in Afrika heeft het Kremlin zijn filialen Ook de Australische jeugd kent de „examenvrees Vijftig jaar spiegelglasfabriek Propaganda wordt afgestemd op de aard van land en volk Bij onze landgenoten in Australië Primula 4 DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 7 JULI 1954 Ieder middel is goed Pan-Afrikaanse beweging. Overal actief... Tovenaars NORMANDISCHE BOEREN EISEN RUIMERE VLAS-EXPORT NOG MEER HAGELSCHADE OP ZUID-BEVELAND OUDERS EN „SLACHTOFFERS" AAN DE ENE KANT EXAMINATOREN AAN DE ANDERE BELANGRIJKE SASSE INDUSTRIE GAAT JUBILEREN EEN BROKJE GESCHIEDENIS ONDER DE BERGSE PEPERBUS ZWITSALINE gelee, EXAMENS AANBESTEDINGEN AANBESTEDING J. VAN DER MEER, 50-jarig bestaan TAE 'WERKZAAMHEDEN der missionerende Kerken in Afrika worden door het com munisme gaarne voorgesteld als een v -berei ding van het Europese machtsimperialisme. De ontevreden arbeiders in de grote industrie-cen tra belooft het zijn steun tegen de uitbuiting van het Westerse kapitalisme. Op het terrein der nationalistische woelingen biedt het zich aan als de voorvechter der natio nale zelfstandigheid. Het werkt zelfs schijn baar de Islam in de hand om iedereen te to nen hoe eerlijk het communisme het meent met het streven der Afrikanen om bar te zijn in eigen huis. Daartoe bewerkt het ijverig de zwarte intelligentsia. Dit alles gebeurt onder de schijn van de edelste onbaatzuchtigheid in dienst van het opkomende Afrika, e'-^us Dr. Rauscher in „Afrika", het missietijdschrift van de Witte Paters. Deeds na het Ilde Congres der Rode Internationale in de twintiger jaren, werd in Moskou een propagandacentrum opgericht met diverse sec ties voor de afzonderlijke koloniale gebieden, rassen, kleuren en cul tuurgebieden. Dit centrum werkte als een soort informatiebureau waar berichten uit alle landen der wereld verzameld werden en gebruikt tot het samenstellen van praktische richtlijnen voor de penetratie van de communistische wereldbeschouwing. In de verschillende koloniale gebie den zijn overal geschoolde propagandisten aan het werk, die door in landse agenten worden bijgestaan. Zij zijn de stuwende kracht van de beweging en organiseren de plaatselijke stakingen. TV/Ten denke b.v. aan de eerste stakin- gen (19451946) in Uganda en Tanganyika, die tot in de kleinste bij zonderheden waren voorbereid, tot het laatste ogenblik voor iedere Euro peaan geheim zijn gebleven en eens klaps overal tegelijk uitbraken. In Berlijn werd, nog tijdens de Weimar- Republiek (1919) een anti-imperialis tische Liga in het leven geroepen, die voeling nield met al degenen, die in de kolonies een leidende rol in de communistische beweging zouden kun nen spelen. Een communistische vak vereniging zorgde voor de nodige geldmiddelen. Aan het anti-imperialis tische Congres, dat in 1929 te Frank furt am Main plaats vond, namen tal rijke inlanders deel, o.w. 19 Afrikanen van wie de meeste uit de Franse kolo nies. Deze zijn later actieve agenten geworden van de communistische pe netratie. Een van de besluiten van dit Congres was de oprichting van een uit Afrikanen bestaande communisti sche centrale in Hamburg. r\oel van deze centrale was het met alle middelen bevorderen van de Pan-Afrikaanse beweging. Daarbij liet men zich leiden door het begin sel, eertijds door Lening uitgespro ken: men moet trachten alle partijen, burgerlijke zowel de nationalistische en socialistische, bij de anti-imperia listische Liga in te lijven en de lei ding ervan te zijner tijd aan betrouw bare communistische militanten in handen te spelen. De deelnemers aan het Congres werden daarop naar Mos kou gestuurd om er zich in de rode leer te laten scholen. De plotselinge ommekeer in Duitsland in het jaar 1933 brachj ook wijzigingen mee in de communistische organisatie. Het Anti-Imperialisten-Verbond verhuis de naar Londen. Zogenaamde neutra le organisaties sloten zich bij de Liga aan, in Engeland b.v. de „Liga der