Pagblai) Vand Veel Franse kinderen zijn volslagen alcoholisten pSS K FOR AND m -1 A krotwoningen Boekennlank ZwitsalettenAjr Benelux-V ocalisten-Concours 1954 De oesterbroedval AT EEN ONDERLIJKE ERELD ¥j RADIO Een vrouw in de eenzaamheid 3 tschappij, N.V. ys-Bas Siuerkram!!Ik.. Ik houd hel hoogstens nog enkele seconden ifv Onbewoonbaar verklaard: |H« - Wederopbouw D sinds enige maanden de wijzer |o I gezet naar het uur: „nu toch eens I te beginnen met opruimen van („krotwoningen". En sindsdien e~ hoeft men in zijn streekblad maa [naar nieuwtjes uit allerlei gemee - ten te kijken of men ziet telk®" raadsbesluiten, waarbij bepaa woningen „onbewoonbaai klaard worden. Ontstellende conclusie van recent onderzoek Kent U de AVO Een klacht Zakboekje »en. Honderden ande- d gepijnigd. Weer an- uitgehongerd en weer i de honden als voed- 1941 erd het och- ngd tot twee uren. Het Iedere kampbewoon- e vijf minuten et kle rken. De balans lever ons lezers, als we op es, dat we in Metz >nd, niet nader ingaan, jn te gruwelijk om ge nen worden. De getui- die totaal zec'.ig kilo duidelijk, te monster- je pers reageert niet of p dit oces. 'ie „Neue nkfurt schreef onder :en proces tegen mon de „Le Figaro", die ge- at het bij een dergelijk land mogelijk is een e samen te stellen, die en Struthof regeert. atiën ling 1954 lerlandsche Bank ondergetekenden, enstellen op .unnen kantore te thage, gd, ct. oren van inschrij- VAM DiUK ÖTKÜ'M iUt J r|^ \v, 7>D.. 1 v -v TWEEDE BLAD DINSDAG 13 JULI 1954 ver- f De buitenstaander, die eT mee te maken heeft of de bur"pr, die niet voM wat Jmeentebestuur te doen he f zulke berichtjes onachtzaa bij. Maar er zit aan deze kwesUe v^or een goed en zorgzaam bestip veel vast. En daarom is - wek- belangstelling voor op te wek er niet een enKei gemeentebestuur door tot eens __n priuel ken. Wie weet of er n.e een enkei gemeentebestuur door tot naden kc.i wordt gestemd. Ook in onze streken zijn nog veel woningen, die eigenlijk onbewoon baar zijn volgens onze moderne p vattingen niet alleen, maar ook volgens de opvattingen die de b - stuurders hadden rond ^ziin eigenlijk krotwoningen, dat geworden ziin door te weinig onderhoud, vanwege de eigenaren of door uitwoning. De moderne tijd voegde er aan toe: kippenhokken spor- of tramwagens, of tijdelijke jverblijven van blikken bussen met 'leem 'besmeerd. Van deze laatste moet men als allereerste oorzaak Izoeken, dat de vraag naar woningen niet bijgehouden kon worden door ide woningbouw. Er mag nu eigen- ijij'k Seen gemeente meer zijn, waar ,men de moderne krotbewoning nog 'I laat voortbestaan. Maar de belang- stelling voor het vraagstuk zelf be- treft de vervallen woning in een «niet vrolijke, door het moderne ver keer niet gepasseerde wijken, de wijken die men „achterbuurten" ge lieft te noemen, maar welke toch straten zijn, die karakteristiek zijn oor of althans behoren bij het stadsplan, zoals dat al eeuwen ge broeid is. IN het weekblad „Bouw" van 29 1 Mei 1954 heeft de inspecteur van de volkshuisvesting, Ir. G. Bolsius, de toestand geschetst van het be staan van vele krotwoningen. Hij schetst de ontwikkeling ter bestrij ding van onze woningen vanaf 1900, toen er nog adviserende en stimu lerende gezondheidscommissies wa ren; de geringe drift om na de oor log 19141918 door te gaan met de bouw van nieuwe arbeiderswonin gen, terwijl er nog genoeg op te ruimen viel. En dat juist in een tijd „toen het goedkoop was te bouwen". Toen kon er niets, zegt men, en nu kan alles. Zo bleven er krotwoningen en het aantal nam steeds toe tussen 19401945. Ga nu maar eens aan het opruimen, zegt de minister! Bolsius gaf ook cijfers over het aantal: het heeft geen nut ze hier te herhalen, maar de sociale voor mannen dienen het artikel te le- j zen en zich te spitsen op de oprui ming. Want de krotwoningen her- bergen, in een of andere vorm, so- Iciale nood. En zij bieden onderko- men aan vele onmaatschappelijke gezinnen. Het behoort tot de mo derne sociale zorg (gelukkig!) de onmaatschappelijke gezinnen op te heffen, maar dan dienen deze eerst de krotbewoning te kunnen verrui- len met een betere woning. In het artikel van Bolsius trof ons alleen één cijfer en wel: iedere gemeente