Hensen en Muzen Z WITS AL Gedachten rond het Mandement „LES PETITS PIAFS" veroverden Hooge Zwaluwe RANG— UDSOlVï r De menselijke geest Het Huis van Leven en van Dood AT EEN ONDERLIJKE ERELD RADIO TWEEDE BLAD Bewaar de brochure voor uw kinderen" Het is gewoon een lieve lust om te wassen WOENSDAG 9 JUNI 1954 Belangrijke suggestie Essays en kritieken van pater dr J. van Heugten Inleiding van Anton van Duinkerken Misplaatst sarcasme Gezonde 3a/es Ve vets/iopeting. demote ALAN SULLIVAN Misverstand u gfoect ■"pOEN IK NOG een jongmens was in mijn prille jaren, vond ik in de bibliotheek van mijn vader, mooi ingebonden, een aantal Pauselijke Encyclieken (vertaald in het Frans) van voor 1895. Een teken dat men in die tijd dergelijke publicaties hoog aansloeg, ze niet alleen gele zen had, maar ook voor latere con trole bewaarde. Toen in mijn studietijd de Ency clieken van Paus Leo XIII pas ver schenen waren of nog verschenen, zorgde een of andere uitgever dat ze in brochurevorm verschenen, ze werden aangeschaft, bestudeerd en bewaard. Deze alle munten uit door duidelijke en mooie zeggingskracht zii wekten de bewondering op door de belezenheid van de H. Schrift, die met talrijke aanhalingen zo puntig of kostelijk werden ingelast in een betoog.... helder als glas. Het waren dierbare documenten, omdat er meer dan menselijke wijs heid uit opstraalde. Men voelde: hier werd wijsheid verkondigd uit en van God. Helaas, bij velen wie het aangaat, bestaat deze weten schappelijke belangstelling voor de wijsheid van de Kerk aangaande moeilijke vragen des levens niet meer. Men kan dit elke dag in ge sprekken merken. Het is jammer. De Bisschoppen dus ook onze Bisschoppen zijn vertegenwoor digers, dragers van de wijsheid van de Kerk, spruiten van het leerge zag der Kerk. Zij kunnen geleerden zijn, of eenvoudige wijzen; zij kun nen beminnelijke of strakke ge zagsdragers zijn, in alle gevallen zijn zij gezalfden des Heren, be kleed met leer- en tuchtgezag. Voor een bepaalde kerkprovincie zijn zij in verantwoordelijkheid gesteld en hun woord, in wijsheid gesproken of geschreven, dient voor ons ka tholieken richtsnoer te zijn. Ook zij richten zich in moeilijke tijden tot ons in gedocumenteerde betogen, om ons katholieken de weg te wij zen, die wij zelf niet vaak voor ons zien. Wij noemen dat mandemen ten. De mandementen uit het midden der vorige eeuw, waarin de kerke lijke hiërarchie in Nederland werd hersteld, waarin de Richtlijnen wer den aangegeven van het bijzonder onderwijs zijn beroemd. Het man dement omtrent de sociale verhou dingen uit 1916, waarin o.m. het verbod werd opgenomen voor de katholieken, lid te zijn van socia listische organisaties, is nog altijd geldig. Nu ,in deze geestelijk moei lijke en stoffelijk zware tijden, is er weer een mandement verschenen. „De kathoiek in het openbaar leven van deze tijd". Het gehele samenstel van vraagstukken werd diepgaand besproken en daarom is het gehele mandement zó groot geworden, dat het zoals met bis schoppelijke brieven gebruikelijk is niet voorgelezen kon worden, in de Zondagse H. Mis. In de kerk werd dus meegedeeld, (en de katholieke bladen hadden het als een nieuwtje bericht), dat het mandement, mooi als brochure gedrukt, zou worden verkocht aan de kerken. Het is mij niet bekend op hoeveel kopers iedere parochie gerekend heeft, maar in de vroegmis van mijn paro chie was de verkoop per uitgaande kerkganger niet groot. Waarschijn lijk dachten de kerkgangers: weer een speldjes- of steentjesverkoop. Later werd echter bericht, dat het Mandement reeds een oplaag haalde van 300.000 exemplaren. Daaraan zal het vele gepolemiseer wel niet vreemd zijn. In allen gevalle zullen later de kinderen, wanneer zij oud zullen zijn geworden, het boekje terugvinden in de boedel Van de ouders, die het wel kochten. En het is te hopen, dat zij de be langwekkendheid zullen erkennen en in hun volwassenheid er dan nog sens van zullen kennis nemen. Dit mandement is van 'n groot ge wicht voor deze tijd en voor de la tere ontwikkeling van historische betekenis te achten. 