ONTKWAM OUD BELGISCH VROUWTJE AAN DUITSE OPLICHTSTER? W.-G. Kruis met genoeg gewaardeerd SCHATTEN VMM CHINA Het gesprek over eenheid RADIO TWEEDE BLAD I KOU,GRIEP, Denkt aan de vogels! Hard tegen hard WOENSDAG 3 FEBRUARI 1954 de perfecte Oftmerikaanse Sigaret mm Vreemd geval aan Nederlands-Belgiselie grens ïn haar keurslijf: 334.000 frs Moeder zocht haar zoon AT EEN ONDEREUKE ERELD Tegen pijnen verkoudheid griep Te weinig gekend door velen van de talrijke leden 182 afdelingen Boef J. P. MARQUANT) QNGETWIJFELD is het gesprek over de staatkundige eenheid der katholieken in Nederland ge makkelijker te voeren met de heer Welter dan met de heer Ruygers De heer Weiter en zijn volgelin gen gaan uit van het standpunt, dat de politieke partij confessioneel ge grondvest moet zijn. Hun staat voor o"en,( althans is dit de consequen tie van hun opvattingen) een veel heid van katholieke partijen, die op principiële punten elkaar wel automatisch vinden, maar die - e- rust kunnen getuigen van menings verschillen op practisch-politiek terrein er op grond daarvan elkaar ook kiezers trachten af te vangen. De heren Ruygers c-s. vinden ech ter het confessionele partijwezen een overleefde vorm, in het verle den bruikbaar, maar thans verwer pelijk- Zij staan iedere katholieke partijvorming naar het leven en zien de katholieken liefst verstrooid over socialistische en conservatieve partijen. Met de „katholieke socialisten moet men dus eerst praten over de bestaansredenen en het bestaans recht van het confessionele partij wezen. Met de Welterianen is dat gesprek niet nodig. Men hoeft met hen zelfs niet te discuteren over de vraag, of het in beginsel niet wen selijk zou ziin, dat de katholieken één waren, ook op politiek gebied. Die vraag beantwoorden zij ook be vestigend, gelijk de heer Welter in het jongste nummer van „Onze Ac- tie" met zoveel woorden schrijft. En toch neigt zijn artikel naar een ontkennende beantwoording van de vraag, of dit thans nog wel mogelijk is. {_{IJ MEENT, dat de katholiek van deze tiid meer zelfstandig h"pft leren denken dan bij een vorige ge neratie het geval wa». Hij verwijt de leiding van de K.V.P., zich niet bewust te zijn geworden van het feit, dat de katholiek van de veer tiger jaren weliswaar op godsdien stig gebied nog steeds onvoorwaar delijk de leiding van de Kerk aan vaardt, maar niet zonder meer be reid is, een in feite autoritaire lei ding te aanvaarden op maatschap pelijk en politiek gebied- Helemaal duidelijk is dit niet. Be doelt de heer Welter met die auto ritaire leiding het K.V.P.-bestuur, op democratische wijze gekozen en op democratische wijze steeds te vernieuwen? Of bedoelt hij, dat de katholiek van deze tiid het recht wil hebben vermaningen van de kerkelijke overheid in de wind te slaan, als deze zich naar zijn me ning bewegen op maatschappelijk en politiek terrein? Is dit laatste de bedoeling, dan wordt o-i. de aard der bisschoppelijke vermanin- 1 gen miskent. Het gaat bij de woor den van Kardinaal en bisschoppen namelijk niet om voorschriften op maatschappelijk en politiek terrein. Ze blijven geheel buiten practisch- politieke vraagstukken. De recht matige invloed der Kerk en het heil der zielen zijn het richtsnoer van hun optreden. Ze zijn er oprecht be zorgd over, dat in een tijd van op dringend heidendom en humanisme een zich in onderling gekrakeel ver liezend katholiek Nederland weer- I kracht en stootkracht verliest. Ze I vrezen schade voor de onderlinge verstandhouding, als niet bij alle I katholieken de vaste wil voorzit, om de katholieke maatschappijleer in oprecht beraad steeds verder uit te bouwen en uit te diepen, teneinde haar invloed te doen uitstralen in wetgeving en bestuur. Het is voor i onze geestelijke leiders een diepe I bekommernis, dat de waarde en I aantrekkingskracht van die maat- schappijleer