akkertje
Aristoteles Socrates Onassis kijkt niet
op een miUioentje
Naar een partij van
het anti-papisme?
TORPEDOJAGER WERD DRIJVEND PALEIS
Plotseling hoofdpijn
Sr
AT EEN
ONDERLIJKE
ERELD
RADIO
Een vrouw in de
eenzaamheid
r AAT de Partij v. d. Partij over
in 'n Partij v. h. Anti--papisme-
Zij geeft aan deze veronderstelling
de schijn mee. Mr. Bu''ëe'"
politieke roffel tegen de herderlijke
houding van de Bisschoppe
hij bij het zomerfeest van de VARA
van afkeuring ophitste
zette de
Drie bronzen platen voor Marinenionument in Soerabaja
Tour-koorts
Monte Carlo krijgt een goede beurt
Metselwedstrijd
Naturalisatie
l'WEEDE BLA1)
WOENSDAG 7 JULI 1954
tot kreten van afkeuring
De socialistische pers
scherpslijperij voort met Het
Volk voorap, dat in zijn kolommen
een aansporing opnam, met -
speling om geen zaken meer met
katholieken te doen. Het bestuur
Her PvdA. gaf een tegen-manae
ment uit en begon hardnekkig de
Wende te propageren, dat de Bis
schoppen haar de handschoen had
den toegeworpen. Klaarblijkelijk
speculerend op het bindmiddel van
het oude geuzenbloed en het nog
onversleten socialisme van de Da
geraad der Volksbevrijding, begon
zij een fanatieke beweging tegen
het kerkelijk gezag over de katho
lieke gelovigen. Zevenduizend aan
hangers en de Ministers en Kamer
leden der Partij heeft zij het jong
ste weekend bijeengehaald. om hen
te doen „huiveren voor een Kerk,
die zozeer haar grenzen over
schrijdt", ja, die „meer vertrouwen
stelt in macht en organisatie dan in
Christus".
Door deze golfslag van anti-pa
pisme te bewegen, begint de P.v.d.
A. haar ware gezicht te vertonen.
Tot dusver had zij het verborgen
achter de levensbeschouwelijke ge
lijkheid van alle overtuigingen, mits
ze maar socialistische politiek bedre
ven. Volgens hun statuten en de af
spraken met haar propaganda 'oo-
chende zij in de kanselarijstijl
der partij steevast elke verwant
schap met het N. V. V., hoe
wel hier twee handen liggen op
één buik; met de Wiardi Beekman-
stichting, hoewel deze het laborato
rium der rode partijbeginselen is;
met het humanisme, dat de kiezers
der P.v.d.A, al of niet uit de
Kerkelijke afval gerecruteerd
doordringt met de nieuwe religie; en
voorts met de hele humanistische
nasleep en sexuele en andere moder
ne maatschappijhervormingen, die
allemaal tot de bekende familie-
idealen behoren.
De K.V.P. is geen kerkelijke par
tij, maar een vrije Volkspartij van
katholieken, die in het licht van I
hun gezond verstand, hun geweten 1
en geloof deze partij hebben ge
bouwd. De P.v.d.A. komt thans ach
ter haar masker uit, roept haar kie
zers op om te „huiveren" voor de
Katholieke Kerk, verzet zich tegen
haar Bisschoppen, die 'n herderlijk
schrijven aan de gelovigen richten
en schijnt geest en houding in te
spannen om in een anti-katholieke
partij onder haar vleugelen te ver
enigen alle oude en nieuwe anti
papistische elementen in Nederland.
Jeeft zij, om dit soort doorbraak
van het anti-papisme te doen
gelukken, de verbreking nodig der
politieke samenwerking met de
K.V.P.Ook deze schijn neemt ze
aan, terwijl ze een propaganda door
't hele land begint om een millioen
gulden bij elkaar te brengen voor
de nieuwe verkiezingsstunt. Een
stunt, die straks nog zal worden ge
activeerd door de manoeuvre het
uittreden der katholieken uit de
P.v.d.A. nog verwoeder uit te spelen
tegen het Kerkelijk beleid der Bis
schoppen. Indien zij de politieke
kaart van Nederland wil wijzigen,
laat ze er dan rondweg voor uit
komen. Dat zij duidelijk de aan
vallende partij is, die alle emo
ties van onverdraagzaamheid
tot zich wil trekken, hebben de
hierboven gesignaleerde handelin
gen van agressie duidelijk gemaakt.
