100 Jaar
St. Marie
Huybergen
Sterrenplukker eerste klas
SCHATTEN
VAN CHINA
radio')
ffle
Ouderscomités en
Onderwijzers
Woningbouw
De stichting der Congregatie
Een
zware
taak
sanatogen
AT EEN
ONDERLIJKE
ERELD
Aanhoudende kout
ABDIJSIROOP
TWEEDE BLAD
Slap en lusteloos
WOENSDAG 21 FEBRUARI 1954
Logisch
J. P. MARQUAND
Advertentie)
(Van onze onderwijsmedewerker)
^/IJ beëindigden onze bespreking
van het antwoord van Mgr Op
de Coul aan de critici van het Re
glement tot vorming van ouder-
comité's, met de opmerking, dat
naar onze mening hardnekkig één
punt in deze discussie wordt ver
zwegen.
Een oudercomité wordt namelijk
samengesteld uit Bestuur, ouders
en leerkrachten. Maar is het niet
merkwaardig, dat juist deze laatste
partij practiseh onvermeld is geble
ven? De critiek en ook het Haagse
antwoord behandelen uitsluitend
:en al .'bf niet bestaande controver-
tusshn Bestuur en ouders. En
;t zeer beslist aan de opzet
nité's méér ten grondslag
uter een injectie der schooi
en met geïnteresseerde ou-
Jitdrukkelijk is de opzet, dat
a het ouder-comité een stuwende
invloed zal uitgaan op onderwijs en
opvoeding. De school is wel terdege
het terrein, waarop de activiteit zal
worden gericht. En wel even ter
dege hebben de leerkrachten dus
een direct belang bij een juiste sa
menstelling en effectief functione
ren van het comité.
JS HET dan ook niet merkwaardig,
dat van de zijde van het onder
wijs zulk een duidelijke afwach
tende houding wordt aangenomen?
Veen, zeggen sommigen, niet merk
waardig, want het personeel is
nauwer bij deze gang van zaken be
trokken dan een fabrieksarbeider,
die een mutatie in de directie ga
deslaat. De onderwijzers mogen
wel beseffen, dat een ouder-comité
met recht opening van zaken kan
vragen omtrent talrijke kwesties,
die tot heden niet buiten de school
deur ter sprake kwamen. Een ge-
interesseerde ouder zal vragen stel
len, geen dreigende vragen, maar
belangstellende vragen, die een vol
ledig antwoord vereisen: Hoe vangt
U de uiteenlopende begaafdheid op
in een klas van 40 a 50 kinderen?
Kunt U ons zeggen, waarom U de
ze bepaalde methodes bezigt? Hebt
U gegevens, die aantonen, hoe het
onderwijspeil van Uw school ligt
ten opzichte van andere?
Wij weten het: de beschreven
macht van het comité laat slechts
een bepaald aantal terreinen tot
vraagstelling open, maar hoe wil
men samenwerken, als men op een
vraag, die niet critisch doch be
langstellend wordt gesteld, slechts
antwoordt met verwijzing naar de
beperkte bevoegdheid?
In een goed ouder-comité wor
den deze vragen gesteld en de
school zal er graag op antwoorden...
tenzij men de eigen mening onvol
doende kan funderen.
En hier achten wij een der voor
naamste redenen aanwezig, waar
om de school in het huidige sta
dium, geen stimulerende, maar een
afwachtende rol speelt. Slaat U er
de vakpers van het onderwijs op
na: na een zorgvuldige studie van
de betekenis van het reglement
komt het woord ouder-comité niet
meer op papier. Men wacht af, men
zal wel eens zien, wat bestuur en
ouders gaan klaar stoven.
Waarom? Omdat men door erva
ring geleerd heeft, hoe moeilijk het
is, aan out-siders een juist idee te
geven van mogelijkheden en moei
lijkheden bij groepsgewijze opvoe
ding en onderwijs. Zeker. Maar
ook, omdat men zich bewust is, dat
te-veel van de beantwoording der
vragen zal moeten berusten op fee
ling, routine en traditie. Te veel
van onze scholen leven op een
eiland, zonder vergelijking der on-
derwijs-resultaten met anderen. En
1 daardoor overgeleverd aan gunst of
wangunst der buitenstaanders, al
naar bijkomstige factoren beslissen,
j Iedere onderwijsman weet, dat er
scholen met een puike faam be
staan, die deze naam niet verdienen.
