Mensen Bloemlezing, geen spiegel SCHATTFN VAN CHINA (ANs! nieuw élan vooruit Ruim f 300 millioen voor dijkherstel Verdachte hooi- bergbranden Kruiser „De Ruijter" in Oslo RADIO) 2.54 \FELG0ED 1.62 9.36 1LEN 8.' -.65 TWEEDE BLAD DINSDAG 26 JANUARI 1954 Zwakte II Tandarts trok van „papieren" patiënten AT EEN 0NDERLIJKE ERELD Het tweede deel van Victor van Vrieslands anthologie Diverse leemten Steb DE HEER Jensen uit Krakelund asi profiteren bespaart ziet irmale prijzen ISen SLOPEN te leveren met 78S oudend. sin 50 60 atroon eur geel. 1*160 o 90 35x35 01 9402 12670 14198 18847 18957 21501 5086 5358 5394 5396 3435 9441 9556 9571 13459 13467 13473 18849 19229 19300 964 131 165 191 226 360 394 395 424 626 695 713 725 3 880 889 904 905 9 177 200 234 240 9 416 421 425 457 1 643 647 667 680 8 822 S37 860 928 0 082 9 342 8 469 7 633 6 837 7 990 9 125 '8 483 '2 745 0 5 188 0 391 4 585 S49 2 203 9 334 4 495 700 0 953 12 086 ;5 193 9 357 7 731 54 .0 273 6 622 090 123 142 344 347 368 487 488 500 657 661 666 852 866 878 190 253 266 522 548 554 753 756 770 218 222 280 404 422 442 599 635 662 879 884 906 214 230 24$ 335 338 38i 525 541 560 760 773 776 960 986 990 093 103 108 221 234 241 415 468 509 788 792 813 322 363 401 709 728 741 15 157 177 179 218 10 308 411 433 450 !1 535 570 571 580 )2 906 937 941 944 5 063 083 090 119 14 306 307 315 316 3 618 623 627 663 >3 773 780 797 803 6 937 959 969 Dl ERPlfCO Enen... N MMR. N DER STEEN CR IS nieuw leven en nieuwe be- zieling in de K.V.P. gevaren. Die stoute conclusie durven wij te trekken na de Partijraadsvergade ring van j.l. Vrijdag en Zaterdag. Er waren Vrijdag tekenen en dis cussies, die op het tegendeel sche nen te duiden. Het behandelen van de rekening over 1953 en van de I begroting over 1954 bracht pijnlij ke leemten aan het licht, leemten in de discipline en daardoor in de fi nanciën. Nog altijd schijnt in een aantal plaatsen de oude kiesver enigingsmentaliteit rond te waren, alsof het voorbereiden en voeren van verkiezingscampagnes het eni ge doel der partij is. Door financië le krapte moet van alles achterwe ge blijven, dat toch eigenlijk zo dringend nodig is. Het bracht de Jongeren min of meer aan het stei geren. Zi; maken zich (gelukkig) zeer warm voor het groeiende in- r ternationale werk. Ze zien dit met f een miniem bedrag op de begroting verschijnen. En ook hun eigen or ganisatie voelden ze vleugellam worden wegens gebrek aan finan- I ciële voeding. Dit alles kwam als a nnoiir cri de coeui en daardoor niet in al len dele overwogen tot uiting. De partijpenningmeester met het jonge hart had er echter veel begrip voor en daardoor werd datgene wat op een sensatie ging lijken spoedig in de baan van rustig beraad voor de toekomst geleid. In hte debat over de reorganisa tie van de Partijraad kwam ook wat prikkeligheid, toen de tegen- stelline Zuid-Noord even om de hoek kwam kijken. De begrijpelij ke wens om de nieuwe Bestuurs raad niet al te zeer te doen uit dijen 93 leden is toch al een res pectabel aantal raakte in botsing met de vrees, dat de grootste krin gen niet voldoende aan hun trek zouden komen wat aangaat het aan tal afgevaardigden. En nu zegt het aantal wel niet alles, maar we kun nen ons toch begrijpen, dat met na me Limburg en Den Bosch hier de wenkbrauwen fronsten. Het is ook een kwestie van psychologie! Het had trouwens maar een paar stem men gescheeld, of de inkrimping, door Den Helder voorgesteld en door het Partijbestuur gesteund, was er niet gekomen. Er was im mers een twee-derde-meerderheid nodig. Er vertoonde zich echter de paradox, dat men aan de ene kant een zo ruim mogelijke vertegen woordiging wenst, maar dat aan de andere kant afgevaardigden van verscheidene