voor de buitenwereld wordt verduisterd, als de katholie- I ken onderling zich uitputten in po- lemiek en vaak bittere critiek. Want het is onvermijdelijk ook het rapport-van der Grinten wijst daarop als er verschillende ka tholieke partijen bestaan, dan wor den de tegenstellingen aangescherpt, omdat zij meer dan in andere par tijen eikaars mededingers zien om de gunst van de katholieke kiezers. Belangenkwesties worden in het middelpunt gezet en krijgen over matig meer aandacht dan de grote principiële vraagstukken en beslis singen. Haast automatisch worden aldus de standen binm i het katho lieke volksdeel tegen elkaar opge jaagd en het einde wordt een veel- (Advertentie) heid van standspartijtjes ten detri mente van de grote staatkundige vi- sie. Ongewild en onbedoeld levert de heer Welter in zijn artikel een be wijs voor het aanscherpen van de tegenstellingen, waar hij de leuzen- politiek van de K.V-P. stelt tegen over de realiteitspolitiek van de K.N.P. Het is een onwaarachtige tegenstelling wan wie de K.V-P.- programs en het werken van ie K.V.P-fracties in de Staten Gene raal onbevooroordeela nagaat, zal een vloed van reële punten en ver wezenlijkingen vinden. waarmee Nederland blij m zijn. Maar daar naast worden ook beginselen ver kondigd en verdedigd, welke met de betiteling „leuzen" toch zeer be slist ondergewaardeerd worden- Gaat de K.N.P. trouwens in die zin ook niet van „leuzen" uit? Aan dit voorbeeld ziet men, hoe een man als Weiter ook (onbedoeld en ongewild, we nemen het aan stonds aan) de tegenstellingen veel scherper markeert dan ze in wer kelijkheid zijn, alleen uit een be hoefte aan zelf verantwoording van het afzonderlijk optreden zijner partij. ■^/E GELOVEN, dat men bij rustig en dieper doordenken van de situatie tot de overtuiging moet ko men, dat staatkundige eenheid der katholieken mogelijk is en blijft, al leeft niemand zó ver buiten de wer kelijkheid, dat hij de mogelijkheid van meningsverschil binnen de éne partij op bepaalde punten zou wil len uitsluiten. Trouwens, is er één partij, waar alle leden over alle punten precies hetzelfde denken? Zijn er niet altijd onderling beraad en discussie nodig? En ziet men dan nog geen afwijkende meningen zich handhaven, ook in de K.V.P. zoals bij de kwestie der Indische Neder landers? Neen, we geloven niet, dat de heer Weiter tegenover het pleidooi van de commissie-van der Grinten steekhoudende bezwaren tegen het herstel der eenheid heeft aange voerd. We hopen van harte, dat hem dit in het verdere beraad ook duidelijk zal worden. zware hoofd- en borstverkoud- heid, diep vastzittend slijm, snuift en wrijft U weg: met -14 J^)E STRENGE koude brengt vele zorgen met zich van verwar ming en waterleiding-afsluiten en zuinig zijn met gas en zo meer. Toch waagt een lezer het erop, die zor gen met één te vergroten. Wilt U denken aan de nood der vogels?, zo vraagt hij. Ze kunnen bijna geen voedsel en drinken meer vinden. Al les is door de scepter van Koning Winter hard en star geworden. Hun leven is nu grotendeels afhankelijk geworden van de mensen. Laten die een paar keer per dag een bakje met warm water buiten zetten. Ge zult zien, hoe ze er op afvliegen en er zich aan te goed doen. De bewo ners aan de Kanaalkant het is eer lezer uit Sas /an Gent, die ons op een en ander attent maakt kunnen veel doen om de levens van de drommen meerkoeten te redden door hun afval, welke ze anders wegwerpen, daar neer te werpen. De vogels zullen ervan smullen! Een dergelijke raadgeving met ver andering van wat er veranderd moet worden kunnen lezers in andere delen van. ons verspreidingsgebied misschien ook wel gebruiken- Nog eens alles samengevat: Denkt aan de vogels. Ze hebben het nu hard. J-JET GAAT in Berlijn nu hard te gen hard. Voor geen enkel be grip hebben de Russen zo'n onhei lige schrik als voor dat van