Mensen en Muzen de K.V P. De Spookkano Provincie-program van Prins Nicolaas omgekomen Zij kozen de vri jheid Vlucht naar de vijand D.D.D. WRIGLEY radio l DIT programma gaat uit van de stelling: Het Provinciaal Be stuur erkenne God als Opperste Be stuurder en bezie metterdaad de regelingen en besluiten in het licht van de hoge waarde van de gods dienst en van de godsdienstige in stelling ook voor het tijdelijk wel zijn der gemeenschap. Ouden van dagen Een bekentenis van Jan H. Eekhout LIKDOORNS wonoeroüT TWEEDE BLAD (t Geheel eigen geluid £)E bewuste kiezer, die de volgen de week naar de stembus gaat, zal niet uit sleur of traditie een oe- paalde partij willen stemmen, maar hij zal zijn keuze ook voor zichzelf willen verantwoorden. Men zal zich niet verbazen, als wij zeggen, .lat o.i. voor de katholieke kiezer een verantwoorde keuze het best kan geschieden door met zijn pot lood de candidaten van de K.V.P. op te zoeken. We willen nu niet ingaan op al les wat pleit voor deze partij als zodanig: het hoge goed van solida riteit en eenheid van alle katholie ken, opdat daardoor de katholieke visie op mens en samenleving het vruchtbaarst kan doordringen in wetgeving en bestuur. We willen thans wijzen op het program, dat de gekozene van de K.V.P. in de Staten straks tot richt snoer zal nemen bij zijn handelen. Met dit uitgangspunt is de eigen aard van de K.V..P-politiek scherp getekend. En het is niet maar een theoretische uitspraak. Als deze ge dachte het handelen van de pro vinciale bestuurder beheerst, zal hij een specifieke kleur geven aan zijn beleid, geheel in overeenstemming met de nog altijd Christelijke on dertoon der Nederlandse samenle ving. Als men nu verder de punten van het provincieprogram nogaat, zal men er zeker verschillende onder vinden, waarvoor ook andere par tijen willen ijveren. Bijvoorbeeld: krachtdadige en voortdurende me dewerking aan de industrialisatie en de industriespreiding. Bijvoorbeeld: medewerking aan instanties en or ganen in de Provincie, welke emi gratie voorbereiden en de nazorg van emigranten op zich nemen. Bij voorbeeld: steun aan elke poging tot bevordering van hogere productie n land-, tuin- en bosbouw. Bij voorbeeld: voorziening van de zo genaamde onrendabele gebieden door de openbare nutsbedrijven. Deze en dergelijke punten zijn echter onderdelen van een geheel, waaraan een eigen politiek denken bizondere gestalte heeft gegeven. Het subsidiariteitsbeginsel, met zich meebrengend de afweer openbare nutsbedrijven onthouden zich te treden op het terrein van de groot- en detailhandel. JJIT dit alles wordt wel duidelijk, hoe de K.V.P. en haar gekoze nen bestuur en wetgeving volgens de lijn van het eigen beginsel wil len leiden. Ook in het provinciale leven zal de groei naar een nieuwe samenleving niet mogen worden geremd door conservatisme, niet mogen worden overspannen door een Overheid, die het particulier initiatief in de hoek drukt, in de mening, dat heel het leven wel is te vatten in besluiten, verordeningen en reglementen. Dit programma toont weer aan, hoe onjuist het is te zeggen, dat men slechts te kiezen heeft tussen socialisme en liberalisme. Neen, er is een eigen beleid mo gelijk en nodig op basis van de ka tholieke maatschappijleer. Dat eigenbeleid is het best ge waarborgd door het bewaren van een hechte eenheid in de K.V.P. Die eenheid demonstrere zich Woens dag van de volgende week door een klinkende uitslag! r\E 26-jarige Prins Nicolaas van L' Joegoslavië is bij Londen na een auto-ongeval om het leven gekomen. Hij stierf in het ziekenhuis van de stad Slough. Prins Nicolaas was een zoon van Prins Paul van