Een „thuis" voor jongens die niet thuis zijn studie en conversatie Zij hebben behoefte aan grote dosis persoonlijke vrijheid ENGELSE AMATEURS in de Feyenoord-kuip Oranje XI staan niet ongunstig voor een zege as ••«£$1?' -v -■ OP EM Niet alleen „ter bescherming" Voor de „luchtmachtjeugd" moet iets gedaan worden De weg naar de gemeenschap In de kazerne DE EERSTE INTERE IN 1954 Conditie van terrein en spelers gaat doorslaggevende rol vervullen 10 t tEM Bescheiden hegin werd 100 jaar geleden gemaakt Gezonde en ruime sfeer het morele behoud van de jon gens werd het idee der militaire Huisvestingsproblemen van militairen Noodgevallen: ook hier Humanisme in de aanval HF Nationaal Katholiek Thuis front behartigt de belangen van ongeveer zestigduizend militairen, zowel in Nederland als overzee. Dank zij grote kapitalen, die katho- leik Nederland voor zijn militairen bijeen heeft gebracht (de laatste stunt was de „Operatie-draadna gel"), is het voor N.K.T. mogelijk geweest totnogtoe zijn apostolaats- werk te vervullen. tentoonstelling-personenautomobielen Zal Cor van der Gijp de (gedroomde) midvoor zijn ~T ■;.>V ".'A -':*vTT^^v *■-'-'Ajv -%'^t '*:'V. ,%f - D*- lortief HOENTJE en sier- bruin of ndleder.l êpezool.' 32 10.95 ■36 11.95 V 3R0NINGEM1 n of hoe Fw over- ing een teuze 2.78 3.65 1.55 2.75 0.75 5.75 1.75 ■karpet doeken 147.— peciale 98.— ïerpe ii=< personen, ng. van dit bl. DEK STEEN DERDE BLAD 'i.' 'ife VRIJDAG 5 MAART 1954 Biljartenmaar DE BENEDENZAAL van het Katholiek Militair Tehuis in Bergen op Zoom doet denken aan een prettig restaurant, waar van de eigenaar alle moeite doet zijn klan ten te gerieven. Er staan twee forse biljarts en achter een afscheiding, die door planten wordt gemarkeerd, vindt men gemakke lijke stoelen, die de jongens gelegenheid bieden rustig hun krantje te lezen. Op de verdiepingen zijn lokalen voor studie en conversatie en er is ook een klei ne speelzaal, met voethalspel en Russische biljartEnerzijds wil het militaire te huis een centrum voor gezonde ontspan ning zijn, aan de andere kant houdt het re kening met de omstandigheid, dat er ook knapen zijn die in hun diensttijd verder willen studeren. TEGENWOORDIG mag men een Katholiek Militair Tehuis in derdaad een „tehuis" voor militairen noemen. En dat is meer dan men vroeger zeggen kon. Jarenlang waren de lokalen, waar men de militairen in hun vrije tijd bijeen placht te brengen, niet erg geslaagde imitaties van de klassieke patronaatszalen, met hun solide stoelen en tafels en spaarzaam gedecoreerde wanden. „Gezelligheid en intimiteitDat op de eerste plaats stre ven we na", zegt kapelaan A. Stulemeijer. Hij is directeur van het Katholiek Militair Tehuis in Bergen op Zoom en hij mag ver gelijkingen maken met wat vroeger was, omdat Bergen op Zoom de bakermat is van de militaire tehuizen. Kapelaan Stulemeijer heeft jarenlang als aalmoezenier in het leger gewerkt. Hij weet dus heel goed wat een militair denkt en doet. Hij kent ook uit ervaring de wensen van de jongens op het punt van rust en ontspanning in de vrije uren. „De militaire tehuizen", zegt hij, „hebben niet alleen een beschermend karakter meer. We willen ook en vooral positief werk doen." anderd cn wij veranderden mee. In wezen is het doel van het instituut nog alti/d hetzelfde: de jongens in een omgeving brengen waar zij zich be ter thuis kunnen voelen dan op straat en hen te behoeden voor de gevaren die het verblijf in een vreemde stad tijdens de ledige uren geven kan. Dat dit gebeurt op een manier die fris ser aandoet dan vroeger, is natuurlijk belangrijk, maar het geeft aanleiding om dankbaar te zijn tegenover de mensen die het werk begonnen en die de kiem hebben gelegd voor wat op het ogenblik is. Katholiek MIET alleen de katholieke militairen zijn welkom in de tehuizen. „Iedereen," zegt kapelaan Stulemeijer „kan er terecht, als het kot maar niet wordt afgebroken.." Het predicaat katholiek wordt noch tans niet ten onrechte gebruikt. De taak