ONTKWAM OUD BELGISCH VROUWTJE
AAN DUITSE OPLICHTSTER?
W.-G. Kruis met genoeg gewaardeerd
SCHATTEN
VMM CHINA
Het gesprek over eenheid
RADIO
TWEEDE BLAD
I
KOU,GRIEP,
Denkt aan de vogels!
Hard tegen hard
WOENSDAG 3 FEBRUARI 1954
de perfecte
Oftmerikaanse Sigaret
mm
Vreemd geval aan Nederlands-Belgiselie grens
ïn haar keurslijf: 334.000 frs
Moeder zocht
haar zoon
AT EEN
ONDEREUKE
ERELD
Tegen
pijnen
verkoudheid
griep
Te weinig gekend door velen van
de talrijke leden
182 afdelingen
Boef
J. P. MARQUANT)
QNGETWIJFELD is het gesprek
over de staatkundige eenheid
der katholieken in Nederland ge
makkelijker te voeren met de heer
Welter dan met de heer Ruygers
De heer Weiter en zijn volgelin
gen gaan uit van het standpunt, dat
de politieke partij confessioneel ge
grondvest moet zijn. Hun staat voor
o"en,( althans is dit de consequen
tie van hun opvattingen) een veel
heid van katholieke partijen, die
op principiële punten elkaar wel
automatisch vinden, maar die - e-
rust kunnen getuigen van menings
verschillen op practisch-politiek
terrein er op grond daarvan elkaar
ook kiezers trachten af te vangen.
De heren Ruygers c-s. vinden ech
ter het confessionele partijwezen
een overleefde vorm, in het verle
den bruikbaar, maar thans verwer
pelijk- Zij staan iedere katholieke
partijvorming naar het leven en
zien de katholieken liefst verstrooid
over socialistische en conservatieve
partijen.
Met de „katholieke socialisten
moet men dus eerst praten over de
bestaansredenen en het bestaans
recht van het confessionele partij
wezen. Met de Welterianen is dat
gesprek niet nodig. Men hoeft met
hen zelfs niet te discuteren over de
vraag, of het in beginsel niet wen
selijk zou ziin, dat de katholieken
één waren, ook op politiek gebied.
Die vraag beantwoorden zij ook be
vestigend, gelijk de heer Welter in
het jongste nummer van „Onze Ac-
tie" met zoveel woorden schrijft.
En toch neigt zijn artikel naar een
ontkennende beantwoording van de
vraag, of dit thans nog wel mogelijk
is.
{_{IJ MEENT, dat de katholiek van
deze tiid meer zelfstandig h"pft
leren denken dan bij een vorige ge
neratie het geval wa». Hij verwijt
de leiding van de K.V.P., zich niet
bewust te zijn geworden van het
feit, dat de katholiek van de veer
tiger jaren weliswaar op godsdien
stig gebied nog steeds onvoorwaar
delijk de leiding van de Kerk aan
vaardt, maar niet zonder meer be
reid is, een in feite autoritaire lei
ding te aanvaarden op maatschap
pelijk en politiek gebied-
Helemaal duidelijk is dit niet. Be
doelt de heer Welter met die auto
ritaire leiding het K.V.P.-bestuur,
op democratische wijze gekozen en
op democratische wijze steeds te
vernieuwen? Of bedoelt hij, dat de
katholiek van deze tiid het recht
wil hebben vermaningen van de
kerkelijke overheid in de wind te
slaan, als deze zich naar zijn me
ning bewegen op maatschappelijk
en politiek terrein? Is dit laatste
de bedoeling, dan wordt o-i. de
aard der bisschoppelijke vermanin-
1 gen miskent. Het gaat bij de woor
den van Kardinaal en bisschoppen
namelijk niet om voorschriften op
maatschappelijk en politiek terrein.
Ze blijven geheel buiten practisch-
politieke vraagstukken. De recht
matige invloed der Kerk en het heil
der zielen zijn het richtsnoer van
hun optreden. Ze zijn er oprecht be
zorgd over, dat in een tijd van op
dringend heidendom en humanisme
een zich in onderling gekrakeel ver
liezend katholiek Nederland weer-
I kracht en stootkracht verliest. Ze
I vrezen schade voor de onderlinge
verstandhouding, als niet bij alle
I katholieken de vaste wil voorzit, om
de katholieke maatschappijleer in
oprecht beraad steeds verder uit te
bouwen en uit te diepen, teneinde
haar invloed te doen uitstralen in
wetgeving en bestuur. Het is voor
i onze geestelijke leiders een diepe
I bekommernis, dat de waarde en
I aantrekkingskracht van die maat-
schappijleer voor de buitenwereld
wordt verduisterd, als de katholie-
I ken onderling zich uitputten in po-
lemiek en vaak bittere critiek.
