Mensen en De Spookkano De koopwaarde van de gulden Nederlandse tournee van Parijse Jongenskoor begint in Breda JfUDSOhT Demonstratie tegen schoolwet AT EEN ONDERLIJKE ERELD J RADIO Oplossing tlech tersben oem i n gen REEDS ZESDUIZEND CONCERTEN Voorbeeld vond navolging Mijnwerkersstaking in Engeland Protest, van Limburgse architecten Televisie TWEEDE BLAD DINSDAG 9 MAART 1954 'j'OEN in het begin van het jaar een stroompje van prijsverho gingen losbrak, was dit zeker naar aanleiding en misschien wel een antwoord op de 5% loons- en trak tementsverhogingen, die met 1 Ja nuari waren ingevoerd. Het „publiek" was er teleurge steld over. Wat is nu 't nut van deze loonsverhogingen? zo werd alge meen opgemerkt. Zo kon men al dadelijk zien, dat het „publiek" heel goed weet, wat de betekenis is van de „koopkracht van de gulden". Een groot deel van het publiek zal echter in de loop van het jaar wel in de portemonnaie zien, dat er voor de huurverhogingen nog heel wat meer compensatie werkt dan alleen die 5 loon- en trakte mentsverhoging: minder inkomsten belasting en heel wat minder schoolgeld. En als men kon aanne men, dat het „publiek"dit ook wel wist, kan men daaruit concluderen, dat het gekanker over prijsverho gingen niet gericht was tegen de meerdere duurte dan wel tegen de vermindering van de koopkracht. Die duurte is trouwens nogal meegevallen in de eerste maanden. Het Centraal Bureau van de Statis tiek heeft berekend, dat dit 3% is. Die eerste maanden zijn daarenbo ven een slechte maatstaf voor het gehele jaar. De drang naar prijsver lagingen is immers duidelijk merk baar. Neem de sigaren.... er ko men al langer hoe meer betere si garen voor minder geld in de win kels. De concurrentie tussen de fa brieken is in volle gang. Neem de schoenen; bezie de étalages van al langer hoe betere artikelen bij de z.g. uitverkoopweek. Papier-prijzen stegen, maar in de winkels, waar men papierwaren verkoopt, be merkt men er niets aan. De binnenlandse omzet is toch ge leidelijk aan minder geworden in 1953, dus neemt de concurrentie toe. Een aantal detaillisten maakt wel prijzenafspraken, maar men kan zich er niet altijd aan houden. Men kan in vele gevallen voor die concurrentie-strijd een verklaring zoeken en nagaan, waarom, dan hier dan daar, prijsverhogingen inge voerd worden en moeten worden. I Op zich zelve zijn die verklaringen niet altijd juistwant de markt is zwevend. En als er voor boter eieren en varkensvlees bijvoorbeeld I verlagingen aangekondigd worden, I geeft men vaak een verklaring, die geen andere bedoeling heeft dan te camoufleren, dat de vorige verho ging een mislukking was. Het is duidelijk dat het „publiek" niet koopt, wat te duur is en naar stig zoekt naar de winkels, waar het goedkoper is dan elders. Het pu bliek zuivert dus zelf de markt. De mogelijkheden, om door afspraken tot onredelijke verhogingen te ko men, worden elke dag kleiner. En dat kan heel wel reeds in 1954 lei den tot een lager prijsniveau. Dat wil dus zeggen; een grotere koop kracht van de gulden. En met dit 1 laatste is ons economisch leven heel wat meer gediend dan met loons verhogingen, die men (zoals nu I blijkt) immers tracht door te bere kenen. |7r zijn een aantal artikelen, waar bij men niet heeft te rekenen op prijsverlagingen. Dat zijn de artikelen, waarvoor nog levendige exportmogelijkheden bestaan. En ook voor die land- en tuinbouw-ar- tikelen, die om een welvarende landbouw te bekomen op een of andere wijze door de regering nog gesteund worden. Men kan overi gens niet