En evenzeer kent men scholen, die
fameus werk verrichten, zonder er
kentelijkheid te vinden.
[•JEEL gaarne komt men nu vast
stellen, dat het niet de taak der
school is, naar de gunst der ouders
te dingen. Inderdaad. Er bestaat
een apostolaat van de onderwijzer,
vaak te laag wordt aangesla
gen. En ook laten de opvoedings
resultaten zich niet meten. Maar
wel de onderwijs-resultaten!
Nu geven wij gaarne toe, dat op
voering van de efficiency in de
school meteen het gevaar oplevert
van onderschatting van het on
meetbare. Volledig accoord. Maar
vooreerst is dit gevaar niet acuut,
cm de eenvoudige reden, dat in gro
ter verband de eerste stappen naar
de efficiency nog moeten worden
gezet.
De bestaande Rijks-Inspectie staat
in dezen voor een onmogelijke taak.
Veeleer ligt hier een opdracht voor
het Bestuur. Maar, zonder met ste
nen te werpen naar hen. die zo ver
dienstelijk werkten, gaat het
doorsnee-Bestuur wel verder dan de
financiële en benoemende bevoegd
heid?
Wanneer de ouders in een comité
hun bemoeienis krijgen met de
school, zullen zij goed doen, juist
ook op dit terrein hun invloed te
doen gelden. Het is nodig. Niet om
dat er zo slecht gewerkt wordt op
onze scholen. Maar omdat het toch
te dwaas is, om het meetbare re
sultaat ongemeten te laten en eigen
en anderer indruk te laten afhan
gen van gissing en indruk.
Wij zijn dus vooralsnog van me
ning, dat de school, die momenteel
de vorming van comité's moest sti
muleren, aarzelend afwacht. Voor
een deel, omdat zij niet paraat is,
om geïnteresseerde vragenstellers
afdoende te woord te staan. En ziet
men hierin een concessie aan bij
komstigheden, dan wijzen wij op
het belang voor de school zelf, om
eigen werk volgens objectieve norm
beoordeeld te zien.
£)E SCHOOL klaagt over gebrek
aan belangstelling bij de ou
ders. Daarom juist is het zo vreemd,
dat deze partij ongenoemd blijft in
de diverse discussies. Maar zien wij
het goed, dan betreft het hier een
distanciëring, waarvoor wij tracht
ten een oorzaak te schetsen, die wij
als een der voornaamste beschou
wen.
"JERWIJL we nog eens lazen, wat
'in de jonfste Hak op de Tak onder
de titel „Profetie" door ons werd
geschreven, kwam de gedachte bij
ons op, dat we eigenlijk maar het
best het door ons gevraagde „be
wijs" een paar passen voor kunnen
blijven. Daartoe behoeven we niet
anders te doen dan enkele officiële
cijfers over te nemen. Zij zullen
boekdelen spreken!
Het aantal gereed gekomen hui
zen was in het jaar 1951 in ons land
58.670, een jaar later 54.000 en in
het afgelopen jaar tot en met Oc
tober 46.170, terwijl er in uitvoe
ring waren (per 1 November 1953)
68.200.
Men kan aan de hand van deze
cijfers natuurlijk proberen vol te
houden, dat Minister Witte het een
heel stuk slechter doet dan zijn
ambtsvoorganger, de P. v. d. A.-
Minister.
Voor Noord-Brabant werden 22.500
woningen toegewezen voor de ja
ren 1954/1956, waarvan 17.699 wo
ningen werden verdeeld, terwijl
4.872 woningen werden gereser
veerd voor krotopruiming, ouden
van dagen, algemene correcties en
migratiecorrectie.
Ach, waarom zouden we dan
maar niet zonder meer aan de goe
gemeente vertellen, dat al die cij
fers wel aardig zijn, maar»dat men
in geen geval in staat zal blijken
die toewijzingen te realiseren! Te
gen 1956 zijn de Statenverkiezingen
al weer een behoorlijk poosje ach
ter de rug, nietwaar?
DANK zij de toegewijde zorgen van „Vader Jan" en zijn ge
zellen was het Huybergse Weeshuis na enkele jaren stevig
gegrondvest; het heeft hun drie jaren van harde ontbering en
moeizame strijd gekost. Uitvoerig kan men hun belevenissen be
schreven vinden in het fraaie Gedenkboek der Oudenbossche
Congregatie „Tussen Windvaan en Koepel".
