Mensen en <ÜM,uzen
ZWITSAL
VALDA
De priesier-arbeiders
Aarschot: een cultuurcentrum
in het Hageland
SCHATTF.N
V4N CHINA
RHEUMATIEK
RADIO
TWEEDE BLAD
DINSDAG 9 FEBRUARI 1954
Kappers
Het kanaal
AT EEN
ONDERLIJKE
ERELD
De Galerijreeks van Marcel Polfliet
Zwaan kleef aan
JWin tnrhanr/nn
fa genéést! I
Een kunstkamer
LIJDERS AAN
5 doktoren
het misbruik van
laxeermiddelen
y|ET BEGRIP en medelijden slaat
de katholieke wereld gade, hoe
de priester-arbeiders in Frankrijk
nu worstelen om de goede houding
ten opzichte van de nieuwe voor
schriften der kerkelijke overheid.
Natuurlijk is de enig goede hou
ding: gehoorzamen. Doch gehoor
zamen eist in dit geval wel bizon-
Ier veel zielekracht. Vol geestdrift,
net opoffering van alle comfort,
lebben deze priesters zich gegeven
san hun zware taak: de van alle
Geloof en Kerk vervreemde arbei
ders de weg-terug te leren naar het
enige heilsinstituut voor 't leven en
voor de dood. Ze moesten deze ar
beiders duidelijk maken, dat de
Kerk niet is wat in hun kringen als
een axioma werd verkondigd en
aangenomen: een bolwerk van ka
pitaal en reactie. Door voorbeeld
en practijk gaven ze gestalte aan
de sociale leer der Kerk. Ze ver
kondigden door hun leven en ge
sprekken, dat Zij ook alle onrecht
en uitbuiting verafschuwt, dat Zij
iedere mens, voor wie Christus de
prijs van Zijn bloed betaalde, als
mschatbaar beschouwt, van wat
voor staat of stand hij ook is. De
priester-arbeiders wilden medele
ven en mede-lijden met de armen
en verdrukten in de sombere woon
kazernes en de grauwe volksbuur
ten met hun duizenderlei verlei
ding.
Wat de resultaten van dit werk
zijn geweest, kan niet geregistreerd
worden in aardse statistieken. Het
staat opgetekend in de hemelse
boekhouding.
brede scharen te begeesteren voor
een waarachtig ideaal. Zodra hij
zich achter lossneed van de voe
dingsbodem der Kerk, werd zijn
werk onvruchtbaar en kwam het
terecht in de sfeer van revolutio
naire agitatie. Nog is het de tijd,
dat de door smartelijke tweestrijd
verscheurde priesterarbeiders zich
bezinnen op de grote les, dat slechts
aan de hand van het kerkelijk ge
zag een veilige weg kan worden
bewandeld. Wat hun nu, in de op
winding van dit uur, ontsnapt aan
onberaden uitlatingen, kan hun ge
makkelijk vergeven worden. Maar
het is nooit te laat, om het hoofd
te buigen, ook terwille van de ar
beidersmassa, welke men zo harts
tochtelijk lief heeft, welke men met
inzet van alle krachten wil terug
brengen tot Christus door de Kerk.
God verlichte en vertrooste hen in
deze moeilijke dagen.
£)E Kerkelijke Overheid, die dit
werk stimuleerde en patroneer
de, had echter tevens de taak na
te gaan, of deze priesters, zo ge
heel opgaand in het leven en de
gedachtengang van de arbeiders
massa, hun priesterschap zouden
kunnen bewaren in volle ongerept
heid. Priester-zijn is immers vrucht
van een roeping, priester-zijn is
iedere dag voltrekker zijn van de
vernieuwing van Golgotha, voor
gaan in het grote Offer. Het is es-
sentiëel iets anders dan het leven
en zwoegen als leek in de wereld.
En als de priester geheel opgaat in
dit leven van de wereld, dan zal hij
ook getrokken worden naar milieus
en acties, welke niet verenigbaar
zijn met zijn roeping. Priester-ar
beiders gingen deel uitmaken van
de communistische vakcentrale, lie
pen vooraan in zogenaamde vre-
desbetogingen bij de komst van
Generaal Ridgway. Door zich ge
heel en al te geven aan één laag
der samenleving, in Frankrijk door
de klassenstrijdgedachte overheerst
dreigden ze het zicht te verliezen
op de samenhang der standen, op
de Christelijke solidariteitsleer. Dit
nekte bezorgdheid, allereerst voor
ie priester-arbeiders zelf, maar ook
oor de zuiverheid van hun missie
te midden van de moderne heide
nen. Deze bezorgdheid leidde tot
overleg tussen de Franse bisschop
pen en het Vaticaan. En tenslotte
is dan de beslissing gevallen, waar
over men dezer dagen heeft kun
nen lezen. Het was een beslissing,
welke aan het volkomen-arbeider
zijn der prêtres-ouvriers een eind
maakte, welke hun priester-zijn
weer op de voorgrond plaatste.