weten, of de prijsdalingen op de wereld voor granen bijvoor beeld in de loop van 1954 niet zo heftig zullen zijn, dat de regering niet meer in staat is de graanprijzen in ons land op de tegenwoordige hoogte te houden. En daarom is het ook onjuist in deze maanden reeds ontevredenheden tot uitdrukking te brengen voor het gehele jaar 1954. Er is een andere groep van ver hoogde prijzen, waaraan in ons land helemaal niets te doen is, die van koffie, thee en cacao, waarvan de wereldprijzen zijn gestegen. Het is duidelijk, dat voor ons Nederlands huishouden er maar één antwoord op is: minder koffie en thee drinken en minder cacau-artikelen gebrui ken. Doordat de regering de weg heeft verlaten om de prijzen tot een ma ximum vast te houden en de prijs vorming heeft vrijgelaten, ontbreekt de regering nu het middel om de koopkracht var de gulden te verbe teren. Het „publiek" (de producent, zowel als consument) moet daaraan zelf meewerken. Natuurlijk alleen maar in de geest van een gezonde prijsvorming, met uitschakeling van abnormale winstneming. In verband met de automobielten toonstelling in Amsterdam wordt er heftig gepleit voor goedkopere auto mobielen. Die zijn er ook wel reeds in de landen van fabricage, maar daar hier op deze aute's behalve flinke invoerrechten ook nog een luxe-belasting geheven wordt, is er nog geen kans om hier auto-ty pes op de markt te brengen tegen f 3000.en minder. Het pleiten daarvoor wil echter in zich ook zeg gen: pleiten voor een grotere koop kracht van de gulden. Het pleiten voor een goedkoper motorvoertuig wil echter nog niet zeggen, dat het gebruik zo veel goedkoper zal wor den. Menigeen, die zich in de loop der jaren liet verleiden zulk een ding aan te schaffen, heeft zich na een of twee jaar weer gedwongen gezien het aan de kant te doen, om dat hij onderhoud en gebruik niet betalen kon. Er is 'n statisticus ge weest, die uitgerekend heeft, dat door de motorrijtuigen in ons land tezamen aan de .„wegenbelasting" elke minuut f 2700.betaald moet worden.per jaar een bedrag van ruim 236 millioen. Het zal nog wel enige jaren duren dat de „massa" zich motorvoertuigen gaat aanschaf fen, ook als die van een prijs van f 3000 of minder worden. halen dit verschijnsel alleen aan als een voorbeeld hoe er gestreefd wordt naar een verhoging van de koopkracht van de gulden. Natuurlijk wordt deze voornamelijk bereikt, indien de levensbehoeften, op onze eigen grond geteeld of door eigen industrie gemaakt, in prijs zouden dalen: aardappelen, vlees, melk, brood. En daarvoor bestaan vooralsnog weinig kansen. En dat is natuurlijk jammer, want als ieder een (van producent tot détaillist) van zijn prijzen iets laten val len, zou er heel wat bereikt kunnen worden. Dat dit zou gaan gebeuren door het uitbreken van een ongebonden concurrentiestrijd, is in het geheel niet ten voordele van een gezonde economie. Juist de prijsafspraken die producenten en verkopers tel kens proberen te maken, geven aan de landelijke economie een zeker evenwicht. Nu de tijd voorbij is, dat door een tekort van materialen de kooplust opgeschroefd was, kunnen die prijsafspraken nooit tot een ongezonde prijshoogte voeren. Maar zij kunnen wel ongezonde concur rentie tegen gaan. En het is in ons land altijd nog zo, dat ieder verko per ook koper is en ongezonde hoge prijzen zelf aan den lijve gevoelt. De verkoopkracht van een detail list zit in de service, die hij biedt. En nu is het merkwaardig in ons land, dat de consument zich gaarne goed wenst te laten bedienen en daar gaat kopen, waar