Mensen e«
Geli jk met de
f
WRIGLEY
Beter en vrijer
grensverkeer
Benelux-con«res
in Oostende
krachtige manifestatie
AT EEN
ONDERLIJKE
ERELD
RADIO
Een vrouw in de
eenzaamheid
8
Voor top-prestalies
Geen groot wild
De zachte
geurige
Amerikaanse
shag die U het
rookgenot geeft
van de beste
Amerikaanse
cigaret
DOUWE EGBERTS
TWEEDE BLAD
f)E RESOLUTIES, welke Zater
dagnamiddag door het 5de Be-
nelux-congres te Oostende werden
aangenomen, betekenen meer dan
een algemene aandrang tot bevor
dering van het personenverkeer
tussen België en Nederland. Ze
gaan er eindelijk principieel van
uit, dat de verbetering van het ver
keer tussen de twee landen niet in
beginsel dient te geschieden uit
sluitend lang" de twee internationa
le lijnen Roosendaal-Antwerpen en
Maastricht-Luik, doch principieel
langs de gehele grens vanaf de
Noordzee tot aan de Maas, met ter
zijdestelling van de staatkundige
grens als een factor van scheiding
en vervreemding.
Op het voetspoor van de stellin
gen der rapporteurs Custers en
Leynen constateren de resoluties
van het congres, dat de gewesten
Zeeuwsch-Vlaanderen, Noordbra
bant en Limburg evenzeer als de
Noordelijke provincies van België
de typische kenmerken dragen van
randgebieden, die in hun economi
sche ontwikkeling gericht zijn op
de centra van de t -ee staten, waar
toe zij behoren. Daardoor vertoont
het verkeer tussen de Nederlandse
en Belgische grensprovincies nog
een sterk eenzijdig georiënteerde
structuur. In deze fundamentele
toestand van scheiding en verwijde
ring dient verandering te komen.
De inwoners van de grensprovincies
der beide staten dienen dichter bij
elkaar te worden gebracht en die
nen met elkaar te kunnen omgaan,
alsof zij tot een en hetzelfde land
behoren. Daarom zegt het congres,
dat de grenzen in de gedachte van
Benelux voortaan niet méér mogen
betekenen dan administratieve pro
vinciegrenzen. Volgens een uitdruk
king van senator Leynen komt het
er op aan „de grens te vergeten, op
dat de bevolkingen dezer grensge
bieden onderling zouden kunnen
versmelten."
J^E BESTAANDE toestand is voor
alsnog een aanfluiting van dit
toekomstbeeld. En de heer Custers
uit Venlo heeft daarvan op pakken
de wijze de inventaris voorgedra
gen.
In Noord-Zuidelijke richting be
staan er maar twee grote spoorweg-
lijnen, in staat om te beantwoorden
aan de doeleinden van onderling
Benelux-verkeer. In Oost-Westelij-
o ke richting bestaat er geen enkele
spoorweglijn. Erger, lijnen, welke
vroeger in Oost-Westelijke richting
liepen, zijn geleidelijk als het ware
afgestorven: de lijn van Terneuzen
over Hulst naar Sint Niklaas en
A.ntwerpen, die van Antwerpen over
Hamont-Budel naar Weert en Roer
mond en die van Hasselt naar Maas
tricht. Twee lijnen van Zuid naar
Noord of omgekeerd deelden het
zelfde lot: die van Terneuzen naar
Gent en die van Tilburg naar Turn
hout.
Bij herhaling is in de streken,
welke door de stopzetting van die
spoorweglijnen werden getroffen,
geprotesteerd. Steeds tevergeefs ^n
noodzakelijkerwijze tevergeefs, om
dat nu eenmaal de grensgebieden
door allerlei omstandigheden ge
doemd werden om randgebieden te
blijven. En voor zover zij het nog
niet waren, te worden. Van belang
is daarom, dat ,na de reeds bereikte
resultaten in het kader van de Be-
nelux-samenwerking, thans het Be-
nelux-comité der drie landen de
overgeleverde politiek van afschei
ding en vervreemding op verkeers
gebied zonder enige aarzeling tot
een anomalie verklaart en aan de
regeringen van Den Haag en Brus
sel vraagt de mogelijkheden te be
studeren van het herstel der spoor
lijnen ,die een belangrijke verbin
dende functie hebben tussen grotere
centra van België en Nederland.
Met name wordt aangedrongen op
herstel van de verbindingen Maas-
Antwerpen-Roermond.