[)IT BETEKENT het opgeven van
een levensmethode, waaraan
men zich met hart en ziel gegeven
had, ongetwijfeld in gloeiende ijver
oor de verbreiding van het Gods
rijk. Men kan zich dan ook de te
leurstelling voorstellen, welke dit
besluit opleverde, een teleurstelling
welke het zicht op de ware en re
delijke motieven van het bisschop
pelijk besluit verduisterde. De be
koring sloop binnen, om er politie
ke beweegredenen achter te zoe
ken, ja zelfs reactionaire invloeden.
De Bisschoppen hebben echter in
een persoonlijk schrijven aan alle
priester-arbeiders voor God en hun
geweten getuigd, dat alleen het be
lang van de godsdienst hen dreef.
Helaas blijven meerdere tientallen
zelfs aan deze plechtige verzekering
twijfelen en neigen ze naar onge
hoorzaamheid.
Men denkt onwillekeurig aan de
ongelukkige geschiedenis van een
Lammenais, die vrijheid en demo
cratie verdedigde in een tijd, toen
deze begrippen nog belast waren
met een modernistische interpreta
tie. Hij liep inderdaad in de val
strikken, welke op dit terrein la
gen, en een kerkelijke veroordeling
moest volgen, waarna hij verder
verdoolde en onverzoend met de
Kerk stierf. In de tijd, dat hij bin
nen het raam der Kerk streed voor
Haar eer en Haar zending in een
stormachtig veranderende wereld,
wat zijn invloed groot en wist hij,
PRIJSVERHOGINGEN wekken bij
het publipk telkens de vraag:
Was dat nu wel nodig? De 5 pro
cent loonsverhoging kan toch niet
zn'n geweldige invloed hebben,
meent men. Nu zal het wel eens
voorkomen, dat er te haastig naar
het middel der prijsverhoging wordt
gegrepen, om moeilijkheden te ont
gaan. Doch het publiek mag op zijn
beurs ook weer niet te haastig oor
delen. Als men de zaken op de keper
beschouwt, zien ze er vaak anders
uit dan een oppervlakkig oordeel
doet vermoeden. Zo is er nogal wat
gemopperd over een nieuwe verho
ging van de kapperstarieven. Als
men nu echter de verklaring leest,
welke de Federatie van Werkge
versorganisaties in het Kappersbe-
drijf ervan geeft, dan moet men
zeggen: Het is toch ingewikkelder
dan ik dacht. Het kappersbedrijf is
een sterk loonintensief bedrijf. De
verhogingen van de laatste jaren
waren niet voldoende om de geste
gen kosten van gas. electriciteit, so
ciale lasten te compenseren. Sinds
1 Januari moet de patroon ook ver
eveningsheffing betalen over de
fooien, welke de bedienden ontvan
gen. De concurrentie dwingt de da
meskappers om steeds nieuwere
machines aan te schaffen, wat flin
ke investeringen vergt. Daar heeft
men dan een aantal factoren, welke
zo'n tariefverhoging toch wel be
grijpelijk maken.
We moeten onze Figaro's dus
maar niet lelijk, aankijken, als ze
v/at meer vragen.
Er zijn in die Galerijreeks reeds
vijftig nummers verschenen; ieder
jaar komen er minstens twaalf van de
pers. Het zijn dichtbundels, novellen
of korte vertellingen, maar ook stu
dies. Meerdere dichters hebben in de
Galerijreeks gedebuteerd. De jongste
stromingen vindt men er in terug. Zo
verschenen er reeds drie dichtbundels
in van de moderne Hugo Wauters:
„Obsessie", „Verzen" en „Song of So
litude". Minder modern van zegging
zijn „De essentie van het zwijgen"
van W. Ruyslinck cn de gezamenlijke
bundel van de priester-dichter Amé-
dée Suenaert en Hans Melen: „Stille
Tocht' Het vijftigste nummer is een
vertelling van een gewezen koloniaal
uit Congo, Bernard Henri „Koeien-
Rhapsodie".
