Een „thuis" voor jongens
die niet thuis zijn
studie en conversatie
Zij hebben behoefte aan grote dosis
persoonlijke vrijheid
ENGELSE AMATEURS in de Feyenoord-kuip
Oranje XI staan niet ongunstig voor een zege
as
••«£$1?' -v -■
OP
EM
Niet alleen „ter bescherming"
Voor de „luchtmachtjeugd" moet
iets gedaan worden
De weg naar de gemeenschap
In de kazerne
DE EERSTE INTERE IN 1954
Conditie van terrein en spelers gaat
doorslaggevende rol vervullen
10
t
tEM
Bescheiden hegin werd 100 jaar geleden gemaakt
Gezonde en ruime sfeer het morele behoud van de jon
gens werd het idee der militaire
Huisvestingsproblemen van militairen
Noodgevallen:
ook hier
Humanisme in
de aanval
HF Nationaal Katholiek Thuis
front behartigt de belangen van
ongeveer zestigduizend militairen,
zowel in Nederland als overzee.
Dank zij grote kapitalen, die katho-
leik Nederland voor zijn militairen
bijeen heeft gebracht (de laatste
stunt was de „Operatie-draadna
gel"), is het voor N.K.T. mogelijk
geweest totnogtoe zijn apostolaats-
werk te vervullen.
tentoonstelling-personenautomobielen
Zal Cor van der Gijp
de (gedroomde)
midvoor zijn
~T
■;.>V
".'A -':*vTT^^v *■-'-'Ajv -%'^t '*:'V. ,%f -
D*-
lortief
HOENTJE
en sier-
bruin of
ndleder.l
êpezool.'
32 10.95
■36 11.95
V
3R0NINGEM1
n of hoe
Fw over-
ing een
teuze
2.78
3.65
1.55
2.75
0.75
5.75
1.75
■karpet
doeken
147.—
peciale
98.—
ïerpe
ii=<
personen,
ng.
van dit bl.
DEK STEEN
DERDE BLAD
'i.' 'ife
VRIJDAG 5 MAART 1954
Biljartenmaar
DE BENEDENZAAL van het Katholiek
Militair Tehuis in Bergen op Zoom doet
denken aan een prettig restaurant, waar
van de eigenaar alle moeite doet zijn klan
ten te gerieven. Er staan twee forse biljarts
en achter een afscheiding, die door planten
wordt gemarkeerd, vindt men gemakke
lijke stoelen, die de jongens gelegenheid
bieden rustig hun krantje te lezen.
Op de verdiepingen zijn lokalen voor
studie en conversatie en er is ook een klei
ne speelzaal, met voethalspel en Russische
biljartEnerzijds wil het militaire te
huis een centrum voor gezonde ontspan
ning zijn, aan de andere kant houdt het re
kening met de omstandigheid, dat er ook
knapen zijn die in hun diensttijd verder
willen studeren.
TEGENWOORDIG mag men een Katholiek Militair Tehuis in
derdaad een „tehuis" voor militairen noemen. En dat is meer
dan men vroeger zeggen kon. Jarenlang waren de lokalen, waar
men de militairen in hun vrije tijd bijeen placht te brengen, niet
erg geslaagde imitaties van de klassieke patronaatszalen, met hun
solide stoelen en tafels en spaarzaam gedecoreerde wanden.
„Gezelligheid en intimiteitDat op de eerste plaats stre
ven we na", zegt kapelaan A. Stulemeijer. Hij is directeur van
het Katholiek Militair Tehuis in Bergen op Zoom en hij mag ver
gelijkingen maken met wat vroeger was, omdat Bergen op Zoom
de bakermat is van de militaire tehuizen.
Kapelaan Stulemeijer heeft jarenlang als aalmoezenier in
het leger gewerkt. Hij weet dus heel goed wat een militair denkt
en doet. Hij kent ook uit ervaring de wensen van de jongens op
het punt van rust en ontspanning in de vrije uren.
