Mensen en
De Spookkano
De koopwaarde van de
gulden
Nederlandse tournee van Parijse
Jongenskoor begint in Breda
JfUDSOhT
Demonstratie
tegen schoolwet
AT EEN
ONDERLIJKE
ERELD
J
RADIO
Oplossing
tlech tersben oem i n gen
REEDS ZESDUIZEND CONCERTEN
Voorbeeld
vond navolging
Mijnwerkersstaking
in Engeland
Protest, van Limburgse
architecten
Televisie
TWEEDE BLAD
DINSDAG 9 MAART 1954
'j'OEN in het begin van het jaar
een stroompje van prijsverho
gingen losbrak, was dit zeker naar
aanleiding en misschien wel een
antwoord op de 5% loons- en trak
tementsverhogingen, die met 1 Ja
nuari waren ingevoerd.
Het „publiek" was er teleurge
steld over. Wat is nu 't nut van deze
loonsverhogingen? zo werd alge
meen opgemerkt.
Zo kon men al dadelijk zien, dat
het „publiek" heel goed weet, wat
de betekenis is van de „koopkracht
van de gulden".
Een groot deel van het publiek
zal echter in de loop van het jaar
wel in de portemonnaie zien, dat er
voor de huurverhogingen nog heel
wat meer compensatie werkt dan
alleen die 5 loon- en trakte
mentsverhoging: minder inkomsten
belasting en heel wat minder
schoolgeld. En als men kon aanne
men, dat het „publiek"dit ook wel
wist, kan men daaruit concluderen,
dat het gekanker over prijsverho
gingen niet gericht was tegen de
meerdere duurte dan wel tegen de
vermindering van de koopkracht.
Die duurte is trouwens nogal
meegevallen in de eerste maanden.
Het Centraal Bureau van de Statis
tiek heeft berekend, dat dit 3% is.
Die eerste maanden zijn daarenbo
ven een slechte maatstaf voor het
gehele jaar. De drang naar prijsver
lagingen is immers duidelijk merk
baar. Neem de sigaren.... er ko
men al langer hoe meer betere si
garen voor minder geld in de win
kels. De concurrentie tussen de fa
brieken is in volle gang. Neem de
schoenen; bezie de étalages van al
langer hoe betere artikelen bij de
z.g. uitverkoopweek. Papier-prijzen
stegen, maar in de winkels, waar
men papierwaren verkoopt, be
merkt men er niets aan.
De binnenlandse omzet is toch ge
leidelijk aan minder geworden in
1953, dus neemt de concurrentie toe.
Een aantal detaillisten maakt wel
prijzenafspraken, maar men kan
zich er niet altijd aan houden.
Men kan in vele gevallen voor die
concurrentie-strijd een verklaring
zoeken en nagaan, waarom, dan hier
dan daar, prijsverhogingen inge
voerd worden en moeten worden.
I Op zich zelve zijn die verklaringen
niet altijd juistwant de markt
is zwevend. En als er voor boter
eieren en varkensvlees bijvoorbeeld
I verlagingen aangekondigd worden,
I geeft men vaak een verklaring, die
geen andere bedoeling heeft dan te
camoufleren, dat de vorige verho
ging een mislukking was.
Het is duidelijk dat het „publiek"
niet koopt, wat te duur is en naar
stig zoekt naar de winkels, waar
het goedkoper is dan elders. Het pu
bliek zuivert dus zelf de markt. De
mogelijkheden, om door afspraken
tot onredelijke verhogingen te ko
men, worden elke dag kleiner. En
dat kan heel wel reeds in 1954 lei
den tot een lager prijsniveau. Dat
wil dus zeggen; een grotere koop
kracht van de gulden. En met dit
1 laatste is ons economisch leven heel
wat meer gediend dan met loons
verhogingen, die men (zoals nu
I blijkt) immers tracht door te bere
kenen.
|7r zijn een aantal artikelen, waar
bij men niet heeft te rekenen
op prijsverlagingen. Dat zijn de
artikelen, waarvoor nog levendige
exportmogelijkheden bestaan. En
ook voor die land- en tuinbouw-ar-
tikelen, die om een welvarende
landbouw te bekomen op een of
andere wijze door de regering nog
gesteund worden. Men kan overi
gens niet weten, of de prijsdalingen
op de wereld voor granen bijvoor
beeld in de loop van 1954 niet zo
heftig zullen zijn, dat de regering
niet meer in staat is de graanprijzen
in ons land op de tegenwoordige
hoogte te houden. En daarom is het
ook onjuist in deze maanden reeds
ontevredenheden tot uitdrukking te
brengen voor het gehele jaar 1954.