OPINIE-ONDERZOEK.
rte Aarschotse Kunstkamer heeft ook,
op letterkundig gebied, aan opi
nie-onderzoek gedaan. Zij stelde de
vraag, hoc de schrijver staat tegen
over zijn tijd. Het antwoord, dat een
aantal auteurs, oudere zowel als jon
gere, daarop gaf is even interessant als
verschillend. In zijn brochure „De
schrijver en zijn tijd", verschenen in
de Galerijreeks, heeft Marcel Polfliet
de antwoorden gebundeld en vergele
ken en het resultaat ontleed „De ant
woorden van de verscheidene auteurs
bewijzen", schrijft hij „dat elk van
hen er afzonderlijk een eigen mening
op nahoudt, ook al zijn er onbetwist
baar contactpunten. Maar dan rijst de
vraag: zal een kunst, die door een
„collectieve" geestdrift voor een waar
heid gedragen wordt, geen hoger peil
bereiken dan de kunst, die van een
individuele ingeving getuigenis aflegt?
En heeft de z.g. tijdsverbonden litte
ratuur de grote vuurproef reeds door
staan?" Een nieuw onderzoek van de
Aarschotse Kunstkamer betreft de cri-
tiek. Aan verschillende auteurs wer
den o.a. de volgende vragen gesteld:
welke rol moet de criticus vervullen?
Welke eisen mag de litterator aan de
criticus stellen? Beschouwt U onze
huidige dagbladcritiek als ernstig? En,
die van de tijdschriften? Wie be
schouwt U als degelijke critici en
waarom. Hecht U veel belang aan de
critiek op Uw werk? De antwoorden
zullen ook weer in „Marginalia" wor
den gepubliceerd,
PRIJSVRAGEN.
BEKEND is geworden, wat de
heren Steenberghe en Van Cau-
welaert hebben uitgedokterd met
betrekking tot de Schelde-Rijnver-
binding, zal wel weer een verwoed
debat ontbranden. De voorstanders
van de heropening der oude Tus
senwateren (Kreekrak en Een
dracht) zullen te hoop lopen tegen
dit ..pseudo-Moerdijkkanaal" en
ook Rotterdam komt zeker in het
geweer. Zonder morren legde het
er zich bij neer, dat Amsterdam een
moderne verbinding met de Rijn
kreeg, maar een soortgelijk verlan
gen van Antwerpen wordt nog al
tijd als een dolk op het hart van
Rotterdam als weivaart afgeschil
derd. Bovendien zal men nu een ar
gument voor een uitstel van de
beslissing trachten te putten uit de
onderzoekingen inzake het Delta
plan. We geloven echter, dat dit
plan een werk van tientallen ja
ren het scheppen van een betere
verbinding tussen Antwerpen en de
Rijn niet in de weg mag staan. We
leven ook in heel andere omstan
digheden, dan in de twintiger jaren,
toen er nog geen sprake was van
Benelux, toen men beducht kon zijn
voor een vreemd servituut op Ne
derlandse bodem. Hoe het ook zij,
Brabant snakt nu naar een spoedige
beslissing. Terwille van zijn toe
komst, die medebepalend is voor de
toekomst van Nederland.
(ArtverTentie)
0OK op het gebied van de geest is Vlaanderen een welig land. Kunst
en cultuur nemen er in het leven der gemeenschap een belangrijke
plaats in. En het merkwaardige is, dat kunst en cultuur daar niet alleen
leven in de grote centra, zoals Antwerpen, Gent en Brussel, doch ook op
het platteland tot in de kleinste plaatsen. Neem b.v. eens Aarschot. Het
is een stadje van nog geen twintig duizend zielen, doch het is sedert
enige tijd een cultuurcentrum, waarvan de betekenis nog groeit in even
redigheid met zijn uitstraling. Ook met het Noorden heeft het contacten.
'"Ter aanmoediging schrijft de Aar
schotse Kunstkamer ook geregeld
prijsvragen uit. Tijdens de Cultuur-
dagen wordt er ieder jaar een poëzie
prijs uitgereikt. In de afgelopen zomer
was Jos Coveliers de laureaat met zijn
bundel „Weerzien en Vertrek', die
verscheen met een tekening van de
bekende Vlaamse graficus en tekenaar
Frans van Immerseel. Voor 1954 heeft
de Aarschotse Kunstkamer niet min
der dan zes prijzen uitgeloofd: een
voor een gedicht van een debutant,
een voor een trits gedichten van een
dichter, die reeds werk uitgaf, een
prijs voor een tekening, ets of schil
derij, een voor een verhaal, een voor
een onuitgegeven sonate en een voor
een een-acter of hoorspel.
2'O AF EN TOE bemerkt
men in zijn medemens een
ontroerende liefde tot het dier.