waar vijftig krotwoningen I onbewoonbaar verklaard worden, i krijgen daarvoor, boven het hun toegewezen bouwvolume, één wo I ning extra toegewezen. Het platte land, waar nog vele dezer krotwo 1 ningen (maar geen 50) zijn, heeft dns in het geheel geen voordeel van deze weldadige aanbieding. Voor 50 afgekeurde woningen één extra I toewijzing. Kom, kom, wat een royaliteit. I JEDERE afgekeurde woning zal, indien er althans in zo'n ge meente nog bouwvolume beschik baar is, aan een huisgezin plaats I moeten bieden in 'n nieuw huis ('n gemeentelijke woningwetwoning) en dus zal er een oplossing minder °m een samenwoning op te ten of aan een pasgetrouwd jong paar een woning te verschaffen. Een !f„mIeniebestuur ten plattelande 1wel v°or een zware keu ze gesteld, hoe te handelen. In klei- re e[1^ro'ere steden worden de I moeilijkheden nog groter. Daar „al een extra-toewijzing te krijgen. Maar intussen dienen de huisge zinnen, die de onbewoonbaar ver klaarde woning moeten verlaten, een nieuwe woning toegewezen te krijgen. En de talrijke samenwo ningen en de voor-de-wet-gehuw- d loeten dan nng langer op een woning wachten. Men zal er dan allicht toe komen eens te tellen: komen we in een klein aantal ja ren toch aan 50 krotwoningen, die opgeruimd moeten worden. Waar schijnlijk zal het optimisme van het ministerie, dat nu de strijd tegen het voortbestac. der krotwonin gen maar eens moet bef Innen, door de gemeentebesturen- beant woord worden met een pessimis tisch schouderophalen. Iedere wo ning die nu opgeruimd wordt is er één minder van de totale beschik bare hoeveelheid woningen y[EN dient overigens de uitvoe ring dezer plannen ook eens an ders te bekijken. De tegenwoordi ge eigenaar van een of meer krot woningen lijdt een kapitaalsverlies van on-bewoonbaar-verklaring. Het doet er nu niet toe, wie in de laat- te tien, twintig jaar oorzaak is of verantwoording draagt, dat de wo- ringen onbewoonbaar zijn geworden. Feit blijft, dat de onbewoonbaar verklaring voor de tegenwoordige eigenaar een verlies aan bezit is. Of zoals men wil. een verlies aan in komen. Maar voorlopig heeft de gemeen te zelf er geen baat bij, eerder een verlies. Want zo'n huisje, dichtge- plankt, blijft staan. En het ontsiert de toch al niet vrolijke wijk al meer: de „achterbuurt" komt nog meer in verval. Misschien komt er een pakhuisje of garage. Gaat daar de buurt mee vooruit? En welke kosten wordt c.at voor de gemeente, indien een nieuw „stadsplan voor de oude stad" daar eens vernieu wing wil gaan aanbrengen! Want iedere „stad" zal toch eens moeten beginnen ook aandacht te gaan schenken aan de oude stad. „Sane ren" noemt men dat of „doorbra ken maken" terwille van een mo dern verkeer ,dat op die wijze toch niet te beheersen is! Een gemeentebestuur, dat nu, voortijdig, begint met krotoprui ming stelt zich in eer, snel tempo voor een vraagstuk, dat men beter tegelijkertijd kon aanvangen. En wel door b.v. de onbewoonbaar ver klaarde woning tegen een flinke grondprijs aan te kopen (ten voor dele van de gedupeerde eigenaar), de huizen te laten afbreken, het houtwerk te laten opstoken en de stenen voor verharding te gebrui ken. Plannen tot sanering of tot doorbraak zouden dan later eenvou diger kunnen aangevat worden. Zo ziet men, dat het vraagstuk van de krotopruiming beter beke ken kan worden in een algemeen schematisch plan en dat althans het Ministerie van Wederopbouw il het 't vraagstuk van de oprui ming doorzetten) beter een ruime re toewijzing van bouwvolume kan geven dan voor 50 onbewoonbaar- verklaarde woningen één huis. Het vraagstuk, eenmaal in de be langstelling getrokken, eist zeer ze ker (ook ten bate van de sociale zorg voor onmaatschappelijke ge zinnen) een ruimer visie dan nu is getoond. B. o. Z. Ir. J. Glaasje wijn kan geen kwaadmaar: KORT GELEDEN kwamen twee Franse ouders met hun zoontje van zeven op het spreekuur van een vrouwelijk psychiater. Pierre, zeiden ze, was een gezonde, levenslustige jongen, maar soms kreeg hij verschrikkelijke driftbuien. Het gebeurde ook wel dat hij uit school, kwam en zijn moeder vertelde, dat hij de vreemdste dingen had gezien. Vleugels, die boven zijn schoolbank op en neer dansten en andere