316
DE VROUW EN HAAR DOMEIN
Prins Charles en prinses Ann volden
reisroute van ouders op de
kaart
s
Dndam
9,90
12,95
S
.,Want de wereld is zo groot'
MIJN DOCHTER EN HET
MAGISCHE WOORD
In de Zaanstreek viert de
bezem tot Pinksteren feest
UW HOUDING
IS BELANGRIJK
Waar uit leed geluk wordt geboren
Wat zullen we 1111 weer koken?
Woord van mammy and daddy overbrugt elke afstand
Speciale film voor kinderkamer
g
van de koekoeksklok
staat in 't Zwarte Woud
Dat
is
Franse elegance
11
DAGBLAD DE STEM VAN VFJJDAG 9 APRIL 1954
,C. n.v. is
winnen I
Verhaaltje voor
h slapen gaan
Aan de telefoon
Op „<le band"
NA WAT aarzelende verkennin
gen is die dochter van ons een
ware veroveringstocht begonnen op
het uitgestrekte en fascinerende ge
bied van de Nederlandse taal. En
ze maakt van haar nieuw verwor
ven kennis dankbaar gebruik. Een
woord als „pekkemuntje" legt ze
op het psychologisch juiste moment
voor haar moeder neer; nooit bij
voorbeeld als het met de operatie
„Bah-bah" is misgegaan, wèl als dit
subtiele ritueel volgens alle regels
van de kunst verlopen is.
Een man als
paedagoog
DAN HEB je „potteloodje
DOOR DE TELEVISIE
De nieuwe lijn
is mollig
Mannequins van Fath
moeten snoepen....
Er is ook poëzie in de schoonmaak
In Haarlem eert men moeder met bloemen
Van huisbedrijf
tot industrie
ZEEPSOP
spoelt winter weg
bloeddorstige
tayra
r)F, kleine roofdieren van Artis heb
ben een nieuwe soortgenoot in
hun midden gekregen: een Tayra, een
marterachtig roofdier van ongeveer
een meter lengte, afkomstig uit Zuid-
Amerika en bijzonder roofzuchtig en
bloeddorstig. De Tayra kan niet zo
bijzonder snel lopen, maar hij heeft
een enorm uithoudingsvermogen,
waardoor hij de achtervolgde prooi
volkomen weet uit te putten. De Tay
ra is een eersteklas klimmer: vogels
en eieren zijn dan ook beslist niet vei
lig voor hem. De Tayra behoort tot
een der fraaiste en beweeglijkste
marterachtigen.
10
11
dessins
HET BRITSE pu
bliek volgt mei
buitengewoon grote
belangstelling de lan
ge reis van het ko
ningspaar rond de
aardbol. De foto's,
lie in kranten en tijd
schriften verschij
nen, worden uitge
knipt en opgeplakt
Dat doen ook Char
les en zijn zusje Ann,
die in Buckingham
Palace ongeduldig
wachten op de terug
keer van vader en
moeder. Charles mist
zijn vader erg. Prins
Philip ivas gewoon
iedere avond voor
het slapen gaan een
kwartiertje met zijn
zoon te ravotten. ISu
ra* or Charles met
een neefje, doch hij
beweert, dat Daddy
veel leuker vechten
kan
Zoals zovele Londen-
(Van onze Londense correspondent).
Prins Charles, die eens koning van Engeland zal zijn, heeft al
215 foto's opgeplakt. De kleine prinses Ann heeft het nog niet
verder dan zestig kunnen brengen. Aan de hand van de foto's
krijgen beide kinderen dagelijks een korte uiteenzetting over
het land, de stad of de streek waar het koninklijk paar vertoeft,
over het volk, de zeden en gewoonten enz. Prins Charles vindt
deze lessen buitengewoon interessant. Hij stelt telkens tientallen
vragen. Met nog; meer aandacht volgen de beide kinderen de
reis van hun ouders op de grote landkaart.
7E HANGT tegen de muur van de
kinderkamer en beslaat een op
pervlakte van ongeveer twintig vier
kante meter. De zeëen zijn echte diep
ten en de bergen liggen hoger dan
het land. Met rode stippen zijn de
plaatsen aangegeven die de koningin
bezocht heeft of nog bezoeken moet.
Rode draadjes illustreren de uitge
stippelde routes. Indien hun ouders
op zee of in de lucht zijn wordt hun
positie aangegeven door een minia
tuur-bootje en een dito vliegtuigje.
