Hansen en
DE VREEMDELING
WYBERT
Soet Antwerpen, Adieu,...
Optimisme in ons land
Juist nu!
RADIO
TWEEDE BLAD
DINSDAG 12 JANUARI 1954
DE, voorzitters van de Kamers van
Koophandel hebben wel dege
lijk bij hun optimistische beschou
wingen over 1953 waarschuwingen
doen horen. De een zeide: de me
taalnijverheid krijgt minder te
doen; de andere merkte op, dat de
scheepsbouw niet zoveel werk meer
in petto heeft; een derde consta.
teerde, dat hier en daar in burger
lijke bouw minder te doen was. In
het voornaamste district van de ka
toenindustrie moest de spreker con
stateren, dat de geleidelijk aan in
getreden prijsdalingen moeilijkhe
den zouden geven en dat het on
voldoende vernieuwen der arbeids-
methoden het mettertijd onmogelijk
zou maken goed te concurreren op
de wereldmarkt. De optimistische
uitingen zeker die van Eisenho
wer dienen om de kooplust bij
het publiek hoog te houden, angst
te weren. Een methode, die nood
zakelijk en goed is. Maar evengoed
is iedereen, fabrikant en grossier,
winkelier en consument, te waar
schuwen, dat de gulden tijd van he
den eens ophoudt voor een slechte
re tijd.
Vlieger duikt een huis binnen
Stavenisse zit niet bij
de pakken neer
Marius de Leeuw in de
Raad voor de Kunst
Een menselijke barometer
Een historische roman van
Emiel van Hemeldonck
DE SCHRIJVER
ïasco
L. A. CUNNINGHAM
Geen subsidie
Det Middelbare Meisjesschool van
Etten-Leur is de tweede groot
ste van de provincie Noord-Bra
bant. Er zijn 103 interne en 20 ex
terne leerlingen, die door 15 leer
krachten worden onderwezen. De
school bestaat al vijf jaar. Bij de
examens haalt deze in- en externe
M.M.S. een zeer hoog percentage
geslaagden, maar als het om rijks
subsidie gaat, is iedere andere
school in het land een stuk belang
rijker. Alle pogingen, door de
schoolbestuurders in samenwerking
met het gemeentebestuur verricht
om subsidie te verkrijgen zijn tot
nu toe tevergeefs geweest. Het is
nuttig dit vast te stellen, want het
Ministerie van Onderwijs zal niet
alleen met de lippen, maar ook met
de daad interesse moeten opbren
gen voor de.... ontwikkelingsge
bieden. Door een subsidie te geven
kan die belangstelling metterdaad
worden bewezen!
AT EEN
0NDERLIJKE
ERELD
Babbelen babbelen
y
D
DUW-kamp bij Grijps-
kerke gaat verdwijnen
HET economisch herstel van 1952
is in 1953 geconsolideerd. Dit
is de mening, uitgesproken door
verscheidene voorzitters van Ka
mers van Koophandel, die bij de
wisseling van het jaar een nieuw
jaars-speech hielden.
Dat was de mening van de Mi
nister van Economische Zaken,
door hem óók uitgedrukt, in een
voordracht tegen het einde van het
jaar gehouden.
In de ene voordracht werden dan
eens meer gegevens verstrekt dan
in de andere, maar bij allen klonk
voldoening over het bereikte.
Overzicht-schrijvers in economi
sche aangelegenheden gaven daai-
enboven allerlei cijfers om het
reikte te verduidlijken.
Tussen de regels door kon men
natuurlijk ook waarschuwingen ho
ren voor nabij en verre toe toe
komst. Dat is begrijpelijk. Minis
ters en voorzitters van de K. v. K.
en Fabrieken dragen verantwoor
delijkheid. Zij nemen in eigen om
geving verschijnselen waar, die tot
nadenken stemmen. En ook zij le
zen allerlei studies van vooraan
staande economisten, die tot grote
zorgzaamheid manen. Want een ge
waarschuwd mens telt nu eenmaal
voor twee. De voorzichtigheid die
bepleit wordt ze lijkt nu en dan
op angst ontspruit uit verschijn
selen, die men in Amerika waar
nam en iedereen erkent, dat de in
vloed van de conomische positie
van Amerika op de gehele wereld
zeer groot is.