Daar heb je dat geval van
Cleofe, de stadszwaa.i van de
Italiaanse stad Trento. Haar
echtgenoot was door de trein
overreden en sindsdien kwijn
de Cleofe weg. Terstond be
sloot „Artis" in Amsterdam
een gemaal voor Cleofe te
zoeken en die vond men in i'c
persoon van Galahad. een fie
re mannetieszwaan. Toen dit
dier in Trento arriveerde,
stond een hele menigte, de
burgemeester van de stad aan
het hoofd, bij de trein. „Leve
Nederland, leve de Zwaan",
riep men. en sommigen wil
den Galahad, die met een
lintje in de vaderlandse kleu
ren getooid was. over de vleu
gels strijken. Alleen de com
munisten hadden weer de
dampen in. „Waarom moet
zo'n zwaan nou een gekleurd
strikkie om hebben, signore?",
vroegen ze. „Dat is politieke
propaganda met gebruikma
king van een dier. Foei." Toen
schijnt Cleofe uit haar vijver
te hebben geroepen: „Kijk
naar je eigen. Jullie vredes
duiven hebben een rooie ster
op haar vleugels!"
LJet ligt daar wat binnen-in, ten
Zuid-Oosten van Antwerpen, nog
juist in het Hageland. Een fraaie oude
kerk beheerst met haar toren het
stadsbeeld. Vanuit de huizen heeft men
hier en daar 'n heel mooi uitzicht over
de blinkende Demerstroom, Schilder
achtig is ook wat de tijd bewaarde
van de oude wallen ^n stadsmuren.
Het stadje heeft van de laatste oorlog
veel geleden, 't Is een van de weinige
kleinere plaatsen in België waar ook
de protestanten een kerk hebben.
Goed tien jaar geleden, in 1942,
stichtte daar August Paessens een cul
turele organisatie, die de naam kreeg
van Aarschotse Kunstkamer'. Aan
vankelijk was het zuiver een plaatse
lijke vereniging, een concentratie van
allen, die zich in Aarschot met kunst
cn cultuur bezig hielden. Later, vooral
in de laatste jaren, is deze kunstka
mer uitgegroeid tot een groepering,
waarvan de werkzaamheid geheel
Vlaanderen bestrijkt. Ze stelt zich
thans ten doel alle goede Vlaam
se krachten op het gebied van kunst
cn cultuur te bundelen; schrijvers en
dichters, plastische kunsteraars en to-
I neelspelers, folkloristen en toonkun
stenaars, dansers en oudheidkundi
gen en nog anderen Een kleine twee
honderd kunstenaars en culturele
werkers meest jongere mensen
sloten zich reeds aan. Toi de leden be
hoort ook de burgemeester van de
stad.
De Aarschotse Kunstkamer richt
spreekbeurten in, tentoonstellingen cn
vergaderingen, ze helpthaar leden
ook bij de uitgave van hun werk, be
vordert het onderlinge contact en me
dewerking aan bladen en tijdschrif
ten. Maar het belangrijkste, wat zij
ieder jaar organiseert, zijn zeker wel
haar cultuurdagen Aan die, welke in
de afgelopen zomer werd£-n gehouden,
verleenden ook verscheidene andere
verenigingen en groeperingen hun
medewerking, zoals de groep „Pijp
kruid", „Kunstenaars voor de Jeugd",
de kring rond het tijdschrift „Tolk".
Een Waal en ook 'n Duitser voerden er
het woord Een van de beste voor
drachten was wel die van de Noord-
Nederlandse jongere van Os.
„MARGINALIA".
Als orgaan heeft de Aarschotse
Kunstkamer het tweemaandelijks
tijdschrift „Marginalia". Het is in zijn
derde jaargang en biedt op de eerste
plaats de aangesloten dichters en
schrijvers gelegenheid om zich te
uiten. De secretaris van de kunst
kamer, de heer Marcel Polfliet, is er
de hoofdredacteur van. Diens naam
met August Paessens is hij de ziel van
de vereniging is overigens nog door
iets anders met die van deze orga
nisatie verbonden: hij geeft de z.g.
Galerijcnreeks uit. die de leden ge
regeld en gratis ontvangen en die
door de kunstkamer geldelijk wordt
gesteund
(Advertent e)
Ook U kunt verlost worden van de on
dragelijke pijnen, ook Uw spieren kunnen
weer elastisch en sterk worden gemaakt.
De DUO-FORMULA-behandeling verdrijft
de pijn en stijfheid der gewrichten en zuivert
het bloed van overtollig urinezuur, dat zich
in de vorm van scherpe kristallen in de
weefsels en zenuwvliezen heeft vastgezet.
