K.V.P. in het offensief
Er valt wel iets te verdienen
SCHATTEN
VAN CHINA
éérst 'n King's Cross
Lakens en dekens
opgegeten
RADIO
TWEEDE BLAD
DONDERDAG 4 FEBRUARI 1954
HAAGSE BRIEVEN
Koude en ellende
Afgeknapt
RHEUMATIEK
SPIT, ISCHIAS
Radio in Australië: amusement met reclame
Zoek niet naar klassieke muziek
Ook immigranten
Met VELPON zie je er geen barst van!
Droevige schaduw
over
feest
Net als thuis
A //AT EEN
Mff ONDERLIJKE
V V ERELD
Knopje
AANSPORING van Prof. Rom-
me op de Partijraad der K.V.P-
om over te gaan tot het offensief en
daarbij aansluitend zijn woord, ge
richt tot de P. v. d. A„ 'om kleur te
bekennen, zoals ook eenmaal na
aarzeling voor de oorlog het
N.V.V- kleur bekende, toen de
christelijke en katholieke arbeiders
'och niet tot haar zijn toegetreden,
leze woorden hebben de laatste
tien dagen velerlei reactie :n de
Nederlandse pers opgeroepen.
De katholieke pers heeft Romme's
woord onderstreept op een enkele
uitzondering na; F. D- schreef in de
Maasbode, dat hij liever een niet
kleurbekennende P. v. d. A. had,
ook al zou dit vele duizenden ka
tholieke stemmen blijven kosten.
De socialistische pers tapte uit
een heel ander vaatje. Daar werd de
onverdraagzaamheid der K.V.P.
weer eens ten tonele gevoerd, met
name tegenover de humanistische
strevingen. Daar werd opnieuw ge
steld, dat de K.V.P. de katholieke
leden van de P. v. d. A. opnieuw als
slechte katholieken ging uitbannen.
Wat het eerste betreft', het betoog
van Pater Stokman, ook op de Par
tijraadsvergadering gehouden, heeft
nog eens nadrukkelijk het princi
piële standpunt der K.V.P-fractie
belicht, heeft even nadrukkelijk ver
klaard, welke verdraagzaamheid
uit onze principen voortvloeiend
werd toegepast- Deze uiteenzetting
heeft in katholieke kring veel waar
dering gevonden en zij was nodig.
Want van verschillende kanten was
de fractie juist een verwijt gemaakt,
dat zij onvoldoende principieel was
opgetreden. Die verwijten waren
voor een goed deel afkomstig uit
dezelfde hoek, waar men destijds
de K.V.P. bij herhaling een aan de
leiband lopen van de P. v. d- A. had
verweten, toen in linkse P. v. d. A—
kringen aan de socialistische frac
tie en de socialistische ministers
(met name Lieftinck) het odium
werd opgelegd, dat zij zich lieten
voeren in het vaarwater van de
K.V.P. Waaruit nog eens blijkt, dat
de geschiedenis zich pleegt te her
halen.
En wat het standpunt ten opzich
te van de katholiciteit der katholie
ke leden van de P. v. d. A. aan
gaat, het mag blijkbaar nog wel eens
gezegd worden, dat de heer
Romme in zijn jongste betoog, noch
andere K.V.P.-figuren, zich daar
ooit op ongunstige wijze over heb
ben geuit. Wel heeft Romme over
een tragiek gesproken met betrek
king tot de belangrijke „open plaats"
in de P. v. d. A„ die de katholiek in
de P v. d. A., van Lier, aan de ka
tholieken zou willen voorbehouden,
maar waarvoor Prof. Romme an
dere gegadigden zag.
Ook mag er nog wel eens op ge
wezen worden, dat sommige katho
lieken in de P. v. d. A. heel gauw
geneigd zijn zich de martelaar te
voelen. Tenslotte zou ik in dit ver
band een korte anecdotische opmer
king willen maken: In een vergade
ring der K.V.P. was ook de pastoor
der parochie aanwezig. Aan de
spreker werd gevraagd wat te den
ken van de katholiciteit der P. v. d.
A.-katholieken. De oude pastoor
vroeg om hierop te mogen antwoor
den. En hij zei: „Zij zullen, naar ik
hoop beter katholiek zijn dan wie
der aanwezigen ook. Maar in één
opzicht zijn zij minder goed katho
liek, n.l. dat zij het vermaan der
bisschoppen om één te zijn in hun
eigen politieke organisatie, in de
wind slaan."
T~)E TIJD voor een offensief van
de K-V.P. is thans inderdaad
rijp. De economische omstandighe
den van het land maken het nu mo
gelijk op zeer positieve wijze over
eenkomstig het subsidiariteitsbegin
sel politiek te voeren. Abnormale
omstandigheden hebben immers
voor meer normale plaats ge
maakt; een gunstige economische
(Advertenties)
positie is verkregen, de welvaart
neemt toe.