Joegoslavië en Prin ses Olga van Griekenland en een neef van de Hertogin van Kent. Hij was vaak in gezelschap van Prinses Mar garet van Engeland. De prins is in 1928 te Londen ge boren tijdens een bezoek van zijn ouders aan Engeland. Zijn onderwijs heeft hij in Engeland genoten. Nadat zijn familie in 1941 Joegoslavië ver liet, bracht hij enkele jaren door in Kenia en Zuid-Afrika. Na de oorlog studeerde hij te Oxford en behaalde hij zijn brevet voor de burgerlucht vaart. In 1952 werd hij als officier ingedeeld bij de vrijwillige reserve van de Britse luchtmacht. De laatste jaren was hij in zaken. TN Linz worden sinds Zaterdagavond A j.l drie Hongaarse voetballers ver mist. Het Hongaarse C-elftal, dat de volgende dag tegen een ploeg van Boven-Oostenrijk speelde, moest ge wijzigd worden. Men liet drie spelers uit Graz komen, waar het Hongaarse B-team Stiermarken had ontmoet. Linz ligt in de Amerikaanse zone van Oostenrijk aan de grens van de Russische zone. Consumenten noemde het S.E.R.-advies een con structief compromis en wees er na drukkelijk op, dat de S.E.R. geen staatspensioen voorstaat, een ge dachte, welke het N.V.V. toch lang gepropageerd heeft. We nemen het dan ook maar met een korreltje zout, als de heer Oosterhuis zegt: De ideeën van het N.V.V. marche ren. Hoofdzaak is, dat de ouden van van alle dagen aan hun trek zullen komen, centralistische strevingen, duikt tel- dat zijn we weer met hem eens. kens op in de bewoordingen van het program. Het keert zich tegen alle vervlakking en vermassaling van de samenleving. Het komt op voor een uitbreiding van de zelfstandige werkingssfeer van de Provincie, het wil de regionale cultuur sterk be vorderd zien, het pleit voor het op de voorgrond stellen van het parti culier initiatief en het werk, ge grond op levensbeschouwing bij alles wat provinciale welvaarts- itichtingen en opbouworganen beo- »en. Het program wil gemeentelijke bestuursorganen ingeschakeld zien bij de woningbouw. Het wil voor plattelands-industrie-arbeiders de mogelijkheid open houden om zich te vestigen of gevestigd te blijven in andere gemeenten omwille van het behoud van hun sociale milieu. Bij de bevordering van het werk der beroepskeuze-bureaux sta het beginsel van het particulier initia tief voorop, zegt het program met nadruk. Hetzelfde is het geval met de gezondheidszorg, waaromtrent wordt gezegd, dat de uitvoering zo veel mogelijk dient te worden over gelaten aan het particulier initia tief, daartoe mede door financiële steun van C Overheid in staat ge steld. Dezelfde methode wordt voor gestaan met betrekking tot de be vordering der kunst en van andere culturele belangen. Verderop wordt nog eens met nadruk verklaard: Bij het subsidiebeleid voorkome het Provinciaal Bestuur, dat de werk zaamheid der-burgers en der pro vinciale instellingen in het gedrang komt of de Overheidsinvloed en in menging overheersend gaat wor den. En in het laatste punt van het programma treedt wederom de be zorgdheid voor te ver-gaande over heidsbemoeiing naar voren: De fSjADAT de katholiek-sociale or ganisaties eendrachtig hun in stemming hebben betuigd met het S.E.R.