't Ware dus wenselijk dat 't in vele katholieke huisgezinnen aanwezig Was en bleef. Het is van het groot ste belang, dat in bijeenkomsten van allerlei standsorganisaties de inhoud wordt besproken. Liefst Voorgelezen, opdat de toehoorders kennis kunnen nemen van de be toogtrant en formuleringen, die luist Encyclieken en Mandementen tot een lust van verstand en hart Waken. Ik laat gaarne aan meer gedegen denkers over in een korte samenvatting de inhoud weer te geven. Mij was het alleen te doen de betekenis van dit mandement nog eens te doen voelen aan hen, die van het verschijnen en verkopen kennis namen en het gebeuren aan zich voorbij lieten gaan. Te weini gen ontvingen misschien de schok van hun leven in het midden van de Twintigste eeuw: hier spreekt de Kerk het ware woord tot leiding van hun christelijke leven en hun katholieke houding in deze bran dende tijden. Uit de Nederlandse kringen, die uit 'n andere gedachtcngang leven, de liberale en de socialistische krin gen, zijn er al uitingen van strijd gekomen, zodat de katholieke gelo vigen nog eens gewaarschuwd wor den tegen de daar levende inzich ten. Het zijn te vlugge uitingen ge weest, die alleen bewezen, dat de sprekers of schrijvers de inhoud niet bestudeerd hebben. Uitingen dus van geen waarde voor ons en anderen: die alleen maar bewijzen, dat men daar geen hoog begrip heeft voor de diepe betekenis van wat de gezamenlijke Bisschoppen als boodschap richten tot hun gelo vigen. Onder hen, die niet tot ons be horen en zwijgen, zullen er zeker zijn, die diep getroffen worden door stijl en betoogtrant. De uitingen van maatschappelijke vijandigheid en afwijkend intellectueel inzicht kun nen ons katholieken slechts waar schuwen daar ons maatschappelijk heil niet te zoeken. Nogmaals deze goede raad: lees de inhoud en be waar de brochure voor uw kinde ren. Velen onder hen zullen later blij zijn door het bezit er van een geschrift te hebben van heel wat grotere waarde dan de mooiste stu dies of romans, die nu in de boe kenkast van de familie een plaats krijgen. B.o.Z., Ir. J. Advertentie yANDAAG deed ik de kinderwas met Castella Parels, 't Is gewoon een lieve lust om te wassen. Vlek ken zaten er niet meer in. Zij wa ren verdwenen als sneeuw voor de zon. In een ogenblik was mijn was klaar en geen nare zeepvlekken meer. Bij ieder die van een sneeuw witte was houdt, beveel ik Castella Parels aan. Zo schrijft ons één van de vele tien duizenden huisvrouwen die opgetogen zijn over de snelle en fantastische re sultaten. die zij bereiken met Castella Parels, het wasmiddel van de nieuwe tijd. U vliegt nu door de was heen! Castella Parels strooit men zo in het water en direct ontstaat verrukkelijk schuim. Geen papje vooraf te maken! Alle vuil trekt enorm snel uit het goed: in paniek vluchten de vuilste vlekken. Eén maal spoelen^s genoeg. Door de veel kortere behandeling gaat het goed veel langer mee: hier is nu eindelijk eens een 100 pet. veilig wasmiddel. En u staat versteld van de blankheid, de helderheid en de zachtheid van alle goed, dat u be handelt met Castella Parels. Volg de beste raad, die u ooit werd gegeven: haal nog vandaag Castella Parels (47 ct. per pak) in huis! pROF. dr ir Gelissen heeft vorige week te Dusseldorf een be langwekkend idee gelanceerd. Hij hield daar een rede als voorzitter van de Nederlandse Kamer van Koophandel voor Duitsland en be pleitte daarbij o.m. de vestiging van Duits Nederlandse industrieën in Nederland. Deze gedachte verdient de aan dacht, omdat Nederland zo zeer behoefte heeft aan industrialisatie. Amerikaanse vestigingen in ons land zijn reeds langer gepropageerd en ook tot stand gekomen. Maar er zal nog verder moeten worden ge ïndustrialiseerd, wil ons volk op eigen bodem in ruime mate em plooi kunnen vinden. Juist een jaar geleden hield men in Den Bosch 'n congres over de industrialisatiepro blemen in Noordbrabant. Voldoen de typerend was de bezorgde vraag welke de voornaamste inleider mr E. Sassen, daarbij als