De rol van de ien 1 Janvier De herverkaveling van Zeeland K? inielleciueel Overpeinzingen bij een congres WSÈSÉ AT EEN ONDERLIJKE ERELD SCRÜTTÉR RADIO Het Huis van Leven en van Dood 1e Zwarte Wagen gezeten he 7 wilde beesten zullen zicb met u bezighouden'! f TWEEDE BLAD WOENSDAG 5 MEI 1954 rrt Reeds voor f 2.000.000 werken goedgekeurd Stofwisselingzput Uit de oorlogstijd Nog meer herinneringen Nog andere gebeurtenissen van vaderlandslievende aard vielen in de kerken te beleven. HIJ WILDE ZELF EENS OP REIS.... MANCHE Te zuinig crème tablet 195 iep itvangen. Dat >ure gebonden licht verteer- s. Toch hoeft In 5 minuten ep op tafel. VAN DER STEEN TERZANDE Aanvang 5.30 uur invang 7 uur 314-0 ANSORKEST" (5 pers.) ^/OOR de ramen stonden de lente bomen vol bloeisel en pril groen, daarboven hing een donkere bui, yaaruit de hagel striemde. Was het hiet symbolisch? Er is overal nieuw Beven in Brabant, het gewest met teo'n grote toekomst in het geheel van Nederland en van de Benelux. Maar er hangen ook sombere drei gingen boven van verlies van eigen Card, van afglijding naar massifica tie en materialisme. Welke taak nu heeft de academisch gevormde, ruimer gezegd: de intellectueel in Hit gecompliceerde proces, opdat He nieuwe tijd niet alleen materiëel, [naar ook cultureel en geestelijk een rijker welvaart zal beleven? Dit probleem is het, waarover de rtensen van het oude Brabantia Nostra zich gebogen hebben ge- Hurende twee studieuse dagen in 3erne. Wie zal allemaal herhalen vat er op de „officiële" vergaderin gen en in de onofficiële vriendenge- pprekken is gezegd? Het zou jen boekdeel kunnen vullen. Doch en kele overpeinzingen naar aanleiding van het gehoorde mogen hier toen Wel volgen. -Jet is meer dan een gemeenplaats, als we zeggen, dat we leven in de eeuw der techniek. De techniek dringt door in het individuele leven, bepaalt voor een belangrijk deel de toekomst van land en gewest. Het was een katho lieke minister, Prof van den Brink, die voor ons land het wachtwoord „industrialisatie" uitgaf Die indus trialisatie grijpt in het bizonder de katholieke gewesten aan en ver wekt daar een omwenteling in ver houdingen en gewoonten. Dit ver eist van de span- en veerkracht der bevolking veel. Het is een zware test, of men de traditionele over tuigingen, als het ware in gebed, in een rustige, gemoedelijke samenle ving, ook ongeschonden zal weten te bewaren in een nieuwe tijd vol dynamische vaart, in de moderne ar- beidsmillieu's. De eerste schok is al niet zonder schade verlopen en er klonk dan ook uit de mond van een man in het gewaad van de boete prediker de maanroep: ,,Het gaat niet goed met dit Brabantse volk Inderdaad wijzen statistieken en verkiezingsuitslagen, wijzen voor iedereen zichtbare verschijnselen op vervlakking, achteruitgang, slijtage- van het geloofs- en morele besef. Het is echter een eerste schok ge weest. Het vertechniseringsproces zal nog een lange weg gaan. De vraag is gelukkig! nog niet definitief beantwoord, of het bij een I eerste schok zal blijven, of er ge noeg innerlijke weerstandskracht leeft, om verder binnendringen van het kwaad te stuiten en daarna de I herovering te bewerkstelligen. J-Jierbij nu heeft ongetwijfeld de intellectueel laten we het bredere woord maar aanhouden een taak. Hij is het, die in de leiding van bedrijf en onderneming, op overheidsposities en in het onder wijs de nieuwe verworvenheden van de technische wetenschap door geeft en laat doorwerken bij het proces der industrialisatie. Hij is het, die allereerst in zichzelf tot klaarheid moet komen over een harmonieus inpassen van het tech nisch inzicht in een geheel van denken, dat zijn persoonlijkheid vol maakt. En aldus toegerust zal hij de grote taak van de omvorming ener samenleving kunnen leiden tot ho ger welvaart, die niet alleen met materialistische maatstaven mag worden gemeten. Het zich opsluiten in de functie, het afweren van alles wat buiten de dagelijkse werk zaamheden