kringen verstek lie ten gaan. Ook uit het Zuiden was lang piet iedereen aanwezig! En zo kwam de twee-derde-meerderheid er toch, waarbij de afgevaardigden van de Kring Tilburg zich aan de zijde Van Den Helder schaarden. De neiging om het hele debat over deze reorganisatie maar uit te stellen, om eerst de suggesties van Prof. van der Grinten c.s. rustig te kunnen bestuderen, was wel begrij pelijk, maar men heeft er o.i. toch goed aan gedaan de zaak nu maar door te zetten. Deze vernieuwing stond al zo lang op stapel en men had er zich in de geest al zo ver trouwd mee gemaakt, dat een uit- l stel nieuw élan had kunnen afrem- I men. bezieling kan uitgaan voor deze nieuwe fase in het optreden van de Katholieke Volkspartij. Iedere be noeming is natuurlijk min of meer een credietbenoeming. Doch we hebben goed vertrouwen, dat dit crediet goed belegd is, dat vertrou wen en volle verwachting kan wor den geschonken aan de nieuwe voor man. Vf/E KUNNEN de nieuwe verwach tingen voor de partij al over enkele maanden toets on aan de Pro vinciale Statenverkiezingen. Laten alle partij-instanties bedenken, dat hier niet alleen op het spel staat het veroveren van zo veel mogelijk ze tels, maar ook het leveren van het bewijs, dat er sinds het ongelukkige jaar 1952 een kentering is gekomen in de politieke evolutie, dat de doorbraakmannen hun illusies wel kunnen opgeven. Zal het mogelijk zijn dit bewijs te leveren? Voorspel len is nog altijd moeilijk. Maar als allen doordrongen worden van de nieuwe geest van het offensief, dan zal het optimisme, door deze Partij raad gewekt, zijn bevestiging krij gen. Grootste deel reeds uitgegeven TOT 28 December 1953 heeft de Rijkswaterstaat 225 millioen gulden voor het herstel der door de ramp be schadigde zeeweringen uitgegeven. Voor 1954 kan de Rijkswaterstaat voor het voleinden van deze taak nog over honderd millioen gulden beschik ken. INDONESISCHE regering blijkt toch maar weinig respect te hebben voor de eenvoudigste democratische vrijheden. Door mid del van de censuur onthoudt ze de buitenwereld het juiste nieuws over de incidenten in het Simpanghotel te Soerabaja. Een journalist, be kend om de eerlijkheid en objecti viteit in zijn berichtgeving, wordt gevangen gezet, omdat hij een tele gram over het gebeurde naar een Nederlands blad had gezonden. Achteraf tracht men deze arrestatie te rechtvaardigen met de medede ling, dat deze journalist vroeger bij de voorlichtingsdienst van het Ne derlandse leger had gewerkt. Het blijkt niet eens waar te zijn. Maar als het waar was, wat dan nog? Ar restaties als deze zijn geen bewijs van sterkte, maar van zwakte. Ma teriële en morele zwakte. QOK DIT was een bewijs van zwakte: Bij de aankomst van Molotov in Oost Berlijn overtroffen ae veiligheidsmaatregelen alles wat men in de dagen van Hitler had meegemaakt. Oost Berlijn is het to neel van de 17-Juni-opstand en men weet maar al te goed, hoe de uiterlijke verschijnselen wel zijn onderdrukt, doch de oorzaken nog broeien en gisten. Het „bevriende" Oost Duitsland is in wezen een be zet en vijandig land. Men ziet de heer Molotov als exponent van de Sovjet-tyrannie. Slechts hagen van politie en soldaten kunnen hem te gen de in stilte smeulende volks woede beschermen. OOK IN BAARN: ÏWIINDER dan tien minuten na elkaar is Zondagavond in Baarn brand uitgebroken in twee grote hooibergen. De eerste brand werd omstreeks elf uur gemeld bij een veehouder, mid den in de bebouwde kom van het dorp Met groot materiaal werd het vuur aangepakt om itbreiding naar de omliggende percelen te voorkomen. De tweede brand werd gemeld bij een veehouder aan de rand van dê gemeente. Ook daar brandde en hooi berg als een fakkel. Er ging in totaal