Er is een andere groep van ver
hoogde prijzen, waaraan in ons land
helemaal niets te doen is, die van
koffie, thee en cacao, waarvan de
wereldprijzen zijn gestegen. Het is
duidelijk, dat voor ons Nederlands
huishouden er maar één antwoord
op is: minder koffie en thee drinken
en minder cacau-artikelen gebrui
ken.
Doordat de regering de weg heeft
verlaten om de prijzen tot een ma
ximum vast te houden en de prijs
vorming heeft vrijgelaten, ontbreekt
de regering nu het middel om de
koopkracht var de gulden te verbe
teren. Het „publiek" (de producent,
zowel als consument) moet daaraan
zelf meewerken. Natuurlijk alleen
maar in de geest van een gezonde
prijsvorming, met uitschakeling van
abnormale winstneming.
In verband met de automobielten
toonstelling in Amsterdam wordt er
heftig gepleit voor goedkopere auto
mobielen. Die zijn er ook wel reeds
in de landen van fabricage, maar
daar hier op deze aute's behalve
flinke invoerrechten ook nog een
luxe-belasting geheven wordt, is
er nog geen kans om hier auto-ty
pes op de markt te brengen tegen
f 3000.en minder. Het pleiten
daarvoor wil echter in zich ook zeg
gen: pleiten voor een grotere koop
kracht van de gulden. Het pleiten
voor een goedkoper motorvoertuig
wil echter nog niet zeggen, dat het
gebruik zo veel goedkoper zal wor
den. Menigeen, die zich in de loop
der jaren liet verleiden zulk een
ding aan te schaffen, heeft zich na
een of twee jaar weer gedwongen
gezien het aan de kant te doen, om
dat hij onderhoud en gebruik niet
betalen kon. Er is 'n statisticus ge
weest, die uitgerekend heeft, dat
door de motorrijtuigen in ons land
tezamen aan de .„wegenbelasting"
elke minuut f 2700.betaald moet
worden.per jaar een bedrag van
ruim 236 millioen. Het zal nog wel
enige jaren duren dat de „massa"
zich motorvoertuigen gaat aanschaf
fen, ook als die van een prijs van
f 3000 of minder worden.
halen dit verschijnsel alleen
aan als een voorbeeld hoe er
gestreefd wordt naar een verhoging
van de koopkracht van de gulden.
Natuurlijk wordt deze voornamelijk
bereikt, indien de levensbehoeften,
op onze eigen grond geteeld of door
eigen industrie gemaakt, in prijs
zouden dalen: aardappelen, vlees,
melk, brood. En daarvoor bestaan
vooralsnog weinig kansen. En dat is
natuurlijk jammer, want als ieder
een (van producent tot détaillist)
van zijn prijzen iets laten val
len, zou er heel wat bereikt kunnen
worden.
Dat dit zou gaan gebeuren door
het uitbreken van een ongebonden
concurrentiestrijd, is in het geheel
niet ten voordele van een gezonde
economie. Juist de prijsafspraken
die producenten en verkopers tel
kens proberen te maken, geven aan
de landelijke economie een zeker
evenwicht. Nu de tijd voorbij is, dat
door een tekort van materialen de
kooplust opgeschroefd was, kunnen
die prijsafspraken nooit tot een
ongezonde prijshoogte voeren. Maar
zij kunnen wel ongezonde concur
rentie tegen gaan. En het is in ons
land altijd nog zo, dat ieder verko
per ook koper is en ongezonde hoge
prijzen zelf aan den lijve gevoelt.
De verkoopkracht van een detail
list zit in de service, die hij biedt.
En nu is het merkwaardig in ons
land, dat de consument zich gaarne
goed wenst te laten bedienen en
daar gaat kopen, waar de service
het beste is. Maar ook is het merk
waardig, dat de consumenten gaarne
het gekochte laten thuis bezorgen.
Dat kost natuurlijk geld, want de
wagentjes, de fietsen, enz. moeten
aangeschaft en onderhouden wor
den. en de loopjongen" is tegen
woordig niet met een „appel en een
ei" te betalen. Vooral bij de bakkers
blijkt telkens weer, hoe gemakkelijk
de consument zich thuis laat bedie
nen. Dat hij daarvoor enige centen
per brood meer moet betalen, be
rekent hij niet. Of komt dit mis
schien, omdat de bakker het in zijn
winkel gehaalde brood even duur
berekent als wanneer hij het thuis
bezorgt?