Vraag hierover nadere inlichtingen aan
DUOFORM, 50, Gray's Inn Road, kamer 14,
London W.C. 1, Engeland.
(Advertentie)
waarschuwen tegen
Als u geregeld laxeermiddelen slikt,
is er nu een manier om er van af te
komen. 83 van de 100 personen lukte
hetu kunt het ook. En wel zo
Drink in de loop van elke dag enkele
glazen water en bepaal een vast uur
voor uw stoelgang. Neem de eerste wtek
elke avond twee Carter's Leverpillet:es.
Tweede week - elke avond één. Derde
week - om de andere avond één.Daarna
niets meer, want CarteV's Leverpilletjes
stellen uw ingewanden in staat weer op
eigen kracht te werken, zonder laxeer
middelen.
Wanneer zorgen, vermoeidheid of te
veel eten het tempo van uw ingewanden
tijdelijk vertragen, neem dan tijdelijk
Carter's Leverpillet.ies om u weer op
gang te helpen. Zo raakt u uw ver
stopping kwijt en vervalt u niet in
de laxeermiddelen-gewoonte. Vraag
Carter s Leverpilletjes,
Man
FAE 87-jarige heer A. te Wladi-
wostok viel uit een boom. De
Westerse wereld vraagt zich nu af,
wat die 87-jarige man in een boom
uitvoerde. Hij was op slag dood. En
dat is jammer, want de heer A. was
een geziene figuur, 's winters ten
minste, want 's zomers was hij na
tuurlijk met al die bladeren niet te
zien in zijn hoge post.
Statistiek
^\M DE wonderlijke berichten uit
onze moderne wereld enigszins
te rechtvaardigen, plaatsen we hier
onder een nieuwtje uit een krant
van op de kop af 75 jaar geleden:
Bij het opmaken eener statistiek
van het aantal eieren, dat de kie
kens in Frankrijk legden, vond men
op een der staten 1/2 ei. Men vroeg
inlichtingen aan den prefect, die
den staat had ingezonden en deze
antwoordde: „Een kieken heeft ge
legd op de grens van mijn departe
ment en dat van de Seine. Mijn
ambtgenoot heeft zeker het gewicht
der zaak niet genoeg in liet oog ge
houden, anders moet men op zijn
staat de andere helft van myn half
ei gevonden hebben."
Sigaretten
JN het Engelse Milan kon de
politie beslag leggen op een
auto geladen met tienduizend
gesmokkelde sigaretten. Er za
ten twee mannen in. Zij rook
ten zuinig een shaggie.
Snoeper
DE PARIJZENAAR Clément
Travers wilde wel eens slim
voor de dag komen en liet zich,
gedreven door deze impulsen, na.
de laatste voorstelling insluiten in
een bioscoop. De kas kon hij niet
forceren. Daarom zocht onze Clé
ment troost bij de vitrine met ver
snaperingen. De volgende morgen
kon de politie hem krimpend van
pijn in de maagstreek arresteren.
Hij had twaalf dozen bonbons en
33 tabletten chocolade achter de
kiezen.
Arabier
TN OOST-AFRIKA is de heer Haj
Hamdan overleden, die in deze
sector met zijn 125 jaren als de oud
ste inwoner gold. Bijzonderheden:
aantal kinderen acht, vier maal ge
trouwd geweest, vroeger beroep: sla
venhandelaar.
Overeenkomst
ENE 36-JARIGE tweeling Glasband
in Los Angeles is wat aan het
overdrijven wat hun overeenkomst
betreft. Vroeger droegen ze precies
dezelfde pakjes en niemand, die daar
wat op had te zeggen. Maar thans
zijn ze beiden op één dag aan de
biindedarm geopereerd. Zij waren
hierover niets verwonderd, want zij
kregen ook ongeveer tegelijkertijd
grijze haren, hebben even sterke
brillen en zijn aan dezelfde tanden
geplombeerd. Om ze niettemin toch
uit elkaar te kunnen houden heeft
men in hun omgeving gesuggereerd,
dat een van hen maar een snor moet
laten staan. Daar is John Glashand
nu mee begonnen. Maar wat blijkt?
Ook de snor van Peter is niet meer
te bedwingen.
door
J. P. MAHyiJAlNP
19)
„Ze zenden dus die Chinees om de
bagage te oewaken'mompelde Hij
binnensmonds Meteen zag hij Philip.
Het viel nem op. dat Philip altijd
verscheen, zodra je aan nem dacht.
„Prachtig zijn die pioenen'zei hij.
■Heb je de klokken gehoord?"
„Ja. die heb ik gehoord zei Rodney.
■Als je mi. Newali zoekt, die zit daar
binnen thee te drinken. Alles in orde?"