Want het is onvermijdelijk ook
het rapport-van der Grinten wijst
daarop als er verschillende ka
tholieke partijen bestaan, dan wor
den de tegenstellingen aangescherpt,
omdat zij meer dan in andere par
tijen eikaars mededingers zien om
de gunst van de katholieke kiezers.
Belangenkwesties worden in het
middelpunt gezet en krijgen over
matig meer aandacht dan de grote
principiële vraagstukken en beslis
singen. Haast automatisch worden
aldus de standen binm i het katho
lieke volksdeel tegen elkaar opge
jaagd en het einde wordt een veel-
(Advertentie)
heid van standspartijtjes ten detri
mente van de grote staatkundige vi-
sie.
Ongewild en onbedoeld levert de
heer Welter in zijn artikel een be
wijs voor het aanscherpen van de
tegenstellingen, waar hij de leuzen-
politiek van de K.V-P. stelt tegen
over de realiteitspolitiek van de
K.N.P. Het is een onwaarachtige
tegenstelling wan wie de K.V-P.-
programs en het werken van ie
K.V.P-fracties in de Staten Gene
raal onbevooroordeela nagaat, zal
een vloed van reële punten en ver
wezenlijkingen vinden. waarmee
Nederland blij m zijn. Maar daar
naast worden ook beginselen ver
kondigd en verdedigd, welke met
de betiteling „leuzen" toch zeer be
slist ondergewaardeerd worden-
Gaat de K.N.P. trouwens in die zin
ook niet van „leuzen" uit?
Aan dit voorbeeld ziet men, hoe
een man als Weiter ook (onbedoeld
en ongewild, we nemen het aan
stonds aan) de tegenstellingen veel
scherper markeert dan ze in wer
kelijkheid zijn, alleen uit een be
hoefte aan zelf verantwoording van
het afzonderlijk optreden zijner
partij.
■^/E GELOVEN, dat men bij rustig
en dieper doordenken van de
situatie tot de overtuiging moet ko
men, dat staatkundige eenheid der
katholieken mogelijk is en blijft, al
leeft niemand zó ver buiten de wer
kelijkheid, dat hij de mogelijkheid
van meningsverschil binnen de éne
partij op bepaalde punten zou wil
len uitsluiten. Trouwens, is er één
partij, waar alle leden over alle
punten precies hetzelfde denken?
Zijn er niet altijd onderling beraad
en discussie nodig? En ziet men dan
nog geen afwijkende meningen zich
handhaven, ook in de K.V.P. zoals
bij de kwestie der Indische Neder
landers?
Neen, we geloven niet, dat de
heer Weiter tegenover het pleidooi
van de commissie-van der Grinten
steekhoudende bezwaren tegen het
herstel der eenheid heeft aange
voerd.
We hopen van harte, dat hem dit
in het verdere beraad ook duidelijk
zal worden.
zware hoofd- en borstverkoud-
heid, diep vastzittend slijm,
snuift en wrijft U weg: met
-14
J^)E STRENGE koude brengt vele
zorgen met zich van verwar
ming en waterleiding-afsluiten en
zuinig zijn met gas en zo meer. Toch
waagt een lezer het erop, die zor
gen met één te vergroten. Wilt U
denken aan de nood der vogels?, zo
vraagt hij. Ze kunnen bijna geen
voedsel en drinken meer vinden. Al
les is door de scepter van Koning
Winter hard en star geworden. Hun
leven is nu grotendeels afhankelijk
geworden van de mensen. Laten die
een paar keer per dag een bakje
met warm water buiten zetten. Ge
zult zien, hoe ze er op afvliegen en
er zich aan te goed doen. De bewo
ners aan de Kanaalkant het is
eer lezer uit Sas /an Gent, die ons
op een en ander attent maakt
kunnen veel doen om de levens van
de drommen meerkoeten te redden
door hun afval, welke ze anders
wegwerpen, daar neer te werpen.
De vogels zullen ervan smullen! Een
dergelijke raadgeving met ver
andering van wat er veranderd moet
worden kunnen lezers in andere
delen van. ons verspreidingsgebied
misschien ook wel gebruiken- Nog
eens alles samengevat: Denkt aan
de vogels. Ze hebben het nu hard.
J-JET GAAT in Berlijn nu hard te
gen hard. Voor geen enkel be
grip hebben de Russen zo'n onhei
lige schrik als voor dat van vrije
verkiezingen. Want die zouden be
tekenen het wegvagen van hun
knechten en het inschakelen van
Duitsland in de wereld der vrije de
mocratie. Molotov praat er daarom
maar niet over. Hem staat voor og n
een gang van zaken als in Polen en
Hongarije, waar een stel marionet
ten samen met echte democraten in
één regering werden gezet. Die ma
rionetten weten dan wel met
koekoeksjong-methodes de demo
craten over de rand te wippen. En
heel Duitsland ontwaakt op een
kwade morgen als „een volksdemo
cratie Te verwachten valt, dat
het Westen zich hier van de aan
vang af schrap zal zetten. Er is na
de oorlog al leergeld genoeg betaald.