Ook de gebezigde insinuaties ver
duidelijken die houding. In zijn re
de heeft Mr. Burger gesuggereerd,
hoe bij de Statenverkiezingen de
rollen in de K.V.P. aldus waren
verdeeld, dat de nieuwe voorzitter
de Weltergroep zou moeten terug
winnen door verbreking van sa
menwerking met de P.v.d.A. in het
vooruitzicht te stellen. En dit ter
wijl Prof. Römme moest blijven
spelen op het thema van blijvende
samenwerking om andere groepen
niet af te schrikken
Op ons verzoek om opheldering
bij de voorzitter der K.V.P., mr.
van Doorn, vernamen wij over die
suggestie de categorische verklaring,
dat hij aldoor heeft gepropageerd
het voortduren der samenwerking,
zolang daardoor een constructieve
politiek mogelijk bleek De dubbel
hartigheid, welke Mr. Burger de
K.V.P. aanwreef, moet dan ook vol
strekt ontkend worden. Het is een
grievende en ongegronde beschul
diging.
Gaat de heer Ruygers afstand ne
men van dit zeer doorzichtige anti
papistisch politieke kabaal? Men
mag wel aannemen, dat hij met zijn
rede te Utrecht die stormachtig
succes had, een tweemaal door de
VARA werd uitgezonden. een
uittreden uit de P.v.d.A. heeft voor
bereid, al willen hij en de zijnen
in geen geval tot de K.V.P. toetre
den. Of hierop zal volgen de stich
ting van een nieuwe katholiek-de
mocratische partij, die in de prac-
tische politiek zich vrij nauw bij de
P.v.d.A.-politiek zou aansluiten
Dan echter staat vast, dat aldus ook
in zekere zin zou worden ingegaan
tegen de passages in het Mandement,
die de politieke eenheid der katho
lieken bepleiten. Men kan zich ove
rigens denken een soort studie
centrum van de voormalige katho
lieke leden van de P.v.d.A., die met
hun critische geluid de K.V.P. voort
durend zouden bestoken. Schijnbaar
wordt met het uittreden zolang ge
talmd, totdat een of andere vorm
van nieuwe organisatie voldoende
zou zijn voorbereid. Waarna dan te
gelijk met het uittreden van de
katholieken uit de P.v.d.A. de....
kabinetcrisis kan worden uitge'okt.
Zonder op deze gissingen in te gaan,
mag men in elk geval de aanval op
het confessionele partijwezen, die
reeds in het beginsel-program der
P.v.d.A. was opgezet en die thans
rondom de waardige figuur van dr.
Drees zo agressief voor de luidspre
kers ging staan, in de historie van
het verdraagzame Nederland een
verdrietige vertoning noemen.
Bij de N.V. Koninklijke Begeer te
Voorschoten, zijn in opdracht van de
Oorlogsgravenstichting, drie bronzen
platen vervaardigd voor het Marine
monument te Soerabaja, dat is opge
richt ter herinnering aan diegenen
van ie Koninklijke Marine, die niet
zijn thuisgevaren. De platen zullen
binnenkort naar Indonesië worden
verzonden, waar zij op het monument,
dat op 7 Mei .1. werd onthuld, zullen
worden aangebracht.
De drie platen: links boven het Ad
miraalsschip van Michiel de Ruyter,
links onder: de Hr Ms „De Ruyter",
die met Schout-bij-Nacht K. W. F. M.
Doorman en de zijnen tijdens de
slag in de Javazee ten onder
ging. Rechts, Karei Doorman, naar
wie het monument te Soerabaja werd
genoemd. De ontwerpen voor de pla
ten zijn van J. Ph. van Zegveld.
enigszins blij
koorts".
met onze „Tour-
Advertentie)
1 behoeft Uw dag niet te bederven.
'tis altijd makkelijk
bij U te hebben,
die helpen direct!
i—
^/E HEBBEN onszelf de sportieve
thermometer aangelegd. Laten
we het nu maar dadelijk eerlijk be
kennen: we hebben Tour-koorts.