Kleurvolken", in Frankrijk de „Liga tot Verdediging van het Zwarte Ras" en de „Vereniging voor de Bevrijding der Zwarte Arbeiders". Sindsdien heeft men gewerkt aan de oprichting van communistische bu reaux, overal in Afrika, van waaruit de activiteiten op elk gebied werden geleid. Men heeft de beschikking over een massa propaganda-materiaal, dat op de toestanden in de onderscheidene landen is afgestemd en met het uiter ste raffinement wordt gehanteerd. l/oor bijzonderheden betreffende de kolonies afzonderlijk beschikken we over gegevens van de reeds ge noemde Veiligheids-Politie. he, Zwit serse Informatie-bureau te Bern en de Anti-Kominform te Mcntreux. Deze bijzonderheden zijn de volgende. De toestand in Frans Equatoriaal Afrika mag naar omstandigheden rus tig genoemd worden. Het is echter een bedriegelijke rust. Onder het stille oppervlak wroet het Sovjet-Propagan- dacentrum dat volgens nauwkeurig vastgelegde plannen zijn doel tracht te verwezenlijken. Weinig kieskeurig als ze zijn, in de middelen, nemen ze ook hun toevlucht tot de invloed der tovenaars. Propagandamateriaal en wapens worden van hieruit naar de Belgische Gebieden overgesmokkeld. In de gebieden der Engelse Goud kust boekt het communisme vooral sinds 1936 opvallende successen. De kolonie is naar verhouding goed ont wikkeld. De zwarte havenarbeiders der volkrijke kuststeden laten zien gemakkelijk door de leuzen van het communisme beïnvloeden. Sinds 1949 bevindt zich in Moskou een Verte genwoordiging van Afrikanen uit de Goudkustgebieden. Met de naburige Franse Kolonie wordt een regelmatig verkeer onderhouden, wat de rode agenten weinig moeilijkheden Kan be zorgen aangezien zij over en weer in elkanders gebied in veiligheid zijn In Frans West-Afrika (Soedan en Guinee) heeft de Franse sectie van de Anti-Imperialistische Liga belangrijk voorbereidend werk verricht en over al de Communistische of z.g. „De mocratische" Partij in het leven ge roepen, vooral sedert de koloniën zijn opgenomen in de Union Franqaise (Franse Unie). Talrijke inlanders traden tot de nieuwe partijen toe, die in de meeste gevallen niets anders zijn dan vermommingen van het rein ste communisme. De demagogische woelingen der nieuwe partijen en dat Is een openbaar geheim werden niet zelden door de Regeringsambte naren goedgekeurd en ondersteund. Delgische Congo tracht zich door een strenge controle aan de grenzen voor de infiltratie van het commu nisme veilig te stellen, wat echter niet betekent, dat ook hier de rode inktvis niet naar prooi zoekt, ln dt jaren 1944-1945 kwam het zelfs in en kele gebieden tot bloedige botsingen. Ook in Belgisch Congo zijn de com munisten niet vies van de medewer king der tovenaars. Deze hadden daardoor wel enige tyd veel van hun goede naam" ingeboet, maar kwamen weer in de gunst toen zij hier en daar onder de vorm van het ,.Kigangisme", een in wezen heidense_ met christelij ke requisieten aangetuigde, revolution- naire secte, de kop opstaken Men weet o.m. dat 60 inlanders uit Belgisch Con go, meestal werkzaam bij de Binnen scheepvaart, naar Moskou werden vervoerd om er als. tovenaars te wor den opgeleid Van hen keerden er 57 naar hun va derland terug. In de grote arbeiders wijken wordt de armoede der ontwor telden gaarne door de communisten voor propagandistische doeleinden uit gebuit Zoals bekend, wordt in de mij nen van Shinkolobwe in Boven-Katan- ga, in het grensgebied van Noord Rho desia, meer dan de helft der totale wereldproductie aan uranium gewon nen. Het valt de Overheid uiteraard zeer moeilijk de enorme massa arbei ders naar behoren te controleren. Spe ciale agenten met Moskovitische oplei ding hebben er alle kansen en benut ten die ook. In de Engelse gebieden, vooral Rho desia en Vyasaland, braken de laatste jaren geregeld onlusten en stakingen uit en in Zuid-Afrika ziet het com munisme zijn streven in de hand êe; werkt door een rassenpolitiek, die bij de inlanders veel kwaad bloed heeft gezet. i Advertentie) Digestif Rennies om Zuurbrand te blussen; óók om zuurbrand te voorkomen! U hoeft niet meer tegen uw maaltij den op te zien uit vrees voor zuur- branden op de maag. Met één of twee Rennies bij de hand blijft U iedere brand de baas en blust U de pijn bij voorbaat. Vraag Rennies bij Uw apotheker of drogist. 