De grote overheidsbemoeiing en
overheidszorg kunnen steeds meer
verminderd worden; aan het parti
culiere leven kan steeds meer wor
den overgelaten. Beter gezegd: het
particuliere leven kan thans weer
vele taken overeenkomstig zijn
aard vervullen, die tijdelijk door
de overheid moesten worden waar
genomen. Overheidsordening moet
plaats maken voor grotere vrijheid;
de fiscale druk der overheid kan
verminderen.
Dit alles plaatst de K.V.P. in een
gunstige positie, de P. v. d- A., daar
entegen in een defensieve houding.
Te grote waardering voor de staat
eigen aan het socialisme zal
zich in deze meer normale tijd' gaan
wreken. Vandaar ook, dat de zeer
zeker niet-socialistische politiek, die
gevoerd wordt, door de P. v. d- A.
niet wordt belemmerd. Misschien
gaat bij een aantal P. v. d A -figu
ren de natuur thans wel boven de
leer.
Merkwaardig is in elk geval, dat
de P. v. d. A. de huidige politiek
niet alleen niet belemmerd heeft (al
is er aanvankelijk wel gesputterd),
maar nu zelfs als verdienste voor
zich opeist.
Het zal de taak van de K V.P. en
van de katholieke pers zijn om er
voor te zorgen, dat de katholieken
en in het bijzonder de katholieke ar
beiders, daar niet „in trappen".
LJET WOORD offensief is een oor
logsterm, het heeft betrekking
op de houding tegenover de tegen
stander. In het politieke vlak heeft
het echter ook zijn eigen waarde:
het open en vrijmoedig uitdragen
van een eigen program, het onop
houdelijke en spectaculaire streven
naar de verwezenlijking van dit
program. Vooral in die zin moge
het offensief der K.V-P. tot stand
komen en slagen.
lAdvertentie)
Bij 'n spelletje kaart kunnen de gemoederen
soms hoog oplopen. Een wijs man kent dan
de juiste manier om de partners te kalmeren.
Hij zegt dan steevast: „Wacht even... éérst
'n King's Cross! Want als er een doos King's
Cross rondgaat, komt immers iedereen direct
in een prettige, gezellige stemming. Zó goed is
deze pure zuivere VirginiaAl vele jaren lang
Ook daarom is
De sigaret met het
grootste aantal vaste rokers!
■^/E HEBBEN het gisteren over
„de vogels en de koude" gehad,
maar „de mensen en de koude" is
ook een onderwerp. En we spreken
nu niet over de mensen, die zich
goed kunnen kleden en goed kun
nen voeden, maar over de gebrek
lijdenden, de krotwoningbewoners,
de daklozen. Er wordt nu veel ge
leden, kinderen verkleumen, ge-
brekkigen komen tekort. Er is voor
verenigingen als Sint Vincentius nu
extra-werk aan de winkel. Wilt ge
daaraan eens denken? Uw eigen
tobberijen in verband met de koude
zinken in het niet bij de extra
ellende, die thans zo goed mogelijk
gelenigd moet worden. Men heeft
kunnen lezen van het prachtige ini
tiatief van Pater Pierre in Parijs,
dat zo uitstekend heeft aangeslagen.
De clochards zijn als het ware ver
wend door een campagne van naas
tenliefde. Laten wij onze noodlij
denden ook eens verwennen!
en andere kwalen, veroorzaakt door urine
zuur, worden met opvallend succes bestre
den door de DUO-FORIWULA-behandeling.
Deze behandeling met dubbele werking
verdrijft pijn en stijfheid en zuivert tevens
het bloed van overtollig urinezuur, dat zich
in de vorm van scherpe kristallen in de
weefsels en zenuwvliezen heeft vastgezet.
Verlies geen fijd en vraag vandaag nog
om inlichtingen aan DUOFORM, 50, Gray s
Inn Road, kamer 13, London W.C. I, Engeland.
£)E K.R O. gaf Dinsdag een repor
tage van de Bondsvergadering
van de R.K. Politiebond Sint Mi
chael. Ook fragmenten uit de rede
van voorzitter Körner werden uit
gezonden. We hoorden hem vertel
len over de betere verstandhouding
met de pers, welke hij een vorig
jaar had verweten, dat ze door haar
berichtgeving het prestige van de
politie we] eens aantastte. We hoor
den hem klagen over de drakerige
toneelstukken, waarin met politie
mannen wel heel erg gesold wordt.