vrije verkiezingen. Want die zouden be tekenen het wegvagen van hun knechten en het inschakelen van Duitsland in de wereld der vrije de mocratie. Molotov praat er daarom maar niet over. Hem staat voor og n een gang van zaken als in Polen en Hongarije, waar een stel marionet ten samen met echte democraten in één regering werden gezet. Die ma rionetten weten dan wel met koekoeksjong-methodes de demo craten over de rand te wippen. En heel Duitsland ontwaakt op een kwade morgen als „een volksdemo cratie Te verwachten valt, dat het Westen zich hier van de aan vang af schrap zal zetten. Er is na de oorlog al leergeld genoeg betaald. (Van onze Belgische correspondent) r)E Belgische douane aan de Belgisch-Nederlandse grenspost Aren- donk stond wel vreemd te kijken, toen een visiteuse uit het keurs lijf van een oud moedertje zo maar eventjes 334 briefjes van duizend frank te voorschijn haalde. Doch nog vreemder werd het geval toen het bleek, dat de gezellin van deze deviezensmokkelaarster plotseling verdwenen was toen de betrapte vrouw haar verhaal begon te doen. Want in Arendonk had men er wel veel voor gevoeld om al dat geld te rug te geven toen het vrouwtje uitverteld was, omdat duidelijk bleek dat zij lichtgelovig was geweest en vermoedelijk in handen was geval len van een behendige oplichtster. van het onderzoek en toen men haar wilde binnenroepen, was zij spoorloos verdwenen. I)e „deviezensmokkelaarster", die 'n zielige indruk maakte en helemaal niet als smokkelaarster kon doorgaan, vertelde daarop dat haar gezellin 'n Duitse vrouw was, die zij kende als Het was inderdaad een vreemde ge schiedenis. De 79-jarige vrouw V. C. uit Burst bij het Belgische Aalst was bij de grenscontrole in gezelschap van de heel wat jongere Duitse Z. G. Z. G. Met die vrouw had zij in haar Men is thans bezig de ware identi teit van de laatste op te sporen. Dit vreemde gezelschap en de gedragin gen van het moedertje wekten arg waan bij de douane, zodat men na enig aarzelen besloot een ernstiger onderzoek in te stellen. Er werd een visiteuse bijgeroepen en toen kwam het geld spoedig aan het licht, want 334 briefjes van 1000 frs. zijn uiteraard niet gemakkelijk te verbergen. Het vrouwtje had speciaal voor deze gelegenheid een „dubbele wand" in haar keurslijf genaaid en het geld was daarin in pakjes verborgen. In de handtas van de vrouw vond men nog een onschuldige som, nl. on geveer 2950 frs. Blijkbaar had zij ge meend de douane hiermede zand in de ogen te strooien. OP WEG NAAR DUITSLAND NJiemand had tot op dat ogenblik bij- zonder veel aandacht geschonken aan de vrouw, die V. C. vergezelde. Toen echter het geld ontdekt was, wil de men wel eens weten welke rol die vrouw hierbij gespeeld had. Deze had echter niet gewacht op het resultaat woonplaats kennis gemaakt en deze had liaar verteld dat zij wist waar zich haar pleegzoon in Duitsland be vond. Dez.e pleegzoon wordt door de Belgische politie gezocht en daarom voelde de vrouw er wel iets voor om hem in Duitsland te gaan opzoeken, Waar hij zich precies bevond, wist zij niet, doch de Duitse vrouw had haar beloofd haar ter plaatse te zullen brengen. ALLES VERKOCHT Mu was het tweetal op weg naar Duitsland, via Nederland. Het geld dat de vrouw op zich droeg was haar totale bezit. De Duitse vrouw had' haar voorgespiegeld dat zij zich in Duitsland bij haar pleegzoon zou kunnen vestigen en daarom had zij al haar bezittingen in België in enkele dagen tijds verkocht. Met dit geld was het tweetal ver volgens op reis gegaan. Op zijn minst genomen is dit hele verhaal zeer vreemd. Dit was trouwens ook het oordeel van de douane, die onmiddel lijk de politie te Turnhout verwittig de om een onderzoek in te stellen. Het feit alleen reeds, dat men een reis naar Duitsland onderneemt via een kleine grenspost van de Belgisch- Nederlandse grens en