De som van allerlei financiële
of/en economische verschijnselen in
Amerika heeft daar zelfs een geest
van pessimistische waakzaamheid
doen ontstaan, in allerlei bankkrin-
gen, zich uitende in lagere dividen
den op Amerikaanse industriële
aandelen en koersverslagingen. De
beperkingen op oorlogsuitgave, die
in Amerika worden ingevoerd, voe
ren tot al of niet gegronde verwach
tingen, dat er minder werk zal ko
men bij allerlei industrieën. Het
feit, dat Amerika terecht na
tuurlijk eens zijn enorme voor
raden aan granen, katoen enz. wil
likuideren en dat denkt te doen
door ze over te hevelen naar Euro
pa, heeft bijv. in Nederland terecht
angst gewekt voor onze landbouw-
export en dus voor onze landbouw
economie. Het feit, dat de Japanse
economie met haar goedkope pro
ducten (vanwege de lage loonstan-
daard in Japan) in evenwicht ge
vestigde Europese (en zelfs Ameri
kaanse) economieën kan aantasten,
wordt zorgelijk beschouwd. Al die
feiten en verschijnselen doen de
economische voormannen tot voor
zichtige en vaak zelfs pessimisti
sche voorspellingen komen.
De President van Amerika, Eisen
hower, heeft nu ook al bij de wis
seling van het jaar uiting gegeven
aan zijn vertrouwen, dat Amerika
volkomen in staat is in de komen
de jaren zijn economisch herstel op
peil te houden en maatregelen te
nemen om een depressie tegen te
gaan.
Als men zich de ontwikkeling
van de wereld-economie van na de
eerste werldoorlog herinnert, weet
men dat tussen 1920 en 1924 zich
een eerste zwakke economische val
voordeed, die men overal heeft we
ten af te remmen, maar dat de val
dan ook rond 1930 des te scherper
is ingetreden.
Het is duidelijk dat de economis
ten van naam, die nu van hun pes
simisme blijk geven, dit verschijn
sel voor ogen houden en hetzeliÉde
vrezen voor de komende jaren, nu
de tweede wereldoorlog, de strijd
om en in Korea, de actie voor een
gewapend evenwicht tegenover
Rusland ten einde zijn of ten einde
lopen.
er een terugval komt, wor
den de economische zwakken
afgeslacht. Dat is de werkmans
stand, geplaagd door een omvang
rijke werkloosheid en de kleine
winkelier die geen financiële draag
kracht heeft en zich niet weet te
weren. En om hen vooral is het
goed, dat de hele maatschappij zich
zorgen maakt, hoe er gehandeld
kan en moet worden als deze terug
val van^ ons economisch leven zou
plaats Vinden. En omdat Nederland
geheel afhankelijk is van het eco
nomisch bestel in de wereld, lijkt
het mij volkomen verantwoord, dat
we in ons land zorgzaam nagaan,
hoe de ontwikkeling in de wereld
is.
In 1954 komen er weer een 80 000
werkzoekenden bij en het zijn die,
welke opgenomen moeten worden
in het arbeidsproces, dat dus in ons
land uitgebreid moet worden. Maar
welke uitbreiding volkomen afhan
kelijk is van onze exportmogelijk
heden. En die zijn afhankelijk of
andere landen van ons kopen wil
len (de aard en kwaliteit van het
artikel) en kopen kunnen (de ver
houding van de vreemde en eigen
valuta).
De eigen behoeften zijn bevre
digd voor wat betreft het tekort
dat tussen 19401945 door de Duit
se plunderingen en het achterblij
ven van de productie zijn ontstaan.
De dagelijkse behoeften zijn of
worden ingekrompen, omdat de ko
pers de prijzen te hoog vinden. De
te kleine woongelegenheid, zonder
zolders of kelders, heeft de mensen
afgeleerd in gebruiksvoorwerpen en
verbruiksartikelen huishoudelijke
reserves te maken. Dat zijn drie
feiten en omstandigheden die ver
klaren en een waarschuwing vor
men, dat de eigen bevolkingsbe
hoeften in slechte wereldeconomi-
sche omstandigheden, het geprodu
ceerde niet in grotere mate zullen
opnemen dan nu het geval is. Mis
schien wel maar toch niet in
grote mate als er zéér lage prij
zen zouden komen. Welk laatste
verschijnsel de eerste (en nadruk-
kelijkste) uiting zou zijn van een
economische terugval.
Er werd in 1953 goed gespaard, on
der meer 100 millioen bij de spaar
banken. Maar men weet dat sinds
1946 honderden millioenen per jaar
gespaard werden in de vorm van
betalingen bij de levensverzekerin
gen. Die besparingen zijn mogelijk
geworden, doordat de bevolking
alleen de hoogstnodige gebruiks-
of verbruiksartikelen koopt. Alleen
het bestaan der besparingen be
wijst, dat ons productie-apparaat
niet mag rekenen op een grotere af
zet in het binnenland.