-advies inzake de definitieve ouderdomsvoorziening, heeft het N.V.V. in een congres er ook zijn krachtige steun aan gegeven. Naar de verslagen te oordelen, heeft het buitengewoon congres, dit advies behandelend, zich onthouden van propagandistische uitbuiting ten be hoeve van het eigen standje. De secretaris van het N.V.V., de heer Berger, roemde Talma, „die niet ten onrechte de vader van de so ciale verzekering is genoemd". Hij auteur ig zoal5 men weet tlj(Jens |?9 NA een lange periode van zwijgen vraagt de kunstenaar Jan H. Eekhout weer onze belangstelling voor nieuw prozawerk. Onlangs verscheen bij Paul Brand N.V. te Bussum een bundel „Boerenlegcnden". Thans kwam bij dezelfde uitgever een roman uit, getiteld „Vlucht naar de vijand". Inleiding van Anton van Duinkerken J7EN merkwaardig verschijnsel is het, dat onder ministeriële be langstelling een Bond van Consu menten heeft gecongresseerd. Zij willen toch ook wel een woordje meespreken bij de inrichting van het nieuwe sociaal-economische huis, dat met het opschrift P.B.O. is versierd. Prof. Tinbergen, de di recteur van het Centraal Planbu reau, heeft dit in een rede voor de congressisten een rechtvaardig ver langen genoemd. Want hij be schouwt het gevaar niet denkbeel dig dat het geheel van de P.B.O. iets te veel een producentenorgani satie wordt, met het gevaar, dat de gezamenlijke producenten de geza menlijke consumenten, d.w.z. zich zelf gaan uitbuiten. Daarom achtte hij een organisatie van consumen ten nuttig. Wat ook de mening van Minister de Bruyn bleek te zijn. De Overheid is er nu wel, om toe te zien op de werking van de publiek rechtelijke organen, aldus zijn be toog, maar het is beter als er een goede organisatorische vertegen woordiging van consumentenbelan gen meespreekt. In het ontwerp bedrijfschap voor het Horecabedrijf is trouwens reeds voorzien in het instellen van adviserende commis sies, waarin toeristen- en reizigers organisaties vertegenwoordigd zijn. Als er nu nog ook een algemene consumentenorganisatie in het spel voorlichtend gaat meespelen, dan maakt men het de centrale overheid gemakkelijker. Zo is dan deze nieuwe figuur in het geheel van sociaal-economische herordening geïntroduceerd. Haar rol zal niet zonder betekenis zijn de bezetting „fout" geweest. Hij koos de zijde van de vijand. Hij tracht dit niet te verdoezelen en bekent rouwmoedig zijn schuld. De hoofdfi guur in zijn roman, Paul Nijland, die men blijkens een naschrift met de schrijver mag vereenzelvigen, zegt: Met geen zee valt deze schuld te wissen, Duitsland was ónze, was mijn vijand." Wie omtrent deze misstap nadeie bijzonderheden wil weten, kan terecht bij Anton van Duinkerken, die in 'n uitvoerige inleiding getuigt van zijn vriendschap voor de verteller en dich ter. maar tevens verklaart diens po litieke afdwaling niet te hebben begre pen en nog niet te begrijpen. We kunnen er in komen, dat een aitist als Eekhout van het voor-ooi- logst Duitsland hield, omdat hij er intellectueel veel aan te danken had. Helaas bleef deze sympathie ook voortduren toen ons landje onder de Duitse zolen werd platgetrapt. Het zou in dit verband wel van belang zijn te weten, wanneer Eekhout precies tot de N.S.B. is toegetreden. Uit deze roman is het ons niet duidelijk gewor den. Zelf verklaart hij, dat hij na de capitulatie nationaal-socialist werd. Volgens de dagvaarding van het tri bunaal zou hij op of omstreeks 21 Octooer 1940 lid zijn geworden. Daar entegen vertelt v. Duinkerken, dat uit een kerstbrief, die op het einde van 1939 werd rondgezonden, reeds bleek, dat Eekhout lid van de partij was, EEN LIJDENSWEG is 10 Januari 1900 te Sluis geboren) een lange lijdensweg achter de rug heeft die, naar van Duinkerken ver klaart, menselijkerwijze gesproken lang en zwaar genoeg was om er gro tere vergrijpen in uit te boeten dan waarvan de schrijver van dit boek be schuldigd kan worden. GEEN MEESTERW ERK verhaal ontsieren, zoals b.v. zij ver afscheidden zich. Als Jan Eekhout het met zijn vaderland goed meent, laat hij dan ook de taal van zijn vaderland gebruiken. Ze is rijk genoeg. Mogen we het titelblad geloven, dan ontvingen we een