Niet omdat we bijster veel „ver
stand hebben van wielrennen", ook
niet (zo hopen we) vanwege de pure
sensatie. Eerder (zo praten we ons
dat tenminste voor) terwille van
een moderne tak vaderlandsliefde,
een bepaalde „trots op onze jon
gens, die het dan toch maar weer zo
uitstekend doen".
Is dit koorts-verschijnsel nu niet,
gelijk alle koorts, bepaaldelijk on
gezond, zo hebben ons enkele
vrienden afgevraagd. Waarop we
na enig nadenken hebben betoogd:
Dit is nu eindelijk eens een koorts,
die aanspraak mag maken op een
betiteling „gezond". Men kan lang
twisten over de vraag, of een eve
nement als de „Tour de France"
helemaal sport is of misschien zelfs
helemaal niet (meer). Men kan mo
menteel echter beslist niet twisten
over het volgende: de belangstelling
voor dit spectaculaire gebeuren is
tot in de grond sportief. Het houdt
de aandacht van ontelbaren gevan
gen in een gezonde sfeer. Het kweekt
een bepaalde „verbroedering" en
een gezonde rivaliteit Het ;s een
verademing.... Daarom zijn we
^ristoteles Socrates Onassis, de Griekse zakenman, die de laat
ste jaren bijvoorbeeld van zich deed spreken, doordat hij het
Casino in Monte-Carlo, met alles wat daarbij hoort, voor een
stevig prijsje aankocht, heeft blijkbaar gemerkt, dat het zijn
voordelen heeft „in het nieuws" te staan. Enkele weken geleden
breidde hij zijn vloot van tankschepen uit met het grootste tank
schip dat ooit te water is gelaten en om er zeker van te zijn dat
zijn naam genoemd werd, liet hij een Canadese torpedojager om
bouwen tot een luxe jacht, dat even solide als luxueus is inge
richt. Het jacht kreeg de naam „Christina", naar Onassis' vrouw,
en als een drijvend paleis van goed 1400 ton bevaart het momen
teel de wereldzeeën.
KUNSTMATIGE ROTS....
Het is natuurlijk geen peuleschil, een
torpedojager in een jacht te transfor
meren. Men kan nu eenmaal niet tus
sen pantserplaten een cocktail drin
ken. Aristoteles Socrates Onassis nam
dus een scheepsbouwer in de arm en
liet de man een tekening maken van
hoe-het-worden-moest. Toen die teke
ning klaar was, vernam hij, dat het
grapje ruw geschat 2.500.000 dollar
zou kosten. De heer Onassis knipperde
desondanks niet met de oogleden. Hij
zei, dat het zo goed was en dat dê
deskundigen maar moesten zien wat
ze er van maakten.
Na ettelijke maanden is het werk
nu klaar gekomen. Op het achterdek
is een marmeren zwembassin aange
bracht, met een vloer van mozaïek
werk, die beweegbaar is, zodat er
eventueel op dekhoogte een dans
vloer kan worden gelegd op de plaats
van het zwembad.
In de lounge van het schip kan men
een hoge schoorsteen bewonderen van
lapis lazuli en in de zeer gezellige bar
kunnen de gasten van Onassis plaats
nemen in clubfauteuils, die met wal
vis-huid zijn bekleed. De rest van 't
schip is navenant. Er is, kortom, niet
op een dollarcent gekeken.
Die 2.5 millioen dollar ten spijt,
heeft de heer Onassis nog andere plan
nen. Hij heeft het casino in Monte-
Carlo niet gekocht om het onder mo
numentenzorg te plaatsen, maar wel
om er persoonlijk residentie te kie
zen en de roulette wat meer in trek
te brengen dan zij de laatste jaren is
JTR GAAT nu al maanden lang een
kreet door ons herbouwend va
derland: gebrek aan geschoolde
vakarbeiders! Zover onze inlich
tingen strekken, is dat gebrek in
derdaad onrustbarend. De vraag
is reeds opgeworpen, 'of het (nog)
wel verantwoord mag heten „aan
de lopende band" geschoolde vak
arbeiders als emigranten weg te la
ten gaan, ja zelfs de emigratie te
bevorderen door steun in velerelei
vorm.
Hieraan moesten we denken, toen
ons een mededeling bereikte, welke
ons ten opzichte van dit probleem
een bepaald gevoel van vreugde
schonk. Ook dit jaar zal namelijk
weer gestreden worden om „de zil
veren troffel" om de titel van „Ne
derlands beste leerling-metselaar".