Voor de geest, waarin deze reso
lutie werd aangenomen, is typerend,
wat Zaterdag op het Benelux-con-
gres vanuit de vergadering gezegd
werd over de zgn. toltaks van 5
francs, welke door de Belgische
spoorwegen geheven wordt op ie
dere reis van Antwerpen naar Roo
sendaal of omgekeerd, en waarover
in dit blad al heel wat geschreven
is.
Drie hoofdambtenaren van de
Belgische spoorwegen deden de toe
zegging de als onjuist erkende tol
taks op het gewone reizigersverkeer
met de bevoegde instanties te zul
len bespreken. Als het publiek nu
in deze ook verder blijk geeft van
waakzaamheid en misnoegen, is de
kans dus niet gering, dat binnen
afzienbare tijd een einde zal komen
aan het becritiseerde misbruik der
Belgische spoorwegadministratie op
het traject Roosendaal-Antwerpen.
PVENVEEL bijval als de charge
tegen de „boete op Benelux-
verkeer tussen Roosendaal en Ant
werpen" oogstte bij het congres het
verhaal over de manifestatie van
Leuvense studenten in Februari
van dit jaar tegen het „ijzeren gor
dijn" van paaltjes op de eeuwen
oude weg tussen Eersel, het hart der
Acht Zaligheden, en de eerbied
waardig eabdij van Postel. De stu
dentenbetoging om deze bespotting
van vrij Benelux-verkeer aan de
kaak te stellen kreeg thans nog
een extra-relief door het ergerlijk
incident te Amsterdam, waar een
politieman zijn bouvier losliet op
een jonge dame, die verkeersvoor-
schriften overtrad. Bij de studen
tenbetoging in Februari op de grens
tussen Eersel en Postel had de Ne
derlandse legermacht van 15 ma
rechaussees en andere dienaren der
veiligheid ook een politiehond 'oij
de hand en dat was ook een bouvier.
Begrijpelijk, dat de methode om
historische Kempische wegen niet
alleen af te grendelen met ijzeren
paaltjes, doch bovendien ook nog
dicht te houden met gedresseerde
honden, die verre van ongevaarlijk
zijn, grote verontwaardiging wekte
bij de congresgangers, die nu juist
de vrijmaking van alle verkeer tus
sen de Nederlandse en Belgische
gedeelten van de ene grote Brabant
se Kempen tot een doelwit hadden
gekozen.
Goed voorgaan moge goed doen
volgen. De omstandigheid ,dat thans
te Oostende het algemene Benelux-
congres voor Verkeer en Toerisme
zonder enige beperking heeft aan
gedrongen op een fundamentele
omschakeling der verkeerswegen-
politiek van België en Nederland
zodat de staatkundige grens als af
damming en indijking van 't verkeer
tussen de grensprovincies buiten
werking zal worden gesteld, ver
hoogt het peil van gewestelijke ver
langens in Zeeuwsch-Vlaanderen,
Noordbrabant en Limburg tot het
niveau van een algemeen integratie
beleid der drie Benelux-landen.
DINSDAG 22 JUNI 1954
DODELIJK ONGEVAL TE
AMSTERDAM.
pISTEREN hin r de zeven ver-
keersvlaggen in Amsterdam weer
halfstok en wel voor een 24-jarige
ongehuwde eleetrotechnicus uit Hil
versum die Zondag in het O.L.V. zie
kenhuis is bezweken aan wonden ten
gevolge van een aanrijding.
Op zijn motor kruiste hij de Stalin-
taan op een ogenblik, waarop hem
een personenauto van rechts naderde.
Het ongeluk is daaraan te wijten, dat
hij de auto ofwel niet heeft opge
merkt ofwel geen voorrang wenste te
verlenen. De automobilist bleef onge
deerd.
AANHANGWAGEN VAN
JEEP OVER DE KOP.
Zes kinderen gewond.
VONDAGMIDDAG is een aanhang-
wagen van een militaire jeep van
het vliegkamp Valkenburg (Z.H.) in
de gemeente Valkenburg over de kop
geslagen.
In deze aanhangwagen bevonden
zich elf kinderen uit Valkenburg. Zes
kinderen liepen min of meer ernstige
verwondingen op. Alle gewonden kon
den naar huis worden vervoerd na
het verlenen van eerste hulp door de
plaatselijke E.H.B.O. Over de schuld
vraag van het ongeluk wordt door de
militaire politie en de rijkspolitie in
deze gemeente een onderzoek ingesteld.
VIJF WILDE ZWIJNEN
GESCHOTEN.
'TIJDENS een Zaterdag in Ottersum
(bij Venlo) gehouden drijfjacht
hebben de jagers vijf wilde zwijnen
geschoten. Zij kregen er ongeveer
twintig in de schijnwerpers. De on
schadelijk gemaakte beesten leverden
een gezamenlijk geslacht gewicht van
350 pond op.