Het is dus zo, dat bij een goed
geleide effiëncy de prijzen vaak la
ger kunnen zijn dan het geval is en
dat ook dat mee kan werken om de
koopkracht van de gulden te ver
lagen.
B.O.Z. Ir. J
QE VORIGE week hadden we het
over ruzie, welke in de Gro
ningse K.V.P. was losgebarsten naar
aanleiding van de samenstelling der
candidatenlijsten voor de Staten
verkiezingen- Partijvoorzitter en
partijsecretaris zijn naar het hoge
Noorden gereisd, om na te gaan wat
er aan te doen was. Er was inder
daad wat aan te doen. Er zullen in
die kieskring nu twee verbonden
lijsten worden ingediend. Ieder heeft
dezelfde candidaten, doch in ver
schillende volgorde in overeenstem
ming met de uitslag der stemmin
gen in de betrokken Statenkringen.
De ontslagname van een viertal
Kringbestuursleden gaat na deze
Salomonsoplossing niet door. Zo is
er met inschikkelijkheid en goede
wil ook voor moeilijke kwesties wel
een oplossing te vinden.
TN ZIJN Memorie van Antwoord
van de Eerste Kamer heeft mi-
WAT IS ER MEER ontwapenend dan de onschuld? Geens mens kan zo
verstokt zijn, of ergens in een verborgen hoek van zijn hart is hij
voor de onschuld ontvankelijk. We durven het soms niet tegenover ons
zelf te bekennen, maar het is toch waar, dat we bijvoorbeeld op een St.
Nicolaasfeest, een brok in de keel voelen komen, als we kinderen in een
onzegbaar groot vertrouwen hun wensjes horen opzeggen, hun liedje
horen zingen. De
onbedorvenheid
van die kinderen,
het diepe beleven
van alles, het zijn
dingen die ons di
rect aanspreken.
Het kind is heilig
door zijn onschuld
Het kind is ook
altijd mooi. Wan
neer uw kind zijn
eenvoudige lied
jes zingt, dan is
dat mooier dan 't
optreden van de
beroemdste zan
ger of de best ge
schoolde zangeres
ter wereld. Bij
een kind zingt het
hart en dat weet
niet van raffine
ment. In een zin- Mgr. Maillet, de dirigent van het Parijse jongenskoor.
gend kind komen
twee grote dingen van Gods schepping tot uiting: oprechtheid en
schoonheid. Daarom is het verhaal van de boosaardige man, die zich
weer met God verzoende, nadat een kind voor hem gezongen had, geen
overdreven en sentimenteel vertelsel, dat geschikt is voor elke preek
voor kinderen. Het kan altijd gebeuren.
Gelukkig is het daarom, dat er niet alleen in onze kerken,
maar ook in onze concertzalen dikwijls kinderkoren zingen. Sinds
de laatste decennia hebben de uitvoeringen door kinderkoren
steeds meer het odium van „kunst" gekregen. Daarvóór vond men
het aardig of ontroerend, al naar gelang de stemming van het
auditorium, doch later kwam men tot de ontdekking, dat voor het
kind, ook al is de periode waarin zijn stem voor het typische kin
derkoor geschikt is, maar betrekkelijk kort is, zangopleidingen
moesten kunnen bestaan. Er lag hier wel degelijk een mogelijk
heid tot ontwikkeling, tot het vormen van „school".
(Advertentie)
T
ïïf In alle prijsklassen
door
William Byron Mowery
3)
Alan's gedachten vlogen terug naar
het kamp van de vorige avond en de
lenige onbekende met de schitterende
ogen, die op de gloed van zijn kamp-
vuur was afgekomen, naar hun ge
sprek en zijn onschuldige opmerking,
flat hij die zomer goud gewassen had
en voor zevenhonderd dollar stof uit
fl'- hergen meebracht.
Die man had hem ongetwijfeld be
stolen. zoals Joan Hastings zei.
Terwijl hij naar het hoopje zand
6taarde, drong het langzaam tot hem
door. dat zijn goud. zijn kostbaar goud
waarvoor hij de hele zomer gezwoegd
had. weg was; dat hij geen cent bezat:
nieis dan zijn versleten kleren. Met 'n
schok besefte hij verder, dat zijn laat
ste jaar aan de universiteit, zijn exa
men in de geologie en de hele, rozige
toekomst plotseling in rook waren op
gegaan hem ontstolen door een ge
mene dief.