exemplaar van de tweede druk. Aan de talrijke zetfou ten zou men het niet zeggen. Enige revisie zou bij een eventuele derde druk geen overbodige weelde zijn! W. VAN DER VELDEN (Advertent e) Zuiver en ontsmet uw huid met de hel- der vloeibare D.D.D. De jeuk bedaart, de ziektekiemen wor den gedood en de huid geneest. GENEESMIDDEL TEGEN HUIDAANDOENINGEN 70 zijn er meer vraagtekens te plaatsen. Maar heeft het wel zin te blijven omzien? Laten we liever naar de toekomst kijken. Als chris ten mogen we ons niet aansluiten bij de onverzoenlijken. We denken bij voorkeur aan de Bijbelse woorden: „Wie uwer zonder zonde is...." Waarbij we ook niet mogen verge ten, dat deze Zeeuwsch-Vlaming (hij F)E literaire waarde van deze roman kunnen we niet zo bijzonder hoog aanslaan, al wil de uitgever ons doen geloven, dat dit het opmerkelijkste en meest boeiende boek is door Èekhout ooit geschreven. Nee, een meesterwerk is het zeker niet. Deze herinneringen en dagboekbladen zijn helemaal niet wereldschokkend en verdienen maar nauwelijks als „roman" aangediend te worden. Men leest belangstellend en soms ook geamuseerd het relaas van de vlucht naar Duitsland, waar de schrijver in een Lager voor Vlamin gen terechtkomt. Als de grond hem onder de voeten te warm wordt, krijgt hij als vertaler van Duitse liederen een kamer bij een ingenieur, tot ten slotte de arrestatie volgt door twee militairen in Engelse uniform. Het is niet bepaald opwekkende lec tuur, daar alles wat hier beschreven wordt, voortvloeit uit angst: angst voor herkenning, angst voor de bom bardementen, angst voor het front, angst voor bijltjesdag enz. Wel wordt men zich na lezing nog eens terdege net grote geluk van vrede en vrijheid bewust. EEN EIGEN STIJL (Advertentie) £)E stijl in dit boek wijk niet af van die in vorige werken. Eekhout heeft zo zijn eigenaardigheden en ma niertjes, die vooral jeugdige lezers weinig zullen waarderen, vrezen we. Waarom hij juist voor de werkwoor den regelmatig Vlaamse of archaïs tische vormen gebruikt^ is een raad sel. Bij Eekhout werken de mensen niet, ze wrochten; ze spreken niet, ze talen; ze antwoorden niet, ze beschei den; ze klaagden niet, ze kloegen; ze lachten niet, ze loechen, enz. enz. En dan spreken we nog niet van de af schuwelijke germanismen, die het Blijf optimist helpt U over olie „arigheid heen B'h0ud Uw sfra, mei ee humeu gu"< 'och en eenfr'»e mond. EEN NIEUWE ATLAS VAN EUROPA Een mooi staaltje v.an reclame-zon der-reclame hebben Van den Bergh en Jurgens N.V. uitgedacht voor hun product Planta-margarine. Ze geven namelijk een Geïllustreerde Atlas van Europa uit, met bijzonder fijne en duidelijke landkaarten, overzich telijk en toch vrij ver gedetailleerd. Verder is er tekst, die van alle lan den het voornaamste vertelt op een prettige wijze. Die tekst is ook „bij". Onder Nederland vertelt men bijvoor beeld al over het Deltaplan en het Postelkanaal-project. De bedoeling is, dat er gekleurde plaatjes tussen de tekst geplakt worden, op bekende wijze te verzamelen. (Herplaatsing wegens misstelling) WOENSDAG 14 APRIL 1954 HILVERSUM I, 402 M. NCRV: 7.00 Nws. 7.13 Gram. 7.30 Gewijde muz. 7.45 Een woord voor de dag. 8.00 Nws. en weerber. 8.15 Gram. 8.30 „Tot Uw dienst" caus. 8.35 Gram. 9.00 V. d. zieken. 9.30 V. d. vrouw. 9.35 Waterst. 9.40 Gram. 10.30 Morgendienst. 11.00 Gram. 11.15 „Het le ven van Edward Grieg", hoorsp. 12.15 Metropole ork. 12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33 Metropole ork. 12.59 Klok gelui. 13.00 Nws. 13.15 Met PIT op pad. 13.20 Mandoline ork. 13.50 Gram. 16.00 V. d. jeugd. 17.20 Gram. 17.30 Orgelspel. 18.00 Mil. vraaggesprek. 