niet met een in ternationale trein er was immers geld voorhanden geeft stof tot na denken. Algemeen is men dan ook van oordeel dat de Duitse vrouw, die spoorloos verdween, niets meer is dan een oplichtster, die, hoewel zij wel licht de verblijfplaats van de pleeg zoon in Duitsland kent, van de licht gelovigheid van de oude vrouw ge bruik heeft willen maken om haar 't geld later op een behendige wijze ma nier te ontfutselen. Niettemin houdt men ook rekening met het feit, dat de vrouw verdween omdat zij vreesde een streng onder zoek te zullen ondergaan, daar zij ver moedelijk niet beschikte over de no dige papieren, die haar verblijf in België wettigden. De vrouw wordt thans opgespoord door de rijkswacht en politie van heel België. (Advertentie) rANLANGS verscheen „Jaarboek 1953" van de Provinciale Noord-Brabantse Bond van het Wit-Gele Kruis, met „Gegevens en Verslagen over het jaar 1952". Terwijl deze katholieke organisatie zeer vruchtbaar werkt voor de volksgezondheid en nagenoeg alle katholieke gezinnen als leden daarbij zijn aangesloten, hebben velen van hen daarvoor slechts een matige belang stelling, wellicht omdat zij de meerdere gewichtige diensten van dit werk maar zeer onvoldoende kennen. En wat iemand niet kent, kan hij ook niet waarderen. Het ledental van deze Provinciale Bond bedroeg per 1 Januari 1953 reeds 176.307, verdeeld over 182 plaatselijke afdelingen, en hierin overtreft hij in beduidend mate alle andere bestaan de afdelingen. Maar dit ledental om vat tevens hun gezinnen van gemid deld plm. 4^2 personen, zodat daarbij ongeveer 800.000 personen betrokken zijn. Naast het gewichtige werk, dat de plaatselijke verenigingen in eigen beheer uitvoeren, heeft de Bond meer dere belangrijke diensten, die bijzon der in disrtictsverband al of niet met samenwerking van plaatselijke hulp werden uitgevoerd. Het aantal wijk verpleegsters bedroeg reeds 296 waar van slechts 122 religieuzen. Bij de kraamzorg, zo betekenisvol voor de gezondheid voor moeder en kind, waren reeds 390 gediplomeerde personen werkzaam, en daarvoor wa ren al 19 centra opgericht. ZUIGELINGENZORG. \/oor de zuigelingenzorg waren in dienst: 6 districts- en 14 geves tigde kinderartsen, 41 huis- en 5 schoolartsen, 20 districts- en huisbe zoeksters en enige honderdden wijk verpleegsters. En hiervoor werden de navolgende cursussen gegeven: 104 voor moeders met 3010 deelneemsters, 2 voor groot moeders met 42 deeln. msters, 26 voor meisjes met 670 deelneemsters, en zelfs 15 voor vaders met 316 deelne mers Bij de 199 bestaande consultatiebu- reaux voor zuigelingen werden 22.122 kinderen ingeschreven; en waar in 1952 in Noord-Brabant 33.917 kinderen levend geboren zijn, was het aantal overledenen beneden één jaar toen 891 of 2.63 pet. Terwijl in 't begin van deze eeuw het cijfer nog 18.8 pet. be droeg, betekent dit, dat er dat jaar 6003 kinderen meer zijn blijven leven dan vóór een halve eeuw en dat is de bevolking van een flink dorp. De kleuterzorg werd op 28 bureaux verricht, waar dat jaar 3794 nieuwe kleuters werden ingeschreven. Bij de schoolartsendienst, die on der leiding van de gemeenten wordt uitgevoerd en waarbij 27 artsen werk zaam zijn, verleent het Wit-Gele Kruis wel zijn bemiddeling, maar is daarbij als vrije particuliere organisatie niet voldoende ingeschakeld. Deze zo nut tige dienst berust nog overwegend bij de burgerlijke overheid, mede als ge volg van de Duitse overheersing, toen deze dienst als zodanig geregeld is geworden. Bij de tuberculose-bestrijding, die onder leiding staat van de Prov. TBC- vereniging is het beroeps-personeel van het Wit-Gele Kruis evenwel naar behoren opgenomen en werkzaam. DE FINANCIëN IVTet betrekking tot het financieel be heer van het Wit-Gele Kruis zij vermeld, dat de inkomsten van de 182 plaatselijke afdelingen in 1952 reeds f 2.443.682.