Mensen
Bloemlezing, geen spiegel
SCHATTFN
VAN CHINA
(ANs!
nieuw élan vooruit
Ruim f 300 millioen
voor dijkherstel
Verdachte hooi-
bergbranden
Kruiser „De Ruijter" in Oslo
RADIO)
2.54
\FELG0ED
1.62
9.36
1LEN
8.'
-.65
TWEEDE BLAD
DINSDAG 26 JANUARI 1954
Zwakte II
Tandarts trok van
„papieren" patiënten
AT EEN
0NDERLIJKE
ERELD
Het tweede deel van Victor van Vrieslands
anthologie
Diverse leemten
Steb
DE HEER Jensen uit Krakelund
asi profiteren
bespaart ziet
irmale prijzen
ISen SLOPEN
te leveren met
78S
oudend.
sin
50
60
atroon
eur geel.
1*160 o 90
35x35
01 9402 12670 14198
18847 18957 21501
5086 5358 5394 5396
3435 9441 9556 9571
13459 13467 13473
18849 19229 19300
964
131 165 191 226
360 394 395 424
626 695 713 725
3 880 889 904 905
9 177 200 234 240
9 416 421 425 457
1 643 647 667 680
8 822 S37 860 928
0 082
9 342
8 469
7 633
6 837
7 990
9 125
'8 483
'2 745
0
5 188
0 391
4 585
S49
2 203
9 334
4 495
700
0 953
12 086
;5 193
9 357
7 731
54
.0 273
6 622
090 123 142
344 347 368
487 488 500
657 661 666
852 866 878
190 253 266
522 548 554
753 756 770
218 222 280
404 422 442
599 635 662
879 884 906
214 230 24$
335 338 38i
525 541 560
760 773 776
960 986 990
093 103 108
221 234 241
415 468 509
788 792 813
322 363 401
709 728 741
15 157 177 179 218
10 308 411 433 450
!1 535 570 571 580
)2 906 937 941 944
5 063 083 090 119
14 306 307 315 316
3 618 623 627 663
>3 773 780 797 803
6 937 959 969
Dl ERPlfCO
Enen...
N MMR.
N DER STEEN
CR IS nieuw leven en nieuwe be-
zieling in de K.V.P. gevaren.
Die stoute conclusie durven wij te
trekken na de Partijraadsvergade
ring van j.l. Vrijdag en Zaterdag.
Er waren Vrijdag tekenen en dis
cussies, die op het tegendeel sche
nen te duiden. Het behandelen van
de rekening over 1953 en van de
I begroting over 1954 bracht pijnlij
ke leemten aan het licht, leemten in
de discipline en daardoor in de fi
nanciën. Nog altijd schijnt in een
aantal plaatsen de oude kiesver
enigingsmentaliteit rond te waren,
alsof het voorbereiden en voeren
van verkiezingscampagnes het eni
ge doel der partij is. Door financië
le krapte moet van alles achterwe
ge blijven, dat toch eigenlijk zo
dringend nodig is. Het bracht de
Jongeren min of meer aan het stei
geren. Zi; maken zich (gelukkig)
zeer warm voor het groeiende in-
r ternationale werk. Ze zien dit met
f een miniem bedrag op de begroting
verschijnen. En ook hun eigen or
ganisatie voelden ze vleugellam
worden wegens gebrek aan finan-
I ciële voeding. Dit alles kwam als
a nnoiir
cri de coeui en daardoor niet in al
len dele overwogen tot uiting. De
partijpenningmeester met het jonge
hart had er echter veel begrip voor
en daardoor werd datgene wat op
een sensatie ging lijken spoedig in
de baan van rustig beraad voor de
toekomst geleid.
In hte debat over de reorganisa
tie van de Partijraad kwam ook
wat prikkeligheid, toen de tegen-
stelline Zuid-Noord even om de
hoek kwam kijken. De begrijpelij
ke wens om de nieuwe Bestuurs
raad niet al te zeer te doen uit
dijen 93 leden is toch al een res
pectabel aantal raakte in botsing
met de vrees, dat de grootste krin
gen niet voldoende aan hun trek
zouden komen wat aangaat het aan
tal afgevaardigden. En nu zegt het
aantal wel niet alles, maar we kun
nen ons toch begrijpen, dat met na
me Limburg en Den Bosch hier de
wenkbrauwen fronsten. Het is ook
een kwestie van psychologie! Het
had trouwens maar een paar stem
men gescheeld, of de inkrimping,
door Den Helder voorgesteld en
door het Partijbestuur gesteund,
was er niet gekomen. Er was im
mers een twee-derde-meerderheid
nodig. Er vertoonde zich echter de
paradox, dat men aan de ene kant
een zo ruim mogelijke vertegen
woordiging wenst, maar dat aan de
andere kant afgevaardigden van
verscheidene kringen verstek lie
ten gaan. Ook uit het Zuiden was
lang piet iedereen aanwezig! En zo
kwam de twee-derde-meerderheid
er toch, waarbij de afgevaardigden
van de Kring Tilburg zich aan de
zijde Van Den Helder schaarden.