voor ongeveer zeven duizend gulden aan hooi verloren. Aangenomen wordt, dat beide hooi bergen zijn aangestoken. Enige weken geleden zijn ook twee hooibergen af gebrand. "WERDACHT van fraude ten nadele van het Alg. Provinciaal en Stads- ziekenfonds (Ziekenhulp) te Gronin gen, is door de Rijkspolitie aangehou den L. H. E.. tandarts te Uithuizen. E. wordt er van verdacht gelden te heb ben geaccepteerd van patiënten, die in het geheel niet onder zijn behan deling waren, maar die hij in zijn boeken voor het ziekenfonds verant woordde. Hij zal voor de Officier van Justitie te Groningen worden geleid. "pOEN in het najaar van 1939 het eerste deel van de „Spiegel van de Neder landse Poëzie door alle eeuwen" verscheen, sprak de samensteller, Victor van Vriesland, de hoop uit, dat in 1940 een tweede bundel zou kunnen volgen. Oorlog en bezetting hebben verhinderd, dat aan dit voornemen gevolg kon worden gegeven. Eerst thans kwam een keuze uit de periode 1900-1940 van de pers, maar er zijn intussen alweer 13 jaar verlopen, zodat een derde deel moet worden aangekondigd, dat zal lopen van circa 1940 tot circa 1953. Liet tweede deel. dat thans voor om ligt, is niet zo'n monumentale uit gave geworden als het eerste. De ban den passen maar kwalijk naast elkaar in dê boekenkast. De verandering van uitgeefster zal hieraan wel debet zijn: deze is namelijk niet meer. N.V. De y/AN DAT élan hebben we de tweede dag werkeliik iets be speurd, toen de nieuwe wijze van voorlichting door de Kamerfractie de gedachtenwisseling tot iets meer levends maakte dan vroe ger het geval was. Het is nog maar een aanloop en het kan allemaal nog veel beter worden: een lichaam van vertrouwelijk beraad over en weer, waardoor de fractie dichter bij de partij, de partij dichter bij de frac tie komt te leven. Bezieling ging er zeker ook uit van de oproep van Professor Rom- me om tegen Mr Burger met zijn botte aanvallen op het confessionele partijwezen in het offensief te gaan en de Partij van de Arbeid te ont maskeren als het onzuivere ele ment in ons politieke bestel. We ge- I loven, dat deze oproep zeker weer klink zal vinden in alle gelederen der partij. Er zijn nog wel vrees- achtigen onder ons, die ieder hard woord willen vermijden tegenover de propagandadoorbraak, welke zel ve zo kieskeurig niet is en zich als maar monopolies van vooruitstre vendheid en apostolaat toedicht. Maar dat zijn o.i. toch maar enke lingen. Professor Romme stak de klaroen en de partij zal gaarne vol gen. De nieuwe voorzitter heeft door zijn frisse onbevangen optreden en zijn klare rede ook de beste ver wachtingen gewekt, dat van hem Spieghel, doch de firma J. M. Meulen- hoff te Amsterdam. Het uiterlijk is echter van minder belang ,al wil het oog ook wat hebben. Meer aandacht verdienen enkele la cunes, die deze overigens prachtige verzameling ontsieren. Er is overheen te komen, dat geen vertalingen zijn opgenomen, maar het ontbreken van Nederlandse poëzie uit Zuid-Afrika. Indonesië en de Antillen blijft betreu renswaardig. Eveneens is het jam mer, dat de samensteller geen frag menten wenste op te nemen, zodat ge dichten, die een zekere omvang te boven gingen, zijn weggelaten. Te recht is Willem van Doorn, die zelf de keuze wilde bepalen, genegeerd Daarentegen is het weer spijtig, dat bepaalde gedichten van Paul van Ostayen wegens typografische moei lijkheden niet afgedrukt konden wor den. SYMBOLISCHE AANWEZIG HEID Depaald belachelijk is de symbo- lische aanwezigheid van de bloem lezer zelf met niet meer dan vier re gels. Nog dwazer is de motivering „omdat ik daarmee plaatsruimte aan anderen ontneem." In een boek van ruim 700 pagina's waarin 200 poëten aan het woord komen, was voor de schrijver