TNTUSSEN had Mgr van Hooydonk
al zijn aandacht kunnen wijden
aan zijn tweede plan: de oprichting
van een nieuwe onderwijscongrega
tie. Vermoedelijk heeft hij zijn gees
telijken opgedragen eens uit te zien
of er onder de jonge mannen van hun
Parochie geen geschikte krachten
waren, die voor de nieuwe stichting
in aanmerking kwamen. In 1852 had
men de zekerheid, dat met een drie
tal leden een bescheiden begin kon
worden gemaakt; dat was voorlopig
genoeg om de leiding van de 35 we
zen op zich te nemen. Vader Jan en
zijn trouwe medehelpers hadden op
hoogst eervolle wijze hun plicht ver
vuld en op 21 Juli 1852 verliet het
Oudenbossche karretje voor het laatst
de oude kloosterpoort en keerden zij
met blij gemoed naar hun dierbaar St.
Louis terug.
Op de schouders der drie jonge
mannen rustte nu de moeilijke en
verantwoordelijke taak het Weeshuis
in stand te houden en verder uit te
bouwen, maar ook om de kern te vor
men, waaruit een nieuwe kloosterge
meenschap zou uitgroeien. Het waren
Petr. Kerremans en Joh. Broumels uit
Roosendaal en Henr. Claeren uit Af-
ferden; de laatste was als onderwijzer
verbonden aan het bekende Instituut
Brogtrop te Bergen op Zoom.
Een doelmatige verdeling der werk
zaamheden over dit drietal was niet
zo moeilijk: Claeren kreeg de leiding
van het onderwijs, daarbij geassis
teerd door Broumels ,die het Diploma
van onderwijzer van de 4e rang bezat.
Kerremans zorgde voor het onder
houd van huis en tuin; hij is het ook
geweest, die later de zandige woes-
tijngronden ontgonnen en bebost heeft.
DE VORMING
i van Breda, bestuurd worden door een
priester, die door de Bisschop voor
deze functie zou worden aangewezen.
Zo heeft tot het jaar 1888 een priester
aan het hoofd der Broeders gestaan;
achtereenvolgens hebben Rector Ne-
len en Directeur Graumans het ambt
van Overste waargenomen.
(Advertentie)
•n geen grein energie meer
over voor wat genoegen en
gezelligheid? Neem toch Sa-
natogen do tuivsra bouwstof
voor herten- en zenuwcellen,
voor bloed on spieren. Uw hele
gestel veert er van op; het
vervult U opnieuw van een
heerlijk gevoel van gezond
heid. Begin er dadelijk mee.
Het Zenuwtonicum
FJE geestelijke leiding van deze klei
ne gemeenschap en de vorming
der drie jonge mannen tot religieusen
werd toevertrouwd aan de Z.E.H,
Adr. Nelen, die tot dan toe als Diaken
Pastoor de Bie was behulpzaam ge
weest in het Parochiewerk van Huy-
bergen. Het was wel een eervolle en
hoogst belangrijke taak, die deze jon
ge geestelijke zich toegewezen zag;
een bewijs ook van het grote vertrou
wen, dat zijn geestelijke Overheid in
hem stelde. In de brief van aanstel
ling wordt hij door de Bisschop ge
prezen om zijn „deugd en voorzichtig
heid", twee eigenschappen, die hem in
zijn dubbele functie van Overste der
Bi-oeders en Directeur van het Wees
huis goed van pas zouden komen.
Enkele maanden na deze benoeming:
in December 1852, is hij te Hoeven
Priester gewijd.
