Hensen en Muzen
Z WITS AL
Gedachten rond het
Mandement
„LES PETITS PIAFS"
veroverden Hooge Zwaluwe
RANG—
UDSOlVï
r
De menselijke geest
Het Huis van Leven
en van Dood
AT EEN
ONDERLIJKE
ERELD
RADIO
TWEEDE BLAD
Bewaar de brochure voor uw kinderen"
Het is gewoon een lieve lust om te wassen
WOENSDAG 9 JUNI 1954
Belangrijke suggestie
Essays en kritieken van pater
dr J. van Heugten
Inleiding van Anton
van Duinkerken
Misplaatst sarcasme
Gezonde 3a/es
Ve vets/iopeting. demote
ALAN SULLIVAN
Misverstand
u
gfoect
■"pOEN IK NOG een jongmens was
in mijn prille jaren, vond ik in
de bibliotheek van mijn vader, mooi
ingebonden, een aantal Pauselijke
Encyclieken (vertaald in het Frans)
van voor 1895. Een teken dat men
in die tijd dergelijke publicaties
hoog aansloeg, ze niet alleen gele
zen had, maar ook voor latere con
trole bewaarde.
Toen in mijn studietijd de Ency
clieken van Paus Leo XIII pas ver
schenen waren of nog verschenen,
zorgde een of andere uitgever dat
ze in brochurevorm verschenen, ze
werden aangeschaft, bestudeerd en
bewaard. Deze alle munten uit door
duidelijke en mooie zeggingskracht
zii wekten de bewondering op door
de belezenheid van de H. Schrift,
die met talrijke aanhalingen zo
puntig of kostelijk werden ingelast
in een betoog.... helder als glas.
Het waren dierbare documenten,
omdat er meer dan menselijke wijs
heid uit opstraalde. Men voelde:
hier werd wijsheid verkondigd uit
en van God. Helaas, bij velen wie
het aangaat, bestaat deze weten
schappelijke belangstelling voor de
wijsheid van de Kerk aangaande
moeilijke vragen des levens niet
meer. Men kan dit elke dag in ge
sprekken merken. Het is jammer.
De Bisschoppen dus ook onze
Bisschoppen zijn vertegenwoor
digers, dragers van de wijsheid van
de Kerk, spruiten van het leerge
zag der Kerk. Zij kunnen geleerden
zijn, of eenvoudige wijzen; zij kun
nen beminnelijke of strakke ge
zagsdragers zijn, in alle gevallen
zijn zij gezalfden des Heren, be
kleed met leer- en tuchtgezag. Voor
een bepaalde kerkprovincie zijn zij
in verantwoordelijkheid gesteld en
hun woord, in wijsheid gesproken
of geschreven, dient voor ons ka
tholieken richtsnoer te zijn. Ook zij
richten zich in moeilijke tijden tot
ons in gedocumenteerde betogen,
om ons katholieken de weg te wij
zen, die wij zelf niet vaak voor ons
zien. Wij noemen dat mandemen
ten.
De mandementen uit het midden
der vorige eeuw, waarin de kerke
lijke hiërarchie in Nederland werd
hersteld, waarin de Richtlijnen wer
den aangegeven van het bijzonder
onderwijs zijn beroemd. Het man
dement omtrent de sociale verhou
dingen uit 1916, waarin o.m. het
verbod werd opgenomen voor de
katholieken, lid te zijn van socia
listische organisaties, is nog altijd
geldig. Nu ,in deze geestelijk moei
lijke en stoffelijk zware tijden, is er
weer een mandement verschenen.
„De kathoiek in het openbaar
leven van deze tijd". Het gehele
samenstel van vraagstukken werd
diepgaand besproken en daarom is
het gehele mandement zó groot
geworden, dat het zoals met bis
schoppelijke brieven gebruikelijk is
niet voorgelezen kon worden, in de
Zondagse H. Mis. In de kerk werd
dus meegedeeld, (en de katholieke
bladen hadden het als een nieuwtje
bericht), dat het mandement, mooi
als brochure gedrukt, zou worden
verkocht aan de kerken. Het is mij
niet bekend op hoeveel kopers
iedere parochie gerekend heeft,
maar in de vroegmis van mijn paro
chie was de verkoop per uitgaande
kerkganger niet groot. Waarschijn
lijk dachten de kerkgangers: weer
een speldjes- of steentjesverkoop.
Later werd echter bericht, dat het
Mandement reeds een oplaag haalde
van 300.000 exemplaren. Daaraan
zal het vele gepolemiseer wel
niet vreemd zijn. In allen gevalle
zullen later de kinderen, wanneer
zij oud zullen zijn geworden, het
boekje terugvinden in de boedel
Van de ouders, die het wel kochten.
En het is te hopen, dat zij de be
langwekkendheid zullen erkennen
en in hun volwassenheid er dan nog
sens van zullen kennis nemen.
Dit mandement is van 'n groot ge
wicht voor deze tijd en voor de la
tere ontwikkeling van historische
betekenis te achten.
