Mensen e»
Douwes" nieuwste Mariabeeld
De Spookkano
r
De algemene
volksverzekering
Avifauna
AT EEN
ONDERLUKE
ERELD
RADIO
rjfÜDSOW J
Waarschuwing
Liberale visie
Inderdaad gewenst
Een kunstenaar van den bloede
Voor Schoondijke
Trillingen
TWEEDE BLAD
Waarom de katholieke sociale organisaties er vóór zijn
JN DE VIER organen van de gro
te katholieke sociale organisa
ties wordt een verdediging gele
verd van het standpunt, dat hun
vertegenwoordigers in de S.E.R.
hebben ingenomen met betrekking
tot het plan voor ouderdomsvoor
ziening.
„Ruim Zicht", kaderblad van de
K.A.B. spreekt zonder omwegen
van een „belangrijk en verheugend
advies", dat geheel in de geest is
van de in de K.A.B. levende opvat
tingen. Over de afwijkende mening
der drie katholieke hoogleraren
rept dit blad niet.
„Stuwing", het orgaan van de Ne
derlandse Katholieke Middenstands
bond gaat wel even in op de geop
perde bezwaren zonder Van der
Grinten c.s. te noemen door op
te merken:
Tegenstanders menen, dat een dergelij
ke verplichte verzekering in strijd is
met het karakter van de zelfstandigheid
van de ondernemer, die krachtens zijn
zelfstandig ondernemerschap het dra
gen van risico's moet nemen. Inderdaad
moet de zelfstandige ondernemer krach
tens zijn zelfstandig ondernemerschap
bepaalde risico's nemen. De onderne
mersrisico's namelijk. Maar daartoe
behoren beslist niet de eventualiteiten
van het leven, de sociale risico's, welke
voor ieder mens gelijk zijn.
De voorgestelde regeling, zo conclu
deert „Stuwing", is een onderdeel
van gezond sociaal beleid, waarin
ieders eigen verantwoordelij heid en
ons aller verantwoordelijkheoid
voor elkaar tot uitdrukking komt.
Sociaal, maar niet socialistisch.
JJITVOERIGER behandeling vin
den de bezwaren wel in be
schouwingen van „De Katholieke
Werkgever" en van „Boer en Tuin
der".
Eerstgenoemd blad begint met er
op te wijzen, dat het vraagstuk van
de definitieve ouderdomsvoorzie
ning er een is, dat opgelost moest
worden. De mogelijkheid van geen
regeling is de meest verwerpelijke.
Men bedenke, dat het aantal be
jaarden thans ca. 850.000 bedraagt
en in 1980 naar schatting tot niet
minder dan 1.450.000 zal zijn opge
lopen.
En aan het slot uit het blad de
vurige wens. dat er weinig tijd meer
nodig zal blijken om de weg van
S.E.R.-advies tot in werking gestel
de wettelijke voorziening af te leg
gen.
Echter maakt het blad op het
voetspoor van enkele leden in de
S.E.R. reserves. Het kan er weliswaar
mee instemmen, dat men het om
administratief-technische redenen
onmogelijk acht premie te heffen
van zelfstandigen met een inkomen
beneden de 2000 gulden. Het wil
hiertegenover een vermindering van
rechten stellen, zodat er 2 procent
minder wordt uitgekeerd voor elk
jaar, waarin inkomen werd genoten
en geen premie betaald.
Wat de bezwaren van van der
Grinten c.s. aangaat, met name te
gen de verplichte verzekering voor
alle zelfstandigen en voor hen, die
boven een bepaalde inkomensgrens
liggen, hier geeft „De R.K. Werkge
ver" op twee punten uiting aan een
verschil van mening. De ontworpen
verzekering aldus het betoog
vindt haar standpunt in het ge
meenschapsbesef in de groep van
allen, die op volwaardige wijze aan
het productieproces deelnemen en
niet zoals van der Grinten c.s.
stellen in een dergelijk besef in
de groepen van loontrekkenden en
zelfstandigen afzonderlijk. Verder:
de realiteit der onvoldoende zorg,
welke het verplichtend karakter van
een bodempensioen schraagt, wordt
eveneens op ruime schaal bij de
zelfstandigen aangetroffen.
Het blad denkt wat anders dan
een meerderheid van de S.E.R. over
de motieven, waarom men bepaal
de groepen der bevolking niet kan
toestaan zich aan de verzekerings
plicht te onttrekken. Voor dit blad
geldt als motief - met 'n minderheid
van de Raad - dat door zulk een
vrijstelling individuen of groepen
zich zouden onttrekken aan de so
lidariteit, terwijl ook de administra
tief-technische bezwaren te groot
zouden worden.