•Het spijt me voor u", zei Joan
zacht, getroffen door de smart in zijn
grijze ogen. „Het spijt me vreselijk
meneer Laramie. O was te goed van
vertrouwen."
SIGAREN
nister Donker het over rechtersbe-
noemingen. Het door vele leden ge
noemde onderscheid tussen z.g.
Rooms-Katholieke en niet-Rooms-
Katholieke plaatsen in de rechterlij
ke macht, acht de minister geen we
zenlijk criterium voor de vervul
ling van vacatures.
Na deze apodictische uitspraak
volgt echter: „Weliswaar zal een
verantwoord benoemingsbeleid er
rekening mede moeten houden, dat
de rechterlijke macht zodanig wordt
samengesteld, dat de verschillende
levens- en wereldbeschouwingen,
welke het maatschappelijk leven be
heersen, ook in de rechterlijke macht
haar weerslag vinden, doch zulks
mag geenszins betekenen, dat voor
de individuele vacatures de moge
lijkheid van keuze niet zo ruim mo
gelijk wordt gehouden."
Dat noemt men nu echt in- en
uitpraten. Het is wel typisch, dat
juist in het Zuiden een paar van die
„individuele vacatures" zijn aange
vuld, waarbij een overheersende le
vens- en wereldbeschouwing niet
aan haar trekken kwam.
volgen uitvoeringen in Amsterdam.
Den Haag en Rotterdam.
Wederom, daar valt niet aan te twij
felen. zal het Parijse jongenskoor door
ziin zang duizenden mensen ontroeren.
Het programma wijst er voldoende op.
dat men hier werkelijk mag spreken
van een evenement op muziekgebied.
Het vermeldt werken van Mozart,
Chailley. Bonneau. Ravel. Milhaud en
vele anderen. Onder de kerkelijke ge
zangen die worden uitgevoerd, zijn een
gedeelte uit de Requiem-mis van E. du
Caurroy (16e eeuw), en het Regina
Coeli van Aichinger. eveneens uit de
16e eeuw.
IN NEDER-SAKSEN
Zestigduizend katholieken uit Neder-
Saksen hebben geprotesteerd tegen
een ontwerp-schoolwet van de Neder-
saksische regering. Volgens de beto
gers „brengt het ontwerp een dood
steek toe aan de confessionele school"
en schendt het de rechten van de ou
ders.
(Advertentie)
J-^OEWEL het in de meeste gevallen
niet verder kwam dan tot het
vormen van amateur-koren (wat wel
haast niet anders kon, doordat men
met kinderen te doen heeft), toch
kreeg de kinderzang een veel grotere
aandacht dan voorheen. De resultaten
daarvan zijn weerspiegeld in enkele
kinderkoren, die internationale ver
maardheid hebben gekregen. Om maar
één der bekendste te noemen: de
Wiener Sangerknaben.
Kort na de eeuwwisseling verbond
echter ook Parijs zijn naam aan een
jongenskoor, dat genoemd werd „Les
petits Chanteurs a la Croix de Bois"
en dat op het ogenblik over de gehele
wereld een faam geniet, die niet ge
ringer is dan die van de Wiener
Sangerknaben. Uit het Parijse initia
tief kwam een organisatie voort, die
in de loop der jaren haar afdelingen
kreeg over de gehele wereld, ook in
ons land. In vele grote steden werden
in navolging van Parijs koren gevormd
van katholieke jongens. Hun grote
taak was het, om naast goede zang
kunst, een waarachtig apostolaat te
verbreiden. En daarin is men heel dik
wijls bijzonder geslaagd. Het Parijse
koor verwierf zich lauweren in alle
kerken en concertzalen, waar werd op
getreden. Zesduizend concerten, niet
alleen in Frankrijk, maar ook in Ca
nada. de Verenigde Staten, Zuid-Ame-
rika, de meeste Europese landen
(waaronder Nederland in de lente van
1932) en Egypte, werden er gegeven.
Steeds wisselde de bezetting van het
koor. maar onveranderlijk bleef de
kwaliteit van de uitvoeringen stijgen.
Het Parijse jongenskoor werd
de coriphee van de internatio
nale federatie van de „Kleine
Zangers". Doch ook in de ande
re landen streefde men steeds
naar hoger. In dit verband mag
zeker niet onvermeld blijven,
dat het Nederlandse koor is
uitgekozen, om ter gelegenheid
van het Mariale Jaar in Rome
uitvoeringen te komen geven.