..O la alles is in orde Ik zie 1e
straks wel."
Rodne.v was blij dat PhUip zijn ge
zicht niet kon onderschelden. .Daar
kon je we] eens gelijk aan nebben"
biomnelde nij; „misschien zie ik Ie
straks nog wel."
Hij oegat zich over de binnenplaats
baat zijn eigen vertrek. Daar was nog
een tempeltje met een vertrek aan
weerszijden elk afgesloten door gor
dijnen in een deuropening van lak
werk in een hiervan sloeg een bedien
de de veldbedden voor Steuben en hem
WOENSDAG 10 FEBRUARI 1954
HILVERSUM I. 402 METER. VARA:
7.00 Nws. 7.13 Gram. 8.00 Nws. 8.18 Gram.
8.50 V. d. hulsvr. 9.00 Gym. v. d. vrouw.
9.10 Gram. (9.30-9.35 Waterst.) VPRO:
10.00 Schoolradio. VARA: 10.20 V. d.
vrouw. 11.00 Gram. 12.00 Accordeonmuz-
12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33 V. h.
platteland. 12.38 Gram. 13.00 Nws. 13.15
Tentoonstellingsagenda. 13.18 Orgel en
Hawaiian muz. 13.45 „De weg omhoog",
caus. 14.00 V. d. kind. 16.00 V. d. zieken.
16.30 Radio Philharm. Sext. 17.15 Gram.
17.30 Instr. kwint. 17.50 Regeringsuitz.
Dr J. Hulsker: „Nederlandse kunstmani
festaties in het buitenland". 18.00 Nws.
en comm. 18.20 „Het volle pond", caus.
18.35 Dansmuz. 19.00 V. d. jeugd. 19.05
„De Katholieken en het Socialisme",
toespr. 19.20 VARA-varia en gram.
VPRO: 19.30 V. d. jeugd. VARA: 20.00
Nws. 20.05 Pol. overz. 20.15 Mamriièrska-
pel. 20.50 ..Bjerg Eivind en zijn vrouw",
hoorsp. 22.05 Cabaret. 22.40 „Kosmische
stralen", caus. 23.00 Nws. 23.15 Socialis
tisch nws. in Esperanto. 23.20 Orgelspel.
23.40-24.00 Gram.
HILVERSUM II, 298 METER. NCRV;
7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.30 Gewijde muz.
7.45 'n Woord v. d. dag. 8.00 Nws,. en
weerber. 8 15 Gram. 8.30 Tot Uw dienst.
8.35 Gram. 9.00 V. d. zieken. 9.30 V. d.
vrouw. 9.35 Gram. 10.30 Morgendienst.
11.00 Gram. 11.20 „Het Mannetje", hoor
spel. 12.07 Pianotrio. 12.30 Land- en
tuinb. meded. 12.33 Gram. 12.59 Klok
gelui. 13.00 Nws. 13.15 Prot. Interkerke
lijk Thuisfront. 13.20 Mandoline-ens. 13.50
Gram. 15.00 Gamba en clavecimbel. 15.40
Gram. 16.00 V. d. jeugd. 17.20 Gram. 17.30
Orgelcone. 18.00 Mil. rep. 18.15 Cello cn
orgel. 18.30 Spectrum v. h. Christ. Orga
nisatie- en Verenigingsleven. 18.45 Gees
telijke liederen. 19.00 Nws. en weerber.
19.10 Boekbespr. 19.25 Gram. 19.30 Bui-
tenl. overz. 19.50 Gram. 20.00 Radiokrant.
20.20 Radio Philharm. ork. en soliste. 21.25
„Een oud land in een nieuw gewaad",
caus. 21.45 Salonork. 2-f.10 „Hervormd-
Gereformeerd", studiogesprek. 22.25 Gram.
22.30 Ngro-spirituals. 22.45 Avondoverden
king. 23.00 Nws. cn SOS-ber. 23.15 Voordr.
en muz. 23.35-24.00 Gram.
BRUSSEL, 324 METER. 11.45 Gram.
12.10 Beiaardspie. 12.15 Gevar. muz. 12.30
Weerber. 12.34 Gevar. muz. 12.50 Kersen.
12.55 Gram. 13.00 Nws. 13.15 Ork. conc.
13.50 Gram. 14.00 Schoolradio. 15.45 Gram.
16.00 Symph. ork. en solist. 17.00 Nws,
17.10 Gram. 17.30 Voordr. 17.40 Gram.
17.50 Boekbespr. 18.00 Zang en piano.
18.25 Pianorecital. 18.30 V. d. sold. 19.00
Nws. 19.40 Koor en piano. 20.00 „The
Mikado", operette. 20.55 Gram. 21.10 ..The
Mikado (verv.). 21.50 Gram. 22.00 Nws.