Tegelijk met de aanstelling van
Rector Nelen vaardigde Mgr van
Hooydonk de „Voorlopige Reglemen
ten" uit, waardoor de levenswijze der
aspirant-religieusen een zekere orde
ning ontving. Hier reeds vinden we
als bijzonder doel der Broeders ver
meld „alle liefdewerken, die behoren
tot de opvoeding en het onderwijs der
kinderen." Deze Voorlopige Regle
menten werden op 25 September 1854
vervangen door de „Regelen en Con
stitutiën, gegrond op de Derde Regel
van de H. Franciscus". In deze Rege
len en Constitutiën kreeg de jonge ge
meenschap voor het eerst de naam
van Congregatie; vandaar dat 25 Sep
tember 1854 beschouwd wordt als de
stichtingsdatum der Congregatie. De
Congregatie zou, namens de Bisschop
'"TOEN zo door de Regel de vorm der
A Congregatie wat scherper was af
getekend en de nieuwe bepalingen
eerst nog enkele maanden zorgvuldig
aan de practijk getoetst waren, wilde
Mgr van Hooydonk het ongeduld van
Kerremans en zijn beide vrienden om
het kloosterkleed te ontvangen niet
langer op de proef stellen. Op 10 De
cember 1854 werden Kerremans en
Broumels, en enige maanden later ook
Claeren, die wat later was ingetreden,
als eerstelingen der nieuwe Congre
gatie ingekleed. De eenvoudige, maar
voor de jonge stichting historische
plechtigheid, had plaats in de dorps
kerk. De Franciscaanse inslag bleek
duidelijk uit de 'namen der eerste
Broeders: Br. Franciscus Kerremans.
Br. Antonius Broumels en Br. Bona-
ventura Claeren.
De Congregatie was nu definitief
een feit geworden; het fundament,
waarop verder kon worden gebouwd,
was aanwezig. Onder Gods Zegen en
de bijzondere bescherming van de H.
Maagd en Vader Franciscus ging men
vertrouwvol de toekomst tegemoet.
Onder de officieel vastgestelde naam
van „Christelijke Broeders van de On
bevlekte Ontvangenis van de H. Maagd
Maria" zou men de traditie van het
oude Maria-oord der Wilhelmieten op
andere wijze voortzetten.
Secretariaat Stichting Grote Markt 31,
Breda. Bankrelatie: van Mierlo en Zn.,
Breda.
T~)AAR horen wij een stevig
stukje logica van een heer
uit Buenos Aires. Deze was
kassier en genoot het volste
vertrouwen van zijn directie,
omdat ze op zo'n post nu
eenmaal geen Toontje met
een licht handje wegzetten.
Maar op zekere dag kwam,
zoals dat gaat, aan het licht,
dat de kassier in de loop der
jaren voor tienduizenden gul
dens had gestolen. Bij de di
rectie. Die directie kivaad en
cle man ging natuurlijk de
straat op. Omdat hij zo lang
in dienst was. besloot men
van gerechtelijke vervolging
af te zien.
De volgende dag sollici
teerde dezelfde man weer bij
zijn oude baas. „Kijk eens",
zei hij, „ik heb een auto, een
televisietoestel, mooie kleren
en een stevige bankrekening,
dus alles wat mijn hart be
geert. Waarom zou U nu een
andere man aannemen, die
weer van voren af aan moet
beginnen?"
De Hale-reflector, die een diameter heeft van 200 inch, ruim vijf meter,
en eigendom is van het Technologische Instituut van Californië, is de
grootste telescoop ter wereld. Hij bevindt zich op Mount Palomar, onge
veer 66 mijl ten Noorden van San Diëgo in de Amerikaanse staat Cali
fornië. De telescoop weegt 530 ton, maar is zo nauwkeurig geconstrueerd
en uitgebalanceerd en de lagers ondervinden zo weinig last van wrijving,
dat hij bij het volgen van een ster van Oost naar West door een electri-
sche motor met een vermogen van slechts één twaalfde paardekracht
kan worden voortbewogen. De telescoop is in staat, het luchtruim tot
een afstand van een milliard lichtjaren af te tasten. De spiegel, die op
de bodem van de telescoopbuis rust, weegt 14,75 ton. Het slijpen en po
lijsten van deze spiegel heeft meer dan acht jaar gevergd.
Dit onderschrift behoort hij bovenstaande foto. Gisteren drukten wij abusie
velijk een foto af waarbij ditzelfde onderschrift prijkte. Het had in werkelijk
heid aldus moeten zijn:
Dr Edwin P. Hubble, nestor der Amerikaanse astronomen, is hier aan
het observeren met de Schmidt-groothoektelescoop in het Mount Palomar
Observatorium van het Technologische Instituut van Californië. Deze
telescoop, die een diameter heeft van 43 inch, meer dan een meter, fun
geert als hulpkijker van de 200-inch Hale-telescoop, de grootste ter
wereld, die zich eveneens op de berg Palomar bevindt. De Schmidt-
telescoop wordt gebruikt voor het hemelonderzoek, dat door het Natio
nale Geografische Genootschap („National Geographic Society") in sa
menwerking met het Mount Palomar Observatorium wordt verricht.
