316 DE VROUW EN HAAR DOMEIN Prins Charles en prinses Ann volden reisroute van ouders op de kaart s Dndam 9,90 12,95 S .,Want de wereld is zo groot' MIJN DOCHTER EN HET MAGISCHE WOORD In de Zaanstreek viert de bezem tot Pinksteren feest UW HOUDING IS BELANGRIJK Waar uit leed geluk wordt geboren Wat zullen we 1111 weer koken? Woord van mammy and daddy overbrugt elke afstand Speciale film voor kinderkamer g van de koekoeksklok staat in 't Zwarte Woud Dat is Franse elegance 11 DAGBLAD DE STEM VAN VFJJDAG 9 APRIL 1954 ,C. n.v. is winnen I Verhaaltje voor h slapen gaan Aan de telefoon Op „<le band" NA WAT aarzelende verkennin gen is die dochter van ons een ware veroveringstocht begonnen op het uitgestrekte en fascinerende ge bied van de Nederlandse taal. En ze maakt van haar nieuw verwor ven kennis dankbaar gebruik. Een woord als „pekkemuntje" legt ze op het psychologisch juiste moment voor haar moeder neer; nooit bij voorbeeld als het met de operatie „Bah-bah" is misgegaan, wèl als dit subtiele ritueel volgens alle regels van de kunst verlopen is. Een man als paedagoog DAN HEB je „potteloodje DOOR DE TELEVISIE De nieuwe lijn is mollig Mannequins van Fath moeten snoepen.... Er is ook poëzie in de schoonmaak In Haarlem eert men moeder met bloemen Van huisbedrijf tot industrie ZEEPSOP spoelt winter weg bloeddorstige tayra r)F, kleine roofdieren van Artis heb ben een nieuwe soortgenoot in hun midden gekregen: een Tayra, een marterachtig roofdier van ongeveer een meter lengte, afkomstig uit Zuid- Amerika en bijzonder roofzuchtig en bloeddorstig. De Tayra kan niet zo bijzonder snel lopen, maar hij heeft een enorm uithoudingsvermogen, waardoor hij de achtervolgde prooi volkomen weet uit te putten. De Tay ra is een eersteklas klimmer: vogels en eieren zijn dan ook beslist niet vei lig voor hem. De Tayra behoort tot een der fraaiste en beweeglijkste marterachtigen. 10 11 dessins HET BRITSE pu bliek volgt mei buitengewoon grote belangstelling de lan ge reis van het ko ningspaar rond de aardbol. De foto's, lie in kranten en tijd schriften verschij nen, worden uitge knipt en opgeplakt Dat doen ook Char les en zijn zusje Ann, die in Buckingham Palace ongeduldig wachten op de terug keer van vader en moeder. Charles mist zijn vader erg. Prins Philip ivas gewoon iedere avond voor het slapen gaan een kwartiertje met zijn zoon te ravotten. ISu ra* or Charles met een neefje, doch hij beweert, dat Daddy veel leuker vechten kan Zoals zovele Londen- (Van onze Londense correspondent). Prins Charles, die eens koning van Engeland zal zijn, heeft al 215 foto's opgeplakt. De kleine prinses Ann heeft het nog niet verder dan zestig kunnen brengen. Aan de hand van de foto's krijgen beide kinderen dagelijks een korte uiteenzetting over het land, de stad of de streek waar het koninklijk paar vertoeft, over het volk, de zeden en gewoonten enz. Prins Charles vindt deze lessen buitengewoon interessant. Hij stelt telkens tientallen vragen. Met nog; meer aandacht volgen de beide kinderen de reis van hun ouders op de grote landkaart. 