Dat geschiedt in de tweede helft
van deze maand te Overschie. On
geveer 60 toekomstige vakarbeiders,
thans nog leerlingen van technische
scholen, zullen dan in een sportie
ve strijd laten zien, dat ze het zeer
ernstig nemen met het metselen als
vak.
Een verheugend verschijnsel is
ook, dat het aantal deelnemers is
gestegen. Verheugend vooral voor
de organisatoren, het Bouwcentrum
en „De Nederlandse baksteenin
dustrie", omdat hun gelukkig ini
tiatief dat succes tenvolle ver
dient.
geweest. In een kantoorgebouw van
drie verdiepingen, dat een half mil
lioen heeft gekost bereidt Onassis de
verbouwing van het casino voor. Dat
gaat hem een millioentje per jaar
kosten, maar omdat hij desnoods tien
millioen per jaar kan uitgeven zoals
u en wij een tientje, draait hij daar
zijn hand niet voor om.
/~\nassis laat 'n nieuw danspaviljoen
bouwen, bij het casino en hij is
tevens van plan, een luchtdienst te
openen op Engeland en Italië, met
grote viermotorige vrachtvliegtuigen,
die vacantiegasten-in-goede-doen met
auto en ai naar Monte-Carlo kunnen
brengen.
Ook de mensen die met hun eigen
jacht naar Monte-Carlo komen, be
weert hij, hebben tot nu toe te weinig
service gekregen. Vandaar dat hij
een enorme, kunstmatige rots laat op
richten, een goede honderd meter
huiten de havenmond. Die rots krijgt
de vorm van een pyramide en zij moet
de lastige golfslag in de baai helpen
breken, zodat de dure schepen in de
haven geen hinder meer hebben van
een al te sterke deining.
Het strand wordt eveneens geriefe
Iijker, want om de tere voeten der
badgasten voor beschadiging door
schelpen en steentjes te behoeden,
laat Onassis het over een grote uitge
strektheid bekleden".
Tot zover de huidige plannen van
de ondernemende Griek. Het zal daar
wel niet bij blijven!
JN een bij de Tweede Kamer j
ingediend naturalisatie-
wetsontwerp is ö.a. voor natu-
ralisatie voorgedragen de heer
Wilhelm Strassburger. Deze
werd in 1904 te Lahr (Duits
land geboren. In 1938 kwam
hij met het Circus Strass
burger naar Nederland. In
Maart 1943 werd hij tot Duit
se militaire dienst gedwon
gen. Gedurende zijn diensttijd
zo deelt de Minister van
Justitie in zijn memorie van
toelichting over hem mee,
toonde hij zich het Neder
landerschap waardig door een
Nederlander in dienst van de
Britse inlichtingendienst on
derdak te verschaffen en
voort te helpen. Kort voor de
capitulatie van de Duitsers
deserteerde hij, waarbij hij
zijn uniform en wapens aan
de illegaliteit gaf.
Blind
ETEN BRIEFJE, gericht aan de pen-
sioenraad te Bremen, maakte de
lui daar een beetje wantrouwend.
In het schrijven werd namelijk de
aandacht gevestigd op een blinde,
die op voortreffelijke wijze als kee
per optrad, wanneer dat zo eens uit
kwam Toen werd onderzocht of de
man blindheid simuleerde, bleek dat
hij inderdaad niet zag. Hij ging ge
heel op het gehoor af.
Advies
"Tweeduizend bewoners van ge
meentewoningen te Kings Lynn
in het beste Norfolk hebben de me-
deling ontvangen: „Denk om Uw
buren, anders moet U Uw woning
uit".
De voorzitter van de huisvestings
commissie ter plaatse verklaarde in
een toelichting: „Er zijn de laatste
tijd veel klachten over burenge
rucht en verzoeken om een andere
woning binnengekomen. Dit moet
uit zijn. Wij moeten trachten onze
huurders wat liefde voor de buren
bij te brengen. De moeilijke elemen
ten gaan wij nu aanpakken".
verklaarde het valse gebit te nebben
verloren. Sedert dat ogenblik heeft
het kauwinstrument 'n hele lijdens
weg doorlopen, waarbij laadkasten,
schudzeven en wasketels te pas
kwamen. Maar het gebit was van
goede kwaliteit. De houwer eet er
weer mee.