Dit onderzoek zal de wereld de eerste definitieve foto-atlas van de ster
renwereld bezorgen.
Woorden
7ELFS de Amerikanen beginnen
zich af te vragen of de grote he
ren tegenwoordig niet te veel pra
ten. Lincoln's beroemde rede op
het slagveld van Getysburgh om
vatte slechts 266 woorden. De Tien
Geboden zijn 297 woorden lang; de
Amerikaanse onafhankelijkheids
verklaring bestond uit 1500 woor
den. maar een verordening voor de
prijsvaststelling van bloemkool, de
zer dagen door het betreffende
Amerikaanse departement gepubli
ceerd. bleek te bestaan uit 28.900
woorden.
Nien tvigh eden
op EEN tentoonstelling te Los
Angeles kan men de nieuwste
snufjes voor het huishouden be
wonderen. Men treft er onder
meer een met juwelen bezette
vliegenmepper aan. Ook de mo
de is vertegenwoordigd. Er is een
ceintuur, voorzien van een wek
ker en een zonnehoed met een
kijkglaasje en richtingaanwijzers.
Oplossing
HET geval van het kalf, een pro
bleem van de vroeger gesigna
leerde slager uit Maastricht, heeft
mej. M. N. te Breda aan het denken
gezet. Als het kalf kan praten (stelt
de inzendster nadrukkelijk vast)
kan het tegen een koe moeder zeg
gen, tegen een stier pa en tegen een
os suikeroom.
Spaarzaam
QP 85-jarige leeftijd overleed
te Chicago mejuffrouw
Grace Jackson. Zij was van
haar 21ste jaar af lerares ge
weest en had in al die tijd
631.000 dollar van haar salaris
weten over te sparen.
Een grote verdienste, zou
den wij zeggen.
Uren
CEDERT enkele dagen passen de
omroepers in opdracht van hun
directie bij hun tijdmeldingen via
de microfoon na 12 uur >s middags
voortaan ook weer de telling van
een tot twaalf toe. Men keert hier
mee terug naar het spraakgebruik,
dat zich nimmer aan de tijdsaandui
ding van het spoorboekje heeft aan
gepast.
Kledij
TN Verviers heeft de rechter zich
1 kwaad gemaakt, omdat een van
de vrouwelijke getuigen in een lan
ge broek verscheen. Hij noemde het
„minachting van het gerecht" en
het zat hem tot hier. De verdedig
ster wees er op, dat de dame recht
streeks uit de fabriek naar het ge
bouw was gekomen en geen tijd had
gehad zorg aan haar toilet te be
steden. Niets mee te schaften, meen
de de rechter. De juffrouw moest
terug.
Woordenboek
Mü nog even een facetje uit het
Russische spraakgebrek. Daar
overweegt men de samenstelling
van een woordenboek, met de om
schrijving van een woord. Als we
reldprimeur volgt hieronder de
tekst: Njet, kapitalistisch gezien be
tekent het „neen". Hoe mis, hebben
de lui het. Het omvat onze gehele
politiek, het is de grote stuwing van
onze welvaart en de belastingbeta
ler, die het durft te zeggen kan zijn
lol wel op.
„Wel, daar gaat je nieuwe wasma chine, je bontmantel, 't nieuwe
vloerkleed, je nieuwe japon....
door
■•Voorzichtig", zei Rodney, „zeg .iet
hardop en hij keek wantrouwend
want Newall had eigenlijk ge
lift.
Generaal Woe boog. Luitenant
Shoe d; ukte Mei de hand, maar Hei
Ch'j er philip Lioe waren nergens
ie zien,
..Wel wat is dat", zei Jones.
■'L". antwoorde Newall „Ik neb
hier
nu wel genoeg van. Kunnen we
h'et vandaag nog vertrekken?"
Rodney werf ongeduldig.
.■Ik heb er zelf ook meer dan ge
noeg van, maar dat gaat toch niet.
i hebt nu het Kaneel, is dat niet vol
doende?"
-Is er geen gelegenheid?" begon
"aul weer te klagen.
Rodney keerde zich heftig tot hem.
..Waar je kunt zwemmen bedoel
K dat?"
..Ja, waar ik kan zwemmen".