titel van zijn voordracht had opgegeven: „Zal de industrialisatie in Brabant geluk ken?" Zulks dan in het licht van de ontstellende cijfers, welke prof. dr W. Heere uit Tilburg had verstrekt over de toenemende bevolking, waarvoor arbeidsgelegenheid moest worden gevonden. En ook het be lendende Limburg kent dezelfde nood. Dat prof. Gelissen nu ook Duits land voor de industrialisering van Nederland interesseert, kan een verwijding betekenen van de pers pectieven op de toekomstmogelijk heden van ons volk. Een medewer ker heeft onlangs het perspectief geopend van een ernstig arbeiders tekort, dat zich over enige jaren in Duitsland, met name het Ruhrge- bied zou kunnen voordoen. Treedt dit arbeiderstekort in, dan zou daar van allicht het gevolg zijn, dat on ze Nederlandse arbeiders in grote getale naar Duitsland gingen trek ken om daar werk te vinden en al licht te blijven ook. Dat hieraan bezwaren en gevaren zijn verbon den voor het Nederlandse volksle ven en voor de arbeiders zelf, be r\EZER DAGEN vierde pater dr J. van Heugten S.J. zijn zilveren jubileum als moderator van de Amsterdamse Studentenvereniging „Sanctus Tho mas Aquinas". Bij die gelegenheid werd hem een luxe uitgave van een bun del essays en kritieken als feestgeschenk aangeboden. Deze verzameling tijd schrift- en krantenartikelen kreeg „De menselijke Geest" tot titel naar een gelijknamige toespraak, die pater van Heugten in 1933 tot de R.K. Studenten heeft gehouden. het maandblad De Stem en de Forum -groep stond pater van Heugten dui delijk aan de zijde van Dirk Coster en Anthonie Donker. Eerstgenoemde heeft hij ook krachtig verdedigd te gen de onbehoorlijke aanvallen van du Perron en de redacteur van het Critisch Bulletin heeft hij eens in zijn opstel over „De dood van het Vitalisme" aldus geprezen: Anthonie Donker is een eerlijk man, een man van standing bovendien, die zijn me ning zegt zonder nutteloze vinnighe den en de hoge waarden, waar het om gaat, weet te eerbiedigen. Hij is van ëen oneindig rijker ontvankelijk heid en opener natuurlijkheid dan de meesten zijner aanvallers. Critisch in zicht zal niemand hem ontzeggen: zijn poëzie-kronieken zijn van de al lerbeste die er geschreven worden. Nog een tweede prof is aan dit boek te pas gekomen, namelijk dr W. As- selbergs, die als Anton van Duinker ken een uitvoerige inleiding schreef. Hij heeft de moeite genomen de ge schiedenis van het moderatorschap over de „Thomaten" na te pluizen. Aldus ontstond een belangwekkend en hoogst interessant brok cultuurhisto rie, dat dit toch al zo waardevolle boek nog aan betekenis doet winnen. Van Duinkerken toont aan, dat het moder^itorschap van St. Thomas vol gens 'traditie gepaard gaat met een uitgedrukte belangstelling voor het letterkundig leven in Nederland. Achtereenvolgens karakteriseert hij de paters Rudolf van Oppenraay, Wil lem de Veer, Frangois Hendrichs en A. B. H. Gielen. Deze laatste had het met zijn onbesuisde uitvallen tegen de toenmalige jongeren wel heel erg ver bruid. Toen pater van Heugten hem in 1929 als moderator en hoofdredac teur van Boekenschouw opvolgde, wantrouwde men hem, zodat Albert Helman in de beruchte Hagelrubriek van De Gemeenschap waarschuwde tegen de strategie van de Jezuieten! Maar al spoedig leerde men hem be ter kennen en waarderen. 22 ARTIKELEN Am verschillende redenen is dit een uitzonderlijk boek. Zo staan we hier voor het merkwaardige feit, dat deze uitgave werd samengesteld on der leiding van de niet-katholieke prof. dr. N. A. Donkersloot. Insiders zullen hierover niet zo heel erg ver baasd staan, want als Anthonie Don ker heeft deze prof. meermalen van zijn waardering voor pater van Heugtens litteraire arbeid blijk gege ven. In de feestrede, die hij bij de huldiging in de studentensociëteit uitsprak, noemde hij de moderator een verwante geest. En in de strijd tussen de humanistische richting van grijpt ieder. Veel aantrekkelijker zou zijn, als mettertijd verplaats bare industrieën uit Duitsland naar Nederland konden worden overge bracht. Het