Deze bewegen zich automatisch en ar
riveren telkens op hetzelfde ogenblik
als het koningspaar op de plaats van
hun bestemming.
LIET HOOGTEPUNT is evenwel als
Mammy en Daddy zelf aan de
telefoon komen. En.... indien ze niet
op zee of in de lucht zijn. doen ze dat
dagelijks. Toen Koningin Elisabeth
haar eerste gesprek met haar kinde
ren voerde vanaf de Bermuda-eilan
den, waren de storingen zo geweldig
dat Prins Charles er van schrok, in
huilen uitbarst en snikte, dat zijn
ouders direct thuis moesten komen,
omdat er mensen woonden, die vrese
lijk stout waren. Hij had ook leeuwen
en tijgers door de telefoon gehoord!
De tweede dag was de kleine prins
maar nauwelijks te bewegen om weer
te luisteren. Nu weet hij inmiddels al,
dat al die vreemde geluiden veroor
zaakt worden door storingen, die
slechts de afstand accentueren.
De telefoongesprekken zijn zowel
voor de ouders als voor de beide kin
deren hoogtepunten. Opgetogen vertel
len Charles en Ann hun wat ze die-
dagen gedaan hebben. Prins Philip
vertelt zijn zoon stevast iets over de
sport van het land en Koningin Elisa
beth zal het gesprek nooit eindigen
zonder een telefonisch kusje te heb
ben gegeven.
se hinderen hebben
Charles en Ann nu
een opplakboek.
Iedere dag speuren
ze de kranten en
tijdschriften na om
foto's van vader en
moeder te vinden.
De plaatjes worden
uitgeknipt en opge
plakt.
jyjAAR veel van het gesproken woord
gaat aan beide zijden van de lijn
verloren door afstandstoringen. Van
daar, dat de gesproken brieven heen
en weer vliegen. Deze gesproken brie
ven zijn magnetophoonbanden. Prins
Philip vertelt op zijn kamer in Austra
lië een verhaaltje aan zijn zoon. Het
apparaat neemt het gesprek haarfijn
op. Koningin Elisabeth spreekt i
andere band vol voor haar dochtertje.
Vaak gaat dat vertelsel over de die
ren, want de kleine prinses Ann houdt
erg veel van dieren. Herhaaldelijk ook
wordt de zaak omgedraaid: de band,
volgesproken door de koningin is voor
Charles en die gesproken door Prins
Philip dient voor prinses Ann. Per
luchtpost arriveren de opnamen in
Buckingham Palace. Dan is het feest.
De gesproken brieven werken ook in
tegenovergestelde richting. Zonder
dat de kinderen op de hoogte worden
gesteld, wordt onverwachts hun spel
op de band vastgelegd. Een andere
keer, als ze samen aan het babbelen
zijn over Daddy en Mammy, groot
moeder en tante, wordt hun kinchr-
taaltje onopgemerkt opgenomen. Deze
banden zijn voor de koningin haar
heerlijkste bezit, want voor alles is
Elisabeth moeder gebleven. Het leuk-
Kroonprins Charles
en prinses Ann.
Zijn er, naar zij zelf vindt, rede
ven tot extra-tevredenheid over
haar gedrag, dan heeft ze het
woord „koeketje" ter beschikking,
want koeketjes staan op de waar-
denschaal der versnaperingen hoger
genoteerd dan pekkemuntjes.
Verder is „Al kaar!'* een uitroep
die wonderen doet. Je kunt hem ge
bruiken om de operatie „Bah-bah"
tot een voortijdig einde te brengen,
om vast te stellen, dat je vader zich
bij het scheren beschadigd heeft
en om de verpulvering van een half
leeggegeten bord op de keukentegels
te rechtvaardigen.