7E HANGT tegen de muur van de kinderkamer en beslaat een op pervlakte van ongeveer twintig vier kante meter. De zeëen zijn echte diep ten en de bergen liggen hoger dan het land. Met rode stippen zijn de plaatsen aangegeven die de koningin bezocht heeft of nog bezoeken moet. Rode draadjes illustreren de uitge stippelde routes. Indien hun ouders op zee of in de lucht zijn wordt hun positie aangegeven door een minia tuur-bootje en een dito vliegtuigje. Deze bewegen zich automatisch en ar riveren telkens op hetzelfde ogenblik als het koningspaar op de plaats van hun bestemming. LIET HOOGTEPUNT is evenwel als Mammy en Daddy zelf aan de telefoon komen. En.... indien ze niet op zee of in de lucht zijn. doen ze dat dagelijks. Toen Koningin Elisabeth haar eerste gesprek met haar kinde ren voerde vanaf de Bermuda-eilan den, waren de storingen zo geweldig dat Prins Charles er van schrok, in huilen uitbarst en snikte, dat zijn ouders direct thuis moesten komen, omdat er mensen woonden, die vrese lijk stout waren. Hij had ook leeuwen en tijgers door de telefoon gehoord! De tweede dag was de kleine prins maar nauwelijks te bewegen om weer te luisteren. Nu weet hij inmiddels al, dat al die vreemde geluiden veroor zaakt worden door storingen, die slechts de afstand accentueren. De telefoongesprekken zijn zowel voor de ouders als voor de beide kin deren hoogtepunten. Opgetogen vertel len Charles en Ann hun wat ze die- dagen gedaan hebben. Prins Philip vertelt zijn zoon stevast iets over de sport van het land en Koningin Elisa beth zal het gesprek nooit eindigen zonder een telefonisch kusje te heb ben gegeven. se hinderen hebben Charles en Ann nu een opplakboek. Iedere dag speuren ze de kranten en tijdschriften na om foto's van vader en moeder te vinden. De plaatjes worden uitgeknipt en opge plakt. jyjAAR veel van het gesproken woord gaat aan beide zijden van de lijn verloren door afstandstoringen. Van daar, dat de gesproken brieven heen en weer vliegen. Deze gesproken brie ven zijn magnetophoonbanden. Prins Philip vertelt op zijn kamer in Austra lië een verhaaltje aan zijn zoon. Het apparaat neemt het gesprek haarfijn op. Koningin Elisabeth spreekt i andere band vol voor haar dochtertje. Vaak gaat dat vertelsel over de die ren, want de kleine prinses Ann houdt erg veel van dieren. Herhaaldelijk ook wordt de zaak omgedraaid: de band, volgesproken door de koningin is voor Charles en die gesproken door Prins Philip dient voor prinses Ann. Per luchtpost arriveren de opnamen in Buckingham Palace. Dan is het feest. De gesproken brieven werken ook in tegenovergestelde richting. Zonder dat de kinderen op de hoogte worden gesteld, wordt onverwachts hun spel op de band vastgelegd. Een andere keer, als ze samen aan het babbelen zijn over Daddy en Mammy, groot moeder en tante, wordt hun kinchr- taaltje onopgemerkt opgenomen. Deze banden zijn voor de koningin haar heerlijkste bezit, want voor alles is Elisabeth moeder gebleven. Het leuk- Kroonprins Charles en prinses Ann. Zijn er, naar zij zelf vindt, rede ven tot extra-tevredenheid over haar gedrag, dan heeft ze het woord „koeketje" ter beschikking, want koeketjes staan op de waar- denschaal der versnaperingen hoger genoteerd dan pekkemuntjes. Verder is „Al kaar!'* een uitroep die wonderen doet. Je kunt hem ge bruiken om de operatie „Bah-bah" tot een voortijdig einde te brengen, om vast te stellen, dat je vader zich bij het scheren beschadigd heeft en om de verpulvering van een half leeggegeten bord op de keukentegels te rechtvaardigen. „Al kaar" kan in zijn zeggings kracht versterkt worden door be geleidende geluiden. De manoeuvre met het bord (zie bovenis er een voorbeeld van. Maar je hoeft zo'n bord niet persé op de grond te gooien. Je bereikt hetzelfde effect als je het op een theekopje in stuk ken slaat. „Al kaarzeg je dan en moeder kan weer eens lachen. woord, waarop vader der wijselijk niet meer maar dat je met enige succes kunt uitspelen een ietwat goedige, en moe- reageren, kans op tegenover argeloze oom, Die dochter van ons deed het met KHH Enthousiast beleefden Charles en Ann alles wat verband hield met de