! Zij praatte
,je vrouw uit het huis en in de wagen,
en bracht haar naar de stad. Nu is zij
in het hotel".
„Val in het hotel? Hoe lang is zij
daar al?" Manley begon zijn kleren
glad te strijken. „Goede hemel! Je
hebt haar toch verteld dat ik al ver
trokken was en dat ik haar op de weg
gemist heb, hè Kent? Zij weet toch niet
dat ik in de stad ben? Je bent altijd
een goede vent geweest. Ik heb
nooit vergeten hoe
„Vergeet het dan nu maar. Ik heb
haar niets van dat alles verteld. Ik
heb er niet aan gedacht ook. Zij wist
al die tijd dat jij in de stad was. Ik
wil niet langer tegen haar liegen. Ik
vertelde haar de waarheid. Ik vertel
de haar dat je dronken was".
Maniey's mond viel open.
„Je je vertelde haar
„Juist. Ik vertelde haar dat je dron
ken was". Kent knikte ernstig en zijn
lippen krulden toen hij de ander in el
kaar zag krimpen. „Zij noemde mij een
leugenaar", voegde hij er bitter aan
toe.
Maniey's gelaat verhelderde. „Dat is
Val wanneer zij eenmaal in iemand
gelooft, blijft zij trouw
„Maar nu niet meer", viel Kent hem
droog in de rede. „Toen ik wegging
was zij overtuigd. Zij weet nu wat je
mankeerde op de dag dat zij hier aan
kwam".
„Gemene hond! En ik dacht dat jij
m'n vriend was. Je
„Je dacht goed totdat je een beet
je te diep in de modder ging wroeten,
ouwe heer. Ik was je vriend toen ik
het haar vertelde. Zij moest het we
ten je kon zo niet voortgaan zonder
dat zij het de één of andere dag te we
ten kwam. Zij is niet gek. 't Enige wat
je nu te doen staat is met drinken uit
scheiden en je laten verbeteren. Ik
heb altijd gehoord dat een vrouw in de
zevende hemel is al zij een man kan
verbeteren. Ga nu naar haar toe en
zeg wat je te zeggen hebt, en wees dan
heel nederig en beter je leven. Dat is
je enige kans. Snap je?
„Je moet een beter mens worden,
Man. Niet alleen om ha?r voor je te
winnen, maar ook omdat je allemach
tig hard de heuvel af gaat. Je lijkt .iet
veel meer op de jonge kerel, met wie
ik twee jaar samengewoond heb. Je
zult heel gauw moeten veranderen,
want anders zal je zover weggegleden
zijn, dat er aan terugklimmen niet
meer te denken is. En als een man een
vrouw heeft om voor te zorgen, moet
hij. volgens mij, zijn beste beentje voor
zetten. Je was een aardige vent toen
je voor het eerst hier kwam en zij
dacht die zelfde aardige vent te trou
wen. Het zijn mijn zaken niet maar
vind jij, dat je haar eerlijk behandeld
hebt?" Hij wachtte een ogenblik m
sprak de volgende zin met een zekere
1 onverschilligheid: „Ik wil wedden dat
J je niet teleurgesteld bent in haar".
..Zij is een engel en ik ben een
beest!" gromde Manley. „Zij zal het
mii nooit vergeven het beste wat ik
j kan doen is me voor m'n kop schieten!"
„En wat denk je nu te doen?", vroeg
Kent na een korte stilte.
Als antwoord stond Manley op met
een zeker beslistheid, die vreemd op
vlamde uit zijn gewone onverschillig
heid, als het laatste opflikkeren van 'n
brandende kaars. „Ik ga naar haar toe
om mijn drankje te slikken", zei hij
somber. „Zij is te goed voor mij ik
heb het altijd geweten. En ik heb haar
niet goed behandeld ik heb haar
te veel alleen gelaten. Maar zij wilde
niet meegaan naar de stad zij zei
dat zij het gezicht niet kon verdragen.
Wat kon ik doen? Ik kon daar niet al
tijd blijven; er waren tijden dat ik
naar de stad moest. En zij scheen er
niet om te geven dat zij alleen bleef.
Zij maakte nooit tegenwerpingen. Zij
was altijd vriendelijk en goed gehu
meurd en in zichzelf opgesloten. Zij
geeft je van haar geest wat haar goed
dunkt. en de rest verbergt zij
Kent lachte plotseling. „Jullie ge
trouwde mannen hebt toch een hoop
zorgen merkte hij op. „Een man als
ik kan op stap gaan wanneer en zolang
hij wil, en niemand anders dan hij zelf
heeft er last van misschien de man.
voor wie hij werkt: en kijk nu eens
naar jou. doodsbenauwd bij de gedach
te aan wat je vrouw er van zeggen :al.
Als je 't mij vraagt, blijf ik liever, vrij
gezel; ik ben liever eenzaam, dan goed,
snap je?" iWuiat vervolgd)