van de directeur is een verleng stuk van de geestelijke verzorging door de aalmoezeniers en het per soonlijk contact tussen de directeur en de jongens die het tehuis bezoe ken, is natuurlijk verre van onbe langrijk. In het militaire tehuis „Pater Ka- rel" in Bergen op Zoom vindt men ook een altaar. Het gaat in de ont spanningsuren schuil achter een raam, dat echter wordt opengeslagen als de bezoekers zich verenigen in gezamen lijk gebed. Er zijn 49 militaire tehuizen in Ne derland. En de geest die ze kenmerkt is overal dezelfde. Geen gewilde en onbehaaglijke vroomdoenerij. maar een frisse sfeer van vriendschap en vrolijkheid, die echter stijl heeft en die de rechtgeaarde militairen heel wat beter moet bevallen dan het stijlloze' vermaak dat de straat kan bieden. En die inderdaad de belang stelling mag hebben van iedereen die het met de zorg voor de jongens goed meent! Een hoekje van de conversatiezaal in het Katholiek Militaire Tehuis te Bergen op Zoom. Gemakkelijke stoelen en een smaakvolle aankle ding. Een sfeer, waarin de militair zich i7iderdaad op zijn gemak kan voelen. E"N dat is geen theorie. Gerard van J-1 Mook uit Lieshout, die we in de studiezaal achter een respectabele at las aantreffen, studeert voor hoofd akte onderwijzer. Hij is ingedeeld bij de intendance en hij zegt, dat je in dienst, met een beetje doorzettings vermogen, best verder kunt studeren. Frits Kramer uit Amsterdam (ver bindingstroepen) is het met hem eens. Hij zit in de boekhouding en prepa reert zich op een nieuw examen in zijn vak. Natuurlijk geven ze toe, dat het ook van de omstandigheden af hangt. De ene taak in dienst is nu eenmaal zwaarder dan de andere en soms moet je heel wat energie kun nen opbrengen om 's avonds de boe ken open te slaan. In de conversatiezaal is het ook al druk. Daar worden brieven naar huis geschreven en daar wordt gepraat. In de rustige sfeer van een gezellig vertrek. En de heer van Gaans, die, als concierge van het gebouw, een ietwat vaderlijke taak heeft, neemt met welgevallen de zaak in ogen schouw. Hij constateert dat het steeds drukker wordt in de zalen en dat het tehuis reclame voor zichzelf maakt. Wie er vandaag komt, brengt morgen een vriend mee. Hoe het begon £K is in weinig jaren veel veran derd.. Ere niet in geringe mate is dit te danken aan het feit. dat het instituut der militaire tehuizen zich gesteund weet door de burgerij. Nog altijd is er een exploitatietekort, maar de jaarlijkse collecte, de subsi dies van de overheid en de steun die Katholiek Thuisfront geeft, verlenen het werk toch meer armslag dan vroeger. Daar komt dan nog bij, dat er geen kunstmatige scheiding meer is tussen burgers en militairen. De jaren in dienst worden niet meer be schouwd als „verloren" jaren, terwijl omgekeerd de militaire autoriteiten meer begrip hebben voor de omstan digheid dat een voortgezette persoon lijkheidsvorming slechts kan bijdra gen tot de innerlijke kracht van het leger. Het werk van de Militaire Te huizen werd in 1856 geboren. En wel door een initiatief van Jo seph Legge, gepensioneerd ser geant van de artillerie, die di recteur werd van het liefdadig heidsgesticht in Bergen op Zoom. Hij bezon zich op de ge varen die de soldaten op straat bedreigden en uit zijn zorg voor tehuizen geboren. Joseph Legge liet de soldaten op zijn kamer komen en toen het getal der leden die eerste jaren met zes werd uitgebreid „schreiden de oude leden tranen van ontroering". Zo staat het in de kronieken. En verder ver melden die ook, „dat hun hart ten toppunt was van vervoering en ge luk. Gelijk de adelaar zijn jongen met zijn vleugels beschermt," zo ook klem den zij zich aan die jonge soldaten vast, die zonder hen wellicht een prooi des verderfs waren geworden." De lijden zijn veranderd TJIT die woorden (je moest ze mo- menteel eens neerschrijven!) spreekt een intentie, waaraan onge twijfeld een goede en diep-godsdien- stige gedachte ten grondslag lag, maar die de militair van het ogenblik