En toen knapte de verslaggever de
directe reportage af, om zelf weer
aan het woord te komen. Jammer,
want toen kwam er juist zo'n in
teressante passage, waarin de poli
tieman van de toneelklucht sappig
werd beschreven. Maar daar kwam
ook een stukje critiek op de radio
en de K.R.O. bij. Dat durfde men
blijkbaar niet uit te zenden. Het
had een royaler indruk gemaakt, als
men dit nu juist wel gedaan had.
Wie aan de weg timmert, moet te
gen een stootje kunnen.
(Van onze correspondent)
HET is met de Australische radiouitzendingen gesteld als met
vele andere dingen in dit land, er is een sfeer van gemoede
lijkheid, welke via de luidspreker in de woningen wordt gebracht.
De radio is hier geen stuk van het culturele leven, het is amuse
ment, vermengd met reclame.
Waarmee bovendien nog iets valt te verdienen!
FAEZE week beluisterde ik vier Ne-
derlanders tijdens een „amateur-
hour" waarin tien nieuwe Australiërs
optraden bij een andere uitzending
speciaal ten dienste van immigranten
waren het drie Nederlandse families,
die geïnterviewd werden. En tijdens
een bijeenkomst welke per radio werd
uitgezonden, mocht mijn zoontje één
en ander over Nederland vertellen.
Met dit alles wil ik slechts demon
streren, welke invloed de ,.new-
Australiëns" reeds op de radio-uitzen
dingen uitoefenen.
Uiteraard zijn er immigranten uit
vele andere landen die zich voor de
microfoon doen horen. Doch het is
hier niet zo'n geweldige gebeurtenis,
indien iemand „voor de radio" is ge
weest: men tilt zoiets minder
zwaar dan in Nederland. De radio is
een stuk gemeen-goed. dat zich aan
past bij het Australische leven.
EEN GRAMOFOONPLAATJE
p IGENLIJK bestaat een goed deel
van het Australische radio-pro
gramma uit een gramofoonplaatje en
een praatje. Een praatje over zeep.
kousen, ijskast, meubilair, kortom, al
hetgeen men in het dagelijks leven
kan gebruiken. Er is geen markt
koopman die een Australische radio
omroeper in het aanprijzen van een
artikel kan verbeteren zijn intonatie,
aandrang tot kopen en lof op elk ar
tikel is phenomenaal.
Soms wordt het artikel bezongen:
er zijn versjes over bepaalde merken
meel, chocolade etc., etc. Een radio
station gaf zelfs de naam van de be
grafenis-ondernemer die zeker
iemand, na een ongeval overleden,
teraarde zou bestellen. Daar zat re-
JEROMMEKE 3
•"TE NAPELS werden na een operatie
op de ..struisvogelman", de Sici-
liaan Salvatore Scandurra, 27 penne-
mesjes, spijkers, een metalen ketting
en een menigte andere voorwerpen
uit de maag van de patiënt" verwij
derd.
Toen de Zusters van het ziekenhuis
de ziekenkamer binnenkwamen, von
den zij de patiënt uitgestrekt op een
kaal bed zonder lakens of dekens.
Salvatore had juist, overweldigd door
een plotselinge honger, al het bedde-
goed verorberd bij wijze van ontbijt.
„Ja, wat wilt u", verklaarde zijn
schoonvader, „u hebt hem zijn ijzer
onthouden". En hij haalde het verhaal
op, hoe de ijzervreter bij de laatste
verkiezingscampagne eveneens het
autostuur had opgegeten van de can-
didaat, die hij rondreed.
ZO GOED LIJMT VELPON
VRAAG DE JUISTE SOORT
clame in. En voor reclame wordt be
taald.
Dan worden er weer gramofoon-
nlaatjes gedraaid. Leuk en gezellig.
Men houdt van luchtige muziek. Je
moet hard zoeken om een station te
vinden dat iets klassieks geeft. De
zware genre ligt de Australiërs niet.
Zo nu en dan hoort men een zwakke
stem die wat meer „zware muziek"
bepleit of van iemand die er tegen
protesteert, dat op Zondagavond drie
stations tegelijk een „murder-play"
uitzonden, doch er zal niets door ver
anderen in de programma's.
We blijven luisteren naar de gezel
lige .,Hill-billy"-cowboys, de harde
stem van een Johnny Ray en de grie
zelverhalen voor oud en jong. Want,
wat men ook van de uitzendingen
kan zeggen, er zit afwisseling in.
MET VEEL SPORT
V OU men in dit land van sport, de
sport-uitzendingen verwaarlozen?
Geen sprake van. Vele middagen en
avonden ratelt de stem van de re
porter bij paardenraces door de luid
sprekers, hij zegt vier woorden per
secondeVoorts hebben we de re
portages over tennis, bowling, cricket
cn vele andei'e sporten. Men kan me
deleven met de gebeurtenissen in de
ring tijdens het boksen of worstelen.
De Australische radio is up to date
wat sport betreft.