- waren, waarvan de leden f 1.031.833.- aan contributie betaalden, het Rijk en de Gemeenten f 589.624.- bijdroegen, en het ovefig bedrag door de leden voor 't gebruik van diensten werd opgebracht. Behalve de financiën van de plaat selijke afdelingen, heeft het Wit Gele Kruis voor zijn provinciaal orgaan met zijn meerdere gwichtige diensten in uitvoering bij 19 districten, vrij hoge bedragen om te zetten. Op de begro ting voor 1953 waren deze als volgt bepaald: Algemene Diensten f 109.700.- Gezamenlijke Diensten f 161.422.-, Kin- derhygiëne f 147.057.-; Geest. Volksge zondheid: a: voor- en nazorg f26.000.- b: hygiëne van het kind f 27.000.-; Psychologische Diensten f 46.500.-; Ze delijke volksgezondheid f21.300.-; Ge- brekkigenzorg f 8.650.-. Kraamzorg: a: Centrum opleidingen bemiddelingsbur. f 120.099.-; b: Centrale internaten f 48.000.-; Opleiding Wijkverpleegsters f 10.800.-; Rheumabestrijding f42.000.-, Praenatale zorg f 8.750.-; Provinciaal Bureau f 105.500. Totaal f975.778.-. Waar het Wit-Gele Kruis zoveel be tekent en bereikt voor de algemene volksgezondheid, is het ten zeerste gewenst, dat daar eigen leden hun ei gen organisatie beter leren kennen, om deze meer te kunnen waarderen, en behoort tot de taak van de algemene en de plaatselijke leiding om te trach ten hen die nodige kennis bij te bren gen. Behalve aan de wijkziekenver- pleging behoort ook meer aan haar nuttige diensten te worden deelgeno men. QAAR HOREN WIJ van een onversneden boef in Pa- t rijs. Die maar een winkel bin- nenstapten er onopgevoed I geld of leven eiste, zoals men zich in deze kringen uitdrukt. Geeu geld en geen leven'' riep de bejaarde winkelierster. En zij wierp de onverlaat een pond grutten naar het hoofd. J Wij hebben ons hele le- i ven lang voor de centjes ge- werkt en die geven we niet t af", schreeuwde de dochter J en hanteerde -rwijl grif de bezem. Zo had ik het niet be- doeld", zei de gangster. „Maar J kijk eens wat ik hier heb", t En hij haalde een kloeke re- volver voor de dag. Niks mee te schaften", riep de dochter. ..Inleveren". De jonge boef bloosde. i Ei ei", zei hij benepen, „dat komt slee... uit. Ik ben bij een bende en leden mo- gen hun revolver niet afge- ven". J Het geval werd in der mm- ne oesclükt: De gangster le- verde alleen de kogels in en creeg twintig seconden om weg te komen. heid, belezen en goedbespraakt, zorgzaam vader en buitenge woon aanhankelijk, maar ver dienen, ho maar. Men is de stelster eens gaan vra gen, wat eigenlijk precies de plan nen waren. Het bleek een grapje. Troutv [V/JANNEQUIN Jeanne O'Connorin verheugt zich in het bezit van een trouwe hond. Zij liet het beest 's morgens uit, toen een bruut man haar met een pistool bedreigde en haar beroofde van haar gouden oor ringen. die wel 8000 dollar kostten. Wat deed Uw hond? vroeg de poli tie, toen het te laat was. Hij likte de hand van de rover, kwispelde met zijn staart en scheen inwendig te lachen, zei Jeanne. Spel TJE HEER Siebensiefer, ergens in het Zwarte Woud, heeft een buitengewoon onderhoudend spel uitgevonden: voetbal voor vissen. Hij heeft zijn aquarium ingericht als speelveld met tribunes en al en een speciaal balletje gemaakt, dat net blijft zweven. Hij heeft ook al een soort voetbalschoen tjes gemaakt, die de vissen op de neus moeten zetten. De heer Sie bensiefer is thans alleen nog zoe kende naar vissen, die wat voor het spel voelen. Wetenschap genny en Ivan Poulsen, die beiden 24 jaar zijn en die Schilder "TOON is zich in allerijl aan het toeleggen op het vervaardigen wj; jjus zonc[er beding tweelin- van schilderijen met modernistische Hurvpn nnpmpn ziin sa- inslag.