Niet krabben SCHATTEN VAN CHINA De Meubel- en Textielbeurs opent Maandag haar poorten DÉBRAUINE De verwachtingen voor 1954 Elke deken was vroeger een schaap f w A//AT EEN V Mff ONDERLIJKE V ERELD J RADIO TWEEDE BLAD VRIJDAG 5 FEBRUARI 1954 Kunstenaarschap en techniek werken samen Oprechtheid is liet meubel Vaderlijke ivens Nationale feestdag Door hoofdpijn ziek? Door BISSALIC zó weer kwiek! Zin VAN cheltoeren. gebracht, peil, doch ;tolkt. Het :en los te nters vries- loodgieters sten, omdat e narigheid helpen en :en lolletje it 's avonds staan. Het ijn. QOK AL vertonen zich van uit de meest westelijke horizon don derkoppen, daarom behoeft men nog niet bang te zijr. voor de eco nomische ontwikkeling in het lo pende jaar in ons land. Maar tus sen bang en voorzichtig zijn is een groot verschil. De kracht van ons land ligt niet alleen in een stevige „deviezen reserve", ze ligt ook in een koop krachtige gulden. En die koop krachtige gulden wil populair zeg gen, dat men zo veel mogelijk kan kopen voor een gulden. Onnodige of ongewenste prijsverhogingen ver zwakken de gulden. Als Belgen hier gaarne komen kopen, dan is het re sultaat, dat de gulden steviger komt te staan tegenover de Belgische frank. En als de Duitsers ditzelfde doen (al is het maar in vacantie- tijd) dan verbetert de ruilwaarde van onze gulden tegenover de Duit se Mark. Als talrijke Amerikanen hier vele dagen komen doorbren gen en als zij het hier „goed" vin den en niet duur, komen hier veel graag gewilde dollars binnen. Het verschijnsel, dat het hier goed is en niet duur is een niet duur bekostigde reclame, die de verkoopmogelijkheden vergroot. En deze omzet komt eerst en vooral de middenstand ten goede, dus ten goede aan het dagelijks leven. Hieruit volgt dat niet bedoelde, of abnormale, of niet heel overwo gen prijsverhogingen van artikelen uit het dagelijks leven verkeerd werken. Ook verkeerd werken ten aanzien van het dagelijks leven van ons eigen volk. Als de spoorwegen zeggen: We denken er nog niet aan de reista- rieven te verhogen, dan doen zij nu een goed werk; ook al zou op het einde van 1954 blijken, dat zij toch wel verhoogd moeten worden. Als de benzine in prijs verlaagd kan worden (vanwege de grote we reldvoorraden) dan werkt zo'n be richt stimulerend. Zoiets komt on middellijk ten goede aan ons inter nationaal wegverkeer, dat zoals dezer dagen uit cijfers bleek zulk een krachtige positie in Euro pa inneemt. Wanneer de textiel-branches hun prijzen nog niet verhogen, uit angst voor scherpe verlagingen der ruwe katoenprijzen en dreigende con currentie van Japan bijvoorbeeld, dan is dat een teken van wijs be leid, ook al komt dit niet van bin nen uit. Welk laatste beleid een ge volg zou zijn van de overweging, dat de gevolgen van de 5 pet. loons verhoging eerst eens moeten worden gezien, aangevoeld en berekend. Haar staat tegenover, dat andere prijsverhogingen, ingevolge Je 5 pet. loonsverhoging, o.i. veel te snel zijn genomen. Indien tenminste geen prijsverhogingen op de we reldmarkt dit dwingend nodig ma ken. Zoals bijv- bij koffie en thee. Te snel, omdat toch eerst had moeten afgewacht worden, of aller lei belasting-verlagingen gn school geldverlagingen ten bate van per sonen en zaken niet reeds een dui delijk waarneembare compensatie waren voor de huurverhoging, die eveneens het zakenleven een com pensatie zouden geven voor de zeer zeker vaak drukkende 5 pet. loons verhoging. Als deze, na redelijke studie en na de altijd zwakke maanden van Januari en Februari in de nationale omzet later zouden worden doorberekend, had niemand de indruk gekregen van haastige spoed (die zelden goed is) en nie mand dit gaan beschouwen als een reactie van het bedrijfsleven op de loonsverhoging. Het