„Al kaar" kan in zijn zeggings
kracht versterkt worden door be
geleidende geluiden. De manoeuvre
met het bord (zie bovenis er een
voorbeeld van. Maar je hoeft zo'n
bord niet persé op de grond te
gooien. Je bereikt hetzelfde effect
als je het op een theekopje in stuk
ken slaat. „Al kaarzeg je dan en
moeder kan weer eens lachen.
woord, waarop vader
der wijselijk niet meer
maar dat je met enige
succes kunt uitspelen
een ietwat goedige,
en moe-
reageren,
kans op
tegenover
argeloze oom,
Die dochter
van ons deed het met
KHH
Enthousiast beleefden Charles en
Ann alles wat verband hield met
de kroningsplechtigheid. Jammer
genoeg mochten ze niet alles mee
maken, maar van de luchtshow bo
ven het paleis konden ze naar har
telust genieten.
ste vonden de kinderen een klein
filmpje, dat vader en moeder samen
zelf hadden opgenomen in Nieuw-Zee-
land en dat alleen voor de kinderka
mer bcstèpid was. In de geluidsband,
die er bij was gezonden sprak de ko
ningin: „Pappa en Mamma hebben het
erg druk. Soms zijn we erg moe, want
de wereld is heel erg groot, veel gro
ter dan jullie nu nog kunnen geloven.
Maar toch zullen we weer gauw thuis
zijn. Deze film is alleen voor jullie.
Niemand anders mag hem zien. Be
loof me, dat je zoet en braaf zult blij
ven. Dan zullen Daddy en Mammy
heel mooie dingen voor jullie mee
brengen....' En al een uur later was
een telegram onderweg, geadresseerd
aan Koningin Elisabeth, Australia. De
tekst luidde: Wij zullen zoet zijn. On
dertekend door Charles en Ann.
(Van onze Parijse correspondent).
£)E Franse televisie zit met proble
men te kijken: het overslanke ty
pe, dat toch nog toe de „ideale vrou-
wenlijn" was lijkt op het televisie
scherm op een aangetuigde scheeps
mast of een bonenstaak in kleren. De
kijkers schrijven dag in dag uit woe
dende brieven, dat ze voor de veran
dering ook wel eena een mooie vrouw
op het scherm willen zien. Momenteel
vraagt de televisie volslanke meis
jes.
In Amerika is het al net zo. De dik
kerdjes komen in de mode. De 3-di-
mensionale film kan geen ovei'slanke
stars meer gebruiken. Het perspectief
komt alleen uit bij behoorlijk gevul
de personen. Enige sterren uit Holly
wood. die de laatste maanden voor de
3-D.-opnamen optraden kregen dan
ook de raad wat meer te eten. De op
namen voor een nieuwe film werden
dezer dagen gestaakt om de hoofdrol
speelster gelegenheid te geven vijf ki
lo aan te komen. Binnen betrekkelijk
korte tijd zal het vrouwelijk ideaal
tien pond zwaarder wegen en nu reeds
heeft dat allerlei gevolgen. Enige
mannequins van Fath hebben dezer
dagen opdracht gekregen om vacan-
tie te nemen, rust te houden, melk te
drinken en te snoepen. Fath wil na
melijk deze zomer zijn modellen aan
passen aan de nieuwe verlangens. En
daartoe heeft hij volslanke manne
quins nodig.
TREVEN vele Nederlandse vrouwen ernaar reeds voor Pasen,
hoe vroeg die ook mag vallen, „schoon te zijn, in de
Zaanstreek duurde die reinigings- en vernieuwingsmanie in
het begin van deze eeuw steevast zeven weken, en wel van
Pasen tot Pinksteren. Duizendvoudig werd dan de vraag gesteld:
„Bent U al op stel?" „Schoon wel maar niet op stel".
Dat was dan dikwijls het karakteristieke wederwoord en hier
mede werd te kennen gegeven, dat het huis van de zoldei tot
de kelder was uitgehaald, dat er was geplast en geboend, ge
schuurd en geschrobd van wat ben je me, maar dat de nieuwe
gordijnen of de oude vitrages, gesteven en gestreken nog niet
weer brandhelder voor de spiegelschone vensters hingen, de kle
den en matten nog niet de vloeren en gangen sierden en dat ook
nog de „boenwal", d.i. de stoep en het straatje voor het huis
extra moesten worden gedaan.
veel succes Met een blik, verlei
delijk als die van Dorothy Lcrnour,
hield ze oom „Fef" (van Josephus
het koekje voor, dat ze even tevo
ren uit een onbewaakt trommeltje
had ontvreemd. „Ome Fef koeketje
happen.
En ome Fef hapte van het koeke
tje en toen zei Dymphy met goed
geveinsde verbazing „potteloodje",
daarbij wijzend op het scherp ie-
punte schrijfapparaat, dat met een
klemmetje aan ooms-vestzak was
bevestigd.