't Ware dus wenselijk dat 't in vele
katholieke huisgezinnen aanwezig
Was en bleef. Het is van het groot
ste belang, dat in bijeenkomsten
van allerlei standsorganisaties de
inhoud wordt besproken. Liefst
Voorgelezen, opdat de toehoorders
kennis kunnen nemen van de be
toogtrant en formuleringen, die
luist Encyclieken en Mandementen
tot een lust van verstand en hart
Waken. Ik laat gaarne aan meer
gedegen denkers over in een korte
samenvatting de inhoud weer te
geven. Mij was het alleen te doen
de betekenis van dit mandement
nog eens te doen voelen aan hen,
die van het verschijnen en verkopen
kennis namen en het gebeuren aan
zich voorbij lieten gaan. Te weini
gen ontvingen misschien de schok
van hun leven in het midden van
de Twintigste eeuw: hier spreekt
de Kerk het ware woord tot leiding
van hun christelijke leven en hun
katholieke houding in deze bran
dende tijden.
Uit de Nederlandse kringen, die
uit 'n andere gedachtcngang leven,
de liberale en de socialistische krin
gen, zijn er al uitingen van strijd
gekomen, zodat de katholieke gelo
vigen nog eens gewaarschuwd wor
den tegen de daar levende inzich
ten.
Het zijn te vlugge uitingen ge
weest, die alleen bewezen, dat de
sprekers of schrijvers de inhoud
niet bestudeerd hebben. Uitingen
dus van geen waarde voor ons en
anderen: die alleen maar bewijzen,
dat men daar geen hoog begrip
heeft voor de diepe betekenis van
wat de gezamenlijke Bisschoppen
als boodschap richten tot hun gelo
vigen.
Onder hen, die niet tot ons be
horen en zwijgen, zullen er zeker
zijn, die diep getroffen worden door
stijl en betoogtrant. De uitingen van
maatschappelijke vijandigheid en
afwijkend intellectueel inzicht kun
nen ons katholieken slechts waar
schuwen daar ons maatschappelijk
heil niet te zoeken. Nogmaals deze
goede raad: lees de inhoud en be
waar de brochure voor uw kinde
ren. Velen onder hen zullen later
blij zijn door het bezit er van een
geschrift te hebben van heel wat
grotere waarde dan de mooiste stu
dies of romans, die nu in de boe
kenkast van de familie een plaats
krijgen. B.o.Z., Ir. J.
Advertentie
yANDAAG deed ik de kinderwas
met Castella Parels, 't Is gewoon
een lieve lust om te wassen. Vlek
ken zaten er niet meer in. Zij wa
ren verdwenen als sneeuw voor de
zon. In een ogenblik was mijn was
klaar en geen nare zeepvlekken
meer. Bij ieder die
van een sneeuw
witte was houdt,
beveel ik Castella
Parels aan.
Zo schrijft ons één van de vele tien
duizenden huisvrouwen die opgetogen
zijn over de snelle en fantastische re
sultaten. die zij bereiken met Castella
Parels, het wasmiddel van de nieuwe
tijd.
U vliegt nu door
de was heen!
Castella Parels strooit men zo in het
water en direct ontstaat verrukkelijk
schuim. Geen papje vooraf te maken!
Alle vuil trekt enorm snel uit het
goed: in paniek vluchten de vuilste
vlekken. Eén maal spoelen^s genoeg.
Door de veel kortere behandeling
gaat het goed veel langer mee:
hier is nu eindelijk
eens een 100 pet.
veilig wasmiddel.
En u staat versteld
van de blankheid,
de helderheid en de
zachtheid van alle goed, dat u be
handelt met Castella Parels.
Volg de beste raad, die u ooit werd
gegeven: haal nog vandaag Castella
Parels (47 ct. per pak) in huis!
pROF. dr ir Gelissen heeft vorige
week te Dusseldorf een be
langwekkend idee gelanceerd. Hij
hield daar een rede als voorzitter
van de Nederlandse Kamer van
Koophandel voor Duitsland en be
pleitte daarbij o.m. de vestiging van
Duits Nederlandse industrieën
in Nederland.
Deze gedachte verdient de aan
dacht, omdat Nederland zo zeer
behoefte heeft aan industrialisatie.
Amerikaanse vestigingen in ons
land zijn reeds langer gepropageerd
en ook tot stand gekomen. Maar er
zal nog verder moeten worden ge
ïndustrialiseerd, wil ons volk op
eigen bodem in ruime mate em
plooi kunnen vinden. Juist een jaar
geleden hield men in Den Bosch 'n
congres over de industrialisatiepro
blemen in Noordbrabant. Voldoen
de typerend was de bezorgde vraag
welke de voornaamste inleider mr
E. Sassen, daarbij als titel van zijn
voordracht had opgegeven: „Zal de
industrialisatie in Brabant geluk
ken?" Zulks dan in het licht van de
ontstellende cijfers, welke prof. dr
W. Heere uit Tilburg had verstrekt
over de toenemende bevolking,
waarvoor arbeidsgelegenheid moest
worden gevonden. En ook het be
lendende Limburg kent dezelfde
nood.