psychologisch moment is zeker slecht gekozen. De regering werkt graag met sta tistieken. Maar we hebben bij de algemene discussies in November gezien, dat die statistieken wel be toogkracht hadden voor de grote lijn, maar de prijzen, die het pu bliek betaalt, de eigenlijke indruk maken. En de algemene indruk: „We kunnen er met ons loon komen of niet" bepaalt de rust of de onrust in de gelederen van de massa der loontrekkers. £)E EERSTE weken van dit jaar zijn nog altijd moedgevend, niettegenstaande enig gevoel van onrust in onze binnenlandse eco nomie. De stijging van de zichtbare de viezen-reserve gaat door En de tij ging van de onzichtbare, bij de bui tenlandse handel aanwezige, reser ve neemt zeker ook toe,gezien h't feit, dat bij de Banken minder gul dens worden gestort. De schatkist bezit weer meer dan een milliard betalingsmiddelen bij de Nederl Bank. En de schuld van de staat bij de Nederl. Bank, die er nog altijd renteloos stond, met een hoogte van 1 milliard, is op 1 Ja nuari met 300 millioen in de vorm van een rentegevende schuld ver minderd. Het is te hopen, dat de uitbeta lingen voor gelr >n oorlogsschade nu eindelijk in 1954 eens beëindigd worden. Zodat ook in 1954 de con solidatie van de staats-financiën be ëindigd kan worden. Wanneer er onverhoopt een economische we- reldschok komt, kan dan niet al- aleen de staats-economie, maar ook de bevolking zelf de schok' op vangen. Het groeiende bezit aan spaargelden (waartoe ook de uitge keerde vergoedingen van oorlogs schade gaan behoren) geeft een ze kere gerustheid, dat althans een deel van de bevolking tegen een „slecht jaar" bestand zal blijken. En komt die economische schok niet (de Amerikaanse President heeft toch gezegd, dat men daar een inzinking zal weten tegen te hou den) dan is het des te beter. En werk blijft er genoeg: de 65000 huizen die gebouwd zullen worden; de vijftigtallen scholen, de bruggen, de schepen; de wegverbeteringen; het herstel der gronden in Zeeland; de voortgang van de inpoldering van de kust van Groningen en in de N.O.-poIder; de verkavelingen op verschillende eilanden van Zeeland en Zuid Holland; de vernieuwing der treinstellen bij de N.Shet kan alles betaald worden voorlopig nog zonder nieuwe staatsschulden te maken. Terwijl in 1954 de eerste belastingverlagingen ingevoerd zijn en er ook geen sprake is, dat hier en daar verhogingen dreigen. Deze streving is ook aanwezig bij de provinvie N. Brabant en het is te hopen, dat de gemeentebesturen zullen volgen en door uiterste effi ciency en beperking zoveel mogelijk iedere drukvermeerdering zullen weten tegen te houden. Bergen op Zoom. Ir J. (Van onze speciale verslaggever) \/AN Maandag tot Vrijdag zal in Utrecht weer de Beurs voor Meube len en Woningtextiel worden gehouden. Hetgeen er dan aan Ne derlandse en buitenlandse bezoekers zal worden getoond, bedoelt een staal te geven van Nederlands vakmanschap op het gebied van meubel en textielfabricage. Men zal er dekens en stoffen van Nederlandse oor sprong vinden, matrassen zowel als complete woon- of slaapkamers. Doch hoe aantrekkelijk de stands van de vele deelnemers ook zullen zijn en hoe veelzijdig de expositie ook is, dit alles geeft nog geen indruk van hetgeen er gebeurd is vóór de producten op deze beurs kunnen worden getoond. Achter elke wollen deken staat een gigantische fabriek, met machines van tientallen meters lengte. Elke stoel, hoe fraai en wel gevormd ook, is ontstaan uit een ruwe boom. De grondstof is onder het microscoop achtervolgd tot in zijn kleinste delen. Er zijn kunstenaars en ingenieurs geweest, die de stoel waarop u zit en die in duizenden dupli caten over de wereld is verspreid, hebben ontworpen en geconstrueerd. \Y/IJ ZIJN in d« gelegenheid geweest een