De Nederlandse immigrant, gewend
als hij is aan zijn uitzendingen van
Kurhaus- en Concertgebouw-concer
ten, geeft het na een paar weken op
om naar zijn geliefd genre muziek te
zoeken.
Dat vergeet je hier maar. Men zegt
immers dat er in Australië (nog)
geen cultuur is? Maar de Australiër
vindt zoiets helemaal geen gemis hij
is best tevreden met hetgeen zijn luid
spreker doet horen.
GODSDIENST
C* E zult het mogelijk niet verwach-
ten en ook vele immigranten ver
wonderen zich er aanvankelijk over,
dat ondanks alles, de kerkelijke uit
zendingen niet worden verwaarloosd.
De morgenwijdingen ontbraken niet,
evenmin de dagsluitingen. Des Zon
dags kan men de gehele dag op ver
schillende stations kerkdiensten be
luisteren .benevens zang van geeste
lijke liederen, Zondagschool-bijeen
komsten enz.
De Katholieken beschikken over
een eigen zender, die in Sydney be
staat al 21 jaar.
Als geheel wijkt de Australische
radio-omroep wel sterk af van die
in Nederland, waarbij niet kan wor
den gezegd dat het een verschil in
ongunstige zin is.
ZAKELIJK
("WER bepaalde onderdelen in de
Australische radio-programma's
hoop ik later nog wel iets te vertel
len, doch uit het voorgaande zult ge
reeds hebben begrepen, dat de radio
zakelijk is ingesteld. Of duidelijker
gezegd: er zit handel in.
Om het met een cijfer uit te druk
ken, in het afgelopen jaar ontvingen
de diverse stations 3.600.000 (plm.
dertig millioen gld.) voor de gemaak
te reclame. Maar de staat zelf heft
voor elk radio-ontvangtoestel 2
(plm. f 17) per jaar als luister-bijdra
ge. Er zijn 2.500.000 luister-vergun
ningen uitgegeven, doch er zijn heel
wat clandestiene luisteraars!
Als gevolg van de enorme uitge
strektheid en mede om technische re
denen vanwege dit bergachtig land,
zijn er vele zenders nodig met be
perkte actie-radius. Er zijn thans 102
zakelijke zenders in Australië met
een zend-capaciteit van rond 50.000
KWU ,doch er komen binnenkort nog
17 stations bij speciaal ook vo..r het
achterland, sommigen met een sterkte
van 100.000 KWU of meer. Er zijn
twee stations, n.l. één in Sydney en
één in Adelaide, die een „rond de
klok", dus een dag- en nachtdienst
hebben.
INVLOEDEN
T"AE radio-zenders, welke eigendom
zijn van de staat, worden om een
bepaald aantal jaren bij contract
verhuurd aan diverse ondernemingen
Het is echter gebleken dat er zeer
veel Engels kranten-kapitaal in de
Australische zenderhuur is geïnves
teerd. iets waarover in het parlement
nogal wat te doen is geweest, omdat
men niet gesteld is op „buitenlandse
invloeden in de radio". Al is dat
„buitenland" dan ook Engeland
Voorts hebben enkele Australische
bladen huur-beschikking over zen
ders. Dat het geen slechte „bussiness"
is, bewijst o.a. het jaarverslag van de
Sydney-zender, welke bij een exploi
tatie-cijfer van 77.482, een winst
boekte van 7997.
Evenwel „verdient" ook het publiek
aardig wat aan de radio-uitzendingen
als gevolg van allerlei soorten prijs
vragen. Bij een uitzending wordt
soms voor duizenden guldens aan
prijzen beschikbaar gesteld waarbij
echter ook de liefdadigheid niet wordt
vergeten.
De radio „leeft" in de Australische
woningen!
ETEN VIJFTIGTAL Hindoepelgrims,
die nabij Allahabad deelnamen
aan een zuiveringsplechtigheid aan
de Ganges, de heilige rivier van de
Hindoes, zijn Woensdagochtend, toen
de menigte zich te water wilde bege
ven, in het gedrang om het leven ge
komen.
Een dag eerder waren reeds zes
pelgrims omgekomen en een veertig
tal gewond in een gedrang bij een
brug, die leidt naar de „Choemb Me
la'. de „Kruikenmarkt", nabij Allaha
bad.
Drie millioen Hindoes zijn bijeen'
gekomen voor het „Feest van de Krui
kenmarkt", dat eens in de twaalf jaar
wordt gehouden.
£)E AUSTRALISCHE Hoen
derganzen van diergaarde
BlijdorptRotterdam hou
den zich strikt aan de gewoon
ten van het Zuidelijk halfrond,
want ondanks de felle koude
van de laatste weken heeft
moeder gans h :ar eieren uit
gebroedZondagochtend kwa
men er twee kuikens uit het ei.
