Liever
een ikoon
dan
kleding
en voedsel
KINDEREN
MET GRIJS HAAR
Hier is ons actie-plan j
Nederlander in de V. S.
onderscheiden
ij praten over geloofszin - ziehier een voorbeeld
Frederic kreeg een
roeping
in het
kamj
De Spookkano
Honorarium van enkele Marken
Ook bittere wrok
AT EEN
ONDERLIJKE Y
ERELD
RADIO
(Vees kieskeurig kies..
©L Aronal
Liefhebberij
DpUt/o 'to - qetze/rCiq es*>
VRIJDAG 9 APRIL 1954
FREDERIC is nu niet meer in het kamp.
Hij behoort tot de weinige gelukkigen
onder de ontheemde Polen, die een bètrek-
king in de burgermaatschappij hebben kun
nen veroveren. Hij is huisschilder geworden
in een klein dorp, niet ver van het kamp. Af
en toe komt hij terug om zijn familieleden
en vrienden nog eens te zien en te spreken.
Ze kijken hem aan met ogen, die alles zeg
gen. ledereen is blij, dat Frederic een be
trekking heeft gekregen, maar wanneer de
kampbewoners hem zien, moeten ze toch
nog altijd denken aan hun eigen ellende.
Hun eindeloze armoede en hun leven zon
der hoop op de toekomst. Voor Frederic is
de zon opgegaan. Ja, dat zeggen ze....
Frederic is een begenadigd kunstenaar, evenals zijn grote
landgenoot, die dezelfde naam had als hij: Frederic Chopin.
Maar Frederic is geen componist. Hij schildert. In de kapel van
het kamp hangen vier ikonen, die hij vervaardigd heeft. Ver
droomde madonna's en een Christuskop, zó doortrokken van
bovenmenselijk lijden, maar tegelijk van een' zó grote liefde, dat
men zich vreemd-stil voelt worden, bij het beschouwen ervan.
terde, wraakgierige mensen, die hun
Poolse vloeken met diepe ernst uit
spreken. Eén hoorde ik zeggen: ,.Hoe
moeten wij nog in Christus de Ver
losser geloven, als niemand van ons
er ..verlost" uitziet". Dit is verschrik
kelijk. Zelfs het kleinste kind kan be
grijpen, dat het juist voor deze men
sen zo ontzettend belangrijk is, als zij
moeten ervaren, dat er andere men
sen zijn, die hebben begrepen, dat de
grote opdracht van de Verlossing ook
aan hen is meegegeven. Wanneer die
wijze pater van het kamp, zélf een
HEEL veel keren zag ik in het ont
heemdenkamp dergelijke schil
derstukken. Dat was bij de mensen
thuis en gewoonlijk waren zij het eni
ge sieraad in de armelijke, vuile ver
trekken. Eerst dacht ik, dat de men
sen deze ikonen uit hun vaderland
hadden meegebracht, maar al gauw
begreep ik, dat het onmogelijk was,
want voor de meesten is het leven
van Displaced Person ingeleid door
een afschuwelijke tijd in een concen
tratiekamp of in een arbeidslager,
waar als hoogste leer de bezitloos
heid gold.
De ikonen hebben ze zich hier, in
het ontheemdenkamp verworven, en
op een enkele na, zijn ze geschilderd
door Frederic. Het was jarenlang zijn
enige roeping in het kamp. Hij was
ziek en zwak uit het concentratie
kamp gekomen en zelfs lichte arbeid
kon hy niet doen.
Maar hij bezat de gave om te kun
nen schilderen. Hij was drie jaar op
de Academie voor Beeldende Kunsten
in Warschau geweest. Zijn studiewerk
werd plotseling afgebroken door de
komst van de Duitsers. Frederic ging
in het verzet, toen de Jodenprogroms
begonnen. Hij werd gearresteerd en
naar Oswiecim gevoerd. Toen was hij
nog een forse, jonge kerel. Hij kwam
uit dat kamp als een menselijk wrak.