ligt, kan menige intel lectueel zeker als een verzuim aan gerekend worden. Doch de rol van aanklager en aangeklaagde kan men ook verwisselen. De intellectueel heeft niet altijd zonder reden iets tegen „de organisatie, „de" politiek, het maatschappelijk werk, waartoe men hem tracht op te porren. Hij ziet bureaucratie en sleur, persoon lijke naijver en competentie-gesteg- gel. Hij vreest iets van zijn persoon lijkheid te verliezen, als hij zich in het gareel laat spannen. Er steekt in de intellectueel van nature altijd iets van non-conformist, van „de lastige vent". We achten dit geen afdoende verontschuldiging voor zo veel af zijdigheid, terwijl toch de aanwe zigheid van de intellectueel op zo menig punt van het maatschappe lijke front dringend en dringend nodig is. Wel echter mag van de organisatie, de politiek, het maat schappelijk werk zoveel soepelheid en openheid gevraagd worden, dat „de lastige vent" er zich toch kan ontplooien naar eigen aard en we zen, met een minimum aan nood zakelijke discipline. Wederzijds moet men elkaar tegemoet treden en tegen wat spanning moet men niet opzie.i, als maar bij alle de vaste wil voorop staat, dat er een groot werk te verrichten valt: een moder ne samenleving bouwen, waarin de echte waarden van verleden èn he den gelijkelijk verkerkt kunnen worden. "JAmslotte: er zal altijd een kleine groep intellectuelen blijven, die uit kracht van originaliteit en tem perament hun tijd vooruit zijn. Het zijn de culturele en artistieke voor trekkers, aan wie men hun taak als ideënwekkers. als geboren criticus, als iemand, die iets heeft van de profeet en van de nar, moeten laten. Zij kunnen in afzijdigheid van het practische werk toch ook een taak vervullen. Al te velen echter menen, dat ze tot deze enkelingen behoren en zo ontstaat er een leger van criticas ters, gespeend van oorspronkelijk heid. slechts een zuur deuntje van critiek afdraaiend, zich verkneuke lend in wat de werkers fout doen. Voor dezulken, spaar ons Heer! Blijmoedigheid, élan, idealisme moeten de katholieke intellectueel stuwen in deze verwarde tijd, op dat hij in vertrouwelijke verstand houding met andere volksgroepen de grootse taak van „bruggenbouwer" kan opvatten. Op de maandelijkse vergadering van de herverkavelingscomniissie te Goes gehouden, bleek uit het verslag over het eerste kwartaal 1954, dat er in deze eerste drie maanden van dat jaar reeds voor een bedrag van f 2.000.000 was goedgekeurd. De herverkaveling wordt dus wel met élan aangepakt. Aan de oproep voor gegadigden voor een bedrijf elders, dan wel voor emi gratie met gunstige deviezenregeling, wordt op ruime schaal gevolg gege ven; reeds 150 personen gaven zich op. Verwacht wordt dat op het laat ste moment nog verscheidenen zich zullen komen melden. Besloten werd aan boeren die ten gevolge van de herverkaveling gedu peerd zijn, compensatie te geven door tijdelijke pacht van grfind afkomstig van boeren die naar de Noordoostpol der zijn vertrokken. Ter voorkoming dat deze gedupeer den tweemaal pacht moeten betalen, nl. eenmaal voor het oude en een maal voor het nieuwe perceel, werd goedgevonden de gemiddelde pacht te vergoeden. NIEUWE OPDRACHTEN Dat het de Herverkavelingscommis sie ernst is met de. herverkavelings werkzaamheden blijkt wel uit de reeks werken, welke in deze vergadering besproken en goedgekeurd werden. Naast enkele opdrachten tot aan schaffing van draineerbuizen en straatklinkers werden de volgende werken goedgekeurd. In het herverkavelingsgebied Waar de: de aanleg van 2.8 km landbouw weg; in het herverkavelingsgebied Tholen: het graven van waterleidin- Advertentie) Bij overmatig vet, slechte spijs vertering rsgelmatig /tAZM&e+i> innemen. Voert weefselvocht af en maakt slanker. „Vraagt Uw Apotheker of Drogist gOMS rijst bij velen de gedachte: Hoe kan de herinnering aan het leed der oorlogsjaren 19401945 bij onze tijdgenoten levendig blij ven en hoe kan die herinnering be waard worden