Gevleugelde
leeuw, die vrede
MAAR VRIJ"
braeht
TTIcJTU&mfj
BIJ DE HEILIGVERKLARING VAN PAUS PIUS X
devies: „ARM
Zijn leven op het witte doek
Vrede....
RHEUMIN
radio
Zeebeer geeft
hongerstaking op
Den Bosch in Juni
weer muziekstad
Het Huis van Leven
en van Dood
TWEEDE BLAD
VRIJDAG 28 MEI 1954
GOEDE GREEP
TOEN de roemrijke Paus Leo XIII op 20 Juli
1903 op 94-jarige leeftijd de ogen sloot,
meende de vrijmetselarij en de aanhangers van
de vrije gedachte, dat na de val van deze stoere
Leo leeuw ook de macht van het Vati-
kaan gebroken was.
Op 4 Augustus vernamen zij de keuze van
zijn opvolger, in de persoon van Kardinaal Jo
seph Sarto, patriarch van Venetië, die regeren
zou onder de naam van Pius X. In deze keuze
meenden zij een bekrachtiging van hun mening
te zullen vinden. De reeds 68-jarige nieuwe Paus
beklom, de Stoel van Petrus, reeds physiek ver
zwakt door lange jaren van persoonlijke ontbe
ringen als gevolg van zijn onbeperkte liefde voor
de armen, en geestelijk afgemat door de zware
zorgen van zijn priesterlijke bediening als ka
pelaan van Tombola (1858-1867), pastoor van
Salzano (1867-1875), kanunnik-kanselier van het
bisdom Trevisi (1875-1884), bisschop van Man-
tova (1884-1893) en kardinaal-patriarch van Ve
netië (1893-1903). Maar wat heett men zich ver
gist. Want als bij de dood van Leo XIII de sa
tan grinnikte en het kwaad victoria kraaide, dan
rees uit de wateren van Venetië een gevleugelde
leeuw op, en streek in Rome neer met een open
evangelieboek, waarop het woord „vrede" stond
te lezen. Behalve deze leeuw met het evangelie
in zijn klauwen, bevatte het wapen van de
nieuwe Paus een anker, dat in een blauw water
veld neerdaalde, terwijl in de top van 't wapen
schild een gouden ster blorjk.
K. A. B.-FILMCENTRALE EN PIVS X
^AN de vooravond van de heiligverklaring van Paus Pius X is de Film
centrale van de K.A.B. er in geslaagd, een bijzondere film in omloop
te brengen over 't leven van deze inderdaad heilige Vader der christen
heid, priester uit het volk voortgekomen. Deze film is van Italiaanse ma
kelij en werd onder de titel „Gli Uomini non guardano il Cielo" door üm-
berto Scarpelli geregisseerd.
^LS WIJ voorspellen, dat deze vi
suele levensbeschrijving, die in
ons land „Mensen kijken niet naar de
hemel", in alle kringen van het ka
tholieke leven stellig grote belang
stelling zal trekken, is dat niet alleen,
wijl de tijd voor vertoning zeer gun
stig is, maar ook, omdat de K.A.B.
filmcentrale een voortreffelijke greep
heeft gedaan. Filmisch gesproken had
wellicht iets meer vaart kunnen wor
den betracht; maar als men in aan
merking neemt, dat de filmmaker
stond voor de zeer moeilijke opgave
van de verbeelding van een levens
verhaal, dan zal men het kunnen ver
staan, dat sommige details wat sta
tisch van vorm zijn. Hier en daar is
ook de tragiek een tikje sterk aange
zet en niet altijd voldoet de afwisse
ling tussen het hoofdmotief en de uit
gebreide terugblik, de flashback.
Doch hiermee wil dan elke critiek
gezegd zijn. Een vondst was, dat de
scenarioschrijvers De Mori en Bac-
chion de film lieten beginnen rond de
buitenlandse politieke verwikkelingen
vóór de eerste wereldoorlog, waardoor
aan Paus Pius X zoveel physiek en
geestelijk leed werd bezorgd. Als de
Paus dan in zijn huiskapel vraagt om
Gods sterkte, komen de voorafgaan
de grote momenten uit het leven van
Guiseppe Sarto in het beeld. Maar
steeds keert het accent van de laatste
moeilijke jaren terug, tot en met het
ogenblik, dat de Paus, volkomen uit
geput, na zijn laatste H. Mis de zin
rijke woorden van het „Ite, Missa
est" spreekt; ook zijn leven was ge
daan.