Brabantse fabriek van wol len stoffen en dekens te bezichtigen en aan een excursie deel te nemen door een fabriek van gebogen hou ten meubelen eveneens in onze pro vincie. Daar kan men zien wat er al lemaal zit achter een nuchter export cijfer of percentage van een totale Nederlandse productie. De mens is machtig geworden, zo moet men be kennen na een bezichtiging van Neer- lands grootste fabriek van wollen de kens een onderneming met een fa- brieksoppervlakte van 50.000 vierkante meter, waar 1200 mensen werken. Daar ziet men de machines, die de capaciteit van twee men senhanden aan de ene kant tot iets belachelijks maken en aan de andere kant het vermogen van onze handen tot iets mach tigs verheffen. Een modern weefgetouw presteert meer dan (Advertentie) als Uw huid jeukt. Dat maakt J =- het erger en het veroorzaakt s infecties. Neem vandaag nog het beroemde huidgeneesmiddel ■pERWIJL hij zich op het ijs met schaatsen vermaakte, kreeg par ter Jan van Cauwelaert (van de Congregatie der Missionarissen van Scheut) een telegram met de me dedeling, dat hij tot apostolisch vi caris van Inongo in Belgisch Kongo was benoemd. De nieuwe kerkvorst is Antwer penaar van geboorte en merkwaar dig genoeg zal hij de titel dragen van bisschop van Metropolis. Hij is de vijfde zoon van Frans van Cau welaert, de voorzitter van de Bel gische Kamer van Volksvertegen woordigers .In 1914 sprak deze, en kele maanden vóór de geboorte van de nieuwe bisschop, in een debat over de koloniale politiek, de vol gende gedenkwaardige woorden: „Wat mij betreft, ik breng aan het werk der kolonie mijn toewijding als volksvertegenwoordiger; doch indien eenmaal een mijner kinde ren naar Kongo wenst te trekken als missionaris, dan zal ik mij daarover verheugen, want de ka tholieken vrezen noch het leven (Advertentie) balfzware shag van topklasse d. BIGGELAAR S-Co N.VR00SENDAAI noch het offer; door aan onze kolo nie onze missionarissen te geven, geven wij haar het merg onzer beenderen en het beste onzer krach ten." Deze vaderlijke wens is wel prachtig bekroond geworden door de promotie van pater Jan tot apos tolisch vicaris. *pEN AANZIEN van de viering van de Nationale Feestdag is nu bepaald, dat tr op 30 April al gemeen een vrije dag zal zijn met doorbetaling van loon. Deze Oran jedag zal dan tevens besteed wor den aan de viering der bevrijding. Hetgeen niet betekent, dat ook op 4 en 5 Mei de herdenking der do den zal vervallen. En de vlaggen zullen dan ook wapperen van de openbare gebouwen. Het debat in de Kamer daarover gaf wonderlijke combinaties te zien. Welter was het gloeiend eens met de P. v. d- A. en de communisten. De K.V.P. met A.R. en C.H. steun den minister-president Drees, die het met partijgenoot Scheps aan de stok kreeg. Zo bleek wel, dat de par tijpolitiek hier op stal was gezet. Het was een kwestie van practisch af wegen der mogelijkheden. We gelo ven, dat men in het eerder bevrijde Zuiden de vijfde Mei niet zo sterk aanvoelt als feestdag dan in het Noorden des lands. De practische overweging, dat Koninginnedag èn vijf Mei zo dicht bij elkaar liggen, dunkt ons ook van belang. Wie wel eens met het bijltje van de orga nisatie van dergelijke feestelijkhe den gehakt heeft, beseft, welke moeilijkheden het zou opleveren twee volwaardige feestdagen bin nen een week tijds te organiseren. Hoewel de gekozen oplossing iets onbevredigends nalaat, toch geloven we, dat ze, alles bij elkaar, de beste is. Laten we nu dan ook ieder jaar van de 30e April iets bizonders ma ken! honderd geoefende handwevers. Doch slechts twee handen be dienen het trillende, schokken de en aan alle kanten bewege lijke monster! LANGE WEG LIET IS van schaap tot wollen de ken een lange weg. Een kilome terslange weg zelfs, die