In deze streek langs de grens is door
wilde zwijnen de laatste tijd grote
schade aangericht aan te velde staan
de gewassen. Er zijn boeren wier
aardappelvelden voor meer dan de
helft zijn geruïneerd.
SPOEDIG OESTERBROED-
VAL
Voorlopers gesignaleerd
QVER ENKELE WEKEN wordt de
topval van oesterbroed verwacht.
Reeds zijn enkele larven, de z.g. voor
lopers, gesignaleerd
Hun aantal is echter te gering om
een broedval van betekenis te ver
wachten. Ook de watertemperatuur
van 17 gr. is te laag voor 'n gunstige
ontwikkeling van deze larven. Naar de
toestand van de moederoesters te be
oordelen kan tegen 27 Juni de grote
larvenproductie plaats vinden, waar
van dan ongeveer 9 Juli de topval te
verwachten is. In het bekken der O.-
Schelde bevinden zich grote hoeveel
heden geslachtsrijpe oesters zodat bij
een gunstige watertemperatuur een
grote aanslag verwacht mag worden.
Advertentie!
t jri"i"-p.'
£)E Algemene Rekenkamer, die
heel het jaar door jaagt op fi
nanciële bokken van overheidsin
stanties, brengt daarvan geregeld
verslag uit. En het is waarachtig
geen jagerslatijn, waarin dit verslag
geschreven wordt. Het is de nuch
tere constatering van feiten, waar
bij met overheidsgeld raar om
gesprongen wordt. Het verslag over
1953, pas verschenen, kan echter
geen groot wild vertonen. We krij
gen de indruk, dat de noodzaak van
zuinig beheer geleidelijk aan toch
goed is doorgedrongen bij de ver
schillende instellingen en bureaux.
Er komen nog wel enkele oude
vondsten op tafel. Zo horen we, dat
de Bijzondere Rechtspleging een
nadelig saldo heeft opgeleverd van
173 millioen. Hoe groot het juri
disch en moreel voordelig saldo is,
staat n; uurlijk niet ter beoorde
ling van de Rekenkamer.
Er zijn voorts allerlei kleinighe
den als die betreffende een ambte
naar, die naar Canada werd over
geplaatst, hier gauw een auto kocht
en naar zijn nieuwe standplaats liet
transporteren. Als van een boek
werk over het Militair Tuchtrecht,
dat practisch onbruikbaar was, zo
dat 2800 exemplaren ter waarde van
47000 gulden ergens liggen te lig
gen. Als vrn de kosten van haar
knippen van militairen bij opkomst
voor herhalingsoefeningen, waarbij
de kappers 1 1/2 cent per man en
en per dag kregen, ongeacht de vraag
of velen of weinigen zich deze
hoofdbewerking lieten welgevallen.
Als van de attaché's, die te hoge
verblijfskosten in rekening brach
ten. Als van de reisdeclaraties, die
niet klopten. Maar een angstwek
kende indruk maakt dit alles niet.
Ook niet de briefwisseling met de
ministers Beyen en Luns, die er
niets voor voelen de 2400 gulden,
welke ze hebben moeten betalen
voor een diner aan Nederlandse
ambassadeurs en gezanten met hun
dames ,te putten uit de 40 mille re
presentatiekosten, welke ze ieder
krijgen.
Een nieuwe roman van Gabriel Gorris
J^E ALTIJD KEURIG verzorgde boekenreeks van Het Thijmfonds te 's-Gra-
venhage is weer met een nieuw deel vermeerderd, namelijk een roman
van Gabriël Gorris, getiteld „Gelijk met de lentewind".
Verhaal van het
platteland
gorris heeft al verscheidene boeken
op zijn naam staan. We kennen
een paar min of meer historische wer
ken, zoals dat over Christoffel Colum
bus de laatste kruisvaarder, en het
bekroonde Mayoba. spelend in de tijd
der Spaanse conquistadores. Maar de
meeste verhalen van zijn hand zijn
ontleend aan het wel en wee op het
platteland. Ook de gebeurtenissen in
deze nieuwe roman doen zich voor op
den buiten, in het kleine dorpskrin
getje, waar allen eikaars buren zijn
en waar de vredige rust soms ver
stoord wordt door hoog oplaaiende
hartstochten.
De hoofdpersoon, Louis Curvers. is
een rijke hereboer, een harde werker,
die uitsluitend leeft voor zijn bedrijf.