onwerkelijke verschijnselen Dr Serin onderzocht de jongen. En zij schrok van haar eigen diagnose De zevenjarige Pierre bleek een volslagen alcoho list te zijn Ernstige zenuwaandoeningen De ouders van de jongen moesten enkele vragen beantwoorden. En zo kwam dr Serin te weten, dat Pierre iedere dag minstens een liter wijn dronk en dat zijn moeder hem des nachts soms ook nog een portje gaf. „omdat hij een beetje zenuwachtig was. Dr Serin stelde zich in verbinding met enkele Parijse ziekenhuizen en zij ontdekte, dat er op dat moment nog drie andere gevallen van alcoho lisme bij kinderen in behandeling wa ren. Een zekere Lucien, vijf jaar oud, gedroeg zich zo vreemd dat hij niet alleen gelaten kon worden. Van zijn tweede of derde jaar af had hij re gelmatig onverdunde wijn gedron ken, hierbij aangespoord door zijn va der, die van mening was dat het drin ken van water gevaar opleverde voor kinderverlamming. Yvonne, een driejarig meisje, wilde 's avonds niet naar bed „omdat het vol haaien en andere vissen zat". Maurice, twaalf jaar, had een ern stige nerveuze aandiening. Zijn han den beefden zo erg, dat hij geen pot lood kon vasthouden. IN DE SCHOOLTAS [Jet waren drie gevallen, maar Dr Serin vond de resultaten van haar vluchtige onderzoek sprekend genoeg, om het ministerie van gezondheid in de arm te nemen en het te verzoe ken, in heel Frankrijk steekproeven te nemen. Dit gebeurde en de uitslag was hui veringwekkend. In Normandië bleken de meeste kinderen van anderhalf jaar al vertrouwd te worden gemaakt met het drinken van de befaamde Calvados (ciderwtfn) b(j hun maaltij den. In de Vendée dragen de meeste schoolkinderen een fles wijn in hun schooltas mee en als ze wat ver moe ten lopen, zelfs twee flessen. In La Roche-sur-Yon bleek een driejarig jongetje in het ziekenhuis te liggen. Hij had het aan de inge wanden en zijn ouders hadden ge tracht hem te genezen door het toe dienen van Pernod. Een kind van 19 maanden in een naburig dorpje stierf aan acuut alcoholisme. In veel Franse plaatsen blijken de kinderen dronken te zijn, iedere keer na de wijnoogst. In de Vendée infor meerde een ambtenaar van de ge zondheidsdienst naar de oorzaak van het lawaai, dat hij de avond tevoren kinderen op een bovenhuis had horen maken. „O" zei een toegewijde moe der, „we hadden een communiefeest en de kleuters dronken een glaasje meer dan anders." CAMPAGNE Worige week neeft dr Serin de be vindingen van de onderzoek-com- missie meegedeeld, aan de Academie voor Geneeskunde. Men besloot on middellijk, een grote campagne op touw te zetten tegen het alcoholmis bruik door kinderen. Het zal echter niet gemakkelijk zijn, resultaten te bereiken. Want het is bekend, dat de Franse boeren meer dan gewone waarde hechten aan de „wijsheid", dat een glaasje wijn nog nooit iemand kwaad heeft gedaan." BLIJDE GEBEURTENIS OP BUCKINGHAM PALACE DE New York Daily News weet te te melden, dat koningin Elisabeth in het begin van he. volgend jaar haar derde kind verwacht. Het blad had dit vernomen in „krin gen, in de omgeving van Buckingham Palace". Er zouden twee nieuwe dok ters bij de koningin zijn aangesteld. Advertentie) Bestrijd UW PIJNEN met: Sm Ba ZWIT5AÜ Uitsluitend bij Apothekers en Drogisten KERKBOEK VOOR DE KATHOLIEKE JONGEMAN Pater Fabianus O.F.M. Cap., heeft een boekje geschreven, voor oudere jongens, waarin hij de levensproble men voor deze jonge mensen met een bewonderenswaardige openheid be handelt. In een rustig beschouwend betoog geeft schrijver de moeilijkhe den aan en hij geeft tegelijkertijd een leidraad voor de oplossing er van. „Biddend heb ik deze bladzijden ge schreven, biddend dien je ze ook te lezen." In een inleiding betoogt Pater Fa bianus, dat het gebruik van 'n mis saal zeer prijnzeswaardig is, als iemand er voldoende ontwikkeling voor heeft. De geheimen van de li turgie gaan door dit gebruik opnieuw voor ons leven. Voor jongelui in de volle branding van het leven, blijkt dit echter niet voldoende te zijn. Zij hebben meer steun aan persoonlijke gebeden en onderrichtingen. In verschillende hoofdstukken be handelt de schrijver dan de diverse problemen, waaronder: „Als je de ka- techismus nog kent." „Als je'gaat bid