voor het nageslacht? Het antwoord schijnt eenvoudig. Het prachtige driedelige reeds verschenen grote boekwerk: „On derdrukking en verzet" bevattende wetenschappelijke bijdragen van bekwame schrijvers; het machtige boekwerk van Prof. Rogier en Rec tor de Rooy „In vrijheid herboren", dat uitvoerige hoofdstukken bevat over de oorlog en de na-oorlogse tijd behoren in goedkopere uitgaven in geen gezin te ontbreken. Uit vele kleinere geschriften ware een bloemlezing samen te stellen, eveneens met het doel om een rui mere verspreiding te bevorderen. En als steller dezes in de huidige herdenkingsdagen zijn persoonlijke herinneringen opdiept, dan komen vanzelf als bijzonder markant naar voren de voorlezingen gedurende de oorlog des Zondags in de kerken van de herderlijke brieven van het Ned. Episcopaat. In alle H. Missen geschiedde dat met rustige, klare stem door de heer Pastoor, die dat werk niet uit han den wilde geven. Men kon onder die voorlezing, zo als „In Vrijheid Herboren" terecht schrijft, vaak het gesnik van de een, maar ook het trippelen van voeten of een onderdrukt applaus van de ander horen. Dat waren de brieven tegen wel ker voorlezing de bezetters zich machteloos verzet hadden en wel ker voorlezing daarom de volle aan dacht der gelovigen trok. Iedere Zondag klonk luide na de Hoogmis het gezongen gebed: „Do mine salvam fac reginam nostram al bleef de stem van de celebrant van aandoening hem wel eens in de keel steken. En het is geschied, dat dit gebed op een Zondag na de verjaring van Z.K.H. Prins Bernhard in een stamp volle kerk werd herhaald door een opzettelijk daartoe versterkt vol koor in de vorm ener zeer bekende jubelcantate, met zulk een gloed en kracht gezongen, dat de gelovigen plots onder de indruk kwamen en in plaats van de kerk te verlaten, allen bleven staan en velen na af loop zacht applaudisseerden, naar boven naar het koor kijkend. Buitengekomen zei men onder el kaar: „die durven", want een zij kapel op het priesterkoor was gere serveerd voor katholieke bezettings soldaten en was geheel door dezen gevuld. Ten slotte mag niet onvermeld blijven de door 'n kapelaan gehou den preek over St. Lambertus. Dat was op een Zondag, nadat twee dagen te voren de „Voice of AmericaT' gerelayeerd door de BBC, de bevrijding van Maastricht had aangekondigd, een stad. zei de re porter, die in een oogwenk in een vlaggenzee was herschapen. De preek begon met de woorden „Maastricht viert vandaag feest' door welk begin de aandacht der gelovigen, die natuurlijk allen van de bevrijding der stad wisten, tot het uiterste gespannen werd. Want de stad, waarin die preek werd gehouden was nog niet be vrijd. Na even gewacht te hebben, ver volgde de predikant: „want heden is het de feestdag van St. Lamber tus, de patroon der stad." Ieder be greep de fijne zet, welke de ver melding waard is. Mag ook van deze meer intieme feiten de herinnering levendig blij ven. Mr. G. gen, het leggen van betonduikers, het aanleggen, verbeteren en verharden van wegen in de Scherpernissepolder. Dit karweitje kost een half millioen gulden. Bovendien werden op Schouwen- Doiveland 'de volgende zaken aange pakt: Het dempen en graven van sloten, het egaliseren en draineren van per celen in de polders Zuidhoek, Drei- chor, Gouweveer, Oosterland wordt ter hand genomen. Honderdduizenden m3 opgespoeld zand moeten verwerkt worden in door de overstroming ge vormde kreken. Elders wordt het zand, waar dit mogelijk is, onder de vruchtbare bovenlaag van klei ge werkt. Hier moeten oude sloten wor den gedempt en nieuwe gegraven. Daar weer dichtgeslibde oude sloten die passen in het herverkavelingsplan uitgediept of opnieuw gegraven. En passant worden hoogteverschil len in het terrein geëgaliseerd, tevens gaat men over tot drainage van de grond. Een titanenwerk. Als leek vraagt men zich af of er ooit nog wel iets van terecht komt. Welnu: het komt keurig in orde al duurt het nog wel even voordat de akkers