Uit een en ander blijkt, hoe de
katholieke werkgeversorganisatie
wel oog heeft voor de theoretische
bezwaren tegen de ontworpen rege
ling. Ze wil er echter overheen
stappen, omdat ze deze niet onover
komelijk acht, terwijl de noodzaak,
dat er nu werkelijk wat gaat ge
beuren, zwaar klemt.
J\JOG duidelijker spreekt zulk een
redenering in de overwegingen,
welke de Katholieke Nederlandse
Boeren- en Tuindersbond ertoe
hebben gebracht zich bij het advies
van de S.E.R. aan te sluiten.
De K.N.B.T.B. was en is van me
ning, zo wordt in „Boer en Tuinder"
uiteengezet, dat een zelfstandige
gekozen heeft om zelf verantwoor
delijk te zijn voor het eigen welzijn
en dat van zijn gezin. Dit brengt
ook mee een zelfstandige, dus vrije
keuze wat zijn bestedingsmogelijk
heden van het inkomen betreft. Hij
wil dus tevens verantwoordelijk zijn
voor zijn oude dag. De huidige so
ciaal-economische omstandigheden
laten hem dit echter niet toe. „Een
groot deel van zijn inkomen moet
hij naar de fiscus brengen; een an
der deel moet hij besteden aan de
hoge kosten van levensonderhoud
en aan de hoge bedrijfskosten."
Handhaving van de huidige Nood
wet Ouderdomsvoorziening vond
de K.N.B.T.B. nog bezwaarlijker.
Door een en ander is K.N.B.T.B.
toen tot het standpunt gekomen van
een verplichte volksverzekering,
waarbij iedere staatsburger betrok
ken behoort te zijn. Dit zou een ver
zekering moeten zijn waarbij een
verband gelegd zou worden tussen
de te betalen premiën en de later te
ontvangen uitkeringen. De over
heid zou hierbij als borg moeten op
treden, opdat deze pensioenen ge-
DINSDAG 23 MAART 1951
lijke tred zouden houden met even
tuele wijzigingen in de koopkracht
van het geld.
Bij de gevoerde discussies om tot
een advies te komen, bleek echter
al spoedig, dat dit systeem onmoge
lijk in al zijn consequenties zou zijn
door te voeren.
Zich enerzijds bewust van de
noodzakelijkheid om in de huidige
omstandigheden het nodige te doen
aan het vraagstuk van de ouder
domsvoorziening en anderzijds be
seffende, dat zijn feitelijke wensen
vrome wensen zouden blijven, heeft
de K.N.B.T.B. zich toen gedrongen
gevoeld om aan het onderhavige
advies zijn goedkeuring niet te ont
houden. De organisatie heeft hier
echter onverbrekelijk aan vastge
koppeld. dat ook de kinderbijslag
voor zelfstandiger zou worden aan
vaard.
De consequenties van de minder
heidsnota, welke onderscheid maakt
tussen allerlei groepen van ouden
van dagen, achtte men onaanvaard
baar.
Daarentegen kon wel de opvatting
gedeeld worden van het minder
heidsstandpunt, waar gezegd wordt,
dat dit S.E.R.-advies de kiem in
zich draagt van een staatspensioen.
De K.N.B.T.B. zal op dit punt ech
ter waakzaam blijven.
■/O STAAN we dus voor het feit,
dat de vier grote katholiek-so
ciale centrales achter het voorstel
van de S.E.R. zijn gaan staan, al
zien twee ervan nogal aanmerkelij
ke bezwaren.
Wij voor ons menen ook, dat men
de hoofdlijnen van het plan dient te
aanvaarden. Al dient er bij uitwer
king en uitvoering voortdurend
scherp op gelet te worden, dat de
verzekeringsgedachte het geheel
blijft beheersen en het staatspen
sioen toch niet langs achterdeuren
binnensluipt.
JN „Trouw" klaagt een C.N.V.-be-
stuurder over een vals staaltje
van propaganda voor de VARA-mi-
crofoon. Het bekende plan van de
Raad van Vakcentrales inzake de
ouderdomsvoorziening dat in ho
ge mate het S.E.R.-advies heeft ge-
inspireerd werd daar het plan-
Berger genoemd. Naar een der be
stuurders van het N.V.V. Terwijl
toch de drie grote centrales daaraan
gelijkelijk hebben meegewerkt.
