agbta9 W SCHATTEN VAN CHINA DÉBRAUIMI BISSALIC ZWITSARUB Humanitas protesteert Nieuwe K.R.O.-tilm AT EEN ONDERLIJKE ERELD RADIO beste WADES TWEEDE BLAD VRIJDAG 26 FEBRUARI 1954 De Middenstand Steeds meer vliegende babies en kinderen Vatte U kou? Neem BISSALIC ...gauw! Middenstandsnota in goedkope uitgave Verkouden kinderen? J. P. MARQUAND ïmen i! en com- :re. Spor-j eslist een voet zich ment, uit- iwerk en extra oflex. tmy mod. 16- v i. 39-46 HEERLEN S«role0ttr*«t Pl ur met eden begun- ijs vertering. \ARDEERD EU STEEN Me We moeten khi en de toverformule redden! F) ONDERDAG 18 Februari was na Den Haag, Groningen en Hengelo, Tilburg de plaats, waar humanistische organisaties kwamen protesteren tegen de vermeende achterstelling van deze organisaties in Nederland. De kapstok, waaraan in Tilburg dit defensieve of fensief van het humanisme werd op gehangen was het feit, dat de ge meenteraden van Breda en Tilburg geweigerd hebben verder subsidie te verlenen aan de vereniging voor maatschappelijk werk op humanisti sche grondslag „Humanitas". Op deze vergadering werd het woord gevoerd door de heren In 't Veld, voorzitter van Humanitas en lid van de Eerste Kamer voor de PvdA., Mr. Stempels, lid van het hoofdbestuur van het Humanistisch Verbond en lid van de V.V.D en het protestantse Tweede Kamerlid, de heer Scheps van de P.v.d.A. De katholieke Mr. Cam- melbeeck, lid van de Eerste Kamer voor de P.v.d.A., welke volgens de uitnodiging zou spreken was (waar om?) verhinderd en werd vervangen door de heer Scheps. Wij willen in deze beschouwing over deze bijeenkomst ons beperken tot de zakelijke argumenten. Dat de sfeer, door de tweede spreker niet onbe wust in de vergadering opgeroepen, a3n de zakelijkheid en de waardig heid van de betogen toch wel iets af deed willen wij daarbij in eerste in stantie vergeten. De argumenten welke door de drie sprekers werden aangevoerd als gron den voor dit protest hielden de vol gende stellingen in: 1. De overheid is in Nederland neu traal. 2. Het humanisme is evengoed een levensbeschouwing als het katholicis me of fyet protestantisme. 3. voor de overheid zijn dus alle levensbeschouwingen gelijk en dus mag de overheid geen onderscheid maken. 4. dit is in Breda en Tilburg wel ge daan door de Gemeenteraad, een over heidsorgaan, en hierdoor komt de geestelijke vrijheid in het gedrang. Ergo: protest. Wij willen deze argumenten in volg orde aan een nadere beschouwing on derwerpen. 1. De overheid is neutraal. Neutraal betekent letterlijk: uit geen van beide kiezend, onpartijdig. Voor de Franse Revolutie kenden wij in Ne derland een Staatskerk, dat wil zeggen: de Republiek erkende het Godsbestaan en de Zending van Christus, erkende dat Christus een Kerk had gesticht. Maar deze ene Kerk was uiteengeval len in verschillende Kerken, die allen beweerden de voortzetting te zijn van de ware Kerk van Christus. In Nederland deed de Staat toen een keuze uit die veelheid en erken de zo de Hervormde Kerk als de wa re Kerk van Christus, hetgeen tevens inhield, dat de onware Kerken niet werden erkend en officieel niet v er- den toegelaten. Deze toestand werd met de Franse Revolutie gewijzigd en in de Grond wet van het Koninkrijk werd een ar tikel opgenomen, dat de vrijheid van godsdienst waarborgde voor alle bur gers. De staat sprak zich dus niet meer uit over de vraag, welke Kerk nu de ware Kerk van Christus was. De ontwikkeling ging echter verder. Het verval van de ene Kerk in vele werd gevolgd door het verval van „met een Kerk" tot „geheel zonder Kerk". En tenslotte voerde dit haast noodzakelijk tot een verval van de godsdienstigheid