100 JAAR
,,ST. MARIE"
EIUYBERGEN
SCHATTEN
VAN CHINA
Moskou is niet veranderd
!S wSTÏ» mi.»;-
AT EEN
ONDERLIJKE
ERELD
Verbroken handen met Breda
hernieuwd
RADIO-PROGRAMM A'S
DEZE WEEK IN HET BUITENLAND
Kcinaalrumoer
HEI op handen zijnde rapport-
Middenstandsnota
Abuis
NIEUWE OLIELAAG
IN ENGELAND
VEEL VRAAG NAAR
FRUIT
TWEEDE BLAD
ZATERDAG 13 FEERUARI 1954
CR begint tekening te komen in de
o^nforoTitip van Berlijn, r
Bovendien
conferentie van
geen prettig stramien. - N
voert rood sterk de bovento^
kan het Westen zich ^e U^ hfln ro_
zen, dat de Sovjets eindelijk hun
ie kleur bekend hebben, hun
linistische kleur wel te
Men nr™e^K
dood van Stalin in
Moskou niet al-
naar voren
ookTëen geheel nieuwe
bracht, maar
BeAch we behoeven het eigenlijk
u?L mper zwart op wit voor
önsTe zien staan, hoe allerwegen het
verlangen leefde naar vreedzaam sa
mengaan van Oost en West, naar op
bouw en uitbouw van de welvaart
en naar bestendiging van de wereld
vrede. We hoopten, dat Moskou
landbouw en industrie in een nieuw
vijf-i aren-plan zou laten optreden
ls vervangers voor koortsachtige be
wapening. Sommige tekenen wezen
op mogelijke bevrediging van die
Westelijke verlangens, andere teke
nen spraken dat weer tegen en de
meeste symptomen hebben slechts
twijfel en verwarring gesticht.
Dat duurde tot aan de conferen
tie van Berlijn. Het Westen wilde nu
eindelijk wel eens de proef op de
som nemen. Dulles en Eden zijn ge
komen met forse mannelijke en eer
lijke voorstellen Zij gaven in het be
gin van de conferentie enkele bij
komstige dingen vlot toe om maar
zo spoedig mogelijk ter zake te kun
nen komen. Tenslotte kwamen zij
met concrete plannen, waarop Molo-
tov wel moest antwoorden. Aldus
heeft men hem listig in de val ge
lokt van een volledige bekentenis,
waardoor de tekening wel somber is
geworden doch eveneens zichtbaar.
F)E vaagheid is totaal verdwenen.
We weten nu volkomen zeker dat
er in Moskou niets is veranderd. Wat
Moskou verstaat onder Europese vei
ligheid, staat nu wel vast: Oost- en
West-Duitsland als gelijkwaardige
deelgenoten in een algemeen Euro
pees verdrag, dat alle landen aan
beide zijden van het IJzeren Gordijn
zal moeten omvatten. Dit verdrag
moet dan de gemeenschappelijke
veiligheid vestigen, zegt de heer Mo-
lotov. Bovendien kunnen de V.S. en
communistisch China als „waarne
mers" in de organen van het verdrag
komen en de levensduur is bepaald
op 50 jaar.
Een simpele ontleding van deze
gegevens zet ons onmiddellijk op het
rode spoor. Molotov geeft toe, dat de
Europese veiligheid nog moet wor
den gevestigd. Het Westen kan dit
volmondig beamen. Die veiligheid
wordt inderdaad bedreigd, dag in dag
uit. Het enige waarborg tegen acute
agressie is gelegen in het Atlantisch
Pact en wellicht in de Europese Ver
dedigingsgemeenschap. Molotov zal
zich toch waarschijnlijk niet willen
voorpraten, dat de Westerse landen
na de oorlogsjaren en nog steeds
dood-arm zo maar voor de aardig
heid milliarden steken in een defen
sief stelsel. Dat is opgedrongen door
de feiten.
Verder staat het dus vast, dat Mo
lotov aanneemt, dat het toekomstige
verdrag organen nodi? heeft. Anders
gezegd: dit komt in de plaats van
het Atlantisch Pact en maakt de
Europese Verdedigingsgemeenschap
overbodig. De V.S- mogen dan waar
nemers sturen, mits ook Peking mag
komen „controleren". Als Molotov
zijn zin kreeg, dan was de eerste be
langrijke stap gezet in de richting
van Eurazië. Een even somber als
duidelijk aspect van de Berlijnse te
kening.