Graag zou hij de dochter van de dorps
notaris als meesteres op zijn hoeve
binnenleiden, maar de gemeente-se
cretaris is hem te glad af en kaapt het
nogal mondaine meisje voor zijn neus
weg. Inmiddels heeft Curvers op de
jacht een collega-landbouwej/ bijna ge
dood. Hij geraakt een jaar in de ge
vangenis en keert daarna vol veroitte-
ring en wrok naar zijn dorp terug. Hij
trouwt de dochter van een molenaar,
wat helaas geen verandering brengt
in zijn innerlijke gesteltenis. Al zijn
doen en laten blijft beheerst door haat
gevoelens: de secretaris wil hij finan
cieel doodnijpen; de pastoor jaagt hij
het erf af; iedereen neemt hij tegen
zich in. Als dan ten slotte de vrouw
van de secretaris zelfmoord probeert
te plegen en zijn eigen vrouw het eer
ste kindje verwacht, komt hij tot be
tere gevoelens en krijgen menselijkheid
en goedheid ook in deze stugge natuur
de overhand.
WEINIG ORIGINEEL
Maar men ziet is het gegeven niet
bijzonder origineel Zoals gebrui
kelijk in dergelijke boerenromans ver
lopen de gebeurtenissen in samenhang
met de seizoenen. De bekende i ïgre
diënten zoals afgunst tussen twee
boeren of een lap grond, de dorpsmo
len, (die deze keer niet afbrandt!) de
begrijpende en overal troost brengende
pastoor, de jachtpartij en het oogst-
Protest.
IN WENEN is een grote be-
toging gehouden uit pro- l
test tegen de vrekkigehou-
ding van de Oostenrijkse
regering ten aanzien van kunst
en cultuur, waaraan ongeveer
3.000 geleerden, dokters en ar-
tisten deelnamen.
Na een bijeenkomst in het
volkstheater trokken de beto- 2
gers in stromende regen naar 2
het parlementsgebouw, de
Kanselarij, het Ministerie van
Onderwijs en het stadhuis. De J
stoet, waarin professoren, ge-
leerden, zangers, musici, ac- 2
teurs, balletdansers, dokters, 2
beeldhouwers en philosophen, 2
van wie velen een internatio-
nale reputatie genieten, mee-
liepen, was volgens de toe- 2
i schouwers de ordelijkste de- 2
monstratie in de geschiedenis 2
van Wenen. Men had nog nooit
zoveel goed geklede en pedis-
I tingeerde betogers bij elkaar 2
gezien.
bom in haar kamer te werpen. „Ik
deed het alleen om haar bang te
maken", verklaarde de man, toen
de politie kwam vragen hoe het pre
cies zat en of zij nog meer had te
verwachten. Hij zal wel niet in zijn
opzet geslaagd zijn, want het meisje
was niet thuis.
Glashelder.
J-ER VERKRIJGING van de
graad van doctor in de tech
nische wetenschap zal Ir. Yelaga-
lawadi Vedavyasacharya Gururay
Acharya Woensdag aanstaande aan
de Technische Hogeschool te Delft
een proefschrift en stellingen ver
dedigen. Zoals dat dan gaat. Oe
t'tel van het proefschrift luidt:
„Momentum transfer and heat
diffusion in the mixing of coaxial
turbulent jets surrounded by and
pipe. De proffen denken wel, dat
hij zal slagen.
Hond.
TN Southampton heeft de rechtbank
een schadevergoeding van 150
gulden toegekend aan een man, die
meende een goede waakhond gekend
te hebben. De hond was zo bang als
een wezel. Toen op een gegeven mo
ment een inbreker het huis van zijn
baas binnendrong liep het dier van
angst dwars door het houten beschot
van zijn kooi heen en werd pas drie
dagen later op 400 km. van de plaats
van vertrek terug gevonden.
(Advertentie:
feest, ontbraken ook hier niet. Smul
partijen en harmonica-muziek comple
teren het geheel, alles volgens het be
kende recept.
Ook de taal. die Gorris schrijft, is
wel erg conventioneel. Hij verstaat
zijn vak, weet vlot te vertellen maar
blijft overal aan de oppervlakte. Hier
en daar zorgt hij voor wat ontroering,
dan weer verrast hij door een vleugje
humor. De bekering van de hoofdper
soon die men het hele boek door voelt
aankomen, is er ten slotte toch nog
sneller dan men had durven verwach
ten
Zij, die niet letten op literaire waar
de, maar tevreden zijn met een
boeiend landelijk verhaal vol tragiek
en dramatiek, zullen ook dit nieuwe
deel van hef Thijmfonds kunnen waar
deren. Het is niet beter maar ook niet
slechter dan de vorige boeken van
deze productieve schrijver.
W van der VELDEN.