HET CONCLAAF
J^E MAN aan de camera heeft ge
zorgd voor fraaie en wellicht on
gekende beelden uit de sfeer van het
Vaticaan. En wellicht is hij de eerste
geweest, die een geënsceneerde gang
van zaken bij een conclaaf heeft kun
nen verfilmen. Dat was waarlijk in
teressant, ook al, omdat hier de fi
guur van de pas verkozen Paus Pius X
een integrerend bestanddeel vormde.
Ondanks alle waardigheid is deze Ita
liaanse film niet zonder humor en we
vonden er enkele anecdotes in terug,
die wij nog pas kort geleden in het
nieuwe boek over de heilige Paus
hadden gelezen.
Bekend met de haast, waarmee de
K.A.B. deze Pausfilm op tijd heeft
weten in te voeren, vergeven wij
graag enkele onjuistheden in de ver
taling: Als de secretaris van het Con
claaf zegt: „Extra omnes", schrijft de
vertaler: „Iedereen kome", hetgeen na
tuurlijk het tegenovergestelde bete
kent.
Met bekwaamheid en kennelijk be
wogen heeft Henry Vidon de rol van
Pius X vervuld; hij heeft overtuigd
en allerminst op effect gespeeld. Van
de vele anderen wij denken aan de
stoet van kardinalen, de priester-stu
denten en de bruidjes tijdens de pau
selijke audiëntie noemen wij slechts
Tullio Carminati, die Kardihaal Mer
ry del Val heeft uitgebeeld als' naar
het leven.
LJET ANKER, het symbool van de
hoop, tesamen met een volharden
de ijver in de priesterlijke arbeid is
steeds het houvast geweest van de
kapelaan, pastoor en bisschop Sarto,
ook in omstandigheden, waarin zuiver
menselijke visies en berekeningen de
toestand hopeloos lieten aanzien. Tom
bola was de nietigste parochie in de
noordelijke uithoek van het bisdom,
toegewezen aan de neomist, die onder
zijn klasgenoten zijns gelijke niet tel
de. De parochianen van Salzano ont
vingen de nieuwe priester Sarto, een
boerenkapelaan uit een van de arm
ste families van het bisdom geboren,
met onverholen minachting. In 1884
moest in het bisdom Mantova door
Mgr. Sarto, alles geestelijk worden
opgebouwd: de kanunniken lieten het
koorgebed na, de pastoors veronacht
zaamden het preken en het catechis
musonderricht, in stad en land vloek-
te het volk en arbeidde op zon- en j
feestdagen: huwelijken werden buiten
de kerken, die leeg stonden, gesloten.
De betere standen waren door vrij
metselarij en liberalisme besmet, ter
wijl het arbeidersvolk ten prooi was
gevallen aan het ongodsdienstig socia
lisme. De wijdingen, het eerste jaar
door bisschop Sarto toegediend, gaven
hem in het geheel één priester en één
diaken. Bisschop Sarto werd kapelaan,
pastoor, president van het seminarie,
bisschop en na een jaar zag hij zijn
seminarie met 147 studenten bevolkt
en liepen de kerken vol. Waar hij
preekte, herbloeide als bij toverslag
het katholiek leven. Ook Venetië on
derging een gedaanteverwisseling. Bij
de intocht van de nieuwe kardinaal
patriarch, op 24 November 1893, ter
wijl de gehele stad de nieuwe herder
op een versierde gondel inhaalde, ver
gaderde de vrijmetselaars-gemeente
raad achter gesloten deuren. Bij de
eerstvolgende gemeenteraadsverkie
zingen, op 4 Augustus 1895, behaalden
de katholieken, geleid door de bis
schop en patriarch Sarto, de meerder
heid; twintig jaren lang werd Venetië
daarna door een katholieke burge
meester bestuurd.