maar matig zou aanspreken. We horen het een aalmoezenier al zeggen: „Ga naar het militair tehuis, jongeman, wanneer ge geen prooi des verderfs wilt worden..!" De knaap zou waar schijnlijk onmiddellijk naar een café gaan en hij zou nog gelijk hebben ook. Het was goed bedoeld en voor die dagen was het misschien wel verant woord. Maar in elk geval hield men toch te weinig rekening met de om standigheid, dat godsdienstzin nu eenmaal het best kan vastgehouden en gevoed worden in een sfeer die niet „buiten-werelds" is, maar gezond en ruim en waarvan het karakter en aanzien der militaire tehuizen een prettige afspiegeling moet zijn. Een ernstige critiek aan wie de mi litaire tehuizen grondvestten mag men hier niet in lezen. De tijden zijn ver O 0°K voor leger en luchtmacht is de kwestie van de huis vesting een acuut probleem. Het lands belang eist, dat er ka zerneruimte genoeg is in het land en in de regel komt Jan Sol daat dan ook wel on derdak. Maar met de bouw van kazernes al léén is men er niet. Een heel belangrijk deel van onze strijd krachten de ge huwde beroepsmilitai ren vraagt namelijk nogeens om huisves ting apart. Ook zij hebben recht op een eigen gezinsleven. Misschien nog wel meer dan de burger. Want de militair, die uit hoofde van zijn be roep, ook buiten de diensturen, minder vrij is dan de doorsnee burger heeft een nog grotere behoefte aan een billijke portie persoonlijke vrijheid. Om allen die te ge ven... Het is een ideaal, dat momenteel niet gemakkelijk te ver wezenlijken is. TN NEVENSTAAND artikel wordt de situatie met betrekking tot de huisvesting van luchtmachtper- soneel te Gilze-Rijcn weergege ven. Met nadruk moeten wij er echter op wijzen, dat de toestand zoals die hier ligt niet bepalend is voor het gehele land. Overigens wijzen de bemoeiingen van de overheid met name die van dc Staatssecretaris van Oorlog er voldoende op, dat het probleem met veel energie wordt aange pakt. Laat Ons hopen, dat ook voor Gilze-Rijen het huisves- tingsvraagstuk spoedig tot het verleden behoort. Ook voor wat betreft het toewijzen van woningen aan militairen is men gebonden aan plaatselijke mogelijkheden en aan richt lijnen van de overheid, die niet veel speling toelaten. De minister van Wederopbouw en Volkshuisvesting bekijkt de woningnood van bovenaf en voor militairen maakt hij slechts dan uitzonde ringen op de regel van het gelijk op-delen, als het landsbelang er direct mee gemoeid is. Juist door deze rechtvaardigheid heb ben de militairen hun woningprobleem gekregen. LJEEL sterk geldt dit probleem voor de gehuwde militairen, van de vliegbasis Gilze-Rijen, waar men tot voor kort een grote lijst van woning zoekenden had. Gelukkig kon aan honderd wachtenden (en velen staan al op de lijst sinds 1946) een woning worden toegezegd, want dezer dagen komt een flink complex militaire wo ningen gereed. Dat is dan de eerste maal, dat er zichtbaar verbetering in de toestand komt. Maar de lijst blijft groot en er prijken nog altijd zo'n 75 zeer dringende gevallen op. Hier is het een geval van iemand wiens vrouw reeds maanden ziek is. Haar „ziekenkamer" is het deel van een zolder, ergens in Amsterdam. PROTESTEN VAN NKT Maar het is nog lang niet zo, dat men kan doen wat men zou willen doen. Ook Katholiek Thuisfront heeft een strijd te voeren. In de eerste plaats is dat een principiële strijd. In de loop van vorig jaar ontstond er grote beroering in NKT-kringen, toen de minister van Oorlog nota bene als christelijk bewindsman grote gunsten verleende aan het Humanis tisch Thuisfront. Dit kreeg f 3000 sub sidie, voor het organiseren van vor- mingsdagen voor militairen, waarbij aan de (militaire) bezoekers, vier da gen extra verlof werd verleend. Het humanisme, dat de godloosheid pre dikt, wordt hiermee duidelijk bevoor recht en in deze trant is NKT dan ook aan het protesteren -gegaan. Ver schillende maatregelen zijn overwogen of reeds genomen, maar het gevaar is nog lang niet gekeerd. (Advertentie) Daar