738-00 EpRANSE vlassers hebben te Doude- ville in de Seine Inférieure na lange besprekingen hun leiders op dracht gegeven van het ministerie van landbouw de volgende beslissing te eisen: Een exportcontingent overeenstem mende met het vierde van de tota le Franse vlasoogst en vanaf 15 Ja nuari 1955 onbeperkt exportrecht voor het nog resterende niet verkocht strovlas van de oogst 1954. Op de vergadering toonden de vlas boeren zich vastberaden. Er werd be sloten dat ingeval 15 Juli niet inge gaan wordt op de gestelde eisen, een nieuwe algemene vergadering zal plaats hebben, waar dan het ontslag der leiders aan de orde zou komen. Betreffende de premie in Frankrijk op het vlas, doen de volgende geruch ten de ronde: De teeltpremie zou het zelfde blijven als voorgaand jaar, of eventueel nog verhoogd, terwijl de premie aan de zwingelbedrijven zou dalen van 32 op ongeveer 30%. Ingeval bovengenoemde eisen door gang kunnen vinden zal dit zeker in het voordeel van de Nederlandse vlasindustrie zijn, aangezien de Bel gen, die thans in Nederland het mees te vlas opkopen en hierdoor de con currentie voor de Nederlandse vlas sers zeer zwaar maken, zich dan weer tot Frankrijk wenden. Het vlas is daar beter van kwaliteit, dus speci aal geschikt voor de Kortrijkse vlas- bedryven. De Nederlandse vlassers zouden zodoende gemakkelijker hun grondstoffen kunnen inkopen. L^REEG veertien dagen geleden W. Zuid-Beveland de volle laag van een hagelvlaag; thans heeft ook O. Zuid-Beveland een ongelukkige beurt gehad en speciaal werd de omgeving van Rilland, welke er in 1952 ook 'n paar maal van lustte. Vooral de fruitbomen in de polders om Rilland hebben het moeten bezu ren; de hoop op elite-fruit kan men hier goeddeels opgeven. (Van onze correspondent in Australië). W^IE de gang van zaken bij het onderwijs in Australië van enige afstand heeft gevolgd, zou de indruk kunnen krijgen, dat er voor de Australische jeugd geen reden is tot „examen vrees". Zodra men echter kennis neemt van hetgeen plaats vindt bij de eindexamens der „Secondary Schools" dan blijkt, dat vaak talrijke voetangels de leerlingen verhinderen het einddoel te be reiken. Op dit ogenblik heeft de Australische jeugd zoals de Ne derlandse, slapeloze nachten vanwege de examens. Hetgeen als schrale wederzijdse troost kan dienen Men kan het onderwijs in Australië in twee, of eigenlijk drie groepen ver delen. De ene betreft het Lager Onderwijs, dat van de „Public Schools". Dit is tot zekere leeftijd verplicht; op Tas- manië tot 16 jaar, in de State New South Wales tot 15 jaar en verder in Australië tot de 14 jarige leeftijd van het kind. Dit onderwijs is zeer beperkt en simpel. Dan volgt de „High School" als tweede groep, met onder-verde- iing in „Intermediate" en „Leaving" Certificate, welke na resp. drie en vijf jaar kan worden behaald. Zoiets dus als onze drie- en vijfjarige H.B.S. hoewel de leerplannen aanzienlijk verschillen Tenslotte is er de univer sitaire opleiding. Zonder mij ditmaal te verliezen in beschouwingen over onderwijs in Australië in het algemeen, wil ik thans delen in de zuchten welke de Austra liërs iische jeugd slaakt en daarbij niet on der doet voor de mede-zuchtenden in Nederland. Nog geen examenvrees £)EZE maand zal de N.V. Nieuwe Nederlandsche Maatschappij tot Ver vaardigen van Spiegelglas, Glazen Voorwerpen en Chemische Pro ducten te Sas van Gent haar 50-jarig bestaan herdenken. Te dier gele genheid zal op Vrijdag 9 Juli e.k. een receptie worden gehouden in de nieuwe recreatiezaal der N.V., die alsdan in gebruik zal