den, sporten, dansen." „Als je een meisje zoekt." Naast deze „meditaties" bevat het boekje ook alle dagelijkse gebeden, veel hymnen en liturgische gezangen en diverse gebeden voor bijzondere omstandigheden Een in alle opzichten zeer aanbeve lenswaardig boekje, in een handig zakformaat. (Uipg. J. J. Romen en Zonen, Roer mond-Maaseik). J.B. 21, 22 ETS 26 SEPTEMBER IN DEN BOSCH TN SAMENWERKING met de Vakgroep voor concerterende vocalisten van de Koninklijke Nederlandse Toonkunstenaarsvereniging en de Stichting „Het Nederlands Impressariaat", organiseert de Stichting ,,'s-Hertogenbosch Mu- ziekstad" op 21, 22 en 26 September a.s. een groot vocalisten-concours onder de naam „Renelux-Vocalisten-Concours 1954". TIET DOEL, dat de organisatoren niseerde uitwisseling van vocalisten 71f>h Vi ior>V\ii Trnrtr* Atron efollon io mof VtoF hiiifonl<ini4 on oon (■nlielieoVi zich hierbij voor ogen stellen is n.l.: de jongere concerterende vocalis ten een bijzondere gelegenheid te bie den zich voor te stellen aan publiek en muziekwereld. Om mede bij te dra gen tot de verwezenlijking van het streven naar een nauwere culturele samenwerking tussen de Benelux-lan- den is het concours ook opengesteld voor zangsolisten uit België en Lu xemburg. Op 21 September heeft een voorse lectie plaats, welke daags daarna ge volgd wordt door het eigenlijke con cours. In de jury hebben o.m. zitting genomen: Maurice de Groote, Brussel; Julius Patzak, Weenen; Lod. de Vocht, Antwerpen en de Nederlanders Gré Brouwenstein, Annie Woud en Hein Jordans. PRIJZEN FJE AAN DIT concours verbonden prijzen bestaan uit de ter gelegen heid van dit concours ingestelde: Aal tje Noordewierprijs, de Jac Urlusprijs, de Orelioprijs en de Kathleen Ferrier- prijs, terwijl de prijswinnaar tevens engagementen voor de radio verzekerd zijn, alsmede inschakeling in de door het Nederlands Impressatiaat georga- met het buitenland en een solistisch optreden op een concert van het Bra bants Orkest. Het concours staat onder bescher ming van hoge Nederlandse, Belgische en Luxemburgse autoriteiten; voorzit ter van het Uitvoerend Comité is Mr. H. J. M. Loeff, burgemeester van 's-Hertogenbosch. Het concours omvat: een oratoriumaria, een opera-aria uit de 17e of 18e eeuw, een opera- en ora toriumaria uit de 18e of 20e eeuw en een kunstlied naar vrije keuze. Als begeleiders zulien fungeren de heren Gérard van Blerk en George van Renesse; zo nodig wordt dit aan tal uitgebreid. Op 26 September a.s. verlenen de prijswinnaars hunne medewerking aan een concert in samenwerking met „Het Brabants Orkest". (Advertentie) Duizenden vragen PLEEGZUSTER BLOED- WIJN, omdat duizenden hebben ervaren hoeveel kracht er in zit. Vraagt Uw apotheek of drogist ernaar Millioenen pannen- te water Het koude weer in het begin der vorige week is zeer ongunstig ge weest voor de ontwikkeling der jonge oesterlarven. Het water in de O.- Schelde daalde tot 16 graden, terwijl een temperatuur van 18 graden wordt vereist voor een snelle groei. De bio loog, dr. Korringa, constateerde begin Juli ruim 1000 larven in 100 liter wa ter. Nu zijn er slechts een gering aantal grote larven overgebleven, rijpe larven kwamen in het geheel niet vtfor. Kleine larven zijn er nog in voldoend aantal, maar wanneer de watertemperatuur niet snel oploopt, zullen deze niet groter worden en dus verteren. De oesterkwekers heb ben dan ook niet hun gehele voorraad pannen te water gebracht, maar wachten op warmer weer. Naar schat ting zijn nu ruim 1.000.000 pannen te water. Deze moesten voor het grootste gedeelte 's nachts worden uitgezet, daar overdag het laagwaterpeil niet laag genoeg was om te kunnen wer ken.. J\JU we het toch over geld heb ben: een enkel woord over de „AVO", hetgeen betekent „Actio vincit omnia" oftewel: Niets gaat boven de daad. Over de wijsgerige betekenis van deze spreuk zouden we nog lang en breed kunnen rede twisten, over het goede doel van de vereniging, die zich de spreuk tot lijfdevies koos echter nauwe lijks. De vereniging vertaalt haar devies in: Arbeid overwint alles. Haar doel is minder-valide land genoten de helpende hand te bie den. Er bestaan 69 adviesbureaux en 83 afdelingen, door middel waar van in 1953 niet minder