Rem
Tn de Amerikaanse staat Tennessee
heeft het onlangs een stevig stuk
je gestormd. Daarvan weet chauf
feur E. Fields mee te praten. Hij
dacht: ..Wat rijdt het toch opeens
moeilijk". Wat wilde het geval! Er
was een boom omgewaaid, die op
zijn auto was gekomen. De bestuur
der mankeerde niets. Van de auto
was alleen het stuur nog helemaal
in orde.
Kivijt
Tn het Amerikaanse Braintree
was de familie Kellaway de
drie-jarige Willem kwijt. De poli
tie vond de vermiste, die twee uur
in het gemeentehuis had doorge
bracht en daar in die tijd (1)
vijftien ruiten had ingegooid (2)
twee schrijfmachines had gede
monteerd (3) het telefoonnet had
ontwricht en (4) de bode met ten
lampetkan op het hodfd had ge
slagen. Men was van beide zijden
blij. dat Willem weer thuis was.
Mis
£)e politie-autoriteiten te Phi
ladelphia hebben 'n bestel
ling van 21 dubbelloops revol
vers ongedaan gemaakt. De
wapens waren besteld voor
vrouwelijke politie-agenten in
de stad maar op het laatste
nippertje bleek, dat dezen niet
sterk genoeg waren om de
trekker over te halen.
Verdediger
Tn Denver hield advocaat Joe R.
Atencio een vurige pleitrede voor
zjjn klant, een man, die zich wegens
dronkenschap had te verantwoorden
voor het gerecht Ten slotte schor
ste de president het hof. Tegen de
verdediger werd een vervolging in
gesteld. Wegens dronkenschap in de
uitoefening van zijn beroep.
DONDERDAG 8 JULI 1954.
HILVERSUM 402 m. 7 Nieuws, 7.10
Gramofoon, 7.50 Dagopening, 8 Nieuws,
8.15 Gramofoon, 9 Morgenwijding, 9.15
Gramofoon, 9.30 Voor de vrouw, 9.35
Waterstanden, 9.40 Gramofoon 10.50 Tour
de France, 11.05 Voor de kleuters, 11.15
Gevar. muziek, 12.15 Gramofoon, 12.25
In 't spionnetje, 12.30 Land- en Tuin-
bouwmededelingen, 12.33 Twee piano's,
12.50 Uit 't bedrijfsleven, 13 Nieuws,
13.15 Mededelingen en Tour de France,
13.30 Amusements muziek, 14 „De op
leiding tot maatschappelijk werker",
discussie, 14.15 Kamerorkest, 15 Voor de
zieken, 15.45 Gramofoon en Tour de
France, 17 Voor de jeugd, 17.45 Rege
ringsuitzending: Nederland en de we
reld: „De Philippijnen", door Mr. H.
R. Bijl, 18 Nieuws, 18.15 Tour de Fran
ce, 18.25 Voor de jeugd, 18.40 Rep. of
gramofoon, 18.45 Gramofoon, 19 Gespro
ken brief uit Londen, 19.05 Promenade
orkest en sol., 19.45 „De toekomst van
Zeeland", klankbeeld, 20 Nieuws, 20.05
Holland Festival: Residentie-orkest, koor
en solist, in de pauze (21) Voordracht,
Advertentie!
Ring
fiJIET zonder voldoening meldde
een jongetje te Tjerkwerd
(dat echt in Nederland ligt) aan
zijn ouders, dat hij een niet flau
we gouden ring ha Die ouders
wam opvoedkundig gezien itete-
maal in orde, want zij namen de
vondst in bewaring. Ze hebben
het uitgezocht en daarbij is ge
bleken, dat de ring behoorde aan
een reeds vergrijsd vrouwtje, dat
het kleinood een dikke vijftig
jaar geleden had verloren. Ze had
er niet meer op gerekend de
ring nog ooit terug te krijgen,
zei ze.