Als door een wonder wist hij te ont
komen naar het Westen, toen hij een
maal begrepen had, dat het ene
schrikbewind had plaatsgemaakt voor
het andere. Hij wilde vrij zijn, vooral
omdat hy kunstenaar was.
Werk
QOK zijn weg scheen te moeten ein
digen in het ontheemdenkamp en
hij legde er zich bij neer. Schilderen
Dit gehele vertrek getuigt van de
grootse armoede, maar wat niet ont
breken mocht was de ikoon van de
H. Joseph met het Goddelijk Kind.
„Het is onze enige hoop", zei deze
moeder.
had hij al in jaren niet meer gedaan,
maar enkele jaren geleden kwamen
er plotseling een paar kampvrienden
bij hem, die beloofden, dat zijn pen
selen, verf en linnen voor hem zouden
kopen. Zodat hij weer werken kon.
En Frederic begón.
Zijn eerste werk waren de vier iko
nen, die ik in de kapel heb gezien.
Schitterende stukken werden het. al
kan iedereen zien, dat de hand van
de meester die ze maakte, lange tijd
werkloos is geweest. De hele kamp
bevolking was verrukt over wat Fre
deric had gewrocht en hij begon zo
waar „opdrachten" te krijgen van
zijn lotgenoten.
Die mensen waren even arm als hij,
maar toch hebben zij eraan meege
werkt om althans voor één uit deze
^etrapte en vernederde gemeenschap,
een beter leven te scheppen. Aanvan
kelijk bedroeg Frederics honorarium
niet meer dan een paar Mark, waar
voor hij linnen en werf kon kopen en
waarvan hij verder niets overhield.
Maar geleidelijk aan ging ook dat be
ter. Menig gezin in het kamp bleek
bereid om gedurende een paar maan
den de armoede nog méér uit te hol
len, door van elke Mark, die ontvan
gen werd, een paar pfennig opzij te
leggen, die dan bestemd waren voor
Frederic.
Eerst dat
^/IJ hebben de mond nogal eens vol
over geloofszin en opoffering,
maar hier hebben we nu een voor
beeld van deze beide schone karak
tereigenschappen in de meest vol
strekte zin. Er leven nog mensen (ja,
velen zelfs), die de ikoon van de Hei
lige Maagd of van Christus een nood
zakelijker aanschaf achten dan een
kledingstuk, dan voedsel zelfs!
Natuurlijk zijn er ook anderen, hoe
zou het ook anders kunnen.' Verbit-
arm mens, met een leven van smart
en ontbering achter de rug, tegen de
ze hopelozen kan zeggan: „Kijk, dit
hebben katholieken uit een heel an
der land, waarvan, je de naam mis
schien niet eens kent, voor jullie kin
deren gedaan! Daarom is onze actie,
om wat vreugde te brengen in de
Poolse ontheemdenkampen, met recht
een „Vastenkruistocht".
V er trouw en
herrijzenis uit de dood wordt
het schitterende symbool van onze
grote campagne voor die geteisterde
mensen in de kampen. Door onze stof
felijke gaven kunnen wij hen het
vertrouwen in de mensen, en daar
door dus in God, hergeven. Aarzel
niet langer, maar neem nu een be
sluit. Katholieke Nederlanders helpen
hun geloofsgenoten in de kampen!
Laat Uw hulp rechtstreeks uit het
hart komen. Bidt daarom voor deze
mensen, maar voeg bij uw gebed de
belofte, om deze mensen ook in ma
teriële zin te helpen.
jy|AAK "een pakket, zoals U het zou doen voor Uw eigen kind, als het J
in nood zou verkeren. Wij brengen dat op Goede Vrijdag naar de
kampen van de „Displaced Persons" in Duitsland. De pakketten kun- f
nen bevatten: kleding, textiel in het algemeen, levensmiddelen (geen J
koffie, thee en tabak!) snoepgoed of speelgoed. Artikelen, die aan be-
derf onderhevig zijn, kan men het beste in blik verpakken. Men kan
ook geconserveerde goederen sturen De leeftijdsgrens is 14 jaar, maar J
kunt u geen pakje voor een kind maken, doe dan gerust iets voor de f
ouderen De nood is overal groot
Advertentie)
Vitamine
tandpasta
bij apöth. en drogisten'.