De gelijkwaardigheid van Oost- en
West-Duitsland is een prachtige ge
vel voor een rot gebouw. Molotov
kan momenteel de weelde van vrije
verkiezingen niet dragen. Oost-
Duitsland is nog steeds sterk op het
Westen, waar de vrijheid lokt, ge
oriënteerd. Misschien wordt dat
heimwee doorbroken, zo redeneert
Molotov, wanneer Oost en West he
lemaal naast elkaar in één overkoe
pelende organisatie (waarin het
Kremlin de toon aangeeft) kan plaats
nemen. Dan kunnen we rustig Oost
höudlnf V0°r 5°iaar scheiden
J)IT lijkt ons voldoende. U ziet, dat
de heer Molotov zich heeft laten
verleiden de kaarten op tafel te leg
gen. We kunnen daaruit besluiten,
dat het met Europa tamelijk slecht
gesteld is voor zover dat van de
Kremlin-bedoelingen afhangt. We
kunnen er echter eveneens uit con
cluderen, dat we nu weten, waar we
precies aan toe zijn. Dat is hoogst
waardevol. Misschien zullen zelfs
Eden en Bidault nu tot het klare be
sef komen, dat de Europese Verde
digingsgemeenschap dringende nood
zaak is en wel op zeer korte termijn.
Wanneer we dat als resultaat van
Berlijn mogen boeken, dan is er
enorme winst gemaakt en dan is
Berlijn een succes van de eerste or
de in dp geschiedenis van vrijheid
en democratie.
Steenberghe - Van Cauwelaert,
welks vermoedelijke inhoud nu be
kend is, heeft weer heel wat pen
nen in beweging gezet. De Tele
graaf maakt zich al heel gemakke
lijk van het geval af door het ge
heel te bestempelen als een verkie
zingsstunt van de heer Van Cau
welaert, die als candidaat voor
Antwerpen de stembuscampagne
zal moeten ingaan. De Tijd had een
scherp artikel ter vertolking van
het die-hard-standpunt, dat een
Moerdijkkartaal economisch slechts
een kolossale kapitaalverspilling
zou betekenen, terwijl het tech
nisch moeilijk meer geheel serieus
zou zijn te nemen. Belgische bla
den achten het betreurenswaardig,
dat de inhoud al uitgelekt is en ge
ven de schuld daarvan aan infor
matiebronnen in Den Haag, welke
bepaalde Belgische corresponden
ten zouden hebben ingelicht. Het
Handelsblad van Antwerpen gaat
nog verder met zijn vermoedens.
Het dicht de heer Steenberghe
Machiavellistische methodes toe.
Hij zou namelijk hebben ingestemd
met een voor België gunstige op
lossing, omdat nu het probleem
van dichting der zeegaten aan de
orde is gekomen: „Het is immers
niet moeilijk de reactie te voor
spellen die in Nederland zal ont
staan wanneer men, met een beetje
behendigheid, aantoont dat de dich
ting der zeegaten een Moerdijkka
naal overbodig maakt. En aldus
zullen de besprekingen Van Cau-
welaert-Steenberghe opnieuw een
slag in het water zijn geweest"....
Het is een ingewikkelde construc
tie, waarvan ook de heer Steenber
ghe wel verbaasd zal opkijken.
JN onze publicatie over de Mid
denstandsnota is in de aanhef
een zinnetje uitgevallen, dat wel in
de kon is vermeld. Na de medede
ling, dat de situatie niet zo slecht
is als veelal wordt beweerd, moet
volgen: De „randbedrijven" verke
ren echter inderdaad in een on
gunstige positie.
Over de Nota zelf zullen in de
komende weken en maanden zeker
nog vele woorden vallen. Ook in
de Kamer is men van plan er zich
aan te vergasten met wat men in
goed Nederlands noemt een full-
dress-debate.
Het is in ieder geval van grote
waarde,' dat er thans een geordend
en samenvattend stuk ligt over al
les wat met de positie en de be
hoeften van de hedendaagse mid
denstand samenhangt. Wat vroeger
bij benadering en al tastend werd
vermoed, wordt nu precies met cij
fers gedocumenteerd opengelegd.
Er zal zeker op menig punt tegen
spraak volgen en een andere con
clusie beproefd worden. Doch er is
nu houvast voor zulk een gesprek.
Dat is bij voorbaat reeds de ver
dienste van deze Nota, waaraan de
Staatssecretaris met zijn ambtena
ren zoveel maanden heeft gewerkt.
Er wordt ook een reeks van maat
regelen opgesomd, welke de rege
ring denkt te nemen om beunhaze
rij te bestrijden.
De Middenstand krijgt nu de
aandacht, welke hij in het geheel
van de na-oorlogse politiek node
heeft gemist.
Pastoor de Bie, ofschoon in de grond
van zijn hart niet kwaad, was nu pre
cies geen gemakkelijk heerschap, on
danks zijn vele goede kwaliteiten
Sinds 1829 als Pastoor vrijwel onbe
perkt heerser in Huybergen, was hij
zich zijn macht en waarde nog meer
bewust geworden, sinds bij door Mgr.
belast was met het financieel en ad
ministratief beheer der voormalige
kloostergoederen. Blijkbaar was hij
er bijzonder op gesteld eerst geraad
pleegd te worden, als er iets beslist
werd, zijn persoon en zijn ambt be
treffende, zelfs al gebeurde dat door
zijn superieuren. Het was dus een
allesbehalve prettige taak, die de
Broeders zich zagen omgelegd, om de
Pastoor te gaan verteilen, dat ze een
Weeshuis kwamen oprichten in „zijn
gebouwen.
