MADAME PARACHUTE'
NAAR DE V, S,
Eeuwenoud Erasmusbeeld
komt naar Nederland
DEBRALiINi
SCHATTEN
VAN CHINA
BISSALIC
De gespaarde millioenen
\T EEN
0NDERUJKE
ERELD
OokSpierpijn
Onderwijzers
in staking
RADIO
VRIJDAG 12 FEBRUARI 1954
DE GEEST, die nu over het mi
nisterie vaardig is (en vaardig
kan zijn door het beschikbaar heb
ben van kapitaal) heeft alle vak-
kundigen wakker gemaakt om eens
voor de dag te komen met de reeds
lang hangende plannen tot gedeel
telijke inpoldering en indijking van
gedeelten der Waddenzee, die zich
ten Zuiden van de eilandenreeks
Texel, Vlieland, Terschelling enz.
uitstrekt, ten Zuiden begrensd door
de kop van Holland, Friesland en
Groningen.
Een kérel van een
vrouw
Hinder van Uw maag?
BISSALIC
stopt de plaag!
Hoger vrachttarief
in Engeland
Terugzending geëist
van mecanicien
Vroeger sierde het
„De Liefde"
Vergelijkingen
Cobbenhagen
Mevr. Chaplin geen
Amerikaanse meer
Thermometer
HITLERS
GEBOORTEHUIS
WEER HERBERG
GOLDEN MIDWAY
rookvoldoening
IWLfcUL BLAIj
gINDS MIDDEN 1953 is het dui
delijk zichtbaar, dat er goed ,e-
spaard wordt: de kleine man met
rijksdaalders en guldens bij de
Spaarbanken of bij de Levensverze-
kerings-maatschappijen; bij de Ven
nootschappen en maatschappijen
door sterk oplopende reserveringen:
bij de Staat door behoorlijke depo
sito's bij de Nederlandsche Bank en
door snellere aflossingen van inter
nationale schulden- Om dan nog
niet te spreken van de deposito's
van de zakenmensen bij de particu
liere Banken. Een Staatslening van
300 millior.i enige weken terug, was
dan ook meer dan overtekend en de
enkel industriële aandelcnuitgiften
evenzo.
Het schijnt dus een vraagstuk te
zijn, hoe al die gespaarde millioe
nen rendabel in 't werk gesteld
kunnen worden. Vooral is dit in de
ogen van hen, die gaarne een hoge
rente als norm willen zien, een
vraagstuk, dat bij wijze van spre
ken elke week of elke maand op
de katheders der financiële weten
schap behandeld wordt.
Het beschikbare geld geeft in al
len gevalle de openbare besturen
de gelegenheid grote omvangrijke
werken ten bate van het algemeen
belang aan te vangen, of de aange
vangen werken in een snel tempo
tot uitvoering te brengen.
Het herstel van de watersnood-
werken vindt.op alle eilanden gere
geld voortgang. In de meeste ge
vallen is men van de regie-metho
de (een dure methode) over kun
nen gaan naar de aanbestedingsme
thode. En als in de loop van 1954
de regie-kapitalen zijn betaald, zul
len de tientallen grote maatschap
pijen met het werk belast, met el
kaar in concurrentie kunnen tre
den. In Zeeland en op de Zuid-
Hollandse eilanden is er nog veel
te doen en men zal niet bang be
hoeven te zijn, dat daar werkloos
heid zal heersen. Het werk kan ove
rigens vlot betaald worden.
En de millioenen blijven dus val
len en brengen hun winsten op, een
goed inkomen van duizenden en
omzet bij de detailhandel, En nu
kan men weer verder gaan met het
werk aan de Zuiderzee-polders.
Jammer genoeg is daar het werk
een jaar vertraagd; jammer, omdat
de jonge boeren zitten te springen
om cultuurgrond!
Zo is het dan ook niet verwon
derlijk, dat het Delta-plan (de af
sluiting van de grote zeegaten) wel
licht nog dit jaar door de wet als
uitvoerbaar verklaard zal worden
en in 1955 begonnen zal worden.
Men wil er terecht haast mee
maken. Men schat de dichting der
drie zeegaten (Hellevoet, Brouwers
haven, Oosterschelde) op een kapi
taalsuitgave van één milliard. Maar
de kapitalen zijn er; wat men er
aan besteedt, wordt uit leningen ver
kregen, zodat de betalingen eigen
lijk over een 40 jaar worden uit
gestreken. Maar daarenboven zal
het gehele werk zeker een 10 a 15
jaar in beslag nemen.
We lazen in een studie over dit
onderwerp, dat daar misschien
meer land ingepolderd kan worden
dan in de drie grote zeeboezems, die
ons zo interesseren.