IN ONS LAND
THANS zal Nederland de kennis
making met het Parijse jongens
koor kunnen hernieuwen, want deze
week begint de Nederlandse tournee
van het koor, dat onder leiding staat
van mgr Maillet. De tournee vangt
aan met een uitvoering in Breda, in
de kerk aan de Baronielaan. Daarna
QNGEVEER 3.500 mijnwerkers zijn
Maandag in staking in de kolen
mijnen te Southshields in het Britse
graafschap Durham.
Vijftienhonderd van hen hadden het
werk reeds een week eerder neerge
legd. De stakers eisen het ontslag
van een van hun opzichters, die zij
van „tiranniek optreden" beschuldi
gen.
FNE Limburgse architecten hebben de
Gemeenteraad van Maastricht ver
zocht. het herstelplan van de Wilhel-
minabrug over de Maas te Maastricht
niet te accepteren doch aan de Rijks
waterstaat te verzoeken een ander
plan te maken. Men acht het plan zo>
als het thans door de Rijkswaterstaat
in grote schetsen is opgezet, niet pas
send in het stedebouwkundig karak
ter van Maastricht.
1/ANDAAG gaat het over
televisie. Met w -lies en al-
„Goeden avondhuisvrou
wen! We zullen 't vanavond
hebben over rationeel wer
ken in de keuken!"
„Als je je havermout net
jes opeet, mag je 't hele cow
boy-programma zien".
Cijf
ers
TN ongeveer 60 pet. van alle Ame
rikaanse woningen staat thans
een televisie-ontvanger. In cijfers
betekent dit 27.000.000 toestellen in
47.100.000 woningen. In de staat New
Yersey, waar schijnbaar veel lief
hebbers wonen, is het percentage
het hoogst. Daar bezit namelijk 88
pet. van alle woningen een televi
sietoestel.
Vasten
IWIGR. O'HARA, aartsbisschop van
Pennsylvanië, heeft de katho
lieken in zijn bisdom gevraagd aan
de vasten nog een offer te verbin
den. ..Laat uw televisietoestel of ra
dio eens een week uitgeschakeld en
geef dan eerlijk antwoord op de
vraag: Heeft U er wat aan gemist
of niet?
Cadeau
VEN gewiekst zakenman in Boi-
se, dat, zoals men weet, in
Idaho ligt, verstrekt iedere koper
van een televisie-apparaat gratis
een tweedehands auto. De hande
laar heeft verklaard, dat men dit
meer moet zien als een maatregel
tegen autoverkopers, die gratis
een televisietoestel meegeven, als
men er een wagen komt kopen.
Men moet vlug zijn, want het
aanbod geldt slechts voor één
week.
Actueel
ETNIGE tijd geleden raakte een
huis in brand, dat toevalli
gerwijze juist tegenover een televi
sie-studio was gelegen. „Eens kij
ken wat er van komt", spraken de
technici. Op een gegeven moment
zagen ze een man uit de zoveelste
verdieping van het brandende huis
naar beneden springen. Later za
gen millioenen kijkers dat nog eens,
want de opname werd uitgezonden.
De man kwam honorarium vragen
voor de moeite, want ofschoon hij
niets mankeerde, voor de lol had hij
niet gesprongen.
Mopje
p1 VEN een T.V.-mopje om niet in
de war te raken. Het werd in
een Engelse studio verteld en ging
over een Sowjet-officier, die een
Tsjechische boer aan het uitleggen
was, dat Rusland gemakkelijk de
Verenigde Staten zou kunnen klein
krijgen. „Wij zouden 20 atoombom
men in 20 leren valiezen kunnen
stoppen en die over heel Amerika
kunnen verspreiden, zonder dat
iemand het in de gaten had".
De boer keek iets te ongelovig en
daarom vroeg de officier: ..Geloof
je me niet? Geloof je, dat Rusland
geen twintig atoombommen heeft?"
„Over die atoombommen kan ik
niet oordelen", zei de boer, „maar
hebben jullie wel 20 leren valie
zen?"
Schade
JN Ontario heeft een man zijn
buurman schade berokkend
voor een bedrag van 100 dol
lar. Hij zat bij zijn televisie
toestel te kijken en sloeg dat
opeens aan diggelen. Hij kon
zich niet met de ontknoping
van het drama verenigen, dat
op het scherm werd vertoond.