van Voorwaardelijk Uit zicht, Herhalingsoefeningen, Voor onderzoek en Drievoudig Verweer ook nog wel een plaatsje te vinden ge we est. ONVERZOENLIJK fer Sn B P'( de Nederlrdse Marine' te 10.000 ton metende l uoornee? driedaags onofficieel bezoek in de ha- De ZiW'\aZ3' rn' M° werd gnomen aan boord van de V rZe v "«de aankomstin de haven van de Noorse hoofdstad. ff lVi!Te, I van Defensie. Nils Langhelle, commandant ZteZJuZZ kap!'et.n de "De Ruijter", jhr. M. P. M. van Karnebeek, Nederlands Bezant in Noorwegen, en vice-admiraal A. D E de Booy, bevelhebber van de Koninklijke Nederlandse Marine. door J. P. MARQUAND 7) „De stukken bevinden zich in veilige handen. Zij zijn eerst ontlangs ont dekt. geloof, dat ik de enige hier in de stad ben, die ervan weet." Newall scheen een besluit te nemen. „Paul wil je naar de andere salon gaan en mijn papieren uitpakken? Doe de deur achter je dicht.... Mei, ga jij uit met mr. Jones Het kan me met schelen, waarheen... Jones laai haar de stad zien of iets dergelijks. Ga ergens dineren als je wilt Ik wil alleen met mr Lioe spreken." U kunt onmogelijk naar Ho Hsien gaan1Zei Rodney Jones ernstig. ..Het 15 onmogelijk". Edwin Newall lachte onhoorbaar. •O ja? ik spreek je later nog wel, Jones. HOOFDSTUK III. Rodney wachtte beneden op Mel Ne pali. benieuwd, of zij zou komen. le- eieen in het hotel kende hem, maar le middag voelde hij zich verlegen en het middelpunt der belangstelling, terwijl hij daar stond te wachten. Het kwam hem voor of de grijsgeklede klerken in het bureau en de khaki lift jongens hem vermaakt gadesloegen. Het was tegen theetijd en de tafeltjes hadden zich met gasten gevuld. De kooplui stonden geduldig bij hun wa ren maar Rodney voelde zich in zijn verlegenheid het middelpunt van alles. Hij vroeg zich af wat hij tegen haar zeggen moest, als zij kwam. Hij had nooit eerder geweten, dat hij onhan dig en verlegen was nooit had hij zo sterk zijn tekortkomingen gevoeld. Hij zag in een naburige spiegel een mager man. in weinig elegante hou ding. wiens grijze pak vol vouwen zat en wiens mager gezicht een ongezond- gele tint had De mond was te groot en de neus te lang. Hij vroeg zich af wie het zijn kon. besefte ineens, dat hij naar zijn eigen spiegelbeeld staar de en draaide zich vermoeid om. Op hetzelfde ogenblik vergat hij zichzelf, omdat hij haar zag aankomen, recht en slank, geheel verschillend van alle andere mensen. ..Zo", zei ze. zich bij hem voegend. ..dat is zover". Wat is zover?" vroeg Rodney Jo nes. Zij trok de schouders op en glim lachte of zij hem al jaren kende. E'en andere omissie, die evenmin goed te praten is, mogen we niet onvermeld laten, ook al is van Vries land niet bereid daarover in discussie te treden. Ze betreft de collaborateurs Hun afwezigheid maakt het spiegel beeld, dat de inleider wil geven, niet compleet. Zij is in strijd met de titel van het boek en met de richtlijnen, die de schrijver zich gesteld had. In het voorwoord tot het eerste deel verklaarde hij namelijk volledig te willen zijn „zonder vooropgestelde) was. uitsluiting van personen of richtingen op buiten-poëtische gronden". Het on hebbelijke is, dat er geen namen ge noemd worden, zodat men de neiging krijgt elke dichter, die niet vertegen woordigd is, voor „fout" aan te zien. We moeten ons echter bij het besluit van iemand die zich tot de „onver- zoenliiken" rekent, eenvoudig neer leggen. Wie kennis wil nemen van wat dichters als Wies Moens, Jan Eekhout, Jos Panhuysen Jr., Cyriel Verschaeve, Urbain van de Voorde, Gerard Wijdeveld, Martien Bever sluis, Roel Houwink, Henri Bruning, Ernest Michel. Chris de Graaff, Paul Vlemminx, Mien Proost, de gebroe ders Kuitenbrouwer, Ferdinand Ver- cnocke, Martin