MET KLOPPEND HART
C^Pr, rë*
£JE APOSTOLISCH-VICARIS (pas in 1853 Bisschop) van Breda Mgr
van Hooydonk, herstelde op zeer verdienstelijke wijze de banden,
die eeuwen geleden Huybergen met de Bredase Heren verbonden had
den. Door de beslissing van Rome had hij de beschikking gekregen over
de Huybergse priorij en haar bezittingen „om ze tot andere, voor het
Vicariaat meer nuttige doeleinden te gebruiken". De enige beperking, die
aan deze „meer nuttige doeleinden" gesteld werd, was, dat het gebruik
zou zijn „ten voordele van de geestelijke belangen van het Vicariaat".
We mogen gerust zeggen, dat Mgr van Hooydonk zich strikt aan deze
voorwaarde gehouden heeft. Achtereenvolgens kwamen door zijn toedoen
tot stand: een Weeshuis, een onderwijscongregatie en het bekende
Instituut „St. Marie", aanvankelijk opgericht met het beperkte doel
een voorbereidingsklas voor het Seminarie te zijn.
De omstandigheden leidden er toe,
dat het Weeshuis bij Mgr. op de voor
grond stond. Reeds lang had de op
richting van een centraal Weeshuis in
zijn Vicariaat zijn bijzondere aan
dacht. Tot nog toe waren de wezen,
die onder de Kerkelijke Armbesturen
stonden steeds in gezinnen verpleegd.
Maar, zoals Mgr. in een circulaire van
10 Mei 1849 aan zijn geestelijkheid
schreef: „De Armbesturen kunnen
niet dan met veel moeite geschikte
mensen opsporen, die zich met de zorg
van deze kleine wezen willen belas
ten: zeer dikwijls, ondervindt men,
dat daar de lichamelijke opvoeding
veel te wensen overlaat, en doorgaans
wordt de zedelijke en Godsdienstige
opvoeding geheel verwaarloosd, zo
dat deze ongelukkigen in ondeugd, of
tenminste in onverschilligheid op
groeien". Daarom had hij „het Ge
sticht te Huybergen laten inrichten
voor behoeftige wezen".
ETN zo kwamen dan op 5 Maart 1849
Br. Johannes en Br. Dionysius op
„hun karretje over de zandweg" naar
Huybergen gereden. Daar stonden ze
met kloppend hart voor de oude
kloosterpoort om de gevreesde Pas
toor het doel van hun komst mee te
delen. De eerste ontmoeting viel na
tuurlijk niet mee en de ontvangst
was allesbehalve hartelijk. Zo onge
vraagd twee monniken thuis gestuurd
te krijgen en daarbij de nog minder
prettige aankondiging, dat ze spoedig
zouden gevolgd worden door een stel
letje „lastige en verwaarloosde ben
gels". dat was ons „Bieke" toch wat
al te kras! Een Weeshuis! Hier in zijn
huis! Hoe moest hij dat financieren?
De inkomsten waren heus niet zo
royaal, dat men er nog een Weeshuis
mee zou kunnen onderhouden. Hij
had wel plannen gemaakt voor de op
richting van een Pensionaat, om zo
de inkomsten wat te verhogen, maar
een Weeshuis, hoe kwam Mgr. daar
nu op? De Broeders zaten lelijk ver
legen met het geval en de Pastoor
met die Broeders en het Weeshuis.
Maar: Mgr zou wel eens komen pra
ten „als het mooi weer was". Enfin,
toen de onweersbui wat was overge
dreven en de Pastoor was uitgebromd.
begon toch ook zijn beter „ik" zich te
doen gelden en de Broeders werden
tenslotte toch maar binnengelaten.
De beste vertrekken der Priorij wa
ren voor Pastorie ingericht; in het
andere gedeelte van het klooster, dat
zeer verwaarloosd was en waar de
wind huilend door de verlaten gan
gen blies kregen de Broeders een
paar kamers: de vroeger refter, keu
ken en spreekkamer. Erg comforta
bel waren ze er wel niet gehuisvest,
maar ze waren toch onderdak en.,
ze zaten in Pastoor de Bie z'n „burcht"
om er een Weeshuis te gaan beginnen.
Men kon nu met moed, ijver en groot
geduld beginnen aan het volgende
punt van het program: het bewoon
baar maken van het huis en de komst
der Wezen af te wachten.
r\AAR horen wij van zeke
re Jacques Quesnel, die
de politie in Montreal toch
maar weer aan het werk
heeft gezet. Hoe was het ver
loop? Jacques was op een
vrolijk partijtje geweest en
zoals dat gaat. daar was niet
alleen water gedronken. Om
het zuiver te stellen, daar
was men zelfs nogal stevig
met de fles over de brug ge
komen. Krachtig zingend be
gaf Jacques zich naar huis.
Hij ontdeed zich van de be
langrijkste kledingstukken,
omdat hij tolde van de slaap,
hij legde zijn gebit terzijde
en keek onder het bed of er
zich geen inbreker bevond,
zoals men dat in oude boeken
vaak nog zo beangstigend
leest.