met het jonge gewas er op uit zien als het groene biljartlaken. Dit kost geld, veel geld. Deze werken kos ten maar liefst tegen de twee mil lioen gulden, maarons Zeeland is het waard en onze noesje Zeeuwse boeren verdienen het! Maar we zijn nog niet aan het eind van ons verhaal: In de voormalige ruilverkaveling Schelphoek, gelegen in de polder Schouwen zit men ook niet stil. Ook hier zijn hele complexen met zand overspoeld.... nagenoeg alle sloten volgespoeld. Voor dat hier met egali satie en drainage begonnen kan wor den, moeten honderden hectaren wor den ontzand. Het zand heeft zich af gezet in dikten variërend van 0 tot 80 cm. Tot een dikte van circa 15 cm kan men het zand onderploegen met een diepteploeg. Waar dit niet mogelijk is, moet het zand worden afgevoerd. Het is een desolate grauwe zandwoestenij met hier en daar de bouwvallige res ten van een boerderijhet sinis tere zwarte silhouet van een dode boom. Nu de waterwolf weer in zijn stelling is teruggedreven, krijgt men de paradoxale impressie van.... ver schroeide aarde. En om het melancho lische beeld volkomen te maken, sche ren krijsende meeuwen over de gril lige waterplassen, Voorlopig worden vier complexen aangepakt. Ook hier komt het in orde, al kost dit alles veel geld. Voor liefhebbers van cijfers volgt hier het bedrag: 1.250.000. OVERDRACHT WEGEN AAN ONDERHOUDSPLICHTIGEN Het eigendom, beheer en onderhoud van door de Herverkaveling aangeleg de wegen, watergangen, bruggen, dui kers, gemalen, enz., moet te zijner tijd aan de aangewezen onderhouds plichtigen als polders, waterschappen, etc., worden overgedragen. Hiervoor moet een regeling getroffen worden. Ten einde deze regeling voor te be reiden, is hiervoor een commissie van deskundigen samengesteld, die de Her verkavelingscommissie Zeeland ter zake van advies zal dienen. AFSCHEID DR IR MESU Het is voor insiders volkomen dui delijk. dat voor het tot stand komen van de herverkaveling in Zeeland, zo wel in Walcheren, als in de gebieden Schouwen-Duiveland, Tholen. Zak van Zuid-Beveland cn Waarde, de heer Mesu de stuwende kracht is ge weest en bij de regering met grote kracht aangedrongen heeft op het tot stand komen van de nodige wette lijke bepalingen cn het fourneren van de noodzakelijke gelden. De Herverkavelingscommissie Zee land was dan ook vertegenwoordigd bij het afscheid van de heer Mesu op. 29 April te Utrecht en heeft hem voor wat hij voor de herverkavelingsge- bieden in Zeeland heeft bereikt, be dankt. C"EN employé van een reisbureau in Den Haag, de 24-jarige assistent boekhouder, had in theorie zoveel met reizen naar vele landen te maken ge had. dat de lust hem bekroop zelf eens op reis te gaan. Hij koos de win tersport in Oostenrijk en later maakte hij nog een reis naar Stockholm. Het is thans gebleken, dat hij die reizen maakte door zich op het reis bureau reisbiljetten toe te eigenen en de kas van het reisbureau wat lich ter te maken. Hij was nog niet eerder met de po litie in aanraking geweest. ArtvprtpntiP Eis dit garantie etiket Dit merk, gestempeld op de stot, is Uw waarborg TTR is wel een grote afstand tussen onze „ouderwetse" heiligen en onze moderne publiciteitsmiddelen. In onze tijd worden de daden van velen, die iets of soms zelfs maar weinig betekenen verfilmd en be schreven, tot in bijzonderheden soms aan de openbaarheid prijsge geven. Hun stem wordt vastgelegd op de geluidsband, hun mening wordt getest in interviews, ze wor den op de voet gevolgd door foto grafen en reporters jyu moet ge daar eens tegenover- stellen b.v. het leven van een St Joseph. Zelfs de Evangeliën zwijgen erover, een enkele korte mededeling uitgezonderd, omdat ze verband hield met Christus zelf. En toch wat een gewichtige bete kenis had het leven van de Voed stervader voor de gehele gemeen schap. Het zal u overkomen, dat ge als timmerman naast de zorg voor de timmermanswinkel en de klan ten, ook belast wordt door een-af gezant van God, om voor Zijn