en het godsgeloof zelf. Zo ontstond er in Nederland een organisatie, waarin diegenen zich kunnen verenigen, die bij hun leven niet uitgaan van het bestaan van een persoonlijke God. Hiermee evenwijdig haast liep de ontwikkeling van het begrip gods dienstvrijheid. Dit werd van vrijheid om te kiezen in welke Kerk men God wilde belijden tot de vrijheid of men een God wilde belijden ja dan neen. Zo kwam men tot de nieuwe term vrijheid van levensbeschouwing, ter wijl men de laatste tijd naast de term levensbeschouwing ook al de term le venshouding heeft ingevoerd. Is deze ontwikkeling inderdaad een komen tot nieuwe gedachten? Ik meen vooralsnog van niet, omdat wat men heden blijkbaar vrijheid van levens beschouwing wil noemen gelijk is aan wat al veel eerder vrijheid van ge weten heette. De vrijheid van gods dienst daarentegen was wel een uit breiding van die gewetensvrijheid, omdat vrijheid van godsdienst inhield het recht de godsdienst naar keuze in zekere vormen te manifesteren, in de gemeenschap openlijk uit te dragen en te tonen. En hier komen wij aan een belang-, rijk punt bij alle zgn. grondrechten of (zoals ze tegenwoordig ook heten) rechten van de mens. Deze rechten worden nl. alleen begrensd door de rechten van de gemeenschap. In tij den van oorlog en onrust mag bv. het briefgeheim worden opgeheven als het landsbelang zulks eist. De vrijheid van de mens om te gaan en te staan waar hij wil, is in de militaire dienst toch wel erg klein, enz. Het doel van de gemeenschap en dus de taak van de overhied is 't na streven van het algemeen welzijn door het handhaven van recht en orde. Dit doel stelt de grenzen aan de vrijheid van de burgers, ook aan de vrijheid van godsdienst en levensbeschouwing. Het koppensnellersprobleem op Nw. Guinea is hier een duidelijk voorbeeld van. Ik zou de stelling: „de overheid is neutraal" dus kunnen onderschrijven wanneer men hiermee bedoelt: De overheid heeft niet het recht een menselijk handelen (dus ook de activiteit van een humanist) te ver bieden of te belemmeren dan wan neer dit handelen indruist tegen het algemeen welzijn, d.i. wanneer dit handelen in strijd is met recht en or de in de gemeenschap. 2. Het humanisme is evengoed een levensbeschouwing als het katholicis me of het protestantisme. Deze stelling is eigenlijk de conclu sie van de redenering, dat een katho liek in zijn geloof een antwoord vindt op de verschillende levensvragen. Ook de humanist zoekt in zijn humanisme naar een antwoord (alhoewel hij prin cipieel beweert het alles-beslissende antwoord nooit te kunnen vinden) en daarom vervult het humanisme de zelfde functie voor de humanist als het geloof en de godsdienst voor de katholiek. En als dit zo is voor de in dividuele mens, dan geldt dit ook voor de samenleving en dus zijn bei de levensvisies voor de gemeenschap gelijkwaardig. De ongerijmdheid van deze redene ring, die toch eigenlijk een logisch denkend mens als Mr Stempels on waardig is, lijkt me het beste met een gelijkwaardige redenering aan te to nen: Een stuiver en een biljet van honderd gulden hebben beiden de functie van ruilmiddel in het econo misch verkeer. En di is voor de ge meenschap een stuiver evenveel waard als honderd gulden. Is het dus al fout uit de doeloorzaak alleen tot gelijkwaardigheid te con cluderen, ik ontken bovendien, dat het doel is van het katholicisme de katholiek een antwoord te geven op de verschillende levensvragen. Het doel van het katholicisme en van el ke godsdienst gaat daar ver en ver bovenuit, doch hierover kan een hu manist niet oordelen, omdat hij zich niet kan en wil uitspreken over de vragen