DE PRIESTER
TN ROME, in het Vatikaan, vergaat
het van 4 Augustus 1903 tot 20 Au
gustus 1914 niet anders. Ook Rome's
Gemeentebestuur stond in 1903 onder
de vrijmetselaar Nathan. Met het Pon
tificaat van Paus Pius X echter ziel
Rome zich door een katholieke burge
meester uit de adellijke familie Ca-
lonna bestuurd. Bij officiële plechtig
heden in de St. Pieter, weegt de tiaa»
zwaar op het hoofd van de Paus.
maar daar buiten is Pius X elke Zon
dag in de middaguren de pastoor Sar
to voor de Romeinse parochies, is hi.i
priester Sarto voor alle gelovigen,
voor wie de bronzen deuren van het
Apostolisch Paleis als het ware dag
en nacht open staan.
Dc H. Pius X was het anker van het
schip van Petrus met de wonderlijke
Eucharistische decreten voor de hei
liging van de jeugdige zielen, met de
oprichting van het Bijbelinstituut te
gen de rationalistische stromingen en
het vrije onderzoek in deze weten
schap, met de codificatie van het ker
kelijk wetboek voor geestelijkheid en
gelovigen, met de hervorming van de
gewijde muziek, met de Encycliek
„Pascendi" tegen het modernisme,
met de boeiende gedegen toespraak
tot het Episcopaat van Frankrijk, waar
de vrijmetselarij de Kerk wenste uit
te roeien door bisschoppen en pries
ters uit het land te verjagen. Zijn op
roep tot de priesters: „arm maar vrij"
werd de lijfspreuk tot heiligheid en
martelaarschap.
J Y'OEN in Augustus 1903 de
f patriarch van Venetië, Jo-
Seph Sarto, op 68-jarige leeftijd
tot Paus werd gekozen, kwam
f daardoor een echte zielzorger
J op PetrusStoel. Alle trappen
i van de directe zielzorg had hij
J doorlopen, hij was kapelaan ge-
i weest in Tombola, pastoor van
J Salzano, had aan het hoofd ge-
i staan van het Seminarie in Tre-
J viso en was opgeklommen tot
f de waardigheid van bisschop,
patriarch en kardinaal. Maar
J had men hem, zelfs na zijn ver-
kiezing in het Conclaaf van 1903
J zijn eigen zin laten doen, dan
i was hij nog het liefst van al
pastoor geweest in een of ander
dorp in de Toscaanse berden.
Doch reeds spoedig na zijn ver-
J kiezing tot Paus kwam de heil-
i zame invloed van deze onder-
t nigheid was gelegd, tot uit-
J drukking.
Deze eenvoudige mens, die zo
goedig en rustig met "iedereen
J kon omgaan, werd inwendig als
f verteerd door een rusteloos ver-
i langen, allen tot Christus terug te
J brengen. In de zielzorg had hij
i uit persoonlijke ervaring de nood
i van zijn tijd leren kennen. Als
zoon van een arme postbode was
J hij vertrouwd geweest met de ar-
i moede, doch deze nooit als een
i ongeluk gezien, integendeel, hij
J had ze leren liefhebben en kon
f aan het einde van zijn leven dit
i verheven getuigenis afleggen: arm
werd ik geboren, arm heb ik ge-
leefd en arm wens ik te sterven!"
Maar hij had een andere armoe
de ontmoet, het gebrek aan gods
dienstkennis en godsdienstig le
ven. Niet het gebrek aan brood
van zo'n grote betekenis voor een
Italiaan was een lijden voor
hem geweest, maar dat zijn paro
chianen en later de gelovigen van
zijn diocees het Eucharistisch
Brood ontbeerden, dat liet hem
geen rust. In letterlijke zin kon
hij hierop voor de kinderen de
'klacht toepassen van de profeet:
„De kinderen vroegen om brood,
maar er was niemand, die het hun
brak."
In zijn gehele priesterleven had
hem die grote onrust bezield, dat
ene grote verlangen gedreven: al
len tot Christus terug te brengen
in de H. Communie en daardoor
alles in Christus te herstellen.
DEEDS spoedig na zijn verkie-
zing tot Paus openbaarde hij
zich als de grote hervormer.