Zoon te zorgen, die in menselijke ge daante op de aarde gaat komen om Zijn grote Verlossingswerk te begin nen; dat de heiligste der vrouwen, de Maagd Maria aan Uw zorgen wordt toevertrouwd en dat ge aan Haar zijde door het leven zult gaan, ja dat ge 't hoofd gaat worden van het gezin waarin deze heilig ste personen een veilig verblijf zul len vinden en voor wier leven en levensonderhoud ge dus verant woording draagt. put overkwam St. Joseph, de tim- merman van Nazareth. Hij werd beschouwd als de vaiei van Jezus; de mensen dachten, dat Hij zijn zoon was Hij werd de getrouwe metgezel van Maria, de getuige en ingewijde van Haar maagdelijkheid en van Christus' wonderbare ont vangenis en geboorte, de emigrant naar Egypte om Christus' wil, de stille en verborgen werker van Nazareth, waarvan het heette, dat daarvandaan niets goeds komen kon Al de voorname opdrachten die de hemel zelf hem gaf, heeft hij verricht in de grootste eenvoud en getrouwheid en zonder ooit in de publiciteit te treden. Zelfs eeuwen later heeft de Christen wereld hem in zekere zin moeten ontdekken en zij is slechts langzamerhand tot het besef gekomen, dat hij een van de allergrootsten is geweest in het rijk Gods. En toen zij zijn grootheid had begrepen, heeft zij zich daarin verdiept en heeft hem de passende eer gegeven. Ct Joseph werd aan de verborgen- heid ontrukt en zoals Hij een maal door God belast was met de zorg over Christus, zo werd hij an dermaal belast met de zorg over diens lichaam, de Kerk. De grote Beschermer werd hij van de gehele gemeenschap van Gods Kerk en van alle gelovigen. En ook al kun nen we ons St. Joseph nog moei lijk anders voorstellen als een stil en eenvoudig en zwijgzaam man, hij schittert en straalt nu toch in de lichtovergoten hemelzalen en bekleedt daar een voorname post in de regering en het is dus niet slecht bekeken, dat wij hem onze belangen aanbevelen en toever trouwen. Vandaag vieren wij een feest, dat wij St. Joseph's Be- schermfeest noemen, hetgeen zo veel wil zeggen, als dat hij nu doorlopend audiëntie verleent, ik vermoed op zijn eigen eenvoudige maar goedige en getrouwe manier, omdat het de belangen zijn van Christus, die hij voorstaat. VEN AL te zuinig gemeen te- bediende van de gemeente Ottenhoefen, in Duitsland, liep een voorwaardelijke gevange nisstraf vai\ zes maanden op wegens onvrijwillige doodslag op de 4-jarige Luc Peleman, het zoontje van een Belgische zakenman. De feiten hadden plaats in Augustus van verle den jaar. De gemeentebediende wilde bezuinigingen doorvoeren voor de gemeentekas en plaatste zelf de electrische leidingen in een speelplein, zonder reke ning te houden met de voor geschreven wettelijke veilig heidsmaatregelen. De kleine Luc klauterde door een draadafsluiting, toen een stuk ongeisoleerde draad, dat over het plein hing, toe vallig aangesloten werd op een transformator met een spanning van 220 volt. Het kind ivas op slap dood Cursus p\E SJERPA Tensing, die vorig jaar met de Nieuw Zeelander Sir Edmund Hillary de Mount Eve rest heeft bedwongen, zal in de ko mende zomer een speciale cursus aan de Zwitserse alpinistenschool volgen. Met zes andere sjerpa's is hij uitgenodigd voor een opleiding van drie maanden aan de Alpinis tenschool te Rosenlaui en een klaar- stituut in Wallis. Hij kan het klaar blijkelijk nog niet goed genoeg. Feestje TN LYON hebben de heer en mevr. Bonnet een intiem feestje ge vierd. Zij vierden hun gouden brui loft, de zilveren bruiloft van twee van hun kinderen en de bruiloft van een kleinkind, „Als we aan on ze platina-bruiloft toe zijn", zei de heer Bonnet sr.", wordt het nog mooier". Mislukt £)E ENGELSMAN James Wal ton had een theorie ontwor pen voor het temmen van leeu wen. Op zijn manier zou daar mee niets meer kunnen misgaan. Hij kocht enige tijd geleden een leeuw om het in de practijk te bewijzen. Het beest beet hem bij de eerste proef een duim af-en de tweede maal kon hij ook slechts met man en macht