We weten niet of uiteinde
lijk bij de dichting der boezems
het waterpeil zo zal worden ver
laagd, dat ook landaanwinning zal
plaats hebben, nadat het boezem
water zal zijn verzoet. Op dit ge
bied zullen onze kinderen meer we
ten dan wij nu.
QP DIT GEBIED gaat het er ook
om of de Oostzijde der boezems
nog geschikt gehouden moet wor
den voor de scheepvaart van Zuid
naar Noord, dus vooral die tussen
Antwerpen en de Rijn.
Nu is het wel een gelukkige sa
menloop van omstandigheden, dat
de Belgisch-Nederlandse commissie
van Cauwelaertvan Steenberghe
het eens schijnt te zijn geworden over
het „Antwerpen-Moerdijk" kanaal.
De Belgische bladen brachten daar
omtrent gegevens; of ze helemaal
juist zullen zijn, moeten we afwach.
ten.' Maar zoals het plan voor ons
ligt, wordt het dusdanig over de
vaste wal van Brabant getrokken.
dat de Belgische vaart langs het
kanaal HansweertWemeldinge en
langs het Zijpe geneel kan worden
uitgeschakeld. Dat zal de Belgen
voldoen en aan Nederland (geheel
buiten de bemoeienis van België)
de kans geven de waterstanden en
de waterbreedte in de afgedamde
zeeboezems te regelen als geschikt
geoordeeld wordt- Natuurlijk zal
België als belanghebbende buur
alleen gerustgesteld zijn als de
Nederlandse wet, die de aanleg van
dit kanaal regelen moet, door de
Staten Generaal zal zijn aanvaard.
Het kanaalproject (als dit uitein
delijk zo zal worden) heeft twee
typische trekken.
Het kanaal zal eir-digen bij de
Moerdijk (tc« nover de Noord) pre
cies zoals de Belgen dit altijd ge
wild hebben. Daarmee zullen zij dus
ingenomen zijn.
En het begint bij Bath (in de
Westerschelde). terwijl de Belgen
altijd gaarne gewild hebben, dat
het beginnen zou in de Antwerpse
dokken- Maar evenals honderd jaar
geleden wij Nederlanders de Bel
gische vaart naar de Rijn (door het
kanaal door Zuid-Beveland) heb
ben gemoderniseerd, begint dit mo
derne kanaal nu ook aan de Noord
zijde van de Westerschelde.
De Belgische vaart vanuit de
Antwerpse dokken moet dus nu
eerst de Westerschelde oversteken
om bij Hansweert de kanaalweg te
vinden, en als het nieuwe kanaal
er zou komen, moet ditzelfde ge
beuren om bij Bath de nieuwe ka
naalweg te volgen.
Of de Belgische Volksvertegen
woordiging en de Ant verpse groot
machten met deze reeds vroeger in
Nederland gepropageerde oplossing
tevreden zullen zijn? We kunnen
slechts afwachten.
f)E TOEVALLIGE omstandigheid,
dat Delta-plan (afsluiting der
zeegaten) en het gereedkomen van
de voorstellen voor het kanaal Ant
werpenMoerdijk, tegelijk voor het
voetlicht van de Staten Generaal
zullen komen, is natuurlijk geen
toevallige omstandigheid.
De twee plannen hangen zo nauw
samen, dat ze tegelijkertijd (althans
in een tijdsverloop van enige ja
ren) uitgevoerd zullen moeten wor
den. De eerst volgende maanden
zullen dus voor de toekomst van
Zeeland en West-Brabant van het
hoogste belang zijn.
o. Z. IR. J,
„lyiADAME PARACHUTE", een Fran
se verslaggeefster, die in de af
gelopen twoe jaren per valscherm op
slagvelden overal in Indo-China is
neergekomen, gaat komende lente
naar de Verenigde Staten om daar
materiaal te verzamelen voor bestrij
ding van „ongefundeerde eritiek" op
de Amerikanen zoals die in Frankrijk
te vernemen valt.
Madame Parachute heet in werke
lijkheid Brigitte Friang. Zij is 29 jaai
oud en niet getrouwd. Haar bijnaam
ze gekregen van de valschermjagers,
met wie zij herhaaldelijk de sprong
uit het vliegtuig naar het strijdtoneel
meemaakte. Zij werkt voor officiële
Franse voorlichtinginstanties, maar
haar carriëre op het strijdtoneel be
gon zij reeds op achttienjarige leeftijd,
toen zij, nog medisch studente te Pa
rijs een actief aandeel nam in het on
dergrondse werk tegen de Duitse be
zetting van Frankrijk. Zij kreeg het
Franse oorlogskruis en werd benoemd
tot Ridder in het Legioen van Eer.
Een tweede oorlogskruis kreeg zij voor
haar werk in Indo-China.
Tijdens het verzet in Frankrijk or
ganiseerde zij in Normandië de afle
vering van door Engelse vliegtuigen
neergelaten wapenen.