De neiging om het hele debat
over deze reorganisatie maar uit te
stellen, om eerst de suggesties van
Prof. van der Grinten c.s. rustig te
kunnen bestuderen, was wel begrij
pelijk, maar men heeft er o.i. toch
goed aan gedaan de zaak nu maar
door te zetten. Deze vernieuwing
stond al zo lang op stapel en men
had er zich in de geest al zo ver
trouwd mee gemaakt, dat een uit-
l stel nieuw élan had kunnen afrem-
I men.
bezieling kan uitgaan voor deze
nieuwe fase in het optreden van de
Katholieke Volkspartij. Iedere be
noeming is natuurlijk min of meer
een credietbenoeming. Doch we
hebben goed vertrouwen, dat dit
crediet goed belegd is, dat vertrou
wen en volle verwachting kan wor
den geschonken aan de nieuwe voor
man.
Vf/E KUNNEN de nieuwe verwach
tingen voor de partij al over
enkele maanden toets on aan de Pro
vinciale Statenverkiezingen. Laten
alle partij-instanties bedenken, dat
hier niet alleen op het spel staat het
veroveren van zo veel mogelijk ze
tels, maar ook het leveren van het
bewijs, dat er sinds het ongelukkige
jaar 1952 een kentering is gekomen
in de politieke evolutie, dat de
doorbraakmannen hun illusies wel
kunnen opgeven. Zal het mogelijk
zijn dit bewijs te leveren? Voorspel
len is nog altijd moeilijk. Maar als
allen doordrongen worden van de
nieuwe geest van het offensief, dan
zal het optimisme, door deze Partij
raad gewekt, zijn bevestiging krij
gen.
Grootste deel reeds
uitgegeven
TOT 28 December 1953 heeft de
Rijkswaterstaat 225 millioen gulden
voor het herstel der door de ramp be
schadigde zeeweringen uitgegeven.
Voor 1954 kan de Rijkswaterstaat
voor het voleinden van deze taak nog
over honderd millioen gulden beschik
ken.
INDONESISCHE regering
blijkt toch maar weinig respect
te hebben voor de eenvoudigste
democratische vrijheden. Door mid
del van de censuur onthoudt ze de
buitenwereld het juiste nieuws over
de incidenten in het Simpanghotel
te Soerabaja. Een journalist, be
kend om de eerlijkheid en objecti
viteit in zijn berichtgeving, wordt
gevangen gezet, omdat hij een tele
gram over het gebeurde naar een
Nederlands blad had gezonden.
Achteraf tracht men deze arrestatie
te rechtvaardigen met de medede
ling, dat deze journalist vroeger bij
de voorlichtingsdienst van het Ne
derlandse leger had gewerkt. Het
blijkt niet eens waar te zijn. Maar
als het waar was, wat dan nog? Ar
restaties als deze zijn geen bewijs
van sterkte, maar van zwakte. Ma
teriële en morele zwakte.
QOK DIT was een bewijs van
zwakte: Bij de aankomst van
Molotov in Oost Berlijn overtroffen
ae veiligheidsmaatregelen alles wat
men in de dagen van Hitler had
meegemaakt. Oost Berlijn is het to
neel van de 17-Juni-opstand en
men weet maar al te goed, hoe de
uiterlijke verschijnselen wel zijn
onderdrukt, doch de oorzaken nog
broeien en gisten. Het „bevriende"
Oost Duitsland is in wezen een be
zet en vijandig land. Men ziet de
heer Molotov als exponent van de
Sovjet-tyrannie. Slechts hagen van
politie en soldaten kunnen hem te
gen de in stilte smeulende volks
woede beschermen.
OOK IN BAARN:
ÏWIINDER dan tien minuten na elkaar
is Zondagavond in Baarn brand
uitgebroken in twee grote hooibergen.
De eerste brand werd omstreeks elf
uur gemeld bij een veehouder, mid
den in de bebouwde kom van het
dorp Met groot materiaal werd het
vuur aangepakt om itbreiding naar
de omliggende percelen te voorkomen.
De tweede brand werd gemeld bij
een veehouder aan de rand van dê
gemeente. Ook daar brandde en hooi
berg als een fakkel. Er ging in totaal
voor ongeveer zeven duizend gulden
aan hooi verloren.
Aangenomen wordt, dat beide hooi
bergen zijn aangestoken. Enige weken
geleden zijn ook twee hooibergen af
gebrand.