de service het beste is. Maar ook is het merk waardig, dat de consumenten gaarne het gekochte laten thuis bezorgen. Dat kost natuurlijk geld, want de wagentjes, de fietsen, enz. moeten aangeschaft en onderhouden wor den. en de loopjongen" is tegen woordig niet met een „appel en een ei" te betalen. Vooral bij de bakkers blijkt telkens weer, hoe gemakkelijk de consument zich thuis laat bedie nen. Dat hij daarvoor enige centen per brood meer moet betalen, be rekent hij niet. Of komt dit mis schien, omdat de bakker het in zijn winkel gehaalde brood even duur berekent als wanneer hij het thuis bezorgt? Het is dus zo, dat bij een goed geleide effiëncy de prijzen vaak la ger kunnen zijn dan het geval is en dat ook dat mee kan werken om de koopkracht van de gulden te ver lagen. B.O.Z. Ir. J QE VORIGE week hadden we het over ruzie, welke in de Gro ningse K.V.P. was losgebarsten naar aanleiding van de samenstelling der candidatenlijsten voor de Staten verkiezingen- Partijvoorzitter en partijsecretaris zijn naar het hoge Noorden gereisd, om na te gaan wat er aan te doen was. Er was inder daad wat aan te doen. Er zullen in die kieskring nu twee verbonden lijsten worden ingediend. Ieder heeft dezelfde candidaten, doch in ver schillende volgorde in overeenstem ming met de uitslag der stemmin gen in de betrokken Statenkringen. De ontslagname van een viertal Kringbestuursleden gaat na deze Salomonsoplossing niet door. Zo is er met inschikkelijkheid en goede wil ook voor moeilijke kwesties wel een oplossing te vinden. TN ZIJN Memorie van Antwoord van de Eerste Kamer heeft mi- WAT IS ER MEER ontwapenend dan de onschuld? Geens mens kan zo verstokt zijn, of ergens in een verborgen hoek van zijn hart is hij voor de onschuld ontvankelijk. We durven het soms niet tegenover ons zelf te bekennen, maar het is toch waar, dat we bijvoorbeeld op een St. Nicolaasfeest, een brok in de keel voelen komen, als we kinderen in een onzegbaar groot vertrouwen hun wensjes horen opzeggen, hun liedje horen zingen. De onbedorvenheid van die kinderen, het diepe beleven van alles, het zijn dingen die ons di rect aanspreken. Het kind is heilig door zijn onschuld Het kind is ook altijd mooi. Wan neer uw kind zijn eenvoudige lied jes zingt, dan is dat mooier dan 't optreden van de beroemdste zan ger of de best ge schoolde zangeres ter wereld. Bij een kind zingt het hart en dat weet niet van raffine ment. In een zin- Mgr. Maillet, de dirigent van het Parijse jongenskoor. gend kind komen twee grote dingen van Gods schepping tot uiting: oprechtheid en schoonheid. Daarom is het verhaal van de boosaardige man, die zich weer met God verzoende, nadat een kind voor hem gezongen had, geen overdreven en sentimenteel vertelsel, dat geschikt is voor elke preek voor kinderen. Het kan altijd gebeuren. Gelukkig is het daarom, dat er niet alleen in onze kerken, maar ook in onze concertzalen dikwijls kinderkoren zingen. Sinds de laatste decennia hebben de uitvoeringen door kinderkoren steeds meer het odium van „kunst" gekregen. Daarvóór vond men het aardig of ontroerend, al naar gelang de stemming van het auditorium, doch later kwam men tot de ontdekking, dat voor het kind, ook al is de periode waarin zijn stem voor het typische kin derkoor geschikt is, maar betrekkelijk kort is, zangopleidingen moesten kunnen bestaan. Er lag hier wel degelijk een mogelijk heid tot ontwikkeling, tot het vormen van „school". (Advertentie) T ïïf In alle prijsklassen door William Byron Mowery 3) Alan's gedachten vlogen terug