Het gevaar is waarlijk niet denk
beeldig, dat de P. v. d. A.-propagan-
da straks ook alle eer zal opeisen
voor het S.E.R.-advies, Bescheiden is
deze propaganda niet! We moeten
echter aan minister Suurhoff de eer
geven, dat hij zijn partijgenoten ten
deze een wa.rschuwing gaf. In een
rede te Winschoten zei hij: „Laat
niemand van dit nationale advies
een partijpolitiek gebruik maken.
Laat uit dit nationale advies een na
tionale wet worden".
Zal deze waarschuwing iets uit
halen?
fy|R OUD heeft op de algemene
vergadering van de V.V.D., te
Arnhem gehouden, zijn denkbeeld
tot het vormen van „een derde
macht" samen met de Prot. Chris
telijke partijen maar op stal gezet.
De afwijzing door A.R. en C.H. is te
duidelijk geweest dan dat hij nog
hoop mag koesteren.
Hij heeft de positie van zijn partij
nu wat anders bepaald. Wat betreft
de vrijheid op economisch terrein,
zo betoogde hij, staat de V.V.D.
meer aan de kant van de confessio
nele partijen. Maar ten aanzien van
de geestelijke vrijheid voelt ze zich
meer verwant met de P. v. d. A. Hij
doelde bij dit laatste speciaal op de
houding tegenover het humanisme
en zal daarbij ook wel gedacht heb
ben aan het openbaar onderwijs.
Vooral de tegenstelling op econo
misch terrein vindt hij echter van
groot belang en hij verwijt de con
fessionele partijen, dat ze nu maar
niet ronduit vóór de liberale of
vóór de socialistische visie kiezen.
Hier wil hij in theorie niets weten
van een derde mogelijkheid, de so
lidaristische, hoewel in zijn rede en
in de verdere congresdebatten dui
delijk naar voren kwam, dat de li
berale visie in de practijk al een
heel eind in die richting opgescho
ven is.
Professor Molenaar, Eerste-Ka-
merlid, en de heer Twijnstra, voor
zitter van het verbond van liberale
werkgevers, werden zelfs warme
pleitbezorgers voor de P.B.O. Ze
werden ook weersproken door een
Rotterdamse afgevaardigde, die de
P.B.O. als Nazistisch, onnodig en
duur afschilderde. Hieruit blijkt wel,
dat men in de V.V.D. het er zelf
niet over eens is, wat nu precies
de liberale visie is. En toch moeten
de confessionele partijen nu maar
beslist vóór of tegen kiezen!
Opmerkenswaard is in dit verband
nog wat de voorzitter der Jongeren
Organisatie in de V.V.D. Dr Roethof,
onlangs schreef: „Er bestaat alle aan
leiding niet eenzijdig een tegenstel
ling tussen liberalisme en socialis
me te creëren en het te doen voor
komen, alsof dit het allesbeheersen
de probleem van de tegenwoordige
tijd is. Integendeel, de uitgangspun
ten van beide zijn dezelfde."
Hoe zit dat nu, Mr Oud?
Verplichte sportkeuring
voor Elfstedenrijders
voorgesteld
In een vergadering van de afdeling
Groningen, Friesland en Drenthe van
de Federatie van Bureaux voor me
dische sportkeuring in Nederland werd
besloten de federatievergadering, wel
ke op 12 Juni te Utrecht wordt ge
houden, voor te stellen stappen te on
dernemen teneinde een verplichte
sportkeuring voor de deelnemers aan
de Elfstedenwedstrijd ingesteld te
krijgen.
Ook voor de deelnemers aan de toer
tocht, die een bepaalde leeftijd hebben
bereikt, men sprak van 35 of 40 jaar,
is een verplichte keuring wenselijk, al
dus de vergadering.
Een gulden genieting
ITEt is een merkwaardig en tegelijk verblijdend verschijnsel, dat een
kunstenaar van den bloede zijn kunnen breder ontplooit naarmate
de tijden feller drukken. Lodewijk van Deyssel heeft eens in een in
terview verklaard: „Ik zou schrijven, al wist ik zeker, dat niemand me
zou lezen". Zet voor dit „schrijven" beeldhouwen in de plaats en ge
hebt de mening van Douwes. Die arbeidt gestadig door, ook al zou-ie
zeker weten, dat niemand zijn werkstukken zou bekijken. Maar, zo ver
is het gelukkig nooit gekomen. Want, al zet deze vitale kunstenaar zich
het liefst aan de uiting van eigen conceptiede „opdrachten" spelen
in zijn atelier een voorname rol. En opdrachten geeft men niet, met de
bedoeling ze niet te bekijken. Integendeel.
toor der Sacramentskerk te Breda de
ze kunstenaar de opdracht, z'n vierde
(laatste) altaarstuk te vervaardigen
aan het H. Hart van Jezus toegewijd.