"WERDACHT van fraude ten nadele
van het Alg. Provinciaal en Stads-
ziekenfonds (Ziekenhulp) te Gronin
gen, is door de Rijkspolitie aangehou
den L. H. E.. tandarts te Uithuizen. E.
wordt er van verdacht gelden te heb
ben geaccepteerd van patiënten, die
in het geheel niet onder zijn behan
deling waren, maar die hij in zijn
boeken voor het ziekenfonds verant
woordde. Hij zal voor de Officier van
Justitie te Groningen worden geleid.
"pOEN in het najaar van 1939 het eerste deel van de „Spiegel van de Neder
landse Poëzie door alle eeuwen" verscheen, sprak de samensteller, Victor
van Vriesland, de hoop uit, dat in 1940 een tweede bundel zou kunnen volgen.
Oorlog en bezetting hebben verhinderd, dat aan dit voornemen gevolg kon
worden gegeven. Eerst thans kwam een keuze uit de periode 1900-1940 van
de pers, maar er zijn intussen alweer 13 jaar verlopen, zodat een derde deel
moet worden aangekondigd, dat zal lopen van circa 1940 tot circa 1953.
Liet tweede deel. dat thans voor om
ligt, is niet zo'n monumentale uit
gave geworden als het eerste. De ban
den passen maar kwalijk naast elkaar
in dê boekenkast. De verandering van
uitgeefster zal hieraan wel debet zijn:
deze is namelijk niet meer. N.V. De
y/AN DAT élan hebben we de
tweede dag werkeliik iets be
speurd, toen de nieuwe wijze van
voorlichting door de Kamerfractie
de gedachtenwisseling tot iets
meer levends maakte dan vroe
ger het geval was. Het is nog maar
een aanloop en het kan allemaal nog
veel beter worden: een lichaam van
vertrouwelijk beraad over en weer,
waardoor de fractie dichter bij de
partij, de partij dichter bij de frac
tie komt te leven.
Bezieling ging er zeker ook uit
van de oproep van Professor Rom-
me om tegen Mr Burger met zijn
botte aanvallen op het confessionele
partijwezen in het offensief te gaan
en de Partij van de Arbeid te ont
maskeren als het onzuivere ele
ment in ons politieke bestel. We ge-
I loven, dat deze oproep zeker weer
klink zal vinden in alle gelederen
der partij. Er zijn nog wel vrees-
achtigen onder ons, die ieder hard
woord willen vermijden tegenover
de propagandadoorbraak, welke zel
ve zo kieskeurig niet is en zich als
maar monopolies van vooruitstre
vendheid en apostolaat toedicht.
Maar dat zijn o.i. toch maar enke
lingen. Professor Romme stak de
klaroen en de partij zal gaarne vol
gen.
De nieuwe voorzitter heeft door
zijn frisse onbevangen optreden en
zijn klare rede ook de beste ver
wachtingen gewekt, dat van hem
Spieghel, doch de firma J. M. Meulen-
hoff te Amsterdam. Het uiterlijk is
echter van minder belang ,al wil het
oog ook wat hebben.
Meer aandacht verdienen enkele la
cunes, die deze overigens prachtige
verzameling ontsieren. Er is overheen
te komen, dat geen vertalingen zijn
opgenomen, maar het ontbreken van
Nederlandse poëzie uit Zuid-Afrika.
Indonesië en de Antillen blijft betreu
renswaardig. Eveneens is het jam
mer, dat de samensteller geen frag
menten wenste op te nemen, zodat ge
dichten, die een zekere omvang te
boven gingen, zijn weggelaten. Te
recht is Willem van Doorn, die zelf
de keuze wilde bepalen, genegeerd
Daarentegen is het weer spijtig, dat
bepaalde gedichten van Paul van
Ostayen wegens typografische moei
lijkheden niet afgedrukt konden wor
den.
SYMBOLISCHE AANWEZIG
HEID
Depaald belachelijk is de symbo-
lische aanwezigheid van de bloem
lezer zelf met niet meer dan vier re
gels. Nog dwazer is de motivering
„omdat ik daarmee plaatsruimte aan
anderen ontneem." In een boek van
ruim 700 pagina's waarin 200 poëten
aan het woord komen, was voor de
schrijver van Voorwaardelijk Uit
zicht, Herhalingsoefeningen, Voor
onderzoek en Drievoudig Verweer ook
nog wel een plaatsje te vinden ge
we est.