kroningsplechtigheid. Jammer genoeg mochten ze niet alles mee maken, maar van de luchtshow bo ven het paleis konden ze naar har telust genieten. ste vonden de kinderen een klein filmpje, dat vader en moeder samen zelf hadden opgenomen in Nieuw-Zee- land en dat alleen voor de kinderka mer bcstèpid was. In de geluidsband, die er bij was gezonden sprak de ko ningin: „Pappa en Mamma hebben het erg druk. Soms zijn we erg moe, want de wereld is heel erg groot, veel gro ter dan jullie nu nog kunnen geloven. Maar toch zullen we weer gauw thuis zijn. Deze film is alleen voor jullie. Niemand anders mag hem zien. Be loof me, dat je zoet en braaf zult blij ven. Dan zullen Daddy en Mammy heel mooie dingen voor jullie mee brengen....' En al een uur later was een telegram onderweg, geadresseerd aan Koningin Elisabeth, Australia. De tekst luidde: Wij zullen zoet zijn. On dertekend door Charles en Ann. (Van onze Parijse correspondent). £)E Franse televisie zit met proble men te kijken: het overslanke ty pe, dat toch nog toe de „ideale vrou- wenlijn" was lijkt op het televisie scherm op een aangetuigde scheeps mast of een bonenstaak in kleren. De kijkers schrijven dag in dag uit woe dende brieven, dat ze voor de veran dering ook wel eena een mooie vrouw op het scherm willen zien. Momenteel vraagt de televisie volslanke meis jes. In Amerika is het al net zo. De dik kerdjes komen in de mode. De 3-di- mensionale film kan geen ovei'slanke stars meer gebruiken. Het perspectief komt alleen uit bij behoorlijk gevul de personen. Enige sterren uit Holly wood. die de laatste maanden voor de 3-D.-opnamen optraden kregen dan ook de raad wat meer te eten. De op namen voor een nieuwe film werden dezer dagen gestaakt om de hoofdrol speelster gelegenheid te geven vijf ki lo aan te komen. Binnen betrekkelijk korte tijd zal het vrouwelijk ideaal tien pond zwaarder wegen en nu reeds heeft dat allerlei gevolgen. Enige mannequins van Fath hebben dezer dagen opdracht gekregen om vacan- tie te nemen, rust te houden, melk te drinken en te snoepen. Fath wil na melijk deze zomer zijn modellen aan passen aan de nieuwe verlangens. En daartoe heeft hij volslanke manne quins nodig. TREVEN vele Nederlandse vrouwen ernaar reeds voor Pasen, hoe vroeg die ook mag vallen, „schoon te zijn, in de Zaanstreek duurde die reinigings- en vernieuwingsmanie in het begin van deze eeuw steevast zeven weken, en wel van Pasen tot Pinksteren. Duizendvoudig werd dan de vraag gesteld: „Bent U al op stel?" „Schoon wel maar niet op stel". Dat was dan dikwijls het karakteristieke wederwoord en hier mede werd te kennen gegeven, dat het huis van de zoldei tot de kelder was uitgehaald, dat er was geplast en geboend, ge schuurd en geschrobd van wat ben je me, maar dat de nieuwe gordijnen of de oude vitrages, gesteven en gestreken nog niet weer brandhelder voor de spiegelschone vensters hingen, de kle den en matten nog niet de vloeren en gangen sierden en dat ook nog de „boenwal", d.i. de stoep en het straatje voor het huis extra moesten worden gedaan. veel succes Met een blik, verlei delijk als die van Dorothy Lcrnour, hield ze oom „Fef" (van Josephus het koekje voor, dat ze even tevo ren uit een onbewaakt trommeltje had ontvreemd. „Ome Fef koeketje happen. En ome Fef hapte van het koeke tje en toen zei Dymphy met goed geveinsde verbazing „potteloodje", daarbij wijzend op het scherp ie- punte schrijfapparaat, dat met een klemmetje aan ooms-vestzak was bevestigd. Hij capituleerde, die goedzak en even later was het behang verrijkt met een aantal surrealistische teke ningen, enigszins in de trant