Ook maakte zij contact met neerge
laten geallieerde agenten en zij on
derhield een verbinding met Londen.
In Maart 1944 liep zij echter in een
door de Gestapo in de tuin van het
paleis de Chaillot gestelde val.
Bij haar wanhopige vluchtpoging
werd haar een kogel dwars door het
lichaam geschoten. Zij genas wonder
boven wonder van deze verwonding.
Door tussenkomst van een Gestapo-
officier, die een hoge omkoopsom van
generaal De Gaulle en de Britten zou
hebben aangenomen, werd Brigette's
leven gespaard. Zij kwam in het kamp
van Ravensbriick terecht en daarna
als dwangarbeidster in munitiefabrie
ken in Tsjecho-Slowakije.
Vanwege de door haar bedreven sa
botage werd zij begin 1945 met hon
derden andere vrouwen naar de gas
kamers van Dachau op transport ge
steld. De trein bleef echter steken
tussen de optrekkende geallieerde fron
ten en via de Russen en de Ameri
kanen kwam Brigette in Frankrijk
terug.
Na vijl jaar werken onder generaal
De Gaulle vertrok zij toen naar Indo-
China, omdat men in Frankrijk, zo
drukte Brigette het uit. slechts vocht
„voor zijn biefstuk".
I Adver'entiei
jyjET ingang van 1 Maart worden de
vrachtprijzen en havenrechten
van de Engelse spoorwegen met 10
procent verhoogd, dit als gevolg van
een recente loonsverhoging van het
spoorwegpersoneel.
Ook de kolenprijs zal verhoogd wor
den, evenals de prijs van het staal.
spierpijn
ALKALI
BRUIS
I Z
A B
EREN
LETT
(Advertentie)
en rheumatische pijnen
wrijft U weg niet
J^E Tsjechoslowaakse regering heeft
bij de> V S. geprotesteerd tegen het
vasthouden van een Tsjechoslowaakse
vlieger onder het voorwendsel, dat de
ze om politiek asyl heefd gevraagd.
In een nota wordt de terugzending van
de vlieger geëist.
Zoals bekend had een Tsjechoslo-
waaks vliegtuig in West-Duitsland een
noodlanding gemaakt. De bestuurder
wow naar Tsjecho-Slowakije terug
gaan. De andere inzittende, een me
canicien, had volgens de Amerikanen
om asyl gevraagd.
Volgens de nota verzocht ook de
mecanicien om terugzending naar zijn
vaderland. De Amerikanen zouden de
vliegers militaire geheimen hebben wil
len ontfutselen.
TR IS EEN interessant verslag
verschenen van een commissie,
die enkele belangrijke punten uit
de begrotingen der Beneluxlanden
met elkaar heeft vergeleken. Bere
kend in percentages van het natio
naal inkomen, klopt de Nederlandse
fiscale druk die van België met
glans, al is de afstand wat geringer
geworden, Luxemburg ging in 1953
de kroon spannen. Dit zijn de j>er-
centagecijfers:
'51
29.7
21.7
26.4
'52
28.3
20.8
22.2
'53
26.1
21.5
26.8
Nederland
België
Luxemburg
Het zwaartepunt blijkt in België
meer bij de indirecte belastingen te
liggen.
Wat het ambtenarendom betreft,
zijn wij onbetwist de primeur. In
Juli 1952 telden wij 60.000 man bur
gerlijk rijkspersoneel, België had
op vergelijkbare basis 52.000 man
en Luxemburg 2600 man. Als het
echter op betalen van deze mensen
aankomt, liggen wij flink achter:
Nederland in totaal 314 millioen,
België 411 millioen (en Luxemburg
34 millioen). Ons dunkt, dat het
systeem „minder in aantal, maar
beter betaald", dat men in België
huldigt, nog zo gek niet is.
Tenaanzien van de sociale voor
zieningen blijkt België nog een tik
keltje hoger te staan dan ons land,
maar laten we onze nationale trots
ook eens een keer voelen zwellen,
als we vernemen, dat de uitgaven
voor oorlogsschadevergoedingen zo
wel in absolute zin als in percen
tage van het nationaal inkomen in
Nederland op een belangrijk hoger
niveau liggen dan in België, Rela
tief staat Luxemburg hier echter
bovenaan.
Uit alles blijkt wel, hoe er nog
veel ongelijkheid zit in de compo
nenten van de economieën der Be-
nelux-landen. Wat het smeden van
een Economische Unie er niet ge
makkelijker op maakt.
JsJU DE DOOD van Cobbenhagen
wordt gemeld, moeten we den
ken aan het jaar 1942 in het gijze
laarskamp Haaren. In de gangvleu
gel, genaamd van der Werffstraat,
woonde hij met Prof. Goossens, Prof.