van God en godsdienst. Het zal dus duidelijk zijn, dat wij deze tweede stelling als de valse conclusie van een valse redenering zonder meer moeten verwerpen. Als er enige over eenkomst is tussen katholicisme en humanisme, dan is het alleen deze. dat een humanist zal zeggen, dat hij humanist is wanneer ik zeg katholiek te zijn. Zoiets dus als de stuiver, die tegen het bankje van honderd zegt: „Ik ben ook wettig betaalmiddel." In een volgende beschouwing zul len wij ingaan op de twee andere stel lingen, welke in Tilburg werden aan gevoerd. DRS C. G. A. COSIJN. i Advertentie) ontsieren Uw gelaat. Ze verdwij. nen dikwijls in 24 uur,evenals vuile poriën en vetwormpjes,door het beroemde huidgeneesmiddel Advertentie) Zifóc/üs i6dset/„> éérst 'n King's Cross Als de ene zotternij en malligheid op de andere volgt, moet men er op zijn tijd even bij gaan zitten. Dat zijn de ogenblikken, waarop ieder een graag hoort: „Wacht even eerst n King s Cross!" Dat slaat óók in de carnavalstijd altijd in. Al vele jaren lang! Ook daarom is >0 KING S A De sigaret met bet grootste aantal taste rokers! m j^JEN ZOU het, geloven we, mo menteel zo kunnen formuleren: pater Loop en de heer Koops, voor zitter van de N.R.K. Middenstands bond, hebben elkaar gevonden. Niet in de een of andere spectaculaire ontmoeting a la Carel Briels, maar volgens de methode van openhartig overleg en erkenning van eikaars goede bedoelingen. Met erkenning ook van vergissingen. Dit hebben we tenminste menen te mogen vaststellen na gelezen te hebben, wat de heer Koops ver klaard heeft naar aanleiding van het geruchtmakende Lichtbaken van 6 Februari, waarin pater Loop de toestand van vele kleine mid denstanders ellendig noemde. De fiscale politiek en de felle concur rentie van de grootbedrijven gaf hij toen als meest belangrijke oorza ken aan. Welnu, de heer Koops erkent rui terlijk. dat pater Loop zeker niet minder dan de heer Koops zelf de belangen van de middenstand wenst te dienen. Het meningsverschil tus sen beide onverdachte ijveraars ligt voornamelijk, aldus de heer Koops, in het tijdstip van de Lichtbaken: aan de vooravond van een wending in het fiscale beleid. Daarmee is de storm weer een briesje geworden. Voor het verder werken aan gezondmaking van wat (onmiskenbaar) zwaai' ziek is in de (kleine) middenstand liggen de stukken dus weer gunstig. We zou den in dit stadium in gemoede gaarne willen opmerken: moge de vreugde over de herwonnen eens gezindheid geen aanleiding worden om de problemen ook maar een fractie minder ernstig te achten dan ze in werkelijkheid zijn. Een deel van de middenstand verkeert in grote nood. Wachten op een wen ding in het fiscale beleid kan voor velen wellicht dodelijk zijn. Pater Loop moge dan een minder gunstig moment hebben gekozen, hij heeft in ieder geval een haarscherpe diagnose gesteld. Het zal goed zijn, wanneer de heer Koops dat iedere seconde blijf bedenken. Hetgeen we overigens op voorhand bereid zijn te veronderstelen, zodat we vanaf heden vlijtig gaan uitzien naar de resultaten van zijn bemoeiingen. AANTAL INWONERS PER WINKEL IN NEDERLAND 1948-1953 lO AANT Ai. k. 10 9 9 7 7 6 6 S S A. _4 2 _3 JL - - JL O O 194 B 49 '53 >948 '49 "S? -53 1948 49 '53 948 '49 '51 'S3 948 '49 'SI '53 Kr uiden «rswinKcIa Gr o«nt«nw> nkel» Brood cn oanketw Textielwinkels Slagerijen [54137 1V P t LT In deze grafiek geven wij een beeld van de gemiddelde klantenhoeveel- heid, waarover verschillende winkels in de loop der jaren de beschik king hebben. Dit is gevonden door het aantal inwoners te delen door het aantal winkels, zodat wij dus kunnen zien hoeveel mensen