Het nest bevond zich onder een
wilgje in de buitenluchtDe
eieren lagen in dons en als de
broedende het nest soms even
had verlaten, werden de eieren
steeds netjes toegedekt.
P)E HEER Alexander Polo-
wishz van de politie uit
Hastings - on - Hudson wilde
wel eens beproeven of de
brandinstallaties in de stad 't
nog wel dedenDat was zo
een karweitje, dat ook moest
gebeuren. Hij drukte voor dit
doel op een knopje, doch het
verbazingwekkende gevolg
van deze simpele handeling
was, dat er zich in het gemeen
tehuis een zware ontploffing
voordeed.
Ei ei", dacht Alexander
geschrokken, „dat kost me
mijn strepen." En hij ging
eens kijken, wat er allemaal
door elkaar lag. Alle ruiten en
lampen lagen aan scherven.
De burgemeester zgt verwe
zen lelijke woorden te zeggen
op zijn kamer, waar hij juist
onder zo'n grote lamp had ge
zeten- De commissaris van po
litie zat in 'taniek al zijn
collega's uit de verre omtrek
op te bellen, omdat hij dacht,
dat men de gevangenen had
los gelaten. Negen leden van
een vrouwenvereniging, die
toevallig een onderhoud had
den met een der wethouders
moesten worden bijgebracht-
Men is de zaak later secuur
gaan uitzoeken en toen bleek,
dat de ketel van de verwar
mingsinstallatie door een of
ander technisch snufje was
overbelast en uit elkaar ge
sprongen.
Alexander had op een ver
keerd knopje geduwd-
£EN
Harp*
pe Davids
BEKEND harpiste reed met
haar auto ergens in Nederland.
En daar raakte ze op een gegeven
moment de weg kwijt. Ze vroeg een.
boer waaraan en waaraf en deze
wees haar de weg. Onderwijl wierp
hij echter wantrouwige blikken op
het aanhangwagentje, waar de harp
op stond. ,.Wat is dat?" vroeg de
man. „Een harp", zei onze harpiste.
„O jee. En wat is n harp?" Nu was
het toevallig een slimme harpiste en
ze zei dus: „U weet wel. waar David
zo mooi op speelde". Toen wist de
boer het natuurlijk. Want wie zou
ooit Louis Davids vergeten?
Grap
T^landrack» een
Duits chauffeur
is tot 9( maanden
gevangenisstraf
veroordeeld we
gens .misleiding
van autoriteiten".
De misdaad be
stond hierin, dat hij
de politie had ver
teld, dat hij vlak
na de oorlog een
schat had verbor
gen in de Beierse
Alpen, die ruim
een millioen waard
was. De politie
zocht het hele ge
bied af, maar vond
niets. „Geen won
der", verklaarde
F1 and rack na een
verloop van tijd.
,,'t Was een grap
je".
Geschenk
TIET WIL ons voorkomen, dat het
aanhoudende vriesweer gezien
moet worden als een geschenk voor
het K.N.M.I. in De Bilt. Dit nuttig
instituut vierde onlangs zijn 100-ja-
rig jubileum. En dan wil men dat
natuurlijk vieren
Land
"TOON voorlopig niet gezien in
Karatsji. de hoofdstad van Pa
kistan. Daar heeft de politie name
lijk strengere maatregelen te nemen
tegen verliefden ,die al te luidruch
tig hun gevoelens demonstreren.
Een dezer dagen werd een paartje
gearresteerd, dat de brutaliteit had
opgebracht elkaar een zoen te geven
en te zingen langs de openbare weg.
Een soortgelijk delict in een bio
scoop werd bestraft met een gewel
dige boete.
Toon wil een en ander voor de
Ver. Naties werpen.
Baantje
QM RECLAME te maken voor
de film „Deze man is gevaar
lijk", liet een bioscoopdirecteur
het portret van de hoofdrolspeler
in een plaatselijke krant zetten.
„Deze man is gevaarlijk", zette hij
daar toepasselijk boven. Twee da
gen later maakte de hoofdrolspe
ler het mee, dat voorbijgangers
hem op een onschuldig ochtend
wandelingetje ongunstige dingen
toeriepen en hem met geteeld naar
het politiebureau sleepten.
Lied
]Ten man in onze omgeving
heeft reeds enige dagen
de mond vol van het lied
„Kom er in, zet je hoed af".
Desgevraagd antwoordde hij,
dat hij door de kou pas nu 't
liedje had begrepen.
Nummer
IN MONZA heeft een ambtenaar
f 48000 gewonnen in een loterij.
Hij speelde de prijs met een num
mer, dat hij had verkregen door de
letters van een radioliedje bij elkaar
te tellen. Hoe hij dat heeft gedaan is
ons een raadsel, maar hij dééd het.