Buytendijk en Pastoor Bannenberg,
de huidige Regent van Beekvliet,
samen in één kamertje.
„Kleine Academie" stond er bui
ten op de deur, maar de hoofden
waren er niet altijd over dikke boe
ken gebogen en de gesprekken niet
steeds van academische aard. Het
ging er vaak vrolijk toe onder deze
geleerde heren en we herinneren
ons nog goed, hoe we er eens op
een kersenfeest werden genodigd,
Cobbenhagen met zijn goedlachse
Limburgse kop ging voor in de
blijdschap, al waren de omstandig
heden nog zo benard. Hij hield ook
een drukbezocht college en na zijn
verhuizing naar St. Michiels Gestel
behoorde tot zijn „studenten" o-a.
de huidige minister van sociale za
ken, de socialistische heer Suurhoff.
Cobbenhagen toonde zich in deze
periode ook wat hij daarbuiten in
de wereld was: een prima man van
de wetenschap, een prima priester,
een prima mens. Iedere ontmoeting,
ieder gesprek met hem betekende
een verrijking. Wij, die hem slechts
vluchtig kenden, kunnen dit reeds
getuigen. Hoe veel te meer zij, die
hem als hoogleraar of als collega
hebben gekend. God schenke deze
blijde ziel nu de eeuwige blijd
schap.
IC EN ongeveer één meter hoog hou-
ten hekbeeld uit het einde der 16e
eeuw, voorstellende Erasmus, zal in
April met de K.L.M. van Tokio naar
Nederland worden vervoerd, waar
het in het historisch museum te Rot
terdam zal worden tentoongesteld te
zamen met andere oude afbeeldingen
van deze grote Nederlandse humanist.
De ontdekking van dit beeld, dat
reeds meer dan 3'j eeuw in Japan
wordt bewaard, eerst in de Japanse
tempel Ryu-Ho te Azumamasa en la
ter in het keizerlijk museum te To
kio, is een geschiedenis op zich.
Een pater uit Rome vond op een
missietentoonstelling in 1926, in de
Italiaanse hoofdstad gehouden, een
foto van een in Japan bewaard beeld.
Hij was zo getroffen door de frappan
te gelijkenis met Erasmus, dat hij een
reproductie van deze foto maakte en
deze zond naar het maritiem museum
te Rotterdam. Daar wist men met ze
kerheid vast te stellen, dat dit beeld
inderdaad Erasmus moest voorstellen.
Het bleek, dat dit fraaie houten
beeld als hekbeeld had dienst gedaan
op het schip „De Liefde", dat eerder
Erasmus" heette en dat op 27 Juni
1598 tezamen met de schepen „De
Gheloove", „De Hope", „De Trouwe"
en „De Blyde Bootschap" vanuit de
Rotterdamse haven naar Japan was
uitgevaren. Na een zeer moeilijke reis
via de Straat Magelhaen, wist van de
vloot alleen „De Liefde" op 19
April 160Ö Bunga in Japan te berei
ken. Er waren nog slechts 24 overle
venden aan boord, waarvan er slechts
zes op hun benen konden staan. Al
hoewel de Japanners zich niet vijan
dig tegenover de schepelingen gedroe
gen, namen ze toch alles wat te krij
gen was mee naar huis. Ook het hek
beeld, dat daar de naam kreeg van
Holanda Ebisu, wat „Hollandse Bar
baar" betekent. „De Liefde" is kort
daarna bij Oedaga aan de grond ge
lopen en vergaan.
Dit beeld, waarvan de maker niet
gedroomd zal hebben ,dat het in de
20ste eeuw nog eens zal terugkeren,
zal deze keer de reis per vliegtuig
maken in 2U dag, hetgeen wel wat
korter is dan de eerste reis, die 653
dagen in beslag heeft genomen.
Schooljeugd verrukt
1400 onderwijzers en onderwijze
ressen van Oslo's lagere scholen,
ontevreden over hun salarissen, zijn
Woensdagmiddag na schooltijd in sta
king gegaan.
Zij maken er geen extra vacantie
van, want de meesten hunner hebben
voor de duur van de staking al ander
werk gevonden, velen in de bosbouw.
Voor hun 37000 leerlingen is voorlo
pig wel de vrijheid aangebroken, maar
er worden al „boze" plannen gesmeed
om met hulp van studenten huisonder
wijs te organiseren.
De ministerraad zal waarschijnlijk
vandaag de zaak bespreken.
P)E eclitgenote van Charles Chaplin
heeft afstand gedaan van haar
Amerikaans staatsburgerschap. Zoals
bekend, heeft Chaplin besloten nooit
naar de Verenigde Staten, waar men
hem voor communist uitmaakt, terug
te keren.
Mevrouw Chaplin is daardoor auto
matisch Brits staatsburgeres geworden.