gemiddeld per winkel bediend worden. Merkwaardig is hierbij, dat alleen bakkers en kruideniers de normale stijging vertonen, die veroorzaakt wordt door de groei van de bevolking. Groentewinkels en slagerijen geven na een teruggang, tussen '51 en '53 weer een stijging. Textielwinkels verminde ren. Immers al schijnt het, dat tussen '49 en '53 het aantal bijna gelijk is gebleven, dan is dit toch een teruggang, gezien de groei van de be volking. Verder blijkt, dat het gemiddelde aantal voor de kruideniers het laagst is, terwijl slagerijen over een veel groter klantenareaal be schikken. Uit dit overzicht kan bovendien iedere winkelier afleiden of zijn aantal klanten in overeenstemming is met het gemiddelde van Nederland. PHONING BABY" heeft een vaste plaats in het luchtruim ver overd. Dit blijkt duidelijk uit het gro te aantal babies en kleine kinderen, dat in 1953 met K.L.M.-vliegtuigen heeft gereisd, hetzij in gezinsverband, hetzij alleen. Onder de 599.650 passagiers, die de luchtvaartmaatschappij in 1953 ver voerde, bevonden zich 11.390 babies tot twee jaar en 26,445 kinderen van twee tot twaalf jaar. Dit is dus 6 pet. van het totaal. Aanzienlijk hoger nog is het per centage peuters, dat op de geregelde K.L.M.-diensten op Noord-, Midden- en Zuid-Amerika werd vervoerd. Van de 89.254 passagiers in 1953 waren het er n.l. 8.417 of bijna 10 pet. Het gevolg van deze „vliegende- baby-aanwas" is o.a., dat de afdeling Reisvoorziening en van de K.L.M. een recordafname van baby- en kinder attributen heeft bereikt. In één jaar tijds heeft de maat schappij n.l. aan boord van de „Vlie gende Hollanders", via de stewardes sen behalve duizenden speciale voed selpakketten. vele hangwiegjes etc. ook 2.500 slabbetjes, 400 rammelaars, 2.940 doosjes kleurpotloden, 6.380 plas tic schaartjes met 1800 knipplaten en voorts 22.693 boekjes, speelgoed beesten. tovermapjes, vlaggetjes enz. verstrekt. Ook voor verre oorden' CNKELE dagen reeds hebben opera- teurs van Multifilm opnamen ge daan in en rondom de K.R.O.-studio te Hilversum. Het ligt namelijk in de bedoeling, dat een nieuwe K.R.O.- film zal worden gemaakt, min of meer volgend op de eerste documen taire, die jaren geleden werd opgeno men. De nieuwe rolprent zal tevens geluidsfilm zijn en moeten dienen voor propaganda van de K.R.O.. ook in die plaatsen, waar de jaarlijkse tournée niet kan komen. De nieuwe film zo hebben wij vernomen kan ook worden geplaatst in het winterprogramma van allerlei katho lieke instellingen. Leon Novel is be last met het scenario. In afwachting van dringend nodige nieuwbouw bij de K.R.O. ,is een groot perceel aan de overzijde van het stu diogebouw aan de Emmastraat aan gekocht, waar intussen de afdelingen Godsdienstige uitzendingen, gespro ken woord en andere zijn onderge bracht. Binnenkort zal een begin wor den gemaakt met de volledige res tauratie van de kleine concertstudio, gelegen in het oude gebouw, waar de K.R.O. aanstonds na zijn vestiging te Hilversum is begonnen. Inmiddels is gereed gekomen de algehele vernieu wing van het gebouw van de Kath. radiogids aan de Keizersgracht 151 te Amsterdam. Daar zijn tevens de mo dernste apparaten voor adressering en verzending in gebruik gesteld. (Advertentie! JN ANTWOORD op vragen van een Tweede Kamerlid heeft de Staats secretaris van Economische Zaken, dr G. Veldkamp, meegedeeld, dat de Staatsdrukkerij zich in verbinding heeft gesteld met de middenstands organisaties, om te weten of er naar de middenstandsnota een zodanige vraag bestaat, dat een goedkope uit gave gerechtvaardigd zou zijn. Als re sultaat daarvan zal zeer binnenkort een