Het is in het geheel niet onmo
gelijk, dat ook thans geldt, dat na
„de zeven vette jaren" zeven ma
gere jaren zullen komen.
Bergen op Zoom. Ir. J.
c*-'* -
nE BESTUURDER van dit vliegtuig een Aeronca 116 wandelde
de trap af om zich onder medische behandeling te stellen nadat
hij met zijn toestel in dit in Muncy in Pensylvania staande huis was
„gedoken" als gevolg van een motorstoring.
De vlieger, de twintigjarige Ronald Neece. had slechts lichte verwon
dingen opgelopen. Geen der inwoners van het huis kreeg letsel en er
ontstond gelukkig geen brand.
Wethoudersverkiezing
P)E gemeenteraad van Stavenisse is
in zijn nieuwe samenstelling voor
de eerste maal bijeen geweest.
Burgemeester L. A. Verburg hield
een nieuwsjaarsrede, waarbij hij
na herdenking van wijlen dr. A. Ples-
man een terugblik wierp op het
rampjaar 1953. Spreker stond stil bij
de aangerichte verwoestingen en her
dacht de 153 rampslachtoffers uit
Stavenisse. Hierna ontvouwde hij een
omvangrijk programma voor 1954:
vaststelling van het ontworpen we-
deropbouwplan en uitbreidingsplan,
verdere realisering van het ontwerp-
wederopbouwplan, de bouw van een
nieuw wijkgebouw, een nieuwe kleu
terschool, uitgebreide restauratie van
het gemeentehuis, vaststelling en ge
deeltelijke realisering van een riole-
rings- en stratenplan en zo mogelijk
aanleg van een speel- en sportveld.
Spreker bepleitte sterk de belangen
van de jeugd en achtte het een ere-
plicht voor het gemeentebestuur, alles
in het werk te stellen om tot spoedige
terugkeer van de nog geëvacueerde
ingezetenen te komen.
Het oudste raadslid in jaren, de
heer L. Hage, beantwoordde in het
kort de rede van de vorzitter.
Hierna werden de nieuw gekozen
leden van de gemeenteraad beëedigd,
waarna tot wethouders werden geko
zen de heer J. Hage (S.G.P.) en C. J.
Moerland (Arb partij)
P)E Bossche kunstenaar, Marius de
Leeuw, die in 1947 de winnaar
werd van de Prix de Rome, is be
noemd tot lid van de sectie gebonden
en moderne beeldende kunsten en
bouwkunst voor de voorlopige raad
voor de Kunst. De sectie bestaat thans
uit Jhr. W. Sandberg (voorzitter),
Pastoor Jean Adams (plaatsvervan
gend voorzitter), Prof. J. Wiegers,
(schilderkunst) Prof. H. Levigne (gra
fische kunst), J. Havermans, H. We
zelaar (beeldhouwkunst) en Prof. Ir.
J. van den Broek en Prof. G. Holt
(architectuur).
(Advertentie)
zijt Gij, als vocht en tocht Uw vijanden
zijn. Uw gevoelige spieren en gewrichten
waarschuwen U bij elke wisseling in tem
peratuur en weersgesteldheid. Tijdelijk
lichte pijnen laaien vaak in alle hevigheid
op, bederven Uw levensvreugde en ver
woesten Uw gestel. Wriji Uw iheumatiek
en Uw lendenpijn weg, maak Uw stijve
spieren weer soepel met de beroemde Akker's
Kloosterbalsem, het middel waarvan men al 3
geslachten lang zegt: „geen goud zo goed."
^LS NUMMER 15 van de Berk- en Brem-reeks verscheen bij J. Lannoo
te Tielt (voor Nederland fa Klemann te Wateringen) een nieuwe
historische roman van de Kempische schrijver Emiel van Hemeldonck.
Bandversiering en geplasticeerd omslag zijn een ontwerp van Ernest
Verkest.
Zijn omvangrijk oeuvre is groten
deels ondergebracht in genoemde Berk
cn Brem-reeks. Sommige delen, zoals
De Cleync Keyser en Land van Be
lofte, verschenen ook in het Duits. De
roman, die aan de serie haar naam
gaf, werd in 1940 bekroond met de
Prijs der Provincie Antwerpen. Het
reeds genoemde geschiedkundig werk
De Cleyne Keyser, dat door Jos Spey-
brouck rijk geïllustreerd werd. ver
wierf in 1948 de Prijs der Vlaamse
Provinciën en in 1949 de Karei Bar-
bierprijs. ..Maria mijn kind" werd
bekroond door de Haarlemse uitgever
Gottmer.