ONVERZOENLIJK
fer Sn B P'( de Nederlrdse Marine' te 10.000 ton metende
l uoornee? driedaags onofficieel bezoek in de ha-
De ZiW'\aZ3' rn' M° werd gnomen aan boord van de
V rZe v "«de aankomstin de haven van de Noorse hoofdstad.
ff lVi!Te, I van Defensie. Nils Langhelle, commandant
ZteZJuZZ kap!'et.n de "De Ruijter", jhr. M. P. M. van Karnebeek,
Nederlands Bezant in Noorwegen, en vice-admiraal A. D E de Booy,
bevelhebber van de Koninklijke Nederlandse Marine.
door
J. P. MARQUAND
7)
„De stukken bevinden zich in veilige
handen. Zij zijn eerst ontlangs ont
dekt. geloof, dat ik de enige hier in
de stad ben, die ervan weet."
Newall scheen een besluit te nemen.
„Paul wil je naar de andere salon
gaan en mijn papieren uitpakken?
Doe de deur achter je dicht.... Mei,
ga jij uit met mr. Jones Het kan me
met schelen, waarheen... Jones laai
haar de stad zien of iets dergelijks.
Ga ergens dineren als je wilt Ik wil
alleen met mr Lioe spreken."
U kunt onmogelijk naar Ho Hsien
gaan1Zei Rodney Jones ernstig. ..Het
15 onmogelijk".
Edwin Newall lachte onhoorbaar.
•O ja? ik spreek je later nog wel,
Jones.
HOOFDSTUK III.
Rodney wachtte beneden op Mel Ne
pali. benieuwd, of zij zou komen. le-
eieen in het hotel kende hem, maar
le middag voelde hij zich verlegen
en het middelpunt der belangstelling,
terwijl hij daar stond te wachten. Het
kwam hem voor of de grijsgeklede
klerken in het bureau en de khaki
lift jongens hem vermaakt gadesloegen.
Het was tegen theetijd en de tafeltjes
hadden zich met gasten gevuld. De
kooplui stonden geduldig bij hun wa
ren maar Rodney voelde zich in zijn
verlegenheid het middelpunt van alles.
Hij vroeg zich af wat hij tegen haar
zeggen moest, als zij kwam. Hij had
nooit eerder geweten, dat hij onhan
dig en verlegen was nooit had hij
zo sterk zijn tekortkomingen gevoeld.
Hij zag in een naburige spiegel een
mager man. in weinig elegante hou
ding. wiens grijze pak vol vouwen zat
en wiens mager gezicht een ongezond-
gele tint had De mond was te groot
en de neus te lang. Hij vroeg zich
af wie het zijn kon. besefte ineens, dat
hij naar zijn eigen spiegelbeeld staar
de en draaide zich vermoeid om. Op
hetzelfde ogenblik vergat hij zichzelf,
omdat hij haar zag aankomen, recht
en slank, geheel verschillend van alle
andere mensen.
..Zo", zei ze. zich bij hem voegend.
..dat is zover".
Wat is zover?" vroeg Rodney Jo
nes.
Zij trok de schouders op en glim
lachte of zij hem al jaren kende.
E'en andere omissie, die evenmin
goed te praten is, mogen we niet
onvermeld laten, ook al is van Vries
land niet bereid daarover in discussie
te treden. Ze betreft de collaborateurs
Hun afwezigheid maakt het spiegel
beeld, dat de inleider wil geven, niet
compleet. Zij is in strijd met de titel
van het boek en met de richtlijnen,
die de schrijver zich gesteld had. In
het voorwoord tot het eerste deel
verklaarde hij namelijk volledig te
willen zijn „zonder vooropgestelde) was.
uitsluiting van personen of richtingen
op buiten-poëtische gronden". Het on
hebbelijke is, dat er geen namen ge
noemd worden, zodat men de neiging
krijgt elke dichter, die niet vertegen
woordigd is, voor „fout" aan te zien.
We moeten ons echter bij het besluit
van iemand die zich tot de „onver-
zoenliiken" rekent, eenvoudig neer
leggen. Wie kennis wil nemen van
wat dichters als Wies Moens, Jan
Eekhout, Jos Panhuysen Jr., Cyriel
Verschaeve, Urbain van de Voorde,
Gerard Wijdeveld, Martien Bever
sluis, Roel Houwink, Henri Bruning,
Ernest Michel. Chris de Graaff, Paul
Vlemminx, Mien Proost, de gebroe
ders Kuitenbrouwer, Ferdinand Ver-
cnocke, Martin Bruyns enz. gepres
teerd hebben, kan hier niet terecht.
nog meer afwezigen
pen aanzienlijke verbetering is het
uitgebreid register, dat het na
slaan aanmerkelijk vergemakkelijkt
en bovendien enige bio- en bibliogra
fische wetenswaardigheden verschaft.
Het weglaten van opdrachten achten
we niet juist. We hadden bv. graag
gezien, dat vermeldt was. dat van
Ostayen zijn beroemde Melopee voor
Gaston Brussens geschreven heeft.