In de afmetingen 2 bij 2.50 m. zal de
Christusfiguur aan het kruis er tro
nen boven een groep, voorstellend de
goede en de slechte moordenaar, St.
Martinus, z'n mantel doorsnijdend en
de Barmhartige Samaritaan.
Als onderschrift denkt de maker
zich: ,,H. Hart van Jezus maak ons
barmhartig". Het model is reeds ge
reed en droeg onmiddellijk de goed
keuring van de Eerw. opdrachtgever
weg.
Reeds enige tijd geleden verrijkte
Douwes het altaar in de kapel van
de St. Jozefschool achter het Sons-
beekpark te Breda met een uit ma
honie gesneden kruisbeeld van klei
ner formaat. Nog meer werk kunnen
we uit de natte doeken doen, o.m.
twee kinderkoppen, op twee derde na
tuurlijke grootte, broertje en zusje
van een treffende kinderlijke expres
sie, heel sober gehouden en juist door
hun eerlijke eenvoud onmiddellijk
aansprekend.
Leen Douwes is met een geweldige
impressie-oogst uit Nieuw-Guinea te
ruggekeerd, getuige de vele werk
stukken in zijn binnenkamers. Thans
heeft hij zich met verdubbelde am
bitie op meer algemeen-Nederlandse
uitingen geworpen. Hetgeen bewijst,
dat kunst enleeftijd elkaar on
derling als vreemdelingen passeren.
HENRI T' SAS.
Het prachtige gepolychromeerde
Mariabeeld, dat de beeldhouwer
Leen Douwes uit Breda vervaar
digde voor de parochiekerk van
Schoondijke.
0 staat er thans in zijn atelier aan
1 de Bavelselaan een 1.50 m. hoog
Mariabeeld vertrekkens gereed om te
worden getransporteerd naar de Pa-
rochiekerk van Pastoor Froger te
Schoondijke (Z.). Dit gepolychro-
meerd werkstuk uit kunststeen, slank
en nobel van lijn, stelt de Moeder-
Gods voor met het accent zeer sterk
op de Maagd, op het Moeder-Meisje.
Dit komt tot uiting zowel in het ge
laat als in de gehele figuur. Het is
niet zonder opzet, dat de kunstenaar
naar de lange haartressen over de
schouders legde. Dit beeld, waaraan
pouwes twee maanden arbeidde is be
doeld als middenstuk in het Maria-
Altaar. Met grote liefde en toewij
ding heeft de maker zich aan dit
werk gegeven, dat ter devotie-wek-
ung bestemd is voor de komende
eeuwen.
En wanneer we dan de bruine, nat
te doeken loswinden rond een stuk
van kleiner formaat, zien we twee
vrouwenkoppen op twee derden van
natuurlijke grootte. Een daarvan
grijpt ons. om zo te zeggen, onmid
dellijk vast. We bewonderen en hui
veren tegelijk. Want deze kop is de
in klei uitgedrukte impressie, die de
maker ervan in een psychiatrische in
richting opdeed. De uitdrukking is zo
treffend en tegelijk psychisch-juist,
dat ik niet aarzel deze kop onder het
allerbeste van Wouwes' werk te rang
schikken, Dit beeld met het hoofd
van een barmhartige verpleegster, als
troostend tegen zich aan geleund, eist
een plaats in bijzondere sfeer, in apar
te milieu-omlijsting... alleen niet in
die van een particuliere woning.
Douwes heeft met dit werkstuk zijn
eerbied willen uiten voor dit zeer bij
zondere genre van Charitas.