(Van onze Belgische correspondent)
r)E Belgische douane aan de Belgisch-Nederlandse grenspost Aren-
donk stond wel vreemd te kijken, toen een visiteuse uit het keurs
lijf van een oud moedertje zo maar eventjes 334 briefjes van duizend
frank te voorschijn haalde. Doch nog vreemder werd het geval toen
het bleek, dat de gezellin van deze deviezensmokkelaarster plotseling
verdwenen was toen de betrapte vrouw haar verhaal begon te doen.
Want in Arendonk had men er wel veel voor gevoeld om al dat geld te
rug te geven toen het vrouwtje uitverteld was, omdat duidelijk bleek
dat zij lichtgelovig was geweest en vermoedelijk in handen was geval
len van een behendige oplichtster.
van het onderzoek en toen men haar
wilde binnenroepen, was zij spoorloos
verdwenen.
I)e „deviezensmokkelaarster", die 'n
zielige indruk maakte en helemaal
niet als smokkelaarster kon doorgaan,
vertelde daarop dat haar gezellin 'n
Duitse vrouw was, die zij kende als
Het was inderdaad een vreemde ge
schiedenis. De 79-jarige vrouw V. C.
uit Burst bij het Belgische Aalst was
bij de grenscontrole in gezelschap
van de heel wat jongere Duitse Z. G. Z. G. Met die vrouw had zij in haar
Men is thans bezig de ware identi
teit van de laatste op te sporen. Dit
vreemde gezelschap en de gedragin
gen van het moedertje wekten arg
waan bij de douane, zodat men na
enig aarzelen besloot een ernstiger
onderzoek in te stellen.
Er werd een visiteuse bijgeroepen
en toen kwam het geld spoedig aan
het licht, want 334 briefjes van 1000
frs. zijn uiteraard niet gemakkelijk te
verbergen.
Het vrouwtje had speciaal voor
deze gelegenheid een „dubbele wand"
in haar keurslijf genaaid en het geld
was daarin in pakjes verborgen.
In de handtas van de vrouw vond
men nog een onschuldige som, nl. on
geveer 2950 frs. Blijkbaar had zij ge
meend de douane hiermede zand in
de ogen te strooien.
OP WEG NAAR DUITSLAND
NJiemand had tot op dat ogenblik bij-
zonder veel aandacht geschonken
aan de vrouw, die V. C. vergezelde.
Toen echter het geld ontdekt was, wil
de men wel eens weten welke rol die
vrouw hierbij gespeeld had. Deze had
echter niet gewacht op het resultaat
woonplaats kennis gemaakt en deze
had liaar verteld dat zij wist waar
zich haar pleegzoon in Duitsland be
vond.
Dez.e pleegzoon wordt door de
Belgische politie gezocht en daarom
voelde de vrouw er wel iets voor om
hem in Duitsland te gaan opzoeken,
Waar hij zich precies bevond, wist zij
niet, doch de Duitse vrouw had haar
beloofd haar ter plaatse te zullen
brengen.
ALLES VERKOCHT
Mu was het tweetal op weg naar
Duitsland, via Nederland. Het geld
dat de vrouw op zich droeg was haar
totale bezit. De Duitse vrouw had'
haar voorgespiegeld dat zij zich in
Duitsland bij haar pleegzoon zou
kunnen vestigen en daarom had zij al
haar bezittingen in België in enkele
dagen tijds verkocht.
Met dit geld was het tweetal ver
volgens op reis gegaan. Op zijn minst
genomen is dit hele verhaal zeer
vreemd. Dit was trouwens ook het
oordeel van de douane, die onmiddel
lijk de politie te Turnhout verwittig
de om een onderzoek in te stellen.
Het feit alleen reeds, dat men een
reis naar Duitsland onderneemt via
een kleine grenspost van de Belgisch-
Nederlandse grens en niet met een in
ternationale trein er was immers
geld voorhanden geeft stof tot na
denken.
Algemeen is men dan ook van
oordeel dat de Duitse vrouw, die
spoorloos verdween, niets meer is dan
een oplichtster, die, hoewel zij wel
licht de verblijfplaats van de pleeg
zoon in Duitsland kent, van de licht
gelovigheid van de oude vrouw ge
bruik heeft willen maken om haar 't
geld later op een behendige wijze ma
nier te ontfutselen.
Niettemin houdt men ook rekening
met het feit, dat de vrouw verdween
omdat zij vreesde een streng onder
zoek te zullen ondergaan, daar zij ver
moedelijk niet beschikte over de no
dige papieren, die haar verblijf in
België wettigden.