EEN STERKE VROUW
TT m iel van Hemeldonck is voor
Noord-Nederland geen onbeken
de, hoewel zijn boeken hier nog niet
die verspreiding genoten als hun in
Vlaanderen te beurt viel. Deelnemers
aan de Kempische Cultuurdagen te
Hilvarenbeck zullen zich deze wel
bespraakte auteur zeker herinneren,
want hij is daar steeds een graag ge
ziene gast.
Van Hemeldonck is echter op de
eerste plaats onderwijsman. Als
schoolmeester stond hij te Brasschaat
zeven jaar voor de klas cn te Hove
vijf jaar. Daarna werd hij inspecteur
bij het L.O. en tenslotte hoofdopzie
ner. Thans woont hij midden in zijn
geliefde Kempen, namelijk te Vosse-
laar bij Turnhout.
JN Den Haag heeft de gemeente
een jaar geleden een eigen bouw
onderneming gesticht, om een spe
ciaal soort van woningen in serie
naar ze dacht, goedkoop te kunnen
bouwen. Nu blijkt echter dat deze
onderneming, financieel een fiasco
is geworden. Er is één-en-een
kwart millioen tekort. Van de ziide
van het gemeentebestuur werd 'dit
geweten aan beleidsfouten van de
directeur, die inmiddels al zijn
functie neerlegde. Deze voormalige
directeur echter geeft in 'n adres
aan de raad 'n geheel andere lezing.
Hij zegt, dat de ellende begon toen
op last van de Raad van Commis
sarissen met een wethouder aan het
hoofd, de onder-aanbesteding werd
afgeschaft. Daardoor verloor men
de speciaal voor zulk werk deskun
digen. De controle werd veel moei
lijker. Een stroeve verhouding met
de gemeentelijke Woningdienst deed
de rest. Het geval moge weer een
baken in de zee van het woning-
34)
door
Na de benauwde drukkerij, die Trudel
oud en kouwelijk, gloeiend heet stook
te. gaf het de gewaarwording van een
verkoelend bad na gloeiende zonne
hitte. John Gower liep met lange
energieke passen en keek verheugd
naai de verlichte vensters der dorps
huisjes.
Hij benijdde de bewoners hun rust.
de volheid van hun leven, de kalme
genoegens en het gemis van zorgen en
emoties. Hier kon men leven, zonder de
wereld te missen. Hij had gemeend
dat er geen groter geluk kon bestaan
dan in dit oord te blijven wonen.
Maar er waren zoveel dingen in haar
leven en het zijne. Zi.i kon hem moei
lijk trouwen in zijn hoedanigheid van
leerling-drukker. Bij de gedachte aan
het loon, dat hij verdiende, moest hij
glimlachen en overwoog, of de kas de
aankoop van een pakje rooktabak zou
bouwbeleid zijn. Als de Overheid
alles wil doen en de voordelen van
particuliere deskundigheid en door
zicht uitschakelt, dan loopt het heel
gemakkelijk mis. En voor de strop
moet de gemeenschap nu maar
weer opdraaien.
A an zijn nieuwste roman „Soet Ant-
werpen, adieu...." heeft Van
Hemeldonck jarenlang gearbeid, wat
begrijpelijk is, daar vooral een histo
risch werk tot in alle onderdelen ver
antwoord moet zijn en dus een uit
gebreide voorstudie noodzakelijk
maakt. Hoewel het verhaal begint in
het door de schrijver zo vaak geschil
derde Turnhout, neemt hij zijn lezers
spoedig mee naar Antwerpen. Lubeck,
Londen .Amsterdam. Van een eigen
lijke streekroman kunnen we hier dan
ook niet spreken.
In de Scheldestad maken we ken
nis met Vrouwe van Rythoven, de
hoofdfiguur uit het boek. Zij leeft in
het begin der 16e eeuw en is de echt
genote van een grote Antwerpse
koopman, die handel drijft met be
kende personages als Ducci, de Mou-
cheron. enz. Na de dood van haar man
blijft zij met vijf kinderen achter. Het
blijkt, dat haar wederhelft niet leefde
zoals men van hem had mogen ver
wachten. Zijn machtig handelshuis
dreigt ten onder te gaan, want van
alle kanton komen de schuldeisers als
aasgieren op het bezit van de van
Rythovens af.
Maar Vrouwe van Rythoven laat
zich niet intimideren. Zij slaat alle
aanvallen glansrijk af, redt haar Huis
van de ondergang en brengt het op
nieuw tot groot aanzien. Als zij op 't
toppunt van haar macht is, dwingen
de godsdiensttwisten haar de wijk
naar Amsterdam te nemen en daar
een nieuw leven te beginnen.