WYBERTFABRIEKEN HILVERSUM
Op onze bijkantoren te
Roosendaal, Bergen op
Zoom, Waalwijk, Goes,
Hulst, Terneuzen en Oost
burg kunt ge Uw geschen
ken afgeven. Voor Breda:
„Dagblad De Stem", Rei
gerstraat 16. Naar dit adres
kunt U de pakketten ook
via de post verzenden.
Er kan deze week nog inge
leverd worden.
En nu nog even de belang
rijkste punten kort
samengevat.
1. IJ kunt geven: speel
goed, snoepgoed, tex
tiel of levensmiddelen.
2. Sluit vooral geen kof
fie, thee of tabak in
3. Verpuk uw geschen
ken stevig (carton,
kistje of pukpapier).
4. Vermeld met duide
lijke letter „M" (voor
meisje) of „J" (voor
jongen
5. Geef de leeftijden
op: dus „baby" of
„Jongen-6 jaar", „meis-
je-8 jaar" enz.
6. Zet duidelijk uw
naam en adres op hel
pakket.
7. Bezorg uw geschenk
liefst op onze bijkanto
ren. Kan dit niet, dan
s.v.p. bij onze agenten.
Stuurt u het over de
post, adresseer bet dan
aan Dagblad De Stem,
Reigerstraat 16, Breda.
Dit vergemakkelijkt on
ze organisatie in hoge
mate.
Arl vertpntie)
7 ON DAG zal te Okeene,
Oklahoma, de jaarlijkse
bijeenkomst van ratelslang ja
gers worden gehouden. De
jacht op ratelslangen is een
nieuwe sport, die niet alleen
weinig geld kost men heeft
er alleen een gevorkte stok
voor nodig maar ook geld
opbrengt, want voor elk pond
levende slang wordt vijftig
dollarcent premie betaald. Er
bestaat zelfs al een „orde van
de witte giftand", waartoe
allen worden toegelaten, die
een beet van een ratelslang
hebben opgelopen.
Evenwicht
Redmiddel
nE POLITIE in Joplin in Ame
rika werd gealarmeerd door
een kinderstemmetje, dat telefo
nisch meedeelde, dat het in gevaar
was. Er ging een potig agent heen,
die de moeder van het kind juist
aantrof met het snijden van een
stok, waarmee de kleine een pak
slaag was beloofd. Zij had de klei
ne echter twee dagen tevoren ge
leerd hoe het moest handelen,
wanneer het in nood kwam te zit
ten.
Laf
r\E HEER Angelo Gabbianelli uit
het Italiaanse Milaan is veroor
deeld tot vier maanden gevangenis
straf. Wegens dierenmishandeling
nog wel. Hij had een leeuw net zo
lang aan zijn staart getrokken tot het
beest kwaad was geworden en de
lafaard een klap met zijn klauw had
verkocht.
Pijnlijk
TN ZWEDEN weet men ook zeer
goed, hoe men het moet uitzoe
ken. De automobilisten werden blij- L_[ET Zal mij meel' pijn doen
gemaakt met een verlaging van twee 1 1 vei-tplrlp
ore van de benzineprijs op dezelfde dan JOU Vel telde
dag, dat de garagehouders mede- Weley Orr tegen Zijn ZOOntje,
deelden, dat dc kosten van répara- j- fYnvopHlcilTlfliffP r6d6-
ties werden verhoogd. Wanneer au- die OHl opvoedKUndlge rede
tomobilisten nu aan de instanties H.0Ï1 6611 p£tK Sl&d^ n&d. V61~
vragen, wat ze er mee zijn opge- jjiend. jjii heeft gelijk gekl'e-
schoten, hebben de lui van de in- J
stanties een vrolijke dag. S'GIl, Wcin t de heer Oil (Se-
nior) ligt thans met een ont-
D och ter wrichte schouder in het zie-
ETEN CHAUFFEUR uit Phoenix kenhuis.