De vrouw wordt thans opgespoord
door de rijkswacht en politie van heel
België.
(Advertentie)
rANLANGS verscheen „Jaarboek 1953" van de Provinciale Noord-Brabantse
Bond van het Wit-Gele Kruis, met „Gegevens en Verslagen over het
jaar 1952". Terwijl deze katholieke organisatie zeer vruchtbaar werkt voor
de volksgezondheid en nagenoeg alle katholieke gezinnen als leden daarbij
zijn aangesloten, hebben velen van hen daarvoor slechts een matige belang
stelling, wellicht omdat zij de meerdere gewichtige diensten van dit werk
maar zeer onvoldoende kennen. En wat iemand niet kent, kan hij ook niet
waarderen.
Het ledental van deze Provinciale
Bond bedroeg per 1 Januari 1953 reeds
176.307, verdeeld over 182 plaatselijke
afdelingen, en hierin overtreft hij in
beduidend mate alle andere bestaan
de afdelingen. Maar dit ledental om
vat tevens hun gezinnen van gemid
deld plm. 4^2 personen, zodat daarbij
ongeveer 800.000 personen betrokken
zijn. Naast het gewichtige werk, dat
de plaatselijke verenigingen in eigen
beheer uitvoeren, heeft de Bond meer
dere belangrijke diensten, die bijzon
der in disrtictsverband al of niet met
samenwerking van plaatselijke hulp
werden uitgevoerd. Het aantal wijk
verpleegsters bedroeg reeds 296 waar
van slechts 122 religieuzen.
Bij de kraamzorg, zo betekenisvol
voor de gezondheid voor moeder en
kind, waren reeds 390 gediplomeerde
personen werkzaam, en daarvoor wa
ren al 19 centra opgericht.
ZUIGELINGENZORG.
\/oor de zuigelingenzorg waren in
dienst: 6 districts- en 14 geves
tigde kinderartsen, 41 huis- en 5
schoolartsen, 20 districts- en huisbe
zoeksters en enige honderdden wijk
verpleegsters.
En hiervoor werden de navolgende
cursussen gegeven: 104 voor moeders
met 3010 deelneemsters, 2 voor groot
moeders met 42 deeln. msters, 26 voor
meisjes met 670 deelneemsters, en
zelfs 15 voor vaders met 316 deelne
mers
Bij de 199 bestaande consultatiebu-
reaux voor zuigelingen werden 22.122
kinderen ingeschreven; en waar in
1952 in Noord-Brabant 33.917 kinderen
levend geboren zijn, was het aantal
overledenen beneden één jaar toen
891 of 2.63 pet. Terwijl in 't begin van
deze eeuw het cijfer nog 18.8 pet. be
droeg, betekent dit, dat er dat jaar
6003 kinderen meer zijn blijven leven
dan vóór een halve eeuw en dat is de
bevolking van een flink dorp.
De kleuterzorg werd op 28 bureaux
verricht, waar dat jaar 3794 nieuwe
kleuters werden ingeschreven.
Bij de schoolartsendienst, die on
der leiding van de gemeenten wordt
uitgevoerd en waarbij 27 artsen werk
zaam zijn, verleent het Wit-Gele Kruis
wel zijn bemiddeling, maar is daarbij
als vrije particuliere organisatie niet
voldoende ingeschakeld. Deze zo nut
tige dienst berust nog overwegend bij
de burgerlijke overheid, mede als ge
volg van de Duitse overheersing, toen
deze dienst als zodanig geregeld is
geworden.
Bij de tuberculose-bestrijding, die
onder leiding staat van de Prov. TBC-
vereniging is het beroeps-personeel
van het Wit-Gele Kruis evenwel naar
behoren opgenomen en werkzaam.
DE FINANCIëN
IVTet betrekking tot het financieel be
heer van het Wit-Gele Kruis zij
vermeld, dat de inkomsten van de 182
plaatselijke afdelingen in 1952 reeds
f 2.443.682.- waren, waarvan de leden
f 1.031.833.- aan contributie betaalden,
het Rijk en de Gemeenten f 589.624.-
bijdroegen, en het ovefig bedrag door
de leden voor 't gebruik van diensten
werd opgebracht.
Behalve de financiën van de plaat
selijke afdelingen, heeft het Wit Gele
Kruis voor zijn provinciaal orgaan met
zijn meerdere gwichtige diensten in
uitvoering bij 19 districten, vrij hoge
bedragen om te zetten. Op de begro
ting voor 1953 waren deze als volgt
bepaald: Algemene Diensten f 109.700.-
Gezamenlijke Diensten f 161.422.-, Kin-
derhygiëne f 147.057.-; Geest. Volksge
zondheid: a: voor- en nazorg f26.000.-
b: hygiëne van het kind f 27.000.-;
Psychologische Diensten f 46.500.-; Ze
delijke volksgezondheid f21.300.-; Ge-
brekkigenzorg f 8.650.-. Kraamzorg: a:
Centrum opleidingen bemiddelingsbur.
f 120.099.-; b: Centrale internaten
f 48.000.-; Opleiding Wijkverpleegsters
f 10.800.-; Rheumabestrijding f42.000.-,
Praenatale zorg f 8.750.-; Provinciaal
Bureau f 105.500. Totaal f975.778.-.