22.15 Jazzmuz. 22.45 Gram. 22.55-23.00
Nws.
BRUSSEL, 484 METER. 12.00 Gram.
13.00 Nws. 13.15 Ork. conc. 14.00 en 15.00
Gram. 16.05 Lichte muz. 17.00 Nws. 17.15
Gram. 17.30 Pianorecital. 18.50, 19.15 en
19.28 Gram. 19.30 Nws. 20.00 Ork. conc.
21.30 Folkloristische muz. 22.00 Nws. 22.15
Lichte muz. 22.55 Nws.
(Advertentie)
TEGEN HOEST
PASTILLES
oe'za'chte VALDAHILD
op Rodney nam zijn zaklantaarn uit
zijn koffer en begaf zich daarop naar
de stallen. Hij wist, waar deze zich be
vonden. want alle tempels zijn volgens
hetzelfde plan gebouwd.
Philip had de waarheid gesproken
in de stallen was alles in Orde. Er
heerste een tevreden stemming nu
mens en dier zich gereed maakten
voor de rust. De soldaten borstelden
hun paarden, -e drijvers gaven hun
dieren hun eerste maal. Hij wist. dat
zij die nacht telkens zouden opstaan
om de muilezels telkens weer een
zorgvuldig bereid maal te geven. De
koks hadden een plekje gevonden om
te werken; de tempeldienaren brach
ten kommen met rijst, bergen gekookt
deeg en koeken. In andere vertrekken
werden de dekens reeds uitgespreid
op de kangs. Philip had gelijk. Alles
liep gesmeerd. De wereld verzonk in
zwijgen
HOOFDSTUK IX
„Meester!", fluistei e Liang hem in
het oor. Liangs lange vingers omklem
den zijn schouder. „Wordt wakker
meester."
Rodney Jones richtte zich op zijn
ellebogen op. waarbij het veldbed he
vig kraakte. De eerste seconden wist
hij piet waar hij was. maar daarop
viel hem ineens alles weer in. Hij was
in de gastenvertrekken van die Boed
dhistische tempel, een vreemde in 'iet
geheimzinnig auister Hij hoorde het
zingen van de wind en het zachte ge
klingel van door de wind bewogen
klokjes. Hij ke k op de lichtende wij
zerplaat van zijn horloge het was
half drie. Zijn hand tastte naar de
electrische zaklantaarn.
„Nee", fluisterde Liang, „geen licht',
„Wat?", fluisterde Rodney, „wat...?'
„Lioe praat met de aanvoerder der
soldaten", mompelde Liang. „Het is
beter als u komt horen."
Het gefluister had iets onheilspel
lends dat alles kan betekenen, maar
er was geen tijd om vragen te stellen.
Hij had geen idee. wat er buiten in
het donker al met gebeuren kon. Toen
vernam hij Steubens vreedzame adem
haling, tastte door het duiser en kreeg
Paul Steubens pols te pakken.
„Paul" fluisterde hij; ..Steuben
Laat je schoenen maar staan.... maak
geen geluid. er is iets.."
„Huil" begon Paul.
„Vraag verder mets. Er is iets aan
de hand.... Wijs ons de weg. Liang.
Steuben was opbeurend gezelschap
Hij gromde weer. maar stelde geen
vragen en volgde nen onhoorbaar de
binnenplaats op Het was stil buiten op
een enkel windstootje na. dat de klok
jes deed klingelen. De kilte deed hen
huiveren. Liang liep behoedzaam voor
hen uit, zijn blote voeten maakten
geen gerucht op de stenen. Het licht
der sterren was helder genoeg om de
bedden met .pioenen en de omtrekken
der gebouwen te kunnen onderschei
den. Liang liep langs de inuur tot aan
een rond poortje. Hier bleef hij staan
en nodigde hen met een handbeweging
uit. naast hem te komen Met hun
drieën tuurden zij door de poort.
Deze gaf toegang tot een kleiner
binnenplaatsje. Helemaal links, zo
dicht tegen de wand, d t men het hoofd
naar binnen moest steken, om hen te
zien. zaten twee mannen op een sta
pel dakpannen. Een droeg een vaal
grijze soldatenuniform, de ander olijf
kleurige reiskleding. Liang had gelijk
Philip Lioe zat heel gezellig op de
binnenplaats met een soldaat te pra
ten en nu en dan kon hij iets van
hun gesprek opvangen Het dialect
van de man was slecht te volgen, maar
Philip sprak duidelijker en het eerste
woord dat tot hem doordrong, deed
Rodney huiveren. Hij nad altijd een
hekel genad aan dramatische tonelen
Het nele schouwspel en zijn aandelen
erin leken onwezeli.jk, totdat hij dat
enkele woord opving.