De volgende morgen ont
waakte hij tevreden- Maar
bij alle andere mensen
scheen het mis. Er stond een
oude heer, die wild naar de
slaper gebaarde en er ston
den twee agenten met houdt-
de-dief-gezichten.
„Wat doe jij in mijn bed?
riep de oude heer-
Want dat was hetOnze
Jacques was een verkeerd
huis binnen gewandeld.
Slaapmachine
GROTE MOEILIJKHEDEN
£)E oprichting van een Weeshuis
was ook door andere omstandig
heden een zeer urgente' kwestie ge
worden. De Armbesturen stonden in
die jaren voor zeer grote moeilijkhe
den: de zeer slechte sociale toestan
den van die tijd, de mislukte oogsten,
een cholera-epidemie hadden het
sterftecijfer en daarmede ook het aan
tal ouderloze kinderen sterk doen
stijgen, zodat meer dan anders een
beroep moest worden gedaan op de
Armbesturen om weer de zorg voor
een weeskind op zich te nemen.
Wie echter zou men de verzorging
van de wezen opdragen? Was het
wonder, dat de gedachten van Mgr.
Van Hooydonk naar een religieuze
Congregatie uitgingen? Maar waar
die te vinden? Nu had Mgr. reeds
vroeger het plan gevormd een eigen
Congregatie te Huybergen te stichten,
zoals blijkt uit een schrijven van 28
Juli 1846 Mgr. Ferrieri, nuntius in
Den Haag, waarin hij wees op de wen
selijkheid van de vestiging van Broe
ders in het oude Wilhelmietenkloos-
ter.
De gebouwen en het werkobject
voor deze Congregatie waren reeds
aanwezig, maar de oprichting van
een nieuwe kloostergemeenschap
vroeg natuurlijk tijd: daar konden
nog wel enkele jaren mee gemoeid
zijn.
zijn.
7 O lang kon de bezorgde Bisschop
zijn wezen niet aan hun lot over
laten en daarom vroeg hij Vader Vin-
centius, Overste der Broeders van
Oudenbosch, voorlopig de leiding van
het Weeshuis op zich te nemen. De
goede Vader Vincentius kon natuur
lijk dit Bisschoppelijk verzoek niet
afwijzen. Hij had eerst nog wel even
gesproken over bepaalde inkomsten,
waar zijn broeders en wezen van zou
den moeten leven, maar Mgr. schoof
alle bezorgdheid opzij met de woor
den: „Dat komt wel! Als ze geld nodig
hebben, vragen ze het maar aan Pas
toor de Bie. De Broeders moesten al
vast maar gaan en tegen de Pastoor
zeggen, dat Mgr. wel eens over een
Weeshuis zou komen praten, als het
weer een beetje mooier wordt!" Zo
had Mgr. op een gemakkelijke manier
een lastige klip omzeild:hoe zou Pas
toor de Bie daarop reageren? Dat
moesten de Broeders zelf maar in
orde zien te brengen!
Oud-leerlingen (vermelden op stor
tingsbiljet) kunnen bijdragen van 100
jaar Huybergen stortin hij van Mier-
lo Zn. N.V. te Breda.
T")E Darcy Exploration Company, een
dochtermaatschappij van de An-
glo-Iranian Oil Company heeft bij
Nottingham in Midden-Engeland een
nieuwe olielaag aangeboord, die van
voldoende grootte is voor een lonen
de ontginning. De olie werd aange
boord op een diepte va nongeveer
1000 meter.
De olievelden in Engeland hebben
in het afgelopen jaar 54.600 ton ruwe
olie geproduceerd.
1MU de vorst is verdwenen, heeft zich
op de fruitveilingen een zeer le
vendige handel ontwikkeld. De prij
zen zijn de laatste dagen sterk opge
lopen en liggen ongeveer 10 cent per
kg, boven die, welke voor de vorstpe
riode werden besteed. De voorraden bij
de binnenlandse grossiers zijn hard
teruggelopen en er is een behoorlijke
vraag. Ook West-Duitsland toont veel
belangstelling, in het bijzonder voor
de Goudreinette, terwijl voor Engelse
rekening Jonathan wordt gekocht.
De prijzen van zoete appels en stoof
peren liepen eveneens flink op. Deze
zijn zeer gevraagd voor de binnen
landse markt.
Brief
rvEN een toepasselijk voorval
*-* om er in te komen: Uit een
brief van Picasso: „Ja het schilderij
is van mij. Ik ben bereid het als
nog te signeren, maar dat kost 200
dollar". Uit het antwoord van de
kunsthandelaar aan de schilder:
„Haha, schuiven. Geen handtekening
meer nodig. De brief is voor mij
voldoende. Ik plak hem achter op
het schilderij".
Kunst
JTENMAAL in artistiek milieu ho-
ren wij ook nog van een verza
melaar, die te Amsterdam een ge
garandeerd echte Rembrandt had
gekocht. Hij vreesde aan de grens
echter moeilijkheden en daarom
liet hij er vluchtig een kitschachtig
tafereel overheen schilderen. Thuis
gekomen verwijderde hij zo voor
zichtig mogelijk de verse verf met
benzine. Tegelijkertijd verdwenen
echter ook de kostbare kleuren van
de Rembrandt en kwam er een por
tret van Koning Victor Emmanuel
te voorschijn.