Geen enkel terrein van kerkelijke
activiteit was hem vreemd, in een
ontstellend tempo kwamen zijn
beslissingen en richtlijnen over
liturgie en kerkzang, over het le
ven der priesters, over kerkelijk
recht en de inrichting van het
bestuur der Kerk. Maar hoe veel
zijdig zijn hervormingsarbeid ook
was, de meest ingrijpende van al
le waren zijn decreten over de
veelvuldige H. Communie en de
vervroegde kindercommunie. Zijn
Pontificaat was aangekondigd als
het „ignis ardens", als brandend
vuur. In deze decreten vooral laai
de zijn brandende liefde tot Chris
tus op; hier nam hij beslissingen,
die van invloed zouden zijn voor
komende tijden en die zijn ponti
ficaat zouden stempelen en hem
de naam zouden geven van de
Paus der Eucharistie.
Onder de invloed der dwaal
leraars was schijnbaar onuitroei
baar in de Kerk de opvatting ge
groeid, dat men Christus het best
kon eren door het verst van Hem
verwijderd te blijven. De meesten
naderden slechts éénmaal per jaar
tot de H. Tafel en dan meestal
nog met grote vreze. De eerste
H. Communie werd liefst zolang
mogelijk uitgesteld, uit overdre
ven vrees voor oneerbiedigheid.
Toen Paus Pius X met zijn plan
nen, om hierin verandering te
brengen, voor de dag kwam, ont
moette hij, zelfs in zijn onmiddel
lijke nabijheid, geen algemene in
stemming; velen zagen met angst
de nieuwe beslissingen van de
Paus tegemoet. Maar deze zacht
moedige en goedige mens, kende
geen dralen; scherpzinnig als hij
was, zag hij duidelijker dan ande
ren de draagkracht van zijn plan
nen en zette door.
In 1905 kwam het decreet over
de veelvuldige H. Communie: zui
ver zijn van doodzonden en de
goede mening bezitten, ziedaar de
noodzakelijke voorwaarden; geen
andere. In 1910 kwam het de
creet over de vervroegde kinder
communie: kennis van de voor
naamste waarheden van 't geloof,
volgens het begrip van het kind,
en het onderscheid kennen tussen
gewoon brood en het Eucharis
tisch brood, andere voorwaarden
stelde de Paus niet.
T~YEZE Communiedecreten wer
den overal direct uitgevoerd.
In sommige landen gaf men
slechts aarzelend en na jaren er
aan gevolg. Maar over het alge
meen eerden 's Pausen beslissin
gen met geestdrift begroet. Zij
waren als een bazuinstoot in het
dorre land der Kerk. Het medele
ven met de liturgie der Kerk
groeide, de leer over het Mys
tieke Lichaam van Christus
oefende bijzondere invloed uit op
het godsdienstig leven, H. Mis en
H. Communie hervonden de haar
toekomende plaats, het aantal
priesterroepingen groeide, talrijk
trokken de missionarissen uit, al-
lerwege werden zowel nationaal als
internationaal de Eucharistische
Congressen gehouden, die tot
machtige manifestaties uitgroei
den jegens Christus in Zijn Eu
charistie. Wat de kinderen be
treft ging 's Pausen voorspelling in
vervulling: „Er zullen heiligen
zijn onder de kinderen."
Wanneer straks ïyj de hei
ligverklaring van Paus Pius X
Rome's straten zullen weergal
men van de juichkreten en de
klokken van St Pieter de mare
zullen uitbeieren over de Stad
en de wereld, zal dit een hulde
zijn aan deze eenvoudigegoede
heilige, die zulk een groot Paus
geweest is en die trouw was
aan zijn devies, alles te willen
herstellen in JChristus. Zijn li
chaam, dat men in triomf zal
ronddragen door Rome en door
Italië, is wel gestorven, maar
zijn geest is levend onder ons,
meer levend wellicht dan toen
hij leefde. Moge zijn geest wor
den begrepen in deze gespleten
wereld die alleen kan worden
gered als zij opnieuw in Chris
tus wordt hersteld.
Pius X verlaat het Pauselijke rij tuig; een beeld uit de hier bespro
ken film.