„De militaire tehuizen", zegt hij, „hebben niet alleen een
beschermend karakter meer. We willen ook en vooral positief
werk doen."
anderd cn wij veranderden mee. In
wezen is het doel van het instituut
nog alti/d hetzelfde: de jongens in een
omgeving brengen waar zij zich be
ter thuis kunnen voelen dan op straat
en hen te behoeden voor de gevaren
die het verblijf in een vreemde stad
tijdens de ledige uren geven kan. Dat
dit gebeurt op een manier die fris
ser aandoet dan vroeger, is natuurlijk
belangrijk, maar het geeft aanleiding
om dankbaar te zijn tegenover de
mensen die het werk begonnen en
die de kiem hebben gelegd voor wat
op het ogenblik is.
Katholiek
MIET alleen de katholieke militairen
zijn welkom in de tehuizen.
„Iedereen," zegt kapelaan Stulemeijer
„kan er terecht, als het kot maar niet
wordt afgebroken.."
Het predicaat katholiek wordt noch
tans niet ten onrechte gebruikt. De
taak van de directeur is een verleng
stuk van de geestelijke verzorging
door de aalmoezeniers en het per
soonlijk contact tussen de directeur
en de jongens die het tehuis bezoe
ken, is natuurlijk verre van onbe
langrijk.
In het militaire tehuis „Pater Ka-
rel" in Bergen op Zoom vindt men
ook een altaar. Het gaat in de ont
spanningsuren schuil achter een raam,
dat echter wordt opengeslagen als de
bezoekers zich verenigen in gezamen
lijk gebed.
Er zijn 49 militaire tehuizen in Ne
derland. En de geest die ze kenmerkt
is overal dezelfde. Geen gewilde en
onbehaaglijke vroomdoenerij. maar
een frisse sfeer van vriendschap en
vrolijkheid, die echter stijl heeft en
die de rechtgeaarde militairen heel
wat beter moet bevallen dan het
stijlloze' vermaak dat de straat kan
bieden. En die inderdaad de belang
stelling mag hebben van iedereen die
het met de zorg voor de jongens goed
meent!
Een hoekje van de conversatiezaal
in het Katholiek Militaire Tehuis
te Bergen op Zoom. Gemakkelijke
stoelen en een smaakvolle aankle
ding. Een sfeer, waarin de militair
zich i7iderdaad op zijn gemak kan
voelen.
E"N dat is geen theorie. Gerard van
J-1 Mook uit Lieshout, die we in de
studiezaal achter een respectabele at
las aantreffen, studeert voor hoofd
akte onderwijzer. Hij is ingedeeld bij
de intendance en hij zegt, dat je in
dienst, met een beetje doorzettings
vermogen, best verder kunt studeren.
Frits Kramer uit Amsterdam (ver
bindingstroepen) is het met hem eens.
Hij zit in de boekhouding en prepa
reert zich op een nieuw examen in
zijn vak. Natuurlijk geven ze toe, dat
het ook van de omstandigheden af
hangt. De ene taak in dienst is nu
eenmaal zwaarder dan de andere en
soms moet je heel wat energie kun
nen opbrengen om 's avonds de boe
ken open te slaan.
In de conversatiezaal is het ook al
druk. Daar worden brieven naar huis
geschreven en daar wordt gepraat.
In de rustige sfeer van een gezellig
vertrek. En de heer van Gaans, die,
als concierge van het gebouw, een
ietwat vaderlijke taak heeft, neemt
met welgevallen de zaak in ogen
schouw. Hij constateert dat het steeds
drukker wordt in de zalen en dat het
tehuis reclame voor zichzelf maakt.
Wie er vandaag komt, brengt morgen
een vriend mee.
Hoe het begon
£K is in weinig jaren veel veran
derd.. Ere niet in geringe mate is
dit te danken aan het feit. dat het
instituut der militaire tehuizen zich
gesteund weet door de burgerij. Nog
altijd is er een exploitatietekort,
maar de jaarlijkse collecte, de subsi
dies van de overheid en de steun die
Katholiek Thuisfront geeft, verlenen
het werk toch meer armslag dan
vroeger. Daar komt dan nog bij, dat
er geen kunstmatige scheiding meer
is tussen burgers en militairen. De
jaren in dienst worden niet meer be
schouwd als „verloren" jaren, terwijl
omgekeerd de militaire autoriteiten
meer begrip hebben voor de omstan
digheid dat een voortgezette persoon
lijkheidsvorming slechts kan bijdra
gen tot de innerlijke kracht van het
leger.