ge in een de- kenfabriek duidelijk kunt volgen door te kijken naar die schijnbaar oneindige wollen vloed uit de machines. Dam pend en gloeiend in kleur stroomt er één geweldig lange deken uit de droog- en ruwmachines, om aan het eind van het gehele productieproces door een doodgewone schaar (dit in strument lijkt een absurditeit in deze omgeving, waar de mechanisatie uit alles spreekt) in stukken te worden geknipt. Stukken, die elk voor zich een deken vormen. In ons land heeft zich een geheel eigen techniek voor de vervaardiging van dekens ontwikkeld en daarom is een deken uit Holland in vele landen over de gehele wereld beroemd. In Ne derland stelt men aan een deken hoge eisen, door het steeds wisselende vooral vochtige klimaat. De Neder landse kwaliteitsdekens zijn daarop gemaakt. In een jaar produceren onze fabrie ken ruim een millioen dekens. Dit as tronomische cijfer zal zeker nog stij gen. hetgeen min of meer afhangt van de mate waarin andere landen bereid zijn de bestaande tariefmuren en in- voerbarriëres te slechten. Het industrieel klimaat in Neder land is zo werd ons van fabrikan tenzijde gezegd heiaas ongunstig voor een gezonde ontwikkeling. Het buitenland, vooral West Duitsland en de V. S„ dreigt ons voor te komen, doordat de industrie daar in staat is tot investeringen, die in Nederland, door de gevoerde belastingpolitiek, on mogelijk zijn. MEUBELEN jVIISSCHIEN nog eerder dan in En geland is in Nederland ons huis ons kasteel. Een groot deel van ons leven brengen wij door hippen de mu ren van onze woonkamers, die al naar gelang de financiële draagkracht van de betrokkenen, overdadig, gepast of sober zijn gemeubileerd. Of smake loos! De namaak-Old finish meubelen beleven nog een bloeitijd en het eer lijke, slechts aan zijn doel beantwoor dende meubel komt nog slechts in het bezit van enkelen. De moderne tijd wil, dat een stoel er alleen maar is om op te zitten en daarnaast stelt zij er de minimum-eis aan, dat zo'n stoel een lijnenspel ver toont, dat het oog rust geeft. Het sta len meubel zal voor menige huiska mer te kil zijn, doch in Nederland heeft zich in navolging van Oosten- rijk een industrie ontwikkeld, die houten meubelen vervaardigd, welke volkomen eigentijds zijn. En mooier zijn dan welke wild-vlammende na- maak-stijl-zus-of-zo. In de dertiger jaren ont stond in Nederland de industrie van gebogen houten meubelen. In het buitenland was daarvoor reeds een bijzondere methode ontstaan om hout, door middel van verhitting, te buigen. Daar mee begon de triomftocht van een nieuwe mode. WENER STOELEN TN OIRSCHOT begon een bekende meubelfabriek de nieuwe techniek toe te passen en het duurde niet lang of de wereldmarkt begon interesse te krijgen voor die fabriek in het Bra bantse dorp met de onuitsprekelijke naam, waar men het hout zelfs in kno pen scheen te kunnen leggen. Bij"wij ze van spreken natuurlijk. Hier dwong men het hout, met ge bruikmaking van machtige machines en krachten die men aanvank\lijk meende nauwelijks te kunnen bedwin gen, in bochten en rondingen, zacht vloeiend en sierlijk, met behoud van het karakter van het materiaal. Dat v;as het ontstaan van de gebogen-hou ten-meubelen-industrie. De fabriek in Oirschot, die wij bezochten, produ ceert nu circa 450 stoelen per dag en zonder overdrijving kan men zeggen, dat de halve wereld stoelt op „Wener stoelen" uit Oirschot. Naar vele lan den worden zij geëxporteerd. Doch belangrijker dan dit produc tiecijfer is, dat de moderne gebogen houten stoel een eigen wezen heeft gekregen en zich in een aparte mode richting ontwikkelt. De stoelen die wij zagen waren niet weelderig van vorm, doch ingetogen en doelmatig. Deze vormgeving is oprecht en solide, zonder nochtans duidelijk het gevolg