Dat prof. Gelissen nu ook Duits
land voor de industrialisering van
Nederland interesseert, kan een
verwijding betekenen van de pers
pectieven op de toekomstmogelijk
heden van ons volk. Een medewer
ker heeft onlangs het perspectief
geopend van een ernstig arbeiders
tekort, dat zich over enige jaren in
Duitsland, met name het Ruhrge-
bied zou kunnen voordoen. Treedt
dit arbeiderstekort in, dan zou daar
van allicht het gevolg zijn, dat on
ze Nederlandse arbeiders in grote
getale naar Duitsland gingen trek
ken om daar werk te vinden en al
licht te blijven ook. Dat hieraan
bezwaren en gevaren zijn verbon
den voor het Nederlandse volksle
ven en voor de arbeiders zelf, be
r\EZER DAGEN vierde pater dr J. van Heugten S.J. zijn zilveren jubileum
als moderator van de Amsterdamse Studentenvereniging „Sanctus Tho
mas Aquinas". Bij die gelegenheid werd hem een luxe uitgave van een bun
del essays en kritieken als feestgeschenk aangeboden. Deze verzameling tijd
schrift- en krantenartikelen kreeg „De menselijke Geest" tot titel naar een
gelijknamige toespraak, die pater van Heugten in 1933 tot de R.K. Studenten
heeft gehouden.
het maandblad De Stem en de Forum
-groep stond pater van Heugten dui
delijk aan de zijde van Dirk Coster
en Anthonie Donker. Eerstgenoemde
heeft hij ook krachtig verdedigd te
gen de onbehoorlijke aanvallen van
du Perron en de redacteur van het
Critisch Bulletin heeft hij eens in
zijn opstel over „De dood van het
Vitalisme" aldus geprezen: Anthonie
Donker is een eerlijk man, een man
van standing bovendien, die zijn me
ning zegt zonder nutteloze vinnighe
den en de hoge waarden, waar het
om gaat, weet te eerbiedigen. Hij is
van ëen oneindig rijker ontvankelijk
heid en opener natuurlijkheid dan de
meesten zijner aanvallers. Critisch in
zicht zal niemand hem ontzeggen:
zijn poëzie-kronieken zijn van de al
lerbeste die er geschreven worden.
Nog een tweede prof is aan dit boek
te pas gekomen, namelijk dr W. As-
selbergs, die als Anton van Duinker
ken een uitvoerige inleiding schreef.
Hij heeft de moeite genomen de ge
schiedenis van het moderatorschap
over de „Thomaten" na te pluizen.
Aldus ontstond een belangwekkend en
hoogst interessant brok cultuurhisto
rie, dat dit toch al zo waardevolle
boek nog aan betekenis doet winnen.
Van Duinkerken toont aan, dat het
moder^itorschap van St. Thomas vol
gens 'traditie gepaard gaat met een
uitgedrukte belangstelling voor het
letterkundig leven in Nederland.
Achtereenvolgens karakteriseert hij
de paters Rudolf van Oppenraay, Wil
lem de Veer, Frangois Hendrichs en
A. B. H. Gielen. Deze laatste had het
met zijn onbesuisde uitvallen tegen de
toenmalige jongeren wel heel erg ver
bruid. Toen pater van Heugten hem
in 1929 als moderator en hoofdredac
teur van Boekenschouw opvolgde,
wantrouwde men hem, zodat Albert
Helman in de beruchte Hagelrubriek
van De Gemeenschap waarschuwde
tegen de strategie van de Jezuieten!
Maar al spoedig leerde men hem be
ter kennen en waarderen.
22 ARTIKELEN
Am verschillende redenen is dit een
uitzonderlijk boek. Zo staan we
hier voor het merkwaardige feit, dat
deze uitgave werd samengesteld on
der leiding van de niet-katholieke
prof. dr. N. A. Donkersloot. Insiders
zullen hierover niet zo heel erg ver
baasd staan, want als Anthonie Don
ker heeft deze prof. meermalen van
zijn waardering voor pater van
Heugtens litteraire arbeid blijk gege
ven. In de feestrede, die hij bij de
huldiging in de studentensociëteit
uitsprak, noemde hij de moderator
een verwante geest. En in de strijd
tussen de humanistische richting van
grijpt ieder. Veel aantrekkelijker
zou zijn, als mettertijd verplaats
bare industrieën uit Duitsland naar
Nederland konden worden overge
bracht. Het is beter, dat de indu
strie naar de arbeiders komt, dan
dat de arbeiders zich als in een
volksverhuizing naar de industrie
moeten begeven.
De uitwerking en uitvoering der
suggestie van prof. Gelissen kan
eenmaal van het hoogste belang
blijken voor de sociaal-economische
ontwikkeling en tevens ook voor
het geestelijk en moreel behoud
van de bevolking in onze Westhoek
van Europa.