Redder
TN Wenen heeft de politie medege
deeld, dat de Duitse herder Mira
zijn meester van de verstikkings
dood heeft gered. Mira holde na
melijk naar een politieman op straat
en begon te janken. De politieman,
die de baas van de hond kende, liet
hem binnen, doch Mira bleef jan
ken en naar een van de deuren hol
len. Toen de politieman deze deur
opende, trof hij de meester van de
hond bewusteloos aan. Twee gas
kranen stonden open.
Smokkelaar
A AN de greus bij Glanerburg ont
dekte de douane een geheime
bergplaats in het kunstbeen van een
man, die de grens wilde passeren.
Er bevond zich een pond koffie in.
Het smokkelbeen werd niet in be
slag genomen. Want de smokkelaar
moest nog een heel eind lopen,
vooraleer hij thuis was.
GEACHTE REDACTIE,
Naar aanleiding van Uw ar
tikeltje in de Wonderlijke We
reld van 11 Febr. j.l. bedoeld
wordt de Russische uitvinding van
die slaapmachine kan ik U me
dedelen dat dit geheim zeer ge
makkelijk te ontsluieren is, n.l
zoals ik U dit in de tekening dui-
gelijk laat zien. Een bewijs te
meer dat het zo is, blijkt wel uit
het feit dat ze niet meer wakker
te krijgen zijn.
Hoogachtend,
A. J. van N.
Plaat
JN het vriendelijke Belgische
dorpje Marchienne au Pont in
de Ardennen heeft de burgemees
ter een nieuwe methode bedacht
om het huwelijksgeluk van zijn
dorpelingen bestendig te maken.
Tijdens het ja-woord in het
trouwzaaltje wordt een opname
gemaakt en later krijgen de jong
gehuwden een gramofoonplaat
cadeau, waarop hun stemmen
met op de achtergrond de bruids
mars uit de opera Lohengrin.
Wanneer het nu bakkeleien wordt
moet een van de echtelieden de
moed opbrengen de plaat op te
zetten. Dat vertedert, meent de
burgemeester, en herinnert er aan,
hoe goed de tijd was.
Geieillig
DIJ vergissing werd de Japanse
oorlogsmisdadiger Tetsuo Hay-
ashi, die tot levenslang was veroor
deeld, vrijgelaten, omdat men
dacht, dat zijn straf was uitgezeten.
Toen men het abuis bemerkte
schreef men natuurlijk snel een
briefje naar de heer Hayashi met
het verzoek terug te llimen. Tot
verwondering van velen kwam hij
nog ook. „Ik dacht al", zei onze
Hayashi.
Klok
JN PANIEK stormden de in
woners van het West-Duit
se plaatsje Neusee 's nachts
om half drie naar buiten, zij
hoorden de klokken luiden en
dachten, dat er een ramp was
gebeurd- Maar neen. De klok
kenluider was zich gewoon
aan het oefenen om goed voor
den dag te komen wanneer de
nood werkelijk aan de man
kwam.
(Advertentie)
Ruwe en gesprongen handen? KALODERMA Gelee!
ZONDAG 14 FEBRUARI 1954.
HILVERSUM I, 402 m. VARA: 8.00
Nws. en weerber.; 8.18 Gram.; 8.55 Sport-
meded.; 9.00 „Langs ongebaande wegen",
caus.; 9.15 Gram.; 9.25 „Geestlijk leven",
caus.; 9.40 Met en zonder omslag; 10.10
Kamerork., klein koor en sol.; 10.45 „Een
huwelijksaanzoek", hoorsp.; 11.20 Pro
menade ork., koor en sol. AVRO: 12.00
Sport; 12.05 Lichte muz.; 12.35 Even af
rekenen, Heren!; 12.45 Lichte muz.; 13.00
Nws.; 13.05 Meded. of gram.; 13.10
Amus.muz.; 14.00 Boekbespr.; 14.20 Ka
merork.; 14.55 „De strijd om Troje",
hoorsp.; 15.20 Gram.; 16.00 Filmpraatje;
16.15 Franse chansons; 16.30 Sportrevue.
VARA: 17.00 Gevar. muz.: 17.30 V. d.
jeugd; 17.50 Sportjournaal; 18.15 Nws. en
sportuitsl. VPRO: 18.30 Korte kerkdienst.
IKOR: 19.00 Kinderdienst; 19.35 „Ge
sprekken om de Bijbel". AVRO: 20.00
Nws.; 20.05 „The Mikado", operette; 21.25
Meded.; 21.30 „Rijk en geen geld", hoor
spel; 22.00 Gevar. muz.; 22.20 Cabaret:
22.45 Journaal; 23.00 Nws.; 23.15—24.00
Dansork. en sol.