Waar het Wit-Gele Kruis zoveel be
tekent en bereikt voor de algemene
volksgezondheid, is het ten zeerste
gewenst, dat daar eigen leden hun ei
gen organisatie beter leren kennen, om
deze meer te kunnen waarderen, en
behoort tot de taak van de algemene
en de plaatselijke leiding om te trach
ten hen die nodige kennis bij te bren
gen. Behalve aan de wijkziekenver-
pleging behoort ook meer aan haar
nuttige diensten te worden deelgeno
men.
QAAR HOREN WIJ van een
onversneden boef in Pa-
t rijs. Die maar een winkel bin-
nenstapten er onopgevoed
I geld of leven eiste, zoals men
zich in deze kringen uitdrukt.
Geeu geld en geen leven''
riep de bejaarde winkelierster.
En zij wierp de onverlaat een
pond grutten naar het hoofd.
J Wij hebben ons hele le-
i ven lang voor de centjes ge-
werkt en die geven we niet
t af", schreeuwde de dochter
J en hanteerde -rwijl grif
de bezem.
Zo had ik het niet be-
doeld", zei de gangster. „Maar
J kijk eens wat ik hier heb",
t En hij haalde een kloeke re-
volver voor de dag.
Niks mee te schaften",
riep de dochter. ..Inleveren".
De jonge boef bloosde.
i Ei ei", zei hij benepen,
„dat komt slee... uit. Ik ben
bij een bende en leden mo-
gen hun revolver niet afge-
ven".
J Het geval werd in der mm-
ne oesclükt: De gangster le-
verde alleen de kogels in en
creeg twintig seconden om weg
te komen.
heid, belezen en goedbespraakt,
zorgzaam vader en buitenge
woon aanhankelijk, maar ver
dienen, ho maar.
Men is de stelster eens gaan vra
gen, wat eigenlijk precies de plan
nen waren. Het bleek een grapje.
Troutv
[V/JANNEQUIN Jeanne O'Connorin
verheugt zich in het bezit van
een trouwe hond. Zij liet het beest
's morgens uit, toen een bruut man
haar met een pistool bedreigde en
haar beroofde van haar gouden oor
ringen. die wel 8000 dollar kostten.
Wat deed Uw hond? vroeg de poli
tie, toen het te laat was. Hij likte
de hand van de rover, kwispelde
met zijn staart en scheen inwendig
te lachen, zei Jeanne.
Spel
TJE HEER Siebensiefer, ergens in
het Zwarte Woud, heeft een
buitengewoon onderhoudend spel
uitgevonden: voetbal voor vissen.
Hij heeft zijn aquarium ingericht
als speelveld met tribunes en al
en een speciaal balletje gemaakt,
dat net blijft zweven. Hij heeft
ook al een soort voetbalschoen
tjes gemaakt, die de vissen op de
neus moeten zetten. De heer Sie
bensiefer is thans alleen nog zoe
kende naar vissen, die wat voor
het spel voelen.
Wetenschap
genny en Ivan Poulsen, die
beiden 24 jaar zijn en die
Schilder
"TOON is zich in allerijl aan het
toeleggen op het vervaardigen wj; jjus zonc[er beding tweelin-
van schilderijen met modernistische Hurvpn nnpmpn ziin sa-
inslag.-Hij heeft er het afgelopen gen durven noemen, zijn sa
weekeinde vijfenveertig geschapen, men tot doctor in de rechten
die hij voor de luttele PrÜs van rrepromoveerc{ aan (je Universi-
10.000 gulden per stuk wil verkwan-
selen. In Eindhoven heeft men niet telt Van Oslo. Het onderwerp
de minste interesse. Dat valt Toon van Ivans proefschrift wast
beduidend tegen.
Ram p
T~JE GROOTSTE ramp lijkt ons op
dit onverantwoordelijk koude
tijdstip te worden uitgenodigd om
naar een ijs-show te gaan kijken.
Advertentie
JN The L isiana News, een krant
in het beste Kentwood, heb
ben de lezers ietwat bevreemd
kennis genomen van de volgende
advertentie:
Te koop: één echtgenoot, werk
zame, intelligente persoonlijk-
„Problemen in verband met
misdaden, die door tweelingen
zijn gepleegd."
Café
TT ET geboortehuis van Hitier wordt
weer herberg. Dit strookt eigen
lijk niet met de bedoelingen van de
heer Martin Bormann, die er inder
tijd een „Nationaal Heiligdom" met
hoofdletters van wilde maken.