PRIJSVRAAG VOOR EEN
H. HART-BEELD
T\E Missionarissen van het Heilig
Hart (MSC) hebben in het kader
van hun komende eeuwfeestviering
een openbare prijsvraag uitgeschreven
om een vernieuwing te krijgen in de
gangbare voorstelling van het Heilig
Hart. Omdat de geijkte vormgeving
een afgesleten schabloon is geworden,
menen zij ontrouw te worden aan de
Heilig Ilart-devotie door al te getrouw
te willen blijven aan geijkte vor
men.
Zij hopen als resultaat van de prijs
vraag een Heilig Hart-beeld te krijgen
dat geschikt zal zijn voor uitvoering
en verspreiding.
Er is een uitnodiging gericht tot de
beeldhouwers J. Gladdines (Breda) H.
van Haaren (Amsterdam), W van
Hoorn (Amsterdam), A. Teeuwisse
(Amsterdam) en F. Timmermans
(Maastricht). Daarnaast staat de prij,
vraag open voor alle Nederlandse
beeldhouwers.
De jury bestaande uit de heren N.
Steenbergen, M. Andriessen, M van
Beek, J. Engelman en prof. dr. J.
Timmers, zal een prijs toekennen van
f 600.van f 400.en van f 200.
De prijsvraag sluit 19 Maart J955.
Het programma van de prijsvraag is
kosteloos verkrijgbaar bij het secreta
riaat „Honderd Jaar MSC", Prins Hen-
drikstraat 57 te Eindhoven.
Geboorte.
T let, gaat er van komen, dach-
ten de oppassers van Artis. Nog
één week en er zou een klein nijl-
paardje bij zijn. Mieke, de oude,
sjouwde wat rond in het bassin en
alles leek volkomen normaal. Maar
opeens kwam er een rimpelig kopje
boven, een zeer verkleinde uitgave
van de enorme snuit van Mieke. Nie
mand in heel Artis heeft iets van de
geboorte bemerkt. Men beschouwt
het nu als een grapje van moeders
zijde. In het binnenverblijf van de
nijlpaardenkooi laat vader Jan af
en toe zijn machtige stemgeluid ho
ren. Hij weet nog van niets.
Zeldzaam.
A RTIS maakt trouwens wel meer
rare dingen mee. Een dezêr da
gen bracht een jeugdig Amsterdam
mer een klein vogeltje naar de die
rentuin. Dat had hij in de buurt van
de ouderlijke woning ontvangen.
„Kijk eens wat ik hier heb", sprak
hij veelbelovend tot de directie,
„een zogenaamde Japanse kruiden
pikker. Zeer zeldzaam." „Dat zal
wel", meende de directie, „wij heb
ben er ten minste nog nooit van ge
hoord." Maar toen ze de vangst gin
gen onderzoeken, bleek het een mus
te zijn.
Liefhebberij.
JN de Japanse hoofdstad is een
vooraanstaand zakenman ge
arresteerd, die voor de liefheb
berij misdadiger speelde. Wan
neer het dagelijks werk voor
bij was, zette hij een zwart
zijden maskertje op en ging er
gens op zijn gemak inbreken.
De politie vond bij hem thuis
600 messen.
Radicaal. „Het spijt me dat ik U moet lastig
IT EN PARIJS' minnaar, die een vaiien> mevrouw, maar wat staat
I- blauwtje had gelopen, bestrafte briefje'"
zijn vroegere vriendin door een rook- er op z o jj
Fideel.
JOURNALISTEN die de plechtig-
J heden van de invasie-herdenking
gingen verslaan, kregen bij hun ver
trek van President Eisenhower een
briefje voor Churchill mee. Het
briefje was bedoeld om de vergrijs
de Engelse staatsman de hoogachting
over te brengen van „zijn vroegere
ondergeschikte en om hem te herin
neren aan een aantal meningsver
schillen, die zij plachten te hebben."
Redders
HET vierjarig dochtertje van een
Amerikaanse sergeant in Heidel-
berg werd gered uit een brandend
huis. De redder haalde het kind met
gevaar voor eigen leven tussen do
vlammen uit en verdween. De dank
bare vader plaatste later een adver
tentie, waar hij de man vroeg
zich voor een beloning te willen
melden. Op de advertentie versche
nen niet minder dan zeven „red
ders". De echte was er evenwel niet
bü.
WOENSDAG 23 JUNI 1954
HILVERSUM I, 402 M. NCRV: 7.00
Nws. 7.10 Gram. 7.30 Gewijde muz. 7.45
Een woord voor de dag. 8.00 Nws. en
weerber. 8.15 Gram. 8.30 „Tot Uw dienst"
8.35 Gram. 9.00 V. d. zieken. 9.30 V. d.
huisvr. 9.35 Waterst. 9.40 Gram. 10.15 Nat.