18.10 Gram. 18.15 Spectrum van het Chf. Organisatie- en Verenigingsleven. 18.30 R.V.U.: Prof. Dr. W. H. C. Tenhaeff: Verschijningen. 19.00 Nws. 19.10 Boekbespr. 19.25 Gram. 19.30 Buitenl. overz. 19.50 Gram. 20.00 Radio krant. 20.20 Koor en sol. 21.20 Voordr. 21.40 Vocaal ens. 22.00 „De bewogen we reld", caus. 22.15 Meisjeskoor. 22.40 Nat. Kamp. Schaken. 22.45 Gram. 22.45 Avond overdenking. 23.00 Nws. en SOS-ber. 23.15 Het Evangelie in Esperanto. 23.30-24.00 Gram. HILVERSUM II, 298 M. VARA: 7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gram- 8.00 Nws. 8.18 Gram. 8.50 V. d. huisvr. 9.00 Gym. v. d. vrouw. 9.10 Gram. VPRO: 10.00 Schoolradio. VARA: 10.00 Schoolra dio. VARA: 10.20 V. d. vrouw. 11.00 Gram. 12.00 Orgel cn zang. 12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33 V. h. platteland. 12.38 Gram. 13.00 Nws. 13.15 Tentoonstellingsagen,da. 13.18 Dansmuz. 13.45 „De weg omhoog", caus. 14.00 V. d. kind. 16.00 V. d. zieken. 16.30 Koorzang. 17.20 Hammondorgelspel. 17.35 Lichte muz. 17.50 Regeringsuitz. Prof. Dr N. A. Donkersloot: ..Nederland en de wereld: Het P.E.N.-Congres". 18.00 Nws. en comm. 18.20 Act. 18.30 Instr. kwint. 18.55 V. d. kind. 19.05 VARA-varia. eigen mond had gespaard, aan het beestje over. Deze had echter een heel andere opvatting. Hij beet mevrouw Coleman in de neus. De vriendin moet haar nu 7500 dollar schadevergoeding be talen. Zij zijn trouwens helemaal niet zulke beste vriendinnen meer. Wagen \/EERTIEN dagen geleden reed een onbeheerd staande melkauto in het hellende Brantford (Canada) een heuvel af. Daarbij werden verschil lende verkeersborden en auto s be- schadigd. Gisteren deed dezelfde wa gen het weer. De eigenaar heeft ge zegd zijn voertuig toch eens te laten nakijken. Middel QROEN is de nationale kleur van Ierland. Op St. Pa trick's Day is het zo'n beetje de gewoonte, dat de Ieren, waar zij zich ook bevinden, een groene stropdas of zo iets dragen. Maar met Jimmy Houston lag dat anders. Die had niets groens om aan te COMS verzeilt men wel eens in het gezelschap van grote denkers en trekken. Hij heeft er Wat Op Niét ?eVngVgaéiedenes togen"JEto gevonden, want Jimmy is ook vane*steUjngévan'en'bew on'ert'an niet de eerste de beste. Hij Tj„ die beweerde, dat al zijn stad- heeft zijn haar laten groen genoten leugenaars waren. Dat houdt in, dat U ook een leugenaar verven. bent, zeiden de anderen. U vertelt dus onwaarheden. Dus, zei men, Tj. Handig is ceen stad van leugenaars. En de heer van de eerste stelling dus ook JN EEN goederentrein was men op niet Men legde het interessant ge- een gegeven moment een chim- val 'voor aan een super-denker, die pansee kwijt. Hij was uit zijn kooi ge maar zelden tegenkomt. Deze gebroken. Na ijverig zoeken vond heeft verklaard, dat ie ej geen wijs men hem echter terug. Hij stond in uit kon worden. de postwagen brieven te sorteren. De pakketjes schenen hem minder j te bewallen. Hij wierp ze een voor Oppassend een het raam uit. \V/EGENS „jarenlange eerlijke en Plnfnnrl trouwe plichtsbetrachting'' werd de assistent-directeur van een Fran- T~)E JAPANSE kroonprins is aan se gevangenis benoemd tot direc- een ongeluk ontsnapt. In de zit- teur Hij werd helemaal de baas in kamer van Hakihito kwam ongeveer de gevangenis te Guadeloupe. De ja- een uur nadat de prins deze had ver- renlange eerlijke en trouwe was laten 't plafond naar beneden. De reeds op weg naar zijn bestemming, affaire is temeer vermeldenswaar- toen men in zijn oude werkkring dig omdat de uitdrukking: „Het pla- ontdekte, dat hij de gevangenis voor fond naar beneden laten komen" in een millioen francs had opgelicht. Japan zoveel betekent als