is het die kwestie van de man, die bij elk weekend dat hij thuis komt, het relaas krijgt te horen van wéér ruzie met de mensen met wie zijn gezin samenwoont. Of daar is die pas getrouwde mili tair. Hij offert van zijn niet al te gro te inkomen elke maand 65 gulden voor twee kamertjes op een derde étage. Over een week loopt de „huur" af. Hij zat er clandestien, dus recla meren kan hij niet.... Neen, dat niet, maar gelukkig voor hem is 't toch ook weer niet zo, dat hij nu geheel aan zijn lot wordt overge laten. Want nu zal hij gaan praten met majoor-waarnemer H. J. Kremer, die naast zijn taak als officier Sociale Dienst van de vliegbasis Gilze-Rijen ook dergelijke huisvestingsproblemen krijgt te behandelen. SPREIDING NODIG RAI RAI-Gebouw Amsterdam 26 Februari t/m 7 Maart A/JAJOOR Kremer vertelde ons iets over het huisvestingsprobleem, zo als dat speciaal voor het personeel van de vliegbasis geldt. De basis ligt tamelijk ver van de grote woonker nen en het is dus noodzakelijk, om in de buurt huisvestingsmogelijkheden te scheppen. Het begin is nu gemaakt door de bouw van die 100 woningen aan de Julianastraat, hoewel men de ze conceptie sterk gecentraliseerd en tegelijkertijd gesplitst in woningen voor officieren en woningen voor onderofficieren, korporaals en solda ten niet volmaakt moet vinden. Het personeel van de vliegbasis wisselt voortdurend en daaruit volgt een ein deloos aantal woningruilingen. Nu zijn bij een ruiling, plaats, type en huurprijs van de woningen altijd punten, waarover moeilijkheden, kun nen ontstaan. Voor dit complex wo ningen geldt zulks temeer, omdat het uitermate bezwaarlijk is in ver band met de militaire verhoudingen een door een officier vrij te maken woning, die tussen twee andere, door officieren bewoonden panden ligt, toe te wijzen aan bijvoorbeeld een korporaal. Meer verspreide bouw zou hieraan tegemoet gekomen zijn, doch dit stuitte op grote bezwaren. Gilze- Rijen is namelijk een gemeente op zich en niet alleen een vliegbasis. Het gemeentebestuur fungeert voor de mi litairen als gastheer en dus wegen de belangen van de burgerbevolking voor het gemeentebestuur minstens even zwaar als die van de militairen. SCHOOLPLAN LIIER schuilt wellicht ook de oor- zaak van de moeizame strijd, die majoor Kremer, bijgestaan door enke le militairen, moet voeren voor de bouw van een speciale school voor wat we zouden willen noemen „de luchtmacht-j eugd". De kinderen van militairen zijn enigszins verwant aan de schipperskinderen. Militaire gezin nen bezitten een grote mobiliteit en dit geeft vooral moeilijkheden voor wat betreft het onderwijs aan de kin deren uit die gezinnen. Het is nood zaak, dat zij speciale scholen kunnen bezoeken, zoals die voor schipperskin deren b.v. al bestaan. Scholen, waar het onderwijs individueel is gericht, waardoor bij een eventuele overplaatsing van het gezin, de omschake lingsmoeilijkheden geringere omvang zullen hebben. Daarbij komt nog het punt, dat Rijen slechts katholieke scholen heeft. Veel protestantse militairen hebben er principiële bezwaren tegen hun kinderen op zo'n school te doen en hoe dan ook dit heeft men te respecteren. Er moet voor de „luchtmacht- jeugd" iets gedaan worden. Majoor Kremer en zijn medestan ders hebben dat „iets" gevonden door het in het leven roepen van de stich ting „Van Helsdingen-school". De stichtingsakte is reeds gepasseerd en veel militairen zijn al lid of donateur van de stichting. De school, die de stichting wil gaan beheren, zal de luchtmachtkinderen" (men verwacht er honderd minstens) het onderwijs kunnen geven, dat zij behoeven. On derhandelingen met het gemeentebe stuur zijn gaande, maar het laatste, dat hierover te melden valt is, dat het be stuur van de stichting, de zaak nog eens onder de aandacht van B. en W. heeft gebracht. Keren wij terug tot de huisvesting voor de gezinnen. Het ministerie van Oorlog heeft kort geleden een aantal richtlijnen bekendgemaakt, volgens welke een