Het werk van de Militaire Te
huizen werd in 1856 geboren. En
wel door een initiatief van Jo
seph Legge, gepensioneerd ser
geant van de artillerie, die di
recteur werd van het liefdadig
heidsgesticht in Bergen op
Zoom. Hij bezon zich op de ge
varen die de soldaten op straat
bedreigden en uit zijn zorg voor
tehuizen geboren.
Joseph Legge liet de soldaten op
zijn kamer komen en toen het getal
der leden die eerste jaren met zes
werd uitgebreid „schreiden de oude
leden tranen van ontroering". Zo staat
het in de kronieken. En verder ver
melden die ook, „dat hun hart ten
toppunt was van vervoering en ge
luk. Gelijk de adelaar zijn jongen met
zijn vleugels beschermt," zo ook klem
den zij zich aan die jonge soldaten
vast, die zonder hen wellicht een
prooi des verderfs waren geworden."
De lijden zijn veranderd
TJIT die woorden (je moest ze mo-
menteel eens neerschrijven!)
spreekt een intentie, waaraan onge
twijfeld een goede en diep-godsdien-
stige gedachte ten grondslag lag,
maar die de militair van het ogenblik
maar matig zou aanspreken. We horen
het een aalmoezenier al zeggen: „Ga
naar het militair tehuis, jongeman,
wanneer ge geen prooi des verderfs
wilt worden..!" De knaap zou waar
schijnlijk onmiddellijk naar een café
gaan en hij zou nog gelijk hebben
ook.
Het was goed bedoeld en voor die
dagen was het misschien wel verant
woord. Maar in elk geval hield men
toch te weinig rekening met de om
standigheid, dat godsdienstzin nu
eenmaal het best kan vastgehouden
en gevoed worden in een sfeer die
niet „buiten-werelds" is, maar gezond
en ruim en waarvan het karakter en
aanzien der militaire tehuizen een
prettige afspiegeling moet zijn.
Een ernstige critiek aan wie de mi
litaire tehuizen grondvestten mag men
hier niet in lezen. De tijden zijn ver
O
0°K voor leger en
luchtmacht is de
kwestie van de huis
vesting een acuut
probleem. Het lands
belang eist, dat er ka
zerneruimte genoeg is
in het land en in de
regel komt Jan Sol
daat dan ook wel on
derdak. Maar met de
bouw van kazernes al
léén is men er niet.
Een heel belangrijk
deel van onze strijd
krachten de ge
huwde beroepsmilitai
ren vraagt namelijk
nogeens om huisves
ting apart. Ook zij
hebben recht op een
eigen gezinsleven.
Misschien nog wel
meer dan de burger.
Want de militair, die
uit hoofde van zijn be
roep, ook buiten de
diensturen, minder vrij
is dan de doorsnee
burger heeft een nog
grotere behoefte aan
een billijke portie
persoonlijke vrijheid.
Om allen die te ge
ven... Het is een ideaal,
dat momenteel niet
gemakkelijk te ver
wezenlijken is.
TN NEVENSTAAND artikel wordt
de situatie met betrekking tot
de huisvesting van luchtmachtper-
soneel te Gilze-Rijcn weergege
ven. Met nadruk moeten wij er
echter op wijzen, dat de toestand
zoals die hier ligt niet bepalend
is voor het gehele land. Overigens
wijzen de bemoeiingen van de
overheid met name die van dc
Staatssecretaris van Oorlog er
voldoende op, dat het probleem
met veel energie wordt aange
pakt. Laat Ons hopen, dat ook
voor Gilze-Rijen het huisves-
tingsvraagstuk spoedig tot het
verleden behoort.