-Hij heeft er het afgelopen gen durven noemen, zijn sa weekeinde vijfenveertig geschapen, men tot doctor in de rechten die hij voor de luttele PrÜs van rrepromoveerc{ aan (je Universi- 10.000 gulden per stuk wil verkwan- selen. In Eindhoven heeft men niet telt Van Oslo. Het onderwerp de minste interesse. Dat valt Toon van Ivans proefschrift wast beduidend tegen. Ram p T~JE GROOTSTE ramp lijkt ons op dit onverantwoordelijk koude tijdstip te worden uitgenodigd om naar een ijs-show te gaan kijken. Advertentie JN The L isiana News, een krant in het beste Kentwood, heb ben de lezers ietwat bevreemd kennis genomen van de volgende advertentie: Te koop: één echtgenoot, werk zame, intelligente persoonlijk- „Problemen in verband met misdaden, die door tweelingen zijn gepleegd." Café TT ET geboortehuis van Hitier wordt weer herberg. Dit strookt eigen lijk niet met de bedoelingen van de heer Martin Bormann, die er inder tijd een „Nationaal Heiligdom" met hoofdletters van wilde maken. Het huis is nu evenwel toegewe zen aan de dochter van de vroegere herbergier die er weer een café van denkt te maken. Zij weet nog niet hoe ze de zaak /.al noemen. door 7)?oeö' ,maar dat doet nu niet ter- hecnn j*den. ga met Jones mee en stpnhi! met de toel>ereidselen" hii niet erg vrolijk, toen nil met Jones het hotel verliet Rodnev661?® WC 53311 doen"- zel En wbVn W8t drinken- Dan daan wenal^ nWdaar met 0113 baide" alleen V e" be5,nnen wet de zaak helpen" S We m0(,ten elk33r HOOFDSTUK VI. volgende ben dagen in Peking tn aL in een droom voorbij ge- de h'lnTerWi'1 h'-' d33r 1111 St0nd °P w 1 "en.P'aató van het grijsstenen meu. 'n ring Fou' Seen hondera n« f V8n het spoorwegstation, dat pj c,es 'eek op het station van an er kwam het hem voor, dat Echt» r hem en zbn celgenoten een ™i was neergevallen. Zoda zij het stalen lint van de spoorlijn verlieten, verzonk de mechanische maatschappij achter hen weg. De binnenplaats was gevuld met pezige, muiskleurige muil- ezeltjes, die met de staart sloegen, als de muilezeljongens de houten pakzadels op hun rug plaatsten. Ook stonden er vijf draagstoelen op de binnenplaats, met kistjes op twee lange stokken en met gewelfde biezen daken. De ein den van die stokken, één voor en één achter pasten in de inkepingen der houten zadels van twee ezels. De rei ziger nam plaats in het kleine hokje beschut door de biezen en werd heen en weer geslingerd terwijl de dieren vóór en achter hem onophoudelijk voortsjokten, half lopend, half glijdend over de rotsige paden. De drijvers waren druk bezig, de ■bagage op te laden. Het waren koper kleurige jonge boeren. Zij droegen ka potte. blauwe katoenen jasjes; hun ge lapte broeken waren om het middel met brede gordels vastgebonden, waaraan tabakszak en vuursteen hingen. De broekspijpen waren vastgesnoerd om de enkels, boven de zwartvilten pan toffels; het glanzende donkere hoofd droeg 'n vuile hoofddoek of een grote breedgerande strohoed „Kuh-kuh-kuh!" gromden zij tegen de muilezels. „Voorzichtig voorzichtig" Zij pasten beter bij de omgeving dan de spoorlijn vlak buiten de muur. „Wat is er?" DONDERDAG 4 FEBRUARI 1954 HILVERSUM I, 402 METER. AVRO: 7.00 Nws. 7.10 Gr. VPRO: 7.50 Dagopening AVRO: 8.00 Nws. 8.15 Gram. 9.00 Mor genwijding. 9.15 Gram. 9.25 De groente man. 9.30 Waterst. 9.35 Gram. 10.50 V, d. kleuters. 11.00 Kamerork. 11.45 „Laat los", caus. 12.00 Orgelspel. 12.25 In 't spionnetje. 12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33 Oosterse muz. 12.50 Uit het bedrijfs leven. 13.00 Nws. 13.15 Meded. of gram. 13.20 Metropole-ork. 14.00 Cabaret. 14.30 Mezzo-sopr. en piano. 15.00 V. d. zieken. 16.15 Voordr. 16.30 Gram. 16.45 V. d. jeugd. 17.30 Gram. 17.45 Regeringsuitz.. Rijksdelen Overzee: „Het gebied van de Zuid-Pacific", door J. J. van der Laan. 18.00 Nws. 18.15 Sportproblemen. 18.25 Gram. 18.40 Rep. of gram. 18.45 „Bill Sheriff en zijn prairie-duivels", hoorsp. 19.00 V. d. kind. 19.05 Gesproken brief uit Londen. 19.10 Jazzmuz. 19.40 Ronde- tafelparlement. 20.00 Nws. 20.05 Kamer ork. 21.00 Meded. 