Zoals bij iedere bloemlezing kan
men ook hier over de keuze en het
aantal der gedichten van mening ver
schillen. Zo vragen we ons af waar
om van mr Keuls meer dan 50 ge
dichten werden opgenomen en van
Jacob Israël de Haan meer dan 40.
Van de zg. Godslyriek der katholieke
jongeren vinden we hier niets terug.
Uit het Lyrisch Labyrinth van Anton
van Duinkerken werd bv. geen enkel
vers overgenomen. Op bladzijde 7
treffen we zowaar pastorke Cuppens
aan, maar de Noord-Nederlandse pas
toors zijn aan van Vriesland voorbij
gegaan, zoals Willem Smulders, A. v.
Delft, Chr. Metz, Frans Frencken.
Ook pater Molkenboer vond geen ge
nade, evenmin als pater Jos van Wely
en pater Antoon Smoor.
Voorts missen we Agatha Seger,
Jan Gin, Luc van Hoek, Lodewijk v.
Maelstede, Rob. Franquinet en nog 'n
groot aantal Vlamingen, waaronder
Jan Hammenecker, wiens prachtig
„Voor mijn zuster" eigenlijk in geen
enkel£ bloemlezing mocht ontbreken.
Mogelijk komen enkelen nog in het
derde deel aan de orde.
unieke verzameling
p\ndanks de opgesomde feilen is
deze uitgave uniek door de gro
te uitgebreidheid en de juiste keuze
der gedichten. Van Vriesland heeft
haar samengesteld met veel kennis
van zaken, een fenomenale belezen
heid en een zuivere smaak. De lezer
stuit op tal van verrassende vondsten
en meer dan een gedicht, dat al lang
vergeten was, werd onder het stof
vandaan gehaald. We kunnen slechts
de grootste bewondering hebben voor
het gigantische werk, dat hier ver
richt is.
Wie zich dit boek aanschaft, haalt
voor een luttel bedrag een keur uit
de 20e eeuwse poëzie in huis, zoals
er tot nu toe nog geen verschenen
loslippigheden
van
LEOHARD
y
QP DE VOORSTE rij zat een mannetje, dat wantrouwend de gedra-
dingen van het bestuur volgde. En soms de vuist hief, zoals dat
op vergaderingen wel eens goede indruk maakt. En de grootwoord-
bezitter op het spreekgestoelte in gedachten degelijk het leven be
moeilijkte.
Men moet deze houding psychologisch toch wel even verklaren, an
ders raakt men de draad kwijt. De zaak is, dat het mannetje was op
gejut, zoals dat in deze kringen heet. Dat hij van de kook was ge
bracht en veel te duur dacht en te hard riep, wanneer het niet op
viel. Psychologisch helemaal fout, zo moet men dat helaas stellen.
Gelukkig, daar ontwaakte zijn nuchter verstand: De man op het
spreekgestoelte zei niets, waarover hij zich druk behoefde te maken.
Steb", riep hij dus.
De spreker keek van zijn papieren op. als was hij verbaasd, dat er
nog iemand wakker bleek te zijn. Spreker puurde nog dieper in de
stof dan voorheen. En daar had ge het reeds: Hij kon er geen wijs
meer uit en moest van voren af aan beginnen. Het mannetje had niets
in de gaten.
Steb", riep hij weer maar eens.
De redenaar wierp een onderzoekende blik op het bestuur achter
hem. De voorzitter dacht, dat het was afgelopen en begon opgelucht
te applaudiseren.
- Zie dit even anders", zei de spreker haastig. „Het is nog niet uit.
Het voornaamste komt nog."
Tempo dan", riep de voorzitter. „Ik heb een vrouw getrouwd
Aan mij ligt het niet. Maar dat ventje zit lelijke dingen te roe
pen".
Laameleh tein", zei het ventje verontwaardigd. „Ki peor neella
steb".
Toen herrinnerde de voorzitter zich, dat hij een spraakgebrek had.
Het mannetje sprak omgekeerd. 1 I
Tegenvaller
twee minuten roodgloeiend. .,Ge ziet
het zeker wel?", vroeg de uitvinder.
P)E HEER Pete Grawson won op De employé's zagen het. Zij zagen
1J Vijfentwintig jarige leeftijd een ook, dat hun gebouw in brand raak-
beduidende som gelds. „Wat Iet te en tot de grond toe afbrandde,
me?", sprak onze Pete, die kloek ..En toch is het eenvoudig ver
was in die dingen. „Nu heb ik het klaarde de uitvinder, die deze gang
geld en straks misschien niet". En van zaken met stijgende voldos-
hij kocht veertien costuums. Hij «'"S had gevolgd. „Men neme een
heeft nu vastgesteld, dat hij door half mud kolen en dompele dit m
grillige spelingen van de natuur vijf '*er' liter benzine
centimeter is gegroeid. Pete heeft
veertien nieuwe pakken te koop.