MEESTERLIJK GESCHREVEN
Wan de eerste bladzijde tot de laat-
ste weet van Hemeldonck zijn le
zers te boeien. De lotgevallen van het
Huis van Rythoven zijn dan ook mee-
verdragen. Trouwens, hoe durfde hij
het wagen, haar lief te hebben, iaat
staan de hoop koesteren, haar de zijne
te maken. Niemand minder dan
niemand. John Gower, matroos uit
Far Rockaway. New-York. Hij haa
naar Far Rockaway geschreven om
inlichtingen betreffende John Gower.
Maar niemand daar scheen van het
bestaan van een dergelijk persoon ar
te weten. De brief van de gemeente
secretaris had hij in zijn zak. De brief
had hem echter niet terneergeslagen,
hij had die met verlichting gelezen en
niet in twijfel, doch verheugd wegge
borgen. Op een goeden dag zou hij wel
vernemen wie hij was en wat. Maar
wilde hij het wel graag weten?
Soms voelde hij voelde heel dui
delijk dat ver weg op de grijze zee
van zijn verleden duistere schepen voe
ren schepen, die het niet goed zou
zijn weer te betreden; en dat in de
diepten van die grijze zee afgrijselijke,
vormeloze monsters huiisden. Hier, op
de kust van het heden, was hij veilig,
kon hij gelukkig zijn. Maar wat, als
uit het verleden, indien hem dit werd
teruggegeven, iets zou opstijgen, dat
zijn geluk verstoorde?
Beter maar om niet aan te denken.
Het had geen doel erover te denken
Het leven was mooi. De sneeuw was
mooi en de winteravond. In het Witte
Hert zou een groot vuur laaien in de
haard en de gezellige gelagkamer, er
wachtte hem een warm maal, een
rustige kamer, boeken om te lezen, een
pijp om te roken en dromen. Hij kocht
zijn tabak en sjouwde langs de wegen
naar de herberg op de viersprong.
De vensters van het Witte Hert
schenen warm en vrolijk door de jacht-
sneeuw en het gehavende uithangbord
knaiste en piepte. John Gower schopte
de sneeuw van zijn schoenen en bor
stelde die van zijn broepspijpen met
de bezem, die voor dat doei in de por
tiek lag
Binnen was het vaste herenkransje
nog niet samengekomen. Twee han
delsreizigers, vastgehouden door de
sneeuw, zaten aan tafel in de eetzaal,
die aan de gelagkamer grensde en
Elodie. met een keurig wit mutsje en
schortje, droeg een dampend blad
naar hen toe. John Gower warmde zijn
handen aan het vuur en stemde vol
mondig in met de verklaring van Isaac
Proux, die Elodie door de klapdeur
van de keuken gevolgd was. dat het
hard woei en een koude nacht beloof
de te worden.
„Maar nog voor middernacht zal de
sneeuw ophouden, monsieur, als ik me
niet vergis en dan wordt het kouder
dan ooit".
„Een goede avond om bij de kachel
te zitten, meneer Proux".
„God zij alle zwervers en zeelieden
genadig", zei Isaac vurig. „Vandaag
is er rosbief met bieten en aardappe
len, pudding en citroentaart".
„Amen", zei Jonh Gower en ging
naar zijn kamer.
Een van de handelsreizigers, een
dikke kerel, die naar de naam Ben
Gallant luisterde, stond van tafel op
en kwam op Isaac toe. die druk bezig
was, nieuwe houtblokken od het vuur
te stapelen en inwendig mopperde over
de hoeveelheid brandstof, die je op
deze bitterkoude avonden verstookte.
De reiziger tikte Isaac op de schouder
en de herbergier richtte zich op en
keek hem met zijn ent holle oog aan.
„Ja. monsieur'? De rosbief is goed,
wel? De pudding
„Die vent?" een dikke duim duidde
op de trap. „Wie is hij?"
Isaac haalde de schouders op „Zijn
naam is JohnGower, De enig over
levende van de schipbreuk van het
jacht Triton vorige herfst. Hij werkt
nu in de drukkerij van Trudel".
Ben Gallants gezicht drukte verwon
dering uit. „Vreemd", zei hij, „heel
vreemd! Ik heb dat gezicht eerder ge
zien, Gezien Hij spitste de lippen
EM. VAN HEMELDONCK
slepend beschreven. Wie een beetje in
Antwerpen thuis is, zal met extra be
langstelling de geschiedenis volgen,
daar de schrijver allerlei bekende
plaatsen in de herinnering oproept.