naar het kamp van de vorige avond en de lenige onbekende met de schitterende ogen, die op de gloed van zijn kamp- vuur was afgekomen, naar hun ge sprek en zijn onschuldige opmerking, flat hij die zomer goud gewassen had en voor zevenhonderd dollar stof uit fl'- hergen meebracht. Die man had hem ongetwijfeld be stolen. zoals Joan Hastings zei. Terwijl hij naar het hoopje zand 6taarde, drong het langzaam tot hem door. dat zijn goud. zijn kostbaar goud waarvoor hij de hele zomer gezwoegd had. weg was; dat hij geen cent bezat: nieis dan zijn versleten kleren. Met 'n schok besefte hij verder, dat zijn laat ste jaar aan de universiteit, zijn exa men in de geologie en de hele, rozige toekomst plotseling in rook waren op gegaan hem ontstolen door een ge mene dief. •Het spijt me voor u", zei Joan zacht, getroffen door de smart in zijn grijze ogen. „Het spijt me vreselijk meneer Laramie. O was te goed van vertrouwen." SIGAREN nister Donker het over rechtersbe- noemingen. Het door vele leden ge noemde onderscheid tussen z.g. Rooms-Katholieke en niet-Rooms- Katholieke plaatsen in de rechterlij ke macht, acht de minister geen we zenlijk criterium voor de vervul ling van vacatures. Na deze apodictische uitspraak volgt echter: „Weliswaar zal een verantwoord benoemingsbeleid er rekening mede moeten houden, dat de rechterlijke macht zodanig wordt samengesteld, dat de verschillende levens- en wereldbeschouwingen, welke het maatschappelijk leven be heersen, ook in de rechterlijke macht haar weerslag vinden, doch zulks mag geenszins betekenen, dat voor de individuele vacatures de moge lijkheid van keuze niet zo ruim mo gelijk wordt gehouden." Dat noemt men nu echt in- en uitpraten. Het is wel typisch, dat juist in het Zuiden een paar van die „individuele vacatures" zijn aange vuld, waarbij een overheersende le vens- en wereldbeschouwing niet aan haar trekken kwam. volgen uitvoeringen in Amsterdam. Den Haag en Rotterdam. Wederom, daar valt niet aan te twij felen. zal het Parijse jongenskoor door ziin zang duizenden mensen ontroeren. Het programma wijst er voldoende op. dat men hier werkelijk mag spreken van een evenement op muziekgebied. Het vermeldt werken van Mozart, Chailley. Bonneau. Ravel. Milhaud en vele anderen. Onder de kerkelijke ge zangen die worden uitgevoerd, zijn een gedeelte uit de Requiem-mis van E. du Caurroy (16e eeuw), en het Regina Coeli van Aichinger. eveneens uit de 16e eeuw. IN NEDER-SAKSEN Zestigduizend katholieken uit Neder- Saksen hebben geprotesteerd tegen een ontwerp-schoolwet van de Neder- saksische regering. Volgens de beto gers „brengt het ontwerp een dood steek toe aan de confessionele school" en schendt het de rechten van de ou ders. (Advertentie) J-^OEWEL het in de meeste gevallen niet verder kwam dan tot het vormen van amateur-koren (wat wel haast niet anders kon, doordat men met kinderen te doen heeft), toch kreeg de kinderzang een veel grotere aandacht dan voorheen. De resultaten daarvan zijn weerspiegeld in enkele kinderkoren, die internationale ver maardheid hebben gekregen. Om maar één der bekendste te noemen: de Wiener Sangerknaben. Kort na de eeuwwisseling verbond echter ook Parijs zijn naam aan een jongenskoor, dat genoemd werd „Les petits Chanteurs a la Croix de Bois" en dat op het ogenblik over de gehele wereld een faam geniet, die niet ge ringer is dan die van de Wiener Sangerknaben. Uit het Parijse initia tief kwam een organisatie voort, die in de loop der jaren haar afdelingen kreeg over de gehele wereld, ook in ons land. In