goedkope uitgave verschijnen. (Art verten tl el Bij een maalt if d buitenshuis hoort WIJN Weet U, dat een glas wijn zo gezond is En bovendien zo gezellig, als U buitenshuis met relaties, vrienden of familie gaat eten? In vele restaurants kunt U nu een karafje witte of rode wijn bestellen. Vraag er de kellner naar, als U keus uit de spijskaart hebt gemaakt. Zo'rt karafje wijn is niet kostbaar en wijn verhoogt het genot van Uw maaltijd. DbUUo 'M tffaz - ge**,tcjq es* qetzsmets Bagagekluizen ALS EERSTE station van Duitsland heeft het sta tion van Frankfort a.d. M. ba gage-kluizen gekregen, zoals men ze reeds in Scandinavië en in de Verenigde Staten kent. De kluizen openen zich automatisch, nadat men drie stukken van tien Pfennig in de hiertoe bestemde gleuf heeft geworpen. De reiziger kan er dan zijn bagage in op bergen en vervolgens de kluis sluiten en de sleutel meene men. Met dezelfde sleutel kan hij dan binnen de 24 uur de kluis weer openen. De sleutel kan daarna door een volgen de reiziger weer worden ge bruikt als hij op zijn beurt drie stukkexi van tien Pfennig heeft betaald. Blijft de bagage langer dan 24 uur in de kluis, dan kan men deze met de sleutel niet meer openen en moet men de hulp van de op zichter inroepen. Men moet dan het voorgeschreven be drag bijbetalen. Het station van Frankfort beschikt in 't geheel over 600 van deze kluizen. hoofdpijn ALKALINIZERENDE BRU ISTABLETTEN Vraag rsAAR komt de redacteur binnen- nenland met een rood hoofd melden, dat we ten behoeve van deze rubriek een bericht van zijn voorpagina hebben gestolen. Een pijnlijke zaak. Een onhoudbare toe stand. Een onverkwikkelijk geval. Het betrof de rechter, de dame en de lange broek. „Wij vonden het een mooi bericht", wierpen wjj zacht jes tegen. „Wij ook", riep de redac teur ruw. De vraag is nu: Wie heeft de meeste rechten? Mevroutv |\/[EVROUW Robinson uit het pui- ke Detroit heeft êen ongepast gebruik gemaakt van haar auto. Ze laadde er zeven inbrekers in, die wel uit de voeten wilden na een bedui dende kraak en reed als de bliksem henen. De politie er met loeiende sirene achter aan. Het duurde drie kwartier eer de politie de dame had. In de wagen zat bovendien haar baby van 3 maanden, die ze had meegeno men, omdat ze er anders niet op kon passen. De baby was de enige, die niet werd gearresteerd. Mode TN RUSLAND heeft de mode met veel kabaal de new-look binnen gehaald. De Russen moeten in de Westerse wereld netjes voor de dag komen, menen de grote mannen daar. Wij hebben bij een vrouwelijke ken nis geïnformeerd, maar die wist niet eens meer, wat new-look was. Waar schijnlijk zijn de Russen dus enige mode-generaties achter. Tanden JN Honfleur, ergens in Noord- Frankrijk, zat een man op zijn gemak zijn twaalf uurtje op te eten, toen hij tegelijker tijd zijn vals gebit inslikte. Hij werd met spoed naar het ziekenhuis gebracht, daar be keek en behandelde men de zaak en thans loopt hij weer met het gebit in zijn mond. Hond Y'EN KOSTE van grote opoffe ringen hadden de heer en mevrouw Roddy in Woodland hun hond geleerd deurknoppen om te draaien met zijn poten. Het beest maakte een gepast gebruik van deze kennis want toen het echt paar een dezer dagen thuis kwam, vond het de hond binnen met veertien andere honden, vier kat ten en een verdwaald jong leeuw tje. Allemaal kennissen van de hond des huizes. Adres TT EN Amerikaan fotografeerde eni- ge tijd geleden een. Duits jonge tje en beloofde hem tegelijkertijd een speelgoedauto te sturen. Dat heeft hij dezer dagen gedaan. Hij kende echter de naam van het jon getje niet. Daarom plakte hij de fo to op 't pakketje, schreef