LIET socialistische weekblad Vrij
Nederland van deze week heeft
een plaat, waarop men iemand met
een kopmicrofoon in een verduis
terde kamer naar de radio ziet
luisteren. Het onderschrift luidt:
„Na het mandement der Bisschop
pen, luisterend naar de familie
Doorsnee". Op zijn best veronder
steld: Uit deze plaat spreekt een
groot misverstand. Het Mandement
zegt inderdaad, dat het regelmatig
luisteren naar de VARA verboden
is. Sancties zijn er niet op gesteld.
Want dit al lang bestaande verbod
is even logisch als dat betreffende
het regelmatig luisteren naar pre
ken van dominees en voordrachten
van humanisten. Ernstige gevaren
voor het behoud van geloof en gods
dienstzin duchten de Bisschoppen
van dit regelmatig aanhoren zonder
critisch tegenwicht van allerlei be
togen op godsdienstig en zedelijk
terrein, welke niet uitgaan van de
katholieke levensovertuiging. Waar
bij ze vooral denken aan de grote
groepen van minder ontwikkelden.
Betekent dit nu, dat Willem Parel
en de Familie Doorsnee en de Ar
tistieke Staalkaart en allerlei mu-
ziekuitzendingen ook onder een zo
danig verbod vallen? Wie het Man
dement met verstand leest en voor
al op zich laat inwerken, van wel
ke grondgedachten het uitgaat, zal
de misplaatstheid van Vrij Neder
lands sarcastische plaat onmiddel
lijk door hebben. Een gelovig ka
tholiek, die naar het woord van zijn
Bisschoppen wil luisteren, kan zelf
best begrijpen, wat voor hem in de
radio-omroepen van de anderen
verboden kost is en wat niet.
I TIT het vele, dat pater van Heug-
ten sindsdien publiceerde (de bi
bliografie vermeldt meer dan 200 ti
tels) is een zeer gevarieerde keuze
gedaan, die alle zijden van zijn letter
kundige arbeid tot hun recht laat ko
men. We zien hem hier de strijd aan
binden tegen Ter Braak. Marsman en
du Perron. Daarnaast blijkt hij een
uitnemend kenner van de buiten
landse letteren te zijn: indringende
beschouwingen zijn opgenomen o.a.
over Mauriac, Chesterton, Tolstoi en
Dostojewski.
Bij dat al bezit pater van Heugten
een grote dosis Brabantse blijmoe
digheid (hij is 7 Maart 1890 te Asten
geboren cn studeerde aan het sera
fijns seminarie van de paters Capucij-
nen te Langeweg) en zijn gevoel voor
humor komt vooral tot uiting in zijn
geestige Thee-causerie (die we al
kenden uit de bundel Met Peillood en
Kompas, in 1936 bij het Thijmfonds
verschenen) en in opstellen over Hil-
debrand en Godfried Bomans.
In de laatste vier artikelen komt
vooral de priester aan het woord,
o.a. over het wezen van het katholi
cisme naar aanleiding van het be
kende boek van Karl Adam.
De essays zijn alle onveranderd op
genomen, dus merendeels in de oude
spelling. Zetter en corrector hebben
er kennelijk moeite mee gehad. Pa
gina 127 wordt helaas ontsierd door
een dubbele regel. Noten ontbreken
geheel, zodat we in dit door Het
Spectrum uitgegeven boek lezen, dat
„Orthodoxy" in het Nederlands reeds
geruime tijd niet meer toegankelijk
is. terwijl het juist deze zelfde
Utrechtse uitgeverij is. die in haar on
volprezen Prisma-reeks het meester
werk van Chesterton voor een breed
publiek beschikbaar stelde.
Deze kleine feilen mogen echter
geen enkele belangstellende in litera
tuur weerhouden van deze uitmun
tende kritieken kennis te nemen.
Paul Huf Jr zorgde voor een fraaie
foto van de jubilerende moderator
aan zijn werktafel.
W. VAN DER VELDEN
Advertentie)
POEDER -ZALF 2EEP OLIE
Uitsluitend bij Apothekers eo Drogisten
Uit watersnood groeide vriendschapsband
ïïET BEZOEK van het kinderkoor
„Les petits Piafs" uit Livoy-Car-
gon aan Hooge-Zwaluwe is een ware
veroveringstocht geworden. Want ver
overd hebben deze kleine Fransen de
inwoners van het dorp. Door hun
spontane hartelijkheid en hun dank
baarheid, maar vooral door hun zang.