CHAUFFEUR uit
moest terecht staan, omdat hij
zijn belastingbiljet niet goed had in- /nnR
gevuld. Maar hij dacht, dat er he- V „ft
lemaal niets loos was. De zaak was,
dat hij had ingevuld in het onder
houd te moeten voorzien van zijn
dochters Daisy en Markin. Die eerste
klopte, maar de tweede niet. Want
Markin is de hond van de chauffeur.
Wat let me? vroeg de chauffeur.
Moet ik niet in zijn onderhoud voor
zien dan? Hij wist niet zo gauw
waar hij het beestje
onderbrengen en daarom had hij van
Waarde
MENSEN, die graag met
geld omgaan zij vermeld, dat ze
dan met de naderende vaeantie naar
zee moeten. Een club Duitse chemici
heeft namelijk uitgezocht, dat het
water van de oceanen in totaal acht
milliard ton goud bevat (en dat is
omgerekend 30.000.000.000.000.000 gul
den). Voorts bevat het zeewater on
geveer 700 milliard kilo zilver en
als"zodanigSkon dertien milliardtori koper en ook
dat loopt in de papieren. Nu niet di-
rTQVY.0„u.t reet met emmers naar zee, want vol-
deAonl1ff" d0Chtel gemaakt op h6t ledigbeidshalve heeft de club er bij
verteld dat er tot dusver nog geen
lonende middelen zijn uitgedacht om
die schatten uit het water te halen.
DE in Nederland geboren componist
en dirigent David Broekman, die
baanbrekend werk beeft verricht hij
bet geven van grotere bekendheid aan
de hedendaagse Amerikaanse muziek
is de „Alice M. Ditson Prijs" voor
1953 toegekend, voor zijn buitenge
wone verdiensten voor de Amerikaan
se muziek.
Sinds 1945 wordt de Ditman-prijs
elk jaar toegekend aan de Ameri
kaanse componist, die een belangrijke
bijdrage heeft geleverd aan de be
vordering van de Amerikaanse mu
ziek.
Broekman heeft zich in het bijzon
der verdienstelijk gemaakt als initia
tiefnemer en dirigent van de concer
ten die gegeven worden onder de ti
tel „Music in the Making", een over
twee seizoenen lopende reeks concer
ten, gewijd aan de hedendaagse Ame
rikaanse muziek, die gratis voor het
publiek v/orden uitgevoerd,
David Broekman, die in 1902 in Ne
derland werd geboren, begon zijn
carrière als dirigent bij de Neder
landse opera. Hij kwam in 1924 naai
de Verenigde Staten en verkreeg vijf
jaar later het Amerikaanse burger
schap. Na als violist te hebben ge
speeld in het New Yorkse Philharmo-
rnsch Orkest ging hij zich weer wij
den aan het componeren en dirigeren
Hij werd muziek-regisseur, daarna
componist-dirigent voor films in Hol-
Advertentie)
lywood. gastdirigent van het Open
lucht-theater in Hollywood, later
werd hij belast met de muzikale lei
ding van de Westkust-afdeling van
de Columbia Broadcasting Company
en tijdens de oorlog was hij muziek-
adviseur van het Ministerie van Fi
nanciën.
Tot zijn composities behoren twee
sympbonieën, een viool-concert en
drie opera's van één bedrijf ..Barbara
Allen". „The Stranger" cn „The To
ledo War", geschreven in samenwer
king met Edward Eager.
oorlichiiiigsmitldaujen T.H.
ENE commissie tot voorlichting aan
adspiiant-studenten aan de tech
nische hogeschool zal dit jaar de jaar
lijkse ..voorlichtingsmiddag" houden op
10 April 1954 om 14 uur 30.
De middagen worden o.a. gehouden
in: Breda. Eindhoven en Goes.
aanslagbiljet
Honger
£EN baviaan, die enige tijd
geleden uit een circus te
Wenen ontsnapte en bij die
gelegenheid net keek of ie
ncoit meer zou terugkomen,
zat gisteren tot verrassing, van
de oppassers weer in zijn kooi.