de keizer De man reist gewoon door naar de vermoorden, gevangenis te Guadeloupe. Maar niet als directeur. TTLSA MAXWELL, een gewichtige Hond Amerikaanse dame, heeft in een Amerikaanse krant verteld, dat men Systeem PEN KOELE, kalme Wener, J die te Wiesbaden (Duits- J land) thans zijn intrede in de speelzalen gedaan heeft, is bezig de man, die in Monte Carlo de bank deed springen, 5 op een onbenullige stumperd J te doen gelijken. Tijdens acht nachten waar- in hij uiterlijk althans J onverschillig en onbewogen S aan de roulettetafel zat, sleep- te hij telkens de winst in de wacht. In heel het land, overal waar deze onbekende Oosten- rijker tot nog toe in de cost- no's verscheen, heeft dit J spelletje zich herhaald, en de S J eigenaars krijgen dan ook een j eigenaardig gevoel rond de S maagstreek als ze hem in hun etablissement zien binnenko- men. Ze beweren, dat hij S J „het volmaakt systeem" ont- dekt heeft maar weten na- tuurlijk niet, hoe het werkt, j Logisch e Verschil JLJEVROUW Coleman in York wilde wel eens New voor een cocktail-party in New York laten aan honderd mensen een uitnodi- hoe veel ze van het hondje gjng moet sturen om er vijftig te van haar vriendin hield. Zij 'reik- krijgen. In Hollywood hoef je er te een stukje kaas, dat ze uit haar slechts twintig een kaart te sturen. 19.10 „Het web", blankb. VPRO: 19.30 V. d. jeugd. VARA: 20.00 Nws. 20.05 „Waar staan wij?", toespraak- 20.20 Lichte muz. 20.45 „Sterkere banden", hoorsp. 22.15 Tenor en piano. 22.45 „De tabak als maatschappelijk vraagstuk", caus. 23,00 Nws. 23.15 Socialistisch nws. in Esperan to. 23.20 Django Reinhardt-progr. 23.45- 24.00 Gram. BRUSSEL. 324 M. 11.45 Orgelspel. 12.30 Weerber. 12.34 Gram. 13.00 Nws. 13.15 Gram. 13.30 Piano en zang. 14.00 Omr. koor en -ork. en sol. 15.20 Omr. koor en solist. 16.15 Omr. ork. 17.00 Nws. 17.10 Gram. 17.50 De boekenmarkt. 18.00 Pia norecital. 18.30 V. d. sold. 19.00 Nws. 19.30 Volkszang. 19.50 Gram. 20.00 Hoorsp. m. muz. 21.35 Gram. 21.45 Fragm. „Dolly", operette. 22.00 Nws. 22.15 Gram. 22.55- 23.00 Nws. BRUSSEL, 484 M. 12.00 Gram. 13.00 Nws. 13.15. 14.00 en 15.00 Gram. 16.05 Lichte muz. 17.00 Nws. 17.15 Gram. 17.30 Pianorecital. 19.15 Gram. 19.30 Nws. 20.00 Groot symph. ork. en solist. (Om 20.30 Gram.). 21.30 Muz. uit Azië. 22.00 Nws. 22.15 Lichte muz. 22.55 Nws. (Advertentie) Weg met onhandige likdoornringen en gevaarlijke scheermesjes. Een nieuw vloeibaar middel, NOXACORN, neemt de pijn weg in 60 seconden. Eeltplekken en eksterogen verschrompelen met wor tel en al. Bevat gezuiverde wonderolie, jodium en het pijnstillende benzo- caine. Een flesje NOXACORN, Antisep tisch Likdoornmiddel van f. 1.35 be spaart U veel ellende. door William Byron Mowery 33. De vochtigheid, de geur van mod derwater, de biezen en het golfgeklots herinnerden haar aan de schuilhoek onder het drijfhout, waarin Alan en zij aan de Teluwareet een dag hadden doorgebracht. Wat hadden zij op hun vlucht al een wonderlijke woningen gehad, houtstapels, ravijnen steenho pen, berenholen! En toch had zij er zich gelukkig gevoeld. Vanwege de najaarsregens en de moeilijkheid, in het donker een goede plek te vinden, waren weinig van hun verblijfplaatsen zo comfortabel geweest als dit holletje, dat zij gevonden had. En toeh kwam deze, haar laatste schuilplaats, haar, bij die andere vergeleken, onuitspre kelijk akelig en eenzaam voor. Een deken om de schouders gesla gen leunde zij tegen een stuk hout en tuurde door de takken van de parouil- lerende kano. Zij geloofde niet te kunnen slapen met die echo nog steeds in de oren; zij vreesde als zij insliep blijven. in de oren; zij vreede als