er de naam van de stad bij en wachtte maar af. De post heeft het pakketje bezorgd. Daar sta je toch wel even bij stil. Actief P5RIE bankbewakera trokken grote revolvers en losten buitengewo ne schoten, toen zij een man naar een gepantserde auto zagen rennen, waarin juist een enorm bedrag was opgeborgen voor transport. De man was echter niets van plan. Hjj liep achter zjjn hoed aan, die was afge waaid. „En nu mevrouw, zal ik U even verder vertellen..." ZATERDAG 27 FEBRUARI 1954 HILVERSUM I, 402 METER. VARA: 7.00 Nws. 7.13 Gram. 8.00 Nws. 8.18 Gram. 8.55 V. d. huisvr. 9.00 Gym. v. d. vrouw. 9.10 Gram. (9.30-9.33 Waterst.). VPRO: 10.00 „Tijdelijk uitgeschakeld", caus. 10.05 Morgenwijding. VARA: 10.20 V. d. arb. i. d. continubedr. 11.30 Viool en piano. 12.00 Gram. 12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33 Hawaiian muz. 13.00 Nws. 13.15 VARA-Varia. 13.20 Roemeens ork. 13.45 Sportpr. 14.00 Lichte muz. 14.25 Limburgs progr. 14.50 Gram. 15.15 „Van de wieg tot het graf, caus. 15.30 Dansmuz. 16.00 Ka- merork. 17.00 Act. 17.30 Gram. 18.00 Nws. en comm. 18.20 Dansmuz. 18.40 Regerings- uitz.: Atlantisch allerlei. 19.00 Artistieke Staalkaart. VPRO: 19.30 „Passepartout", caus. 19.40 „Het boek Handelingen', caus. 19.55 „Deze week", caus. VARA: 20.00 Nws. 20.05 Gevar. progr. 22.00 Socialis tisch comm. 22.15 Lichte muz. 22.40 „On der de pannen", hoorsp. 23.00 Nws. 23.15- 24.00 Verz. progr. HILVERSUM II, 298 METER. KRO: 7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Ge wijde muz. 7.45 Morgengebed en liturg, kalender. 8.00 Nws. en weerber. 8.15 Gram. 9.00 V. d. vrouw. 9.40 Gram. 10.00 V. d. kleuters. 10.15 Gram. 11.00 V. d. zieken. 11.45 Zangrecital. 12.00 Angelus 12.03 Gram. 12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33 Gram. 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nws. en Kath. nws. 13.20 Amus. muz. 14.00 Boek- bespr. 14.10 Pianospel. 14.20 Engelse les. 14.40 Gemengd koor. 15.00 Kroniek v. Letteren en Kunsten; 15.35 Harmonie-ork. 15.55 Gramofoonmuziek met comm. 16.30 De schoonheid van het Grerogiaans. 17.00 V. d. jeugd. 17.55 Sport. 18.00 Gevar. liedjes. 18.15 Journalistiek weekoverz. 18.25 Amus. muz. 18.45 Buitenl. corres pondenties. 1.9.00 Nws. 1.9.10 Gram. 19.20 Pari. overz. 19.30 Gram. 20.25 De gewone man. 20.30 „Lichtbaken", caus. 20.50 Gram. 21.00 Gevar. progr. 21.50 Act. 22.00 „Een mens kan wat meemaken!'» 22.30 „Ziedaar Uw Moeder", klankb. Hierna: Avondge bed en liturg, kal. 23.00 Nws. 23.15 Nws. in Esperanto. 23.25-24.00 Pianorecital. BRUSSEL. 324 METER. 11.45 Gram. 12.30 Weerber. 12.34 Gram. 13.00 Nws. 13.15 Muzikale Almanak. 14.15 Koorzang. 15.15 Gram. 15.45 Idem. 16.00 Accord, muz. 16.15 Gram. 16.30 Accord, muz. 16.45 Engelse les. 17.00 Nws. 17.15 Alt en piano 17.30 Orgelconc. 18.30 V. d. sold. 19.00 Nws. 19.40 Gram. 19.45 Omroep-Omme- ganck. 21.15 Verz. progr. 22.00 Nws. 22.15 Verz. progr. 23.00 Nws. 23.05-24.00 Gevar. muz. BRUSSEL, 484 METER. 12.00 Gram. 13.00 Nws. 13.15 Verz. progr. 14.15 Gram. 14.30 Bel canto. 15.30 Klassiek verz. progr. 16.30 Lichte muz. 17.00 Nws. 17.30 Jazz- muz. 18.45 Accordeonspel. 19.15 en 19.25 Gram. 19.30 Nws. 20.00 Gram. 20.30 Chan sons. 21.00 Hoorsp. 21.30 Muzikale kruis woordraadsels. 