ALS VREEMDELINGEN
AARACHTIG schoon werk loont
zichzelf. Dezer dagen gaf de pas-
door
William Byron Mowery
15)
Hij richtte de blik op Joan en zei tot
haar: „Je moet hem verlaten, ika te-
nas. Ga naar Eric Norman. Zeg het
opperhoofd van de Shagalasha, wat in
je hart is. Hij is wijs en zal begrijpen
dat je woorden waarheid zijn. Als hij
je woorden gehoord heeft, zal hij zijn
mannen terugroepen van de rivier en
van de pas en hen wegzenden. Dan kan
je jonge vriend veilig naar het land
in het Westen gaan. De hoofdman der
Shagalasha zal zelf met hem trekken,
bij nacht, en hem helpen vluchten. Zul
je naar Norman toegaan?"
„Ja, jajf' beloofde Joan gebroken.
,,Je bent dapper," zei Luke, „je was
altijd dapper, kleine meid."
Hij streelde haar hoofdje en mom
pelde: „Ik herinner mij de kleine,
blanke squaw-siche die met Luke's
kinderen aan het heldere water speel
de. Ze was moedig de moedigste
van allen."
Een tijdje zweeg hij. toen richtte hij
het hoofd op en liet hun handen los.
„Ga!" beval hij, „ik wil thans alleen
zijn. Ga snel ik heb nog slechts wei
nig tijd."
Zij stonden op en verwijderden zich
het bos in, hand in hand.
Omziende zagen ze Luke tegen de
boom zitten, met opgeheven gelaat.
Het maanlicht hulde hem in zilveren
glans.
..Joan", smeekte Alan het snikken
de meisje, waarom vroeg hij je, naar
Norman te gaan? Hoe kan dat ons
helpen.?"
Joan gaf geen antwoord.
„Nee nee!" snikte zij. ik ga niet
ik wil hem niet vertellen."
„Wat niet?"
Maar Joan weigerde te antwoorden.
Toen begon de bewegingloze gedaan
te tegen de boom een zachte en ryth-
mische wijs te zingen, die zacht en
plechtig door het woud klonk. Bij het
horen van dat doodsgezang klemde
Joan zich aan Alan vast; zelf geheel
ontdaan, trachtte hij haar troost in
te spreken.
„Joan. wees stil. Hij vindt het niet
erg om heen te gaan, want zijn stam
en familie zijn allemaal dood. Huil
niet zo, kind."
Met vochtige ogen zag hij. hoe de
Indiaan zwak de arm ten hemel hief;
het gezang, eerst bijna onhoorbaar,
steeg hoger en drong duidelijker tot
hen door.
Op dat ogenblik vergat hij het
hopeloze van hun toestand hun
plannen verijdeld, rivier en pas ver
sperd, bewapende mannen, die hem
najoegen, nog geen mijl verwijderd.
Hij zag slechts de stervende Indiaan
en hoorde slechts het plechtig doods
gezang. Hij verstond niet de oude
taal, maar hij begreep uit de opge
heven arm, dat Luke op het uur van
zijn dood sprak tot de Manitou zijner
vaderen en vroeg om een voorspoedige
vaart naar de Eeuwige Jachtvelden,
waarheen zijn volk hem was voorge
gaan en waar hij wellicht zijn kinde
ren zou terugvinden.
Alan sloot ontroerd de ogen. Het
lied stierf langzaam weg. Toen hij
weer keek, was Luke's arm neerge
zonken en hing het hoofd hem op de
borst,
HOOFDSTUK V.
Later op de avond, nadat Alan een
grot van rotsblokken had gebouwd als
beschutting tegen wolven of beren,
bespraken Joan en hij in de duistere
kloof de toestand.
„We moeten vóór de ochtend deze
kreek uit", hield Alan vol. „Die loopt
dood; als we niet maken, dat we tij
dig wegkomen worden we morgen ge
vangen."
„Waar moeten we heen?" vroeg
Joan.
Een dergelijke vraag van haar,
hield de bekentenis van een nedei-
laag in. Tot dusverre was zij leidster
van de tocht geweest: zij kende ae
Teluwaceet beter dan iemand van die
mannen, maar nu gaf ook zij toe, geen
uitweg meer te weten.
Westwaarts te trekken naar de pas
stond gelijk met zelfmoord. Het dal
van de Teluwaceet verlaten en de,
reeds niet sneeuw bedekte bergkete
nen, was niet mensen-mogelijk. En te
blijven op dit stukje rivier waar zij
gezien waren, betekende een spoedige
gevangenneming.
„Ik zal je wat zeggen", besloot Alan
eindelijk. „Wij zakken ver genoeg ae
Teluwaceet weer af om veilig te zijn,
verschuilen ons dan ergens en wach
ten, tot de jagers zich weer verstrooid
hebben. Als we verdwijnen en Nor
man geen idee heeft waar wij zijn,
moet hij zijn kring groter maken.