zij insliep, door kuchen de aandacht te trekken, want haar verkoudheid was teruggeko men. Dus probeerde zij wakker te blij- Maar de spanning der laatste uren had haar sterker aangegrepen dan zij vermoedde, en zij had de laatste nachten slecht weinig geslapen. Bin nen het uur begonnen haar oogleden zwaarte worden. Opschikkend, at zij wat van het voedsel, dat Alan haar meegegeven had, kroop naar de oever om haar gezicht met koud water te wassen en zette zich vastbesloten weer in haar hoekje. Doch haar vermoeidheid, het wiege lied der golfjes, het fluisteren van de wind in het riet. bleken haar te mach tig. Haar oogleden vielen steeds verder dicht en ze zakte verder en verder weg tot ze eindelijk insliep, Toen Joan ontwaakte, was de och tendschemering al aangebroken, zij was stijf en verkleumd; de maan en haar betovering waren verdwenen en de Sulteena. nog zo kort geleden een sprookjesland, was nu een naargeestig kille rivier. Het was een ruwe, zonloze dag. Een scherpe wind gierde door het dal en uit het Noorden aanrukkende wolken voorspelden spoedige regen of sneeuw. Inplaats van tegen de morgen aan te leggen zoals gewoonlijk, bleven de pa trouillerende kano's nog ophet water Op afstanden van telkens duizend me ter hadden zij zich midden op de rivier opgesteld, zich nu en dan met een slag tegen de stroming afzettend. Zij vroeg zich af wat zij daar deden waarop zij wachtten. In het nuchtere daglicht waren de gebeurtenissen van de vorige avond als een droom, een fantasie, die reeds begon te verbleken. De grauwe wer kelijkheid rees dreigend voor haar op. De beloften, door Alan en haar ge wisseld. waren dwaasheid, geboren uit hetmaanlicht en de smart van het af scheid. Haar belofte om op hem te wachten en zich eenmaal bij hem te voegen in een of ander ver iand, was onmogelijk na te komen. Ze zou naar het afgelegen Lac Outre terugkeren De maanden zouden voorbijkruipen. Zij kon het onvermijdelijke misschien een jaar of wat uitstellen, maar het zou niet Alan zijn, metwienzij tenslot te zou trouwen. Zij had een hekel aan mensen, die namen en namen zonder er ooit iets voor terug te geven zoals er zovelen zijn. Zij verafschuwde klaplopen in welke vorm of gesalte. Twee jaar lang had zij hulp en steun aangenomen van Eric Norman. in het helder besef dat de man dit alles deed omdat hij van haar hield omdat hij hoopte haar tot vrouw te winnen Ais zij die sc'.ili'd niet betaalde, zou ?ok z;i c Klaplooo- ster zijn Even na zonsopgang zag zij wat blauwe rook boven de boomtoppen op de Oosthelling opstijgen, dicht bij de engte. Bijna gelijktijdig begonnen, overal langs de helling, meer rookspi ralen zich te verheffen. Het droge hout, net tapijt van den nennaalden en droge herfstbladeren, en vooral de stijve bries vormden een wreed bontgenootschap. In weinige minuten schoten de vlammen boven de bomen uit; de vuren begonnen zich een weg naar elkander toe te vreten en kwamen op haar af. Nu begieep ze waarom die kano's op de Sulteena geschaard lagen ze wachtten er op, dat Alan en zij naar het water gedreven zouden worden. Door de wind aangewakkerd, smolten de afzonderlijke brandjes weldra sa men tot één muur van laaiend vuur en dichte rook, die van de oever tot aan de boomgrens reikte. De honderd meter brede waterstrook tussen haar en de wal gaf haar de veilige overtuiging, dat het vuur haar eilandje niet bereiken zou. Ze zou misschien wat last krijgen van de hitte en de rook, maar dat zou wel alles zij". Bij het zien van het ontzagwekkend schouwspel voelde zij hevige woede tegen inspecteur Raoul Bernard, ie mand, die een prachtig rivierdal ver brandde, een maagdelijk woud ver