(Advertentie)
I BIGGELAAR
Belangrijke aanwinsten voor
Tilburgs Dierenpark
FARIE WEKEN geleden ontving de
dierentuin in Tilburg een viertal
zeeberen uit Johannesburg. De dieren
weigerden wekenlang elk voedsel, zo
dat gevreesd werd, dat zij niet in le
ven zouden blijven. Nu echter heeft
het eerste van de vier dieren voedsel
geaccepteerd en koestert men de hoop,
dat deze eerste exemplaren, welke
zich in Nederland bevinden, hier zul
len acclimatiseren.
De dierentuin van Tilburg heeft de
laatste dagen nog andere belangrijke
aanwinsten gekregen, waaronder en
kele zezels uit Noord-Afrika, een
kruising van zebra's en ezels. Het zijn
halfwitte, halfgrijze dieren, die iets
kleiner zijn dan zebra's. Bovendien
kwam in de loop van het jongste
weekend uit Nairobi een luipaarden
echtpaar aan, 'n diersoort, dat tot nu
toe niet in de collectie van Tilburgs
Dierenpark voorkwam.
(Advertentie)
90 tabletten 65 ct. Aeéfrt/
Koninklijke Harmonie
zestig jaar
FNE Koninklijke Harmonie in Den
Bosch gaat haar diamanten be-
staansfeest vieren met bals-champêtre
en een festival.
Volgende week Vrijdag zal de bur
gemeester van Den Bosch de feeste
lijkheden officieel openen met het
ontsteken van de feestverlichting in
het Plantsoen, de plaats hl. waar de
feesten zich zullen afspelen. De muzi
kale omlijsting wordt dan verzorgd
door de jubilerende „Koninklijke". In
aansluiting aan de officiële opening
begint het eerste bal-champêtre met
medewerking van het LSK-dansorkest
„The Glosters".
Het festival van harmonieën en fan
fares strekt zich uit over alle Zondag
middagen van de maand Juni. Een
bijzondere attractie voor Bosschenaar
en vreenjdeling is ongetwijfeld, dat
elk aan het festival deelnemend korps
vóór en na zijn optreden muzikale
wandelingen door de stad zal maken.
De komende maand zal Den Bosch
dus weer eens volop in het teken van
„Muziekstad" plaatsen!
ZATERDAG 29 MEI 1954
HILVERSUM I, 402 M. KRO: 7.00
Nws. 7.10 Gram. 7.45 Morgengebed en lit.
kal. 8.00 Nws. en weerber. 8.15 Gram. 9.00
V. d. huisvrouw. 9.35 Waterst. 9.40 Radio-
Rallye. 10.00 V. d. kleuters. 10.15 Amus.
ork. 10.45 Gram. 10.55 Radio-Rallye. 11.00
V. d. zieken. 11.45 Gram. 12.00 Angelus.
12.03 Gram. (12.30-12.33 Land- en tuinb.
meded. 12.33-12.40 Radio-Rallye). 12.55
Zonnewijzer. 13.00 Nws. en Kath. nws.
13.20 Radio-Rallye. 13.25 Promenade-ork.
14.00 Boekbespr. 14.10 Gram, 14.15 Radio-
Rallye. 14.20 Eng. les. 14.40 Verz. progr.
en Radio-Rallye. 16.30 De schoonheid v.
h. Gregoriaans. 17.00 V. d. jeugd. 18.00
Gram. 18.15 Plechtigheden t.g.v. de Hei
ligverklaring van Z. H. Paus Pius X. 19.15
Regeringsuitz.: Atlantisch allerlei. Een en
ander over de veertien landen v. h. At
lantisch Pact. 19.45 Gram. 20.25 Inleiding
Indische Missieweek .20.30 Lichtbaken.
20.50 Gram. 21.00 Gevar. progr. 21.50 Act.
22.00 Een mens kan wat meemaken. 22.30
„Ziedaar Uw Moeder", klankb. Hierna:
Avondgebed en lit. kal. 23.00 Nws. 23.15
Nws. in Esperanto. 23.25 Uitslag Radio-
Rallye. 23.35-24.00 Kamerork.
HILVERSUM II, 298 M. VARA: 7.00
Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.33 Gram. 8.00
Nws. 8.18 Gram. 8.35 Orgelsp. 8.55 V. d.
vrouw 9.00 Gym. v. d. vrouw. 9.10 Gram.