Het huis is nu evenwel toegewe
zen aan de dochter van de vroegere
herbergier die er weer een café van
denkt te maken. Zij weet nog niet
hoe ze de zaak /.al noemen.
door
7)?oeö' ,maar dat doet nu niet ter-
hecnn j*den. ga met Jones mee en
stpnhi! met de toel>ereidselen"
hii niet erg vrolijk, toen
nil met Jones het hotel verliet
Rodnev661?® WC 53311 doen"- zel
En wbVn W8t drinken- Dan daan
wenal^ nWdaar met 0113 baide"
alleen V e" be5,nnen wet de zaak
helpen" S We m0(,ten elk33r
HOOFDSTUK VI.
volgende ben dagen in Peking
tn aL in een droom voorbij ge-
de h'lnTerWi'1 h'-' d33r 1111 St0nd °P
w 1 "en.P'aató van het grijsstenen
meu. 'n ring Fou' Seen hondera
n« f V8n het spoorwegstation, dat
pj c,es 'eek op het station van an
er kwam het hem voor, dat
Echt» r hem en zbn celgenoten een
™i was neergevallen. Zoda zij het
stalen lint van de spoorlijn verlieten,
verzonk de mechanische maatschappij
achter hen weg. De binnenplaats was
gevuld met pezige, muiskleurige muil-
ezeltjes, die met de staart sloegen, als
de muilezeljongens de houten pakzadels
op hun rug plaatsten. Ook stonden er
vijf draagstoelen op de binnenplaats,
met kistjes op twee lange stokken en
met gewelfde biezen daken. De ein
den van die stokken, één voor en één
achter pasten in de inkepingen der
houten zadels van twee ezels. De rei
ziger nam plaats in het kleine hokje
beschut door de biezen en werd heen
en weer geslingerd terwijl de dieren
vóór en achter hem onophoudelijk
voortsjokten, half lopend, half glijdend
over de rotsige paden.
De drijvers waren druk bezig, de
■bagage op te laden. Het waren koper
kleurige jonge boeren. Zij droegen ka
potte. blauwe katoenen jasjes; hun ge
lapte broeken waren om het middel met
brede gordels vastgebonden, waaraan
tabakszak en vuursteen hingen. De
broekspijpen waren vastgesnoerd om
de enkels, boven de zwartvilten pan
toffels; het glanzende donkere hoofd
droeg 'n vuile hoofddoek of een grote
breedgerande strohoed
„Kuh-kuh-kuh!" gromden zij tegen
de muilezels. „Voorzichtig voorzichtig"
Zij pasten beter bij de omgeving dan
de spoorlijn vlak buiten de muur.
„Wat is er?"
DONDERDAG 4 FEBRUARI 1954
HILVERSUM I, 402 METER. AVRO:
7.00 Nws. 7.10 Gr. VPRO: 7.50 Dagopening
AVRO: 8.00 Nws. 8.15 Gram. 9.00 Mor
genwijding. 9.15 Gram. 9.25 De groente
man. 9.30 Waterst. 9.35 Gram. 10.50 V, d.
kleuters. 11.00 Kamerork. 11.45 „Laat
los", caus. 12.00 Orgelspel. 12.25 In 't
spionnetje. 12.30 Land- en tuinb. meded.
12.33 Oosterse muz. 12.50 Uit het bedrijfs
leven. 13.00 Nws. 13.15 Meded. of gram.
13.20 Metropole-ork. 14.00 Cabaret. 14.30
Mezzo-sopr. en piano. 15.00 V. d. zieken.
16.15 Voordr. 16.30 Gram. 16.45 V. d.
jeugd. 17.30 Gram. 17.45 Regeringsuitz..
Rijksdelen Overzee: „Het gebied van de
Zuid-Pacific", door J. J. van der Laan.
18.00 Nws. 18.15 Sportproblemen. 18.25
Gram. 18.40 Rep. of gram. 18.45 „Bill
Sheriff en zijn prairie-duivels", hoorsp.
19.00 V. d. kind. 19.05 Gesproken brief
uit Londen. 19.10 Jazzmuz. 19.40 Ronde-
tafelparlement. 20.00 Nws. 20.05 Kamer
ork. 21.00 Meded. 21.05 „De schaapher
der," hoorsp. 22.05 Amus. muz. 22.25
Comm. uit Berlijn. 22.30 Sportact. 22.40
Pianospel. 23.00 Nws. 23.15 Dansmuz. 23.45
-24.00 Gram.
HILVERSUM II, 298 METER. KRO:
7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gram. I
7.45 Morgengebed en lit. kal. 8.00 Nws. I
en weerber. 8.15 Gram. 9.00 V. d. huisvr.