urgentielijst van woning zoekenden voor elk garnizoen afzon derlijk, moet worden opgemaakt. De richtlijnen willen, dat elk geval in punten wordt gewaardeerd, waarvoor natuurlijk een leidraad is gegeven. Door de sommen, die aldus van elk geval afzonderlijk ontstaan, met elkaar te vergelijken, kan men een recht vaardige verdeling van het aantal woningen mogelijk maken. Dit is dus verdeling naar noodzaak. PUNTEN, PUNTEN,., C"WER de toewijzingsvoorstellen wordt centraal beslist en dat heeft enkele bezwaren. Het militaire belang maakt het dikwijls noodzake lijk, dat bepaalde militairen in de buurt van kazerne, legerplaats of zoals in Gilze Rijen vliegbasis ge huisvest worden. Degeen die dat het beste beoordelen kan is de comman dant van het betrokken onderdeel. Maar in Den Haag telt men slechts de punten en zo kan het b.v. gebeu ren, dat een krepeergeval om zijnentwille een dertigtal kilometers van zijn onderdeel wordt gehuis vest, terwijl zijn aanwezigheid in kazerne of legerplaats, eigenlijk ie der uur van dag of nacht mogelijk zou moeten zijn. Doch hoe dit ook zij, de militair kan zich niettemin verzekerd weten van de aandacht, die ook hogere instanties aan hem en zijn moeilijkheden wijden. En dat is iets, waarvan men de waar de niet mag onderschatten en waar van de resultaten steeds meer merk baar beginnen te worden. Concentratie boven het groene la ken in het benedenlokaal van het Kath. Militaire Tehuis in Bergen op Zoom. Belangstelling voor wat er achter de toog te koop is, is er ook ruim voldoende. (~)OK voor de mili- deren blijft de fami- portagereeks „De T.T. tai-en is er een weg raar de ge- meensclap. In vele gevallen is dit een gemeensiiap van louter militairen, met slechs hier en daar raakpunten met de burgermaatschap pij. Maar ioor an- lie, de werkkring, de vereniging toch de eigenlijke samenle ving vormen. Die, waaruit zij voort kwamen en die waarin zij eens zul len terugkeren. Daar om hebben wij dit maal voor onze re- weg naar de ge meenschap", enke le redacteuren een gang naar kazerne, legerplaats of vlieg basis laten maken. Op deze pagina vindt de lezer hetgeen zij ondervonden. T)E ENGELSE AMATEURSdie Zondag in het Feyenoordstadion te Rotterdam tegen onze Oranje XI aantreden, heli oren niet tot de tegenstanders, waarvan men kan venstadje Huil voor het eerst tegen heil in het strijdperk. Het werd toen een gelijk spel (2-2) en van Nederlandse zijde waren Jan van Roessel en Piet van der Kuil de zeggen, dat zij tot de historische rivalen van doelpuntenmakers in een uitstekende ived- Neerlands vertegenwoordigende teams be- strijd, waaraan velen nog aangename herin- horen. Als we het wel hebben, kwamen wij neringen bewaren, op 15 November 1952 in het Engelse ha- die puntenverdeling te^HuH U eTfn EngMan^^ee^wit^entfek'ovei de hoofden der amateurs heen gegaan en het irevolir daarvan ic n En het If tad dï?aaWciÖk wijzigingen in hun team' aan werden' gebracht' stoht V L a-S- ^nn<Iaf Rotterdam aantreedt, heeft dan ook slechts vier spelers in de gelederen van Huil, de andere ^/E zouden onze lezers gaarne wat meer bijzonderheden verstrekken over de Engelse bezoekers, maar dit is niet mogelijk, want er is practisch niets over bekend, zelfs aan de over zijde van het Kanaal niet, hetgeen toe te schrijven is aan de omstandigheid, dat men daar slechts zeer weinig be langstelling aan de dag legt voor de nog zijn vervangen. amateurs. Met uitzondering van een kleine schare, interesseert Albion zich uitsluitend voor de profs en de na men der amateurs verdrinken daar door in de publiciteit, welke zich vrij wel volledig bepaalt tot beroepsvoet- bal. STERKERE TEGENSTANDER? ETET feit echter, dat Oranje op die Ta Novemberdag in 1952 het niet ver der dan tot een draw kon brengen, wijst er intussen op, dat die geselec teerde amateurs heel wat van voetbal afweten en daar men in Engeland ook wat deze categorie betreft sindsdien de zaken ernstiger is gaan bezien en er altijd wéér een erezaak van