vele grote steden werden in navolging van Parijs koren gevormd van katholieke jongens. Hun grote taak was het, om naast goede zang kunst, een waarachtig apostolaat te verbreiden. En daarin is men heel dik wijls bijzonder geslaagd. Het Parijse koor verwierf zich lauweren in alle kerken en concertzalen, waar werd op getreden. Zesduizend concerten, niet alleen in Frankrijk, maar ook in Ca nada. de Verenigde Staten, Zuid-Ame- rika, de meeste Europese landen (waaronder Nederland in de lente van 1932) en Egypte, werden er gegeven. Steeds wisselde de bezetting van het koor. maar onveranderlijk bleef de kwaliteit van de uitvoeringen stijgen. Het Parijse jongenskoor werd de coriphee van de internatio nale federatie van de „Kleine Zangers". Doch ook in de ande re landen streefde men steeds naar hoger. In dit verband mag zeker niet onvermeld blijven, dat het Nederlandse koor is uitgekozen, om ter gelegenheid van het Mariale Jaar in Rome uitvoeringen te komen geven. IN ONS LAND THANS zal Nederland de kennis making met het Parijse jongens koor kunnen hernieuwen, want deze week begint de Nederlandse tournee van het koor, dat onder leiding staat van mgr Maillet. De tournee vangt aan met een uitvoering in Breda, in de kerk aan de Baronielaan. Daarna QNGEVEER 3.500 mijnwerkers zijn Maandag in staking in de kolen mijnen te Southshields in het Britse graafschap Durham. Vijftienhonderd van hen hadden het werk reeds een week eerder neerge legd. De stakers eisen het ontslag van een van hun opzichters, die zij van „tiranniek optreden" beschuldi gen. FNE Limburgse architecten hebben de Gemeenteraad van Maastricht ver zocht. het herstelplan van de Wilhel- minabrug over de Maas te Maastricht niet te accepteren doch aan de Rijks waterstaat te verzoeken een ander plan te maken. Men acht het plan zo> als het thans door de Rijkswaterstaat in grote schetsen is opgezet, niet pas send in het stedebouwkundig karak ter van Maastricht. 1/ANDAAG gaat het over televisie. Met w -lies en al- „Goeden avondhuisvrou wen! We zullen 't vanavond hebben over rationeel wer ken in de keuken!" „Als je je havermout net jes opeet, mag je 't hele cow boy-programma zien". Cijf ers TN ongeveer 60 pet. van alle Ame rikaanse woningen staat thans een televisie-ontvanger. In cijfers betekent dit 27.000.000 toestellen in 47.100.000 woningen. In de staat New Yersey, waar schijnbaar veel lief hebbers wonen, is het percentage het hoogst. Daar bezit namelijk 88 pet. van alle woningen een televi sietoestel. Vasten IWIGR. O'HARA, aartsbisschop van Pennsylvanië, heeft de katho lieken in zijn bisdom gevraagd aan de vasten nog een offer te verbin den. ..Laat uw televisietoestel of ra dio eens een week uitgeschakeld en geef dan eerlijk antwoord op de vraag: Heeft U er wat aan gemist of niet? Cadeau VEN gewiekst zakenman in Boi- se, dat, zoals men weet, in Idaho ligt, verstrekt iedere koper van een televisie-apparaat gratis een tweedehands auto. De hande laar heeft verklaard, dat men dit meer moet zien als een maatregel tegen autoverkopers, die gratis een televisietoestel meegeven, als men er een wagen komt kopen. Men moet vlug zijn, want het aanbod geldt slechts voor één week. Actueel ETNIGE tijd geleden raakte een huis in brand, dat toevalli gerwijze juist tegenover een televi sie-studio was gelegen. „Eens kij ken wat er van komt", spraken de technici. Op een gegeven moment zagen ze een man uit de zoveelste verdieping van het brandende huis naar beneden springen. Later za gen millioenen kijkers dat nog eens, want de opname werd uitgezonden. De man kwam honorarium vragen voor de moeite, want ofschoon hij niets mankeerde, voor de lol had hij niet gesprongen. Mopje p1 VEN een T.V.