22.00 Nws. 22.15 Lichte muz. 22.55 Nws. (Advertentie) Genezende warmte door wrijven met: 1 een Zwitsal preparaat I.Vraag de voordelige introductie-verpakking j door ..Doe niet zo dwaas", zei ze en de Wanderde klank in haar stem deed hem verbaasd opkijken. „Waarom?" herhaalde zij. „Waarom heb je je be trekking opgegeven?" ..Een gril", zei Rodney minzaam. een artistieke gril. Ik kon niet ver dragen, dat Je hier alleen zou zijn zonder mij". Hij had niet verwacht, dat zij het geloven zou en dat deed ze ook niet; anders zou ze hem niet zo toegelachen hebben. ..Je verzint de meest onverwachte dingen". „Ja, en nu ben ik diep gegriefd, omdat je het uitstekend zonder mij had kunnen stellen, niet? Ik had wer kelijk niet mee behoeven te gaan?" ..Dat moet een ontzettende slag voor je zijn", stemde ze toe. ..En wa ga je nu doen. als wij terug zijn?" „Dat weet ik nog niet. Er is altijd wel iets". „Ja, vader kan je wel wat bezorgen". „Dank je, ik heb mijn vette en ma gere jaren, maar ik heb niemands steun nodig. Daarom 'oen ik niet mee gegaan. Ik kan mijn eigen boontjes wel doppen". „Ja. dat weet ik wel". Hierop zweeg zij en Rodney deed geen poging om het gesprek 'voort te zetten, want er viel niets meer te zeg gen. Hij vond dat hij werkelijk een kunststukje verricht had door de waar heid te vertellen op zo'n manier, dat zij hem niet geloofde. Maar aan de andere kant - zo onlogisch is een mens griefde het hem, dat zij het niet gelooide. Hij gaf zijn paard een tik. Het verschrikte dier zette het op een lopen en Rodney draafde alleen, aan het hoofd van de stoet de straat af en door de stadspoort. De bladeren van de populieren langs de weg hingen slap van de hitte. Voor hen uit rees het land. in golvende, be bouwde hellingen tot aan de kale. bruine bergen aan de horizon. Hitte golven trilden omlaag uit een strak blauwe hemel. Rodney hield zijn be zwete pony In en wachtte op Philip. „Waar is die vijver. Philip?" Philip wees od een heuvel, ongeveer twee mijlen weg. Zijn hellingen wa ren steenachtig en onbebouwd. De om ringende lucht was nevelig door de hitte en het stof, wat in Noord-China dikwijls het geval is, maar Rodney kon de aangewezen plek toch duidelijk zien. Op die verre heuvel was een om muurde ruimte en de gebouwen had den fraaier daken dan een der boeren gehuchten in de omgeving. „Is dat een tempel?" „Ja. een verlaten tempel. De ge bouwen zijn al in verval, geloof ik. maar het is er erg rustig. Buiten een enkele herder komt er geen mens. Op dat punt begint het land onvrucht baar te worden, maar daar heb je een bron en een heel mooie vijver. Zie Je. kunt de omringende bomen zien. Rodney's nieuwsgierigheid was ge wekt. Hij zag. dat het land in die richting inderdaad kaal was. De lage heuvel, waarop de tempel zich ver hief. was gans verlaten. „Bedoel je, dat niemand <fie ge bouwen gebruikt? Waarom niet?" Philip wierp hem een snelle blik toe, alsof hij uit gepeinzen werd op geschrikt. Rodney bedacht, dat hij ge durende de hele rit Philip niet de ge wone. leerzame verklaringen had ho ren geven. „Niet zo somber. Philip; alles gaat voorbij". „Misschien", zei Philip, „maar toch niet alles!" Rrtdnev wist. dat Philip aan zijn gezicht dacht. Waarschijnlijk had hij de hele dag over de hem aangedane schande getobd. „Je kunt je gedachten tot een hel maken, als je er teveel aan toegeeft. Vergeet dat niet!" „Het spijt me; er zijn dingen, die men niet vergeten kan". „Je kunt het, als je maar wilt. Maar waarom woont er niemand in die tempel?" „Wie zal het zeggen? China Is zo bijgelovig. Men zegt. dat zich daar dertig jaar geleden iemand heeft op gehangen. Er zijn vossen. De plaats brengt ongeluk". „Ieder heeft op zijn beurt wel eens ongeluk". „Ja, ieder op zijn tijd, dat is een troost. Voor jullie is het gemakkelijker. Jullie hebt vaste regels. Ik ken ze. maar ik kan ze niet altijd gebruiken, als je weet wat ik bedoel, omdat ik weer andere stelregels heb. Het Is soms heel verwarrend. Begrijp je. wat ik bedoel?" Rodney begreep, wat