Men hernieuwt de kennismaking met
persoonlijkheden als de schooljuf
frouw Anna Bijns, de meester-druk-
ker Willem Vosterman, de beeldsnij
der Cornelis de Gheet en vele ande
ren. De auteur geeft een meesterlijke
schets van de Scheldestad in haar
glorietijd, na het verval van Brugge,
dat het kantoor van dé Duitse Hanze
verliest en ten ondergang gedoemd is.
Naast de hoofdpersoon zijn ook de
bijfiguren, met name de kinderen,
met al hun karakterverschillen, zeer
nauwkeurig getekend. Van Hemel
donck heeft zijn boek breed opgezet,
maar verwaarloost daarbij geen en
kel detail.
Wie van vorige romans van deze
begaafde verteller al genoot, zal ook
dit historisch-romantische werk niet
willen missen. Maar ook voor een eer
ste kennismaking leent dit groots op
gezette familie-epos zich uitermate.
W VAN DER VELDEN
(Advertentie)
Nu zoveel mensen
om U heen ver
kouden zijn, mag
U vooral Uw keel
niet verwaarlozen:
Geef de bacillen
geen kans, gebruik
loslippigheden
van
LEONARD
ttEBT U DAT AARDIGE, nieuwe liedje al gehoord. Het heet (als
we ons niet vergissen) „Alle mensen babbelen, babbelen, babbe
len". Een leuk ding, met een achtergrondje van mummelende menigten.
Wij vinden het zelfs een beetje angstig klinken, al dat holle gemom
pel. Maar waar het ons nu om gaat: we moesten aan dit liedje den
ken, toen we in „Le Monde" een beschouwing lazen over de aard
van de conferenties. Ook bij conferenties horen we op de achter
grond het eentonidge gemompel zonder zin. Dit schrijft ,,Le Monde
..Conferenties hebbtv haar eigen mythe en haar eigen betovering.
Ze behoren tot de soort der verschijnselen die geen einde nemen; tot
de orde der dingen, die men altijd najaagt zonder ze te kunnen grij
pen. De conferentie is de sprookjesweg waarop men voortgaat, zon
der een schrede te vorderen. Altijd laat de conferentie de deur
open voor de wens en het verlangen naar ietsHet is een eeuwig
durende aangelegenheid. Men kent de conferentie, die bestemd is om
de komende, voorbereidende conferentie in te leiden, waarna een ver
gadering kan worden gehouden, die de eigenlijke conferentie vooraf
dient te gaan. Zo rijgen de conferenties zich als kettingen aaneen, van
het ene jaar in het andere, van het einde van de wereld naar het te
genovergestelde. Deze lange slingers vormen het enige, zo kwetsbare
tegenwicht van de oneindige tegenspraken, die op conferenties
eeuwig besproken zullen worden, met als enig doel de oorlogen te
vermijden, die al even eeuwigdurend schijnen te zijn...
Een opmerkelijk woord, vooral in Frankrijk, dunkt ons.
Ernst
E lezeressen van een blad in
Odense (in het puike Denemar
ken), hebben zich een dezer dagen
kunnen beraden op tie volgende
huwelijksadvertentie: „Jongeman
wenst kennis te maken met gefor
tuneerd meisje of dito weduwe.
Huwelijk niet uitgesloten. Schoon
heid geen allereerste vereiste. Maar
geen grapjes astemblieft".
Want in dat geval komt de jon
geman de reflectanten de benen bre
ken. Hij kent dat wel.
Moeilijk
CEN Eskimofamilie uit Zuid-
Groenland heeft bij een firma in
Birmingham een tractor besteld te
gen betaling van twee vrouwen
en mocht dit niet voldoende worden
geacht nog 100 vossenvellen ex
tra. De Eskimo's willen met de
tractor door het ijs gaan darren.
De betrokken firma heeft nog
geen besluit genomen.
Ergernis
ALBERT CUVEL1ER, een der
leidende communisten in
Noord-Frankrijk, ergerde zich
aan het feit, dat zijn vrouw tij
dens het ontbijt een krantenarti
kel voorlas, waarin critiek op de
communisten werd geleverd. Hij
dwong haar de hele krant op te
eten. De partijgenoten vragen zich
nu enigszins verontrust af, of on
ze Albert deze werkwijze ook op
partijcongressen gaat toepassen.
Je kunt van die Cuvelier alles
verwachten, zeggen ze.
T itel
ENE Russische doctorstitel liecft een
flinke knauw gekregen in haar
prestige. Ze hebben namelijk uitge
vonden, dat er hele vrachten titels
werden behaald door mensen, die
eigenlijk zelfs niet precies wisten,
wat het was. Een voorbeeldje, zeg
gen de ontdekkers. Er was een melk
man, die ook wel eens de grapjas
wilde uithangen en met zijn vrien
den wedde, dat ook hij goed was
voor een doctorstitel. En jawel, drie
dagen later kwam hij er met eentje
afzetten. Hij had nog al wat rela
ties en zo, zei de man. En zjjn
proefschrift mocht er zijn. „De melk
en ik", heette het en tussen zijn we
tenschappelijke verhandelingen
door, was daarin ook een liefdes
geschiedenis verwerkt. Die Iwan,
die Iwan. Want zo heette die kerel
wel.