Hij was uit eigen beweging
naar zijn hok terug gekeerd
Van de honger. i
Koopje
ETEN VRACHTRIJDER in de plaats
Sand Fork is voor 231 dollar ei
genaar geworden van de plaatselijke
gevangenis. Sedert jaren stond het
gebouw leeg en de gemeente wist
ook niet meer wat er mee moestr
worden aangevangen. Dat weet zelfs j. 7, „x*
de huidige eigenaar nog niet. Ik heb ><Pe schoorsteenvege1 heeft gezeg
hem voor de aardigheid gekocht", dat de schoorsteen een beetje Los
zegt hij tegen vrienden. zit, schat.
zaterdag 10 april 1954
7.00
7.45
Slu ili 11^ mosselzaadhanken
£)oor het bestuur der Visserijen op
de Zeeuwse stromen is de jaarlijkse
sluiting van de mosselzaadbanken be
paald op 15 April e.k. Van die tijd
af is het verboden mosselzaad te vis
sen. in het seizoen 1953-'54 werd op
verschillende plaatsen nog wat zaad
gevist, maar tijdens de strenge vorst
van Januari-Februari van dit jaar
gin? veel zaad od de percelen verloren.
HILVERSUM I, 402 M. KRO:
Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gewijde muz.
Morgengebed en lit. kal. 8.00 Nws. en
weerber. 8.15 Gram. 9.00 V. d. huisvr.
9.35 Waterst. 9.40 Gram. 10.00 V. d. kleu
ters. 10.15 Gram. 10.30 Idem. 11.00 V. d.
zieken. 11.45 Pianospel. 12.00 Angelus.
12.03 Gram. 12.30 Land- en tuinb. meded.
12.33 Gram. 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nws.
en Katholiek nws. 13.20 Amus. muz. 14.00
Boekbespr. 14.10 V. d. kind. 14.20 Engelse
les. 14.40 Koorzang. 15.00 Kron. v. Lette
ren en Kunsten. 15.40 Ork. conc. 16.00
Zang en piano. 16.20 .,De vliegende Hol
lander", caug. 16.30 „De Schoonheid van
het Gregoriaans". 17.00 V. d. jeugd. 18.00
Voetbalrep. 18.10 V. d. jeugd. 18.25 Jour
nalistiek weekoverz. 18.35 Lichte muz.
18.45 Buitenlandse correspondenties. 10.00
Nws. 19.10 Gram. 19.20 Pari. overz. 19.30
Gram. 20.25 De gewone man. 20.30 „Licht
baken", caus, 20.50 Gram. 21.00 „De wer
kers van het elfde uur", hoorsp. 21.50
Gram. 22.30 „Wij luiden de Zondag in",
bi| een maaltijd buitenshuis hoort WIJN
Weet U, dat een glas wijn zo
gezond is? En bovendien zo
gezellig, als U buitenshuis met
relaties, vrienden of familie gaat
eten? In vele restaurants kunt
U nu een karafje witte of rode
wijn bestellen. Vraag er de
kellner naar, als U keus uit de
spijskaart hebt gemaakt. Zo'n
karafje Franse wijn is niet
kostbaar en wijn verhoogt het
genot van Uw maaltijd.
Avondgebed en lit. kal. 23.00 Nws. 23.15
Nws. in Esperanto. 23.22 Kamerork. 23.50-
24.00 Gram.
HILVERSUM II. 298 M. VARA: 7.00
Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gram. 8.00
Nws. 8.18 Gram. 8.55 V. d. vrouw. 9.00
Gym. 9.10 Gram. VPRO: 10.00 „Tijdelijk
•uitgeschakeld", caus. 10.05 Morgenwij
ding. VARA: 10.20 V. d. arb. i. d. conti
nubedrijven. 11.40 Clavecimbelrecital.