HILVERSUM II. 298 m. KRO: 8.00
Nws.; 8.15 Gram.; 8.25 Hoogmis. NCRV:
9.30 Nws. en waterst.; 9.45 Orgelconc.
IKOR: 10.00 „10 Verkeersregels", caus.:
10.30 Ned. Herv. Kerkd. NCRV: 12.00
Meisjeskoor. KRO: 12.15 Gram.; 12.20
Apologie;. 12.30 Hammondorgel en piano;
12.55 Zonnewijzer; 13.00 Nws. en Katho
liek nws.; 13.ÏO Gevar. muz.; 13.40 Boek
bespr.; 13.55 Gram.; 14.00 V. d. jeugd;
14.30 Kamermuz.; 15.00 Clavecimbelspel;
15.25 „Op de paden van het nabije Oos
ten", caus.; 15.45 Residentie-ork.; 16.10
„Katholiek Thuisfront overal!"; 16.15
Sportrep.; 16.30 Vespers. NCRV: 17.00
Geref. kerkd.; 18.30 Vocaal kwart.; 18.55
Nws. uit de kerken; 19.00 Vocaal ens. en
kamerork.; 19.30 „Mijn Pathmos", caus.
KRO: 19.45 Nws.; 20.00 Gram. 20.25 De
gewone man; 20.30 Amus. muz.; 21.10
Act.; 21.20 Musette-ork. en solist; 21.45
„Wij waren Wimpo", hoorsp.; 22.35
Gram.; 22.45 Avondgebed en lit. kal.;
23.00 Nws.; 23.15—24.00 Radio Philharm.
ork.
BRUSSEL (Frans). 324 m. 11.00 Ko
ren, Oratoriumver. en Symph.-ork.; 12.30
Weerber.; 12.34 Gram.; 13.00 Nws.; 13.15
Gram.; 13.30 V. d. sold.; 14.00 Gram.;
16.00 Sport 16.45 Gram.; 17.45 Sportuitsl.:
17.50 Gram.; 18.00 Cello en piano; 18.30
Godsd. halfuur; 19.00 Nws.; 19.30 Casino-
ork. en sol.; 21.30 Gram.; 22.00 Nws.;
22.15 Verz.-progr.; 23.00 Nws.; 23.05—
24.00 Gram.
BRUSSEL (Frans), 484 m. 12.00
Gram.; 13.00 Nws.; 13.10 Verz.-progr.;
14.30 Fanfare-ork.; 15.00. 15.45 en 16.45
Gram.; 17.00 Nws.; 17.05 Gram.; 19.00
Kath. uitz.; 19.30 Nws.; 20.00 Orkestconc.;
20.50 Gram.; 22.00 Nws.; 22.15 Gram.;
22.55 Nws.; 23.00 Lichte muz.; 23.55 Nws.
MAANDAG 15 FEBRUARI 1954.
HILVERSUM I, 402 m. VARA: 7.00
Nws.; 7.13 Gram.; 7.50 V. d. jeugd; 8.00
Nws.; 8.18 Gram.; 8.40 Lichte muz.; 9.00
Gym.; 9.10 „Onder de pannen", hoorsp.;
9.30 Waterst.; 9.35 Gram. VPRO: 10.00
„Voor de oude dag", caus.; 10.05 Mor
genwijding. VARA: 10.20 Pianorecital;
10.35 V. d. zieken; 11.40 Voordr.; 12.00
Gram.; 12.07 Amus.-muz.; 12.30 Land- en
tuinb.-meded.; 12.33 V. h. platteland;
12.38 Amus.-muz.; 13.00 Nws.; 13.15 V.
d. Middenstand; 13.20 Omr.-ork.; 14.00 V.
d. vrouw; 14.15 Sopr. en piano; 14.35
Gram.; 15.00 „Enoch Arden kwam te
rug", hoorsp.; 16,00 „Le petit Due", ope
ra (gr.); 16.45 Vragenbeantw.; 17.15 Or-
gelsp.; 17.50 Mil. comm.; 18.00 Nws. en
comm.; 18.20 Lichte muz.; 18.45 Pari.
overz.; 19.00 V. d. jeugd; 19.10 Gram.;
19.25 Volkszang; 19.45 Regeringsuitz.:
Landbouwrubriek; 20.00 Nws.; 20.05 Act.;
20.10 „In Holland staat een huis", hoor
spel met muz.; 20.40 Aetherforum; 21.20
Oude en moderne dansen; 21.50 „Om de
toekomst van Nieuw-Guinea", caus.;
22.05 N.I.R. Symph.-ork. en solist; 23.00
Nws.; 23.15 Orgelspel; 23.3524.00 Gram.