Velddag v. h. Leger des Heils. 11.10
Gram. 12.00 Viool en piano. 12.30 Land
en tuinb. meded. 12.33 Lichte muz. 12.59
Klokgelui. 13.00 Nws. 13.15 „Met Pit op
Pad". 13.20 Instr. septet. 13.40 Gram. 14.00
Rep. 14.45 Gram. 15.30 Pianotrio. 16.00 V.
d. jeugd. 17.20 Lichte muz. 17.30 Orgel
spel. 18.00 Mil. caus. 18.10 Pianoduo. 18.25
Int. Tenniskamp. te Wimbledon. 18.35
Gram. 18.45 Geestel. liederen. 19.00 Nws.
en weerber. 19.19 Boekbespr. 19.25 Gram.
19.30 Buitenl. overz. 19.50 Viool en
Sweelinck-orgel. 20.00 Radiokrant. 20.20
f/Y/.
door B. M. BOWER
3)
Wilden mij een oliekan laten bespelen
maar ik heb er niet veel zin in. Ik
begin een beetje te oud te worden
voor zulke dingen. Het kost mij te
veel nachtrust. Als Man verstandig is
trekt hij onmiddellijk na zijn trouwen
uit de stad. Zij zijn met z'n twintigen
en hebben een heel stel potten en
pannen aan een touw gebonden. Ik
stop m'n oren vol watten als het spel
begint hé-hé! Nog een fles pop,
James
"Wie is de leider van die serenade,
Polycarp?" vroeg Kent, terwijl hij het
glas sodawater aannam, omdat hij de
rnan niet wilde beledigen. „Eigenaar
dig. dat ik er niets van gehoofd heb.'
,,'t Is niet zo eigenaardig als ik ie
vertel dat het van Fred de Garmo
uitgaat. Ik wil wedden dat Manley
morgen niet in staat is om zijn vrouw
naar huis te rijden tenminste als
hij naar buiten komt als hij geroepen
wordt en doet wat zij van hem ver
wachten hé-hé! En als hij niet naar
buiten komt, zal je wat beleven. Dit
stadje zal denken, dat de dag des Oor
deels aangebroken is hé-hé! Ik denk
toch maar dat ik mee zal doen bin
nen een afstand van tien mijl valt er
aan slapen toch niet te denken en
dergelijke dingen zijn het grappigste
als je er zelf aan mee doet. 't Is jam
mer, dat jij en Fred zo slecht met el
kaar kunt opschieten, Kenneth."
„Oh, ik heb er geen last van", ver
klaarde Kent onverschillig en zette
zijn glas met een zucht van verlich
ting op de toonbank: hij haatte „pop"
„Wat is er eigenlijk aan de hand?"
vroeg Polycarp, verlangend naar bij
zonderheden, die hij tot dusverre nog
niet te weten had kunnen komen.
„De Garmo wordt hels, ais iemand in
zijn tegenwoordigheid jouw naam
noemt Kenneth maar ik heb nog
nooit gehoord, wat er eigenlijk aan de
hand is."
„Oh, neen?" Kent liep in de rich
ting van de deur. „Kijk. Fred beweert
dat hij harder kan schreeuwen dan ik
en ik zeg dat 't niet waar is." Hij open
de de deur en liep kalm naar buiten
terwijl Polycarp hem verbaasd en een
weinig kwaad nakeek.
Kent liep regelrecht naar het hotel
Hij liep het kantoor binnen hetgeen
eigenlijk een gelagkamer was
dronk daar iets met Hawley en vroeg
hem of zijn vrouw misschien een pas
tei voor hem te koop had.
„Over een paar minuten is 't avond
eten klaar", lichtte Hawley hem in,
een blik werpend op de ronde, stof
fige klok aan de muur.
,,Ik moet geen avondeten hebben
ik heb trek in pastei," antwoordde
Kent en opende een deur die naar de
gang voerde. Hij liep door die gang
naar een andere deur, opende die
zonder veel plichtplegingen en werd
plotseling omringd door velerlei geu
ren, die duidelijk spraken van de
voorliefde der Hawley's voor uien en
spek. Er was niemand te zien, dus hij
liep door de eetkamer naar een an
dere deur, klopte even en trad naar
binnen. Op deze enigszins omslachti
ge manier bereikte hij de ontvangka
mer.