is beter, dat de indu strie naar de arbeiders komt, dan dat de arbeiders zich als in een volksverhuizing naar de industrie moeten begeven. De uitwerking en uitvoering der suggestie van prof. Gelissen kan eenmaal van het hoogste belang blijken voor de sociaal-economische ontwikkeling en tevens ook voor het geestelijk en moreel behoud van de bevolking in onze Westhoek van Europa. LIET socialistische weekblad Vrij Nederland van deze week heeft een plaat, waarop men iemand met een kopmicrofoon in een verduis terde kamer naar de radio ziet luisteren. Het onderschrift luidt: „Na het mandement der Bisschop pen, luisterend naar de familie Doorsnee". Op zijn best veronder steld: Uit deze plaat spreekt een groot misverstand. Het Mandement zegt inderdaad, dat het regelmatig luisteren naar de VARA verboden is. Sancties zijn er niet op gesteld. Want dit al lang bestaande verbod is even logisch als dat betreffende het regelmatig luisteren naar pre ken van dominees en voordrachten van humanisten. Ernstige gevaren voor het behoud van geloof en gods dienstzin duchten de Bisschoppen van dit regelmatig aanhoren zonder critisch tegenwicht van allerlei be togen op godsdienstig en zedelijk terrein, welke niet uitgaan van de katholieke levensovertuiging. Waar bij ze vooral denken aan de grote groepen van minder ontwikkelden. Betekent dit nu, dat Willem Parel en de Familie Doorsnee en de Ar tistieke Staalkaart en allerlei mu- ziekuitzendingen ook onder een zo danig verbod vallen? Wie het Man dement met verstand leest en voor al op zich laat inwerken, van wel ke grondgedachten het uitgaat, zal de misplaatstheid van Vrij Neder lands sarcastische plaat onmiddel lijk door hebben. Een gelovig ka tholiek, die naar het woord van zijn Bisschoppen wil luisteren, kan zelf best begrijpen, wat voor hem in de radio-omroepen van de anderen verboden kost is en wat niet. I TIT het vele, dat pater van Heug- ten sindsdien publiceerde (de bi bliografie vermeldt meer dan 200 ti tels) is een zeer gevarieerde keuze gedaan, die alle zijden van zijn letter kundige arbeid tot hun recht laat ko men. We zien hem hier de strijd aan binden tegen Ter Braak. Marsman en du Perron. Daarnaast blijkt hij een uitnemend kenner van de buiten landse letteren te zijn: indringende beschouwingen zijn opgenomen o.a. over Mauriac, Chesterton, Tolstoi en Dostojewski. Bij dat al bezit pater van Heugten een grote dosis Brabantse blijmoe digheid (hij is 7 Maart 1890 te Asten geboren cn studeerde aan het sera fijns seminarie van de paters Capucij- nen te Langeweg) en zijn gevoel voor humor komt vooral tot uiting in zijn geestige Thee-causerie (die we al kenden uit de bundel Met Peillood en Kompas, in 1936 bij het Thijmfonds verschenen) en in opstellen over Hil- debrand en Godfried Bomans. In de laatste vier artikelen komt vooral de priester aan het woord, o.a. over het wezen van het katholi cisme naar aanleiding van het be kende boek van Karl Adam. De essays zijn alle onveranderd op genomen, dus merendeels in de oude spelling. Zetter en corrector hebben er kennelijk moeite mee gehad. Pa gina 127 wordt helaas ontsierd door een dubbele regel. Noten ontbreken geheel, zodat we in dit door Het Spectrum uitgegeven boek lezen, dat „Orthodoxy" in het Nederlands reeds geruime tijd niet meer toegankelijk is. terwijl het juist deze zelfde Utrechtse uitgeverij is. die in haar on volprezen Prisma-reeks het meester werk van Chesterton voor een breed publiek beschikbaar stelde. Deze kleine feilen mogen echter geen enkele belangstellende in litera tuur weerhouden van deze uitmun tende kritieken kennis te nemen. Paul Huf Jr zorgde voor een fraaie foto van de jubilerende moderator aan zijn werktafel. W. VAN DER VELDEN Advertentie) POEDER -ZALF 2EEP OLIE Uitsluitend bij Apothekers eo Drogisten Uit watersnood groeide vriendschapsband ïïET BEZOEK van het kinderkoor „Les petits Piafs" uit Livoy-Car- gon aan Hooge-Zwaluwe is een ware veroveringstocht geworden. Want ver overd hebben deze kleine Fransen de inwoners van het