van massa-fabricage te zijn. Kunstenaarschap en moderne tech niek scheppen hier, zowel als in vele andere fabrieken, producten, die Ne derlands naam vooral in het buiten land een goede klank zullen geven. Doelmatigheid, gepaard aan eerlijke schoonheid het zijn de peilers, die de naam van een industrie als die te Oirschot moeten dragen. (Advertentie) ALKALINIZERENDE BRUISTABLETTEN In de wolfabriek staat het product onder voortdurende controle- Hier een kijkje in een bedrijfslaboratorium, waar de wolvezel op sterkte, elas ticiteit en nog veel meer eigenschappen wordt onderzocht- door J. P. MAKQUANn 16) „Je weet het misschien niet", Steu ben aarzelde en schraapte zijn keel, „Mei juffrouw Newall vindt mij in zulke dingen zo geweldig stom. Zij denkt dat ik nergens om geef behalve om zaken en sport. Je begrijpt wat ik bedoel. Als ik nou vanavond iets kon vertellen, dat ze intelligent vindt..,. Zijn stem stierf weg in een verlegen kuchje, maar hij behoefde niet dui delijker te zijn Hij verklaarde stilzwij gend. dat hij Rodney ook maar in de verste verte niet als een mededinger be schouwde en dit trof Jones als een steek. Het ogenblik heugde hem nog lang. De karavaan verliet het stadje door ie uitgangspoort in de lemen muur, en daalde af in een eng ravijn, waar de weg diep in de bodem was uitgesleten. Een stofwolk rees op en met het stof een gevoel van nutteloosheid bij Rod ney Jones. Daar liep hij nu of er niets gebeurd was, te praten over het por- celein van de Ming periode, te praten, niet tegen de man aan zijn zijde, maar tegen een herinnering. Hij voldeed aan Paul Steubens verzoek, omdat hij het gevoel had of hij tot Mei Newall sprak in plaats van tot Paul. „Er zijn nog heel veel dingen in porcelein. die de Europeanen niet we ten. Ik weet niet waarom, maar men schijnt het Ming porcelein te onder schatten. Onze schrijvers en kenners roemen steeds het late K'ang Hsi tijd perk als het hoogtepunt der potte- bakkerskunst. Naar mijn mening ten onrechte. Heb je ooit het Ming „sang de boeuf" gezien? Wat een diepte van kleur! Je oog zinkt weg in dat rood. Als je dat gezien hebt, moet je toege ven, dat geen enkel rood ermee ver geleken kan worden. Vooral dat van het Sën-te tijdperk, ongeveer 1530. Ik heb een idee, dat het beroemde per zikbloesem van K'ang Hsi slechts een mislukte poging was van een lateren meester, om het beroemde Ming sang de boeuf glazuur te benaderen. En heb je ooit het Ming blauwe onder- glazuur gezien, met een goed mengsel van Indisch blauw bedoel ik, en vol maakt gebrand? Heb Je wel eens mooi blauw Ming gezien? Ik begrijp niet. wat iemand aan het latere blauw kan vinden. Je kunt door dat blauw heen zien als door wa.ter. De Ming-potten- bakkers hadden tijd voor hun glazuren Zij haden genoeg te doen maar zij werden niet zo overstelpt met werk als latere pottenbakkers door K'ang Hsi en Ch'ien Lung. Zij konden het deeg een Jaar laten drogen voordat zij het bakten." „Welk deeg? Van dat bakken snap ik, maar wat is deeg?" onderbrak hem Paul Steubens vragende stem. „Neem mij niet kwalijk. Ik praatte maar. en vergat dat Je het misschien niet begreep. Deeg is het vaatwerk zelf de porceleinaarde, als ik die verkeerde term mag gebruiken, zoals die van de pottenbakkersschijf komt. Het glazuur is een minerale pasta, waarmee het oorspronkelijke voorwerp bedekt wordt. Het geheel wordt dan in een oven ge plaatst en aan 'n intense hitte bloot gesteld. De hitte smelt de minerale bestanddelen in die buitenste pasta, maakt die glasachtig, doorzichtig, en het deeg zelf wordt wit. Het klinkt als een klok als je er met een vinger op tikt." „Dank Je", onderbrak Steuben hem weer. „Dank Je. Nu snap ik het deeg oven-bakken." Rodney Jones hoorde hem nauwe lijks. Hij dacht aan