hij allang be grepen had - de tragedie van Philip Lioe. „Dat is het ongeluk van jullie. Chi nese jongeren. Jullie wilt alles wat buitenlands is overnemen. En dan wil je toch jezelf zijn en kunt het niet. Dat is niet jouw schuld. Phil; het ls het leven". „Dank je, je hebt het goed gezegd, maar" hij keek naar de heuvel en toen achterom naar de muren van Ho Hsien, die vaag werden „het is soms erg moeilijk. Ik vrees, dat we laat zullen zijn met de lunch; het is al twee uur". Rodney keek verbaasd op zijn arm bandhorloge. Liang reed een eindje achter hen, zag hij. en staarde gedul dig. zonder enige belangstelling, naar de heuvel. Noch Rodney noch Philip zei verder veel. Het was net als met Mei Newall, dacht Rodney ze zwe gen. omdat er verder niets te zeggen viel. omdat woorden en mensen ver droogden onder de Chinese zon. En toen bereikten ze de heuvel. De tempelmuur verhief zich een honderd meter boven hen op de hel ling. De kalk viel van de muren en er waren grote gaten in de rottende da ken. Zij naderden een verlaten ruïne. „Hoe kende je deze plek. Philip?" vroeg Rodney. Philip antwoordde achteloos en zijn sombere stemming leek verdwenen: „Ik ben hier vaak geweest. Ik houd van interessante bouwvallen. En de vijver is heel interessant". Een gedachte schoot Rodney door het hoold een herinnering. „Je stel de gisteravond voor om te gaan pic- niccen was het niet, Phil?" Philip glimlachte. „Ja, ik houd van picniccen. jij niet? En je bediende Liang doet zulke din gen zo uitstekend". Later herinnerde Rodney zich hun gesprek. Intussen hadden de pony's de heuvel bestegen en zij reden door de tempelpoort. Jones hield te teugels in. „Het moet hier een schitterend oord geweest zijn", zei hij. Lioe antwoordde niet. Ze bevonden zich in de wijde tempelhof, waar het gras tussen de stenen groeide. De ga pende vensters der lage omringende gebouwen vormden een krans van blinde ogen. Een paar verweerde mar meren leeuwen grauwden tegen hen. toen ze de treden bestegen van het gebouw, waar de Boeddha moest hui zen. Groteske gedaanten staarden van de hoeken der betegelde daken stom op hen neer. Hun stemmen en de hoeven der paarden versterkten nog het droeve, diepe zwijgen, dat de ver gane muren omsloten. Iedereen scheen dit te voelen, want onwillekeurig sprak ieder zachter en Rodney merkte op. dat Liang en twee andere bedienden die waren meegegaan en ook de paar- denjonaens niet op hun gemak sche nen. Philip was de enige, die zich thuis leek te vnplen in de tempelhof „De vijver is in de andere hof", zei hij; „als jullie mee wilt gaan". Het viel niet zwaar, de verlatenheid van de tempel te vergeten als men eenmaal de andere binnenhof zag. Ook deze was omringd door een vierkant van vervallen gebouwen, maar de me lancholie werd verdreven door het ge luid van stromend water, dat de ver waarloosde hof half vrolijk maakte. In het midden van de hof glansde een langwerpig watervlak als een ju weel. in een lijst van bemoste mar merblokken. De hof zelf ontving koel te door de schaduw van vier reusach tige gingobomen, naar hun omvang te oordelen een goede zeshonderd jaar geleden door vrome monniken geplant. De zon filterde door hun bladeren met een groenig licht, dat speels fonkelde op het koele water van de vijver. Zo Rodney Jones al voelde, dat hun aan wezigheid deze stille plek ontwijdde Paul Steuben koesterde zulke ge dachten niet. Met een luide kreet van vreugde stoof hij door de verzakte deuren van een der gebouwen. „Zeg!" brulde hij. „je moet die afgod daarbinnen eens zien!" (wordl vervolgd)

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1954 | | pagina 5