HILVERSUM II, 298 m. NCRV: 7.00
Nws.; 7.10 Gram.; 7.15 Gym.; 7.30 Gram.;
7.33 Gewijde muz.; 7.45 Een woord voor
de dag; 8.00 Nws. en weerber.; 8.15
Sportuitsl.; 8.20 Gram.; 8.30 „Tot Uw
dienst"; 8.35 Gram.; 9.00 V. d. zieken;
9.30 V. d. vrouw; 9.35 Gram.; 10.30 Mor
gendienst; 11.00 Gram.; 11.15 Gevar.
muz.; 12.25 Voor boer en tuinder; 12.30
Land- en tuinb.-meded.; 12.33 Orgelcon
cert; 12.59 Klokgelui; 13.00 Nws.; 13.15
Metropole-ork.; 14.00 Schoolradio; 14.30
Gram.; 14.45 V. d. vrouw; 15.15 Gram.;
15.35 Idem; 16.00 Bijbeloverdenking; 16.30
Fluit, clavecimbel en viola da gamba
16.55 Gram.; 17.00 V. d. kleuters; 17.15
Gram.; 17.30 V. d. jeugd; 17.45 Rege
ringsuitz.: „Nederland en de wereld",
uitwisselingsprogr.„Indrukken uit Bra
zilië" door Mevr. N. Povel-Do Rio Bran-
co; 18.00 Fanfare-ork.; 18.20 Sport; 18.30
Gram.; 18.45 Engelse les; 19.00 Nws. en
weerber.; 19.10 Vocaal ens. en sol.; 19.30
Parlementair comm.; 19.45 Huismuz.:
20.00 Radiokrant; 20.20 Lichte muz.; 20.45
„Riant Landhuis", hoorsp.; 21.35 Gram.;
21.45 Samenzang; 22.15 Pianorecital; 22.40
Candidaten-tournooi Wereldkamp. Dam
men: 22.45 Avondoverdenking; 23.00 Nws.
en S.O.S.-ber.; 23.15 Het Evangelie in
Esperanto; 23.30—24.00 Gram.
BRUSSEL (Vlaams), 324 m. 11.45
Gram.; 12.30 Weerber.; 12.34 V. d. landb.;
12.42 Gram.; 13.00 Nws.; 13.15 Pianospel;
13.30 Gram.; 13.45 Pianospel; 14.00
Schoolradio; 15.00 V. d. zieken; 16.00
Gram.; 17.00 Nws.; 17.10 Lichte muz.;
18.00 Franse les; 18.15 Gram.; 18.25 Fi
nanciële kron.; 18.30 V. d. sold.; 19.00
Nws.; 19.40 Gram.; 20.00 Solistenconc.
21.15 Omroepork.; 22.00 Nws.; 22.15
Gram.; 22.5523.00 Nws.
BRUSSEL (Frans), 484 m. 12.00 Om
roepork.; 12.46 Gram.; 13.00 Nws.; 13.15
Gram.; 14.15 Kamermuz.; 15.00 Gram.;
16.05 Lichte muz.; 17.00 Nws.; 17.15
Gram.; 17.30 Zang en piano; 17.50 Gram.;
18.30 Chansons; 19.15 Gram.; 19.30 Nws.:
20.30 Gram.; 20.40 Kamerork. en soliste;
22.00 Nws.; 22.15 „Temps Libre"; 22.55
Nws.
door
J. P. MAKOUAND
23)
„Neemt u me niet kwalijk. Ik had
het zo druk".
„Dat weet ik. U hebt het altijd druk.
Niemand scheen een ogenblik tijd voor
mij te hebben. Denkt u. dat ik bin
nen die muren een bad kan krijgen?"
„Ja. u kunt kuipen heet water krij
gen Het is geen weelde u bent
helemaal zwart in uw gezicht".
,.U ziet er nog veel erger uit".
Rodney glimlachte, gelukkig dat hij
naast haar liep.
Zij keek hem peinzend aan. ..En u
ziet er vermoeid uit. U hebt u al die
tijd over iet: bezorgd gemaakt".
„Ik? Hoe komt u daarbij?"
„Uw gezicht spreekt boekdelen Als
u geen zorgen had. zou u niet zuute
rimpels trekken. Het zat al die tijd
vol rimpels".
„O.dat is van ouderdom".
Zij maakte een ongeduldige hoofd
beweging
„Kunt u dan nooit ernstig zijn?"
„Er zijn veel belangrijke dingen om
aan te denken" ging Rodney zakelijk
voort. „Wij zitten hier bijvoorbeeld
diep in het binnenland; uw vader is
een heel rijk man, en ledereen weet
dat. Hij is een wandelende goudmijn
en in China worden met goudmijnen
korte metten gemaakt.' Ik probeerde
hem van deze reis te weerhouden, maar
nu kunnen wij enkel nog hopen, dat
iedereen heel minzaam zal zijn, Hebt
u daaraan als 'ns gedacht?"
„Ik weet het. Ik heb ook gepoogd
hem terug te houden, maar als hij
eenmaal zijn zinnen op iets gezet heeft
is hij er niet van af te brengen. Hij
zegt altijd, dat hij geen tijd heeft te
verliezen en ik begrijp niet wat hij
daarmee bedoelt. Vindt u. dat hij er
goed uitziet?"
„Ik zou zeggen van wel. maar ik
weet er niet veel van", zei Rodney.
Ik ben slechts een betaald employé
voor hem. Behalve de eerste dag. is
hij niet vriendelijk meer tegen me ge
weest".
„Nu, u was ook niet zo aardig tegen
hem. wel?"