Vreemd
Handig
Y'WEE Amerikaanse zakenlieden
dachten, dat ze iets hadden
gevonden om snel rijk te worden.
m Denemarken speelt met meer
mee in een loterij, waarin eenden Z" wierpen een chocolade-soort
als prijzen beschikbaar worden ge- °P de markt- waarvan men niet
steld. Er zijn grenzen. Het geval wil kon worden. De dames met de
namelijk, dat bij boer Jensen twee zorg voor hun slanke lijn waren
eenden werden gestolen. Niet alge- er wild op.Men heeft een en an-
heel aan de grond door dit verlies der nu eens uitgezocht en bevon-
kocht hij toch nog een lot in een lo- den, dat het gewone reepjes cho-
terij en de prijs, die daarop viel her
kende hij als zijn twee eigen een
den. Nu zijn de beestjes wéér gesto
len. En Jensen ziet uit naar de man,
die in de naaste toekomst weer een
loterij organiseert.
Bakker
£)E 15-jarige Henry P. te B.
(Gr.Br.) won de eerste
cola zijn, voorzien van een ander
etiket. Maar die twee zakenlieden
rijden reeds dik auto en roken
beste sigaren.
Gerucht
r\AAR verspreidt Toon het ge-
rucht, dat hij een pakje siga
retten kwijt is. En zinspeelt tevens
op het feit, dat de corrector ze weer
ven gerijpt man, glimlacht echter
en eet zijn boterhammetjes met kaas.
Soms vraagt hij Toon, wanneer
deze sigaren denkt te gaan roken.
prijs op de bakkerswedstrijd, soed rookt. Deze, een door het le-
- - iran rroriint mart n-IimlonVif nr>Vi4a«
die onder de mensen van zijn
dorp was georganiseerd. Zijn
moeder behoorde ook tot de
deelnemenden. Zij werd 10de
en probeert thans voor een
kwartje de recepten van haar
zoon over te nemen. Maar
Henry P. vindt het aanbod
rijkelijk laag.
Vtvinding
r^E EMPLOYé's van het octrooibu
reau in Nevada kregen te ma
ken met een man, die een nieuw
soort kolen kwam presenteren. „Ik
wil wel eens demonstreren" zei de
man een hij wierp ,een kolenkitje
vol in de kachel. Die stond binnen
't Ondeugende bruidsjonkertje.
W. VAN DER VELDEN
WOENSDAG 27 JANUARI 1954
HILVERSUM I, 402 M. VARA: 7 00
Nws.; 7.13 Gram.; 8.00 Nws.; 8.18 Grarn.
8.50 V. d. huisvr.; 9.00 Gym. v. d. vrouw
9.10 Gram. (9.30-9.33 Waterst.); VPRO:
lO.OOSchoolradio; VARA: 10.20 V. d.
vrouw: 11.00 Gram.; 12.00 Dansmuz.; 12.30
Land- en tuinb. meded.; 12.33 V. h. plat
teland; 12.38 Gram.; 13.00 Nws.; 13.15
Tentoonstellingsagenda; 13.18 Accordeon-
ork.; 13.45 „De weg omhoog", caus.; 14.00
V. d. kind.; 16.00 V. d. zieken; 16.30
Jeugdconc.: 17.05 Gram.; 17.30 Instr.
kwint.; 17.50 Regeringsuitz.: Dr. J. Huls-
ker: „Nederland en de wereld: Neder
landse kunstmanifestaties in het buiten
land"; 18.00 Nws. en comm.; 18.20 „Het
volle pond", caus.; 18.35 Orgel en zang;
18.55 V. d. jeugd: 19.00 „Land van de
Sabre", klankb.; 19.25 VARA-Varia; 19.30
Cabaret; 20.00 Nws.; 20.05 Politiek com
mentaar: 20.15 Concertgebouwork.; 21.10
„Hun beide jongens", hoorsp.; 22.15 Ca
baret; 22.45 „Melk is goed voor elk", caus.
23.00 Nws.; 23.15 Socialistisch nws. in Es
peranto; 23.20 Lichte muz.; 23.45-24.00
Gram.
HILVERSUM II, 298 M. NCRV: 7.00
Nws.; 7.10 Gram.; 7.15 Gym.; 7.33 Gram.