dorp. Door hun spontane hartelijkheid en hun dank baarheid, maar vooral door hun zang. Pastoor Schakenraad komt de eer toe zijn gemeente enkele heerlijke dagen bereid te hebben. Hij immers heeft het eerste contact gelegd met het gemeentebestuur van Livoy-Car- gon. Dat was na de watersnood; om te bedanken voor de pakketten die Hoo- ge-Zwaluwe uit die Franse plaats mocjjt ontvangen. Er ontstond een „papieren vriendschap" en eindelijk kwam een delegatie van de helpers eens persoonlijk kennismaken. Dat was Zaterdagavond om ongeveer zes uur toen de grote autocar met de zan gertjes arriveerde. Ze werden harte lijk verwelkomd en veel tijd om van de lange vermoeiende reis te beko men werd hun niet gegund, want om goed zeven uur moesten ze weer pre sent zjjn in de grote tent die te hun ner ere tegenover de kerk was opge slagen. Ook Zondagavond hebben ze daar van hun prestaties blijk gege ven. De jongens en meisjes hebben onder leiding van Monsieur Giet met hun vrolijke en ernstige liederen veel aanwezigen tot ontroering gebracht, 's Morgens tijdens de H. Mis hadden ze bij de uitvoering van La Nuit van J. P.'Rameau enkele foutjes gemaakt en de directeur stelde er prijs op dit nummer nog eens te zingen om de eventueel minder goede indruk die zij gemaakt mochten hebben uit te wissen. Dit bijzonder sympathieke ge baar werd door de aanwezigen zeer gewaardeerd en de nu vlekkeloze ver tolking werd beloond met langdurig applaus. Maandag stond een bezoek aan Rotterdam en Den Haag op het program, maar om 4 uur moest men weer in de „vriendschapstent" aan wezig zijn om voor de laatste maal de frisse stemmen te laten horen, waarna een bal behalve zingen dansten deze jongens en meisjes óók de feestelijkheden besloot. De pleeg ouders, bij wie de kleine zangers in gekwartierd waren en die hen na tuurlijk verwend hebben, zullen hen hedenmorgen niet gaarne zien ver trekken. (Advertentie) Let op de naam RANG op het beschermende omhulsel door 37) •,wy begrijpen u volkomen. „Ik ben het jullie verplicht, zo dui delijk mogelijk te zijn. jullie lichamen zullen geen sporen van ouder wor den vertonen; je zult je geest- »n li chaamskracht behouden en je huidig uiterlijk. Voor gewone kwalen en in fectieziekten zul je veilig zijn, maar liet voor ongevallen. Kortom, ie zult de eeuwige jeugd hebben." Hij zei het geestdriftig vol triomf. als zag hij de verwezenlijking van zijn Pjan reeds voor zich. Op dat ogenblik n,eld hij opt een gewoon mens te ziin: ni) werd een soort super-intellect ge- vat in een zorgvuldig geconserveerd °mhulsel van vlees, enkel vervuld van ®en grenzeloze eerzucht. Een wonder lik licht straalde uit zijn ogen en een suwe blos kleurde de wassen wan gen. t Nog iets, meneer?" vroeg Hector koel. »>De zaak heeft een financiële kant" vervolgde Absalom, hem scherp aan ziende. „Ik heb je verteld en herhaal het tegen Anthea, dat zij mijn fortuin zal erven, dat heden ongeveer drie en een half millioen pond sterling be draagt. Mijn testament bevindt zich bij mijn notaris." „Over het geld behoeft u verder niet te spreken, meneer", viel de jon geman hem in de rede, en hij liet er grimmig op volgen: „en over de rest ook niet". Absalom verstarde en keek hem vreemd aan. „Bedoel je Anthea stond plotseling op, bleek, vastbesloten, de arm om de schouders van haar minnaar. „U hebt gelijk als u zegt dat we elkaar liefhebben maar daar houdt het op. Hector is bereid te doen wat u vraagt, maar ik niet." Ze riep het met de moed der wan hoop en Absalom trok de wenkbrau wen op. „Je begrijpt niet „Ik begrijp alles", barstte ze los. „U bent het die het niet begrijpt. Juist omdat ik hem liefheb, wil ik hem niet door een huwelijk tot uw slaaf ma ken. O, u snapt dat niet!" „Een vreemd soort liefde." De dro ge stem verried sarcasme. „Kan zijn maar dat ligt buiten uw begrip." Dit schot trof doel, maar met on begrijpelijke inspanning dwong hij zich tot een zekere kalmte. Hij staar de haar een ogenblik aan en overhan digde haar toen een dichtbeschreven blad. „Hier heb je een lijst van