12.00 Gram. 12.30 Land- en tuinb. meded.
12.33 Orgelspel. 13.00 Nws. 13.15 VARA-
Varia. 13.20 Politiekapel 13.45 Sportpraat-
je. 14.00 Politiekapel. 14.25 Gronings
progr. 14.50 Volksdansen. 15.15 Van de
wieg tot het graf. 15.30 Dansmuz. 16.00
Kamerork. en sol. 16.45 Weekjourn. 17.15
Lichte muz. 17.45 ,,Een wettelijke ouder-
domsverzekering voor allen!", caus. 18.00
Nws. en comm. 18.20 Dansmuz. 18.40 Re-
geringsuitz.: Atlantisch allerlei. Een en
ander over de 14 landen v. h. Atlantisch
Pact. 19.00 Art staalkaart. VPRO: 1930
„Passepartout", caus. 19.40 „Het Boek
Handelingen", caus. 19.55 „Deze week",
caus. VARA: 20.00 Nws. 20.05 Gevar.
progr. 22.00 Soc. comm. 22.15 Franse
chansons. 22.40 „Onder de pannen", caus.
23.00 Nws. 23.15-24.00 Verz. progr.
BRUSSEL, 324 M. 11.45 Vlaamse
muz. 12.25 Gram. 12.30 Weerber. 12.34
Filmmuz. 13.00 Nws. 13.15 Rasb«-Alma-
nak. 14.15 Gram. 15.15 Idem. 15.45 Piano-
muz. 16.00 Accord, muz. 16.15 Gram. 16.30
Accord, muz. 16.45 Engelse les. 17.10
Gram. 17.20 Liturgische gezangen. 17.30
Orgelrecital. 18.30 V. d. sold. 19.00 Nws.
19.40 Grain. 19.45 Omroep Ommeganck.
21.15 Gram. 22.00 Nws. 22.15 Verz. progr.
23.00 Nws. 23.05-24.00 Lichte muz.
BRUSSEL, 484 M. 12.00 Gram. 13.00
Nws. 13.15 Verz. progr. 14.15 en 14.30
Gram. 15.30 Klassiek verz. progr. 16.30
Lichte muz. 17.00 Nws. 17.15 Lichte muz.
17 30 Jazzmuz. 18.45 Accordeonspel. 19.15
en 19.25 Gram. 19.30 Nws. 20.00 Gram.
20.30 Chansons. 21.30 Muzikale kruis
woordraadsels. 22.00 Nws. 22.15 Lichte
muz. 22.55 Nws. 23.00 Dansmuz. 23.55 Nws.
door
William Byron Mowrry
Alan trommelde peinzend op een
stuk hout. Hij had gehoopt op regen,
wind en stikkeduisterinplaats daarvan
zond het lot hem een heldere hemel
en volle maan. En morgen werd de
lielling kaalgebrand—
..Ken je die mannen daarginds aan
de engte, Eric?" vroeg hij. „Ken je ze
persoonlijk, boedoel ik?"
,.Ja, Clancy heeft daar het bevel.
Ik heb vandaag nog met hem gege
ten. Hoezo?"
Alan bleef tegen het hout tromme
len. Na een tijdje vroeg hij„Zou je
Joan en mij door die engte kunnen
smokkelen, Eric!"
„Smokkelen?"
„Ons in je boot verbergen en ons
erdoor brengen",
„Grote hemel! Voorbij twee dozijn
man en die zoeklichten? Nee!"
„Nu, ik ben zelf ook niet zo enthou
siast over het idee, maar weet Je iets
beters? Als we op een nacht als deze
de rivier overtrekken, worden we dood
geschoten; als we hier blijven worden
we levend verbrand. Jij hebt een twin-
tig-voets boot en een hele stapel ba
gage erin. Als die kerels werkelijk me
nen dat het je doel is mij te vangen,
zullen ze geen argwaan koesteren, zij
kijken misschien niet eens naar je
kano."
„Nee", hield Norman vol, „dat zou
vreselijk riskant zijn."
„Joan en ik hebben al heel wat ge
riskeerd. En zie eens als het gelukt,
zijn we uit deze heksenketel bevrijd,
hebben een goede, snelle motorboot
onder ons en kunnen die pas in acht-
en-veertig uur bereiken!"
Zij spraken er lang en breed over.