-mopje om niet in de war te raken. Het werd in een Engelse studio verteld en ging over een Sowjet-officier, die een Tsjechische boer aan het uitleggen was, dat Rusland gemakkelijk de Verenigde Staten zou kunnen klein krijgen. „Wij zouden 20 atoombom men in 20 leren valiezen kunnen stoppen en die over heel Amerika kunnen verspreiden, zonder dat iemand het in de gaten had". De boer keek iets te ongelovig en daarom vroeg de officier: ..Geloof je me niet? Geloof je, dat Rusland geen twintig atoombommen heeft?" „Over die atoombommen kan ik niet oordelen", zei de boer, „maar hebben jullie wel 20 leren valie zen?" Schade JN Ontario heeft een man zijn buurman schade berokkend voor een bedrag van 100 dol lar. Hij zat bij zijn televisie toestel te kijken en sloeg dat opeens aan diggelen. Hij kon zich niet met de ontknoping van het drama verenigen, dat op het scherm werd vertoond. Niemcs IJ weet natuurlijk reeds, dat de televisie eigenlijk is uitgevon den door een Rus. Een slordig aan tal eeuwen terug al. (Advertentie) ,,Les petits Chanteurs' tijdens een concert, onder het oog van de film camera* WOENSDAG 10 MAART 1954. HILVERSUM I, 402 m. VARA: 7.00 Nws.; 7.13 Gram.; 8.00 Nws.; 8.18 Gram., 8.50 V. d. huisvrouw; 9.00 Gym. v. d. vrouw; 9.10 Gram. VPRO: 10.00 School radio. VARA: 10.20 V. d. vrouw; 11.00 Gram.; 12.00 Instr. trio; 12.30 Land- en tuinb.meded.; 12.33 V. h. platteland; 12.38 Gram.; 13.00 Nws.; 13.15 Tcntoonstellings- agenda; 13.18 Dansmuz.; 13.45 „De weg omhoog", caus.; 14.00 V. d. kinderen; 16.00 V. d. zieken; 16.30 Radio Philharm. sext.; 17.15 Gram.; 17.50 Regeringsuitz.: D. J. van Wijnen: „Nederland en de we reld: Nederland en de wereldtentoon stelling in Sao Paulo"; 18.00 Nws. en comm.; 18.20 „Het volle pond", caus.; 18.35 Viool en piano; 18.55 V. d. kinde ren; 19.00 „De Katholieken en het So cialisme". caus.; 19.15 VARA-Varia en gram. VPRO: 19.30 V. d. jeugd. VARA: 20.00 Nws.; 20.05 Pol. comm.: 20.15 Om- roepork. en soliste". 21.30 „Een Phoenix herrijst te vaak", hoorsp.; 22.15 Cabaret; 22.45 „Emil Behring, redder van kinde ren", caus.; 23.00 Nws.; 23.15 secialistisch nws. in Esperanto; 23.20 Gram.; 23.45 24.00 Idem. HILVERSUM II, 208 m. NCRV:.7.01 Nws.; 7.10 Gram.; 7.15 Gym.; 7.33 Ge wijde muz.; 7.45 Een woord voor de dag; 8.00 Nws. en weerber.; 8.15 Gram.; 8.30 Tot Uw dienst; 8.35 Gram.; 9.00 V. d. zieken; 9.30 V. d. vrouw; 9.35 Gram.; 10.30 Morgendienst; 11.00 Gram.; 11.10 „Als de Hollandse Hemel in Maart....", hoorsp.; 12.00 Tenor en piano; 12.30 Land en tuinb.meded.; 12.33 Gevar. muz,; 12 59 Klokgelui; 13.00 Nws.; 13.15 Prot. Inter kerkelijk Thuisfront; 13.20 Lichte muz.; 13.50 „Ein deutsches Requiem"; 15.12 Ka- merork.; 18.00 V. d. jeugd; 17.20 Gram.; 17.30 Orgelsp. 18.00 Mil. caus. 18.15 Cel lo en orgel; 18.30 Spectrum van het Chr. Organisatie- en Verenigingsleven; 18.45 Geestelijke liederen; 10.00 Nws. en weer ber.; 19.10 Boekbesp.; 19.25 Gram.; 19.30 Buiten], overz.; 19.50 Gram.; 20.00 Radio krant; 20.20 Bidstond; 21.45 Vocaal en semble; 22.20 Intern. Evangelisch Comm.; 22.30 Gram.; 22.45 Avondoverdenking; 23.00 Nws. en SOS-ber.; 23.15—24.00 Gram. BRUSSEL. 