Het liedje heette: Ho vinto un terno
al lotto, hetgeen „Ik won drie num
mers in de loterij" schijnt te bete
kenen.
„Hoeveel kilometerdenk je, heb
ben we de afgelopen twee jaar zo al
met hem gesjouwd?"
VRIJDAG 5 FEBRUARI 1954
HILVERSUM I, 402 METER. VARA:
7.00 Nws. 7.13 Gram. 8.00 Nws. 8.18 Gram.
8.45 V. d. huisvrouw. 9.00 Gym. 9.10
Gram. 9.30 Waterst. 9.35 Schoolradio.
VPRO: 10.00 „Kinderen en mensen", caus.
10.05 Morgenwijding. VARA: 10.20 V. d.
kleuters. 10.40 Vocaal dubbelkwart. 11.00
Radiofeuilleton. 11.20 Gram. 11,35 Orgel
en zang. AVRO: 12.00 Promenade-ork.
12.30 Land- en tuinb. rneded. 12.33 Sport
en prognose. 12.48 Gram. 13.00 Nws. 13.15
Meded. of gram. 13.20 Amus. muz. 14.00
Kookpraatje. 14.20 Instr. kwintet. 14.55
Voordr. m. muz. 15.15 Pianoduo. 15.30
Musette-ork. VARA: 16.00 Gram. 16.30
Muz. caus. 17.10 V. d. jeugd. 17.40 Gram.
18.00 Nws. 13.15 Verzoekprogr. 18.45 „De
Haverkist", hoorsp. 19.00 V. d. kind. 19.10
Gemengd koor. VPRO: 19.30 „Mensen en
conflicten", hoorsp. m. toelichting. 19.50
Ber. 20.00 Nws. 20.05 Boekbespr. 20.15
Studentenliederen. 20.30 Benelux. 20.40
,,De vrouwenemancipatie", caus. VARA:
21.00 V. d. jeugd. 21.35 Amus. muz. 22.00
Buitenl weekoverz. 22.15 Dansmuz. VPRO:
22.40 „Vandaag", caus. 22.45 Avondwij
ding. VARA: 23.00 Nws. 23.15-24.00 Omr.
ork.
HILVERSUM II. 298 METER. NCRV:
7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gram.
7.33 Gewijde muz. 7.45 Een woord voor
de dag. 8.00 Nws. en weerber. 8.15 Gram.
8.30 „Tot Uw dienst". 8.35 Gram. 9.00 V.
d. zieken. 9.30 V. d. huisvr. 9.35 Gram.
10.30 Morgendienst. 11.00 Orgel en sopr.
11.30 Gram. 12.10 Zang en piano, en
voordr. 12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33
Vocaal ens. 12.59 Klokgelui. 13.00 Nws.
13.15 Metropole Ork. 14.00 „Met oog en
oor de wereld door". 14.30 Omr. ork. 15.15
Voordr. 15.35 Mozartvleugel en viool. 16.00
Wenken voor de tuin. 16.15 Fluit, cla-
vecimbel en viola da gamba. 16.40 Gram.
17.15 Surinaamse volksmuz. 17.45 „Fryslan
Boppe?", caus. 18.00 Gram. 18.15 Mu
ziekcorps. 18.40 Gram. 18.45 Muz. voor
blazers. 19.00 Nws. en weerber. 19.10 Re-
germgsuitz.: „Verklaring en toelichting".
19.30 Gram. 20.00 Radiokrant. 20.20 „Zar
und Zimmermann", opera. 22.25 „Langs
wegen van kunst en schoonheid". 22.45
Avondoverdenking. 23.00 Nws .en S.O.S.-
ber. 23.15-24.00 Gram.
BRUSSEL, 324 METER. 11.45 Zang
en piano. 11.55 Gram. 12.00 Omr. ork. 12.30
Weerber. 12.34 Gram. 13.00 Nws. 13.15 Or-
gelconc. 14.00 Schoolradio. 15.00 V. d.
jeugd. 15.30 Gram. 16.05 Ork. conc. 17.00
Nws. 3 7.10 Gevar. muz. 18.00 Vlaamse
muz. 18.30 V. d. sold. 19.00 Nws. 19.40
Gram. 19.50 Caus. 20.05 Hoorspr. met muz.
22.00 Nws. 22.15 Intern. Radio Universiteit
22.30 Gram. 22.55-23.00 Nws.
BRUSSEL, 484 METER. 12.00 Gevar.
muz. 13.00 Nws. 13.20, 14.00 en 15.00 Gram.