Man
Regisseur Howard Bab, die in
de Amerikaanse film veel
centen verdient, is bezig met
de productie van „Een te veel".
Dat is een stemmige draaiprent
tegen het alcoholmisbruik.
De heer Bab is nu ge
arresteerd, toen hij in de zoge-
naame kennelijke staat een
auto bestuurde. Het was om
uit de sfeer te komen, legde
Bab uit.
Liefhebberij
DIJ een firma in Indianapolis werd
om de haverklap ingebroken.
Op een gegeven ogenblik wilde een
van de inbrekers blijkbaar niet be
roerd zijn en schreef hij een per
soonlijk briefje aan de beproefde
directeur. „Ik steel niet voor de
centen, ik doe het voor de lol" De
directie is nu aan het uitzoeken uit
welk oogpunt zij deze bekentenis
moeten bekijken, want de man nam
niettemin een rond bedrag mee.
Handig
TOHN ROY, een schilder uit Schot-
J land, heeft eindelijk profijt gehad
van de snor, die hij zorgvuldig heeft
gekweekt. Een knaap van een snor
die onze John heeft. Affijn, het ge
val wil, dat hij samen met de knap
pe actrice Barbara Kelly in een te
levisie-uitzending optrad. Plotseling
vroeg onze Barbara zo maar in het
openbaar hoe de heer Roy eigenlijk
zijn vrouw kuste. „Zo", zei Roy en
hij voegde de daad bij het woord.
,,'n Aardigheidje voor m'n vrouw! Nu kan ze inderdaad zelf
meesturen!"
TN de vergadering der Herverkave-
lingscomissie Walcheren, heeft de
voorzitter mr A. J. van der Weel, o.m.
medegedeeld, dat het DUW-kamp bij
Grijpskerke eerlang zal verdwijnen.
De prettige consequentie daarvan is,
dat de nieuwe weg kan worden door
getrokken en dit oude gedeelte kan
vervallen. Wanneer het kamp weg
gaat is nog niet bekend en evenmin
of het wordt afgebroken dan wel
elders zal worden opgebouwd.
In deze vergadering is ook afscheid
genomen van ir. A. G. Wiersma, .id
van het Bureau van Uitvoering die
per 1 Februari naar het Hoogheem
raadschap Delfland gaat. Hij werd
eerst door mr. van der Weel toe
gesproken en daarna door ir. S. Her-
weijer in zijn functie van lid der
Comissie van Toezicht. Beide heren
dankten ir. Wiersma hartelijk voor
zijn vele werk en zijn waardevolle ad
viezen in het belang van een goede
herverkaveling.
cn schudde ongeduldig het kale hoofd.
„Ik kan me niet herinneren, waar,
Maar ik keek net op toen hij tegen
u sprak en het flitste meteen door mijn
hoofd. „Dia man heb ik meer gezien",
dacht ik. Niet een gezicht dat je ver
geet. Hij leek op March, de filmac
teur. Een zeeman, zei U?"
„A. B." knikte Isaac, .matroos eerste
klasse".
„Enfin", Ben keerde naar zijn twee
de portie rosbief terug, vastbesloten
ermee te treuzelen tot John Gower be
neden kwam om te eten. Een vasthou
dende kerel, Ben. Hij had eens veer
tig en een halve dollar uitgegeven voor
een cursus in geheugenoefening, die
deelnemer garandeerde, dat hij nooit
meer een gezicht zou vergeten. Het
ergerde hem dat hier een man was,
die hij moest kennen en ook kende,
maar niet kon thuisbrengen.
Eindelijk kwam John Gower bene
den en nam de stoel tegenover Ben,
met een beleefd goeden-avond tegen
hem cn de andere handelsreiziger een
ongezond uitziende man. Page ge
heten, die patentgeneesmiddelen ver
kocht.
„Een Amerikaan, hé?" zei Ben. ...Ik
hoorde het al aan het eerste woord
dat u zei".
(Wordt vervolgd).
WOENSDAG 13 JANUARI 1954.