Hij capituleerde, die goedzak en
even later was het behang verrijkt
met een aantal surrealistische teke
ningen, enigszins in de trant van
Picasso en Karei Appel. Gedurfd
experimenteel, wars van iedere
conventie. Verticale en horizontale
strepen, met hier en daar een krin
getje. Op de licht geverfde kamer
deur was verder een tekening aam
gebracht, waarvan we veronder
stelden, dat ze „Slag bij Stalingrad"
moest heten.
En toen kwam mijn vrouw bin
nen. En oom Fef, verstrooid opkij
kend uit zijn krant, kreeg een pot
lood terug. En Dymphy protesteer
de, daarbij de rest van haar woor
denschat mobiliserend. We lieten
ze protesteren, want onze waarde
ring voor hyper-moderne kunst is
nog altijd gering...,
J. V.
FVE koekoeksklok en liet Zwarte
Woud zijn twee onafscheidelijke
begrippen. Wanneer in de huiskamer
de gezellige roep van dat kleine hou
ten vogeltje vertelt hoe Iaat het is,
dan gaan de gedachten onwillekeurig
terug naar de hemelhoge, donkere
sparren en dennen van het Zwarte
Woud, naar de grote berghoeven met
hun lage daken, naar de diepe dalen
en stille weiden die in de Winter zul
ke heerlijke skiveldcn vormen omdat
al dal schone de Heimat vormt van
de koekoeksklok. Waren die sparren
er niet geweest om het hout voor het
snijwerk te leveren, en waren er de
boeren niet geweest die in de Winter
werkloos in hun hoeven doorbrach
ten, wellicht had de koekoeksklok
nooit het levenslicht gezien.
Aan Franz Anton Ketterer uit
Schönwaid in Tribcrg dankt men de
koekoeksklok die thans met duizen
den en duizenden ook onze gewesten
opnieuw veroverd heeft. Op een ge
zellige winteravond kreeg hij een
goede inval. Toen hij aan het snijden
was uurwerken, lepels, telloren,
hamer- en bijlstelen werden in het
Zwarte Woud reeds kunstig gesneden
m de aanvang van de 18e eeuw
stelde hij zich plotseling-een uurwerk
voor waarin het uur zou aangekondigd
worden met een kleine blaasbalk die
een geluid zou voortbrengen zoals het
kerkorgel of de kerkklok van het
dorp. Toen hij zijn idee begon uit te
werken, zo verhaalt de legende, kwam
Ketterer tot het maken van een klei
ne houten vogel die de koekoeksroep
nabootste telkens wanneer hij om het
uur aan te kondigen, uit zijn klein
houten huisje te voorschijn sprong.
Vlug had Ketterer navolgers en de
geschiedenis verhaalt dat korte tijd
later Michael Hilger uit Neukirch en
Matthaus Hummel uit Waldkirch hem
weldra in kunst en vaardigheid na
streefden bij het vervaardigen van
koekoeksklokken.
De landbouwersfamilies werkten in
de Winter gemeenzaam aan het ver
vaardigen van de uurwerken en
iedereen kende zijn bepaalde taak.
toen de koekoeksklok furore maakte
ontstonden er naast de familiebedrij
ven kleinere industrieën. Met het
openstellen van het Zwarte Woud
door een spoorbaan nam de uurwerk
industrie een nog grotere vlucht zo-
aat zij thans tot de beroemdste van
de wereld behoort.
u,wfA.,Verv^ardigen van koekoeks-
"M"?erk-en is een groot bedrijf ge-
zenihff ^aarn?ede duizenden en dui-
toch wnrH? r00d ve!"dienen, doch
01) de kf er nog veel beroep gedaan
gesneciafifE 'am,lllebedrijven die zich
den va„ dl d .hebben in het snij-
sieren van deSh sjWdeI1 en ver"
keliike huisjes, die soms wer-
KenjKe kunststukjes zijn. Ook de
zorg van de versiering der wijzerpla
ten wordt nog meestal aan de snij-
dersfamilies overgelaten.
Thans is de belangstelling' voor de
koekoeksklokken zeer groot gewor
den. Kunstschilders houden zich be
zig met de versiering van de wijzer
platen en de productie van de klok
ken loopt thans reeds in de millioe-
nen. De roep van de koekoek uit het
Zwarte Woud is momenteel reeds
doorgedrongen in de verste uithoeken
van de wereld.'