dan 1050 minder-validen aan werk werden geholpen. Bovendien zorgde de ver eniging op de een of andere manier gedurende dat jaar voor 6234 per sonen. Ook staat vast, dat dank zij deze bemoeiingen 1.3 millioen gulden door de gemeentelijke Sociale Dien sten aan steun kon worden be spaard. En om het dan maar ineens te zeggen: er komt een nationale collecte, die we graag in uw be langstelling aanbevelen! TIET is jammer, dat we in één adem de bewonderende aan dacht moeten vragen voor de R.K. Reclassering en voor 'n kacht, die veel heeft van een aanklacht. Voor ons ligt namelijk het jaarverslag 1953 van de R.K. Reelasseringsver- eniging en daaruit blijkt een grote activiteit per afdeling en „per ge heel", vooral ten aanzien van de vor ming der reclasseerders en van de ledenwerving. Maar nu onze klacht: de financiën zijn nog altijd verre van rooskleurig! Is dit nu zo maar een klacht in het algemeen, zult u vragen, of kan men zeer concreet enkele cijfers noemen en oorzaken aangeven? Dit laatste is helaas waar: de afdelin gen brachten blijkens het jaarver slag aan eigen middelen bijna 35 mille bijeen, terwijl de gemeente subsidies bij elkaar over het ge hele land nog geen 10 mille belie pen! U ziet, onze kacht is werkelijk I richting wijzen! een aanklacht. Het moge waar zijn, dat reclassering een zaak is (en moet zijn) van het particulier ini tiatief, ook is waar, dat geen enkel particulier initiatief kan gedijen zonder de morele en financiële steun van de overheid. We menen, dat de gemeenten hier een plicht hebben, zelfs al houden we reke ning met de ontzagwekkende toe name van dergelijke (dure!) plich ten. Enkele gemeenten begrijpen hun picht en hebben een zeer ge lukkige manier ontdekt om die plicht te vervullen. Zo bestaat in Amersfoort een regeling, die het verlenen van subsidie per geval be paalt. Andere gemeenten verlenen 1 cent per inwoner en weer andere gemeenten gevengeen cent. Het is geenszins onze bedoeling hier te bepleiten, dat „de gemeente" een eventueel nadelig saldo van een misschien minder actieve afdeling moet opvangen. Integendeel, we bepleiten met klem, dat een ge meente door het verlenen van een redelijke financiële steun een af deling het werken mogelijk moet maken en aldus de activiteit van de leden moet helpen opvoeren Moge het jaarverslag 1954 in die Jn het „Zakboekje voor de Agitator", dat onlangs in Moskou is gepubliceerd, wordt medegedeeld dat het totaal aantal leden van de commu nistische partijen nog geen 30.000.000 bedraagt. De com munistische partij wordt er in beschreven als een betrekke lijk klein kader, dat het aan tal van haar leden over de gehele wereld vrijwillig be perkt door periodieke zuive ringen. In de Sowjet Unie be draagt het aantal leden op een bevolking van 200.000.000 zielen ongeveer 7.000.000. In communistisch China oefenen ongeveer 6.500.000 partijleden de macht uit over 600.000.000 mensen. Volgens dezelfde bron zijn er in de Oosteuro- pese vazallanden ongeveer 7.400.000 leden van de com- ministische partij op een be volking van in totaal 200.00Ó.000 zielen. LJEN wolk vliegende mieren, die neerdaalde op Marmande, ten Zuidoosten van Bordeaux, heeft ge durende enige uren het verkeer in de stad vrijwel stil gelegd. De mil lioenen insecten vormden een dik ke laag op het plaveisel. Zelfs in de fabrieken moest het werk enige uren onderbroken worden. ""Televisiecamera's die een proef- uitzending verzorgden op het tentoonstellingsterrein te Villach in Oostenrijk, zonden het beeld uit van een man, die bezig was stukken stof te stelen. De tentoonstellings leiding die de uitzending volgde, waarschuwde onmiddellijk de poli tie, die de man ter plaatse arres teerde. Talenruil [je steden Arlon in Frankrijk en York in Pennsylvanië (V.S.) hebben afgesproken om van de volgende maand af eikaars talen „te ruilen". Er zullen dan taal cursussen. culturele uitwisselin gen en manifestaties worden ge houden in beide gemeenten. Lang {"Vmdat dominee te lang is, moet de kerk worden veranderd. Dat overkomt Langley Green in het Engelse graafschap Sussex, waar de heer John Alan Cotton tot do minee is benoemd. Hij is twee me ter en drie centimeter lang. Toen hij de bouwplannen van de nieuwe