woestte, en duizenden wilde schepsels verjoeg uit hun woonplaatsen die verdiende eigenlijk zélf verbrand te worden Sneller en sneller, zijn eigen trek- wind verwekkend en bijna zichtbaar veld winnend, joeg de woudbrand zuidwaarts, als een horde rode duive s. Het aanzwellend, knetterend gehiCi ci'.ong tot ,'oan door. De whid orac-ht haar een eerste aanduiding van vu rige adem en bijtende rook. Ontstane vogels vloj-u er voor op en srpgen radeloos loodrecht omhoog; zij meen de het Krijten en klagen van de be angste dieren overal op de helling te horen. Zij begon zélf bang te worden. De brand was nu nog twee mijlen weg en pas begonnen hoe zou het zijn als dat vuur amper driehonderd voet van haar verwijderd was? Wat, als het vuur een rode tong uit stak en haar eilandje vlam deed vat ten? Zij mocht zich niet op de rivier vertonen. In geen geval! Indien zij gegrejren werd, zou het hele jacht gezelschap motorboten, kano's vlieg machine en ai de Sulteena opstor men. achter Alan en Eric aan. Sneller dan een mens kan hollen joeg de brand op haar af. loeiend als een orkaan en .slingerde brandende takken en zware rookwolken honder den voeten de lucht in. Langs de oever zag zij caribous, verscheidene wolven, een eland, vier of vijf neren en een heel leger kleinere dieren uit het woud te voorschijn breken, in het water springen en in paniek voort- zwemmen. De hitte werd intens, de rook drong haar in neus en ogen. Zij keek naar de helling, oerekende hoe vei- de brandende dennetakken en repen ber- kebast werdon weggeslingerd en ge loofde wel, dat haar eiland voor het vuur gespaard zou blijven. Maar zou zij die verzengende hitte en verstik- kenae rook kunnen uithouden? Enkele van de kano's stroomopwaarts hadden al achteruit moeten gaan. hoewel zij driemaal zo ver van de oever verwij derd waren als zij. Een hert kwam het woud uitrennen, plaste door de ondiepte, zwom naar haar eilandje en legde zich. hoestend en snuivend, in het riet. Een beer, een jonge grizzly, bolderde over het strand en zwom in haar richtins. Door de rook zag hij vaag hoe de grote bos- wolf langs de rand van het water heen en weer rende, doodsbang, maar nog niet erg g~ eigd, om zich in het water te wagen. Intussen had het vuur de laatste halve mijl afgelegd: de rook deed haar ogen zo he-ig tranen en hing zo dicht over de rivier, dat zij niets zien kon, en evenals de dieren der wildernis. om haar adem en haar leven moest vechten. De wind was als de adem van een gloeiende oven; de rook ver blindde en verstikte haar. Een instinct drong haar, de kano te nemen en de rivier op te vluchten, nu het nog tijd was. Maar ze verwierp die gedachte hardnekkig. Het eiland was haar ves ting en zij mocht het niet verlaten. Haar taak was, niet gevangen genomen te worden. Als zij het nog maar een paar minuten volhield, tot die rode orkaan voorbijgeloeid was Hijgend tastte zij rond naar een deken en kroop uit haar nest te voor schijn. Terwijl de wand van vuur door hun ravijn gierde en brullend de strui ken langs de oever omvatte, strom pelde zij blindelings door de biezen, waadde tot aan haar middel het wa ter in en sloeg de natte deken ais een tent over zich heen. Zo waren de hitte en de rook ten minste te dragen. Na enkele minuten lichtte zij een punt van haar tent op, om te zien of het eilandje vuur gevat had, maar de vlammenmuur van hon- j derd voet loeide Juist voorbij, de vre- selijke hitie trof haar als een slag en de scherpe, gloeiende rook verzengde haar longen Hijgend liet zij de deken weer vallen zonk dieper weg in het beschermende water cn wachtte. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1954 | | pagina 5