Manley Fleetwood lag uitgestrekt op
een erg ongemakkelijke sofa. Een op
gevouwen zakdoek met kant lag op
zijn voorhoofd en op zijn gelaat lag
een uitdrukking van bewuste onwaar
digheid. die Kent als zeer humoristisch
trof. Hij grijnsde begrijpend en Man
ley bloosde ook begrijpend. Valeria
liet vlug Maniey's hand los en zij zag
er enigszins trots en hooghartig uit,
toen zij de indringer vanaf haar stoel
aankeek
„Mr. Fleetwood's hoofd is nog erg
slecht'lichtte zij Kent koel inIk
denk dat het beter zou zijn, wanneer
niemand hem kwam bezoeken."
Kent sloeg met zijn hoed langs zijn
linkerbeen, terwijl hij haar onverstoor
baar aankeek, geheel onbewust van
het feit, dat zij hem beschouwde als
een minderwaardige dronkaard, met
wie Manley niet langer moest om
gaan.
„Dat is jammer." Hij sloeg zijn ogen
niet schuldig neer, doch bleef haar
aankijken. „Maar ik blijf hier maar 'n
ogenblik. Ik kwam U alleen maar
even vertellen dat de jongens u van
avond een serenade willen brengen
met zeepblikken en revolvers. Ik
dacht dat u er misschien liever tus
sen uit zou willen trekken."
Toen boord en das op hun plaats
waren, gromde Kent achter Maniey's
rug en gaf Jim een knipoogje, die zijn
hoofd om de hock van de deur stak
om te zien hoe de zaken stonden.
„Je ziet er piekfijn uit", bemoedigde
hij hartelijk. „Die grocn-en-blauwe
das staat je uitstekend. En het boord
glimt als ik weet niet wat. Je meisje
wordt smoor verkikkerd op je. Zij zal
niet bemerken dat er iets niet in orde
is. geloof mij maar. Nu. smeer 'm en
zie dat je getrouwd raakt. Je kunt
beter de achterdeur uitgaan: als zij
je toevallig uit dat café zag komen,
zou zij je wel eens kunnen vragen
wat je hier hebt uitgevoerd. Vertel
haar dat je ziek bent hoofdpijn.
Dan hoef je niet te liegen. Smeer 'm!"
Hij opende de deur en duwde Fleet
wood naar buiten, keek hem na totdat
hij om de hoek van een gebouw ver
dween en trad dan weer de kleine,
bedompte kamer binnen.
„Besef je wel", vertelde hij Jim,
dat ik dat arme meisje eigenlijk een
lelijke poets gebakken heb? Ik zie nu
in dat ik haar had moeten waarschu
wen en haar een eerlijke kans had
moeten geven om zich uit dat spel
terug te kunnen trekken. Zij zal haar
loi met Man wel op kunnen, denk ik."
Hij gaf een ruk aan zijn hoed, haalde
zijn schouders op en bestelde een fles
bier; dronk langzaam het glas leeg en
zette het daarna met enige kracht op
de toonbank neer.
„Ja meneer", ging hij voort, „ik heb
haar erin laten vliegen en het lijkt
mij een heel aardig meisje. Onschul
dig en vol vertrouwen, alsof zij nog
niet ondervonden heeft hoe gemeen
sommige kerels kunnen zijn." Hij
schonk zich nog een glas bier in. „Zij
zal 't nu wel spoedig ondervinden",
voegde hij er grimmig aan toe.
„Ja, reken maar!" stemde Jim toe.
maar bedacht zich dan.
„Maar toch weet ik het niet. Man is
zo kwaad niet. Hij is niet wat je noemt
een dronkelap. Hij drinkt zo nu en
dan maar eens; vandaag was het de
vreugde over de komst van het meisje.
Hij zal zijn leven nu waarschijnlijk
wel beteren. Hij Jim zweeg plot
seling en keek op om te zien wie de
deur opende.
„Hallo, Polly", groette hij onver
schillig.
De man kwam binnen, hevig grijn
zende. Polycarp Jenks was zijn bui
tengewone naam. Hij was onder de
gemiddelde lengte, en vreselijk mager.
Zijn mond was zonder één bochtje
een rechthoekig gat in zijn gelaat;
een gat dat plotseling afbrak op de
plaats waar bij een normaal gelaat
reeds een wang aanwezig zou zijn.
Ook zijn neus was lang en recht en
zonder merkbare helling; het scheen
alsof dat lichaamsdeel een verleng
stuk van zijn voorhoofd was, zonder
dat er een scheiding tussen voorhoofd
en neus zichtbaar was; men voelde
zich evenwel verplicht het, ergens
tussen zijn dikke wenkbrauwen, voor
hoofd te gaan noemen. Ook zijn ogen
waren lang en smal, als knoopsgaten
en als hij grijnsde scheen zijn gelaat
in splinters te breken.