Pastoor Schakenraad komt de eer
toe zijn gemeente enkele heerlijke
dagen bereid te hebben. Hij immers
heeft het eerste contact gelegd met
het gemeentebestuur van Livoy-Car-
gon. Dat was na de watersnood; om te
bedanken voor de pakketten die Hoo-
ge-Zwaluwe uit die Franse plaats
mocjjt ontvangen. Er ontstond een
„papieren vriendschap" en eindelijk
kwam een delegatie van de helpers
eens persoonlijk kennismaken. Dat
was Zaterdagavond om ongeveer zes
uur toen de grote autocar met de zan
gertjes arriveerde. Ze werden harte
lijk verwelkomd en veel tijd om van
de lange vermoeiende reis te beko
men werd hun niet gegund, want om
goed zeven uur moesten ze weer pre
sent zjjn in de grote tent die te hun
ner ere tegenover de kerk was opge
slagen. Ook Zondagavond hebben ze
daar van hun prestaties blijk gege
ven. De jongens en meisjes hebben
onder leiding van Monsieur Giet met
hun vrolijke en ernstige liederen veel
aanwezigen tot ontroering gebracht,
's Morgens tijdens de H. Mis hadden
ze bij de uitvoering van La Nuit van
J. P.'Rameau enkele foutjes gemaakt
en de directeur stelde er prijs op dit
nummer nog eens te zingen om de
eventueel minder goede indruk die
zij gemaakt mochten hebben uit te
wissen. Dit bijzonder sympathieke ge
baar werd door de aanwezigen zeer
gewaardeerd en de nu vlekkeloze ver
tolking werd beloond met langdurig
applaus. Maandag stond een bezoek
aan Rotterdam en Den Haag op het
program, maar om 4 uur moest men
weer in de „vriendschapstent" aan
wezig zijn om voor de laatste maal de
frisse stemmen te laten horen, waarna
een bal behalve zingen dansten
deze jongens en meisjes óók de
feestelijkheden besloot. De pleeg
ouders, bij wie de kleine zangers in
gekwartierd waren en die hen na
tuurlijk verwend hebben, zullen hen
hedenmorgen niet gaarne zien ver
trekken.
(Advertentie)
Let op de naam RANG op het beschermende omhulsel
door
37)
•,wy begrijpen u volkomen.
„Ik ben het jullie verplicht, zo dui
delijk mogelijk te zijn. jullie lichamen
zullen geen sporen van ouder wor
den vertonen; je zult je geest- »n li
chaamskracht behouden en je huidig
uiterlijk. Voor gewone kwalen en in
fectieziekten zul je veilig zijn, maar
liet voor ongevallen. Kortom, ie zult
de eeuwige jeugd hebben."
Hij zei het geestdriftig vol triomf.
als zag hij de verwezenlijking van zijn
Pjan reeds voor zich. Op dat ogenblik
n,eld hij opt een gewoon mens te ziin:
ni) werd een soort super-intellect ge-
vat in een zorgvuldig geconserveerd
°mhulsel van vlees, enkel vervuld van
®en grenzeloze eerzucht. Een wonder
lik licht straalde uit zijn ogen en een
suwe blos kleurde de wassen wan
gen.
t Nog iets, meneer?" vroeg Hector
koel.
»>De zaak heeft een financiële kant"
vervolgde Absalom, hem scherp aan
ziende. „Ik heb je verteld en herhaal
het tegen Anthea, dat zij mijn fortuin
zal erven, dat heden ongeveer drie en
een half millioen pond sterling be
draagt. Mijn testament bevindt zich
bij mijn notaris."
„Over het geld behoeft u verder
niet te spreken, meneer", viel de jon
geman hem in de rede, en hij liet er
grimmig op volgen: „en over de rest
ook niet".
Absalom verstarde en keek hem
vreemd aan. „Bedoel je
Anthea stond plotseling op, bleek,
vastbesloten, de arm om de schouders
van haar minnaar.
„U hebt gelijk als u zegt dat we
elkaar liefhebben maar daar houdt
het op. Hector is bereid te doen wat
u vraagt, maar ik niet."
Ze riep het met de moed der wan
hoop en Absalom trok de wenkbrau
wen op. „Je begrijpt niet
„Ik begrijp alles", barstte ze los.
„U bent het die het niet begrijpt. Juist
omdat ik hem liefheb, wil ik hem niet
door een huwelijk tot uw slaaf ma
ken. O, u snapt dat niet!"
„Een vreemd soort liefde." De dro
ge stem verried sarcasme.
„Kan zijn maar dat ligt buiten uw
begrip."
Dit schot trof doel, maar met on
begrijpelijke inspanning dwong hij
zich tot een zekere kalmte. Hij staar
de haar een ogenblik aan en overhan
digde haar toen een dichtbeschreven
blad.
„Hier heb je een lijst van degenen
die door je weigering zullen worden
getroffen. Ik alleen ken alle namen,
die hier staan. Wil je ze lezen?"
„Nee nee!"
„De eerste", vervolgde Absaolm met
toonloze stem, „is mijn laatste pa
tiënt, een man van vijfenvijftig, Kan
selier van een zekere grote mogend
heid. De tweede is een vrouw van
wel, laten we haar leeftijd niet noe
men maar ze wordt nog steeds als
een der schoonste vrouwen ter weredl
beschouwd. De derde
Anthea raapte al haar moed bijeen
en maakte een wanhopig gebaar.