VPRO: 10.00 „Tijdelijk uitgeschakeld",
caus. 10.05 Morgenwijding. VARA: 10.20
V. d. arbeiders in de continubedrijven.
11.35 Pianorecital. 12.00 Gram. 12.30 Land
en tuinb. meded. 12.33 Gram. 13.00 Nws.
13.15 VARA-Varia. 13.20 Orgel en zang.
13.45 Sportpraatje. 14.00 Gram. 14.30 Zaan-
se streekuitz. 14.55 Cello en clavecimbel.
15.15 „Van de wieg tot het graf," caus.
15.30 Gram. 16.00 Boekbespr. 16.15 Ka
merork. 17.00 Radioweekjournaal. 17.30
Topsongs v. Mei 1954. 18.00 Nws. en comm.
18.20 Gram. 19.00 Artistieke Staalkaart.
VPRO: 19.30 „Passepartout", caus. 19.40
„Het Boek „Handelingen", caus. 19.55
„Deze week", caus. VARA: 20.00 Nws.
20.05 Gram. 20.30 Het hangt aan de muur
en het tikt. 20.50 Dansmuziek. 21.15 Ca
baret. 21.45 „Kleine Naties in de UNO",
caus. 22.00 Weense muz. 22.30 Interv. met
gram. 23.00 Nws. 23.15 Sport. 23.25-24.00
Gram.
BRUSSEL, 324 M. 11.45 Gram. 12.30
Weerber. 12.34 Gram. 13.00 Nws. 13.15
Radio-almanak. 14.30 Koorconc. 14.45
Gram. 15.00 Koorconc. 15.15 Gram. 15.45
Accordeonmuz. 16.00 Gram. 16.15 Accor-
deonmuz. 16.30 Gram. 16.45 Eng. les. 17.00
Nws. 17.10 Gram. 17.20 Liturgische ge
zangen. 17.30 Orgelconc. 18.30 V. d. sold.
19.00 Nws. 19.40 Gram. 20.00 Gevar. progr.
20.45 Gram. 21.00 Gevar. progr. 21.30
Gram. 22.00 Nws. 22.15 Verz. progr. 23.05
Dansmuz. 23.45-24.00 Gram.
BRUSSEL, 484 M. -- 12.00 Gram. 13.00
Nws. 13.15 Verz. progr. 14.30 Gram. 16.30
Lichte muz. 17.00 Nws. 17.15 Lichte muz.
17.30 Muzikale caus. 18.45 Accordeonspel.
19.15 en 19.25 Gram. 19.30 Nws. 20.00 Gram.
20.15 Chansons. 21.30 Muzikale kruis
woordraadsels. 22.00 Nws. 22.15 Instr.
kwart. 22.55 Nws. 23.00 Gram. 23.55 Nws.
t Advertentie)
door
ALAN SIJLLIVAN
28)
„Van mrs B. gesproken, gisteren Is
me iets grappigs overkomen. Ik zat
op de club naast een oude pisang, „ie
ik niet kende, maar die zoals ik later
hoorde, diplomaat is geweest Leek
wel haast negentig en liep met twee
krukken Goeo. we zaten uil net raam
te kijken, toen mrs B. voorbijkwam
Recht tegenover ons bleet ze met ie
mand staan praten. De oude oipa
greep mtin arm. met uitpuilende ogen
en vroe" me oi ik wist wie dat was
Ik vertelde het nem Hij keek nog 'ns
schudde net hoofd en neweerde dat
dat onmogelijk was Wat zeg le me
daarvan?"
„Ga door' zei Heciot. merkend dat
Anthea als verstijfd zat.
„Zoiets vreemds neb le nog nooit
gehoord Hij zei dat nu haai veertig
jaar geleden in Mexico gekeno had
alleen heette ze toen geen Baxter,
maat Wi tnank lk vermoedde dat ze
toen een jaar ot twintig geweest zou
zijn. Maar nee hoor! Hij beweerde
dat ze toen precies was zoals nu! Ik
grinnikte, maar heus, hij was nuch
ter Wat denk je dat hi.1 toen deed?"
„Wel?"
„Sprong op. pakte zijn krukken en
hobbelde blootshoofds naar buiten.