Niemcs
IJ weet natuurlijk reeds, dat de
televisie eigenlijk is uitgevon
den door een Rus. Een slordig aan
tal eeuwen terug al.
(Advertentie)
,,Les petits Chanteurs'
tijdens een concert, onder het oog van de film
camera*
WOENSDAG 10 MAART 1954.
HILVERSUM I, 402 m. VARA: 7.00
Nws.; 7.13 Gram.; 8.00 Nws.; 8.18 Gram.,
8.50 V. d. huisvrouw; 9.00 Gym. v. d.
vrouw; 9.10 Gram. VPRO: 10.00 School
radio. VARA: 10.20 V. d. vrouw; 11.00
Gram.; 12.00 Instr. trio; 12.30 Land- en
tuinb.meded.; 12.33 V. h. platteland; 12.38
Gram.; 13.00 Nws.; 13.15 Tcntoonstellings-
agenda; 13.18 Dansmuz.; 13.45 „De weg
omhoog", caus.; 14.00 V. d. kinderen;
16.00 V. d. zieken; 16.30 Radio Philharm.
sext.; 17.15 Gram.; 17.50 Regeringsuitz.:
D. J. van Wijnen: „Nederland en de we
reld: Nederland en de wereldtentoon
stelling in Sao Paulo"; 18.00 Nws. en
comm.; 18.20 „Het volle pond", caus.;
18.35 Viool en piano; 18.55 V. d. kinde
ren; 19.00 „De Katholieken en het So
cialisme". caus.; 19.15 VARA-Varia en
gram. VPRO: 19.30 V. d. jeugd. VARA:
20.00 Nws.; 20.05 Pol. comm.: 20.15 Om-
roepork. en soliste". 21.30 „Een Phoenix
herrijst te vaak", hoorsp.; 22.15 Cabaret;
22.45 „Emil Behring, redder van kinde
ren", caus.; 23.00 Nws.; 23.15 secialistisch
nws. in Esperanto; 23.20 Gram.; 23.45
24.00 Idem.
HILVERSUM II, 208 m. NCRV:.7.01
Nws.; 7.10 Gram.; 7.15 Gym.; 7.33 Ge
wijde muz.; 7.45 Een woord voor de
dag; 8.00 Nws. en weerber.; 8.15 Gram.;
8.30 Tot Uw dienst; 8.35 Gram.; 9.00 V.
d. zieken; 9.30 V. d. vrouw; 9.35 Gram.;
10.30 Morgendienst; 11.00 Gram.; 11.10
„Als de Hollandse Hemel in Maart....",
hoorsp.; 12.00 Tenor en piano; 12.30 Land
en tuinb.meded.; 12.33 Gevar. muz,; 12 59
Klokgelui; 13.00 Nws.; 13.15 Prot. Inter
kerkelijk Thuisfront; 13.20 Lichte muz.;
13.50 „Ein deutsches Requiem"; 15.12 Ka-
merork.; 18.00 V. d. jeugd; 17.20 Gram.;
17.30 Orgelsp. 18.00 Mil. caus. 18.15 Cel
lo en orgel; 18.30 Spectrum van het Chr.
Organisatie- en Verenigingsleven; 18.45
Geestelijke liederen; 10.00 Nws. en weer
ber.; 19.10 Boekbesp.; 19.25 Gram.; 19.30
Buiten], overz.; 19.50 Gram.; 20.00 Radio
krant; 20.20 Bidstond; 21.45 Vocaal en
semble; 22.20 Intern. Evangelisch Comm.;
22.30 Gram.; 22.45 Avondoverdenking;
23.00 Nws. en SOS-ber.; 23.15—24.00
Gram.
BRUSSEL. 324 m. 12.00 Gram.; 12.30
Weerber.; 12.34 Gram.; 12.50 Koersen;
12.55 Gram.; 13.00 Nws.; 13.15 Gram.; 13.30
Pianospel; 14.00 Schoolradio; 15.45 Gram.;
15.55 Orkestconc.; 17.00 Nws.; 17.10 Gram.;
17.30 Klankb.: 17.40 Gram.: 17.50 Boek
bespreking: 18.00 Gram.; 18.30 V. d. sold.;
19.00 Nws.; 19.40 Gram.: 20.00 „Bozena",
operette; 22.00 Nws.; 22.15 Gram.; 22.55
23.00 Nws.
BRUSSEL, 484 m. 12.00 Gram.; 13 nn
Nws.; 13.15, 14.00 en 15.00 Gram.: 16415
Lichte muz.; 17.00 Nws.; 17.15 Gram.;
17.30 Hoornkwart.: 17.50, 18.50. 19.15 eri
19.28 Gram.; 19.30 Nws.: 20.00 Orkest
conc.; 21.35 Volksmuz.; 22.00 Nws.; 22.15
Lichte miiz.; 22.55 Nws.