I OOPT U op het ogenblik dat u de-
ze regel hebt uitgelezen eens naar
het raam cn kijkt U naar de vrouwen
die op straat voorbij komen. Ziet U
hoe het merendeel ervan loopt....
tenminste.... doet wat het daarvoor
verslijt? Als ze zich werkelijk be
wust waren hoe verschrikkelijk ze
zich eigenlijk voortbewegen zouden
ze minstens met het schaamrood op
de kaken behoren te lopen. Zelfs het
effect van goed gekleed zijn gaat vol
komen teniet bij een slechte houding
en gang. Hoe is het toch in 's hemels
naam mogelijk bij een mode zoals wij
nu kennen, namelijk met de rechte-
of koker- of wijde rok, maar die in
ieder geval geen enkele natuurlijke
beweging in de weg staan, dat een
vrouw blijkbaar nog steeds als een
dragonder verkiest te lopen.
Het vreemde is nog dat iedere
vrouw wel van een ander ziet hoe le
lijk ze loopt, maar nooit van zichzelf.
Wist U dan niet dat daarvoor speci
aal de winkelruiten zijn uitgevonden?
Begin vandaag nog uzelf te contro
leren inplaats van de ander: loopt U
wel rechtop, met de kin (niet te zeer)
in de lucht, de maag ingehouden, de
bilspieren gespannen, dc schouders
niet naar voren gezakt, zonder ronde
rug; slingeren Uw armen niet door de
toch al zo schaarse lucht, loopt U niet
voorover cn zakt U niet van het ene
been op het andere, maar lóópt U
werkelijk, zelfverzekerd en met licht-
wiegende gang???? Van alle ïnconve-
niënten die vroeger eeuwen U opleg
den bent u nu immers verlost, wordt
nu geen robot maar realiseer uzelf:
U bent na duizend jaar eindelijk weer
eens vrij!!
(„l'Heure des dames"')
pvEZE uitzet van de schoonmaak
toch, werd als een soort „navet-
je" bewaard voor de Luilak-ochtend.
Na de rondgang van de „looielak"-
jongens. Dan eerst kon de laatste
hand worden gelegd aan de formida
bele Zaanse schoonmaak.
Ook in Rotterdam. Delft cn Haar
lem was, evenals in de Zaanstreek de
luilakdag de laatste dag van de
schoonmaak cn dan kreeg en krijgt
ook thans nog, moeder de vrouw van
vader en de kinde2*en de traditionele
bloempot van de luilak- of Pinkster*
driemarkt.
Die laatste versiering van de wo
ning met plantjes en bloemen maakt,
dat de luilakmarkten een magische
aantrekkingskracht uitoefenen op jong
en oud. De Haarlemmer, hoe deftig
hij zich ook moge voelen, pakt de
traditie getrouw, een luilakmarktje.
De schoonmaak-bloempot beheerst
heel het stadsbeeld. Iedereen zie je er
mee lopen.
De kleine ukkepuk brengt er een
voor Oma mee en Oma torst een ka-
rebies vol bloempotjes voor haar
kleinkinderen. Na veel'huiselijke
schoonmaakscènes komt er menige
verzoening tot stand door het tradi
tionele „in de bloemetjes zetten" van
moeder de vrouw dp luilak-ochtend.
Zo heeft de traditie van de schoon-
maak-bloempotten de weg geëffend
voor het ingang vinden van het nieu
we en sympathieke gebruik om op
Moederdag, de tweede Zondag in
Mei, onder het devies „zeg het met
bloemen" moeder in het weer schone
huis te eren.
ZOMER IN HUIS
ZELFS in een zo zakelijke stad als
Rotterdam bracht de Pinkster
drie-bloemenmarkt op de Coolvest en
het Callandsplein altijd een ware
feeststemming. M. J. Brusse heeft eens
gezegd, dat het Rotterdamse volk niet
verwend is en dan heel de stad haar
vreugde beleefde aan de bloemen
markt op het Callandsplein. Toen was
er warempel iets feestelijks, een bij
zondere jool in de stad. En hij vraagt
zich af: „Waar zijn ze toch allemaal
zo blij om, waarom hadden zovele
zichzelf een klaarblijkelijke verheu
genis aan gedaan, wat gaf er die pret
alom in de stad?" En als antwoord
geeft hij hierop: „dat komt allemaal
omdat eenieder met een mooi bloei
end potje van de markt de zomer in
z'n huis ging halen".