7.45 Een woord voor de dag; 8.00 Nws. en
weerher.; 8.15 Gram.; 8.30 Tot Uw dienst;
8.35 Gram.; 9.00 V. d. zieken; 9.30 V. d.
vrouw; 9.35 Gram.; 10.15 Idem; 10.30
Morgendienst; 11.00 „Mozart", hoorsp.;
12.00 Bariton en piano; 12.30 Land- en
tuinb. meded.; 12.33 Gram.; 12.37 Be-
drijfsdienst; 12.59 Klokgelui; 13.00 Nws.;
13.15 Met PIT op pad; 13.20 Gevar. muz.
13.45 Gram.; 15.30 Viola da gamba en
clavecimbel; 16.00 V. d. jeugd; 17.20
Gram.; 17.30 Orgelconc.; 18.00 Mil. caus.
18.10 Gram.; 18.15 Idem; 18.30 Spectrum
v. h. Chr. Organisatie- en Verenigingsle
ven; 18.45 Geestelijke liederen; 19.00 Nws.
en weerber.; 19.10 Boekbespr.; 19.25 Gram.
19.30 Buitenl. overz.; 19.50 Orgelconc.;
20.00 Radiokrant; 20.20 Mannenkoor, Mil.
kapel en sol.; 20.40 „Een oud land en een
nieuw gewaad", caus.; 21.00 Gram.; 21.15
Gevar. muz.; 21.45 „Hervormd- Gerefor
meerd", discussie; 22.00 Omr. ork.; 22.45
Avondoverdenking: 23.00 Nws. en SOS-
ber.; 23.15 Gram.; 23.40-24.00 Idem.
BRUSSEL, Vlaams, 324 M. 11.45
Gram.; 12.30 Weerber.; 12.34 Gram.; 13.00
Nws.; 13.15 Piano en zang; 13.30 Gram.:
13.45 Piano en zang; 14.00 Schoolradio:
15.45 Operamuz.; 16.30 Omr. ork. 17.00
Nws.; 17.10 Gram.; 17.30 Caus.; 17.40
Gram.: 17.50 Boekbespr.; 18.00 Gram.;
18.15 Caus.; 18.30 V. d. sold.; 19.00 Nws.;
19.40 Gram.; 20.00 Hoorsp.: 21.20 Gev.
muz.; 22.00 Nws.; 22.15 Jazzmuz 22.45
Gram.; 22.55-23.00 Nws.
BRUSSEL. Frans, 484 M. 12.00 Gevar.
muz.; 13.00 Nws.; 13.15 Omr. ork.; 14.00
en 15.00 Gram.; 16.05 Lichte muz.; 17.00
Nws.; 17.15 Gram.; 17.30 Zangrecital;
17.50 Gram.; 18.50, 19.15 en 19 28 Idem;
19.30 Nws.; 20.00 Gram.; 20.15 Symph.
ork., koren en instr. ens.; 21.45 Gram.;
22.00 Nws.; 22.15 Gevar. muz.; 22.55 Nws.
„U begrijpt heel goed, wat Ik be
doel. Vader zit weer op zijn stok
paardje".
„O, bedoelt u dat?"
„Ja. dat bedoel ik. Wat gaat u met
me beginnen? Hij heeft u maar met
mij opgeschept".
„Ik weet het niet. Misschien was
het voorbeschikt, dat wij met elkaar
opgeschept zouden worden".
..Wel, maar in elk geval, wat zullen
wij doen?" vroeg zij. „Op de klok kij
ken helpt niet".
Zij had het gezicht gezien, waar
mee hij op de klok keek. Het was
half zeven.
„Ik moet mijn telegram inzenden
aan de krant", zei hij. „Het had al
een half uur geleden verzonden moe
ten worden. Ik heb alles thuis liggen'
„Hebt u 'n huis?" vroeg zij ver
wonderd.
„Ja, een huis en bedienden. Dat
kost hier niet meer dan een flat bij
ons. Maak u zich niet bezorgd, ik leef
niet boven mijn inkomen".
„Om u de waarheid te zeggen, maak
te u mij daarover helemaal niet be
zorgd. U bent de enige hier in China,
waarover ik me niet bezorgd maak.
Kunnen we niet daarheen saan?"
Zijn huis lag tien minuten per
rickshaw, ten Noorden van het grijze
hotel. Het stond in een dier ontelbare
woonstraten, waar hoge grijze muren
met felrode poorten elk spoor van
leven wegsluiten. Zelfs als de poorten
openstaan, is de entreé steeds ver
dekt, zodat het leven der mensen, het
zij arm of rijk, voor de straat ver
borgen blijft.
Rodney's hoofdjongen, Liang, open
de de poort. Volgens de traditie was
Liang een „jong„n", alhoewel tien
jaar ouder dan Rodney en vader van
een gezin. Hij was een forse, magere
man. wiens breed en benig gelaat spo
ren verried van de invasies van Moed-
sjoens en Mongolen.
„Telegram-jongen wacht. Meester",
zei hij. buigend voor Mei Newall met
een glimlach, die Rodney Jones ver
legen maakte. „Ik zal vlug thee en
cocktails voor Missy klaarmaken".