..Om u de waarheid te zeggen", zei
Philip Lioe achter hen en een hal
ve minuut geleden was hij niet op
de binnenhof geweest „is er een
plek in de buurt. We kunnen er van
middag heen gaan."
„Als er een plek is, waar hij zwem
men kan, laat hem dan zwemmen",
zei Mei Newall wanhopig,
Rodney luisterde niet. Hij bedacht,
dat er een zekere vriendschap tussen
hem en Mr. Wong bestaan had, voor
zover deze voor een vreemdeling
vriendschap kon koesteren. Hij draai
de het gesprek over zwemmen de rug
toe en trad het vertrek binnen waar
Mr. Wong liefkozend langs een Ming
Kaneel vaas streelde.
„Zou u me iets willen vertellen?"
vroeg Rodney: „de koop is nu toch
gesloten, de zaak afgedaan. Deze stuk
ken zijn zeer fraai Hebt u ze zelf hier-
gebracht? Was dit alles afgesproken?"
Hij wist dat dit niet onmogelijk was;
hij had al vreemder dingen gehoord.
„Nee", antwoordde Wrjig eenvou
dig. „dat zou een goed idee zijn ge
weest. maar ik had het Kaneel niet in
mijn bezit".
..Waar kwam het dan vandaan?"
„Dat weet ik niet. De generaal heeft
het ergens gevonden. China is groot
en verbergt veel schatten. Bandieten
geven niet om dingen, die zich slecht
laten meevoeren en licht breken. Ik
hoorde, dat zij hier waren. Ik geloofde
het niet, maar ik kwam."
„Om ze te kopen?"
„Ja, precies zoals de oude vreemde
ling kwam om ze te kopen. Ik koop
voor een klant in het Uitnemende
Land. Misschien heb ik de prijs iets
hoger opgedreven dan ik betalen wil-
de.om de generaal genoegen te doen,
begrijpt u. U bent schranderder dan
de meeste vreemdelingen. U en ik we
ten, dat de generaal het geld van de
ze stukken gebruikt om een rover om
te kopen. Ik heb. om de generaal te
plezieren, de prijs wat opgedreven.
Tenslotte heeft de machtige oude
vreemdeling dit in zijn geld heel goed
koop gekocht. Er gaan vier van onze
dollars in één van de zijne. Ik denk.
dat de generaal mij een klein geschenk
zal geven, maar dat is slechts billijk".
„Zou u zo vriendelijk willen zijn mij
te zeggen, wie u gezegd heeft om hier
heen te gaan?"
„Mr. Lioe vertelde mij. dat hier
Ming Kaneel was", zei hij.
„Mr. Lioe is een schrander man!"
„Ja", stemde Wong toe, een heel
schrander man".
HOOFDSTUK XIII.
Toen Rodney op de binnenplaats
terugkeerde, hoorde hii Philip in zijn
welluidend Engels zeggen: „Ja het is
daar prachtig. Een marmeren bassin,
door bergbeekjes gevoed. Het heet
„De Vijver van de Zevende Prins".
De omringende gebouwen zijn in verval
geraakt. Het water spuit uit draken
koppen, maar is werkelijk heel helder.
Het zal u zeker opvallen en het ligt
maar negen li hiervandaan. Ik zal
voor paarden zorgen".
Jones", riep Steuben, „Jones! Hoor
je, wat Lioe zegt? Hij weet een plek,
waar wij kunnen zwemmen. We gaan
er na de lunch heen".
..En zeg niet dat het niet gaat, Rod
ney", liet Mei zich horen, ..want wij
gaan. Ik blijf hier niet bakken".
Rodney stak de handen in de jaszak
ken. Hij wist. dat hij geen enkele re
den tot wantrouwen had; zover hij
kon nagaan was alles afgelopen.
„Wacht tot je in Peking terug bent",
zei hij. „Dan kun je daar in de Dra-
kenvijver baden".
Steuben keek zwart en Jones voelde
dat hij allen tegen zich had. Alle ge
zichten keken ontevreden behalve
dat van Philip Lioe.
„Weet je zeker, dat het veilig is.
Philip?" vroeg Rodney.
„O. natuurlijk", antwoordde deze.
H'et antwoord kwam prompt en vol
overtuiging, maar verried een vurig
verlangen om de Vijver van de Zeven
de Prins te zien. dat Jones onver
klaarbaar voorkwam.