Joan koos Alans partij en aangezien
Norman niets beters wist te bedenken
moest hij eindelijk toegeven. Ze be
spraken haastig de te nemen maat
regelen waarna Norman uit het ra
vijn kroop en naar zijn kamp terug
keerde.
HOOFDSTUK XII.
Alan begon hun bezittingen bijeen
te pakken. Hij nam alleen het aller
noodzakelijkste mee. Te veel bagage
in Normans boot zou de argwaan van
Clancy's mannen kunnen wekken.
Het speet hem Luke's kano te moeten
achterlaten, die Joan en hem zovele
mijlen gedragen had. Het vlugge
vaartuigje, met de ietwat geheimzin
nige lijnen van een Indiaanse berken-
stam, was een stomme makker gewor
den op hun vlucht. Laag en grijsge-
vlekt, was het op mistige wateren
bijna onzichtbaar. Ongezien waren
zij erin door patrouilles geglipt, langs
wachtposten gedreven en ongemerkt
achtervolgende kano's ontweken. In
hun draadloze berichten over de ach
tervolging hadden de journalisten het
„de Spookkano" gedoopt, zo vertelde
Norman, en Alan, die uit ervaring wist
hoe schimachtig het inderdaad was,
deed node afstand van hun vaartuig.
Het ha<j hem en Joan geluk gebracht
en hij vreesde, dat als zij het verlie
ten het geluk ook hen zou verladen.
In plaats van hem op te vrolijken
had het vooruitzicht op ontsnapping,
dat Noi mans komst hem geopend
had de beste kans sinds de Ta-
luwaceet de diepste verslagenheid
van de gehele tocht in hem gewekt
Een uur geleden had hij nog de, zij
het vage hoop gekoesterd, dat Seth
Grindley's moordenaar toevallig in
handen van de achtervolgers zou val
len, met het gemerkte bont in zijn
bezit Maar na hetgeen Norman over
de onvindbare Thello had verteld kon
hij ook daarop niet meer hopen.
Mócht hij daarop ook met meer ho
pen. Thello zou immers alles verklik
ken.
Evenals Norman was hij gedwongen
te wensen, dat de man, die hem be
stolen en bedrogen had, aan de greep
der wet zou ontsnappen.
Onder het pakken keek hij nu en
dan naar Joan. die tussen het warnet
van takken door naar de kille, brede
Sulteena staarde.
Zij zag er onbeschrijfelijk droef
geestig uit, zoavs zij daar zwijgend en
roerloos zat Hij wist. wat haar hin
derde het obscure leven van vo
gelvrije vluchteling, dat hem wachtte.
Norman was slechts al te bereid hem
op te offeren, maar Joan niet. Zij
leed er onder.
Het was wreed, dat Norman, hij en
haar vader, de drie mannen, die in
haar leven de grootste rol speelden,
haar allen op de een of andere wijze
leed berokkend hadden. Nu was hij de
grootste zondaar. „O. Eric, hoe kun
nen we Alan dat aandoen?" had ze ge
zegd En daarover tobde zij nu.
Tegen dat hij gereed was, viel een
purpere schemering over de Sulteena.
Op de bodem van de omgekeerde kano
richtte hij een koud avondmaal aan
de laatste resten van het voedsel,
dat zij van hun verblijf in het beren
hol over hadden.
„Laten we een hap eten. kleintje."
„Ik heb geen trek, Alan."
Ondanks zijn sombere stemming,
ging Alan naar haar toe en poogde
haar op te vrolijken. „Ik zal zorgen,
dat zij over mij tenminste niet langer
tobt!" beloofde hij zichzelf. „Ik wil
geen last voor haar zijn. zoals haar
vader en Norman."
Hij zette zich naast haar en nam
haar koudje handje in de zijne.
,.lk geloof, dat we vannacht zonder
enige moeite door die engte zullen
glippen, meisje en jij?"
„Ik hoop het", zei Joan lusteloos.
Hij wierp het over een andere boeg.
„Ik hoorde zo juist van Eric, dai
je vader nelemaal veranderd is. Joan.