wor den ontzet. Onze James gaat zijn stelling herzien. Brief QUDERS krijgen soms de vruch ten van een jeugdige, maar ge heide diplomatie onder ogen. Hun zoontjes leggen die na een vermeen de misstap neer in een briefje, dat duidelijk zichtbaar wordt opgeprikt tegen de muur. Daarin schilderen zij hun goede eigenschappen tegelijk met de bekentenis van een late thuiskomst. En dan wordt het zo: Lieve pappa en moesje, Ik kwam om half negen a negen uur thuis. Ik heb een vel van de melk gegeten. Iets over negenen ga ik naar bed. Morgen ga ik om half negen naar de kerk. P.S. Ik zM stil zijn. Fieter. Welke pappa of wel moesje is dan nog tot boosheid geneigd? Naam JN Wenen arriveerde de Ethiopiër Haile Selassie. De journalisten liepen wat ze lopen konden om hem te pak ken te krijgen. Toen ze hem afdoende hadden ondervraagd kwam eindelijk aan het licht, dat hij een klein, eerzaam za-> kenman was en slechts zijn naam met die van zijn keizer gemeen had. Vondst TN DE buurt van Wenen heeft men een stuk oude stadsmuur bloot gegraven. Ook kon worden aange toond, dat er eeuwen geleden een slotgracht was aan gelegd. In de gracht lag nog een soldaat. Vermoed wordt, dat hij tijdens de wacht in slaap is gesukkeld en in het water is gevallen. Hij was nu dood. Vraag TN DE stedelijke bibliotheek te B. (N.B.) kwam een jongetje van vijf jaar binnen. „Zou het te veel zijn als ik een boek wilde lenen?" vroeg hij. Dat was het niet. „Dan graag een doordacht boek over psy chologie. Ik wou namelijk eens kij ken wat er met mijn ouders aan de hand is". „Ik ben geen bigemist ik zei alleen, dat ik én keer te vaak getrouwd ben!" DONDERDAG 6 MEI 1954 HILVERSUM I. 402 m. 7.00 KRO 10.00 NCRV. 11.00 KRO. 14.00-24.00 NCRV KRO: 7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.45 Morgen gebed en lit. kal. 8.00 Nws. en weerber. 8.15 Gram. 9.00 v.d. huisvr. 9.35 Waterst. 9.40 Gram. NCRV: 10.00 Gram. 10.03 Ge wijde muz. 10.30 Morgendienst. KRO: 11.00 V.d. zieken. 11.45 Pianospel. 12.00 Angelus. 12.03 Lunchconc. (12.30-12.33 Land- en tuinb.meded. 12.33-12.40 V.d. boeren). 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nws. en Katholiek nws 13.20 Mezzo-sopr. en piano. Intermezzo: pianospel. 13.45 Gram. NCRV: 14.00 Bondsdag v.d. Ned. Chr. Vrouwen bond. 14.45 Gram. 15.00 V.d. vrouw. 15.30 Gram. 16.00 Bijbeloverdenking. 16.30 Viool, altviool en piano. 17.00 V.d. jeugd. 17.30 Gram. 17.40 Voordr. 18.00 Een goed woord voor een goede zaak. 18.05 Lichte muz. 18.35 Raadhuispraat. 18.45 Leger des Heils-muz. 19.00 Nws. en weerber. 19.10 V.d. jeugd. 19.30 Orgelconc. 19 55 Ga mee naar Jubo II, caus. 20.00 Radiokrant. 20.20 Gevar.progr. 21.45 Gram. 21.50 Ik denk er zo overen U? 22.00 Gram. 22.10 Rep. 22.20 Orgelconc. 22.45 Avond- overd. 23.00 Nws. en SOS ber. 23.15-24.00 Gram. HILVERSUM II. 298 m. 7.00-24.00 AVRO (7.50-8.00 VPRO). AVRO: 7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gram. VPRO: 7.50 Dagopening. 'AVRO: 8.00 Nws. 8.15 Gram. 9.00 Morgenwijding. 9.15 Geest, liederen. 9.30 V.d. huisvrouw. 9.35 Gram. 10.50 V.d. kleuters. 11.00 Gram. 11.30 Jaarverslag Herv. Vrouwengroep CJVF. 12.00 Zang en piano, 12.25 In het spion netje. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Hammondorgel. 12.50 Uit het bedrijfsle ven. 13.00 Nws. 13.15 Meded. 13.20 Gram. 13.40 Amuz.muz. 14.10 De man van Iiat- ton Garden, hoorspel 14.30 Serena den. 15.00 V.d. zieken. 15,45 Gram. 16.00 Van vier tot vijf. 17.00 V.d. jeugd. 17.45 Re- geringsuitz.Rijksdelen Overzee: Zaken- bezoek uit de Neder], Antillen, door R. A. C. Hcnriquez. 18.00 Nws. 18.15 Sport- problemen. 18.25 V.d. jeugd. 18.40 Gram. 18.55 Rep. of gram. 19.00 V.d. kind. 19.05 'Gesproken brief uit Londen. 19.10 Gram. 19.15 Nederlanders in Zuid-Afrika, caus. 19.30 Verz.progr. 20.00 Nws. 20.05 Voordr. m.muz. 20.15 Kamerork. en sol. 20.35 Disco-caus. 21.20 Beschouwing over de Conferentie in Genève. 21.25 Amus.muz. 22.00 Interview over reizen in Zwitser- and. 22.35 Caloaret. 