21.05 „De schaapher der," hoorsp. 22.05 Amus. muz. 22.25 Comm. uit Berlijn. 22.30 Sportact. 22.40 Pianospel. 23.00 Nws. 23.15 Dansmuz. 23.45 -24.00 Gram. HILVERSUM II, 298 METER. KRO: 7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gram. I 7.45 Morgengebed en lit. kal. 8.00 Nws. I en weerber. 8.15 Gram. 9.00 V. d. huisvr. 9.40 Schoolradio. NCRV: 10.00 Gram. 10.30 Morgendienst. KRO: 11.00 V. d. zieken 11.45 Kamerkoor. 12.00 Angelus. 12.03 Lunehconc. (12.30-12.33 Land- en tuinb. meded. 12.33-12.40 V. h. platteland). 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nws. en Katholiek nws. 13.20 Pianorecital. 13.45 Gram. NCRV: 14.00 Gram. 14.30 Instr. ens. 14.45 V. d. vrouw. 15.15 Gram. 15.35 Cello en piano. 16.00 Bijbeloverdenking. 16.30 Instr. kwart. 16.55 Gram. 17.00 V. d. jeugd. 17.30 Gram. 17.40 Voordr. 18.00 Banjo-ork. 18.35 Raadhuispraat. 18.45 Leger des Heils-ork. 19.00 Nws. en weerber. 19.10 V. d. jeugd. 19.30 Gram. 20.00 Radiokrant. 20.20 Gevar. progr. 21.55 Amus. muz. 22.20 Orgelconc. 22.45 Avondoverdenking. 23.00 Nws. 23.15- 24.00 Gram. BRUSSEL, 324 METER. 12.00 Omr. ork. 12.30 Weerber. 12.34 Gram. 13.00 Nws. 13.15 Gram. 14.00 Engelse les. 14.15 Gram. 14.30 Franse lés. 14.45 Gram. 15.00 Ka- mermuz. 16.00 Operamuz. 17.00 Nws. 17.10 Gram. 17.15 V. d. kind. 18.15 Gram. 18.30 V. d. sold. 19.00 Nws 19.30 Muz. caus. 19.40 Gram. 19.50 Caus. 20.00 Gram. 20.10 Klankb. 20.30 Ork. conc. 21.15 Ethnologische muz. 22.00 Nws. 22.15 Gram. 22.30 Concrete en electronische muz. 22.45 Gram. 22.55-23.00 Nws. BRUSSEL. 484 METER. 12.00 Omr. ork. en solist. 13.00 Nws. 13.15 Gram. 14.30 Idem. 14.45 Kamerork., koren en sol. 16.05 Lichte muz. 17.00 Nws. 17.15. 18.30 en 19.15 Gram. 19.30 Nws. 20 00 Hoorsp. 22.00 Nws. 22.15 Gram. 22.55 Nws. Rodney Jones bekeek de mannen en dieren zorgvuldig. Liang had de kara vaan gehuurd en hij wist. dat dit Liang wel toevertrouwd was. Hij wend de zich tot de bediende, die met een notitieboekje in de hand naast hem stond. Iiangs oogjes gingen van links naar rechts en nu zij eenmaal op weg waren scheen hij heel opgewekt. De omvang van de karavaan gaf hem re den tot tevredenheid, want erzouden grote bedragen door zijn handen gaan waarvan allicht iets aan zijn vingers zou bliiven kleven. „Zij zien er goed uit', zei Rodney „Zi. zijn niet kwaad", antwoordde Liang bescheiden, „maar wij hadden ai een half uur geleden moeten vertrek ken. Het is negentig li tot aan ons nachtkwartier. De vreemdeling zijn nog niet klaar. De mannen werken niet fünk; waarom zouden ze ook, als de vreemdelingen toch niet klaar zijn?" „Stuur de Jongens om hun bagage" zei Rodnty, „we vertrekken meteen" Hij liep naar het grootste der om ringende gebouwen aan de noordzijde van de binnenplaats Hij voelde zich een ander mens sedert hij zich die morgen in reistenue had gestoken. Zijn khaki hemd. rijbroek en putties leken een dee) van hemzell. Hij open de de deur van het Noordelijke ge bouw en kwam in één enkele grote ruimte, die misschien iets weelderiger was dan de gemiddelde herbergkamer maar toch kenmerkend voor het land. Het vertrek bevatte een teakhouen ta fel. twee armstoelen en verscheidene krukjes. Aan het einde was de slaap gelegenheid. de kang, een verhoging met matten bedekt. Het gezelschap zat op de kang koffie te drinken, ietwat onbehaaglijk in hun reiskleding. Phi lip Lioe in khaki rijbroek, met een tropenhelm naast zich hield een ver handeling over Chinese dichtkunst. Rodney bleef een ogenblik op de drempel naar Philips woordenvloed staan luisteren. Zoals hij zich in Pe king had aangewend, praatte Philip, alsof hij uit een boek voorlas. „Philip", zei Rodney, „het spijt mij dat ik Ie moet storen maar we hadden al een half uur geleden moeten op breken." Philip keek snel op. ,In orde oude Jongen, maar niemand scheen klaar te zijn." Rodney Jones