degenen die door je weigering zullen worden getroffen. Ik alleen ken alle namen, die hier staan. Wil je ze lezen?" „Nee nee!" „De eerste", vervolgde Absaolm met toonloze stem, „is mijn laatste pa tiënt, een man van vijfenvijftig, Kan selier van een zekere grote mogend heid. De tweede is een vrouw van wel, laten we haar leeftijd niet noe men maar ze wordt nog steeds als een der schoonste vrouwen ter weredl beschouwd. De derde Anthea raapte al haar moed bijeen en maakte een wanhopig gebaar. „Houd op houd op alstublieft! Het dient tot niets." Hij trok het hoofd terug als had ze hem in het gezicht geslagen. „Ondanks dit. volhard je?" „Ik kan het niet verklaren. Het is het is instinctief." Haar vingers sloten zich om die van haar minnaar en voor het eerst in haar leven keek ze deze man on bevreesd in het gezicht. „Ik heb Hector lief met geheel mijn hart en zal nooit van een ander hou den. Juist daarom zeg ik nee! Dichters RICHTERS, uit 35 landen, die een conferentie hou den, hebben beraadslaagd over een oplossing van hun finan ciële moeilijkheden. Er werden drie mogelijkhe den aan de hand gedaan: 1. de regeringen moeten de beste dichtwerken kopen en in schoolboeken publiceren; 2. de regeringen moeten po- ëzie-tijdschriften uitgeven, die een redelijk honorarium uit keren (bijna alle literaire tijdschriften zijn zelf noodlij dend); 3. dichters moeten na der tig- of veertigjarige trouwe dienst aan de muze, 'n staats pensioen krijgen. Maar de conferentiegangers waren zelf nogal sceptisch gestemd over de kans op verwezenlijking van hun wensen. 1 £~WER HET plaatsje R. en de siga ren, die daar zouden zyn ge plant". Flauwe praat, om het niet sterker te zeggen. Verzinsels van een zich noemend geestig heer, die het ons voor de volle fantasie vertelde. Er is een misverstand gerezen over de opzet. „Is het niet echt gebeurd?" zo vragen de mensen. „Neen" zegt de zich noemende geestige heer se rieus. Dus. Ruzie MEVROUW SIGEL in Hamburg is niets te spreken over het gedrag van haar man. Minstens één keer in de week heeft ze wel ruzie met hem. En steeds is het zijn schuld. Want als het eten, volgens zijn inzichten niet goed is. gooit haar echtgenoot gewoon de tafel om. En daar kan mevrouw niet tegen. Gewend JN DE dierentuin van Dresden kreeg de directie medelijden met een valk, die al jaren achter een was opgesloten in een ijzeren kooi. Zij liet de vogel las. Maar de ze was schijnbaar zo aan de Duitse kost gewend, dat zij er niet meer buiten kon. Dit is oorzaak, dat de roofvogel op gezette tijden duik vluchten uitvoert op het terras, waar bezoekers worstjes en zuur kool zitten te eten. De valk lust die graag. De directie wrijft zich in de handen. Want de gasten moeten, ongeacht de veroveringen van de valk, alles betalen. Kwestie P)E HOUDER van het loterijbriefje waarop de hoofdprijs viel van de nationale loterij in het beste Me- rano, kan die beter niet incasseren. Want de hele politiemacht zit op de loer om hem wegens zakkenrollerij te arresteren. De man heeft het lot in zijn bezit gekregen door de por tefeuille van de heer Gabriele Mus- so te rollen. Deze laatste kon zich niet met de roof verenigen en ging op het bureau uitleggen, hoe het precier zat. Tot dusver werd de da der niet gevonden. Maar nu het lot zoveel waard is geworden hoopt men, dat hij tenslotte toch zal pro beren het geval te innen. En dat zullen we dan nog wel laten weten. Langzaam TN AMERIKA werkt men soms ook wel eens langzaam. Maar dan wel heel zeker. Dat heeft de Duit se bakker Bertram ondervonden. Vijfentwintig jaar woonde hij al in de Ver. Staten. Maar nu moet hij het land verlaten, omdat hij inder tijd slechts een bezoekersvisum had en geen visum voor blijvende vesti ging. Toevallig Fen juffrouw te Salt Lake City stak een lucifer aan, nadat de gaskraan een heel tijdje open had gestaan. Er volgde een klap, het dak ver hief zich in de lucht, maar kwam merkwaardigerwijs precies op zijn plaats terug gevallen. Toch komen de ech te vaklieden even kijken, wat er aan schort. Hond U)E heer