kerk bekeek, zag hij dat boven de kanselvloer maar 198 centimeter ruimte was. Reclamekosten r\e grootste drie automobielfabrle- ken van Amerika hebben verle den jaar meer advertenties in de landelijke dagbladen geplaatst dan enige andere tak van nijverheid. General Motors heeft aan adver tenties 32.944.248 dollar uitgegeven, hetgeen ten opzichte van 1952 een stijging met 62.7 procent betekent. Ford gaf hiervoor 18.278.304 dollar uit en Chrysler volgde op de derde plaats met 14.582.794 dollar. Eerlijk pen wijnhandelaar uit Lannoy, ze ker» Wannin gaf een biljet van de Nationale Loterij in ruil voor het herstel van een paar stoelen aan de schoenmaker Delladerriere. Het nummer won de drie mil lioen fr. bij de trekking van vorige werk. De schoenhersteller gaf Wannin de helft van de gewonnen som, en kocht een eafé met zijn deel. Cursus Alle officieren en manschappen van de Amerikaanse luchtmacht in Duitsland, Frankrijk, Italië en Noord-Afrika zullen cursussen van 30 lesuren moeten volgen in de taal van het land, waar zij zijn gesta- tionneerd. John en Jack zullen dus o.m. hun Yankee-tong gaan beproe ven op het Arabisch. TE Genua is een klein schil derij ontdekt, dat de sig natuur draagt van A. van Dyck. Het verkeert in slech te staat, maar het zag er wel echt uit. Zeewaterijs Y/oor de eerste maal ter wereld is in een fabriek op het He d'Yeu in Frankrijk zeewater-ijs gemaakt. Het is gebleken, dat dit ijs voor het conserveren van vis veel beter is dan dat, wat van zoet water wordt gemaakt. „En wanneer krijgen we onze verlofpas, meneer?" WOENSDAG 14 JULI 1954 HILVERSUM I, 402 M. VARA: 7.00 Nws. 7.13 Gram. 8.00 Nws. 8.18 Grarn. 8.50 V d. huisvrouw. 9.00 Gym. 9.10 Gram. 9.35 Waterst. 9.40 Gram. VPRO: 10 00 Boekbespr. 10.05 Morgenwijding. VARA: 10.20 V. d. vrouw. 11.00 RVU: „De toe komst van onze maatschappij*' door Prof. Dr. D. H. Wester. 11.30 Gram. 12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33 V. h. plat teland. 12.38 Orgelspel. 13.00 Nws. 13.15 Tentoonstellingsagenda. 13.18 Metropole- ork. 13.50 Gram, 14.00 „Rosamunde", opera. 15.15 V. d. kind. 16.45 V. d. zieken. 17.15 Pianoduo. 17.35 Gitaarens. 17.50 Re- geringsuitz.: Rijksdelen Overzee: „Suri name", door Mr. S. D. Emanuels. 18.00 Nws. en comm. 18.20 Tour de France; 18.30 R.V.U.: „Beroemde figuren uit de wereldliteratuur" door Dr. A. Saalborn: „Robinson Crusoe en Rousseaus: Terug tot de Natuur". 1.9.00 Gr am. 19.10 Radio documentaire. VPRO: 19.30 V. d. jeugd. VARA: 20.00 Nieuws; 20.50 Politiek com mentaar. 20.15 „Heb ik hier nog iemand voor bij?'', 20.55 Tour de France. 21.05 „De Bluffer", hoorspel. 22.20 Lichte muz. 22.45 „Tenslotte", caus., 23.00 Nws. 23.15 Soc. nws. in Esperanto, 23.2024.00 Kamerork. HILVERSUM II, 298 m. NCRV: 7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gram 7.33 Gewijde muz. 7.45 Een woord v. d, dag. 8.00 Nws. en weerber. 8.15 Gram. 9.00 V. d. zieken. 9.30 V. d. huisvr. 9.35 Gram. .10.20 Idem. 10.30 Morgendienst 11.00 Gram. 12.00 Alt en piano. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Gram. 12.37 Middagpauzedienst. 12.59 Klokgelui. 13.00 Nws. 13.15 „Met Pit op pad". 13.20 Dub- belkwart. 13.50 Gram. 14.00 Radio Phil- harm. ork. en solist. 14.45 Gram. 15.35 Kamermuz. 16.00 V. d. jeugd. 17.20 Gram. 17.30 Orgelspel. 18.00 Mil. caus. 18.10 Strijkkwart. 18.30 „Spectrum v. h. Chr. Organisatie- en verenigingsleven", caus. 18.45 Vocaal kwart. 19.00 Nws. en weer ber. 19.10 Voordr. 19.25 Gram. 19.30 Bui- tenl. overz. 19.50 Gram. 20.00 Radiokrant. 20.20 Zuid-Afrikaanse progr. 20.55 Caus. over Paul Krüger. 21.15 Orgelconc. 22.45 Avondoverdenking. 23.00 Nws. en S.O.S.- ber. 23.15—24.00 Gram. BRUSSEL (Frans), 484 m. 12.00 Gram. 12.55 Koersen. 13.00 Nws. 13.15 en 14.00 Gram. 15.00 Ork. conc. 16.00 Koer sen, 16.05 Lichte muz. Tussen 16.00 en 17.00 Reportage van de Ronde van Frank rijk. 17.00 Nws. 17.15 Gram. 17.30 Viool en piano, 17.55 Gram. 18.00 V. d. sold. 18.30 Gram. 19.00 Rep. v. Ronde v. Frank rijk. 19.15 Gram. 19.20 Caus. 19.28 Gram. 19.30 Nieuws., 20.00 „Douce France" 21.00 Ork. conc. 22.30 Gram. 22.55 Nws. BRUSSEL (Vlaams), 324 m. 11.45 Gram. 12.30 Weerber. 12.34 Gram. 13.00 Nws. 13,15 en 14.00 Gram. 15.00 Kamer ork. en soliste. 