Bruyns enz. gepres teerd hebben, kan hier niet terecht. nog meer afwezigen pen aanzienlijke verbetering is het uitgebreid register, dat het na slaan aanmerkelijk vergemakkelijkt en bovendien enige bio- en bibliogra fische wetenswaardigheden verschaft. Het weglaten van opdrachten achten we niet juist. We hadden bv. graag gezien, dat vermeldt was. dat van Ostayen zijn beroemde Melopee voor Gaston Brussens geschreven heeft. Zoals bij iedere bloemlezing kan men ook hier over de keuze en het aantal der gedichten van mening ver schillen. Zo vragen we ons af waar om van mr Keuls meer dan 50 ge dichten werden opgenomen en van Jacob Israël de Haan meer dan 40. Van de zg. Godslyriek der katholieke jongeren vinden we hier niets terug. Uit het Lyrisch Labyrinth van Anton van Duinkerken werd bv. geen enkel vers overgenomen. Op bladzijde 7 treffen we zowaar pastorke Cuppens aan, maar de Noord-Nederlandse pas toors zijn aan van Vriesland voorbij gegaan, zoals Willem Smulders, A. v. Delft, Chr. Metz, Frans Frencken. Ook pater Molkenboer vond geen ge nade, evenmin als pater Jos van Wely en pater Antoon Smoor. Voorts missen we Agatha Seger, Jan Gin, Luc van Hoek, Lodewijk v. Maelstede, Rob. Franquinet en nog 'n groot aantal Vlamingen, waaronder Jan Hammenecker, wiens prachtig „Voor mijn zuster" eigenlijk in geen enkel£ bloemlezing mocht ontbreken. Mogelijk komen enkelen nog in het derde deel aan de orde. unieke verzameling p\ndanks de opgesomde feilen is deze uitgave uniek door de gro te uitgebreidheid en de juiste keuze der gedichten. Van Vriesland heeft haar samengesteld met veel kennis van zaken, een fenomenale belezen heid en een zuivere smaak. De lezer stuit op tal van verrassende vondsten en meer dan een gedicht, dat al lang vergeten was, werd onder het stof vandaan gehaald. We kunnen slechts de grootste bewondering hebben voor het gigantische werk, dat hier ver richt is. Wie zich dit boek aanschaft, haalt voor een luttel bedrag een keur uit de 20e eeuwse poëzie in huis, zoals er tot nu toe nog geen verschenen loslippigheden van LEOHARD y QP DE VOORSTE rij zat een mannetje, dat wantrouwend de gedra- dingen van het bestuur volgde. En soms de vuist hief, zoals dat op vergaderingen wel eens goede indruk maakt. En de grootwoord- bezitter op het spreekgestoelte in gedachten degelijk het leven be moeilijkte. Men moet deze houding psychologisch toch wel even verklaren, an ders raakt men de draad kwijt. De zaak is, dat het mannetje was op gejut, zoals dat in deze kringen heet. Dat hij van de kook was ge bracht en veel te duur dacht en te hard riep, wanneer het niet op viel. Psychologisch helemaal fout, zo moet men dat helaas stellen. Gelukkig, daar ontwaakte zijn nuchter verstand: De man op het spreekgestoelte zei niets, waarover hij zich druk behoefde te maken. Steb", riep hij dus. De spreker keek van zijn papieren op. als was hij verbaasd, dat er nog iemand wakker bleek te zijn. Spreker puurde nog dieper in de stof dan voorheen. En daar had ge het reeds: Hij kon er geen wijs meer uit en moest van voren af aan beginnen. Het mannetje had niets in de gaten. Steb", riep hij weer maar eens. De redenaar wierp een onderzoekende blik op het bestuur achter hem. De voorzitter dacht, dat het was afgelopen en begon opgelucht te applaudiseren. - Zie dit even anders", zei de spreker haastig. „Het is nog niet uit. Het voornaamste komt nog." Tempo dan", riep de voorzitter. „Ik heb een vrouw getrouwd Aan mij ligt het niet. Maar dat ventje zit lelijke dingen te roe pen". Laameleh tein", zei het ventje verontwaardigd. „Ki peor neella steb". Toen herrinnerde de voorzitter zich, dat hij een spraakgebrek had. Het mannetje sprak omgekeerd. 