Ponger uit Florida kreeg een verbaal, omdat hij veel te roekeloos met zijn auto had gere den. „Ik heb helemaal niet hard ge reden', sprak onze Ponger. „Sam deed het". En hij wees naar een gro te hond. die rein stond te kijken. De politierechter die in de zaak ge tuigde, dacht eens goed na en moest het tenslotte toegeven. Hij was in de war geraakt verklaarde hij, door dat de hond toen een rode trui en een p.et droeg. Maar het gezicht kwam hem bekend voor. De heer Ponger vertelde, dat hij zijn hond met succes rijlessen had gegeven, maar dat het beest af en toe eens hard moest rijden, om de zenuwen, kwijt te raken. Een ongeluk had de brave Sam nog nooit gemaakt. Slecht opgevoed F)E 96-jarige mevrouw Evelyn Hart uit Santé Barbara in Californië verzocht de politie haar 70-jarige dochter te verbieden, grove uitdruk kingen tegen haar te bezigen. „Niet dat mij dat iets doet, maar de buren zouden gaan geloven, dat ik het kind slecht heb opgevoed", aldus de verklaring van mevrouw Hart. „Mam, zal ik Pappie even wakker maken?" (Ad verten ue) DONDERDAG 10 JUNI 1954 HILVERSUM I 402 METER. KRO: 7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.45 Morgengebed en liturg, kal. 8.00 Nws. en weerber. 8.15 Gram. 9.00 Voor de vrouw. 9.35 Waterst. 9.40 Schoolradio. NCRV: 10.00 Gram. 10.30 Morgendienst. KRO: 11.00 V. d. zieken. 11.45 Pianosp. 12.00 Angelus. 12.03 Lunch concert. (12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33—12.40 V.h. platteland). 12.55 Zonne wijzer. 13.00 Nws en Kath. nws. 13.20 Pia norecital. 16.00 Bijbellezing. 16.30 Viool, altviool en cello. 17.00 V.d. Jeugd. 17.30 Radio Philh. orkest en solist. 18.35 Gram. 18.43 Leger des Heils kwartier. 19.00 Nws. en weerber. 19.10 Gram. 19.30 Idem. 20.00 Radiokrant. 20.20 Metropole ork. en sol. 21.00 „Wonderlijke wetenswaardigheden" caus. 21.15 Gram. 22.00 Radiofeuilleton. 22.15 Orgelconc. 22.45 Avondoverdenking. 23.00 Nws. en SOS-ber. 23.15 24.00 Gram. HILVERSUM II. 298 METER. AVRO: 7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gram VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nws 8.15 Rep. 8.30 Gram. 9.00 Morgenwijding. 9.15 Gram. 9.30 V.d. vrouw. 9.35 Gram. 10.50 V.d. kleuters. 11.00 Gevar. muziek. 11.45 Voordr. 12.00 Dansmuz. 12.25 In 't spionnetje. 12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33 Orgelspel. 12.50 Uit 't Bedrijfsleven 13.00 Nws. 13.15 Meded. en gram. 13.30 Gevar. muz. 14.00 Cabaret. 14.45 Gram. 15.00 V.d. zieken. 15.45 Fluit en piano. 16.15 Voordr. 16.30 Gram. 17.00 V.d. jeugd 17.45 Regeringsuitz.: Nederland en de wereld: „Nederland's historische rela ties met Japan", door mr G.J. Jongejans. 18.00 Nws. 18.15 Sportproblemen. 18.25 V. d. jeugd. 18.40 Rep. 19.00 Gesproken brief uit Londen. 19.05 Jazzmuz. 19.40 Ronde- tafelparlement. 20.00 Nws. 20.05 Voordr. en piano. 20.15 Concertgebouwork. 21.30 „Aletta Jacobseen pionierster" hoorspel. 22.45 Sportact. 23.00 Nws. 23.15 24.00 Gram. BRUSSEL. VLAAMS, 324 METER: 11.45 Gram. 12.30 Weerber. 12.34 Gram. 13.00 Nws. 13.15 Orgelspel. 14.00 Eng. les 14.15 Omr. ork. 14.45 Muziekgeschiedenis 15.00 Gram. 16.00 „Carmen", opera. 17.00 Nws. 17.10 Gram. 17.15 V.d. kind. 18.15 Gram. 18.30 V.d. sold. 19.00 Nws. 19.40 Gram. 20.00 Sopr., alt en clavecimbel. 20.10 Klankb. 20.30 Gram. 21.00 Verz. progr. 22.00 Nws. 22.15 Kamermuz. 22.55 23.00 Nws. BRUSSEL. FRANS. 484 METER: 12.00 Gram. 13.00 Nws. 13.15 en 14.30 Gram. 15.00 Bariton en piano. 16.05 Lichte muz. 17.00 Nws. 17.15 Dansmuz. 18.30 Gram. 19.30 Nws. 20.00 Hoorsp. 22.00 Nws. 22.15 Kamermuz. 