„Es blüht ein neues Leben aus den
Ruïnen". Ook uit de rommel van de
grote schoonmaak veri'ijst het brand
schone huis, dat voor iedere ook
dus voor de zwartgalligste man wel
een vreugde des harten betekent.
Alle winterse narigheid is in de
zeepsop voor goed verdrongen. Alle
meubels blinken hem in de glans van
boenwas tegen. Vooral doen hem
deugd het nieuwe tafelkleed, het ge
zellige bloemenrek, het nieuwe asbak
je, de tulpen, die eens zo mooi in de
nieuwe vaas schijnen te bloeien voor
het geopende raam, waardoor de len
te binnenstroomt in de blijde harten
der bewoners. Het Hollandse binnen
huisje is dan gereed om heel de zo
mer zijn eigenaars de vreugde van
het wonen te schenken.
(jjOEDE accessoires
zijn belangrijke
onderdelen van'' de
vrouwelijke garderobe.
Elke modeshow, elke
partij en elke wande
ling door de Parijse
straten bewijst dit
steeds weer. Maar ook
in Nederland zijn ont
werpers, die met een
lapje grosgrain won
deren weten te ver
richten. Eén van hen
is de ontwerper van
Le Chapeau Artis-
tique. Hij bezoekt
tweemaal per jaar Pa
rijs en doet daar
ideëen op voor zijn
voor- en na-jaars col
lecties. Geven we de
ze jongeman het
woord, dan zegt hij
met een verlegen
lachje: „Neen, copië-
ren doe ik nooit.
JK GA naar Parijs en geef daar mijn
ogen goed de kost. Kijk waar de
vrouw „aan toe is". Ik bezoek de mo
deshows. Voor mij is een kraag even
belangrijk als een hoed. Grote kragen
betekenen toch altijd: kleine hoeden.
En omgekeerd kleine kragen, of af
wezigheid van kragen, vragen altijd
grote hoeden. Weet U wat mij is opge
vallen? Dat de mannequins van de
grote hoeden-huizen bijna allemaal
in het bezit zijn van een zwarte wol
len tailleur en een wollen cocktail
japon. Het eerste is meestal gemaakt
van een dunne wollen barathea, otto
man of kamgaren, de cocktailjapon
van heel dunne wollen jersey of een
lakense stof. Daarop tonen de meeste
beroemde mannequins (zelfs Bettina)
de nieuwste voorjaarshoeden en acces
soires. Zelf laat ik de mannequins, die
voor mij tonen, graag een zwarte wol
len tailleur dragen. De hoeden komen
dan het meest tot hun recht.
Hoe ik in dit vak terecht ben geko
men? Eigenlijk door toeval. Tot grote
schrik van mijn Moeder, die vond, dat
ik zakenman moest worden, vervormde
ik al haar hoeden. Soms was ze heus
boos....!"
Nu worden in het Amsterdamse Doe
len Hotel de mannequins de hoeden
bijna „van het hoofd gerukt"! Alle
accessoires in de vorm van hoeden,
handschoenen en parapluies, voor de
modeshows, die daar dit voorjaar
worden gegeven, worden verzorgd
door Le Chapeau Artistique. Elegant
zijn de kleine recht op het hoofd
staande hoedjes, die worden gemaakt
van laize, grosgrain en tweedstro. Ook
de handschoenen worden afgebiesd
met deze materialen. De parapluie
krijgt hiervan een hoes, die het ge
heel completeert.
De enkele grote hoeden, die dit
voorjaar worden gedragen, vertonen
golvende randen die aan de zijkanten
breder zijn dan aan de vóór- en ach
terkant. Door en door vrouwelijk zijn
de kleine strooien en grosgrain kap
jes, die worden gegarneerd met flu
welen noppen of mousseline. Een en
kele heel kleine cloche van witte pa
nama, gegarneerd met fluwelen ban
den, doet het wonderwel bij een tail
leur van wollen barathea met een
fluwelen kraag. Bij een zwarte japon
van wollen shantung, behoort een ro
ze laize kapje, dat werd geborduurd
met fluweel. De hartlijn, die dit jaar
zo modern is, komt hier wel bijzonder
goed tot' uiting.
Nog tweemaal zal men deze uiterst
elegante collectie kunnen zien 'in het
Doelen Hotel, tezamen met het mode
huis Beatrijs en de modellen van
Aveco. Voor beide modehuizen creëer
de Le Chapeau Artistique aparte col
lecties....
rri'J
„Nou is-ie schoon, maar nou is 't
ons Jantje niet!"