T och t
Wen kolenhandelaar in Den Haag
vond onlangs in een aan hem
geleverde wagon vetnootjes 'n splin
ternieuw kunstgebit. Hij dacht, dat
dit wel niet tot de delfstoffen behoor
de en schreef een briefje naar de jfc niet kon slapen en toen kreeg
staatsmijn Maurits waarin hij de ineens zo'n verschrikkelijke
vondst rapporteerde. Na lang wach- t fc broodje met lams-
len kwam een houwer opduiken, die v]ees»
„Ik lag schapen te tellen, omdat
22 Mededelingen, 22.05 Zang en piano,
22.30 Gramofoon, 22.40 Tour de France,
22.50 Sportactueel, 23 Nieuws, 23.15
Lichte muziek, 23.45-24 Gramofoon.
HILVERSUM II. 298 m. 7.15 Gra
mofoon, 7.45 Gymn., 7.30 Gramofoon.
7.45 Morgengebed en Lit. kalender, 8
Nieuws en weerberichten, 8.15 Gramo
foon, 9 Voor de huisvrouw, 10 Gramo
foon, 10.30 Morgendienst, 11 Voor de
zieken, 11.45 Vrouwenkoor, 12 Angelus
12.03 Lunchconcert (12.30-12.33 Land- en
tuinbouwmededelingen, 12.33-12.40 Voor
de boeren), 12.55 Zonnewijzer, 13 Nws.
en Katholiek nieuws, 13.20 Sopraan, vi
ool en piano, 13.50 Gramofoon, 14 Gra
mofoon, 14.45 Voor de vrouw, 15.15 Clav£-
cimbelrecital, 15.30 Kamermuziek, 16 Bij
beloverdenking, 16.30 Strijkkwartet, 17
Voor de jeugd, 17.30 Mandoline-ensem
ble, 18 Pianospel, 18.15 Gramofoon, 18.35
„Waarom de Bijbel-kiosk-arbeid", cause
rie, 18.45 Gramofoon, 19 Nieuws en weer
berichten, 19.10 Volksliederen, 19.30 Gra
mofoon, 20 Radiokrant, 20.20 Mariniers
kapel, 21 „Wonderlijke wetenswaardig
heden", causerie, 21.15 Gramofoon en ,,'t
Wespennet", 22 Voordracht, 22.15 Orgel
concert, 22.45 Avondoverdenking, 23 Nws
en S.O.S. berichten, 23.15-24 Gramofoon.
BRUSSEL 324 m. 11.45 Gramofoon,
12.30 Weerberichten, 12.34 Gramofoon, 13
Nieuws, 13.15 Orgelspel, 13.30 Gramofoon
13.45 Orgelspel, 14 Engelse les, 14.15 Gra
mofoon, 14.30 Franse les, 14.45 Gramo
foon, 16 Opera-feuilleton, 17 Nieuws,
17.10 Kinderliederen, 17.'.5 Voor de kin
deren, 18.15 Pianorecital, 18.30 Voor de
soldaten, 19 Nieuws, 19.45 Verzoek pro
gramma, 20.45 Wat is dat? 21.15 Ethnolo-
gische muziek, 22 Nieuws, 22.15 Piano
recital, 22.55-23 Nieuws.
BRUSSEL 484 m. 12 Omroep orkest,
en solist, 13 Nieuws, 13.15 Gramofoon,
15 Symph. orkest, koren en sol., 16.05
Lichte muziek, 17 Nieuws, 17.15 Gramo
foon, 18 Voor de soldaten, 18.30 Gramo
foon, 19.30 Nieuws, 20 Hoorspel, 22
Nieuws, 22.15 Lichte muziek, 22.55 Nws.
Advertentie)
door B. M. BOWER
W
Michaël, die onrustig in de corral
rondliep, wierp zijn kop omhoog en
hinnikte luid toen Kent de corral pas
seerde. Het paard had angstig gestaard
naar het vuur dat naar hem toe kwam
rollen, en zijn angst had Val niet
weinig bezorgd gemaakt. Toen zij zag
dat Kent het hek voorbij liep. haastte
zij zich naar de corral en wierp het
hek open, een weinig verwonderd dat
Kent niet aan zijn paard dacht. Hij
had haar gevraagd het paard de vrij
heid te willen geven, wanneer het
vuur niet gestuit kon worden en
nu scheen hij het vergeten te hebben.