15.45 Gram. 16.05 Omr. ork. 17.00 Nws. 17.10 Gram. 17.30 Caus. 17.40 Gram. 17.50 Boekbespr. 18.00 Vlaam se lichters en componisten. 18.30 V. d. sold. 19.00 Nws. 19.40 Gram. 20.00 Hoor spel. 21.00 Omr. ork. 22.00 Nws. 22.15 Gram. 22.5523.00 Nws. 21) door B. M. BOWER ml'1!1.0' ZCide hij grimmig. „Je zult machtig veel moeite hebber om hier iets drinkbaars te krijgen, oude jon gen. Als je nuchter genoeg bent om je I vrouw onder de ogen te komen zal ik lie weer komen verlossen Hij 'duwde 1 Manley op de bank, en had de deur I bereikt voor dat ae ander weer over. I emu was gekrabbeld. Hij trok de deur I een slag dicht, schoof een hang- I slot door de beugels en knipte het I aïr3 een ogenblik voordat Manley zwaar tegen de deur aan 'eunde. Manley begon verwoed tegen de deur te schoppen. »Och, schei uit," raadde Kent hem I a°n door een kier in de deur „Wil je f weten-waai je bent? Wel, je' oent in HavvLys huis;je weet dat het een mooie piaats is voor dronkaards om weer nuchter te worden; het >s vre- SGlijk populair voor dat doel. Rr. je I behotlt 'neus niet tegen de deur te l trappen dat is reeds verscheidene oralen geprobeerd. Het ding zit stevig in elkaar, voor een ijshuis. Neen, ik kan je niet er uit laten. Ik heb de sleutel niet Mrs. Hawley heeft hem en die is al 'n paar uui geleden naar bed gegaan. Ga maar slapen en vergeet je zorgen. Morgen kom ik wel met je praten. Wel te rusten en droom plezierig!" Het laatste wat Kent hoorde was Maniey's minderwaardige belofte om Ie volgende morgen heel vroeg Kent's hart uit zijn lichaam te snijden. „De verwenste dwaas", mompelde Kent, toen hij bij het licht van een lantaarn een sigaret rolde. „Hij heeft geen enkele vriend in de stad, die zich voor hem de moeite en last zou getroosten, die ik me zeil veroorzaakt heb. En dat zal hij wel beseffen ook, als al die whisky in zijn lichaam niet zo hard meer kookt." HOOFDSTUK 12. Een les in vergiffeni Wel, ouwe jongen, hoe maak t? Jij slaapt gezond zeg dat is nu al de derde keer dat ik je kom vertellen dat het ontbijt al lang achter de rug is. Je krijgt het laatste uit de koffiepot als je niet opschiet". Kent liet de deur van het ijshuis wijd open staan, zodat de zonnewarmte de strijd kon aanbinden met de vochtige atmospheer. Manley wendde zich om, zodat hij zijn bezoeker kon zien, en zijn ant woord was buitengewoon beledigend. Kent wachtte met een air van onper soonlijke belangstelling, totdat hij klaar was en had zijn gelaat afgewend, als of dat onderwerp hem verveelde. ,Zo; en nu je die last kwijt bent, ga je zeker mee een kop koffie drinken. Maar terwijl jij de beste methode be denkt om mijn hart uit te snijden, zal ik je een paar dingen vertellen, waar mee ik eigenlijk niets te maken heb. „Weet je dat het maar heel weinig scheelde, of je vrouw was gisteren le vend verbrand?" Manley ging met een ruk overeind zitten en staarde hem aan. „Weet je dat alles van je ver brand is, alles, behalve de hut? Hooi, stallen, corral, wagens, kippen". Kent spreidde zijn handen uit in een gebaar dat alle kleinere bijzonderhe den omvatte. „Ik reed naar Cold Spring ranch toen ik de brand zag, en dat is een geluk, ouwe heer. Ik ontstak 'n te genvuur en redde je huis en je vrouw. Maar al het overige ging eT aan. Laat dat goed tot je doordring -vn, wil je? En probeer je eens voor te r Mlen wat er gebeurd zou zijn wanneer niemand naar je ranch gereden was wanneer het vuur de coulee in ge stroomd was en alleen maar je vrouw daar aanwezig was geweest om het te bestrijden. Ik haalde haar in op de heu vel, waar zij met een natte doek het vuur bij de stroken wilde uitslaan. En Man, het is niet aan jou te danken, dat het ergste niet gebeurd is. Ik zou je allemachtig graag willen vertellen hoe ik denk over een kerel, die zijn vrouw alleen achterlaat, twintig mijl van de stad, terwijl zij ieder ogenblik een prooi der vlammen kon worden; maar ik kan het niet. Daarvoor heb ik nooit genoeg woorden geleerd. .,Er is nog iets. Mrs. Hawley stelde meer belang in haar dan jij." zodra de weg weer veilig was reed zij met een wagen naar je ranch. En het beviel haar niet erg, dat je vrouw daar al leen moést blijven. Zij liet wat kleren inpakken en