Vermoedelijk zendt hij het gros van
zijn mannen naar de Sulteena terug.
We houden de posten in het oog en
als er nog maar enkele tussen ons en
de waterscheiding zijn. beginnen we
weer westwaarts ie trekken. We halen
die pas nog wel."
Even na middernacht gleden zij
uit de kreek de Teluwaceet op en voe
ren stroomaf.
De maan was ondergegaan, de ne-
mel had zich bewolkt zodat er geen
sier te zien was. en er viel een kille
regen De regen doorweekte hen loi
op de huid en onder de indruk van
Luke's dood scheen hun de nachle-
Advertentie)
hef unieke vogelpark
te Alphen a/d Rijn heropent
10 April 1954
Alle inlichtingenStichting Vogelpark AVIFAUNA
Alphen aan de Rijn - Telefoon K 1720-3300
JNWONERS uit de Belgische
gemeente Waterlo teken
den protest aan bij de Belgi
sche Spoorwegmaatschappij
tegen de schade die aange
richt wordt door de electri-
sche spoorlijnen van de baan
Brussel - Charleroi. Zij ver
klaarden, dat tijdens het voor
bijrijden van de treinen door
de trillingen schade wordt be
rokkend. Ook voeren zij aan,
dat de trillingen erger zijn dan
tijdens liet voorbijrijden van
de gewone stoomtreinen. De
betrokken maatschappij zou
hen geantwoord hebben, dat
zij er verkeerd aan hadden
gedaan zo dicht bij de spoor
lijn te gaan bouwen. De maat
schappij verklaarde eveneens,
dat de treinen minder zwaar
wegen en niet zo lang zijn als
de stoomtreinen en aldus on
mogelijk grotere schade kun
nen veroorzaken.
Kuiltje
IAE JONGETJES van de school te
Butte in Californië mogen niet
meer ruilen op het schoolplein of in
de leslokalen. Het hoofd heeft dit
verstandig besluit genomen, nadat
hij twee kereltjes had gesnapt, die
staven dynamiet bij zich hadden. Die
dachten ze te kunnen ruilen voor
knikkers.
Baarden
y ES BEDIENDEN uit een kappers-
zaak in Londen hebben van hun
baas opdracht gekregen hun baard
te laten staan. Deze hoopt op die ma
nier de baard weer in de mode te
brengen. Hij kan dan rrfeer verdie
nen aan het onderhoud en het bij
knippen.
Baby
TN DE kraamkliniek Pro Matre te
Rio de Janeiro is, mogen wij onze
zegsman geloven, een baby geboren,
die niet minder dan zes kilo en
850 gram woog. Hij was 72 cm. lang.
Man
NJIEMAND kan zeggen, dat de 34-
jarige man het niet goed meen
de. Hij liep met een revolver op zak
en droeg het politie-insigne. En hij
maakte het ene proces-verbaal na
het andere. De zaak was alleen, dat
hij niets met de politie van doen
had. Hij droeg het insigne onbe
voegd on van de verbaaltjes, die hij
maakte, kwam nooit iets terecht. De
man kon het wel, want hij had het
schriftelijk geleerd. Het ontbrak
hem alleen aan een officiële aanstel
ling.
Vergissing
WILLY SMITH, die chauf
feur is in 't Amerikaanse
leger, verdient met deze acti
viteit 55 dollar in de week. Hij
krijgt daarvoor 'n cheque. Wil
ly ontving de vorige week ech
ter een cheque van 900.021.66
dollar. „Heb ik opslag gekre
gen?" vroeg de brave borst.
Dat had hij niet. De cheque
was een vergissing.
Botsing
TT VEN een tragische botsing. Ge-
beurd in Wooster, Ohio. Een va
der was met zijn auto op weg naar
zijn zoon. Tegelijkertijd was die be
doelde zoon op weg naar zijn vader.
Ook per auto. Ongeveer op het mid
den van de af te leggen weg botsten
de twee wagens tegen elkaar. Vader
en zoon werden op slag gedood.
Misdaad
jTJE MISDAAD kost elk gezin in
de Verenigde Staten gemid
deld 495 dollar per jaar, aldus het
hoofd van de Amerikaanse recher
che.