maakt: een voetbalwedstrijd ver liezen betekent voor de bakermat van King Soccer steeds iets heel ergs is te verwachten dat men nu met een sterke, misschien zelfs sterkere tegen stander dan destijds te doen krijgt. VERTROUWEN ONGESCHOKT wist te ont- HET is ons niet bekend, of deze Engelse amateurs evenmin als de onze de laatste vier weken hebben gevoetbald. In dat geval zal het wel loslopen en overigens is het vertrou wen in onze Oranje XI van vandaag in het geheel niet geschokt, want het mag dan zo zijn, dat tijdens die oefen wedstrijd in Den Bosch het spel in zijn geheel niet beantwoordde aan de verwachtingen, welke men er mis schien in had gesteld, de 31 over winning. die er uit resulteerde, werd in elk geval dan toch geboekt dank zij nuttiger spel, dan de technisch inderdaad veel beter voetballende Keulse tegenstander plooien. TWEE VERANDERINGEN TN dat Voorlopig Elftal werden in- 1 tussen twee wijzigingen aange bracht. De Feyenoorder van der Hoek moest (nog even?) opnieuw plaats maken voor Rinus Terlouw en Noud van Melis werd vervangen door Cor van der Gijp, over wie de landelijke bladen de laatste weken meer goeds wisten te zeggen, dan over van Me lis, die wij intussen heus niet zo von den tegenvallen. Laten we hopen, dat de telg der Dordtsc voetballende familie niet te leur stelt en hij de bezieling brengen de aanvalsleider in onze nationale ploeg zal zijn, met persoonlijke daden van betekenis. De doorslaggevende factor zal zon der twijfel de conditie worden, waar bij de toestand van het terrein een uitermate belangrijke rol gaat spelen. Na ai die sneeuw is er ook nog veel regen gevallen cn de grasmat zal des wege niet zo puik zijn als men gaarne zou wensen. Veel hangt er van af, of het in de periode vóór de wed strijd droog zal blijven en de wind er krachtig over zal blazen: in dat geval kan het speelveld er ongetwij feld behoorlijk goed bij liggen en kan een technische spel-ontplooiing wor den verwacht, die niet al te zeer uit de toon gaat vallen. yOEGEGEVEN, dat deze ontmoeting nog niet te rangschikken is onder de interlands, welke in Nederland be geestering los weten te slaan, kan toch worden gezegd, dat de interesse aanzienlijk is. Vooral in het zuiden is de be langstelling groot, niet slechts omdat het zo goed met spelers in ons nationale team vertegen woordigd is, maar bovendien wijl Rotterdam van onze ge westen uit zo gemakkelijk is te bereiken: uit de trein regel recht het stadion in We hebben heus vertrouwen in onze ploeg, zoveel zelfs, dat dezerzijds een overwinning geen denkbeeldige is. Dat vertrouwen is allereerst geba seerd op de hechte middenlinie en achterhoede, waarin Steiger als laat ste man onder de lat allen zo'n beetje naar de kroon steekt. Odenthal en Frans Tebak, Klaassens, Terlouw en Biesbrouck vormen tezamen een hecht blok, dat ongetwijfeld met succes vat zal weten te krijgen op het Engelse voorhoedespel, dat door de bank nog al aan de korte kant pleegt te zijn. "^eker, onze voorhoede blonk niet uit tegen F.C. Köln maar toen het er op een gegeven moment op aan kwam, liet zij toch zien, wat in de mars zit en een oefenwedstrijd is nog altijd een heel ander ding als een interland, waarin vlagvertoon een hoogst belangrijke rol speelt Als Overbeeke op de rechtervleugel geheel fit het strijdperk zal betreden, van Beurden zijn dag heeft. Cor van der Gijp inderdaad de midvoor is, die velen in hem zien en de linker- wing: BennaarsGruijzen even actief opereert als in Den Bosch, welnu, dan zal men het zien gebeuren, dat een nieuwe overwinning uit de bus komt. Bovendien menen wij, dat onze jongens zullen willen be wijzen, dat die 1-0 zege tegen de Belgen geen toeval was, maar de vrucht van een nieuwe geest, voortgekomen uit de verjonging van de nationale ploeg en de wil om Neerlands voetbal, ook internationaal, een rigoureuze ommekeer te bezorgen. Daar houden we het dus voorlopig dan maar op!

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1954 | | pagina 9