Een nieuw geknetter deed zich ho
ren. Kent, nog steeds achteruitwijkend
van het brandende hooi, wendde zien
om en zag dat de stal vlam had ge
vat. En achtei hem zwaaide Val als
een beschonkene heen en weer. Hij
bereikte haai op het ogenblik dat zij
op haar knieën viel.
,,Ik kan niet meer vechten."
fluisterde zij zwak.
Hij nam haar in zijn armen en
aarzelde, zijn gelaat naar het huis
gewend; dan rende hij in de tegen
overgestelde richting, strompelde door
de droge sloot en liep verder over de
grond, die door hun tegenvuur schoon-
gebrand was. De hete grond brandde
zijn voeten door de zolen van zijn
rijlaarzen heen, doch de wind dreef
rook en hitte vlug weg. Bosjes brand
den nog, doch hij ontweek die plaat
sen en liep naar de heuvelhelling,
waar een onbegroeide, gele plek zand
steen en rustplaats bood. Hij zette
Val neer op een rots. ging naast haar
zitten, zodat zij tegen hem aan kon
leunen, en begon haar met zijn hoed
koelte toe te wuiven.
Nog steeds stond het huis daar, met
flapperende gordijnen voor de open
vensters, de keukendeur open en
dichtklapperend, wanneer de wind er
vat op kreeg. Het vuur kroop zo dicht
naar het huis als verbrand gras en
rotsgrond het toeliet en de vlammen
die achter gebleven waren om ook
die schamele prooi te verslinden, stier
ven de hongerdood, terwijl de hoofd
lijn tegen de andere couleewand op
kroop en in een gordijn van rook
over de top uit het gezicht verdween.
De hooibergen brandden af tot roken
de. zwarte hopen. De wilgen bij de
bron en de struiken verschrompel
den door de hitte en zwaaiden naakte,
dorre armen in de wind. De stal
vlamde nog even hoog op, stortte in
één en werd een hoop smeulend hout.
De corral was niets anders meer dan
een onregelmatige kring van half ver
brande, rokende balken. Rookspiralen,
als stervende kampvuren, slingerden
hun blauwe linten over de verlaten
heid.
Kent haalde diep adem en keek
neer op het bewegingloze lichaam in
zijn armen. Zij lag zo stil, dat hij ge
vreesd zou hebben dat zij dood was,
wanneer zij niet nu en dan heel zwak
had geademd. Heur haar was een ver
warde massa goud op haar hoofd.
Voorzichtig verwijderde hij een paar
grote sintels uit haar haar en voelde
hoe zacht het was. Hij lichtte de hals
doek van haar ogon en keek neer op
haar gelaat, dat berookt en door de
hitte rood gekleurd was. Om haar
mond lag een pijnlijke trek. Haar
wimpers, ontdekte hij nu, waren veel
donkerder dan haar haar. Zijn blik
gleed langs haar slanke figuur naar
haar vingers die losjes in haar schoot
lagen, een lange, droge blaar op één
hand, bij haar duim
„Bent u in slaap gevallen?" vroeg
hij vriendelijk en schudde haar
zachtjes aan haar arm. „We kunnen
nu naar de bron gaan, als u zo ver
kunt lopen; en als u da» niet kunt. zai
ik u moeten dragen want ik heb een
pracht dorst!"
Zij opende haar ogen maar half en
liet ze dan weer dicht vallen, alsof het
leven niet waard was om geleefd te
worden.
„Ja, maar dat gaat zo niet", zeide
hij.
Zij zuchtte en opende weer haar
ogen maar half. Doch zij scheen zijn
begeerte naar handeling niet. te delen,
en haar geestelijke en lichamelijke
uitputting was niet te miskennen.
„U schijnt het aardig te pakken te
hebben", merkte hij op, met beklagen
de stem. „Maar ik heb u hierheen ge
dragen en zal u weer terug moeten
dragen, ook wanneer u oeslist niet
wilt lopen."
Zij mompelde iets, waarvan Kent al
leen verstond, ,.een ogenblik" Maar
zij was nog steeks bewegingsloos en
daarom nam hij haar na een ogen
blik van aarzeling in zijn armen en
droeg haar naar het huis terug, schop
te de deur open. droeg haar door de
keuken en legde haar neei op de di
van, met een 'zucht van verlichting,
dat hij haar kwijt was.