Chaplin heeft namelijk de Britse nati
onaliteit. Hij heeft nooit Amerikaan
willen worden, hoewel hij veertig jaar
in de Verenigde Staten heeft gewoond.
F)E ARBEIDERS van een-
Hongaarse maclüne-fa-
briek hebben iest raars mee
gemaakt, dat zo maar een
merkwaardig licht werpt
op de communistische visie
op arbeidsvreugde. Ze kregen
te maken met een verschrik
kelijke kou. En de centrale
verwarming in de werklood
sen scheen het ook niet te
doen. De jongens stonden te
vernikkelen en gingen voor
alle zekerheid eens op de
thermometer kijken om te
zien hoe laag de temperatuur
wel was. Tot hun verbazing
wees deze 20 graden Celcius.
Dat is sterk", meenden ze.
„Dat is helemaal niet sterk,"
brieste de rode werkbaas.
„Jullie zijn een stel imperia
listische kouluiers, Amerikaans
getinte koukleumen, vergif
tigde stakkers. Kijk maar
naar de thermometer, dan zul
je wat anders zien." De wer
kers keken naar de thermo
meter, nadat die een half uur
in de sneeuw had gestaan,
maar ze zagen niets anders
Het kwik wees nog steeds de
aangename temperatuur van
20 graden C.
Dat stond er op geschilderd
i Advertentie)
J^JEZE WEEK is het geboortehuis van
Hitler in Braunau formeel overge
daan aan de vrouw, die in 1938 ge
dwongen was het aan de Nazi's te
verkopen.
Deze vrouw, Kreszenzia Pommer, die
uiteindelijk haar proces voor herstel
van eigendom heeft gewonnen, wil de
herberg die ze in het huis hield weer
openen. Maar de Amerikanen, in wier
zone Braunau ligt, willen niet dat
Kreszenzia Pommer, haar herberg als
Hitiers geboortehuis adverteert.
Pech
T~\E beroepsbedelaars gaat het de
laatste tijd niet naar den vleze.
Nu horen wij weer van zekere Koei-
der Moestafa, die de (bedel) staf
hanteerde in Organ. Er viel een prijs
van f 5000 op zijn lot en onze Moesta
fa meende zich de koning te rijk.
Hij zwoer het bedelen onmiddellijk
af en omdat hij niet van half werk
houdt, stak hij meteen ook maar de
brand in zijn armoedige plunje. Het
geval wilde, dat hij vergeten had
daar het waardevolle lot uit te ha
len.
Heer se.
FAE 63-jarige lui
tenant Le Cro-
nier Chapman kan
zich met enig
recht alleenheerser
noemen. Hij heeft
namelijk voor een
appel en een ei
een eilandje in de
buurt van Wales
gekocht. Zijn volk
wordt gevormd
door zeldzame vo
gels, robben en
wilde schapen.
FVoord
QM TE bewijzen
dat wij wat
Duits betreft niet
achterlijk zijn, la
ten we hieronder
de vertaling voigen
van „Kriegsgefan-
genenentschadi-
gunsgesetz". Dit
betekent natuur
lijk: wet op scha
deloosstelling voor
krijgsgevangenen.
Moestafa bedelt weer.
Lokaas
TN NEW YORK hebben ze min-
stens twee slimme detectives. De
heren snapten 17 man tegelijk, die
zich bezig hielden met pokeren en
heel goed wisten, dat ze dit niet
mochten. Er was echter geen tele
foon, zodat de detectives geen ver
sterking konden aanvragen. .,We
zullen het zo doen", spraken zij.
„We nemen jullie de portefeuilles
af. Wanneer je er prijs op stelt die
nog ooit terug te zien, dan moet je
mee naar het bureau komen." Alle
zeventien stapten mee op.
Proef
Tijdens een natuurkunde-les
in Indiana viel de leerling
John Cassidy in slaap. Elf uur
later slaagde men er eerst in
hem te wekken. Wat wilde het
geval? De leraar had bij de be
handeling van verdovende
middelen enkele slaappillen
laten zien en John had er stie-
kum een stel opgegeten om te
zien of het wel klopte.
Ogen
pROF. PILLAT, die de weten-
schap in Oostenrijk dient, heeft
gezegd, dat hij door middel van een
microscoop kan vaststellen of hij
met een mannen- dan wel met een
vrouwenoog heeft te maken. Toon
heeft deze verbluffende theorie ech
ter onmiddellijk omver geworpen,
want hij zegt weer, dat hij daar he
lemaal geen microscoop voor nodig
heeft.
Houd
JN HET Italiaanse Cesana di
Campli heeft een kleine hond
21 schooljongens het leven gered.