„Op de achterste binnenplaats", zei
Jones.
Zij liepen over de geplaveide voor
hof. door een klein vertrekje en kwa
men zo op de tweede binnenhof, waar
een oed pioenen bloeide tegen een ach
tergrond van zorgvuldig opgestapelde
steenen. Rodney was blij. dat zijn huis
haar scheen te bevallen. Liang bracht
een tafel en twee stoelen, welke hij in
de schaduw van een boom plaatste.
„Liang doet het keurig", vond zij.
„Liang is een man van de wereld.
Elke Chinees is een man van de we
reld. Als u mij een half uurtje wilt
excuseren, zal Liang u thee of een
cocktail brengen, wat u verkiest".
Rodney Jones ging naar zijn werk
kamer, trok zijn jas uit, stak een blan
co vel in zijn schrijfmachine en bleef
geruime tijd naar het onbeschreven
blad staren. Maar zijn gedachten wa
ren niet bij hetgeen hij schrijven moest
Juffrouw Newall zat in de hof te
wachten, maar het was hem of zij
zich in de kamer bevond. Hij zag in
de geest hoe zij de handen bewoog,
haar hoofd, de armbanden om haar
polsen. „Je bent toch niet bezig op
haar verliefd te worden!" zei hij tot
zichzelf; „wees wijzer Jones".
Hij schreef;
Edwin Newall. de Wall-street Ban
kier. die vandaag hier aankwam, wt-i
gerde het doel van zijn bezoek te open
baren en verklaarde enkel, dat hij
hier niet voor zaken of om poliiteke
redenen was gekomen. Vasthoudend
aan zijn stelregel een intervieuws toe
te staan, weigerde mr. Newell, die er
mager en vermoeid uitzag, zijn indruk
ken van China mede te delen of een
oordeel uit te spreken over de econo
mische toestand. Hij wordt vergezeld
door zijn dochter, Melvina Newall en
door Paul Steuben, een der jongste
firmanten van Newall Co.
Rodney Jones trok het blad uit de
machine en legde het zorgvuldig naast
zich. Een beter bericht, wist hij, zou
geen van zijn concurrenten inzenden.
Hij had geen woord ervan gerept, dat
meneer Newall van plan was om zijn
collectie te verrijken, want dat was
hem in vertrouwen tr.etie edeeid Hij
stak een nieuw blad in de machine
en begon weer te tikken.
Volgens de berichten van Generaal
Wang Tsjoeng. Opperbevelheober van
het Derde Legercorps, zijn de troepen
van lioe Hei Ch'i, „Zwarte Zeven
Lioe", thans omsingeld; men ver
wacht, dat zij spoedig zullen zijn uit
geroeid. Volgens andere berichten
echter begeven zij zich naar de gren
zen van Chin-Li; in het militair hoofd
kwartier alhier heef men ook verno
men. dat hun aantal is aangegroeid
tot vijfduizend daar plaatselijke ban
dieten zich bij hen hebben aangeslo
ten en dat deze gehele macht noord-
waats trekt. Generaal Woe heeft uit
Ho Hsien cavalerie op verkenning uit
gezonden.
Daar had hij de naam. Ho Hsien
dus eerder gehoord. De toetsen van
zijn schrijfmachine vervolgden hun
opsomming van generaals, troepen en
namen. Toen hij klaar was. las hij
het over. Dit was zijn baantje. Der
gelijke berichten werden van hem ver
wacht. maar hij wist, dat niemand in
het moederland er veel wijzer door
zou worden. De naam Lioe Hei Ch'i
zou hun niets zeggen en Generaal Woe
zeker niet Vage namen en plaatsen
die vaag iets vertelden van de chaos,
die in China heerste. Wat was China?
Was er wel iemand die het wist? Hij
had er heel wat van gezien en als oor-
lagcorrespondent een paar van die
plaatselijke oorlogjes meegemaakt tus
sen twee generaals China was als een
kloppend hart. Generaals stonden op
generaals vielen in onbegrijpelijke
bloedige oorlogen Generaals werden
verraden en generaals kochten om en
werden omgekocht. Politici praatten
in vlotte, westerse zinnen over het
Nieuwe China, terwijl het Oude China
nog leefde. Boeren werden uitgemer
geld. steden geplunderd. Zou Nanking
een nieuwe orde scheppen? De missi
onarissen deden wat zij konden, bouw
den nieuwe waarden op en spraken
van herstel, maar zou China meewer
ken?
Niemand kon op zijn vragen ant
woorden. China ging door zijn ge
dachten als een van die verblindende
zandstormen.
„Jongen!" riep hij. .telegram!"
(Wordt vervolgd)