„Nee. hij ergerde mij. Ik kan niet
Zljn als '«mand me ergert."
„Wilt u me iets beloven? Beloof me.
dat a s er iets gebeurt iets. dat u
werkelijk erg vindt - dat u het me
dan zult vertellen? Wilt u dat doen?
rk zal niet gillen of flauwvallen of zo
..Dat weet ik wel. Hebt u een be
paalde reden om het te vragen?"
„Nee. geen enkele, maar ik heb een
gevoel of er iets om ons is. Het is een
onrustig gevoel. Ik weet niets, maar ik
voel. dat er iets gebeuren gaat. Iets.
dat niet jn de haak is.
Rodney keek haar aan en knikte
baar toe. „U hebt intuitie".
Zij vatte ineens zijn arm. Haar vin
gers omspanden zijn katoenen hemds
mouw.
„Beloof het me", zei ze haastig;
„daar komt Philip Lioe".
,.U weet, dat ik u niets weigeren
kan", zuchtte Rodney.
Philip kwam aanrijden op een ruige
soldatenpony en hij reed goed. Een
jong officier, die naast hem reed. sa
lueerde glimlachend. „Dit is luitenant
Shoe, van Zijne EXcellentie's staf",
stelde Philip voor.
Luitenant Shoe gleed uit het zadel
en salueerde nogmaals. Hij zag er keu
rig uit en had een gekunsteld, lich
telijk zelfbewust voorkomen, alsof hij
lange tijd in de spiegel gestaan en
zichzelf gesuggereerd had dat hij een
krijgsman was.
„De complimenten van de generaal",
zei hij in goed Engels „en hij hoopt
zeer dat u een goede reis hebt gehad.
Hij vraagt of mr. Newall en u hem de
eer wilt aandoen, vanavond met hem
te dineren. In het beste hotel is alles
voor u In gereedheid gebracht. Het
spijt de generaal, dat hij u niet in
&ijn eigen kwartier gastvrijheid kan
aanbieden. Mag ik hem zeggen, dat
u hem vanavond de eer zult aandoen?"
„Graag", zei Rodney en keek naar
Mei Newall. „Het is zeer vriendelijk
van Zijne Excellentie, maar ons ge
zelschap omvat nóg twee leden".
Philip Lioe nam haastig en verle
gen het woord.
„De generaal", begon hij en zweeg
even. „Ik geloof niet, dat juffrouw
Newall genoegen zou scheppen in het
soort feestmaal, dat generaal Woe
geeft. Ik dacht, dat meneer Steuben
haar misschien wel gezelschap zou
willen houden. Ik weet zekjr. dat hij
het met genoegen doen zal".
„Dank je. Philip", zei Rodney, „dat
denk ik ook wel". Hij glimlachte tegen
de adjudant v«n de generaal. „Betuig
de generaal alstublieft mijn hartelijke
dank. Uw taal heeft een spreekwoord:
In tijden van gevaar sluit u aan bij
een goed generaal".
„Haha!" lachte de adjudant. „Dank
u. Dat is een goede mop". En Philip
lachte mee. „Meneer Jones is gewel
dig" zei hij; we zulllen vanavond
pret hebben".
De toon van die woorden deed Rod
ney Jones opkijken en hij zag de drei
gende mur n van Ho Hsien vlak bo
ven zich. De poort ging voor hen open
als een donkere muil en het stads
gerucht drong tot hen door.
Zonder door de schildwachten aan
geroepen te worden, trok de karavaan
door de tweede poort en de brede
hoofdstraat in. welke dwars door de
stad voerde naar de poorten aan de
andere zijde. Ho Hsien bleek een wel
varende stad en was stellig een knoop
punt van wegen en handel geweest,
voordat de spoorweg de handelsroutes
verlegde. Nog hadden de winkels in
de hoofdstraat een welvarend uiter
lijk. al begonnen hun uithangborden
verveloos te worden. Alle winkels had
den vlaggen uitgestoken, zodat zij on
der een hemel van banieren trokken:
de zangvogels der winkeliers hingen
buiten en zongen hun lied en de koop
lieden stonden in hun kramen, waar
de landlui hun waren bekeken.
Er waren koper en grof aardewerk
te koop. Een kopersmid en zijn hel
pers hamerden kommen en pannen.
Een klerenkoopman vertoonde zijn
waren, welker lof hij zong. De verko
per van zoetigheden sloeg op zijn ko
peren gong. Een houtskoolkoopman
hanteerde zijn ratel. De waaier-her
steller liet zijn bel klinken, want het
warme jaargetijde naderde. Alles had
zijn vaste geluiden, zodat zelfs een
blinde precies kon vertellen wat er op
straat gebeurde Maar Rodney meen
de in de bekende geluiden een ge
spannen toon te horen en de gezichten
op straat keken nors en beangst. Het
was duidelijk te zien. dat de gepant
serde vuist van de oorlog zwaar op
deze mensen drukte. Ho Hsien had de
ramp te dragen, welke alle goede bur
gers hun goden baden van hen af te
wenden een millitaire bezetting.
(wordt vervolsn