Het diertje begon te janken toen
zijn baasje, waarop hij elke mid
dag zat te wachten, niet op tijd
buiten kwam. Voorbijgangers
drongen de school binnen en be
merkten, dat alle jongens door ko
lendamp waren bedwelmd. Ze wa
ren nog juist op tijd. Alle scholie
ren konden worden bijgebracht.
„Beloof je, dat je me opvangt als ik spring?"
(Advertentie)
ZATERDAG 13 FERUARI 1954.
HILVERSUM I 402 METER. VARA:
7.00 Nws. 7.13 Gram. 8.00 Nws. 8.18 Gram.
8.30 Orgelspel. 8.55 Voor de vrouw. 9.00
Gymnastiek voor de vrouw. 9.10 Gram.
f9.30—9.33 Waterstanden). VPRO: 10.00
Tijdelijk uitgeschakeld, causerie. 10.05
balfzwaar
A. v. d. BIGGELAAR CO. NV. ROOSENDAAL
Morgenwijding. VARA: 10.20 Voor de ar
beiders in de Continubedrijven. 11.35
Kamermuziek. 12.00 Gram. 12.30 Land
en tuinbouwmeded. 12.33 Orgelspel. 13.00
Nws. 13.15 VARA-Varia. 13.20 Roemeens
orkest. 13.45 Sportpraatje. 14.00 Gram.
14.25 Fries programma. 14.50 Volksdansen
15.15 Van de wieg tot het graf, causerie.
15.30 Dansmuziek. 16.00 Concertgebouw
orkest. 17.00 Act. 17.30 Gram. 18.00 Nws.
en comm. 18.20 Dansmuziek. 18.40 Rege-
ringsuitz.: Atlantisch allerlei. 19.00 Ar
tistieke staalkaart. VPRO: 19.30 Passepar
tout, caus. 19.40 Het Boek der Handelin
gen. caus. 19.55 Deze week, caus. VARA:
20.00 Nws. 20.05 Gevarieerd programma.
22.00 Socialistisch comm. 22.15 Lichte
muz. 22.40 Onder de pannen, hoorspel.
23.00 Nws. 23.1524.00 Verzoekprogr.
HILVERSUM II 298 METER. KRO:
7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gymnastiek.
7.30 Gewijde muziek. 7.45 Morgengebed
en lit. kalender. 8.00 Nws. en weerber.
8.15 Gram. 9.00 Voor de huisvrouw. 9.40
Gram. 10.00 Voor de kleuters. 10.15 Gram.
11.00 Voor de zieken. 11.45 Gram. 12.00
Angelus. 12.03 Gram. 12.30 Land- en
tuinbouwmeded. 12.33 Gram. 12.55 Zon
newijzer. 13.00 Nws. en kath. nws. 13.20
Amusementsorkest. 14.00 Boekbespreking
14.10 Gram. 14.20 Engelse les. 14.40 Da
meskoor. 15.00 Kroniek van letteren en
kunsten. 15.40 Fanfare-orkest. 16.00
Franse chansons. 16.20 De vliegende Hol
lander, caus. 16.30 De schoonheid van
het Gregoriaans. 17.00 Voor de jeugd.
17.55 Sport. 18.00 Lichte muziek. 18.15
Journalistiek weekoverzicht. 18.25 Dans
muziek. 18.45 Buitenl. correspondenties;
19.00 Nws. 19.10 Lichte muziek. 19.20
Van het Binnenhof. 19.30 Gram. 20.25 De
gewone man. 20.30 Lichtbaken. 20.50
Gram. 21.00 Gevarieerd programma. 21.50
Actualiteiten. 22.00 Wedstrijd in sterke
verhalen. 22.30 Wij luiden de Zondag in
23.00 Nws. 23.15 Nws. in Esperanto. 23.22
24.00 Gram.
BRUSSEL 324 METER. 11.45 Gram.
12.30 Weerber. 12.34 Gram. 13.00 Nws.
13.15 Gram. 14.15 Kamermuziek. 15.15
Gram. 15.45 Idem. 16.00 Accordeonmuziek
16.15 Gram. 16.30 Accordeonmuziek. 16.45
Engelse les. 17.00 Nws. 17.10 Gram. 17.30
Koorzang. 18.30 'Voor de soldaten. 19.00
Nws. 19.40 Gram. 19.45 Omroep-Omme-
ganck. 21.15 Gram. 22.00 Nws. 22.15 Ver
zoekprogr. 23.00 Nws. 23.0524.00 Gevar.
muziek.
BRUSSEL 484 METER. 12.00 Gram.
13.00 Nws. 13.15 Verzoekprogramma. 14.15
Filmmuziek. 14.30 Gram. 15.30 Klassiek
verzoekprogramma; 16.30 Lichte muziek.