1 I Tegenvaller twee minuten roodgloeiend. .,Ge ziet het zeker wel?", vroeg de uitvinder. P)E HEER Pete Grawson won op De employé's zagen het. Zij zagen 1J Vijfentwintig jarige leeftijd een ook, dat hun gebouw in brand raak- beduidende som gelds. „Wat Iet te en tot de grond toe afbrandde, me?", sprak onze Pete, die kloek ..En toch is het eenvoudig ver was in die dingen. „Nu heb ik het klaarde de uitvinder, die deze gang geld en straks misschien niet". En van zaken met stijgende voldos- hij kocht veertien costuums. Hij «'"S had gevolgd. „Men neme een heeft nu vastgesteld, dat hij door half mud kolen en dompele dit m grillige spelingen van de natuur vijf '*er' liter benzine centimeter is gegroeid. Pete heeft veertien nieuwe pakken te koop. Vreemd Handig Y'WEE Amerikaanse zakenlieden dachten, dat ze iets hadden gevonden om snel rijk te worden. m Denemarken speelt met meer mee in een loterij, waarin eenden Z" wierpen een chocolade-soort als prijzen beschikbaar worden ge- °P de markt- waarvan men niet steld. Er zijn grenzen. Het geval wil kon worden. De dames met de namelijk, dat bij boer Jensen twee zorg voor hun slanke lijn waren eenden werden gestolen. Niet alge- er wild op.Men heeft een en an- heel aan de grond door dit verlies der nu eens uitgezocht en bevon- kocht hij toch nog een lot in een lo- den, dat het gewone reepjes cho- terij en de prijs, die daarop viel her kende hij als zijn twee eigen een den. Nu zijn de beestjes wéér gesto len. En Jensen ziet uit naar de man, die in de naaste toekomst weer een loterij organiseert. Bakker £)E 15-jarige Henry P. te B. (Gr.Br.) won de eerste cola zijn, voorzien van een ander etiket. Maar die twee zakenlieden rijden reeds dik auto en roken beste sigaren. Gerucht r\AAR verspreidt Toon het ge- rucht, dat hij een pakje siga retten kwijt is. En zinspeelt tevens op het feit, dat de corrector ze weer ven gerijpt man, glimlacht echter en eet zijn boterhammetjes met kaas. Soms vraagt hij Toon, wanneer deze sigaren denkt te gaan roken. prijs op de bakkerswedstrijd, soed rookt. Deze, een door het le- - - iran rroriint mart n-IimlonVif nr>Vi4a« die onder de mensen van zijn dorp was georganiseerd. Zijn moeder behoorde ook tot de deelnemenden. Zij werd 10de en probeert thans voor een kwartje de recepten van haar zoon over te nemen. Maar Henry P. vindt het aanbod rijkelijk laag. Vtvinding r^E EMPLOYé's van het octrooibu reau in Nevada kregen te ma ken met een man, die een nieuw soort kolen kwam presenteren. „Ik wil wel eens demonstreren" zei de man een hij wierp ,een kolenkitje vol in de kachel. Die stond binnen 't Ondeugende bruidsjonkertje. W. VAN DER VELDEN WOENSDAG 27 JANUARI 1954 HILVERSUM I, 402 M. VARA: 7 00 Nws.; 7.13 Gram.; 8.00 Nws.; 8.18 Grarn. 8.50 V. d. huisvr.; 9.00 Gym. v. d. vrouw 9.10 Gram. (9.30-9.33 Waterst.); VPRO: lO.OOSchoolradio; VARA: 10.20 V. d. vrouw: 11.00 Gram.; 12.00 Dansmuz.; 12.30 Land- en tuinb. meded.; 12.33 V. h. plat teland; 12.38 Gram.; 13.00 Nws.; 13.15 Tentoonstellingsagenda; 13.18 Accordeon- ork.; 13.45 „De weg omhoog", caus.; 14.00 V. d. kind.; 16.00 V. d. zieken; 16.30 Jeugdconc.: 17.05 Gram.; 17.30 Instr. kwint.; 17.50 Regeringsuitz.: Dr. J. Huls- ker: „Nederland en de wereld: Neder landse kunstmanifestaties in het buiten land"; 18.00 Nws. en comm.; 18.20 „Het volle pond", caus.; 18.35 Orgel en zang; 18.55 V. d. jeugd: 19.00 „Land van de Sabre", klankb.; 19.25 VARA-Varia; 19.30 Cabaret; 20.00 Nws.; 20.05 Politiek com mentaar: 20.15 Concertgebouwork.; 21.10 „Hun beide jongens", hoorsp.; 22.15 Ca baret; 22.45 „Melk is goed voor elk", caus. 23.00 Nws.; 23.15 Socialistisch nws. in Es peranto; 23.20 Lichte muz.; 23.45-24.00 Gram. HILVERSUM II, 298 M. NCRV: 7.00 Nws.; 7.10 Gram.; 