„Toch lijkt het me beter om hier
te blijven", zei hij, „Men komt zo
licht in moeilijkheden".
Met een ruk keerden Newall, Mei
en Steuben zich tegen hem. alsof ze
aan touwtjes bewogen werden, met
éénzelfde vijandig gebaar.
„En nogmaals", zei Mei, „vertelt de
oude, ervaren reiziger ons, wat we te
doen hebben, hè. Mr. Jones?"
„Nee", zei Newall, ..Jones heeft al
tijd gelijk".
Uit al die sarcastische woorden sprak
een diepe wrok, welke Jones niet be
greep.
„Wat mankeert jullie? Ik maakte
een gewone opmerking".
Paul deed een schrede op hem toe.
„Als je het dan weten wilt, het zijn
die opmerkingen van je, die ons de
keel uithangen".
„Och. zwijg toch Paul", zei Mei;
„het doet er nu niet meer toe".
„Nee", zei Steuben, „het is beter om
het te zeggen. Je vertelt ons de hele
tijd. Jones, dat we dit of dat niet kun
nen doen. Je spreekt tot ons van de
hoogte van je rijke ervaringen. Hoe
lang ben je eigenlijk in China? Acht
tien maanden, heb je ons verteld. Nu.
en maken die achttien maanden je
onfeilbaar? Het is verwaand. En het
werkt op onze zenuwen."
Voor de eerste maal zag Rodney
DONDERDAG 25 FEBRUARI 1954
HILVERSUM I, 402 METER. AVRO:
7.00 Nws. 7.10 Gram. VPRO: 7.50 Dag
opening. AVRO: 8.00 Nws. 8.15 Gram.
9.00 Morgenwijding. 9.15 Orgelconc. 9.25
V. d. huisvr. 9.30 Waterst. 9.35 Gram.
10.50 V. d. kleuters. 11.00 Gevar. progr.
12.00 Gram. 12.25 „In 't spionnetje". 12.30
Land- en tuinb. meded. 12.33 Orgelspel.
12.50 „Uit het bedrijfsleven". 13.00 Nws.
13.15 Meded. en gram. 13.30 Amus. muz.
14.00 „Rijk en geen geld", hoorsp. 14.30
Alt en piano. 15.00 V. d. zieken. 15.45
Gram. 16.00 „Tussen vier en vijf". 16.45
V. d. jeugd. 17.30 Gram. 17.45 Regerings-
uitz.: J. Winkler: „Nederland en de we
reld: Nederlands-Deense vriendschap".
18.00 Nws. 18.15 Sportproblemen. 18.25
Gram. 18.40 Rep. of gram. 18.45 „Bill
Sheriff en zijn prairie-duivels", hoorsp.
met muz. 19.00 V. d. kleuters. 19.05 Ge
sproken brief uit Londen. 19.10 Gram.
1.9.15 Piano a quatre mains. 19.45 Voordr.
20.00 Nws. 20.05 Omr. ork. en solist. 20.55
„Zwarte crêpe de Chine", hoorsp. 22.25
Lichte muz. 22.45 Sportact. 23.00 Nws.
23.15-24.00 Dansmuz.
HILVERSUM II, 298 M. KRO: 7.00
Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gram.
7.45 Morgengebed en litur.g. kal. 8.00 Nws.
en weerber. 8.15 Gram. 9.00 V. d. vrouw.
9.40 Gram. NCRV: 10.00 Gewijde muz.
10.30 Morgendienst. KRO: 11.00 V. d. zie
ken. 11.45 Panospel. 12.00 Angelus. 12.03
Lunchconc. (12.30 Land- en tuinb. meded.
12.33-12.40 V. d. boeren). 12.'55 Zonnewij
zer. 13.00 Nws. en Kath. nws. 13.20 So
praan en piano. 13.50 Gram. NCRV: 14.00
Gram. 14.15 Surinaamse volksmuz. 14.45
V. d. vrouw. 15.15 Gram. 15.30 Kamermuz.
16.00 Bijbellezing. 16.30 Fluit, viola da
gamba en clavecimbel. 17.00 V. d. jeugd
17.30 Gram. 17.40 Voordr. 18.00 Gram. 18.10
Strijksextet. 18.35 Raadhuis-praat. 18.45
Leger des Heilskwartier. 19.00 Nws. en
weerber. 19.10 V. d. jeugd. 19.30 Gram.