worden geno men. Op Zaterdag 10 en Zondag 11 Juli d.a.v. hebben diverse sportwed strijden plaats (o.a. voetbal, tennis en tafeltennis) tegen teams van het hoofdkantoor van de Compagnie te Saint Gobain uit Parijs terwijl tevens kaart- en bolwedstrijden voor het bedrijfspersoneel zullen worden ge organiseerd. Op dezelfde twee dagen wordt aan de personeelsleden en hun huisgenoten een feestavond (cabaret met bal na) aangeboden. /"NNDER de benaming „Nieuwe Ne- derlandsche Maatschappij tot ver vaardigen van Spiegelglas" werd, in Juli 1904, een Nederlandse N.V. op gericht met het doel de exploitatie voort te zetten van de spiegelglasfa briek te Sas van Gent gebouwd in 1899/1900 door een Belgische Ven nootschap, die inmiddels in liquidatie was getreden. Tot directeur werd aangesteld de heer J. Jacobs. Onder zijn leiding werd de fabriek gemoderniseerd en kwam weldra in vol bedrijf. In 1911 werd besloten de werk zaamheden van de N.V. uit te breiden, door het stichten van een chemische fabriek voor het vervaardigen van superfosfaat en zwavelzuur. Bij het uitbreken van de eerste wereldoorlog in 1914, was de nieuwe fabriek volledig opgebouwd, doch we gens de oorlogsomstandigheden, kon den geen grondstoffen worden aange voerd en moest tot 1920 worden ge wacht met het in bedrijf-stellen. IN DE EERSTE WERELDOORLOG T"*\E spiegelglasfabriek kon haar be- drijvigheid gedurende de eerste jaren van de oorlog handhaven en Vond afzet van haar producten op de Nederlandse markt, terwijl verder een belangrijk deel van haar produc tie kon slechts in Juni 1919 worden moeilijkheden bij het vervoer over zee. Door het gebrek aan kolen cn grondstoffen moest de fabriek echter worden stopgezet in 1917; de produc tie ko nslechts in Juni 1919 worden hervat. In de jaren volgend op de eerste wereldoorlog was de gang van za ken tamelijk bevredigend, hoewel de chemische fabriek had te kampen niet een malaise op de markt dei- kunstmeststoffen. In de jaren 1923/ 1929 kende de spiegelglasfabriek een buitengewone opbloei, door een uit breiding van de wereldvraag naar spiegelglas ten behoeve van de we deropbouw en van de automobielin dustrie, die in dit tijdperk een ge weldige uitbreiding had genomen. Er werd op volle capaciteit gewerkt en de verkoopprijzen lieten een ruime winstmarge. Ter vervanging van de heer J. Ja cobs, overleden in 1927, werd de heer Ir. A. H. L. de Bel aangesteld als di recteur der vennootschap. De zware economische malaise, die vanaf het jaar 1930 de wereldecono mie ontwrichtte had een gevoelige terugslag op de onderneming. In 1935 moest worden besloten tot het stopzetten van het ovenbedrijf in de spiegelglasfabriek. OPNIEUW OORLOG TN 1941, enkele maanden na het uit breken van de tweede wereldoor log werd de N.V. onder Duits beheer geplaatst. Belangrijke schade werd aange richt aan de gebouwen en machine rieën door het geallieerd luchtbom bardement van 7 Augustus 1944 en door de gevechten die de bevrijding voorafgingen, in September 1944, waarbij echter geen enkel vitaal ge deelte werd getroffen. Na het herstel der schade en het openen der mogelijkheid tot aanvoer van grondstoffen, konden beide fa brieken terug in bedrijf worden ge steld in 1946. Belangrijke bedragen moesten wor den geïnvesteerd voor herstelwerk zaamheden en voor het op peil bren gen der voorraden. Bij het overlijden van de heer Ir. A. H. L. de Bel, werd de directie van de vennootschap gezamenlijk toever trouwd aan de heren Ir. A. L. Horst- mann en P. A. Neeteson Ec. Drs. Ver dere concentratie werd doorgevoerd in beide bedrijven. In de afd. Chem. Producten kwamen belangrijke mo- derniseringswerlien tot stand, terwijl de afd. Spiegelglasfabriek werd ge reorganiseerd. De aldus ingetreden verbeteringen, gingen gepaard met een vooruitgang op het gebied van de conjunctuur, waardoor bemoedigende resultaten konden worden bereikt. p\A KLINKT nou toch élemaal nie Bergs zulde wel zeggen, en toch èbbe de krabbe zelf, een vrouwke naar deze schone blom een bijnaam gegeve. 