zijn eigen liefde voor het porcelein der Mings dat was iets, dat Me] Newall hem niet ontnemen kon. Hij had haar daarvan kunnen vertellen. Zij zou geluisterd hebben; zij zou hem aardig gevonden hebben als hij daarover gepraat had. „Ming Kaneel is zeldzaam, niet waar?" vroeg Steuben. „Heel zeld zaam?" Rodney Jones lachte kort. „Dat is de vraag van onze tijd niet? Maar de zeldzaamheid van een artikel maakt het nog niet mooi. Er is por celein, waar niemand wat moois aan kan vinden, en toch brengt het veel geld op. omdat het zeldzaam is. Ming Kaneel is inderdaad heel zeldzaam, vooral het Kaneel uit de korte rege ringstijd van de Keizer Suen Tê, toen de beste Ming exemplaren gemaakt werden. Ik heb die zeldzaamheid ho ren verklaren dat 't komt omdat het alleen voor de keizerlijke cere moniën werd gebruikt. Of dat juist is of niet, er zijn in elk geval maar wei nig goede stukken, ofschoon er een overvloed van later werk bestaat. Maar je ziet dadelijk het verschil als je het met echt Ming vergelijkt. Het heeft niet dat vuur, die gloed! Je ziet het dadelijk. Neem een Ch'ing Kaneel en kijk naar de bodem, waar het glazuur wat dik is uitgelopen en je zult haar fijne barstjes in het glazuur vinden, maar Ming heeft geen barstjes. Het is glashelder als amber. Het is, ja, ik kan het niet onder woorden brengen; maar als Je het over porce lein hebt, moet je één ding niet ver geten: het is in China altijd als het meest kostbare beschouwd,. Juwelen waren goed genoeg voor de vrouwen, maar de beste stukken uit de evens gingen naar de Keizer. Hun waarde overtrof die van juwelen; overtreft die nog steeds'. „Ja", verklaarde Paul Steuben met meer geestdrift „dat is zeker waar. Ik heb gezien wat mr. Newall betaala heeft voor sommige stukken uit zijn verzameling. Dat maakt dit trekken door de wildernis beter verklaarbaar nietwaar? Als dat zaakje zich daar be vindt, heeft de oude weer een voorde lige transactie. Daar heeft hij een fij ne neus voor." Rodney Jones lachte weer. „Ja, dat is vermoedelijk de kwaal." Steuben zette een dom gezicht. „Hoe bedoel je dat, kwaal? Ik wilde, dat ik die kwaal had." „Ik niet", antwoordde Rodney kort af. „Komt hij hierheen, omdat hij ge hoord heeft van iets wondermoois, dat wel waard is, dat men de halve aarde overtrekt om het te zien en aan te raken? Niet mr. Newall! Hij is hier. omdat een zekere Rose te New-York, Ming Kaneel verzamelt en nu wil hij het ook hebben. Hij is hier om voor een zoet prijsje Ming Kaneel te kopen want hij weet, dat de prijs zal stijgen wanneer verzamelaars zich er op gaan toeleggen. Die reden kan mijn goed PJU WILLEN wij, hoewel en dat dienen we even stevig te stellen we geheel afkerig staan tegenover lan ge duur-records, waarvoor onder meer in België harmo nica-spelers en kaarters zich in alle ernst er onder serieus dokterstoezicht en een notaris op de achtergrond bezighou den, nu willen wij toch. ook wel eens bijzonder voor de dag komen met iets in die zin, want en U kunt dat navra gen aan Toon en andere perso nen uit onze omgeving wij hebben op dit punt (en op an dere punten, maar daar gaat het nu niet over) onze door het leven gerijpte principes en redeneren dus, dat ook jour nalisten, die overigens nog wel andere dingen aan hun hoofd hebben, dan het petje, dat ze vanwege de kou dragen, wel eens aan langeduurrecords mogen gaan denken, welk streven we in deze regels, in deze ononderbroken, lange zin aan het vormgeven zijn om daarmee de grote stoot te ge ven tot een fatsoenlijk record en om ons gevoel van eigen waarde te sterken of te sta len, wanneer men het deftig wil zeggen en dat doen we momenteel erg, want wij zijn nu druk bezig een wereldre cord langste zin op te bou wen, een'record, dat we met een maar opvoeren met de