22.55 Nws. nooit! Ik wil u wel vertellen waarom, maar ik weet niet hoe." „Ga door", zei hij met verstikte stem. „U zou het niet begrijpen. O, ik weet wel, dat U veel voor me gedaan hebt, maar dat was, eigenlijk niet om mijzelf. Ik herinnerde u aan iemand anders." „Laten we daar niet over spreken." „En dan kunt u niet met me doen wat u wilt. Ik behoor aan mezelf en aan Hector." „Toch weiger je hem te trouwen. Je liefde neemt vreemde vormen aan" Ze schudde het hoofd. „Ik weet, welke vorm die aanneemt, en u zou die vernietigen. Hector zal zijn eigen leven leiden niet het uwe.' „En die andere levens, die op het spel staan?" vroeg Absalom ijzig kalm Ze haalde diep adem en zag hem strak aan. „Die behoeven niet te worden op geofferd." „Je verklaring interesseert me. Waarom niet?" „Ik ben bereid elke andere fatsoen lijke man te trouwen, die u uitzoekt en die bereid is te doen wat u ver langt." Ze zei het met een weemoed, die hem ontroerde. Toen keek hij het tweetal aan, dat elkaar liefhad en toch afscheid wilde nemen. Wat hij van vrouwen wist, was, op één uit zondering na, niet heel vleiend, want hij had enkel haar zwakheden bestu deerd. En nu hij dit meisje bereid zag, zichzelf op te offeren om personen te beschermen, die ze nog nooit gezien had, kreeg hij een beangstigende kijk op de bekrompenheid van zijn weten schap tegenover de geestelijke inhoud van het menselijk hart. Hij had geen enkele vrouw tot zoiets in staat ge acht. Maar zijn besluit wankelde geen ogenblik. Hij betreurde het, in zover re hij iets betreuren kon, dat het de dochter van zijn vrouw was, die voor zulk een dilemma geplaatst was, en hij bewonderde haar moed. Doch haar lijden veranderde niets aan zijn plan en haar aanbod wekte derhalve zijn belangstelling. „Meen je, wat je zegt?" „Ja, maar ik doe het niet om uwent wil." Absaloms verbazing groeide. Hij wist, dat anderen dingen voelden, die hii zelf niet langer voelen kon en hij onderschatte het vuur der liefde geenszins. Maar het verwonderde hem dat iemand dat vuur kon voelen en het vastbesloten de rug toedraaien. Hii kende het meisje echter te goed om hare belofte in twijfel te trekken. „Wel, Court, heb jij nog iets te zeg gen?" ,,U mag gerust weten, dat ik alles gedaan heb om Anthea te weerhou den", zei Hector met harde stem. „Van de aanvang af. hebt u haar tegen over mij in een scheve positie ge bracht u gebruikte haar om me te vangen en als het niet om andere redenen was, zou ze vanavond niet terug zijn gekomen. Er is veel meer maar waartoe zou het dienen?" „Tot niets", zei Absalom, „maar aangezien dit vermoedelijk onze laat ste ontmoeting is, zou ik wel willen weten, wat je nu van plan bent te doen. Nu je weet wat er op Monk's Mount gebeurt, zul je het open baar maken?" „Nee nee!" riep het meisje, „Dat mag je nooit doen!" Absalom liet zijn gemaakte lachje horen. „U ziet, hoe de vork in de steel zit?" Hector begon het te begrijpen. Hij kon geen enkele stap doen, zonder haar er in te betrekken, zonder haar leven ondragelijk te maken. „Toen ik in Indië was Court, heb ik vaak gezien, hoe nieuwaangekomen jonge Westerlingen poogden te argu menteren met oude inboorlingen, doordrenkt van filosofie. Zij konden er niet tegen op. Evenals zij, ben jij in verzet, maar je bent te onervaren en je verstand is niet opgewassen te gen mijn filosofie. Je doet verstan diger je mond te houden. Beschouw jezelf eenvoudig als te zijn afgeko men op een advertentie zoals bin nenkort andere jognelui zullen doen en te hebben gemerkt, dat je niet geschikt was voor de betrekking. En als de andere man die aanneemt, met al wat er aan vastzit, dan is dat zijn zaak en niet de jouwe." Die woorden deden iets in Hector breken en hij spr-ong op, Anthea greep zijn arm, maar hij voelde het niet en een seconde was de man, die slechts door een ongeval sterven kon, de dood zeer nabij. Toen haalde Absalom de schouders op. „Dramatiek helpt je niet. Dat had je in die tijd eigenlijk wel kunnen leren, Court, ik wil je moeilijke posi tie niet zwaarder maken en verlang je ook niet terug te zien. Morgenoch tend zal een auto je naar het station brengen. Een ogenblikje." Hij schreef een chèque, terwijl Hec tor te veel moeite had met zichzelf in bedwang te houden om zich te kunnen verroeren. „Gezien de omstandigheden maak ik het een heel jaar salaris; ik hoop dat je beseft, dat elke poging tot inmen ging een ernstige vergissing zou zijn. Het spijt me. Vaarwel." (wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1954 | | pagina 5