„Houd op houd op alstublieft!
Het dient tot niets."
Hij trok het hoofd terug als had ze
hem in het gezicht geslagen.
„Ondanks dit. volhard je?"
„Ik kan het niet verklaren. Het is
het is instinctief."
Haar vingers sloten zich om die
van haar minnaar en voor het eerst
in haar leven keek ze deze man on
bevreesd in het gezicht.
„Ik heb Hector lief met geheel mijn
hart en zal nooit van een ander hou
den. Juist daarom zeg ik nee!
Dichters
RICHTERS, uit 35 landen,
die een conferentie hou
den, hebben beraadslaagd over
een oplossing van hun finan
ciële moeilijkheden.
Er werden drie mogelijkhe
den aan de hand gedaan:
1. de regeringen moeten de
beste dichtwerken kopen en
in schoolboeken publiceren;
2. de regeringen moeten po-
ëzie-tijdschriften uitgeven, die
een redelijk honorarium uit
keren (bijna alle literaire
tijdschriften zijn zelf noodlij
dend);
3. dichters moeten na der
tig- of veertigjarige trouwe
dienst aan de muze, 'n staats
pensioen krijgen. Maar de
conferentiegangers waren zelf
nogal sceptisch gestemd over
de kans op verwezenlijking
van hun wensen.
1
£~WER HET plaatsje R. en de siga
ren, die daar zouden zyn ge
plant". Flauwe praat, om het niet
sterker te zeggen. Verzinsels van een
zich noemend geestig heer, die het
ons voor de volle fantasie vertelde.
Er is een misverstand gerezen over
de opzet. „Is het niet echt gebeurd?"
zo vragen de mensen. „Neen" zegt
de zich noemende geestige heer se
rieus. Dus.
Ruzie
MEVROUW SIGEL in Hamburg is
niets te spreken over het gedrag
van haar man. Minstens één keer in
de week heeft ze wel ruzie met hem.
En steeds is het zijn schuld. Want
als het eten, volgens zijn inzichten
niet goed is. gooit haar echtgenoot
gewoon de tafel om. En daar kan
mevrouw niet tegen.
Gewend
JN DE dierentuin van Dresden
kreeg de directie medelijden
met een valk, die al jaren achter
een was opgesloten in een ijzeren
kooi. Zij liet de vogel las. Maar de
ze was schijnbaar zo aan de Duitse
kost gewend, dat zij er niet meer
buiten kon. Dit is oorzaak, dat de
roofvogel op gezette tijden duik
vluchten uitvoert op het terras,
waar bezoekers worstjes en zuur
kool zitten te eten. De valk lust
die graag. De directie wrijft zich
in de handen. Want de gasten
moeten, ongeacht de veroveringen
van de valk, alles betalen.
Kwestie
P)E HOUDER van het loterijbriefje
waarop de hoofdprijs viel van
de nationale loterij in het beste Me-
rano, kan die beter niet incasseren.
Want de hele politiemacht zit op de
loer om hem wegens zakkenrollerij
te arresteren. De man heeft het lot
in zijn bezit gekregen door de por
tefeuille van de heer Gabriele Mus-
so te rollen. Deze laatste kon zich
niet met de roof verenigen en ging
op het bureau uitleggen, hoe het
precier zat. Tot dusver werd de da
der niet gevonden. Maar nu het lot
zoveel waard is geworden hoopt
men, dat hij tenslotte toch zal pro
beren het geval te innen. En dat
zullen we dan nog wel laten weten.
Langzaam
TN AMERIKA werkt men soms ook
wel eens langzaam. Maar dan
wel heel zeker. Dat heeft de Duit
se bakker Bertram ondervonden.
Vijfentwintig jaar woonde hij al in
de Ver. Staten. Maar nu moet hij
het land verlaten, omdat hij inder
tijd slechts een bezoekersvisum had
en geen visum voor blijvende vesti
ging.
Toevallig
Fen juffrouw te Salt Lake
City stak een lucifer aan,
nadat de gaskraan een heel
tijdje open had gestaan. Er
volgde een klap, het dak ver
hief zich in de lucht, maar
kwam merkwaardigerwijs
precies op zijn plaats terug
gevallen. Toch komen de ech
te vaklieden even kijken, wat
er aan schort.
Hond
U)E heer Ponger uit Florida kreeg
een verbaal, omdat hij veel te
roekeloos met zijn auto had gere
den. „Ik heb helemaal niet hard ge
reden', sprak onze Ponger. „Sam
deed het". En hij wees naar een gro
te hond. die rein stond te kijken.
De politierechter die in de zaak ge
tuigde, dacht eens goed na en moest
het tenslotte toegeven. Hij was in de
war geraakt verklaarde hij, door
dat de hond toen een rode trui en
een p.et droeg. Maar het gezicht
kwam hem bekend voor. De heer
Ponger vertelde, dat hij zijn hond
met succes rijlessen had gegeven,
maar dat het beest af en toe eens
hard moest rijden, om de zenuwen,
kwijt te raken. Een ongeluk had de
brave Sam nog nooit gemaakt.