't Was anders wel een bietje moeilijk voor een Bergse tongval om da vreemde woord goed uit te spreke, en zeeë de buurvrouwe onder mekaar dan ok maar gewoonweg: „Primela". Meestal is 't oe eige schuld agge zo'n bijnaam te drage krègt, 't zij deur goei of kwaai gerucht, want van afkomme doe de nooit meer... Lewie ad z'n primela nie in 't Slingerbos, op 't Kiekendepot, lengs de Zoom, of erges op de schone Brabantse buiten geplukt, maar wel op de Kaai! 't Kan toch éél wonderlijk gaan in de wereld, en voor een verliefde mens dan toch zeker. Lewie ad ok nooit kunne denke, toen 't ie mé wa jonk volk, bij de badrave op de Bonte brug stong te klassinere, da 't ie daer op die schone zomer avond, 't geluk van z'n leve nog zou vinde. Terwijl 't er een paar grootbekke aan 't deurslaan ware, was Lewie, die over de brugleu ning hong, ineens z'n oog gevalle op 't proper roefke van een zeil- schipke, da d'aan een dikko paal daer opzij van de Kaaimuur vast lag. Voor een klein boograampke, mé d'een opgenome kante gor dijntje, en een koper bloempotje in 't midde, zag 't ie een lief blond meske zitte breie. Af en toe breide ze op 't gevoel, en dwaal de d'r grote blauwe oge over 't kabbelend water omhoog naar de brug, waar 't manvolk toch zo'n groot spiktakel maakte. Oe 't was gekomme, konde ze later nie zeg ge, want ineens ad ze in de vrien delijke oge van Lewie gekeke, en hij in die van haar.Er was een wonderlijk spel begonne, in 't breiwerk ware telkes steke geval le, en een ketierke later was Le wie onopgemerkt tusse d'opschep- pers deur, stillekes de brug afge- kuierd, en was 't lieve meske bo- ve aan 't dek gekomme. Eerst ad- de ze 'n bietje over weer en wind gesproke, en was Lewie lengs een achterdeurke te wete gekomme, da ze rooi aerde panne, potte en teile kwame laaie, uit de grote pottebakkerij „de Kat" van baas Augustijn in de Dubbelstraat. Overmorrege zoue ze weer naar 't land van Altena afvare, maar kommende week kwame ze vast en zeker terug d'Anderen avond was Lewie netjes opgekleed, al veul eerder dan z'n brave vrinde bij de bon te brug, en was 't blonde meske aan de wal gekomme. Ze ware de Kaai afgekuierd, zolengs ,,'t Spier- tus", naar de kop van 't Hoofd, waar ze in 't malse gras van de dijk, naar 't ondergaan van de zon bove de Schelde adde gekeke Terwijl ze daer zo rustig hand in hand zate, was 't Lewie tot z'n grote trots en blijdschap ineens opgevalle, wa d'een lief en fijn meske da Teuntje toch wel was. Al was ze dan ok een echte Bra bantse, maar toch weer éél anders dan de Bergse meskes, die kla terend van leut en levenslust, oe bekant overal te slim in af ware. Teuntje was stil en zacht, vol die pe aandacht voor een mooie zons ondergang, een blommeke tusse 't gras. t gewijde kleppe van 't ves- pesklokske bij de bruine nonne- kes, daer gunter aan d'overkant van de dijk, en zielsgelukkig om de nog onuitgesproke liefde van Lewie 't Was feitelijk meer een meske voor een schoolmeester of ketoor- klerk, die 't er later een dienst- meske op na konde ouwe. Lewie wist zeker da z'n geweldige potige moeder 't een slechte keus zou vinde. Zo'n fijn poppeke was net goed om me d'een haakwerkske 's middags in een mooi seletje te zitte, maar toch niks voor een fa- brieksmens, die iedere dag as een zwarte mekrol thuiskwam. Lewie keek es naar z'n eige grote sterke hande, en begon stillekes in z'n eige te lache. Die zate ok nie voor niks aan z'n lijf. As 't ie later zelf es ilink mee aanpakte, kwam om- mers alles dik voor mekaar, en zou z'n moeder nog veul plezier gaan beleve van d'r goeie opvoe ding. Er was trouwes niks meer aan te verandere, Lewie was geen kind meer, en oe eerste liefde was meestal de beste.... Voorda 't ie Teuntje weer aan boord bracht, was alles voorgoed tusse die twee beklonke, kommende week kwam 't ie wei es mé d'r vader prate, daer