Volgens voorlopige gegevens
blijkt, dat er in 1953 meer belang
rijke misdaden zijn gepleegd dan
ooit te voren: elke 14.9 seconden
was er een misdaad begaan en in
de eerste zes maanden van 1953
was er elke 4.3 minuten een aan
slag op het leven of de eerbaar
heid gepleegd.
„En de grootste verrassing komt nog"
WOENSDAG 24 MAART 1954
HILVERSUM I 402 m: VARA: 7.00 Nws
7.13 Gram. 8.00 Nws 8.18 Gram. 8.50 V.
d. huisvr. 9.00 Gym. v. d. vr. 9.10 Gr (9.30
-9.33 Waterst.) VPRO: 10.00 Schoolr. VARA
10.20 V. d. vrouw 11.00 Gram. 12.00 Dans-
muz. 12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33
V. h. platteland 12.38 Instr. kwint. 13.00
Nws 13.15 Tentoonstellingsagenda 13.18
Orgel en zang 13.45 De weg omhoog, caus.
14.00 V.d. kind. 16.00 V. d. zieken 16.35
Jeugdconc. 17.20 Gram. 17.50 Regerings-
uitz.: C. Belloni: Dwergpapoea's en var
kensfeesten. 18.00 Nws en comm. 18.20
Het volle pond, caus. 18.30 R.V.U.: dr H.
Groot: Het raadsel van de zwaartekracht
19.00 V. d. jeugd 19.05 Onze vreugde en
zorgen, caus. 19.20 VARA-Varia en gr.
VPRO: 19.30 V. d. jeugd VARA: 20.00
Nws 20.05 Pol. comm. 20.15 Omr. ork.
en soliste 21.10 Gunnar Helmfrid schaakt
met z'n geweten, hoorsp. 22.00 Lichte
muz. 22.15 Cabaret 22.45 Zal Nederland
onder water verdwijnen?, caus. 23.00 Nws
23.15 Soc. nws in Esperanto 23.20 Lichte
muz. 23.45-24.00 Gram.
HILVERSUM II, 298 M. NCRV: 7.00
Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.33 Gewijde
muz. 7.45 Een woord voor de dag. 8.00
Nws. en weerber. 8.15 Gram. 8.30 Tot Uw
dienst. 8.35 Gram. 9.00 V. d. zieken. 9.30
V. d. vrouw. 9.35 Gram. 10.30 Morgen
dienst. 11.00 Gram. 11.10 „Eenvoud is het
kenmerk van het ware", hoorsp. 12.00 Alt
en piano. 12.30 Land en tuinb. meded.
12.33 Lichte muz. 12.59 Klokgelui. 13.00
lijke duisternis een lijkwade toe. De
duisternis en striemende regen maak
ten echter ook, dat zij aan Clancy's
kano's ontsnapten en zich weldra bul
ten de gevaarzöne bevonden.
Om volledige zekerheid te hebben
gingen zij tot voorbij de waterval
draagplaats en langs het pijnbosch,
waar Luke's verlaten hut stond.
Het was een bittere pil. deze moei
zaam veroverde mijlen stroomop nu
weer prijs te geven, doch er bleef hun
geen andere keuze. Toen de late da
geraad aanbrak, kropen zij op een
eilandje aan wal en verborgen zien
in de dichte struiken.
Zij hadden van de kreekmond ar
twaalf mijlen afgelegd en waanden
de vervolgens afgeschud te hebben,
doch die illusie werd spoedig ver
stoord. Hoe Eric Norman hun ver
blijfplaats opgespoord had— of een
schildwacht een glimp van hen haa
opgevangen of dat zij op een der
draagpaden sporen hadden achterge
latenwas hun onbegrijpelijk; maar
tegen de middag verschenen drie ka
no's met een dozijn mannen op het
meer. waar zij verborgen lagen; Nor
mans spoorzoekers togen aan het
werk. zochten de oevers van het meer
af en doorkruisten de eilanden.
Het was puur geluk, dat zij niet ge
vonden werden en dat een halfbloed
hun eilandje slechts vluchtig door
zocht, maar zij durfden niet langer
blijven op een plek, waar een dozijn
mannen hen zochten. Zij durfden
niet stroomop, waar nog een twintig
mannen aan de stroomversnellingen
in hinderlaag lagen. Zij moesten nog
verder terug, nog méér afgelegde mij
len weer prijsgeven.
Bij het aanbreken der duisternis
kropen zij uit hun ellendige schuil
hoek te voorschijn en bij storm en
stromende regen zakten zij mismoedig
de Teluwaceet af, voorbij de laatste
stroomversnelling, waar de grote po-
litieboot gemeerd lag. Langs de plek.
waar zij tot hun ongeluk de drie
Waukootannah's ontmoet hadden.