16.05 Lichte muz. 17.00 Nws. 17.15 Gram.
17.30 Kamermuz. 17.55 Gram. 19.15 en
19.25 Gram. 19.30 Nws. 20.00 Variété progr.
22.00 Nws. 22.15 Jazzmuz. 22.45 Gram.
22.55 Nws.
door
J. P. MARQUAND
15)
„Ik wil ook wel een eindje wandelen,
oude jongen", zei Philip Lioe. Hij volg
de Rodney naar buiten. „Ik ben bill,
dat je het gedaan hebt", zei hij zach*
„Werkelijk, ik ben erg blij. dat je mee
gegaan bent."
„Dank je Philip. Ik hoop, dat je m
die menig zult volharden.
De bagage-ezels trokken de poort uit.
De drijvers hieven de draagstoellen op.
Rodney Jonas haalde diep adem en
drukte de hoed vaster op hel hoofd.
De reisbedienden hadden hun werk
goed gedaan. De ezeldrijvers waren
beste lui. De morgenzon scheen helder
en hij ging nu doen. wat hij graag deed
—naast een karavaan marcheeren met
lange regelmatige schreden in tred met
de geduldig voortschrijdende dieren.
„Kom mee. Paul! Wij zullen voor
op gaan!"
Ongeveer een mijl buiten Ting Fou
bleef Rodney Jonas aan de weg staan
om de karavaan te zien voorbijtrekken
met Steuben aan zijn ene hand en
Philip Lioe aan de andere.Vreedzaam
eentonig strekte zich het land naar alle
zijden uit. De weg was een roodbruin
stoffig paadje tussen vlakke groene ak
kers. In de verie lag een dorp met le
men wanden, waar groene wilgen zich
boven de lemen daken verhieven. De
bevolking arbeidde op het veld.
De stoet kwam in goede orde voor
bij. Voorop een oude,, uitgedroogde
man die nog een staart droeg. Daar
achter de koks en de keukenjongens,
bovenop de zakken en dozen, die aan
de pakzadels bevestigd waren. De drij
vers liepen naast de dieren, roepend
van D-r-r! D-r-r! Een jongen zong met
hooge stem. als het lied van een vogel.
Daarachter nog meer bagage en de
draagstoelen. Dan nóg meer pakezels
en tenslotte reed Liang, onbewegelijk
op een muilezel voorbij.
„We zullen een eindje achter hen
aan lopen", vond Rodney Jonas. „Alles
is in orde. Nu zie je China voor het
eerst Paul. Zo gaat het nu iedere dag.
en toch is elke dag weer anders."
„Ik vindt het fijn", antwoordde Steu
ben; „ik houd van wandelen."
Hierop begon Philip Lioe te praten.
De bevolking is hier achterlijk; ze
kunnen lezen noch schrijven. De mees
ten hebben hun dorp nooit verlaten.
Als we spoorlijnen en straatwegen krij
gen,wordt dat allemaal anders."
„Ja", antwoorde Rodney, „maar dat
zal nog een hele tijd duren.Hallo!
Wat is dat?"
Het geluid van hoefslagen op de weg
achter hen deed alle drie omkijken.
„Hé", zei Steuben, „soldaten!" En hij
had gelijk.
Sodaten op stevige Chineesche po-
nies. naderden twee aan twee uit de
richting van Ting Fou. Zij droegen de
grijs-katoenen Chineesche uniform; ka
rabijnen over de schouders en patroon
gordels. De uitdruklooze gezichten on
der de uniformpet gaven hun iets on
betrouwbaars. Zij schenen te weten wie
Rodney was, want toen hun aanvoer
der hem ontdekte, schreeuwde hij een
bevel en salueerde, waarop de solda
ten halt hielden.
„Wat is er?", vroeg Rodney scherp,
alle mogelijke oorzaken gissend.
„Militaire geleide", zeide de aanvoer
der, „militaire bescherming voor de ge-
eëerde vreemdelingen.
Hij sprak een dialect, dat Rodney bij
na niet verstond en Rodney keek naar
Fhilip. Hij was alles behalve ingenomen
met de soldaten, maar Philip scheen
niet verbaasd.
„Ik versta hem niet", zei Rodney.
..Wie heeft hen gezonden?" „Hij brengt
de complimenten van generaal Woe".
zei Philip vlot. „Hij heeft orders, ons te
begeleiden tot aan Ho Hsien."
„Verwenst! We hebben geen soldaten
nodig. Als er gevaar dreigt lopen
toch weg. en ze eisen vijf dollar per dag
en geschenken. Zeg hun, dat we hen
niet nodig hebben.
Philips stem antwoorde.
„Het spijt hem erg. Orders. Misschien
is het toch veiliger soldaten te hebben!"
Het kwam Rodney voor. dat Philips
stem te vriendelijk klonk, dat er een
bepaalde verstandhouding was tussen
Philip en de soldaten. Ondanks hun
beleefde houding maakten zij op hem
eerder de indruk, dat zij een colonne
gevangenen kwamen bewaken.