kon ze vast van opaan! On danks alle zware bedreiginge en goeie raadgevinge van z'n moeder, gong de vrijerij van Lewie mé Teuntje toch deur. Z'n vader ad een betere kijk op 't lieve meske, en de goedige schipper die meer mensen in z'n leve ad gezien, was al gauw mé zo'n flinke schoon- zeun ingenome. Hij informeerde es bij de badrave op de bonte brug, bij Roks in de scheerwinkel op 't Spui, en overal adde de bra ve krabbe voor Lewie, niks dan lof! Teuntje kon 't wel minder doen, en goed bekeke, er zate nog meer meide in 't roefke, een mens most op tijd laaie, maar toch ok weer losse 't Wier een buite- gewoon gelukkig huwelijk van Lewie en Teuntje! Er kwame veul lieve kinders, en kon Lewie wa 't ie toen daer op de dijk z'n eige zo vast ad voorgenomen, ok in de prattijk brenge. Vanzelf was 't in huis nie zo ellendig presies as bij z'n moeder, waar ge alleen maar op oew kouse in de voorkamer mocht komme, en z'n vader enkel in 't waskotje of achter op 't plètske een pèpke mocht roke, d'Assieschuif was wel es te vol, en 't Zondags kleeèmd van Lewie was ok wel es kwijt. Na veul zoe- ke kwame ze dan eindelijk tot de ontdekking, dat de kleine in de wieg der me z'n billekes op lag. Dan adde ze onder mekaar de grootste leut! Lewie knuffelde Teuntje en 't lief klein jonk, zette zingend een ijzerke op de plaHp- buis, en streek zelf 't verkreu keld geval weer netjes op. loon tje was ok dol op blomme. Aan boord ad ze nooit van een tuin tje genote, en ad Lewie z'n vader achter een mooi blomhofke voor der aangekleed, zo van alles bont deur mekaar.... Kinderlijk blij was ze mé de grote zonneblomme gewist, die hoog bove 't planke schutsel uit, 's morgens in de richting van 't sabeltjesbos keke, waar de zon stralend op kwam, en 's avonds diep ernstig naar de Ko gelvangers boge, waar de lucht zo wonderlijk rood en goud was.... Mé de jare kreeg Teuntje een bui tegewone handigheid in 't kweke en stekke van allerlei blomme en plante. Voor de rame stonge al- tij volop bloeiende geraniums, bloeddruppels, clivia's en primu la's. As de buurvrouwe na de schoonmaak voor 't raam een nuuwt blommeke woue ébbe, gon- ge ze naar Teuntje, die gauw een potje voor ullie klaar maakte. Zo stillekes onder mekaar noemde ze Teuntje „Prinsela", maar ze zeeë 't nooit hardop, omdat ze 't zo'n buitegewoon lief menske vonde. Toch kwam Lewie z'n moeder 't aan de weet, en zwol z'op as een razende kallekoen. Tege ons moe der deë ze d'r beklag over die kwaaie trouwslag van Lewie en da friemel van een Teuntje, die d'r verstand in plek van 't uis- ouwe, élemaal op de blomme zet te. Ons moeder, die goeie ziel wou geen kwaad over „Primela" hore, en ze stuurde ons dikkels na schooltijd naar Teuntje om bod- schapkes te doen, mé kleine kin ders te rije, of kommekes af te wasse. Zelf gong ze der bakere, breide en stopte der kouse voor, en tege Lewie z'n ouwe vader, die achter in 't blomhofke bezig was, zee ze: „Wilde wel gelove, Daan, da Lewie nooit beter vrouwke ad kunne treffe, daer zijn in 't leve nou éénmaal paerde en pèrdjes, wa gij!" CATO UIT BERREGE En onder hen bevinden zich hier ook reeds duizenden immigranten-kin deren! STRIJD ROND DE EXAMINATOREN Js^een, ik heb met „strijd rond de examinatoren" niet het oog op de strijdlust of woede van de „slacht offers"; bij hen luwt dat alles wel weer na de examens. Doch er is een soort van permanent „examinatoren-probleem". Voor afnemen van „Intermediate"- zowel als „Leaving"-examens, is het n.l. de scholen toegestaan gebruik te maken van eigen leerkrachten, dan wel van een rijkscommissie. In het eerste geval wordt van een „internal"- en voor de laatste van 'n „external"-commissie gesproken. Zowel „Intermediate" als „Leaving Certificates" worden in Australië hoog aangeslagen en geven toegang tot practisch alle beroepen, uitgezonderd waarvoor universitaire opleiding noodzakelijk is. Over voornoemde commissies is nu de strijd gaande