van Picasso en Karei Appel. Gedurfd experimenteel, wars van iedere conventie. Verticale en horizontale strepen, met hier en daar een krin getje. Op de licht geverfde kamer deur was verder een tekening aam gebracht, waarvan we veronder stelden, dat ze „Slag bij Stalingrad" moest heten. En toen kwam mijn vrouw bin nen. En oom Fef, verstrooid opkij kend uit zijn krant, kreeg een pot lood terug. En Dymphy protesteer de, daarbij de rest van haar woor denschat mobiliserend. We lieten ze protesteren, want onze waarde ring voor hyper-moderne kunst is nog altijd gering..., J. V. FVE koekoeksklok en liet Zwarte Woud zijn twee onafscheidelijke begrippen. Wanneer in de huiskamer de gezellige roep van dat kleine hou ten vogeltje vertelt hoe Iaat het is, dan gaan de gedachten onwillekeurig terug naar de hemelhoge, donkere sparren en dennen van het Zwarte Woud, naar de grote berghoeven met hun lage daken, naar de diepe dalen en stille weiden die in de Winter zul ke heerlijke skiveldcn vormen omdat al dal schone de Heimat vormt van de koekoeksklok. Waren die sparren er niet geweest om het hout voor het snijwerk te leveren, en waren er de boeren niet geweest die in de Winter werkloos in hun hoeven doorbrach ten, wellicht had de koekoeksklok nooit het levenslicht gezien. Aan Franz Anton Ketterer uit Schönwaid in Tribcrg dankt men de koekoeksklok die thans met duizen den en duizenden ook onze gewesten opnieuw veroverd heeft. Op een ge zellige winteravond kreeg hij een goede inval. Toen hij aan het snijden was uurwerken, lepels, telloren, hamer- en bijlstelen werden in het Zwarte Woud reeds kunstig gesneden m de aanvang van de 18e eeuw stelde hij zich plotseling-een uurwerk voor waarin het uur zou aangekondigd worden met een kleine blaasbalk die een geluid zou voortbrengen zoals het kerkorgel of de kerkklok van het dorp. Toen hij zijn idee begon uit te werken, zo verhaalt de legende, kwam Ketterer tot het maken van een klei ne houten vogel die de koekoeksroep nabootste telkens wanneer hij om het uur aan te kondigen, uit zijn klein houten huisje te voorschijn sprong. Vlug had Ketterer navolgers en de geschiedenis verhaalt dat korte tijd later Michael Hilger uit Neukirch en Matthaus Hummel uit Waldkirch hem weldra in kunst en vaardigheid na streefden bij het vervaardigen van koekoeksklokken. De landbouwersfamilies werkten in de Winter gemeenzaam aan het ver vaardigen van de uurwerken en iedereen kende zijn bepaalde taak. toen de koekoeksklok furore maakte ontstonden er naast de familiebedrij ven kleinere industrieën. Met het openstellen van het Zwarte Woud door een spoorbaan nam de uurwerk industrie een nog grotere vlucht zo- aat zij thans tot de beroemdste van de wereld behoort. u,wfA.,Verv^ardigen van koekoeks- "M"?erk-en is een groot bedrijf ge- zenihff ^aarn?ede duizenden en dui- toch wnrH? r00d ve!"dienen, doch 01) de kf er nog veel beroep gedaan gesneciafifE 'am,lllebedrijven die zich den va„ dl d .hebben in het snij- sieren van deSh sjWdeI1 en ver" keliike huisjes, die soms wer- KenjKe kunststukjes zijn. Ook de zorg van de versiering der wijzerpla ten wordt nog meestal aan de snij- dersfamilies overgelaten. Thans is de belangstelling' voor de koekoeksklokken zeer groot gewor den. Kunstschilders houden zich be zig met de versiering van de wijzer platen en de productie van de klok ken loopt thans reeds in de millioe- nen. De roep van de koekoek uit het Zwarte Woud is momenteel reeds doorgedrongen in de verste uithoeken van de wereld.' I OOPT U op het ogenblik dat u de- ze regel hebt uitgelezen eens naar het raam cn kijkt U naar de