Roney 's stem klonk streng.
„Wist jij hier iets van?"
„O nee", zei Philip Lioe, „het is een
beleefdheid een gebruik." Vermoede
lijk sprak hij de waarheid, maar het
beviel Rodney niets. Doch nu de sol
daten er eenmaal waren, kon hij niet
anders doen dan zich er bij neerleggen.
„Goed zeg hun om voort te gaan."
Paul steuben en de soldaten wissel
den nieuwsgierige blikken ook Steu
ben keek ongerust.
Philip sprak fluisterend en glim
lachend met de sergeant. „Ik heb nog
nooit een ongunstiger stelletje gezien",
verklaarde Steuben.
„Ja", zei Rodney kortaf.
„Als ze soms iets in hun schild voe
ren begon hij.
„Dan kunnen wij toch niets doen",
antwoordde Rodney.
HOOFDSTUK VII.
De weg strekte zich onafzienbaar
uit, een smalle vore door een vrucht
bare vlakte, welks beplante akkers tot
vlak aan het pad reikten, zodat nu en
dan enige halmen onder de voeten
van een voorbijganger werden vertre
den. De weg voerde over de vlakte
naar 'n heuvelreeks, kaal en booloos,
kruiste een steenachtige rivierbedding
en volgde verder de oever. Soms was
de bedding droog, maar in de regen
tijd schuimde hier een woeste stroom.
De heuvels waren ver weg; pas tegen
de avond zouden zij die in dit gestadig
tempo bereiken. De Chinese afstands
maat, de li, is evenzeer een tijd als
een ruimtemaat, wier lengte afhanke
lijk is van de moeilijkheid van het
terrein. Een li kan in de bergen korter
zijn dan in de vlakte.
Paul Steuben wandelde zwijgend
voort, zonder enige belangstelling voor
de omgeving. „Hé" zei hij na een tijd
je. „wat is het warm!" Zij gezicht was
drijfnat.
„Er is een draagstoel voor je" zei
Rodney. „Je behoeft niet te lopen als
je niet wilt."
Paul keek hem grinnikend aan.
„Ik denk wel dat ik het net zolang
kan volhouden als jij".
„Dit is geen Marathonloop."
Na een half uur had Philip Lioe er
genoeg van.
„Ik gelooi. dat ik maar eens ga rij
den. Jullie excuseren me wel hè?'
Toen wendde Liang zich in het za
del om. hield de teugels in en zeide m
het Engels, met de vaste glimlach,
waarmede hij gewoonlijk slecht nieuws
bemantelde: „te veel soldaten."
„Ja", zei Rodney „te veel soldaten".
Zij liepen zwijgend voort, terwijl het
landschap als een film langs hen heen-
gleed. Zij trokken door de nauwe hob
belige straat van een marktstadje,
waar stoffen, waaiers, schoeisel en
ijzerwaren voor de lemen woningen wa
ren uitgestald. De gehele bevolking
van de stad. een haag van nieuwsgie
rig kijkende gezichten, kwam naar bui
ten om de vreemdelingen te zien langs
trekken. Rodney hoorde hen met vrien
delijke, beleefde stem opmerkingen
maken over Paul Steuben.
„Kijk. hij is reusachtig"....
„Hij buigt zijn knieen net als wij...
„Zou hij ook onder zijn hemd wit
zijn, of alleen zijn gezicht en han
den?"
„Wij zijn een hele vermakelijkheid",
vond Paul.
„Ja, ik kan me je gevoelens voor
stellen, maar daar raak je wel aan ge
wend. Je hebt hier de afzondering
van een goudvis.... Maar als een Chi
nese karavaan een midden - Ameri
kaans dorp binnentrok
Doch Pauls gedachten hadden een
andere loop genomen.
„Hoor eens", vroeg hij. „ik zou graag
willen dat je mij iets vertelde. Wat is
dat voor porcelein dat de ouwe me
neer Newall. bedoel ik zoekt?"
Rodney's gelaat klaarde op en voor
het ogenblik vergat hij de weg.
„Je vraagt mijn oordeel over 't al
lermooiste. wat er in China bestaat.
Niets ter wereld kan vergeleken wor
den met. Chinees glazuur. Het hele
artikel porcelein is vermoedelijk in
China ontdekt."
Hij zweeg, verlegen over zijn eigen
geestdrift, in het besef, dat Steuben
dit niet zou delen. Alleen feiten zou
den in Steubens hoofd blijven hangen
geen schoonheid of geheimzinnigheid.
Waar hij dit wist. leek het nutteloos
beleefde dingen te zeggen. Hij zou n
stuk van zijn ziel blootleggen en Steu
bens verbaasde geringschatting wek
ken. op dat ogenblik bekende Paul
Steuben de reden van zijn vraag.
(wordt vervolgd)