Hun hoop de Teluwaceet-pas te be
reiken, zonk met de dag. Iedere riem
slag bracht hen verder en verder van
die inkeping in het gebergte. Zelfs
het jaargetijde keerde zich tegen hen;
hun dagen van vrijheid waren ge
teld. De eerste sneeuwval in het dal
en dat zou gebeuren, zodra de wma
naar het Noorden draaide zou hen
vastketenen. Reeds nu omzoomden el
ke ochtend dunne ijsrandies de rivier
oevers en sneeuwstormen joegen rona
de oergioppen rondom hen.
In de mismoedig-grauwp dagen en
hopeloze nachten dacht Alan aan
Luke's profetische: „aan de Shaga
lasha ontkomt niemand maar nij
verwenste Norman en de Shagalasha
Nws. 13.15 Protestants Interkerkelijk
Thuisfront. 13.20 Promenade ork. 14.00
Gram. 15.00 Klass. muz. 15.20 Meisjeskoor
en strijk-kwintet. 15.35 Gram. 15.40 Meis
jeskoor. 16.00 V. d. jeugd. 17.20 Gram.
17.30 Orgelspel. 18.00 Mil. vraaggespr. 18.10
Gram. 18.30 Spectrum v. h. Chr. organi
satie- en Verenigingsleven. 18.45 Geeste
lijke liederen. 19.00 Nws. en weerber. 19.10
Boekbespr. 19.25 Gram. 19.30 Buitenl.
overz. 19.50 Gram. 20.00 Radiokrant. 20.20
Salonork. 20.50 Gram. 20.55 Lijdensover-
denking. 21.25 Radio Philh. ork. en so
liste. (Om 22.00 .Terug uit Indonesië",
vraaggespr.) 22.45 Avondoverdenking.
23.00 Nws. en SOS-ber. 23.15-24.00 Gram.
BRUSSEL, 324 M. 11.45 Ork. conc.
12.30 Weerber. 12.34 Gram. 13.00 Nws. 13.15
en 13.20 Gram. 14.00 Schoolradio. 15.45
Gram. 16.05 Ork. conc. 17.00 Nws. 17.10
Ork. conc. 17.15 Bariton en piano. 17.30
Voordr. 17.40 Bariton en piano. 17.50
Boekbespr. 18.00 Bariton en piano. 18.15
Caus. 18.30 V. d. sold. 19.00 Nws. 19.40
Gram. 20.00 Hoorspr. 21.00 Operettemuz.
22.00 Nws. 22.15 Jazzmuz. 22.45 Gram.
23.00-23.05 Nws.
BRUSSEL, 484 M. 12.00 Gram. 13.00
Nws. 13.15, 14.00 en 15.00 Gram. 16.05
Lichte muz. 17.00 Nws. 17.15 Gram. 17.30
Pianorecital. 18.50 Gram. 19.15 en 19.28
Idem. 19.30 Nws. 20.00 Ork. conc. 22.00
Nws. 22.15 Lichte muz. 22.55 Nws.
(Advertentie)
ÏÏf In alle prijsklassen F
en hun hele achtervolging en hij
klemde zich krampachtig vast aan de
hoop, die blauwe poort te bereiken.
Het wekte zijn woede, nagejaagd en
beschoten te worden; in plaats van
hem schuw te maken, prikkelde de
achtervolging zijn verzet. Eerst was
Joan de optimistische en strijdlustige
factor geweest, maar nu was hij het
die tot volhouden maande.
Hij had graag geweien, waarom Lu
ke in zijn sterfuur Joan geraden had.
naar Eric Norman te gaan. Volgens
hem kon Joan aan deze mensenjacht
een einde maken, door een beroep te
doen op de aanvoerder der Beredenen.
Waarom wilde zij dat niet? Wat
weerhield haar? En wat ter werela
zou Norman kunnen bewegen, de
achtervolging te staken en de vluch
teling zelfs te helpen?
Hij stelde haar echter die vraag
niet, wetende dr zij ze toch niet zou
beantwoorden. Hij vroeg naar ook
niet meer. hem verder alleen te laten
trekken, want hij begreep, dat wélk
belang ze dan bij zijn ontsnapping
mocht hebben het bijna even groot
was als zijn eigen.
(Wordt vervolgd)