Maakte een buiging en sprak haar
aan. Moedei B. schrok heus en ver
stijfde toen. Ze liep er ook niet in.
Hij kreeg een boze blik en ze liep ijs
koud door. Hij kwam verslagen terug,
maar zekerder van zijn zaak, dan
ooit. Hij vroeg naar haar adres en ik
verwees hem naar de telefoongids. Hij
is een sir Joshua Anthony, hoge piet.
Wat denk jij ervan. Hec? Anthea. je
meloen smeekt om opgegeten te wor
den en de vogeltjes zijn bijna klaar
Die moe je niet laten wachten meis
je'
„Misschien was die oude heer een
oeeije kinds", opperde Hector blij
moedig
„Hij was evenmin kinds als ik en
bet stemde me tot nadenken Ik heb
gedacht en gedacht en het resultaat
ie nogal interessant.'
Hector ving Anlhea's blik op en zag
noe verbluftend ze net vond. dat een
onbekende de ongelooflijke waarheid
op spoor was zonder het te weten.
Toen hoorde hij Bunny diep beledigd
zeggen:
„Het is misschien in Hertford de ge
woonte, dat jonge paartjes hun eten
laten staan, om elkaar met hun blik
ken te verslinden, maar in Londen
wordt het niet gedaan. Of vindt An
thea het niet prettig als ik over mrs.
Baxter speek? Vertel he: me dan The
odore, de jongedame vindt de meloen
niet lekker, neem ze weg."
Anthea greep haar bord vast. „Nee,
ik vind ze heerlijk. Ga door alstublief.
„Wei, de zaak zit zo: niemand weet
iets van mrs. B., waar ze vandaan
kwam, wanneer ze weduwe werd en zo.
Nu heb ik een idee, dal die ouwe vent
gelijk had en ze misschien in veer
tig Jaar geen steek is veranderd. Wel,
neem nu eens aan dat ze zou hebben
uitgevonden, hoe men onveranderd
kan blijven en het geheim houdt, zoals
elke vrouw doen zou, waartoe kom je
dan? In het bijzonder als Je die Di-
mitri in aanmerking neemt? Daar ko
men dc patrijzen. Nu jij. Hec."
Hec had a.s betoverd toegeluisterd.
Hij wist dat zijn vriend een onfeilbaar
„flair voor dergelijke dingen, een on
verzadigbare nieuwsgierigheid en een
verbluffend geheugen had. Als hij ets
„interessants" zoals hij het noemde
op het spoor was hield hij niet op voor
n.j alles wist. Dat zou hij ook nu
doen.
En wat, als de waarheid door hem
aan het licht kwam? Iets beters kon
met gebeurer het doordringen van
een gezond, normaal brein, in deze
situatie, die uit Londen bezien nog
wreder en onnatuurlijker leek. Heer
lijk idee, Bunny tegenovr Absalom te
zien. Doch Hector bedacht grimmig
dat hijzelf stilzwijgen beloofd had.
Klinkt een beetje ongelooflijk oude
jongen, maar als je gelijk hebt, wat
dan nog?"
Bunny haalde de schouders op en
wijdde zich aan zijn patrijs. En dacht
s '1 na: er was iets niet in de haak.
daar was hij zeker van en hij rede
neerde aldus:
„Hector is secretaris geworden, bij
een geleerde in Herts en een onge
schikter persoon voor secretaris dan
Hector was niet te bedenken. Ergo.
wat voor een geleerde was het en
wat kon Hector voor hem doen? Hec
tor informeerde naar een langgestor-
ven biljartkampioen, genaamd Pal
mer. Waarom? En nu kwam Hector
ineens opduiken met een charmant
meisje. Ze waren verliefd op elkaar.
Uitleg werd niet gegeven. Waarom?
Met Hector en het meisje komen
moeder B. en die Dimitri. Wat deden
die in Herts? Moeder B. kende het
meisje Hoe? Het meisje had een stief
vader. Ergo de stiefvader was de ge
leerde die moeder B. ging bezoeken
waarom?"
Hij bracht het in verband met die
geschiedenis in de club En toen was
hij aan de poten van de patrijs toe.
„De vogel schijnt je te smaken,
Anthea," glimlachte hij.