17.00 Nws. 17.15 en 17.30 Jazzmuziek. 18.45
Accordconspel. 19.15 en 19.25 Gram. 19.30
Nws. 20.00 Gram. 20.30 Chansons. 21.00
Hoorspel. 21.30 Muzikale kruiswoordraad
sels. 22,00 Nws. 22.15 Lichte muziek. 22.55
Nws. 23.00 Dansmuziek. 23.55 Nws.
door
J. P. MARQUANR
22)
„Och .ia, natuurlijk. In jouw plaats
zou ik vermoedelijk evenzo handelen,
Rodney. je maakt je bezorgd over juf
frouw Newall, dat weet ik wel."
lij zei dit natuurlijk opzettelijk en
et was heel handig van hem gezien,
oen Mei Newalls naam genoemd
werd zag Jones, hoe Paul Steuben hem
plotseling een verschrikte, verbaasde
blik toewierp. „Hoor eens. jij", zei
Steuben, „laat haar naam hier buiten".
„Zeker", zei Lioe bereidwillig- neem
me niet kwalijk Ik zei alleen maar
dat jullie je geen van beiden bezorgd
behoefden te maken. Alles is prach
tig in orde".
„Dat is fijn", zei Rodney minzaam:
„als dat zo is, dan zullen wij drieën
goede kameraadjes zijn en veel pret
maken. Dan kunnen we elkaar meteen
leren kennen. Phil".
Zij konden nog twee uur slapen,
maar Rodney Jones lag die twee uur
klaarwakker. Philip lag onbeweeglijk
op zijn veldbed, tussen dat van Paul
Steuben en het zijne en Rodney hoorde
hen beiden ademhalen. Hij was be
nieuwd of ook zij wakker waren, maar
hij wist het niet, want geen hunner
sprak.
Hij lag op zijn rug in het duister te
staren en liet Philips verklaringen door
zijn gedachten gaan. Gezichten en na
men en allerlei groteske mogelijkhe
den gingen hem door het hoofd. Hij
had niet anders kunnen handelen dan
hij gehandeld had. Mei Newall en haar
magere vader, de borstelharige Paul
Steuben en hij. werden door de in
vloed der omstandigheden meege
sleurd. samen met Philip Lioe, gene
raal Woe, Mao Shoe en Hei Ch'i. Een
aardige lijst met namen en een aardige
combinatie. Twee weken geleden zou
hij die niet mogelijk geacht hebben,
maar het viel niet te ontkennen: hun
namen pasten samen als een lied. Hij
dacht aan met draken beschilderde
vazen, geborduurde gewaden en de op
stroken geschilderde bergen en beken,
puntige bootjes, tempels en landbou
wers Zij waren nu in China. Er ging
een spreekwoord door zi.in gedachten,
als het klokgeklingel van de Chinese
tempel.
Feng ta sui feng
Yu ta sui yu.
„Als de wind sterk is", betekenden die
woorden, „geef u over aan de wind. Als
de regen zwaar is, geef u over aan de
regen."
Het was helder buiten en de dage
raad naderde en de zon, maar hij
voelde dat wind en regen zeer nabij
waren
HOOFDSTUK X.
Zoals later bleek, had Rodney Jo
nes Philips verklaring gerust kunnen
geloven, want alles ging precies zoals
Philip gezegd had. De volgende vier
dagen langs die weg door het gebergte
verliepen heel aangenaam. Na dat be
slissende gesprek deed Philip zijn best
om aangenaam te zijn. Een zekere
wrijving was weggenomen en de on
derlinge verhouding was beter.
De bedienden hielden zich uitste
kend, Er waren geen moeilijkheden
met de soldaten en geen moeilijkheden in
de herbergen. In plaats van vertoornd
over het feit dat ze hem bewaakten,
scheen Philip ingenomen met hun ge
zelschap.
Rodney Jones vertelde mr. Newall
niet, wat hij ervaren had. Zelfs als
Newall naar hem zou luisteren (wat
hij betwijfelde), zou Newalls koppig
heid hem elke raad in de wind doen
slaan. Later was Jones blij, dat hij
gezwegen had, want alles ging van
een leien dakje. Zeldzamerwijze, zon
der dat hij het zich bewust werd, ont
gleed hem het bevel over de tocht.
Zij reisden voort, als geleid door on
zichtbare machten en er gebeurde
niets letterlijk niets. Als een trein
volgens de dienstregeling, zo trok de
muilezel-karavaan het vruchtbare ta-
felland in. Precies op tijd, als een
trein, kregen zij op een avond om zes
uur Ho Hsien in het gezicht; het uit
twee rassen gestaande gezelschap, dat
elkaar gedurende de vijf dagen van
de reis nader gekomen was. verheugde
zich over het schouwspel, omdat zij
het doel hunner reis hadden bereikt.
Newall was aan de lunch bijzonder
minzaam geweest.
„Wel, Jones", had hij gezegd, „je
hebt het er netjes afgebracht. Van
avond zullen we dat Kaneel te zien
krijgen".