Op 9 April a.s. zal door de minister
van Sociale Zaken en Volksgez<md-
heid het revalidatiecentrum „De
Hoogstraat" te Leersum (Utrecht)
officieel worden geopend. Een cen
trum dus, waar men zich volgens
bepaalde systemen en werkwijzen
toelegt op de revalidatie van inva
liden. Foto boven: de physische
therapie, toegepast in het centrum
„De Hoogstraat". Met zachte hand
worden de oefeningen ter verster
king van het spierenstelsel bij het
kindje geleid en zonodig gecorri
geerd. Foto onder: de arbeids-
therapie: deze vrouw leert de spie
ren van haar armen opnieuw ge
bruiken aan het weeftoestel.
"^/E SCHRIJVEN maar niet over de Nederlandse
huisvrouw en de grote schoonmaaktijd. Waar
om zouden wij de stukjes-schrijvers en rijmelarijen-
dichters het brood uit de mond stoten?
Hier zijn alleen enkele losse wenken en menu's,
die niet te veel tijd vergen van door de schoonmaak
woede bezeten huisvrouwen. Want het eten gaat
toch altijd door, nietwaar?
Zuurkoolstamppot met
gekookt mager spek
chocoladepudding.
Bonen, aardappelen, bie
ten. piccallilly of augurk
jes custardvla.
Bonensoep met prei en
gehakt fruit.
Haring in tomatensaus,
aardappelen, sla van
veldsla of rauwe spinazie
gort met rozijnen.
Gebakken ei, aardappe
len, postelein uit blik 01
glas, jus gruttenpap.
Bouilli of klapstuk, aard
appelen, savoyekool
yoghurt met vanillevla.
In deze mqnu's komen
enkele conserven voor, om
dat zij gemakkelijk zijn en
omdat we op deze manier
de voorraad van de provi
sie open stellen voor ver
nieuwing.
Laten we bij het uitrui
men van de voorraadkast
of -kamer alles goed nakij
ken. Blikjes, die tekenen
van roest beginnen te ver
tonen, houden we apart
om binnenkort te openen
Ook niet-gesteriliseerde vis-
conserven (waarvan, voor
zover het Nederlandse pro
ducten betreft, uit het eti
ket blijkt dat zij „koel be
waard" dienen te worden
of „onbeperkt houdbaar"
zijn) komen voor consump
tie in aanmerking, vóórdat
het warme weer zijn intre
de doet Tegen het over
houden van andere blik-
en glasconserven bestaat
geen bezwaar,
In een droge bergplaats
kan het gebeuren, dat jam
en gelei, die met papier
zijn afgedekt, indrogen en/
of versuikeren. Deze jams
kunnen we door langzaam
opkoken met een weinig
water weer smeerbaar ma
ken.
Aan wit uitgeslagen en
sterk ingedroogde pruimen,
abrisozen e.d. behoewen we
niets te doen. Wel rekenen
we er bij het gebruik van
de vruchten op, dat ze een
langere week- of kooktijd
behoeven. De witte uitslag
wordt gevormd door sui-
kerkristalletjes, niet door
schimmel.
Zijn we aan de grutters
waren: rijst, gort, grles-
meel, meel- en bloemsoor
ten e.d. toe, dan ruiken we
of de artikelen muf zijn en
kijken of er ihsecten of
spinsel in voorkomen. Zo
ja, dan doen we ze direct
weg, al gaat het ons aan
het hart. Zij worden van
lang staan toch niet bruik
baar en de insecten kun
nen bovendien de nog goe
de producten aantasten.
Kleine restjes van de
grutterswaren en peul
vruchten verwerken we al
vorens en nieuwe hoeveel
heid bij te voegen. We
kunnen er een soepje voor
af van maken of erwten en
bonen gebruiken in stamp
potten.
Denk er bij het wassen
van bussen en het arne-
men van planken en rek
ken aan, dat deze goed
droog moeten zijn, alvo
rens gevuld te worden. Ge
bruikt U papier of zeiltjes
op het houtwerk, zorg dan.
dat de onderlaag eerst goed
uitgewasemd heeft.
Zet tenslotte bij het in
ruimen van eenzelfde pro
duct de oudste voorraden
dichter bij de hand dan de
nieuwe en veel-gebruikte
potten cn flessen daar
waar U er gemakkelijk bij
kunt.