324 m. 12.00 Gram.; 12.30 Weerber.; 12.34 Gram.; 12.50 Koersen; 12.55 Gram.; 13.00 Nws.; 13.15 Gram.; 13.30 Pianospel; 14.00 Schoolradio; 15.45 Gram.; 15.55 Orkestconc.; 17.00 Nws.; 17.10 Gram.; 17.30 Klankb.: 17.40 Gram.: 17.50 Boek bespreking: 18.00 Gram.; 18.30 V. d. sold.; 19.00 Nws.; 19.40 Gram.: 20.00 „Bozena", operette; 22.00 Nws.; 22.15 Gram.; 22.55 23.00 Nws. BRUSSEL, 484 m. 12.00 Gram.; 13 nn Nws.; 13.15, 14.00 en 15.00 Gram.: 16415 Lichte muz.; 17.00 Nws.; 17.15 Gram.; 17.30 Hoornkwart.: 17.50, 18.50. 19.15 eri 19.28 Gram.; 19.30 Nws.: 20.00 Orkest conc.; 21.35 Volksmuz.; 22.00 Nws.; 22.15 Lichte miiz.; 22.55 Nws. Alan bevochtigde de lippen. „Maar maar als iemand voedsel van Je aanneemt en zich warmt aan Je vuur. verwacht Je toch niet dat hij je als dank daarvoor zal beroven. Dat heeft hij gedaan de rat." Hij wierp het zand op de vloer, balde de vuisten en Joan aanziende, zei hij. half in tranen: „Ik ga terug, de rivier op. Ik zal die kerel wel krijgen ik haal mijn goud terug, ik zal die hond le vend villen". Zachtjes wees ze hem terecht. „Hij is intussen al in de wildernis verdwenen en het ts nogal een uitge breid terrein waarin u hem moet zoe ken." „Ik volg hem tot in Alaska. Ik zal hem krijgen, al duurt het een jaar! Ik zal me niet zo laten bestelen zon der Hier werd hij onderbroken door een hand op zijn schouder. Hij keerde zich om en stond tegen over korporaal Eric Norman. en <fe ogen van de Bereden Politieman wa ren scherp en wantrouwend Door de open deur volgden de Crees en de mestiezen van de aanlegplaats. Norman en omringden de nieuw aan gekomene. Bij het zien van Normans strenge gelaat beving hem een ang stig voorgevoel. Hij kon niet weten dat hier in Lac L'Outre lang dreigen de gebeurtenissen plotseling tot uit barsting waren gekomen, als een lawi ne neerstortend en dat hij, de arge loze vreemdeling op het punt stond, hierdoor te worden meegesleurd; maar hij voelde instinctief dat er ge vaar dreigde. „Waar kom je vandaan. Laramie? als je zo heet", vroeg Norman. „Waar ik woon. bedoel je?" stamel de Alan, geschrokken door de onheil spellend veranderde houding van de politiebeambte. „Ik heb eigenlijk geen woonplaats of familie. 's-Winters studeer Ik aan de universiteit en 's-zomers ga ik hier of daar werken." Joan Hastings nam het woord. „Erie, hij heet werkelijk Alan Lara mie; dat weet ik." Norman keek haar aan. „Weet !e dat zeker. Joan?" „Positief." Norman keek weer naar Alan Door het wantrouwen heen schemerde zijn instinctieve sympathie. „Wat voer je in deze streek uit Laramie?" „Ik heb goud gewassen, langs de Su teena." „Laat Ie stof eens zien." „Ik ik heb niets meer." „Hoezo?" „Ik ben gisteravond bestolen Een kerel gapte me alles at." Normans gezicht verried spijtige te leurstelling. Langzaam zei hij: „Ik verwachtte ook niet, dat je goudstof zou hebben. Vertel me eens Laramie waar was je vier dagen geleden?" „Wel, in het Noorden, boven de Sui- teena Splitsing. Vier dagen geleden verliet ik Juist de Grizzlies." „Als je dat kon bewijzen vriend!" „Wat bewijzen?" „Waar je vorige Dinsdag was." „Bedoel je of ik daar iemand ont moet heb Nee, natuurlijk niet. Er leeft daar niemand, zelfs geen India nen. Maar ik was er." „Ik zou je graag geloven", verklaar de Norman, ,,maar ik heb bewijzen van het tegendeel." Hij vroeg ineens „Hoe komt dat pak bont in Je kano?" In zijn verdriet over het verlies van het goud had Alan helemaal het pak ket bont vergeten, dat de vreemdeling hem de vorige avond had toevertrouwd, maar Eric Normans vraag bracht het ln zijn heinnering terug. „Olegde hij verlegen uit, „dat heeft iemand me gegeven. Gisteren avond aan de mond van de Dunbar." „Iemand wie?" „Ik weet zijn naam niet en ook ver der niets van hem. Hij praatte als een woudloper