Voorstanders van „internal" beto gen o.a. dat het juist de leraar is, die de „zwakke steeën" van zijn leerlin gen kent en daarmee rekening kan houden. Bovendien, de external exa minatoren dicteren eigenlijk wat ge leerd zal worden, waardoor de vrij heid van de leraar gehinderd wordt en hij wordt bemoeilijkt nieuwe metho des toe te passen. Hij is slechts een „instructeur" in plaats van „opvoeder". Voorstanders van „external" beto gen da tdeze examinatoren gewoonlijk universitair geschoold, voor hun taak speciaal zijn berekend en weten het geen de tertiaire studie vereist. Zij kunnen de standaards der exa mens hoog houden. De leerlingen we ten dan ook dat zij een algemene ont wikkeling moeten bezitten en bepaal de vakken niet verwaarlozen. UIT HET KAMP DER „HOPELOZEN" Tijdens de jongste test voor het „Army Education Corps", zoiets dus als „de opleiding" voor de mili tairen in Nederland is, bleek dat 30 procent der reeruten beneden de nor male standaard voor ontwikkeling was. Dit betekent: ontwikkelingspeil van kinderen in de leeftijd van 12 jaar. Een ander rapport vermeld, dat van de 450.000 kinderen, welke het vorig jaar de lagere scholen in New South Wales verliet .slechts 16 procent intel ligent genoeg bleek te zün om het Leaving Certificate te halen. Ten slotte, 25 procent van de studenten aan Australische universiteiten ko men „normaal" door hun examens en 50 procent „met pijn". Zonder enige verdere conclusie aan deze centers te verbinden, althans wat betreft de intelligentie van de Australiërs in het algemeen, blijkt hieruit wel. dat men ook hier het be geerde diploma of „bul" niet cadeau krijgt! t Tijdens en na iedere examentijd kan men in de kranten ingezonden i stukken zien van ouders die uiteen- t I zetten, dat hun kinderen „nerveuze J wrakken" zijn geworden. Ongeveer 50.000 kinderen in Austra lië zijn daarvoor momenteel „gega digden" nu zij voor hun „Interme diate" of Leaving" zitten, alvorens over enkele maanden de grote zomer- vacantie begint. Het vorig jaar slaagde ruim 70 pro cent van deze geëxamineerden, het geen m.i. zó slecht nog niet is. Teneinde het begeerde diploma te bemachtigen, moeten tenminste vier vakken behoorlijk gedaan worden; voor verdere studie aan een univer siteit minstens vijf vakken. De „Teachers Association", de or ganisatie van leraren, adviseert ieder jaar aan de rijksautoriteiten wat naar haar oordeel in de examenopgaven moet worden opgenomen, waarvan uiteraard kan worden afgeweken. „VERTEL MIJ EENS.." E"r zijn veertig verschillende vakken, uit velen waarvan reeds tevoren door leerlingen een keus kan worden gemaakt bij de opleiding. Zo zijn ta len in zoverre vrij, dat een keus kan worden gemaakt uit bv. de oude talen, uit Frans, Duits, Russisch, Chinees, Japans. Behalve rekenen, algebra, aardrijkskunde, scheikunde, theorie cn praktijk van muziek, dier- en plantkunde, vindt men op het pro gramma ook kunst, landbouw, mecha niek, huishoudelijke economie, enz. Is het wonder dat zoals in Ne derland bij de „worstelende menigte" gebruikelijk ook hier op uiteinden van potloden wordt gekauwd en het eerst gezocht naar iets gemakkelij- kers? Met als resultaat; tijd te kort voor de rest Zodat de Nederlandse jeugd in dit opzicht tijdens de examens, zichzelf niet „aan het andere einde der we reld" behoeft te wensen. Want in Australië zou haar een ge- Jijk lot wachten I Advertentiei JUUL r m Ie, zachte handen j§ MULO-DIPLOMA Voor het Mulo-diploma B slaagden Maandag te Goes: C. v. Veldhoven, Burgh. A. v. d. Maas en P. Kallewaard, Kort- gene. A. Lourens. Aardenburg. P. Trion, IJzendijke. J. Wisse, Terneuzen en A. Verbokkens en G. Wilbrink te Vlissingen. Het A-diploma ontvingen A. Gast, El- lemeet. A. Poppe, A. Davidson, C. Cor- nelisse en L. Bakker te Vlissingen. A. Speelman, M. Kooman, A. Laport en A. van Westen te Goes. R. v. d. Veen, 's-H. Hendrikskinderen, M. Paardekoper, idem, J. Polderdijk, 