7.15 Gym.; 7.33 Gram. 7.45 Een woord voor de dag; 8.00 Nws. en weerher.; 8.15 Gram.; 8.30 Tot Uw dienst; 8.35 Gram.; 9.00 V. d. zieken; 9.30 V. d. vrouw; 9.35 Gram.; 10.15 Idem; 10.30 Morgendienst; 11.00 „Mozart", hoorsp.; 12.00 Bariton en piano; 12.30 Land- en tuinb. meded.; 12.33 Gram.; 12.37 Be- drijfsdienst; 12.59 Klokgelui; 13.00 Nws.; 13.15 Met PIT op pad; 13.20 Gevar. muz. 13.45 Gram.; 15.30 Viola da gamba en clavecimbel; 16.00 V. d. jeugd; 17.20 Gram.; 17.30 Orgelconc.; 18.00 Mil. caus. 18.10 Gram.; 18.15 Idem; 18.30 Spectrum v. h. Chr. Organisatie- en Verenigingsle ven; 18.45 Geestelijke liederen; 19.00 Nws. en weerber.; 19.10 Boekbespr.; 19.25 Gram. 19.30 Buitenl. overz.; 19.50 Orgelconc.; 20.00 Radiokrant; 20.20 Mannenkoor, Mil. kapel en sol.; 20.40 „Een oud land en een nieuw gewaad", caus.; 21.00 Gram.; 21.15 Gevar. muz.; 21.45 „Hervormd- Gerefor meerd", discussie; 22.00 Omr. ork.; 22.45 Avondoverdenking: 23.00 Nws. en SOS- ber.; 23.15 Gram.; 23.40-24.00 Idem. BRUSSEL, Vlaams, 324 M. 11.45 Gram.; 12.30 Weerber.; 12.34 Gram.; 13.00 Nws.; 13.15 Piano en zang; 13.30 Gram.: 13.45 Piano en zang; 14.00 Schoolradio: 15.45 Operamuz.; 16.30 Omr. ork. 17.00 Nws.; 17.10 Gram.; 17.30 Caus.; 17.40 Gram.: 17.50 Boekbespr.; 18.00 Gram.; 18.15 Caus.; 18.30 V. d. sold.; 19.00 Nws.; 19.40 Gram.; 20.00 Hoorsp.: 21.20 Gev. muz.; 22.00 Nws.; 22.15 Jazzmuz 22.45 Gram.; 22.55-23.00 Nws. BRUSSEL. Frans, 484 M. 12.00 Gevar. muz.; 13.00 Nws.; 13.15 Omr. ork.; 14.00 en 15.00 Gram.; 16.05 Lichte muz.; 17.00 Nws.; 17.15 Gram.; 17.30 Zangrecital; 17.50 Gram.; 18.50, 19.15 en 19 28 Idem; 19.30 Nws.; 20.00 Gram.; 20.15 Symph. ork., koren en instr. ens.; 21.45 Gram.; 22.00 Nws.; 22.15 Gevar. muz.; 22.55 Nws. „U begrijpt heel goed, wat Ik be doel. Vader zit weer op zijn stok paardje". „O, bedoelt u dat?" „Ja. dat bedoel ik. Wat gaat u met me beginnen? Hij heeft u maar met mij opgeschept". „Ik weet het niet. Misschien was het voorbeschikt, dat wij met elkaar opgeschept zouden worden". ..Wel, maar in elk geval, wat zullen wij doen?" vroeg zij. „Op de klok kij ken helpt niet". Zij had het gezicht gezien, waar mee hij op de klok keek. Het was half zeven. „Ik moet mijn telegram inzenden aan de krant", zei hij. „Het had al een half uur geleden verzonden moe ten worden. Ik heb alles thuis liggen' „Hebt u 'n huis?" vroeg zij ver wonderd. „Ja, een huis en bedienden. Dat kost hier niet meer dan een flat bij ons. Maak u zich niet bezorgd, ik leef niet boven mijn inkomen". „Om u de waarheid te zeggen, maak te u mij daarover helemaal niet be zorgd. U bent de enige hier in China, waarover ik me niet bezorgd maak. Kunnen we niet daarheen saan?" Zijn huis lag tien minuten per rickshaw, ten Noorden van het grijze hotel. Het stond in een dier ontelbare woonstraten, waar hoge grijze muren met felrode poorten elk spoor van leven wegsluiten. Zelfs als de poorten openstaan, is de entreé steeds ver dekt, zodat het leven der mensen, het zij arm of rijk, voor de straat ver borgen blijft. Rodney's hoofdjongen, Liang, open de de poort. Volgens de traditie was Liang een „jong„n", alhoewel tien jaar ouder dan Rodney en vader van een gezin. Hij was een forse, magere man. wiens breed en benig gelaat spo ren verried van de invasies van Moed- sjoens en Mongolen. „Telegram-jongen wacht. Meester", zei hij. buigend voor Mei Newall met een glimlach, die Rodney Jones ver legen maakte. „Ik zal vlug thee en cocktails voor Missy klaarmaken". „Op de achterste binnenplaats", zei Jones. Zij liepen over de geplaveide voor hof. door een klein vertrekje en kwa men zo op de tweede binnenhof, waar een oed pioenen bloeide tegen een ach tergrond van zorgvuldig opgestapelde steenen. Rodney was