22.45 Sportact. 23.00 Nws. 23.15-24.00 Jazzmuz. BRUSSEL (Vlaams) 324 m. 11.45 Gram. 12.30 Weerber. 12.34 Gram. 13.00 Nws. 13.15 Orgelrecital. 14.00 Gram. 14.30 Franse les. 14.45 Koorzang. 15.30 en 16.00 Gram. 17.00 Nws. 17.10 Gram. 17.15 V.d. kind. 18.15 Gram. 18.30 V.d. sold. 19.00 Nws. 19.40 Gram. 19.50 Vrije pol. tribune. 20.00 Gram. 20.15 Strijkkwart. 20.55 Gram. 21.15 Strijkkwart. 21,45 Gram. 22.00 Nws. 22.15 Verz.progr. 22.55-23.00 Nws. BRUSSEL (Frans) 484 M. 12.00 Gram. 13.00 Nws. 13.15 en 14.30 Gram. 15.00 Ork. conc. 17.00 Nws. 17.15 Dansmuz. 18.30 Gram. 18.45 en 19.15 Idem. 19.30 Nws. 20.00 Hoorsp. 22.00 Nws. 22.15 Ork.conc, 22.45 Gram. 22.55 Nws. (Advertentie) Proef ons heerlijke door A LAN SULLIVAN 9) Ik vrees, dat ik een onbeleefde gastheer ben Neem me niet kwalijk, C ourt. Anthea, je zegt, dat je liever z°u hebben dat een ander in deze ge wichtige kwestie een besluit voor je nani. Dat kan ik begrijpen. En nu °Ul ibehtiger onderwerpen. Meneer ourt vertelde me. dat hu paard rijdt" •haar ben ik blij om", zei ze snel. "Uat hoopte ik al" ü»n«el ik voor dat jullie morgen ochtend gaat rijden, maar niet sprin- hoor. Court, de karaf staat voor je" ••Dank u, meneer, niet meer." Een partijtje biljard? Dat is onge- veer mijn enige ontspanning." „Goed." r-.* Anthea knikte hen toe en ging naar boven, terwijl de beide mannen zich haar de biljardkamer begaven, voor- a oogaan door Maktai die hen ver- ®tai»n scheen te hebben. Het licht 'ra" o oh het dek was varr het bil- genomen Absalom kalkte zijn queu zaakkundig en Hector zag wel, dat hij geen nieuweling in het spel tegenover zich had. Hij speelde wat stijf, maar uitste kend en de Absalom, die nu over het groene laken hing, de queu balance rend tussen de fijne vingertoppen, was een oneindig veel gewoner en genaak- baarder mens dan tien minuten te vo ren. Zijn ogen waren helderder zijn gezicht jonger en voor zijn doen was hij bijzonder levendig. Hector begon te denken, dat het biljard de uitkomst zou blijken te zijn op Mounk's Mount. „Dat was een mooie stoot, meneer!" „Vrij goed", zei Absalom tevreden. „Die heeft John Palmer me gewezen; ik heb vroeger les van hem gehad." „Palmer?" "Beroepskampioen in..". Hij zweeg, fronste de wenkbrauwen en miste een eenvoudige caramoble. Ik heb het jaar vergeten." Toevallig had Hector een speciale studie gemaakt van de historie van het biljard en daarom peinsde hij zich suf, waar en wanneer Palmer lauwe ren geoogst had, doch hij kon het zich niet herinneren. „Ik ken de meeste grote biljard- spelers van naam, maar deze vent kan ik niet thuisbrengen." „Wel, het is van weinig belang niet?" snauwde Absalom onverwacht nijdig Hector, voelend dat de stemming was omgeslagen, verzekerde hem van niet, en vond het volgend uur ietwat gespannen. Hij merkte nu, dat hij zijn tegenstander gemakkelijk kon ver slaan, iets wat hij eerst betwijfeld had. Absaloms spel werd merkbaar zwakker. Soms deed hij een schitte rende stoot en dan miste hij weer en maakte fouten. Het werd steeds moei lijker hem niet voor te komen. Toen Hector een keer al te opvallend een stoot miste_ maakte Absalom een nijdig gebaar. „Dat is werkelijk niet nodig, Court", „Wat meneer?" ,Je zo in te spannen om me niet te verslaan. Je overdrijft de beleefdheid Als ik niet kan winnen door beter spel wil ik niet dat me de overwinning cadeau wordt gedaan. Ik ben geen kind Heeft iemand je soms aangera den om me niet te verslaan?" Hector kreeg een kleur. „Dat is het niet, meneer. Ik nam het eigenlijk niet ernstig. Dacht dat dit meer een soort inleiding was, voor" hij lach te „eigenlijk vroeg ik me af, of een nieuwe secretaris er wel mee kon be ginnen zijn baas te verslaan.' Absalom glimlachte veelbetekenend en ietwat medelijdend. „Laat ik de nieuwe secretaris dan een raad geven en dat is, zich enkel te richten naar wat zijn baas zegt of te verstaan geeft. Wat andere], zeggen is soms misleidend. Je bent jong, Court, erg jong" er