nam haar mee naar de stad. Zij wilde eerst niet gaan; zij dacht dat zij daar moest blijven, totdat jij op kwam dagen. Maar de enige ori ginele Hawley is niet mis! Zij praatte ,je vrouw uit het huis en in de wagen, en bracht haar naar de stad. Nu is zij in het hotel". „Val in het hotel? Hoe lang is zij daar al?" Manley begon zijn kleren glad te strijken. „Goede hemel! Je hebt haar toch verteld dat ik al ver trokken was en dat ik haar op de weg gemist heb, hè Kent? Zij weet toch niet dat ik in de stad ben? Je bent altijd een goede vent geweest. Ik heb nooit vergeten hoe „Vergeet het dan nu maar. Ik heb haar niets van dat alles verteld. Ik heb er niet aan gedacht ook. Zij wist al die tijd dat jij in de stad was. Ik wil niet langer tegen haar liegen. Ik vertelde haar de waarheid. Ik vertel de haar dat je dronken was". Maniey's mond viel open. „Je je vertelde haar „Juist. Ik vertelde haar dat je dron ken was". Kent knikte ernstig en zijn lippen krulden toen hij de ander in el kaar zag krimpen. „Zij noemde mij een leugenaar", voegde hij er bitter aan toe. Maniey's gelaat verhelderde. „Dat is Val wanneer zij eenmaal in iemand gelooft, blijft zij trouw „Maar nu niet meer", viel Kent hem droog in de rede. „Toen ik wegging was zij overtuigd. Zij weet nu wat je mankeerde op de dag dat zij hier aan kwam". „Gemene hond! En ik dacht dat jij m'n vriend was. Je „Je dacht goed totdat je een beet je te diep in de modder ging wroeten, ouwe heer. Ik was je vriend toen ik het haar vertelde. Zij moest het we ten je kon zo niet voortgaan zonder dat zij het de één of andere dag te we ten kwam. Zij is niet gek. 't Enige wat je nu te doen staat is met drinken uit scheiden en je laten verbeteren. Ik heb altijd gehoord dat een vrouw in de zevende hemel is al zij een man kan verbeteren. Ga nu naar haar toe en zeg wat je te zeggen hebt, en wees dan heel nederig en beter je leven. Dat is je enige kans. Snap je? „Je moet een beter mens worden, Man. Niet alleen om ha?r voor je te winnen, maar ook omdat je allemach tig hard de heuvel af gaat. Je lijkt .iet veel meer op de jonge kerel, met wie ik twee jaar samengewoond heb. Je zult heel gauw moeten veranderen, want anders zal je zover weggegleden zijn, dat er aan terugklimmen niet meer te denken is. En als een man een vrouw heeft om voor te zorgen, moet hij. volgens mij, zijn beste beentje voor zetten. Je was een aardige vent toen je voor het eerst hier kwam en zij dacht die zelfde aardige vent te trou wen. Het zijn mijn zaken niet maar vind jij, dat je haar eerlijk behandeld hebt?" Hij wachtte een ogenblik m sprak de volgende zin met een zekere 1 onverschilligheid: „Ik wil wedden dat J je niet teleurgesteld bent in haar". ..Zij is een engel en ik ben een beest!" gromde Manley. „Zij zal het mii nooit vergeven het beste wat ik j kan doen is me voor m'n kop schieten!" „En wat denk je nu te doen?", vroeg Kent na een korte stilte. Als antwoord stond Manley op met een zeker beslistheid, die vreemd op vlamde uit zijn gewone onverschillig heid, als het laatste opflikkeren van 'n brandende kaars. „Ik ga naar haar toe om mijn drankje te slikken", zei hij somber. „Zij is te goed voor mij ik heb het altijd geweten. En ik heb haar niet goed behandeld ik heb haar te veel alleen gelaten. Maar zij wilde niet meegaan naar de stad zij zei dat zij het gezicht niet kon verdragen. Wat kon ik doen? Ik kon daar niet al tijd blijven; er waren tijden dat ik naar de stad moest. En zij scheen er niet om te geven dat zij alleen bleef. Zij maakte nooit tegenwerpingen. Zij was altijd vriendelijk en goed gehu meurd en in zichzelf opgesloten. Zij geeft je van haar geest wat haar goed dunkt. en de rest verbergt zij Kent lachte plotseling. „Jullie ge trouwde mannen hebt toch een hoop zorgen merkte hij op. „Een man als ik kan op stap gaan wanneer en zolang hij wil, en niemand anders dan hij zelf heeft er last van misschien de man. voor wie hij werkt: en kijk nu eens naar jou. doodsbenauwd bij de gedach te aan wat je vrouw er van zeggen :al. Als je 't mij vraagt, blijf ik liever, vrij gezel; ik ben liever eenzaam, dan goed, snap je?" iWuiat vervolgd)

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1954 | | pagina 5