volgende vijf woorden: deze zin is zonder zin. Zo- Voorstel NIET nader te noemen zyde wordt voorgesteld bij het voort duren van deze koude-golf de han den voortaan maar te wassen met handschoenen aan. Veilig DOBERT DONALD, die twee maan- den geleden aan de Engelse ko ningin schriftelijk om kwijtschel ding van de hem toekomende straf voor desertie had verzocht, heeft een zogenaamd ..pro tective eertifica- te" ontvangen, hetzelfde bewijs voor deserteurs uit de tweede we reldoorlog. aan wie gratie werd verleend. Het bewijs zegt dat de betrokken persoon niet meer voor militaire dienst nodig is en het vrijwaart hem voor arres tatie. Robert is 72 jaar. Hij de serteerde 51 jaar geleden. Reacties psychologen JT> hebben uitge- zocht hoe ver schillende naties reageren, wanneer ze in een glas bier een vlieg zien ronddrijven. Een Engelsman zal, volgens onze psychologen, bedachtzaam de stand van zaken aan de waard meede len en het glas onaangeroerd la ten staan- Een Fransman zal be halve dit laatste de waard uit schelden. Een Spanjaard doet iets in gelijke zin, maar werpt boven dien het glas door het venster. Een Pool vist de vlieg er uit en drinkt het bier op. Een Rus drinkt het bier met vlieg en al op. En een Chinees giet het bier weg en eet de vlieg op- Dag rtAAR LEZEN wij in een buiten- gewoon nieuwsblad, dat een sla ger naast vader- en moederdag, een gehaktdag heeft geprojecteerd. Daar zal nog wel variatie in komen ook, want ook de balkenbrij, de worst en. de zult hebben reeds geruime tijd recht op een speciale dag. Raadsel JVJU wij toch in de vlees-sec- tor zitten, heeft Toon bliksemsnel een raadsel ver zonnen. Toon zou het zó wil len zien: Met een r is het rook vlees en zonder r is het ook vlees. (uoox ;§az 'saaiA^ooH) Dienstmeisje UXE 20-JARIGE Claire Rubattel, dochter van de president van de Zwitserse republiek, heeft een be trekking van dienstmeisje bij een Britse familie te Hinderton in Cheshire aanvaard om Engels te le ren. Iedere dag staat mej. Rubattel om zeven uur op om de kachel aan te steken. Verder verricht ze alle werk van een hulp in de huishouding. Duif L\E WEENSE brandweer is Dins- dagavond onder gebruikmaking van alarmlichten, sirenes en brand weerbellen uitgerukt om een duif te redden, die met haar pootjes vast gevroren was. Toen de brandweer bfj de duif aankwam werd een lad der uitgeschoven en een brandweer man bevrijdde de vogel van het dak van een 30 meter hoog huis. Hordenlopers. ZATERDAG 8 FEBRUARI 1954 HILVERSUM I, 402 METER. VARA: 7.00 Nws. 7.13 Gram. 8.00 Nws. 8.18 Gram. 8.35 Orgelspel. 8.55 V. d. vrouw. 9.00 Gym. 9.10 Gram. (Om 9.30 Waterst.) VPRO: 10.00 „Tijdelijk uitgeschakeld", caus. 10.05 Morgenwijding. VARA: 10.20 V. d. arb. in de continubedrijven. 11.30 Strijk kwartet. 12.00 Gram. 12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33 Orgelspel. 13.00 Nws. 13.15 VARA-varia. 13.20 Dansmuz. 13.45 Sportpraatje. 14.00 Gram. 14.30 Pianore cital. 15.00 „Eerst denken dan doen", eaus. 15.15 Accordeonork. 15.45 Boekbe- spr. 16.00 Kamerork. 16.45 Radioweek- journ. 17.15 U.S.A.-cabaret. 17.45 Sport. 18.00 Nws. en comm. 18.20 Pianosp. 18.35 Dansmuz. 19.00 Artistieke staalkaart. VPRO: 19.30 ..Passepartout", eaus. 19.40 „Het Boek Handelingen", caus. 19.55 „Deze week", caus. VARA: 20.00 Nws. 20.05 Gevar. progr. 22.00 Soc. comm. 22.15 Weense muz. 22.40 „Onder de pannen", hoorsp. 23.00 Nws. 23.15-24.00 Verzoek- progr. HILVERSUM II, 298 METER. KRO: 7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Koor zang. 7.45 Morgengebed en lit. kal. 8.00 Nws. en weerber. 8.15 Gram. 9.00 V. d. huisvr. 9.40 Gram. 10.00 V. d. kleuters. 10.15 Gram. 11.00 V. d. zieken. 11.45 Ka merkoor. 12.00 Angelus. 12.03 Musette-ork. en soliste (12.30-12.33 land- en tuinb. meded.). 