vrouwen die op straat voorbij komen. Ziet U hoe het merendeel ervan loopt.... tenminste.... doet wat het daarvoor verslijt? Als ze zich werkelijk be wust waren hoe verschrikkelijk ze zich eigenlijk voortbewegen zouden ze minstens met het schaamrood op de kaken behoren te lopen. Zelfs het effect van goed gekleed zijn gaat vol komen teniet bij een slechte houding en gang. Hoe is het toch in 's hemels naam mogelijk bij een mode zoals wij nu kennen, namelijk met de rechte- of koker- of wijde rok, maar die in ieder geval geen enkele natuurlijke beweging in de weg staan, dat een vrouw blijkbaar nog steeds als een dragonder verkiest te lopen. Het vreemde is nog dat iedere vrouw wel van een ander ziet hoe le lijk ze loopt, maar nooit van zichzelf. Wist U dan niet dat daarvoor speci aal de winkelruiten zijn uitgevonden? Begin vandaag nog uzelf te contro leren inplaats van de ander: loopt U wel rechtop, met de kin (niet te zeer) in de lucht, de maag ingehouden, de bilspieren gespannen, dc schouders niet naar voren gezakt, zonder ronde rug; slingeren Uw armen niet door de toch al zo schaarse lucht, loopt U niet voorover cn zakt U niet van het ene been op het andere, maar lóópt U werkelijk, zelfverzekerd en met licht- wiegende gang???? Van alle ïnconve- niënten die vroeger eeuwen U opleg den bent u nu immers verlost, wordt nu geen robot maar realiseer uzelf: U bent na duizend jaar eindelijk weer eens vrij!! („l'Heure des dames"') pvEZE uitzet van de schoonmaak toch, werd als een soort „navet- je" bewaard voor de Luilak-ochtend. Na de rondgang van de „looielak"- jongens. Dan eerst kon de laatste hand worden gelegd aan de formida bele Zaanse schoonmaak. Ook in Rotterdam. Delft cn Haar lem was, evenals in de Zaanstreek de luilakdag de laatste dag van de schoonmaak cn dan kreeg en krijgt ook thans nog, moeder de vrouw van vader en de kinde2*en de traditionele bloempot van de luilak- of Pinkster* driemarkt. Die laatste versiering van de wo ning met plantjes en bloemen maakt, dat de luilakmarkten een magische aantrekkingskracht uitoefenen op jong en oud. De Haarlemmer, hoe deftig hij zich ook moge voelen, pakt de traditie getrouw, een luilakmarktje. De schoonmaak-bloempot beheerst heel het stadsbeeld. Iedereen zie je er mee lopen. De kleine ukkepuk brengt er een voor Oma mee en Oma torst een ka- rebies vol bloempotjes voor haar kleinkinderen. Na veel'huiselijke schoonmaakscènes komt er menige verzoening tot stand door het tradi tionele „in de bloemetjes zetten" van moeder de vrouw dp luilak-ochtend. Zo heeft de traditie van de schoon- maak-bloempotten de weg geëffend voor het ingang vinden van het nieu we en sympathieke gebruik om op Moederdag, de tweede Zondag in Mei, onder het devies „zeg het met bloemen" moeder in het weer schone huis te eren. ZOMER IN HUIS ZELFS in een zo zakelijke stad als Rotterdam bracht de Pinkster drie-bloemenmarkt op de Coolvest en het Callandsplein altijd een ware feeststemming. M. J. Brusse heeft eens gezegd, dat het Rotterdamse volk niet verwend is en dan heel de stad haar vreugde beleefde aan de bloemen markt op het Callandsplein. Toen was er warempel iets feestelijks, een bij zondere jool in de stad. En hij vraagt zich af: „Waar zijn ze toch allemaal zo blij om, waarom hadden zovele zichzelf een klaarblijkelijke verheu genis aan gedaan, wat gaf er die pret alom in de stad?" En als antwoord geeft hij hierop: „dat komt allemaal omdat eenieder met een mooi bloei end potje van de markt de zomer in z'n huis ging halen". „Es blüht ein neues Leben aus den Ruïnen". Ook uit de rommel van de grote schoonmaak