Slecht opgevoed
F)E 96-jarige mevrouw Evelyn Hart
uit Santé Barbara in Californië
verzocht de politie haar 70-jarige
dochter te verbieden, grove uitdruk
kingen tegen haar te bezigen. „Niet
dat mij dat iets doet, maar de buren
zouden gaan geloven, dat ik het
kind slecht heb opgevoed", aldus de
verklaring van mevrouw Hart.
„Mam, zal ik Pappie even wakker
maken?"
(Ad verten ue)
DONDERDAG 10 JUNI 1954
HILVERSUM I 402 METER. KRO:
7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.45 Morgengebed en
liturg, kal. 8.00 Nws. en weerber. 8.15
Gram. 9.00 Voor de vrouw. 9.35 Waterst.
9.40 Schoolradio. NCRV: 10.00 Gram. 10.30
Morgendienst. KRO: 11.00 V. d. zieken.
11.45 Pianosp. 12.00 Angelus. 12.03 Lunch
concert. (12.30 Land- en tuinb. meded.
12.33—12.40 V.h. platteland). 12.55 Zonne
wijzer. 13.00 Nws en Kath. nws. 13.20 Pia
norecital. 16.00 Bijbellezing. 16.30 Viool,
altviool en cello. 17.00 V.d. Jeugd. 17.30
Radio Philh. orkest en solist. 18.35 Gram.
18.43 Leger des Heils kwartier. 19.00 Nws.
en weerber. 19.10 Gram. 19.30 Idem. 20.00
Radiokrant. 20.20 Metropole ork. en sol.
21.00 „Wonderlijke wetenswaardigheden"
caus. 21.15 Gram. 22.00 Radiofeuilleton.
22.15 Orgelconc. 22.45 Avondoverdenking.
23.00 Nws. en SOS-ber. 23.15 24.00
Gram.
HILVERSUM II. 298 METER. AVRO:
7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gram
VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nws
8.15 Rep. 8.30 Gram. 9.00 Morgenwijding.
9.15 Gram. 9.30 V.d. vrouw. 9.35 Gram.
10.50 V.d. kleuters. 11.00 Gevar. muziek.
11.45 Voordr. 12.00 Dansmuz. 12.25 In 't
spionnetje. 12.30 Land- en tuinb. meded.
12.33 Orgelspel. 12.50 Uit 't Bedrijfsleven
13.00 Nws. 13.15 Meded. en gram. 13.30
Gevar. muz. 14.00 Cabaret. 14.45 Gram.
15.00 V.d. zieken. 15.45 Fluit en piano.
16.15 Voordr. 16.30 Gram. 17.00 V.d. jeugd
17.45 Regeringsuitz.: Nederland en de
wereld: „Nederland's historische rela
ties met Japan", door mr G.J. Jongejans.
18.00 Nws. 18.15 Sportproblemen. 18.25 V.
d. jeugd. 18.40 Rep. 19.00 Gesproken brief
uit Londen. 19.05 Jazzmuz. 19.40 Ronde-
tafelparlement. 20.00 Nws. 20.05 Voordr.
en piano. 20.15 Concertgebouwork. 21.30
„Aletta Jacobseen pionierster"
hoorspel. 22.45 Sportact. 23.00 Nws. 23.15
24.00 Gram.
BRUSSEL. VLAAMS, 324 METER:
11.45 Gram. 12.30 Weerber. 12.34 Gram.
13.00 Nws. 13.15 Orgelspel. 14.00 Eng. les
14.15 Omr. ork. 14.45 Muziekgeschiedenis
15.00 Gram. 16.00 „Carmen", opera. 17.00
Nws. 17.10 Gram. 17.15 V.d. kind. 18.15
Gram. 18.30 V.d. sold. 19.00 Nws. 19.40
Gram. 20.00 Sopr., alt en clavecimbel.
20.10 Klankb. 20.30 Gram. 21.00 Verz.
progr. 22.00 Nws. 22.15 Kamermuz. 22.55
23.00 Nws.
BRUSSEL. FRANS. 484 METER: 12.00
Gram. 13.00 Nws. 13.15 en 14.30 Gram.
15.00 Bariton en piano. 16.05 Lichte muz.
17.00 Nws. 17.15 Dansmuz. 18.30 Gram.
19.30 Nws. 20.00 Hoorsp. 22.00 Nws. 22.15
Kamermuz. 22.55 Nws.
nooit! Ik wil u wel vertellen waarom,
maar ik weet niet hoe."
„Ga door", zei hij met verstikte
stem.
„U zou het niet begrijpen. O, ik
weet wel, dat U veel voor me gedaan
hebt, maar dat was, eigenlijk
niet om mijzelf. Ik herinnerde u aan
iemand anders."
„Laten we daar niet over spreken."
„En dan kunt u niet met me doen
wat u wilt. Ik behoor aan mezelf
en aan Hector."