„Heerlijk veel lekkerder dan fa
zant."
„Hebben jullie daar veel wild?"
„Wild genoeg, maar het terrein is
niet genoeg bejaagd. Ze zijn zo max,
dat ze niet eens opvliegen."
„Jaagt ie stiefvader veel, Anthea?"
„Helemaal niet", zei ze nerveus;
„het is enkel voor zijn vrienden. Dimi-
ri schiet uitstekend, niet Hector?"
„Nooit zo iets gezien."
„Schrijft je stiefvader dan, Anthea?
Ik zou best zijn boeken willen kopen,
mijn kennis is beneden peil."
„Nee h hij zal wel aantekenin
gen maken, maar ik heb ze nooit ge
zien."
Bunny had ziin eerste goal gemaakt
en vertrok geen spier Hij zag dat
Hectors kin meer vooruitstak dan
voor kauwen noodzakelijk was. Ze wa
ren dus op dun ijs Dus voorlopig geen
strikvragen meer.
was zo knus, vroeger. Anthea 's-Zo-
„We missen je allemaal erg Hec. Het
mers kon je gaan xijken hoe hij de
tenniskampioenschappen won en des
winters gingen we naar Whitechapel
of zo om hem de een of andere ver
blinde krachtpatser van een ton of zo
knochout te zien slaan. Zeg eens—?"
„Ja?"
„Als ik eens bij Jullie kwam cm
Hector te helpen bij het afmaken van
die tamme fazanten, zou Je geleerde
stiefpapa me dan op de electrisch
stoel zetten?"
Ze slaakte een kreet en staarde
hem met grote, ontstelde ogen aan.
Hector uite een verstikt geluid en leek
versteend.
„Wie wie heeft je verteld?"
„Hoor eens Bunny," kwam Hector
ruw tussenbeide, „ik kan je geen an
dere verklaring geven maar zou te
zo goed willen zijn om je vernuft op
iets anders te scherpen. Het spijt me,
ouwe jongen, maar iaat die stief
vader rusten."
Meneei Marchant bloosde voor
hem iets heel ongewoons.
„Anthea vergeet me. je mag over
me lopen Jij niet. Hec Weet Je, wat
mijn vader zei toen hij me de eerste
keer zag?'
„Nu?" glimlachte ze, haar verwar
ring overwinnend.
„Vroeg mijn moeder, waaraan mj
dat verdiend had! Ze vatte het op als
een compliment en was blij, maar 'k
begreep het later! Probeer deze
salade eens"
Hij praatte ovei alles en nog wat,
oehalve ivei wat hij dacht Hii nad
verschillende olannetj* in het hoofd.
Mrs, Baxters verleden op te sporen.
Nog eens met Sir Joshua te praten.
En vooral eens naar Herts te gaan om
rond te kijken. Hij verlangde er naar,
die stiefvader te zien.
Hector met kleine teugjes zijn kof
fie drinkend, aarzelde. Wel wetend,
dat hij zelf geen vlug denker was, zag
hij in Bunny een waardevolle bond
genoot, als het maar zou kunnen.
Bunny zou de uitweg wel vinden als er
een was. Hij had het spoor al gevon
den en zou het niet meer kwijtraken.
„Wel. we moeten gaan. Bedankt
voor de lunch."
„Was niet kwaad. wel. Kom Je nog
"P de club Hec?"
„Misschien morgenmiddag lk
weei het nog niet. Klaar Anthea?"
Haar handschoenen aantrekkend
lachte ze tegen Bunny.
„Wel bedankt, het was heerlijk. Ik
vind het zo leuk. kennnis te maken
met. Hectors beste Ze aarzelde
blozend. „Het spijt me. dat ik u met
op Monk's Mount kan inviteren, maar
mijn stiefvader is zulk een kluizenaar.
Later misschien."
Ze lieten Bunny achter in gesprek
niet de Maitre d'hote] en liepen zwij
gend Berkeley Square in. Eindelijk
vroeg Anthea:
Wat zullen we nu doen?"
Wat je wilt Naai een bioscoop?"
„Mij is het goed Was het niet
van mr Marchant en hoe wist hij
det?" (Wordt vervolgd)