keek het vertrek rond. De bagage der reizigers was uitgepakt en het beddegoed overal verspreid. Hei drong tot hem door dat geen hunner vermoedelijk ooit een koffer had ge pakt. „De jongens komen jullie goed in pakken", zei hij. „In het vervolg ko men zij een uur voordat wij vertrek ken. Het is noodzakelijk dat wij voort aan op tijd vertrekken. Uw persoonlijke bezittingen wor den in de draagstoelen geplaatst. Ik ben bij de voorhoede.... Steuben, ik wil jou in de eerste draagstoel hebben Dan juffrouw Newall, dan meneer Ne- wali en dan Jij Philip. Over tien minu ten vertrekken wij." Ze keken allen verbaasd over die uitbarsting. Newall leek in zijn rij- costuum geler dan ooit. Mei Newall zag er in haar pullover en rijbroek uit als een aardig meisje op de veranda van een clubhuis. Paul Steuben deed denken aan Wild West verhalen. „Over tien minuten zijn we nog niet klaar Jones", verklaarde Newall. Ge.duldig keerde Rodney zich tot hem: „U hebt mij het volledig bevel over deze expeditie opgedragen is het niet?" .Ja. maar Je behoeft niet zo'n dienstklopper te zijn". „Laten we dit meteen eens en voor altijd uitmaken" zei Rodney. „Ik wil proberen U veilig en gemakkelijk naar ui plaats van bestemming te brengen Als mij methoden U niet aanstaan... aan de overkant is het station en Ik zal met genoegen terugkeren en u ver der voor u zelf laten zorgen. In het andere geval doet u voortaan wat ik zeg of het u aanstaat of niet. Dat geldt voor iedereen." Er viel een kort stilzwijgen. Mei Ne wall verbrak het. ..Bewonderenswaardige man", vona ze. „Hoe denkt u erover, mr. Newall?" vroeg Rodney. Edwin Newall's magere kaken open den en sloten zich in een zwijgende verwensing. „Was dit nu nodig Jones? vroeg hij ,.Wi] trekken toch niet ten oorlog? Alles is in orde zegt Philip. „Philip komt later aan de beurt. Voer ik het bevel over deze expeditie ja of nee? Dat is alles wat ik weten wil." „Natuurlijk voer je het bevel", ant woordde Newall, ..maar je toon bevalt me niet. Ik betaal ervoor." „Dat hebt u al meer gezegd zei Rod ney. „Laten we hopen, dat u geen hogere prijs zult moeten betalen dan u denkt. En nu kunnen we gaan- Maar eerst heb ik met )ou nog een appeltje te schillen Paul Liang 'er- telde mij, dat Ie een revolver bij 1e draagt. Is dat waar?" Steuben kleurde en stond op. „Ja dat is waar. Je laat me dus bespion- neren?" „Heb ik je in Peking niet gezega daJ er niets gevaarlijker en doellozer is dan een revolver mee te nemen? Wanneer he. zo ver komt, dat het ding Ie te pas zou komen, ben Ie al een lijk. En als je net niet nodig hebt. dan zijn er genoe;- mensen langs de weg. die 'n moord zouden doen om een vuurwapen in hun bezit ie krijgen. Als je zo vrien delijk wilt zijn mij die revolver te ge ven, zal ik hem in de put werpen.' Paul Steuben werd vuurrood. „Ik heb mijn eigen mening daarover." „Dat weet ik wel. Het ongeluk is. dat die hier „niet juist is. Als ie wilt, kun je je revolver en je mening meenemen naar het station. Anders geef je mij dat wapen en houd Je mening voor je Wat zal het zijn Paul?" Paul haalde een kalibei 38 revolver uit zijn zak en wierp hem op de grauwe leme vloer. „Loop naar de maan voegde hij Rodney met verstik te stem toe. Rodney wilde een bediende roepen om het wapen om te rapen, toen Mei Newalls stem hem verbaasd deed om- ki.jken. „Paul", zei ze, „gedraag je behoor lijk. Raap het op en geef het hem". En Paul Steuben bukte zich om de revolver op te rapen. „Het spi.it me. Rodney. Ik zal het niet weer doen." „Trek het je niet aan", antwoordde Rodney. „Het komt alleen door het klimaat. Als we vertrekken, kun je be ter een eindje met mij te voet gaan. Je hebt lichaamsbeweging nodig." De bedienden pakten onhoorbaar„nan- dig. tie bagage en de stemming werd minder gespannen. (wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1954 | | pagina 5