„Toch weiger je hem te trouwen.
Je liefde neemt vreemde vormen aan"
Ze schudde het hoofd. „Ik weet,
welke vorm die aanneemt, en u zou
die vernietigen. Hector zal zijn eigen
leven leiden niet het uwe.'
„En die andere levens, die op het
spel staan?" vroeg Absalom ijzig kalm
Ze haalde diep adem en zag hem
strak aan.
„Die behoeven niet te worden op
geofferd."
„Je verklaring interesseert me.
Waarom niet?"
„Ik ben bereid elke andere fatsoen
lijke man te trouwen, die u uitzoekt
en die bereid is te doen wat u ver
langt."
Ze zei het met een weemoed, die
hem ontroerde. Toen keek hij het
tweetal aan, dat elkaar liefhad en
toch afscheid wilde nemen. Wat hij
van vrouwen wist, was, op één uit
zondering na, niet heel vleiend, want
hij had enkel haar zwakheden bestu
deerd.
En nu hij dit meisje bereid zag,
zichzelf op te offeren om personen te
beschermen, die ze nog nooit gezien
had, kreeg hij een beangstigende kijk
op de bekrompenheid van zijn weten
schap tegenover de geestelijke inhoud
van het menselijk hart. Hij had geen
enkele vrouw tot zoiets in staat ge
acht. Maar zijn besluit wankelde geen
ogenblik. Hij betreurde het, in zover
re hij iets betreuren kon, dat het de
dochter van zijn vrouw was, die voor
zulk een dilemma geplaatst was, en
hij bewonderde haar moed. Doch haar
lijden veranderde niets aan zijn plan
en haar aanbod wekte derhalve zijn
belangstelling.
„Meen je, wat je zegt?"
„Ja, maar ik doe het niet om uwent
wil."
Absaloms verbazing groeide. Hij
wist, dat anderen dingen voelden, die
hii zelf niet langer voelen kon en hij
onderschatte het vuur der liefde
geenszins. Maar het verwonderde hem
dat iemand dat vuur kon voelen en
het vastbesloten de rug toedraaien.
Hii kende het meisje echter te goed
om hare belofte in twijfel te trekken.
„Wel, Court, heb jij nog iets te zeg
gen?"
,,U mag gerust weten, dat ik alles
gedaan heb om Anthea te weerhou
den", zei Hector met harde stem. „Van
de aanvang af. hebt u haar tegen
over mij in een scheve positie ge
bracht u gebruikte haar om me te
vangen en als het niet om andere
redenen was, zou ze vanavond niet
terug zijn gekomen. Er is veel meer
maar waartoe zou het dienen?"
„Tot niets", zei Absalom, „maar
aangezien dit vermoedelijk onze laat
ste ontmoeting is, zou ik wel willen
weten, wat je nu van plan bent te
doen. Nu je weet wat er op Monk's
Mount gebeurt, zul je het open
baar maken?"
„Nee nee!" riep het meisje, „Dat
mag je nooit doen!"
Absalom liet zijn gemaakte lachje
horen. „U ziet, hoe de vork in de steel
zit?"
Hector begon het te begrijpen. Hij
kon geen enkele stap doen, zonder
haar er in te betrekken, zonder haar
leven ondragelijk te maken.
„Toen ik in Indië was Court, heb ik
vaak gezien, hoe nieuwaangekomen
jonge Westerlingen poogden te argu
menteren met oude inboorlingen,
doordrenkt van filosofie. Zij konden
er niet tegen op. Evenals zij, ben jij
in verzet, maar je bent te onervaren
en je verstand is niet opgewassen te
gen mijn filosofie. Je doet verstan
diger je mond te houden. Beschouw
jezelf eenvoudig als te zijn afgeko
men op een advertentie zoals bin
nenkort andere jognelui zullen doen
en te hebben gemerkt, dat je niet
geschikt was voor de betrekking. En
als de andere man die aanneemt, met
al wat er aan vastzit, dan is dat zijn
zaak en niet de jouwe."
Die woorden deden iets in Hector
breken en hij spr-ong op, Anthea greep
zijn arm, maar hij voelde het niet en
een seconde was de man, die slechts
door een ongeval sterven kon, de dood
zeer nabij. Toen haalde Absalom de
schouders op.
„Dramatiek helpt je niet. Dat had
je in die tijd eigenlijk wel kunnen
leren, Court, ik wil je moeilijke posi
tie niet zwaarder maken en verlang
je ook niet terug te zien. Morgenoch
tend zal een auto je naar het station
brengen. Een ogenblikje."
Hij schreef een chèque, terwijl Hec
tor te veel moeite had met zichzelf
in bedwang te houden om zich te
kunnen verroeren.
„Gezien de omstandigheden maak ik
het een heel jaar salaris; ik hoop dat
je beseft, dat elke poging tot inmen
ging een ernstige vergissing zou zijn.
Het spijt me. Vaarwel."
(wordt vervolgd).