Ook voor wat betreft het toewijzen van woningen aan militairen
is men gebonden aan plaatselijke mogelijkheden en aan richt
lijnen van de overheid, die niet veel speling toelaten. De minister
van Wederopbouw en Volkshuisvesting bekijkt de woningnood
van bovenaf en voor militairen maakt hij slechts dan uitzonde
ringen op de regel van het gelijk op-delen, als het landsbelang
er direct mee gemoeid is. Juist door deze rechtvaardigheid heb
ben de militairen hun woningprobleem gekregen.
LJEEL sterk geldt dit probleem voor
de gehuwde militairen, van de
vliegbasis Gilze-Rijen, waar men tot
voor kort een grote lijst van woning
zoekenden had. Gelukkig kon aan
honderd wachtenden (en velen staan
al op de lijst sinds 1946) een woning
worden toegezegd, want dezer dagen
komt een flink complex militaire wo
ningen gereed. Dat is dan de eerste
maal, dat er zichtbaar verbetering
in de toestand komt. Maar de lijst
blijft groot en er prijken nog altijd
zo'n 75 zeer dringende gevallen op.
Hier is het een geval van iemand
wiens vrouw reeds maanden ziek is.
Haar „ziekenkamer" is het deel van
een zolder, ergens in Amsterdam.
PROTESTEN VAN NKT
Maar het is nog lang niet zo, dat
men kan doen wat men zou willen
doen. Ook Katholiek Thuisfront heeft
een strijd te voeren. In de eerste
plaats is dat een principiële strijd. In
de loop van vorig jaar ontstond er
grote beroering in NKT-kringen, toen
de minister van Oorlog nota bene
als christelijk bewindsman grote
gunsten verleende aan het Humanis
tisch Thuisfront. Dit kreeg f 3000 sub
sidie, voor het organiseren van vor-
mingsdagen voor militairen, waarbij
aan de (militaire) bezoekers, vier da
gen extra verlof werd verleend. Het
humanisme, dat de godloosheid pre
dikt, wordt hiermee duidelijk bevoor
recht en in deze trant is NKT dan
ook aan het protesteren -gegaan. Ver
schillende maatregelen zijn overwogen
of reeds genomen, maar het gevaar
is nog lang niet gekeerd.
(Advertentie)
Daar is het die kwestie van de man,
die bij elk weekend dat hij thuis
komt, het relaas krijgt te horen van
wéér ruzie met de mensen met wie
zijn gezin samenwoont.
Of daar is die pas getrouwde mili
tair. Hij offert van zijn niet al te gro
te inkomen elke maand 65 gulden
voor twee kamertjes op een derde
étage. Over een week loopt de „huur"
af. Hij zat er clandestien, dus recla
meren kan hij niet....
Neen, dat niet, maar gelukkig voor
hem is 't toch ook weer niet zo, dat hij
nu geheel aan zijn lot wordt overge
laten. Want nu zal hij gaan praten
met majoor-waarnemer H. J. Kremer,
die naast zijn taak als officier Sociale
Dienst van de vliegbasis Gilze-Rijen
ook dergelijke huisvestingsproblemen
krijgt te behandelen.
SPREIDING NODIG
RAI
RAI-Gebouw Amsterdam 26 Februari t/m 7 Maart
A/JAJOOR Kremer vertelde ons iets
over het huisvestingsprobleem, zo
als dat speciaal voor het personeel
van de vliegbasis geldt. De basis ligt
tamelijk ver van de grote woonker
nen en het is dus noodzakelijk, om in
de buurt huisvestingsmogelijkheden
te scheppen. Het begin is nu gemaakt
door de bouw van die 100 woningen
aan de Julianastraat, hoewel men de
ze conceptie sterk gecentraliseerd
en tegelijkertijd gesplitst in woningen
voor officieren en woningen voor
onderofficieren, korporaals en solda
ten niet volmaakt moet vinden. Het
personeel van de vliegbasis wisselt
voortdurend en daaruit volgt een ein
deloos aantal woningruilingen.