De divan was opgestapeld met mooie
kussens, meer bedoeld als versierse
len dan als nuttige voorwei pen. Doch
Kent legde de kussens om haar heen
ging een handdoek halen en dompelde
dien roekeloos in de emmer met water
en waste haar gelaat en handen et
kcmische voorzichtigheied. De blaar
op haar hand was vurig rood gewor
den, en voorzichtig legde hij de natte
doek er op. Zij verroèrde zich niet.
Hij liet de gordijnen zakken, zodat
het in de kamer even koel zou zijn
als in iedere plaats in die door vuur
geteisterde streek, en voelde dat hij
niets meer kon doen.
Hij stond een ogenblik neer te kij
ken op dat slappe, bewegingloze li
chaam, dat als een lijk lag uitgestrekt
op die helkleurige divan, haai ogen
gesloten en hol met blauwe schadu
wen er onder, haar lippen bleek on
met die pijnlijke trek Hij bukte on
legde de handdoek beter op haar ver
brande hand. hield zijh gelaat oen
ogenblik dicht boven het hare, zuchtte,
fronste zijn wenkbrauwen, en liep dan
op zijn tenen de kamer uit. de deur
voorz'chtig achter zich sluitend.
HOOFDSTUK 10.
VERLATENHED
Gedurende meer dan twee Uiou zat
Kent buiten in de schaduw van net
huis naai de zwarte verlatenheid van
de coulep te staren Zijn paard was
wtg zodat hij nergens heen kon rij
een en bovendien wist hij niet waar
heen hij zou moeten gaan Binnen oen
afstand van twintig mijl was er geen
vrouw, die hij ter assistentie van Val
zou kunnen halen, zelfs al was hij
er zeker van geweest dat zij hulp no
dig had. Verscheidene keren had bij
de deur van de kamer een paar "enti-
metar geopend en naar haar geke
ken. De derde keer had zij haar stiive
houding veranderd en één arm over
haar gelaat geworpen, alsof zij haar
ogen tegen iets wilde beschutten. Dat
gaf hem moed en hij ging naar Duiten
om brandhout bij elkaar te zoeken.
Om de corrals en de stal was een
vastgetreden pad, da^ het vuur ver
hinderd had het huis te naderen, en de
wind had de sintels naar de bron ge
waaid zodat het huis midden in een
oase van bruin onverbrand gras en
onkruid stcrid, wel is waar, armzalig
genoeg, maar toch een oase in de dode.
zwarte omgeving Een hakblok, n bijl.
'n roestige zaag gaven de plek aan;
ook nog drie palen, waarin op ver
schillende plaatsen gehakt was en vijf
stukkon hout. die blijkhaai door een
man haastig van een d*-r palen waren
afgehakt Kent «eek naar dien hout
stapel en vloekte. Hij had altijd ge
weten dat Manley een afkeer had van
handenarbeid, doch hij was niet voor
bereid op aen dergelijk bewijs van
luiheid.
Hij ondernam een wiedende aanval
op de palen, hakte ze tol brandhout,
dat hij netjes opstapelde, waarna hij
op zijn tenen de keuken binnenliep
en voorzichtig een vuur in de kachel
aanlegde; vulde de houtkist, de thee
ketel en de wateremmer, zat voor het
huis totdat hij het water hoorde over
koken, keek weer even naar Val en
begon dan voor nen beiden een maal
tijd te bereiden.
Hij was heel goed bekend geweest
met de keukenbenodigheaen toen Man
ley nog vrijgezel was. en nu nij zag
hoe nelder en ordelijk alles was en
welke veranderingen er waren aange
bracht, werd hij vervuld van een vage
bewondering voor vrouwen in het al
gemeen en voor Val in het bijzunder.
Val s slanke witte handen, met twee
schitterende ringen en de trouwring,
wekten geen gedachten op aan zwaar
huishoudelijk werk, doch het resultaat
van haar arbeid ontmoette hij overal.
„Je kunt je spiegelen in ieder ding
dat gemaakt werd om te glimmen", be
weerde hij toen hij een pan van de
plank nam.
„Zij ziet er niet naar uit. maar die geel-
ogige dame weet allemenselijk goed
huis te houden Dan hoorde hij haar
hoesten en zette de pan haastig neer.
en trad de kamer binnen om te zien
of zij wat nodig had.
(Wordt vervolgd)