of zo." antwoordde Alan openhartig. „Ik ontmoette hem toe vallig en hij vroeg me. of ik dat pak wilde meenemen en het bij de factory aan de landing afgeven en ik zei „best" Maar luister eens, wat is er eigenlijk aan de hand? Waarom vraag je me dit alles?" Norman keek hem met ijzig onge loof aan. „Zo. Je loopt iemand tegen het lijf. een onbekende zo maar 'n man en hij geeft je voor duizend dollar pelswerk mee! Dat is nogal dunnetjes, vrind. Ik hoopte dat je een verklaring had, en in plaats daarvan vertel je mij een doorzichtig leugen tje." Hij maakte een gebaar dat scheen aan te geven, dat zijn laatste hoop op de onschuld van de ander vervlogen was. Alan riep strijdlustig: „Waag het niet. me een leugenaar te noemen, jij! Ik vertel je de waarhid. Als je me niet gelooft, kun je naar de maan lo pen! Wat wil je van me?" Norman beantwoordde die vraag niet. „Slim van je. om naar Lac L'Ou tre te komen. De laatste plek. waar ze je zouden verwachten. Maar je had dat geweer niet moeten meebrengen." „Welk geweer?" „Die Mannlicher-Schoenauer in het geweerfoudraal. Het interessen je mis schien. te horen dat ik de kogel heb 'huiseebraeht, die Seth Grindley dood de." Bij dat woord „doodde" deed een kil gevoel Alans hart samenkrimpen vrees. Flauw besefte hij, dat er een moord gepleegd was en dat men hem van die moord verdacht. Nu eerst zag hij dat Eric Norman een paar hand boeien vasthield. „Maar ik heb geen Mannlicher- Schoenauer!' ontkende hij verwilderd. „Er zit een oude 303 Ross in mijn foudraal. Ga maar kijken!" „Ik heb gekeken!" snauwde Norman en liet er spottend op volgen: „die raadselachtige onbekende heeft je ze ker ook zijn geweer gegeven!" Onder de omstanders ging een drei gend gemompel op een onheilspel lend voorteken van volkswoede. Joan Hastings achter de toonbank, was ver bleekt bij de onthullingen over het geweer en het bont; met, verschrikte ogen keek ze van den lange korporaal naar de nog langere en jongere stu dent. „Ene!" zei ze. „Ik weet zeker, dat hij iemand ontmoet heeft, zoals hij zegt." „Hoe weet je dat. Joan?" „Omdat omdat ik het wéét! Ik wéét het eenvoudig Die man wie het ook geweest mag zijn, heeft meneer Laramie niet alleen beroofd maar hem ook het bont gegeven en het ge weer in ziin fondraal gestopt. Begrijp .ie dat nipt? Zie je niet. dat meneei '.p-amjp tot oe zondebok gpmaakt is? Norman schudde somber het hoofd. „Nee. Joan, je vergist je. Dat ge merkte pelswerk, het moordgeweer en nu dit dwaze verhaal over een onbe kende... Ik zou hem liever niet schul dig achten, maar ik moet wel." Stomverbaasd keek Alan van Joan naar Norman. niets van hun gesprek begrijpend. Wie was die Grindley? Wat voor gemerkt pelswerk? En wat hadden die grommende Crees en mes tiezen. Een forse halfbloed barstte los: „Al- Ion s! Wij hebben de man. die Seth- vermoordde 1 Hang hem op. de hond! Schiet hem dood, zoals hij..." Norman draaide zich om. „Zwijg jij daar! Dit is mijn werk. Laat ik gee-i woord meer horen over onhangen. van jou of van wie ook, of ik gooi je ondersteboven in het cachot!" Hi.i wendde zich weer tot Alan „Je b~nt mijn arrestant. Geen tegenstand, alsjeblieft." En hij ratelde de formule af: „Ik waarschuw je. dat al wat je zegt als bewijs tegen je ge bruikt zal worden." Ware het niet om de dreigende stemming van de opdringende man nen. dan zou Alan gelachen hebben. Gearresteerd wegens moord, voor het doden van iemand van wie hij nooit gehoord had dat was toch al te dwaas. IWordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1954 | | pagina 5