Hij was buitengewoon trots op zijn
naam en zijn vreugde kende geen
grenzen wanneer iemand in zijn te
Omr. ork. en sol. 21.15 „Herinneringen a.
d. reis v. Hr. Mrs. „De zeven Provin
ciën" naar de West", rep. 21.45 Gjam.
22.00 Caus. 22.15 Meisjeskoor. 22.45 Avond
overdenking. 23.00 Nws. en S.O.S.-ber.
23.15-24.00 Kamermuz.
HILVERSUM II, 298 M. VARA: 7.00
Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gram. 8.00
Nws. 8.18 Gram. 8.50 V. d. huisvrouw.
9.00 Gym. v. d. vrouw. 9.10 Gram. VPRO:
10.00 Schoolradio. VARA: 10.20 V. d.
vrouw. 11.00 Gram. 12.00 Dansmuz. 12.30
Land- en tuinb. meded. 12.33 V. h. platte
land. 12.38 Pianoduo. 13.00 Nws. 13.15 Ten-
toonstellingsagenda. 13.18 Hawaiianmuz.
13.45 Gram. 14.10 V. d. kind. 16.00 V. d.
zieken. 16.30 Jeugdconc. 17.15 Gram. 17.30
Lichte muz. 17.50 Regeringsuitz.: Neder
land en de wereld: Ceylon" door M.
Mourik. 18.00 Nws. en comm. 18.20 Act.
18.30 Gram. 19.15 Praatje over consu
mentenbelangen. VPRO: 19.30 V. d. jeugd.
VARA: 20.00 Nws. 20.05 Pol. comm. 20.15
Metropole-ork. en -koor en sol. 20.45 „Het
vreemde geval van Jan Doedelkan",
hoorspel. 21.25 Gram. 21.35 Volksliedjes.
21.55 Holland Festival: Symph. ork. 22.45
„De zonsverduistering op 30 Juni 1954",
caus. 23.00 Nws. 23.15 Soc. nws. in Espe
ranto. 23.20 Orgelspel. 23.40-24.00 Gram.
BRUSSEL, 324 M. 11.45 Operettemuz.
12.30 Weerber. 12.34 Gram. 13.00 Nws. 13.15
Ork. cone. 14.00, 14.30, 15,00 en 15.30 Gram.
15.45 Kamermuz. 16.30 Ork. conc. 17.00
Nws. 17.10 Gram. 17.30 en 17.40 Idem. 17.50
Boekbespr. 18.00 Gram. 18.15 „Lekenmo-
raal en Filosofie", caus. 18.30 V. d. sold.
19.00 Nws. 19.40 Gram. 20.00 Ork. conc.
22.00 Nws. 22.15 en 22.45 Gram. 22.55-23.00
Nws.
BRUSSEL, 484 M. 12.00 Gram. 13.00
Nws. 13.15, 14.00 en 15.00 Gram. 16.05
Lichte muz. 17.00 Nws. 17.15 Gram. 17.30
Viool en piano. 19.15 Gram. 19.28 Idem.
19.30 Nws. 20.00 Ork. conc. 22.00 Nws.
22.15 Lichte muz. 22.55 Nws.
genwoordigheid die naam zonder enige
afkorting noemde. En wanneer u nu
nog beseft dat hij een vreselijke klets
kous was en als wandelend nieuws
blad dienst deed, bent u vrijwel be
kend met Polycarp Jenks.
„Ik heb gezien, dat Manley Fleet
wood nuchter genoeg is om te trou
wen", begon Polycarp terwijl hij een
puntige elleboog op de toonbank
plaatste. .Waarachtig trouwen zou ook
iedereen nuchter maken van schrik.
Maak 's een fles „pop" open. James."
„Zijn meisje heeft vreselijk zitten
huilen, omdat hij niet op kwam dagen.
Mrs Hawley zegt dat zij een gezicht
trok alsof zij naar een begrafenis
moest, mplaats van naar een bruiloft.
„Zij heeft twee koffers en een viool
meegebracht ik snap niet hoe Man
dat stelletje naar zijn ranch wil ver
voeren'. die koffers zijn bijna even
groot als zijn hut. Als zij eenmaal in
de kamer staan zal zij naar buiten
moeten lopen, iedere keer dat zij zich
om w^l draaien hé-hé! Allemach
tig twee koffers voor één vrouw.
Drink nog een glas Pop van me. Ken
neth.
De jongens willen hen vanavond 'n
serenade brengen. Rustig dan altijd
weet je Zij zijn oezig paardenhaar
over een leeg biscuitblik te spannen.
IWordt vervolgd)