..Lioe Hei Ch'i", zei Philip.
..Zwarte Zeven Lioe" Vergissing was
uitgesloten! De lettergrepen waren dui
delijk genoeg. Rodney herinnerde zich
die naam nog duidelijk. Hij herinner
de zich zelfs nog de laatste keer, dat
hij die in Peking getypt had op de
j avond dat Mei Newali bij hem was
Lioe Hei Ch'i en zijn rapalje waren
uit het Zuiden opgerukt. Generaal
Woe had cavalerie uitgezonden. Des
tijds waren het voor hem enkel de
een of andere bandietenleider en de
een of andere generaal. Maar nu was
Lioe Hel Ch'i ineens werkelijkheid ge
worden. sinds zijn naam genoemd
werd in een tempel.' bij nacht.
Op die binnenplaats had Philip net
over een bandietenleider, berucht ge
noeg om zijn naam in de krant te
krijgen.
Philips stem klonk gedempt, maar
duidelijk genoeg: „Lioe Hei Ch'i, is
daar dus?"
Rodney's geheugen, dat alle kleinig
heden behield, vertelde hem nadere
bijzonderheden van Hei Ch is loopbaan
een boerenjongen, ontvoerd door
een roverbende; een geboren aanvoer
der. die een goede militaire scholing
doormaakte; een officier, die er me:
zijn regiment vandoor ging en enige
steden plunderde, toen er geen soldn
werd uitbetaald: een misdadiger van
een laar of veertig, maar een zo goeo
aanvoerder, dat hij veilig met eer
tweeduizend volgelingen door China
marcheerde, hoewel een paar leger
corpsen hem op de hielen zaten. Zijn
naam stond geschreven in bloed en
vlammen en nu leek hij ineens
nabij omdat de vereuropeeste Philip
Lioe, gegradueerde aan de Universiteit
van Pennsylvania, zijn naam uitsprak.
„Ik heb gehoord dat Hei Ch'i voor
rede vatbaar is", zei Philip.
Rodney Jones haalde diep adem.
„Kom mee", fluisterde hij; „laat die
soldaat niet ontsnappen. Als hij er
vandoor wil gaan. sla Je hem maar
op zijn kop. Ik neem Lioe
„Hu?" vroeg Steuben. „Wat is er?'
Rodney bedacht nu eerst, dat Paul
Steuben de Chinese woorden niet kon
verstaan, maar er was geen tijd 'e
verliezen.
„Kom!", ze hij en trad door de
poort
De soldaat zag nem het eerst. Met
kataennge vlugheid was nij op de oeen
en toen nam Rodney het woord. Hij
probeerde zijn stem gewoon te doen
Uinken,
..Hallo, Philip Heb je misschien n
igenblikje tijd om met mij mee te
gaan over een paar woorden? Neem Je
vriendje maai mee Ik heb altijd van
soldaten gehouden
Philip Lioe w is werkelijk bewonde-
menswaardig Hij bezat een kalmte.
welke- niets verried, absoluut niets.
I Hij sprak een paar snelle woorden
tot de soldaat.
„Ja. natuurlijk", zei hij, .graag.
Het spijt me, dat je niet slapen kunt.
Wees niet ongerust Mr. Steuben. Dit
is sergeant Chin Mao Shoe, die met
alle plezier zal meegaan, zonder dat
u hem vasthoudt. Ik had de sergeant
wel meegenomen naar mijn kamer,
maar ik was bang, dat wij u wakker
zouden maken,"
„Heel vriendelijk", zei Rodney Jones.
Philips gezicht was een gelige vlek
in de schemering. Hii maakte een
handgebaar.
„Li tang", zei hij; „niet meer dan
mijn plicht. Li tang".
Steuben zuchtte diep van verbazing.
„Ik snap niet. wat voor de drom
mel" begon hij.
„Maak ir maar niet ongerust", zei
Rodney m zekerheid; „het zal je
straks duidelijk genoeg worden"
maar iets van zijn eigen zekerheid be
gaf hem, verdween in de duistrnis en
het klokg.etingel. Philips kalmte bracht
hem van zijn stuk. want hij kon niet
geloven dat die kalmte geheel ge
veinsd was. En die kalmte was kil als
staal en verwarrend voor simpele lo
gica. zoals een stuk kristal de licht
stralen doet breken.
(wordt vervolgd)