Newalls glimlach verried dat hij het
hele verhaal gehoord had en zich ver
heugde op omstandigheden, die met
dit Kaneel verknoopt waren.
„Ja", zei Philip, „vanavond, dat ge
loof ik zeker. De Generaal zal erg ver
heugd zijn" en meneer Newall keek
zélf ook verheugd.
De klokjes der lcidezels klingelden
Klagelijk, terwijl de karavaan een
fraaie, brede weg' volgde, welke reeds
verried dat zij een grote stad nader
den. De drijvers hieven een lied aan,
gelukkig als zeelieden bij het binnen
lopen van een haven. Over een uur
zouden de ezels gestald zijn en zou
Liang hun het loon hebben uitbe
taald en dan wachtte hun een vrolijke
avond.
De stad was juist zoals hij zich had
voorgesteld. De muren rezen boven de
akkers en lemen gehuchten, boven de
wilgen en populieren langs de beken
op als de stadsmuren in het Rolands-
lied. Al leefde hij honderd jaren in
China, dacht Jones, dan zou de vol
maakte schoonheid harer ommuurde
steden hem steeds blijven verbazen. Op
de akkers aan weerszijden v.d. weg lagen
graven, eenvoudige aardheuvels, som
mige nog met wat papiergeld, door
een steen vastgehouden, er bovenop
Zij lagen in groepjes binnen in de be
bouwde velden, maar geen ploeg ver
stoorde de aarde, waaronder de voor
ouders rustten. Hier en daar vermeld
de de marmeren platen gedragen op
de rug van een grijnzende marmeren
schildpad symbool van eeuwigheid
en nieuw leven de daden van be
roemde mannen, die onder de aard-
heuvels rustten. Sommige der stenen
waren gebarsten en verzakt, maar
geen hunner overtrof in ouderdom de
muren van Ho Hsien,
Toen Rodney de muren van Ho
Hsien zag, gevoelde hij een opluchting
die hem verbaasde. Hij had zelf niet
beseft in welke spanning hij verkeer
de. totdat hij Ho Hsien zag. De ezels
liepen in een lange rij. Philip Lioe
reed vlak voor hem en vóór Philip reed
Paul Steuben. Sinds die nacht in de
tempel reden zij op ezels in plaats
van in draagstoelen, om Philip heter
in het oog te kunnen houden. Rod
ney gleed van de zakken, die zijn hou
ten zadel dragelijk moesten maken en
liep naar Philips ezel toe.
„Phil, je hebt woord gehouden. Het
spijt me. dat we het je lastig hebben
gemaakt. Je kunt vanavond slapen
waar je wilt".
Philip keek uit het zadel op hem
neer en lachte.
„Het was helemaal geen last, ik
heb het erg prettig gevonden. Ik hoop
maar dat ik me goed gedragen heb".
Rodney keek de weg af naar de
stadsmuren van Ho Hsien. Tussen hen
en de stad bevonden zich een rij lage.
stenen gebouwen en een groot, vier
kant stuk platgetrapte aarde.
„De kazerne zeker?" zei hij.
„Ja" antwoordde Philip, „de Oos
telijke kazerne van ooms leger."
Rodney bekeek de kazerne met het
geoefend oog van iemand, die al een
oorlog had meegemaakt en iets van
Chinese troepen afwist. Hij ontwaar
de oerggeschut en machinegeweren.
„Hoe komen jullie aan al die ma
chinegeweren?"
„Dit het Zuiden. Mijn oom heeft ze
geleend. Mijn oom zal wel in uw smaak
j vallen.Hij is een heel aangenaam
mens. Kijk" hij wees de weg af
„daar heb je wat cavalerie. Vermoe
delijk een van de officieren van de ge
neraal om ons welkom te heten",
„Leen het paard van een der sol
daten en rijd hen tegemoet", zei Rod
ney. Hi.i bleef aan de kant van de weg
staan om de draagstoelen te laten
voorbijtrekken. Nu zi.i eenmaal veilig
Ho Hsien bereikt hadden, begon hij
plezier in het geval te krijgen. Hij
nam het Newall niet kwalijk, dat het
hem interesseerde. Het is niet ieder
een gegeven, een Chinese Mars in zijn
Kamp te bezoeken.
Toen Mell Newalls draagstoel langs
hem heenkwam. wuifde hij haar toe
en zii leunde naar buiten.
„Wilt u soms uitstappen en een
eindje lopen? vroeg Rodney, „Wij
zijn er nu bijna".
„Dank u, dat is heel vriendelijk van
u. Als u de muilezels wilt vragen om
even stil te staan?" Zij reikte hem
beide handen en sprong op de grond.
„Dit is een ongewone attentie: dat
had u wel eens eerder kunnen voor
stellen".
(wordt vervolgd i