Nu zijn bij een ruiling, plaats, type
en huurprijs van de woningen altijd
punten, waarover moeilijkheden, kun
nen ontstaan. Voor dit complex wo
ningen geldt zulks temeer, omdat het
uitermate bezwaarlijk is in ver
band met de militaire verhoudingen
een door een officier vrij te maken
woning, die tussen twee andere, door
officieren bewoonden panden ligt, toe
te wijzen aan bijvoorbeeld een
korporaal. Meer verspreide bouw zou
hieraan tegemoet gekomen zijn, doch
dit stuitte op grote bezwaren. Gilze-
Rijen is namelijk een gemeente op
zich en niet alleen een vliegbasis. Het
gemeentebestuur fungeert voor de mi
litairen als gastheer en dus wegen de
belangen van de burgerbevolking voor
het gemeentebestuur minstens even
zwaar als die van de militairen.
SCHOOLPLAN
LIIER schuilt wellicht ook de oor-
zaak van de moeizame strijd, die
majoor Kremer, bijgestaan door enke
le militairen, moet voeren voor de
bouw van een speciale school voor
wat we zouden willen noemen „de
luchtmacht-j eugd". De kinderen van
militairen zijn enigszins verwant aan
de schipperskinderen. Militaire gezin
nen bezitten een grote mobiliteit en
dit geeft vooral moeilijkheden voor
wat betreft het onderwijs aan de kin
deren uit die gezinnen. Het is nood
zaak, dat zij speciale scholen kunnen
bezoeken, zoals die voor schipperskin
deren b.v. al bestaan.
Scholen, waar het onderwijs
individueel is gericht, waardoor
bij een eventuele overplaatsing
van het gezin, de omschake
lingsmoeilijkheden geringere
omvang zullen hebben. Daarbij
komt nog het punt, dat Rijen
slechts katholieke scholen heeft.
Veel protestantse militairen
hebben er principiële bezwaren
tegen hun kinderen op zo'n
school te doen en hoe dan ook
dit heeft men te respecteren.
Er moet voor de „luchtmacht-
jeugd" iets gedaan worden.
Majoor Kremer en zijn medestan
ders hebben dat „iets" gevonden door
het in het leven roepen van de stich
ting „Van Helsdingen-school". De
stichtingsakte is reeds gepasseerd en
veel militairen zijn al lid of donateur
van de stichting. De school, die de
stichting wil gaan beheren, zal de
luchtmachtkinderen" (men verwacht
er honderd minstens) het onderwijs
kunnen geven, dat zij behoeven. On
derhandelingen met het gemeentebe
stuur zijn gaande, maar het laatste, dat
hierover te melden valt is, dat het be
stuur van de stichting, de zaak nog
eens onder de aandacht van B. en W.
heeft gebracht.
Keren wij terug tot de huisvesting
voor de gezinnen. Het ministerie van
Oorlog heeft kort geleden een aantal
richtlijnen bekendgemaakt, volgens
welke een urgentielijst van woning
zoekenden voor elk garnizoen afzon
derlijk, moet worden opgemaakt. De
richtlijnen willen, dat elk geval in
punten wordt gewaardeerd, waarvoor
natuurlijk een leidraad is gegeven.
Door de sommen, die aldus van elk
geval afzonderlijk ontstaan, met elkaar
te vergelijken, kan men een recht
vaardige verdeling van het aantal
woningen mogelijk maken. Dit is dus
verdeling naar noodzaak.
PUNTEN, PUNTEN,.,
C"WER de toewijzingsvoorstellen
wordt centraal beslist en dat
heeft enkele bezwaren. Het militaire
belang maakt het dikwijls noodzake
lijk, dat bepaalde militairen in de
buurt van kazerne, legerplaats of
zoals in Gilze Rijen vliegbasis ge
huisvest worden. Degeen die dat het
beste beoordelen kan is de comman
dant van het betrokken onderdeel.
Maar in Den Haag telt men slechts
de punten en zo kan het b.v. gebeu
ren, dat een krepeergeval om
zijnentwille een dertigtal kilometers
van zijn onderdeel wordt gehuis
vest, terwijl zijn aanwezigheid in
kazerne of legerplaats, eigenlijk ie
der uur van dag of nacht mogelijk
zou moeten zijn.