veri'ijst het brand schone huis, dat voor iedere ook dus voor de zwartgalligste man wel een vreugde des harten betekent. Alle winterse narigheid is in de zeepsop voor goed verdrongen. Alle meubels blinken hem in de glans van boenwas tegen. Vooral doen hem deugd het nieuwe tafelkleed, het ge zellige bloemenrek, het nieuwe asbak je, de tulpen, die eens zo mooi in de nieuwe vaas schijnen te bloeien voor het geopende raam, waardoor de len te binnenstroomt in de blijde harten der bewoners. Het Hollandse binnen huisje is dan gereed om heel de zo mer zijn eigenaars de vreugde van het wonen te schenken. (jjOEDE accessoires zijn belangrijke onderdelen van'' de vrouwelijke garderobe. Elke modeshow, elke partij en elke wande ling door de Parijse straten bewijst dit steeds weer. Maar ook in Nederland zijn ont werpers, die met een lapje grosgrain won deren weten te ver richten. Eén van hen is de ontwerper van Le Chapeau Artis- tique. Hij bezoekt tweemaal per jaar Pa rijs en doet daar ideëen op voor zijn voor- en na-jaars col lecties. Geven we de ze jongeman het woord, dan zegt hij met een verlegen lachje: „Neen, copië- ren doe ik nooit. JK GA naar Parijs en geef daar mijn ogen goed de kost. Kijk waar de vrouw „aan toe is". Ik bezoek de mo deshows. Voor mij is een kraag even belangrijk als een hoed. Grote kragen betekenen toch altijd: kleine hoeden. En omgekeerd kleine kragen, of af wezigheid van kragen, vragen altijd grote hoeden. Weet U wat mij is opge vallen? Dat de mannequins van de grote hoeden-huizen bijna allemaal in het bezit zijn van een zwarte wol len tailleur en een wollen cocktail japon. Het eerste is meestal gemaakt van een dunne wollen barathea, otto man of kamgaren, de cocktailjapon van heel dunne wollen jersey of een lakense stof. Daarop tonen de meeste beroemde mannequins (zelfs Bettina) de nieuwste voorjaarshoeden en acces soires. Zelf laat ik de mannequins, die voor mij tonen, graag een zwarte wol len tailleur dragen. De hoeden komen dan het meest tot hun recht. Hoe ik in dit vak terecht ben geko men? Eigenlijk door toeval. Tot grote schrik van mijn Moeder, die vond, dat ik zakenman moest worden, vervormde ik al haar hoeden. Soms was ze heus boos....!" Nu worden in het Amsterdamse Doe len Hotel de mannequins de hoeden bijna „van het hoofd gerukt"! Alle accessoires in de vorm van hoeden, handschoenen en parapluies, voor de modeshows, die daar dit voorjaar worden gegeven, worden verzorgd door Le Chapeau Artistique. Elegant zijn de kleine recht op het hoofd staande hoedjes, die worden gemaakt van laize, grosgrain en tweedstro. Ook de handschoenen worden afgebiesd met deze materialen. De parapluie krijgt hiervan een hoes, die het ge heel completeert. De enkele grote hoeden, die dit voorjaar worden gedragen, vertonen golvende randen die aan de zijkanten breder zijn dan aan de vóór- en ach terkant. Door en door vrouwelijk zijn de kleine strooien en grosgrain kap jes, die worden gegarneerd met flu welen noppen of mousseline. Een en kele heel kleine cloche van witte pa nama, gegarneerd met fluwelen ban den, doet het wonderwel bij een tail leur van wollen barathea met een fluwelen kraag. Bij een zwarte japon van wollen shantung, behoort een ro ze laize kapje, dat werd geborduurd met fluweel. De hartlijn, die dit jaar zo modern is, komt hier wel bijzonder goed tot' uiting. Nog tweemaal zal men deze uiterst elegante collectie kunnen zien 'in het Doelen Hotel, tezamen met het mode huis Beatrijs en de modellen van Aveco. Voor beide modehuizen creëer de Le Chapeau Artistique aparte col lecties.... rri'J „Nou is-ie schoon, maar nou