12.33 Gram. 12.45 Europese schaatskampioenschappen. 13.00 Nws. en Katholiek nws. 13.20 Symphonette-ork., theaterkoor en solist. 14.00 Boekbespr. 14.10 Gram. 14.20 Engelse les. 14.40 Ama- teursuitz. 15.15 Kron. v. Letteren en Kunsten. 15.55 Promenade Ork en klein koor. 16.30 „De Schoonheid van het Gre goriaans". 17.00 V. d. jeugd. 17.55 Sport. 18.00 V. d, jeugd, 18.15 Journalistiek weekoverz. 18.40 Gevar. muz. 18.50 Rege- ringsuitz.: „Atlantisch allerlei". 19.00 Nws. 19.10 Pianospel. 19.20 Parlementair overz. 19.30 Gram. 20.25 De gewone man. 20.30 „Lichtbaken". 20.50 Gram. 21.00 Gevar. progr. 21.50 Act. 22.00 „Een mens kan wat meemaken". 22.30 „Wij luiden de Zondag in!", Avondgebed en lit. kal. 23.00 Nws. 23.15 Nws. in Esperanto. 23.22 Rotterdams Fhilharm. ork. 23.55-24.00 gram. BRUSSEL, 324 METER. 11.45 Gevar. muz. 12.30 Weerber. 12.35 Gram. 13.00 Nws. 13.15 Gram. 14.15, 15.15 en 15.45 Idem. 16.00 Accord, muz. 16.15 Gram. 16.30 Accord, muz. 16.45 Engelse les. 17.00 Nws. 17.10 Gram. 18.00 Gram. 19.00 Nws. 19.40 Gram. 19.45 Cabaret. 21.00 Gram. 22.00 Nws. 22.15 Verz. progr. 23.00 Nws. 23.05 Gram. 23.40-24.00 Gram. BRUSSEL, 484 METER. 12.00 Gram. 13.00 Nws. 13.15 Verz. progr. 14.15 en 14.30 Gram. 15.30 Verz. progr. 16.30 Lichte muz. 17.00 Nws. 17.15 Lichte muz. 17.30 Jazz- muz. 18.45 Accord, muz. 19.15 Gram. 19.25 Idem. 19.30 Nws. 20.00 Gram. 20.30 Chansons. 21.00 Hoorsp. 22.00 Nws. 22.15 Lichte muz. 22.55 Nws. 23.00 Dansmuz. 23.55 Nws keuring niet wegdragen, maar smaken verschillen." „Misschien heb jij het mis", zei Steuben. Rodney had dit antwoord verwacht. Paul was van het slag, dat zijn baas en zijn kringetje trouw is. De man was zo simpel als een tafel van verme nigvuldiging, van een zó grote simpel heid. dat Rodney hem erom benijdde. „Je kent de baas niet zo goed als ik", zei Steuben. „Hij is er eentje van de bovenste plank vergeet dat niet. Dat zul je ontdekken als we ooit in moei lijkheden geraken." „Best." „Je bent hier toch zelf om het geld en niet om de kunst, wel? Je wordt hier toch voor betaald?" „Zeker, zeker." „Nu, waarover beklaag je je dan? Je woont zelf in een glazen huis.' „Ik beklaag me niet," zei Rodney. „Neem me niet kwalijk, Ik wildegeen stenen werpen." „Neem me niet kwalijk. Ik bedoelde het niet zo, maar ik word altijd kwaad als iemand de baas afkamt. Dank voor je inlichtingen. Ik ben al stil." „Trek het je niet aan", zei Rodney opgewekt. „Waarom ga je niet eens naar voren om te kijken, hoe onze werkgevers het maken? Eén van ons behoort te gaan en jij bent de uitver korene, Paul." HOOFDSTUK VIII In het Chinees is er een uitdruk king voor en die luidt „bitterheid eten". Dat was het wat Rodney deed. Het idee al, dat Steuben geen flauw ver moeden had waarom hij was meege gaan, stemde hem bitter. Eenzaamheid overstelpte hem ais een golf. Vroeg in de middag bereikten zij een tweede stadje en hielden stil bij de grootste herberg om de muilezels te drenken. De karavaan kletterde de herbergpoort door, langs de keukens, naar een ruime binnenplaats. Rechts en links bevonden zich lemen stallin gen voor de dieren; de papieren ven sters van het reizigerskwartier vorm den de achterwand. „Liang", riep Rodney, „geleid de vreemdelingen naar binnen en breng hun thee en warm waswater. Zorg dat de soldaten sigaretten krijgen en waar schuw mij als zij bij de bagage komen. Ik blijf buiten." Hij wilde op dat ogenblik geen hun ner zien; hij wilde alleen blijven met zijn eenzaamheid, staande op de bin nenplaats als de enige vertegenwoordi ger van 'n vreemd ras. Hier buiten was de eenzaamheid dragelijk, omdat hij niet onder zijn soortgenoten was en het inlandse leven gaf hem afleiding. (wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1954 | | pagina 3