HILVERSUM I, 402 m. VARA: 7.00
Nws.; 7.13 Gram.; 8.00 Nws.; 8.18 Gram.;
8.50 V. d. huisvr.; 9.00 Gym. v. d. vrouw;
9.10 Gram. (Om 9.30 Waterst.). VPRO:
10.00 Schoolradio. VARA: 10.20 V. d.
vrouw; 11.00 Gram.; 12.00 Promenade-
ork.; 12.30 Land- en tuinbouwmeded.;
12.33 V. h. platteland; 12.38 Orgelspel;
13.00 Nws.; 13.15 Tentoonstellingsagen-
da; 13.18 Dansmuz.; 13.45 „De weg om
hoog". eaus.; 14.00 Pianorecital: 14.15 V.
d. jeugd; 14.50 Kinderkoor; 15.20 V. d.
jeugd; 16 00 V. d. zieken; 16.30 Jeugd-
conc.; 17.15 Orgelspel; 17.30 Instr. kwint.;
17.50 Regeringsuitz.: „Rijksdelen overzee:
De brievenbus gaat open", correspon
dentieclub o.l.v Regina Zwart: 18.Q0
Nws. en comm.; 18.20 ,,Het volle pond",
caus.; 18.30 R.V.U.: Mr. Drs. N. van Dorp
van Vliet: „De levenshuishouding: De
ademhaling, inwendige en uitwendige";
19.00 V. d. jeugd: 19.05 „De Katholieken
en het Socialisme" toespr.: 19.20 Gram.
cn VARA-varia. VPRO: 19.30 V. d. jeugd;
VARA: 20.00 Nws.; 20.05 Pol. comm.:
20.15 „Macbeth", opera; 21.40 Cabaret;
22.10 Dansmuz.; 22.45 „Luisteren naar
het heelal", caus.; 23.00 Nws.; 23.15 So
cialistisch nws. in Esperanto; 23.20—24.00
Voordr. en muz.
HILVERSUM II, 2.98 m. NCRV: 7.00
Nws.; 7.10 Gram.; 7.15 Gym.; 7.33 Gewij
de muz.; 7.45 Een woord voor de dag;
8.00 Nws. en weerber.; 8.15 Gram.; 8.30
Tot Uw dienst; 8.35 Gram.: 9.00 V. d. zie
ken; 9.30 V. d. vrouw; 9.35 Gram.; 10 30
Morgendienst; 11.00 Gram.: 11.20„Mo
zart". hoorsp.; 12.00 Sopr. en piano: 12.30
Land- en tuinb.meded.; 12.33 Lichte
muz.; 12.59 Klokgelui; 13.00 Nws.- 13.15
Met PIT op pad; 13.20 Amus. muz.; 13:50
„Wcinachtsoratorium" ged.); 15.30
Amus. muz.; 16.00 V. d. jeugd; 17.20
Gram.; 17.30 Orgelsp.; 18.00 Mil. klankb.-
18.15 Gram.; 18.30 Spectrum v. h. Chr.
Organisatie- en Verenigingsleven; 18.45
Geestelijke liederen; 19.00 Nws. en weer
ber.; 19.10 Boegbespr.; 19.25 Gram.; 19.30
Buitenl. overz.; 19.50 Gram.; 20.00 Radio
krant; 20.20 Radio Philharmonisch ork.;
21.15 „Een oud land in een nieuw ge
waad". caus.; 21.35 Weense muz.; 22.00
„Hervormd-Gereformeerd", discussie:
22.15 Viola da gamba cn clavecimbel;
22.45 Avondoverdenking; 23.00 Nws en
SOS-ber.: 23.15—24.00 Gram.
BRUSSEL (Vlaams), 324 m. 11.45
Gram.; 12.30 Weerber.; 12.34 Gram.; 13.00
Nws.; 13.15 Gram.; 14.00 Schoolradio;
15.40 Gram.; 16.05 Ork. conc.; 17.00 Nws
17.10 Gram.; 17.30 Voordr.; 17.40 Gram.:
17.50 Boekbespr.; 18.00 Zangrecital; 18.30
Gram.; 19.00 Nws.; 19.40 Gram.; 20.00
Omr. ork. en sol.; 20.45 Gram.: 21.00
„Europa ontvoerd", opera-buffa; 22.00
Nws.; 22.15 Kamermuz.; 22.50—23.00 Nws.
BRUSSEL (Frans), 484 m. 12.00
Gram.; 13.00 Nws.; 13.15 Omr. ork.; 14.00
en 15.00 Gram.; 16.05 Lichte muz.; 17.00
Nws.; 17.15 Gram.; 17.30 Zang en piano;
18.50 en 19.15 Gram.: 19.30 Nws.; 20.00
Symph. ork.; 21.30 Volksliederen: 22.00
Nws.; 22.15 Lichte muz.; 22.55 Nws.