's-H. Arendskerke, E. Smith Kloetinge en J. Dijkstra te Wolf aartsdijk. AKTE L.O. Aan de Christelijke Kweekschool te Middelburg slaagden de heren L. Jansen, Lewedorp. W. Koole, Souburg. M. Schroe- vers en A. Wisse, Vlissingen en P. Vlie ger, Middelburg. KAPPERSVAK Voor het diploma gezel herenkapper slaagden op het te Breda gehouden exa men o.m. de heren C. v. d. Hove en C. v. Kouteren te Terneuzen. B. Smolenaers te Sluiskil en R. de Maat te Stoppeldijk. Voor gezel dameskapster; mej. J. v. d. Heuvel te Hulst. TECHNISCHE SCHOOL TERNEUZEN In de 2e helft van Juni werd in de Technische School te Terneuzen het V.A.M.-examen leerling-monteur afgeno men. Geslaagd voor theorie en praktijk L de Blaay, Terneuzen. J. de Bak'ke;, Hontenisse. C. Esselbrugge, M. Oppeneer en K. Siecker, Axel. C. de Feijter, St. Jansteen. J. de Feijter en C. v. d. Voorde, Zaamslag. B. van Hulle en L. Segers, Phi lippine. E. v. d. Moere, Bouchoute (B.) M. Obrie, Sas van Gent. F. Vervaet, Bier vliet. Geslaagd alleen voor het theoretisch gedeelte: J. Koekkoek, Axel. A. de Kra ker, IJzendijke en W. de la Ruelle te Westdorpe. JANSENIUS LYCEUM HULST Aan het Jansenius Lyceum te Hulst slaagden voor het eindexamen gymna sium B de volgende leerlingen; J. Cas teels te Axel. W. Langenhorst en W. van Remortel te Hulst. WERKEN TE BRESKENS Door het architectenbureau J. C. P. Loonen te Breskens werden onderstaan de werken aanbesteed: Het bouwen van een garage aan de lste Zandstraat, namens de heer J. J. Brugge te Breskens, het werk is gegund aan de Fa. P. Dierick en Anth. Leen- houts te Breskens. Het bouwen van een woonhuis met bij bouw aan het Molenwater, namens mej. Th. Oosterling te Breskens, het werk is gegund aan de Fa. Vergouwe te Bres kens en de Fa. Gebr. Risseeuw te Groede. FAMILIEBERICHTEN (Uit andere bladen.) Geboren: Geert. 2v Hr. en Mevr. Likjensvan Lie- bergen, Oosterhout. O n d e r t r o u w d H. de Bruijne en A. van Nieuwen- huizen. Zuid-BeijerlandSt. Philipsland O v e r 1 e d e n dr. J. Bekk, 65 jaar, Amsterdam. C. Moo- tenburgh, 74 jaar Burgh. D. van Rompu. 76 jaar. Amster dam, J Cals, 81 jaar, Roer mond, F. Schattenberg. 73 jaar, Maastricht. DANKBETUIGING Voor de talrijke blijken van deelneming, ons betoond bij de begrafenis van onze zeer geliefde vader, grootvader en overgrootvader, F. E. BLOMMAERT betuigen wij onze oprechte dank. Bijzonder aan H.H. geestelijken, beh. geneesheer, Ver. van Ouden van dagen en voor de goede verzorging in het R. K. Liefdehuis St. Liduina te Hulst. WED. S. BLOMMAERT Hulst, Juli 1954. Hiermede betuigen wij onze oprechte dank aan H. H. geestelijken, wijkverpleegster, beh. geneesheer, familie, buurtbewonei'S, zakenrela ties, vrienden en bekenden voor de vele blijken van be langstelling ondervonden bij het overlijden van onze innig geliefde echtgenoot, vader, behuwd- en grootvader, LUDOVICUS DE JONGHE WED. M. DE JONGHE- van Vlierberghe Koewacht, Pr. Hendrikstr. 14 Ondergetekende zal op Maan dag 19 Juli 1954 te 16 uur, na mens het R. K. Schoolbestuur te St. Jansteen - Heikant, bij Ph. de Block-Vonck, Juliana- straat 13, aanbesteden; Het maken van nieuwe toiletten met bijkomen de werken, in de Kleu terschool aan de Juliana- straat no. 1. Bestek en tekening te ver krijgen tegen betaling van f 2.— bij de architect te Hulst. J. A. Schalkwijk Met. leedwezen geven wij kennis van het overlijden van onze oud-vertegenwoordiger, de heer die gedurende vele jaren zijn beste krachten voor ons bedrijf heeft gegeven. Directie Douwe Egberts Koninklijke Tabaksfabrieken, Koffie branderijen, Theehandel N.V. Op 9 Juli a.s. hoopt de N.V. Nieuwe Nederlandsche Maatschappij tot vervaar diging van Spiegelglas, glazen voorwerpen en chemische producten te Sas van Gent, haar te herdenken. Gelegenheid tot gelukwensen van 16-17.30 uur in de Re creatiezaal van de afdeling Spiegelglasfabriek, West kade 20.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1954 | | pagina 6