9.40 Schoolradio. NCRV: 10.00 Gram. 10.30
Morgendienst. KRO: 11.00 V. d. zieken
11.45 Kamerkoor. 12.00 Angelus. 12.03
Lunehconc. (12.30-12.33 Land- en tuinb.
meded. 12.33-12.40 V. h. platteland). 12.55
Zonnewijzer. 13.00 Nws. en Katholiek
nws. 13.20 Pianorecital. 13.45 Gram.
NCRV: 14.00 Gram. 14.30 Instr. ens. 14.45
V. d. vrouw. 15.15 Gram. 15.35 Cello en
piano. 16.00 Bijbeloverdenking. 16.30 Instr.
kwart. 16.55 Gram. 17.00 V. d. jeugd. 17.30
Gram. 17.40 Voordr. 18.00 Banjo-ork. 18.35
Raadhuispraat. 18.45 Leger des Heils-ork.
19.00 Nws. en weerber. 19.10 V. d. jeugd.
19.30 Gram. 20.00 Radiokrant. 20.20 Gevar.
progr. 21.55 Amus. muz. 22.20 Orgelconc.
22.45 Avondoverdenking. 23.00 Nws. 23.15-
24.00 Gram.
BRUSSEL, 324 METER. 12.00 Omr.
ork. 12.30 Weerber. 12.34 Gram. 13.00 Nws.
13.15 Gram. 14.00 Engelse les. 14.15 Gram.
14.30 Franse lés. 14.45 Gram. 15.00 Ka-
mermuz. 16.00 Operamuz. 17.00 Nws. 17.10
Gram. 17.15 V. d. kind. 18.15 Gram. 18.30
V. d. sold. 19.00 Nws 19.30 Muz. caus. 19.40
Gram. 19.50 Caus. 20.00 Gram. 20.10 Klankb.
20.30 Ork. conc. 21.15 Ethnologische muz.
22.00 Nws. 22.15 Gram. 22.30 Concrete en
electronische muz. 22.45 Gram. 22.55-23.00
Nws.
BRUSSEL. 484 METER. 12.00 Omr.
ork. en solist. 13.00 Nws. 13.15 Gram. 14.30
Idem. 14.45 Kamerork., koren en sol. 16.05
Lichte muz. 17.00 Nws. 17.15. 18.30 en 19.15
Gram. 19.30 Nws. 20 00 Hoorsp. 22.00 Nws.
22.15 Gram. 22.55 Nws.
Rodney Jones bekeek de mannen en
dieren zorgvuldig. Liang had de kara
vaan gehuurd en hij wist. dat dit
Liang wel toevertrouwd was. Hij wend
de zich tot de bediende, die met een
notitieboekje in de hand naast hem
stond. Iiangs oogjes gingen van links
naar rechts en nu zij eenmaal op weg
waren scheen hij heel opgewekt. De
omvang van de karavaan gaf hem re
den tot tevredenheid, want erzouden
grote bedragen door zijn handen gaan
waarvan allicht iets aan zijn vingers
zou bliiven kleven.
„Zij zien er goed uit', zei Rodney
„Zi. zijn niet kwaad", antwoordde
Liang bescheiden, „maar wij hadden ai
een half uur geleden moeten vertrek
ken. Het is negentig li tot aan ons
nachtkwartier. De vreemdeling zijn
nog niet klaar. De mannen werken
niet fünk; waarom zouden ze ook, als
de vreemdelingen toch niet klaar zijn?"
„Stuur de Jongens om hun bagage"
zei Rodnty, „we vertrekken meteen"
Hij liep naar het grootste der om
ringende gebouwen aan de noordzijde
van de binnenplaats Hij voelde zich
een ander mens sedert hij zich die
morgen in reistenue had gestoken.
Zijn khaki hemd. rijbroek en putties
leken een dee) van hemzell. Hij open
de de deur van het Noordelijke ge
bouw en kwam in één enkele grote
ruimte, die misschien iets weelderiger
was dan de gemiddelde herbergkamer
maar toch kenmerkend voor het land.
Het vertrek bevatte een teakhouen ta
fel. twee armstoelen en verscheidene
krukjes. Aan het einde was de slaap
gelegenheid. de kang, een verhoging
met matten bedekt. Het gezelschap zat
op de kang koffie te drinken, ietwat
onbehaaglijk in hun reiskleding. Phi
lip Lioe in khaki rijbroek, met een
tropenhelm naast zich hield een ver
handeling over Chinese dichtkunst.
Rodney bleef een ogenblik op de
drempel naar Philips woordenvloed
staan luisteren. Zoals hij zich in Pe
king had aangewend, praatte Philip,
alsof hij uit een boek voorlas.
„Philip", zei Rodney, „het spijt mij
dat ik Ie moet storen maar we hadden
al een half uur geleden moeten op
breken."
Philip keek snel op. ,In orde oude
Jongen, maar niemand scheen klaar te
zijn."