Alan bevochtigde de lippen.
„Maar maar als iemand voedsel
van Je aanneemt en zich warmt aan
Je vuur. verwacht Je toch niet dat hij
je als dank daarvoor zal beroven. Dat
heeft hij gedaan de rat." Hij wierp
het zand op de vloer, balde de vuisten
en Joan aanziende, zei hij. half in
tranen: „Ik ga terug, de rivier op.
Ik zal die kerel wel krijgen ik haal
mijn goud terug, ik zal die hond le
vend villen".
Zachtjes wees ze hem terecht.
„Hij is intussen al in de wildernis
verdwenen en het ts nogal een uitge
breid terrein waarin u hem moet zoe
ken."
„Ik volg hem tot in Alaska. Ik zal
hem krijgen, al duurt het een jaar!
Ik zal me niet zo laten bestelen zon
der
Hier werd hij onderbroken door een
hand op zijn schouder.
Hij keerde zich om en stond tegen
over korporaal Eric Norman. en <fe
ogen van de Bereden Politieman wa
ren scherp en wantrouwend
Door de open deur volgden de Crees
en de mestiezen van de aanlegplaats.
Norman en omringden de nieuw aan
gekomene. Bij het zien van Normans
strenge gelaat beving hem een ang
stig voorgevoel. Hij kon niet weten
dat hier in Lac L'Outre lang dreigen
de gebeurtenissen plotseling tot uit
barsting waren gekomen, als een lawi
ne neerstortend en dat hij, de arge
loze vreemdeling op het punt stond,
hierdoor te worden meegesleurd;
maar hij voelde instinctief dat er ge
vaar dreigde.
„Waar kom je vandaan. Laramie?
als je zo heet", vroeg Norman.
„Waar ik woon. bedoel je?" stamel
de Alan, geschrokken door de onheil
spellend veranderde houding van de
politiebeambte.
„Ik heb eigenlijk geen woonplaats
of familie. 's-Winters studeer Ik aan
de universiteit en 's-zomers ga ik hier
of daar werken."
Joan Hastings nam het woord.
„Erie, hij heet werkelijk Alan Lara
mie; dat weet ik."
Norman keek haar aan. „Weet !e
dat zeker. Joan?"
„Positief."
Norman keek weer naar Alan Door
het wantrouwen heen schemerde zijn
instinctieve sympathie.
„Wat voer je in deze streek uit
Laramie?"
„Ik heb goud gewassen, langs de
Su teena."
„Laat Ie stof eens zien."
„Ik ik heb niets meer."
„Hoezo?"
„Ik ben gisteravond bestolen Een
kerel gapte me alles at."
Normans gezicht verried spijtige te
leurstelling. Langzaam zei hij: „Ik
verwachtte ook niet, dat je goudstof
zou hebben. Vertel me eens Laramie
waar was je vier dagen geleden?"
„Wel, in het Noorden, boven de Sui-
teena Splitsing. Vier dagen geleden
verliet ik Juist de Grizzlies."
„Als je dat kon bewijzen vriend!"
„Wat bewijzen?"
„Waar je vorige Dinsdag was."
„Bedoel je of ik daar iemand ont
moet heb Nee, natuurlijk niet. Er
leeft daar niemand, zelfs geen India
nen. Maar ik was er."
„Ik zou je graag geloven", verklaar
de Norman, ,,maar ik heb bewijzen
van het tegendeel." Hij vroeg ineens
„Hoe komt dat pak bont in Je kano?"
In zijn verdriet over het verlies van
het goud had Alan helemaal het pak
ket bont vergeten, dat de vreemdeling
hem de vorige avond had toevertrouwd,
maar Eric Normans vraag bracht het
ln zijn heinnering terug.
„Olegde hij verlegen uit, „dat
heeft iemand me gegeven. Gisteren
avond aan de mond van de Dunbar."
„Iemand wie?"