20.00 Radokrant. 20.20 Gevar. progr. 21.45
Gram. 21.50 „Ik denk er zo over.... en
U?" 22.00 Amus. muz. 22.20 „De Pro
testantse Orgelkunst". 22.45 Avondover
denking. 23.00 Nws. en SOS-ber 23.15-
24.00 Gram.
BRUSSEL, 324 METER. 11.45 Gram.
12.00 Omr. ork. 12.30 Weerber. 12.35 Gram.
13.00 Nws. 13.15 Gram. 14.00 Engelse les.
14.15 Gram. 14.30 Franse les. 14.45 Gram.
15.45 Omr. ork. 16.00 Gram. 17.00 Nws.
17.10 Gram. 17.15 V. d. kind. 18.15 Gram.
18.30 V. d. sold. 19.00 Nws. 19.40 Kamer-
ork. en solist. 19.50 Voordr. 20.00 Japanse
kinderliedjes. 20.10 Klankb. 20.40 Ork.
conc. 22.00 Nws. 22.15 Gram. 22.30 Elec-
tronische muz. 22.45 Gram. 22.55-23.00
Nws.
BRUSSEL, 484 METER. 12.00 Piano
duo. 13.00 Nws. 13.15 en 14.30 Gram. 15.00
Ork. conc. 16.05 Lichte muz. 17.00 Nws.
17.15 Dansmuz. 18.30 en 19.15 Gram. 19.30
Nws. 20.00 Hoorsp. 22.00 Nws. 22.15 Gram.
22.55 Nws.
(Advertentie)
Ge hebt Icou gevat, ge hoest
jen een scheurende pijn van
het Vele hoesten beklemt
Uw borst. Reinig Uw
luchtwegen van het
gevaarlijke slijm met
AKKER'S
's werelds beste hoestsiroop
zichzelf zoals zij hem gezien hadden
en het was geen aangenaam beeld. Hij
had een rol gespeeld, die hij In an
deren altijd had afgekeurd en kwalijk
genomen. Er schoten hem talloze voor
beelden te binnen, dat hij gedurende
de tocht de wetten had gesteld, zon
der nadere verklaring. Hij was onver-
dragelijk geweest, enkel door zijn zor
gen en getob en al zijn bezorgd
heid was overbodig gebleken. Philip
had op ziin manier eerlijk gehandeld
en ook Generaal Woe was voor zijn
doen eerlijk geweest.
„Van die kant had ik de zaak nog
niet bekeken", erkende hij. „Ik ver
moed. dat het die verantwoordelijk
heid was. Dank je. dat je het me ge
zegd hebt. Paul".
„O. niets te danken. Je hebt Je een
massa .muizenissen in het hoofd ge
haald. die niet nodig waren; dat is
alles."
Rodney keek naar Mei Newall. Hij
wilde dat zij althans een betere indruk
van hem zou krijgen.
„In het licht van deze morgen be
zien. heb je stellig gelijk", erkende
hij. „Ik moet een vreselijke zanik ge
weest zijn. In orde, laten we gaan
zwemmen, als jullie dat wilt en Philip
de plek kent".
Tot zijn verbazing bleken zijn woor
den alle verborgen wrok verdreven te
hebben. Newall was weer kameraad
schappelijk; niet meer de werkgever.
„Je bent een beste vent, Jones", zei
hij.
„Ja", echode Steuben, „vergeet het
maar. kerel".
Maal' Mei zweeg en dat bracht hem
ertoe te zeggen: „Als het maar negen
Li hier vandaan is, kunnen we met
een gaan en onze lunch meenemen. Ik
zal Liang zeggen om voor paarden te
zorgen".
Maar Philip verklaarde zelf voor
paarden te zuil enzorgen; zij spraken
af, over een half uur te vertrekken.
Als Mei Newall iets gezegd had. was
zijn stemming misschien omgeslagen,
maar haar zwijgen was als een laatste
afdoende weigering, die hem zeide dat
al wat hij gedaan had vergeefs was.
Zijn wantrouwen en vrees waren on
gegrond gebleken; daarvan was hij
overtuigd, toen hij alleen naar zijn
kamer liep. Er was niets in hem. dat
haar bij mogelijkheid had kunnen
aantrekken.
„Je bent een dwaas geweest, Jones",
mompelde hij; „een verwenste, ver
waande dwaas". En hij riep Liang.
(wordt vervolgd)