Doch hoe dit ook zij, de militair kan
zich niettemin verzekerd weten van
de aandacht, die ook hogere instanties
aan hem en zijn moeilijkheden wijden.
En dat is iets, waarvan men de waar
de niet mag onderschatten en waar
van de resultaten steeds meer merk
baar beginnen te worden.
Concentratie boven het groene la
ken in het benedenlokaal van het
Kath. Militaire Tehuis in Bergen
op Zoom. Belangstelling voor wat
er achter de toog te koop is, is er
ook ruim voldoende.
(~)OK voor de mili- deren blijft de fami- portagereeks „De
T.T.
tai-en is er een
weg raar de ge-
meensclap. In vele
gevallen is dit een
gemeensiiap van
louter militairen,
met slechs hier en
daar raakpunten met
de burgermaatschap
pij. Maar ioor an-
lie, de werkkring, de
vereniging toch de
eigenlijke samenle
ving vormen. Die,
waaruit zij voort
kwamen en die
waarin zij eens zul
len terugkeren. Daar
om hebben wij dit
maal voor onze re-
weg naar de ge
meenschap", enke
le redacteuren een
gang naar kazerne,
legerplaats of vlieg
basis laten maken.
Op deze pagina vindt
de lezer hetgeen zij
ondervonden.
T)E ENGELSE AMATEURSdie Zondag in
het Feyenoordstadion te Rotterdam
tegen onze Oranje XI aantreden, heli oren
niet tot de tegenstanders, waarvan men kan
venstadje Huil voor het eerst tegen heil in
het strijdperk. Het werd toen een gelijk
spel (2-2) en van Nederlandse zijde waren
Jan van Roessel en Piet van der Kuil de
zeggen, dat zij tot de historische rivalen van doelpuntenmakers in een uitstekende ived-
Neerlands vertegenwoordigende teams be- strijd, waaraan velen nog aangename herin-
horen. Als we het wel hebben, kwamen wij neringen bewaren,
op 15 November 1952 in het Engelse ha-
die puntenverdeling te^HuH U eTfn EngMan^^ee^wit^entfek'ovei de
hoofden der amateurs heen gegaan en het irevolir daarvan ic n
En het If tad dï?aaWciÖk wijzigingen in hun team' aan werden' gebracht'
stoht V L a-S- ^nn<Iaf Rotterdam aantreedt, heeft dan ook
slechts vier spelers in de gelederen van Huil, de andere
^/E zouden onze lezers gaarne wat
meer bijzonderheden verstrekken
over de Engelse bezoekers, maar dit
is niet mogelijk, want er is practisch
niets over bekend, zelfs aan de over
zijde van het Kanaal niet, hetgeen toe
te schrijven is aan de omstandigheid,
dat men daar slechts zeer weinig be
langstelling aan de dag legt voor de
nog
zijn vervangen.
amateurs. Met uitzondering van een
kleine schare, interesseert Albion zich
uitsluitend voor de profs en de na
men der amateurs verdrinken daar
door in de publiciteit, welke zich vrij
wel volledig bepaalt tot beroepsvoet-
bal.
STERKERE TEGENSTANDER?
ETET feit echter, dat Oranje op die
Ta Novemberdag in 1952 het niet ver
der dan tot een draw kon brengen,
wijst er intussen op, dat die geselec
teerde amateurs heel wat van voetbal
afweten en daar men in Engeland
ook wat deze categorie betreft
sindsdien de zaken ernstiger is gaan
bezien en er altijd wéér een erezaak
van maakt: een voetbalwedstrijd ver
liezen betekent voor de bakermat van
King Soccer steeds iets heel ergs
is te verwachten dat men nu met een
sterke, misschien zelfs sterkere tegen
stander dan destijds te doen krijgt.