is 't ons Jantje niet!" Op 9 April a.s. zal door de minister van Sociale Zaken en Volksgez<md- heid het revalidatiecentrum „De Hoogstraat" te Leersum (Utrecht) officieel worden geopend. Een cen trum dus, waar men zich volgens bepaalde systemen en werkwijzen toelegt op de revalidatie van inva liden. Foto boven: de physische therapie, toegepast in het centrum „De Hoogstraat". Met zachte hand worden de oefeningen ter verster king van het spierenstelsel bij het kindje geleid en zonodig gecorri geerd. Foto onder: de arbeids- therapie: deze vrouw leert de spie ren van haar armen opnieuw ge bruiken aan het weeftoestel. "^/E SCHRIJVEN maar niet over de Nederlandse huisvrouw en de grote schoonmaaktijd. Waar om zouden wij de stukjes-schrijvers en rijmelarijen- dichters het brood uit de mond stoten? Hier zijn alleen enkele losse wenken en menu's, die niet te veel tijd vergen van door de schoonmaak woede bezeten huisvrouwen. Want het eten gaat toch altijd door, nietwaar? Zuurkoolstamppot met gekookt mager spek chocoladepudding. Bonen, aardappelen, bie ten. piccallilly of augurk jes custardvla. Bonensoep met prei en gehakt fruit. Haring in tomatensaus, aardappelen, sla van veldsla of rauwe spinazie gort met rozijnen. Gebakken ei, aardappe len, postelein uit blik 01 glas, jus gruttenpap. Bouilli of klapstuk, aard appelen, savoyekool yoghurt met vanillevla. In deze mqnu's komen enkele conserven voor, om dat zij gemakkelijk zijn en omdat we op deze manier de voorraad van de provi sie open stellen voor ver nieuwing. Laten we bij het uitrui men van de voorraadkast of -kamer alles goed nakij ken. Blikjes, die tekenen van roest beginnen te ver tonen, houden we apart om binnenkort te openen Ook niet-gesteriliseerde vis- conserven (waarvan, voor zover het Nederlandse pro ducten betreft, uit het eti ket blijkt dat zij „koel be waard" dienen te worden of „onbeperkt houdbaar" zijn) komen voor consump tie in aanmerking, vóórdat het warme weer zijn intre de doet Tegen het over houden van andere blik- en glasconserven bestaat geen bezwaar, In een droge bergplaats kan het gebeuren, dat jam en gelei, die met papier zijn afgedekt, indrogen en/ of versuikeren. Deze jams kunnen we door langzaam opkoken met een weinig water weer smeerbaar ma ken. Aan wit uitgeslagen en sterk ingedroogde pruimen, abrisozen e.d. behoewen we niets te doen. Wel rekenen we er bij het gebruik van de vruchten op, dat ze een langere week- of kooktijd behoeven. De witte uitslag wordt gevormd door sui- kerkristalletjes, niet door schimmel. Zijn we aan de grutters waren: rijst, gort, grles- meel, meel- en bloemsoor ten e.d. toe, dan ruiken we of de artikelen muf zijn en kijken of er ihsecten of spinsel in voorkomen. Zo ja, dan doen we ze direct weg, al gaat het ons aan het hart. Zij worden van lang staan toch niet bruik baar en de insecten kun nen bovendien de nog goe de producten aantasten. Kleine restjes van de grutterswaren en peul vruchten verwerken we al vorens en nieuwe hoeveel heid bij te voegen. We kunnen er een soepje voor af van maken of erwten en bonen gebruiken in stamp potten. Denk er bij het wassen van bussen en het arne- men van planken en rek ken aan, dat deze goed droog moeten zijn, alvo rens gevuld te worden. Ge bruikt U papier of zeiltjes op het houtwerk, zorg dan. dat de onderlaag eerst goed uitgewasemd heeft. Zet tenslotte bij het in ruimen van eenzelfde pro duct de oudste voorraden dichter bij de hand dan de nieuwe en veel-gebruikte potten cn flessen daar waar U er gemakkelijk bij kunt.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1954 | | pagina 7