blij. dat zijn huis haar scheen te bevallen. Liang bracht een tafel en twee stoelen, welke hij in de schaduw van een boom plaatste. „Liang doet het keurig", vond zij. „Liang is een man van de wereld. Elke Chinees is een man van de we reld. Als u mij een half uurtje wilt excuseren, zal Liang u thee of een cocktail brengen, wat u verkiest". Rodney Jones ging naar zijn werk kamer, trok zijn jas uit, stak een blan co vel in zijn schrijfmachine en bleef geruime tijd naar het onbeschreven blad staren. Maar zijn gedachten wa ren niet bij hetgeen hij schrijven moest Juffrouw Newall zat in de hof te wachten, maar het was hem of zij zich in de kamer bevond. Hij zag in de geest hoe zij de handen bewoog, haar hoofd, de armbanden om haar polsen. „Je bent toch niet bezig op haar verliefd te worden!" zei hij tot zichzelf; „wees wijzer Jones". Hij schreef; Edwin Newall. de Wall-street Ban kier. die vandaag hier aankwam, wt-i gerde het doel van zijn bezoek te open baren en verklaarde enkel, dat hij hier niet voor zaken of om poliiteke redenen was gekomen. Vasthoudend aan zijn stelregel een intervieuws toe te staan, weigerde mr. Newell, die er mager en vermoeid uitzag, zijn indruk ken van China mede te delen of een oordeel uit te spreken over de econo mische toestand. Hij wordt vergezeld door zijn dochter, Melvina Newall en door Paul Steuben, een der jongste firmanten van Newall Co. Rodney Jones trok het blad uit de machine en legde het zorgvuldig naast zich. Een beter bericht, wist hij, zou geen van zijn concurrenten inzenden. Hij had geen woord ervan gerept, dat meneer Newall van plan was om zijn collectie te verrijken, want dat was hem in vertrouwen tr.etie edeeid Hij stak een nieuw blad in de machine en begon weer te tikken. Volgens de berichten van Generaal Wang Tsjoeng. Opperbevelheober van het Derde Legercorps, zijn de troepen van lioe Hei Ch'i, „Zwarte Zeven Lioe", thans omsingeld; men ver wacht, dat zij spoedig zullen zijn uit geroeid. Volgens andere berichten echter begeven zij zich naar de gren zen van Chin-Li; in het militair hoofd kwartier alhier heef men ook verno men. dat hun aantal is aangegroeid tot vijfduizend daar plaatselijke ban dieten zich bij hen hebben aangeslo ten en dat deze gehele macht noord- waats trekt. Generaal Woe heeft uit Ho Hsien cavalerie op verkenning uit gezonden. Daar had hij de naam. Ho Hsien dus eerder gehoord. De toetsen van zijn schrijfmachine vervolgden hun opsomming van generaals, troepen en namen. Toen hij klaar was. las hij het over. Dit was zijn baantje. Der gelijke berichten werden van hem ver wacht. maar hij wist, dat niemand in het moederland er veel wijzer door zou worden. De naam Lioe Hei Ch'i zou hun niets zeggen en Generaal Woe zeker niet Vage namen en plaatsen die vaag iets vertelden van de chaos, die in China heerste. Wat was China? Was er wel iemand die het wist? Hij had er heel wat van gezien en als oor- lagcorrespondent een paar van die plaatselijke oorlogjes meegemaakt tus sen twee generaals China was als een kloppend hart. Generaals stonden op generaals vielen in onbegrijpelijke bloedige oorlogen Generaals werden verraden en generaals kochten om en werden omgekocht. Politici praatten in vlotte, westerse zinnen over het Nieuwe China, terwijl het Oude China nog leefde. Boeren werden uitgemer geld. steden geplunderd. Zou Nanking een nieuwe orde scheppen? De missi onarissen deden wat zij konden, bouw den nieuwe waarden op en spraken van herstel, maar zou China meewer ken? Niemand kon op zijn vragen ant woorden. China ging door zijn ge dachten als een van die verblindende zandstormen. „Jongen!" riep hij. .telegram!" (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1954 | | pagina 5