Rodney Jones keek het vertrek rond.
De bagage der reizigers was uitgepakt
en het beddegoed overal verspreid. Hei
drong tot hem door dat geen hunner
vermoedelijk ooit een koffer had ge
pakt.
„De jongens komen jullie goed in
pakken", zei hij. „In het vervolg ko
men zij een uur voordat wij vertrek
ken. Het is noodzakelijk dat wij voort
aan op tijd vertrekken.
Uw persoonlijke bezittingen wor
den in de draagstoelen geplaatst. Ik
ben bij de voorhoede.... Steuben, ik wil
jou in de eerste draagstoel hebben
Dan juffrouw Newall, dan meneer Ne-
wali en dan Jij Philip. Over tien minu
ten vertrekken wij."
Ze keken allen verbaasd over die
uitbarsting. Newall leek in zijn rij-
costuum geler dan ooit. Mei Newall
zag er in haar pullover en rijbroek uit
als een aardig meisje op de veranda
van een clubhuis. Paul Steuben deed
denken aan Wild West verhalen.
„Over tien minuten zijn we nog niet
klaar Jones", verklaarde Newall.
Ge.duldig keerde Rodney zich tot
hem: „U hebt mij het volledig bevel
over deze expeditie opgedragen is het
niet?"
.Ja. maar Je behoeft niet zo'n
dienstklopper te zijn".
„Laten we dit meteen eens en voor
altijd uitmaken" zei Rodney. „Ik wil
proberen U veilig en gemakkelijk naar
ui plaats van bestemming te brengen
Als mij methoden U niet aanstaan...
aan de overkant is het station en Ik
zal met genoegen terugkeren en u ver
der voor u zelf laten zorgen. In het
andere geval doet u voortaan wat ik
zeg of het u aanstaat of niet. Dat geldt
voor iedereen."
Er viel een kort stilzwijgen. Mei Ne
wall verbrak het.
..Bewonderenswaardige man", vona
ze.
„Hoe denkt u erover, mr. Newall?"
vroeg Rodney.
Edwin Newall's magere kaken open
den en sloten zich in een zwijgende
verwensing. „Was dit nu nodig Jones?
vroeg hij ,.Wi] trekken toch niet ten
oorlog? Alles is in orde zegt Philip.
„Philip komt later aan de beurt.
Voer ik het bevel over deze expeditie
ja of nee? Dat is alles wat ik weten
wil."
„Natuurlijk voer je het bevel", ant
woordde Newall, ..maar je toon bevalt
me niet. Ik betaal ervoor."
„Dat hebt u al meer gezegd zei Rod
ney. „Laten we hopen, dat u geen
hogere prijs zult moeten betalen dan
u denkt. En nu kunnen we gaan-
Maar eerst heb ik met )ou nog een
appeltje te schillen Paul Liang 'er-
telde mij, dat Ie een revolver bij 1e
draagt. Is dat waar?"
Steuben kleurde en stond op. „Ja
dat is waar. Je laat me dus bespion-
neren?"
„Heb ik je in Peking niet gezega
daJ er niets gevaarlijker en doellozer
is dan een revolver mee te nemen?
Wanneer he. zo ver komt, dat het ding
Ie te pas zou komen, ben Ie al een lijk.
En als je net niet nodig hebt. dan zijn
er genoe;- mensen langs de weg. die 'n
moord zouden doen om een vuurwapen
in hun bezit ie krijgen. Als je zo vrien
delijk wilt zijn mij die revolver te ge
ven, zal ik hem in de put werpen.'
Paul Steuben werd vuurrood. „Ik
heb mijn eigen mening daarover."
„Dat weet ik wel. Het ongeluk is. dat
die hier „niet juist is. Als ie wilt, kun
je je revolver en je mening meenemen
naar het station. Anders geef je mij
dat wapen en houd Je mening voor
je Wat zal het zijn Paul?"
Paul haalde een kalibei 38 revolver
uit zijn zak en wierp hem op de
grauwe leme vloer. „Loop naar de
maan voegde hij Rodney met verstik
te stem toe.
Rodney wilde een bediende roepen
om het wapen om te rapen, toen Mei
Newalls stem hem verbaasd deed om-
ki.jken.
„Paul", zei ze, „gedraag je behoor
lijk. Raap het op en geef het hem".
En Paul Steuben bukte zich om de
revolver op te rapen.
„Het spi.it me. Rodney. Ik zal het niet
weer doen."
„Trek het je niet aan", antwoordde
Rodney. „Het komt alleen door het
klimaat. Als we vertrekken, kun je be
ter een eindje met mij te voet gaan.
Je hebt lichaamsbeweging nodig."
De bedienden pakten onhoorbaar„nan-
dig. tie bagage en de stemming werd
minder gespannen.
(wordt vervolgd)