„Ik weet zijn naam niet en ook ver
der niets van hem. Hij praatte als een
woudloper of zo." antwoordde Alan
openhartig. „Ik ontmoette hem toe
vallig en hij vroeg me. of ik dat pak
wilde meenemen en het bij de factory
aan de landing afgeven en ik zei
„best" Maar luister eens, wat is er
eigenlijk aan de hand? Waarom vraag
je me dit alles?"
Norman keek hem met ijzig onge
loof aan. „Zo. Je loopt iemand tegen
het lijf. een onbekende zo maar
'n man en hij geeft je voor duizend
dollar pelswerk mee! Dat is nogal
dunnetjes, vrind. Ik hoopte dat je een
verklaring had, en in plaats daarvan
vertel je mij een doorzichtig leugen
tje."
Hij maakte een gebaar dat scheen
aan te geven, dat zijn laatste hoop op
de onschuld van de ander vervlogen
was.
Alan riep strijdlustig: „Waag het
niet. me een leugenaar te noemen, jij!
Ik vertel je de waarhid. Als je me
niet gelooft, kun je naar de maan lo
pen! Wat wil je van me?"
Norman beantwoordde die vraag
niet. „Slim van je. om naar Lac L'Ou
tre te komen. De laatste plek. waar
ze je zouden verwachten. Maar je had
dat geweer niet moeten meebrengen."
„Welk geweer?"
„Die Mannlicher-Schoenauer in het
geweerfoudraal. Het interessen je mis
schien. te horen dat ik de kogel heb
'huiseebraeht, die Seth Grindley dood
de."
Bij dat woord „doodde" deed een kil
gevoel Alans hart samenkrimpen
vrees. Flauw besefte hij, dat er een
moord gepleegd was en dat men hem
van die moord verdacht. Nu eerst zag
hij dat Eric Norman een paar hand
boeien vasthield.
„Maar ik heb geen Mannlicher-
Schoenauer!' ontkende hij verwilderd.
„Er zit een oude 303 Ross in mijn
foudraal. Ga maar kijken!"
„Ik heb gekeken!" snauwde Norman
en liet er spottend op volgen: „die
raadselachtige onbekende heeft je ze
ker ook zijn geweer gegeven!"
Onder de omstanders ging een drei
gend gemompel op een onheilspel
lend voorteken van volkswoede. Joan
Hastings achter de toonbank, was ver
bleekt bij de onthullingen over het
geweer en het bont; met, verschrikte
ogen keek ze van den lange korporaal
naar de nog langere en jongere stu
dent.
„Ene!" zei ze. „Ik weet zeker, dat
hij iemand ontmoet heeft, zoals hij
zegt."
„Hoe weet je dat. Joan?"
„Omdat omdat ik het wéét! Ik
wéét het eenvoudig Die man wie het
ook geweest mag zijn, heeft meneer
Laramie niet alleen beroofd maar
hem ook het bont gegeven en het ge
weer in ziin fondraal gestopt. Begrijp
.ie dat nipt? Zie je niet. dat meneei
'.p-amjp tot oe zondebok gpmaakt is?
Norman schudde somber het hoofd.
„Nee. Joan, je vergist je. Dat ge
merkte pelswerk, het moordgeweer en
nu dit dwaze verhaal over een onbe
kende... Ik zou hem liever niet schul
dig achten, maar ik moet wel."
Stomverbaasd keek Alan van Joan
naar Norman. niets van hun gesprek
begrijpend. Wie was die Grindley?
Wat voor gemerkt pelswerk? En wat
hadden die grommende Crees en mes
tiezen.
Een forse halfbloed barstte los: „Al-
Ion s! Wij hebben de man. die Seth-
vermoordde 1 Hang hem op. de hond!
Schiet hem dood, zoals hij..."
Norman draaide zich om.
„Zwijg jij daar! Dit is mijn werk.
Laat ik gee-i woord meer horen over
onhangen. van jou of van wie ook,
of ik gooi je ondersteboven in het
cachot!" Hi.i wendde zich weer tot
Alan „Je b~nt mijn arrestant. Geen
tegenstand, alsjeblieft." En hij ratelde
de formule af: „Ik waarschuw je. dat
al wat je zegt als bewijs tegen je ge
bruikt zal worden."
Ware het niet om de dreigende
stemming van de opdringende man
nen. dan zou Alan gelachen hebben.
Gearresteerd wegens moord, voor het
doden van iemand van wie hij nooit
gehoord had dat was toch al te
dwaas.
IWordt vervolgd).