Daar ben ik allemachtig blij om. je
hebt een moeilijke tijd doorgemaakt,
meisje, maar van nu af gaat het weer
omhoog. Je vader is van Grindley's
streken bevrijd; hij zal zijn verslagen
heid afschudden en weer de oude wor
den. Ik ken hem eigenlijk niet, maar
jouw vader moet beslist een beste kerel
zijn. Misschien kun je binnenkort weer
verder studeren—"
„En jij dan?" onderbrak Joan.
Dit gaf Alan de gezochte gelegen
heid. Zo manmoedig liegend als lem
maar mogelijk was. poogde hij haar
verdriet te overwinnen.
„Hoor eens, kind (hij spande zich
in om overtuigend te spreken), „ik heb
er vandaag op de wandeling nog eens
iang en breed over nagedacht en dai
heeft me geweldig opgeknapt. Ik weet
wel, dat ik erg gesputterd heb-tegen
de tegenslagen, die me achtervolgde:
alles in het honderd en al mijn plan
nen mislukt. Maar tenslotte kom ik
er nog niet zo slecht af. Het kon in
elk geval veel erger."
Oppassend om niet al te vrolijk te
schijnen, vervolgde hij;
„Natuurlijk vind ik het wel beroerd,
dat ik niet verder kan studeren, maar
dat is dan ook alles. Dergelijke tegen
slagen staalt dikwijls een man. Ik ben
jong, ik heb nog geen loopbaan, mijn
naam is van nul en gener waarde, dus
veel verlies ik niet. Ik denk, dat ik
maar eens een paar jaartjes ga rei
zen. Ik was altijd erg ongedurig en dit
is een pracht-gelegenheid om vreemae
streken te zien. Ik ben vrij man. de
hele wereld staat voor me open; wat
kan een mens meer verlangen? Rei
zen, varen, voettochtenKind, over
een nalf jaar krijg je een brief van me
uit Borneo of Madagascar!"
Hij zweeg, in een plostelmg besef de
verkeerde noot te hebben aangesla
gen. Op het horen van deze verre lan
den, omklemde Joans vingers de zijne
en zei ze oeverig:
„Dan dan ben je helemaal aan
het andere eind van de wereld!" Ze
kon de kameraadschappelijke houding,
die ze de hele vlucht tegen hem had
aangenomen, bijna niet meer volhou
den. „Alan! Ga niet zover weg. Ik
ik zou je nooit terugzien."
Alan was verbluft. Ze praatte of
zij hoopte en gedacht had, hem nog
eens terug te zien. Wat kon het haar
schelen, of hij in Alatka, Borneo of
Timboektoe zat?
Hij herinnerde zich, hoe zij zich
die middag verzet had tegen Normans
plan om hem te offeren en haar lang
zwijgen voordat zij eindelijk in dat
plan toestemde. Misschien hield zij
een beetje van hem. Misschien, ais hij
de kans kreeg, zou hij haar liefde kun
nen winnen
Een hopeloze wens kwam bij hem
op. Waarom zou Joan niét met hem
mee kunnen gaan, mee door de Sul
teena Pas en over de bergen naar de
kust? De weg van een vogelvrije zou
noch eenzaam noch vreugdeloos zijn,
als zij die samen gingen. Ergens in
Alaska of in het Westen konden zij
dan gezamenlijk een nieuw leven be
ginnen.
Doch hij sprak die wens niet uit.
Hij wist dat Joans plicht haar aan
Lac L'Outre bond. Trouwens, wat had
hij haar aan te bieden? Gevaren, ar
moede. ontberingen en de onbeken
de zorgen van'een vogelvrij bestaan.
Wat een bruidschat voor een meisje!
Wat een leven om haar aan te bieden j
Hij staakte zijn vruchteloze pogin
gen. om haar moed in te spreken. Hij
begreep, dat zij beiden het diepst ge
bukt gingen onder het feit, dat zij
geen enkel blij of zonnig vooruitzicht
hadden om naar te verlangen en wie
geen hoop meer heeft, is wel diep te
beklagen. Hun beider toekomst was
somber en leeg.
(Wordt vervolgd).