klonk afgunst uit zijn stem „en er wacht je mis schien een toekomst, die je onmogelijk kunt gissen, Onderwijl raad ik je om mij met biljarten te verslaan als je het kunt. Eenvoudig, niet? Goeden avond! We zullen spoedig weer eens spelen." Hij verdween, door Maktai gevolgd. Hector hoorde de studeerkamer dicht vallen en het wegschuiven van een grendel. Dit betekende dat Absalom was doorgelopen naar de open omhei ning. Waarom op dit uur. De deur van Athea's zitkamer stond open en Hector betrad die naar hij meende, gewapend tegen mogelijke imeekbeden en weinig vermoedend, welke wonderlijke uren hij met haar in deze gezellige omgeving zou door mengen. Ze begroette hem ernstig, als onder de indruk van de omstandig heden. Een eenvoudige kamer- planken vol boeken, oude gravures aan de wand, een baby-vleugel^ goudkleurige chry santen in hoge vazen, een antiek bu reautje, tapijtjes, koperwerk, gemak kelijke stoelen de kamer van een meisje met smaak, dochter uit een gegoed millieu. De gordijnen waven gesloten en hij vond hier 'dezelfde frisse versterkende atmosfeer als in zijn eigen kamer. Het viel hem op, dat >r geen fotos van kennissen waren, noch van vrienden, noch van vrien dinnen. Anthea bood hem een stoel aan. „Hoe is het met het biljarten ge gaan?" Hij vertelde het haar, verweet zich zelf zijn onhandigheid en zei, hoe hij Palmer niet kon thuisbrengen. „Daarnaar kan ik wei in Londen in. formeren. Maar ik dacht, dat ik al die lui uit mijn hoofd kende. Zeg eens, hoe oud is mr. Absalom?" Op deze doodgewone vraag kreeg hij een ongewoon antwoord, of beter ge zegd, helemaal geen antwoord. Ze fronste de wenkbrauwen keek hem nadenkend aan en knikte toen. „U moet zich ermee tevreden stellen, langzaam achter de dingen te komen, hier op Monk's Mount; het is eigen aardig. dat u hiermee begint. Was hij boos, dat u zich Palmer niet kon her inneren?" „Ik zou zeggen, dat hij meer boos was omdat hij die naam genoemd had. Ik zag het belang ervan niet in." „Men'eer Court, toen u di= avond in Londen naar huis ging toen hebt u zeker diep over de'zaak nagedacht." „Ja". „En als gevolg daarvan bent u hier?" Ze haalde diep adem. Hij voelde hoe ze streed tegen de geheimzinnige ke ten, die haar ziel gevangen hield. Hij voelde, dat van nu af een zekere band tussen hen bestond. „Toen ik u de oprijlaan op zag ko men". vervolgde ze „wist ik, waarom u kwam het was niet voor het doel, dat u denkt en ik wist dat Absalom me vermoedelijk zou laten roepen als hij u geschikt vond. Wetende wat ik wist, kolt ik u niet onder de ogen komen. Daarover kan ik nu niet spre ken Dat is een van de dingen, die u wel geleidelijk zult moeten uit vinden." ,,0."tHij begon onder de indruk te komen. „Heeft Absalom u verzekerd, dat er niets onterends of onwettig van u ver langd zou worden?" „Ja'. „Zou het u geruststellen, als ik u hetzelfde verzekerde?" „Ja'. „Het is zo. Er zijn geen wetten van toepassing op zijn werk, geen voor schriften, die hij zou kunnen over treden. Het gaat boven alle wetten uit." Hij haalde de schouders op. „Wij zullen het daarbij laten. Nog iets?" „Ja het moeilijkstevoor mij. Het was om mij, dat u door mrs. Bax ter werd uitgenodigd. Zijn wantrouwen ontwaakte „Wat bedoelt u?" „Ik probeer eerlijk te zijn" zei ze nederig. „Ik moet het zijn tegen u. U werd uitgenodigd om kennis met me t.e maken. Absalom verlangde het en ze kan hem niets weigeren!" Hector was verbluft Er waren nu drie personen in betrokken en alle maal om hem? „Waarom kan ze hem niets weige ren.? Ze is de meest onafhankelijke vrouw, die ik ken en waarom moest ik kennis met u maker,?" „Absalom eiste het dwong me ertoe omdat hü voelde dat hij gefaald had. Hij vemoedde, dat u gewaar schuwd was Geloof alstublieft, dat ik er niets aan doen kon en mrs. Baxter ook niet." Hij begreep er niets van. Dat meisje was dus de lokvogel en zij bekende het eerlijk! C Wordt vervolgdi

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1954 | | pagina 5