VERTROUWEN ONGESCHOKT
wist te ont-
HET is ons niet bekend, of deze
Engelse amateurs evenmin als de
onze de laatste vier weken hebben
gevoetbald. In dat geval zal het wel
loslopen en overigens is het vertrou
wen in onze Oranje XI van vandaag
in het geheel niet geschokt, want het
mag dan zo zijn, dat tijdens die oefen
wedstrijd in Den Bosch het spel in
zijn geheel niet beantwoordde aan de
verwachtingen, welke men er mis
schien in had gesteld, de 31 over
winning. die er uit resulteerde, werd
in elk geval dan toch geboekt dank
zij nuttiger spel, dan de technisch
inderdaad veel beter voetballende
Keulse tegenstander
plooien.
TWEE VERANDERINGEN
TN dat Voorlopig Elftal werden in-
1 tussen twee wijzigingen aange
bracht. De Feyenoorder van der Hoek
moest (nog even?) opnieuw plaats
maken voor Rinus Terlouw en Noud
van Melis werd vervangen door Cor
van der Gijp, over wie de landelijke
bladen de laatste weken meer goeds
wisten te zeggen, dan over van Me
lis, die wij intussen heus niet zo von
den tegenvallen.
Laten we hopen, dat de telg der
Dordtsc voetballende familie niet te
leur stelt en hij de bezieling brengen
de aanvalsleider in onze nationale
ploeg zal zijn, met persoonlijke daden
van betekenis.
De doorslaggevende factor zal zon
der twijfel de conditie worden, waar
bij de toestand van het terrein een
uitermate belangrijke rol gaat spelen.
Na ai die sneeuw is er ook nog veel
regen gevallen cn de grasmat zal des
wege niet zo puik zijn als men gaarne
zou wensen. Veel hangt er van af,
of het in de periode vóór de wed
strijd droog zal blijven en de wind
er krachtig over zal blazen: in dat
geval kan het speelveld er ongetwij
feld behoorlijk goed bij liggen en kan
een technische spel-ontplooiing wor
den verwacht, die niet al te zeer uit
de toon gaat vallen.
yOEGEGEVEN, dat deze ontmoeting
nog niet te rangschikken is onder
de interlands, welke in Nederland be
geestering los weten te slaan, kan
toch worden gezegd, dat de interesse
aanzienlijk is.
Vooral in het zuiden is de be
langstelling groot, niet slechts
omdat het zo goed met spelers
in ons nationale team vertegen
woordigd is, maar bovendien
wijl Rotterdam van onze ge
westen uit zo gemakkelijk is te
bereiken: uit de trein regel
recht het stadion in
We hebben heus vertrouwen in
onze ploeg, zoveel zelfs, dat dezerzijds
een overwinning geen denkbeeldige is.
Dat vertrouwen is allereerst geba
seerd op de hechte middenlinie en
achterhoede, waarin Steiger als laat
ste man onder de lat allen zo'n beetje
naar de kroon steekt. Odenthal en
Frans Tebak, Klaassens, Terlouw en
Biesbrouck vormen tezamen een hecht
blok, dat ongetwijfeld met succes vat
zal weten te krijgen op het Engelse
voorhoedespel, dat door de bank nog
al aan de korte kant pleegt te zijn.
"^eker, onze voorhoede blonk niet
uit tegen F.C. Köln maar toen
het er op een gegeven moment op
aan kwam, liet zij toch zien, wat in
de mars zit en een oefenwedstrijd
is nog altijd een heel ander ding als
een interland, waarin vlagvertoon
een hoogst belangrijke rol speelt
Als Overbeeke op de rechtervleugel
geheel fit het strijdperk zal betreden,
van Beurden zijn dag heeft. Cor van
der Gijp inderdaad de midvoor is,
die velen in hem zien en de linker-
wing: BennaarsGruijzen even actief
opereert als in Den Bosch, welnu, dan
zal men het zien gebeuren, dat een
nieuwe overwinning uit de bus komt.
Bovendien menen wij, dat
onze jongens zullen willen be
wijzen, dat die 1-0 zege tegen
de Belgen geen toeval was, maar
de vrucht van een nieuwe geest,
voortgekomen uit de verjonging
van de nationale ploeg en de
wil om Neerlands voetbal, ook
internationaal, een rigoureuze
ommekeer te bezorgen.
Daar houden we het dus voorlopig
dan maar op!